Ο τηλεπλασιέ Αδωνις

Την Τρίτη η Βουλή κλήθηκε ακόμα μια φορά να ψηφίσει υπέρ ή κατά της άρσης της ασυλίας του Άδωνιδος Γεωργιάδη για την εκδίκαση μιας μήνυσης η οποία κατατέθηκε από έναν πολίτη στον εισαγγελέα στις 24 Ιουλίου 2014. Η μήνυση αναφερόταν σε αδήλωτα (αφορολόγητα) εισοδήματα του πρώην υπουργού της Νέας Δημοκρατίας από τις πολύωρες καθημερινές τηλεπωλήσεις που πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια, μέσω αρκετών τηλεοπτικών σταθμών όλης της χώρας. Οι βουλευτές τελικά κάλυψαν τον τηλεπωλητή συνάδελφό τους και δεν ήραν την ασυλία του, ωστόσο εκ των πραγμάτων ήρθε στην επιφάνεια ένα θέμα τηλεοπτικής, πολιτικής και φορολογικής ηθικής, που δυστυχώς δεν έχει απασχολήσει σχεδόν κανένα υπεύθυνο στη «χώρα του ό,τι να 'ναι». Διότι ο καθένας μας έχει δει σε κάποιο περιφερειακό κανάλι (αλλά και στο εθνικής εμβέλειας "Ε") κάποια στιγμή του 24ώρου εδώ και πολύ καιρό, τον Αδωνι -όπως επίσης και τους Κωνστ. Πλεύρη, Κυρ. Βελόπουλο, Δημοσθ. Λιακόπουλο κ.ά- να πουλάνε τα αμφιλεγόμενα ιστορικού και «εθνικού» περιεχομένου βιβλία ή DVD, CD κ.λπ, αγορεύοντας ασύστολα και προκλητικά υπέρ συγκεκριμένων ...πολιτικών ιδεών. 

Στο παρελθόν όταν το ΕΣΡ προσπαθούσε να λειτουργήσει είχε επιβάλλει ορισμένες ποινές σε τέτοιου είδους κανάλια τηλεπωλήσεων βασιζόμενο στη νομοθεσία σχετικά με την «υπέρβαση του νόμιμου χρόνου μετάδοσης τηλεπωλήσεων και διαφημιστικών μηνυμάτων» (άρθρα 7 παρ. 1 και 5 παρ. 3 Π.Δ. 100/2000) σε συνδυασμό με την «έλλειψη προγραμματικής πληρότητας» (άρθρο 2 παρ. 6 εδ. δ΄ ν. 2328/1995) των παρεκτραπέντων δήθεν ενημερωτικών και εκπολιτιστικών καναλιών. Με λίγα λόγια, παρότι από το 1995 υπογράφηκε (και έκτοτε ανανεώνεται διαρκώς), μια καταγέλαστη εγκύκλιος των συναρμοδίων υπουργείων (Τύπου, Οικονομικών και Εμπορίου) που αυθαιρέτως δεν εντάσσει τις τηλεπωλήσεις στην κατηγορία των διαφημίσεων, πάλι προκύπτει θέμα υπέρβασης του συνολικού επιτρεπόμενου χρόνου μετάδοσης διαφημίσεων και τηλεπωλήσεων. Αλλά αυτό είναι πταίσμα μπροστά στο πολιτικό σκάνδαλο να βλέπουμε άπειρες ώρες τηλεπωλήσεων του Άδωνι και του κάθε άλλου ομοϊδεάτη του τηλε-ευαγγελιστή ο οποίος στην ουσία έβγαζε και συνεχίζει να βγάζει ακροδεξιούς λόγους (με το αζημίωτο) κατά παράβαση κάθε έννοιας «ποιότητας προγράμματος», αναλογικότητας και ισοτιμίας των πολιτικών διαφημίσεων ιδίως στις προεκλογικές περιόδους. 

Δεν μπορώ προφανώς να σας πω με βεβαιότητα, ότι φοροδιαφεύγουν όλες οι εταιρείες (σαν αυτές του Αδωνιδος, λ.χ.) που αγοράζουν με κάποια εμπορικά συμφωνητικά και σε άγνωστες τιμές χρόνο τηλεπωλήσεων στα συγκεκριμένα κανάλια, ή ότι και τα ίδια αυτά κανάλια -με τις ...αιωνίως προσωρινές άδειες- δεν πληρώνουν, με το ένα ή το άλλο νομιμοφανές τέχνασμα, τους αναλογούντες φόρους και την ασφαλιστική εισφορά του λεγόμενου Αγγελιοσήμου. Είναι ωστόσο, ευκαιρία η νέα κυβέρνηση και το (νέο) ΕΣΡ, με νόμιμη σύνθεση επιτέλους, να καθαρίσουν το τοπίο των μεγάλων αλλά και των λεγόμενων μικρών καναλιών τα οποία εμπορεύονται σχεδόν αποκλειστικά ακροδεξιούς τηλεπλασιέδες, ψευτοτηλεπαιχνίδια, τηλεπωλήσεις, ροζ τηλέφωνα, κ.ο.κ 

Δημήτρης Τρίμης