Η σταδιακή «μετεξέλιξη» του Τραμπ

Πόση διαφορά μπορεί να κάνουν τρεις μήνες στην πολιτική... Ο σημερινός Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τον άνθρωπο που κέρδισε τις εκλογές και ορκίσθηκε πρόεδρος. Εχει ήδη χάσει αρκετές μάχες με τους θεσμούς και το βαθύ αμερικανικό κατεστημένο.

Μετράει κάθε τόσο και από ένα θύμα, με προεξάρχοντες τον στρατηγό Μάικλ Φλιν, που βρίσκεται στο μικροσκόπιο πολλών ερευνών, και τον στενό του σύμβουλο Στιβ Μπάνον, ο οποίος απομακρύνθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας. Τα ηνία έχουν αναλάβει τα «μεγάλα, ώριμα παιδιά», όπως ο στρατηγός Μακμάστερ που διεδέχθη τον κ. Φλιν.

Πέρα όμως από τα πρόσωπα, υπάρχει και αλλαγή δόγματος. Ο Μπαράκ Ομπάμα υπέστη πολλές επιθέσεις επειδή έβαλε μία «κόκκινη γραμμή» για τη χρήση χημικών από την κυβέρνηση της Συρίας και κατόπιν την εγκατέλειψε. Ο ίδιος δικαιολόγησε τη στάση του σε μία περίφημη συνέντευξη, στην οποία εξηγούσε πως αν επέμενε στην κλιμάκωση της αμερικανικής εμπλοκής στη Συρία θα εγκλωβιζόταν σε μια ατέρμονη αδιέξοδη περιπέτεια.

Ο κ. Τραμπ διακήρυσσε ότι θα ακολουθούσε την ίδια στρατηγική της μη ανάμειξης στη Μέση Ανατολή. «Εντυσε» την απόφασή του με το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική».

Την περασμένη Παρασκευή, όμως, άλλαξε ρότα. Εδωσε ο ίδιος την εντολή της επίθεσης στη Συρία. Οι επαγγελματίες της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας ενθουσιάσθηκαν, γιατί πίστευαν ότι ήδη από την εποχή Ομπάμα έπρεπε να είχε δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα στη Δαμασκό. Οι φανατικοί του οπαδοί τον επέκριναν σφόδρα, θεωρώντας ότι άρχισε να πουλάει την ψυχή του στον διάβολο του κατεστημένου. Οι κυνικοί παρατηρητές θεώρησαν ότι ακολούθησε τη συνταγή κάθε προέδρου που βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

Η επίθεση στη Συρία έδωσε όμως ένα ακόμη μήνυμα, σε σχέση με τη Μόσχα. Ο κ. Τραμπ βρίσκεται εδώ και μήνες στο στόχαστρο για τις σχέσεις του ιδίου και στενών του συνεργατών με τη Ρωσία. Η πίεση ήταν μεγάλη για να αποδείξει ότι δεν διατηρεί προνομιακές σχέσεις και ούτε έχει κάποια εξάρτηση από τον πρόεδρο Πούτιν. Με την επίθεση στη Συρία ήλθε σε σκληρή αντιπαράθεση με τη Μόσχα. Ισως αυτός να ήταν και ο έμμεσος στόχος. Τώρα θα φανεί αν θα σταματήσει εκεί ή αν θα εμπλακεί σε μια επιχείρηση ανατροπής του Σύρου ηγέτη Ασαντ.

Ο προκάτοχός του γνώριζε τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος και εκτίμησε ότι θα τον παγίδευε σε ένα αδιέξοδο αντίστοιχο με εκείνο που προκλήθηκε από την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν. Απομένει, επίσης, να δούμε αν ο Ρώσος ηγέτης θα σηκώσει το γάντι και θα κλιμακώσει τη ρητορική του απέναντι στις ΗΠΑ.

Είναι βέβαιο, πάντως, ότι και ο κ. Τραμπ θα ανακαλύψει τα όρια της αμερικανικής ισχύος και η πραγματικότητα θα επιβληθεί με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Ούτως η άλλως τον έχει αλλάξει πολύ: άλλος ο Τραμπ που κέρδισε τις εκλογές, άλλος ο Τραμπ που κυβερνά σήμερα.   

kathimerini.gr