Αναρτήσεις
Το ΔΝΤ παραδέχθηκε ότι έκανε λάθη και παραλείψεις στο ελληνικό πρόγραμμα το οποίο εγκρίθηκε τον Μάιο του 2010, καθώς δεν περιελάμβανε την αναδιάρθρωση του χρέους για να επιβεβαιώνεται η βιωσιμότητά του.
Το ΔΣ του Ταμείου στις 7 Δεκεμβρίου ενέκρινε την έκθεση αξιολόγησης των προγραμμάτων κατά την οικονομική κρίση. Σε αυτή δεν αποδίδονται ευθύνες, κάτι που αναμένεται να κάνει η ανεξάρτητη επιτροπή που ερευνά το θέμα, ειδικά για την αναδιάρθρωση, που όπως τονίζεται πολλαπλασίασε τις δυσκολίες για την Ελλάδα.
Οπως τόνισε το ΔΣ, σύμφωνα με το Mega, περιμένει την έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης του Ταμείου, για τον ρόλο που διαδραμάτισαν τα στελέχη του στην κρίση της ευρωζώνης, η οποία όμως θα καθυστερήσει μετά από απαίτηση του Πολ Τόμσεν, με τη δικαιολογία ότι «ακόμα το Πρόγραμμα τρέχει».
Σε ό,τι αφορά την αναδιάρθρωση χρέους, η έκθεση αναφέρει ότι δεν πραγματοποιήθηκε λόγω του φόβου διάχυσης της κρίσης, αλλά και της έκθεσης των ευρωπαϊκών τραπεζών στο χρέος της Ελλάδα.
Μόνο όταν ανέλαβε η ΕΚΤ τη δέσμευση να κάνει ότι απαιτείται για να διασωθεί η ζώνη του Ευρώ, και αφού πέρασαν δύο χρόνια αβεβαιότητας, άρχισε να αποκτάται ξανά η εμπιστοσύνη στην ευρωζώνη, αναφέρεται στην έκθεση.
«Συνολικά η εμπειρία αποκαλύπτει τα προβλήματα που παρουσιάζουν τα προγράμματα που υποστηρίζει το Ταμείο όταν η βιωσιμότητα του χρέους δεν είναι εξασφαλισμένη εκ των προτέρων. Όταν έγινε τελικά η αναδιάρθρωση του χρέους ήταν πολύ αργά και αυτή απεδείχθη πολύ λίγη. Όταν τελικά αποφασίσθηκε η αναδιάρθρωση του χρέους του ιδιωτικού τομέα (PSI) το ''κούρεμα'' ήταν μεγάλο για τους πιστωτές σε σύγκριση με άλλες περιπτώσεις, αλλά την ίδια στιγμή είχαν αυξηθεί και οι πιθανότητες να αποδειχθεί ανεπαρκές για να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του χρέους», αναφέρει η έκθεση, σύμφωνα με το Mega.
Η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν αναπόφευκτη σε κάποιες χώρες όπως η Ελλάδα, απάντησε σε σχετική ερώτηση ο αναπληρωτής Διευθυντής, Στρατηγικής και Πολιτικής του ΔΝΤ, Βίβεκ Αρόρα.
Μιλώντας για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους εμμέσως παραδέχθηκε ότι ήταν επιβεβλημένη το 2010. «Δεν υπήρχε "δίχτυ προστασίας" της ευρωζώνης και ήταν μεγάλη η ανησυχία ότι η αναδιάρθρωση θα οδηγούσε σε σοβαρή μετάδοση της κρίσης στην ευρωζώνη», τόνισε ο ίδιος.
Για τα προγράμματα του 2010 και του 2012 το ΔΝΤ παραδέχεται ότι η εσωτερική υποτίμηση μέσω των μεταρρυθμίσεων στις αγορές εργασίας και προϊόντων ήταν ο βασικός στόχος. Για το σκοπό αυτό αποφάσισαν μέτρα όπως η μείωση των ονομαστικών μισθών και επιδομάτων στο Δημόσιο, η μείωση των κατώτατων αποδοχών, η μεταρρύθμιση του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, η μείωση της γραφειοκρατίας και η προώθηση του ανταγωνισμού.
