Bloomberg: Η ΕΚΤ επιτίθεται στην ελληνική κυβέρνηση και όχι τις τράπεζες

Την ξαφνική απόφαση της ΕΚΤ να μην δεχθεί από τις 11 Φεβρουαρίου και μετά τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα σχολιάζει το πρακτορείο Bloomberg, το οποίο δίνει πολιτικές προεκτάσεις.

Το Bloomberg, σε άρθρο με τίτλο «Τι πραγματικά σημαίνει η κίνηση της ΕΚΤ κατά του ελληνικού χρέους» και υπότιτλο «Υψηλό πολιτικό παιχνίδι», αναφέρει ότι η κίνηση της ΕΚΤ, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα χαθεί κάθε εμπιστοσύνη στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα τις επόμενες ημέρες, θα έχει πολύ μικρή επίδραση στις τράπεζες και τη ρευστότητά τους.

Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν στηρίζεται ιδιαίτερα στο ελληνικό δημόσιο χρέος ως ενέχυρο για την εξασφάλιση ρευστότητας. Από τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος προκύπτει ότι η έκθεση των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στο κρατικό χρέος ανέρχεται σήμερα στα περίπου 21 δισ. ευρώ. Επιπρόσθετα, το χρέος αυτό υφίσταται «κούρεμα» έως και 40% όταν χρησιμοποιείται από την ΕΚΤ ως εγγύηση. 

Όλες οι εγγυήσεις που χρησιμοποιούν οι ελληνικές τράπεζες για τις πράξεις αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ που δεν αποτελούν κρατικό χρέος, εξακολουθούν να είναι απολύτως κατάλληλες για χρήση. Η απόφαση της ΕΚΤ αφορά το ελληνικό κράτος και όχι τις ελληνικές τράπεζες. 

Επίσης, τυχόν έλλειμμα ρευστότητας θα καλυφθεί πλήρως από τον μηχανισμό ELA με ευθύνη της Τράπεζας της Ελλάδος. 

Συνεπώς, λέει το Bloomberg, η απόφαση της ΕΚΤ θα έχει μικρή άμεση επίδραση στις ελληνικές τράπεζες και ουσιαστικά πρόκειται για άσκηση πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση.

Ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, έχει μιλήσει αρκετές φορές για αναδιάρθωση του χρέους και η ΕΚΤ σήμερα έδωσε την απάντησή της. Εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν συμφωνήσει να εισέλθει ξανά σε πρόγραμμα, η ΕΚΤ θα  επιτρέψει το χρέος της να χρησιμοποιηθεί ως ενέχυρο.

Οι άμεσες επιπτώσεις πρέπει να θεωρηθούν ως περιορισμένες στο χώρο της αγοράς, αλλά τεράστιες στο πολιτικό πεδίο.

«Η ΕΚΤ έχει κατηγορηθεί αρκετές φορές πως ασκεί πολιτική πίεση στις κυβερνήσεις» λέει το Bloomberg και συνεχίζει «Οι σημερινές κινήσεις δείχνουν πως έχει επιλέξει να αγνοήσει αυτές τις κατηγορίες και να κάνει αυτό που θωρεί σωστό».

Πηγή 

Η παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ δεν αποτελεί νόμιμο όπλο των δανειστών στη διαπραγμάτευση

ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ

• Η ΕΚΤ δεν μπορεί να λάβει απόφαση σχετικά με την παροχή ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα με κριτήρια και αιτιολόγηση αναφερόμενα στην οικονομική πολιτική. Είναι υποχρεωμένη να κινηθεί αμιγώς στο πλαίσιο της νομισματικής πολιτικής και της διαφύλαξης της νομισματικής σταθερότητας στην Ελλάδα

Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που άρχισε για το χρέος και το πρόγραμμα, αν και όλοι είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν πραγματικά την αναπτυξιακή πορεία της χώρας, γίνεται στις παρυφές μια συζήτηση για τη δήθεν ευχέρεια των δανειστών να αναγκάσουν στο τέλος την κυβέρνηση να μετατοπιστεί πλήρως από το πλαίσιο που θέτει, καθώς δήθεν διαθέτουν το απόλυτο όπλο.

Αυτό δεν είναι άλλο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τη ρευστότητα που παρέχει στο τραπεζικό σύστημα. Το επιχείρημα είναι ότι οι δανειστές μπορούν οποιαδήποτε στιγμή να σταματήσουν τη ροή της ρευστότητας από την ΕΚΤ προς τις ελληνικές τράπεζες, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μπλοκάροντας τη λειτουργία του ELA.

Η ΕΚΤ, σύμφωνα με το άρθρο 282 παρ. 3 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ε.Ε, «είναι ανεξάρτητη κατά την άσκηση των εξουσιών της και τη διαχείριση των οικονομικών της. Τα θεσμικά και λοιπά όργανα και οι οργανισμοί της Ένωσης καθώς και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών σέβονται την ανεξαρτησία αυτή».

Δεν αποτελεί η ΕΚΤ όργανο των δανειστών, των λοιπών κρατών - μελών ούτε της Κομισιόν ή άλλου τυπικού ή άτυπου θεσμού της Ένωσης.

Αυτή η ανεξαρτησία αφορά και την ίδια, και τις αποφάσεις που λαμβάνει, γιατί είναι υπεύθυνη για την άσκηση της νομισματικής πολιτικής και για τη διατήρηση της σταθερότητας στη ζώνη του ευρώ. Η ΤτΕ είναι ισότιμο μέλος στο σύστημα των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών και οι αποφάσεις της ΕΚΤ, σχετικά με την παροχή ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, τη στιγμή μάλιστα που οι τέσσερις κύριες τράπεζες της χώρας εποπτεύονται από τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας, δεν μπορούν να αποτελούν μέρος της διαπραγμάτευσης μεταξύ της κυβέρνησης της Ελλάδας και των κυβερνήσεων των άλλων κρατών - μελών, της Κομισιόν, του ESM ή του ΔΝΤ.

Η παροχή της ρευστότητας προς τις τράπεζες με ενέχυρο τίτλους (και του Ελληνικού Δημοσίου) αποτελεί πράξεις που εντάσσονται στο άρθρο 18 του καταστατικού της ΕΚΤ (πράξεις ανοιχτής αγοράς και πιστωτικές εργασίες) και αφορά τη νομισματική πολιτική για την οποία είναι αρμόδια η ΕΚΤ.

Αντίθετα, το όποιο πρόγραμμα συμφωνήσει η ελληνική κυβέρνηση εντάσσεται στην οικονομική πολιτική για την οποία η ΕΚΤ δεν έχει αρμοδιότητα να λαμβάνει αποφάσεις και μέτρα, κάτι που και η ίδια έχει υποστηρίξει δημόσια (βλ. σημεία 104 και 105 της εισήγησης του γενικού εισαγγελέα στο Δικαστήριο της Ε.Ε. για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης OMT της ΕΚΤ).

Η ΕΚΤ δεν μπορεί να λάβει απόφαση σχετικά με την παροχή ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα με κριτήρια και αιτιολόγηση αναφερόμενα στην οικονομική πολιτική. Είναι υποχρεωμένη να κινηθεί αμιγώς στο πλαίσιο της νομισματικής πολιτικής και της διαφύλαξης της νομισματικής σταθερότητας στην Ελλάδα. Είναι υποχρεωμένη να δέχεται ως ενέχυρα τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου μέχρι 28 Φεβρουαρίου, χορηγώντας ρευστότητα με επιτόκιο 0,05% και βέβαια να επιτρέπει την απρόσκοπτη λειτουργία του μηχανισμού ELA στην ΤτΕ και πριν και μετά την ημερομηνία αυτή, διότι η παροχή ρευστότητας μέσω ELA (επιτόκιο 1,55%) δεν σχετίζεται με την ύπαρξη προγράμματος, όπως έχει συσχετίσει η ίδια η ΕΚΤ τη δική της χρηματοδότηση.

Ωστόσο, και η ίδια η ΕΚΤ, αφού η Ελλάδα τηρεί το πλαίσιο του άρθρου 119 παρ. 3 ΣΛΕΕ«σταθερές τιμές, υγιή δημόσια οικονομικά, υγιείς νομισματικές συνθήκες και σταθερό ισοζύγιο πληρωμών», σύμφωνα με τη δέσμευση της κυβέρνησης για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, οφείλει να παρέχει απευθείας ρευστότητα και μετά τις 28 Φεβρουαρίου, ανεξάρτητα από πρόγραμμα. Εξάλλου, η οικονομική πολιτική των κρατών - μελών πρέπει να υπηρετεί κατά το άρθρο 119 τους σκοπούς του άρθρου 3 ΣΛΛΕ που ορίζει ως στόχο «την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο», άρα μια αναπτυξιακή πολιτική και όχι μια πολιτική ύφεσης και λιτότητας.

Η ΕΚΤ και ο Ντράγκι δεν είναι ούτε μπορούν να μετατραπούν σε σερίφη κανενός κράτους και κανενός υπουργού Οικονομικών.

Αλλά ας υποθέσουμε την απίθανη περίπτωση που η πλειοψηφία στην ΕΚΤ όχι μόνο σταματήσει την απευθείας χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, αλλά θελήσει να μπλοκάρει και τον ELA από την ΤτΕ.

Μία τέτοια απόφαση πρέπει πάντως να είναι αιτιολογημένη με βάση τη νομισματική πολιτική και όχι να είναι μέτρο εντασσόμενο στη διαπραγμάτευση για την οικονομική πολιτική και βέβαια η ΤτΕ έχει την αρμοδιότητα να ενεργοποιήσει την πιστωτική γραμμή του ELA και χωρίς την έγκριση της ΕΚΤ.

Τότε η ΕΚΤ το μόνο που μπορεί να κάνει είναι, με βάση το άρθρο 258 ΣΛΕΕ το άρθρο 35.6 του καταστατικού της ΕΚΤ, να κινήσει διαδικασία παράβασης σε βάρος της ΤτΕ. Αυτό σημαίνει να ζητήσει από την ΤτΕ να διατυπώσει τις παρατηρήσεις της και στη συνέχεια να της απευθύνει αιτιολογημένη γνώμη τάσσοντας προθεσμία συμμόρφωσης, με την πάροδο της οποίας μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο της Ε.Ε.

Επιπλέον, μέχρι την έκδοση δικαστικής απόφασης, είναι υποχρεωμένη να κάνει δεκτές τις πιστωτικές εγγραφές της ΤτΕ μέσω ELA, στο target 2, που είναι το ημερήσιο σύστημα διακανονισμού τραπεζικών συναλλαγών της ζώνης του ευρώ.

Τέτοια μη αποδοχή είναι δυνατή μόνο αν το δικαστήριο διαπιστώσει παράβαση και ορίσει και ως μέτρο τη μη αποδοχή των συναλλαγών στο target 2, γιατί μπορεί να ορίσει και οποιοδήποτε άλλο μέτρο.

Θεσμικά και με βάση την αρχή της νομιμότητας που διέπει το σύστημα των συνθηκών της Ε.Ε., η ΕΚΤ δεν μπορεί να μην αποδέχεται στο target 2 χωρίς δικαστική απόφαση τις πιστωτικές εργασίες της ΤτΕ, με το σκεπτικό ότι είναι χωρίς έγκριση της ΕΚΤ. Μια τέτοια ενέργεια από την ΕΚΤ θα είναι παράνομη με βάση τις συνθήκες, αφού θα έχει ληφθεί α) χωρίς τη διαδικασία που ορίζουν οι συνθήκες και το καταστατικό της ΕΚΤ και β) με κριτήρια οικονομικής και όχι νομισματικής πολιτικής.

Η απόφαση της διοίκησης της ΤτΕ να κάνει χρήση της πιστωτικής γραμμής του ELA με γνώμονα τη νομισματική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα στη χώρα, έστω και χωρίς έγκριση της ΕΚΤ, θα είναι νόμιμη και ισχυρή μέχρι να αποφανθεί διαφορετικά το δικαστήριο σε τυχόν προσφυγή της ΕΚΤ.

Εάν συνεχίσουμε το απίθανο σενάριο ότι οι δανειστές αποφασίζουν να στραγγαλίσουν τη χώρα εξαναγκάζοντας την ΕΚΤ, χωρίς προηγούμενη δικαστική απόφαση, να μη δεχτεί τις συναλλαγές της ΤτΕ στο target 2, τότε είναι πασιφανές ότι η πράξη αυτή της ΕΚΤ θα είναι παράνομη και η Ελληνική Δημοκρατία ή/και η ΤτΕ μπορούν άμεσα να προσφύγουν με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ κατά της ΕΚΤ στο δικαστήριο και να πετύχουν αναστολή ισχύος της απόφασης της ΕΚΤ  (άρθρο 278 ΣΛΕΕ), αφού σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα συντρέχουν τόσο το επείγον όσο και η σοβαρή και ανεπανόρθωτη βλάβη.

Την ίδια δυνατότητα προσφυγής ακύρωσης και αναστολής έχουν η Ελληνική Δημοκρατία ή/και η ΤτΕ και κατά ενδεχόμενης απόφασης της πλειοψηφίας της ΕΚΤ (2/3 του Δ.Σ.) να μην επιτρέψει την ενεργοποίηση του ELA ή να βάλει χαμηλό πλαφόν στο ύψος του για να πιέζει τη χώρα, ώστε να επιτραπεί από το δικαστήριο η χρήση του.

Οι δανειστές δεν διαθέτουν στην πραγματικότητα το όπλο του στραγγαλισμού της χώρας με τη διακοπή της παροχής ρευστότητας (απειλούν μόνο ότι το έχουν), διότι η ΕΚΤ δεν είναι όργανό τους, ούτε όργανο οικονομικής πολιτικής. Αλλά και εάν ακόμη θυσιάσει την ανεξαρτησία της και μετατραπεί σε τέτοιο όργανο, δεν είναι αυτή που θα αποφασίσει τελικά για τη διακοπή της ρευστότητας, αλλά είναι υποχρεωμένη να προσφύγει στο δικαστήριο και, αν παραβεί και αυτή της την υποχρέωση και ενεργήσει αυθαίρετα, μη αποδεχόμενη την εκκαθάριση των συναλλαγών της ΤτΕ, τότε η Ελληνική Δημοκρατία μπορεί να την εμποδίσει να ενεργήσει παράνομα ως όργανο μιας μερίδας των δανειστών, αφού τελικός εγγυητής της νομιμότητας στην Ε.Ε. είναι το δικαστήριο.

Πηγή

Απορρίπτει το «γερμανικό τελεσίγραφο» η κυβέρνηση

Οι προτάσεις του Βερολίνου δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές, τονίζουν κύκλοι της ελληνικής κυβέρνησης, οι οποίοι αναφέρονται στην αποκάλυψη εγγράφου από το Reuters. 

Σύμφωνα με το έγγραφο, η Γερμανία επιδιώκει την επιστροφή της Αθήνας στις πολιτικές λιτότητας, την πλήρη εφαρμογή των «μεταρρυθμίσεων», καθώς και το να διατηρήσει η τρόικα το σημερινό της ρόλο. 

Οι κυβερνητικοί κύκλοι σημειώνουν πως το Βερολίνο μπήκε και τυπικά στην διαπραγμάτευση, επιλέγοντας τη «σκληρή τοποθέτηση». Όπως συμπληρώνουν, η Γερμανία ζητά από τη νέα ελληνική κυβέρνηση να ανακαλέσει τις δεσμεύσεις της κατά της λιτότητας και να επαναφέρει το Μνημόνιο, προχωρώντας σε περικοπές συντάξεων, παραμονή της τρόικας και να εφαρμόσει όλα τα σκληρά μέτρα που είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά.

Όπως τονίζουν, «οι προτάσεις αυτές δεν θα γίνουν αποδεκτές από τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Προσκρούουν στην πρόσφατη εντολή του ελληνικού λαού και δεν βοηθούν στην αναπτυξιακή προοπτική της Ευρώπης».

Σε κάθε περίπτωση, σημειώνουν πως η κυβέρνηση θα συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με όλους τους Ευρωπαίους εταίρους σε πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας κατανόησης.

Πηγή

Η ΕΚΤ παύει να είναι ανεξάρτητη και Κεντρική Τράπεζα

Αντιδράσεις προκαλεί ήδη η στάση της ΕΚΤ μεταξύ στελεχών των διεθνών αγορών και οικονομολόγων, με την απόφασή της να εγκρίνει ρευστό για τις ελληνικές τράπεζες μόνον μέσω του εργαλείου ELA και να πάψει να δέχεται εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου ή ελληνικά ομόλογα, από τις 11 Φεβρουαρίου και μετά (οπότε λήγει η τελευταία ανανέωση δανείου).

Όπως σχολιάζεται ανοιχτά ήδη στα κοινωνικά μέσα, πρόκειται για καθαρά πολιτική θέση και μάλιστα ταύτιση με την γερμανική γραμμή κι όχι για υπεύθυνη στάση μιας Κεντρικής Τράπεζας και μάλιστα της Κεντρικής Τράπεζας για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, άρα και την Ελλάδα.

Όπως επισημαίνεται, αν ήταν θέμα φερεγγυότητας των τραπεζών, τότε προφανώς δεν θα είχαν πάρει την έγκριση από τα αρμόδια όργανα της ΕΚΤ, αφού πέρασαν πρόσφατα από τα stress test της ΕΚΤ, ελέγχθηκαν και βρέθηκαν  επαρκώς κεφαλαιοποιημένες.

Συνεπώς γιατί μειώνεται η δυνατότητα δανεισμού, αφού οι τράπεζες είναι κεφαλαιοποιημένες; Η απάντηση της ΕΚΤ το λέει ξεκάθαρα και είναι πράγματι πολιτικός ο λόγος που επικαλείται: Ότι δηλαδή, η Ελλάδα δεν έχει ολοκληρώσει την αναθεώρηση του δανειακού προγράμματος.

H EKT υποστηρίζει ότι «για την ώρα δεν μπορεί να υποθέσει ότι η αναθεώρηση θα ολοκληρωθεί με επιτυχία»…

Αλλά εδώ έρχονται όσοι αντιδρούν για να σχολιάσουν, ότι ατή δεν είναι στάση Κεντρικής Τράπεζας που δουλειά της είναι να λειτουργεί ως ο τελευταίος δανειστής, αν τυχόν υπάρξει βραχυχρόνια ανάγκη. Είναι το τελευταίο καταφύγιο των τραπεζών δηλαδή, αν δεν μπορύν να πάρουν δάνειο από την αγορά.

Η ΕΚΤ μοιάζει να το ξεπερνά αυτό με το επιχείρημα ότι η απόφαση αυτή δεν επηρεάζει τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, αφού υπάρχει η δυνατότητα του εργαλείου ELA. Δηλαδή ότι μπορεί να της δανείσει η ΤτΕ κι έχει δώσει αυτή τη δυνατότητα πιστώνοντας την ΤτΕ.

Αλλά αυτό δεν εμποδίζει οικονομολόγους και στελέχη των διεθνών αγορών, να επιμείνουν ότι η ΕΚΤ ξεπέρασε ήδη τον ρόλο της ασκώντας πολιτική στραγγαλισμού και ταυτιζόμενη με τα γερμανικά συμφέροντα και τελικά έπαψε να είναι μία ανεξάρτητη Κεντρική Τράπεζα και ο Μάριο Ντράγκι, ένας κεντρικός τραπεζίτης.

ΝΑΚ

Πηγή

Καθησυχάζει το ΥΠΟΙΚ για την απόφαση της ΕΚΤ

Ως μορφή πίεσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς το Eurogroup θεωρεί το ελληνικό οικονομικό επιτελείο, την απόφαση της ΕΚΤ να σταματήσει να κάνει δεκτά τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο, παραπέμποντας τις τράπεζες της χώρας στον ELA για παροχή ρευστότητας. 

Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο, η συγκεκριμένη απόφαση δεν αντανακλά «σε καμία περίπτωση» αρνητικές εξελίξεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα της χώρας «και έρχεται μετά από δύο ημέρες ουσιαστικής σταθεροποίησής του».

Το ΥΠΟΙΚ τονίζει πως η ίδια η ΕΚΤ θεωρεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ως επαρκώς κεφαλαιοποιημένο και πλήρως προστατευμένο μέσω της πρόσβασή του στον ELA.

«Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, λαμβάνοντας και ανακοινώνοντας τούτη την απόφαση, ασκεί πίεση στο Eurogroup να προχωρήσει γοργά στη σύναψη νέας αμοιβαίως επωφελούς συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της», υπογραμμίζει το ελληνικό υπουργείο.  

Η ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ καταλήγει πως η κυβέρνηση «παραμένει σταθερή στους στόχους του προγράμματος κοινωνικής σωτηρίας... και διαβουλεύεται με στόχο την εκπόνηση της ευρωπαϊκής πολιτικής που θα τερματίσει οριστικά την έως τώρα αυτοτροφοδοτούμενη κρίση της ελληνικής κοινωνικής οικονομίας».

Επικοινωνία Αλ. Τσίπρα - Μ. Ντράγκι

Όπως έγινε γνωστό, τις μεταμεσονύχτιες ώρες της Τετάρτης, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα μόλις ο τελευταίος επέστρεψε στην Αθήνα, προκειμένου να τον ενημερώσει για την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. 

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ο Μ. Ντράγκι δήλωσε πως η απόφαση αυτή δεν επηρεάζει το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελλάδας καθώς ανανεώνει τη ρευστότητα των τραπεζών μέσω του ELA.

Ο πρωθυπουργός φέρεται να τον άκουσε με προσοχή και να του επεσήμανε ότι τον δεσμεύει απόλυτα η πρόσφατη λαϊκή εντολή - και στη βάση αυτή θα συνεχίσει να αναζητεί συμφωνία με τους εταίρους.

Πηγή

Σφίγγει τον κλοιό η ΕΚΤ κατά της Αθήνας

Τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται μία νέα συμφωνία με τους εταίρους της, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με μία αιφνίδια απόφασή της, σταματά να κάνει δεκτά τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο, αυξάνοντας τις πιέσεις προς την Αθήνα. Παραπέμπει δε, τις ελληνικές τράπεζες στον μηχανισμό για την παροχή έκτακτης ενίσχυσης (ELA), για παροχή ρευστότητας, ο οποίος ωστόσο έχει υψηλότερο κόστος. 

Σημειώνεται πως η ΕΚΤ είχε κάνει αποδεκτά τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο, με το σκεπτικό ότι η Ελλάδα ήταν σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Η Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης αιτιολόγησε την ενέργειά της, αναφέροντας πως πήρε αυτήν την απόφαση «δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί σίγουρη η επιτυχής ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης στο πλαίσιο του υφιστάμενου προγράμματος».

Δεν επηρεάζεται η ρευστότητα

Αναλυτικότερα, στην ανακοίνωσή της, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναφέρει ότι άρει την παραίτηση (waiver) που επηρεάζει τα χρεόγραφα που εκδίδονται ή εγγυώνται πλήρως από την Ελληνική Δημοκρατία. Η απόφαση θα τεθεί σε εφαρμογή από τις 11 Φεβρουαρίου καθώς από την ημέρα αυτή και μετά τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου δεν γίνονται αποδεκτά από την ΕΚΤ στις πράξεις αναχρηματοδότησης.

Σε κάθε περίπτωση, δεν επηρεάζεται η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες είναι ήδη ενταγμένες στον ELA. Οι ανάγκες ρευστότητας των τραπεζών, επισημαίνει η ΕΚΤ, θα καλύπτονται από την Τράπεζα της Ελλάδος στο πλαίσιο των κανόνων του ευρωσυστήματος.

Καθησυχάζει το ελληνικό ΥΠΟΙΚ

Από την πλευρά του, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών θεωρεί τη συγκεκριμένη ενέργεια της ΕΚΤ, ως μορφή πίεσης από την Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης προς το Eurogroup. 

Σημειώνει πως η απόφαση αυτή δεν αντανακλά «σε καμία περίπτωση» αρνητικές εξελίξεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα της χώρας και συμπληρώνει πως ωθεί το συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης σε άμεση «σύναψη νέας αμοιβαίως επωφελούς συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της».  

Επικοινωνία Αλ. Τσίπρα - Μ. Ντράγκι

Όπως έγινε γνωστό, τις μεταμεσονύχτιες ώρες της Τετάρτης, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα μόλις ο τελευταίος επέστρεψε στην Αθήνα προκειμένου να τον ενημερώσει για την απόφαση της ΕΚΤ.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ο Μ. Ντράγκι δήλωσε πως η απόφαση αυτή δεν επηρεάζει το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελλάδας καθώς ανανεώνει την ρευστότητα των τραπεζών μέσω του ELA.

Ο πρωθυπουργός φέρεται να τον άκουσε με προσοχή και να του επεσήμανε ότι τον δεσμεύει απόλυτα η πρόσφατη λαϊκή εντολή - και στη βάση αυτή θα συνεχίσει να αναζητεί συμφωνία με τους εταίρους.

Πηγή

Το Γερμανικό σχέδιο γίνεται κομμάτια του Γιώργου Δελαστίκ

Του Γιώργου Δελαστίκ

Εξαιρετικά βαρυσήμαντο το άρθρο χιλιάδων λέξεων που δημοσιεύθηκε στη σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ». Από τον υπότιτλο συνειδητοποιεί αμέσως κανείς τη σοβαρότητά του: «Ο θρίαμβος του Αλέξη Τσίπρα στην Ελλάδα αλλάζει την ΕΕ»! Εντυπωσιακή ομολογία για γερμανικό μέσο ενημέρωσης - και μάλιστα δεξιό. «Ενα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη. Το φάντασμα ονομάζεται Αλέξης Τσίπρας» γράφει στην αρχή του άρθρου της η «Βελτ», αντιγράφοντας στην αρχή του Κομμουνιστικού Μανιφέστου του Καρλ Μαρξ. «Ο επαναστάτης από την Αθήνα δεν είναι όμως κάποιος μοναχικός πολεμιστής, όσο και αν οι προπαγανδιστές στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο τον περιγράφουν προς στιγμήν ως οδηγό που κινείται σε λάθος λωρίδα. Η πορεία του Τσίπρα κατά της Μέρκελ απολαύει ανοιχτών και μυστικών συμπαθειών σε ολόκληρη τη Νότια Ευρώπη.

Ετσι, η καγκελάριος και ο υπουργός Οικονομικών της πρέπει να φοβούνταν ότι η αλλαγή κυβέρνησης στην Αθήνα, με τη βοήθεια και άλλων κυβερνήσεων, θα μπορούσε να εισαγάγει μια γενική αλλαγή πορείας στην Ευρώπη» γράφουν οι τρεις συγγραφείς του άρθρου και προειδοποιούν: «Είναι πιθανόν στο τέλος του χρόνου όμως ο Τσίπρας να μην είναι ο μοναδικός πολιτικός εκτός συστήματος που βρίσκεται ξαφνικά στο κέντρο της εξουσίας. Αναφέρονται προπάντων στους «Ποδέμος», τους Ισπανούς αγανακτισμένους. «Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ δίνει ώθηση στο Ποδέμος» γράφει η «Βελτ» και εξηγεί τι είναι αυτό που ενώνει τα δύο κόμματα της Ελλάδας και της Ισπανίας: «Μια διάχυτη οργή εναντίον της Μέρκελ, το προσβλητικό θεμελιώδες αίσθημα κατωτερότητας λόγω της γερμανικής ηγεμονίας. ''Θέλουν να ταπεινώσουν τη χώρα μας με αυτήν την απάτη, την οποία ονομάζουν πολιτική λιτότητας» βροντοφώναζε ο Ισπανός Πάβλο Ιγκλέσιας και υποσχέθηκε ότι «Εμείς θα ξαναδώσουμε στην Ισπανία την αξιοπρέπεια της!«».

Η συστημική δεξιά γερμανική εφημερίδα ομολογεί ότι ο χαρακτηρισμός της Γερμανίας ως «Τέταρτο Ράιχ» είναι πλέον πολύ διαδεδομένος σε όλη την Ευρωζώνη. «Ανήκει στο σταθερό ρεπερτόριο ρητορικών επιθέσεων στη Λισαβόνα, στο Παρίσι, στη Ρώμη και την Αθήνα εδώ και καιρό και εκπέμπεται σε εκπομπές συζητήσεων τις ώρες με τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα ακόμη και από υπουργούς κυβερνήσεων» υπογραμμίζει η «Βελτ» και προσθέτει: «Η Ανγκελα Μέρκελ εδώ και πολύ καιρό έχει γίνει η πιο αγαπημένη εχθρική εικόνα των Ευρωπαίων δεξιών και αριστερών λαϊκιστών. ''Η Γερμανία έχει γίνει μπαμπούλας στην Ευρώπη'' παραδέχεται υψηλά ιστάμενος εκπρόσωπος της (γερμανικής) κυβέρνησης συνασπισμού... Δεξιά, Αριστερά - το ίδιο. Οταν πρόκειται να στραφούν κατά της Μέρκελ, εξαφανίζονται τα σύνορα μεταξύ τους στην Ευρώπη και φαίνεται ότι επιτρέπονται όλες οι συμμαχίες και οι μέθοδοι» ισχυρίζεται η σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα, εμφανώς απογοητευμένη από τη διαπίστωση αυτού του γεγονότος.

Στο πλαίσιο αυτού του καθολικού πλέον στην Ευρώπη που αγκαλιάζει πλέον τόσο την Αριστερά όσο και τη Δεξιά, όχι όμως και τους σοσιαλδημοκράτες κεντροαριστερούς που παραμένουν οι τελευταίοι πιστοί στην πολιτική του Βερολίνου, η «Βελτ» εντάσσει και τον σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, γράφοντας σχετικά: «Ως εταίρο κυβέρνησης συνασπισμού διάλεξε ο Τσίπρας ακριβώς το δεξιό μικρό κόμμα των ΑΝΕΛ. Σκληροτράχηλοι επαγγελματίες της πολιτικής κοιτούσαν το Υπουργικό Συμβούλιο των λαϊκιστών μην πιστεύοντας στα μάτια τους»! Η «Βελτ» αποκαλύπτει ότι όλοι οι δεξιοί και γερμανόδουλοι πρωθυπουργοί της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, οι οποίοι όλοι τους θεωρούνται ήδη «ξοφλημένοι» στις εκλογές που θα γίνουν φέτος ή του χρόνου ως το καλοκαίρι, διαμηνύουν με κάθε μέσον στη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ να παραμείνει σκληρή εναντίον της Ελλάδας. «Αν η καγκελάριος αποδειχθεί τώρα αδύναμη, τελικά το μοντέλο Τσίπρα θα αποδειχθεί επιτυχημένο και θα αποτελέσει οδηγό χρήσης για τους λαϊκιστές σε όλη την Ευρώπη» λένε οι «Σαμαράδες» του ευρωπαϊκού Νότου. Πολύ σοβαρότερα προβλήματα απασχολούν όμως τη γερμανική κυβέρνηση.

«Το μέτωπο της λιτότητας έχει γίνει κομμάτια εδώ και πολύ καιρό» παραδέχεται η «Βελτ». «''Τα προβλήματα της Ευρώπης δεν εδράζονται στην Αθήνα, αλλά στο Παρίσι και στη Ρώμη» λένε στη (γερμανική) κυβέρνηση συνασπισμού. Υπερβολή; Δυστυχώς όχι» γράφει η εφημερίδα και τονίζει: «Τα σήματα από τη Γαλλία μέχρι τώρα είναι πολύ αμφιλεγόμενα... Ο Φρανσουά Ολάντ βρίσκεται ενώπιον ενός διλήμματος τώρα. Αν υποστήριζε την πορεία του Τσίπρα, αυτό σίγουρα θα άρεσε όχι μόνο στην αριστερή πτέρυγα του κόμματός του», υπονοώντας ότι θα άρεσε και σε τμήμα της γαλλικής επιχειρηματικής ελίτ. Φυσικά, με δεδομένο ότι ο Ολάντ είναι όργανο του Βερολίνου, κανείς δεν ποντάρει πάνω του!

Πηγή

Η Γερμανία μπήκε και τυπικά στη διαπραγμάτευση

Oι σκληρές θέσεις σε έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, που δημοσίευσε το Reuters, αποδεικνύουν ότι και το Βερολίνο μπήκε και τυπικά στη διαπραγμάτευση, αναφέρουν κυβερνητικές πηγές που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Η απάντηση της κυβέρνησης είναι εξίσου σκληρή, διαμηνύουν πηγές προσκείμενες στο Μέγαρο Μαξίμου.

Εκτιμούν επίσης ότι η γερμανική κυβέρνηση επιλέγει τη «σκληρή τοποθέτηση στην έναρξη της διαπραγμάτευσης».

Η απάντηση όμως της κυβέρνησης είναι εξίσου σκληρή, καθώς οι ίδιες πηγές σημειώνουν πως «είναι προφανές ότι οι προτάσεις αυτές δεν θα γίνουν αποδεκτές από τη νέα ελληνική κυβέρνηση», καθώς «προσκρούουν στην πρόσφατη εντολή του ελληνικού λαού και δεν βοηθούν στην αναπτυξιακή προοπτική της Ευρώπης».
 

Πνεύμα συνεργασίας
 

Όπως έγινε γνωστό, η γερμανική κυβέρνηση με το έγγραφο, φέρεται να ζητάει από τη νέα ελληνική κυβέρνηση «να ανακαλέσει τις δεσμεύσεις κατά της λιτότητας και να επαναφέρει το Μνημόνιο. Δηλαδή η νέα ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε περικοπές συντάξεων, παραμονή της τρόικας και να εφαρμόσει όλα τα σκληρά μέτρα που είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά», αναφέρουν κύκλοι της ελληνικής κυβέρνησης. 

Η Αθήνα διαβεβαιώνει ότι θα συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με όλους τους ευρωπαίους εταίρους σε πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας κατανόησης.

 

 

 

Πηγή

«Διπλή σκλαβιά», ο Ψαθάς για την Κατοχή του ‘40

Οι περισσότεροι γνωρίζουν το Δημήτρη Ψαθά και τον Νίκο Τσιφόρο από τον ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο και από τα θεατρικά τους έργα. Όμως ήταν εξαίρετοι και ως δημοσιογράφοι, καθώς και ως πεζογράφοι.

Μέσα στα χοντρά φύλλα της συλλογής, με τίτλο «Ο χειμώνας του ‘41», υπάρχει ένα διήγημα-χρονογράφημα που θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα ή στις μέρες που έρχονται.

Τιτλοφορείται «Διπλή σκλαβιά», και θα δώσω περιγραφικά το πρώτο μέρος του –και ας με συγχωρήσει ο Ψαθάς για τη διαδικτυακή μου ιεροσυλία.

«Διπλή σκλαβιά»

Είναι χειμώνας του ’41 στην Αθήνα. Στην Κατοχική Αθήνα… Οι άνθρωποι πεθαίνουν ανά εκατοντάδες από την πείνα («χθες πέθαναν διακόσιοι», γράφει σε κάποιο άλλο διήγημα) και το κάρο του δήμου περνάει για να μαζέψει τα πτώματα.

Ένα τραμ είναι σταματημένο για να περάσει ο στρατός των κατακτητών. Οι επιβάτες παρατηρούν τους Ναζί που παρελαύνουν στη χώρα τους και κάνουν χαμηλόφωνα σχόλια.

Μόνο ένας επιβάτης, ροδομάγουλος, καλοντυμένος και χοντρός, τόσο αταίριαστος ανάμεσα στους σκελεθρωμένους συμπολίτες του, «Έλληνας βεβαίως, αλλά παχύς και ευτυχισμένος» (sic), κοιτάει με θαυμασμό και βουρκωμένα –από συγκίνηση- μάτια το Γερμανικό στρατό. Και λέει, με τα χείλια του να στάζουν σιρόπι:

«Χαίρεσαι να τους βλέπεις, αδελφέ! Για κύτταξε πως πάνε. Αυτό θα πη στρατός! Είναι μεγάλος λαός οι Γερμανοί. Αυτοί πρέπει να κυβερνούν τον κόσμο. Κύττα, φίλε μου, τάξη, κύττα ύφος, κύττα πειθαρχία, κύττα επιβάλλον (!), κύττα αυτοπεποίθηση, που έχουνε στη δύναμη τους, κύττα σώματα.» (sic)

Κάποιος επιβάτης τότε καγχάζει. Μα για κακή του τύχη έξω από το τραμ περνάει ένας λοχίας Γερμανός. Βλέπει τον Έλληνα που γέλασε και νόμιζε ότι κοροϊδεύει τη φάλαγγα.

Μπαίνει στο τραμ και ξεκινάει να δέρνει τον Έλληνα που γέλασε, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι ένας πενηντάρης κύριος.

Όταν εκείνος κρύβει το κεφάλι του ανάμεσα στα χέρια του, το τευτονικό θηρίο εξοργίζεται και αρχίζει να τον πατάει με τις μπότες του.

Ο πενηντάρης κύριος δεν αντιδράει. «Είναι η στιγμή που το ένστικτο της αυτοσυντήρησης πνίγει κι αυτό το αίσθημα του μίσους.» (sic)

Αφρίζει ο Γερμανός και χτυπάει με λύσσα. Μέσα στο τραμ οι γυναίκες ασπρίζουν από το φόβο τους και οι άντρες κοκκινίζουν από την οργή τους. Είναι βαρύ το πλήγμα για την αξιοπρέπεια τους, αλλά φοβούνται.

Ξέρουν ότι αν αντιδράσουν θα εκτελεστούν επί τόπου από τους υπόλοιπους Γερμανούς στρατιώτες.

Είναι η στιγμή που το ένστικτο της αυτοσυντήρησης πνίγει κι αυτό το αίσθημα του μίσους.

Και ο Γερμανός τραβάει από το χέρι το κουρελιασμένο θύμα του, το πετάει έξω από το τραμ και συνεχίζει να το κλωτσάει –μέχρι θανάτου.

Και η συνέχεια δια πένας Δημήτρη Ψαθά:

«Φεύγει το τραμ. Βαρειά σιωπή. Κι άξαφνα ακούεται μια φωνή:

- Καλά να μας κάνουν!

Κατάπληξη. Γυρίζουν μερικοί.

- Τι είπατε, κύριε;

Επιμένει:

- Είπα, καλά να μας κάνουν.

Είναι ο παχύς και ευτυχισμένος κύριος. Το επεισόδιο που παρακολούθησε κι αυτός, στερέωσε την πεποίθηση του για το μεγαλείο των Γερμανών, και του είναι αδύνατο να κρατηθή.

Κάποιος τρέμει:

- Δεν είσθε Έλλην εσείς;

- Είμαι, κύριε.

- Δεν είδατε αυτό το θέαμα;

- Το είδα, κύριε.

- Και δεν επαναστάτησε η ψυχή σας;

- Όχι, κύριε. Γιατί τέτοια μας χρειάζονται. Εμείς οι Ρωμηοί θέλουμε βούρδουλα. Να μιλάω εγώ για το γερμανικό στρατό κι αυτός να κοροϊδεύει! Ποιους; Τους Γερμανούς! Αυτούς που κατέκτησαν όλο τον κόσμο. Αλλά τέτοιοι είμαστε οι βρωμοέλληνες. Σηκωθήκαμε να τα βάλουμε με ολόκληρη τη Γερμανία. Ελευθερία, σου λέει. Τι να την κάνουμε την ελευθερία; Οι μικροί λαοί πρέπει να κυβερνώνται απ’ τους μεγάλους. Σας άρεσε τώρα το ξύλο; Όποιος κοτάει ας ξαναμιλήσει.

Κάποιος τότε του ανοίγει μια μούντζα:

- Να, βρε κερατά.

Τρελλαίνεται ο χοντρός:

- Αναιδέστατε! Παληάνθρωπε! Την ταυτότητα σου, γρήγορα. Σταμάτα, οδηγέ. Σταμάτα, σου λέω. Είμαι της Γερμανικής Υπηρεσίας  (και φωνάζει προς το δρόμο τους Γερμανούς). Καμεράντεν! Καμεράντεν! Σνελλ!

Πάλι πάγος. Δίνει ένα σάλτο και φεύγει αυτός που μούντζωσε. Κι όσοι έμειναν στο τραμ, νοιώθουμε ένα απέραντο αίσθημα αηδίας (Σημείωση Γελωτοποιού: Το πρώτο πρόσωπο πληθυντικού που χρησιμοποιεί ο Ψαθάς, ίσως κατά λάθος, δείχνει ότι ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο περιστατικό.)

Αλλοίμονο! Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος. Οι Γερμανοί –αν θέλει ο Θεός- θα φύγουν κάποτε…

Αυτοί όμως θα μείνουν…» 

Αυτά συνέβαιναν πριν 70 χρόνια, σε μια Ελλάδα όπου τα παιδιά πεθαίνανε στον κόρφο της μάνας τους επειδή οι Γερμανοί επιτάσσανε όλα τα τρόφιμα για να ταΐσουν το στρατό τους. Σε μια εποχή όπου οι μόνοι παχιοί κι ευτυχισμένοι ήταν οι συνεργάτες των Γερμανών και οι μαυραγορίτες.

Όποια ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις της σημερινής εποχής δεν είναι καθόλου, μα καθόλου συμπτωματική!

από τον Γελωτοποιό

Από την εθελοδουλεία στη διαπραγμάτευση

Του Αλέξανδρου Σακελλαρίου

«Το 2015 οι Έλληνες επιχείρησαν κάτι τόσο φιλόδοξο που ανάλογο του κανένας λαός δεν είχε αποπειραθεί ως τότε: να κόψουν κατά κάποιον τρόπο την ιστορική τους διαδρομή στα δύο, να ανοίξουν χάσμα σε ό,τι είχαν υπάρξει κατά το παρελθόν και ό,τι ήθελαν να είναι στο εξής».

Το παραπάνω απόσπασμα δεν είναι μέρος δημοσιογραφικής αναφοράς του σήμερα. Είναι οι πρώτες λέξεις του βιβλίου του Τοκβίλ για το παλαίο καθεστώς και την επανάσταση στη Γαλλία. Άλλαξα μόνο το έτος (1789) και το Γάλλοι σε Έλληνες, αλλά νομίζω ότι διαβάζεται άνετα και περιγράφει εύστοχα τόσο την πολιτική αλλαγή που έλαβε χώρα στην Ελλάδα πριν από δέκα ημέρες περίπου όσο και τη σταθερή μέχρι τώρα άρνηση στη συνεργασία με την τρόικα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος για θριαμβολογίες και πολεμικές ιαχές, επειδή ειπώθηκε ένα σθεναρό ‘όχι’. Οφείλουμε να περιμένουμε την εξέλιξη των πραγμάτων και τα αποτελέσματα. Μου είναι αδύνατο, όμως, να μην τονίσω ορισμένα χαρακτηριστικά ιστορικού και κοινωνιολογικού περιεχομένου που θα ήταν, ίσως, χρήσιμο να τα λάβουμε υπόψη μας.

Όπως έγραψε, λοιπόν, ο Τοκβίλ οι Γάλλοι έκαναν το 1789 το μεγάλο βήμα. Το ίδιο έκαναν και ορισμένοι άλλοι ‘απερίσκεπτοι’ μερικά χρόνια νωρίτερα κατά την Αμερικανική επανάσταση πετώντας το τσάι στο λιμάνι της Βοστώνης και το ίδιο έχει συμβεί εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες φορές στην ανθρώπινη ιστορία. Οι σημαντικές και μεγάλες ανατροπές, οι οποίες καθόρισαν τις ανθρώπινες κοινωνίες έλαβαν χώρα μέσω της σύγκρουσης και μέσω των μεγάλων ‘όχι’ που εξέφρασαν πολιτικοί ηγέτες και λαοί. Πολλά χρόνια πριν από τον Τοκβίλ ένας άλλος Γάλλος έγραφε ένα εξαιρετικό κείμενο για την εθελοδουλεία.

Εκεί, λοιπόν, υποστήριζε ότι είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που επιτρέπουν ή μάλλον επιφέρουν την ίδια τους την υποταγή αφού σταματώντας να υποτάσσονται θα φέρουν τέλος στη δουλεία τους. Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του, κόβει τον ίδιο του το λαιμό όταν, έχοντας επιλέξει ανάμεσα στο να είναι υποτελής και στο να είναι ελεύθερος, εγκαταλείπει τις ελευθερίες του και μπαίνει στο ζυγό συναινώντας στην ίδια του τη δυστυχία ή μάλλον καλωσορίζοντάς τη. Αυτό συνέβη, κατά την εκτίμησή μου, τόσο την Κυριακή των εκλογών όσο και στην περίφημη συνάντηση του νέου υπουργού οικονομικών με τον Γ.Νταϊσελμπλούμ, σταματήσαμε δηλαδή να είμαστε δούλοι.

Όπως το υπογράμμισε ο Λα Μποεσί, «αποφασίστε να μην υπηρετείτε πλέον και αμέσως είστε ελεύθεροι». Δεν υπαινίσσομαι ότι η διαρκής σύγκρουση και ένα μόνιμο ‘όχι’ είναι η δέουσα λύση. Απλώς μέχρι τώρα ήμασταν εθελόδουλοι και αυτό παρουσιαζόταν ως κανονικότητα τόσο από την εγχώρια ελίτ όσο και από τα ΜΜΕ. Η εθελοδουλεία είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια κοινωνία, διότι έτσι παύει να έχει διάθεση για δημιουργία. Γίνεται υπόδουλη και περιμένει πάντα τον αφέντη, κοσμικό ή μεταφυσικό, να τη λυτρώσει. Είναι εντυπωσιακό με πόσο σθένος και μένος υποστηριζόταν προεκλογικά ότι δεν υφίσταται άλλη δυνατότητα.

Μόνο το νεο-φιλελεύθερο ιερατείο διεκδικούσε το παπικό αλάθητο και όταν κάποιος βρέθηκε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων η κοινωνία διαπίστωσε ότι υπάρχει και άλλος τρόπος, δεν γεννηθήκαμε δούλοι και υπήκοοι. Βέβαια, ορισμένοι θεώρησαν ότι δεν μάσησε ο Ολλανδός, ο βιώσας τον Διαφωτισμό, ενώ εμείς είμαστε προφανώς βάρβαροι και απολίτιστοι, αν και η αντίδρασή του δεν ήταν υπόδειγμα ‘πολιτισμένης’ συμπεριφοράς. Σύνδρομο εθελοδουλείας και υποτέλειας από στέλεχος δήθεν ευρωπαϊκού κόμματος, αλλά γεννημένοι δούλοι υπάρχουν πολλοί, και θα υπάρχουν.
Είναι δεδομένο. Η αξιοπρέπεια δεν τρώγεται. Ούτε η υπερηφάνεια. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι του να σκύβεις διαρκώς το κεφάλι και να υποστηρίζεις ότι φοβάσαι μη σου πάρει τη δόξα η τρόικα, όπως ακούγαμε από πρώην υπουργούς, η απόσταση είναι μεγάλη. Και εδώ τίθεται και ένα άλλο ζήτημα, εκείνο της ηγεσίας ή της εξουσίας. Συμφωνα με τον Γερμανό κοινωνιολόγο Μ.Βέμπερ υπάρχουν τρεις τύποι εξουσίας με τον τρίτο να είναι η χαρισματική, το χάρισμα.

Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει πράγματι χάρισμα, ο νέος υπουργός οικονομικών, όμως, σίγουρα έχει το επικοινωνιακό χάρισμα, αλλά και εκείνο το ηγετικό χάρισμα που προκύπτει από τη γνώση που φαίνεται να κατέχει. Νομίζω ότι το χάρισμα είναι μια άλλη συνισταμένη που οδηγεί ιστορικά τις κοινωνίες σε μεγάλες αλλαγές, επιτυχίες αλλά και αποτυχίες. Η γραφειοκρατική και η παραδοσιακή εξουσία, οι άλλοι δύο τύποι κατά τον Βέμπερ, δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στην ανθρωπότητα. Η μεν πρώτη είναι στεγνή, άδεια από συναισθήματα και εξόχως υπηρεσιακή, πειθαρχική. Η δε δεύτερη, η παραδοσιακή/  πατριαρχική είναι εκείνη που δημιουργεί τους δούλους και την εθελοδουλεία.

Ας δούμε πού μπορεί να μας βγάλει μια ενδεχομένως χαρισματική εξουσία. Το σίγουρο είναι ότι δεν χρειαζόμαστε λαοπλάνους και αιθεροβάμονες πολιτικούς. Το να χαρακτηρίζεται, όμως, η παραμικρή έκφραση συμπάθειας ή το ελάχιστο που αποφασίζεται υπέρ της κοινωνίας και των αδυνάμων ως λαϊκισμός αποτελεί φτηνή προπαγάνδα και απέχει από αυτό που πραγματικά είναι λαϊκισμός.

Είναι προφανές ότι πολλοί διαφωνούν με αυτές τι απόψεις και με την παρούσα κυβέρνηση και ο καθένας έχει τα δικά του επιχειρήματα, άλλωστε δεν είναι εφικτό ούτε και θεμιτό να συμφωνούμε όλοι.
Εκείνο, όμως, που θέλησα να υπογραμμίσω είναι ότι η ιστορία και η κοινωνιολογία εξηγούν πολλά πράγματα και μας δίνουν και άλλη οπτική στην κοινωνική πραγματικότητα. Μπορούμε να σκύψουμε πάνω από ιδέες και κείμενα και να δούμε τον εαυτό μας σε αυτά, άλλωστε οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν είναι τόσο διαφορετικές όσο μερικές φορές ηθελημένα νομίζουμε. Η διαφθορά, η σύγκρουση, η εξουσία, η εθελοδουλεία και πολλά άλλα υπήρχαν και θα υπάρχουν και στο μέλλον.

Μέσα σε όλο αυτό το πλέγμα σχέσων και ιδεολογιών, όμως, κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε και εμείς οι ίδιοι και να στοχαστούμε τη θέση μας και τους στόχους μας για το μέλλον. Θα είμαστε εθελόδουλοι ή θα κάνουμε το βήμα προς τα εμπρός σε μια πραγματικά καινούργια αρχή και όχι στα προς κρίσης δεδομένα που αποτελούσαν άλλη μορφή δουλείας. Θα γίνει η κοινωνία μας μια σύγχρονη κοινωνία, όχι δυτική δια της μίμησης, αλλά μια σύγχρονη ελληνική κοινωνία; Το εύχομαι, αλλά δυστυχώς η ιστορία θα δείξει. Από την άλλη μεριά λευκή επιταγή σε κάθε μορφής εξουσία δεν πρέπει να υπάρχει.

Η παρούσα κυβέρνηση οφείλει να έχει την ανοχή μας και τον χρόνο να μας αποδείξει τι μπορεί να επιτύχει. Καλό θα ήταν, όμως, να μην ψάχνει για δούλους και υπηκόους και αυτό ας το σκεφτούμε όλοι μας. Το να αποτινάζεις μια μορφή δουλείας για μια άλλη δεν είναι ελευθερία, ούτε αξιοπρέπεια. Η αμφισβήτηση είναι η μήτρα της ελευθερίας και όχι η τυφλή υπακοή.

* Ο Αλέξανδρος Σακελλαρίου είναι διδάκτωρ Κοινωνιολογίας και μετα-διδακτορικός ερευνητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Πηγή

Ποιοι έχασαν εκατομμύρια «τζογάροντας» με την ελληνική οικονομία

Εκατομμύρια δολάρια έχασαν επενδυτές του αμερικανικού hedge fund, Eaglevale Partners LP, που έχει συν-ιδρύσει ο γαμπρός του Μπιλ Κλίντον, Μαρκ Μεζβίνσκι, καθώς άκουσαν τις προβλέψεις του για την ελληνική οικονομία.

Πιστεύοντας προφανώς το μύθο του ελληνικού success story οι ιδρυτές του hedge fund (οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονται από την Goldman Sachs) ανέμεναν ταχεία επάνοδο της ελληνικής οικονομίας και επένδυσαν ανάλογα τα κεφάλαια που είχαν να διαχειριστούν.

Το Eaglevale Partners LP είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτών και αρκετών μέσων ενημέρωσης λόγω των στενών δεσμών του με την οικογένεια Κλίντον.

Τελικά αποδείχθηκε ότι και τα στελέχη της Goldman Sachs και οι Κλίντον είχαν μαύρα μεσάνυχτα.

Πολύ «ελπιδοφόρο» εν αναμονή της άφιξης στην Αθήνα της ειδικής αντιπροσωπείας που στέλνει ο Ομπάμα, με επικεφαλής ένα ακόμη πρώην στέλεχος της Goldman Sachs – τον Νταλίπ Σινγκ.

Πηγή

Περιμένοντας τον στρατηγό Σκόμπι

Του Στέλιου Κούλογλου

Υπάρχουν πολλές αναλογίες. Όπως και τότε έτσι και τώρα, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αισθάνεται χαρά, ανακούφιση και εθνική υπερηφάνεια. Μόνο μια μικρή μειοψηφία φοβάται, βασικά μήπως χάσει όσα μπόρεσε να κερδίσει στην διάρκεια της καταστροφής. Είναι αυτοί που συμβιβάστηκαν ή παραδόθηκαν χωρίς να δώσουν την παραμικρή μάχη. Και ακριβώς για αυτό το λόγο η αριστερά βρέθηκε, τότε και τώρα, να έχει μαζί της την μεγάλη πλειοψηφία, να υποστηρίζεται από ανθρώπους που δεν είχαν διανοηθεί ούτε να την ψηφίσουν.

Μήπως είναι παρατραβηγμένη η σύγκριση με το 1944; Σκεφτείτε το αποτέλεσμα, αν από την παρακάτω ανάρτηση στελέχους της ΝΔ αντικαταστήσουμε την λέξη τοκογλύφοι με την λέξη μαυραγορίτες:  

«Βάστα Ρόμελ» εύχονταν τότε οι μαυραγορίτες στον Γερμανό στρατηγό, ώστε να προλάβουν να αγοράσουν σπίτια ή κορίτσια για ένα μπουκάλι λάδι. «Γερά Γερούν» απευθυνόταν μέσω facebook στον Ντάισελμπλουμ  το υψηλόβαθμο στέλεχος του Ποταμιού, το οποίο διαμαρτύρεται κιόλας γιατί δεν μπήκε στην κυβέρνηση: φανταστείτε τον Βαρουφάκη να συγκρούεται με τον εκπρόσωπο των δανειστών και στελέχη του κυβερνητικού εταίρου να υποστηρίζουν τον Ολλανδό υποστηρικτή της τρόικας. Αν δεν είχε διαλυθεί σε λιγότερο από μια εβδομάδα, η κυβέρνηση θα είχε γίνει περίγελος.

Υπάρχουν κι άλλες αναλογίες. Οι συνεργάτες των Γερμανών τότε, οι νεοναζί σήμερα, που καραδοκούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία, αν ο ξένος παράγοντας αποφασίσει να επέμβει. Για να μην μιλήσει κανείς για τους τροτσκιστές, που έβαζαν τότε στο ίδιο τσουβάλι τον ΕΑΜ- ΕΛΑΣ -και το τότε ΚΚΕ- με τους εχθρούς του.

Αυτό που βασικά διαφέρει είναι το είδος των όπλων. Τότε ήταν τα βρετανικά στρατεύματα και αεροπλάνα του στρατηγού Σκόμπι, τώρα είναι αυτά με τα οποία φοβέριζε  πρόσφατο άρθρο της  γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt: «Εν τέλει οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο έχουν καλύτερα "χαρτιά': Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει μία μαζική απόσυρση καταθέσεων από τις τράπεζές της, ούτε μπορεί ο Τσίπρας να δανειστεί χρήματα από τις κεφαλαιαγορές για τις ακριβές προεκλογικές του υποσχέσεις».

«Με τις δηλώσεις τους οι υπουργοί (του ΣΥΡΙΖΑ) γκρέμισαν την Αγορά»,επαναλάμβανε σαν ηχώ ο Αδωνις Γεωργιάδης, που είχε προαναγγείλει την αποχώρηση του ίδιου και των καταθέσεων του από την Ελλάδα αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ.  Δεν έφυγε προφανώς γιατί, ακριβώς εβδομήντα χρόνια μετά, και αυτός και ο Σαμαράς και οι εκπρόσωποι μιας αστικής τάξης που ποτέ δεν μπόρεσε να αποκτήσει εθνική συνείδηση, ελπίζουν ότι ο σύγχρονος στρατηγός Σκόμπι θα έρθει και θα τους σώσει.

Πηγή

ΒΟΜΒΑ: ΣΟΚ στην Γερμανία από τις δηλώσεις του Τσίπρα για την Μέρκελ - Συγκλονιστική είδηση που κρύβουν τα ΜΜΕ

Συγκλονιστική είδηση...Τα ΜΜΕ το κρύβουν. Στην Ελλάδα η είδηση έσκασε σαν ατομική βόμβα.

Ο Αλέξης Τσίπρας κατά την συνάντηση του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Schultz έστειλε αρκετά μηνύματα για την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μερκελ.

Και όχι μόνο αυτό. Στην πράξη ζήτησε να επιστραφούν τα χρήματα από όλες της απάτες που έστησαν Έλληνες και γερμανοί βιομήχανοι σε βάρος της Ελληνικής οικονομίας.

Κατηγόρησε δε την Γερμανία ότι συνεργάστηκε με ολιγαρχες για το συμφέρον Γερμανικών πολυεθνικών.

Η Γερμανία μας έχει οδηγήσει στην χρεοκοπία με τα σκάνδαλα της Siemens, του ΟΤΕ, τα υποβρύχια, της κατασκευαστικές εταιρίες, την φοροδιαφυγή τους και την μόνιμη ανοσία που είχαν για όλα τα εγκλήματα που έκαναν.

Δυστυχώς αυτό δεν είναι μια απλή λίστα δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας.

Σε ένα άλλο σημείο ο Αλέξης Τσίπρας είπε στον Schultz εμείς σκοπεύουμε να στείλουμε την Ανγκελα Μερκελ στο ποινικό δικαστήριο της Χάγης και εκεί θα αποδειχτούν όλα.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου έμεινε ζαλισμένος και με κομμένη την ανάσα δεν ήξερε τι να πει μπροστά στα έγραφα που του κατέθεσε ο Τσίπρας.

Πηγή