Με ακύρωση της συμφωνίας για το προσφυγικό απειλεί η Τουρκία

Η κυβέρνηση μου είχε υποσχεθεί πως θα εκδώσει τους «8» σε 15-20 μέρες δηλώνει ο Ερντογάν. Νέο αίτημα έκδοσης έστειλε η Τουρκία. Η Άγκυρα απειλεί με ακύρωση της διμερούς συμφωνίας επανεισδοχής. Η απάντηση του Μαξίμου.

Το Τουρκικό Υπουργείο Δικαιοσύνης έστειλε στην Ελλάδα και δεύτερο αίτημα για έκδοση των "οκτώ", οι οποίοι καταζητούνται για την εμπλοκή τους στο αποτυχημένο πραξικόπημα, μεταδίδει το CNN Turk, ενώ, σύμφωνα με το TRT Haber, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωσε πως η Άγκυρα θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα, περιλαμβανομένης της ακύρωσης της διμερούς συμφωνίας επανεισδοχής μεταναστών με την Ελλάδα.

Ο Τσαβούσογλου απαίτησε να ξαναδικαστούν οι «οκτώ», δηλώνοντας στο TRT Haber: «απαιτήσαμε οι οκτώ στρατιώτες να ξαναδικαστούν. Πρόκειται για μια πολιτική απόφαση, η Ελλάδα προστατεύει και φιλοξενεί πραξικοπηματίες».

Από την πλευρά του ο Τ. Ερντογάν μιλώντας σε δημοσιογράφους φέρεται να υποστήριξε πως η ελληνική κυβέρνηση του είχε υποσχεθεί ότι "θα το λύσει" το ζήτημα με την έκδοση των 8 Τούρκων αξιωματικών σε 15-20 μέρες, μεταδίδουν τούρκικα ΜΜΕ.

"Η Ελλάδα δεν μας δίνει ακόμα τους οκτώ που βρήκαν καταφύγιο εκεί. Εγώ το επόμενο απόγευμα, τους τηλεφώνησα και μου υποσχέθηκαν ότι θα μας τους παρέδιδαν σε 15-20 ημέρες" δήλωσε ο ίδιος και πρόσθεσε:

"Πρόκειται για πράξεις τρομοκρατίας στην Τουρκία, γι' αυτό αυτοί πρέπει να δικαστούν εδώ. Η καθυστέρηση στην έκδοσή τους σαφώς θα επηρεάσει την εμπιστοσύνη ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα".

Εν τω μεταξύ, η Κομισιόν δήλωσε πως η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για την επανεισδοχή μεταναστών εξακολουθεί να εφαρμόζεται, με την εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αναφέρει πως η ΕΕ είναι βέβαιη πως η συνεργασία της με την Τουρκία στο μεταναστευτικό θα συνεχίσει να ισχύει.

Χθες ο Άρειος Πάγος αποφάσισε τη μη έκδοση των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών, προκαλώντας την έντονη αντίδραση της Τουρκίας, η οποία εξέδωσε  ένταλμα σύλληψης σε βάρος των "οκτώ" ενώ το υπουργείο εξωτερικών της γειτονικής χώρας κατηγορεί την Ελλάδα και την ελληνική δικαιοσύνη ότι έλαβαν την απόφαση της μη έκδοσης με πολιτικά και όχι με νομικά κριτήρια. Μάλιστα, η Άγκυρα απειλεί ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου θα έχει επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας.

Στην ανακοίνωσή του το τουρκικό ΥΠΕΞ κάνει λόγο για πρακτικές που ευνοούν την «ατιμωρησία των εγκληματιών» και παραβιάζουν τα δικαιώματα των θυμάτων του πραξικοπήματος, το οποίο στοίχισε τη ζωή σε 248 πολίτες και προκάλεσε τον τραυματισμό 2.193.

Σύμφωνα με το υπουργείο, η απόφαση για τη μη έκδοση των «8» έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές του διεθνούς δικαίου. «Ως γειτονική χώρα, η Ελλάδα για μια ακόμη φορά εμφανίζεται απρόθυμη να ανταποκριθεί στις ελάχιστες απαιτήσεις για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εγκλήματος», τονίζει το υπουργείο και συμπληρώνει: «Αυτή η στάση της Ελλάδας οδηγεί στην ατιμωρησία των εγκληματιών και στην παραβίαση των δικαιωμάτων των θυμάτων, αντίθετα με τους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δικαίου.

«Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για τη δίωξη των εγκληματιών, επιστρατεύοντας κάθε διαθέσιμο μέσο κατά της απόφασης του ελληνικού δικαστηρίου. Αυτή η απόφαση, που πιστεύεται ότι ελήφθη με πολιτικά κίνητρα, θα αξιολογηθεί επίσης εκτενώς σε σχέση με τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας και τη συνεργασία μας κατά της τρομοκρατίας», καταλήγει η ανακοίνωση της Τουρκίας.

Μαξίμου για τους «8»: Δεσμευτική η απόφαση της Δικαιοσύνης

«Η ελληνική κυβέρνηση καταδίκασε απερίφραστα από την πρώτη στιγμή την απόπειρα πραξικοπήματος και στήριξε τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, καθώς και την τήρηση της συνταγματικής νομιμότητας στη γείτονα μας.

Υπογραμμίζουμε σήμερα, όπως και τότε, ότι οι υπαίτιοι του πραξικοπήματος δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην χώρα μας», τονίζει το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού σχολιάζοντας την απόφαση του Αρείου Πάγου γι τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς, μετά και τις έντονες αντιδράσεις της Αγκυρας, και τονίζει:

«Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου, με συνταγματικά κατοχυρωμένη και αδιαμφισβήτητη την αρχή της διάκρισης των εξουσιών και με απόλυτο σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένου και του συνόλου των διεθνών συμβάσεων που δεσμεύουν τη χώρα.

Εντός της Ελλάδας αποκλειστικός αρμόδιος για τις συναφείς κρίσεις είναι η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη, της οποίας οι αποφάσεις είναι αυτονόητα δεσμευτικές»

Τι δηλώνει δικηγόρος των οκτώ Τούρκων

Την υποβολή νέου αιτήματος από την Άγκυρα σχετικά με τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς σχολίασε ο Όμηρος Ζέλιος, ένας εκ των δικηγόρων τους.

«Δεν έχουμε καμία επίσημη ενημέρωση είναι μόνο δημοσιογραφικές οι πήγες. Σε κάθε περίπτωση θα ήταν αστείο» σημείωσε ο κ. Ζέλιος. «Εκρίθη μόλις χθες ότι δεν υπάρχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις και κατάλληλες συνθήκες και εγγυήσεις στην Τουρκία αυτή τη στιγμή ότι δεν θα παραβιαστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα» τόνισε ο κ. Ζέλιος προσθέτοντας ότι «δεν υπάρχει κανένα νέο στοιχείο».    

Πηγή

Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι!

Του Θανάση Χειμωνά

Την παραμονή της μεγάλης εθνικής επετείου (φαντάζομαι πως κάποτε θα χριστεί εθνική εορτή) για τα δύο χρόνια από τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές ένα παράξενο συμβάν έλαβε χώρα στο Κολωνάκι. Σύμφωνα λοιπόν με δημοσίευμα ειδησεογραφικού site, ο γνωστός δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης έπεσε θύμα προπηλακισμού σε γνωστό μπαρ της οδού Τσακάλωφ. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει το press.gr για το περιστατικό: «μια ομάδα περίπου πέντε νεαρών θαμώνων -καθ' όλα ήσυχων μέχρι εκείνη τη στιγμή και σοβαρών- μόλις τον είδε, άρχισε να τον αποδοκιμάζει με εκφράσεις που αφορούσαν τόσο την τρόικα όσο και το πούρο που κάπνιζε ο δημοσιογράφος ("με την πουράκλα σου..." όπως ακούστηκε να του λένε) με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένταση».

Το, ήσσονος σημασίας βάσει όσων γράφονται στο δημοσίευμα, γεγονός -με δεδομένο φυσικά πως όντως συνέβη αφού ο ίδιος ο Πρετεντέρης το διέψευσε μετά βδελυγμίας- προκαλεί ποικίλες «αναγνώσεις»... Είναι καταρχήν εντυπωσιακό πως ανήμερα της συμπλήρωσης δύο χρόνων από τη νίκη στις εκλογές ενός κόμματος που κορόιδεψε και ξεπούλησε τον ελληνικό λαό, φορτώνοντας στην πλάτη του ένα –αχρείαστο- τρίτο μνημόνιο και σμπαραλιάζοντας τις ελπίδες του υπάρχουν ακόμα νέοι άνθρωποι που θεωρούν τον Πρετεντέρη και τον κάθε Πρετεντέρη ως υπαίτιο για όσα βιώνουμε σήμερα. Και όλα αυτά που; Στην καρδιά του Κολωνακίου! Τα έχω πιει πολλές φορές στο συμπαθές αυτό μαγαζί και -πιστέψτε με- δεν πρόκειται για στέκι αντιεξουσιαστών. Το πιο πιθανό είναι κάποια παρέα από κολεγιόπαιδα να σούρωσε από τα πολλά Cosmopolitan και να αποφάσισε να ξεσπάσει στους Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι για τα κακά τις άτιμης κενωνίας και των νεοφιλελεύθερων μνημονίων.

Είναι επίσης εντυπωσιακή η αξιοποίηση της εν λόγω είδησης. Όχι από το περιβάλλον του ίδιου του δημοσιογράφου αλλά από τα συριζοτρόλ και τον φιλοκυβερνητικό διαδικτυακό Τύπο. Παρόλο που το press.gr μιλάει ξεκάθαρα για λεκτική αντιπαράθεση η ιντερνετική έκδοση γνωστής κυβερνητικής εφημερίδας κάνει λόγο για «καρπαζιές» και «ξύλο» στον Πρετεντέρη, άποψη που ενστερνίστηκαν και τα συριζοτρόλ ξεκινώντας ένα σχετικό πανηγύρι στα σόσιαλ μίντια. Είναι φανερό πως η Κουμουνδούρου θα ήθελε πολύ να επαναφέρει το κλίμα τρομοκρατίας της περιόδου 2010-15 όπου «αγανακτισμένοι πολίτες» ξυλοφόρτωναν όποιον τολμούσε να αμφισβητήσει το Αλάθητο του Πάπα Αλέξη Τσίπρα. Φυσικά, πρόκειται και για μια προειδοποίηση to whom it may concern: Όποιος παίρνει θέση εναντίον της Εθνοσωτηρίου Κυβερνήσεώς μας θα τρώει μάπες.

Δυστυχώς, βλέπουμε πως κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Το τέρας που ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπήδησε από το πουθενά. Ενσαρκώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ένα σκοτεινό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Ένα συνονθύλευμα από λούμπεν στοιχεία τα οποία όσα λάθη και να κάνει ο Τσίπρας, όσα μνημόνια και να υπογράψει θα τον υποστηρίζουν με πάθος. Όποτε χρειάζεται και με τη βία -σωματική ή διαδικτυακή.  

Γεννηματά: εγκλωβίζουν την χώρα στο δίλημμα “Grexit ή διαρκής λιτότητα”

  Η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για αποτυχημένη διαπραγματευτική τακτική της Κυβέρνησης. "Όσο πιο γρήγορα φύγουν τόσο το καλύτερο για τον τόπο". 

Επίθεση στην κυβέρνηση εξαπολύει η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφη Γεννηματά, η οποία κάνει λόγο για αποτυχημένη διαπραγματευτική τακτική, με αφορμή τις εξελίξεις Eurogroup.

Συγκεκριμένα, η κ. Γεννηματά αναφέρει ότι «οι χθεσινές εξελίξεις στο Eurogroup – δήθεν ορόσημο για την Κυβέρνηση – είναι άκρως ανησυχητικές. Επιβεβαιώνουν την αποτυχημένη διαπραγματευτική τακτική της Κυβέρνησης.  Έκανε τη χώρα μπαλάκι στα χέρια των δανειστών και όμηρο των ακραίων συντηρητικών κύκλων της Ευρώπης και του ΔΝΤ. Δύο χρόνια τώρα επαναλαμβάνεται η ίδια τακτική με ολέθρια αποτελέσματα».

«Η Κυβέρνηση έχασε χρόνο, συμμαχίες και ευκαιρίες. Τώρα  την τελευταία στιγμή τρέχει και δεν φθάνει», τονίζει και προσθέτει ότι «οι κίνδυνοι να αλυσοδεθεί η χώρα με συνθηκολόγηση ηττημένου,  είναι ορατοί!»

«Μια κυβέρνηση που δεν ξέρει,  με ένα πρωθυπουργό που δεν μπορεί, διαμορφώνουν με συνεχή εγκληματικά λάθη  ένα πρόγραμμα που δεν βγαίνει και εγκλωβίζουν τη χώρα στο επικίνδυνο δίλημμα «Grexit ή διαρκής λιτότητα». Ως εδώ. Όσο πιο γρήγορα φύγουν τόσο το καλύτερο για τον τόπο», καταλήγει η κ. Γεννηματά. 

Πηγή

Ο Παπαδημούλης, ο Λένιν και οι συνεργασίες...

Του Γιάννη Παντελάκη

Η φράση «ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα, γίνεται αλήθεια», αποδίδεται στον Λένιν. Ίσως είναι από τις ελάχιστες παρακαταθήκες του, που έχουν κρατήσει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως με την περίπτωση Παπαδημούλη χθες για παράδειγμα. Προσπαθώντας να αιτιολογήσει γιατί το κόμμα του συνεργάστηκε με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ, είπε ότι το έκαναν γιατί δεν ήθελαν μια τέτοια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Αυτό δεν έχει σχέση με την αλήθεια, αλλά ο Παπαδημούλης, που ενδεχομένως στα νιάτα του διάβασε και λίγο Λένιν, σκέφτηκε πως δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να το πει. Αν το επαναλάβει μερικές φορές ακόμα, θεωρεί πως θα αποτελέσει μια αλήθεια.

Η επέτειος των δυο χρόνων συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝΕΛ, μας έδειξε εκτός των άλλων πως έχουν μια μοναδική όσμωση μεταξύ τους. Λειτουργούν μ' έναν τόσο αρμονικό τρόπο, τον οποίο θα ζήλευαν όχι μόνο διαφορετικά κόμματα που επιχείρησαν στο παρελθόν να συνεργαστούν σε κυβερνητικό επίπεδο, αλλά ακόμα και μονοκομματικές κυβερνήσεις. Οι τελευταίες, είχαν περισσότερα προβλήματα λειτουργίας απ' ότι το σημερινό κυβερνητικό σχήμα, αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε. Η κορύφωση αυτής της συνεργασίας δυο φαινομενικά αντίθετης ιδεολογικής προέλευσης κομμάτων, ήταν όταν το βράδυ των δεύτερων εκλογών ο Τσίπρας αγκαλιαζόταν στην εξέδρα του ΣΥΡΙΖΑ με τον Καμμένο κάτω από τις επιδοκιμασίες φίλων του ΣΥΡΙΖΑ και όταν συχνότατα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτούσαν τον Καμμένο στη Βουλή. Ακόμα και όταν οι ατάκες του τελευταίου είχαν πολλά χαρακτηριστικά χυδαιότητας (στα τέσσερα κ.λ.π.).

Η συνεργασία αυτή, δεν δημιουργήθηκε το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου του 2015. Είχε προετοιμαστεί αρκετούς μήνες πριν. Από τότε που ο Τσίπρας απέκλειε από τις ενδεχόμενες κυβερνητικές συνεργασίες τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι (26/8/2015). Αυτή την πρόθεσή του, την είχε επαναλάβει πολλές φορές προεκλογικά. Με διάφορα επιχειρήματα, για την ακρίβεια προσχήματα, όπως ότι τα δυο πρώτα ήταν τα παλιά μνημονιακά κόμματα και το άλλο το κόμμα των οικονομικών συμφερόντων. Και ιδιαίτερα του Μπόμπολα, ο οποίος συνεχίζει σήμερα να παίρνει μια χαρά έργα και με τα έντυπα που εκδίδει να στηρίζει τη σημερινή κυβέρνηση.

Σε μια από τις προεκλογικές του συνεντεύξεις ο Τσίπρας έλεγε ότι δεν πρόκειται να βάλει από το παράθυρο στην κυβέρνηση αυτούς που έβγαλε από την πόρτα ο ελληνικός λαός και ότι δεν θα είναι πρωθυπουργός σε μια κυβέρνηση με τον Μεϊμαράκη και τον Θεοδωράκη. Σε αυτό τουλάχιστον, ήταν ειλικρινής από τότε, αρκετούς μήνες πριν από τις πρώτες εκλογές του Ιανουαρίου.

Ακόμα και το βράδυ των εκλογών, ο Τσίπρας έκανε μια προσχηματική συνάντηση με τον Θεοδωράκη, αλλά στόχος του δεν ήταν η συνεργασία. Οι αποφάσεις καιρό πριν, ήταν να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ.

Όλα αυτά, ο Παπαδημούλης τα γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Ωστόσο, προσπαθεί να υλοποιήσει τη ρήση του Λένιν. Και σκέφτεται, πως πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που μπορεί να τον πιστέψουν...   

Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής για το Eurogroup: Είμαστε ένα βήμα πιο κοντά σε αδιέξοδο

«Είμαστε ένα βήμα πιο κοντά σε ένα αδιέξοδο», τόνισε ο συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, Παναγιώτης Λιαργκόβας, σημειώνοντας ότι το γεγονός ότι πάμε πλέον στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου δημιουργεί «μια ασφυκτική κατάσταση».

Σχολιάζοντας στον Αθήνα 9.84 τα όσα ακούγονται ότι η κυβέρνηση ενδέχεται μέχρι το καλοκαίρι, που υπάρχει η μεγάλη δόση αποπληρωμής τοκοχρεολυσίων, να έχει συγκεντρώσει όσα χρήματα χρειάζεται, από την υπαραπόδοση φόρων, ώστε να μην υπάρχει τρομερή ανάγκη και να μην μπορεί να πιεστεί από Ευρωπαίους για το κλείσιμο της αξιολόγησης, ο κ. Λιαργκόβας εμφανίστηκε επιφυλακτικός.

«Υπάρχει μια αμφιβολία κατά πόσο φθάνουν ακόμα και αυτά τα παραπάνω έσοδα να καλύψουν όλες τις επιμέρους πληγές και τις ανάγκες της χώρας στο μέλλον», τόνισε, ενώ σε ερώτηση αν θα μπορούσε να το κάνει σε συνδυασμό με μια στάση πληρωμών, υπογράμμισε ότι ήδη υπάρχει μεγάλη στάση πληρωμών στις υποχρεώσεις του κράτους.

Πηγή

Corriere della Sera: Τι έγινε η Ελλάδα του Τσίπρα; Τσακώνεται ακόμη με την Γερμανία για την λιτότητα

«Ελλάδα, ο Τσίπρας ξεκινά και πάλι από τον αγώνα κατά της λιτότητας», γράφει σε άλλο κείμενο η οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore

«Τι έγινε η Ελλάδα του Τσίπρα; Τσακώνεται ακόμη με το Βερολίνο για την λιτότητα», γράφει σήμερα Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017 η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, σε αφιέρωμα της για τα δύο χρόνια από τη σύσταση της ελληνικής κυβέρνησης, το οποίο δημοσιεύει στην διαδικτυακή της έκδοση.

«Πριν δυο χρόνια είχαμε την επικράτηση του enfant prodige (σ.σ. παιδί-θαύμα) της πολιτικής κατά της λιτότητας. Λιτότητα η οποία είχε επιβληθεί από την Τρόικα. Σήμερα το ΑΕΠ της Ελλάδας αυξάνεται κατά 2,7%, αλλά η ανεργία είναι ακόμη στο 24%. Κέρδισε το δημοψήφισμα κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά έκανε πίσω. Και σήμερα, ο Έλληνας πρωθυπουργός επαναλαμβάνει: «Φτάνει με τις περικοπές»», γράφει η Corriere della Sera.

Μετά από μια αναδρομή στα γεγονότα των τελευταίων δυο ετών, η εφημερίδα του Μιλάνου υπογραμμίζει ότι «για πρώτη φορά, φέτος, προβλέπεται μια αύξηση του 2,7% του ΑΕΠ, από τις υψηλότερες της ζώνης του ευρώ», προσθέτοντας ότι «η ελληνική κυβέρνηση μπορεί και πάλι να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της χώρας, διαθέτοντας ομόλογα του δημοσίου στην διεθνή αγορά». Παράλληλα, η Corriere della Sera αναφέρει ότι «τα στοιχεία δεν είναι όλα θετικά» και πως «η ανεργία, παραμένει στο 24%, το χειρότερο ποσοστό της Ευρώπης», ενώ «τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα έχασαν το 20% της αγοραστικής τους δύναμης».

Η αναδρομή την οποία επιμελήθηκε ο δημοσιογράφος Κλάουντιο Ντελ Φράτε, υπενθυμίζει ότι «το καλοκαίρι του 2016, για πρώτη φορά, αποφασίσθηκε η επιμήκυνση των χρονικών ορίων αποπληρωμής του ελληνικού χρέους». Διαπιστώνει, δε, ότι «η διεθνής κοινότητα παραμένει διχασμένη: από την μία το Βερολίνο ζητά να τηρηθεί άκαμπτη στάση σε ότι αφορά την πληρωμή των χρεών και αυστηρότητα στα δημοσιονομικά, για να δοθούν οι βοήθειες. Από την άλλη, η Λαγκάρντ απειλεί να αποσυρθεί από το πρόγραμμα παροχής βοήθειας, διότι θεωρεί ότι οι όροι που επιβλήθηκαν στην Αθήνα είναι μη βιώσιμοι».

Η εφημερίδα της ιταλικής συμπρωτεύουσας αναφέρει ότι στην τελευταία συνέντευξή του, ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας «ύψωσε και πάλι την φωνή του», δηλώνοντας «ποτέ πια λιτότητα», και προσθέτοντας ότι «θέλει να χρησιμοποιήσει το πρωτογενές πλεόνασμα για να χρηματοδοτήσει τις δαπάνες κοινωνικής πολιτικής». Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι η Νέα Δημοκρατία παρουσιάζει μεγάλο προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις και ότι το Eurogroup πρέπει να αποφασίσει υπό ποίους όρους να δώσει πράσινο φως στην νέα οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα.

«Ελλάδα, ο Τσίπρας ξεκινά και πάλι από τον αγώνα κατά της λιτότητας», γράφει η οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore

Αναλυτικό άρθρο στα δυο χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφιερώνει και η ιταλική οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore.

«Ελλάδα, ο Τσίπρας ξεκινά και πάλι από τον αγώνα κατά της λιτότητας», είναι ο τίτλος της ανάλυσης που υπογράφει ο δημοσιογράφος Bιττόριο Ντα Ρολντ στην εφημερίδα ιδιοκτησίας της Ιταλικής Ένωσης Βιομηχάνων. Προσθέτει, δε, ότι στην συνέντευξη που παραχώρησε στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο πρωθυπουργός ζήτησε από τους ευρωπαίους ηγέτες να στηρίξουν την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας, διότι η ενδυνάμωση αυτή θα χρησιμεύσει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της.

Ο Ντα Ρόλντ αναφέρει, επίσης, ότι ο Αλέξη Τσίπρας είπε με σαφήνεια ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να εγκριθεί άλλος νόμος που να προβλέπει νέα μέτρα λιτότητας. Η Il Sole 24 Ore γράφει, παράλληλα, ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει λόγο για «αρνητική επέτειο», προσθέτοντας ότι «πρέπει να μπει τέρμα σε αυτό τον εθνικό εφιάλτη».

Ο Ιταλός δημοσιογράφος σημειώνει ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι της άποψης ότι οι στόχοι που έχουν τεθεί για το 2017 δεν μπορούν να επιτευχθούν, εκτός και αν υπάρξει μια σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους, «ενδεχόμενο στο οποίο έχει αντιταχθεί η Γερμανία, η οποία, εν όψει των εκλογών της, δεν θέλει να ανοίξει τον συγκεκριμένο φάκελο». Παράλληλα, στο άρθρο γίνεται αναφορά στην πρόβλεψη του Ευρωπαίου επιτρόπου Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, ότι «ο Φλεβάρης, ρεαλιστικά, είναι η καταλληλότερη στιγμή κατά την οποία μπορεί να επιτευχθεί μια πολιτική συμφωνία».

Ο Ιταλός αναλυτής γράφει ότι η χώρα μας θέλει να ολοκληρώσει όσο γίνεται συντομότερα την αξιολόγηση αυτή, για να ενταχθεί, εντός του πρώτου τριμήνου του έτους, στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σε σχέση με τα μέτρα για τις συντάξεις, τις δομικές μεταρρυθμίσεις και το φορολογικό σύστημα, εκτιμά ότι «έχουν γίνει πολλά, αλλά πολλά πρέπει ακόμη να γίνουν, ενώ η κυβέρνηση «έχει πάψει, πλέον, να έχει εξέχουσα θέση στα γκάλοπ» γράφει ο Βιττόρριο Ντα Ρολντ, με αναφορά και στις διαδηλώσεις των εργαζομένων στον τομέα της υγείας.

«Ίσως ήρθε η στιγμή μιας ρεαλιστικής κίνησης, η οποία να επιτρέψει να κλείσει γρήγορα η δεύτερη αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος διάσωσης, πριν από τον Φεβρουάριο. Στην συνέχεια, όπως υπενθυμίζει ο Πιέρ Μοσκοβισί, θα εκλείψει κάθε ευκαιρία, λόγω ενός έντονου προγράμματος εκλογικών αναμετρήσεων, και θα είναι σαν να προσπαθεί, κανείς, να προσγειωθεί σε διάδρομο αεροδρομίου, μέσα σε πυκνή ομίχλη».

Πηγή

Σοκ στο Eurogroup για την Ελλάδα: Ολοι οι δανειστές ζητούν νέα μέτρα

Να νομοθετήσει προληπτικά συγκεκριμένα μέτρα μετά το 2018 ζήτησαν οι θεσμοί από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στη συνάντηση που είχαν πριν το Eurogroup το οποίο ολοκληρώθηκε.

Τα μέτρα αυτά, σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες θα τεθούν σε ισχύ μετά την ολοκλήρωση του Μνημονίου, δηλαδή από το 2019. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες τα μέτρα αφορούν περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και μείωση του αφορολόγητου ορίου.

Το ιδιαίτερα ανησυχητικό για την ελληνική πλευρά είναι ότι «έχασε» και τον τελευταίο «σύμμαχό» της, την Κομισιόν η οποία συντάσσεται με τις απαιτήσεις του ΔΝΤ και του Σόιμπλε για νομοθέτηση μέτρων από τώρα για την περίοδο μετά το μνημόνιο, από το 2018 και μετά.

  

Υπενθυμίζεται ότι η κυβερνηση σε όλους τους τόνους – και δια χειλεων του ίδιου του Πρωθυπουργού – έχει προειδοποιήσει ότι δεν προτίθεται να θεσμοθετήσει ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα.

Η διαφωνία Σόιμπλε-Τσακαλώτου

Νωρίτερα είχε ολοκληρωθεί με έντονη δαφωνία η συνάντηση Σόιμπλε-Τσακαλώτου στο περιθώριο της συνεδρίασης του Eurogroup στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, στο τετ α τετ των δύο ανδρών δεν υπήρξε σημείο σύγκλισης με την αγωνία να κορυφώνεται.

Προσερχόμενος στο Eurogroup ο Β. Σόιμπλε δήλωσε με νόημα πως «ήρθε η ώρα, η Ελλάδα να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις της».  

Πηγή     

Άρειος Πάγος: «Όχι» στην έκδοση των 8 Τούρκων αξιωματικών

Τη μη έκδοση στην Τουρκία των οκτώ Τούρκων αξιωματικών, που έφτασαν στην Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στη γείτονα χώρα, αποφάσισαν τα Ποινικά Τμήματα του Αρείου Πάγου.    Tο ανώτατο δικαστήριο δέχθηκε τα επιχειρήματά τους ότι δεν θα έχουν δίκαιη δίκη στην Τουρκία και ότι κινδυνεύουν να υποστούν βασανισμούς, ακόμη και να χάσουν τη ζωή τους, όπως αναφέρει η Καθημερινή. Και για τους οκτώ διατάχθηκε η απόλυση τους από τις φυλακές.   Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου, «η πιθανότητα ακυρώσεως ή περιστολής του πλαισίου δικαιωμάτων όλων των εκζητουμένων, ανεξαρτήτως του βαθμού ενοχής ή βαρύτητας των αδικημάτων, δεν επιτρέπει την εφαρμογή διατάσεων που ρυθμίζουν την έκδοσή τους, αφού αυτές υποχωρούν έναντι των υπέρτερης σημασίας κανόνων που προστατεύουν τα δικαιώματα του ανθρώπου».

Υπενθυμίζεται ότι για τους οκτώ Τούρκους είχαν εκδοθεί αντίθετες αποφάσεις από το Συμβούλιο Εφετών της Αθήνας από τρεις διαφορετικές δικαστικές συνθέσεις. Κατά συνέπεια και στον Άρειο Πάγο, οι αναιρέσεις συζητήθηκαν σε τρία διαφορετικά ποινικά τμήματα, με διαφορετικές και πάλι συνθέσεις.   Η σημερινή απόφαση του ποινικού τμήματος του Αρείου Πάγου κλείνει οριστικά το θέμα, καθώς ο νόμος προβλέπει πως αρνητικές αποφάσεις του ανωτάτου δικαστηρίου δεν αναιρούνται, ούτε αλλάζουν.   Σημειώνεται πως από την πρώτη στιγμή, η Τουρκία έχει διαμηνύσει πως επιθυμεί να επιστραφούν άμεσα στη χώρα και έχει αφήσει να εννοηθεί πως θα κάνει δεκτή με δυσαρέσκεια την παραχώρηση ασύλου.  

Δηλώσεις των συνηγόρων   Οι δύο συνήγοροι των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών, Χρίστος Μυλωνόπουλος και Όμηρος Ζέλιος, μετά την ανακοίνωση των αποφάσεων του Αρείου Πάγου, έκαναν τις παρακάτω δηλώσεις:   «Ήταν μια μεγάλη νίκη για τις ευρωπαϊκές αξίες και την ελληνική Δικαιοσύνη. Διακυβευόταν η αξιοπρέπεια του ελληνικού δικαστικού συστήματος. Η απόφαση αποτελεί υποθήκη για τους νέους νομικούς. Μετά τα εμπόδια που τέθηκαν στον πρώτο βαθμό, δεν ήμουν τόσο σίγουρος για την απόφαση του Αρείου Πάγου. Κανονικά θα πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι, καθώς δεν υπάρχουν διοικητικά μέτρα σε βάρος τους. 

Οι ίδιοι, με αξιοπρέπεια υπέμειναν όλον αυτό τον Γολγοθά και εκφράζουν ευχαριστίες για τη συμπαράσταση των Ελλήνων», ανέφερε ο Χρίστος Μυλωνόπουλος.    «Η σημερινή απόφαση δείχνει ότι στην Ελλάδα του 2017 η Δικαιοσύνη μπορεί να αποτελέσει μια φωτεινή ελπίδα για το μέλλον, όταν αφήνεται να λειτουργήσει ανεξάρτητη. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους αρεοπαγίτες και τους εισαγγελείς, που έδειξαν σθένος, αποδεικνύοντας ότι η χώρα μας όχι μόνο γέννησε, αλλά διασφαλίζει τις ευρωπαϊκές και τα ανθρώπινα δικαιώματα», σημείωσε ο Όμηρος Ζέλιος.

Πηγή    

Πρόγραμμα χωρίς ΔΝΤ... δε γίνεται

Σε αδιέξοδο βρίσκεται για ακόμη μία φορά η ελληνική κυβέρνηση, καθώς σήμερα ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος αναμένεται να αντιμετωπίσει τους Ευρωπαίους ομολόγους του στις Βρυξέλλες.

Το σημερινό Eurogroup δεν πιστεύεται ότι θα επιτύχει κάποια θετική απόφαση για την Αθήνα, η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, την ώρα που οι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις αποτελούν μονόδρομο, δημιουργώντας κι άλλες αντιδράσεις στην ελληνική κοινωνία.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσαν τα μέσα ενημέρωσης, ανώτερος αξιωματούχος της ευρωζώνης ανέφερε ότι ο Φεβρουάριος είναι ο τελευταίος μήνας, κατά τον οποίο μπορεί να βρεθεί λύση για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, καθώς από τον Μάρτιο και μετά ξεκινά μια «μακρά εκλογική περίοδος» για σειρά κρατών-μελών.

Παράλληλα, σημείωσε ότι το αίτημα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για προκαταβολική νομοθέτηση μέτρων μετά το 2018 είναι το μεγάλο ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, για να βρεθεί μια λύση.

Ο ίδιος πρόσθεσε πως η πλήρης συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα είναι «εκ των ων ουκ άνευ», διαφορετικά ανέφερε ότι η μη συμμετοχή στο πρόγραμμα θα έφερνε σημαντικά τεχνικά προβλήματα και θα επέβαλε μεγάλες καθυστερήσεις.

Ο αξιωματούχος της ευρωζώνης ανέφερε ότι στο αυριανό Eurogroup θα καταγραφεί η πορεία της δεύτερης αξιολόγησης και θα επιβεβαιωθεί η συνέχιση της διαπραγμάτευσης, μεταξύ Αθήνας και θεσμών, στο προσεχές μέλλον.

Εκτίμησε ότι υπάρχουν πολύ καλές πιθανότητες οι τέσσερις θεσμοί να βρουν «κοινό τόπο» και να συμφωνήσουν να επιστρέψουν στην Αθήνα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Παράλληλα, εκτίμησε ότι οι ελληνικές αρχές θα είναι σε θέση να συμφωνήσουν στις βασικές παραμέτρους που θα προκύψουν και επομένως η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης θα είναι δυνατό να επιτευχθεί ως το Eurogroup του Φεβρουαρίου.

Εξάλλου, ο ίδιος ανέφερε ότι οι ελληνικές αρχές έστειλαν επιστολή στους θεσμούς καταγράφοντας τις σκέψεις τους. «Η επιστολή αποτελεί καλό σημειό εκκίνησης για μια συμφωνία» ανέφερε ο αξιωματούχος, σημειώνοντας, ωστόσο, ότι θα χρειαστούν περαιτέρω συζητήσεις.

Όπως είπε ο ίδιος, από τη μία υπάρχουν τα θέματα της αξιολόγησης (μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, προϊόντων, ενέργειας κτλ.) και από την άλλη τα θέματα που εγείρει το ΔΝΤ και συγκεκριμένα τη δημοσιονομική πορεία της Ελλάδας μετά το 2018. Στις συζητήσεις, πάντως, θα ληφθεί πιθανότατα υπόψη η δημοσιονομική υπεραπόδοση του 2016, ενδεχομένως και του 2017.   

Πηγή

Θέλουμε Πούτιν και Ρωσία…

Του Γιάννη Παντελάκη

Μια τελευταία δημοσκόπηση ήρθε για να μας πει πως οι Έλληνες εκτιμούν τον Πούτιν περισσότερο από κάθε άλλο ξένο ηγέτη και θεωρούν την Ρωσία την πιο φιλική προς την Ελλάδα, χώρα. Αντικειμενικά, δεν υπάρχει κανένα γεγονός ή σοβαρός λόγος που να ερμηνεύει αυτή τη συμπεριφορά.

Ο Πούτιν δεν βοήθησε στο ελάχιστο τη χώρα στα χρόνια της κρίσης, οι Ρώσοι δεν έδειξαν κάποια ανάλογη συμπεριφορά. Γιατί ωστόσο ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας κάνει μια τέτοια επιλογή αφήνοντας στην άκρη ακόμα και χώρες με τις οποίες διατηρούμε παραδοσιακές φιλίες;

Αν εξαιρέσουμε ένα μικρό-φαντάζομαι- ποσοστό το οποίο έχει φιλικά προς την Ρωσία αισθήματα λόγω της ορθοδοξίας  ή επειδή φαντάζεται ανάλογες γεωπολιτικές «συμμαχίες»,  υπάρχει μια σοβαρή πιθανότητα ένα μεγαλύτερο ποσοστό να θεωρεί αδιέξοδη την πορεία μας μέσα στην Ε.Ε. και να αναζητεί τρίτες λύσεις. Ακόμα και αν αυτές τις λύσεις τις αναζήτησε και η σημερινή κυβέρνηση λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας προσδοκώντας ένα δάνειο από τη Ρωσία που θα λειτουργούσε αντισταθμιστικά στις πιέσεις των δανειστών. Δάνειο ή οποιαδήποτε άλλη βοήθεια, δεν δόθηκε ποτέ βέβαια, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά ούτε καν στην Κύπρο που διατηρούσε παραδοσιακά καλές σχέσεις με την Ρωσία. Ο πρώην πρόεδρος Χριστόφιας αποκάλυψε πρόσφατα ότι είχε ζητήσει 5-7 δις. δάνειο από τον Πούτιν για να αντιμετωπίσει την κρίση, αλλά δεν το πήρε ποτέ.

Το συγκεκριμένο εύρημα της δημοσκόπησης, είναι πολύ πιθανό να συνδέεται με την απογοήτευση από την Ε.Ε. και την ευρωζώνη. Τα σχετικά ποσοστά  άλλωστε, ολοένα και αυξάνονται συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν, η δυσπιστία για το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα κυριαρχεί σε μεγάλες πληθυσμιακά ομάδες.  Οκτώ μήνες πριν μια δημοσκόπηση (Public Issue), έδειξε πως ολοένα και περισσότεροι Έλληνες δεν φοβούνται την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Το 30% θεωρούσε πως με μια τέτοια επιστροφή η κατάσταση θα ήταν καλύτερη, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό μόλις έξι μήνες πριν ήταν 21%.

Οι επισημάνσεις των οικονομολόγων (ανεξαρτήτως κομμάτων), πως επιστροφή στη δραχμή ιδιαίτερα με τη σημερινή κατάσταση θα σημαίνει απόλυτη καταστροφή, φαίνεται πως δεν «συγκινεί» μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Ενδεχομένως λόγω άγνοιας, ενδεχομένως λόγω της λογικής πως βιώνουν την απόλυτη οικονομική απελπισία και θεωρούν πως δεν υπάρχει παρακάτω από αυτή. Παρότι υπάρχει.

Λιγότερο από ένα μόλις μήνα πριν (31/12/2016), μια νέα δημοσκόπηση (Καπα Research), ήρθε να επιβεβαιώσει πως η κοινωνία είναι απόλυτα διχασμένη σε ότι αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Το 47% επιθυμεί την διάλυση της ευρωζώνης και το 49,5% την συνέχιση της ύπαρξής της. Όμως, το πιο εντυπωσιακό εύρημα, είναι άλλο. Αυτό που δείχνει ότι το 42% πιστεύει ότι θα ήμασταν καλύτερα με δραχμή και το 45% που επιμένει στο ευρώ.

Δυο χρόνια πριν, η εικόνα ήταν θεαματικά διαφορετική. Λίγοι μόλις ήταν τότε εκείνοι που δεν έβλεπαν τους κινδύνους επανόδου στο εθνικό νόμισμα με τις σημερινές μάλιστα συνθήκες. Πολιτικές, μικροπολιτικές και τακτικισμοί πολιτικών-και όχι μόνο-δυνάμεων, έχουν ανατρέψει την εικόνα. Και φυσικά, η ίδια η κινητήρια δύναμη της ευρωζώνης, η Γερμανία με την σκληρή στάση που διατηρεί δημιουργεί επιφυλάξεις για την ευρωζώνη αλλά και γενικότερα την Ε.Ε..

Παρότι όπως οι περισσότεροι ειδικοί στη χώρα μας επισημαίνουν πως επιστροφή στη δραχμή ισοδυναμεί με κόλαση, ιδιαίτερα για τους οικονομικά ανίσχυρους, όλα δείχνουν πως στην επόμενη μέτρηση οι φίλοι της δραχμής θα έχουν αυξηθεί. Ενδεχομένως να έχουν αυξηθεί και εκείνοι που περιμένουν σωτηρία από τον Πούτιν... 

Tο σχέδιο για τις αλλαγές σε Λύκειο και πανελλαδικές

Η πρόταση της επιτροπής «σοφών» του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής για την αναμόρφωση του Λυκείου και το νέο σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κατατέθηκε σήμερα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

Σύμφωνα με το σχέδιο αναμένονται αλλαγές τόσο στη δομή του Λυκείου όσο και στο σύστημα των εξετάσεων για την εισαγωγή σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ.

Αφού διαμορφωθεί το τελικό σχέδιο, το νέο σύστημα αναμένεται να εφαρμοστεί για πρώτη φορά το 2020, για τους μαθητές που τον προσεχή Σεπτέμβριο θα φοιτήσουν στην Α' Λυκείου.

Αναλυτικά η πρόταση:

Εισαγωγικά:

Είναι κοινή παραδοχή ότι το Λύκειο ως βαθμίδα έχει σε μεγάλο βαθμό ακυρωθεί. Οι μαθητές και οι μαθήτριες δυστυχώς πολύ συχνά αδιαφορούν για την εκπαιδευτική πράξη, θεωρούν πως λίγα έχουν να αποκομίσουν από το σχολείο και στρέφονται στα φροντιστήρια για να προετοιμαστούν για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Έτσι, μεγάλο μέρος του επίσημου σχολικού προγράμματος απαξιώνεται, υπονομεύεται ο κρίσιμος δεσμός μεταξύ μαθητών/μαθητριών και εκπαιδευτικών και η εκπαιδευτική διαδικασία συνδέεται με τη ρουτίνα, τον καταναγκασμό, την έλλειψη νοήματος.

Εντός αυτής της συνθήκης πολλά μαθήματα θυσιάζονται στο βωμό των πανελλαδικών εξετάσεων, αρκετά διδάσκονται με ένα τρόπο τυπικό (μόνο και μόνο γιατί περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σπουδών), ενώ ακόμα και όσα συνδέονται με το στόχο των τελικών εξετάσεων δεν συγκεντρώνουν πάντα το ενδιαφέρον των μαθητών και των μαθητριών. Σε αυτό το μαθησιακό περιβάλλον ευνοείται η αποστήθιση σε βάρος της κριτικής γνώσης και η ελληνική οικογένεια υποβάλλεται σε σοβαρή οικονομική αφαίμαξη για να καλύψει τα δίδακτρα των φροντιστηρίων. Είναι σαφές λοιπόν ότι απαιτείται ένας συνολικός επανασχεδιασμός της γενικής εκπαίδευσης με σημείο αιχμής το Λύκειο, που θα επιτρέψει τη θετική επανασημασιοδότηση της εκπαιδευτικής πράξης εντός του Λυκείου.

Προϋποθέσεις

Οι προτεινόμενες μεταβολές της δομής του Λυκείου συνδέονται με πρωτοβουλίες γενικότερου χαρακτήρα που αφορούν ήδη τις προηγούμενες βαθμίδες και κυρίως:

• την ουσιαστική στήριξη της δουλειάς των Δημοτικών Σχολείων και την ανανέωση των προγραμμάτων σπουδών και των εκπαιδευτικών υλικών Δημοτικού και Γυνασίου με στόχο την άμβλυνση των μορφωτικών ανισοτήτων,

• τη σύνδεση μεμονωμένων αντικειμένων σε ευρύτερες ενότητες και την καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος συνέργειας των εκπαιδευτικών διαφορετικών ειδικοτήτων (με παράλληλη επιμόρφωσή τους),

• την ενίσχυση των επιστημονικών αντικειμένων με τη εξασφάλιση διδασκαλίας των μαθημάτων σε δίωρες περιόδους (90 λεπτά), ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για διερευνητική, ενεργητική μάθηση και σχεδιασμό ομαδοσυνεργατικών δραστηριοτήτων,

• την αλλαγή περιεχομένων, υλικών και μεθόδων στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του ερευνητικού προβληματισμού, του ενδιαφέροντος και εντέλει της βαθύτερης κατανόησης αντί της απλής αποστήθισης,

• την κατοχύρωση εναλλακτικών μεθόδων αξιολόγησης μαθητριών και μαθητών, αλλά και την αλλαγή προσέγγισης στο τι ελέγχεται δια των εξετάσεων (ιδίως των πανελλαδικών),

• το σταδιακό χαρακτήρα των μεταρρυθμίσεων.

Γενικά χαρακτηριστικά

Κεντρικό χαρακτηριστικό της πρότασης αποτελεί η δυνάμει ενιαία αντιμετώπιση του Λυκείου, Γενικού και Επαγγελματικού, και επομένως ο προσανατολισμός προς μια σταδιακή εγκαθίδρυση «πολυκλαδικότητας», μετά την εξασφάλιση των αναγκαίων προϋποθέσεων υποδομής και τεχνικών λύσεων. Στην κατεύθυνση αυτή προτείνεται κοινός κορμός στην Α' τάξη των ΓΕΛ και ΕΠΑΛ και σταδιακή οργάνωση των Β' και Γ' τάξεων στη λογική επιλογών που εξασφαλίζουν πλάι στην επιστημονική και την τεχνολογική και επαγγελματική εκπαίδευση ως ισότιμες.

Έτσι προτείνεται η άμεση επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ώστε να συμπεριλάβει την Α' Λυκείου και η εξέταση της δυνατότητας γρήγορης επέκτασης και στις άλλες δύο τάξεις.

Ιδιαίτερο γνώρισμα της πρότασης αποτελεί η έμφαση στα ενδιαφέροντα των μαθητριών και μαθητών, που μπορούν να δοκιμάσουν τις κλίσεις τους στη Β' Λυκείου και να συνδιαμορφώσουν, βάσει επιλογών, το πρόγραμμά τους στην Γ' Λυκείου προσανατολιζόμενοι στο πώς και σε τι θέλουν να συνεχίσουν.

Για τις ανάγκες ενός τέτοιου Λυκείου τα μαθήματα διδάσκονται όχι μόνο εντός ευρύτερων επιστημονικών ενοτήτων αλλά και αφιερώνονται σε καθένα από αυτά περισσότερες ώρες (για τη Γ' προτείνονται εξάωρα μαθήματα), ώστε να μπορεί η εκπαιδευτική διαδικασία να είναι ουσιαστική και σε βάθος, πράγμα που εκτιμάται πως θα περιορίσει και τη ζήτηση φροντιστηριακής βοήθειας.

Εισάγεται, δίπλα στον επαγγελματικό προσανατολισμό (και στα ΓΕΛ), η συμμετοχή μαθητών και μαθητριών σε συλλογικές δημιουργικές δραστηριότητες (που θα μπορούσαν να συνδέονται και με τις δράσεις των μαθητικών κοινοτήτων, που πρέπει να ανανεωθούν ως θεσμός) και η εκπόνηση εκτενέστερων ερευνητικών εργασιών.

Α' τάξη Λυκείου

Η προτεινόμενη διάρθρωση του Λυκείου εκκινεί από μία ευρεία θεματική μιας ενιαίας Α’ τάξης και οδεύει σε μία Β’ τάξη με ανοιχτές ακόμα δυνατότητες αλλά και ένα χαρακτήρα που θα «προαναγγέλλει» τις πιο συγκεκριμένες επιλογές στην Γ’ τάξη.

Το Πρόγραμμα Σπουδών της Α’ τάξης του Λυκείου αντανακλά τα βασικά χαρακτηριστικά τόσο της αντίστοιχης τάξης του Γενικού Λυκείου όσο και αυτής του Τεχνικού-Επαγγελματικού. Οι μαθητές/μαθήτριες θα μπορούν να εξοικειωθούν με τα γνωστικά αντικείμενα και των δύο υφιστάμενων σήμερα τύπων εκπαίδευσης και να επιλέξουν την εκπαιδευτική πορεία που ταιριάζει καλύτερα σε αυτούς. Η αλλαγή αυτή θα αφορά, αρχικά τουλάχιστον, την Α’ τάξη, διερευνώνται όμως οι δυνατότητες μεταφοράς της λογικής αυτής και στις υπόλοιπες δύο τάξεις του Λυκείου.

Μια τέτοια επιλογή συνδέεται άμεσα με την αναβάθμιση της Τεχνικής-Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και την ανάδειξή της ως ισότιμου πυλώνα. Το Λύκειο μπορεί έτσι να συνεισφέρει στην επί ίσοις όροις προώθηση ποικίλων μορφών γνώσης, δεξιοτήτων και ικανοτήτων, στην προσφορά ποικίλων δυνατοτήτων για τους/τις μαθητές/μαθήτριες (τόσο γνωστικά όσο και εργασιακά-επαγγελματικά), στην καλλιέργεια πολλαπλών εκδοχών μάθησης και γνωστικών ενδιαφερόντων.

Β' και Γ' τάξη Λυκείου

Στον ανασχεδιασμό των δύο αυτών τάξεων βρίσκεται η αιχμή της πρότασης.

Εδώ κρίνεται η δυνατότητα του σχολείου να «ανακτήσει» το Λύκειο την εκπαιδευτική και παιδαγωγική αποστολή του, να απαλλάξει τις μαθήτριες και τους μαθητές από τυφλά άγχη και τις οικογένειές τους από τα βάρη των φροντιστηρίων.

Υπό αυτό το πρίσμα, η κεντρική λογική της πρότασης είναι:

α) να διατηρηθεί, επί το δυνατόν, ο «πολυδιάστατος» χαρακτήρας της γνώσης που αναπτύχθηκε στην Α’ Λυκείου, με την προσφορά επιλογών μαθημάτων ή ενοτήτων μαθημάτων όλων των γνωστικών, επιστημονικών και τεχνολογικών πεδίων, ώστε οι μαθητές να μπορούν να δοκιμάσουν τις κλίσεις τους και να επενδύσουν τα ενδιαφέροντά τους∙

β) να μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των μαθημάτων στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου (Αυτό κρίθηκε απαραίτητο ως ένα πρώτο βήμα εξορθολογισμού του Προγράμματος Σπουδών, καθώς οι μαθητές/μαθήτριες βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με ένα πολύ μεγάλο αριθμό μαθημάτων -18 στη Β' Λυκείου, 15 στη Γ' Λυκείου-, γεγονός που οδηγεί σε έναν κατακερματισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την καθιστά λιγότερο αποτελεσματική.)∙

γ) να αυξηθούν οι ώρες διδασκαλίας των επιμέρους μαθημάτων, ώστε να είναι δυνατή η εμβάθυνση, η συστηματική και αποτελεσματική διδασκαλία και η στήριξη των μαθητριών και μαθητών ανάλογα με τις δυσκολίες τους∙

δ) να προετοιμάζει το πρόγραμμα μαθημάτων των δύο τελευταίων τάξεων του Λυκείου τους μαθητές/μαθήτριες για τις απαιτήσεις των σπουδών στην

Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Αυτό σημαίνει τόσο την παροχή των απαραίτητων γνώσεων όσο και την εξοικείωση με το επιστημονικό πνεύμα και το χαρακτήρα της επιστημονικής γνώσης. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θεωρήθηκε σωστό στη Β' Λυκείου να παραμείνει ένας ισχυρός κορμός υποχρεωτικών μαθημάτων που θα παρέχει ένα κρίσιμο φάσμα γνώσεων, πριν οι μαθητές προβούν στην καταλληλότερη γι’ αυτούς επιλογή στη Γ' Λυκείου πιο συγκεκριμένης επιστημονικής κατεύθυνσης. Ειδικότερα, στη Γ’ Λυκείου η κεντρική λογική είναι η ύπαρξη μιας ενότητας επιλογών που δίνει δυνατότητα προσανατολισμού, σε συνδυασμό με μία ελεύθερη επιλογή εκτός «ειδίκευσης». Επομένως, στην τελευταία τάξη του Λυκείου τα υποχρεωτικά μαθήματα θα είναι εξαιρετικά περιορισμένα, θα παίζουν όλα ρόλο στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ώστε να μην υπάρχουν μαθήματα δύο ταχυτήτων, κάτι που σήμερα διαλύει τη σχολική καθημερινότητα) ενώ θα είναι έντονη η παρουσία των μαθημάτων συγκεκριμένης κατεύθυνσης∙

ε) να διαμορφωθεί το Πρόγραμμα Σπουδών με τέτοιο τρόπο ώστε τα διδακτικά αντικείμενα να υπαχθούν στις ευρύτερες επιστημονικές τους περιοχές και να διδάσκονται εντός ενοποιημένων πεδίων (εντός των οποίων σχεδιάζονται και εκπονούνται και ερευνητικές εργασίες)∙

στ) οι αλλαγές αυτές να συμβαδίζουν με περαιτέρω αλλαγές στη διδακτική και μαθησιακή διαδικασία, ώστε να καλλιεργείται η κριτική σκέψη και να αναπτύσσουν οι μαθητές αναλυτικές και συνθετικές ικανότητες∙

ζ) να μεταβληθεί παράλληλα ο τρόπος αξιολόγησης (για παράδειγμα, υιοθέτηση πρακτικών της περιγραφικής αξιολόγησης, έλεγχος πολλαπλών και σύνθετων ικανοτήτων (αναλυτική, συνθετική, κριτική, δημιουργική σκέψη, πρωτοτυπία, φαντασία) και όχι της επάρκειας στη στεγνή αναπαραγωγή της γνώσης)∙

η) η νέα αυτή αντίληψη να ισχύσει άμεσα και για τις πανελλαδικές εξετάσεις, ώστε να καλλιεργηθεί σταδιακά μία αλλαγή στάσης εκπαιδευτικών και μαθητών/-τριών, αλλαγή στον τρόπο διδασκαλίας και προετοιμασίας των υποψηφίων•

θ) να μελετηθεί συστηματικά η δομή του ΕΠΑΛ, το οποίο οδηγεί με την ολοκλήρωση των σπουδών του σε ισότιμο τίτλο λυκείου αλλά και σε επαγγελματικά δικαιώματα.

Προσδοκώμενα αποτελέσματα

Οι παραπάνω παρεμβάσεις αναμένεται να συμβάλουν καθοριστικά στους εξής στόχους:

α) αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό των περιεχομένων και των πρακτικών του δημόσιου σχολείου,

β) αποκάλυψη και αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων τόσο των μαθητών και μαθητριών όσο και των εκπαιδευτικών,

γ) επανασημασιοδότηση της δημόσιας παιδείας ως αξίας θετικής και ως πεδίου που προάγει πραγματικά τους στόχους και τους σκοπούς για τους οποίους προορίζεται προς όφελος μιας δημοκρατικής πολιτείας,

δ) ορθολογική οργάνωση της Εκπαίδευσης,

ε) ενίσχυση της σύνδεσης μεταξύ σχολείου και κοινωνίας,

στ) όφελος κοινωνικό και οικονομικό από την παροχή συνθηκών δημιουργικής εργασίας στους εκπαιδευτικούς,

ζ) άμβλυνση των μορφωτικών ανιστοτήτων.

Το σχήμα

Γ' Λυκείου

- ελάχιστα υποχρεωτικά μαθήματα

- έμφαση στις επιλογές και στις κατευθύνσεις

- προετοιμασία για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Β' Λυκείου

- ισχυρός κορμός υποχρεωτικών μαθημάτων

- εμβάθυνση στα επιστημονικά αντικείμενα

- δοκιμή κλίσεων και ενδιαφερόντων

Α' Λυκείου

- κοινός κορμός μαθημάτων σε ΓΕ.Λ. και ΕΠΑ.Λ.

- ολοκλήρωση υποχρεωτικής εκπαίδευσης

- μαθήματα επιλογής/διερεύνηση επιλογών

Το Απολυτήριο

Η επιτυχής φοίτηση στο Λύκειο θα οδηγεί στην απόκτηση του Απολυτηρίου. Βασικός στόχος της πρότασης της επιτροπής αποτελεί η αναβάθμιση του Απολυτηρίου. Είναι σημαντικό το Απολυτήριο να αποκτήσει αξία διότι αυτό θα ενισχύσει την ποιότητα της παρεχόμενης σχολικής εκπαίδευσης. Ένα Απολυτήριο με κύρος και νόημα θα καλλιεργήσει στην κοινωνία εκείνη την κουλτούρα που σε βάθος χρόνου θα επιτρέψει στο σχολείο να αποκτήσει σταδιακά ουσιαστική εκπαιδευτική και διδακτική ισχύ.  

Πηγή

Δυο χρόνια με κατήφεια και βλαστήμιες

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Μου θυμίζει φίλος θαλερός (όταν από τις κοινωνικές σχέσεις εκλείπουν ο εγωισμός και η λύσσα για επιδειξιμανία και όταν ταυτόχρονα λοιδορούνται η τάση κυριαρχίας και οι αρρωστημένες φαντασιώσεις, η φιλία είναι για λίγους - εκλεκτούς) ότι κάποτε σαν σήμερα ή εντός χρόνου περιμαζευτικού (εντάξει, πριν από δύο χρόνια ακριβώς) ο πολυθρύλητος ΣΥΡΙΖΑ και οι υπηρέτες αυτού υφάρπαξαν την κυβέρνηση του κράτους που εμφανίζεται ως Ελλάδα· ουδείς διανοείται να διερευνήσει εάν εξ υπαρχής η χώρα ήτο εν προτεκτοράτον και πέραν τούτου... αλλά, άλλα λόγια· ν’ αγαπιόμαστε, διότι οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι ουδέποτε γίναμε ανεξάρτητο κράτος.

Οποιος αμφισβητεί την προηγούμενη φράση ας ψάξει στα κιτάπια ίδρυσης του νέου ελληνικού κράτους να δει πόση ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία βόσκει στα λιβάδια του.

Λοιπόν δυο χρόνια απραξίας και αμηχανίας· ε, έτσι συμβαίνει όταν προσδοκάς να αλώσεις το «σύστημα» από τα μέσα ερειδόμενος σε ιδεολογικές αριστερές τάχα φούσκες, οι οποίες δεν είναι τι άλλο παρά η άλλη όψη της εξουσίας (μην μπερδευτεί κανείς με τη θεωρία των δύο άκρων παρακαλώ...).

Λέγαμε θα επικρατήσει η λογική, που πρέσβευε ότι οι αδύναμες κοινωνικές ομάδες θα αποκτούσαν λόγο και οι ανάγκες τους θα γίνονταν πραγματικότητα διότι η αριστερή κυβέρνηση... και λοιπά· οχληρά, ας μην τα επαναλαμβάνουμε.

Δεν έχει επίσης νόημα να τρώμε τα σωθικά μας ή να μετριόμαστε σε αριστερόμετρα και άλλες ανοησίες· θα φαινόταν ανίερο να μας πει κάποιος ότι όλη αυτή η Αριστερά που κουβαλούσαμε μέσα μας τόσα χρόνια ήταν μία πομφόλυξ όπως όλες οι άλλες ιδεολογικές πομφόλυγες.

Θα ξεραινόμασταν από την αλήθεια αυτή, θα λέγαμε μάλλον σ' αυτόν που θα το ξεστόμιζε εναντίον μας ότι είναι ψευδοαστός, υπηρέτης του καπιταλισμού και άλλα φαιδρά, για παρωχημένους ιδεολόγους, αριστερής πάντα κοπής.

Και τι θα κάναμε μετά; Πώς θα δικαιολογούσαμε τη φτωχή ύπαρξή μας; Πώς θα κοιταζόμασταν στον καθρέφτη της ζώσας πραγματικότητας; Πώς θα υπολογίζαμε το βάρος της παρουσίας μας στην κοινότητα και στον πλανήτη;

Καλό είναι να μη λέμε πολλά περί τα σπουδαία (μη εική περί των μεγίστων συμβαλλώμεθα, όπως θεωρείται ότι έλεγε ο Ηράκλειτος). Δεν φταίει η Αριστερά για τα δεινά της οικουμένης· φταίνε εκείνοι που με θρασύτητα μας έπεισαν ότι είναι οι εκφραστές της Αριστεράς και οι «σωτήρες» της χώρας.

Ανθρωποι «λίγοι» και ανεπαρκείς -έτσι τουλάχιστον δείχνει η «θητεία» τους στο κυβερνητικό έργο-, σερνόμαστε κι εμείς στις ταπεινές μας γνώσεις, αρνούμενοι πεισματικά ότι μπορεί να πήραμε τη ζωή μας λάθος - θα ήταν (νομίζουμε) ιεροσυλία κάθε τι που θα αρνιόταν τις πεποιθήσεις μας, την ιδεολογία μας, τον ανθρωπισμό μας ακόμη.

Δυο χρόνια, μάλιστα -!- με αριστερή κυβέρνηση και η ζωή μάλλον βαρέθηκε να ανεβαίνει την ανηφόρα· ούτε σημαίες ούτε ταμπούρλα, μόνο κατήφεια και βλαστήμιες, αδράνεια και ασφυξία. Δυο χρόνια ασήμαντα για τους ιστορικούς του μέλλοντος, χωρίς πυγμή, χωρίς αισιοδοξία, δίχως ελπίδα και οποιαδήποτε απαντοχή. Μπλέξαμε...

Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματι απάντων, διότι έστω κι ένας να μιλήσει θα έρθουν τα πάνω κάτω - κάποιοι παλαίμαχοι «βομβιστές» θα αρχίσουν να μας υβρίζουν διότι τάχα δεν καταλαβαίνουμε και δεν σεβόμαστε το παρελθόν (τους). Καλά· και με το μέλλον (μας) τι γίνεται;

Η νόσος του ψεύδους

Του Παντελή Μπουκάλα

Χαλκεία, κακόσημα χαλκεία, που μηχανορραφούσαν και δεν δημιουργούσαν, δούλευαν από πολύ παλιά. Ας πούμε από τον καιρό που, με τον Πίνδαρο, το ρήμα «χαλκεύω» άρχισε να χρησιμοποιείται και με μεταφορική σημασία. Για παράδειγμα, σαν χαλκείο που έβλαψε σοβαρότατα την εικόνα των Κρητών, για να υιοθετήσουμε τη σημερινή ορολογία, λειτούργησε η τραγική ποίηση, με τη δυσάρεστη φήμη που σκόρπιζε από τη σκηνή για την κακία και την αυθαιρεσία του Μίνωα («ως χαλεπού και βιαίου γενομένου», λέει ο Πλούταρχος στον Βίο του Θησέα). Και ήταν τόσο διαβρωτική η σπορά απαξιωτικών φημών στα θέατρα, γεμάτα πάντοτε, ώστε να καταφέρει να καλύψει όσα τιμητικά αφιέρωσαν στον Μίνωα και οι δύο επικοί, ο Ομηρος και ο Ησίοδος. «Εοικε γαρ όντως χαλεπόν είναι φωνήν εχούση πόλει και μούσαν απεχθάνεσθαι», συμπεραίνει ο Πλούταρχος. Είναι, στ’ αλήθεια, κακό να σε μισεί πόλη που έχει στη διάθεσή της φωνή και μούσα.

Στις μέρες μας, έχει κανείς ώρες ώρες την αίσθηση ότι έτσι διαδικτυωμένοι όπως περνούμε τον χρόνο μας, με τα δάχτυλά μας να ερωτοτροπούν συνεχώς με κάποιο πλήκτρο, ζούμε μέσα σε ένα τεράστιο χαλκείο. Δεν είναι πια κάτι μετρήσιμο – οι εννιά μούσες, οι δέκα εφημερίδες, τα πέντε κανάλια. Τώρα, δυνάμει, οι παραγωγοί ειδήσεων είναι όσοι και οι καταναλωτές τους, οι διακινητές ψευδών ισάριθμοι με τα θύματά τους. Δεν μιλάω για τον επώνυμο, υπογεγραμμένο λόγο, που παίρνει την ευθύνη του ακόμα κι όταν συκοφαντεί, οπότε εισπράττει χλεύη, αλλά για τον ανώνυμο ή ψευδώνυμο, που διεκδικεί (και συχνά αποκτά) στο Διαδίκτυο το ίδιο μερίδιο στην εγκυρότητα με ό,τι πιο επίσημο, ό,τι περισσότερο τεκμηριωμένο. Ετσι, μέσα στο τρίγωνο Παραπληροφόρηση - Υποπληροφόρηση - Αποπληροφόρηση, στις κορυφές του οποίου βρίσκονται ανέκαθεν θρονιασμένα τα κατεστημένα μίντια, βρίσκουν πολύ χώρο να δουλέψουν, δίχως δηλωμένη πατρότητα και δίχως ανάληψη ευθύνης, οι τυπικά εξωσυστημικοί κατασκευαστές, αναπαραγωγοί και μεταπράτες ψευδών, που αποτελούν ήδη ένα νέο σύστημα, επιθετικότατο και εξουσιαστικότατο. Οταν ο Οδυσσέας Ελύτης έλεγε στη «Μαρία Νεφέλη» ότι «Την αλήθεια την “φτιάχνει” κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα», μάλλον δεν θα φανταζόταν ότι έδινε έναν προφητικό ορισμό της θρυλικής πια μετα-αλήθειας.

Και επειδή πλέον ακόμα και εκλογικά αποτελέσματα επηρεάζονται λίγο ή πολύ από την παραπληροφόρηση, Αμερικανοί και Βρετανοί ερευνητές τριών πανεπιστημίων πειραματίστηκαν και συναποφάσισαν να προτείνουν τη χρήση εμβολίου κατά της ασθένειας των ψευδών ειδήσεων, ιδιαιτέρως μεταδοτικής. Πώς στα τυπικά εμβόλια εισάγεται στον οργανισμό μας μικρή δόση εξασθενημένου μικροβίου; Προτείνουν λοιπόν να εκτιθέμεθα σε επίσης μικρή δόση παραπληροφόρησης, ώστε να δημιουργούμε αντισώματα. Εύκολο ακούγεται μα πιθανότατα είναι ακατόρθωτο. Οπως έχει φανεί, η πολύχρονη έκθεσή μας στα ψεύδη μάς κάνει περισσότερο τρωτούς. Δεν ενισχύει την άμυνά μας.  

Κάθε φορά που παριστάνουν ότι διαπραγματεύονται σκληρά, στο τέλος τα υπογράφουν όλα

Όσοι έχουν τη συνήθεια να ρίχνουν κάθε πρωί μια ματιά στις ειδήσεις πριν πάνε στη δουλειά τους, θα έχουν παρατηρήσει ότι εδώ και 1-2 μήνες στη χώρα δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα φοβερά σημαντικό.

Η διαπραγμάτευση όλο κλείνει και ποτέ δεν κλείνει, η κυβέρνηση διαπραγματεύεται, οι δανειστές προβάλουν "παράλογες απαιτήσεις", τα σενάρια περί Grexit επιστρέφουν και η ζωή συνεχίζεται. Πόσα και πόσα τέτοια νεκρά διαστήματα δεν έχουμε ζήσει από το 2009 και μετά; Ποιος δεν ξέρει πια ότι στο τέλος το κόστος της κυβερνητικής αδράνειας είναι τεράστιο;

Για ακόμα μια φορά, ακόμα μια ελληνική κυβέρνηση επιλέγει συνειδητά να αναβάλει τη λήψη δυσάρεστων αποφάσεων, όχι γιατί υπάρχει περίπτωση να μην τις λάβει στο τέλος αλλά ίσα για να δείξει στους βουλευτές και στους ψηφοφόρους της  ότι...διαπραγματεύεται.

Με τον Τραμπ όμως να κατοικεί πλέον στον Λευκό Οίκο, τo πρόβλημα είναι ότι αυτή τη φορά δεν υπάρχει η παραμικρή εγγύηση ότι κάποιος ισχυρός θα παρέμβει υπέρ της Ελλάδας, αν το πράγμα στραβώσει ξανά πολύ.

Τώρα που ξεκινά μια περίοδος σημαντικών ανακατατάξεων στον δυτικό κόσμο, η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει φροντίσει γρήγορα και αποτελεσματικά να συμμαζέψει τα του οίκου της, ακριβώς για να μην είναι ο πιο ευάλωτος κρίκος της ευάλωτης ευρωπαϊκής αλυσίδας.

Δυστυχώς όμως, για ακόμα μια φορά, διαλέγουμε μια κοντόφθαλμη "εθνοκεντρική" προσέγγιση υπέρ των...ευαισθησιών της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι υπέρ του εθνικού συμφέροντος. 

Πηγή