Γιατί σηκώθηκε τόση σκόνη για τα κανάλια;

Του Γιάννη Παντελάκη

Η προκήρυξη για τις τηλεοπτικές άδειες, μετατράπηκε σε κορυφαίο πολιτικό ζήτημα της χώρας. Από πολλές πλευρές. Από τους ισχυρούς επιχειρηματίες που προσπάθησαν να παραμείνουν ή να μπουν στον τηλεοπτικό χάρτη και κυρίως από την κυβέρνηση που ανέδειξε το θέμα ως πρωταρχικό, ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας και απόδειξη αντιμετώπισης της διαπλοκής (τίποτα πιο αναληθές). Γύρω από τον αμφισβητούμενης νομιμότητας, συνταγματικότητας και αξιοπιστίας διαγωνισμό, σφάχτηκαν (και εξακολουθούν να το κάνουν), πολλά …παλληκάρια.

Μοιάζει ενδεχομένως αφελής η απορία, αλλά να την παραθέσουμε: άξιζε ο κόπος για τόση φασαρία και σκόνη που σηκώθηκε; η ιδιωτική τηλεόραση εξακολουθεί να αποτελεί ένα ισχυρό Μέσο επιρροής; Είναι ακόμα οι ιδιοκτήτες του προνομιακοί παράγοντες της δημόσιας ζωής;  Πόσοι βλέπουν και ιδιαίτερα πόσοι υιοθετούν ως αξιόπιστα τα δελτία των οκτώ ή εννιά και τις ενημερωτικές εκπομπές της;

Λίγα μόλις χρόνια πριν, τέτοια ερωτήματα, όχι απλά θα είχαν καταφατική απάντηση, αλλά ούτε καν θα τολμούσε να τα θέσει κάποιος. Ήταν αυτονόητες οι απαντήσεις. Η ιδιωτική τηλεόραση, δεν δημιουργούσε απλά αισθητική, τάσεις και κουλτούρα. Επηρέαζε με καθοριστικό τρόπο την πολιτική ζωή και τα γεγονότα που την διαμόρφωναν. Σε αρκετές περιπτώσεις, τα κανάλια διαμόρφωναν από μόνα τους αυτά τα γεγονότα, καθόριζαν την πολιτική ατζέντα και το πολιτικό προσωπικό ακολουθούσε. Ένας καναλάρχης, ιδιαίτερα αν συγκέντρωνε και άλλα Μέσα, ήταν ένας πανίσχυρος παράγοντας που κατά κάποιο τρόπο επιβεβαίωνε την εικόνα του ανθρώπου που έριχνε ή διατηρούσε κυβερνήσεις.

Το καλοκαίρι του 2015, παρατηρήθηκε ένα φαινόμενο που έμοιαζε ν αμφισβητεί αυτά τα δεδομένα. Σχεδόν το σύνολο των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών, τάχθηκε με ιδιαίτερα μαχητικό τρόπο υπέρ του «ναι» στο δημοψήφισμα. Συχνά με τρόπο που ξεπερνούσε το ανεκτό. Συνεχείς εκπομπές και δελτία όπου προβαλλόταν η αλήθεια της μιας πλευράς. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, έδειξε πως η ολόθερμη στήριξη της μιας πλευράς, δεν ήταν αρκετή για να επηρεάσει καθοριστικά το αποτέλεσμα. Το «όχι», κυριάρχησε. Σίγουρα για την διαμόρφωση του αποτελέσματος, υπήρξαν και άλλοι παράγοντες (όπως η δυναμική που υπήρχε στα συνθηματολογικά κυβερνητικά επιχειρήματα). Ωστόσο, ήταν φανερό πως η στήριξη των καναλιών προς μια επιλογή, δεν ήταν αρκετή για να επηρεάσουν καθοριστικά τα πράγματα.

Τα ερωτήματα που αυτονόητα προκύπτουν, είναι πολλά: μήπως είναι τόσο μεγάλη η απαξίωση του συγκεκριμένου Μέσου ώστε να έχουν περιοριστεί οι δυνατότητες επιρροής του; ενδέχεται πολλοί τηλεθεατές να παρακολουθούν δελτία και εκπομπές, αλλά λίγοι από αυτούς να τα θεωρούν αξιόπιστα; Μήπως, με δυο λόγια, ο κόσμος αλλάζει, αλλά εμείς εξακολουθούμε να κινούμαστε με όρους ξεπερασμένους από την ίδια την πραγματικότητα;

Μερικές καλές απαντήσεις-που ενισχύουν το παράδειγμα του δημοψηφίσματος-δίνουν πολλές έρευνες των τελευταίων χρόνων που αφορούν στην αξιοπιστία της ιδιωτικής τηλεόρασης. Σύμφωνα με το Βαρόμετρο για παράδειγμα, που δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο Μάρτιο, η δυσπιστία των Ελλήνων για την τηλεόραση, αγγίζει το ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό 80%! Είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, ο μέσος όρος στην οποία κινείται γύρω στο 47%. Μεγάλος, αλλά όχι τόσο, είναι ο βαθμός αναξιοπιστίας και για άλλα παραδοσιακά Μέσα όπως οι εφημερίδες ή τα ραδιόφωνα. Αντίθετα, τον μεγαλύτερο βαθμό εμπιστοσύνης, συγκεντρώνει στη χώρα μας το διαδίκτυο με ποσοστό 43% (35% ο μέσος όρος στην υπόλοιπη Ευρώπη).

Θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει την συγκεκριμένη έρευνα ως συγκυριακή, αν δεν είχαν προηγηθεί αρκετές ακόμα. Όλες, δείχνουν μια σταδιακή αύξηση της απαξίωσης του συγκεκριμένου Μέσου. Ενδεικτικά το 2003 η έλλειψη εμπιστοσύνης προς την τηλεόραση ήταν 50,9%, το 2011 ανέβηκε στο 77%, το 2013 άγγιξε το 84%, ποσοστά σχεδόν διπλάσια απ ότι την υπόλοιπη Ευρώπη. Ψηλά ποσοστά μειωμένης εμπιστοσύνης, παρατηρούνται και για τον γραπτό τύπο (το 2013 έφτανε το 74%) και για τα ραδιόφωνα (65%).

Το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει, είναι πως (και) η τηλεόραση δεν θεωρείται πια ένα αξιόπιστο Μέσο. Και η μειωμένη αξιοπιστία αναμφισβήτητα μειώνει και την επιρροή της. Ολοένα και περισσότεροι πολίτες αποκτούν πρόσβαση αλλά και εμπιστοσύνη στα διαδικτυακά Μέσα. Τα οποία από την πλευρά τους, μπορεί να έχουν πολλές αδυναμίες, ωστόσο επειδή υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης σε πολλές και διαφορετικές ιστοσελίδες, οι επιλογές είναι περισσότερες.

Η εξέλιξη της ιστορίας που λέγεται τηλεόραση, μοιάζει να αποκτά τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτή των εφημερίδων. Υπάρχουν πολλές εφημερίδες (οι περισσότερες στην Ευρώπη αναλογικά με τον πληθυσμό), αλλά έχουν ιδιαίτερα χαμηλές πωλήσεις οι οποίες μάλιστα μειώνονται συνέχεια. Η επιρροή τους, έχει συρρικνωθεί ανάλογα. Κι όμως, εξακολουθούν να κυκλοφορούν και σε μερικές περιπτώσεις να αυξάνεται ο αριθμός τους. Δεν γνωρίζω πόσες τελικά (πανελλαδικές, θεματικές κ.α.) ιδιωτικές τηλεοράσεις θα παραμείνουν σε λειτουργία. Αυτό που λένε τα στοιχεία πάντως είναι, πως η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών τις θεωρεί απαξιωμένες. Και η εικόνα αυτή, δεν πρόκειται ν αλλάξει μετά τον διαγωνισμό και το νέο τηλεοπτικό τοπίο που θα δημιουργηθεί.

Βέβαια για πολλούς (όπως έδειξαν οι υποψηφιότητες για τις άδειες) η ιδιωτική τηλεόραση εξακολουθεί να θεωρείται ενα ελκυστικό Μέσο για ν ασχοληθεί μαζί του. Προφανώς έχουν κάποιους σοβαρούς λόγους για να το πιστεύουν. Σίγουρα μέσα σε αυτούς, δεν είναι η αξιοπιστία του ίδιου του Μέσου...

Νέα παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη για τις πολιτικές εξελίξεις με δύο ποιήματα που εμπνεύστηκε το βράδυ της χούντας

Νέα παρέμβαση με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις έκανε ο μεγάλος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.

«Όλα δείχνουν ότι με το φάσμα του Τσαουσέσκου να υπερίπταται της χώρας μας και τα φαντάσματα των "επιφανών" μνηστήρων της ηγεμονίας της Ευρώπης (δηλ. Ναπολέων, Μέτερνιχ, Χίτλερ) μπαίνουμε σε μια νέα αποφασιστική φάση τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής ιστορίας που έχει τη μορφή φαρσοκωμωδίας» αναφέρει και παραθέτει δύο ποιήματα-τραγούδια, που εμπνεύστηκε τη νύχτα της δικτατορίας και όπως λέει «δυστυχώς από εντελώς άλλη σκοπιά παραμένουν σήμερα επίκαιρα».

Αναλυτικά η παρέμβαση του κ. Μίκη Θεοδωράκη έχει ως εξής:

«Όλα δείχνουν ότι με το φάσμα του Τσαουσέσκου να υπερίπταται της χώρας μας και τα φαντάσματα των «επιφανών» μνηστήρων της ηγεμονίας της Ευρώπης (δηλ. Ναπολέων, Μέτερνιχ, Χίτλερ) μπαίνουμε σε μια νέα αποφασιστική φάση τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής ιστορίας που έχει τη μορφή φαρσοκωμωδίας.

Για τον λόγο αυτόν, θέλοντας να προσφέρω στους συμπατριώτες μου μια νότα αισιοδοξίας που παράλληλα να περιέχει και τη διάσταση της αυτογνωσίας και αυτοκριτικής που οφείλουμε να έχουμε πάντα ως λαός, θα ήθελα να θυμίσω τα παρακάτω δύο ποιήματα - τραγούδια μου που μου ενέπνευσε η νύχτα της δικτατορίας του 1967 και που δυστυχώς από εντελώς άλλη σκοπιά παραμένουν σήμερα επίκαιρα: 

Καιρός να δεις

Σου είπαν ψέματα πολλά

ψέματα σήμερα σου λένε ξανά

κι αύριο ψέματα ξανά θα σου πουν.

Ψέματα σου λένε οι εχθροί σου

μα κι οι φίλοι σου με ψεύτικες αλήθειες σε κοιμίζουν.

Ψεύτικη δόξα σου τάζουν οι ψεύτες

μα κι οι φίλοι σου σού κρύβουν την αλήθεια.

Πού πας με ψεύτικα όνειρα;

Πού πας με ψεύτικα όνειρα;

Καιρός να σταματήσεις

καιρός να τραγουδήσεις

καιρός να κλάψεις και να πονέσεις

καιρός να δεις.

Είσαι Έλληνας

Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά.

Πρέπει να γίνεις, πρέπει να κλάψεις.

Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.

Η εκπόρθηση να φτάσει ως τις ρίζες των βουνών.

Είσαι Έλληνας. Είσαι Έλληνας.

Πίνεις την προδοσία με το γάλα.

Πίνεις την προδοσία με το κρασί.

Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος.

Πρέπει να δεις, πρέπει να γίνεις.

Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά».

Πηγή

…μετΕΝΦΙΑίσεις

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Σύμφωνα με την κυρία Γεροβασίλη, η κυβέρνηση τήρησε τις προεκλογικές υποσχέσεις της!

    Επομένως θα πρέπει να υποθέσουμε ότι ήδη έχει αποκατασταθεί η 13^ησύνταξη. Πιθανώς  να είμαστε στο δρόμο για την αποκατάσταση και της 14^ης…

    Όσο για τον κ.Φλαμπουράρη, αυτός το έθεσε πιο… φιλοσοφικά. Για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα όσον αφορά την πολιτική του κόμματός του και της κυβέρνησης, ισχυρίστηκε:  Αλλάξαμε θέσεις, για να μην αλλάξουμε αξίες! 

    Τώρα, βέβαια, «υπάρχει και μια μερίς που αντιστέκεται» (που έλεγε και ο αείμνηστος Λογοθετίδης), η οποία επιμένει:

    Η κυβίστηση, η κωλοτούμπα, το άλλα λέω κι άλλα κάνω, η ασυνέπεια, η αναξιοπιστία, η κοροϊδία, το πολιτικό ψέμα και η πολιτική υποκρισία δεν συνιστούν «πολιτική αρχών». Συνιστούν πολιτική απάτη. Που, μάλιστα, όσο μεγαλύτερη είναι, τόσο δυσκολότερο γίνεται να την ξεχωρίσεις ή να την διαχωρίσεις από την πολιτική βρωμιά.

    Ορισμένοι, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι είναι ξεπερασμένο και σε μεγάλο βαθμό ανώφελο να καταγράφει κανείς την πολιτική απάτη. Ότι εν πάση περιπτώσει «έτσι είναι η πολιτική, όλοι ψέματα λένε», κι ως εκ τούτου έτσι θα (πρέπει να) μάθουμε να πορευόμαστε. Αναζητώντας τον λιγότερο ψεύτη ανάμεσα στους ψεύτες…

    Η στήλη, αντιθέτως, δεν παραιτείται να πιστεύει ότι υπάρχει κάτι που είναι ακόμα χειρότερο, ακόμα πιο επικίνδυνο, πιο καταστροφικό, ειδεχθέστερο ακόμα κι από την πολιτική απάτη: Ο εθισμός στην απάτη. Το να συνηθίσεις την απάτη. Να την θεωρήσεις σαν κάτι «φυσικό». Σαν μια «κανονικότητα».

    Όχι! Ο εθισμός στην απάτη είναι ειδεχθέστερος ακόμα κι από την ίδια την εξαπάτηση. Γιατί σε κάνει δούλο. Σε κάνει ραγιά. Σε βυθίζει στην αποδοχή της σαπίλας. Σε σκοτώνει με τον χειρότερο τρόπο που μπορεί να σκοτώσει κάτι: Σε πεθαίνει από μέσα σου.  

    Είναι αυτό που έλεγε ο Καμύ: Πιο τραγικό κι από τη δυστυχία είναι να συνηθίσεις τη δυστυχία.

    Το πολιτικό ψεύδος, λοιπόν, παρότι με αυτό έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές Ελλήνων, δεν είναι  η «κανονικότητά μας». Ούτε είναι δείγμα «σοφίας» να αποδεχόμαστε τα συγχωροχάρτια που μοιράζουν στους εαυτούς τους οι ψεύτες, συγκρίνοντας τα δικά τους («μικρότερα») ψέματα με τα («μεγαλύτερα») ψέματα των άλλων ψευτών.

    Το πολιτικό ψεύδος είναι η πρώτη – και απολύτως επαρκής – απόδειξη όχι μόνο της πολιτικής αναξιοπρέπειας εκείνου που το μεταχειρίζεται, μα και της ιδιοτέλειας των συμφερόντων που εξυπηρετεί υπέρ της ολιγαρχίας, παρότι καμώνεται – πάντα – ότι η πολιτική του ασκείται στο όνομα του «Έθνους».

    Και, μάλιστα, ποιού έθνους; Εκείνου που ο εθνικός του ποιητής εδώ και διακόσια χρόνια φωνάζει:«Εθνικόν είναι το αληθές»!

    Γι’ αυτό επιμένουμε: Όπου συναντάς την πολιτική εξαπάτηση, όποια μεταμφίεση κι αν χρησιμοποιεί, πρέπει να καθίσταται το έγκλημά της όσο πιο ατιμωτικό γίνεται. Πως; Δια της δημοσιοποίησής του! Ξανά, ξανά και ξανά!

    Επομένως, μιας και τούτες τις ώρες αρχίζουν να αποστέλλονται τα νέα ραβασάκια του (και αντισυνταγματικού κατά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) ΕΝΦΙΑ, ας πάρουμε μια… ξεγυρισμένη γεύση πολιτικής απατεωνιάς.

    Δόση πρώτη: 

Υστερόγραφο: Γνωρίζουμε ότι κάποιοι – το έχουν ξανακάνει - θα πουν: «Μμμμ, ωραίος κομμουνιστής ο Μπογιόπουλος, πήρε ένα βίντεο που έφτιαξε η ομάδα Μουρούτη για να χτυπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ»…

    Απάντηση:

    α) Μας είναι αδιάφορο ποιος έφτιαξε αυτό κι όλα τα βίντεο που καταγράφουν την απάτη και το ψεύδος του ενός και του άλλου. Μάλιστα τους προτρέπουμε να βγάζουν ο ένας στη φόρα τις βρωμιές του άλλου, ώστε να μας τροφοδοτούν με υλικό για τα άπλυτά τους.   

    β) Δεν μας είναι καθόλου (μα καθόλου) αδιάφορο που ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική του και την προπαγάνδα του - και μάλιστα διασύροντας την έννοια «Αριστερά» - πάει να «ξεπλύνει» τόσο την καταστροφική πολιτική και την πολιτική ψευτιά των Ζαππείων, όσο και την πολιτική απάτη της «μονταζιέρας» των προηγούμενων.

    γ) Εμείς, την πολιτική απάτη, μαζί με το ξεπούλημα, με την πολιτική των Μνημονίων, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των χαρατσιών κοκ, τόσο των γαλαζοπράσινων όσο και των τωρινών, δεν τα συμψηφίζουμε. Σε κάτι τέτοια κόλπα αρέσκονται οι φίλοι της Κουμουνδούρου, της Χαρ.Τρικούπη και της Συγγρού. Για να βγάζουν «καθαρούς» τους μεν ή τους δε. Δια του συμψηφισμού. Λες και η βρωμιά της πολιτικής απάτης… συμψηφίζεται. Εμείς, αντιθέτως, όλα αυτά, και τις μεταμφιέσεις των πρώην και τις μεταμφιέσεις των νυν, τα προσθέτουμε. Γιατί, πολύ απλά, είναι σκάρτοι και «βλάπτουν τη Συρία» όλοι τους, το ίδιο.

                                                         Καλώς σας βρήκαμε!

Η πλειοδοσία ψεμάτων του νικητή υπουργού…

Ο κ. Παππάς είναι ο μεγάλος νικητής του διαγωνισμού. Και δικαιούται να απολαύσει τα κέρδη του. Oπως και τα ψέματά του ότι οι νέοι καναλάρχες θα φέρουν «ποιότητα, πλουραλισμό και αντικειμενικότητα»

Του Γιώργου Καρελιά

Οι τέσσερις πλειοδότες του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες είναι πλέον γνωστοί. Είναι οι μεγάλοι νικητές. Υπάρχει κι ένας μεγαλύτερος νικητής. Δεν πήρε μέρος στον διαγωνισμό (με την έννοια του τριήμερου εγκλεισμού στο κτίριο), αλλά ήταν ο εγκέφαλός του. Ως νικητής, λοιπόν, θα έπρεπε να κάνει μια απλή δήλωση: «Ο διαγωνισμός έγινε, το αποτέλεσμα το γνωρίζετε. Η κυβέρνηση είναι ικανοποιημένη που αυξήθηκαν τα δημόσια έσοδα»(«το πορτοφόλι του ιδιοκτήτη»).

Ετσι θα έκανε κάθε σοβαρός υπουργός (εννοείται σε σοβαρή χώρα). Ο δικός μας επιδόθηκε σε μια πλειοδοσία ψεμάτων, στο πλαίσιο της (αυτ)απάτης «χτυπήσαμε την διαπλοκή». Εδώολόκληρη η δήλωση του Νίκου Παππά, ο οποίος πράγματι δικαιώνει απολύτως την εκτίμησή μας ότι αυτή η κυβέρνηση συνολικά «κάνει παπάδες», λέγοντας και, κυρίως, πλασάροντας το χτυπητό ψέμα ως μεγάλη αλήθεια.

Ψέμα πρώτον. Με τον διαγωνισμό Παππά χτυπήθηκε η διαπλοκή. Ας δούμε πώς. Το πιο χτυπητό παράδειγμα διαπλοκής ήταν το MEGA, το οποίο δεν πήρε κάν μέρος στη διαδικασία. Προφανώς, ο κ. Παππάς είναι ενθουσιασμένος , αφού τουλάχιστον ένας από τους διαπλεκόμενους ιδιοκτήτες του, ο κ. Μπόμπολας, δεν έχει πλέον κανάλι. Διαπλεκόμενος θα πει ότι νταρεβαριζόταν με την πολιτική εξουσία και, με μοχλό πίεσης το κανάλι, έπαιρνε δημόσια έργα. Ποιος έρχεται στη θέση του; Ο, μη διαπλεκόμενος ασφαλώς, κ. Καλογρίτσας, ο οποίος έπαιρνε δημόσια έργα πριν κάν γίνει καναλάρχης. Για να μη γίνει τώρα διαπλεκόμενος, πρέπει να πάψει να παίρνει δημόσια έργα. Όμως, ήδη έχει πάρει επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ (εδώ). Πήρε και κανάλι κι ας έλεγε άλλα ένας εκ των κουμπάρων του υπουργών, προφανώς για ξεκάρφωμα (εδώ). Ενας διαπλεκόμενος, λοιπόν, έφυγε, ένας ήρθε. Πρώτη «νίκη κατά της διαπλοκής».

Ψέμα δεύτερο: Τα τέσσερα κανάλια που αδειοδοτήθηκαν(δύο παλιά, δύο νέα) θα παράγουν πλέον, κατά τη δήλωση Παππά, «ποιοτικό και ανταγωνιστικό πρόγραμμα». Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τώρα το πρόγραμμά τους ήταν σαβούρα. Προσέξτε το συλλογισμό. Μέχρι τώρα λειτουργούσαν επτά πανελλήνιας εμβέλειας ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια και είχαμε μη ποιοτικό, κατά Παππάν, πρόγραμμα. Τώρα, που θα λειτουργούν τέσσερα, θα δούμε ποιότητα. Η ποιότητα, κατά Παππάν, δεν είναι συνάρτηση του μεγαλύτερου ανταγωνισμού, της πτώσης των εσόδων, των αμοιβών και άλλων συναφών παραγόντων, αλλά θα επιτευχθεί αυτομάτως με τον αποκλεισμό δύο παλιών και την εμφάνιση δύο νέων καναλιών. Για να το πούμε σχηματικά, την ποιότητα Σταρ και Αλφα θα αντικαταστήσει η ποιότητα Καλογρίτσα και Μαρινάκη. Προφανώς, ο κ. Παππάς, μέσα σε όλα τα άλλα, είναι βέβαιος, ότι οι νέοι καναλάρχες θα φέρουν ποιότητα επειδή θα πληρώνουν καλύτερα τους εργαζομένους τους, ειδικά ο ένας που είναι και «αριστερός». Και ειδικά τώρα, με αριστερή κυβέρνηση, που τα εργασιακά δικαιώματα είναι πλήρως κατοχυρωμένα και δεν υπάρχουν γαλέρες. Ποιους κοροϊδεύει ο κ. Παππάς (εδώ).

Ψέμα τρίτο και πιο εξοργιστικό: Τώρα, μετά το δικό του διαγωνισμό, τα κανάλια θα ενημερώνουν «με αντικειμενικότητα και πλουραλισμό». Ενας ανίδεος θα μπορούσε να λέει τέτοιες μπούρδες. Το ίδιο κι ένας ιδεοληπτικός, που ζει στο κλουβί του. Αλλά ο κ. Παππάς δεν είναι τέτοιος. Είναι απλώς κουτοπόνηρος. Ξέρει ότι η αντικειμενικότητα είναι έννοια που δεν ορίζεται. Το ίδιο και ο πλουραλισμός. Πώς θα έχουμε περισσότερο πλουραλισμό με λιγότερα κανάλια; «Πλουραλιστική» είναι και η ΕΡΤ, επειδή παραθέτει με τη σειρά τις δηλώσεις των κομμάτων. Όμως, την ημέρα που αναρτήθηκαν τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ, το δελτίο της ξεκίνησε με την κυβερνητική διαβεβαίωση ότι «η μεγάλη πλειοψηφία πληρώνει τα ίδια κα λιγότερα» και- εδώ η αποθέωση- ότι «γίνεται επανασχεδιασμός του ΕΝΦΙΑ, ώστε να αρθούν οι αδικίες»! Αυτό πώς λέγεται; Πλουραλισμός βεβαίως. Και αντικειμενικότητα. Ή μήπως κοροϊδία;

Για να το πούμε αλλιώς. Μέχρι τώρα, το Μέγκα παρουσίαζε, αντικειμενικά βεβαίως, τα Πασοκονεοδημοκρατικά δημόσια έργα που εκτελούσε η εταιρεία του(ενός) ιδιοκτήτη του. Τώρα, το νέο κανάλι θα παρουσιάζει τα Συριζέικα έργα, που θα εκτελεί ο αριστερός εργολάβος και νέος καναλάρχης. Αυτήν την αντικειμενικότητα εννοεί ο κ. Παππάς. Εκτός αν «πλουραλισμό και αντικειμενικότητα» εννοεί τον τρόπο που παρουσιάζουν και σχολιάζουν τα γεγονότα τα κομματικά μέσα ενημέρωσης. Υπάρχει το παράδειγμα του ραδιοσταθμού του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διαπρέπει σίγουρα στον πλουραλισμό (φιλοξενώντας κατά συρροήν υπουργούς, κομματικά στελέχη και φιλικούς σχολιαστές). Οσο για την αντικειμενικότητα να φάνε κι οι κότες. Αν αυτά εννοεί ο κ. Παππάς ότι θα κάνουν οι νέοι καναλάρχες, πράγματι έχει δίκιο.

Και όχι μόνο αυτό. Εχει ήδη καταγάγει μια πρόσθετη νίκη. Στα τρία κρατικά κανάλια (πλουραλιστικά και αντικειμενικά) θα προστεθούν άλλα τρία, που θα λιβανίζουν (ή απλώς θα χαϊδεύουν) την κυβέρνηση. Θα υπάρχει και ένα που θα κάνει αντιπολίτευση. Δεν είναι ολοφάνερο το κέρδος;

Ο κ. Παππάς δικαιούται, λοιπόν, να πλειοδοτεί σε ψέματα, ως ο μεγάλος νικητής του διαγωνισμού. Και, σύμφωνα με το λατινικό ρητό (ad victor spolia= στον νικητή τα λάφυρα), μπορεί να απολαύσει τα κέρδη(ή λάφυρά) του. Να προλάβει, όμως. Διότι, σύμφωνα με τον αφορισμό του Αισώπου, «τα μεγάλα κέρδη μεγάλας ζημίας προξενούσιν».

Και πάλι πρώτη θέση στην ανεργία η Ελλάδα

Τον Μάιο οι άνεργοι νέοι κάτω των 25 ετών έφταναν στο 50%

Στην πρώτη θέση των χωρών με την υψηλότερη ανεργία συνεχίζει να βρίσκεται η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, καθώς το ποσοστό της ανεργίας στην Ελλάδα (στοιχεία Μαΐου 2016) βρίσκεται στο 23,5%.

Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Ισπανία με 19,6% και ακολουθεί η Κροατία με 13,2%. Συνολικά τόσο  Ε.Ε. των 28 όσο και στην Ευρωζώνη η ανεργία παρέμεινε σταθερή τον Ιούλιο του 2016, στο 8,6% και στο 10,1% αντίστοιχα.

Τα μικρότερα ποσοστά ανεργίας καταγράφονται στην Μάλτα με 3,9% και στην Τσεχία και την Γερμανία με 4,2%. Συγκρτικά με τον Ιούλιο του 2015, η ανεργία μειώθηκε σε 24 κράτη – μέλη, παρέμεινε σταθερή στην Δανία και αυξήθηκε στην Εσθονία, την Αυστρία και το Βέλγιο.

Η μεγαλύτερη μείωση της ανεργίας παρατηρήθηκε στην Κύπρο (11,6% από 15%), την Κροατία (13,2% από 16,5%) και την Ισπανία (19,6% από 21,9%)

Η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στην πρώτη θέση και στην ανεργία των νέων, καθώς τον Μάιο του 2016 το ποσοστό της ανεργίας των πολιτών κάτω των 25 ετών στην Ελλάδα βρισκόταν στο 50,3%, ενώ ακολουθεί η Ιταλία με 39,2%. Τα χαμηλότερα ποσοστά στην ανεργία των νέων καταγράφονται στην Μάλτα (7,1%) και τη Γερμανία (7,2%). Συνολικά, η ανεργία των νέων στην Ευρωζώνη αγγίζει το 21,1% και στην Ε.Ε. το 18,8%.

Πληθωρισμός

Ο ετήσιος πληθωρισμός στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με τη Eurostat αναμένεται στο 0,2% τον Αύγουστο του 2016, σταθερός σε σχέση με τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς. Ο κλάδος των τροφίμων, ποτών και καπνού αναμένεται να έχει την μεγαλύτερη άνοδο (+1,3%) και ακολουθούν οι υπηρεσίες (1,1%) και ο τομέας της ενέργειας.

Θεοχάρης: Τί θα γίνει με τους εκατοντάδες εργαζόμενους των καναλιών που δεν πήραν άδεια;

Τι θα γίνει με τους εκατοντάδες εργαζομένους των καναλιών που έμειναν εκτός τηλεοπτικού τοπίου, ρωτά, μεταξύ άλλων, σε άρθρο του ο ανεξάρτητος βουλευτής, Χάρης Θεοχάρης.

Όπως αναφέρει:

To τυπικό μέρος του διαγωνισμού για τις άδειες ολοκληρώθηκε έστω και κάτω από συνθήκες που δε θυμίζουν ευρωπαϊκή χώρα.

Οι τηλεοπτικοί σταθμοί που πήραν άδεια κατέβαλαν υψηλά τιμήματα και φαινομενικά αυτό υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.

Όμως η αλήθεια είναι πάντα μια υπόθεση πιo σύνθετη.

Μια σειρά από ερωτήματα ζητούν απαντήσεις:

- Τι θα γίνει με τους εκατοντάδες εργαζόμενους των καναλιών που δεν πήραν άδεια;

- Πώς θα ανακτήσουν τα κανάλια αυτά τα υπέρογκα ποσά που κατέβαλαν και από ποιες πηγές; Ας μη ξεχνάμε πως πρόκειται για περισσότερα από τα διαφημιστικά έσοδα ενός έτους.

Αν το τίμημα το πληρώσουν οι άνεργοι δημοσιογράφοι και τεχνικοί- αυτοί με τους μειωμένους μισθούς- καθώς και οι Έλληνες πολίτες, τότε το επικοινωνιακό show του κ. Παππά θα είναι μια κοροϊδία.

Σε κάθε περίπτωση ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.

Η αδιαφάνεια δεν πρέπει να είναι επιλογή καμίας σύγχρονης κυβέρνησης και η διαδικασία που επελέγη δε μπορεί να θεωρείται ηθική επειδή το τίμημα που δόθηκε είναι υψηλό.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την αναιτιολόγητη απόφασή της ότι το τηλεοπτικό φάσμα χωράει μόνο 4 συχνότητες, "έριξε μαύρο" σε Alpha και Star, και κυρίως "έριξε μαύρο" στην πολυφωνία και τον πλουραλισμό.

Πριν από 3 χρόνια ο ίδιος ο Πρωθυπουργός χαρακτήριζε αντιδημοκρατική εκτροπή το μαύρο στην ΕΡΤ και έλεγε χαρακτηριστικά "το σήμα της δημόσιας τηλεόρασης πέφτει μονάχα, όταν μια χώρα κυρίαρχη καταλαμβάνεται από ξένες δυνάμεις ή όταν καταλύεται πραξικοπηματικά η δημοκρατία".

Το μαύρο, που ρίχνει η δική του κυβέρνηση, σε τι διαφέρει; Το αριστερό μαύρο πονάει λιγότερο τους εργαζομένους από το δεξιό μαύρο; Οι εργαζόμενοι στα ιδιωτικά κανάλια γιατί διαφέρουν από τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ;

Τέλος είπε ο κ. Παππάς ότι η "υλοποίηση του διαγωνισμού θα αποτελέσει πρότυπο για την προσέλκυση κεφαλαίων στο μέλλον; Πού νομίζει ότι απευθύνεται; Στους φίλους του στη Βενεζουέλα;

Το τριήμερο πανηγύρι που έστησε η κυβέρνηση στο όνομα της δήθεν διαφάνειας έληξε και τα ερωτήματα που γεννιούνται για την πραγματική διαφάνεια και τη Δημοκρατία στη χώρα είναι πολλά.

Πηγή

Ποιοι είναι οι επιχειρηματίες πίσω από τις... αδειούχες κάμερες

Ποιοι είναι οι επιχειρηματίες που βρίσκονται πίσω από τις εταιρείες που πήραν τις τέσσερις άδειες για κανάλια. 

Βαγγέλης Μαρινάκης:

Γεννήθηκε στον Πειραιά, στις 30 Ιουλίου 1967. Είναι γιος του Μιλτιάδη Μαρινάκη, εφοπλιστή και πολιτικού, και της Ειρήνης Καρακατσάνη. Μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου ο πατέρας του είχε αναπτύξει σημαντική επιχειρηματική και πολιτική δράση ενώ συμμετείχε και στην χρηματοδότηση του Ολυμπιακού.

Είναι πρόεδρος και ιδρυτής της Capital Maritime & Trading Corp. Διετέλεσε από το Μάρτιο του 2007 έως το Δεκέμβριο του 2014 πρόεδρος της ναυτιλιακής εταιρίας Capital Product Partners LP, οι μετοχές της οποίας διαπραγματεύονται στο αμερικανικό χρηματιστήριο (Nasdaq:CPLP). Aπό το Μάρτιο του 2010 Διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος της Crude Carriers Corp., εταιρίας συνδεδεμένης με την Capital Maritime, οι μετοχές της οποίας διαπραγματεύονταν στην αμερικανική χρηματιστηριακή αγορά της Νέας Υορκης (NYSE:CRU) έως τη συγχώνευσή της με την Capital Product Partners L.P. το Σεπτέμβριο του 2011.[Πέραν και άλλων στη ναυτιλία, σημαντικές επενδύσεις διαθέτει ακόμα στους κλάδους ενέργειας και real estate.

Είναι ένας από τους ισχυρότερους εφοπλιστές παγκοσμίως. Η βρετανική έκδοση Lloyd's List "Power 100" σχετικά με τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της παγκόσμιας ναυτιλίας, τον κατέταξε το 2015 στην 65η θέση, το 2014 στην 67η θέση, το 2013 στην 73η θέση και το 2012 στην 84η θέση.

Το 2014 ο Μαρινάκης εξελέγη πρώτος σε ψήφους δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά. Το 2010 ανέλαβε τον Ολυμπιακό. 

Χρ. Καλογρίτσας

Ο κατασκευαστής, είναι γνωστός και ως ο «εργολάβος της Αριστεράς» όπως τον αποκαλούν κάποιοι λόγω της στενής του σχέσης με το ΚΚΕ και γενικότερα την κοινοβουλευτική Αριστερά, έχει ασχοληθεί και στο παρελθόν με τον Τύπο.

Ο κ. Καλογρίτσας ήταν ένας από τους βασικούς μετόχους της εφημερίδας «Πρώτη» που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1986. Φέρεται να διατηρεί άριστες σχέσεις με κυβερνητικά στελέχή ενώ δεν έχει αποκρυβεί ότι είναι κουμπάρος και με τον Π. Καμμένο και με τον Χρ. Σπίρτζη.

Η εφημερίδα “Πρώτη” εκδόθηκε τον Απρίλιο του 1986 και κυκλοφόρησε για τελευταία φορά τον Σεπτέμβριο του 1990.

Ο 68χρονος εργολάβος από την Καρδίτσα ασχολήθηκε με τα δημόσια έργα μέσα από διαφανείς διαγωνισμούς και κατάφερε σταδιακά να καθιερωθεί στο χώρο. Παράλληλα η εταιρία του συμμετέχει σε μια συγχώνευση εταιριών, μεταξύ των οποίων και η εταιρία Τοξότης που τίθεται επικεφαλής του σχήματος. Η εταιρία Τοξότης εν συνεχεία εξαγοράζει μια άλλη κατασκευαστική εταιρία, την Μέδουσα με τον κόσμο των κατασκευών να γνωρίζει πως αυτό είναι το νέο όνομα της εταιρίας Τσίπρας ΑΤΕ, του Παύλου Τσίπρα, πατέρα του πρωθυπουργού, απ’ όταν αυτός αποχώρησε από το εταιρικό σχήμα.

Γιάννης Αλαφούζος

Είναι γιος του επιχειρηματία και εκδότη της Καθημερινής Αριστείδη Αλαφούζου. Σήμερα είναι πρόεδρος του ομίλου επιχειρήσεων ΣΚΑΙ που περιλαμβάνει τον ελληνικό ομώνυμο τηλεοπτικό σταθμό και 3 ραδιοφωνικούς σταθμούς με έδρα το Νέο Φάληρο, τον Σκάι 103, τον Μελωδία και τον Σπορ ΦΜ 94,6.

To 2008 στήριξε την Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση που στόχευε στο άνοιγμα της ΠΑΕ σε λοιπούς μετόχους. Τον Μάιο του 2012, ίδρυσε μαζί με άλλους παράγοντες και φίλους του συλλόγου την Παναθηναϊκή Συμμαχία 2012, η οποία και πήρε το πλειοψηφικό πακέτο του αθλητικού σωματείου στο ποδόσφαιρο, στην πιο κρίσιμη ίσως στιγμή στην ιστορία της ομάδας. Τον Σεπτέμβριο του 2012 ανέλαβε πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, προκειμένου να προχωρήσει στην αναδιοργάνωση και εξυγίανση του συλλόγου.

Πρόσφατα, με απόφαση του Κέντρο Ελέγχου Φορολογίας Μεγάλου Πλούτου (ΚΕΦΟΜΕΠ), δεσμεύτηκε η κινητή και ακίνητη περιουσία του επιχειρηματία Γιάννη Αλαφούζου.

Αιτία του μέτρου ήταν το γεγονός ότι όταν ο ιδιοκτήτης της Καθημερινής και του ΣΚΑΙ κλήθηκε να τεκμηριώσει το πόθεν έσχες του δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει καταρχάς ποσά λίγο πάνω από τα 50 εκατ. ευρώ για τις χρήσεις από το 2000 ως το 2012.

Η υπόθεση Αλαφούζου εντάσσεται στο πλαίσιο της εισαγγελικής έρευνας που αφορά στα 65 CD με στοιχεία για πάνω από ένα εκατομμύριο φορολογούμενους οι οποίοι πραγματοποίησαν συναλλαγές άνω των 300.000 ευρώ την περίοδο από το 2000 ως το 2012.

Θ. Κυριακού

Είναι γιος του εφοπλιστή Μ. Κυριακού ο οποίος ήταν από τους πρώτους καναλάρχες που πήραν άδεια και λειτουργεί εδώ και χρόνια ο ΑΝΤ1. Σήμερα ο Ομιλος ΑΝΤ1 δραστηριοποιείται σε 14 χώρες, σε 12 διαφορετικούς κλάδους. Οι εργαζόμενοι ξεπερνούν τους 2.500.

Ο Μίνωας Κυριακού  γεννήθηκε το 1942, είναι Έλληνας εφοπλιστής και μεγαλοεπιχειρηματίας από την Αθήνα. Ανάμεσα στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες περιλαμβάνονται η ιδιοκτησία του ομίλου ΑΝΤΕΝΝΑ και των εκδόσεων ΔΑΦΝΗ Επικοινωνίες. Είναι επίσης ιδιοκτήτης του Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου και πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (2004-2009).

Γόνος οικογένειας εφοπλιστών με την οικογενειακή ναυτιλιακή επιχείρηση να ιδρύεται το 1852. Ο Μίνωας Κυριακού δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της ναυτιλίας από μικρή ηλικία (17 ετών) και σε ηλικία 23 ετών (1965) ίδρυσε την Athenian Tankers Inc. Το 1976, ίδρυσε δύο εταιρείες Εμπορίου Πετρελαιοειδών, την Bacoil Internationalκαι την Athenian Oil Trading Inc., οι οποίες δραστηριοποιούνται στον χώρο της εμπορίας προϊόντων πετρελαίου.

Στα τέλη της δεκαετίας του '80 ο Μίνωας Κυριακού δραστηριοποιήθηκε στον χώρο των media και της τηλεόρασης με την ίδρυση του ραδιοφωνικού σταθμού ANT1 FM 97.2 (σήμερα Easy 97.2) στην Αθήνα[3]. Το 1989, ένα έτος μετά την ίδρυση του ραδιοφωνικού σταθμού, εγκαινιάζεται η τηλεόραση του ΑΝΤ1 η οποία ως σήμερα συνεχίζει να δραστηριοποιείται στον χώρο της τηλεόρασης. Ο όμιλος ΑΝΤΕΝΝΑ, ο οποίος ιδρύθηκε το 1999, σήμερα δραστηριοποιείται τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Πηγή

Ταξιδεύοντας με τον Λεβέντη…

Του Γιάννη Παντελάκη

Υπάρχουν μια σειρά από γεγονότα,  που υποψιάζουν πως μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-Λεβέντη επιχειρείται ένα πολιτικό φλέρτ.  Αν τα παρατηρήσεις μεμονωμένα, μπορείς να θεωρήσεις πως πρόκειται για απλές συμπτώσεις. Ωστόσο, συμπτώσεις επαναλαμβανόμενες, παύουν να είναι τέτοιες.  Όσο τερατώδης και αν φαίνεται μια τέτοια συνεργασία, η πραγματικότητα μας έχει δείξει πως είναι εφικτή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει, πως είναι ικανός για όλα. Αφού θεώρησε ως καταλληλότερο κυβερνητικό εταίρο τον Καμμένο, γιατί να μην στηριχτεί στον Λεβέντη προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία; Πρόκειται για αυτοσκοπό άλλωστε.

Από τον περασμένο Δεκέμβρη κορυφαία και μη, στελέχη της κυβέρνησης, άρχισαν να κολακεύουν τον άλλοτε περιθωριακό τύπο, κυρίαρχο προϊόν μιας trash εκδοχής της ιδιωτικής τηλεόρασης. Ο πανίσχυρος υπουργός Φλαμπουράρης, δήλωνε με περίσσια άνεση πως ο Λεβέντης «έδινε 30 με 35 χρόνια μάχη, υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων και τελικά μπήκε στη Βουλή»! Οι δηλώσεις του προκάλεσαν εντύπωση. Δεν πρόκειται απλά για έναν υπουργό, αλλά τον πολιτικό μέντορα (!) του πρωθυπουργού. 

Ο απόηχος των αναφορών Φλαμπουράρη θα ήταν μικρότερος, αν ένας άλλος στενότατος συνεργάτης του Τσίπρα (ίσως ο πλέον έμπιστος), ο Παππάς, δεν μίλαγε στην συνέχεια, για την «πολιτική ωριμότητα του προέδρου της Ένωσης Κεντρώων»! Ακολούθησαν αρκετοί ακόμα υπουργοί ή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ανακάλυπταν τα χαρίσματα του Λεβέντη!

Ο άνθρωπος που δήλωνε πως μπορεί να βγάλει την χώρα από τα μνημόνια σε δυο μόλις μήνες, ευχόταν να πάθουν καρκίνο οι πολιτικοί του αντίπαλοι και δήλωνε οργισμένος επειδή «κάποια ζώα θέλουν και σύνταξη», είχε αρχίσει να «ξεπλένεται» πολιτικά από κορυφαίους υπουργούς και κομματικά στελέχη. Άρχισε να εντάσσεται στο πολιτικό σύστημα, να θεωρείται ένας αξιόπιστος πολιτικός αρχηγός και συνομιλητής, ήταν πια ο άνθρωπος με τον οποίο ήταν φανερό πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είχε πρόβλημα να κάνει κάποιου είδους συνεργασία.

Στο «ξέπλυμα» Λεβέντη και την μετατροπή του από ένα παρακμιακό φαινόμενο σε ένα mainstream πολιτικό,  καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και πολλά Μέσα τα οποία άλλωστε βοήθησαν σημαντικά και για την εκλογή του. Το φαινόμενο Λεβέντης πούλαγε τηλεοπτικά, ενώ αυτοί που τον λοιδορούσαν ως τότε, ξαφνικά... ανακάλυπταν ότι αποτελεί την φωνή της λογικής!

Τα κυβερνητικά στελέχη, μπορεί να μην φημίζονται για το έργο που κάνουν στα υπουργεία τους, ωστόσο στην στρατηγική που στοχεύει στην παραμονή τους στην εξουσία, είναι αρκετά καλοί. Διατήρησαν ανοικτούς διαύλους με τον αρχηγό της Ένωσης Κεντρώων. Τους μήνες που ακολούθησαν, οι σχέσεις Τσίπρα-Λεβέντη διατηρήθηκαν εξαιρετικές. Ο τελευταίος μάλιστα συχνά δηλώνει, όχι απλά ότι ο πρώτος είναι «καλό παιδί που παρασύρθηκε από τον Βαρουφάκη», αλλά και ότι ανταλλάσσουν συχνά επισκέψεις στα σπίτια τους και τον συμβουλεύει!

Για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Λεβέντης αποτελεί μια καλή εφεδρεία. Και για την περίπτωση που χαθεί η οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία επειδή 2-3 βουλευτές μπορεί να καταψηφίσουν κάποιο-α νομοσχέδια. Και για την περίπτωση που σπάσει η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ παρότι μέχρι τώρα έχει αποδεχτεί ότι υπάρχει μεταξύ τους μια απόλυτα ταιριαστή πολιτική σχέση.

Η κορύφωση πάντως της φημολογούμενης πολιτικής σχέσης Τσίπρα-Λεβέντη, δεν είναι τόσο το ταξίδι που ετοιμάζουν οι δυο για να συμμετάσχουν τον Σεπτέμβριο σε ένα φόρουμ στην Ν. Υόρκη. Έτσι κι αλλιώς, όλα δείχνουν πως σύντομα θα ταξιδέψουν πολιτικά μαζί. Η πιο σημαντική επιβεβαίωση ότι θα συμβεί αυτό, είναι  η προ ημερών παραίτηση του εκπροσώπου του κόμματος και βουλευτή Γ. Καλλιάνου, ο οποίος είπε ότι δέχτηκε επίθεση από τον Λεβέντη επειδή έκανε κριτική στον υπουργό Αλεξιάδη και γενικότερα τον ΣΥΡΙΖΑ. «Θα σε διώξω από το κόμμα αν ξαναεπιτεθείς», φέρεται να του είπε ο Λεβέντης. Και μάλλον λέει την αλήθεια ο βουλευτής. Δεν έχουμε λόγους για να μην το πιστέψουμε...

Κλείστε τα κανάλια

γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει τα ιδιωτικά κανάλια και να ανοίξει καινούργια  δεν ήταν απλώς λανθασμένη, αλλά και αυταρχική. Το πόσα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης θα λειτουργούν σε μια χώρα δεν είναι απόφαση κυβερνητική, εκτός και μιλάμε για  ανελεύθερα καθεστώτα.  Το ζήτημα αυτό το κρίνει η ελεύθερη αγορά και είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάποιου, εφόσον τηρεί τους νόμους, να ανοίγει μια επιχείρηση ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.

Το επιχείρημα ότι πρέπει οι ιδιοκτήτες να πληρώνουν είναι στρεψόδικο και φυσικά χωρίς νόημα. Δεν βγάζει νόημα. Φυσικά πρέπει όλοι να πληρώνουν. Τι σχέση έχει αυτό το ζήτημα με τον αριθμό των καναλιών; Εάν οι ιδιοκτήτες δεν πληρώνουν να τους ζητηθούν τα χρήματα και να επιβληθούν οι νόμοι. Δεν έχει η κάθε κυβέρνηση την εξουσία  να ρίχνει μαύρο στα ιδιωτικά ΜΜΕ.

Η κα Γεροβασίλη έκανε την πραγματικά ακατανόητη δήλωση πως η κυβέρνηση Συριζα δεν βάζει μαύρο, εννοώντας προφανώς ότι μαύρο έβαλε η ΝΔ κλείνοντας την ΕΡΤ! Και συνέχισε πως δίνεται προθεσμία 90 ημερών στα κανάλια που θα τους αφαιρεθεί η άδεια να ρυθμίσουν τις δουλειές τους μέχρι να κλείσουν οριστικά! Δηλαδή; Δεν μπαίνει μαύρο αύριο και μπαίνει τον Νοέμβριο; Προφανώς θα έκανε χιούμορ η κα Γεροβασίλη. Χιούμορ με την αγωνία χιλιάδων δημοσιογράφων και υπαλλήλων που θα βρεθούν σε 90 μέρες στο δρόμο.

Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη. Η κυβέρνηση όχι μόνον έβαλε μαύρο στην ενημέρωση, αλλά, αναλόγως και της έκβασης του δημοπράτησης, μπορεί να έβαλε και μαύρο σε όλα σχεδόν τα ιδιωτικά κανάλια! Ξεπέρασε δηλαδή κατά πολύ το σκορ της ΝΔ, η οποία έβαλε μαύρο στην ΕΡΤ, αλλά πάντως την ξανάνοιξε, κακήν κακώς. Η κα Γεροβασίλη όμως και η κυβέρνηση τάκλεισαν όλα μαζί και δεν πρόκειται να τα ξανανοίξουν ποτέ. Είναι κάπως διαφορετικό.

Αλλά δεν είναι μόνον αυτό, δεν είναι ότι έκλεισαν τα κανάλια και επέτρεψαν μόνον 4. Έβγαλαν στο σφυρί τις άδειες και όποιος δώσει τα περισσότερα θα τις πάρει! Σαν να πουλάμε αυτοκίνητα ή σπίτια. Μα τα ΜΜΕ είναι κάτι διαφορετικό, δεν πρέπει να δίνονται μόνον σε όποιον έχει τα περισσότερα, αλλά θα πρέπει να μπαίνουν αυστηρά ποιοτικά κριτήρια καταλληλότητας, δηλαδή εμπειρία στο χώρο, κριτήρια ηθικά, κριτήρια δημοσιογραφικά, πολιτισμικά κλπ. Είναι δυνατόν να παίρνουν τα κανάλια επιχειρηματίες που το μόνο που γνωρίζουν είναι να στήνουν ΠΑΕ;

Τέλος πάντων, η υπόθεση αυτή εξελίχθηκε σε τραγωδία για την ίδια την κυβέρνηση, διότι θα μείνει εσαεί το στίγμα πως μια αριστερή κυβέρνηση περιόρισε την ελεύθερη δημοσιογραφία και έκλεισε κανάλια που δεν της άρεσαν. Διότι οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, αλλά μένουν τα έργα τους.

Μόλις βγει η επόμενη κυβέρνηση θα καταργήσει φυσικά το νόμο του Συριζα και θα ανοίξει και πάλι τα κανάλια που τώρα έκλεισαν.

Και το μόνο που θα μείνει στην ιστορία θα είναι η αυταρχική απόφαση της κυβέρνησης να βάλει μαύρο σε ιδιωτικά κανάλια εν ώρα λειτουργίας.

Γιώργος Χουλιαράκης : «Εχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στα στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ»

Η κυβέρνηση «δεν αμφισβητεί τα στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε η συμφωνία του Αυγούστου του 2015, εγγυάται και προστατεύει την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ», ξεκαθάρισε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών μιλώντας στη Βουλή. 

«Η ελληνική κυβέρνηση έχει πλήρη εμπιστοσύνη στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και τα στοιχεία της Eurostat», ξεκαθάρισε ο Γιώργος Χουλιαράκης μιλώντας στη Βουλή και τοποθετούμενος στο θέμα που έχει βρεθεί τις τελευταίες ημέρες στο επίκεντρο, μετά και την επιστολή της Κομισιόν.

«Εχει πλήρη εμπιστοσύνη και δεν αμφισβητεί τα στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε η συμφωνία του Αυγούστου του 2015, εγγυάται και προστατεύει την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, όπως ακριβώς έκανε με την τοποθέτηση του νέου διευθυντή τον προηγούμενο χειμώνα», πρόσθεσε.

Υπενθυμίζεται ότι όταν έγινε γνωστή η επιστολή της Κομισιόν, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος παρέπεμψε στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, συμπληρώνοντας ότι εάν η Κομισιόν «έχει προνομιακή επιστημολογική θέση να κρίνει την υπόθεση», τότε «έχει ηθική υποχρέωση να καταθέσει στην ελληνική Δικαιοσύνη για να διευκολύνει το έργο της». Το ζήτημα της δίωξης Γεωργίου θα συζητηθεί και στο προσεχές Eurogroup, όπως είχε ξεκαθαρίσει ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς.

Στην ομιλία του στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών επανέλαβε ότι δεν θα υπάρξουν νέα δημοσιονομικά μέτρα στους δύο επόμενους προϋπολογισμούς και μέχρι το 2018, συμπληρώνοντας ότι η κυβέρνηση επεξεργάζεται τρόπους να διευρύνει τη φορολογική βάση και έδωσε έμφαση στο νομοσχέδιο για τη χρήση πιστωτικών καρτών αλλά και την προσπάθεια που γίνεται για να περιοριστεί η σπατάλη στα υπουργεία.

Θα μειώσουμε τη φορολογία και θα αυξήσουμε τον κοινωνικό προϋπολογισμό, τόνισε.

Αναφορικά με την πορεία της οικονομίας, σημείωσε ότι το πρώτο εξάμηνο η ΕΛΣΤΑΤ περίμενε ύφεση 1,2% του ΑΕΠ αλλά αυτή αποδεικνύεται τελικά μικρότερη, στο 0,9% του ΑΕΠ.

Με βάση αυτό, σύμφωνα με τον Γ. Χουλιαράκη, η εκτίμηση του υπουργείου Οικονομικών για τη φετινή χρονιά (0,3% του ΑΕΠ) είναι συντηρητική και η επίδοση θα είναι υψηλότερη. Δεν μπορεί κανείς να πανηγυρίσει γι’ αυτό αλλά είναι ανεύθυνο να αναπαράγεται ότι η ύφεση βαθαίνει, είπε απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση.

Πηγή

Βιοτέχνες σε Τσίπρα: Τα «λουκέτα» πνίγουν την αγορά- Η ανάπτυξη δεν έρχεται με ευχολόγια

Τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις, περιέγραψαν στον πρωθυπουργό οι εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων ασκώντας σκληρή κριτική για την πολιτική, που ακολουθεί η κυβέρνηση και σημειώνοντας πως «η ανάπτυξη δεν έρχεται με ευχολόγια.»

Τα τελευταία έξι χρόνια έκλεισαν πανελλαδικά περισσότερες από 244.000 επιχειρήσεις, χάθηκαν 843.000 θέσεις εργασίας ενώ τα capital controls του περασμένου καλοκαιριού και η διατήρησή τους αποτελεί ένα καταστροφικό ράπισμα για την ελληνική οικονομία. Οι σχετικές επισημάνσεις έγιναν στον κ. Τσίπρα από τον πρόεδρο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτη Παπαδόπουλο, κατά τη συνάντηση που είχαν ενόψει της ΔΕΘ.

Πρόσθεσε δε ότι, «όσο το πρόβλημα αντιμετωπίζεται παθητικά, τόσο η επιχειρηματικότητα θα βουλιάζει ενώ οι προοπτικές για ανάκαμψη της οικονομίας συνεχώς θα περιορίζονται.

Οι ΜμΕ δεν μπορούν να στηριχθούν σε νεφελώδεις υποσχέσεις. Θέλουν καθαρά λόγια, καθαρές λύσεις, πρόοδο και όχι οπισθοδρόμηση». Ο κ. Παπαδόπουλος πρόσθεσε ότι «το πραγματικό διακύβευμα για την αγορά, αλλά και για το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, είναι το πώς θα δημιουργηθούν ξανά στην Ελλάδα συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης. Η ανάπτυξη πρέπει να εκπορεύεται από έναν υγιή ιδιωτικό τομέα και όχι από το κράτος. Το κράτος θέτει τις προϋποθέσεις, ώστε να λειτουργήσει υγιώς η ελεύθερη αγορά».

Ζοφερή είναι η εικόνα και στη Θεσσαλονίκη με τις επιχειρήσεις που σταμάτησαν τη δραστηριότητα τους, το εν λόγω διάστημα, να αγγίζουν τις 11.500, ενώ οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν τις 50.000».

Σύμφωνα με το ΒΕΘ, στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η χώρα, εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. «Αν θέλουμε να έχουμε ουσιαστικά αποτελέσματα, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, που ειδικά το τελευταίο διάστημα λησμονείται ακόμη και η ύπαρξή της, θα πρέπει, έστω και την ύστατη στιγμή, να αποτελέσει εθνική προτεραιότητα, ώστε να βγει η ελληνική οικονομία από την κρίση και να επιτευχθεί ο αναπροσανατολισμός του παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας, με έμφαση στην εξωστρέφεια» τονίζεται σε σχετικό υπόμνημα.

Πηγή 

Ανενόχλητοι κάνουν παπάδες…

Μια σύγκριση των διαπλεκόμενων και ανάλγητων κυβερνήσεων του παρελθόντος και της σημερινής ανεξάρτητης και ευαίσθητης αποδεικνύει πολύ εύκολα ότι η Αριστερά στην εξουσία κάνει παπάδες, ζωγραφίζει!

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Η λαϊκή έκφραση «ρε αυτός κάνει παπάδες»(κάνει καταπληκτικά πράγματα, «ζωγραφίζει») πάει γάντι στη σημερινή κυβέρνηση. Οχι ότι κάνει πολύ διαφορετικά από τις προηγούμενες. Για την ακρίβεια, στα βασικά τις αντιγράφει απολύτως, αλλά ο τρόπος που τα κάνει και, κυρίως, που τα πλασάρει είναι αξιοθαύμαστος.

Πριν πιάσουμε το πολύ επίκαιρο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, στο οποίο κυριολεκτικά «σκίζει», ας θυμηθούμε:

Εν χορώ τα κυβερνητικά στελέχη, προεξάρχοντος του Πρωθυπουργού, διαβεβαίωναν ότι το δικό τους Μνημόνιο δεν θα περιλάμβανε καμία μείωση στις συντάξεις. Στην αρχή ήταν στις συντάξεις γενικώς, μετά άρχισε να γίνεται «στις κύριες» και μετά «εφόσον το άθροισμα κύριας και επικουρικής ξεπερνάει τα 1.300 ευρώ». Μετά ήταν το ΕΚΑΣ, που δεν θα βρισκόταν βουλευτής να ψηφίσει την κατάργησή του (εδώ). Ο αρμόδιος υπουργός, μάλιστα, ήταν τόσο κατηγορηματικός (εδώ), που όλοι έτριβαν τα μάτια τους. Και όταν το ΕΚΑΣ κόπηκε (το είχε θεσπίσει το μακρινό 1996 η ανάλγητη κυβέρνηση Σημίτη, το έκοψε η αριστερή κυβέρνηση Τσίπρα), ήρθε ο Κατρουγκάλειος κυνισμός: ναι το κόψαμε, αλλά είχαμε ψηφίσει την κατάργηση όλοι μαζί (εδώ).

Το κόμμα που είχε κάνει σημαία του το «Δεν πληρώνω», βάζει μπάρες και διόδια  παντού. Κι ένας κακομοίρης που είχε πιστέψει και πρωτοστατούσε στο κατέβασμα της μπάρας, κινδυνεύει να χάσει τα αυγά και τα καλάθια (εδώ). Το «δεν πλήρωσα τον ΕΝΦΙΑ» του Αλέξη Τσίπρα έγινε «σκάστε και ψηφίστε». Αλλά αυτό συνοδεύεται από πρωτοφανή προπαγάνδα του τύπου «το 80% πληρώνει το ίδιο ή και λιγότερα» ή με την υπόσχεση «άρχισε ο επανασχεδιασμός του ΕΝΦΙΑ». Τη μέρα που αναρτήθηκαν τα εκκαθαριστικά, το ρεπορτάζ της (όλο και πιο ξετσίπωτης στην προπαγάνδα, «αριστερής» φυσικά, ΕΡΤ) άρχιζε με τη φράση «επανασχεδιάζεται ο ΕΝΦΙΑ, ώστε να αρθούν οι αδικίες».

Τα νούμερα δεν βγαίνουν, το πάνε για εκλογές!

γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος

Η μπουφόνικη, όσο και εξευτελιστική, «διαδικασία» του πλειοδοτικού διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες που στήθηκε εσπευσμένα και οργανώθηκε (ας πούμε...) εντελώς πρόχειρα, διαβλητά και με αμφίβολης νομιμότητας τρόπο, κάθε άλλο παρά τυχαία προέκυψε...

Εντάσσεται στο συνολικό επικοινωνιακό-προπαγανδιστικό σκηνικό που στήνει η κυβέρνηση, για να επιτρέψει στον κ. Τσίπρα να “υπερηφανευθεί” για κάτι...αριστερολαϊκό στην ΔΕΘ, με απώτερο στόχο τις πρόωρες κάλπες, οι οποίες παρά τις πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις, αποτελούν τον πιθανότερο κυβερνητικό ελιγμό για να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό παιχνίδι. Αν όχι ως πρωταγωνιστής, τουλάχιστον ως βασικός παράγων.

Τα νούμερα, δεν βγαίνουν. Η... ανάπτυξη, σπεύδει βραδέως με συνεχιζόμενη και παρατεταμένη ύφεση. Η αξιολόγηση, έχει περισσότερες κακοτράχαλες ανηφόρες από όσα βατά μονοπάτια ισχυρίζεται η κυβερνητική προπαγάνδα. Τα περίπου 27 δισ που προσδοκά να εισπράξει μέχρι το τέλος του χρόνου το οικονομικό επιτελείο από την καταιγίδα των φόρων, αποτελούν όνειρο απατηλό-και το γνωρίζουν οι πάντες. Η όποια “ρύθμιση” του χρέους, έχει αποκλεισθεί κατηγορηματικά για το προβλεπτό μέλλον από την πλευρά των δανειστών. Όσο για τις “κόκκινες γραμμές” της κυβέρνησης στα (πολιτικά αλλά και ιδεολογικά...) εργασιακά, για τους δανειστές είναι...άχρωμες!Με την έλευση του χειμώνα, η κυβέρνηση θα βρεθεί σε (ένα ακόμη) ασφυκτικό αδιέξοδο...

Οι πρόωρες εκλογές, προβάλλουν ως η μόνη λύση για μια “αξιοπρεπή” επιβίωση -όχι για την χώρα, για τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του... Και το επικοινωνιακό επιτελείο του κυβερνητικού κόμματος έχει ανασκουμπωθεί για να δημιουργήσει τις “κατάλληλες” συνθήκες για να στηθούν οι κάλπες.

Ο πρωθυπουργός, προσεκτικά αλλά επίμονα καταφεύγει , με διάφορες ευκαιρίες, στην ρητορική σύγκρουσης με τους εταίρους. Επιδιώκει να δώσει την εικόνα ενός “διωκόμενου” λαϊκού ηγέτη, τον οποίον οι δυνάμεις... του σκότους και της συνωμοσίας έχουν βαλθεί να “τελειώσουν”. Απειλεί με την υπόθεση του χρέους, επιμένει ότι... του χρόνου ο ΕΝΦΙΑ θα βαρύνει αποκλειστικά και μόνο τους πλούσιους μεγαλοϊδιοκτήτες (μα, πόσοι στην ευχή είναι;) που θα πληρώσουν τα 2,6 δισ(!). Και, κυρίως, “δείχνει” στον αριστερό και φανατικό πυρήνα του κόμματός του αλλά και της εκλογικής πελατείας του, ότι είναι αποφασισμένος να δώσει το τελικό χτύπημα στην διαπλοκή, όπως βιάζεται να δείξει με την “διαδικασία” για την αδειοδότηση των καναλιών. Ιδίως, μάλιστα, με τον εξευτελιστικό τρόπο με τον οποίον μεταχειρίζεται τους “κεφαλαιοκράτες”! Τους οποίους κλειδαμπαρώνει σε δωμάτια...big brother, τους αναγκάζει να κοιμούνται σε ράντζα, τους παίρνει τα κινητά, τους ταΐζει με συσσίτιο, τους υποχρεώνει να κάνουν μπάνιο σε τουαλέτες της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης! Αφού... άρτον δεν μπορεί να προσφέρει, δίνει στο πόπολο θέαμα ανηλεούς αντιμετώπισης του “ταξικού εχθρού”, παρέχει αποδείξεις άτεγκτης ιδεολογικής καθαρότητας και προσήλωσης...

Ταυτόχρονα, προετοιμάζει και τον προεκλογικό κομματικό στρατό. Ανακοινώνει προσλήψεις (ακόμη και επιτυχόντων στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ του...1998!), επαναφέρει στην ζωή τους...αιώνιους φοιτητές, ξαναγυρίζει τα πανεπιστήμια στο καθεστώς του συνδικαλιστικού-κομματικού ελέγχου, δημιουργεί θέσεις κομματικών εγκαθέτων για τον “συντονισμό” του κυβερνητικού έργου. Στο δε εκλογικό σώμα, χωρίς την παραμικρή ουσιαστική μελέτη και σχεδιασμένη προετοιμασία, ρίχνει το δόλωμα της κατάργησης των εισαγωγικών εξετάσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, παίζοντας με τον παραδοσιακό καημό της κάθε ελληνικής οικογένειας “να περάσει το παιδί στο πανεπιστήμιο...”!

Παράλληλα ο Τσίπρας “παίζει” με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, με τα ανοίγματα του στον Λεβέντη θέλει να δείξει ότι δεν είναι δέσμιος ενός μόνο μετεκλογικού συνομιλητή και δεν αποκλείεται και ως “δεύτερος” να παραμείνει στην εξουσία, επιχειρεί να διευρύνει με κάθε τρόπο την εκλογική του δεξαμενή, ιδίως τώρα που οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε αποδρομή...

Και σημειώστε και τούτο: το γκουβέρνο προετοιμάζει “ερμηνευτική γνωμάτευση”, που θα υποστηρίζει ότι η υποχρέωση να γίνουν οι επόμενες εκλογές με “λίστα”,δεν λήγει φέτος τον Σεπτέμβριο, ένα χρόνο μετά τις τελευταίες εκλογές, αλλά...τον Μάρτιο του 2017. Και πάντως, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της αξιολόγησης και του αποτελέσματος που θα προκύψει...