Δυο χρόνια μετά την εκλογή της, η Φώφη Γεννηματά μοιάζει να μην θέλει να αλλάξει τίποτα στο ΠΑΣΟΚ

Δυο ακριβώς χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εκλογή της Φώφης Γεννηματά στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και είναι μια καλή αφορμή να αναλογιστεί κανείς που ήταν και που βρίσκεται σήμερα το πιο πολυσυζητημένο κόμμα της Μεταπολίτευσης.

Οι πιστοί θαμώνες του blog γνωρίζουν ότι η Παραπολιτική είναι ένα blog που κυρίως παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στον προοδευτικό χώρο και ίσως απόρησαν, όταν τον Ιούνιο του 2015, δεν ασχολήθηκε σχεδόν καθόλου με την εκλογή αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Η αλήθεια είναι ότι τότε κανείς δεν ασχολιόταν με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο υπό την ηγεσία του τρομερά φθαρμένου Ευάγγελου Βενιζέλου είχε λάβει μόλις 4,68% στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.

Αν θέλει κανείς να είναι δίκαιος, αυτό που πρέπει να πιστωθεί στη Φώφη Γεννηματά είναι ότι παρέλαβε ένα διασπασμένο κόμμα υπό κατάρρευση και κατάφερε να το οδηγήσει με αξιοπρέπεια στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όταν και έλαβε 6,28%, προσπερνώντας ξανά το Ποτάμι στον άτυπο ανταγωνισμό των δυο όμορων κομμάτων στον προοδευτικό χώρο.

Η εκλογική αποτυχία του κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου και η αποχώρηση του πολιτικά τοξικού Βενιζέλου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ κατέστησαν απόλυτα ανεπίκαιρα τα πάθη της μοιραίας εσωκομματικής διαμάχης του 2007 κι έτσι η μετριοπαθής παρουσία της κ. Γεννηματά έδειχνε να εγγυάται μια κάπως γνήσια ενότητα μεταξύ των εναπομείναντων στελεχών.

Η Παραπολιτική εκτίμησε ότι το θετικό κλίμα εκείνης της συγκυρίας έπρεπε να διατηρηθεί και στήριξε με τις όποιες δυνάμεις της τη νέα ηγεσία του κόμματος, θέτοντας μονάχα έναν όρο: την άμεση και ριζική ανανέωση του κόμματος. Στις πρώτες δηλώσεις της, η Φώφη Γεννηματά δήλωνε ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε πρώτη προτεραιότητα της.

Δυστυχώς, δυο χρόνια μετά, η Φώφη Γεννηματά αποτελεί πλέον μέρους του προβλήματος και όχι της λύσης για τον προοδευτικό χώρο. Αντί να προχωρήσει σε τολμηρές αλλαγές στο φθαρμένο και καθεστωτικό μηχανισμό του κόμματος, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επέλεξε να επιδιώξει μια ενότητα του χώρου υπέρ των δεινοσαύρων που βρίσκονται εδώ και δεκαετίες στα πράγματα κι όχι υπέρ των νεότερων στελεχών.

Το ΠΑΣΟΚ σταδιακά μετατράπηκε σε ένα μίζερο lobby νοσταλγών άλλων εποχών -που δεν θα έρθουν ξανά- και επέλεξε ως βασικό του ακροατήριο τους απογοητευμένους υπερήλικους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, τους οποίους πιστεύει ότι θα πιάσει στο...φιλότιμο μέσω κωμικών αντιμνημονιακών κραυγών. Αντί να γίνει ένα μικρό αλλά ζωντανό κόμμα παραγωγής σύγχρονων προοδευτικών ιδεών, το ΠΑΣΟΚ επέλεξε, σχεδόν εκδικητικά, να μιμηθεί τον έξαλλο ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2009-2015. Τα ίδια στελέχη που ψήφιζαν τα Μνημόνια «για να σωθεί η πατρίδα», τώρα κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για...ξεπούλημα.

Σαν να μην έφτανε η μετατροπή του κόμματος σε ένα φωνακλάδικο απολιτίκ ρετρό μόρφωμα, οι πρόσφατες πραξικοπηματικές παρεμβάσεις της Φώφης Γεννηματά στα εκλεγμένα όργανα του κόμματος φανέρωσαν την πραγματική φιλοδοξία της: ένα μικρό και ελεγχόμενο κόμμα, παρά κάτι ευρύτερο και ζωηρότερο που ίσως να μην μπορεί να ελέγχει. Δεν ξέρω αν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο σε άλλα κόμμα να κατηγορούν οι 60αρηδες τους 30αρηδες για...μηχανισμούς, κάτι που δείχνει και τη φοβερή ανασφάλεια της σημερινής ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ.

Το μίζερο ΠΑΣΟΚ του 5% είναι ακριβώς αυτό που έχει ανάγκη ο Αλέξης Τσίπρας για να εδραιώσει την κυριαρχία του στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Το νεκροζώντανο ΠΑΣΟΚ των διορισμένων συνέδρων είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να μην αμφισβητηθεί η κυριαρχία του στο χώρο του Κέντρου.

Η Φώφη Γεννηματά είχε την ευκαιρία και την επιλογή να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στη νέα εποχή. Επέλεξε κοντόφθαλμα μια μίζερη συσπείρωση πολιτικών ζόμπι. Σήμερα, η χώρα και ο προοδευτικός χώρος χρειάζονται κάτι πολύ πιο μεγάλο, πιο ζωντανό και πιο μαχητικό από αυτό που επιθυμεί η κ. Γεννηματά, χρειάζονται αυτό που σε 6 λέξεις περιέγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης ως ένα «άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά».

Ήρθε η ώρα να διδαχθούν όλοι κάτι από τη φυσική ιστορία αυτού του πλανήτη: οι δεινόσαυροι και ενωμένοι εξαφανίστηκαν.    

 parapolitiki.com