Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Οι επτά μεταρρυθμίσεις της Αθήνας για το Eurogroup

Νέα επιστολή με τον κατάλογο των μεταρρυθμίσεων που θα προτείνει στο Eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας, απέστειλε το βράδυ της Πέμπτης στον Γερούν Ντάισελμπλουμ ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. Στη νέα επιστολή περιέχονται επτά προτάσεις, αντί για έξι που περιελάμβανε η πρώτη. Η πρόσθετη μεταρρύθμιση αφορά στη ροή δημόσιων εσόδων μέσω της ρύθμισης του πλαισίου αδειοδότησης των ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών. 
Όπως σημείωναν κυβερνητικοί κύκλοι, ο κ. Βαρουφάκης αναφέρει στην επιστολή ότι είναι απαραίτητο να ξεκινήσουν οι συζητήσεις μεταξύ της Ελλάδας και των θεσμών, ώστε οι συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις να αποτελέσουν μια πρώτη δέσμη συμφωνίας εν όψει της ολοκλήρωσης της συμφωνίας τον Απρίλιο. Παράλληλα με αυτές τις εργασίες, η ελληνική κυβέρνηση προτείνει να ξεκινήσουν σε υψηλό επίπεδο οι συζητήσεις με τους θεσμούς σχετικά με την πιθανή επόμενη συμφωνία, όπως προέβλεπε η συμφωνία του Eurogroup της 20ης Φλεβάρη. Η ελληνική κυβέρνηση προτείνει η επόμενη συμφωνία να έχει τη μορφή ενός Συμβολαίου για την Ανάκαμψη και την Ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας.
Μαζί με την επιστολή έχουν επισυναφθεί κάποιες λεπτομέρειες σχετικά με επτά από τις πρώτες μεταρρυθμίσεις που θα πραγματοποιήσει η κυβέρνηση. Οι μεταρρυθμίσεις και οι βασικές λεπτομέρειες είναι οι εξής:
 
1η Μεταρρύθμιση – Δημοσιονομικό Συμβούλιο 

Ενεργοποίηση του Δημοσιονομικού Συμβουλίου με στόχο την επίτευξη εξοικονόμησης πόρων και την επέκταση της αποστολής του.
Σκοπός του Δημοσιονομικού Συμβουλίου είναι να ενεργεί ως ανεξάρτητο παρατηρητήριο, υποβοηθητικό της κυβερνητικής πολιτικής, ώστε να μπορεί να συμβάλει στην εξάλειψη μιας πιθανής τάσης για πρωτογενές έλλειμμα. Για το σκοπό αυτό, το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, θα πρέπει να έχει την ικανότητα να προετοιμάζει  μακροοικονομικές προβλέψεις για τον προϋπολογισμό, θα πρέπει να παρακολουθεί αμερόληπτα την εφαρμογή των δημοσιονομικών προγραμμάτων και την τήρηση των δημοσιονομικών στόχων και διαδικασιών  και θα πρέπει επίσης να παρεμβαίνει και να διαμορφώνει τον δημόσιο διάλογο για τη δημοσιονομική πολιτική. 
Οι ελληνικές αρχές σχεδιάζουν την ενεργοποίηση του Δημοσιονομικού Συμβουλίου αλλά και την επίτευξη εξοικονόμησης πόρων μέσω της ενοποίησής του με το υπάρχον γραφείο του κρατικού προϋπολογισμού, το οποίο λειτουργεί στη Βουλή και συνδέεται με το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών.
  
2η Μεταρρύθμιση – Κατάρτιση  Προϋπολογισμού και του Οργανικού Νόμου για τον Προϋπολογισμό
 
Στο πλαίσιο της βελτίωσης της διαχείρισης των δημοσιονομικών, οι ελληνικές αρχές προχωρούν σε μεταρρυθμίσεις στον τομέα της κατάρτισης του Προϋπολογισμού. Αυτές οι βελτιώσεις θα περιλαμβάνουν τα ανώτατα όρια σε δαπάνες ώστε να ενισχυθεί η τήρηση του Προϋπολογισμού κατά τη διάρκεια του έτους.

Οι βελτιώσεις θα περιλαμβάνουν την αναμόρφωση του Οργανικού Νόμου για τον προϋπολογισμό.
  
3η Μεταρρύθμιση - Συγκρότηση ευέλικτου σώματος στοχευμένων φορολογικών ελέγχων για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Δεν θα έχει μόνιμο χαρακτήρα

Στο πλαίσιο πάταξης της φοροδιαφυγής, οι ελληνικές αρχές προτείνουν να συγκροτηθεί ένα σώμα στελεχωμένο από μη επαγγελματίες. Η σύνθεση του σώματος θα ανανεώνεται ανά μικρά χρονικά διαστήματα (λιγότερο από δυο μήνες), κατόπιν σύντομης σχετικής εκπαίδευσης. Τα άτομα αυτά δεν θα έχουν δυνατότητα επαναπρόσληψης.
Αφού εκπαιδευτούν, τα άτομα θα εμφανίζονται ως πελάτες, όντας καλωδιωμένοι με μικρόφωνα και κάμερες. Παρόλο που δεν θα έχουν την εξουσία να κάνουν ελέγχους και δεν θα τους επιτρέπεται να αντιπαρατίθενται με τους παραβάτες, τα στοιχεία που θα μαζεύουν θα έχουν νομικό βάρος και βάσει των στοιχείων αυτών οι φορολογικές αρχές θα μπορούν άμεσα να επιβάλουν πρόστιμα και κυρώσεις. 
Μία σκέψη της κυβέρνησης είναι η επιλογή των ατόμων αυτών να γίνει από διάφορες κοινωνικές ομάδες, όπως φοιτητές, νοικοκυρές, ακόμα και τουρίστες σε δημοφιλές περιοχές όπου ανθεί η φοροδιαφυγή, οι οποίοι θα πληρώνονται με την ώρα και θα είναι δύσκολο να εντοπιστούν από τους παραβάτες. 
4η Μεταρρύθμιση- Βελτιώσεις στη νομοθεσία για την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών
Οι κυβερνητικοί κύκλοι αναφέρουν πως η μεταρρύθμιση αυτή παρουσιάστηκε ήδη από την αρμόδια υπουργό Νάντια Βαλαβάνη.
5η Μεταρρύθμιση – Δημόσια Έσοδα από τις υπηρεσίες τυχερών παιγνίων μέσω Διαδικτύου
Ο τομέας των διαδικτυακών τυχερών παιγνίων εμφανίζει σημαντικές ανεκμετάλλευτες δυνατότητες είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Τα Δημόσια Έσοδα θα μπορούσαν να αυξηθούν από: 
  • την πώληση αδειών σε παρόχους ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών σε εύλογη/δίκαιη τιμή
  • την αξιοποίηση της Ευρωπαϊκής εμπειρίας για την αυστηρή ηλεκτρονική παρακολούθηση της όλης διαδικασίας
  • την ενίσχυση/θωράκιση της υπάρχουσας ελληνικής νομοθεσίας (ν. 4002/2011)
Με βάση τις διαθέσιμες εκτιμήσεις, ο συνολικός όγκος συναλλαγών στον τομέα των ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα ξεπερνά τα τρία δισ. ευρώ ετησίως.  Βάσει εύλογων υπολογισμών, τα πρόσθετα Δημόσια Έσοδα από τη φορολόγηση των αδειοδοτημένων ηλεκτρονικών τυχερών παιγνίων μπορεί να ξεπεράσει τα 500 εκατ. ευρώ ετησίως.
Για την πραγματοποίηση των ανωτέρω βημάτων προς την πλήρη εφαρμογή, η ελληνική κυβέρνηση θα αναζητήσει τεχνική βοήθεια (π.χ. μηχανισμούς για την παρακολούθηση των τυχερών παιχνιδιών μέσω διαδικτύου) καθώς και συμφωνίες που θα περιορίσουν τον παράνομο διασυνοριακό τζόγο. 
Η προτεινόμενη δημόσια παρέμβαση των αρχών έχει ως εξής: Άμεσα χορήγηση επίσημης άδειας στους ήδη υπάρχοντες παρόχους για μία περίοδο 5 ετών. Κάθε άδεια θα αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη διεύθυνση διαδικτύου online παιχνιδιών. Επομένως, η κάθε διεύθυνση θα χρειάζεται άδεια, ενώ η χορήγηση της 5ετούς άδειας σημαίνει και άμεση καταβολή 3 εκατ. ευρώ από τους παρόχους. 
Το κόστος για την παράταση της άδειας μετά την 5ετή περίοδο θα βασίζεται στα δεδομένα της αγοράς. Ο φόρος αυτός θα ισχύει για κάθε πρόσθετη άδεια που θα παρέχεται στον πάροχο. Κάθε πάροχος με επίσημη άδεια θα πρέπει να προκαταβάλει ελάχιστο φόρο 1 εκατ. ετησίως, ασχέτως από τον όγκο των συναλλαγών. Η αγορά του online game θα πρέπει να γίνεται χωρίς μετρητά. 
6η Μεταρρύθμιση – Πρόγραμμα καταπολέμησης της γραφειοκρατίας του δημοσίου και βελτίωσης του επιχειρηματικού κλίματος
Η κυβέρνηση σκοπεύει να εισάγει νομοθεσία που θα απαγορεύει τις υπηρεσίες του δημοσίου να ζητούν (από πολίτες και υπηρεσίες) έγγραφα που βεβαιώνουν πληροφορίες, τις οποίες το κράτος ήδη κατέχει (εντός της ίδιας ή κάποιας άλλης υπηρεσίας).  
Προτερήματα της προτεινόμενης δράσης: Μεγάλη μείωση στις χαμένες ώρες για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, που τώρα σπαταλούν μέρες να συλλέγουν τα απαραίτητα έγγραφα από διάφορες υπηρεσίες του δημοσίου με σκοπό να τα προσκομίσουν σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες –ένα νέα κίνητρο για ψηφιοποίηση –ουσιαστική καλή θέληση για τον δημόσιο τομέα
7η Μεταρρύθμιση: Διατάξεις για την υιοθέτηση άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης
Η ελληνική κυβέρνηση συνέταξε και έχει ήδη καταθέσει σχέδιο νόμου που εμπεριέχει μέτρα άμεσης ανακούφισης της ακραίας φτώχειας, με παροχή κουπονιών σίτισης (για την αποφυγή του κοινωνικού στιγματισμού οι δικαιούχοι θα χρησιμοποιούν μια "έξυπνη κάρτα"), επιδόματος ενοικίου και δωρεάν ρεύματος. 
Το συνολικό ποσό που θα χρειαστεί για τα παραπάνω μέτρα ανέρχεται συνολικά στα 200,29 εκατομμύρια ευρώ. Προκειμένου να υπάρξει δημοσιονομική ισορροπία, η ελληνική Κυβέρνηση σχεδιάζει να εξοικονομήσει τους απαιτούμενους πόρους από δύο τομείς:
  • Τη μείωση του λειτουργικού κόστους και των γενικών εξόδων κάθε Υπουργείου (υπολογίζεται εξοικονόμηση 60,9 εκατομμυρίων ευρώ)
  • Την εισαγωγή ενός νέου συστήματος ανάθεσης δημόσιων διαγωνισμών/συμβάσεων σε κάθε Υπουργείο, κίνηση που θα αποφέρει εξοικονόμηση 140 εκατομμυρίων ευρώ.

ΣΟΚ από τους Financial Times: 222% το χρέος της Γερμανίας!

Financial Times: "222% το χρέος της Γερμανίας! Το Βερολίνο έχει τεράστιο κρυφό χρέος που έχει μετακυλίσει σε κρατίδια, και όχι μόνο"


Τα στοιχεία της Eurostat ανατρέπουν τα δεδομένα. Οι υποχρεώσεις του γερμανικού δημοσίου είναι οι μεγαλύτερες στην ευρωζώνη. Η δημιουργική λογιστική, οι κρατικές εγγυήσεις, οι αμαρτωλές συμμετοχές του Δημοσίου και η εμπλοκή του γερμανικού κράτους στις τράπεζες.


Πρόβλημα χρέους έχει και η... Γερμανία


Η ευρωζώνη έχει βυθιστεί σε μία έντονη αντιπαράθεση αναφορικά με το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, που αντιστοιχεί περίπου στο 175% του ΑΕΠ της και είναι το υψηλότερο στη νομισματική ένωση. Τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν την Τρίτη όμως δημιουργούν προβληματισμό ως προς το εάν τα κράτη-μέλη θα πρέπει να σταματήσουν να ανησυχούν για τα δημοσιονομικά προβλήματα της Αθήνας και να αρχίσουν να ανησυχούν περισσότερο για εκείνα του Βερολίνου.

Τα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat αφορούν τις ενδεχόμενες κρατικές υποχρεώσεις (contingecy liabilities). Πρόκειται για χρέη τα οποία ο δημόσιος τομέας δεν είναι ακόμη επισήμως υποχρεωμένος να αποπληρώσει, αλλά θα πρέπει να κάνει στο μέλλον.

Η λίστα περιλαμβάνει κρατικές εγγυήσεις προς φορείς του ιδιωτικού τομέα -όπως τράπεζες- όπως και επενδυτικές συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτών όπου η κυβέρνηση δεσμεύεται να αγοράσει μελλοντικές υπηρεσίες σε αντάλλαγμα για την κατασκευή και τη λειτουργία υποδομών (ΡΡΡ).

Για πρώτη φορά στην Ιστορία, η Eurostat συνέλεξε αυτά τα στοιχεία από τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες και τα δημοσίευσε στη δική της ιστοσελίδα. Με μία πρώτη ματιά, το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό: οι μεγαλύτερες κρατικές υποχρεώσεις στην Ε.Ε. αφορούν τη Γερμανία, όπου ανέρχονται στο υπέρογκο 145% του ΑΕΠ. Η Ολλανδία και η Σλοβενία βρίσκονται με απόσταση στη δεύτερη και τρίτη θέση με 115% και 111% αντιστοίχως.

Ως προς την Ελλάδα, βρίσκεται πολύ πίσω στην κατάταξη με το ελάχιστο 17%.

Εάν αθροίσει κανείς τις συνολικές ενδεχόμενες υποχρεώσεις και το επίσημο κρατικό χρέος, τότε το αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο. Το μεγαλύτερο βάρος χρέους βρίσκεται στην Ιρλανδία (234% του ΑΕΠ). Στη δεύτερη θέση, αλλά σε μικρή απόσταση, βρίσκεται η Γερμανία, με 222% του ΑΕΠ. Οι υποχρεώσεις του γερμανικού δημοσίου είναι κατά 24 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερες των πορτογαλικών και κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερες των ελληνικών.

Μπορεί να σκέφτεστε: «Αποκλείεται αυτό να είναι σωστό». Η αλήθεια όμως, είναι λίγο πιο περίπλοκη. Η πλειονότητα των ενδεχόμενων υποχρεώσεων της Γερμανίας αντιστοιχούν σε αυτό που η Eurostat αποκαλεί «μονάδες που ελέγχονται από το Δημόσιο και ταξινομούνται εκτός γενικής κυβέρνησης».

Οι Ευρωπαίοι στατιστικοί δεν παρέχουν περισσότερες εξηγήσεις ως προς το τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτούς τους αριθμούς. Η Destatis όμως, η ομοσπονδιακή στατιστική αρχή της Γερμανίας, δήλωσε στους FT πως αυτός ο επιβλητικός όγκος ενδεχόμενων χρεών αποδίδεται κυρίως σε υποχρεώσεις προς τις τράπεζες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται, σε ομοσπονδιακό επίπεδο η KfW και οι τράπεζες κρατιδίων (Landensbanken), όπως και οι τοπικές αποταμιευτικές τράπεζες (Sparkassen).

Αυτό σημαίνει πως τα ευρωπαϊκά στοιχεία για αυτού του τύπου τις υποχρεώσεις περιλαμβάνουν χρήματα τα οποία οι Γερμανοί καταθέτες κρατούν στον τραπεζικό τομέα και τα οποία εμφανίζονται από την πλευρά του παθητικού στον ισολογισμό των κρατικά ελεγχόμενων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Δεδομένου όμως, ότι τα στοιχεία της Eurostat είναι μεικτά, αγνοούν τις αντίστοιχες τοποθετήσεις και στοιχεία ενεργητικού που έχουν οι τράπεζες, με αποτέλεσμα να δίνεται μία αμφισβητήσιμη εικόνα αδυναμίας για τα δημοσιονομικά της Γερμανίας.

Τα στοιχεία της Eurostat λένε ότι το Βερολίνο είναι βαριά εμπλεκόμενο στο γερμανικό τραπεζικό κλάδο: κάτι που ήδη γνωρίζαμε.

Είναι λοιπόν αυτή η άσκηση άχρηστη; Καθόλου. Όπως επισημαίνει και ο David Heald, καθηγητής λογιστικής στο University of Aberdeen, υπάρχουν δύο ακόμη στοιχεία στην ανακοίνωση της Eurostat που είναι ενδεχομένως πολύ πιο ενδιαφέροντα. Αναφέρονται στις «κρατικές εγγυήσεις» και στις «εκκρεμείς υποχρεώσεις που συνδέονται με ΡΡΡ».

Εάν αθροίσει κανείς αυτά τα δύο στοιχεία, τότε  το νούμερο για τις περισσότερες χώρες είναι σχετικό. Η Αυστρία και η Ιρλανδία βρίσκονται στην κορυφή με υποχρεώσεις που αντιστοιχούν περίπου στο 35% του ΑΕΠ. Το 18% της Γερμανίας παραμένει υψηλότερο από το 10% της Ελλάδας, αλλά δείχνει μικρότερο από το συνολικό νούμερο.

Ο κ. Heald θεωρεί πως τα στοιχεία αυτά έχουν σημασία καθώς αποτελούν ένδειξη για το είδος των οικονομικών μαγικών που ανέπτυξαν οι κυβερνήσεις καθώς προσπαθούν να βελτιώσουν τους προϋπολογισμούς τους και να σεβαστούν τα όρια για έλλειμμα και χρέος. «Ενώ οι κυβερνήσεις πιέζονται όλο και περισσότερο οικονομικά, παρατηρείται αυξανόμενη χρήση στοιχείων εκτός προϋπολογισμού, συμπεριλαμβανομένων των εγγυήσεων και των ΡΡΡ» εξηγεί.

Αναφέρει επίσης ότι ενώ οι πολιτικοί αποκτούν όλο και μεγαλύτερη επίγνωση για τους κινδύνους που σχετίζονται με τα ΡΡΡ, δεν έχουν γίνει ακόμη πλήρως κατανοητοί οι κίνδυνοι από τις κρατικές εγγυήσεις. Όπως αναφέρει και σε πρόσφατη έρευνα: «Οι υποχρεώσεις μπορεί να αυξάνονται σημαντικά - αφού δημιουργούνται όλο και περισσότερα τέτοια σχέδια εγγυήσεων - στο βαθμό που δεν θεωρείται ότι αυξάνουν τις άμεσες δαπάνες, οπότε μπορεί ακόμη και να περάσουν απαρατήρητα. Η δομή της οικονομικής πληροφόρησης είναι τέτοια που μπορεί να αυξάνεται ο κίνδυνος, ενώ δεν αυξάνονται οι δαπάνες, επειδή αυτές οι υποχρεώσεις είναι κυρίως ή αποκλειστικά, εκτός προϋπολογισμών»

Η προειδοποίηση αυτή αφορά όλες τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης – όχι μόνο τη Γερμανία, ούτε βεβαίως μόνο την Ελλάδα.
ΠΗΓΗ: FT.com
http://blogs.ft.com/the-world/author/ferdinandogiugliano/

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

Η ώρα της σύγκρουσης;


Του Δημήτρη Τρίμη

Το μήνυμα των δανειστών προς τη νομίμως εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον ελληνικό λαό έχει γίνει σαφές: «Δεν πα να ψηφίσατε εσείς μια νέα ριζοσπαστική κυβέρνηση και ένα δίκαιο πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας, εμείς θα σας σκάσουμε. Για να μην πάρουν αέρα και άλλοι και αρχίσουν να αμφισβητούν την ταξική λιτότητα και τη δικτατορία των αγορών. Θα σας κόψουμε την πίστωση, θα σας διαλύσουμε τις τράπεζες, θα αποσύρουμε όλα τα κεφάλαιά μας από την ελληνική οικονομία, μέχρι να πεινάσετε κι άλλο. Μέχρι να υποταχθείτε και να γελοιοποιηθείτε. Μέχρι να γίνεται ίδιοι και χειρότεροι από την απελθούσα παρέα των Σαμαρά και Βενιζέλου που σας χρεοκόπησαν».
Νομίζω ότι σε αυτό το προφανώς εκβιαστικό σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορέσει να αποφύγει τη σύγκρουση με τους «θεσμούς» (Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ) και να πει -εννοώντας το- «δεν πληρώνουμε με το αίμα των εργαζομένων τους τόκους των δανείων με τα μνημόνια που μας φόρτωσαν με το ζόρι οι κερδοσκόποι και οι δήθεν εταίροι». Βέβαια, προϋπόθεση για να ειπωθεί κάτι τέτοιο -που ασφαλώς θα προκαλέσει  πολιτικούς και οικονομικούς σεισμούς και ανακατατάξεις σε όλη την Ευρώπη, και όχι μόνο- είναι, ο πρωθυπουργός να πάρει μαζί του την πλειονότητα του λαού μέσα κι έξω από τη χώρα και να σχεδιάσει τη μεγάλη ρήξη και τα επόμενα βήματα λειτουργίας της χώρας και αξιοπρέπειας του λαού της. Δεν πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν απλώς να κερδίσουν τη συμπάθεια των καλών ανθρώπων και της παγκόσμιας Αριστεράς ή  τον τίτλο του Δαυίδ. Ότι δηλαδή, το πάλεψαν οι κακομοίρηδες, αλλά προ της ισχύος της πολεμικής μηχανής του διεθνούς Γολιάθ-Κεφαλαίου, υποχρεώθηκαν να συνθηκολογήσουν ή να αποχωρήσουν κακήν κακώς ηττημένοι και ταπεινωμένοι.
Θυμόμαστε όλοι μας, ότι ήδη από το καλοκαίρι του 2012 είχαν αρχίσει οι εκτιμήσεις και οι σχεδιασμοί για τον πόλεμο που θα ακολουθούσε στην περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς ας μην κάνουμε ότι δεν ξέραμε τίποτα και ότι όλα θα άλλαζαν μαγικά, ειρηνικά και άνετα μετά την 25η Ιανουαρίου 2015. Είναι λοιπόν τόσο απλό όσο και δύσκολο: δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ελλάδα, αλλά και σ' ολόκληρη την Ευρώπη των μεγάλων ανισοτήτων, αν δεν υπάρχει Κοινωνική Δικαιοσύνη, ευημερία και Δημοκρατία. 

Ανέφικτο νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους για τον Ρέγκλινγκ

Στο παιχνίδι των δηλώσεων για το ζήτημα της Ελλάδας, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης Κλάους Ρέγκλινγκ, τόνισε πως η χώρας μας πρέπει να εκπληρώσει όλες τις οικονομικές της υποχρεώσεις «μία προς μία».
Αναφερόμενος στις δηλώσεις αξιωματούχων της νέας ελληνικής κυβέρνησης για «κούρεμα» του χρέους, κάνει λόγο για επικοινωνία «μερικές φορές εκνευριστική». Μια ονομαστική άφεση χρέους για την Ελλάδα θα ήταν οικονομικά ανέφικτη και πολιτικά αδύνατη, δηλώνει ο κ. Ρέγκλινγκ στη γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt και τονίζει ότι «η Ευρωζώνη δεν είναι ζώνη μεταβίβασης χρέους».
Η αλλαγή πορείας στην Αθήνα «με ανησυχεί πολύ» διαμηνύει ο Γερμανός επικεφαλής που είναι πάντα παρών στις συνεντεύξεις που ακολουθούν τις εργασίες της ευρωζώνης για να επαναλάβει «πιστά» αυτά που λέει ο Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Χαρακτήρισε «απαράδεκτη» την κριτική που άσκησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη στάση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας κατά τις πρόσφατες διαπραγματεύσεις και πρόσθεσε ότι μεταξύ της Ελλάδας και των άλλων χωρών της Ευρωζώνης υπάρχει «θεμελιώδης διαφορά» σχετικά με την οικονομικοπολιτική στρατηγική.
Ο κύριος Ρέγκλινγκ προειδοποίησε για τον κίνδυνο να ακυρωθεί η πρόοδος σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα της χώρας, παρόλο που υπογραμμίζει πως θα μπορούσε «να διανοηθεί κανείς μια ακόμη επιμήκυνση των χρόνων αποπληρωμής». Αναφέρει ακόμη ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου όσο το δυνατόν συντομότερα και να ενθαρρύνει τους φορολογούμενους να πληρώσουν τους φόρους τους προκειμένου να συντηρήσουν τα κρατικά ταμεία, υποστηρίζεοντας ότι σε αυτό το σημείο λείπει μια ξεκάθαρη δέσμευση εκ μέρους του υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη.
Στη χθεσινή συνέντευξή του ο Κλάους Ρέγκλινγκ δήλωσε ότι εάν η νέα ελληνική κυβέρνηση αυξήσει τον κατώτατο μισθό και τις συντάξεις, αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση των κρατικών εξόδων. Και συμπεραίνει πως «αυτό που πιστεύαμε έως τώρα ως πρωτογενές πλεόνασμα αφανίζεται. Αυτόν τον χρόνο ίσως τελικά έχουμε έλλειμμα».

«Καμμένη γη» άφησαν πίσω τους Σαμαράς – Βενιζέλος

Το πολυδιαφημισμένο σενάριο του success story για το οποίο, προεκλογικά, υπερηφανεύονταν οι Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος, διέλυσε η Eurostat ανακοινώνοντας τα αποτελέσματα της μεταβολής του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος στις χώρες της Ευρώπης. 
Το τέταρτο τρίμηνο του 2014  η Ελλάδα, εκεί που ο τέως πρωθυπουργός υποστήριζε ότι θα φανούν τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης, παρουσίασε ύφεση -0,4% του ΑΕΠ, αν και την υπόλοιπη χρονιά κινούνταν σε θετικά πρόσημα. 
Την ίδια ώρα, η ευρωζώνη στο σύνολό της παρουσίασε αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,3%, ενώ η Ε.Ε. των 28 σημείωσε αύξηση κατά 0,4%, επιτυγχάνοντας σε ετήσια βάση αυξήσεις 0,9% και 1,3% αντίστοιχα. 


Η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται…

γράφει η Παναγιώτα Μπλέτα*
Απίστευτες πιέσεις ασκούνται στην μικρή Ελλάδα, που τόλμησε να αμφισβητήσει την «Τρόικα των Συμφερόντων» και τα «Μνημόνια Δουλείας».
Και φανταστείτε, ότι η πραγματική ρήξη δεν έχει έρθει ακόμη…
Οι λίγες αλλά θαρραλέες διαφοροποιήσεις στις συμφωνίες, προκειμένου για την συνέχιση του δανεισμού, που είναι αναγκαίος για την ροή της ρευστότητας σε αγορές και τράπεζες, είναι αρκετές για να ενοχοποιήσουν μια ολόκληρη πολιτική γραμμή παραγωγής και εφαρμογής φαύλων οικονομικών θεωριών, που δημιουργήθηκαν για να συντηρούν και να καλύπτουν την εγχώρια και ξένη οικονομική διαπλοκή.
Το χειρότερο δε είναι, ότι ο λαός γίνεται κοινωνός αυτών των προσπαθειών και απομυθοποιεί την ορθότητα του συστήματος, που αναγκαζόταν μέχρι σήμερα να υπηρετεί.
Ψηφίζει δε την κατάργησή του, με τη ενεργή συμπαράσταση στην μοναδική κυβέρνηση που έχει προβάλλει ανάστημα, απέναντι στους επικυρίαρχούς του, μετά τον εμφύλιο.
Μοναδικός τρόπος να αποφευχθεί η υλοποίηση της ετυμηγορίας του λαού, η εφαρμογή του Δόγματος του Σοκ μέσω :
– Της δημιουργίας πλασματικών κρίσεων στην οικονομική αγορά με την ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας, που συνεπάγονται υποτιθέμενη οικονομική κατάρρευση, προκειμένου να συμβιβαστεί η κυβέρνηση και να μην προχωρήσει στα μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια που έχει δρομολογήσει για την βουλή. Μόνο έτσι θα προωθηθεί η αποδέσμευση κεφαλαίων, που τόσο χρήσιμα μας είναι…
– Της παραβίασης του εναέριου χώρου στο Αιγαίο από τους Τούρκους, με εντολές από τη Δύση, που παίζει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και δίνει την Ελλάδα βορά, στην διψασμένη για αίμα πολιτική και οικονομική νομενκλατούρα της Ευρώπης, για να σιγουρέψει την γεωπολιτική κυριαρχία της.
– Της πραξικοπηματικής συμπεριφοράς στο εσωτερικό της χώρας, από πολιτικούς που προσπαθούν να κρύψουν τις παράνομες οικονομικές τους συναλλαγές, την ώρα που η χώρα βρισκόταν σε πλήρη εξαθλίωση. Είναι γνωστό πλέον πόσα και ποια , από την κορυφή μέχρι τη βάση, μέλη των προηγούμενων κυβερνήσεων, συμμετείχαν είτε στην λίστα Λαγκάρντ, είτε σε άλλες λίστες.
– Της υποβολιμαίας στάσης των media και των παραφυάδων τους, που στηρίζουν επικοινωνιακά όλα τα παραπάνω εκτρώματα, προκειμένου να περιφρουρήσουν τα οικονομικά συμφέροντα, που βρίσκονται πίσω από αυτά.
Ταράζει βλέπετε, να βγει στην επιφάνεια, πόσο εύσχημα και βαθιά αρμεγόταν ο Ελληνικός λαός όλα αυτά τα χρόνια. Τόσο, που λίγο έλειψε να του γίνει συνείδηση ότι η θέση του είναι να υπακούει και χαιδεύει τους βιαστές του, βιώνοντας βαθιά μέσα του το σύνδρομο της Στοκχόλμης, σύνδρομο που δεν βίωσε ούτε μετά τα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς από τους Τούρκους.
Η δημοκρατία όμως φίλοι μου ούτε εκβιάζεται, ούτε βιάζεται. Ειδικά απέναντι στο λαό που τη γέννησε…
Αν η απόλυτη ρήξη λοιπόν με την Ευρώπη είναι ο επιδιωκόμενος εφιάλτης του Έλληνα, προκειμένου να μετανοήσει και να υποταχθεί, ας γίνει πραγματικότητα μια ώρα αρχύτερα. Να τελειώνουμε με όλη αυτή την παρακμή των μνημονίων υποτίμησης της ανθρώπινης ύπαρξης και των ανθρωπάριων που την υπέδειξαν, αλλά και την εκτέλεσαν…
Γιατί το αποτέλεσμα, που έχουν όλες αυτές οι βαναυσότητες εις βάρος του λαού, είναι, το συντριπτικά πλειοψηφικό νούμερο που εμφανιζόταν στις δημοσκοπήσεις υπέρ του ευρώ, να εξοικειωθεί πλήρως με την ιδέα ενός άλλου, εθνικού νομίσματος , καθώς και με τις δράσεις υιοθέτησής του.
Έτσι θα αντιστραφούν οι πλειοψηφίες και η Ευρώπη θα τρέχει να μαζεύει τα συντρίμμια της και τα καρτέλ της…
Τα δε ειδικά δικαστήρια στο εσωτερικό της χώρας, δεν θα προλαβαίνουν να δικάζουν τους εθνικούς προδότες…
Όσο είναι καιρός λοιπόν, ας διορθώσουν τα κακώς κείμενα, οι έχοντες ευήκοα αυτιά…


* Η Παναγιώτα Μπλέτα γεννήθηκε στην Λακωνία ενώ μεγάλωσε στο Χαλάνδρι.
Σπούδασε στη Νέα Υόρκη: 
ΜΒΑ - Μεταπτυχιακός τίτλος στη Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων, New York Institute of Technology
BSc Marketing-Management - Πτυχίο στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και Marketing, City University of New York
Δραστηριοποιήθηκε έντονα στο χώρο της Τοπικής αυτοδιοίκησης όπου και διακρίθηκε:
Αντιδήμαρχος Χαλανδρίου - Πρόεδρος των Δημοτικών Επιχειρήσεων Πολιτισμού και Ανάπτυξης στο Δήμο Χαλανδρίου, Δημιουργία πρώτου Δημοτικού Κ.Ε.Π. στην Ελλάδα –Κ.Ε.Π. Χαλανδρίου
Υποψήφια Νομάρχης-Nομός Λακωνίας -Επικεφαλής Νομαρχιακής Παράταξης - Δημιουργία πρότυπου Newsletter, που αφορούσε τα Ευρωπαϊκά προγράμματα σε σχέση με την Περιφέρεια και συνέβαλλε ουσιαστικά στην απορρόφησή τους.
Συνεργάστηκε επαγγελματικά με μεγάλους ελληνικούς και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους, που δραστηριοποιούνται στο χώρο των call centers, έρευνας, επικοινωνίας, εκπαίδευσης, καθώς και εστίασης αναλαμβάνοντας υψηλές διοικητικές θέσεις:
Σχεδίασε και υλοποίησε projects με σημαντικά ωφέλιμη αξία για το Ελληνικό κοινό –Γραμμή Ενημέρωσης σεισμόπληκτων 0800-18000, Γραμμή Εξυπηρέτησης Πολιτών 1464 κτλ
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την αρθρογραφία και τη συγγραφή. Έχουν εκδοθεί: το πολιτικό βιβλίο «ΟΙ ΠΕΝΗΝΤΑ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», το οικονομικό δοκίμιο «ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ» και τρεις ποιητικές της συλλογές «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ», «UNFUCK THE WORLD» (έχει εκδοθεί και στα αγγλικά) και «ΓΥΜΝΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ».
e-mail: bletas.p1@gmail.com 
www.panagiotableta.blogspot.gr 
Facebook/Twitter:Panagiota Bletas

Ώρα για έργα, όχι για λόγια


Του Σταύρου Χρηστακόπουλου

Όταν η κυβέρνηση Τσίπρα συμφωνούσε με τους δανειστές της Ελλάδας στη βάση του κειμένου Βαρουφάκη στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, ήταν προφανές ότι η «δημιουργική ασάφεια» εκείνου του κειμένου δεν σήμαινε πως η Ελλάδα έμπαινε αυτομάτως σε μια νέα εποχή.

♦  Ο ενδιάμεσος χρόνος των τεσσάρων μηνών – όπως και αν τον ονομάσουμε – σήμαινε πολύ λιγότερα από όσα θα ήθελε σε ιδανικές συνθήκες η ελληνική κυβέρνηση.
♦  Ο χρόνος αυτός συμφωνήθηκε να αξιοποιηθεί ώστε η κυβέρνηση να εμφανίσει μια συγκροτημένη και τιμολογημένη πρόταση, η οποία θα αποτελούσε το εξιτήριο από το μνημόνιο και το εισιτήριο στην επόμενη μεσοπρόθεσμη συμφωνία.
♦  Ο όρος τρόικα μπορεί να απαλείφθηκε – και να επανέρχεται σποραδικά, όταν ο Σόιμπλε έχει τα νεύρα του –, αλλά οι θεσμοί που τη συγκροτούσαν θα παρέμεναν ως επιτηρητές, αλλά και ως αξιολογητές του κυβερνητικού έργου.
♦  Το κείμενο Βαρουφάκη και η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου εμπεριέχουν δεσμεύσεις μεταρρυθμίσεων. Μπορεί η κυβέρνηση να αναλώνεται στην προσπάθεια να απαντήσει στους επικριτές της ότι το μνημόνιο δεν παρατάθηκε, ωστόσο οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και κανόνες διατηρούν ακέραιο τον ρόλο των... «θεσμών».
Σε αυτό το περιβάλλον ο πρωθυπουργός την περασμένη εβδομάδα είπε ότι η κυβέρνησή του θα κριθεί από το έργο της – μια διαπίστωση που αφορά πρωτίστως το τετράμηνο και εν συνεχεία το σύνολο της κυβερνητικής θητείας. Παρότρυνε μάλιστα τους υπουργούς του για «λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά».
Ρεαλιστική η διαπίστωση, ωστόσο το έργο του τετραμήνου δεν θα κριθεί μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και εκτός αυτής. Στη βάση μάλιστα αυτού του έργου η κυβέρνηση θα κερδίσει ή θα απολέσει «όπλα» εν όψει της επόμενης διαπραγμάτευσης, η οποία θα αποβεί καθοριστική για το μέλλον και της χώρας και της κυβέρνησης.

Διεθνής πίεση

Το πρώτο – και το ισχυρότερο – μέσο πίεσης στα χέρια των δανειστών και των θεσμών τους είναι η χρηματοδότηση του χρέους, δεδομένου ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της κυβέρνησης για τον Μάρτιο υπολογίζονται σε 7 δισ. ευρώ (3,2 δισ. προς ΔΝΤ και πληρωμές ομολόγων σε εξωχώριους ομολογιούχους και 3,8 δισ. σε έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου). Έχει καταστεί σαφές ότι η χρηματοδότηση θα προκύψει με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις. Έχει επίσης καταστεί σαφές ότι η επιτυχής έξοδος από το μνημόνιο είναι το θεμέλιο για μια νέα ευνοϊκότερη συμφωνία.
1 Ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ φρόντισε να προειδοποιήσει μέσω των «Financial Times» ότι ο μόνος πιθανός τρόπος να ανοίξει η κάνουλα της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης είναι η υλοποίηση συμφωνηθεισών μεταρρυθμίσεων:
«Το μήνυμά μου στους Έλληνες είναι: Προσπαθήστε να ξεκινήσετε το πρόγραμμα πριν τελειώσει η συνολική επαναδιαπραγμάτευση. Υπάρχουν στοιχεία που μπορείτε να ξεκινήσετε να κάνετε σήμερα. Αν τα κάνετε, τότε κάποια στιγμή στον Μάρτιο, ενδεχομένως, θα μπορεί να γίνει μία πρώτη εκταμίευση. Αλλά αυτό θα απαιτούσε πρόοδο και όχι μόνο προθέσεις».
2 Για την πλευρά της Κομισιόν η εκπρόσωπός της Μίνα Αντρέεβα έχει ήδη δηλώσει: «Δεν είναι ο ρόλος μας να σχολιάζουμε δηλώσεις, αυτό που έχει σημασία σήμερα είναι η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και η τήρηση των δεσμεύσεων που ανέλαβε η Ελλάδα στο πλαίσιο της συμφωνίας του Eurogroup».
3 Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από την πλευρά της, αποκλείει προς το παρόν το ενδεχόμενο να διευρύνει το όριο των 15 δισ. ευρώ για τις εκδόσεις εντόκων γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου, καθώς δεν επιτρέπει μέχρι στιγμής στις ελληνικές τράπεζες να χρηματοδοτήσουν περαιτέρω το κράτος. Οι τράπεζες δεν μπορούν να παραβούν αυτήν την εντολή, ενώ, όπως λένε στελέχη τους, ακόμη και αν δινόταν το ελεύθερο από την ΕΚΤ, είναι αμφίβολο αν οι τράπεζες θα διέθεταν τη ρευστότητα για να καλύψουν νέα έντοκα. Συνεπώς η μόνη λύση που διαθέτουν είναι η μετακύλιση των λήξεων του Μαρτίου.
Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προειδοποίησε; «Προτού καταβληθούν περαιτέρω κεφάλαια, η Αθήνα θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει υλοποιήσει τους συμφωνημένους όρους». Και συμπλήρωσε: «Εάν ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών δηλώσει ότι η συμφωνία του Eurogroup με την Ελλάδα είναι ασαφής, θα σημαίνει ότι το κάνει γνωρίζοντας ότι είναι λάθος».
Ακόμη, απαντώντας σε δηλώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη στο Asso-ciated Press για θέματα «προτεραιοτήτων» στην αποπληρωμή του χρέους, δήλωσε αυτές τις μέρες: «Αν (σ.σ.: ο Βαρουφάκης) δεν κάνει την πρώτη αποπληρωμή έγκαιρα, τότε θα πρόκειται για το λεγόμενο πιστωτικό γεγονός, και δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του και να φέρω την ευθύνη για όσα θα συνέβαιναν σε αυτή την περίπτωση στην Ελλάδα».

Τρεις σκόπελοι

Υπό το βάρος της πίεσης των δανειστών, η κυβέρνηση καλείται να ανταποκριθεί υλοποιώντας δεσμεύσεις – με νόμους – που βασίζονται στη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου. Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα:
♦ Ο πρώτος σκόπελος είναι η υιοθέτηση – όπως η ίδια έχει συμφωνήσει στο Eurogroup – μόνο μέτρων που δεν έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη δημοσιονομική εικόνα της χώρας. Ήδη για τον λόγο αυτόν έχει αρχίσει η προσπάθεια είτε για ψαλίδισμα προεκλογικών εξαγγελιών είτε για χρονική κατάτμηση ή μετακύλισή τους.
♦ Ο δεύτερος σκόπελος είναι η δραματική υστέρηση των δημοσίων εσόδων κατά 2 δισ. ευρώ τους δύο πρώτους μήνες, αλλά και η προβολή των απωλειών αυτών στους ετήσιους λογαριασμούς του κράτους. Στη λήξη της ενδιάμεσης τετράμηνης περιόδου η κυβέρνηση, αν τα ταμεία παραμείνουν άδεια, κινδυνεύει να βρεθεί διαπραγματευτικά αποδυναμωμένη. Ένα γεμάτο ταμείο μπορεί να προσφέρει επιχειρήματα ώστε να αποφευχθούν πολλές παραχωρήσεις, είτε εισπρακτικού είτε άλλου είδους. Δυστυχώς τα εμπόδια θα είναι πολλά σε αυτήν την προσπάθεια (ρεπορτάζ στις σελίδες 8-9).
♦ Ο τρίτος σκόπελος είναι η διαπίστωση ότι προεκλογικά η χρηματοδότηση του προγράμματος ανακούφισης είχε στηριχθεί σε μέτρα κατά της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος, τα οποία ενδεχομένως θα χρειαστούν χρόνο για να αποδώσουν. Είναι ακόμη ασαφές το πώς θα καλυφθεί το κενό στις κρατικές εισπράξεις.

Άοπλη κυβέρνηση

Το προφανές, κατόπιν αυτών, είναι ότι η κυβέρνηση πιέζεται ταυτοχρόνως από τρεις αυτόνομους, αλλά αλληλοσυμπληρούμενους παράγοντες:
♦ Διεθνώς, στο πεδίο της διαπραγμάτευσης, από τους δανειστές και επιτηρητές, οι οποίοι περιμένουν στη γωνία να αξιολογήσουν την κυβέρνηση επί τη βάσει αποτελεσμάτων – ένα στοιχείο το οποίο δεν μπορούν να κρύψουν ούτε οι «δημιουργικά ασαφείς» διατυπώσεις της συμφωνίας στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου.
♦ Στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο από τις εσωκομματικές αντιδράσεις επί της συμφωνίας στο Eurogroup (ρεπορτάζ στη σελίδα 7) και τις τεράστιες ανάγκες ανταπόκρισης στο κυβερνητικό της καθήκον.
♦ Στην οικονομία από τις αδήριτες δημοσιονομικές και χρηματοδοτικές ανάγκες και τη σημαντική απώλεια εσόδων με το «καλημέρα».
Έναντι των τριών αυτών πιέσεων η κυβέρνηση έως αυτή την ώρα δεν έχει αντιτάξει τα όπλα που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις πολύ μεγάλες δυσκολίες: τη σκληρή και συστηματική προγραμματική δουλειά, την ετοιμότητα για τεκμηρίωση των προτάσεών της και την προετοιμασία για την αντιμετώπιση του εσωτερικού μετώπου.
Ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τις «παιδικές ασθένειες» μιας τόσο νέας κυβέρνησης – και τώρα είναι μάλλον η κατάλληλη ώρα, πριν εξελιχθούν σε γάγγραινα –, αλλά μακριά από τον πειρασμό να υποδείξουμε πολιτική, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν και άστοχο και επικίνδυνο.



Έλλειψη προετοιμασίας

Ο ΣΥΡΙΖΑ – το κόμμα - κορμός της κυβέρνησης – δεν φαίνεται να έχει προετοιμαστεί επαρκώς στο προγραμματικό πεδίο. Αυτό είναι προφανές τόσο από την αναντιστοιχία μεταξύ υπουργικών εξαγγελιών και προτάσεων προς τους δανειστές όσο και από το ότι η υποχώρηση της κυβέρνησης από προγραμματικές δεσμεύσεις – αναμενόμενη σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης με αντίπαλο υπέρτερο – δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη, κυρίως στο κόμμα.
Η άποψη ότι «θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας ανεξαρτήτως της διαπραγμάτευσης» είναι εκ των πραγμάτων ανεδαφική, όπως άλλωστε αποτυπώνεται και στο κείμενο της συμφωνίας του Eurogroup, ενώ αυτό θα γίνεται ευκρινέστερο όσο προχωρεί η διαδικασία του τετραμήνου και, ακόμη περισσότερο, όσο θα πλησιάζουμε στη συμφωνία για το επόμενο «πακέτο». Συνεπώς μάλλον θα έπρεπε να είναι έτοιμο και το σημείο υποχώρησης – και μάλιστα τιμολογημένο, στον βαθμό που οι δανειστές συζητούν μόνο με τέτοιους όρους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του ΕΝΦΙΑ, ο οποίος – όπως άφησε ο Βαρουφάκης να εννοηθεί – ενδέχεται να παραμείνει επειδή, υπό το βάρος των απωλειών στα έσοδα, ίσως η κυβέρνηση δεν θα αναλάβει ακόμη το ρίσκο για μια βέβαιη απώλεια άνω του 1 δισ. ευρώ με αβέβαιο τον τρόπο κάλυψής της.
Άλλο παράδειγμα είναι ο ΦΠΑ, για τον οποίο οι παλινωδίες εκ μέρους του υπουργού Οικονομικών είναι πλέον καθημερινές, ένα φαινόμενο που παρατηρείται και σε άλλα σοβαρά ζητήματα, όπως η πιθανότητα επιβολής έκτακτου φόρου. Αυτή η χωρίς αρχές και πλαίσιο συζήτηση, εκτός του ότι παράγει επικοινωνιακό χάος, δείχνει ότι η κυβέρνηση πελαγοδρομεί.

Κοκορομαχίες

Χωρίς να θέλουμε να παραστήσουμε τους... ειδικούς σε θέματα διαπραγμάτευσης, είναι καταφανώς ζημιογόνος η διαρκής κοκορομαχία με ξένους παράγοντες χωρίς πραγματικό αντικείμενο. Αν κάποιος παρατηρήσει τις δηλώσεις ξένων παραγόντων, θα διαπιστώσει ότι σε πολλές περιπτώσεις – χαρακτηριστικές αυτές του EFSF και ενίοτε ξένων κυβερνήσεων – οι δηλώσεις τους δεν είναι πρωτογενείς, αλλά έρχονται σε απάντηση δηλώσεων Ελλήνων κυβερνητικών.
Αυτό το επικοινωνιακό χάος, ύστερα από μια συμφωνία ευνοϊκή για τους σχεδιασμούς της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία αφήνει περιθώρια για διεκδίκηση και άλλων πραγμάτων στην πορεία, μόνο ζημιά θα μπορούσε να επιφέρει – για οφέλη δεν μπορεί καν να γίνεται συζήτηση. Και μένουμε εδώ προς το παρόν, λόγω κρισιμότητας της διαπραγμάτευσης...

Τηλεδιακυβέρνηση!

Στο μέτωπο της διακυβέρνησης η κατάσταση είναι επιεικώς οικτρή:
♦ Γενικοί γραμματείς που ακόμη λείπουν από τα υπουργεία,
♦ υπουργικές αρμοδιότητες που δεν έχουν ακόμη καθοριστεί,
♦ υπουργοί που ακόμη δεν έχουν... ορκιστεί,
♦ υπουργοί που ακόμη νομίζουν ότι βρίσκονται στην προεκλογική περίοδο,
♦ υπουργεία που ακόμη υπολειτουργούν, με μόνιμα στελέχη που... ψάχνονται,
♦ διοικητικά στελέχη που ακόμη λείπουν από τον κρατικό μηχανισμό,
♦ πολυγλωσσία,
♦ κόντρες μεταξύ υπουργών,
● δηλώσεις αναρμόδιων για σοβαρά ζητήματα.
Η μισή κυβέρνηση βρίσκεται κάθε μέρα στα κανάλια αντί στα γραφεία και να δουλεύει. Κάθε εκπομπή έχει παρόντα από έναν υπουργό, ο οποίος πιέζεται από τους δημοσιογράφους να δώσει μια «είδηση» που θα «παίξει», με αποτέλεσμα ο καθένας να λέει ό,τι του κατέβει – το ίδιο συμβαίνει και με κομματικά στελέχη που μπαίνουν στα χωράφια υπουργών δημιουργώντας ένα εντελώς αντιπαραγωγικό χάος.

Εσωτερικό μέτωπο

Η Ελλάδα είναι μια χώρα πρακτικά ακυβέρνητη ολόκληρο το 2014 λόγω υπερβολικά παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου. Αν αυτό συνεχιστεί και με τη νυν κυβέρνηση, η ευρύτατη λαϊκή στήριξη ενδέχεται να χαθεί πρόωρα. Ακόμη μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος αν η κυβέρνηση υποχρεωθεί στην πορεία να λάβει δύσκολες αποφάσεις ελλείψει διαπραγματευτικής ισχύος. Ένας κρίσιμος παράγοντας σταθεροποίησης ή αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης θα είναι η επικοινωνία και η σχέση κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ.
Η απότομη προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα – «βίαιη ενηλικίωση» την αποκαλούν εύστοχα πολλοί στην Κουμουνδούρου – δεν γίνεται με αλεξίπτωτο. Αντιθέτως οι κόντρες και οι διαφωνίες είναι συνεχείς: πότε για τη συμφωνία, πότε για τη στρατηγική και την τακτική στη διαπραγμάτευση, πότε για τις έμπρακτες υποχωρήσεις από το πρόγραμμα. Αυτές οι κόντρες όμως δεν περιορίζονται στο κόμμα, αλλά αντανακλώνται και στην κυβέρνηση, ανάλογα με την ιδεολογική ταυτότητα των υπουργών.
Πολλοί λένε – δικαιολογημένα για τους γνωρίζοντες – ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα με διαφορετική κουλτούρα από τα αστικά κόμματα σε όσα αφορούν τις διαφωνίες, την ελεύθερη έκφραση γνώμης και τη δυνατότητα συνθέσεων.
♦ Ορθόν, όταν πρόκειται για το κόμμα, όπου οι διαφωνούντες μπορούν να πάνε μαζί στην ταβέρνα ύστερα από μια συγκρουσιακή συνεδρίαση.
♦ Λάθος, όταν πρόκειται για κυβέρνηση η οποία εκλήθη να διεκδικήσει, να επιτύχει και να διαχειριστεί τη μετάβαση της χώρας από τα μνημόνια σε μια νέα σχέση με την ευρωζώνη και στην προσπάθειά της αυτή έχει απέναντί της σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη, με δύσκολες και λίγες συμμαχίες και πολλές – ενίοτε σκληρές – αντιπαλότητες. Κυρίως με την πανίσχυρη Γερμανία απέναντι.
Όσα δεν συμφωνήθηκαν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όσα δεν σχεδιάστηκαν όταν έπρεπε δεν είναι εύκολο να συμφωνηθούν και να σχεδιαστούν εκ των υστέρων. Οι λόγοι των υστερήσεων, των υποχωρήσεων και των μετέπειτα συγκρούσεων είναι πολλοί – και όχι της παρούσης. Όμως και η ανάγκη να βρουν κοινό βηματισμό είναι επείγουσα και απόλυτης προτεραιότητας. Όχι για να επιβιώσουν οι ίδιοι ως στελέχη ή ως κόμμα, αλλά για να μην βουλιάξει η χώρα.
Μπορεί στη διακυβέρνηση να είναι ακόμη άπειροι, αλλά στην τέχνη των συμβιβασμών μεταξύ τους είναι ιδιαιτέρως έμπειροι οι περισσότεροι από αυτούς. Ας την ασκήσουν όσο είναι καιρός. Σε πρώτη φάση, βεβαίως, μεταξύ τους, αφού αυτό προέχει. Ίσως έτσι εμφανιστούν πιο δυνατοί έναντι των δανειστών. Παρά τις διαφωνίες τους...



Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Bullying - Η Ελλάδα στις πρώτες 4 χώρες με αυξημένα περιστατικά


Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σχολικού Εκφοβισμού η σημερινή 6 Μαρτίου. Όπως είναι ευρέως γνωστή, Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Bullying.
Το Bullying αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα που στην Ελλάδα λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις. Μάλιστα η χώρα μας βρίσκεται στις πρώτες τέσσερις θέσεις με τα υψηλότερα ποσοστά μαθητών που εμπλέκονται σε περιστατικά bullying μαζί με τη Λιθουανία, την Εσθονία και τη Λετονία.
Σύμφωνα με έρευνα του Χαμόγελου του Παιδιού στο πλαίσιο του 1ου Επιστημονικού Συνεδρίου κατά του Σχολικού Εκφοβισμού (2014), το 6,3% των εφήβων στην Ελλάδα έχει δεχτεί διαδικτυακό εκφοβισμό σε διάστημα τεσσάρων μηνών και το 3,6% δηλώνει ότι έγινε δράστης.
Το 42% των εκπαιδευτικών πιστεύει ότι τα περιστατικά ενδοσχολικής βίας και παραβατικότητας υποβαθμίζονται ή αποσιωπώνται και μόνο 1 στα 10 παιδιά που βιώνουν κάποια μορφή βίας λαμβάνουν υποστήριξη στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, δεν υπάρχει συστηματική αύξηση του διαδικτυακού εκφοβισμού (cyber bullying), με τις παραδοσιακές μορφές εκφοβισμού να παραμένουν οι πιο συχνές μορφές παρά την αντίθετη κοινή πεποίθηση.
Το 55% των παιδιών στην Ευρώπη που έχουν εκφοβιστεί υποστηρίζουν ότι ως συνέπεια βιώνουν συμπτώματα κατάθλιψης με περισσότερο από το 1/3 των παιδιών να υποστηρίζει ότι έκανε κακό στον εαυτό του ή σκέφτηκε να αυτοκτονήσει.
Το 34% των ενηλίκων θεωρούν το bullying ως μια φυσιολογική πτυχή της ανάπτυξης ενός παιδιού.
Το 28% των μαθητών 6-12 ετών στις ΗΠΑ έχουν υποστεί εκφοβισμό, ενώ το 70,6% των μαθητών δηλώνουν πως έχουν δει περιστατικά bullying στο σχολείο τους. Μόνο σε ποσοστό 20% - 30% των μαθητών που υφίστανται bullying ενημερώνουν κάποιον ενήλικα.
Περισσότερες από δύο ώρες διδακτικού χρόνου καλούνται να αφιερώσουν σήμερα όλα τα σχολεία της χώρας με στόχο την ευαισθητοποίηση των μαθητών σε θέματα βίας, σύμφωνα με εγκύκλιο του αναπληρωτή Τάσου Κουράκη. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού, καλούνται όλες οι σχολικές μονάδες της χώρας να αφιερώσουν χρόνο (δύο ή περισσότερες διδακτικές ώρες με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων) σε δράσεις – συζητήσεις – εκδηλώσεις (π.χ. βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές ταινιών, εικαστικά εργαστήρια, διαδραστικές ομιλίες, βιωματικά σεμινάρια κ.ά.) με στόχο την ευαισθητοποίηση σε θέματα βίας και σχολικού εκφοβισμού.
«Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο σχολείο. Η ημέρα αυτή αποτελεί μια αφορμή για τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς όλων των σχολικών μονάδων της χώρας να ανταλλάξουν σκέψεις, ιδέες και εμπειρίες, να ενημερωθούν ή και να προτείνουν τρόπους για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εγκύκλιο του Τάσου Κουράκη.
«Με αφορμή την ημέρα αυτή, καλούνται οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπ/σης σε συνεργασία με τους Συντονιστές Δράσεων Πρόληψης και τους Προϊσταμένους Επιστημονικής & Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Π.Ε. και Δ.Ε. να δώσουν σχετικές οδηγίες και κατευθύνσεις προς τους Σχολικούς Συμβούλους, τους Διευθυντές Εκπαίδευσης, τους Διευθυντές των σχολικών μονάδων όλης της χώρας, ώστε να συμβάλουν ενεργά στην αποτελεσματική προετοιμασία και υλοποίηση δράσεων με στόχο την πρόληψη και την αντιμετώπιση φαινομένων σχολικής βίας και εκφοβισμού», σημειώνεται.


Ο μεγάλος εκβιασμός της ΕΚΤ και ο «τιμωρός» κύριος Ντράγκι


Δηλώνει «μη πολιτικός» και άτεγκτος τραπεζίτης, ομνύει στην ευλαβική τήρηση της ανεξαρτησίας της ΕΚΤ και… εύχεται να ξαναρχίσει η χρηματοδότηση της Ελλάδα εφ’όσον πληρούνται οι διαδικασίες». Ατυχώς, ο “by the book” κύριος Ντράγκι δεν είναι τίποτα απ’ όλα αυτά: Είναι, ντε φάκτο πλέον, ο τιμωρός που ανέλαβε να μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε απόλυτο όχημα εκβιασμού της Ελλάδας στην προαποφασισμένη, πολιτική επιχείρηση χρηματοδοτικής ασφυξίας. Της Νικόλ Λειβαδάρη
Ο Μάριο Ντράγκι, από την Δευτέρα, ξεκινά την περίφημη ποσοτική χαλάρωση - αρχίζει να κόβει φθηνό χρήμα και μοιράζει 1 τρισεκατομμύριο ευρώ στις χώρες της ευρωζώνης, όχι όμως και στην Ελλάδα. «Η ΕΚΤ είναι ένα ίδρυμα που βασίζεται σε κανονισμούς, δεν είναι πολιτικός θεσμός», είπε αιτιολογώντας, by the book πάντοτε, την εξαίρεση. Δεν είπε όμως τίποτε για τις, «φωτογραφικές» και πολιτικές, αποφάσεις της κεντρικής τράπεζας που κλείνουν όλες τις πιστωτικές στρόφιγγες και αποκλείουν την Ελλάδα από κάθε – εναλλακτική και μη – πηγή χρηματοδότησης.
Ο κύριος Ντράγκι είπε ότι η Ελλάδα αποκλείεται από την ποσοτική χαλάρωση (QE) διότι δεν έχει κλείσει η αξιολόγησή, διότι τα ομόλογά της δεν είναι αποδεκτά ως ενέχυρα και διότι έχει υπερβεί το όριο του 33% στις αγορές κρατικών χρεογράφων που μπορεί να κάνει η κεντρική τράπεζα από κάθε χώρα.
Δεν είπε όμως ότι ο αποκλεισμός της Ελλάδας, δια του ορίου του 33%, ήταν δική του, πολιτική εφεύρεση. Αυτό το όριο δεν υπήρχε, ορίστηκε από τον ίδιο προεκλογικά και «φωτογραφικά», ειδικά για την Ελλάδα. Δεν αφορά καμία άλλη χώρα της ευρωζώνης και τέθηκε αποκλειστικά για να μην αγοράσει η ΕΚΤ ελληνικά ομόλογα τουλάχιστον έως το καλοκαίρι– έως ότου, δηλαδή, εξοφλήσει η Αθήνα ομόλογα 8,7 δις που ήδη έχει στα χέρια της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μόνον τότε θα δημιουργηθεί χώρος για να μπει και η χώρα μας στο QE, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχει ολοκληρωθεί και η «μνημονιακή» αξιολόγηση.

Ο κύριος Ντράγκι είπε χθες ότι δεν μπορεί να αποδεχθεί ακόμη τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα διότι προηγουμένως πρέπει να «τεθεί σε εφαρμογή η διαδικασία που θα δείχνει επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης».
Δεν είπε, όμως, ότι αυτή η «διαδικασία» τέθηκε ήδη σε ισχύ με την συμφωνία του Eurogroup - μια καθαρή συμφωνία πολιτικής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους. Την οποία διακαώς ζητούσε ο κ. Ντράγκι όταν έκανε την ιστορική νυχτερινή… έφοδο της 4ης Φεβρουαρίου κόβοντας τις εγγυήσεις χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών.
Ο κ. Ντράγκι είπε χθες ότι η ΕΚΤ «είναι η κεντρική τράπεζα της Ελλάδας» κι έχει στηρίξει την Αθήνα αυξάνοντας το τελευταίο δίμηνο τον δανεισμό προς τη χώρα μας, κυρίως μέσω του ELA, στα 100 δις ευρώ και στο υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των κρατών της ευρωζώνης.
Δεν είπε, όμως, ότι στις αρχές του 2012 αυτός ο ίδιος δανεισμός προς τη χώρα μας, μόνον μέσω του ELA, είχε φθάσει στα 120 δις ευρώ.
Eίπε ακόμη ο κ. Ντράγκι πως δεν μπορεί να δώσει το «πράσινο φως» για αυξημένες πωλήσεις ενόκτων γραμματίων διότι «η ΕΚΤ δεν μπορεί να χρηματοδοτεί τις τράπεζες για να χρηματοδοτούν κυβερνήσεις».
Δεν είπε, όμως, ότι επίσης το 2012, ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και με ακόμη πιο οξύ το πρόβλημα ρευστότητας, η ΕΚΤ είχε δώσει «χρήματα στις τράπεζες για να χρηματοδοτήσουν κυβερνήσεις» αυξάνοντας το πλαφόν στα έντοκα. Ενδεχομένως διότι η τότε …χρηματοδοτούμενη κυβέρνηση δεν ήταν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Κι είπε, τέλος, και αποφάσισε χθες ο κ. Ντράγκι πως το όριο άντλησης ρευστότητας από τον ELA για τις τράπεζες μπορεί να αυξηθεί οριακά, μόλις κατά 500 εκατομμύρια ευρώ – να ανέβει, δηλαδή μόνον στα 68,8 δις ευρώ.
Δεν είπε όμως ότι με αυτή την οριακή αύξηση μπλοκάρει και τις τελευταίες, εναλλακτικές πηγές άμεσης χρηματοδότησης για την ελληνική κυβέρνηση: Το σχέδιο της κυβέρνησης ήταν να καλύψει σημαντικό μέρος των χρηματοδοτικών αναγκών του Μαρτίου με εναλλακτικές πηγές – δηλαδή, χρησιμοποιώντας περίπου 2 δισ. ευρώαπό τα ταμειακά διαθέσιμα οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Αυτά τα ταμειακά διαθέσιμα βρίσκονται, με τη μορφή καταθέσεων, στις τράπεζες. Για να χρησιμοποιηθούν από το δημόσιο πρέπει να μεταφερθούν στον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος, γεγονός που θα μειώσει τη ρευστότητα των τραπεζών. Το πρόβλημα θα μπορούσε να αντισταθμιστεί εάν η ΕΚΤ αύξανε το όριο του ELA κατά 2 δις, οπότε θα καλύπτονταν και οι τράπεζες.
Με την απόφασή του να αυξήσει το όριο μόνον κατά 500 εκατομμύρια, ο κ. Ντράγκι κόβει και αυτή την τελευταία εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης. Και δείχνει ως μόνο – προφανώς μη… πολιτικό δρόμο – για να αποφευχθεί η ασφυξία την αποδοχή των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων…



 

Δραγασάκης: Τιμούμε τη συμφωνία, περιμένουμε να την τιμήσουν και οι θεσμοί

“Τη Δευτέρα θα παρουσιάσουμε επεξεργασμένο πακέτο μεταρρυθμίσεων. Τιμούμε τη συμφωνία και αναμένουμε να την τιμήσουν και οι άλλοι θεσμοί”, είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης.
Σχετικά με την απόφαση της ΕΚΤ, που δίνει παράταση στην ασφυξία, ο κ. Δραγασάκης δήλωσε η εν λόγω απόφαση “δεν έχει ενσωματώσει ακόμη τη συμφωνία του Eurogroup”, σημειώνοντας πως ενδεχομένως ο κ. Ντράγκι να περιμένει και το Eurogroup της Δευτέρας για να “ανοίξει” τη ρευστότητα.
Σχετικά με το ζήτημα της ρευστότητας είπε πως “δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα διαφορετικό από αυτό που είχαμε το 2012”. “Τι έγινε τότε; Μας επέτρεψαν να εκδώσουμε έντοκα γραμμάτια και θα ήθελα να ρωτήσω τους θεσμούς γιατί υπάρχει αυτή η διαφορετική μεταχείριση, μέχρι στιγμής”, είπε αφήνοντας αιχμές για τη στάση της ΕΚΤ και πρόσθεσε: “Ελπίζω από τη Δευτέρα να αλλάξουν τα πράγματα”.
Για τη συμφωνία του Eurogroup δήλωσε πως είναι η βάση για να κινηθούμε προς τα μπροστά και όχι για να πάμε προς τα πίσω, “όπως ενδεχομένως κάποιοι θα ήθελα”, και υπογράμμισε ότι “βρισκόμαστε στο στάδιο της εξειδίκευσης της”.  Αναφέρθηκε επίσης στις “θετικές”, όπως είπε, δηλώσεις του επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ και της καγκελαρίου της Άνγκελα Μέρκελ

Σε ερώτηση αν θα υπάρξει τρίτο πακέτο, ο κ. Δραγασάκης τόνισε πως “η εποχή των μνημονίων έχει τελειώσει”. “Ευχαριστούμε για την αλληλεγγύη”, είπε, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Ισπανίας πως η Ελλάδα θα χρειαστεί τρίτο πακέτο. “Η εποχή των μνημονίων έχει τελειώσει και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Με τα μνημόνια έχουμε χάσει 1 εκ. θέσεις εργασίας, το 25% της οικονομίας μας, το χρέος μας έχει πάει στο 180% και έχουμε φαινόμενα ανθρωπιστική κρίσης που θυμίζουν εποχές πολέμου”.
“Αυτό που κάνουμε τώρα δεν είναι το πρόγραμμά μας όπως θα το θέλαμε. Είναι μια γέφυρα, ένας κοινός τόπος με τους θεσμούς για να περάσουμε από την εποχή των μνημονίων σε ένα νέο συμβόλαιο, το οποίο θα εξασφαλίζει το κύρος της χώρας μας, την αξιοπρέπειά μας, ανάπτυξη και απασχόληση”, τόνισε.

Η ΝΕΡΙΤ απειλεί την ΕΡΤ…


Με εκβιασμούς και απειλές επιχειρούν διοίκηση και εργαζόμενοι της ΝΕΡΙΤ να μπλοκάρουν την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, δημιουργώντας εμπλοκή στο παρά πέντε της κατάθεσης του νομοσχεδίου.
Η αναβολή που πήρε τουλάχιστον έως την Δευτέρα η κατάθεση του νομοσχεδίου οφείλεται αφ’ ενός στις απαιτήσεις των δανειστών για ακριβή κοστολόγηση της επανασύστασης της ΕΡΤ, αφ’ ετέρου σε ένα οργιώδες παρασκήνιο τελεσιγράφων και απειλών μέσα από το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.
Εργαζόμενοι της ΝΕΡΙΤ που προσλήφθηκαν με αμφιλεγόμενες διαδικασίες απειλούν να προχωρήσουν σε αγωγές και ασφαλιστικά μέτρα κατά της επαναπρόσληψης των απολυμένων, μπλοκάροντας ουσιαστικά την επιστροφή τους και την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Οι προειδοποιήσεις για τις αγωγές ήρθαν μετά τις πληροφορίες ότι η κυβέρνηση θα επανεξετάσει τον διαγωνισμό για τις προσλήψεις στη ΝΕΡΙΤ, λαμβάνοντας υπ’ όψιν της και την εισαγγελική έρευνα που διεξάγεται για κατάθεση αμφισβητούμενων πτυχίων (γλωσσομάθειας, χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών κ.λ.π.).
Οι έλεγχοι για αδιαφανείς προσλήψεις αφορούν τόσο τη ΝΕΡΙΤ όσο και το ενδιάμεσο σχήμα της ΔΤ, καθώς και για τις δύο διαδικασίες προσλήψεων έχει γίνει πληθώρα καταγγελιών. 
Αντιδράσεις, επίσης, και απειλές για έτερο κύμα αγωγών, προκαλεί και η προοπτική να ζητηθούν πίσω οι αποζημιώσεις όσων εργάζονταν στην ΕΡΤ και εν συνεχεία μεταπήδησαν στη ΔΤ και στη ΝΕΡΙΤ.
Την ίδια ώρα, φρένο στα κυβερνητικά σχέδια επιχειρεί να βάλει και η διοίκηση Μάη της ΝΕΡΙΤ, διεκδικώντας να αποτελέσει ο σημερινός φορέας το όχημα και ενδιάμεσο σχήμα για τη μετάβαση στη νέα ΕΡΤ. 
Η προσπάθεια αυτή της διοίκησης της ΝΕΡΙΤ συνδέεται άμεσα με τις «μαύρες τρύπες» που έχει εντοπίσει η κυβέρνηση στα οικονομικά του φορέα και, στην ουσία, στόχος είναι να καλυφθούν διά της «ομαλής μετάβασης» οι όποιες παρατυπίες και να μην υπάρξει αναζήτηση και απόδοση ευθυνών για την διαχείριση των τελευταίων μηνών.


Οι επόμενοι τέσσερις μήνες

του Ανδρέα Καρίτζη

Τέλειωσε η πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης. Μετά από σκληρές συγκρούσεις σε ένα ναρκοθετημένο περιβάλλον επήλθε μια εύθραυστη εκεχειρία. Η ελληνική πλευρά με σύνεση επιδίωξε τη συμφωνία. Οι υποστηρικτές της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής και της λιτότητας δεν έδειξαν καμιά πρόθεση ουσιαστικής συνεννόησης. Διαφωνούν με την πολιτική μας και θα κάνουν ό,τι μπορούν για να την καταστείλουν. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να αξιοποίησαν το δράμα του ελληνικού λαού και το αίτημά του για αξιοπρέπεια στο δικό τους παιχνίδι εξουσίας με τη Γερμανία, αλλά δεν ξέχασαν να δώσουν τη χαριστική βολή όποτε έπρεπε στην ελληνική πλευρά.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική ελίτ της Ευρώπης άσκησε κάθε μέσο πίεσης και εκβιασμού, εντός και εκτός των διαπραγματεύσεων. Η ελληνική πλευρά αναγκάστηκε να συμφωνήσει εκβιαζόμενη, πετυχαίνοντας ωστόσο ό,τι μπορούσε σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, δηλαδή εξασφαλίζοντας ότι στην επόμενη φάση της διαπραγμάτευσης μέρος των θέσεών της είναι στο τραπέζι.
Έχουμε λοιπόν μια συμφωνία όπου όλα τα ζητήματα – από το πρόγραμμα της ΔΕΘ και το πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι τις ιδιωτικοποιήσεις και τις απαιτήσεις του ΔΝΤ από το προηγούμενο πρόγραμμα -επί της ουσίας είναι ανοικτά και προς διαπραγμάτευση το επόμενο διάστημα. Βρισκόμαστε μπροστά σε τέσσερις μήνες σκληρής, καθημερινής σύγκρουσης.
Το πώς θα αντεπεξέλθουμε σε αυτό το κρίσιμο τετράμηνο δεν εξαρτάται τόσο από το περιεχόμενο της συμφωνίας, αφού όλα είναι ανοικτά, όσο από τους κανόνες που τη διέπουν και το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα γίνεται καθημερινά η διαπραγμάτευση. Εκτιμώ ότι το κρίσιμο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι ότι η ελληνική πλευρά εισέρχεται σε αυτή την περίοδο με τρία τουλάχιστον μέτωπα στα οποία είναι εκτεθειμένη: τράπεζες, τρέχουσες υποχρεώσεις αποπληρωμής και έλεγχος του προϋπολογισμού.
Οι τράπεζες και οι υποχρεώσεις αποπληρωμής αποτελούν πεδία εκβιασμού ώστε να επιβάλλονται εκείνες οι πτυχές της συμφωνίας που θέλουν οι πιστωτές και να αποδυναμώνονται ή να ματαιώνονται οι πτυχές που επιθυμεί η ελληνική πλευρά. Το ενδεχόμενο να κλείσουν οι τράπεζες ή να χρεοκοπήσει η Ελλάδα θα επικρέμεται και θα καθορίζει την τελική έκβαση κάθε επιμέρους διένεξης. Η μη ενεργοποίηση του εκβιασμού επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των πιστωτών και τους δικούς τους σχεδιασμούς.
Στο μέτωπο της πραγματικής οικονομίας και της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας η κατάσταση εμφανίζει άλλου τύπου δυσκολίες. Το πάγωμα της λιτότητας και η αποσπασματική ή αποδυναμωμένη εφαρμογή του δικού μας προγράμματος κάτω από την πίεση των εκβιασμών δημιουργεί μια κατάσταση στασιμότητας στην οικονομία, η οποία, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη πολιτική αστάθεια θα δυσχεράνει την κατάσταση του προϋπολογισμού.
Επισημαίνω ότι α) το πρόγραμμα της ΔΕΘ δεν είναι μόνο δίκαιο αλλά και κρίσιμο για την αναστροφή της οικονομίας και β) ακόμη και η ανεμπόδιστη εφαρμογή του δεν θα είχε άμεσα θεαματικά αποτελέσματα, οπότε αντιλαμβανόμαστε τι αναμένεται από την κουτσουρεμένη εκδοχή του. Συνεπώς, είναι ενδεχόμενο να βρεθούμε μπροστά σε ανοίγματα που θα οδηγήσουν είτε σε αναγκαστική λιτότητα είτε στην «αγκαλιά»¨των πιστωτών για «βοήθεια» και άρα σε ένα ακόμη πεδίο εκβιασμού.
Είναι περισσότερο από προφανές ότι η επιτυχία για την ελληνική πλευρά συναρτάται απολύτως με την ικανότητά της να αντεπεξέλθει στους εκβιασμούς και στις αδήριτες ανάγκες οικονομίας και προϋπολογισμού. Εν συντομία, εκτιμώ ότι απέναντι στους εκβιασμούς η ελληνική πλευρά πρέπει να αντιτάξει α) ένα πλαίσιο θωράκισης με κάθε διαθέσιμο μέσο και β) την αποφασιστικότητά της να μην υποκύψει ξανά ανεξαρτήτως των συνεπειών για την ίδια μένοντας συνεπής στη χιλιοειπωμένη πεποίθηση ότι και οι πιστωτές θα έχουν κόστος που δεν έχουν την πολυτέλεια να σηκώσουν.
Στο εσωτερικό μέτωπο πρέπει να προχωρήσει με αποφασιστικότητα στην εφαρμογή του προγράμματός της και, λόγω της αστάθειας από τη διαρκή διαπραγμάτευση, να πάρει έκτακτα μέτρα μεταβίβασης βαρών στις ανώτερες οικονομικά κατηγορίες και στην ολιγαρχία, ώστε να εξισορροπεί δημοσιονομικά ανοίγματα χωρίς να επιβαρύνονται τα φτωχά και μεσαία στρώματα.
Για να γίνουν αυτά απαιτείται απόλυτη ειλικρίνεια στην επικοινωνία μας με τον κόσμο, χωρίς ωραιοποιήσεις, ώστε να ισχυροποιηθεί το φρόνημα που είναι απολύτως απαραίτητο για να μπορέσουμε να αντέξουμε τις ενδεχόμενες συνέπειες (ή επιθετικές ενέργειες) μιας μελλοντικής άρνησής μας να υποταχθούμε σε εκβιασμούς. Επίσης απαιτείται ταχύτατη ανασυγκρότηση του κόμματος για την καλύτερη προετοιμασία τη δική μας αλλά και της κοινωνίας.
Η αποφασιστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση της κλιμάκωσης της έντασης (εκβιασμοί) από τη μεριά των εταίρων είναι επιβεβλημένη. Σε αντίθετη περίπτωση η συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ υπό το βάρος στυγνών εκβιασμών το επόμενο τετράμηνο θα έχει αδιανόητες συνέπειες για τη δημοκρατία, τον ορθό λόγο και τη ζωή στη χώρα μας.

Η χώρα δεν μπορεί να βρίσκεται σε ομηρία - υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο


Διεθνείς επαφές του πρωθυπουργού ενόψει Eurogroup της Δευτέρας για να προχωρήσει η συμφωνία με τους εταίρους ,με όχημα τις έξι βασικές προτάσεις που θα συνοδεύονται από αριθμητικά δεδομένα. Ανικανοποίητοι σύμφωνα με πληροφορίες εμφανίζονται οι εταίροι δανειστές από τον προτεινόμενο κατάλογο των μεταρρυθμίσεων.

  Το μήνυμα ότι η χώρα δεν μπορεί να βρίσκεται σε ομηρία θα εκπέμψει η κυβέρνηση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με αιχμή το επιχείρημα ότι από τη στιγμή που η χώρα ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της οφείλουν οι ευρωπαικοί θεσμοί να κάνουν να πράξουν το ίδιο όσον αφορά την παροχή ρευστότητας στη χώρα.

«Υπάρχει αρκετά μεγάλη πίεση από τους εταίρους για να κατευθύνουν την ενδιάμεση συμφωνία προς το παλιό Μνημόνιο»  τόνισε στο Κόκκινο ο αναπληρωτής Υπουργών Διεθνών σχέσεων Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Πηγές δεν αποκλείουν μία ακόμα συνεδρίαση του Euroworking group ενόψει της Συνόδου των Υπουργών Οικονομικών της Δευτέρας.  

Εν αναμονή των αποφάσεων του Μάριο Ντράγκι τελεί η Αθήνα, αφενός για την «ελαστικότητα» του ELA, αφετέρου για τη δυνατότητα να αντλήσει περισσότερη ρευστότητα από τα έντοκα γραμμάτια. Στη συνεδρίαση του ΔΣ στη Λευκωσία  ο Μάριο Ντράγκι θα παρουσιάσει το χρονοδιάγραμμα και τις λεπτομέρειες του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, το οποίο προβλέπει αγορές κρατικών και μη ομολόγων, ύψους 1,1 τρισ. ευρώ.

Νέα επαφή αναμένεται το βράδυ του Πρωθυπουργού με τον διοικητή της Ττε. Χθες ο πρωθυπουργός μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Στουρνάρα εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι ο διοικητής της ΤΤε θα συμβάλλει τα μέγιστα για την πλήρη αποκατάσταση της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας.

«Η κυβέρνηση έχει εναλλακτικό σχέδιο σε περίπτωση που δεν πάρουμε το Μάρτιο τη δόση», διαβεβαίωσε ο υπουργός Οικονομικών, μιλώντας στο δείπνο του Ελληνογαλλικού Επιμελητηρίου.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης επανέλαβε ότι η χρηματοδότηση των εσωτερικών αναγκών της χώρας και της αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων είναι εξασφαλισμένη για τους επόμενους τέσσερις μήνες. Πρόσθεσε, ότι τα μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση θα χρηματοδοτηθούν από την περικοπή δαπανών και από ευρωπαϊκά προγράμματα.



Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *