Χημικά: Τα όπλα των πλουσίων

Του Άρη Χατζηστεφάνου

«Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μερικά όπλα που θα κάνουν τους αντιπάλους μας να φτερνίζονται» είπε κάποτε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ στο υπουργικό συμβούλιο. Οι συγκεντρωμένοι τον κοίταξαν στωικά σαν ένα παιδί που ζητά να παίξει για άλλη μια φορά με τα σπίρτα. Το ημερολόγιο έγραφε 1919. Ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας ήταν ακόμη υπουργός πολέμου και οι αντίπαλοι του ήταν οι επαναστατημένοι Μπολσεβίκοι της νεαρής Σοβιετικής Ένωσης. Όσο για το «φτέρνισμα», που υποτίθεται ότι προκαλούσαν τα χημικά όπλα της βρετανικής αυτοκρατορίας, όσοι το έζησαν το περιέγραφαν σαν μια από τις πιο τρομακτικές εμπειρίες της ζωής τους καθώς αποτελούνταν από ανεξέλεγκτο εμετό και συνεχείς αιμοπτύσεις που οδηγούσαν σε ολοκληρωτική κατάρρευση του οργανισμού.

Παρά τις αντιδράσεις αρκετών συναδέλφων του ο Τσόρτσιλ κατάφερε τελικά να χρησιμοποιήσει το φρικτό αυτό όπλο – γνωστό με την κωδική ονομασία Συσκευή Μ – εναντίον αμάχων σε αρκετά ρωσικά χωριά ενώ στη συνέχεια πρότεινε το ίδιο και για τις εξεγερμένες επαρχίες της Ινδίας. Ουσιαστικά δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να συνεχίσει τη χρήση των χημικών όπλων που είχε ξεκινήσει η χώρα του στην λεγόμενη τρίτη μάχη της Γάζας εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ακολουθώντας το πνεύμα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής η Βρετανία δεν δίσταζε να χρησιμοποιεί εναντίον των πιο ανίσχυρων αντιπάλων της τις χημικές ουσίες που αναπτύχθηκαν στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο – μια σύγκρουση στην οποία οι βιομηχανικές δυνάμεις δοκίμασαν για πρώτη φορά τα επιτεύγματα της μηχανικής (πολυβόλα) και της χημείας (ασφυξιογόνα κ.α) σε εχθρικούς στρατούς που πολεμούσαν ακόμη με τους σχηματισμούς των πολεμικών συγκρούσεων του 19ου και του 18ου αιώνα.

Ο Τσόρτσιλ θα επιχειρήσει να μεταφέρει αυτή τη συσσωρευμένη εμπειρία και στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ζητώντας να χρησιμοποιηθούν δηλητηριώδη αέρια αλλά και άνθρακας σε γερμανικές πόλεις. Αυτή τη φορά όμως το αίτημά του δεν βρίσκει ανταπόκριση.

Ακόμη και σήμερα ο χημικός πόλεμος παραμένει το φονικό «παιχνίδι» των ανεπτυγμένων χωρών, παρά την προσπάθεια των δυτικών μέσων ενημέρωσης να τα παρουσιάσουν σαν τα «όπλα των φτωχών». Η χρήση βομβών λευκού φωσφόρου εναντίον αμάχων στο Ιράκ και τη Γάζα, που πραγματοποίησαν τα αμερικανικά και ισραηλινά στρατεύματα κατοχής αντίστοιχα, είναι μόνο το τελευταίο παράδειγμα σε μια μακρά αλυσίδα απάνθρωπων επιθέσεων με χημικά όπλα. Ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα της χρήσης χημικών ουσιών, που παρασκεύαζε η εταιρεία Monsanto για λογαριασμό του Πενταγώνου.

Ακόμη όμως και όταν οι δράστες δεν συμπεριλαμβάνονται στις «μεγάλες δυνάμεις», όπως συνέβη με την επίθεση με χημικά που πραγματοποίησε ο Σαντάμ Χουσείν εναντίον των Κούρδων αλλά και των Ιρανών, οι προμηθευτές των όπλων είναι μια χούφτα πρώην και νυν… αυτοκρατοριών. Ο άνθρωπος που βοήθησε τον Χουσέιν να δημιουργήσει το χημικό του οπλοστάσιο, ήταν ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο οποίος συναντήθηκε μαζί του με εντολές του Ρόναλντ Ρίγκαν. Και στην περίπτωση της Συρίας όμως το χημικό οπλοστάσιο της χώρας δημιουργήθηκε χάρη στη συνεργασία μεγάλων εταιρειών της Δύσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι βρετανικές εταιρείες χορηγούσαν στο καθεστώς Ασάντ χημικές ουσίες, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολεμικές επιχειρήσεις, έως και τα μέσα του 2012 – όταν δηλαδή ο εμφύλιος πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη.

Εξίσου Αίολο είναι φυσικά και το επιχείρημα ότι το καθεστώς της Συρίας είναι το πρώτο που χρησιμοποίησε χημικά όπλα εναντίον του ίδιου του του πληθυσμού – εάν φυσικά επιβεβαιωθεί ποτέ η σχετική κατηγορία. Οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι, που αναπαρήγαγαν τη συγκεκριμένη θεωρία, ξεχνούν ότι ίσως η πρώτη χώρα στην ιστορία που χρησιμοποίησε χημικά όπλα απέναντι στον ίδιο της τον πληθυσμό ήταν… οι ΗΠΑ.

Ήταν Ιούνιος του 1932 όταν περίπου 43.000 βετεράνοι του πρώτου παγκοσμίου πολέμου κατασκήνωσαν στην πλατεία του Καπνοπωλείου διεκδικώντας το ένα δολάριο και 25 σεντς, που τους είχε υποσχεθεί η αμερικανική κυβέρνηση, για κάθε ημέρα υπηρεσίας εκτός αμερικανικού εδάφους. Οι συγκεντρωμένοι απειλούσαν να παραμείνουν στην αμερικανική πρωτεύουσα για όσο διάστημα χρειαζόταν – και όλοι γνώριζαν ότι δεν είχαν και τίποτα να χάσουν αφού η μεγάλη ύφεση είχε αφήσει στην ανεργία το μεγαλύτερο μέρος των παλαιών στρατιωτών.

Ο πρόεδρος Χούβερ απάντησε στέλνοντας άρματα μάχης και ιππικό στην καρδιά της Ουάσινγκτον για να κάψουν τις σκηνές των διαδηλωτών ενώ διέταξε δυνάμεις του στρατού να χρησιμοποιήσουν χημικά αέρια εναντίον των διαδηλωτών.

Πρόκειται ουσιαστικά για μια από τις πρώτες απόπειρες χρήσης χημικών όπλων εναντίον του λεγόμενου εσωτερικού εχθρού – διαδικασία την οποία θα τελειοποιήσει μερικές δεκαετίες αργότερα η Βρετανία μετατρέποντας σταδιακά τα φονικά αέρια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου σε ουσίες κατάλληλες για την αντιμετώπιση διαδηλώσεων και ταραχών σε αστικά κέντρα.

Για την ιστορία, η τελική μετατροπή των χημικών όπλων του πρώτου παγκοσμίου πολέμου σε αέρια κατάλληλα για την χρήση στο εσωτερικό πόλεων έγινε από Αμερικανούς επιστήμονες κατά παραγγελία της Βρετανικής κυβέρνησης, η οποία επιχειρούσε να καταστείλει τις εξεγέρσεις στη Βρετανική Γουιάνα, στις αρχές της δεκαετίας του 50.

Το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι Βρετανοί αποικιοκράτες ήταν ότι οι ιθαγενείς είχαν αποκτήσει κάποιου είδους ανοσία στην χημική ουσία CN που χρησιμοποιούνταν από τις αρχές του 20ου αιώνα. Ως απάντηση οι Αμερικανοί επιστήμονες παρουσίασαν το περίφημο CS που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα από τις δυνάμεις καταστολής σε ολόκληρο τον κόσμο. Τελικά η Βρετανική αποικιοκρατία θα προλάβει να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά το νέο της απόκτημα στην Κύπρο το 1958 και αρκετά χρόνια αργότερα, όταν πλέον δεν διέθετε αποικίες, και στη βόρεια Ιρλανδία.

Σε άλλες περιπτώσεις η χρήση χημικών, βιολογικών ή ακόμη και ραδιενεργών όπλων πραγματοποιούνταν από μεγάλες δυνάμεις στον ίδιο τους τον πληθυσμό με τη μορφή πειραμάτων. Ο Τσόρτσιλ είχε χρησιμοποιήσει αέρια μουστάρδας σε μέλη του βρετανικού στρατού (ινδικής καταγωγής) στη δεκαετία του 30’ ενώ το αμερικανικό Πεντάγωνο έχει κατηγορηθεί ότι δοκίμαζε ραδιενεργά στοιχεία στους κατοίκους του Σάιντ Λούις στο Μισούρι των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τα χημικά όπλα δεν υπήρξαν ποτέ «όπλα των φτωχών» και τα κράτη που πρώτα τα δημιούργησαν και τα χρησιμοποίησαν (ακόμη και εναντίον των δικών τους πολιτών) καλό θα ήταν να ξανασκεφτούν την επόμενη φορά που θα τα χρησιμοποιήσουν σαν πρόσχημα για το βομβαρδισμό μιας ακόμη χώρας. Έχουν άραγε οι χώρες της Δύσης το ηθικό και νομικό δικαίωμα να απειλούν τη Συρία τη στιγμή που οι ίδιες τις προμήθευαν τα υλικά για την κατασκευή των χημικών όπλων και ενώ δεν μπορούν να παρουσιάσουν πειστικά στοιχεία ότι οι πρόσφατες επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από το καθεστώς Ασάντ και όχι από εξτρεμιστικές ομάδες της αντιπολίτευσης – οι οποίες χρηματοδοτούνται και εξοπλίζονται από τη CIA, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία;

Αν βομβαρδίζαμε όλες τις χώρες που διεξήγαγαν χημικούς πολέμους ή πουλούσαν υλικά για τη διεξαγωγή τους μήπως θα έπρεπε πρώτα να επιτεθούμε στις ΗΠΑ και το Ισραήλ που χρησιμοποίησαν λευκό φώσφορο ή τη Βρετανία που προμηθεύει με χημικά ορισμένα από τα πιο επικίνδυνα καθεστώτα του πλανήτη;

info-war  

O διάχυτος φασισμός

Του Περικλή Κοροβέση

Κλείνουν πενήντα χρόνια από τότε που η Χρυσή Αυγή ήρθε στην εξουσία για εφτά χρόνια.

Η χούντα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967 ήταν το μεγάλο τάγμα εφόδου που φώλιαζε στον Εθνικό Στρατό.

Ο εγχώριος ναζισμός της 4ης Αυγούστου του εθνοσωτήρα Ιωάννη Μεταξά δημιούργησε ένα βαθύ πολιτικό ρεύμα που κυριαρχεί ακόμα στην πολιτική σκηνή, με βασικό διαχειριστή τη Χ.Α. των 380.000 ψηφοφόρων.

Συνειδητά ή ασυνείδητα δέχονται να είναι μέλη, οπαδοί ή ψηφοφόροι μιας εγκληματικής οργάνωσης.

Ψυχροί εγκληματίες, συνεργάτες των ναζί κατακτητών, παρακρατικοί τραμπούκοι, με τις ευλογίες του κράτους και της επίσημης εκκλησίας, κυριάρχησαν περίπου για τέσσερις δεκαετίες.

Στη μεταπολίτευση, μετά τον διαχωρισμό Δεξιάς και Ακρας Δεξιάς, η πολιτική τους υπόσταση συρρικνώνεται, αλλά όχι οι ιδέες τους, που διαχέονται σε όλη την κοινωνία και σε όποιο κόμμα.

Φυσικά, υπήρχε και αντίσταση, αλλά νικήθηκε.

Από δικά μας «προσωπικά» γκάλοπ, τι δεν έχουμε ακούσει για τους Εβραίους, τους μουσουλμάνους, τους Γυφτοσκοπιανούς, τους καθολικούς, που είναι όλοι Ελληνες με διαφορετικές θρησκείες ή έχουν άλλη μητρική γλώσσα.

Ακόμα, για τις γυναίκες ή για τους ανθρώπους που έχουν τις δικές τους προσωπικές, σεξουαλικές προτιμήσεις...

Και να μη μιλήσουμε για το δράμα των πολιτικών προσφύγων που ξέφυγαν από έναν σίγουρο θάνατο για να έρθουν σε μια αβέβαιη ελπίδα.

Και αντί να τους συμπονέσουμε βρίσκουμε πάντα αυτούς τους ξένους πολλούς και τους θεωρούμε απειλή.

Αυτός είναι ο διάχυτος φασισμός που θεωρείται φυσιολογική συμπεριφορά, ακόμα και για οπαδούς και στελέχη δημοκρατικών κομμάτων.

Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τα κυρίαρχα ΜΜΕ που είναι προσηλωμένα στο ασήμαντο.

Αν μια γάτα στο Τορόντο ανέβει σε ένα δέντρο και δεν μπορεί να κατέβει, έρχονται πυροσβέστες-σταρ και την κατεβάζουν με ασφάλεια.

Και η εικόνα αυτή κάνει τον γύρο του κόσμου. Αντίθετα, είκοσι εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να πεθάνουν άμεσα από την πείνα και δεν υπάρχει κανένα πλάνο γι’ αυτούς.

‘Η ακόμα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, αρμόδιος για την αντιμετώπιση των θανατηφόρων επιδημιών, κάτι που αφορά τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, έχει ετήσιο προϋπολογισμό κατώτερο από τις ημερήσιες στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως.

Και γι’ αυτό τσιμουδιά. Το ασήμαντο του «Survivor» ή του «Μπρούσκου» και των άλλων συναφών θεαμάτων διαμορφώνει τη βάση του φασισμού μπλοκάροντας τη σκέψη των ανθρώπων, κάνοντάς τους λάτρεις του ασήμαντου.

Το ενσωματώνουν και περιμένουν τον μεσσία-φίρερ της όποιας μορφής σχηματίζοντας πλειοψηφίες.

Η χώρα μας ποτέ δεν ήταν ανεξάρτητη.

Οι μεγάλες δυνάμεις ήθελαν να δημιουργήσουν «ένα ευρωπαϊκό Ισραήλ» (πριν από την ώρα του) στην καρδιά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την οποία επιδίωκαν να διαμελίσουν - στόχος που επετεύχθη σχεδόν έναν αιώνα αργότερα με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε η αυτοκρατορία έδωσε τη θέση της στο συρρικνωμένο εθνικό κράτος της Τουρκίας.

Η εξουσία του ελληνικού κράτους ήταν μια ηγεσία των ιθαγενών στην υπηρεσία των αποικιοκρατών (αν και είχαμε βασιλιάδες εισαγωγής).

Και αυτό το βλέπουμε καθαρά σήμερα με τους εταίρους-αφέντες μας.

Μπορεί να γίνεται πολύς λόγος για τις γενναίες διαπραγματεύσεις μας, αλλά στο τέλος θα τα υπογράψουμε όλα.

Και γι’ αυτό βάζω στοίχημα (αν και δεν παίζω ποτέ μου τυχερά παιχνίδια).

Αλλά εδώ δεν είναι παιχνίδι της τύχης. Είναι μια βεβαιότητα που θα επαληθευτεί το επόμενο χρονικό διάστημα.

Στην περίπτωση που η κυβέρνηση εξακολουθεί κατά τα λεγόμενά της να βάζει «κόκκινες γραμμές» και τις τηρήσει, τότε κανονικά θα πρέπει να κηρυχθούν εκλογές και θα δούμε τον κ. Τσίπρα να κάνει παρέα με τον κ. Λεβέντη ή τον κ. Θεοδωράκη.

Η επιλογή της καρέκλας θα κυριαρχήσει. Το πολιτικό μας σύστημα είναι μια μηχανή σχεδιασμένη για να κάνει μια συγκεκριμένη και αποσαφηνισμένη δουλειά, άσχετα από το ποιος χειρίζεται τη μηχανή.

Αυτή η μηχανή παράγει φτώχεια και εξαθλίωση για την κοινωνία και περισσότερο πλούτο για τους πλούσιους.

Και λειτουργεί το ίδιο με όλες τις κυβερνήσεις. Από τη μεταπολίτευση και μετά, πάνω-κάτω, τα ίδια γίνονται, με καλύτερες ή χειρότερες περιόδους.

Και ήρθαν τα μνημόνια για να δείξουν σε όλους ποια είναι αυτή η απαστράπτουσα μηχανή της εξουσίας και ποια οφέλη παρέχει στους υψηλόμισθους χειριστές της.

Σε όλα τα προβλήματα υπάρχει μια λύση. Και θα πρέπει να αναζητηθεί εκτός πολιτικού συστήματος.

Είναι η κοινωνία. Αλλά βρίσκεται εν υπνώσει. Ο,τι κινείται στην κοινωνία, όσο αξιόλογο κι αν είναι, δεν φτάνει στους ανθρώπους που έχουν επιλέξει να χάσουν τον εαυτό τους στα φτηνά και χυδαία προγράμματα της ΤV και να χουχουλιάζουν στην ασημαντοσύνη τους.

Γι’ αυτό μας χρειάζεται ένας νέος διαφωτισμός, που νομίζω είναι υπαρκτός, αλλά με μικρή απήχηση.

Και εδώ να ξαναθυμηθώ ένα σύνθημα: «Μόνο οι τρελοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Αλλά είναι οι μόνοι που το κάνουν».

Και να προσθέσω κι εγώ πως μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε. Παίρνοντας σοβαρά ό,τι κινείται.  

efsyn.gr

ΔΕΗ: Και οι υδροηλεκτρικές μονάδες στο πακέτο της συμφωνίας

Θυσία στον βωμό της «αριστερής» διαπραγμάτευσης η ΔΕΗ, καθώς η κυβέρνηση συμφώνησε να δώσει μέρος της Δημόσιας Επιχείρησης ηλεκτρισμού με αντάλλαγμα τις συλλογικές συμβάσεις και το σταθερό ποσοστό των ομαδικών απολύσεων.

Η πώληση της «ιερής αγελάδας» της ενέργειας είναι γεγονός και το Μέγαρο Μαξίμου -σε συνεργασία με τους αρμόδιους υπουργούς Οικονομικών και Ενέργειας -άνοιξε την πόρτα σε ιδιώτες επενδυτές για τις μονάδες της ΔΕΗ και την πώληση του 17% που βρίσκεται στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.

Σε πρώτη φάση η συμφωνία για παραχώρηση παγίων της ΔΕΗ δεν θα περιλαμβάνει υδροηλεκτρικές μονάδες (μόνο λιγνιτικές), καθότι υπάρχουν έντονες αντιδράσεις τόσο στο εσωτερικό της κυβέρνησης όσο και στις τάξεις των συνδικαλιστών. Βέβαια, ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης δεν τολμά να εξηγήσει στους βουλευτές της συγκυβέρνησης ότι η συμφωνία δεν θα αποκλείει τη μελλοντική πώληση και υδροηλεκτρικών αν η κατάσταση της ΔΕΗ δεν βελτιώνεται και δεν μειώνει το μερίδιο στην ελληνική αγορά. Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι στο κείμενο που γράφεται από τους θεσμούς θα υπάρχει αναφορά για υπό όρους συµπερίληψη των υδροηλεκτρικών στο προς διάθεση πακέτο μονάδων της ΔΕΗ.

Τι θα περιλαμβάνει η συμφωνία

Πηγές από τους Θεσμούς τονίζουν ότι η ελληνική πλευρά και οι δανειστές έχουν καταλήξει στην πώληση χαρτοφυλακίου μονάδων που αντιπροσωπεύουν έως το 40% της σημερινής ισχύος των λιγνιτικών (η ΔΕΗ διαθέτει 14 μονάδες ισχύος 3.673 MW). Ξεκινά άμεσα η συνεργασία της ΔΕΗ µε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να καταρτιστεί το χαρτοφυλάκιο των προς πώληση μονάδων, το οποίο θα παρουσιαστεί τον Σεπτέμβριο σε επενδυτές (market test) και ανάλογα µε το ενδιαφέρον θα δημιουργηθούν ένα ή περισσότερα πακέτα προς πώληση. Επίσης, μέχρι τέλος του 2017 θα γίνει ο διαγωνισμός και μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2018 θα μεταφερθούν σε τρίτους οι μονάδες.

Πότε θα πωληθούν και υδροηλεκτρικά;

Εφόσον το market test αποτύχει και ταυτόχρονα διαπιστωθεί ότι δεν έχουν επιτευχθεί οι στόχοι για άνοιγμα της αγοράς και μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ. Πληροφορίες θέλουν στο προς πώληση χαρτοφυλάκιο να εξετάζεται να περιληφθούν τόσο παλιές όσο και νέες μονάδες, χωρίς να αποκλείονται ακόμα και υπό κατασκευή ή ανάπτυξη έργα, όπως η Μελίτη 2 ή η Πτολεμαΐδα 5. Δεν αποκλείεται να διατεθούν παλιά εργοστάσια µε μικρή διάρκεια ζωής λόγω περιβαλλοντικών περιορισμών, τα οποία, όµως, θα μπορούσαν να συνεχίσουν να λειτουργούν εφόσον γίνουν εκτεταμένες επενδύσεις. 

pentapostagma.gr

Frontex: Κινδυνεύει η προσφυγική συμφωνία με την Τουρκία

Η ευρωπαϊκή υπηρεσία φύλαξης συνόρων Frontex εκτιμά ότι η συμφωνία της ΕΕ για το προσφυγικό με την Τουρκία δύσκολα μπορεί να πλέον να τηρηθεί λόγω των εκκαθαρίσεων στη χώρα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα.

Ο Οργανισμός Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (Frontex) κρούει των κώδωνα του κινδύνου. Λόγω των εκκαθαρίσεων στον κρατικό μηχανισμό της Τουρκίας μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα οι τουρκικές αρχές ασφαλείας και η ακτοφυλακή έχουν αποδυναμωθεί σε «πολύ μεγάλο βαθμό». Η Frontex προειδοποιεί για την πιθανότητα η Τουρκία να μην είναι πλέον σε θέση να συγκρατήσει πρόσφυγες που θέλουν να φύγουν για την Ελλάδα. Η απόρρητη έκθεση της Frontex, που αναλύει τις φετινές προκλήσεις στο προσφυγικό, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση στην Τουρκία «προκαλεί ερωτήματα σε ό,τι αφορά τη βιωσιμότητα της συμφωνίας» της ΕΕ με την Άγκυρα.

Ταυτοποίηση είναι σημαντική για την ασφάλεια

  

Η ανάλυση της Frontex, που βρίσκεται στη διάθεση της κυριακάτικης WELT, ασχολείται και με το ζήτημα της ταυτοποίησης προσφύγων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Όπως διαπιστώνεται, όντως οι περισσότεροι από αυτούς καταγράφονται στα Hot Spot της Ελλάδας και της Ιταλίας. Παρ' όλα αυτά παραμένει μια «σημαντική πρόκληση η ακριβής ταυτοποίηση μεγάλου αριθμού μεταναστών που δεν διαθέτουν δελτία ταυτότητας». Χωρίς όμως μια ικανοποιητική ταυτοποίηση οι μετακινήσεις αυτών των ατόμων εντός της ΕΕ θα έχουν σημαντικές συνέπειες για την ασφάλεια.

Η Frontex προειδοποιεί επίσης ότι εξακολουθεί να υφίσταται ο κίνδυνος μαζί με τους πρόσφυγες να έρχονται και τρομοκράτες στην Ευρώπη. Όπως εκτιμάται στην ανάλυση, λόγω των στρατιωτικών ηττών του «Ισλαμικού Κράτους» ευρωπαίοι μαχητές της τρομοκρατικής οργάνωσης επιδιώκουν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Για αυτόν το λόγο, καταλήγει η έκθεση, «ο ρόλος των συνοριακών αρχών αναφορικά με τον έλεγχο των μετακινήσεών τους θα είναι όλο και πιο σημαντικός».

Παναγιώτης Κουπάρανης, Βερολίνο  

dw.com

Η Στοκχόλμη θρηνεί και αντιστέκεται στον φόβο

Την επομένη της επίθεσης με φορτηγό που σκότωσε τέσσερις και τραυμάτισε 15 ανθρώπους στην καρδιά της Στοκχόλμης η σουηδική πρωτεύουσα βρίσκεται σε κατάσταση σοκ. Πολλά ερωτήματα ψάχνουν απαντήσεις.

Μία ημέρα μετά από την -όπως όλα δείχνουν- τρομοκρατική επίθεση στη Στοκχόλμη κάγκελα και αστυνομικές κορδέλες αποκλεισμού περιβάλλουν τον τόπο της τραγωδίας στον πολυσύχναστο εμπορικό δρόμο Ντρότνιγκαταν, όπου χθες το απόγευμα ένα φορτηγό έπεσε πάνω στο ανθρώπινο πλήθος σκοτώνοντας τέσσερις και τραυματίζοντας 15.

Καθοδόν για τη δουλειά, τα ψώνια ή κάνοντας τη βόλτα τους, πολλοί περαστικοί σταματούσαν για μια στιγμή στο μοιραίο σημείο. Πολλοί πήγαν εκεί στην προσπάθειά τους να αντιληφθούν τι συνέβη στην πόλη τους. Πολλοί ντόπιοι αλλά και τουρίστες αφήνουν λουλούδια στη μνήμη των θυμάτων. Μιλώντας με κατοίκους της σουηδικής πρωτεύουσας αντιλαμβάνεται κανείς σαφώς ότι θρηνούν, αλλά ταυτόχρονα είναι και περήφανοι για το αίσθημα ενότητας που επικρατεί στην πόλη τους. Αυτό τους πεισμώνει να αντιστέκονται. «Θα πρέπει να κάνουμε ένα μεγάλο πάρτι εδώ για να δείξουμε ότι δεν φοβόμαστε», λέει ένας μανάβης της περιοχής. Όταν το φορτηγό έπεφτε πάνω στο πλήθος για να καρφωθεί μετά σε ένα εμπορικό κέντρο, ο τουρκικής καταγωγής μικροπωλητής βρισκόταν, όπως πάντα, πίσω από τον πάγκο του στην πλατεία Χότοργκετ, πολύ κοντά στο σημείο της τραγωδίας. «Φύγαμε χωρίς να μαζέψουμε τίποτα», λέει ο ίδιος.

«Και ξαφνικά αλλάζει η ζωή»

  

Το ίδιο έκαναν αμέσως μετά την επίθεση και πολλά άλλα άτομα, που άρχισαν να απομακρύνονται πανικόβλητα από το σημείο της επίθεσης. Σήμερα επανήλθε ξανά η ψυχραιμία. Εκατοντάδες άνθρωποι έσπευσαν εκεί για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τα θύματα. «Δεν επιτρέπεται να μας στερήσουν τη Στοκχόλμη μας!», γράφει ένας χρήστης στο twitter και ένας σχολιαστής της σουηδικής εφημερίδας Dagens Nyheter προειδοποιεί τους δράστες ότι «δεν θα αναγκάσετε τη Στοκχόλμη να γονατίσει». Περαστικοί στο κέντρο της πόλης συγχαίρουν τους παρόντες αστυνομικούς για τη δουλειά τους. Πολλοί αδυνατούν ακόμη να πιστέψουν αυτό που συνέβη χθες. Ήταν ένα συνηθισμένο απόγευμα ώσπου λίγο πριν τις 15.00 τοπική ώρα όταν συνέβη το απροσδόκητο. «Σκέφτομαι τους ανθρώπους που περπατούν στη Στοκχόλμη χαρούμενοι για το Σαββατοκύριακο που έρχεται (…) χωρίς να έχουν ιδέα (σ.σ. τι πρόκειται να συμβεί). Και ξαφνικά αλλάζει η ζωή», σχολίασε ο Σουηδός πρωθυπουργός Στέφαν Λεβέν.

Η επίθεση θα αφήσει βαθιά ίχνη

  

Όπως στη Νίκαια, στο Βερολίνο και στο Λονδίνο, με σχετικά απλά μέσα προκλήθηκε ανείπωτος πόνος εναντίον αθώων ανθρώπων. «Μηχανές θανάτου πάνω σε τέσσερις ρόδες», αποκάλεσε η δανέζικη εφημερίδα Politiken τα οχήματα που κατηύθυναν δράστες πάνω σε ανθρώπινο πλήθος. Η σουηδική αστυνομία συνέλαβε χθες έναν άνδρα, ο οποίος είναι σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές που διενεργούν τις έρευνες ο δράστης της επίθεσης. Εκπρόσωπος της εισαγγελίας επιβεβαίωσε σε σημερινή συνέντευξη τύπου ότι ο φερόμενος δράστης είναι ένας 39χρονος Ουζμπέκος. Αντιθέτως, δεν επιβεβαιώθηκαν ακόμη πληροφορίες που είχαν μεταδώσει νωρίτερα σουηδικά μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με τις οποίες ο συλληφθείς είχε σχέσεις με την τρομοκρατική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος. Πολλά ερωτήματα παραμένουν πάντως ακόμη αναπάντητα, με τις αρχές να μην αποκλείουν ότι ο δράστης είχε και συνεργούς. Εκπρόσωπος της σουηδικής αστυνομίας εκτίμησε ότι οι έρευνες «θα είναι εκτεταμένες και θα έχουν μεγάλη διάρκεια».

Οι σχολιαστές στη Σουηδία εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι η χθεσινή επίθεση βαθιά ίχνη στον δημόσιο πολιτικό διάλογο της Σουηδίας. Την προσεχή χρονιά διεξάγονται κοινοβουλευτικές εκλογές. Τα θέματα της εγκληματικότητας και της ασφάλειας αναμένεται να βρεθούν ψηλά στην προεκλογική ατζέντα. Προς το παρόν όμως, στο προσκήνιο βρίσκεται ο θρήνος για τα χθεσινά θύματα.

Γιούλια Βέσενμπαχ (dpa) / Άρης Καλτιριμτζής - dw.com

     

ΟΓΑ: Την Μ. Τρίτη το 50% της πρώτης δόσης των οικογενειακών επιδομάτων

Τη Μεγάλη Τρίτη 11 Απριλίου 2017, θα χορηγηθεί ως προκαταβολή το 50% της πρώτης δόσης των οικογενειακών επιδομάτων του Α' τριμήνου του έτους 2017 (Ενιαίο Επίδομα Στήριξης Τέκνων και Ειδικό Επίδομα Τρίτεκνων και Πολύτεκνων Οικογενειών), με βάση τα στοιχεία αιτήσεων Α21 του έτους 2016, όπως ανακοίνωσε η διοίκηση του ΟΓΑ.

Λόγω του ότι η διαδικασία υποβολής φορολογικών δηλώσεων, μόλις ξεκίνησε και η πλατφόρμα υποβολής των αιτήσεων Α21 για το έτος 2017 δεν έχει ανοίξει ακόμη, ο ΟΓΑ, για να διευκολύνει τις οικογένειες των δικαιούχων, χορηγεί και εφέτος, όπως και το 2016, την πρώτη δόση με μορφή προκαταβολής, με βάση τα εισοδήματα του προηγούμενου έτους.

Η πληρωμή αφορά πάνω από 725.000 οικογένειες δικαιούχων. Επιπροσθέτως, πλέον των 45.000 οικογενειών δικαιούχων θα λάβουν και αναδρομικά προηγουμένων ετών. Η συνολική δαπάνη για τις πληρωμές αυτές ανέρχεται σε πάνω από 101.000.000 ευρώ.

Σχετικά με τα αναδρομικά, διευκρινίζεται ότι προέκυψαν από την εκκαθάριση της μεγάλης πλειονότητας των εκκρεμών περιπτώσεων, για τις οποίες απαιτήθηκε η προσκόμιση συμπληρωματικών δικαιολογητικών. Επισημαίνεται ότι, με τη χορήγηση του 50% της προκαταβολής στην πρώτη δόση, περιορίσθηκαν σημαντικά τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά σε μη δικαιούχους.

Χρήσιμες πληροφορίες για τους δικαιούχους παρέχονται από την ιστοσελίδα του ΟΓΑ, στην ένδειξη Οικογενειακά Επιδόματα, στο πεδίο «Πληροφορίες Αιτήσεων Οικογενειακών Επιδομάτων».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η σταδιακή «μετεξέλιξη» του Τραμπ

Πόση διαφορά μπορεί να κάνουν τρεις μήνες στην πολιτική... Ο σημερινός Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τον άνθρωπο που κέρδισε τις εκλογές και ορκίσθηκε πρόεδρος. Εχει ήδη χάσει αρκετές μάχες με τους θεσμούς και το βαθύ αμερικανικό κατεστημένο.

Μετράει κάθε τόσο και από ένα θύμα, με προεξάρχοντες τον στρατηγό Μάικλ Φλιν, που βρίσκεται στο μικροσκόπιο πολλών ερευνών, και τον στενό του σύμβουλο Στιβ Μπάνον, ο οποίος απομακρύνθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας. Τα ηνία έχουν αναλάβει τα «μεγάλα, ώριμα παιδιά», όπως ο στρατηγός Μακμάστερ που διεδέχθη τον κ. Φλιν.

Πέρα όμως από τα πρόσωπα, υπάρχει και αλλαγή δόγματος. Ο Μπαράκ Ομπάμα υπέστη πολλές επιθέσεις επειδή έβαλε μία «κόκκινη γραμμή» για τη χρήση χημικών από την κυβέρνηση της Συρίας και κατόπιν την εγκατέλειψε. Ο ίδιος δικαιολόγησε τη στάση του σε μία περίφημη συνέντευξη, στην οποία εξηγούσε πως αν επέμενε στην κλιμάκωση της αμερικανικής εμπλοκής στη Συρία θα εγκλωβιζόταν σε μια ατέρμονη αδιέξοδη περιπέτεια.

Ο κ. Τραμπ διακήρυσσε ότι θα ακολουθούσε την ίδια στρατηγική της μη ανάμειξης στη Μέση Ανατολή. «Εντυσε» την απόφασή του με το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική».

Την περασμένη Παρασκευή, όμως, άλλαξε ρότα. Εδωσε ο ίδιος την εντολή της επίθεσης στη Συρία. Οι επαγγελματίες της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας ενθουσιάσθηκαν, γιατί πίστευαν ότι ήδη από την εποχή Ομπάμα έπρεπε να είχε δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα στη Δαμασκό. Οι φανατικοί του οπαδοί τον επέκριναν σφόδρα, θεωρώντας ότι άρχισε να πουλάει την ψυχή του στον διάβολο του κατεστημένου. Οι κυνικοί παρατηρητές θεώρησαν ότι ακολούθησε τη συνταγή κάθε προέδρου που βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

Η επίθεση στη Συρία έδωσε όμως ένα ακόμη μήνυμα, σε σχέση με τη Μόσχα. Ο κ. Τραμπ βρίσκεται εδώ και μήνες στο στόχαστρο για τις σχέσεις του ιδίου και στενών του συνεργατών με τη Ρωσία. Η πίεση ήταν μεγάλη για να αποδείξει ότι δεν διατηρεί προνομιακές σχέσεις και ούτε έχει κάποια εξάρτηση από τον πρόεδρο Πούτιν. Με την επίθεση στη Συρία ήλθε σε σκληρή αντιπαράθεση με τη Μόσχα. Ισως αυτός να ήταν και ο έμμεσος στόχος. Τώρα θα φανεί αν θα σταματήσει εκεί ή αν θα εμπλακεί σε μια επιχείρηση ανατροπής του Σύρου ηγέτη Ασαντ.

Ο προκάτοχός του γνώριζε τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος και εκτίμησε ότι θα τον παγίδευε σε ένα αδιέξοδο αντίστοιχο με εκείνο που προκλήθηκε από την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν. Απομένει, επίσης, να δούμε αν ο Ρώσος ηγέτης θα σηκώσει το γάντι και θα κλιμακώσει τη ρητορική του απέναντι στις ΗΠΑ.

Είναι βέβαιο, πάντως, ότι και ο κ. Τραμπ θα ανακαλύψει τα όρια της αμερικανικής ισχύος και η πραγματικότητα θα επιβληθεί με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Ούτως η άλλως τον έχει αλλάξει πολύ: άλλος ο Τραμπ που κέρδισε τις εκλογές, άλλος ο Τραμπ που κυβερνά σήμερα.   

kathimerini.gr

Το "προσύμφωνο" της Μάλτας: Τα μέτρα και οι γκρίζες ζώνες

Τα μέτρα για το χρέος δεν έχουν συμφωνηθεί ακόμη. Τι είναι τελικώς αυτό που συμφωνήθηκε στη Μάλτα; Οι απαντήσεις στα 10 βασικά ερωτήματα.

του Θάνου Τσίρου        

H επιβολή των αρνητικών μέτρων, δηλαδή της μείωσης των συντάξεων και του αφορολογήτου. Η ενεργοποίηση των θετικών μέτρων από την άλλη, προϋποθέτει ότι θα εκπληρώσουμε τους σκληρούς δημοσιονομικούς στόχους το 2018, το 2019 αλλά και το 2020. Τα μέτρα για το χρέος δεν έχουν συμφωνηθεί ακόμη ενώ και οι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος για μετά το 2018 παραμένουν προς διευκρίνιση. Τι είναι τελικώς αυτό που συμφωνήθηκε στη Μάλτα;

Οι απαντήσεις στα 10 βασικά ερωτήματα έχουν ως εξής:

1.Ποιο θα είναι το ύψος των «αρνητικών» μέτρων που θα ισχύσουν κατά τη διάρκεια του 2019;

Στην καλύτερη περίπτωση, θα αντιστοιχούν στο 1% του ΑΕΠ ποσό που θα εξοικονομηθεί από την περικοπή των συντάξεων. Μπορεί χθες ο υπουργός Οικονομικών να μίλησε για 1,8 δις. ευρώ αλλά κατά την τελική σύνταξη του κειμένου της τεχνικής συμφωνίας, θα φανεί ότι το 1% του ΑΕΠ θα υπολογιστεί με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας το 2019 και όχι αυτό του 2016. Έτσι, το «πακέτο» των μέτρων θα πρέπει να φτάσει στα 2 δις. ευρώ. Ενδεχομένως και να τα ξεπεράσει καθώς η απόδοση των μέτρων θα πρέπει να είναι «καθαρή». Αν εκτιμηθεί ότι από τη μείωση των συντάξεων θα χαθούν και φορολογικά έσοδα, τότε θα προσμετρηθούν στα μέτρα και οι απώλειες από τα φορολογικά έσοδα.

2.Υπάρχει περίπτωση να έχουμε και μείωση του αφορολογήτου από την 1/1/2019;

Ναι υπάρχει. Αν εκτιμηθεί το καλοκαίρι του 2018 ότι το πρωτογενές πλεόνασμα πέφτει κάτω από το 2,5%, τότε όχι μόνο δεν θα ενεργοποιηθεί κανένα θετικό μέτρο αλλά θα έχουμε και επίσπευση στη μείωση του αφορολογήτου. Η μείωση θα είναι τέτοια ώστε να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό και να διασφαλιστεί ότι το πρωτογενές πλεόνασμα θα παραμείνει στο επίπεδο του 3,5%

3.Υπάρχει περίπτωση να μην επιβληθούν τα αρνητικά μέτρα;

Καμία απολύτως. Ακόμη και αν ο προϋπολογισμός κλείσει με τεράστιο πλεόνασμα το 2018, τα αρνητικά μέτρα θα ενεργοποιηθούν καθώς οι δανειστές προβάλουν το επιχείρημα ότι πρέπει να γίνει αναδιανομή των φορολογικών βαρών. Το μόνο θετικό είναι ότι σε περίπτωση υπεραπόδοσης, θα δημιουργηθεί ο κατάλληλος δημοσιονομικός χώρος για την ενεργοποίηση των θετικών μέτρων.

4.Τι πρέπει να συμβεί για να ενεργοποιηθούν τα θετικά μέτρα;

Να συμφωνηθεί μέσα στο 2018 ότι το πλεόνασμα του 2019 μπορεί να φτάσει στο 3,5% του ΑΕΠ χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η απόδοση από τη μείωση των συντάξεων. Δηλαδή, ουσιαστικά θα πρέπει να προβλεφθεί ότι το 2019 το πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορεί να φτάσει στο 4,5% ώστε με την ενεργοποίηση των θετικών μέτρων να διατηρηθεί στο 3,5% . Ακόμη και στο 3% να εκτιμηθεί το ΑΕΠ θα υπάρχει χώρος για θετικά μέτρα ύψους περίπου  1 δις. ευρώ. Αν εκτιμηθεί όμως κάτω από το 2,5%, δεν θα υπάρξει κανένα θετικό μέτρο.

5. Ποια θα είναι τα θετικά μέτρα του 2019;

Σύμφωνα με τα όσα είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ένα πακέτο που θα αντιμετωπίζει την παιδική φτώχεια (σ.σ πιθανότατα αύξηση του επιδόματος τέκνων από τα 40 ευρώ ανά μήνα που είναι σήμερα), ένα πακέτο για την κάλυψη των αναγκών στέγασης, ένα πακέτο δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας ειδικά για νέους, ένα επενδυτικό πακέτο αλλά και η μείωση της συμμετοχής των συνταξιούχων στη φαρμακευτική δαπάνη. Για ορισμένους, η συμμετοχή θα είναι ακόμη και μηδενική.

6. Ποιος θα εκτιμήσει το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2019;

Οι θεσμοί από κοινού με την ελληνική κυβέρνηση σε μια διαβούλευση η οποία θα γίνει το καλοκαίρι του 2018 αμέσως μόλις ολοκληρωθεί το 3ο μνημόνιο. Η διαπραγμάτευση δεν θα είναι εύκολη καθώς, όπως συνέβη και για το πλεόνασμα του 2016, οι θεσμοί θα «φιλτράρουν» τη δημοσιονομική απόδοση της χώρας ώστε να εξαιρέσουν τα λεγόμενα μη επαναλαμβανόμενα μέτρα. Ουσιαστικά, οι διαπραγματεύσεις θα γίνουν βάσει προβλέψεων καθώς δεν θα υπάρχει καν σαφής εικόνα για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2018.

7.Και πότε θα αποφασιστεί τι θα γίνει το 2020;

Η ίδια ακριβώς διαδικασία θα επαναληφθεί στα μέσα του 2019 για το 2020. Η μεθοδολογία θα είναι ακριβώς ή ίδια απλώς θα αλλάξει το περιεχόμενο των μέτρων που θα συζητούνται. Για το 2020, θα γίνει οπωσδήποτε η μείωση του αφορολογήτου (αν δεν έχει ήδη γίνει από το 2019) ενώ αν υπάρξει χώρος για θετικά μέτρα, θα μειωθεί ο συντελεστής φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 29% στο 26%, θα μειωθεί η εισφορά αλληλεγγύης αλλά και ο βασικός συντελεστής της φορολογικής κλίμακας από το 22% που είναι σήμερα, στο 20%. Για το 2020 μετατίθεται και η όποια ελάφρυνση του ΕΝΦΙΑ (περίπου κατά 200 εκατ. ευρώ).

8.Πότε θα ψηφιστούν τα μέτρα;

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο που θα έρθει και πάλι στην Αθήνα μέσα στις επόμενες ημέρες. Παρά το γεγονός ότι ειδικά τα θετικά μέτρα θα εφαρμοστούν μόνο αν εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις, όλες οι διατάξεις θα ψηφιστούν από τώρα. Είναι προφανές ότι δοκιμάζεται το ελληνικό σύνταγμα το οποίο δεν επιτρέπει την ψήφιση μέτρων υπό προϋποθέσεις.

9.Τι θα γίνει με το χρέος;

Με βάση τον υπουργό Οικονομικών, τα μέτρα θα εφαρμοστούν το 2019 και το 2020 αν έχουν εφαρμοστεί τα μέτρα για το χρέος με τη λήξη του 3ου μνημονίου. Θα ισχύσει δηλαδή αυτό που είχε αποφασιστεί στο Eurogroup του Μαίου του 2016: τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, θα ενεργοποιηθούν με τη λήξη του 3ου μνημονίου. Το ποια θα είναι αυτά τα μέτρα, δεν είναι σαφές αν θα αποφασιστεί τώρα. Το ΔΝΤ ζητά δεσμεύσεις αλλά το αν θα φτάσουμε σε μεγάλη εξειδίκευση, θα φανεί πιθανότατα μέχρι τις 21 Απριλίου οπότε και θα πραγματοποιηθεί η Εαρινή Σύνοδος του ΔΝΤ.

10.  Έχουν κλειδώσει οι στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα μετά το 2018;

 Όχι αλλά το 2019 και το 2020 θεωρείται δεδομένο ότι ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος θα είναι στο 3,5%. Το τι θα συμφωνηθεί για μετά το 2020, δεν είναι ακόμη σαφές καθώς η συζήτηση συνδέεται και με τα μέτρα για το χρέος.

thetoc.gr

Γιατί «φουσκώνουν» οι λογαριασμοί ρεύματος -Όποιος περάσει τις 2000 kWh το 4μηνο… καίγεται

Με μεγάλες προσαυξήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος, που αφορούν κυρίως τους χειμερινούς μήνες, από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο, έρχονται αντιμέτωπες μεγάλες κατηγορίες καταναλωτών.

Οι χρεώσεις, οι οποίες κλιμακώνονται ανάλογα με την κατανάλωση, δεν αντιστοιχούν απλώς στα ποσά που εισπράττει η ΔΕΗ ή άλλος πάροχος για την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά και στις «λοιπές χρεώσεις» που προσαυξάνουν τον λογαριασμό έως και κατά 76% -μάλιστα- προ φόρων.

Ο χειμώνας φέτος ήταν πολύ βαρύς και το πετρέλαιο θέρμανσης πανάκριβο λόγω και της αύξησης του ειδικού φόρου κατανάλωσης.

Έτσι, χιλιάδες ήταν τα νοικοκυριά που αύξησαν τη χρήση άλλων θερμαντικών μέσων (ηλεκτρικά καλοριφέρ, ηλεκτρικές κουβέρτες, αφυγραντήρες ή κλιματιστικά) με αποτέλεσμα να «γράψει» και περισσότερες κιλοβατώρες το ρολόι της ΔΕΗ. Πολλοί ήταν αυτοί που «έσπασαν το φράγμα». Ποιο είναι αυτό; Οι 2000 κιλοβατώρες ανά τετράμηνο.

Όπως φαίνεται και στα στοιχεία που ακολουθούν, το πραγματικό κόστος μιας κιλοβατώρας αν προστεθούν και οι φόροι και οι λοιπές χρεώσεις, κυμαίνεται από 0,1695 ευρώ έως 0,17056 ευρώ για όσους έχουν κατανάλωση (στο κανονικό τιμολόγιο) έως και 2000 κιλοβατώρες το τετράμηνο. Για όσους ξεπεράσουν αυτό το όριο, η χρέωση εκτοξεύεται στα 0,20645 έως 0,209745 ευρώ. Πρόκειται για «καπέλο» της τάξεως του 23% στο σύνολο του λογαριασμού.

Συνεπώς, όποιος περάσει τις 2000 κιλοβατώρες στο τετράμηνο... καίγεται. Ιδού και τα ποσά που το αποδεικνύουν. Σημειωτέον, οι πίνακες δεν περιλαμβάνουν ούτε τα δημοτικά τέλη και φόρου που επίσης εισπράττονται μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ, ούτε και το τέλος υπέρ της ΕΡΤ.

Οι υπολογισμοί αφορούν σε τριφασική παροχή για 120 ημέρες κατανάλωσης και περιλαμβάνονται όλες οι «μονοπωλιακές χρεώσεις» και οι φόροι που βαραίνουν το ηλεκτρικό ρεύμα.

Στον δεύτερο πίνακα, υπολογίζεται το πραγματικό κόστος ανά κιλοβατώρα αλλά και η αναλογία των ειδικών χρεώσεων επί της αξίας του ηλεκτρικού ρεύματος. Έτσι, φαίνεται και η ζημιά για την «τσέπη», κάθε φορά που ξεπερνά κανείς τις 2000 κιλοβατώρες.

naftemporiki.gr     

Το γραφικό χουλιγκανιλίκι του Ζουράρι

Είναι δυνατόν ο υφυπουργός Παιδείας να εμφανίζεται με οπαδική μπλούζα και να αναπαράγει υβριστικό σύνθημα εναντίον οπαδών άλλης ομάδας; Δεν πρόκειται για εκκεντρικότητα. Πρόκειται για επικίνδυνη γραφικότητα

Του Κώστα Γιαννακίδη

Στις δημοτικές εκλογές του 1990, ο Παναγιώτης Φασούλας εξελέγη πρώτος δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης. «Μέχρι τρεις σταυρούς» έγραφαν τα καρφιτσωμένα χαρτιά στα παραβάν των εκλογικών κέντρων. Αργότερα, κατά την καταμέτρηση, ακυρώθηκαν αρκετά ψηφοδέλτια επειδή είχαν τρεις σταυρούς δίπλα στο όνομα του Παναγιώτη.

Ετσι είναι αυτά. Στις τάξεις των φανατικών οπαδών υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν μία άλλη, ενίοτε απλοϊκή, αντίληψη της πραγματικότητας. Πιθανότατα κάτι αντίστοιχο θα συνέβη και όταν ο Φασούλας εξελέγη βουλευτής και δήμαρχος Πειραιά. Και επειδή, όπως γνωρίζουμε όλοι, κόμματα αλλάζεις, αλλά ομάδα ποτέ, είναι καλύτερο να έχεις πίσω σου οπαδούς, παρά σκεπτόμενους ψηφοφόρους.

Ο Κώστας Ζουράρις εμφανίστηκε στην εκπομπή του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Στον ΣΚΑΪ, που είναι δίπλα στο «Καραϊσκάκη». Ο Μπογδάνος, γνωρίζοντας τι εργαλείο είχε στα χέρια του, ζήτησε μία δήλωση που θα συζητηθεί. Και ο Ζουράρις, φορώντας μπλούζα του ΠΑΟΚ κάτω από το πουκάμισό του, σχεδόν είπε ένα σύνθημα των οπαδών του ΠΑΟΚ, υβριστικό για τους «γαύρους». Αυτά λέγονται και ακούγονται στις κερκίδες. Μπορεί να τα πω και εγώ σε φίλους μου, ακούγοντας τα αντίστοιχα δικά τους – δεν υπάρχει περίπτωση όμως να πάμε να σφάξουμε ο ένας τον άλλο. Όμως το να το αναπαράγει ο υφυπουργός Παιδείας ενώπιον του τηλεοπτικού κοινού, δεν είναι, απλώς, απαράδεκτο. Είναι εξωφρενικό, είναι ανήκουστο και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου θα τον είχε στείλει με συνοπτικές διαδικασίες στο σπίτι του. Όχι εδώ.

Ενα πρωτοσέλιδο, αντίστοιχο της δήλωσης του Ζουράρι 

Ο Ζουράρις εκλέγεται στην Α’ Θεσσαλονίκης και ναι, το ΠΑΟΚτσηδιλίκι δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Και όμως, ενώ δεν βγαίνει να το «πουλήσει» έτσι ο Σταύρος Καλαφάτης (επί προεδρίας του πατέρα του, ο ΠΑΟΚ κέρδισε το τελευταίο του πρωτάθλημα), ο Ζουράρις το περιφέρει δήθεν ως τοτέμ αντισυμβατικότητας. Το κάνει για να μαζέψει ψήφους; Ναι, αλλά πρωτίστως θέλει να ανοίξει τα φτερά του παγονιού και να προσελκύσει το ενδιαφέρον. Γραφικότητες.

Τώρα το Μαξίμου οφείλει να αξιολογήσει αν είναι πολιτικά θεμιτό ο υφυπουργός Παιδείας να χουλιγκανίζει με οπαδική μπλούζα. Δύσκολο. Κάτι τέτοια κρίνονται πλέον ως χαριτωμένα στιγμιότυπα, δεν ιδρώνει το αυτί ή το μέτωπο κανενός. Αλλωστε ο Ζουράρις δίπλα στον Πολάκη δείχνει βρετανός διπλωμάτης του πρώιμου εικοστού αιώνα. Σχεδόν ευγενής.

Όμως δείτε και τι άλλο προκάλεσε ο τύπος. Μία επιθετική (ως εμετική) δήλωση του εκπροσώπου του Ολυμπιακού, ένα πολεμικό πρωτοσέλιδο και μία αντίστοιχη τοποθέτηση της Νίνας Κασιμάτη, που εκλέγεται με τον ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά. Και ας υποθέσουμε ότι τον άλλο μήνα έχουμε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό. Ε, λοιπόν, αν αρχίσει να βρέχει καρέκλες στο ΟΑΚΑ, τουλάχιστον μία θα είναι του Ζουράρι. Και θα ξεχωρίζει, επειδή είναι υπουργική.

   

To σχόλιο του εκπροσώπου του Ολυμπιακού. Με ύφος που δεν εκπλήσσει κανέναν.    

protagon.gr

Οι αφελείς, οι πονηροί και τα θύματα

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης συμφωνίας ή πώς ο Τσίπρας και οι συν αυτώ δουλεύουν τους αφελείς της αντιπολίτευσης. Πάντως, τα θύματα τον έχουν πάρει χαμπάρι από καιρό...

Του Γιώργου Καρελιά

Πρώτα να ευλογήσουμε τα γένια μας. Εδώ και πέντε μήνες, όταν σχεδόν όλοι έβλεπαν «σκληρή» διαπραγμάτευση και «σύγκρουση» και πολλοί έβλεπαν «ηρωϊκή έξοδο» ή «απόδραση» του Τσίπρα με πρόωρες εκλογές, εμείς γράφαμε μονότονα: καμία «υπερήφανη» διαπραγμάτευση δεν διεξάγεται, η συμφωνία είναι δεδομένη, ο Τσίπρας και οι συν αυτώ θα προσπαθήσουν να φτάσουν έως το 2019 (τρία παραδείγματα: εδώ, εδώ και εδώ).

Εκλεισε, λοιπόν, η αξιολόγηση. Μπα, τι έγινε ρε παιδιά; Τα «γεράκια της Μάλτας» έγιναν περιστέρια; Σταμάτησε η «Δρακουλέσκου» να μας πίνει το αίμα, την κατάφερε η καπάτσα Εφη Αχτσιόγλου; Πώς και ξαφνικά μαλάκωσε ο σκληρός Τόμσεν; Μήπως τον έβγαλε για κοκτέιλ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μαζί με την Σκάρλετ Γιόχανσον; Μετάνιωσε ο Σόιμπλε και δεν θέλει πια τα ρίξει τον Τσίπρα, όπως διαλαλούσαν οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές; (εδώ)

Η απάντηση στα ερωτήματα εξαρτάται από το ποιοι θα απαντήσουν. Και αυτοί είναι τριών ειδών:

1. Οι αφελείς. Μεταξύ αυτών είναι και πολλοί στην αντιπολίτευση. Οι οποίοι έχαψαν την έντεχνη κυβερνητική προπαγάνδα και πίστεψαν ότι όπου να ‘ναι επανέρχονται στις κυβερνητικές καρέκλες, αφού ο Τσίπρας και οι συν αυτώ ήταν έτοιμοι να τις εγκαταλείψουν, γιατί δεν άντεχαν το βάρος της νέα συμφωνίας. Σύμπασα αυτού του είδους η αντιπολίτευση έκανε εξαρχής το εξής λάθος: ενώ καλούσε την κυβέρνηση «να κλείσει αμέσως» την αξιολόγηση, ταυτόχρονα την καλούσε να κάνει αμέσως και εκλογές. Πράγματα εντελώς ασύμβατα μεταξύ τους. Αντίθετα, η σωστή θέση θα ήταν: μην κλείνετε καμιά αξιολόγηση, είναι καταστροφική, πάμε αμέσως σε εκλογές. Ετσι, αυτή η αντιπολίτευση θα μπορούσε μετά, όταν θα έκλεινε η αξιολόγηση, να ισχυρίζεται ότι τα μέτρα που αποδέχτηκε η κυβέρνηση είναι καταστροφικά και οφείλονται αποκλειστικά στη δική της ανικανότητα στη διαπραγμάτευση.

2. Οι κουτοπόνηροι της στενής ομάδας του Μαξίμου φαίνεται ότι πετυχαίνουν προσώρας το στόχο που είχαν θέσει. Πιπιλίζουν την καραμέλα της «σκληρής» διαπραγμάτευσης, η οποία «έφερε αποτέλεσμα». Πράγματι έφερε, αλλά όχι αυτό που προπαγανδίζουν. Το αποτέλεσμα της «διαπραγμάτευσης» ήταν εξαρχής προδιαγεγραμμένο: νέες δραματικές μειώσεις των εισοδημάτων. O Tσακαλώτος το είπε κομψά: «Στη συμφωνία υπάρχουν μέτρα που θα στενοχωρήσουν τους Ελληνες». Κάτι που αποδεικνύει ότι περίφημα «αντίμετρα» είναι της πλάκας. Το αποτέλεσμα για τον Τσίπρα και τους συν αυτώ είναι σίγουρα ευεργετικό: για ενάμιση ακόμα χρόνο (ίσως και για δυόμιση) θα μείνουν αμετακίνητοι στις καρέκλες τους. Βεβαίως, εντέλει αυτοί οι κουτοπόνηροι στο τέλος θα αποδειχθούν κουτοί. Διότι, αντί να έχουν τελειώσει από τον Δεκέμβριο με την αξιολόγηση, για να εκμεταλλευθούν τα όποια θετικά, την άφησαν να ξεχειλώσει χρονικά. Ετσι, ενώ τα μέτρα ήταν εξαρχής ίδια, τα μισά από τα προσδοκώμενα θετικά έχουν ήδη χαθεί (εδώ). Αυτό σημαίνει ότι και το πολιτικό κόστος από τα νέα μέτρα θα πληρώσουν και το προσδοκώμενο όφελος θα είναι μικρότερο.

3. Τα θύματα. Αυτά είναι μονίμως τα ίδια. Οσοι θα (ξανα)δούν τα εισοδήματά τους να μειώνονται, δεν είχαν πλέον καμιά ψευδαίσθηση ότι η «σκληρή» διαπραγμάτευση του Τσίπρα και του Τσακαλώτου θα το απέτρεπαν. Γι’ αυτό είναι οι μόνοι που δεν θα ξαναχάψουν τα «ηρωϊκά» του Τσίπρα και του Καμμένου. Οι οποίοι θα τα εγκαταλείψουν και θα το γυρίσουν στο μυστρί και στις κορδέλες (εδώ).

protagon.gr

Ο Μουζάλας άφησε αιχμές για ΜΚΟ -Για τα κονδύλια για τους πρόσφυγες

Αιχμές για τη διαφάνεια στη διαχείριση των κονδυλίων για τους πρόσφυγες από ορισμένες ΜΚΟ, άφησε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας.

Μιλώντας στο ραδιοσταθμό Αθήνα 9.84 τόνισε πως «είναι παράδοξο αυτός που ζητάει διαφάνεια να μην είναι ο ίδιος διαφανής». Ξεκαθάρισε ότι η ελληνική κυβέρνηση λογοδοτεί για τα χρήματα που παίρνει, ότι μπορεί κανείς να την κατηγορήσει και για κακή χρήση, αλλά σημείωσε πως είναι όλα πλήρως διαφανή.

«Τέσσερις φορές απευθύνθηκα στη Βουλή και θα ήταν χειρονομία ευγένειας αν και οι ΜΚΟ δημοσίευαν τη χρήση τους», είπε χαρακτηριστικά.

Προσέθεσε, επίσης, ότι τον Μάιο θα έχουν καταργηθεί τα catering και θα υπάρχει απευθείας σίτιση με κουπόνια, ενώ παράλληλα συνεχίζεται η κατάργηση των camps και η μεταφορά προσφύγων σε διαμερίσματα.

Αναφερόμενος στις απευθείας αναθέσεις είπε: «Εγώ δεν λέω ότι είναι σωστές ή ότι δεν έχει γίνει τίποτα, όμως η κυβέρνηση είναι ανοιχτή στο να το αποδείξετε – και αυτό μπορείτε να το καταγγείλετε επειδή υπάρχει διαφάνεια». Ταυτόχρονα ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος «δεν έχει σχέση με αυτά, δεν αναθέτει και δεν διαχειρίζεται χρήματα».

Όσον αφορά τους θανάτους προσφύγων σε καταυλισμούς ο κ. Μουζάλας είπε ότι από τους 69 μόνο οι 5 οφείλονται σε κακές συνθήκες διαβίωσης, ενώ ανέφερε ότι, στο 70%-80% των καταυλισμών οι συνθήκες είναι καλές.

Τέλος, είπε, ότι προχωρά η διαδικασία σύστασης Μητρώου για τις ΜΚΟ και ήδη έχουν καταγραφεί 97 οργανώσεις, ενώ σημείωσε ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να νομοθετήσει σχετικά προκειμένου να υπάρξει ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τη διαφανή λειτουργία τους.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ