Γαλλικές εκλογές, η τιμωρία του κατεστημένου

Οι χαμηλές επιδόσεις της γαλλικής οικονομίας σε συνδυασμό με τα τρομοκρατικά χτυπήματα σε γαλλικό έδαφος εξίσωσαν σε αντιδημοφιλία τον Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ με τον προκάτοχο του Νικολά Σαρκοζί. Σκεπτικισμός και αβεβαιότητα είναι το σκηνικό, αφού η προεκλογική εκστρατεία χαρακτηρίζεται από μικρές ανατροπές, αρκετή σκανδαλολογία, σκληρή ρητορική, μικρά ποσοστά των υποψήφιων και πολλούς αναποφάσιστους.

Οι Γάλλοι νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από το κατεστημένο. Σε πολλές επαρχιακές πόλεις όπου βιομηχανίες έκλεισαν και η ανεργία μαστίζει αρνούνται να ανοίξουν την πόρτα τους στους υποστηρικτές των υποψήφιων και είναι αμφίβολο εάν θα πάνε να ψηφίσουν την Κυριακή.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό της οικονομικής δυσπραγίας και της κατάρρευσης των Σοσιαλιστών, το τελευταίο διάστημα εισέρχεται δυναμικά ένα αουτσάιντερ, ένας showman με το σακάκι του προέδρου Μάο: ο υποψήφιος της Αριστεράς, Ζαν Λυκ Μελανσόν, που καλεί τους πολίτες να επαναστατήσουν απέναντι στην παγκοσμιοποιημένη ελίτ της Γαλλίας, υπόσχεται περισσότερους φόρους για τους πλούσιους, γενναίες δημόσιες δαπάνες, εβδομάδα 32 ωρών εργασίας, σύνταξη στα 60 και αναθεώρηση των Ευρωπαϊκών συνθηκών κραδαίνοντας την απειλή της εξόδου της Γαλλίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με γνωστή την έως σήμερα στάση των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών και ιδιαίτερα της Γερμανίας σε ανάλογες περιπτώσεις, η σύγκρουση του Μελανσόν με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει σαν πιθανότερο αποτέλεσμα την εξοδο της Γαλλίας.

Ο κεντρώος υποψήφιος Εμανουέλ Μακρόν, με το σοσιαλιστικό παρελθόν, συνεχίζει να γοητεύει με την αισιόδοξη καμπάνια του, τον «λογικό λόγο» του, τις άριστες τεχνοκρατικές περγαμηνές του και την υπόσχεσή του για ολική ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Γεμίζει στάδια παρά το γεγονός ότι δεν έχει καν διορίσει υπεύθυνο προεκλογικής εκστρατείας. Υπόσχεται επενδύσεις, αλλαγές και φυγή μπροστά. Η μεταρρύθμιση δεν είναι αρκετή λέει, η Γαλλία χρειάζεται Μεταμόρφωση! Το πρόγραμμά του είναι το μόνο που απαντά με γνώση και μακριά από «εύηχα συνθήματα» στην στασιμότητα της γαλλικής οικονομίας σε μια προσπάθεια προς τη σωστή κατεύθυνση: να παντρέψει τις απαραίτητες αλλαγές στην οικονομία με σοβαρά δίχτυα προστασίας των εργαζόμενων και των αδύναμων. Ο Μακρόν επιχειρεί την υπέρβαση του δίπολου «Αριστερά - Δεξιά» με ένα μείγμα φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής - αλλαγών με κοινωνικό πρόσημο - ασφάλειας και οικονομικού πατριωτισμού.

Η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου Μαρί Λε Πεν δείχνει στις τελευταίες δημοσκοπήσεις να χάνει την αρχική της δύναμη και θα χρειαστεί να αγωνιστεί πολύ για να περάσει στον δεύτερο γύρο. Βαθιά αντιευρωπαϊκή, εισπράττει το πιο δυνατό χειροκρότημα όταν ζητάει «τα λεφτά που σκορπάμε για τους μετανάστες, να τα δώσουμε στους φτωχούς των δρόμων μας». Οι σχέσεις της με τη Ρωσία υπαρκτές και καταγεγραμμένες σε βαθμό που υπάρχουν ισχυρισμοί για χρηματοδότηση από το Κρεμλίνο. Ο βαθμός ανάμειξης του ρωσικού παράγοντα στις γαλλικές εκλογές είναι δύσκολο να αποδειχτεί επί του παρόντος, υπάρχουν όμως οι καταγγελίες του Μακρόν για επιθέσεις και χακάρισμα της καμπάνιας του από κέντρα συνδεόμενα με τη Ρωσία. Το προηγούμενο των αμερικανικών εκλογών καθιστά αυτούς τους ισχυρισμούς άξιους διερεύνησης.

Μία εξίσου ενδιαφέρουσα περίπτωση όμως είναι και ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, Φρανσουα Φιγιόν, αφού αποδείχτηκε εξαιρετικά ανθεκτικός παρά την πίεση από τα δεξιά του καθώς και τα πολλαπλά σκάνδαλα και τα σαφέστατα ερωτηματικά που τίθενται ως προς την ηθική του. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν κατάφερε να τον ρίξει ποτέ κάτω από το 18%, ποσοστό που τελικά αποτελεί μάλλον το σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων της παραδοσιακής δεξιάς παράταξης της Γαλλίας. Ενδεχομένως και να φτάσει να ευνοηθεί τελικά από την κόπωση του εκλογικού σώματος από τη σκανδαλολογία! Η καμπάνια του βασίζεται σε σκληρά δεξιά θέματα που έλκουν τους ψηφοφόρους του Εθνικού μετώπου αλλά και ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται κεντρώοι ή προοδευτικοί. «Όταν η μεσαία τάξη υποφέρει, ολόκληρη η Γαλλία είναι άρρωστη» αναφωνεί, υποσχόμενος σε 10 χρόνια η Γαλλία να έχει πάρει την ευρωπαϊκή ηγεμονία από τη Γερμανία. Μη μας φανεί παράξενο εάν την επομένη των εκλογών συζητάμε πώς και γιατί οι μετανάστες δεύτερης γενιάς ή πρώην σοσιαλδημοκράτες ψήφισαν Φιγιόν...

Τέλος ο υποψήφιος του σοσιαλιστικού κόμματος Μπενουά Αμόν έκανε μια μάλλον βαρετή προεκλογική εκστρατεία, αφοπλισμένος από την απογοητευτική προεδρία Ολάντ αλλά και εκτοπισμένος από τον Αριστερό Μελανσόν με τη σαφή ρητορική και τις νέες τεχνολογίες στο πλευρό του.

Όπως πολλές ακόμη δυτικές χώρες έτσι και η Γαλλία - κάτω από την πίεση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και των μεταναστευτικών ροών - είναι μια χώρα που οι πολίτες της είναι θυμωμένοι με το κατεστημένο και βαθιά απογοητευμένοι από την παρακμιακή της πορεία. Θέλουν να τιμωρήσουν τις ελίτ, θέλουν να πέσουν κεφάλια, θέλουν όλα να αλλάξουν για να ξαναγίνουν όπως ήταν στο παρελθόν...

Σε πραγματικό χρόνο τα ποσοστά των υποψηφιών εν όψει του α' γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία:      

Κατερίνα Διαμαντοπούλου Οικονομολόγος - Πρώην Περιφερειάρχης

huffingtonpost.gr