Κι άλλες επιλεκτικές αυξήσεις στο δημόσιο!

Και η φάμπρικα με τις επιλεκτικές αυξήσεις μισθών στο δημόσιο συνεχίζεται, με πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, αλλά και στο υπουργείο του Γ Μουζάλα, ενώ την ίδια ώρα οι αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα έχουν κατρακυλήσει στα 393 ευρώ το μήνα, κατά μέσο όρο,  για το 40% των εργαζόμενων που δεν έχουν πια πλήρη απασχόληση και 7.500.000 πολίτες δεν δουλεύουν ή είναι συνταξιούχοι!

Στο ίδιο νομοσχέδιο που διπλασιάζει τις μηνιαίες αποδοχές του Γενικού Διευθυντή και του Αναπληρωτή ΓΔ του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους σε 8.315 ευρώ το μήνα,  μια άλλη φωτογραφική διάταξη που κατατέθηκε στη Βουλή αυξάνει τους μηνιαίους μισθούς των δημόσιων υπάλληλων που υπάγονται στους τεχνικούς κλάδους δημόσιας εκπαίδευσης τεχνικών εργοδηγών χωρίς πτυχίο ή δίπλωμα ΤΕΙ και αναβαθμίζει την εξέλιξή τους στα μισθολογικά κλιμάκια!

Ταυτόχρονα, ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής Γ Μουζάλας αύξησε κατά 50% σε 3.950 ευρώ το μήνα τις αποδοχές της Διευθύντριας Υποδοχής του υπουργείου του. Προφανώς ως απάντηση στο ρεπορτάζ του Guardian, που διαπιστώνει ότι είναι αόρατα τα 70 από τα 100 ευρώ που έχουν δοθεί στην Ελλάδα για κάθε μετανάστη, από διεθνή κεφάλαια, και ρωτάει τι έχουν γίνει!

Όχι, δεν τα έχει καταχραστεί ο υπουργός. Αλλά, ο υπουργός δεν έχει πετύχει τη σημαντικότερη δουλειά του: Να ελέγχει πού πάει και πώς διατίθεται το χρήμα. Και ποιοι το ροκανίζουν ανεξέλεγκτα (ή μήπως όχι;) την ώρα που πάνω από 5.000.000 Έλληνες και 60.000 μετανάστες ζουν στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης.

Οι επιλεκτικές αυξήσεις, λοιπόν, τις οποίες μοιράζει η κυβέρνηση στο δημόσιο με τα λεφτά που παίρνει από τους πολίτες των 1.000 και των 300 ευρώ, δεν είναι σκανδαλώδεις όνο για το ύψος τους αυτό καθ’ εαυτό όσο για το μήνυμα που εκπέμπουν και για τις επιπτώσεις τους.

Επειδή, οι θέσεις ευθύνης είναι εκ των πραγμάτων ακριβοπληρωμένες. Αλλιώς δεν βρίσκεις αξιόλογα στελέχη για να σου κάνουν τη δουλειά. Η ευθύνη πληρώνεται πρώτα και η γνώση, όχι οι ώρες δουλειάς.

Η πρακτική, όμως, έχει αποδείξει περίτρανα ότι στο ελληνικό δημόσιο, ή περί αυτό, η έννοια της ευθύνης είναι συνήθως άγνωστη, αλλά και απονευρωμένη. Απονευρωμένη από τους απανωτούς νόμους που απαλλάσσουν από αυτήν εκείνα τα στελέχη που βάζουν τις κρίσιμες υπογραφές και παίρνουν τις κρίσιμες αποφάσεις!

Και απενεργοποιημένη από τους νόμους που καθιστούν τον υπάλληλο ανεύθυνο και εντολοδόχο του διοικητικού ή πολιτικού προϊσταμένου. Ο οποίος, όμως, έχει ασυλία με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών! Μιλάμε για πυραμιδωτή γελοιότητα.

Επιπρόσθετα, ακόμα και οι δανειστές ζητάνε από τις κυβερνήσεις να απαλλάσσουν από ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες εκείνους από τις Αρχές που κατέχουν θέσεις διαχείρισης περιουσιών και κεφαλαίων! Μεταξύ των οποίων και τα στελέχη του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Με λίγα λόγια, κοροϊδευόμαστε.

Αλλά, οι επιλεκτικές αυξήσεις, είτε οι αρπακτικές και ανήθικες σαν των διοικητών και υποδιοικητών των δημόσιων οργανισμών που πληθαίνουν επί αυτής της κυβέρνησης, είτε οι ρουσφετολογικές και στοχευμένες σαν αυτή των εργοδηγών που προανέφερα, έχουν και μια πρόσθετη μεγάλη παρενέργεια:

Κάνουν ακόμα πιο απρόθυμους τους υπαλλήλους να αποδώσουν, αφού χωρίζουν την υπαλληλία σε προνομιούχους και πληβείους. Συχνά εξομοιώνοντας πτυχιούχους με απόφοιτους δημοτικού και εργατικούς με κηφήνες. Ευνοώντας μονίμως τους δεύτερους. Αυτοί, άλλωστε, χρειάζονται την παρέμβαση του ρουσφετιού για να υπάρξουν και να ανελιχτούν.

Οι κάθε λογής αυξήσεις, λοιπόν, είναι στην πράξη χαριστικές ή ρουσφετολογικές. Καμιά σχεδόν δεν έχει αποδώσει μέχρι σήμερα τα χρήματά της. Γιατί, ακόμα κι αν ήθελε ο αποδέκτης τους, ακόμα κι αν αυτός είναι Ανεξάρτητη Αρχή, η δομή του δημόσιου είναι τέτοια που κάθε απόπειρα δουλειάς είναι υπονομευμένη από τα κυκλώματα, που ακουμπάνε επάνω στο πολιτικό προσωπικό ή στην ανοχή του. Απλά πράγματα.

Πρώτα ξηλώνεις τα κυκλώματα και μετά δουλεύει η μηχανή. Τι να φυτέψεις σ’ ένα χωράφι που είναι γεμάτο ζιζάνια!

Το ενιαίο μισθολόγιο και η αξιοκρατία, που πιπιλάνε μονότονα όλες οι κυβερνήσεις, δεν είναι παρά ψέματα για τ’ αυτιά όσων πιστεύουν ότι αυτοί που τα λένε θα τα εφαρμόσουν κι όλας για να φτιάξουν ένα κράτος της προκοπής.

Αλλά, αυτοί που τα πιστεύουν, για να τα πιστεύουν δεν ανήκουν στον εσμό της διαπλοκής, του ρουσφετιού και της ρεμούλας. Και εκλέγουν αυτές τις κυβερνήσεις. Μήπως δεν είμαστε ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου;

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης - liberal.gr

Δικαιώθηκαν στο ΣτΕ δέκα διοικητές νοσοκομείων που απομακρύνθηκαν το 2015

Μη νόμιμες έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας, απολύσεις διοικητών και αναπληρωτών διοικητών των κρατικών νοσοκομείων που έγιναν το 2015, μετά από διαδικασία αξιολόγησης από πενταμελή επιτροπή του υπουργείου Υγείας.

Ειδικότερα, το 2015 με αποφάσεις του υπουργού Υγείας και του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, από τους 71 διοικητές και αναπληρωτές διοικητές που αξιολογήθηκαν, οι 59 (44 διοικητές) παύθηκαν από τα καθήκοντά τους και 12 παρέμειναν στις θέσεις τους. 

Κάποιοι από τους διοικητές και αναπληρωτές διοικητές, των οποίων η θητεία παύθηκε πρόωρα, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζήτησαν να ακυρωθούν, ως αντισυνταγματικές και παράνομες, οι υπουργικές αποφάσεις της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας με τις οποίες τέθηκαν σε αργία.

Το Γ' Τμήμα του ΣτΕ, με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και εισηγητές τους συμβούλους Επικρατείας, Γεώργιο Τσιμέκα, Δημήτριο Μακρή και Γιάννη Παπαγιάννη, εξέδωσε 11 αποφάσεις (690-700/2017) με τις οποίες κάνει δεκτές τις αιτήσεις 10 διοικητών και αναπληρωτών διοικητών (για μια υπόθεση καταργήθηκε η δίκη, καθώς είχε παρέλθει ο χρόνος της 3ετούς θητείας του προσφεύγοντα, κατά την ημέρα συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήριο) και ακυρώνει τις αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις.

Σύμφωνα με τις κρίσεις του ΣτΕ, οι υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες τέθηκαν σε αργία οι θιγόμενοι είναι μη νόμιμες, καθώς έχουν πλημμελή αιτιολογία, όπως πλημμελώς αιτιολογημένο είναι  και το πρακτικό της επιτροπής αξιολόγησης.

Στις αποφάσεις σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι στο πρακτικό της επιτροπής αξιολόγησης δεν περιγράφονται και δεν αναφέρονται συγκεκριμένα περιστατικά, αξιολογήσεις, εκτιμήσεις και γεγονότα για την συμπεριφορά των παυθέντων, έτσι ώστε να μπορεί να ελεγχθεί από το ΣτΕ η νομιμότητα της πρόωρης απομάκρυνσή τους.

Παράλληλα, αναμένεται να δημοσιευθεί και νέο πακέτο αποφάσεων, που αφορά άλλους διοικητές και αναπληρωτές διοικητές νοσοκομείων.

Αναλυτικότερα, οι αποφάσεις αφορούν τους εξής διοικητές και υποδιοικητές των νοσοκομείων (σύμφωνα με την σειρά δημοσίευσης των αποφάσεων του ΣτΕ):

Γεώργιος Ραγκούσης, διοικητής Γενικού Νοσοκομείου Σάμου «Άγιος Παντελεήμων» και Κέντρου Υγείας Ικαρίας,

Άγγελος Λιόσης, διοικητής Γενικού Νοσοκομείου Ελευσίνας «Θριάσιο»

Δέσποινα Τσαγδή, διοικήτρια Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Σισμανόγλειο», «Αμαλία Φλέμινγκ» και Παίδων Πεντέλης,

Ευαγγελία Γιαννακάκου, διοικήτρια Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «Αττικόν»,

Παύλος Θεοδωράκης, διοικητής Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής «Δρομοκαΐτειο»,

Παναγιώτης Παντελιάδης, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ και Νοσοκομείο Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης,

Απόστολος Λέτσιος, διοικητής Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Άγιος Ανδρέας»,

Αριστείδης Ζούμπος, αναπληρωτής διοικητής Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης (διασυνδεμένου με «Σισμανόγλειο» & «Αμαλία Φλέμινγκ»),

Μιλτιάδης Παπασταματίου, διοικητής Γενικού Νοσοκομείου Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών «Η Σωτηρία» και

Μάριος Τίγκας, αναπληρωτής διοικητής Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο ΕΕΣ».

Ακόμη, θεωρήθηκε καταργημένη η δίκη για τον Μιχαήλ Μελετιάδη, αναπληρωτή διοικητή του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ  και Νοσοκομείου Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης. 

in.gr

Guardian: Πού πήγαν τα λεφτά που πήραν οι Ελληνες για το προσφυγικό;

ΑΠΟ ΤΟ 2015 ΚΑΙ ΜΕΤΑ

Πού πήγαν τα χρήματα από την ανθρωπιστική βοήθεια για τους 57.000 πρόσφυγες που εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα με το κλείσιμο των συνόρων, διερωτάται ο Guardian σε σχετικό άρθρο του.

Η κινητοποίηση ήταν μεγάλη με τον ΟΗΕ να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου κηρύσσοντας την Ελλάδα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και άλλες αναπτυσσόμενες χώρες να δίνουν μέρος των πόρων τους στην ΕΕ και από εκεί στην Ελλάδα.

Με την ένταση στην Ειδομένη και τους εκατοντάδες πρόσφυγες να φθάνουν καθημερινά στα νησιά, οι μονάδες που δημιουργήθηκαν από την ΕΕ εξελίχθηκαν στην πιο ακριβή ανθρωπιστική βοήθεια στην ιστορία με βάση το κόστος ανά δικαιούχο, δηλαδή πόσα χρήματα θα έπρεπε να αντιστοιχεί σε κάθε πρόσφυγα- μετανάστη σύμφωνα με ειδικούς του Guardian.

  

Και συνεχίζει το άρθρο: «Από την Μόρια στη Λέσβο, ως την Ειδομένη και το Ωραιόκαστρο, ο Γολγοθάς των προσφύγων στις εγκαταστάσεις δεν έχει τέλος. Ο θάνατος του μικρού Αϊλάν Κούρντι πριν από περίπου ένα χρόνο, το πτώμα του οποίου ξεβράστηκε στα τουρκικά παράλια και οι φωτογραφίες έκαναν τον γύρο του κόσμου, αφύπνισαν τη διεθνή κοινότητα. Εθελοντές και πόροι άρχισαν να συρρέουν στην Ελλάδα και πολλοί αναλυτές συμφωνούν ότι έγινε η πιο ακριβή ανθρωπιστική ανταπόκριση στην Ιστορία. Το πόσα ακριβώς χρήματα έχουν δαπανηθεί για την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναφερθεί πολλές φορές, αλλά είναι ελάχιστα κατανοητό».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την διαδικτυακή πλατφόρμα ενημέρωσης Refugees Deeply το 2015 έως σήμερα έχουν δοθεί στην Ελλάδα 803 εκατ. δολάρια, ποσό που περιλαμβάνει όλα τα κεφάλαια που χορηγήθηκαν ή δαπανήθηκαν, καθώς και ιδιωτικές δωρεές. Τα περισσότερα χρήματα τα έχει δώσει η Κομισιόν, η οποία έχει υπό την εποπτεία της το Ταμείο Ασύλου Μετανάστευσης και Ενταξης (AMIF) καθώς το Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας (ISF). 

Οι δύο υπηρεσίες χρηματοδότησαν με 541 εκατ. δολάρια το κόστος των συνοριακών ελέγχων στην Ελλάδα, το άσυλο και την προστασία των προσφύγων. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση δεν έλαβε σημαντικά ποσά αυτών των κονδυλίων, δεδομένου την μη ολοκλήρωση του στρατηγικού σχεδιασμού που απαιτούνταν.

  

Ανώτερος αξιωματούχος που επικαλείται ο Guardian εκτιμά ότι τα 70 από τα 100 δολάρια που απευθύνονταν για κάθε πρόσφυγα είναι άγνωστο πού δαπανήθηκαν.

Ωστόσο, το συνολικό ποσό των 803 εκατ. δολ. αντιπροσωπεύει την πιο ακριβή ανθρωπιστική ανταπόκριση στην ιστορία. Με την αιτιολογία ότι τα χρήματα που δαπανήθηκαν για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των 1.030.000 ανθρώπων που έχουν εισέλθει στην Ελλάδα από το 2015, το κόστος ανά δικαιούχο θα ήταν 780 δολ. ανά πρόσφυγα.

Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των κεφαλαίων, όμως, χρησιμοποιήθηκε για την αντιμετώπιση των αναγκών των τουλάχιστον 57.000 ανθρώπων που εγκλωβιστήκαν στην Ελλάδα μετά το κλείσιμο των συνόρων στις 9 Μαρτίου 2016 και σε αυτή τη βάση, το κόστος ανά δικαιούχο είναι 14.088 δολ. Ένας ανώτερος αξιωματούχος στον τομέα της βοήθειας υπολογίζει ότι μέχρι και 70 δολ. από κάθε 100 δολ. που πέρασαν, έχουν χαθεί.

Το δημοσίευμα αναφέρει, ακόμη, πως πέρα από την χρηματοδότηση μερικές δομές λειτούργησαν υπό προβληματικές συνθήκες ή και καθόλου. Παραδείγματος χάριν, όπως το κέντρο υποδοχής «Απάνεμο» στην Λέσβο, μια εγκατάσταση 1 εκατ. δολ. που ποτέ δεν λειτούργησε. στήθηκε από τον Ερυθρό Σταυρό και χρηματοδοτήθηκε από ιδιωτικά κεφάλαια, αλλά παρέμεινε ανενεργό.

 Φωτογραφίες ΑP  

iefimerida.gr/

Στοιχεία-σοκ: Δουλεύουν 10 εργαζόμενοι για να πληρωθεί μία σύνταξη

ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Με τα πιο μελανά χρώματα περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί τόσο στην αγορά εργασίας όσον και στον τομέα του ασφαλιστικού τα στοιχεία του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), σύμφωνα με την ανάλυση των περιοδικών δηλώσεων (ΑΠΔ) Μαΐου του 2016.

Όπως προκύπτει από αυτά, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα βυθίζονται, με 587.924 εργαζόμενους μερικής απασχόλησης να λαμβάνουν ως μέσο μισθό μόλις 393,79 ευρώ μεικτά.

Όπως τονίζει η «Καθημερινή» τα εν λόγω στοιχεία είναι αποθαρρυντικά για το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης καθώς ενώ τα προηγούμενα χρόνια για την πληρωμή της σύνταξης ενός συνταξιούχου αρκούσαν οι εισφορές από τέσσερις εργαζομένους, πλέον, λόγω της συρρίκνωσης των εισοδημάτων από την απασχόληση παράλληλα με την επικράτηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, θα πρέπει να πληρώσουν 10 εργαζόμενοι.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι ειδικοί ανησυχούν καθώς σύμφωνα με τις προβλέψεις τους λόγω της ευέλικτης και υποαμειβόμενης απασχόλησης το υπερταμείο θα χάσει εισφορές ύψους 65,6 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Μισθοί πείνας για 587.924 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα -Στα 393,79 ευρώ μεικτά

Βυθίζονται οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, καθώς ο μηνιαίος μεικτός μισθός για εργαζόμενους με μερική απασχόληση μειώθηκε ακόμη περισσότερο και διαμορφώνεται στα 393,79 ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ από την ανάλυση των περιοδικών δηλώσεων του Μαΐου του 2016, προκύπτει ότι στο σύνολο των κοινών επιχειρήσεων, σε ασφαλισμένους με πλήρη απασχόληση, το μέσο ημερομίσθιο ανέρχεται σε 51,02€ και ο μέσος μισθός σε 1.176,13 ευρώ, αντίστοιχα στη μερική απασχόληση ανέρχονται σε 23,72 ευρώ και 393,79 ευρώ. Στα οικοδομοτεχνικά έργα το μέσο ημερομίσθιο είναι 41,09 ευρώ και ο μέσος μισθός 560,06 ευρώ.

Τον Απρίλιο του 2016 το μέσο ημερομίσθιο ήταν 52,07 ευρώ ο μέσος μισθός σε 1.219,74 ευρώ, ενώ αντίστοιχα στη μερική απασχόληση ανέρχονταν σε 23,51 ευρώ και 405,51 ευρώ. Στα οικοδομοτεχνικά έργα το μέσο ημερομίσθιο ήταν 41,38 ευρώ και ο μέσος μισθός 565,66 ευρώ.

Για τον Μάϊο του 2016, στις επιχειρήσεις με λιγότερους από δέκα μισθωτούς, το μέσο ημερομίσθιο πλήρους απασχόλησης ανέρχεται στο 63,03% του μέσου ημερομισθίου των ασφαλισμένων σε επιχειρήσεις με πάνω από δέκα μισθωτούς, ενώ ο μέσος μισθός ανέρχεται σε 58,90%.

Το μέσο ημερομίσθιο των γυναικών στις κοινές επιχειρήσεις με πλήρη απασχόληση, αντιπροσωπεύει το 84,96% του αντίστοιχου ημερομισθίου των ανδρών, ενώ στη μερική απασχόληση το 95,68%. Στο σύνολο των ασφαλισμένων η μέση απασχόληση είναι 21,07 ημέρες, στους ασφαλισμένους στις κοινές επιχειρήσεις 21,20 και στους ασφαλισμένους στα οικοδομοτεχνικά έργα 13,63.

Οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το 53,30% των ασφαλισμένων στο σύνολο των επιχειρήσεων και το 52,47% στις κοινές επιχειρήσεις. Στους εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση στις κοινές επιχειρήσεις οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το 56,15%, ενώ με μερική απασχόληση το 44,01%. Στο σύνολο των επιχειρήσεων 22,64% των ασφαλισμένων είναι έως 29 ετών και 54,46% έως 39 ετών. Επίσης, 72,89% του συνόλου των ασφαλισμένων είναι ηλικίας 25 έως 49 ετών, στις κοινές επιχειρήσεις 72,98% και στα οικοδομοτεχνικά έργα είναι 67,89%. Τέλος, στο σύνολο των επιχειρήσεων, 16,83% των ασφαλισμένων είναι 50 έως 64 ετών, στις κοινές επιχειρήσεις 16,61% και στα οικοδομοτεχνικά έργα είναι 29,11%.

 iefimerida.gr

Προβλέψεις - σοκ για το 2017, βυθίζεται και το α' τρίμηνο η οικονομία

 ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ  

Των Δήμητρας Καδδά – Ελευθερίας Κούρταλη

Το καμπανάκι κινδύνου για την ελληνική οικονομία που συνεχίζει να "βυθίζεται" το πρώτο τρίμηνο του 2017, χτυπούν οικονομολόγοι, πολιτικοί και αναλυτές με δηλώσεις τους στο Capital.gr. Καταγράφουν τα "σημάδια" που ήδη φαίνονται στις τράπεζες, στην αγορά και στην απασχόληση.

Στηρίζουν τις προβλέψεις τους όχι μόνο στα ζοφερά αποτελέσματα του 2016, αλλά και στα πρώτα στοιχεία για το 2017, τα οποία είναι ήδη ανησυχητικά.

Και κάνουν σαφές ότι πλέον η πιθανότητα ισχυρής ανάκαμψης για το σύνολο του έτους είναι μηδενική. Εκτιμούν ότι το 2017 το ΑΕΠ αντί για ρυθμό 2,5%-2,7% που υπολογιζόταν μέχρι πρότινος ότι μπορεί να επιτευχθεί – στο πιο καλό σενάριο άμεσης συμφωνίας με τους θεσμούς – μπορεί να φτάσει από 0,5% έως 1,9%. Προεξοφλούν όμως ότι και αυτή η πρόβλεψη είναι αισιόδοξη.

Καταγράφουν παράλληλα τις επιπτώσεις που έχει προκαλέσει ήδη η "ανατροπή" στις προβλέψεις της ΕΛΣΤΑΤ (που αποκάλυψε ύφεση 1,1% το 4ο τρίμηνο του 2016 αντί για ανάπτυξη 0,3%), αλλά και  το νέο θρίλερ της χρονοκαθυστέρησης στην αξιολόγηση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Προειδοποιούν επίσης ότι τα χειρότερα... έπονται αν δεν υπάρξει στο ορατό διάστημα μία συμφωνία, καθώς η "παράταση" πληγώνει τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις, την απασχόληση αλλά και τις ίδιες τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Άλλωστε, η επιχείρηση που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αυτές τις ημέρες να στηθεί ένα "παράπηγμα" μίας μερικής - έστω  - συμφωνίας με τους θεσμούς, "υποκρύπτει" την ανάγκη να μειωθούν οι τριγμοί που ήδη δέχεται η ελληνική οικονομία από την παράταση της αβεβαιότητας.

Εκτροχιασμό του στόχου για την ανάπτυξη του 2017 "βλέπουν" οι ξένοι οίκοι

Στελέχη της Citigroup με τα οποία επικοινώνησε το Capital.gr προανήγγειλαν την υποβάθμιση των εκτιμήσεων της Τράπεζας για το ελληνικό ΑΕΠ το 2017.

Όπως σημείωσαν, η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα γύρω από τις διαπραγματεύσεις, τα capital controls και ο νέος γύρος λιτότητας το 2016 εμπόδισαν, την επιστροφή της ανάπτυξης του ΑΕΠ. Η αδυναμία των εξαγωγών είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς η αρκετά μεγάλη εσωτερική υποτίμηση που έχει συμβεί στα τελευταία έξι χρόνια, δεν φαίνεται να έχει ενισχύσει ακόμα τις εξαγωγικές επιδόσεις της χώρας.

Επιπλέον, οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων και η επιβράδυνση της ανάπτυξης του τουρισμού πιθανώς ευθύνονται για την πρόσφατη αδυναμία των εξαγωγών, ενώ οι δείκτες εμπιστοσύνης στις αρχές του 2017 υποδηλώνουν ότι ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει σε ότι αφορά την τάση.

Η οικονομολόγος της Citi, Giada Giani, μιλώντας στο Capital.gr επισήμανε πως το ελληνικό ΑΕΠ ήταν ουσιαστικά αμετάβλητο τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ οι μεγάλες αναθεωρήσεις στοιχείων για το ΑΕΠ δείχνουν επίσης ότι η αξιοπιστία των επίσημων στατιστικών είναι χαμηλή, κυρίως λόγω της δυσκολίας "παρακολούθησης" των λογαριασμών της κυβέρνησης. Αυτό, όπως προειδοποιεί η αμερικάνικη τράπεζα, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για να επιτευχθούν οι στόχοι του τρέχοντος προγράμματος οι οποίοι τοποθετούν την ανάπτυξη στο 2,7% το 2017.

Όπως προειδοποιεί η Giada Giani, σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις της αμερικάνικη τράπεζας, η ανάπτυξη του ελληνικού ΑΕΠ το 2017 θα κινηθεί στο 1,1% ωστόσο μετά τα πρόσφατα στοιχεία οι κίνδυνοι έχουν αυξηθεί γύρω από αυτή την πρόβλεψη και αναμένεται να προχωρήσει σε υποβάθμισή της εντός του τρέχοντος μηνός.

Ο οικονομολόγος της BofA Merrill Lynch, Θάνος Βαμβακίδης, επισημαίνει από την πλευρά του στο Capital.gr ότι η μηδενική ανάπτυξη το 2016 αποτελεί μια απογοήτευση λαμβάνοντας υπόψη τις προσδοκίες για ένα "μπόνους ανάπτυξης" που θα έδινε η "χαμηλή βάση" από την οποία ξεκινούν τα στοιχεία. Αυτό κάνει οποιαδήποτε πρόβλεψη για ανάπτυξη από το 2% και πάνω ως μη ρεαλιστική για το τρέχον έτος.

Όπως τονίζει, τα απογοητευτικά στοιχεία για την ανάπτυξη υποδηλώνουν δύο πράγματα. Πρώτον, η αβεβαιότητα από τις μεγάλες καθυστερήσεις στις αξιολογήσεις του προγράμματος έχει τεράστιο κόστος. Δεύτερον, η μόνη ελπίδα για ανάκαμψη σε μια περίοδο απαραίτητης δημοσιονομικής εξυγίανσης είναι η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, η οποία με τη σειρά της απαιτεί την αναζωογόνηση των ελληνικών τραπεζών και την πρόοδο στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Κοιτάζοντας μπροστά, όλα αυτά υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη να ολοκληρωθεί η τρέχουσα αξιολόγηση το συντομότερο δυνατό.

Σύμφωνα με την Capital Economics, η εντονότερη από την αναμενόμενη πτώση στο ελληνικό ΑΕΠ είναι το δ' τρίμηνο του 2016 αποτελεί σαφώς πολύ άσχημα νέα. Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας ισχυρίζεται ότι η οικονομία είναι τώρα έτοιμη να ανακάμψει, οι επιχειρηματικές έρευνες δείχνουν το αντίθετο. Αυτό θα προσθέσει στο σκεπτικισμό του ΔΝΤ για την ικανότητα της Ελλάδα να επιτύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους και αυξάνει τον κίνδυνο κατάρρευσης του προγράμματος διάσωσης.

Η Capital Economics διατηρεί την πρόβλεψή της για την ανάπτυξη του ελληνικού ΑΕΠ στο 0,5%  φέτος, αν και ακόμη και αυτό το επίπεδο αρχίζει να δείχνει αισιόδοξο, όπως τονίζει. Παράλληλα αναφέρει πως το ελληνικό ΑΕΠ ήταν πάντα ευμετάβλητο και έτσι δεν πρέπει να δίνει κανείς ιδιαίτερη έμφαση στα τριμηνιαία στοιχεία. Ωστόσο, οι σχετικοί οικονομικοί δείκτες δεν προσφέρουν στήριξη στην αισιοδοξία του πρωθυπουργού. Ο δείκτης οικονομικού κλίματος δείχνει συνέχιση της συρρίκνωσης του ΑΕΠ το 2017 (αν και με ελαφρώς χαμηλότερο ρυθμό από το δ' τρίμηνο του 2016), ενώ ο δείκτης PMI της μεταποίησης δίνει μία ακόμη χειρότερη εικόνα.

Στέλιος Πέτσας: Ανάπτυξη 1,8%-1,9% στο πιο καλό σενάριο φέτος

"Καθαρά τεχνικά, με βάση το απογοητευτικό 4ο τρίμηνο του 2016 ο ρυθμός ανάπτυξης κατά 2,5% φέτος που εκτιμούσε προσφάτως η ΤτΕ, θα πρέπει να μειωθεί κατά 0,6% - 0,7%, δηλαδή στο 1,8%-1,9%, ακόμη και στο σενάριο που δεν θα υπολογισθεί η φθορά που ήδη προκαλεί η καθυστέρηση στην αξιολόγηση" αναφέρει ο Στέλιος Πέτσας Σύμβουλος Δημοσιονομικής Πολιτικής του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Προσθέτει ότι "αν δεν "κλείσει" η β' αξιολόγηση μέχρι το Eurogroup της 7ης Απριλίου, τότε θα θα έχει χαθεί ένα τετράμηνο από το 2017 με αποτέλεσμα να μην είναι ρεαλιστική οποιαδήποτε πρόβλεψη για ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ πάνω από 1%".

Αλέκος Παπαδόπουλος: "οικοδομούν ψεύτικες ελπίδες στον λαό" όσοι λένε ότι το 2017 θα είναι χρονιά ανάκαμψης

"Η ελληνική οικονομία μπορεί να έχει κρυφές αντοχές, αλλά αυτές είναι πεπερασμένες πλέον. Είναι μία καθηλωμένη χώρα. Όσοι πιστεύουν ότι το 2017 θα είναι χρονικά καμπής, δηλαδή αύξησης του εθνικού πλούτου, οικοδομούν ψεύτικες ελπίδες στον λαό", επισημαίνει στο capital.gr ο πρώην υπουργός Οικονομικών Αλέκος Παπαδόπουλος. Εξηγεί ότι "όλα τα μεγέθη είναι αρνητικά. Ξεκίνησε το πρώτο τρίμηνο του 2017 με ύφεση 1,1% από το τελευταίο τρίμηνο του προηγούμενου έτους και επιπλέον επιβαρύνθηκε από την ένταση της επιφυλακτικότητας και της έλλειψης εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία που επέφερε η κυβέρνηση με την φοβικότητα και την αβουλία της να κλείσει την αξιολόγηση. Αυτή η επίπτωση δυστυχώς θα μεταφερθεί ως carry over και στο 2ο τρίμηνο, ανεξαρτήτως αν θα κλείσει η αξιολόγηση του προγράμματος". Και επισημαίνει με νόημα "αλίμονο αν δεν κλείσει η αξιολόγηση και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για μετά το 2018".

"Ειρήσθω ότι το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα αυτό θα έπρεπε να είχε κλείσει από πέρυσι τον Ιούνιο. Το οποίο, υπούλως και αθορύβως και από πλευράς Ευρωπαίων αλλά και από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης δρομολογήθηκε να αναβληθεί και συζητείται τώρα σε πολύ δυσμενέστερες συνθήκες, διότι εμπλέκονται, εκτός από την στάση του ΔΝΤ και οι πολιτικές εκλογικές αβεβαιότητες σε χώρες της ΕΕ" ανέφερε.

Επισήμανε επίσης ότι "στην ουσία, αυτό το Μεσοπρόθεσμο που, αλίμονο, πρέπει να κλείσει το αργότερο μέχρι τον Μάιο, ανεξάρτητα από την αξιολόγηση του σημερινού Προγράμματος, είναι στην ουσία ένα 4ο μνημόνιο, με πολύ συγκεκριμένα μέτρα. Και αυτό ανεξάρτητα από το αν εμφιλοχωρεί και επιπλέον δανειακή σύμβαση.

Η εκτίμησή μου είναι ότι θα υπάρξει και 5ο Μνημόνιο, μετά το 2018 δηλαδή μία 5η συμφωνία, στην οποία θα συρθεί η χώρα εκών άκων, όπου θα περιγράφονται οι μακροχρόνιες εθνικές εγγυήσεις και η ανάληψη μεσο- μακροπρόθεσμων υποχρεώσεων, προκειμένου να μην εξοκείλει η χώρα σε νέες δημοσιονομικές αμαρτίες. Διαφορετικά διευθέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους, δεν θα υπάρχει.

Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα. Αν θέλουμε να έρθουμε σε επί μέρους μεγέθη της ελληνικής οικονομίας, η κατάσταση είναι απαισιόδοξη. Αυτό γίνεται σαφές βλέποντας τα στοιχεία των εξαγωγών, του μεταποιητικού τομέα, της ανεργίας, της λειτουργικότητας της δημόσιας διοίκησης και κυρίως την αποθεσμοποίηση της χώρας, που αφαιρεί κάθε είδους επενδυτικής ελκυστικότητας από την Ελλάδα".

Ο πρώην ΥΠΟΙΚ ανέφερε ότι "η προσαρμογή της χώρας από το 2010 μέχρι σήμερα ήταν πάρα πολύ μεγάλη" αλλά, αντίθετα από τα λεγόμενα, ιδιαίτερα στο δημοσιονομικό πεδίο. Δυστυχώς αυτή η προσαρμογή είναι οικοδομημένη στην άμμο, χωρίς θεμέλια διατηρησιμότητας.

Ο λόγος είναι ένας και αποκλειστικός. Δεν ήταν επιλογή του ελληνικού λαού, ο οποίος καθοδηγήθηκε από τα πιο ιδιοτελή συμφέροντα πολιτικά και οικονομικά, από τον ποπουλισμό που είναι η κυρίαρχη ιδεολογία στην Ελλάδα, να μην δώσει στην προσαρμογή  χαρακτήρα κοινωνικής πλειοψηφίας και υιοθέτησης.

Ήταν έξωθεν επιβαλλόμενα από τους δανειστές, αλλά κατ' εμέ ήταν στην σωστή κατεύθυνση, παρά τους κάποιους δογματισμούς θεολογικού χαρακτήρα και τις υπερβολές.

Να θυμίσω ότι οι 3 πρωθυπουργοί της διαχείρισης της κρίσης αρχικώς κάνανε καριέρα και ήρθαν στην εξουσία ως σφόδρα αντιμνημονιακοί, για να μετατραπούν την επόμενη ημέρα της εξουσίας ως υπέρμαχοι του μνημονίου. Προκειμένου να διατηρήσουν και να αναπαράγουν εξουσία.

Μετά από μία σειρά από αβελτηρίες, με μεγαλύτερες αυτές της σημερινής κυβέρνησης, φοβούμαι ότι ολοκληρώθηκε η πεποίθηση στο διεθνή παράγοντα συνολικά, ότι η Ελλάδα έχει ένα παντελώς αναξιόπιστο σύστημα διαχείρισης το οποίο δεν εμπιστεύεται κανείς διεθνώς.

Γι αυτό, παρά την προσαρμογή και τα σκληρά μέτρα, δεν υπάρχουν και ούτε θα υπάρξουν επενδύσεις στην Ελλάδα παρά μόνο κάποιες "αρπαχτές" διαφόρων funds. Η κυβέρνηση, όχι μόνο η σημερινή αλλά και οι προηγούμενες, δεν οικοδόμησαν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μέσα από ένα πολύ εκτεταμένο και εκ βάθρων μεταρρυθμιστικό σχέδιο που θα εκσυγχρόνιζε τις σύγχρονες λειτουργίες της χώρας".

Πλάτων Μονοκρούσος: Επιπτώσεις στο ΑΕΠ το 1ο τρίμηνο από την καθυστέρηση στην αξιολόγηση και τις άσχημες καιρικές συνθήκες

"Οι οικονομικές προοπτικές της χώρας κατά το 2017 συνδέονται άμεσα με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο της 2ης αξιολόγησης" αναφέρει στο Capital.gr o  Πλάτων Μονοκρούσος,  επικεφαλής οικονομολόγος της Eurobank.  Όπως εξηγεί, "παρά τα αρνητικά στοιχεία του 4ου τριμήνου, υπήρξαν εμφανείς ενδείξεις σταθεροποίησης του οικονομικού κλίματος το 2016, καθώς επίσης και τόνωση της δραστηριότητας σε σημαντικούς τομείς όπως η μεταποίηση και το λιανικό εμπόριο".

Ο κος Μονοκρούσος εκτιμά ότι "υπό την προϋπόθεση της σύντομης διευθέτησης της αξιολόγησης και της ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης της ΕΚΤ, θα μπορούσαμε να δούμε μία επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας το 2ο εξάμηνο του έτους. Η επιτάχυνση αυτή θα μπορούσε μεταξύ άλλων να υποστηριχθεί από τη τουριστική δραστηριότητα, οι προοπτικές της οποίας διαφαίνονται θετικές για το τρέχον έτος".

Επισημαίνει όμως και ότι "η εξέλιξη του ΑΕΠ το 2016, δηλαδή η μικρή ενίσχυση του ρυθμού μεγέθυνσης της οικονομίας το 2016 στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου στην ιδιωτική κατανάλωση. Όλες οι άλλοι συντελεστές (επενδύσεις, δημόσια κατανάλωση και καθαρές εξαγωγές) είχαν αρνητική συμβολή. Το μοντέλο αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί για μεγάλη χρονική περίοδο καθώς η αποταμίευση των νοικοκυριών παραμένει σε αρνητική περιοχή".

Κάνει σαφές ότι  "προϋπόθεση για στροφή σε διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια είναι η σημαντική τόνωση των επενδύσεων και της εξαγωγικής δραστηριότητας".

"Αν και δεν έχουμε επαρκή στοιχεία για να αξιολογήσουμε την πορεία της οικονομίας το πρώτο τρίμηνο του 2017 φαίνεται ότι οι άσχημες καιρικές συνθήκες και η αύξηση της αβεβαιότητας για την εξέλιξη της 2ης αξιολόγησης είχαν κάποιο αρνητικό αντίκτυπο. Η τάση αυτή θα μπορούσε να αντιστραφεί με μία άμεση ολοκλήρωση της αξιολόγησης και με την ένταξη στο QE" επισημαίνει.

Σε σοκ η αγορά το 2017

Οι αναταράξεις γίνονται ήδη φανερές στην οικονομία. Σε μία σειρά από πραγματικούς δείκτες του 2017 αποτυπώνεται η συνεχής επιδείνωση της κατάστασης της αγοράς.

Ο πρόδρομος δείκτης οικονομικής συγκυρίας του ΙΟΒΕ "κατέρρευσε" τον Φεβρουάριο διατηρώντας για 2 μήνες σε ιστορικά χαμηλά την πρόθεση για αποταμιεύσεις.

Οι πιέσεις καταγράφονται και στα δραματικά στοιχεία για την ανεργία η οποία σύμφωνα με την Εργάνη έφτασε το Ιανουάριο σε ιστορικό ρεκόρ απολύσεων 16ετίας, αλλά και στην νέα έκρηξη ληξιπρόθεσμών οφειλών του κράτους προς ιδιώτες τον ίδιο μήνα κατά 300 εκατ ευρώ για πρώτη φορά μετά από μήνες.

Στην αγορά η μείωση του τζίρου συνεχίζεται. Καταγράφεται μείωση του τζίρου των σούπερ μάρκετ κατά 10% τουλάχιστο τον Ιανουάριο από εταιρείες μέτρησης κατανάλωσης και εκπροσώπους των προμηθευτών, όταν το 2016 η πτώση ήταν περίπου 6%.

Σε κλοιό οι τράπεζες

Το πιο οξύ πλήγμα έχει φανεί στις τράπεζες. Αποτυπώνεται στις νέες επισφάλειες που ξεπερνούν το 1,5 δισ. ευρώ το πρώτο δίμηνο, αντιστρέφοντας την πτωτική τάση των μη εξυπηρετούμενων δανείων το δεύτερο εξάμηνο του 2016. Καταγράφεται και στην εκροή 2,5 δις ευρώ καταθέσεων το πρώτο δίμηνο. Αλλά και τα νέα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, μόνο τον Ιανουάριο ανήλθαν σε 1 δις. ευρώ, ενώ η κατάσταση συνεχίστηκε σταθερά επιδεινούμενη τον Φεβρουάριο με ελαφρά χαμηλότερο "σκορ", με τραπεζικές πηγές να αναφέρουν ότι το πλήρες "αποτύπωμα" της καθυστέρησης στην αξιολόγηση θα φανεί τον Μάρτιο.

Ο λόγος για μία τάση η οποία ανάγκασε παράγοντες της ελληνικής οικονομίας σε άτυπες συζητήσεις που έγιναν στο περιθώριο του Συνεδρίου των Δελφών να αναδεικνύουν την ανάγκη άμεσης συμφωνίας με τους δανειστές, περιγράφοντας προσεκτικά το σενάριο για ενίσχυση των κεφαλαιακών ελέγχων ή του ELA αν υπάρξει νέο "σύρσιμο" της διαπραγμάτευσης.

Αλλά και το ίδιο το οικονομικό επιτελείο επιχειρεί την ταχύτερη δυνατή συμφωνία. Αυτό φαίνεται από την παράταση των διαπραγματεύσεων στην Αθήνα με στόχο έστω και την ..μερική συμφωνία αλλά και από τις δηλώσεις προ εβδομάδων από το Λονδίνο του κ. Χουλιαράκη που έκανε ξεκάθαρο ότι είναι καλύτερη μία όχι και τόσο καλή συμφωνία.. τώρα, από μία νέα καθυστέρηση.    

capital.gr

Η πολιτική υποκρισία με την εισφορά αλληλεγγύης των βουλευτών

Η αποκάλυψη ότι, εν μέσω φορολογικών αυξήσεων για την πλειοψηφία των πολιτών, οι 300 της Βουλής, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι υπόλοιποι αιρετοί (δήμαρχοι και περιφερειάρχες) πέτυχαν μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης έως και 2.000 ευρώ ετησίως προκάλεσε, δικαιολογημένα, αντιδράσεις.

Κυρίως, όμως, προκάλεσε ένα νέο κύμα πολιτικής υποκρισίας εκ μέρους του πολιτικού προσωπικού της χώρας, που αντιστρατεύεται τη διακηρυγμένη βούληση όλων να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στο πρόσωπό τους και στο πολιτικό σύστημα γενικότερα.

Τί έχει συμβεί;

Με την εισαγωγή της εισφοράς αλληλεγγύης, αρχικώς ως έκτακτης και στη συνέχεια ως μόνιμης, είχε προβλεφθεί «ειδική μεταχείριση» για τους αιρετούς. Καλούνταν να πληρώσουν περισσότερα από το «μέσο πολίτη», ως συμβολικό δείγμα της βούλησής τους να συνεισφέρουν στην προσπάθεια της χώρας και να αναλάβουν το ανάλογο βάρος. Η πρόσθετη επιβάρυνση ορίστηκε, αρχικώς, στο 6% (όταν το ανώτατο κλιμάκιο για τους... κοινούς θνητούς ήταν το 5%) και εν συνεχεία στο 8%.

Με τις αλλαγές, ωστόσο, που επέφερε η τελευταία διάταξη του 2016 για την ειδική εισφορά συνέβη το εξής: ενώ αυξήθηκε η επιβάρυνση για όλους όσοι εισπράττουν περισσότερα από 20.000 ευρώ ετησίως, η ειδική, επιβαρυντική διάταξη για τους αιρετούς καταργήθηκε. Για τα επίπεδα αμοιβών των βουλευτών, αυτή η αλλαγή συνεπάγεται μείωση της φορολογικής τους επιβάρυνσης έως και 2.000 ευρώ. Την ίδια ώρα, όποιος εργαζόμενος εισέπραττε ανάλογα ποσά, ενδεικτικά 60.000 ευρώ ανά έτος, θα έπρεπε να βάλει το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη καθώς θα έπρεπε να πληρώσει επιπλέον ποσό εισφοράς της τάξεως των 1.500 ευρώ!

Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Και έπεται η υποκρισία.

Ο μεν Πρόεδρος της Βουλής δήλωσε ότι οι βουλευτές αντιμετωπίζονται όπως όλοι οι φορολογούμενοι, «ξεχνώντας» να αναφέρει ότι, ουσιαστικά, ευνοήθηκαν από την κατάργηση της ειδικής και επιβαρυντικής διάταξης που τους αφορούσε.

Η αντιπολίτευση, αξιωματική και ελάσσονα, επίσης βγήκε στο κλαρί, όσο μπορούσε τουλάχιστον.

Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, εκπρόσωποι άλλων κομμάτων εμφανίστηκαν αποστασιοποιημένοι από τη ρύθμιση, δηλώνοντας ότι δεν την ψήφισαν. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι αρνήθηκαν να ψηφίσουν, συνολικά, το φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Αμφιβάλλω εάν υπάρχει ένας βουλευτής που, μέσα στη Βουλή, διατύπωσε τις επιφυλάξεις του για την έμμεση πλην σαφή φορολογική ελάφρυνση των 300.

Και, λοιπόν; Τίποτε!

Σε μία χώρα που το θαύμα κρατά τρεις ημέρες, η τακτική των βουλευτών είναι η αναμενόμενη. Λαμβάνουν αποστάσεις έως ότου η επικαιρότητα αναδείξει ένα άλλο θέμα και το προηγούμενο ξεχαστεί.

Υπάρχει μία απλή λύση. Οι 300 να επιστρέψουν στο δημόσιο ταμείο την ελάφρυνση. Αρκεί η αντιπολίτευση, που διαφωνεί, να καταθέσει μία απλή τροπολογία. Δύο – τρεις γραμμές αρκούν. Υποθέτω, δε, ότι δύσκολα η κυβερνητική πλειοψηφία θα την αρνηθεί.

Θα το τολμήσουν;

Ακούω ήδη όσους ισχυρίζονται ότι η αντιμετώπιση του θέματος έχει και στοιχεία λαϊκισμού ή υποκρισίας έναντι των αιρετών. Ότι, δηλαδή, η χώρα δεν σώζεται από τις 600.000 ευρώ της ελάφρυνσης των βουλευτών ή τους ενός εκατομμυρίου για όλους τους αιρετούς. Ότι οι αιρετοί θα πρέπει να αμείβονται καλά, δεδομένων των συνθηκών, ώστε να μπορούν να νομοθετούν και να αποφασίζουν χωρίς δουλείες.

Κατανοώ τα επιχειρήματα. Όμως, δεν υπάρχει μεγαλύτερος λαϊκισμός, δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα υποκρισίας από το απλώς να καταγγέλλεις κάτι ενώ, λόγω της θέσης σου ως βουλευτής, μπορείς να το αλλάξεις.   

kathimerini.gr

Κώστας Καραμανλής, ο πρώτος συριζαίος πρωθυπουργός

γράφει ο Μάκης Βουλαρίνος

Φίλες φίλοι και οι υπόλοιποι, ξέρω ότι οι εξελίξεις τρέχουν, ξέρω ότι γεννιούνται υποψίες σύμφωνα με τις οποίες ο Αλέκσης ο Τσίπρας μπορεί και να είναι απατέωνας (με την πολιτική έννοια του όρου) και ξέρω ότι ο μάνατζερ ράγκμπι είναι ακόμα στο Σερβάιβορ. Θα ήθελα, όμως, να σας παρακαλέσω να μου επιτρέψετε να μην ασχοληθώ με τίποτα από όλα αυτά. Γιατί απόψε (τώρα που γράφω είναι Τριτη 7 του Μαρτίου, επέτειος των εκλογών του 2004) ο νους μου ταξιδεύει στον πρώτο Συριζαίο πρωθυπουργό της Ιστορίας. Το άνθρωπο που ηγήθηκε της ορίτζιναλ Π.Φ.Α. (Πρώτης Φοράς Αριστεράς) κυβέρνησης. Τον Κωνσταντίνο τον Εργατικό, τον Κωνσταντίνο τον Ικανό, τον Κωνσταντίνο τον Αποτελεσματικό, τον Κωνσταντίνο τον Ακούραστο (γράφω πολλά από τα επίθετα που συνοδεύουν τον μέγαλο ηγέτη, καθώς ακόμα ο ιστορικός του μέλλοντος δεν έχει ασχοληθεί με την περίπτωσή του και έτσι δεν ξέρουμε ποια από τις αρετές του θα υπερισχύσει στα μελλοντικά βιβλία της ιστορίας.

Αντιλαμβάνομαι πως κάποιοι από εσάς (σίγουρα όχι οι περισσότεροι) παραξενεύονται με αυτά που γράφω. Οι υπόλοιποι όμως, αυτοί που θυμούνται την ανικανότητα, την τεμπελοσκυλίαση, την επιπολαιότητα, την αδιαφορία για τις συνέπειες της κυβερνητικής απραξίας, τους διορισμούς, την αγάπη στο κράτος ως οντότητα φτιαγμένη για κυβερνητική αξιοποίηση και όχι για να υπηρετεί τα κορόιδα που πληρώνουν φόρους, καταλαβαίνουν πως ο άνθρωπος που πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο ΟΧΙ όταν διέκοψε τη νιρβάνα του για να υποστηρίξει τον ΝΑΙ, είναι πολύ περισσότερο ο πρώτος Τσίπρας παρά ο τελευταίος Καραμανλής.

Στο κάτω-κάτω μιλάμε για τους ανθρώπους που είναι το Α και το Ω στην αξιέπαινη προσπάθεια να καταστραφεί η Ελλάδα. Μιλαμε για τον άνθρωπο που έκανε ό,τι περνούσε από την αδιαφορία του για να βρει η καταστροφική κρίση απροετοίμαστη τη χώρα και για τον άνθρωπο που πασχίζει να ολοκληρώσει την καταστροφή. Και πιθανόν επειδή είναι σαφές ότι ο ένας είναι συνέχεια του άλλου μοιράζονται και κοινές συμπάθειες. Αν δεν με πιστεύετε κάντε ένα απλό τεστ. Βρείτε –αν είναι ακόμα εύκολο να τους εντοπίσετε γιατί πια κρύβονται πολύ καλά– έναν ψηφοφόρο του Αλέκση και ρωτήστε τον τι γνωμη έχει για τον Κωσναντίνο τον Αποτελεσματικό. Το «είναι παρεξηγημένος» θα είναι το λιγότερο καραμανλικό που θα ακούσετε.

Με τα παραπάνω στο νου είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί οι «καραμανλικοί κύκλοι» (όπως έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε τους ανώνυμους παρατρεχάμενους του ηγέτη της Ραφήνας) έχουν τόσο καλές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ και γιατί οι καραμανλικοί βουλευτές έχουν ακόμα καλύτερες. Είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί το νούμερο 2 της καραμανλικής διακυβέρνησης (ναι, τον πρόεδρο Παπάκη εννοώ) δέχτηκε να  γίνει ο Χατζηαβάτης του Αλέκση με αντάλλαγμα την πιο καλοπληρωμένη αργομισθία. Είναι εύκολο να καταλάβουμε τα τσαλιμάκια του βαρύμαγκα Βαγγέλα και της συναινετικής και πολύ εξυπηρετικής για την κυβέρνηση θέσης που πήρε στη συζήτηση για την ψηφοφορία των νέων μέτρων που πλησιάζει και γίνεται παιχνιδάκι το να καταλάβουμε γιατί στις ενημερωτικές εκπομπές της κυβερνητικής τηλεόρασης μπορεί να κυριαρχούν οι –αναμενόμενοι– συριζοφρουροί μαχόμενοι δημοσιογράφοι, αλλά υπάρχει και αρκετός χώρος και για τους καραμανλοφρουρούς συναδέλφους τους.

Όλα τα παραπάνω δεν τα γράφω για να μειώσω την αξία του ανθρώπου που ακόμα θεωρείται πολιτικό κεφάλαιο από όσους έχει ευνοήσει. Τα γράφω για να αναδείξω το μεγαλείο του και να δείξω πως ακόμα υπάρχει φιλότιμο στην πολιτική. Να δείξω πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν ξεχνούν ούτε αυτούς που τους βοήθησαν ούτε αυτούς με τους οποίους συγγενεύουν ιδεολογικά και μπράβο τους.

athensvoice.gr

Τρίτο κρούσμα διεφθαρμένης νοοτροπίας με σφραγίδα Σταθάκη

Τρίτο συνεχόμενο κρούσμα νοοτροπίας πολιτικής διαφθοράς σημειώθηκε χτες με ήρωα τον υπουργό Γ Σταθάκη αυτή τη φορά, μετά τις αποκαλύψεις για τους μπαταχτσήδες βουλευτές και μετά τις αποκαλύψεις για την ελάφρυνση της εισφοράς αλληλεγγύης όλων των εν ενεργεία πολιτικών και των διοικήσεων στα ΝΠΔΔ.

Ο υπουργός Ενέργειας, που «ήρθε γα να τ’ αλλάξει όλα», όπως και οι σύντροφοί του τρόφιμοι της πιο παλιάς και διεφθαρμένης ψηφοθηρικής νοοτροπίας, υπερασπίστηκε με επιχειρήματα Μαυρογιαλούρου ως «κανονική» τη μέχρι σήμερα φάμπρικα του δημοσίου «προάγομαι λίγες βδομάδες πριν πάρω σύνταξη, αρπάζω από το δημόσιο ταμείο διπλάσια και τριπλάσια λεφτά ως εφάπαξ και μεγαλώνω και τη σύνταξή μου χωρίς να έχω τα χρόνια της νέας θέσης»!

Και προχωρώντας ένα βήμα πιο βαθειά στη λάσπη χαρακτήρισε «φιλοσοφικό ζήτημα» κάθε συζήτηση για το αν αυτή η πρακτική είναι ηθική, χρήσιμη και επωφελής για τους πολίτες!

Ανοίγω παρένθεση για να επισημάνω εδώ ότι μέχρι και αυτή τη στιγμή και παρά το σάλο που προκλήθηκε, κανένα κόμμα και κανένας δημόσιος παράγοντας δεν έχει κάνει καμιά κίνηση είτε προς τη Βουλή, είτε παραιτούμενος της ευεργεσίας, για να ανατραπεί η διάταξη- σκάνδαλο που ελαφραίνει τα πολιτικά, αυτοδιοικητικά, διοικητικά στελέχη από την εισφορά αλληλεγγύης!

Για να αποδειχτεί ότι το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα είναι ΕΝΑ, ΕΝΙΑΙΟ και στην πράξη ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟ. Κλείνει η παρένθεση.

Ο κ Σταθάκης, λοιπόν, μιλώντας χτες σε επιτροπή της Βουλής υπερασπίστηκε ως «κανονική» και αποδεκτή (!) την κίνηση του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ΔΕΣΦΑ (κοιτάξτε τους λογαριασμούς σας της ΔΕΗ για να δείτε τι είναι η ΔΕΣΦΑ) να προαγάγει τον εαυτό του, μέσω του εποπτικού συμβουλίου, από απλό διευθυντικό στέλεχος σε δυό βαθμίδες παραπάνω γενικό διευθυντή, και μετά από δυό βδομάδες να πάρει σύνταξη, κερδίζοντας έτσι 100.000 ευρώ παραπάνω εφάπαξ! Από την τσέπη μας!

Κατ αρχήν η νοοτροπία του κ Σταθάκη αποδεικνύει ότι, όπως και όλοι οι προκάτοχοί του υπουργοί, δεν δίνει δεκάρα για το πού και πώς ξοδεύονται τα χρήματα του ελληνικού λαού. Στα παλιά του τα παπούτσια. Ακολουθεί κατά πόδας τη διεφθαρμένη πεπατημένη.

Δεύτερον, η νοοτροπία του υπουργού αποδεικνύει ότι δεν έχει σκοπό να αλλάξει αυτός ή η κυβέρνηση την πιο πάνω αιμορραγική για την τσέπη των πολιτών πρακτική σε όλο το δημόσιο.

Τρίτον, η νοοτροπία του αποδεικνύει ότι δεν εμπνέεται από κανέναν κανόνα… ηθικού πλεονεκτήματος, αφού δεν βλέπει τίποτε αφύσικο στο να εισπράττει ένας δημόσιος λειτουργός από το δημόσιο ταμείο (την τσέπη των πολιτών) αμοιβές για τις οποίες δεν έχει δουλέψει, σε θέσεις στις οποίες δεν έχει θητεύσει και να εισπράττει συντάξεις για τις οποίες δεν έχει πληρώσει τις ανάλογες καταβολές!

Και εδώ ακριβώς είναι που ο υπουργός αποδεικνύει την παντελή έλλειψη κοινωνικής, πολιτικής και ηθικής ευαισθησίας. Γιατί, στην επιτροπή της Βουλής χτες υπερασπίστηκε το κόλπο του… συνταξιούχου πλέον γενικού διευθυντή και προέδρου της ΔΕΣΦΑ να αυξήσει το εφάπαξ κατά 100 χιλιάρικα και τη σύνταξή του, επικαλούμενος ότι

«συμβαίνει κατά κανόνα σε οργανισμούς και οπουδήποτε αλλού. Δεν νομίζω ότι συντρέχει λόγος δεοντολογίας». Και υπερθεμάτισε, λέγοντας ότι «δεν είναι ατόπημα ότι από τμηματάρχης γίνομαι διευθυντής και συνταξιοδοτούμαι. Είναι μια πρακτική»!

Τόσο απλά! Είναι μια πρακτική!

Και για να το «δέσει» επικαλέστηκε τις προαγωγές στο στρατό που συνοδεύουν τις αποστρατείες!

Εμείς θα περιμέναμε από έναν υπουργό που ήρθε με τους συντρόφους του «να τ’ αλλάξει όλα» να πιστεύει και να εφαρμόσει άλλα πράγματα. Και δεν θα το περιμέναμε από μια κυβέρνηση της αριστεράς ντε και καλά. Το απαιτούμε από κάθε κυβέρνηση. Επειδή αυτά τα τεχνάσματα και οι λαθροχειρίες στον δημόσιο κορβανά, που είναι τα λεφτά όλων μας, έχουν συμβάλει στο να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε.

Γιατί δεν μπορεί να αμείβεται κάποιος από το δημόσιο ταμείο για δουλειά που δεν έχει παράσχει. Είναι ΑΠΑΤΗ.

Ούτε μπορεί να παίρνει σύνταξη για καταβολές που δεν έχει πληρώσει. Είναι ΑΠΑΤΗ.

Ούτε μπορεί να πληρώνεται για χρόνο που δεν έχει καλύψει. Είναι ΑΠΑΤΗ.

Αυτά τα τρία «δεν», είναι αυτονόητα. Δεν είναι διαπραγματεύσιμα! Είναι, όμως, από τα αυτονόητα που δεν είναι καν ζητούμενα ακόμα εδώ, στη Νότια Αλβανία. Και τα οποία θεωρούνται κεκτημένα (!) από ένα δημόσιο που έχει μάθει να ροκανίζει τη φορολογία των πολιτών και τα ξένα δάνεια για να ταΐζει τα διεφθαρμένα κόμματα. Γιατί, το παιχνίδι αυτό με τα λεφτά των πολιτών έχει διακομματική αποδοχή!

Ο κ Σταθάκης δεν έκανε τίποτε άλλο χτες από το να επιβεβαιώσει για μια ακόμα φορά ότι αποτελεί κι αυτός και η κυβέρνηση κομμάτι αυτού του μεταπολιτευτικού διεφθαρμένου κομματικού τοπίου, που μας έφερε μέχρι εδώ και που συνεχίζει να κυβερνά.

Και δεν θα σταματήσει να κυβερνά αν δε βρεθούν οι δυνάμεις που θα συγκρουστούν  μαζί του για να διαλύσουν όλη αυτή τη νοοτροπία της ρεμούλας και της περιφρόνησης της δουλειάς και των χρημάτων των πολιτών. Να συγκρουστούν με όποιο κόστος γι αυτές.

Επειδή, το σύστημα που μας έφερε εδώ και που εδώ και 7 χρόνια έχει στείλει στην ανεργία 2 εκατομ. πολίτες και άλλα 4 εκατομ. στη φτώχεια και τη χώρα στον τρίτο κόσμο θα αντισταθεί με όση βρώμα και λάσπη μπορεί να συγκεντρώσει και να εξαπολύσει σε όποιον το απειλήσει.

Και μόνο αποφασισμένοι ιδεολόγοι που πονάνε αληθινά τους πολίτες, το λαό, και σέβονται τον ιδρώτα τους και τα παιδιά τους μπορούν να το νικήσουν. Τα σημερινά μορφώματα έχουν πεθάνει. Απλώς δεν έχει βρεθεί ακόμα εκείνος που θα τα θάψει.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης  - liberal.gr

Ρουφιάνοι και προδότες…

Του Γιάννη Παντελάκη

Όταν από τις πλατείες των αγανακτισμένων ακουγόταν αναθέματα και κραυγές πως αυτοί που μας κυβερνούσαν τότε ήταν «Γερμανοτσολιάδες και νενέκοι», γιατί να μην ακούγεται σήμερα ότι αυτοί που μας κυβερνούν είναι «ρουφιάνοι και προδότες που πρέπει να φύγουν από τη χώρα» (κάποιοι αγρότες διαδηλωτές χθες ); Όλα τα πράγματα έχουν μια συνέχεια. Ο τρόπος που εκπαιδεύεις κάποιους για να τους στρέψεις κατα του πολιτικού σου αντιπάλου, ενίοτε μπορεί να επιστρέψει σ εσένα. Το λένε μπούμερανγκ.

Οι αγρότες, έχουν μεγάλες δόσεις δίκιου για να αντιδρούν (για φορολογικό, ασφαλιστικό, τιμές προϊόντων). Ο τρόπος που αντιδρούν αρκετοί από αυτούς ωστόσο (οι αγρότες χθες, κάποιοι άλλοι προχθές), παραπέμπει σε λογικές μερικών χρόνων πριν, όταν δεν κυριαρχούσαν οι αντιπαραθέσεις με όρους πολιτικούς, αλλά όρους συναισθηματικούς, βίαιους και ανορθολογικούς. Όταν συνέβαιναν αυτά (2013 και 2014) από μερίδα αγανακτισμένων, οι σημερινοί κυβερνώντες αν δεν τα ενίσχυαν, τουλάχιστον δεν τα αποδοκίμαζαν. Σήμερα τα εισπράττουν και μιλάνε για τραμπουκισμούς (Αποστόλου). Συχνά αποδοκιμάζονται με βίαιο, σχεδόν άγριο τρόπο.

Αυτοί που μας κυβερνούσαν την εποχή εκείνη, δεν ήταν πολιτικοί αντίπαλοι, εκφραστές μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας την οποία έπρεπε να αντιμετωπίσουν με τα αντίθετα πολιτικά επιχειρήματα. Ήταν εκπρόσωποι των δανειστών, προδότες, αργυρώνητοι, Μερκελιστές, ξεπουλημένοι. Το μίσος κυριάρχησε και αναπτύχθηκε χωρίς πολιτικό υπόβαθρο που θα είχε στοιχεία ορθολογισμού και ιδεολογικών διαφορών. Το μίσος εκείνο εκφραζόταν με επιθέσεις κάθε τύπου, αποδοκιμασίες, κυνηγητό των πολιτικών αντιπάλων.

Ένα κομμάτι της κοινωνίας εκπαιδεύτηκε με τέτοιες λογικές. Οι οποίες λογικές μπορεί (μετά την ανάληψη της εξουσίας) να εγκαταλείφθηκαν από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝΕΛ, αλλά όχι και από τους ίδιους τους πολίτες οι οποίοι είχαν ακούσει (και εκπαιδευτεί επάνω σ αυτό) ότι εκείνοι που μας κυβερνούσαν εξυπηρετούσαν κάποια σχέδια σκοτεινών κύκλων. Εντός και εκτός της χώρας. Δεν ήταν πολιτικοί αντίπαλοι με τους οποίους υπάρχουν διαφωνίες, ήταν πιόνια ξένων και λακέδες (και οι λέξεις έχασαν το νόημά τους).

Υ.Σ.: Ο επιθετικός, απολίτικος, ισοπεδωτικός και αφοριστικός αυτός λόγος σχεδόν πάντα συνοδεύεται από θεωρίες συνωμοσίας που κατά βάση δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Πάνε μαζί αυτά και ο ορθολογισμός χάνει έδαφος. Σε πολύ πρόσφατη έρευνα (Dianeosis) καταγράφεται πως το 80,5% (!) πιστεύει ότι υπάρχουν μυστικές οργανώσεις από την Ελλάδα ή το εξωτερικό που δρουν στο παρασκήνιο και κινούν τα νήματα. Στην έρευνα αυτή, προφανώς κάθε ερωτώμενος αντιλαμβάνεται μ' έναν διαφορετικό τρόπο το θέμα αυτό, ωστόσο θα είναι εντυπωσιακά μεγάλο ποσοστό εκείνων που εντάσσουν αυτή την απάντηση σε κάποια θεωρία συνωμοσίας.

liberal.gr 

«Ξηλώνουν» τον νόμο Κατρούγκαλου -Κατατέθηκε η τροπολογία για τον υπολογισμό των συντάξεων

Κατατέθηκε τελικά, το απόγευμα της Τετάρτης, στη Βουλή, η τροπολογία για τον υπολογισμό των συντάξεων, έπειτα από την «εμπλοκή» που προέκυψε με την ΕΛΣΤΑΤ.

Η τροπολογία κατατέθηκε πέντε ημέρες μετά από τη διαρροή της, μετά την αδυναμία που δήλωσε η ΕΛΣΤΑΤ για τον προσδιορισμό τον συντελεστή ετήσιας μεταβολής μισθών, με τον οποίο προέβλεπε ο νόμος Κατρούγκαλου ότι θα υπολογιστούν οι νέες συντάξεις.

Οι υπουργοί Εφη Αχτσιόγλου, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Ανδρέας Ξανθός, Γιώργος Χουλιαράκης και Τάσος Πετρόπουλος υπογράφουν την τροπολογία, η οποία ορίζει ότι η αναπροσαρμογή των συντάξιμων αποδοχών έως και το 2020 υπολογίζεται με βάση τον δείκτη τιμών καταναλωτή της ΕΛΣΤΑΤ.

Από το 2021 και μετά θα υπολογίζεται με βάση τον δείκτη μεταβολής μισθών της ΕΛΣΤΑΤ, όπως γινόταν έως σήμερα.

Σύμφωνα με την έκθεση του Λογιστηρίου του Κράτους, από τις προτεινόμενες αλλαγές εκτιμάται ετήσια αύξηση εσόδων κατά 12,5 εκατ. ευρώ, από την ενιαία εφαρμογή του τρόπου υπολογισμού των εφάπαξ, για παλιούς και νέους ασφαλισμένους

iefimerida.gr