Φθηνή παραπλάνηση η «χαλάρωση» των capital controls

Η φθηνή παραπλάνηση με τη «χαλάρωση» των capital controls συνεχίζεται. Ενώ μέχρι σήμερα όλες οι υποσχέσεις για χαλάρωση και πλήρη άρση των περιορισμών «σε σύντομο χρονικό διάστημα» έχουν διαψευστεί, ανακοινώνονται νέες ρυθμίσεις από το υπουργείο Οικονομικών που μόνο χαλάρωση δεν αποτελούν σε ότι αφορά το όριο ανάληψης.

Μάλιστα, η φερόμενη ως «χαλάρωση» - ακόμη και για αύξηση του ορίου έκαναν κάποιοι λόγο - των περιορισμών στις αναλήψεις μετρητών έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφού στην ουσία πρόκειται για μείωση του ετήσιου ποσού που μπορούν να σηκώσουν οι καταθέτες από τις τράπεζες.

Ειδικότερα, με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών προβλέπεται από 1η Σεπτεμβρίου η σωρευτική ανάληψη 1.800 ευρώ ανά ημερολογιακό μήνα. Αυτό σημαίνει ότι ενώ φαινομενικά διατηρείται το ημερήσιο όριο ανάληψης των 60 ευρώ που ίσχυε από την επιβολή των capital controls το καλοκαίρι του 2015, με τη δυνατότητα σωρευτικής ανάληψης 1.800 ανά ημερολογιακό μήνα, το συνολικό ποσό που μπορεί να σηκώσει ο καταθέτης από την τράπεζα είναι μικρότερο.

Αρχικά, λοιπόν, το όριο ανάληψης ήταν ημερήσιο και καθορισμένο στα 60 ευρώ. Άρα ο καταθέτης είχε τη δυνατότητα να σηκώσει από την τράπεζα 21.900 ευρώ το χρόνο. Το καθεστώς που ισχύει σήμερα προβλέπει τη δυνατότητα ανάληψης 840 ευρώ ανά δύο εβδομάδες, δηλαδή 21.840 ευρώ το χρόνο. Από 1η Σεπτεμβρίου και σύμφωνα με τη... μεγάλη αλλαγή στους κεφαλαιακούς περιορισμούς, οι πολίτες θα μπορούν να πηγαίνουν μία μόνο φορά στην τράπεζα και να σηκώνουν σωρευτικά 1.800 ευρώ το μήνα.

Προσοχή, όμως! Το όριο αφορά ημερολογιακό μήνα. Αυτό σημαίνει ότι το ετήσιο όριο ανάληψης διαμορφώνεται στα 21.600 ευρώ, δηλαδή 300 ευρώ λιγότερα από το αρχικό ποσό που μπορούσε κάποιος να σηκώσει το χρόνο.

Προφανώς και χρειάζεται να ληφθούν μέτρα χαλάρωσης των περιορισμών και κυρίως για τις επιχειρήσεις με σκοπό τη διευκόλυνση της εξαγωγικής και εισαγωγικής δραστηριότητας, ωστόσο θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί σε ότι αφορά τους ιδιώτες, αφού όπως έχει επανειλημμένα τονιστεί θα είναι οι τελευταίοι που θα δουν «πλήρη απελευθέρωση» των περιορισμών.

Όσο για τον χρονικό ορίζοντα της πλήρους άρσης, αυτός εξαρτάται από τις πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης, ενώ αν κρίνουμε από τον οδικό χάρτη που έχει καταρτιστεί από τις αρμόδιες Αρχές και την ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η χαλάρωση, μάλλον θα είναι μακρύς.

Κ. Μαριόλης  

liberal.gr

Πολλά «Κέντρα» και αρχηγοί; Η χαρά του ΣΥΡΙΖΑ…

Αλίμονο στη χώρα αν στις επόμενες εκλογές έχουμε μετωπική ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Ένα ενδιάμεσο μεγάλο κόμμα είναι αναγκαίο. Τα πολλά κόμματα και κομματίδια, αρχηγοί και αρχηγίσκοι ευνοούν πρωτίστως τις επιδιώξεις του Αλέξη Τσίπρα

Του  Γιώργου Καρελιά

Στον πολιτικό χώρο μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ (Κέντρο, Κεντροαριστερά, Σοσιαλδημοκρατία, Μεταρρυθμιστική Παράταξη ή όπως αλλιώς την αποκαλούν) κινούνται σήμερα δύο υπαρκτές πολιτικές δυνάμεις, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Συνωστίζονται και μερικές ακόμα, πολύ μικρές έως ανύπαρκτες εκλογικά. Είναι είτε μέσα στη Δημοκρατική Συμπαράταξη (πχ ένα μέρος της παλιάς ΔΗΜΑΡ) είτε έξω (πχ Ωρα Αποφάσεων των Αννας Διαμαντοπούλου και Γιώργου Φλωρίδη -ο τρίτος της αρχικής ομάδας Γιάννης Ραγκούσης έφυγε για την ΔΗΣΥ).

Η συζήτηση, που ουσιαστικά έχει ανοίξει εδώ και δύο χρόνια, κινείται γύρω από το ερώτημα αν είναι εφικτή η συνένωση όλων αυτών των δυνάμεων κάτω από ένα ενιαίο σχήμα, το οποίο θα μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις ουσιαστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα. Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα, ας ανιχνεύσουμε το πολιτικό τοπίο που θα υπάρχει πριν από τις επόμενες εκλογές, πιθανότατα το φθινόπωρο του 2018.

Η ΝΔ εμφανίζεται αυτή τη στιγμή με διαφορά πρώτο κόμμα. Η συσπείρωσή της αγγίζει το απόλυτο. Ωστόσο φαίνεται ότι έχει πιάσει «ταβάνι». Ο,τι ήταν να πάρει από τον ΣΥΡΙΖΑ το έχει πάρει. Οι άλλοι «κοψοχέρηδες» ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν στους αναποφάσιστους ή τείνουν προς την αποχή. Μέχρι στιγμής. Ετσι, το στοίχημα της αυτοδυναμίας παραμένει ανοικτό και θα εξαρτηθεί και από τις εξελίξεις στον ενδιάμεσο χώρο, τον οποίο παλιότερα κάλυπτε το ΠΑΣΟΚ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ , στη χειρότερη ίσως στιγμή του, εμφανίζει δημοσκοπική καχεξία. Η ηγεσία του θα επιχειρήσει να επανασυσπειρώσει τους απογοητευμένους ψηφοφόρους με τη δοκιμασμένη μέθοδο της μετωπικής σύγκρουσης με την ΝΔ. Και δεδομένου ότι οι ψηφοφόροι αυτοί είναι, στην πλειοψηφία τους, παραδοσιακά αντιδεξιοί, έχει πιθανότητες να επαναφέρει κάποιους.

Στο σημείο αυτό υπεισέρχεται ο ρόλος του τρίτου, ενδιάμεσου, κόμματος. Είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να προσελκύσει ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ του 2015, οι οποίοι δεν θα ψηφίσουν ΝΔ. Αν τους πείσει, αυτό το ενδιάμεσο κόμμα μπορεί να δει τα ποσοστά του να αυξάνονται σημαντικά και ο ΣΥΡΙΖΑ να υφίσταται ένα είδος εκλογικής πανωλεθρίας. Αν όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει ισχυρός παίκτης στην αντιπολίτευση, χωρίς αυτοδυναμία της ΝΔ, δηλαδή αυτό που στην ουσία επιδιώκει ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο ρόλος, λοιπόν, του ενδιάμεσου κόμματος μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός. Ομως, για να συμβεί αυτό, πρέπει να τελεσφορήσουν οι προσπάθειες για ενιαία έκφραση του κεντρώου(ή όπως αλλιώς τον αποκαλούν) χώρου. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις, μετά το πρόσφατο συνέδριο της ΔΗΣΥ και την απόφαση ότι ο (η) αρχηγός θα εκλεγεί από την κομματική βάση με την εγγύηση της επιτροπής υπό τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο. Ηταν ο βασικός όρος που είχε θέσει το Ποτάμι.

Αντίθετα, αν υπερισχύσουν άλλες επιδιώξεις (ανέφικτοι στόχοι, μικροφιλοδοξίες και εγωϊσμοί πολλών κομμάτων και κομματιδίων, αρχηγών και αρχηγίσκων), το εγχείρημα θα πάει στράφι. Χρειάζεται ένα κόμμα και ένας (μία) αρχηγός, που θα αναδειχθεί με ανοιχτή ψηφοφορία από ευρεία κομματική βάση. Οσοι και όσες φιλοδοξούν να ηγηθούν ας προσέλθουν.

Ενα τρίτο μεγάλο κόμμα, το οποίο θα παρεμβληθεί μεταξύ μιας ανερμάτιστης Αριστεράς και μιας Δεξιάς που εμφανίζει ρεβανσιστικές διαθέσεις, είναι απαραίτητο. Τα πολλά κόμματα και κομματίδια ευνοούν τις επιδιώξεις των δύο μεγάλων και ιδίως του κ. Τσίπρα.

Αλίμονο αν στις επόμενες εκλογές έχουμε μετωπική ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Η χώρα, μετά τις εκλογές, θα χρειάζεται τις μετριοπαθείς και υπεύθυνες δυνάμεις, που υπάρχουν στο χώρο του Κέντρου και θα είναι κρίμα να μείνουν στο περιθώριο. Για να μη συμβεί αυτό, πρέπει οι πρωταγωνιστές τους να ασπαστούν την αρχή «η ισχύς εν τη ενώσει». 

protagon.gr

Καταραμένοι Νεφελίμ...

Του Παντελή Μπουκάλα

Παλιό το χούι, διάθεση όμως να το πολεμήσουμε δεν φαίνεται να υπάρχει. Οποτε εκλέγεται νέος ηγέτης σε κάποια χώρα που ο λόγος της μετράει ιδιαίτερα, σπεύδουμε να ανακαλύψουμε είτε τη βαθιά ελληνικότητά του (τον φιλελληνισμό του έστω) είτε πόσους Ελληνες, πρώτης ή και τέταρτης γενιάς, έχει στον στενό του περίγυρο – είτε και τα δύο. Είναι τμήμα της παράδοσής μας να κόβουμε την υδρόγειο στη μέση με το πριόνι του εθνοναρκισσισμού: σε φιλέλληνες και ανθέλληνες.

Για τον Μόσχοβο, δεν τίθεται ζήτημα. Είναι εκ προοιμίου δικός μας. Το λένε και οι αμέτρητες προφητείες γερόντων και γεροντισσών, όρεξη να ’χει κανείς να τις ακούει σε μεταμεσονύκτιες εκπομπές ή να τις διαβάζει σε ειδικευμένα πρωτοσέλιδα. Ούτε και για τη Μεγάλη Βρετανία χρειάζεται να ανησυχούμε: ο βασιλικός σύζυγος, ο Φίλιππος, είναι Ελληνας, ο δε βασιλικός υιός Κάρολος, όπως ξέρουν και οι πέτρες του Αγίου Ορους, είναι κρυφοορθόδοξος. Ο Νικολά Σαρκοζί; Με ελληνικές ρίζες, και δη θεσσαλονικιώτικες. Ο Εμανουέλ Μακρόν; Εντάξει, δεν είναι ακράδαντο πειστήριο ελληνικότητας το ελληνόηχο επώνυμό του. Δεν χάνουμε όμως τίποτε να ψάξουμε αν κάποιος μακρινός πρόγονός του ήταν Ελληνας μετανάστης που βιοποριζόταν διδάσκοντας Αρχαία και Νέα και του ’μεινε το παρατσούκλι Μακρόν, από τον κανόνα που μονότονα επαναλάμβανε, μακρόν προ βραχέος, μακρόν προ βραχέος...

Με τον Ντόναλντ Τραμπ πιστέψαμε πως πιάσαμε δεκατριάρι. Μισή ντουζίνα μετρήσαμε τους ομογενείς με βαρύνοντα ρόλο, μια ανάσα από τον θώκο του. Πρωτοκορυφαίος ο Ρέινς Πρίμπους, που ανέλαβε και προσωπάρχης του Λευκού Οίκου. Δυστυχώς, αποπέμφθηκε νωρίς. Κι έτσι, εκτός που θα απαθανατιστεί σαν ο προσωπάρχης με τη μικρότερη θητεία, δεν έχει πια τη δυνατότητα να δει να πραγματοποιείται το ομολογημένο όνειρό του: να εκκλησιάζεται ο Τραμπ στην Αγιασοφιά και να δηλώνει εκεί πρόμαχος της Ορθοδοξίας.  Ποιοι συνωμότησαν για να χάσει το πόστο του; Δεν θέλει ρώτημα. Ο διεθνής σιωνισμός, έντρομος μπροστά στο ισχυρό πια ενδεχόμενο να πάρουμε την Πόλη και την Αγιασοφιά, να πάρουμε και τα Ιεροσόλυμα και να προχωρήσουμε προς Γαυγάμηλα. Η πιθανότητα να αποπέμφθηκε επειδή δεν έκανε καλά τη δουλειά για την οποία είχε επιλεγεί (και η οποία δεν είχε καμία σχέση με τις εδώ φαντασιώσεις), δεν περνάει από το συνωμοσιολάγνο μυαλό μας. Για όλα φταίνε οι Νεφελίμ, που σκευωρούν αιώνες τώρα εναντίον των Ελ και του αρχηγέτη τους, του Ελληνμαν, που είναι ένα κράμα Σούπερμαν και Αϊρονμαν.   

kathimerini.gr

Ιδρύεται η Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα -Ο ρόλος της και πώς θα χρηματοδοτεί

Την απόφαση για ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας και τη δημιουργία εκσυγχρονισμένου πλαισίου για την Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων έλαβε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ).

Το ΚΥΣΟΙΠ συνεδρίασε σήμερα, Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017, υπό τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη.

1. Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα ΑΕ

Το ΚΥ.ΣΟΙ.Π. ενέκρινε την πρόταση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δ. Παπαδημητρίου, για την ίδρυσήητης «Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα ΑΕ» / «Hellenic Development Bank SA», καθώς και το χρονοδιάγραμμα των αναγκαίων εργασιών για το σκοπό αυτό.

Ο χαρακτήρας και η νομική μορφή της ΕΑΤ ΑΕ

Σύμφωνα με το κυβερνητικό όργανο:

Η ΕΑΤ ΑΕ θα είναι δημόσιο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο.

Η ΕΑΤ ΑΕ θα λάβει τη μορφή χρηματοδοτικού μηχανισμού-ομπρέλα και πιο συγκεκριμένα θα ιδρυθεί μια ΑΕ Συμμετοχών («Holding Company») ως μητρική. Σε αυτή θα κληθούν να συμμετάσχουν ή να συνεργαστούν Φορείς του Δημοσίου με χρηματοδοτική ικανότητα ή αναπτυξιακό ρόλο (ΕΤΕΑΝ, ΟΑΕΠ, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, Enterprise Greece, Πράσινο Ταμείο κ.ά.). Παράλληλα, θα επιδιωχθεί η συνεργασία ή και η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο, διεθνών χρηματοδοτικών Φορέων. Στόχος είναι η Αναπτυξιακή Τράπεζα να «προικοδοτηθεί» με τους απαραίτητους πόρους και περιουσιακά στοιχεία που θα της επιτρέψουν να επιτελέσει το ρόλο της.

Με την ίδρυση της ΕΑΤ ΑΕ καλύπτεται ένα βασικό και χρόνιο κενό στο χρηματοδοτικό σύστημα της χώρας.

Η λειτουργία της ΕΑΤ ΑΕ θα είναι συμπληρωματική και όχι ανταγωνιστική προς τις εμπορικές τράπεζες, ενώ για την ίδρυση της θα αξιοποιηθεί η διεθνής εμπειρία. Στην κατεύθυνση αυτή, στο πλαίσιο της τεχνικής βοήθειας θα υπάρξει συνεργασία με Αναπτυξιακή Τράπεζα του εξωτερικού, η οποία θα λειτουργήσει ως Σύμβουλος για την ίδρυση και τη δραστηριοποίηση της ΕΑΤ ΑΕ.

Σκοπός και χρηματοδότηση

Σκοπός της ΕΑΤ ΑΕ είναι:

Ο αναπτυξιακός σχεδιασμός στο πλαίσιο της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής και η προτεραιοποίηση των προς υλοποίηση έργων υποδομής

Ο συντονισμός εγχώριων αναπτυξιακών και χρηματοδοτικών Φορέων

Η συνεργασία με ευρωπαϊκούς και διεθνείς χρηματοδοτικούς Φορείς και Ταμεία

Η κινητοποίηση πόρων τόσο εγχώριων όσο και από το εξωτερικό και επίτευξη της μέγιστης δυνατής μόχλευσης αυτών

Η ΕΑΤ ΑΕ θα χρηματοδοτεί, όπου υπάρχει ανάγκη και υφίσταται χρηματοδοτικό έλλειμμα:

Έργα υποδομής

Έργα περιφερειακής ανάπτυξης

Μικρομεσαίες και νεοφυείς επιχειρήσεις

Επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό και εξωστρεφή δραστηριότητα

Εταιρική διακυβέρνηση

Η εταιρική διακυβέρνηση της ΕΑΤ ΑΕ θα αξιοποιεί τις βέλτιστες ευρωπαϊκές και διεθνείς πρακτικές και θα ανταποκρίνεται στα υψηλότερα πρότυπα οργάνωσης και στελέχωσης. Με όρους ευρείας συναίνεσης, στο Καταστατικό της Εταιρείας και στον Εσωτερικό Οργανισμό της, θα διασφαλιστούν η ανεξαρτησία, η διαφάνεια, η αξιοκρατία, ο δημόσιος έλεγχος και η λογοδοσία.

Χρονοδιάγραμμα

Το ΚΥΣΟΙΠ αποφάσισε τη συγκρότηση Επιτροπής για την υλοποίηση των ενεργειών για την ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας. Στο πλαίσιο αυτό, υπό το συντονισμό του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν διαβουλεύσεις με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και τους Θεσμούς, με σκοπό εντός του επόμενου τριμήνου να έχει κατατεθεί στη Βουλή ο ιδρυτικός Νόμος της ΕΑΤ ΑΕ.

2. Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων

Το ΚΥΣΟΙΠ ενέκρινε την εισήγηση του Υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Γ. Σταθάκη, για την Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων.

Η εισήγηση εντάσσεται στη στρατηγική απόφαση της Κυβέρνησης να εξετάσει με συστηματικό τρόπο τις δυνατότητες αξιοποίησης του φυσικού πλούτου της χώρας, με όρους περιβαλλοντικής προστασίας, επενδυτικής διαφάνειας και μεγιστοποίησης του οφέλους για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Η στρατηγική εξειδικεύεται στις ακόλουθες δράσεις:

· Συμβάσεις Παραχώρησης

Σχετικά με τα είδη των Συμβάσεων Παραχώρησης των προς έρευνα περιοχών, παραμένουν σε ισχύ οι τύποι παραχώρησης που προβλέπονται από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, δηλαδή τόσο η Σύμβαση Μίσθωσης (Lease Αgreement) όσο και η Σύμβαση Διάθεσης της Παραγωγής (Production Share Agreement - PSA), όμως σε αυτή τη συγκυρία ως ο πλέον ενδεδειγμένος προκρίνεται ο τύπος της Σύμβασης Μίσθωσης.

· Εκσυγχρονισμός του Νομικού πλαισίου

Προγραμματίζεται άμεση αναθεώρηση του υφιστάμενου Νομικού Πλαισίου με βασικούς στόχους την αλλαγή της προκήρυξης-πρόσκλησης, τη βελτίωση του Model Agreement και την επιτάχυνση των διαδικασιών επιλογής του Αναδόχου. Ο χρόνος ολοκλήρωση της διαδικασίας τοποθετείται εντός του 2017.

· Αναβάθμιση του ρόλου της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ ΑΕ)

Βασικός στόχος είναι η αποκέντρωση του έως τώρα συγκεντρωτικού μοντέλου οργάνωσης.

Έτσι, η ΕΔΕΥ ΑΕ αναβαθμίζεται, παραμένοντας στην εποπτεία του Υπουργού, αλλά αποκτώντας την ευελιξία αξιοποίησης όλου του φάσματος δυνατοτήτων που αναδεικνύονται.

Ήδη, στην κατεύθυνση αυτή από τον Οκτώβριο 2016 ενεργοποιήθηκε η ουσιαστικά ανενεργή έως τότε ΕΔΕΥ ΑΕ και από το Μάιο 2017 ξεκίνησε η διαδικασία παράδοσης παραλαβής του αρχείου της Διεύθυνσης Υδρογονανθράκων προς αυτήν.

· Ενεργοποίηση του Εθνικού Λογαριασμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης των Γενεών (ΕΛΚΑΓ)

Το ΚΥΣΟΙΠ αποφάσισε τη συγκρότηση ολιγομελούς Ομάδας Εργασίας, υπό το συντονισμό του Υπουργού Ενέργειας και Περιβάλλοντος, με σκοπό την προετοιμασία και την ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου για την ουσιαστική ενεργοποίηση του ΕΛΚΑΓ. Η Ομάδα Εργασίας θα προσδιορίσει το είδος, το ύψος και το χρόνο καταβολής των πόρων που θα διατίθενται στον ΕΛΚΑΓ, καθώς και το χρόνο διάθεσης των πόρων του ΕΛΚΑΓ στον ΕΦΚΑ.

Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια της απόφασης του Κοινωνικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ) στις 16 Δεκεμβρίου 2015 για: α) αξιοποίηση μέρους της δημόσιας περιουσίας υπέρ της Κοινωνικής Ασφάλισης, β) αναζήτηση νέων κοινωνικών πόρων για την αποθεματοποίηση του Ασφαλιστικού Συστήματος.

 iefimerida.gr 

Χάνουν τουρίστες τα Κύθηρα και η Κίσσαμος χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση..!

Η απουσία εδώ και λίγες εβδομάδες ακτοπλοϊκής σύνδεσης των Κυθήρων με την Κρήτη λόγω της απόσυρσης από τη γραμμή του πλοίου Βιτσέντζος Κορνάρος έχει οδηγήσει σε σημαντικές απώλειες σε αφίξεις το νησί.

Μιλώντας την Τρίτη στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών για το θέμα της αντικατάστασης του Βιτσέντζος Κορνάρος στη γραμμή δημόσιας υπηρεσίας στα Κύθηρα και Αντικύθηρα, ο Ευστράτιος Αθ. Χαρχαλάκης Δήμαρχος Κυθήρων έκρουσε το καμπανάκι του κινδύνου.

«Ζούμε μια πρωτοφανή κατάσταση. Έχουμε τον τουρισμό 30% κάτω σε σχέση με πέρυσι. Η αποκοπή από την Κρήτη είναι καταστροφική. Είναι μεγάλη ζημιά για όλους. Οι λιμένες Πειραιά, Γυθείου και Καστελιού είναι μείζονες για τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα. Καταρχήν η σύνδεση είναι απαραίτητη με τον Πειραιά όπου είναι η πρωτεύουσα του νομού και μετά με την Κρήτη. Η απώλεια φέτος κυμαίνεται στους 10-12 χιλιάδες επιβάτες» τόνισε.

Σημειώνεται ότι στην Αττική σύμφωνα με τον δήμαρχο του νησιού διαμένουν 15000 Κυθήριοι ενώ χιλιάδες επισκέπτες έρχονται από τα Χανιά και την Κρήτη κάθε χρόνο.

Πάντως το Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών στη χθεσινή του συνεδρίαση αποφάσισε να δεχτεί το σπάσιμο της γραμμής δημόσιας υπηρεσίας που λαμβάνει επιδότηση 100- 120 ευρώ ανά μίλι, δηλαδή συνολικά ενός ποσού που φτάνει τα 5 εκατομμύρια ευρώ. Ουσιαστικά το ΣΑΣ δέχτηκε την πρόταση του Δήμου Κυθήρων για δύο δρομολόγια από Πειραιά εκ των οποίων το ένα θα προσεγγίζει τα Αντικύθηρα και τρία τοπικά δρομολόγια. Ανάμεσα σε αυτά

θα μοιραστούν τα χρήματα.

Οι επόμενες μέρες, πάντως, θα δείξουν εάν θα υπάρξει συμμετοχή στον διαγωνισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) και μέλος του ΣΑΣ Μιχάλης Σακέλλης σε παρέμβαση του στο Συμβούλιο τόνισε ότι ο Δήμος θα πρέπει να πιέσει για αύξηση των κονδυλίων για την γραμμή δημόσιας υπηρεσίας ώστε να γίνει εφικτή η δρομολόγηση νεώτερου και πιο αξιόπιστου σε ταχύτητες πλοίου.

Σημειώνεται ότι αρχικό ενδιαφέρον για δρομολόγηση είχε επιδειχτεί από εταιρία με πλοία στη Ραφήνα αλλά λόγω των υποχρεώσεων εκεί λόγω θέρους δεν υπήρξε εξέλιξη την προηγούμενη εβδομάδα οπότε και ήταν η σχετική πρόσκληση ενδιαφέροντος που απεύθυνε το υπουργείο ώστε να βρεθεί ένα πλοίο για καλύψει το κενό του «Βιτσέντζος Κορνάρος».   

Γιώργος Αλεξάκης

Σημαιοφόροι και παραστάτες στα Δημοτικά έπειτα από... κλήρωση και όχι οι καλύτεροι μαθητές .!

Την... αντίθεσή του στην αριστεία δείχνει το υπουργείο Παιδείας, ορίζοντας ότι από εδώ και στο εξής σημαιοφόρος στο δημοτικό σχολείο τουλάχιστον δεν θα είναι ο καλύτερος μαθητής, αλλά αυτός που θα προκύπτει έπειτα από κλήρωση.

Συγκεκριμένα, με Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ 79/2017) ορίζεται ότι από δω και πέρα σημαιοφόρος στην Στ΄τάξη του δημοτικού μπορεί να είναι ο καθένας, ανεξαρτήτως βαθμολογίας, καθώς η επιλογή του θα γίνεται με κλήρωση και όχι βάσει βαθμολογίας όπως ίσχυε μέχρι σήμερα.

Ειδικότερα, οι χαρακτηριστικές παράγραφοι του διατάγματος αναφέρουν:

«Σημαιοφόροι, παραστάτες και υπεύθυνοι για την κατάθεση στεφάνου ορίζονται μαθητές της ΣΤ΄ τάξης. Σημαιοφόροι ορίζονται δύο μαθητές της ΣΤ’ τάξης, o ένας για το χρονικό διάστημα μέχρι 31 Ιανουαρίου και o άλλος από 1η Φεβρουαρίου μέχρι το τέλος του διδακτικού έτους. Η επιλογή σημαιοφόρων, παραστατών και υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου πραγματοποιείται με κλήρωση ανάμεσα στο σύνολο των μαθητών της τάξης.

Η κλήρωση διενεργείται παρουσία του συνόλου των μαθητών της ΣΤ΄ τάξης με ευθύνη του διευθυντή της σχολικής μονάδας ή του νόμιμου αναπληρωτή του και συντάσσεται σχετικό πρακτικό Συλλόγου Διδασκόντων.

Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων καθορίζεται ο τρόπος επιλογής σημαιοφόρων, παραστατών και των υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου, εφόσον στη ΣΤ΄ τάξη λειτουργούν περισσότερα του ενός (1) τμήματα, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου».

Μέχρι τώρα σημαιοφόροι ορίζονταν δύο μαθητές της ΣΤ' τάξης, o ένας για το χρονικό διάστημα μέχρι 31 Ιανουαρίου και o άλλος από 1η Φεβρουαρίου μέχρι το τέλος του διδακτικού έτους και επιλέγονταν αυτοί που κατά το προηγούμενο σχολικό έτος είχαν συγκεντρώσει το μεγαλύτερο γενικό μέσο όρο βαθμολογίας, υπολογιζομένου και του κλασματικού του μέρους. Στις περιπτώσεις ισοβαθμίας και στο κλασματικό μέρος, γινόταν κλήρωση. Το κλασματικό μέρος αναφερόταν στον ετήσιο γενικό μέσο όρο και όχι στο μέσο όρο των επιμέρους μαθημάτων.

Παραστάτες ορίζονταν δέκα μαθητές της ΣΤ τάξης, πέντε για το χρονικό διάστημα μέχρι 31 Ιανουαρίου και πέντε από 1η Φεβρουαρίου μέχρι το τέλος του διδακτικού έτους. Η επιλογή γινόταν με την ίδια διαδικασία που επιλέγονταν οι σημαιοφόροι. 

Για ν' αλλάξεις τα πανεπιστήμια πρέπει ν' αλλάξεις πρώτα τα σπίτια

Δεν πα' να γίνουν εκατό νόμοι πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια. Εκείνο που λείπει από τους Έλληνες δεν είναι η τριτοβάθμια, η πανεπιστημιακή Παιδεία. Είναι η Παιδεία γενικότερα.

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια Παιδεία μια κοινωνία που μεγαλώνει τα παιδιά της από τα γεννοφάσκια τους με τη γενική εντολή να κοιτάνε τον εαυτό τους και ν' αφήσουν τους άλλους να πα' να κουρεύονται;

Και τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια κοινωνία που αντιμετωπίζει στην καθημερινή ζωή με βιαιότητα τους λίγους, που έχουν κοινωνική συνείδηση, ευγένεια και ευαισθησίες για το διπλανό τους;

Τι να τη κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια κοινωνία που είναι αμόρφωτη μουσικά, λογοτεχνικά, πολιτιστικά, βυθισμένη σε μια γενική υποκουλτούρα που εξυπηρετεί και εξυμνεί τα πιο πρωτόγονα ένστικτα, για τα οποία περηφανεύεται κιόλας;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια κοινωνία που δεν ξέρει καν να συζητάει κατ' άτομα και ομάδες. Δεν ξέρει να σέβεται την κάθε άποψη και να ακούει. Δεν ξέρει να μιλάει με επιχειρήματα, αλλά με κραυγές και αφορισμούς;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια κοινωνία που κάνει στα πάντα κριτική, χωρίς η ίδια και τα άτομά της να δέχονται την κριτική όταν τους ασκείται;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια χώρα που οι πολίτες της κατηγορούν τους πάντες για τη δική τους ζωή εκτός από τον εαυτό τους; Και επαναστατούν εναντίον όλων των άλλων στα λόγια, χωρίς να έχουν το θάρρος να έχουν κάνει ακόμα ούτε μια μεγάλη κοινωνική επανάσταση στην πράξη;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια χώρα όπου κυβερνάει διαχρονικά το ρουσφέτι, ο κολλητός, η εξαπάτηση σε όλους τους τομείς της ζωής και η αναξιοκρατία, αλλά και ο ανηλεής πόλεμος σε κάθε έναν που τολμάει να ξεμυτίσει πάνω από τη βρώμα και τη μετριότητα;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια κοινωνία που έχει μάθει από το σπίτι της να μη σέβεται ό,τι διαφωνεί, να μην ακούει ό,τι δεν είναι η φωνή της και να μηρυκάζει τη φωνή του σπιτιού της; Από το οποίο αρνείται να απογαλακτιστεί και να αποφυλακιστεί;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια κοινωνία όπου τα μικρά παιδιά στην πλειονότητά τους παπαγαλίζουν τις απαντήσεις που νομίζουν ότι είναι αρεστές αντί να εκφράζουν τον εαυτό τους; Την ώρα που οι γονείς τα αποθαυμάζουν με ανοιχτό το στόμα σαν ιδιοφυίες και μοναδικά όντα;

Τι να την κάνει την ανώτατη Παιδεία μια χώρα που παραδίνει στο γυμνάσιο και στο λύκειο βαριεστημένες, αδόμητες, αδιαμόρφωτες και ακαλλιέργητες προσωπικότητες, που στην πλειονότητά τους δεν ξέρουν ούτε τις απαραίτητες λέξεις για να συνεννοηθούν σε ένα επίπεδο πάνω από το στοιχειώδες; Προσωπικότητες που η λεξιπενία τις καταδικάζει σε συναισθηματική πενία; Ενώ σπίτι και σχολείο τους έχουν στερήσει τη γνώση της κοινής λογικής;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια χώρα που έχει να δείξει για παραδείγματα στη νεολαία της το κατακάθι της καλλιέργειας και της μόρφωσης και της παρουσίας στο πρόσωπο της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτικών εκπροσώπων της; Οι οποίοι δίνουν το παράδειγμα της καφρίλας στην καθημερινή τους ομιλία και πράξη στο δημόσιο χώρο;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια χώρα, που η θρασυδειλία ανταμείβεται σε όλους τους τομείς και η ειλικρινής και γενναία ανάληψη ευθύνης κυνηγιέται από μοχθηρία;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια χώρα, που έχει αναγάγει τη τζάμπα μαγκιά, την αμορφωσιά, τη μετριότητα, τη λούφα, την κλεψιά, το ψέμα, την εξαπάτηση, το θράσος, την αυθαιρεσία, την πισώπλατη μαχαιριά και τη δειλία σε ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ νοοτροπίες;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μια χώρα όπου ένα πλήθος καθηγητών της φτύνει αίμα για να μορφώσει τους αμόρφωτους, ενώ ένα άλλο πλήθος που τελικά κερδίζει, νοιάζεται και δρα περισσότερο για τα προσωπικά τους οφέλη, άλλοτε γλείφοντας φοιτητές και πολιτικούς και άλλοτε χρησιμοποιώντας την καρέκλα ως εκβιασμό και φόβητρο;

Τι να την κάνει την τριτοβάθμια εκπαίδευση αυτή η χώρα, έτσι όπως είναι; Για να παραγάγει πτυχιούχους που θα δραπετεύσουν για έξω; Για να παραγάγει πτυχιούχους που θα θαφτούν στο δημόσιο; Για να παραγάγει πτυχιούχους άνεργους; Για να παραγάγει απλώς περαστικούς που θα καταλήξουν στον εργασιακό μεσαίωνα χωρίς πτυχίο;

Για να παραγάγει πτυχιούχους που θα φτύσουν αίμα μέχρι να καταφέρουν να φωτίσουν λίγο αυτή την πολιτιστική έρημο; Μα, αυτοί θα φωτίζουν τη χώρα και τον εαυτό τους όποια μορφή κι αν είχε η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτοί θα παράξουν ηθική και έργο όποιο νόμο πλαίσιο κι αν ψηφίσουν οι νομοθέτες.

Και το ερώτημα παραμένει: Τι να τον κάνει τον τρίτο όροφο ένα κτήριο που τα θεμέλια και οι άλλοι δυο όροφοι είναι σάπιοι; Γιατί από κεί ξεκινάει η πραγματική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Απ τα θεμέλια. Όχι για τους λίγους που έτσι κι αλλιώς θα λάμψουν. Για όλους. Αλλά, για τα θεμέλια, τσιμουδιά από όλο το σύστημα. Αφού είναι δημιούργημα αυτής της σαπίλας!

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

Καλό καλοκαίρι 

liberal.gr

Ούτε μία εβδομάδα διακοπές για έναν στους δύο Έλληνες, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat

Σημαντικό ποσοστό Ελλήνων πολιτών δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πάει διακοπές ούτε για ένα επταήμερο ταξίδι κατά τη διάρκεια του έτους, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας της Eurostat.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με σχετική υπηρεσία, όσον αφορά στην Ελλάδα από 51,2% που ήταν το ποσοστό των πολιτών της χώρας που δεν μπορούσε να πάει διακοπές, το 2016 το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 53,6%.

Στη δυσχερέστερη θέση όσον αφορά τις διακοπές βρίσκονται οι Ρουμάνοι ( 66,6%). Ακολουθούν οι Κροάτες ( 62,8%), οι Βούλγαροι με 56,4% και οι Έλληνες.

Επιπλέον επισημαίνεται πως το 32,9% των κατοίκων της ΕΕ δεν έχει την την οικονομική δυνατότητα να πάει διακοπές ούτε για μια εβδομάδα κατά την διάρκεια του έτους.

Αξιοσημείωτο είναι δε οτι, την τελευταία πενταετία το ποσοστό των κατοίκων που δεν είναι σε θέση να κάνει διακοπές μειώθηκε σε όλα τα κράτη- μέλη της Ε.Ε εκτός της Κύπρου (από 47,6% το 2011 σε 53,5% το 2015), της Δανίας (από 10,5% το 2011 σε 13,7% το 2016) και στην Ελλάδα (από 51,2% το 2011 σε 53,6% το 2016).

Τα χαμηλότερα ποσοστά έχουν η Σουηδία, η Δανία, η Φινλανδία και η Αυστρία.  

Νέα εγκύκλιο εξέδωσε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) για τον εξωδικαστικό μηχανισμό.

Νέα εγκύκλιο εξέδωσε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) στην οποία περιγράφονται όλες οι λεπτομέρειες για τον εξωδικαστικό μηχανισμό.

  

Ο αριθμός των δόσεων για οφειλές προς το Δημόσιο δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 120, η αποπληρωμή οφειλών δεν μπορεί να υπερβαίνει τον μήνα και το ελάχιστο ποσό δόσης δεν μπορεί να είναι μικρότερο των 50 ευρώ.

Στη ρύθμιση υπάγονται οφειλές προς το δημόσιο που έχουν βεβαιωθεί έως και τις 31 Δεκεμβρίου 2016, ενώ δεν επιτρέπεται η εξόφληση του Δημοσίου με άλλα ανταλλάγματα πέραν του χρηματικού.

Ειδικά όσον αφορά στις οφειλές προς το Δημόσιο, αυτές μπορούν να υπαχθούν σε σύμβαση αναδιάρθρωσης, μόνο εφόσον είναι ήδη βεβαιωμένες (κατά τις διατάξεις του ν.δ. 356/1974- Κ.Ε.Δ.Ε., του ν. 4174/2013-Κ.Φ.Δ. ή του ν. 2960/2001 - Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα) κατά την ανωτέρω ημερομηνία. Το ίδιο ισχύει για τις οφειλές υπέρ τρίτων πιστωτών που βεβαιώνονται και εισπράττονται από τη Φορολογική Διοίκηση σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε.

Οι ανωτέρω οφειλές προς το Δημόσιο και υπέρ τρίτων υπολογίζονται με τις προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής επ' αυτών κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης για υπαγωγή στο νόμο, σύμφωνα με το άρθρο 4 αυτού (βλ. υπό στοιχεία ιστ και ιζ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του νόμου).

Η διαδικασία υποβολής αιτήσεων ξεκινά στις 3 Αυγούστου. 

Ένας άλλος μύθος για τον έρωτα

Το φως μέσα στη θάλασσα, σχεδόν Αύγουστος.

Το μαντήλι μιας κοπέλας, το παίρνει ο άνεμος. Εκείνη ξαφνιάζεται. Μετά το βλέπει να πετάει και γελάει. Εκείνος κοιτάει το γέλιο της, όχι το μαντήλι.

Τα βλέμματα των εραστών, λίγο πριν κοιμηθούν. Εκείνη τον κοιτάει νωχελικά, ράθυμα. Εκείνος σηκώνεται, στέκεται για λίγο και της λέει μόνο: “Ευτυχία”.

~~

Να είναι τέσσερις το πρωι, τέσσερις και τέταρτο ίσως, και να μην μπορείς να κοιμηθείς. Όχι από άγχος ή ανησυχία, αλλά από πληρότητα. Να νιώθεις ότι θα χάσεις τόση πολλή ευτυχία αν κλείσεις τα μάτια.

Ν’ ακούς το clair de lune του Ντεμπισί κι η νύχτα να ‘ναι ολόγιομη, χωρίς ίχνος από ντροπή.

Ν’ αδειάζουν οι δρόμοι, να γεμίζουν τα σπίτια, κι όταν όλοι πέφτουν να κοιμηθούν εσείς να κοιτιέστε στα μάτια και να φιλιέστε.

Κι αν όλος ο κόσμος γκρεμιζόταν, κι αν όλος ο κόσμος άδειαζε, θα μένατε εσείς οι δύο. Μοναχικοί και απαραίτητοι, όπως οι νότες απ’ το πιάνο του Ντεμπισί, όπως το φως μες στη θάλασσα.

Ο χτύπος του ρολογιού μες στη σιγή και μια γάτα που τριγυρνάει. Τίποτα απ’ αυτά δεν έχει σημασία για κανέναν άλλο, ούτε για τον κόσμο ούτε για το σύμπαν. Μόνο για σας.

Γιατί εκείνη τη στιγμή, γύρω στις τέσσερις το πρωί, ο Ντεμπισί παίζει πιάνο για να χορεύει η Λάνα ντελ Ρέι.

Κι οι νύμφες με τ’ άσπρα μαγιό κρατάνε την ανάσα τους. Η σελήνη ακούγεται να παίζει μουσική όποτε κάνουν έρωτα δυο άνθρωποι.

Κι ίσως την επομένη όλα να ‘ναι αλλιώς, όλα να ‘ναι ποτισμένα από ήλιο και πραγματικότητα. Όμως οι νύχτες ανήκουν σ’ εκείνους που ερωτεύονται, σ’ εκείνους που κολυμπούν γυμνοί, σ’ εκείνους που καταλαβαίνουν ότι το τέλος είναι ένας οργασμός και μια αγκαλιά.

Έτσι ο κόσμος τελειώνει, όχι με έκρηξη, αλλά μ’ έναν στεναγμό.

~~

Κάποιος μύθος λέει ότι ο θεός έφτιαξε πρώτα τη γυναίκα.

Την άφησε να τριγυρνάει στον κήπο του και ξεχάστηκε στις παράξενες σκέψεις του. Έπειτα, κάποια στιγμή που χρονικά δεν μπορεί να προσδιοριστεί, θυμήθηκε το δημιούργημα του και στράφηκε να δει τι έκανε.

Τη βρήκε να κολυμπάει στον Φίσωνα ποταμό. Είδε τις ανθισμένες ρώγες της, το δέρμα της τσιτωμένο απ’ το κρύο νερό. Είδε τα χέρια της, τα δάκτυλα της, είδε το στόμα της και τη γλώσσα της, είδε τα πόδια της και τους γλουτούς της, είδε και το αιδοίο της μέσα στο νερό.

Και την πόθησε.

Δεν ήταν άντρας ο θεός ούτε και γυναίκα ήταν, δεν είχε φύλο, γιατί δεν είχε σώμα, ήταν καθαρή βούληση, μόνο βούληση. Αλλά σαν είδε την πρώτη γυναίκα θέλησε να συνευρεθεί μαζί της, ν’ αποκτήσει σώμα για να την αγγίξει.

Όπως το θέλησε έτσι κι έγινε. Απέκτησε φύλο, απέκτησε σώμα, απέκτησε θνητότητα. Μα καθόλου δεν τον πείραξε που θα πέθαινε, αρκεί να ένιωθε.

Όμως η γυναίκα δεν ήταν πια εκεί. Ο άντρας κολυμπούσε μόνος του στον Φίσωνα ποταμό.

~~

Τότε ο θεός είδε τον άντρα και τον πόθησε. Δεν ήταν γυναίκα ο θεός ούτε και άντρας ήταν, δεν είχε φύλο, γιατί δεν είχε σώμα, ήταν καθαρή βούληση, μόνο βούληση. Αλλά σαν είδε τον πρώτο άντρα θέλησε να συνευρεθεί μαζί του, ν’ αποκτήσει σώμα για να τον αγγίξει.

Όπως το θέλησε έτσι κι έγινε. Απέκτησε φύλο, απέκτησε σώμα, απέκτησε θνητότητα. Μα καθόλου δεν τον πείραξε που θα πέθαινε, αρκεί να ένιωθε.

Όμως ο άντρας δεν ήταν πια εκεί. Η γυναίκα κολυμπούσε μόνη της στον Φίσωνα ποταμό.

~~

Ο θεός έγινε γυναίκα για ν’ αγγίξει τη γυναίκα. Έγινε άντρας για ν’ αγγίξει τον άντρα. Όμως πάντα έμενε μόνος, ο θεός κι ο άνθρωπος, ο άντρας κι η γυναίκα, να κολυμπάει στον Φίσωνα ποταμό.

Ώσπου η Σελήνη τον λυπήθηκε, έτσι λέει ο μύθος. Κι έφτιαξε τη νύχτα, έφτιαξε τη θάλασσα, έφτιαξε τη μουσική, έφτιαξε το κρασί, έφτιαξε το σεληνόφωτο, έφτιαξε το γέλιο κι ένα μαντήλι που το ‘παιρνε ο αέρας.

Γιατί η βούληση του θεού κι η ομορφιά του ανθρώπου δεν αρκούσε, χρειαζόταν κάτι ακόμα για να σμίξουν.

Κι έχει χιλιάδες μορφές, δέκα χιλιάδες τρόπους, εκατοντάδες χιλιάδες δρόμους για να εμφανιστεί. Αλλά μόνο ένα όνομα: Έρωτας.

Ακούγεται σαν μουσική, έχει την έξαψη του κρασιού, φωτίζει απαλά σαν το κερί, ανατριχιάζει σαν δέρμα που το χαϊδεύουν, γελάει σαν να μην έχει τίποτα να χάσει.

Ο θεός κι ο άνθρωπος έτσι γίναν ταίρι, έτσι μόνο έφτασαν κοντά. Με τον έρωτα.

Έτσι λέει ο μύθος, κι είναι πολλοί που πιστεύουν ότι κάθε μύθος είναι ένας απλός τρόπος να μιλήσεις για όσα οι άνθρωποι δεν μπορούν να πουν. 

Γελωτοποιός https://www.facebook.com/gelotopoios/

Kτηματολόγιο: Το 2018 κάνει ντεμπούτο ο ενιαίος φορέας

Για το επόμενο έτος οδεύει η ίδρυση του νέου κρατικού οργανισμού σύνταξης και λειτουργίας του Εθνικού Κτηματολογίου καθώς το σχέδιο βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο. Από Οκτώβριο-Νοέμβριο η ανάθεση των μελετών κτηματογράφησης που εκκρεμούν.

Πρώτα θα γίνει η ανάθεση των 32 μελετών κτηματογράφησης που αφορούν την υπόλοιπη χώρα από την Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση ΑΕ και μετά θα προχωρήσει η δημιουργία του νέου ενιαίου φορέα με συγχώνευση της ΕΚΧΑ ΑΕ με τα υποθηκοφυλακεία, που θα λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.

Οι προσφορές για τις 32 μελέτες είχαν κατατεθεί στα τέλη Μάϊου 2016 και είχαν ανοιχθεί τον περασμένο Δεκέμβριο. Ο διαγωνισμούς αφορούσε περίπου 16.000.000 δικαιώματα τα οποία καλύπτουν σχεδόν το 65% της χώρας.

Αρχικά υπολογίζονταν πως, εξαιτίας και της πίεσης χρόνου, οι αναθέσεις θα είχαν γίνει μέσα στην Άνοιξη, αλλά τώρα οδεύουμε προς τον Οκτώβριο – Νοέμβριο, σύμφωνα με μηχανικούς που παρακολουθούν τη διαδικασία.

Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως η καθυστέρηση δε μπορεί να αποδοθεί σε ενστάσεις και προσφυγές καθώς σε μόλις δύο από τους διαγωνισμούς υπάρχει σχετικά σοβαρή εμπλοκή. Περισσότερο ανησυχούν στην αγορά από τις πολύ υψηλές εκπτώσεις που περιλαμβάνουν οι προσφορές για την κτηματογράφηση ορισμένων περιοχών οι οποίες φτάνουν και το 55%. Στο διαγωνισμό είχαν κατατεθεί περίπου 110 προσφορές από 24 εταιρείες ή κοινοπραξίες.

Οι μηχανικοί υποστηρίζουν πως το σχέδιο που προβλέπει πως οι μελέτες θα ανατεθούν από την ΕΚΧΑ ΑΕ δείχνει στην ουσία πως το νέο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου στο οποίο θα ενταχθούν και τα υποθηκοφυλακεία θα λειτουργήσει από το νέο έτος. Φυσικά, έχει πάει περίπατο εδώ και καιρό ο στόχος για ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου μέχρι το 2020, αν και δεν έχουν αλλάξει οι σχετικές προβλέψεις του μνημονίου.

Παρά τις επιφυλάξεις που εκφράζουν οι τοπογράφοι (γνωστές οι θέσεις του Πανελληνίου Συλλόγου Διπλωματούχων Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών - ΠΣΔΑΤΜ), τόσο στο εσωτερικό της ΕΚΧΑ, όσο και μεταξύ των υποθηκοφυλάκων, τάσσονται υπέρ του νέου φορέα. Οσοι παρακολουθούν τη συζήτηση επισημαίνουν πως από τους περίπου 400 υποθηκοφύλακες μόνο περίπου 20 (που καλύπτουν προνομιούχες περιοχές οι οποίες εξακολουθούν να έχουν σημαντικά έσοδα παρά την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων) βλέπουν αρνητικά το εγχείρημα.

Όμως το σχέδιο μετάβασης στο νέο φορέα πρέπει να είναι τόσο καλοκουρδισμένο ώστε σε μια νύχτα να περάσουμε από το σημερινό καθεστώς της ΕΚΧΑ ΑΕ και των υποθηκοφυλακείων στο νέο καθεστώς. Για να φτάσουμε σε εκείνη τη νύχτα, πάντως, πρέπει πρώτα στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να έχουν λύσει σειρά ζητημάτων που συνδέονται με τη λειτουργία του κτηματολογίου, από τον τρόπο που θα στελεχωθεί ο νέος κρατικός φορέας μέχρι την αναδιάταξη των κτηματολογικών γραφείων της χώρας.

Η Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank) που είχε προτείνει τη δημιουργία του νέου φορέα έχει αναλάβει να συντάξει και τον οδικό χάρτη για τη μετάβαση στο νέο καθεστώς, ενώ ήδη λειτουργεί και η επιτροπή που έχει οριστεί από το ΥΠΕΝ.

Αν και το χρονοδιάγραμμα προβλέπει πως στις αρχές του φθινοπώρου πρέπει να είναι έτοιμο το νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα καλύπτει τη λειτουργία του νέου «Οργανισμού Εθνικού Κτηματολογίου», οι μηχανικοί θεωρούν πως το σχέδιο θα καθυστερήσει. «Ειδικά αν υπάρξει ανασχηματισμός θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερη καθυστέρηση», δήλωνε χθες στο Euroday.gr στέλεχος που από την πρώτη στιγμή παρακολουθεί το σχέδιο μετάβασης.

Φώτης Κόλλιας

euro2day.gr

"Βόμβα" στις συντάξεις η γήρανση του πληθυσμού

Καμπανάκι από το Γραφείο Προϋπολογισμού και για το ασφαλιστικό. Η γήρανση του πληθυσμού κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα τις συντάξεις και το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Πως ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων συνδέεται με την ανάπτυξη.

Μια ...βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας και κατά συνέπεια της διαδικασίας δημοσιονομικής προσαρμογής χαρακτηρίζει η πρόσφατη τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού στη Βουλή, τη γήρανση του πληθυσμού. Μάλιστα, επισημαίνει ότι παρά τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στους τομείς των εσόδων (μεγέθυνση φορολογικής βάσης, αύξηση φορολογίας κα.) και των δαπανών (μισθοί, συντάξεις, παροχή ιατροφαρμα-κευτικής περίθαλψης) ώστε να μειωθεί (ή και να εξαλειφθεί) το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, η βόμβα μπορεί μακροπρόθεσμα να ανατρέψει άρδην την δημοσιονομική ισορροπία.

Και αυτό γιατί από τη μία μεριά η γήρανση επηρεάζει αρνητικά τα δημοσιονομικά μεγέθη μιας χώρας μιας και αυξάνεται ο αριθμός των συνταξιούχων, επομένως και οι δαπάνες για συντάξεις ενώ αντίστροφα, μειώνονται οι εισφορές.

Το ζήτημα της γήρανσης του πληθυσμού και της δημοσιονομικής βιωσιμότητας απασχολεί τόσο την Ελλάδα όσο και τις υπόλοιπες τις χώρες της ΕΕ μιας και σύμφωνα με τις προβλέψεις o δείκτης εξάρτησης των ηλικιωμένων (old-age dependency ratio) αναμένεται να επιδεινωθεί. Ασφαλώς, το ζήτημα της γήρανσης δεν είναι καινούριο: η αντιμετώπιση του προβλήματος της γήρανσης του πληθυσμού στην ΕΕ έχει ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν. Για την Ελλάδα όμως, σύμφωνα με το Γραφείο, η περαιτέρω ανάλυση του ζητήματος έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία μιας και η χώρα βρίσκεται ήδη σε δυσμενέστατη θέση, τόσο λόγω του υπέρογκου χρέους της όσο και της βαθιάς ύφεσης που βιώνει.

Δημογραφικές και δημοσιονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα και ΕΕ

Οι δημογραφικές προβλέψεις για την Ελλάδα είναι απαισιόδοξες: αναμένεται ότι ο συνολικός πληθυσμός θα μειωθεί στα 7,7 εκατ. μέχρι το 2080 (10,9 εκατ. το 2015). Το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα για τους άντρες αναμένεται να φτάσει από τα 78,5 έτη το 2015 στα 83,7 έτη το 2060 και για τις γυναίκες από τα 84,9 έτη το 2015 στα 89 έτη το 2060. Το συνολικό ποσοστό γονιμότητας (TFR) στην Ελλάδα αναμένεται να αυξηθεί οριακά από το 1,33 το 2015 στο 1,34 το 2060 (στην ΕΕ-28 αναμένεται να αυξηθεί από 1,58 το 2015 στο 1,76 το 2060.

Ο δείκτης εξάρτησης των ηλικιωμένων (old-age dependency ratio) αναμένεται να αυξηθεί από το 33% το 2015 στο 67,5%. Στην ουσία δηλαδή ενώ σήμερα υπάρχουν 3 άτομα ηλικίας 15 - 64 (δηλαδή σε εργασιακή ηλικία) για κάθε άτομο ηλικίας άνω των 65 (θεωρούμενοι ως εξαρτώμενοι), το 2060 θα υπάρχουν 3 άτομα ηλικίας 15 - 64 για 2 άτομα ηλικίας άνω των 65. Αντίστοιχα, στην ΕΕ ο δείκτης θα αυξηθεί από το 27,8% το 2010, στο 50,1% το 2060.

Από δημοσιονομικής απόψεως, στην Ελλάδα, το 2013 οι κρατικές δαπάνες για συντάξεις ανήλθαν στο 16,2% (αντίστοιχα στην ΕΕ, το 2013 οι κρατικές δαπάνες για συντάξεις ανήλθαν στο 11,3% του ΑΕΠ), οι συνολικές δαπάνες που σχετίζονται με την γήρανση, ανήλθαν 28,5% στην Ελλάδα (25,6% στην ΕΕ) ενώ την ίδια στιγμή το χρέος της Ελλάδας είναι άνω του 170% (αντίστοιχα, στην ΕΕ, το χρέος είναι στο 83,5% του ΑΕΠ το 2016).

Το Γραφείο, επισημαίνει ότι ενώ τα προηγούμενα χρόνια αφενός μεν ο αριθμός των εργαζομένων ήταν υψηλός, αφετέρου δε οι συνταξιούχοι λίγοι, οπότε το πρόβλημα της γήρανσης – λόγω της αύξησης της αντίστοιχης δημοσιονομικής δαπάνης - δεν έχει γίνει ακόμα ιδιαίτερα εμφανές, στο μέλλον το πρόβλημα θα είναι μεγάλο.

Και θα επηρεάσει και τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Και αυτό γιατί η προβλεπόμενη αύξηση του αριθμού των ατόμων εκτός παραγωγικής ηλικίας (άνω των 65 χρόνων) σε συνδυασμό με την πτωτική τάση του δείκτη γονιμότητας τις τελευταίες δεκαετίες και της ανόδου του προσδόκιμου ζωής αναμένεται να μεταβάλλουν επί τα χείρω το δείκτη εξάρτησης των ηλικιωμένων και επομένως θα υπάρξει σοβαρή επιβάρυνση των δημοσιονομικών μεγεθών.

Συγκριτικά με τις ευρωπαϊκές χώρες, το γεγονός αυτό έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία για την Ελλάδα.

Πρώτον διότι η χώρα βαρύνεται από ένα υπέρογκο χρέος και βρίσκεται ήδη σε φάση δημοσιονομικής προσαρμογής ενώ δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος (fiscal buffer) ώστε να απορροφηθούν οι επιπτώσεις της γήρανσης. Δεύτερον, διότι η εξέλιξη του προσδοκώμενου δείκτη εξάρτησης ηλικιωμένων για την Ελλάδα προβλέπεται να είναι χειρότερη σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό αναμένεται να έχει ιδιαίτερα αρνητική επίδραση και στους ρυθμούς ανάπτυξης της Ελλάδας.

Ρούλα Σαλούρου   

euro2day.gr