Η βόμβα, το παρελθόν, τα διδάγματα…

Οι τύποι που βάζουν βόμβες είναι ανεγκέφαλοι ή προβοκάτορες και δεν επηρεάζονται από «διχασμούς», «πόλωση» και «εμπάργκο». Τα μαθήματα από το παρελθόν δεν επιτρέπουν σήμερα εύκολες καταγγελίες

Του Γιώργου Καρελιά   

Το 2002 ήταν μια σημαδιακή χρονιά, κατά την οποία διαλύθηκαν πολλοί μύθοι, έπεσαν πολλές ιδεοληψίες και σχεδόν όλοι κατάλαβαν ότι το φαινόμενο της ελληνικής τρομοκρατίας απείχε πολύ από αυτά που έλεγαν ή πίστευαν οι περισσότεροι, ειδικοί και αδαείς. Το 2002 εξαρθρώθηκε η 17 Νοέμβρη. 

Μέχρι τότε οι μισοί Ελληνες πίστευαν ότι έχουμε να κάνουμε με «πράκτορες» και «προβοκάτορες» και ένα μέρος του πολιτικού κόσμου είχε ασπαστεί τις θεωρίες Καμμένου (ναι του σημερινού, ο οποίος είχε συγγράψει και βιβλίο)- Γρυλλάκη, σύμφωνα με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ ήταν πίσω από η 17Ν! (διαβάστε εδώ μερικές από τις μεγαλειώδεις «αποκαλύψεις» της εποχής). Ηταν τέτοια η ψύχωση που ακόμα και υψηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ τις υιοθετούσαν. Όταν τα μέλη της 17Ν συνελήφθησαν (από κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ…), η μπουρδολογία σιγά-σιγά σταμάτησε. Ολοι κατάλαβαν σε τι λούμπα είχαν πέσει. 

Εκτοτε οι τρομοκρατικές ενέργειες πήραν άλλα χαρακτηριστικά, αλλά η σύνδεσή τους με πολιτικά κόμματα σταμάτησε. Ουδείς τολμούσε να το υποστηρίξει στα σοβαρά. Το τροπάριο ξανάρχισε μετά το 2015, όταν ήρθε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Καταγγελίες για «ανοχή» και «ενθάρρυνση» φαινομένων βίας και τρομοκρατίας επανήλθαν στην πολιτική ατζέντα. Φυσικά, ουδείς έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι αρχηγός της νέας τρομοκρατίας ήταν ο…Τσίπρας(αυτό μόνο ένας καμμένος εγκέφαλος θα μπορούσε να το εμπνευσθεί…)! 

Και πώς θα μπορούσε να συμβεί, όταν οι επιθέσεις αυτού του τύπου ουδέποτε σταμάτησαν; Το 2013, για παράδειγμα, μια σφαίρα από το καλάσνικοφ, με την οποία επιτέθηκαν στα γραφεία της ΝΔ, έφτασαν στο γραφείο του Αντώνη Σαμαρά. Και το 2013 δεν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ (εδώ). 

Και φτάσαμε στη χτεσινή βομβιστική επίθεση στον κτίριο του ΣΚΑΪ. Για την οποία οι αντιδράσεις ήταν ορθολογικές και μετρημένες. Ακόμα και ο Αδωνις Γεωργιάδης αισθάνθηκε την ανάγκη να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια ότι δεν κάνει καμιά σύνδεση της τρομοκρατικής ενέργειας με την κυβέρνηση («ούτε υπόνοια δεν αφήνω», είπε). Τον άκουγα και (δεν) πίστευα στα αυτιά μου! Ευτυχώς, ευτυχέστατα! 

Τα παθήματα του παρελθόντος έγιναν μαθήματα και όλοι καταλαβαίνουν ότι καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει σχέση με μια ομάδα ανεγκεφάλων (ή προβοκατόρων), που βάζουν βόμβες σε πολυσύχναστους δρόμους και έξω από κτίρια με ανθρώπους μέσα. 

Παρόλα αυτά, ορισμένοι ιδεοληπτικοί ισχυρισμοί εξακολουθούν να προβάλλονται ακόμα. Όπως ότι τέτοιες ενέργειες ενθαρρύνονται από τον «διχασμό» και την «πόλωση» ή και την «στοχοποίηση» μέσων ενημέρωσης. Και τα δύο αποδίδονται στην σημερινή κυβέρνηση. 

Όμως, αυτό που αποκαλείται «διχασμός» στην ελληνική πολιτική ζωή είναι φαινόμενο αιώνων. Και, για να μην πάμε πολύ παλιά, αυτά που συνέβαιναν στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, δεν έχουν καμιά σχέση με τα σημερινά. Τα πάθη τότε ήταν ανεξέλεγκτα, σήμερα έχουμε απλώς λεκτικές υπερβολές. 

Δεύτερον, ούτε η «στοχοποίηση» μέσων ενημέρωσης είναι σημερινό φαινόμενο. Το 1965 το πλήθος έκαιγε εφημερίδες με πολιτική υπόδειξη. Στη δεκαετία του ’80 ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε κατακεραυνώσει τα «οκτάστηλα» ακόμα και των φιλικών προς το ΠΑΣΟΚ εφημερίδων. Στη δεκαετία του ’90 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε στοχοποιήσει πολύ άγρια ένα (στην αρχή φιλικό και στην πορεία εχθρικό) συγκρότημα μέσων ενημέρωσης. Ποιο, άραγε; 

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα κάνει -βλακωδώς!- εμπάργκο στον ΣΚΑΙ, επειδή ενοχλείται από την κριτική του. Αλλά ο ισχυρισμός ότι από αυτό «ενθαρρύνθηκαν» αυτοί που έβαλαν τη βόμβα είναι ανόητος. Δηλαδή, αν αύριο κάποιος άλλος, σαλεμένος, βάλει μια βόμβα στην ΕΡΤ, θα φταίει το εμπάργκο που κάνει -πάλι βλακωδώς!- η ΝΔ στην κρατική τηλεόραση; Ανοησίες. 

Ας δούμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Οι τύποι που κάνουν τέτοιες δουλειές δεν επηρεάζονται από «διχασμούς» και «εμπάργκο». Εχουν άλλη «λογική», που δεν συμβαδίζει με την κανονική λογική των συντριπτικά περισσότερων ανθρώπων. Είναι ακραίως ανεγκέφαλοι(το πιθανότερο) ή προβοκάτορες. Τα έχουμε ζήσει στο απώτερο και πρόσφατο παρελθόν, ώστε να μη χρειάζεται να ξανακάνουμε τα ίδια λάθη ψάχνοντας σε λάθος δρόμους. 

Και για τα λάθη ισχύει αυτό που είχε πει ο Τζόν Κένεντι: «Ενα λάθος γίνεται σφάλμα, όταν προτιμήσουμε να μην το διορθώσουμε». 

ΥΓ: Να που βγήκε και κάτι θετικό από τη βόμβα, δύο λάθη διορθώθηκαν ήδη. Εσπασαν τα εμπάργκο. Ο Προέδρος της Βουλής μίλησε στον ΣΚΑΪ και βουλευτές της ΝΔ ζήτησαν να σταματήσει το δικό τους εμπάργκο στην ΕΡΤ.