Όταν αναγνωρίζεσαι, δεν σημαίνει ότι αγαπιέσαι. Όταν όμως αγαπιέσαι, ταυτόχρονα αναγνωρίζεσαι

Αναγνώριση παίρνει ένας φασίστας, όταν επιτίθεται σε έναν ξένο. Ένας θρησκόληπτος ακραίος φανατικός, όταν υποτιμά έναν αλλόθρησκό του.

Ένας τρομοκράτης όταν χτυπά αμάχους. Ένας μπούλης όταν προσβάλλει έναν γκέι. Ένας μονίμως θυμωμένος όταν σε κάθε του ποστ έχει μια κακή κουβέντα να πει για το οτιδήποτε.

Ένας κριτικός όταν δεν κρίνει το έργο, αλλά με αφοριστικούς σχολιασμούς τον καλλιτέχνη. Ένας πρόεδρος εταιρίας όταν βγάζει χρήματα καταστρέφοντας το περιβάλλον. Ένας εγκληματίας όταν όλη η χώρα ασχολείται με το ειδεχθές έγκλημά του.

Από πού; Μα από τους ομοίους του αλλά και από όσους αναφέρονται σε αυτόν. Ακόμα κι αν καταφέρονται εναντίον του, πάλι αναγνώριση λαμβάνει. Αφού ασχολούνται μαζί του. Από τη μη αίσθηση, είναι προτιμότερη η αρνητική αίσθηση. Από τη μη αναγνώριση, είναι προτιμότερη η «αρνητική αναγνώριση».

Δίπλα μας, γύρω μας βλέπουμε ανθρώπους να συμμετέχουν σε ομάδες, σε οργανισμούς, ακόμα και σε επιχειρήσεις, όχι γιατί αυτό που γίνεται εκεί τους αφορά πραγματικά, αλλά γιατί κάποιος τους έδωσε σημασία. Αυτή που τόσο τους έλειψε από την οικογένεια, τους φίλους, την κοινωνία.

Συχνά η αναγνώριση είναι το καλύτερο όπλο χειραγώγησης των ρατσιστών, των ακραίων, των μπούληδων κάθε μορφής. “Έλα στην ομάδα μας. Μαζί μας θα είσαι κάποιος. Θα αποκτήσεις ταυτότητα. Χτύπα / κάνε / κλέψε / σκότωσε / εξαπάτησε / κορόιδεψε / δοκίμασε / κάπνισε και θα γίνεις δικός μας. Θα σε προστατεύουμε και θα σε “αγαπάμε”.

Κι όμως: Αν κάποιος προσπαθεί να αναγνωριστεί χρησιμοποιώντας το λάθος μέσο, αργά ή γρήγορα αυτό θα γυρίσει εναντίον του. Εκείνος που λαμβάνει αυτού του είδους την κάλπικη αναγνώριση αργά ή γρήγορα θα πάθει κακό, θα κάνει κακό, θα μπλέξει με το νόμο, θα βυθιστεί στις τύψεις, θα καταλάβει ότι όλο το οικοδόμημα που είχε χτίσει γύρω από την επιβαλλόμενη “μεγάλη ιδέα” ήταν ψεύτικο.

Γι’ αυτό και η έννοια του σκοπού της ζωής είναι τόσο σημαντική, αλλά και αυτή της πληρότητας που για μένα έχει μονάχα μια ερμηνεία: Την εκπλήρωση ενός ανώτερου σκοπού ζωής που συμπεριλαμβάνει άλλους ανθρώπους μέσα από την προσφορά αγάπης.  








Νικόλαος Σμυρνάκης