Γυρίζω το ρολόι του χρόνου 7 μέρες πίσω Σημείο εκκίνησης η 25η Ιανουαρίου ενεστώτος έτους

Επίσημα αποτελέσματα: Ν.Δ. 36,3%, έδρες 149 – ΠΑΣΟΚ 4,7%, έδρες 13 – Ποτάμι 6%, έδρες 17.

Κυβέρνηση Μνημονιακής πλειοψηφίας με 179 έδρες.

Αποβιβάζεται στο αεροδρόμιο η αρμάδα του Τόμσεν. Ο Κυριάκος στρώνει το κόκκινο χαλί και ο Άδωνις παιανίζει συγκινημένος το «Έχω μια αδελφή».

Η τρόικα πιάνει αμέσως δουλειά. Εμφανίζεται με μια νέα παράλογη απαίτηση: Να μπει ο χαμηλός ΦΠΑ στο τζατζίκι και ο υψηλός στην πίτα. Στον γύρο θα μπει ο ενδιάμεσος ΦΠΑ.

Αλλόφρον το ελληνικό πολιτικό σύστημα τρέχει πίσω από τους υπαλληλίσκους της Τρόικας να καταλάβει τι ακριβώς ζητούν. Πηχυαίοι τίτλοι στις εναπομείνασες εφημερίδες και έκτακτα δελτία πανικού στα κανάλια του μνημονιακού καθεστώτος.

Αποσβολωμένοι οι Έλληνες παρακολουθούν ποιος μισθός θα κοπεί περισσότερο και ποιος λιγότερο. Ποια σύνταξη θα εξατμιστεί πρώτη. Η κύρια ή η επικουρική; Πού θα χαθούν περισσότερες θέσεις εργασίας. Στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα; Οι άνθρωποι κοιτάζονται με αμοιβαία καχυποψία.

Η αγορά έχει παγώσει. Οι Έλληνες σφίγγουν τα τελευταία τους ευρώ. Ουδείς αγοράζει και ουδείς επενδύει. Ο Βρούτσης ψάχνει την «Εργάνη» αλλά το ισοζύγιο προσλήψεων – απολύσεων είναι καταστροφικό. Αντιθέτως η Βούλτεψη, διαπιστώνει ανακουφισμένη πως υπάρχει επαρκές χαρτί τουαλέτας στα σουπερ μάρκετ.

Δίνουμε τη ΔΕΗ και ό,τι άλλο προβλέπει το «μέιλ Χαρδούβελη». Παίρνουμε τη «δόση μας». Δεχτήκαμε να γίνουμε «Ινδιάνοι στη χώρα μας». Αβορίγινες στο κέντρο της Ευρώπης, αλλά – εν πάση περιπτώσει – δεν χρεοκοπήσαμε. Τουλάχιστον αυτοί «που τα είχαν».

Τι θα γινόταν αν …έχανε η Ν.Δ.

Ένας ευφάνταστος φίλος, μού αναπτύσσει ένα εναλλακτικό σενάριο: Πες πως γινόταν μια κυβέρνηση του αντιμνημονιακού μπλοκ. Τη Δευτέρα δεν θα ερχόταν η Τρόικα! Ίσως να ερχόταν στην Αθήνα ακόμη και ο Μάρτιν Σουλτς με διερευνητικές προθέσεις.

Δεν αποκλείεται να ερχόταν και ο Ντάισελμπλουμ. Και να άκουγε τον υπουργό Οικονομικών (τον Βαρουφάκη, λένε πως θα έβαζαν) να λέει στον Ολλανδό πως «η Τρόικα τελείωσε – Θα μιλήσουμε εφεξής με πολιτική διαπραγμάτευση». Και ξέρεις, ίσως, και ο Μοσχοβισί θα δεχόταν αποπομπή της Τρόικας. Οι απολυμένοι θα γύριζαν στις δουλειές τους. Θα καταργείτο η «Τράπεζα Θεμάτων» και η επιστράτευση των απεργών.

Α, και το πιο σημαντικό: Θα υπήρχε όσο χαρτί υγείας θα χρειαζόταν η Βούλτεψη.

Πηγή