Μεγάλες αλλαγές στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων - Τι θα γίνει με τον ΕΝΦΙΑ

Στην τροποποίηση του συνόλου των τιμών της εφορίας οδηγεί την ηγεσία του ΥΠΟΙΚ, η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ που αναγκάζει το υπουργείο να τροποποιήσει τις αντικειμενικές αξίες σε 4 περιοχές της χώρας, μεταξύ των οποίων η Φιλοθέη και το Ψυχικό.

Η απόφαση αυτή, σύμφωνα και με το ρεπορτάζ του Liberal.gr, αναμένεται να οδηγήσει στη μείωση σειράς φόρων, εκτός βέβαια του ΕΝΦΙΑ, καθώς το ποσό που πρέπει να εισπράττεται κάθε χρόνο δεν μπορεί να πέφτει από τα 2,65 δις. ευρώ.

Αυτό σημαίνει ότι μαζί με τις αντικειμενικές αξίες, η αναπροσαρμογή των οποίων θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους, θα τροποποιηθούν και οι συντελεστές του ΕΝΦΙΑ, έτσι ώστε να διατηρηθούν στα ίδια επίπεδα τα έσοδα του δημοσίου.

Αυτή τη στιγμή οι πλασματικές αξίες είναι υψηλότερες έως και 70% σε σύγκριση με τις εμπορικές τιμές των ακινήτων.

Τεράστιες διαφορές καταγράφονται κυρίως στις «ακριβές» περιοχές του λεκανοπεδίου.

Συγκεκριμένα στο Κολωνάκι σε ισόγειο διαμέρισμα 125 τ.μ. η τιμή ζώνης διαμορφώνεται στα 2.900 ευρώ το τ.μ. με αποτέλεσμα η αντικειμενική αξία να φθάνει στα επίπεδα των 362.500 ευρώ, όταν η εμπορική αξία δεν ξεπερνά τα 220.000 ευρώ. Δηλαδή η διαφορά μεταξύ αντικειμενικής αξίας και εμπορικής τιμής είναι της τάξεως του 64,7%.

Οι διαφοροποιήσεις αυτές παρατηρούνται κυρίως σε «ακριβά» προάστια της Αττικής, με τις μεγαλύτερες, άνω του 30%, να παρατηρούνται στον Χολαργό, το Μαρούσι, την Κηφισιά, τη Βούλα, το Παλαιό Φάληρο, τη Γλυφάδα, την Εκάλη, τη Βουλιαγμένη, τον Πειραιά (Καστέλλα) αλλά και το Μοσχάτο και την Καλλιθέα. Για παράδειγμα, στην Κηφισιά η διαφορά μεταξύ αντικειμενικής και εμπορικής τιμής από είναι 57,81%, ενώ στη Γλυφάδα η διαφορά 62,5%.

Εάν τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου, τα οποία κάνουν λόγο συνεχώς για δίκαιη κατανομή των φόρων, επιθυμούν να περιορίσουν τις αδικίες, θα έπρεπε να αποφασίσουν τη μείωση των αντικειμενικών αξιών τουλάχιστον κατά 50% στις ανωτέρω περιοχές.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, οι αντικειμενικές αξίες θα αντικατασταθούν στο τέλος του έτους από ένα νέο σύστημα (το οποίο θα δημιουργηθεί από τα στελέχη της τεχνικής βοήθειας) που θα βασίζεται στις εμπορικές τιμές των ακινήτων.

Δηλαδή, το νέο σύστημα θα ακολουθεί την πορεία των εμπορικών τιμών και θα επιτρέπει την αυτόματη αναπροσαρμογή των τιμών με βάση τις οποίες θα φορολογούνται τα ακίνητα. Κάθε φορά που θα αλλάζουν οι εμπορικές τιμές των ακινήτων, θα αναπροσαρμόζονται αυτομάτως και οι τιμές που θα χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμού του φόρου στα ακίνητα.

Αν και ο σχεδιασμός κινείται σε σωστή βάση όπως σημειώνουν οι εμπλεκόμενοι με την αγορά ακινήτων, ωστόσο, καταγράφεται αδυναμία προσδιορισμού των πραγματικών τιμών που ισχύουν σήμερα στα ακίνητα όλης της επικράτειας.

Αυτό συμβαίνει διότι η κρίση έχει εκμηδενίσει τις αγοραπωλησίες ακινήτων και οι λιγοστές που γίνονται δεν είναι ενδεικτικές για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα. Οπως σημειώνουν συμβολαιογραφικά γραφεία, οι όποιες πράξεις πραγματοποιούνται σήμερα, γίνονται από ανάγκη για χρήματα, με αποτέλεσμα να πωλούνται ακίνητα σε εξευτελιστικές τιμές.

Οι σημαντικότεροι φόροι και τέλη που επηρεάζονται από την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών είναι οι εξής:

• Ο φόρος εισοδήματος που επιβάλλεται επί των τεκμαρτών εισοδημάτων, τα οποία προσδιορίζονται βάσει των αντικειμενικών δαπανών ή τεκμηρίων διαβίωσης των κατοικιών των φορολογουμένων.

• Το τέλος ακίνητης περιουσίας που επιβάλλεται υπέρ των δήμων, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

• Ο ΦΠΑ 24% που επιβάλλεται στις μεταβιβάσεις νεόδμητων κτισμάτων που δεν αποτελούν πρώτη κατοικία.

• Ο φόρος μεταβίβασης ακινήτων που υπολογίζεται με 3% επί των αντικειμενικών αξιών και επιβαρύνει τους αγοραστές.

• Οι φόροι δωρεάς, γονικής παροχής και κληρονομιάς ακινήτων.

• Ο ειδικός φόρος ακινήτων 15% που επιβάλλεται στις υπεράκτιες εταιρείες. 

 imerisia.gr      

Πέθανε ο Κώστας Εφήμερος - από καρδιακή προσβολή

Ο ιδρυτής του ιστοτόπου “ThePresProject”, πέθανε το μεσημέρι της Τρίτης σε ηλικία μόλις 42 ετών.

Σύμφωνα με πληροφορίες αντιμετώπιζε σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα, ενώ η σύζυγός του Γρανέτα Καρατζά το μεσημέρι της Τρίτης έγραψε στο Facebook: «Ο Κώστας μου έφυγε πριν δύο ώρες. Ήμασταν πιο ευτυχισμένοι και πιο ερωτευμένοι από ποτέ».

Ο Κώστας Εφήμερος (Παπαδόπουλος), πατέρας δυο παιδιών, διατηρούσε εκτός των άλλων ραδιοφωνική και εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή, ενώ κατείχε το ερευνητικό δημοσιογραφικό δίκτυο ThePresProject.

Σε ηλικία 42 χρόνων πέθανε ο δημοσιογράφος και εκδότης του «ThePressProject», Κώστας Εφήμερος (Παπαδόπουλος), ύστερα από ανακοπή καρδιάς.

Ο Κώστας Εφήμερος ήταν και ιδιοκτήτης της εταιρίας πληροφορικής BitsnBytes, καθώς και μέλος των European Center for Press and Media Freedom, International Press Institute, Osservartorio Balcani and Caucaso for Media Freedom και συνεργάτης του Wikileaks.

Ήταν επίσης παραγωγός και μέλος της συγγραφικής ομάδας της σατιρικής τηλεοπτικής εκπομπής «ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ». Το 2011 οργάνωσε την παραγωγή του ντοκιμαντέρ Debtocracy.

Σημειώνεται ότι σε μια από τις τελευταίες του αναρτήσεις στο facebook έγραψε: “Το απόγευμα της 11ης Ιουνίου του 2013 περνούσα την κεντρική πύλη της ΕΡΤ φορτωμένος με τον εξοπλισμό που επέτρεψε την συνέχιση της εκπομπής μετά το «μαύρο» του Αντώνη Σαμαρά. Τα μεσάνυχτα εκείνης της ημέρας, έπειτα από αρκετές ώρες έντασης για την επίτευξη αυτού του μοναδικού τεχνολογικού άθλου πλησίασα για πρώτη φορά σε ένα παράθυρο που έβλεπε προς την αυλή και βλέποντας τους δεκάδες χιλιάδες συγκεντρωμένους να χορεύουν και να φωνάζουν συνθήματα έβαλα τα κλάματα από συγκίνηση”. 

nostimonimar.gr

Δυο χρόνια μετά την εκλογή της, η Φώφη Γεννηματά μοιάζει να μην θέλει να αλλάξει τίποτα στο ΠΑΣΟΚ

Δυο ακριβώς χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εκλογή της Φώφης Γεννηματά στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και είναι μια καλή αφορμή να αναλογιστεί κανείς που ήταν και που βρίσκεται σήμερα το πιο πολυσυζητημένο κόμμα της Μεταπολίτευσης.

Οι πιστοί θαμώνες του blog γνωρίζουν ότι η Παραπολιτική είναι ένα blog που κυρίως παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στον προοδευτικό χώρο και ίσως απόρησαν, όταν τον Ιούνιο του 2015, δεν ασχολήθηκε σχεδόν καθόλου με την εκλογή αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Η αλήθεια είναι ότι τότε κανείς δεν ασχολιόταν με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο υπό την ηγεσία του τρομερά φθαρμένου Ευάγγελου Βενιζέλου είχε λάβει μόλις 4,68% στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.

Αν θέλει κανείς να είναι δίκαιος, αυτό που πρέπει να πιστωθεί στη Φώφη Γεννηματά είναι ότι παρέλαβε ένα διασπασμένο κόμμα υπό κατάρρευση και κατάφερε να το οδηγήσει με αξιοπρέπεια στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όταν και έλαβε 6,28%, προσπερνώντας ξανά το Ποτάμι στον άτυπο ανταγωνισμό των δυο όμορων κομμάτων στον προοδευτικό χώρο.

Η εκλογική αποτυχία του κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου και η αποχώρηση του πολιτικά τοξικού Βενιζέλου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ κατέστησαν απόλυτα ανεπίκαιρα τα πάθη της μοιραίας εσωκομματικής διαμάχης του 2007 κι έτσι η μετριοπαθής παρουσία της κ. Γεννηματά έδειχνε να εγγυάται μια κάπως γνήσια ενότητα μεταξύ των εναπομείναντων στελεχών.

Η Παραπολιτική εκτίμησε ότι το θετικό κλίμα εκείνης της συγκυρίας έπρεπε να διατηρηθεί και στήριξε με τις όποιες δυνάμεις της τη νέα ηγεσία του κόμματος, θέτοντας μονάχα έναν όρο: την άμεση και ριζική ανανέωση του κόμματος. Στις πρώτες δηλώσεις της, η Φώφη Γεννηματά δήλωνε ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε πρώτη προτεραιότητα της.

Δυστυχώς, δυο χρόνια μετά, η Φώφη Γεννηματά αποτελεί πλέον μέρους του προβλήματος και όχι της λύσης για τον προοδευτικό χώρο. Αντί να προχωρήσει σε τολμηρές αλλαγές στο φθαρμένο και καθεστωτικό μηχανισμό του κόμματος, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επέλεξε να επιδιώξει μια ενότητα του χώρου υπέρ των δεινοσαύρων που βρίσκονται εδώ και δεκαετίες στα πράγματα κι όχι υπέρ των νεότερων στελεχών.

Το ΠΑΣΟΚ σταδιακά μετατράπηκε σε ένα μίζερο lobby νοσταλγών άλλων εποχών -που δεν θα έρθουν ξανά- και επέλεξε ως βασικό του ακροατήριο τους απογοητευμένους υπερήλικους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, τους οποίους πιστεύει ότι θα πιάσει στο...φιλότιμο μέσω κωμικών αντιμνημονιακών κραυγών. Αντί να γίνει ένα μικρό αλλά ζωντανό κόμμα παραγωγής σύγχρονων προοδευτικών ιδεών, το ΠΑΣΟΚ επέλεξε, σχεδόν εκδικητικά, να μιμηθεί τον έξαλλο ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2009-2015. Τα ίδια στελέχη που ψήφιζαν τα Μνημόνια «για να σωθεί η πατρίδα», τώρα κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για...ξεπούλημα.

Σαν να μην έφτανε η μετατροπή του κόμματος σε ένα φωνακλάδικο απολιτίκ ρετρό μόρφωμα, οι πρόσφατες πραξικοπηματικές παρεμβάσεις της Φώφης Γεννηματά στα εκλεγμένα όργανα του κόμματος φανέρωσαν την πραγματική φιλοδοξία της: ένα μικρό και ελεγχόμενο κόμμα, παρά κάτι ευρύτερο και ζωηρότερο που ίσως να μην μπορεί να ελέγχει. Δεν ξέρω αν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο σε άλλα κόμμα να κατηγορούν οι 60αρηδες τους 30αρηδες για...μηχανισμούς, κάτι που δείχνει και τη φοβερή ανασφάλεια της σημερινής ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ.

Το μίζερο ΠΑΣΟΚ του 5% είναι ακριβώς αυτό που έχει ανάγκη ο Αλέξης Τσίπρας για να εδραιώσει την κυριαρχία του στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Το νεκροζώντανο ΠΑΣΟΚ των διορισμένων συνέδρων είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να μην αμφισβητηθεί η κυριαρχία του στο χώρο του Κέντρου.

Η Φώφη Γεννηματά είχε την ευκαιρία και την επιλογή να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στη νέα εποχή. Επέλεξε κοντόφθαλμα μια μίζερη συσπείρωση πολιτικών ζόμπι. Σήμερα, η χώρα και ο προοδευτικός χώρος χρειάζονται κάτι πολύ πιο μεγάλο, πιο ζωντανό και πιο μαχητικό από αυτό που επιθυμεί η κ. Γεννηματά, χρειάζονται αυτό που σε 6 λέξεις περιέγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης ως ένα «άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά».

Ήρθε η ώρα να διδαχθούν όλοι κάτι από τη φυσική ιστορία αυτού του πλανήτη: οι δεινόσαυροι και ενωμένοι εξαφανίστηκαν.    

 parapolitiki.com  

Στο νοσοκομείο για αφαίρεση όγκου ο Σταύρος Θεοδωράκης

Στο χειρουργείο θα εισαχθεί το πρωί της Τετάρτης ο Στ. Θεοδωράκης για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος που εμφανίστηκε στην υγεία του τον τελευταίο καιρό.

Οπως ανακοίνωσε το Ποτάμι, «ο Σταύρος Θεοδωράκης εισήχθη απόψε σε νοσοκομείο της Αθήνας για να υποβληθεί σε προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση προκειμένου να αφαιρεθεί αντιμετωπίσιμη νεοπλασία με την οποία διαγνώστηκε. Ο επικεφαλής του Ποταμιού θα επιστρέψει σύντομα στα πολιτικά και κοινοβουλευτικά του καθήκοντα με την ολοκλήρωση της πλήρους ανάρρωσής του».

 Κατά πληροφορίες της «Κ» η επέμβαση, που θα γίνει στο Metropolitan, είχε προγραμματισθεί ήδη από τις προηγούμενες εβδομάδες, και αφορά την αφαίρεση ενός νεοπλάσματος στην κάτω κοιλία, το οποίο διαγνώστηκε σε αρχικό στάδιο προ διμήνου στο Γενικό Νοσοκομείο της Αεροπορίας (ΓΝΑ). Ο δε λόγος που επελέγη το Metropolitan για να γίνει η επέμβαση είναι, κατά τις ίδιες πληρoφορίες, γιατί το ρομποτικό μηχάνημα που απαιτείται για την εξειδικευμένη αυτή χειρουργική πράξη, δεν υπήρχε διαθέσιμο σε κανένα δημόσιο νοσοκομείο.

Ο κ. Θεοδωράκης είχε ήδη ενημερώσει γι αυτήν την εξέλιξη από το πρωί της Τρίτης όλους τους βουλευτές και τα στελέχη του κόμματός του χωρίς να τους κρύψει ότι η επέμβαση αφορά την αφαίρεση ενός μικρού καρκινικού όγκου, όπως και την διαβεβαίωση των γιατρών ότι το πρόβλημα στην υγεία του είναι πλήρως αντιμετωπίσιμο. «Θα επιστρέψει σύντομα στα πολιτικά και κοινοβουλευτικά του καθήκοντα μόλις του το επιτρέψουν οι θεράποντες γιατροί του», διαβεβαίωναν συνεργάτες του, κάτι που είπε κι ο ίδιος στους βουλευτές του δηλώνοντας αισιόδοξος για το αίσιο τέλος αυτής της αδόκητης προσωπικής του περιπέτειας για να λάβει βέβαια τις ευχές όλων για γρήγορη ανάρρωση.     

PS Περαστικά και σιδερένιος πατριώτη και γείτονα.

kathimerini.gr

Μια μικρή Ελλάδα στη Μ. Βρετανία

Σε κάποιο νησί από τη Μύκονο, την Πάρο, τη Σαντορίνη, την Ανδρο ή την Τήνο προφανώς έχετε πάει. Πολλοί ίσως τα έχετε επισκεφθεί όλα. Φτιάξτε λοιπόν στο μυαλό σας την εξής εικόνα: Ξαφνικά όλοι οι κάτοικοι αυτών των νησιών τα εγκαταλείπουν. Μόνιμα. Μπαίνουν σε αεροπλάνα και ρίχνουν μαύρη πέτρα. Στην αρχή φεύγουν οι 19.000 Σαντορινιοί, μετά οι 14.000 Μυκονιάτες, ακολούθως οι 13.000 Παριανοί και πάει λέγοντας. Και τώρα φέρτε στο μυαλό σας τα πέντε αυτά νησιά κατά κυριολεξία έρημα –να μην υπάρχει πάνω τους ψυχή ζώσα– και όλους τους κατοίκους τους να έχουν μετοικήσει στη Μ. Βρετανία.

Αυτό είναι που θα μείνει στη μνήμη της παρέας που επισκεφθήκαμε προσφάτως το Λονδίνο. Η συνειδητοποίηση του αριθμού. Των 62.000 Ελλήνων, στην πλειονότητά τους νέων, που έχουν μεταναστεύσει στη Μ. Βρετανία την τελευταία 7ετία. Το ξαναγράφω γιατί μόνο με παράδειγμα μπορεί να το χωνέψει κανείς. Είναι σαν να έχουν διακτινιστεί στην Αγγλία πέντε νησιά των Κυκλάδων ή να έχουν μετοικήσει στο Λονδίνο όλοι οι Γιαννιώτες.

Στην παρέα είχαμε πάνω από επτά χρόνια να επισκεφθούμε την Αγγλία, και ίσως γι’ αυτό θεωρήσαμε τυχαία όσα μας συνέβησαν την πρώτη μέρα. «Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;», μας αιφνιδίασε στη γλώσσα μας ένα νέο παιδί σε καφέ της Oxford street. Λίγο αργότερα στο Soho η πωλήτρια ενός φούρνου μας πρότεινε «να δοκιμάσετε αυτό που μοιάζει με σπανακόπιτα». Και το βράδυ σε ένα ασιατικό εστιατόριο νομίζαμε πια ότι κάποιος μας κάνει φάρσα. Ο σερβιτόρος όχι μόνον ήταν Ελληνας, αλλά μας ενημέρωσε ότι δουλεύουν εκεί κι άλλοι δύο συμπατριώτες μας.

Από την επομένη ασυναίσθητα όλοι αρχίσαμε να κάνουμε κάτι σαν ρεπορτάζ, καθώς συναντούσαμε παντού Ελληνες. Οχι τουρίστες, όπως στο παρελθόν, αλλά εργαζομένους. Κι έχουν νομίζω μεγάλο ενδιαφέρον όσα μας είπαν, καθώς μετέτρεψαν τον πρώτο στενάχωρο αιφνιδιασμό μας σε μια παράδοξη αισιοδοξία.

Το μεγαλύτερο ρεύμα των Ελλήνων πήγε στην Αγγλία μετά το 2012. Ενδεικτικά, Νational Insurance Number (δηλαδή κάτι σαν ΙΚΑ για να εργαστούν) πήραν 7.500 Ελληνες το 2012, 9.800 το 2013, 12.000 το 2015. Σε τι δουλειές; «Οπου μπορεί να φανταστεί κανείς» απαντά ο Ν.Ρ. που ήταν από τους πρώτους νεομετανάστες. «Στην Αγγλία δεν βρίσκεις πια Ελληνες εργαζομένους μόνον σε τράπεζες ή funds, αλλά γιατρούς, σκηνοθέτες και μουσικούς μέχρι πλακάδες και μπετατζήδες» λέει και εξηγεί ότι λίγοι στην Ελλάδα έχουν καταλάβει π.χ. «πόσες δεκάδες μηχανικοί και αρχιτέκτονες μετανάστευσαν συμπαρασύροντας και τα συνεργεία που είχαν στη χώρα μας».

«Αν θέλεις να βρεις δουλειά, βρίσκεις. Κι αν ξέρεις καλά αγγλικά και έχεις προϋπηρεσία, ακόμη πιο εύκολα» είπε η Ε.Σ. που εργάζεται από το 2014 ως υπεύθυνη καταστήματος μιας πολύ γνωστής αλυσίδας ρούχων. «Ο κατώτατος καθαρός μισθός του ανειδίκευτου είναι 1.300 λίρες (1.480 ευρώ), αν έχεις bachelor ξεκινάς με 1.500 λίρες (1.700 ευρώ) κι αν είσαι καλός, γρήγορα ανεβαίνεις και μισθολογικά και στην ιεραρχία. Η ζωή όμως εδώ είναι πανάκριβη, οι περισσότεροι μένουμε εκτός κέντρου και σχεδόν πάντα με συγκάτοικους. Για να καταλάβετε, για ένα μικρό διαμέρισμα τριών δωματίων, πληρώνουμε 2.000 λίρες» λέει.

Η δικαίωση

Τα λεγόμενά της επιβεβαιώνει ο Γ.Σ. που είχε στην Ελλάδα επιτελική θέση σε εταιρεία ηλεκτρονικών συσκευών και το 2011 απολύθηκε. «Δίστασα να διεκδικήσω αντίστοιχη θέση, αρχικά έκανα αίτηση ως πωλητής. Πολλοί Ελληνες το πάθαμε αυτό, να αυτοϋποτιμήσουμε τα προσόντα μας. Αλλά με πολλή δουλειά και πείσμα είμαστε αρκετοί πια που δικαιωθήκαμε και ζούμε καλά» λέει. «Αν είσαι ικανός και κινηθείς έξυπνα, στο Λονδίνο μπορείς γρήγορα να ανέβεις επαγγελματικά γιατί διαρκώς ανοίγουν θέσεις και το να αλλάζεις εργοδότη είναι μια φυσιολογική εξέλιξη» υπερθεματίζει ο Θ.Σ. Ξεκίνησε το 2011 βοηθός σε μια μικρή ταβέρνα και μας υποδέχθηκε ως front desk manager σε ένα από τα γνωστότερα εστιατόρια στο Picaddilly. «Δουλεύω πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα, αλλά δεν παραπονιέμαι γιατί έχω ένα καλό μισθό και όλοι εδώ έτσι εργάζονται, αν θέλουν να πετύχουν» αναφέρει.

Εχει ενδιαφέρον και κάτι ακόμη που μας είπε. «Μέχρι το 2011 δεν έβρισκες ποτέ Ελληνες σερβιτόρους ή π.χ. πωλητές ρούχων στο Λονδίνο, ενώ αντιθέτως συναντούσες Ιταλούς, Ισπανούς ή Γάλλους να κάνουν αυτή τη δουλειά. Σήμερα οι Ελληνες που εργάζονται σε τέτοιες θέσεις είναι εκατοντάδες. Και συχνά σκέφτομαι ότι πολλοί θα ντρέπονταν να κάνουν αυτές τις δουλειές στην Ελλάδα, αλλά στην Αγγλία δεν αισθάνονται έτσι, καθώς κατάλαβαν ότι εδώ υπάρχει ένας αυτονόητος σεβασμός σε οποιονδήποτε κάνει τη δουλειά του με επαγγελματισμό».

Εχει απόλυτο δίκιο. Αν κάτι μας έκανε εντύπωση ήταν όχι μόνον ο επαγγελματισμός, αλλά και η υποδειγματική ευγένεια των Ελλήνων εργαζομένων που συναντήσαμε.

Η έκπληξη

«Μην το θεωρήσετε ρομαντικό, γιατί σας το καταθέτω εκ πείρας» το εξήγησε καλύτερα η Α.Σ. που εργαζόταν στο Λονδίνο και προ κρίσης. «Αυτό που ξανασυνειδητοποίησα τα τελευταία χρόνια στην Αγγλία είναι ότι οι Ελληνες είτε λόγω περηφάνιας, είτε εγωισμού, είτε και λόγω του περιβόητου φιλότιμου διακρινόμαστε πολύ εύκολα όταν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που σέβονται όλοι χωρίς διακρίσεις. Οταν δηλαδή νιώθουμε ότι υπάρχει δικαιοσύνη, αξιοκρατία και ανταμοιβή των καλύτερων».

Με αυτή την ενθαρρυντική σκέψη επιστρέψαμε στην Ελλάδα, θέλοντας να ελπίζουμε και σε μία ακόμη πιο αισιόδοξη προοπτική. Οτι οι χιλιάδες αυτοί Ελληνες, που παλεύουν για να ζήσουν και πολλοί απ’ αυτούς διαπρέπουν σε οξύτατο ανταγωνισμό, ίσως μια μέρα αποδειχθούν ο καταλύτης για να γυρίσει επιτέλους σελίδα η χώρα μας. Οταν κάποια στιγμή δημιουργηθούν οι συνθήκες και τα κίνητρα για να επιστρέψουν, έχοντας στις αποσκευές τους εκτός από τα προσόντα και τις εμπειρίες τους, μια εντελώς διαφορετική νοοτροπία με επαγγελματικές αρχές και αξίες που στην Ελλάδα συναντάμε δυστυχώς εδώ και χρόνια μόνον κατ’ εξαίρεση.

Success stories

«Mazi», «Οpso», «Τhe life goddess», «Carpo». Οσοι έχετε επισκεφθεί το Λονδίνο τα τελευταία χρόνια τα έχετε ακούσει. Είναι μερικά από τα νέα ελληνικά εστιατόρια και delicatessen που άνοιξαν αφού ξέσπασε η κρίση, επιβεβαιώνοντας τη γνωστή φράση περί ελληνικού δαιμονίου. Σημειωτέον δε, ότι στον χώρο της εστίασης υπάρχουν και πολλοί Ελληνες σεφ που διαπρέπουν, όπως ένας συμπατριώτης μας η ιστορία του οποίου θα μπορούσε να γίνει ταινία. Είδε και απόειδε που ο ιδιοκτήτης πιτσαρίας στο Κρανίδι δεν τον άφηνε να μετεξελιχθεί από σερβιτόρο σε μάγειρα και με τις οικονομίες του πήγε στο Λονδίνο, πήρε μαθήματα μαγειρικής και έπιασε εντέλει δουλειά βοηθού μάγειρα σε μια ινδική ταβέρνα. Δεν πέρασαν παρά λίγοι μήνες για να πείσει τον ιδιοκτήτη να τον χρηματοδοτήσει και να ανοίξει πλέον ως σεφ ένα νέο εστιατόριο στο κέντρο του Λονδίνου, το οποίο σήμερα είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα στέκια μεξικάνικου φαγητού.

Υπάρχουν πάμπολλα ακόμη μικρά ή μεγάλα success stories με πρωταγωνιστές Ελληνες. Οπως η εταιρεία Convibo, μια startup διαδικτυακή εταιρεία φαινόμενο, που κάνει ντελίβερι 40.000 προϊόντων από διαφορετικά σούπερ μάρκετ σε μόλις μία ώρα (ο 32χρονος Τ. Μαλαβέτας είναι ένας εκ των τριών εμπνευστών-ιδιοκτητών της).

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος που μας προσγείωσε στην πραγματικότητα. Είναι η ιστορία του Λ. Φ., ιδιοκτήτη μιας πολύ επιτυχημένης εταιρείας παροχής υψηλών τουριστικών υπηρεσιών, η οποία είχε έδρα την Ελλάδα απασχολώντας 40 άτομα. Ο Λ. Φ. αποφάσισε προ εξαμήνου να μεταφέρει όλη του τη δραστηριότητα στο Λονδίνο και τον ρωτήσαμε γιατί. «Στην Αγγλία ένας ετήσιος καθαρός μισθός 28.000 λίρες μού κοστίζει με τους φόρους 36.000 λίρες. Στην Ελλάδα ο ίδιος μισθός είναι 32.000 ευρώ αλλά γι’ αυτόν έπρεπε να καταβάλω 60.000 ευρώ. Νομίζω σας απάντησα γιατί έφυγα κι ας πάλεψα όσο μπορούσα για να το αποτρέψω» μας είπε χαμογελώντας πικρά.

 kathimerini.gr  

Μακεδονικός είναι ο χαλβάς. Τα Σκόπια είναι βουλγαροαλβανικά

Αυτή την περίοδο η πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία επιχειρεί για πολλοστή φορά να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Για την ακρίβεια, οι ΗΠΑ προσπαθούν να εντάξουν το δημιούργημά τους και προτεκτοράτο τους στη συμμαχία. Το πρόβλημα και των δύο είναι ότι το προτεκτοράτο χρησιμοποιεί για πολλοστή φορά το momentum για να παγιώσει και επίσημα τις αξιώσεις του επί της ελληνικής επικράτειας, της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού. Του αρχαίου εννοείται.

Ταυτόχρονα, τα Σκόπια στις Βρυξέλλες συζητούν και την ενταξιακή τους πορεία στην ΕΕ. Μια είδηση που είδε χτες το φώς της δημοσιότητας και ανασκευάστηκε σχεδόν αμέσως, ήταν ότι ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος μίλησε για αποδοχή αλλαγής της ονομασίας της για να μπεί στο ΝΑΤΟ! Ο δημοσιογράφος των Financial Times που έγραψε την είδηση, προφανώς δεν έχει ιδέα από βαλκανική πολιτική και από ιστορία των Σκοπίων.

Το κόλπο είναι παλιό και έρχεται πάλι να εφαρμοστεί. Και μάλιστα με τις γνωστές τρικλοποδιές και από τις ΗΠΑ, αλλά και από τις χώρες της ΕΕ που θέλουν εδραίωση της κυριαρχίας τους. Και το κόλπο δεν είναι άλλο από της διπλής ονομασίας. Να μας γράφετε FYROM στα χαρτιά των εκδηλώσεων και στα ταμπελάκια σας, αλλά να μας αναγνωρίζετε επίσημα ως Μακεδονία. Και η Ελλάδα να μας λέει όπως θέλει.

Ταυτόχρονα, ο επίτροπος διεύρυνσης της ΕΕ, συναντήθηκε με τον σκοπιανό πρωθυπουργό στις Βρυξέλες και επανέλαβαν τις γνωστές ευχές για ανάγκη εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης στο όνομα σε συζητήσεις «όπου όλες οι πλευρές πρέπει να έχουν ανοιχτό μυαλό»…

Πιο ανοιχτό μυαλό από τις μέχρι τώρα ελληνικές υποχωρήσεις και αβελτηρίες δυσκολεύεται κανείς να δεί. Για τους εξής απλούς λόγους:

Αυτό που στην ελληνική κοινωνική και πολιτική ζωή λέγεται «το όνομα» δεν υπάρχει. «Το όνομα» είναι για την πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία δύο πράγματα ταυτοχρόνως: Η απόπειρα να αποκτήσει άλλη ταυτότητα ένας λαός που έχει στην πραγματικότητα δύο άλλες ταυτότητες και η απόπειρα να διεκδικήσει ένα κράτος κομμάτια δύο άλλων κρατών: Της Ελλάδας και της Βουλγαρίας.

Σε όσους αναγνώστες θεωρούν αστείες και χωρίς σημασία τις διεκδικήσεις από ένα μικρό και αδύναμο κράτος, η ιστορία έχει απαντήσει ανατρεπτικά. Τα πιο πολλά κράτη κάποτε ήταν μικρά πριν η θέλησή τους, οι συγκυρίες, οι διεθνείς συνθήκες, οι ανάγκες των εποχιακών υπερδυνάμεων τα μετατρέψουν σε μεγαλύτερες ή μεγάλες οντότητες. Σε βάρος των γειτόνων τους. Με τη διεθνή πολιτική δεν παίζουμε.

Το διακύβευμα για την Ελλάδα στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν είναι τόσο εδαφικό. Όσο είναι πολιτισμικό. Δεν θα αναλωθώ σε ιστορία του Μακεδονικού ζητήματος, που είναι μεγάλη και σεμνύνομαι να την ξέρω. Αλλά, μένω στη σημερινή ιστορική στιγμή για δύο λόγους.

Πρώτον γιατί τα Σκόπια βρίσκονται πάλι προ των πυλών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και δεύτερον γιατί στην Ελλάδα βρίσκεται μια κυβέρνηση που η ιδεολογία της συμπαθεί περισσότερο τις θέσεις των Σκοπίων περί Μακεδονίας παρά τις πάγιες ελληνικές.

Μέχρι στιγμής πρωθυπουργός και υπουργός των Εξωτερικών έχουν ευθυγραμμιστεί με τη θέση, ότι τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν αλλάξει το Σύνταγμα της γείτονος που θέτει θέμα αλυτρωτισμού. Αλλά, το μείζον θέμα δεν είναι ο αλυτρωτισμός. Είναι η ιστορική και πολιτιστική καπηλεία. Όχι στη θεωρία. Έχει χειροπιαστό κόστος!

Και είναι μείζον, γιατί ενώ ο αλυτρωτισμός θέλει δύναμη πυρός και πόλεμο για να δικαιωθεί, η πολιτιστική καπηλεία θέλει απλώς προπαγάνδα και αμάθεια. Και τα δύο υπάρχουν σε αφθονία. Το μεν πρώτο στα δισεκατομμύρια που ξοδεύονται αφειδώς από τον κ Σόρος και από τα έσοδα των Σκοπίων από κάθε λογής λαθρεμπόριο. Το δε δεύτερο από την αμάθεια και πολλών νεοελλήνων και πολλών ξένων πολιτών φυσικά γύρω από την ιστορία.

Επιπλέον όλων, καμιά ελληνική κυβέρνηση εκτός από του Κ Καραμανλή, που έβαλε βέτο στο ΝΑΤΟ για το όνομα, δεν υπερασπίστηκε δυναμικά και σταθερά ούτε την ιστορία ούτε τον ελληνικό πολιτισμό. Τις έφαγε ο εμφύλιος των κομμάτων και των κομματισμένων και η πολιτικάντικη σκέψη.

Αυτά όλα είχαν σαν αποτέλεσμα σήμερα να έχει αναγνωριστεί το κράτος των Σκοπίων ως Μακεδονία από δεκάδες χώρες, ενώ δεν έχει καμιά σχέση ούτε με τη γεωγραφική ούτε με την ιστορική Μακεδονία. Πολύ περισσότερο μάλιστα που οι κάτοικοί της είναι Βούλγαροι και Αλβανοί.

Όλοι αυτοί έγιναν κράτος χάρη στη διπλωματική ευφυία του Τίτο να εκμεταλλευτεί τις εθνικιστικές μαξιμαλιστικές επιδιώξεις των Βούλγαρων του VMRO και να τους χαρίσει το όνομα Μακεδονία πετυχαίνοντας ταυτόχρονα δύο πράγματα: Να μην αποσχιστούν από τη Γιουγκοσλαβία προς τη Βουλγαρία και να τρέφονται με την ιδέα μιας ανεξάρτητης κομμουνιστικής Μακεδονίας από εδάφη της Ελλάδας και της Βουλγαρίας!

Και αν το μισό σχέδιο απέτυχε, πέτυχε να γεννηθεί εκ του μη όντος κράτος που έχει αναγνωριστεί από τη μισή υφήλιο ως Μακεδονία! Το οποίο για να υπάρξει δεν αρκούσαν τα σύνορα, όπως δεν αρκούν σε κανέναν λαό. Τα κράτη τα συνδέει πάνω από όλα η ιστορία. Κράτος χωρίς ιστορία δεν υπάρχει. Κι αφού τα Σκόπια δεν είχαν ιστορία ή δεν τους άρεσε η δική τους, στηρίχτηκαν σε μια άλλη!

Όταν στο Gran Palais στο Παρίσι έγινε η μεγάλη έκθεση για τον Μέγα Αλέξανδρο, οι αναφορές αφορούσαν στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια τέτοιες εκθέσεις παγκοσμίως δεν αναφέρονται στην Ελλάδα, αλλά στη Μακεδονία! Οι Μακεδόνες του Φίλιππου και του Αλέξανδρου, όπως και ο Αριστοτέλης δεν είναι σαφώς Έλληνες, αλλά Μακεδόνες. Και ο Σκοπιανός που παρακολουθεί την έκθεση είναι κι αυτός Μακεδόνας. Ενώ ο Έλληνας δίπλα του είναι απλώς από το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας!

Το γεγονός ότι στα Σκόπια δεν έχει βρεθεί ούτε μάρμαρο ελληνικού πολιτισμού δεν λέει τίποτε. Γιατί, για τη σκοπιανή προπαγάνδα ό,τι έχει βρεθεί στο ελληνικό έδαφος δεν έχει βρεθεί στο ελληνικό έδαφος! Έχει βρεθεί στο μακεδονικό έδαφος. Στο οποίο ανήκουν και τα Σκόπια! Κι αυτό διδάσκεται σε ξένα σοβαρά πανεπιστήμια και κερδίζει διαρκώς έδαφος από γενιά σε γενιά. Επικίνδυνο; Πολύ επικίνδυνο.

Γιατί αν διαχυθεί και επικρατήσει η άποψη ότι η Μακεδονία είναι άλλο πράγμα από την Ελλάδα και ο πολιτισμός της άλλο πράγμα από τον ελληνικό, δεν θα αργήσει και η άποψη ότι η Μακεδονία ανήκει στους Μακεδόνες. Και αφού οι Έλληνες της Μακεδονίας δεν είναι Μακεδόνες, αλλά φερτοί πρόσφυγες από την Μικρά Ασία και τον Πόντο, όπως διδάσκεται ήδη στα ελληνικά πανεπιστήμια από την εμπαθώς αμόρφωτη νεοελληνική αριστερά(!), δεν είναι μακριά η μέρα που το κράτος των Σκοπίων θα διεκδικήσει τα… κατεχόμενα εδάφη του και επίσημα! Αυτή είναι και η πολιτική του. Αστείο; Τώρα ναι.

Αλλά, η ιστορία δεν παίζει. Και έχει αποδείξει ότι όποιος δεν υπερασπίζεται την ιστορία του και τον πολιτισμό του χάνει το σπίτι του. Γιατί ό,τι δεν αγαπάς το χάνεις. Οι Έλληνες κατηγορούνται συχνά ως εθνικιστές αλλά στην πραγματικότητα είναι απάτριδες. Με την καθημερινή τους ζωή αποδεικνύουν ότι το μόνο πράγμα που αγαπάνε είναι η πάρτη τους. Σε κάθε δραστηριότητα. Την πατρίδα την έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια στην πράξη. Όσοι δεν είναι σωβινιστές, είναι στην πράξη αδιάφοροι. Κι αυτό είναι το επικίνδυνο.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

  

liberal.gr 

Είμαστε περίεργοι άνθρωποι…

Του Γιάννη Παντελάκη

Είμαστε περίεργοι άνθρωποι. Όταν έρχονται μερικά λείψανα αγίων, τρέχουμε κατά χιλιάδες για να τα προσκυνήσουμε περιμένοντας υπομονετικά σε μεγάλες ουρές. Όταν κερδίζει η ομάδα μας και ας είναι αργά το βράδυ, τρέχουμε αυθόρμητα τουλάχιστον 20.000 νοματαίοι στο ΟΑΚΑ για να πανηγυρίσουμε. Όταν ψηφίζονται μνημόνια επί μνημονίων που μας διαλύουν τις ζωές, οι οργανωτές συλλαλητηρίων είναι ευτυχισμένοι αν μαζευτούν λίγες εκατοντάδες άνθρωποι.

Το βράδυ της Κυριακής ήταν ένα εξαιρετικό βράδυ για τους «πράσινους». Είμαι από αυτούς. Η ομάδα πήρε ένα ακόμα πρωτάθλημα και μάλιστα μέσα στο ΣΕΦ. Ελάχιστες μόνο ώρες αργότερα, έξω από το ΟΑΚΑ συγκεντρώθηκαν αυθόρμητα τουλάχιστον 20.000 φίλοι του Παναθηναϊκού για να πάνε ως το γήπεδο όπου ήρθε λίγο αργότερα η μπασκετική ομάδα! «Δεν ξανάγινε», φώναζαν οι τίτλοι των ΜΜΕ για την υποδοχή που ήταν πρωτόγνωρη σε μαζικότητα και πάθος. Κάποιες εκατοντάδες φιλάθλων, είχαν πάει εκεί πριν καν αρχίσει ο αγώνας!

Εικόνες με τέτοια μεγάλη μαζικότητα και πάθος  στις μέρες μας θα συναντήσει κανείς μόνο σε εκδηλώσεις σαν κι εκείνες στην Αγία Βαρβάρα λίγες εβδομάδες πριν, όπου πολλές χιλιάδες κόσμου επισκέφτηκαν και προσκύνησαν τα λείψανα της Αγίας Ελένης που είχαν έρθει από την Ιταλία. Από την έκθεση των λειψάνων, πρέπει να πέρασαν πολλές χιλιάδες πιστοί, όπως συμβαίνει άλλωστε σε παρόμοιου χαρακτήρα εκδηλώσεις.

Το 1975 ο Διονύσης Σαββόπουλος έγραψε την περίφημη «Παράγκα», με στίχους που σε μεγάλο βαθμό χαρακτήριζαν την εποχή. Έλεγε μεταξύ άλλων: «Κυράδες, φιλάνθρωποι παπάδες, εργολαβίες ψαλμωδίες και καντάδες. Η Ευανθούλα κλαίει πριν να κοιμηθεί την παρθενιά της βγάζει στο σφυρί. Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει, στα καφενεία μπιλιάρδο, καλαμπούρι και χαρτί. Στέκει στο περίπτερο διαβάζει, φυλλάδες με μιάμιση δραχμή». Οι ομοιότητες με αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι εκπληκτικές. Ακόμα και σε μια άλλη αποστροφή του τραγουδιού που μιλάει για «κοπάδια, κοπάδια στα υπουργεία, αιτήσεις για την Γερμανία».

Αν βιώναμε μια άλλη, ανέμελη εποχή, ενδεχομένως οι συγκρίσεις να αδικούσαν αυτά τα μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας. Ισχύει ωστόσο αυτό και σήμερα; Φοβάμαι πως όχι, βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κρίση, ιδιαίτερα μεγάλες πληθυσμιακά ομάδες ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, όσοι εξακολουθούν να έχουν δουλειές υποαμοίβονται ή πληρώνονται με πολύμηνες καθυστερήσεις, οι συνταξιούχοι συνθλίβονται, χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις οδηγούνται σε κλείσιμο, η απαισιοδοξία και μοιρολατρία κυριαρχεί στην συντριπτικά μεγάλη πλειονότητα του κόσμου.

Απέναντι σ αυτά τα δεδομένα, έχει τουλάχιστον σημειολογικό ενδιαφέρον να παρατηρεί κάποιος πολιτικές συμπεριφορές μεγάλων ομάδων ανθρώπων που δείχνουν μια εντυπωσιακή παραίτηση όχι από διεκδικήσεις που θα βελτιώσουν όρους απασχόλησης ή οτιδήποτε άλλο, αλλά από διαφύλαξη των ελάχιστων όρων στοιχειώδους επιβίωσης. Οι ερμηνείες για το φαινόμενο είναι προφανώς πολλές και οι αιτίες σύνθετες. Ωστόσο, η συμπεριφορά μιας κοινωνίας που ελπίζει στο υπερφυσικό, παρακολουθεί σε συντριπτικά μεγάλα ποσοστά εκπομπές τύπου survivοr, διοχετεύει την ενέργειά της σε οπαδικές εκδηλώσεις και δείχνει παραιτημένη από οτιδήποτε που την αγγίζει άμεσα, είναι απογοητευτική...

 liberal.gr    

Οταν ο Κοτζιάς απειλεί τον Συνήγορο του Πολίτη

Για πρώτη φορά ένας υπουργός απειλεί ανοιχτά με έλεγχο νομιμότητας μία Ανεξάρτητη Αρχή. Και μάλιστα την Αρχή που είναι αρμόδια να ελέγξει τον υπουργό και τα εκτελεστικά όργανα για αυθαιρεσία εκτός νόμων και θεσμικού πλαισίου. Εν προκειμένω, τις επαναπροωθήσεις Τούρκων

Του  Κώστα Γιαννακίδη

Στις 9 Ιουνίου ο Συνήγορος του Πολίτη ανακοίνωσε ότι προτίθεται να διερευνήσει, αυτεπαγγέλτως, τις καταγγελίες για επαναπροώθηση Τούρκων που εισήλθαν στην Ελλάδα αναζητώντας διεθνή προστασία.

Εχει ο Συνήγορος αυτό το δικαίωμα; Φυσικά και το έχει. Οπως περιγράφεται στο πλαίσιο αρμοδιοτήτων του, δύναται να παρέμβει αυτεπαγγέλτως. Μπορεί δε να απευθύνει ερωτήματα σε εμπλεκόμενες Αρχές, πλην της Δικαιοσύνης. Δηλαδή ο Συνήγορος διαθέτει τη θεσμική αρμοδιότητα για να ρωτήσει την Αστυνομική Διεύθυνση Εβρου αν γνωρίζει κάτι για τις επαναπροωθήσεις. Εχει επίσης τη δυνατότητα να χτυπήσει την πόρτα των υπουργείων και να ζητήσει την άποψη των πολιτικών προϊσταμένων. Το πόρισμά του δεν έχει εκτελεστική ισχύ, αλλά καμία κυβέρνηση δεν θα ήθελε να ξυπνάει το πρωί και να βλέπει θυροκολλημένη μία γνωμοδότηση που να την εγκαλεί για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνών συνθηκών.

Η κυβέρνηση έπραξε πολύ σωστά και δεν σχολίασε επισήμως την απόφαση του Συνηγόρου. Αν μη τι άλλο, πρέπει να τηρούνται και κάποια προσχήματα περί ανεξαρτησίας των Αρχών. Ωστόσο ο υπουργός των Εξωτερικών και διανοητής της Αριστεράς, ο Νίκος Κοτζιάς, δεν συγκρατήθηκε. Οταν ρωτήθηκε για τις επανοπροωθήσεις, δήλωσε, βεβαίως, αναρμόδιος. Είπε όμως ότι θα απαντήσει σχετικά στη Βουλή «και στον Συνήγορο του Πολίτη του οποίου οι πράξεις θα δούμε αν είναι νόμιμες». 

Μέχρι να πει ο υπουργός το γνωστό «οι δηλώσεις μου παρερμηνεύτηκαν», δύο πράγματα μπορούμε να υποθέσουμε. Ο Κοτζιάς διακατέχεται είτε από πλήρη άγνοια, είτε του έχει μεταδώσει ο Παύλος ο Πολάκης εκείνη την άποψη που λέει ότι τίποτα δεν είναι υπεράνω της κυβερνητικής βούλησης. Εχουμε παρακολουθήσει σχόλια και ωμές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη. Λέτε να διστάζουν να τραβήξουν και το αυτί του Συνηγόρου του Πολίτη;

Για πρώτη φορά ένας υπουργός απειλεί ανοιχτά με έλεγχο νομιμότητας μία Ανεξάρτητη Αρχή. Και μάλιστα την Αρχή που είναι αρμόδια να ελέγξει τον υπουργό και τα εκτελεστικά όργανα για αυθαιρεσία εκτός νόμων και θεσμικού πλαισίου. Πουλάει μαγκιά και δυστυχώς όχι τζάμπα αφού εισάγει ήθη και κώδικες Μαδούρο. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κανονικού, δυτικού κόσμου, τώρα ο Κοτζιάς θα ήταν σκεπασμένος από το κουρνιαχτό που θα σήκωνε αυτό που εκστόμισε.

Είναι άγνωστο πώς ο Κοτζιάς θα διαπιστώσει αν είναι νόμιμες οι πράξεις του Συνηγόρου. Ισως ισχυριστεί ότι η διερεύνηση της υπόθεσης βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Ολα τα έχουμε ακούσει, γιατί όχι και αυτό; Βέβαια η τήρηση των νόμων, ο σεβασμός των συνθηκών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ταυτίζονται με το ύψιστο εθνικό συμφέρον, τη λειτουργία του πολιτεύματος. Αλλά στην επαναστατική σκέψη του Κοτζιά και του Πολάκη, ακόμα και οι θεμελιώδεις συστατικές αξίες του κράτους, λειτουργούν ως κλωστές στα δάχτυλα της κυβέρνησης.   

protagon.gr

Παρέμβαση Κοντονή για την Ηριάννα

Την παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, προκάλεσε η απόφαση της βαριάς καταδίκης και φυλάκισης της 29χρονης υποψήφια διδάκτορα, Ηριάννας, με την κατηγορία ότι είναι μέλος της οργάνωσης «Πυρήνες της Φωτιάς».

Ο υπουργός Δικαιοσύνης ζήτησε από τον πρόεδρο του Εφετείου το σκεπτικό της απόφασης και την επίσπευση της καθαρογραφής για την υπόθεση της πανεπιστημιακού Ηριάννας που καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών με την κατηγορία της εμπλοκής της με την οργάνωση «Πυρήνες της Φωτιάς». Συγκεκριμένα ο υπουργός ζήτησε την επίσπευση της καθαρογραφής της επίμαχης απόφασης, καθώς και του σκεπτικού της, που εκδόθηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας την 1η Ιουνίου.

Η 29χρονη υποψήφια διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθήνας, καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών χωρίς ελαφρυντικά και χωρίς αναστολή, με μοναδικό στοιχείο ένα μερικό γενετικό υλικό, του οποίου η εγκυρότητα έχει αμφισβητηθεί ευθέως από τους επιστήμονες. Ουσιαστικά, η Ηριάννα «ενοχοποιήθηκε» για την σχέση της με τον σύντροφό της, ο οποίος κατηγορήθηκε για σχέσεις με την ίδια οργάνωση, αλλά αθωώθηκε ομόφωνα.

Η καταδίκη της ξεσήκωσε κύμα διαμαρτυρίας από φορείς και κινήματα.








http://tvxs.gr

Απάντηση Γλέζου σε Κωνσταντοπούλου: «Η υπερβολή οδηγεί σε απίστευτο κατήφορο»

Το ένα λάθος φέρνει το άλλο και η υπερβολή μερικές φορές οδηγεί σε έναν απίστευτο κατήφορο» απαντά ο Μανώλης Γλέζος στην Ζωή Κωσταντοπούλου, με αφορμή τα όσα έγιναν στο Δίστομο και την ανάρτηση στελέχους της «Πλεύσης».

«Και ναι μεν αυτή η ανάρτηση προκαλεί θλίψη, αλλά το ότι "Προσυπόγραψε" όπως η ίδια λέει, αποτελεί για την ίδια ακόμα μεγαλύτερο ολίσθημα» προσθέτει ο Μανώλης Γλέζος από τον ιστότοπο της «Κίνησης Ενεργών Πολιτών».

Ο Μανώλης Γλέζος θυμίζει ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου «δεν είχε τις ίδιες απόψεις» στις 22/2/2015, όταν σαν πρόεδρος της Βουλής «παραβρέθηκε στις εκδηλώσεις μνήμης της Μεγαλόπολης». «Εκεί, όταν το επίσημο Γερμανικό κράτος κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο, και στη συνέχεια ο εκπρόσωπος της πρεσβείας μίλησε από μικροφώνου στην εκδήλωση».

«Δεν είχε επίσης την ίδια αντίληψη για το θέμα ούτε στις 10 Ιουνίου 2015, στις εκδηλώσεις μνήμης στο Δίστομο. Πάλι σαν πρόεδρος της Βουλής, μαζί με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, που στην ομιλία του εξήρε την παρουσίας του επίσημου Γερμανικού κράτους.

"Τον Ιούνιο του 2016, στις εκδηλώσεις μνήμης, πάλι στο Δίστομο, υπήρχε πάλι επίσημη Γερμανική παρουσία, η Ζωή Κωσταντοπούλου δεν ήταν πρόεδρος της βουλής, πορεύτηκε μαζί με την ομάδα AK DISTOMΟ από την Γερμανία, μαζί με την Ραχήλ Μακρή και τον Γιάννη Σταθά και παρευρέθηκε στις εκδηλώσεις.

"Εκείνη την ημέρα αποδοκίμασε τον Νίκο Βούτση κατά την διάρκεια της κατάθεσης στεφάνων, δεν την ενόχλησε όμως, παρουσία και οι πράξεις  του Γερμανού πρέσβη.

"Να δεχτούμε λοιπόν την αλλαγή στο τρόπο σκέψης της.

"Όμως η προσυπογραφή ενός κειμένου σαν αυτό του στελέχους της Πλεύσης, δείχνει ότι οι κινήσεις και οι πράξεις της, είχαν τελικά κίνητρα αυτοπροβολής ή δε πικρία της οφείλεται στην απομόνωση που ένιωσε το Σάββατο στο Δίστομο μετά τα γεγονότα που προκάλεσε».

http://tvxs.gr

Νεκρή ανασύρθηκε η γυναίκα που είχε εγκλωβιστεί σε ερείπια στο χωριό Βρίσα

Νεκρή ανασύρθηκε πριν από λίγα λεπτά η εγκλωβισμένη στα ερείπια γυναίκα.

Η εύρεση της νεκρής γυναίκας, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, έγινε από τα συνεργεία της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που επιχειρούσαν εκεί.

Στο μεταξύ, στη Μυτιλήνη και ειδικότερα στη Βρισά Λέσβου μεταβαίνει εκτάκτως ο υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Νεκτάριος Σαντορινιός μετά τον ισχυρό σεισμό των 6,1 Ρίχτερ που έπληξε το νησί.

Ο υφυπουργός Ναυτιλίας ανέφερε ότι ήδη υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου βρίσκονται στο νησί προκειμένου να γίνει μία πρώτη εκτίμηση της κατάστασης.

Πολλές οι Ζωές…

Του Γιάννη Παντελάκη

«Ζούμε μια νέα κατοχή από την οποία θα μας απελευθερώσει η Ζωή», έγραψε ένας. Βροχή τα like. «Αν και γυναίκα, φοράς παντελόνι». Δεύτερη βροχή. Να προσθέσουμε σ' αυτά – και όχι μόνο – τα χειροκροτήματα κάποιων παρισταμένων όταν η Κωνσταντοπούλου επιχείρησε να εμποδίσει τον Γερμανό πρέσβη να καταθέσει στεφάνι, να σημειώσουμε ότι την λογική της, την υιοθετούν πολλοί ακόμα από άλλους πολιτικούς χώρους, να συμπληρώσουμε ότι το κόμμα της συγκεντρώνει 3% και 4% στις μετρήσεις και θα βγάλουμε ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα.

Και αυτό συμπυκνώνεται με λίγες μόνο λέξεις: Οι Ζωές είναι πολλές. Και σίγουρα περισσότερες απ όσες-όσους φανταζόμαστε. Αυτές οι λογικές που θέλουν να βιώνουμε μια νέα κατοχή συνέχεια της προηγούμενης, με συνεργάτες των κατακτητών Έλληνες Γερμανοτσολιάδες και νενέκους, που εκφράζεται από έναν πολιτικό λόγο που αγγίζει τα όρια του φασισμού (υιοθετώντας την συλλογική ευθύνη), που επιχειρεί να διαγείρει ταπεινά ένστικτα και να εκφράσει μια ιδεολογική καθαρότητα και την μοναδική αλήθεια και που αναγάγει τον εθνολαικισμό ως μοναδικό εργαλείο πολιτικής ανάλυσης και αντιπαράθεσης, κυριαρχούν σ ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.

Η μεγάλη πλειονότητα των Μέσων Ενημέρωσης στάθηκαν επικριτικά απέναντι στην Κωνσταντοπούλου και το σόου που έκανε στο Δίστομο. Αυτό δημιουργεί την αίσθηση ότι υπάρχει μια γενικευμένη αποδοκιμασία από το σύνολο της κοινωνίας. Λάθος. Τον λόγο που εκφράζει η Κωνσταντοπούλου με μικρές ή μεγάλες παραλλαγές, τον συναντάει κάποιος σε μεγάλο μέρος στην καθημερινή έκφραση και τις συμπεριφορές και όχι μόνο από κυβερνητικά στελέχη. Ο εθνικολαικιστικος λόγος μίσους ,εμπλουτισμένος με χυδαιότητα και εντυπωσιασμό και ο οποίος δεν απευθύνεται στην λογική αλλά στο συναίσθημα ιδιαίτερα ανθρώπων που έχουν ερμηνεύσει την  κρίση καθοδηγούμενοι από την δημαγωγία με λάθος όρους, έχει αφήσει ισχυρά αποτυπώματα.

Αντικειμενικά, η λογική αυτή δεν διαφέρει από εκείνη που ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο) ακολουθούσε μέχρι σχετικά πρόσφατα. Πιο έντονα τα χρόνια που προσπαθούσε να κερδίσει την εξουσία, λιγότερο τα επόμενα. Η Κωνσταντοπούλου είναι χαρακτηριστικό προϊόν της. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποκατέστησε την αριστερή πρόταση με μια συνθηματολογική πρόταση συνδυασμό μίσους, οργής και ανορθολογισμού.  Ουσιαστικά με μια πολιτική συμπεριφορά που στηρίζεται στο θυμικό και απευθύνεται σε μεγάλες αριθμητικά ομάδες που έχουν πληγεί ιδιαίτερα από την κρίση. Αδυνατώντας να βρουν πολιτική απάντηση για την δραματική και βίαιη μείωση του βιοτικού τους επιπέδου και η οποία  θα στηρίζεται σε επιχειρήματα πολιτικά με σαφείς ιδεολογικού χαρακτήρα διαχωρισμούς, καταφεύγουν σ αυτό το εύκολο αφήγημα που κινείται στην αντιπαράθεση του καλού με το κακό.

Ο καλός, είναι ο ταπεινωμένος από αδίστακτους δανειστές που επιβουλεύονται τον πιο έξυπνο λαό του κόσμου, που δεν αρκούνται στην επιβολή σκληρών μνημονίων για να δώσουν τα χρήματά τους, αλλά μας παίρνουν τις περιουσίες – δημόσιες και ιδιωτικές – λεηλατούν τον δημόσιο πλούτο, έχουν επιβάλει μια νέα κατοχή μπροστά στην οποία η προηγούμενη-αυτή του Β παγκοσμίου πολέμου-ωχριά.  Στο γεμάτο παραλογισμό αυτό αφήγημα, δεν χρειάζονται δεύτερες σκέψεις, είναι απλοϊκό, εύπεπτο και έτοιμο για κατανάλωση.

Το αφήγημα αυτό μοιάζει πολιτικό αλλά δεν είναι. Θα ήταν αν είχε μια ιδεολογική βάση, αν δηλαδή απέναντι στην κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς, υπήρχε μια πολιτική πρόταση με εμφανή ιδεολογικά χαρακτηριστικά που θα αποτελούσε την εναλλακτική απάντηση. Το αφήγημα μοιάζει λογικό, αλλά δεν είναι. Αγνοεί βασικές παραμέτρους, όπως ότι η χώρα πτώχευσε με ευθύνη συγκεκριμένων πολιτικών με τις οποίες υπερδανείστηκε, δημιουργήθηκαν πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα και στο τέλος χρεοκόπησε. Το αφήγημα φαίνεται να κάνει ιδεολογικούς διαχωρισμούς με συνθήματα τύπου: «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», αλλά δεν πρόκειται για τέτοιους, αλλά  απλά για συνθήματα μισαλλοδοξίας.

Με τον λόγο αυτό, έχει μπολιαστεί ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο ακόμα και σήμερα ερμηνεύει με τους ίδιους όρους – ακόμα και με παράλογα επιχειρήματα – όσα μας συμβαίνουν. Το αποτέλεσμα θα αποτυπωθεί και στις επόμενες εκλογές... 

liberal.gr