Γιατί η Αριστερά θα ανθίσει μόνο μέσα από τη διάσπαση

γράφει ο Νίκος Ανδριοπουλος

Υπάρχει ένα ανέκδοτο για την Αριστερά που αν μη τι άλλο συνάδει με το ιστορικό DNA του πολιτικού χώρου. Σε αυτό αναφέρεται: Τι κάνει ένας αριστερός; Παρέμβαση. Τι κάνουν δύο αριστεροί; Οργάνωση. Τι κάνουν τρεις αριστεροί; Κίνημα. Τι κάνουν τέσσερις αριστεροί; Διάσπαση.

Μπορεί να μην είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή για την απόδοση ευθυνών και σίγουρα θα χυθούν τόνοι μελάνι από όλες τις αυθεντίες της Αριστεράς και την ένθεν κακείθεν νομενκλατούρα για το ποιος είναι τελικά ο διασπαστής. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές αλήθειες που οφείλουν να υπογραμμιστούν. Όσο για τις επιπτώσεις τους θα φανούν εν ευθέτω χρόνω και θα βαρύνουν πάνω από όλα τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.

Το ρήγμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από το δομικό συστατικό του DNA του που δεν είναι άλλο από τη συστέγαση διαφορετικών τάσεων και πολιτικών πεποιθήσεων. Η κυβερνησιμότητα και η σκληρή πραγματικότητα της νομισματικής ένωσης το μόνο που χρειάστηκε να κάνει ήταν ένα απλό πέρασμα για να το καταστήσει ωστόσο άμεσα ως κεντρικό πολιτικό πρόβλημα του τόπου.

Η απόφαση για τη ρήξη είναι ειλημμένη τόσο από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα όσο κυρίως από την πλευρά των διαφωνούντων που ακονίζουν τα κονσερβοκούτια τους πίσω από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη για να καταλάβουν τα χειμερινά ανάκτορα. Και οι δύο πλευρές αυτό που περιμένουν απλά είναι την κίνηση που θα κάνει η άλλη, ώστε να αποκτήσουν το ηθικό πλεονέκτημα και να διώξουν από πάνω τους τη ρετσινιά του διασπαστή.

Όσο παρανοϊκό μπορεί να ακούγεται μέσα στο σουρεαλιστικό σκηνικό των ημερών, η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη που μπορεί να διασφαλίσει την επιβίωση και την άνθιση της Αριστεράς. Μίας κυβερνώσας ευρωπαϊκής Αριστεράς, μακρυά τόσο από τις παρωπίδες του Περισσού που παραμένει στο 1918 όσο και την οσφυοκαμψία των κομμάτων της νυν σοσιαλδημοκρατίας που έχουν καταλήξει κακό παρακολούθημα της Δεξιάς.

Το μανιφέστο της ρήξης και της δραχμής του Παναγιώτη Λαφαζάνη στην εκδήλωση της iskra σήμανε και το οριστικό τέλος του ΣΥΡΙΖΑ όπως τον γνωρίσαμε μέχρι σήμερα. Δεν είναι επίσης κατακριτέο. Είναι μία πάγια πολιτική ιδεολογία που πιστά υπηρετεί ο κ. Λαφαζάνης εδώ και χρόνια ανοιχτά. Οι παρουσίες πέραν της Αριστερής Πλατφόρμας στο κλειστό του Πανελληνίου επιβεβαίωσαν τις ζυμώσεις για κοινή κάθοδο στις εκλογές με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως ευρωσκεπτικιστές εξ” αριστερών του πολιτικού φάσματος.

Η διαφορά στα δύο στρατόπεδα υπάρχει και βγάζει μάτι

Από τη μία πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας έχοντας υιοθετήσει μία μαξιμαλιστική διαπραγματευτική γραμμή, κάνοντας πολλά λάθη κατά τη διάρκεια αυτών των έξι μηνών και τελικά αναγκαζόμενος να υπογράψει μία επώδυνη συμφωνία για να διατηρήσει τη χώρα στο ευρώ και να αποτρέψει μία άτακτη χρεοκοπία, προσγειώθηκε απότομα στην πραγματικότητα.

Εκτέθηκε μέσα από τις υποσχέσεις του που τον έφεραν στην εξουσία αλλά εξέθεσε και ένα πρόβλημα πανευρωπαϊκό. Και από αυτή την έκθεση δεν θα αργήσουν να φανούν τα αποτελέσματα.

Δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν ωστόσο τα οφέλη της συντριβής στις Βρυξέλλες, έχουν γραφεί άλλωστε.

Ο επαναστάτης της Ευρώπης λοιπόν Τσίπρας έμελλε να είναι αυτός που θα εφαρμόσει όσα δεν τόλμησαν οι προηγούμενοι.

Η σταθερή και αδιαμφισβήτητη – ακόμα και από το σκληρό μνημόνιο – δημοσκοπική του υπεροχή του δίνει τη δυνατότητα να κριθεί στη διακυβέρνηση που δεν τον έχει δει κανείς μέχρι σήμερα και που θα αποτελέσει το πραγματικό μεγάλο στοίχημα του Τσίπρα.

Στην αναζήτηση ισοδύναμων που θα ελαφρύνουν στο μέτρο του δυνατού τους αδυνάτους.

Στη ρήξη με τη διαπλοκή και τη διαφθορά.

Στην κοινωνική δικαιοσύνη μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια που ορίζονται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών.

Στο ξερίζωμα της στρεβλά διαμορφωμένης άποψης ότι η Αριστερά ταυτίζεται με κάποιες χιλιάδες αργόμισθους υπαλλήλους, αλλά με την εργασία και την κοινωνική πρόοδο.

Στην προσπάθεια αλλαγής αυτών που σήμερα φαντάζουν θέσφατα μέσα από την εκμετάλλευση των τεκτονικών διαστάσεων γεωστρατηγικών εξελίξεων και της προνομιακής γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας.

Στη δημιουργία μίας κυβερνώσας ευρωπαϊκής Αριστεράς με ευρεία κοινωνική βάση που θα ανοίξει τις πόρτες της στον κόσμο που έχει εναποθέσει τις ελπίδες του σε αυτήν.

Το μεγάλο προσωπικό και πολιτικό κέρδος του Τσίπρα που θα τον διατηρήσει στο τιμόνι της χώρας είναι η στροφή του στον πολιτικό ρεαλισμό και η απομάκρυνσή του από την ουτοπία.

Η πολιτική είναι τέχνη του εφικτού και όχι του επιθυμητού.

Αυτό το κατάλαβε, με πολύ πόνο αλλά το κατάλαβε ο Τσίπρας. Και αν αποτύχει σε αυτό, τότε γρήγορα θα γίνει όχι μόνο αριστερή αλλά και κακή παρένθεση.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν αυτοί που πολλοί αποκαλούν «αντάρτες». Δεν μου αρέσει ο χαρακτηρισμός, θα προτιμήσω το διαφωνούντες. Ίσως και ρομαντικούς. Η πολιτική διαφωνία είναι καθ” όλα αποδεκτή και επ” ουδενί κατακριτέα. Είναι ο εγγυητής της Δημοκρατίας και το οξυγόνο του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό που συμβαίνει ωστόσο εδώ ξεπερνά τα όρια της πολιτικής διαφωνίας και αγγίζει τα όρια της σχιζοφρένειας. Ο

Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι διαφωνούντες επιχειρούν να πείσουν ότι είναι οι γνήσιοι αριστεροί και οι «νενέκοι» οι κίβδηλοι.

Μετά το μέτρημα της… αριστεροσύνης τους ως άλλοι έφηβοι με ανησυχίες, υπογραμμίζουν ότι με τη γραμμή διάσπασης θα διαφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού την ενότητα.

Μιλάνε για εναλλακτική λύση, την οποία ουδέποτε έχει κανείς παρουσιάσει αναλυτικά, παρά μένει στη σφαίρα της αβεβαιότητας, της αοριστίας, επομένως και της φαντασίας μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.

Παράλληλα, καταψηφίζουν τον ακρογωνιαίο λίθο της κεντρικής πολιτικής της κυβέρνησης για τα επόμενα χρόνια, που είναι ένα νέο μνημόνιο, αλλά εμφανίζονται ως υποστηρικτές της και αρνούνται ότι έχει χαθεί η δεδηλωμένη.

Η παραφροσύνη συνεχίζεται με την λαθροχειρία του δημοψηφίσματος.

Εάν σύντροφοι το 63% του «Όχι» σήμαινε «Ναι» στην επιστροφή στη δραχμή, ο Κουτσούμπας θα είχε ήδη μετονομάσει την πλατεία Συντάγματος σε «κόκκινη πλατεία», το άγαλμα του Κολοκοτρώνη θα είχε αντικατασταθεί από αυτό του Στάλιν και το NAMMOS στη Μύκονο δεν θα ήταν μπαρ αλλά γκουλάνγκ για τους «εχθρούς του λαού», μεταξύ των οποίων θα ήταν και οι ΣΥΡΙΖΑίοι συμπερλαμβανομένης και της Πλατφόρμας.

Σχιζοφρένεια επί της διαδικασίας

Ένα ακόμα από τα παράδοξα της σχιζοφρένειας που ζούμε τις τελευταίες ημέρες είναι «επί της διαδικασίας».

Στην εσωκομματική μάχη οι διαφωνούντες ισχυρίζονται ότι είναι οι γνήσιοι εκφραστές των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και η «ψυχή» του κόμματος.

Εφόσον είναι η πεμπτουσία του κόμματος που πήρε 36% στις εκλογές και 63% στο δημοψήφισμα, γνωρίζοντας την πρωτοφανή αποδοχή του κόσμου που τους έκανε από ένα κόμμα του 4% κυβερνώσα παράταξη, για ποιο λόγο δεν θέλουν το «άνοιγμα» του Συνεδρίου και στη νέα κοινωνική βάση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία δύο χρόνια στην πορεία προς την κυβερνησιμότητα;

Από αυτήν την κοινωνική βάση βρίσκονται οι περισσότεροι στο Κοινοβούλιο και λαμβάνουν τη βουλευτική αποζημίωση (της οποίας μαζί με την έδρα του ουδέποτε σκέφθηκε κανείς να παραιτηθεί ως έπρεπε εφόσον διαφωνεί κάθετα και θέλει να λέγεται γνήσιος αριστερός).

Επιζητούν Διαρκές Συνέδριο, δηλαδή να συνέλθει το υπέρτατο κομματικό όργανο με τους συσχετισμούς και τους συνέδρους του 2013 όπως προβλέπεται από το καταστατικό και απορρίπτουν την πρόταση των «προεδρικών» για έκτακτο Συνέδριο που προβλέπει την εκλογή νέων συνέδρων από τις οργανώσεις με συσχετισμούς του σήμερα.

ΥΓ. Το εναλλακτικό σχέδιο και η συζήτηση για τη δραχμή πρέπει να υπάρχει, αλλά ανοιχτά με τη συμμετοχή όλων των κοινωνικών φορέων και πολιτικών δυνάμεων, όσο το Βερολίνο δείχνει ότι στόχος του είναι ο εξοστρακισμός της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση. Σε αυτό ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έχει δίκιο, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. Αλλά μέχρι να παρουσιαστεί αυτό το εναλλακτικό σχέδιο και να υπάρχει ως «εφεδρεία» έκτακτης ανάγκης, χωρίς να προβλέπει καταδρομικές επιχειρήσεις στην ΤτΕ και ρεσάλτο στα αεροπλάνα που φέρνουν χρήμα από την ΕΚΤ, κανείς δεν μπορεί να ρισκάρει να πάει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ο κόσμος είναι αυτός που θα το επιβεβαιώσει αυτό στις επικείμενες εκλογές.

ΥΓ 2. Στο DNA της Αριστεράς δεν είναι μόνο η ελπίδα και η μάχη για ένα καλύτερο αύριο αλλά και ο πραγματισμός και η ευθύνη.

Πηγή

Η Ελλάδα αποκαλύπτει: Η Ευρώπη που δεν θέλουμε πια

Άρθρο του Σέρζ Χαλιμί, συγγραφέα, δημοσιογράφου και διευθυντή της μηνιαίας γαλλικής εφημερίδας Le monde diplomatique, για το τεύχος του Αυγούστου

Πέρα από το σοκ που τα γεγονότα στην Ελλάδα προκάλεσαν σε κάποιους από τους υποστηρικτές του ευρωπαϊκού σχεδίου, τρία μαθήματα προκύπτουν: Πρώτον, ως προς τη φύση μιας ολοένα και αυταρχικότερης Ένωσης, στο βαθμό που η Γερμανία της επιβάλει, χωρίς αντίβαρο, τη θέλησή της και τις εμμονές της. Δεύτερον, ως προς την αδυναμία μιας κοινότητας βασισμένης σε μια υπόσχεση ειρήνης, να αντλήσει ένα δίδαγμα από την ιστορία, ακόμη και την πιο πρόσφατη και την πιο βίαια, όταν αυτό που την ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η επιβολή κυρώσεων στους κακοπληρωτές και στους σκληροκέφαλους. Και τέλος, την πρόκληση που αποτελεί αυτός ο λησμονημένος καισαρισμός, για εκείνους που έβλεπαν την Ευρώπη ως εργαστήριο υπέρβασης του εθνικού πλαίσιου και δημοκρατικής ανανέωσης.

Εκ των προτέρων, οι σχέσεις μεταξύ των κρατών-μελών της ίδια ένωσης, που συναντιούνται στα ίδια θεσμικά όργανα, συμβάλλουν στην εκλογή του ίδιου Κοινοβουλίου κι έχουν το ίδιο νόμισμα, δεν θα έπρεπε να επιτρέπει τέτοιου είδους μηχανορραφίες. Ωστόσο, όλα τα κράτη μέλη του Eurogroup, με εξασφαλισμένη τη συντριπτική υπεροχή τους και με επικεφαλής τη Γερμανία, επέβαλαν σε μια αποδυναμωμένη Ελλάδα ένα τελεσίγραφο που, όπως ο καθένας αναγνωρίζει, επιδεινώνει τα περισσότερα από τα προβλήματά της. Το επεισόδιο αυτό φωτίζει το μέγεθος της ευρωπαϊκής κακοτεχνίας (1).

Τον περασμένο Ιανουάριο, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, το κόμμα αυτό της αριστεράς είχε δίκιο καθ’όλη (σχεδόν) την πορεία. Είχε δίκιο που συνέδεε την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας με την "εκκένωση" που υπέστη η χώρα επί πέντε χρόνια, πρώτα από τους σοσιαλιστές και μετά από τη δεξιά. Είχε δίκιο που τόνιζε ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να αποκαταστήσει τον διαλυμμένο παραγωγικό του τομέα, όταν πρέπει να δίνει σημαντικά ποσά για την εξόφληση των πιστωτών του. Είχε δίκιο που υπενθύμιζε ότι, σε μια δημοκρατία, η κυριαρχία ανήκει στο λαό και ότι ο λαός χάνει την κυριαρχία του, αν η ίδια πολιτική του επιβάλλεται ό, τι κι αν αποφασίσει ο ίδιος.

Τι ωφελεί να υπερασπίζεται κανείς την υπόθεσή του μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα;

Τρεις ασυναγώνιστες κάρτες, με την προϋπόθεση, βέβαια, να παιχτούν από ανθρώπους που έχουν καλές σχέσεις μεταξύ τους. Στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια όμως, αυτά τα ατού στράφηκαν ενάντια στους κατόχους τους, που αντιμετωπίστηκαν ως μαρξιστές του νότου και εκτός  πραγματικότητας, στο βαθμό που  τόλμησαν να αμφισβητήσουν τα οικονομικά αξιώματα που πηγάζουν από τη γερμανική ιδεολογία (βλέπε «Ο γερμανικός ορντολιμπεραλισμός: σιδερένιο κλουβί  για τη Γηραιά Ήπειρο»).

Όπλα όπως ο ορθολογισμός και οι πεποιθήσεις, είναι ανίσχυρα σε μια τέτοια περίπτωση. Τι ωφελεί να υπερασπιστεί κανείς την υπόθεσή του μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα; Σε όλους τουςμήνες των «διαπραγματεύσεων» στις οποίες συμμετείχε, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, παρατήρησε ότι οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του τον κοίταζαν  με τρόπο που έμοιαζε να λέει: «Έχετε δίκιο σε αυτό που λέτε, αλλά εμείς θα σας συντρίψουμε ούτως ή άλλως» (2) (εδώ η κατάθεσή του, «Ο μόνος στόχος τους ήταν να μας εξευτελίσουν»).

Ωστόσο, η επιτυχία, τουλάχιστον προσωρινή, του γερμανικού σχεδίου να υποβιβάσει την Ελλάδα σε προτεκτοράτο του Eurogroup, εξηγείται επίσης από την αποτυχία των  υπερβολικά αισιόδοξων στοιχημάτων, που τέθηκαν εξαρχής στην Αθήνα από την πλειοψηφία της αριστεράς που ήλπιζε να αλλάξει την Ευρώπη (3). Το στοίχημα ότι οι γαλλική και ιταλική ηγεσία θα βοηθούσαν να ξεπεραστούν τα μονεταριστικά ταμπού της γερμανικής δεξιάς. Το στοίχημα ότι οι λαοί της Ευρώπης, επιβαρυμμένοι από τις πολιτικές λιτότητας που και οι ίδιοι υπέστησαν, θα πίεζαν τις κυβερνήσεις τους να αναλάβουν, εκ περιτροπής, έναν κεϋνσιανικό αναπροσανατολισμό, για τον οποίο η Ελλάδα φαντάστηκε τον εαυτό της ως διαφωτιστή της Γηραιάς Ηπείρου.

Το στοίχημα ότι αυτή η στροφή θα ήταν δυνατή εντός της ζώνης του ευρώ, σε σημείο που καμία εναλλακτική δεν είχε σχεδιαστεί ή προετοιμαστεί. Το στοίχημα, τέλος, ότι το παρεμβαλόμενο σενάριο μιας «ρωσικής επιλογής» θα μπορούσε να αναχαιτίσει, για γεωπολιτικούς λόγους, τις τιμωρητικές προσπάθειες της Γερμανίας και θα έκανε τις Ηνωμένες Πολιτείες να συγκρατήσουν τον εκδικητικό βραχίονα του Βερολίνου. Σε καμία στιγμή όμως, κανένα από αυτά τα στοιχήματα δε φαινόταν έτοιμο να κερδίσει. Αλίμονο, ένα τάνκ δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με βιολέτες και φυσοκάλαμα.

Ένοχη για την αθωότητά της, η ελληνική ηγεσία πίστεψε ότι οι πιστωτές της χώρας θα έδειχναν ευαισθησία στη δημοκρατική επιλογή του ελληνικού λαού, και  ειδικότερα της νεολαίας. Πρώτα οι βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και στη συνέχεια το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, προκάλεσαν την έκπληξη και την οργή του Βερολίνου και των συμμάχων του. Πλέον, είχαν μόνο έναν στόχο: Να τιμωρήσουν τους αντάρτες και εκείνους που θα μπορούσαν να εμπνευστούν από την τόλμη τους.

Η συνθηκολόγηση δεν ήταν όμως αρκετή, έπρεπε να συνοδεύεται κι από μια συγγνώμη (η Αθήνα παραδέχθηκε ότι οι οικονομικές επιλογές της είχαν προκαλέσει ρήξη της εμπιστοσύνης με τους εταίρους της) επενδεδυμένη μάλιστα με αποζημιώσεις: Ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας, αξίας τουλάχιστον ίσης με το ένα τέταρτο του εθνικού προϊόντος, θα πρέπει να υποθηκευτούν προς όφελος των πιστωτών. Με την αναμφισβήτητα ανεκτίμητη υποστήριξη του κ. Φρανσουά Ολάντ, η Ελλάδα κατάφερε απλώς τα υποθηκευμένα αυτά στοιχεία να μην μεταφέρονται στο Λουξεμβούργο. Όλοι υποτίθεται ότι είναι καθυσηχασμένοι: Η Ελλάδα θα πληρώσει.

Όταν δεκαεννέα όνειρα συνωστίζονται, ένα κρεβάτι μάλλον είναι πολύ μικρό; Η επιβολή μέσα σε λίγα χρόνια του ίδιου νομίσματος σε λαούς που δεν έχουν ούτε την ίδια ιστορία, ούτε την ίδια πολιτική κουλτούρα, ούτε το ίδιο βιοτικό επίπεδο, τους ίδιους φίλους ή την ίδια γλώσσα, ήταν ένα σχεδόν αυτοκρατορικό εγχείρημα. Πώς μπορεί ένα κράτος να εξακολουθεί να σχεδιάζει μια οικονομική και κοινωνική πολιτική που υπόκειται σε διαδικασίες διαλόγου και δημοκρατικής διαιτησίας, όταν όλοι οι μηχανισμοί νομισματικής προσαρμογής δε βρίσκονται πλέον στα χέρια του; Πώς να φανταστεί κανείς ότι λαοί που δεν γνωρίζονται καθόλου, θα δεχθούν να τις συνδέσει μια αλληλεγγύη παρόμοια με αυτή που συνδέει σήμερα τη Φλόριντα με τη Μοντάνα; Όλα αυτά ήταν βασισμένα σε μια υπόθεση: Ένας βεβιασμένος φεντεραλισμός θα έφερνε κοντά τα ευρωπαϊκά έθνη. Δεκαπέντε χρόνια μετά τη γέννηση του ευρώ, η εχθρότητα έφτασε στο αποκορύφωμά της.

Στις 27 Ιουνίου, όταν ανακοίνωσε το δημοψήφισμα, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανέτρεξε σε όρους που θυμίζουν κήρυξη πολέμου. Παρομοίασε την πρόταση του Eurogroup) σχηματικά ως «τελεσίγραφο προς την ελληνική δημοκρατία». Και κατηγόρησε ορισμένους από τους «εταίρους» του, ότι έχουν στόχο να «ταπεινώσουν έναν ολόκληρο λαό». Οι Έλληνες θα στηρίξουν απόλυτα την κυβέρνησή τους. Οι Γερμανοί θα κάνουν μπλόκο πίσω από τις αυστηρές απαιτήσεις της δικής τους. Μπορεί η ευρωπαϊκή οικογένεια να συνδέσει ακόμη πιο στενά τις τύχες των μελών της, χωρίς να διατρέχει τον κίνδυνο περαιτέρω ενδοοικογενειακής βίας;

Η εχθρότητα, δεν αφορά πλέον μόνο την Αθήνα και το Βερολίνο. «Δεν θέλουμε να γίνουμε μια γερμανική αποικία,» επιμένει ο κ. Πάμπλο Ιγκλέσιας, ηγέτης των Ποδέμος στην Ισπανία. «Λέω στη Γερμανία: Αρκετά! Είναι αδιανόητο να ταπεινώνεται ένας ευρωπαϊκός εταίρος», ξεσπαθώνει ο ιταλός πρωθυπουργός, Ματτέο Ρέντσι, με μια διακριτικότητα αξιοσημείωτη καθ’όλη τη διάρκεια αυτής της κρίσης. «Στις μεσογειακές χώρες, και σε κάποιο βαθμό στη Γαλλία», παρατηρεί ο Γερμανός κοινωνιολόγος Βόλφγκανγκ Στρέκ, «η Γερμανία είναι πιο μισητή από ποτέ μετά το 1945. (...) Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση, που αποτέλεσε την οριστική εδραίωση της ευρωπαϊκής ένωσης, θα είναι και ο κίνδυνος διάλυσής της (4).» Οι Έλληνες με τη σειρά τους έχουν προκαλέσει εχθρικά συναισθήματα.

«Αν το Eurogroup λειτουργούσε ως κοινοβουλευτική δημοκρατία, θα ήσουν ήδη εκτός, γιατί σχεδόν όλοι οι εταίροι αυτό επιθυμούσαν», κατέληξε, απευθυνόμενος προς τον κ. Τσίπρα, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (5). Και, σύμφωνα με μια πολύ γνωστή συντηρητική στρατηγική, μεταφερόμενη σε επίπεδο εθνών, οι φτωχοί ωθούνται στο να υποπτεύονται αλλήλους, ότι ζουν μια χαρά οι μεν εις βάρος των άλλων, ειδικά όταν οι άλλοι είναι ακόμη πιο φτωχοί από τους ίδιους. Ο υπουργός Παιδείας της Εσθονίας επέπληξε κατ’αυτόν τον τρόπο τον «εταίρο» του στη Αθήνα: «Έχετε κάνει πολύ λίγα, με πολύ αργό ρυθμό και απείρως λιγότερα από την Εσθονία. Έχουμε υποφέρει πολύ περισσότερο από ό,τι στην Ελλάδα. Αλλά αντί να σταματήσουμε και να γκρινιάξουμε, δράσαμε (6).» Οι Σλοβάκοι σκανδαλίστηκαν πολύ με τις υπερβολικά υψηλές, κατά τη γνώμη τους, συντάξεις στην Ελλάδα, μια χώρα την οποία ο πολύ γενναιόδωρος τσέχος υπουργός Οικονομικών θα ήθελε να δει «επιτέλους να πτωχεύσει, προκειμένου να καθαρίσει η ατμόσφαιρα (7).»

Ο κίνδυνος ενός νέου ομοσπονδιακού άλματος προς τα εμπρός

Στις 7 Ιουλίου του 2015, κατά τη συνάντηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι αρχηγοί κρατών εξέφρασαν την αγανάκτηση που τους ενέπνεε ο κ. Τσίπρας : «Δεν μπορούμε άλλο! Έχουν περάσει μήνες που δε μιλάμε παρά μόνο για την Ελλάδα! Πρέπει να πάρεις μια απόφαση. Εάν δεν είσαι σε θέση να αποφασίσεις, θα αποφασίσουμε εμείς για σένα» (8).  Δε φαίνεται ήδη εδώ, το προοίμιο, σίγουρα λίγο τραχύ, ενός φεντεραλισμού που έρχεται; «Πρέπει να προχωρήσουμε», ήταν σε κάθε περίπτωση το συμπέρασμα του κ. Ολάντ στις 14 Ιουλίου από όλο αυτό το επεισόδιο. Να προχωρήσουμε, αλλά προς ποια κατεύθυνση; Ε, λοιπόν, στην ίδια κατεύθυνση, ως συνήθως: «οικονομική διακυβέρνηση», «προϋπολογισμός της ευρωζώνης», «σύγκλιση με τη Γερμανία.»

Διότι στην Ευρώπη, πάντα όταν μια συνταγή καταστρέφει την οικονομική ή δημοκρατική υγεία του ασθενούς, η δόση διπλασιάζεται. Από τη στιγμή που, σύμφωνα με τον Γάλλο πρόεδρο, «η ζώνη του ευρώ διασφάλισε τη συνοχή της με την Ελλάδα (...) οι συνθήκες μας αναγκάζουν να επιταχύνουμε (9).»

Ένας αυξανόμενος αριθμός αριστεριστών και συνδικαλιστών πιστεύουν, αντίθετα, ότι θα ήταν καλύτερα να σταματήσουμε και να συλλογιστούμε. Ακόμη και για εκείνους που φοβούνται ότι μια έξοδος από το ευρώ ευνοεί τη διάλυση του ευρωπαϊκού σχεδίου και την αφύπνιση των εθνικισμών, η ελληνική κρίση έχει προσφέρει ένα κλασικό μάθημα, που δείχνει ότι το ενιαίο νόμισμα έρχεται σε μετωπική αντίθεση με τη λαϊκή κυριαρχία. Μια τέτοια διαπίστωση όχι μόνο δεν αναχαιτίζει την ακροδεξιά αλλά αντίθετα, την ενισχύει, δεδομένου ότι η ακροδεξιά δεν παραλείπει να χλευάζει τα διδάγματα δημοκρατίας των αντιπάλων της. Και πώς να φανταστούμε ακόμη ότι το ενιαίο νόμισμα μπορεί να συμβαδίσει κάποια στιγμή με μια πολιτική κοινωνικής προόδου, μετά την ανάγνωση του χάρτη πορείας που τα κράτη του Eurogroup, ομόφωνα, έστειλαν στον κ. Τσίπρα, διατάζοντας τον πρωθυπουργό της αριστεράς να επιβάλει, χωρίς καθυστέρηση, μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική;

Στην ιστορία της, η Ελλάδα έχει ήδη εγείρει μεγάλα και καθολικά ερωτήματα. Αυτή τη φορά μας αποκάλυψε ποια είναι στ’αλήθεια αυτή η Ευρώπη που δεν θέλουμε πια.

Σερζ Χαλιμί

Αύγουστος 2015

Πηγή: Monde Diplomatique / Μετάφραση: Στο Κόκκινο

Αφεντικό εταιρειών που κάνουν business στην Ελλάδα ο Φέρχοφσταντ

Η βελγική εφημερίδα «Libre Belgique» αποκαλύπτει τον ρόλο του επικεφαλής της Ομάδας των Φιλελευθέρων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Γκι Φέρχοφσταντ και τη σχέση του με εταιρείες που εμπλέκονται στις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα.

Υπενθυμίζεται πως ο Γκι Φέρχοφσταντ υπήρξε «λαλίστατος» κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, υπέρμαχος της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ αλλά και ένας από τους επικριτές της κυβέρνησης, έχοντας εκφράσει ανοιχτά τη συμπάθειά του στο Ποτάμι και θερμός υποστηρικτής της ομοσπονδιακής Ευρώπης και του νεοφιλελευθερισμού.

Ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, στην τοποθέτησή του στο ευρωκοινοβούλιο είχε κατηγορήσει τον Αλέξη Τσίπρα και τον είχε καλέσει να προχωρήσει άμεσα σε περισσότερες μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις.

Πηγή

Κομπίνα γιατρού - φαρμακοποιού με συνταγές «μαϊμού»: Πάνω από 480.000 ευρώ η ζημιά για το Δημόσιο

Ένας γιατρός και μία φαρμακοποιός είχαν στήσει κομπίνα με συνταγές «μαϊμού» προκαλώντας ζημιά στο ΙΚΑ που ξεπερνά τις 480.000 ευρώ.

Ο γιατρός, που παραπέμπεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, κατηγορείται για παράνομες συνταγογραφήσεις φαρμάκων σε ασφαλισμένους του ΙΚΑ, το διάστημα 2007-09, κατά το οποίο ο ίδιος ήταν διορισμένος, ως Επιμελητής Β', σε περιφερειακό ιατρείο του ΕΣΥ, στο Πλατύ Ημαθίας.

Ο γιατρός χορηγούσε σε ασθενείς που δεν είχε εξετάσει ποτέ ακριβά φάρμακα για ανύπαρκτες παθήσεις. Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης, πρόκειται για πάνω από 1.500 συνταγές, που αφορούσαν φάρμακα, την αγορά των οποίων κάλυπτε εξ ολοκλήρου το ΙΚΑ.

Κεντρικό ρόλο στην κομπίνα, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, φαίνεται πως είχε και μια φαρμακοποιός σε χωριό της ανατολικής Θεσσαλονίκης, μέσω της οποίας εμφανίζονταν να εκτελούνται οι συνταγές. Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, για την εμπλοκή της φαρμακοποιού στη συγκεκριμένη υπόθεση έχει σχηματιστεί ξεχωριστή δικογραφία. Η ίδια, πάντως, φέρεται να «πρωταγωνίστησε» και σε άλλες παρόμοιες υποθέσεις.

Πηγή

Η Σαββαΐδου «Πάγωσε» φοροπρόστιμο-μαμούθ 78 εκατομμυρίων ευρώ σε εταιρία κατηγορούμενη για τοκογλυφία

Αντιμέτωποι με κατηγορίες για «σύσταση συμμορίας» βρίσκονται οι εφοριακοί που διενήργησαν εξονυχιστικό φορολογικό έλεγχο και επέβαλαν πρόστιμα-μαμούθ συνολικού ύψους 78 εκατ. ευρώ για έκδοση και λήψη εικονικών τιμολογίων στην εταιρεία GENNET που εμπλέκεται σε πολύ γνωστή υπόθεση τοκογλυφίας.

Γράφει: Γιώργος Παλαιτσάκης

Ταυτόχρονα, η διαδικασία του φορολογικού ελέγχου της συγκεκριμένης εταιρείας παραμένει ανολοκλήρωτη εδώ και 2,5 περίπου χρόνια, εξαιτίας ενεργειών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών, με συνέπεια να καθίσταται προς το παρόν αδύνατη η βεβαίωση και η είσπραξη του συνόλου των προστίμων ύψους 78 εκατ. ευρώ, αλλά και να μην είναι δυνατό να προσδιοριστούν οι επιπλέον φόροι εισοδήματος και ΦΠΑ που πρέπει η εταιρεία αυτή να πληρώσει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μια κρίσιμη απόφαση επιτροπής του υπουργείου Οικονομικών, από την οποία εξαρτώνται η ολοκλήρωση του φορολογικού ελέγχου στη συγκεκριμένη εταιρεία και ο καταλογισμός πρόσθετων φόρων εισοδήματος, ΦΠΑ, προσαυξήσεων και προστίμων για μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή εκκρεμεί προς έκδοση από τον Μάρτιο του 2013! Επιπλέον, η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Αικ. Σαββαϊδου τον Δεκέμβριο του 2014 (και ενώ η υπόθεση εκκρεμούσε στα διοικητικά δικαστήρια μετά από προσφυγή της εταιρείας) απεδέχθη αίτημα της εταιρείας να ξαναελεγχθεί από την αρχή!

Τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν έμπειροι και αδιάφθοροι φοροελεγκτές στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του Δημοσίου φαντάζουν ανυπέρβλητα. Οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι έχουν μηνυθεί από τους υπευθύνους της εταιρείας GENNET, οι οποίοι είναι κατηγορούμενοι για το αδίκημα της τοκογλυφίας. Ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν και την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας του ελεγκτικού τους έργου από την ίδια τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών!

Το σκάνδαλο, το οποίο αποκαλύπτει σήμερα η FM VOICE, είναι τεραστίων διαστάσεων, αν ληφθεί επιπροσθέτως υπόψη ότι οι εμπλεκόμενοι και κατηγορούμενοι στην υπόθεση της τοκογλυφίας δεν είναι μόνο τα κορυφαία στελέχη της εταιρείας GENNET, που είναι αρκετά γνωστά στον επιχειρηματικό κόσμο, αλλά και o πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Iωάννης Ανθόπουλος, όπως προκύπτει από το σχετικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών. Τα τρία στελέχη της εταιρείας GENNET κατηγορούνται, βάσει του βουλεύματος, ότι δάνειζαν με ετήσια επιτόκια από 38,62% έως και 205,12%! Οι υπεύθυνοι της GENNET αντιμετωπίζουν, επίσης, και ποινικές διώξεις για κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα φοροδιαφυγής και συγκεκριμένα για έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων μεγάλου ύψους.

Το ιστορικό 

Σύμφωνα, ειδικότερα, με τα όσα αναφέρονται στο βούλευμα για την κύρια υπόθεση:

* Θύμα της τοκογλυφικής δραστηριότητας των υπευθύνων της εταιρείας GENNET ήταν μια καπνεμπορική επιχείρηση με έδρα την Καβάλα, η οποία φέρει την επωνυμία «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ». Η επιχείρηση αυτή το 2001 είχε ανάγκη δανειοδότησης, αλλά δεν κατάφερε να εξασφαλίσει νέες πιστώσεις από την «Αγροτική Τράπεζα», επειδή τα προηγούμενα δάνεια που είχε λάβει από την ίδια τράπεζα δεν είχε καταφέρει να τα εξυπηρετήσει.

Για να εξασφαλίσει νέα δανειακή χρηματοδότηση είχε ζητήσει την βοήθεια του κ. Ανθόπουλου, ο οποίος ήταν τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και είχε διατελέσει παλαιότερα υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας. Ο εν λόγω πολιτικός ανέλαβε τότε να φέρει σε επαφή τους υπευθύνους της καπνεμπορικής επιχείρησης με την εταιρεία GENNET, η οποία εδρεύει στην Αθήνα και η οποία θα αναλάμβανε τη δανειοδότηση με επιτόκιο υψηλότερο αυτού που θεωρείτο θεμιτό σύμφωνα με το νόμο.

Επειδή οι χορηγήσεις των δανείων αυτών ήταν συναλλαγές παράνομες, συμφωνήθηκε μεταξύ των δύο πλευρών (της δανειολήπτριας καπνεμπορικής επιχείρησης «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ» και της GENNET) η συγκάλυψη των συναλλαγών αυτών με εικονικές αγοραπωλησίες καπνών! Για τον σκοπό αυτό, συστάθηκε μια τρίτη εταιρεία, με την επωνυμία «KAΠΝΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ». Υπεύθυνη της τρίτης αυτής εταιρείας ορίστηκε η 18χρονη τότε κόρη του ζεύγους το οποίο διοικούσε την καπνεμπορική επιχείρηση!

* Το «κόλπο», το οποίο συμφωνήθηκε μεταξύ της «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ» και της GENNET, ώστε τα παράνομα τοκογλυφικά δάνεια να εμφανίζονται ως νόμιμες συναλλαγές, ήταν το εξής:

Η καπνεμπορική επιχείρηση της Καβάλας «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ» δανειζόταν τα ποσά που χρειαζόταν από την ανώνυμη εταιρεία της Αθήνας GENNET και η λήψη των «δανεικών» εμφανιζόταν ως το τίμημα που εισέπραττε η επιχείρηση της Καβάλας από την πώληση καπνών στην ανώνυμη εταιρεία της Αθήνας! Για το σκοπό αυτό, για όποια ποσά δανείων ελάμβανε η «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ» από την GENNET, εξέδιδε προς αυτήν τιμολόγια τα οποία ανέγραφαν ως συναλλαγή την πώληση καπνών. Στην ουσία επρόκειτο για εικονικές (ανύπαρκτες) συναλλαγές και για εικονικά τιμολόγια. Η «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ» επέστρεφε τα «δανεικά», άλλες φορές εφάπαξ και άλλες φορές τμηματικά, σε χρονικά διαστήματα ολίγων ημερών έως και μερικών μηνών από τις ημερομηνίες λήψης των ποσών, καταβάλλοντας υπέρογκους τόκους στη GENNET.

Κάθε συναλλαγή επιστροφής των «δανεικών» με τόκο εμφανιζόταν ως μεταπώληση των καπνών από την GENNET προς την τρίτη εταιρεία, την «KAΠΝΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ», η οποία όμως «ανήκε» στην 18χρονη κόρη των υπευθύνων της καπνεμπορικής επιχείρησης της Καβάλας! Η τιμή στην οποία εμφανιζόταν να έχει πραγματοποιηθεί η (εικονική) μεταπώληση των καπνών ήταν υψηλότερη από την τιμή στην οποία τα προϊόντα αυτά εμφανίζονταν να έχουν αγορασθεί. Η διαφορά μεταξύ των δύο τιμών ήταν στην πραγματικότητα το ποσό των τόκων τους οποίους εισέπρατταν οι υπεύθυνοι της GENNET!

Δηλαδή με την εικονική μεταπώληση των προϊόντων σε σύντομο χρονικό διάστημα σε τιμή σημαντικά υψηλότερη από την τιμή της εικονικής αγοράς καλύπτονταν οι επιστροφές των «δανεικών» και οι υπέρογκοι τόκοι που εισέπρατταν οι υπεύθυνοι της GENNET! Στην πραγματικότητα, τα εμφανιζόμενα ως πωληθέντα προϊόντα ουδέποτε είχαν μετακινηθεί από τις αποθήκες της καπνεμπορικής επιχείρησης της Καβάλας!

Με τις «τριγωνικές» αυτές εικονικές συναλλαγές, καλύφθηκαν 7 συνολικά παράνομες - τοκογλυφικές - δανειοδοτήσεις συνολικού ύψους 17,6 εκατ. ευρώ, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από το 2002 έως το 2005 με εξωφρενικά υψηλά επιτόκια, από 38,62% έως και 205,12% σε ετήσια βάση!

Πώς αποκαλύφθηκε η υπόθεση της τοκογλυφίας

Από ένα σημείο και μετά οι υπεύθυνοι της δανειολήπτριας επιχείρησης, της «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ», δεν άντεξαν την αφαίμαξη που υφίσταντο από τους δανειστές τους και αποφάσισαν να θέσουν τέρμα στην νοσηρή αυτή και καταστροφική κατάσταση. Για τον σκοπό αυτό αποκάλυψαν με καταγγελίες όλα τα γεγονότα στις αρμόδιες φορολογικές και δικαστικές αρχές. Έφθασαν δε στο σημείο να ... αυτοκαταγγελθούν στις αρμόδιες φορολογικές αρχές παραδεχόμενοι ότι εξέδωσαν εικονικά τιμολόγια και ότι διέπραξαν αυτή τη φορολογική παράβαση με σκοπό να εμφανίσουν ως νόμιμες τις συναλλαγές των παράνομων δανειοδοτήσεων.

Αποτέλεσμα αυτής της «αυτοκαταγγελίας» τους ήταν να διενεργηθεί τακτικός φορολογικός έλεγχος στην επιχείρησή τους, την «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ», από το Περιφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Η ειδική έκθεση ελέγχου που συντάχθηκε από τους αρμοδίους υπαλλήλους του Π.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης στις 30 Ιανουαρίου 2012 αναφέρει ότι όλα τα φορολογικά στοιχεία που εκδόθηκαν από την ελεγχόμενη καπνεμπορική επιχείρηση «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ» προς την GENNET «είναι εικονικά στο σύνολό τους, διότι εκδόθηκαν για ανύπαρκτες συναλλαγές».

Τα συμπεράσματα της έκθεσης ελέγχου του Π.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης διαβιβάστηκαν στη συνέχεια στο Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο Αθηνών (Δ.Ε.Κ. Αθηνών), προκειμένου να επιληφθεί στο πλαίσιο των δικών του αρμοδιοτήτων, να διενεργήσει δηλαδή έλεγχο και στην GENNET που ήταν η λήπτρια των εικονικών τιμολογίων.

Τα συμπεράσματα του ελέγχου του Π.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης αποτελούσαν, στην ουσία, «συμπληρωματικά στοιχεία» που απεδείκνυαν ότι η GENNET είχε λάβει εικονικά τιμολόγια από την «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ» και, ως εκ τούτου, θα έπρεπε να ελεγχθεί κι εκείνη. Δεδομένου ότι η GENNET είχε ήδη ελεγχθεί για τις χρήσεις 2002-2005 με τακτικό φορολογικό έλεγχο χωρίς να εντοπιστεί τότε καμία φορολογική παράβαση (!), διετάχθη επανέλεγχος στην συγκεκριμένη εταιρεία, βάσει των συμπληρωματικών στοιχείων που είχαν προκύψει από τον έλεγχο στην επιχείρηση της Καβάλας.

Το πρόστιμο και οι μεθοδεύσεις για να αποφευχθεί

Από τον επανέλεγχο που διενήργησε το Δ.Ε.Κ. Αθηνών διαπιστώθηκε, πράγματι, ότι η GENNET έλαβε και καταχώρισε στα βιβλία της εικονικά τιμολόγια εκδοθέντα από την «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ». Επιπλέον διαπιστώθηκε η έκδοση εικονικών τιμολογίων προς την τρίτη επιχείρηση, με την επωνυμία «ΚΑΠΝΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ», η οποία εμφανιζόταν να ανήκει στην 18χρονη κόρη των υπευθύνων της «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ».

Τα εικονικά αυτά τιμολόγια εκδόθηκαν από τη GENNET για να εμφανιστούν ως μεταπωλήσεις καπνών οι συναλλαγές της επιστροφής των δανεικών με υπέρογκους τόκους από την οικογένεια των καπνεμπόρων της Καβάλας!

Οι ελεγκτές του Δ.Ε.Κ. συνέταξαν στις 11 Ιανουαρίου 2013 έκθεση ελέγχου εφαρμογής των διατάξεων του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και εξέδωσαν πράξεις επιβολής προστίμων, για λήψη και έκδοση εικονικών φορολογικών στοιχείων κατά τις χρήσεις 2002-2005. Τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στην ανώνυμη εταιρεία των κατηγουμένων για τοκογλυφία ανήλθαν στο ποσό των 78 εκατ. ευρώ!

Η ελεγχθείσα εταιρεία GENNET, στις 22 Μαρτίου 2013 υπέβαλε αιτήματα διοικητικής επίλυσης της φορολογικής διαφοράς, τα οποία είχαν τον χαρακτήρα ενδικοφανών προσφυγών προς την Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών του άρθρου 70Α του ν. 2238/1994.

Η Επιτροπή, αφού εξέτασε τα αιτήματα, όλα τα έγγραφα του φακέλου και όλα όσα της εξέθεσαν οι εκπρόσωποι της εταιρείας, εξέδωσε στις 27 Νοεμβρίου 2013 τέσσερις αποφάσεις σύμφωνα με τις οποίες τα αποτελέσματα του επανελέγχου που είχε διανεργήσει το Δ.Ε.Κ. Αθηνών ήταν βάσιμα, επειδή η εικονικότητα των φορολογικών στοιχείων αποδείχθηκε πλήρως από τα ευρήματα του ελέγχου.

Κατά των αποφάσεων αυτών, η εταιρεία άσκησε προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια ισχυριζόμενη ότι όλες οι συναλλαγές - δηλαδή οι αγορές και οι πωλήσεις καπνών - ήταν πραγματικές.

Εντωμεταξύ ο επανέλεγχος του Δ.Ε.Κ. Αθηνών δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, αν και έχουν περάσει σχεδόν 2,5 χρόνια από τότε που εκδόθηκε η έκθεση βάσει της οποίας επιβλήθηκαν τα πρόστιμα των 78 εκατ. ευρώ στην GENNET!

Προϋπόθεση για την ολοκλήρωσή του συγκεκριμένου ελέγχου ήταν να κοινοποιηθεί στην εταιρεία GENNET σημείωμα για την κρίση των βιβλίων της ως ανακριβών. Όμως μετά την κοινοποίηση του σημειώματος η GENNET ζήτησε το κύρος των βιβλίων της να κριθεί από την Επιτροπή που προβλέπει το άρθρο 30 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων. Τόσο το σημείωμα που της κοινοποιήθηκε όσο και η αίτησή της διαβιβάστηκαν στην παραπάνω Επιτροπή από τις 4 Μαρτίου 2013, χωρίς ακόμη μέχρι και σήμερα να έχει εκδοθεί σχετική απόφαση!

Σημειώνεται ότι η απόφαση επί του κύρους των βιβλίων, από τη στιγμή που θα εκδοθεί, είναι δεσμευτική για την ελεγκτική αρχή ως προς τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης, δηλαδή του ύψους των ακαθαρίστων εσόδων (του τζίρου) επί του οποίου θα επανυπολογιστούν οι φόροι εισοδήματος και ο ΦΠΑ, και ως προς την έκδοση των πράξεων καταλογισμού φόρων.

Επιπλέον, η GENNET, στις 6 Δεκεμβρίου 2013, και ενώ εκκρεμούσε ακόμη η έκδοση της απόφασης από την παραπάνω Επιτροπή αλλά και η έκδοση απόφασης από το αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο επί των αποτελεσμάτων του επανελέγχου του Δ.Ε.Κ., υπέβαλε αίτηση για νέο φορολογικό επανέλεγχο την οποία η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων έκανε δεκτή περίπου ένα χρόνο μετά! Συγκεκριμένα, στις 30 Δεκεμβρίου 2014 εκδόθηκε απόφαση από τη Γενική Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων Αικ. Σαββαϊδου για νέο επανέλεγχο στην εταιρεία!

Ο νέος επανελέγχος ανατέθηκε σε ειδικό συνεργείο αποτελούμενο από υπαλλήλους του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων (ΚΕΜΕΕΠ), το οποίο είχε αντικαταστήσει πλέον το ΔΕΚ Αθηνών. Έργο του ειδικού συνεργείου ήταν, ουσιαστικά, να ξαναελέγξει από την αρχή την εταιρεία, αμφισβητώντας τα αποτελέσματα του προηγούμενου επανελέγχου του ΔΕΚ Αθηνών!

Παραιτήσεις και πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ελεγκτών 

Ο ορισθείς ως προϊστάμενος του ειδικού συνεργείου αρνήθηκε, ωστόσο, να διενεργήσει τον επανέλεγχο, επικαλούμενος το γεγονός ότι η υπόθεση βρίσκεται πλέον στο Διοικητικό Εφετείο. Μάλιστα, εξαιτίας της απόφασης να οριστεί επικεφαλής του ειδικού συνεργείου επανελέγχου και προκειμένου να αποφύγει τον εξαναγκασμό να πραγματοποιήσει τον συγκεκριμένο έλεγχο (ήταν υποχρεωμένος βάσει του κανονισμού της υπηρεσίας του να αναλάβει τον επανέλεγχο) αποφάσισε, τελικά, να παραιτηθεί από την υπηρεσία υποβάλλοντας αίτηση για συνταξιοδότηση!

Η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων αντικατέστησε τον συγκεκριμένο εφοριακό υπάλληλο με έναν άλλον συνάδελφό του. Κι αυτός όμως αρνήθηκε να αναλάβει προϊστάμενος του συγκεκριμένου συνεργείου και υπέβαλε αιτήσεις παραίτησης για τον ίδιο λόγο!

Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η εταιρεία των κατηγορουμένων για τοκογλυφία GENNET, μετά την απόφαση της κας Σαββαϊδου για τον δεύτερο επανέλεγχο υπέβαλε μήνυση «για σύσταση συμμορίας» εναντίον της καπνεμπορικής επιχείρησης της Καβάλας «ΟΔΕΤΤΗ Ν. ΠΕΤΡΙΔΗ», τεσσάρων εμπλεκόμενων φυσικών προσώπων και κατά 20 συνολικά εφοριακών υπαλλήλων του Περιφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και του Διαπεριφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου Αθηνών οι οποίοι είχαν εμπλακεί σε βάθος χρόνου με τους φορολογικούς ελέγχους και ανέδειξαν με αδιάσειστα τεκμήρια τις παραβάσεις της έκδοσης και λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων! Δηλαδή οι εφοριακοί υπάλληλοι που διενήργησαν τους ελέγχους και επέβαλαν τα πρόστιμα για τα εικονικά τιμολόγια βρέθηκαν να είναι και κατηγορούμενοι για «σύσταση συμμορίας»!

Τα τελικά αποτελέσματα όλων αυτών των ενεργειών και των γεγονότων είναι:

α) να αμφισβητείται από την ίδια τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων το επίπονο έργο των φορολογικών ελεγκτών οι οποίοι καταλόγισαν πρόστιμα ύψους 78 εκατ. ευρώ για τις βαρύτατες φορολογικές παραβάσεις της έκδοσης και λήψης εικονικών τιμολογίων αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, οι οποίες, όπως διαπίστωσαν και απέδειξαν, αποσκοπούσαν στην κάλυψη των τοκογλυφικών δραστηριοτήτων της εταιρείας GENNET.

β) έμπειροι ελεγκτές εφοριακοί να παραιτούνται από την υπηρεσία τους πρόωρα για να βγουν στη σύνταξη προκειμένου να αποφύγουν την ανάμιξή τους με προσπάθειες σημαντικής μειώσεως ή και μηδενισμού των προστίμων που επέβαλαν συνάδελφοί τους για φοροδιαφυγή.

γ) να έχει «μπλοκαριστεί» η ολοκλήρωση του φορολογικού ελέγχου που ήδη καταλόγισε σε βάρος της εταιρείας των κατηγορουμένων ως τοκογλύφων τα πρόστιμα ύψους 78 εκατ. ευρώ και ο οποίος επρόκειτο να προχωρήσει και σε περαιτέρω καταλογισμούς φόρων εισοδήματος και ΦΠΑ ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ επιπλέον. Ευθύνες για την εξέλιξη αυτή φέρει η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, καθώς δεν έχει μεριμνήσει ακόμη ώστε να εκδοθεί η απόφαση της επιτροπής που είναι αρμόδια για την κρίση επί του κύρους των βιβλίων της εταιρείας (η απόφαση καθυστερεί να εκδοθεί ήδη 2,5 χρόνια) αλλά και επειδή εξέδωσε απόφαση για νέο επανέλεγχο, ο οποίος ακόμη και μέχρι σήμερα δεν έχει ξεκινήσει, οδηγώντας την όλη διαδικασία πολλούς μήνες – ενδεχομένως και έτη – πίσω!

δ) να μην έχουν ακόμη βεβαιωθεί τα υπέρογκα ποσά των προστίμων και των φόρων που πρέπει να κληθούν να πληρώσουν οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση τοκογλυφίας υπεύθυνοι της εταιρείας και το Ελληνικό Δημόσιο να μην μπορεί να διεκδικήσει την είσπραξή τους προς όφελος του κρατικού προϋπολογισμού!

Ερώτηση και Αίτηση Κατάθεσης εγγράφων σχετικά με την υπόθεση της εταιρίας GENNET στην οποία έχει επιβληθεί πρόστιμο 78 εκατ. ευρώ για πλαστά τιμολόγια το οποίο δεν έχει εισπραχθεί, κατέθεσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ραχήλ Μακρή και Γιάννης Σταθάς.

Σκοπεύσατε… πυρ!

 Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Τον σταύρωσαν έξω, τον σταυρώνουν και μέσα…

Τον επαινούν οι ίδιοι που τον λιντσάρουν επί έξι μήνες, τον λιντσάρουν όσοι έπιναν νερό στο όνομά του και όλοι θέλουν το κεφάλι του.

Οι έξω για τιμωρία και παραδειγματισμό, η τρόικα εσωτερικού επειδή είναι εντεταλμένη να υλοποιήσει το επόμενο στάδιο του πραξικοπήματος που εξελίσσεται ακόμη και τώρα και οι σύντροφοι για διαφορετικούς λόγους. Άλλοι-οι πιο έντιμοι- για καθαρά συνειδησιακούς, άλλοι επειδή δεν έχουν κατανοήσει το επίδικο και το διακύβευμα, κάποιοι άλλοι για λόγους που παραπέμπουν στα χρόνια υπαρξιακά προβλήματα της Αριστεράς και μερικοί για λόγους προσωπικής στρατηγικής…

Η Αριστερά είχε και θα έχει πάντα, από τη φύση της,  το ηθικό πλεονέκτημα στην αναμέτρηση της Ιστορίας με τον εαυτό της. Αυτή η παραδοχή δεν συνεπάγεται όμως αναγκαστικά και την ηθική υπεροχή όλων των προσώπων που συντάσσονται στις γραμμές της …

Και αν η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, αλλά η ήττα μόνον έναν, το τσουβάλιασμα του Τσίπρα με τους προηγούμενους τι έχει αλήθεια; Μήπως το ξέπλυμα τους; Μήπως την ενδυνάμωση του χρυσαυγίτικου αφηγήματος ,» όλοι το ίδιο είναι»;

Η διαφορά του Τσίπρα με τους άλλους είναι ότι δεν συναίνεσε στο Μνημόνιο. Το βρήκε και πάλεψε να το αλλάξει.

Στις Βρυξέλλες τον κρέμασαν από την ίδια θηλιά που έβαλαν στη χώρα ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος,με την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και το βρετανικό δίκαιο.

Στις 6 το πρωί της Δευτέρας τους είπε «το έργο τελείωσε, δεν συναινώ». Και του είπαν δεν κατάλαβες καλά αγόρι μου, αν δεν υπογράψεις, στην Τράπεζα της Ελλάδας δεν θα βρεις αύριο ούτε ένα ευρώ. Μπορούμε να το κάνουμε γιατί είστε στο βρετανικό δίκαιο.

Καθάρισε εσύ με τα εξαγριωμένα πλήθη, τη διάλυση της χώρας σου και  τις ποινικές ευθύνες που θα αντιμετωπίσεις, όταν σε τυλίξουμε σε μια κόλλα χαρτί για χρεοκοπία…

Τα capital controls δεν ήταν η μεγάλη βόμβα… Ήταν η πρώτη προειδοποιητική βολή που έριξε ο ίδιος ο Σόιμπλε…

Και αν αυτά φαντάζουν συνωμοσιολογικές ιστορίες για αγρίους, οι απειλές που εκτόξευσαν καμιά δεκαριά μέρες πριν οι κανονικοί άγριοι, ο Αδωνις και ο Λοβέρδος, ότι ο Τσίπρας θα πάει φυλακή , τι ήταν ; Το χάρισμα του Παϊσιου;

Τον υποχρέωσαν σε μια επαίσχυντη συμφωνία για να του προκαλέσουν εσωτερική αναταραχή που θα τον οδηγήσει στην παραίτηση και την οριστική ταπείνωση.

Μέχρι να ολοκληρωθεί το πιο ύπουλο πραξικόπημα όλων των εποχών και να παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στους αποικιοκράτες , η επόμενη κυβέρνηση ειδικού σκοπού …

Σκοπεύσατε πυρ! Aυτά  θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος , εκτός και αν λογοκριθεί…

Πηγή

Πέντε τελεσίγραφα από τους θεσμούς για τη δόση των 25 δισ.

Πέντε «τελεσίγραφα» βάζουν στο τραπέζι οι εκπρόσωποι της Ε.Ε., του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και του ΕSM στην κυβέρνηση με την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου της διαπραγμάτευσης αύριο το μεσημέρι. Αυτά αφορούν: ασφαλιστικό, εργασιακά, «κόκκινα» δάνεια-ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, ιδιωτικοποιήσεις και φορολογικό.

Από τις αποφάσεις που θα πάρει η Αθήνα στα πέντε αυτά μεγάλα «αγκάθια», τα οποία είναι συνδεδεμένα με τη δόση των 25 δισ. ευρώ, θα εξαρτηθεί αν οι συζητήσεις προχωρήσουν στη δεύτερη και πιο ουσιαστική φάση. Θα κριθεί, εν πολλοίς, αν μπορεί να τηρηθεί ο στόχος για συμφωνία και ψήφιση του νέου Μνημονίου και των προαπαιτούμενων έως τις 18 Αυγούστου ή θα οδηγηθούμε σε νέο δάνειο-γέφυρα.

Πρόκειται για αποφάσεις οι οποίες θα δοκιμάσουν τη συνοχή της κυβέρνησης, από τη στιγμή που οι πιστωτές στο θέμα του ασφαλιστικού έθεσαν ως προϋπόθεση για τη χορήγηση ενός νέου δανείου την αύξηση έως και 17 έτη των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κλείνοντας την πόρτα στους εργαζομένους που ήταν μια «ανάσα» από την πρόωρη σύνταξη.

Η πρόταση των θεσμών που παρουσιάστηκε χθες στον αρμόδιο υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο προβλέπει κλιμακωτή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από το δεύτερο εξάμηνο του έτους έως και το 2022. Από το 2023 και μετά όλοι οι ασφαλισμένοι θα συνταξιοδοτούνται είτε στα 62 έτη με 40 χρόνια προϋπηρεσίας είτε στα 67 έτη.

Με δεδομένη την πολύ υψηλή ανεργία που αφήνει εκτός παραγωγής ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, οι μεγάλοι «χαμένοι» αυτής της προσαρμογής μακροπρόθεσμα θα είναι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, σε σχέση με τους δημόσιους υπαλλήλους.

Οι τελικές προτάσεις για το νέο ασφαλιστικό θα είναι έτοιμες τον Οκτώβριο, ενώ αλλαγές θα υπάρξουν και στην αγορά εργασίας. Οπως έγινε γνωστό, στη νέα διαπραγμάτευση για τα εργασιακά θα εμπλακούν και διεθνείς οργανισμοί, όπως η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας και η Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Σε ό,τι αφορά τα «κόκκινα» δάνεια κυβέρνηση και θεσμοί δεν έχουν ακόμη καταλήξει ποιο μοντέλο θα προκριθεί προκειμένου να αντιμετωπιστεί το εκρηκτικό πρόβλημα των δανείων αυτών ύψους 110 δισ. Αν δηλαδή θα είναι μια «κακή τράπεζα» με συμμετοχή ιδιωτών και ενεργητική διαχείριση των δανείων ή δημόσιος ενδιάμεσος φορέας, όπως έχει προτείνει η κυβέρνηση, που θα αγοράζει και θα διαγράφει δάνεια μόνο των οικονομικά αδύναμων πολιτών.

Οσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις, η κυβέρνηση δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο τελικό σχήμα του νέου ταμείου αποκρατικοποιήσεων, το οποίο θα αποτελέσει το όχημα για έσοδα 50 δισ. ευρώ σε βάθος 30 ετών. Στην κατεύθυνση αυτή ο υπουργός Οικονομικών θέλει να δώσει έμφαση στην αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου ώστε να αποφέρει διαρκή έσοδα και όχι μια κι έξω τα λεφτά από την πώληση ενός περιουσιακού στοιχείου του Δημοσίου.

Στις συνομιλίες που έχουν ξεκινήσει και συνεχίζονται και σήμερα οι ξένοι πιέζουν για πωλήσεις-εξπρές των περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ για να «ξεκολλήσουν» τα νούμερα των εισπράξεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων ανήλθαν σε 201 εκατ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2015, ενώ για το σύνολο του 2014 σε μόλις 384 εκατ. ευρώ.

Ο προϋπολογισμός προβλέπει για φέτος εισπράξεις 2,5 δισ. ευρώ. Στο μέτωπο των τραπεζών, οι εμπλεκόμενες πλευρές συμφωνούν η ανακεφαλαιοποίηση να γίνει από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, με αυστηρό χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης έως το τέλος του έτους, ώστε να μην ενεργοποιηθεί η κοινοτική οδηγία για το bail in.

Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάστηκε και το σενάριο της απευθείας δανειοδότησης των τραπεζών από τον ESM (ώστε να μην επιβαρυνθεί το χρέος και κατ’ επέκταση οι φορολογούμενοι), αλλά απορρίφθηκε καθώς κρίθηκε ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο το κούρεμα καταθέσεων δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί ακόμα και πριν από την ενεργοποίηση της κοινοτικής οδηγίας.

Πέμπτο μεγάλο «αγκάθι» στα πλευρά της κυβέρνησης είναι οι αλλαγές στους φόρους. Αυτές «πιάνουν» από αγρότες που θα φορολογούνται ως επιχειρηματίες και με συντελεστή 26% από 13% σήμερα και ενοικιαστές καθώς αυξάνονται οι φόροι στα ενοίκια, μέχρι και την εισφορά αλληλεγγύης που το 2016 ενσωματώνεται στη φορολογική κλίμακα. Ταυτόχρονα, μόνιμο χαρακτήρα παίρνει ο ΕΝΦΙΑ, ενώ καταργείται το επίδομα του πετρελαίου θέρμανσης που λαμβάνουν σήμερα τα νοικοκυριά.

Αναλυτικότερα, τα πέντε «αγκάθια» της διαπραγμάτευσης έχουν ως εξής:

1 Ασφαλιστικό: Οριστικό τέλος στις πρόωρες βάζουν οι θεσμοί αυξάνοντας σταδιακά, μέχρι και το 2022, τα έτη συνταξιοδότησης ώς και 17 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι μητέρα 50 ετών με ανήλικο τέκνο που θα έβγαινε φέτος σε σύνταξη, με το νέο καθεστώς θα… χαιρετήσει την υπηρεσία της στα 56,5 χρόνια της. Δηλαδή έπειτα από 6,5 χρόνια και εφόσον δεν μεσολαβήσει κάποιο άλλο ασφαλιστικό που θα ανατρέψει αυτά τα δεδομένα. Τα όρια συνταξιοδότησης αυξάνονται κλιμακωτά (σ.σ. βλέπε σχετικό πίνακα) για τα υπόλοιπα χρόνια ως εξής: Σε 8 έτη το 2016, 9,5 έτη το 2017, 12,5 έτη το 2019, 14 έτη το 2020, 15,5 έτη το 2021 για να καταλήξει στα 17 έτη το 2022. Οπως έγινε γνωστό, δεν θα επηρεαστούν όσοι έχουν θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα έως 30 Ιουνίου 2015 (150.000 άτομα). Από το 2023 και μετά όλοι οι ασφαλισμένοι θα συνταξιοδοτούνται είτε στα 62 έτη με 40 χρόνια προϋπηρεσίας είτε στα 67 έτη. Με δεδομένη την πολύ υψηλή ανεργία που αφήνει εκτός παραγωγής ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, οι μεγάλοι «χαμένοι» αυτής της προσαρμογής μακροπρόθεσμα θα είναι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, σε σχέση με τους δημόσιους υπαλλήλους. Ολοι πάντως χάνουν βραχυπρόθεσμα τα προνόμια της πρόωρης συνταξιοδότησης και υπόκεινται σε συνεχόμενη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησής τους.

2 Εργασιακά: Η κυβέρνηση πρότεινε στους θεσμούς να προστεθεί, στην ομάδα εργασίας που θα συσταθεί για την αξιοποίηση των «βέλτιστων πρακτικών» που ισχύουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εκτός του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) και εκπρόσωπος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων. Πρόκειται για την επιτροπή που έχει εκδώσει την τελευταία πενταετία 12 αποφάσεις, με τις οποίες καταγγέλλει τις μνημονιακές πολιτικές που ακολουθήθηκαν στην Ελλάδα, θεωρώντας ότι αντίκεινται στην κοινοτική νομοθεσία. Η ελληνική πλευρά δεσμεύτηκε επίσης να αλλάξει διάταξη που ενσωματώθηκε από λάθος στον πρόσφατο νόμο για την επικύρωση της συμφωνίας με τους θεσμούς και η οποία «παγώνει» την κρατική χρηματοδότηση στα επίπεδα του 2015 έως το 2021. Οι συζητήσεις για τα εργασιακά θα συνεχιστούν και σήμερα σε τεχνικό επίπεδο.

3 «Κόκκινα» δάνεια-ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών: «Ψηλά» στην ατζέντα της διαπραγμάτευσης θα βρεθούν σήμερα τα «κόκκινα» δάνεια και οι ανάγκες για νέα κεφάλαια των τραπεζών. Οι υπουργοί Ευκλείδης Τσακαλώτος και Γιώργος Σταθάκης θα συζητήσουν σήμερα το μεσημέρι με τους εκπροσώπους των θεσμών το μοντέλο με το οποίο θα επιχειρηθεί να αντιμετωπιστεί το εκρηκτικό πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων ύψους 110 δισ. ευρώ. Αν δηλαδή θα είναι μια «κακή τράπεζα» με συμμετοχή ιδιωτών και ενεργητική διαχείριση των δανείων ή δημόσιος ενδιάμεσος φορέας, όπως έχει προτείνει η κυβέρνηση, που θα αγοράζει και θα διαγράφει δάνεια μόνο των οικονομικά αδύναμων πολιτών. Στο μέτωπο των τραπεζών, οι εμπλεκόμενες πλευρές συμφωνούν η ανακεφαλαιοποίηση να γίνει από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, με αυστηρό χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης έως το τέλος του έτους, ώστε να μην ενεργοποιηθεί η κοινοτική οδηγία για το bail in.

Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάστηκε και το σενάριο της απευθείας δανειοδότησης των τραπεζών από τον ESM (ώστε να μην επιβαρυνθεί το χρέος και κατ’ επέκταση οι φορολογούμενοι), αλλά απορρίφθηκε καθώς κρίθηκε ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο το κούρεμα καταθέσεων δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί ακόμα και πριν από την ενεργοποίηση της κοινοτικής οδηγίας.

4 Φορολογικό: Μάχη για να μην εφαρμοστούν από φέτος οι αυξήσεις φόρων σε αγρότες δίνει η κυβέρνηση μετά τις χθεσινές συζητήσεις που είχε με τους δανειστές για τη νέα φορολογική πολιτική. Στο τελεσίγραφό τους οι πιστωτές ζητούν να καταργηθούν σταδιακά οι φοροαπαλλαγές των αγροτών και να αυξηθούν οι φόροι. Πρότασή τους είναι να αυξηθεί ο φορολογικός συντελεστής από το 13% στο 26% και να καταργηθεί η επιδότηση πετρελαίου για τις αγροτικές καλλιέργειες. Το μέτρο να τεθεί σε ισχύ από τα φετινά κιόλας εισοδήματα. Την ίδια στιγμή, αυξήσεις έρχονται και στους φόρους για όσους εισπράττουν εισοδήματα από ενοίκια με στόχο την είσπραξη 360 εκατ. ευρώ. Οι συντελεστές φορολόγησης των εισοδημάτων από ενοίκια αυξάνουν από το 11% στο 15% για εισόδημα έως 12.000 ευρώ και από 33% σε 35% για ποσά ενοικίων πάνω από 12.000 ευρώ. Από την άλλη, οι πιστωτές κλείνουν το μάτι στην κυβέρνηση για τις αλλαγές στον φετινό ΕΝΦΙΑ.

5 Ιδιωτικοποιήσεις: Ιδιαίτερη βαρύτητα στο τελικό σχήμα του νέου ταμείου αποκρατικοποιήσεων δίνουν οι θεσμοί, το οποίο θα αποτελέσει όχημα για έσοδα 50 δισ. ευρώ σε βάθος 30 ετών. Στην κατεύθυνση αυτή ο υπουργός Οικονομικών θέλει να δώσει έμφαση στην αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου ώστε να αποφέρει διαρκή έσοδα και όχι μια κι έξω τα λεφτά από την πώληση ενός περιουσιακού στοιχείου του Δημοσίου. Το πρώτο εξάμηνο του 2015, οι ιδιωτικοποιήσεις περιήλθαν σε ουσιαστική στασιμότητα, αφού μερικές δρομολογημένες διαδικασίες ιδιωτικοποιήσεων διακόπηκαν (πρόγραμμα διαχείρισης απορριμμάτων, αξιοποίηση του Ελληνικού) ή αναβλήθηκαν (ΟΛΠ, ΔΕΗ). Τα έσοδα αποκρατικοποιήσεων ανήλθαν σε μόλις 201 εκατ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2015 ενώ για το σύνολο του 2014 σε μόλις 384 εκατ. ευρώ. Στον προϋπολογισμό είχαν προβλεφθεί για φέτος εισπράξεις 2,5 δισ. ευρώ.

Αναδρομική παρακράτηση στις επικουρικές

Την εγκύκλιο με την οποία αυξάνεται αναδρομικά από το 4% στο 6% το ποσοστό παρακράτησης από τις χορηγούμενες κύριες συντάξεις για την ασφάλιση κλάδου παροχών ασθενείας των συνταξιούχων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εξέδωσε το ΙΚΑ. Στην εγκύκλιο αναφέρεται πως από την 1η Ιουλίου 2015 το ποσοστό εισφοράς για υγειονομική περίθαλψη που παρακρατείται από τις κύριες συντάξεις όλων των ασφαλιστικών οργανισμών, του Δημοσίου και του ΝΑΤ, διαμορφώνεται σε 6% από 4%. Ξεκαθαρίζεται δε πως το ανωτέρω ποσοστό υπολογίζεται επί του αρχικού μεικτού μηνιαίου ποσού της κύριας σύνταξης, η οποία συνεχίζει να ισχύει. Τα ποσά της εισφοράς που προκύπτουν ως διαφορά για τις ήδη χορηγούμενες συντάξεις των μηνών Ιουλίου και Αυγούστου 2015 θα παρακρατηθούν από τη σύνταξη του Σεπτεμβρίου 2015.

 Μάριος Χριστοδούλου για την Εφημερίδα των Συντακτών

Bloomberg: Ανεργία και κρίση χρέους μαστίζουν την Ευρώπη

Ισχυρό πλήγμα φαίνεται πως έχει δεχτεί η Ευρώπη κατά τα τελευταία πέντε χρόνια της κρίσης, όπως εκτιμά με σημερινό άρθρο του το πρακτορείο Bloomberg, υπογραμμίζοντας ότι «η Γερμανία θεωρείται ατμομηχανή της οικονομίας με ανάπτυξη μόλις 1,6% και η Ισπανία υπερηφανεύεται για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τη στιγμή που η ανεργία στη χώρα διαμορφώνεται στο 23%».

«Οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης στην ΕΕ θεωρούνται ικανοποιητικοί μόνο από όσους επενδύουν σε ομόλογα. Αυτοί για να δανείσουν για 10 χρόνια στην Ιταλία και την Ισπανία χρεώνουν επιτόκιο μόλις 2%, ενώ στο ζενίθ της κρίσης χρέωναν τις χώρες αυτές με επιτόκιο 7%», υποστηρίζει ο συντάκτης του άρθρου.

«Η συμμετοχή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ εξακολουθεί να αποτελεί θέμα συζήτησης, ενώ την ίδια ώρα έχει ξεσπάσει κόντρα σε πολιτικό επίπεδο μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά και των φτωχότερων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου», προστίθεται στο κείμενο του Bloomberg.

Ακόμη, σημειώνεται πως αν και η ευρωζώνη έχει παρουσιάσει οκτώ συναπτά τρίμηνα ανάπτυξης, δεν έχουν καλυφθεί ακόμη οι απώλειες που υπέστη η οικονομία κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους, ενώ κυρίως δεν έχουν δημιουργηθεί σημαντικές νέες θέσεις εργασίας.

Το πρακτορείο υπογραμμίζει πως η Ισπανία, η οποία χαρακτηρίζεται από τους Ευρωπαίους ως πρότυπο ανάκαμψης με την επιβολή μέτρων λιτότητας, έχει τη μεγαλύτερη ανεργία μετά την Ελλάδα. Αντίθετα, στη Βόρεια Ευρώπη η μόνη χώρα που έχει ανεργία πάνω από 10% είναι η Σλοβακία με πληθυσμό μόλις 5,4 εκατομμυρίων.

Μάλιστα, επισημαίνεται πως σε καμία από τις χώρες του Νότου που ζήτησαν και πήραν προγράμματα βοήθειας δεν υπάρχει ανεργία κάτω από 10%, ενώ η ανεργία και στη Γαλλία -που ενώνει οικονομικά τον Βορρά με τον Νότο - διαμορφώνεται στο 10,2%.

Πηγή