Αντίο καλοκαίρι

Με όλη τη μελαγχολία ενός καλοκαιριού που τελείωσε, κι ας μην τελείωσε. Την ώρα που κλείνει η μπουκαπόρτα του καραβιού τελειώνει. Και είσαι πια στη θάλασσα. Ενώ πριν, είχες την έστω ψευδαίσθηση, ότι σε περιφρουρεί θάλασσα...

 γράφει η Ρέα Βιτάλη

Με όλη τη μελαγχολία του καλοκαιριού που τελείωσε, κι ας μην τελείωσε. Την ώρα που κλείνω την πόρτα στο νησί, τελειώνει. Οι καρέκλες του σκηνοθέτη μέσα, τα τραπέζια, το ένα πάνω στο άλλο σαν θλιβερός επιτάφιος που επιτέλεσε την τελετουργία του, ένα καπέλο που θα μείνει να με περιμένει, ένα σκουριασμένο παιδικό ποδηλατάκι που δεν θα το πετάξω ούτε φέτος γιατί αντικρίζω επάνω του τα βλέμματα τους όταν φώναξαν «Κοίτα μαμά! Μόνος μου! Μόνη μου!». Το φετινό βιβλίο της παραλίας, το «Αγαπημένη μου Ουρανία», που μου έδωσε στοιχεία που ούτε φανταζόμουν για το νησί και έχει ακόμα μέσα άμμο. Και το άλλο, το αιώνια αγαπημένο μου η «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη που το ξαναδιάβασα, γιατί λάτρεψα το καφέ-Βιβλιοπωλείο «Αντίλαλος» που πουλάει παλιά βιβλία και τα ποιήματα του Γιάννη Βαρβέρη. Τι τα κάνεις; Τ’ αφήνεις ή τα παίρνεις μαζί σου;

Με όλη τη μελαγχολία ενός καλοκαιριού που τελείωσε, κι ας μην τελείωσε. Την ώρα που κλείνει η μπουκαπόρτα του καραβιού τελειώνει. Και είσαι πια στη θάλασσα. Ενώ πριν, είχες την έστω ψευδαίσθηση, ότι σε περιφρουρεί θάλασσα. Και μοιάζουν τ΄ άσπρα κύματα σαν τ’ άσπρα του έρωτα τα τσαλακωμένα σεντόνια. Δεν σε μελαγχολεί «τέλος». Σε μελαγχολεί, το πόσο ωραία πέρασες.

Με όλη τη μελαγχολία του καλοκαιριού που τελείωσε, κι ας μην τελείωσε, θα στείλω στους σημαντικούς μου τις στιγμές μας. Όπως παλιά, στις αφιερώσεις στα ραδιόφωνα, τότε που ο εκφωνητής έλεγε «Ο Γιάννης στέλνει στην Μαρία, που ξέρει αυτή». Και έτσι ένας Γιάννης, από τους εκατομμύρια των Γιάννηδων, ενωνόταν με μια Μαρία, από τα δισεκατομμύρια των Μαρίων, αλλά ήξεραν «αυτοί».

Σας φιλώ για εκείνο το μακρύ τραπέζι που γεμίζει φωνές, γέλια, διαξιφισμούς και πιάτα. Για τα μικροκαβγαδάκια σας, μ’ αρέσει όταν τσακώνεστε, για την οχλαγωγία σας, για το ότι ζηλεύεστε γλυκά. Και κοιτάτε, ποιον θα δικαιώσω. Άρα «παίζουμε» για λίγο, άλλες ηλικίες όλοι.

Σας φιλώ για εκείνο το απόγευμα που έπεφτε ο ήλιος και ήμασταν στη θάλασσα και είπατε και είπα και είπατε και είπα και βγήκαν βγήκαν βγήκαν όλα έξω μας. Όταν μιλάνε οι άνθρωποι, τι να σε φοβίσει στη ζωή; Σας φιλώ για όταν φτάνετε αλλά και για όταν φεύγετε. Γιατί νοιώθω ότι σπίθα-αγαπιόμαστε.

Σε φιλώ για το χέρι σου στον ώμο μου, όταν η Φωτεινή Βελεσιώτου τραγουδούσε «Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου». Και τρεμόσβηναν στην πλάτη της σκηνής τα φωτάκια του χωριού Κουμάρος και ο πλάτανος έκανε μαύρη σκιά στην μαύρη νύχτα και η Νότα η γειτόνισσα, επίσης Τηνιακιά εξ έρωτος, αφού τραγούδησε από ψυχής, φώναξε στην τραγουδίστρια από ψυχής «Σας ευχαριστούμε»… Τον άνθρωπο που ξέρει να λέει «ευχαριστώ»… Τον άνθρωπο που ξέρει να λέει «Συγγνώμη» και «Σ’ αγαπώ»… Μπορεί και δυο τρεις λέξεις να είναι όλο κι όλο, της ζωής το λεξιλόγιο. Άννα μου και Αθηνούλα μου και Δημητρούλα μου… Μα, ν’ ακούσω και τη Φωτεινή «μας» στο νησί!… «Με τυραννούν οι ομορφιές». Θυμάστε; Μα, να χαρώ και την Πρωτοψάλτη στα Λουτρά; Όμορφα που μεγαλώνει αυτή η γυναίκα! Τι βραδιά κι αυτή, δώρο, των «Φίλων της Τήνου»!

Σε φιλώ γιατί κάθεσαι στο τιμόνι, σοβαρός σοβαρός, και βεβαίως δεν φτάνουν τα πόδια σου στα πεντάλ αλλά λες με το στόμα «Βουμ βουμ βουμ» και νομίζεις, ότι με πας βόλτα αλλά και ‘γω νομίζω, ότι με πας. Με πας Μαξιμάκο βόλτα. Σε φιλώ γιατί έβαζες το ίδιο και το ίδιο τραγούδι και χόρευες, αλλά ντρεπόσουν όταν σε βλέπαμε- ενώ ήθελες και να σε βλέπουμε, και ‘γω φώναξα «Αμάν πια, άλλαξε τραγούδι, δεν αντέχω. Θα ξεράσω!». Αλλά σήμερα που έφυγα, μ’ έπιασα να τραγουδάω το τραγούδι σου Εριεττάκι, αυτό που δεν άντεχα. Είδες τι έκανες στη γιαγιά;

Σε φιλώ για το τόσο δα μουστάκι σου και το μπόι σου που θέριεψε και γιατί απομονώνεσαι και οργανώνεσαι, να είσαι κοντά μας και να μην είσαι. Μεγάλωσες, μωρέ Κώστα! Σε φιλώ για την κουβέντα σου καθώς μου περιέγραφες τις διακοπές σου «Κάποτε παιδί μου, κοιτάζαμε να τα έχουμε καλά με τον σερβιτόρο, τώρα πια μας νοιάζει ο ναυαγοσώστης». Σοφό μου Βεττάκι. Άδικο το γήρας. Αλλά ζωή, Βεττάκι μου.

Σε φιλώ για τον αέρα όπως χτυπάει τα παντζούρια και τη γαλήνη που διαδέχεται την αγριάδα του και σπεύδουμε να προλάβουμε ανάσα μέχρι τον επόμενο αέρα. Σε φιλώ για την δική μας θάλασσα. Φαντάζεσαι τη ζωή μας χωρίς θάλασσα; Σε φιλώ γιατί μ΄ έμαθες να μην φοβάμαι να φεύγει το μυαλό και να χωράω τον λόγο μου και πέρα από τις καθορισμένες λέξεις.

Σε φιλώ γιατί σε άκουσα να λες «Αν λοιπόν αυτά τα κατσάβραχα ήτανε εν δυνάμει έργα τέχνης και δεν το έχουμε αντιληφθεί, τότε δεν είναι αλήθεια πως εμείς ζούμε αποκομμένοι από τη σύγχρονη τέχνη, δεν είμαστε χωριάτες, αμόρφωτοι, που δεν μπήκαμε ποτέ σε Μουσεία. Αντίθετα ζούμε μέσα σε κολοσσιαία Μουσεία….» και είδα αλλιώς.

Σας φιλώ έναν, έναν, κι ήσασταν και φέτος πολλοί, που κουρδίσαμε μαζί το μυαλό με σκέψεις και συζητήσεις και με ρακί. Σας φιλώ κ. Στέφανε Μάνο γιατί γνωρίζω κι έναν, άντε δυο, άντε τρεις, τέσσερις, βία έξι, έντιμους – ξεκάθαρους στην πολιτική. Σε φιλώ για τη δική σου γλώσσα «Μεγάλη υπόθεση στη ζωή να ‘χεις δέστρα και ν’ αγαντάρει κάργα». Αξιώθηκα ωραία, ενδιαφέροντα φιλαράκια! «Δέστρες που αγαντάρουν κάργα».

Σας φιλώ όσους μας σερβίρατε και φέτος με αγάπη. Μαρίνο της Μαραθιάς, Ευριπίδη και Μαριγώ, Μεταξύ μας (όλα θα περάσουν), Αντωνία και Άρη, Γκιών, Τερέζα. Σε φιλώ εσένα που σφίγγομαι πάνω σου στη μηχανή όταν σ’ αγαπάω. Άρα, ξέρεις και πώς στέκομαι όταν δεν σ’ αγαπάω. Δυσκολεύομαι να υποκρίνομαι ότι δεν….

Με τη μελαγχολία λοιπόν του καλοκαιριού που τελείωσε κι ας μην τελείωσε. Από ένα καράβι της επιστροφής. Γράφω, γράφω… Με τον τρόπο των αφιερώσεων του ραδιοφώνου, ενός κάποτε… Σας φιλώ εσάς, που «ξέρετε εσείς». Εις μνήμην των στιγμών μας. Πάμε γερά!

protagon.gr 

Πέντε χρόνια φυλακή για τον κληρονόμο της Samsung

Ένοχος για διαφθορά κρίθηκε ο αντιπρόεδρος της Samsung Λι Τζάε-Γιονγκ, ο οποίος καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκισης σε μία δίκη που χαρακτηρίστηκε ως «η δίκη του αιώνα» και ανέτρεψε την πρόεδρο της Νότιας Κορέας, Παρκ Γκιουν-χιε.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, ο 49χρονος αντιπρόεδρος του νοτιοκορεατικού ομίλου, του μεγαλύτερου κατασκευαστή smartphones στον κόσμο, είναι ένοχος μεταξύ άλλων για διαφθορά και ψευδορκία.

Κι αυτό γιατί ο Λι δωροδόκησε με περίπου 40 εκατομμύρια δολάρια την πρόεδρο Παρκ με αντάλλαγμα πολιτικές χάρες.Ο δισεκατομμυριούχος, που είναι ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος της χώρας, αρνείται τις κατηγορίες και βρίσκεται υπό κράτηση από τον Φεβρουάριο.

Οι συνήγοροι του κληρονόμου της Samsung αναμένεται να ασκήσουν έφεση, ενώ ανακοίνωσαν ότι δεν μπορούν να δεχτούν την απόφαση. «Είμαστε πεπεισμένοι ότι η απόφαση θα ανατραπεί», δήλωσε ο δικηγόρος Σονγκ Γου-τσέολ.

Βάσει της νομοθεσίας της Νότιας Κορέας δεν μπορούν να ανασταλούν οι καταδίκες σε περισσότερα από τρία χρόνια φυλάκιση. Η πενταετής φυλάκιση είναι μια από τις μεγαλύτερες ποινές που έχουν επιβληθεί σε μεγάλο επιχειρηματία της χώρας.

Σύμφωνα με το δικαστήριο, η οικονομική στήριξη που πρόσφερε η Samsung στην έμπιστη φίλη της προέδρου, την Τσόι Σουν-σιλ, ισοδυναμεί με δωροδοκία, περιλαμβανομένων των 6,4 εκατομμυρίων δολαρίων (5,4 εκατομμυρίων. ευρώ) που κέρδισε χορηγώντας την καριέρα της κόρης της Τσόι στην ιππασία.

Σε αντάλλαγμα για τις συνεισφορές αυτές, η Samsung δέχθηκε τη στήριξη της κυβέρνησης της Νότιας Κορέας για την αμφιλεγόμενη συγχώνευση το 2005 δύο θυγατρικών της, κάτι που βοήθησε τον Λι να ενισχύσει τον έλεγχό του στον όμιλο.

Έξω από το δικαστήριο εκατοντάδες αστυνομικοί αναπτύχθηκαν για να αποτρέψουν τις αντιπαραθέσεις μεταξύ υπερασπιστών και μη του Τζάε-Γιονγκ και της Γκιουν-χιε. Πάνω από 450 άνθρωποι υπέβαλαν αίτηση για να γίνουν μάρτυρες στη «δίκη του αιώνα».

Μπορεί ο 49χρονος να εξοργίστηκε από τη δωδεκάχρονη ποινή που είχαν ζητήσει ο εισαγγελέας, ωστόσο η ποινή που τελικά του επιβλήθηκε είναι η μεγαλύτερη που δίνεται σε οποιονδήποτε ηγέτη των νοτιοκορεάτικων τσεμπόλ, δηλαδή των επικεφαλής οικογενειακών πολυεθνικών κολοσσών.

Η καταδίκη του Λι θα μπορούσε να έχει συνέπειες για την Παρκ, που αντιμετωπίζει την πιθανότητα της ισόβιας κάθειρξης, όταν εκδοθεί η σχετική δικαστική απόφαση αργότερα φέτος.    

efsyn.gr

Ιερέας που ζει στην Κρήτη: Συγχαρητήρια στον γιο μου!Δεν πέρασε πουθενά!

"Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα…"

Με ένα κείμενο που συγκινεί, ένας ιερέας δίνει κουράγιο και παράλληλα εκφράζει την αγάπη για τον γιο του που δεν κατάφερε να περάσει σε καμία σχολή, από την διαδικασία των Πανελλαδικών εξετάσεων.

Ο ίδιος αναφέρει ότι νιώθει περήφανος όχι μόνο για τις επιτυχίες του γιου του αλλά και στις φαινομενικές ήττες του, "γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και οχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι".

Ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στο Ηράκλειο και σήμερα ζει στη νότια Κρήτη, στο χωριό Πύργος.

Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση

Σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εξετάσεων 2017. Συγχαρητήρια στον τρίτο γιό μου τον Αλέξανδρο!!! Δεν πέρασε Πουθενά!!! Μπράβο που "απέτυχε". Μια χαρά. Κι αν πετύχαινε πάλι μπράβο θα του έλεγα γιατί ήθελε πολύ την σχολή της Πληροφορικής. Αλλά και τώρα που δεν τα κατάφερε, είναι όλα όμορφα. Και είμαι το ιδιο περήφανος γι αυτόν, και στην επιτυχία μα ιδιαιτέρως στην αποτυχία του.

Οι μεγάλες στιγμές στην ζωή μας συγγενεύουν με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες. Όταν μικρέ μια μέρα θα κοιτάξεις πίσω την ζωή σου, και πλέον θα έχεις ώριμα μάτια θα δεις οτι τα λάθη, οι ήττες και οι αποτυχίες, σε προχώρησαν μπροστά και σε ώθησαν για κάτι άλλο που ήξερε ο Θεός μα εσύ τότε ούτε καν φανταζόσουν. Ο Steve Jobs είχε πει σε αποφοίτους, «Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούμε αποτυχία - αποτυχία είναι απλά η ζωή που προσπαθεί να μας αλλάξει κατεύθυνση…» Εγω θα πρόσθετα ο Θεός που ανοίγει άλλους παράδοξους δρόμους. Και η αγαπημένη πονεμένη και «αποτυχημένη» Σαρλότ Ράμπλινγκ, μας φωνάζει μέσα από την δοξασμένη και πληγωμένη της ζωή, «οτι είμαστε εδώ το οφείλουμε σ΄αυτές τις στιγμές που μας δυσκόλεψαν. Αυτές οι στιγμές είναι η προίκα της ζωή μας...»

Γι αυτό θέλω να σου πω ότι δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και οχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι. Και γιατί αγαπώ εσένα, με όλα τα σημάδια της διαδρομής σου, που πίστεψε με δεν κρίθηκε σήμερα, απλά σήμερα ξεκίνησε. Και να σου πω και κάτι; Ποτέ δεν θα σε χρησιμοποιούσα για να νιώσω εγω "επιτυχημένος". Δεκανίκι του δικό μου κενού δεν θα γινόσουν ποτέ. Σε αγαπώ γι αυτό που είσαι!!!

Να θυμάσαι μικρέ, οτι στα λάθη μας μαθαίνουμε, και οτι για να φτάσεις στον παράδεισο θα χρειαστεί να περάσεις πολλές φορές από την κόλαση. Καλό ταξίδι ζωης...  

Μια βόλτα στη Θεσσαλονίκη…

Του Γιάννη Παντελάκη

Είθισται εδώ και πολλά χρόνια, οι κατά καιρούς πρωθυπουργοί ν' ανεβαίνουν το φθινόπωρο ως τη Θεσσαλονίκη, να κάνουν πολλές και γενναίες εξαγγελίες για τον χρόνο που θα ακολουθήσει, να χειροκροτούνται θερμά από το συνήθως κομματικό ακροατήριό και να επιστρέφουν ικανοποιημένοι στην Αθήνα. Μοιάζει σαν μια παράσταση σε ετήσια επανάληψη. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της παράστασης είναι οι υποσχέσεις και το κύριο χαρακτηριστικό του χρόνου που ακολουθεί είναι συνήθως να μην τηρούνται αυτές. Ο πρωθυπουργός, ετοιμάζεται αύριο για την δική του τρίτη κατά σειρά παράσταση. Θα υποσχεθεί πολλά, λένε τα ρεπορτάζ. Είμαι σίγουρος. Δεν θα συμβεί τίποτα από αυτά, λέει η πραγματικότητα. Και γι αυτό είμαι σίγουρος, θυμήθηκα τι έλεγε πέρυσι τέτοιες μέρες.

Πέρυσι, οι υποσχέσεις δεν έμοιαζαν πολύ μ' εκείνο το περίφημο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» που τον βοήθησε καθοριστικά για να κερδίσει την εξουσία. Είχαν τον χαρακτήρα «βημάτων», βήμα πρώτο, δεύτερο, τρίτο κ.ο.κ. Αναζητώντας τα τρία πρώτα βήματα-υποσχέσεις, διαπίστωσα ότι όλα ξεστράτισαν, δεν τηρήθηκε τίποτα. Το πρώτο βήμα ήταν αυτό του «σύντομου κλεισίματος της αξιολόγησης με θετικό πρόσημο». Αν δεν με απατά η μνήμη μου-που δεν συμβαίνει-η αξιολόγηση έκλεισε τελικά τον Ιούνιο, περίπου δέκα μήνες μετά, μάλλον δεν πρόκειται για κάτι που συνέβη «σύντομα». Όσον αφορά το «θετικό πρόσημο», δεν χαρακτηρίζεις ως τέτοιο την περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, τις περικοπές επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας, φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών, την μείωση επιδόματος θέρμανσης, την κατάργηση έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες κ.ο.κ.

Και το δεύτερο βήμα όμως, ξεστράτισε. Εκείνο για την «οριστικοποίηση των μέτρων και τρόπων ελάφρυνσης του χρέους». Το Eurogroup του περασμένου Ιουνίου δεν οριστικοποίησε τίποτα για το χρέος. Το θέμα έμεινε εκεί που ήταν τον Μάιο του 2016, στην απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαΐου δηλαδή, που προβλέπει ότι το θέμα του δημόσιου χρέους, θα επανεξεταστεί μετά το τέλος του προγράμματος (μνημονίου), τον Αύγουστο δηλαδή του 2018. Την ίδια τύχη είχε και το τρίτο βήμα που εξήγγειλε πέρυσι τέτοια εποχή ο πρωθυπουργός. Την ένταξη της χώρα μας δηλαδή «στο πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων της ΕΚΤ, που θα αποτελέσει καταλυτικό γεγονός για τη μείωση του κόστους δανεισμού, την αποκατάσταση της ρευστότητας, την άρση των κεφαλαιακών περιορισμών και την έξοδο στις αγορές». Τι συνέβη; Δεν ενταχθήκαμε ποτέ στην ποσοτική χαλάρωση.

Επειδή τα περυσινά βήματα-υποσχέσεις είναι πολλά, δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε ότι δεν υλοποιήθηκαν όλα. Το πιο ενδιαφέρον ωστόσο,δεν είναι αυτό. Αλλά ότι σε κανέναν σχεδόν (ακόμα και στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ) δεν προκαλεί πια εντύπωση ότι δεν υλοποιήθηκαν. Πρόκειται για ενός είδους πολιτικό μιθριδατισμό, οι πολίτες έχουν εθιστεί σε μια κατάσταση την οποία προβλέπουν και δεν εντυπωσιάζονται από αυτήν. Ακόμα και αν πρόκειται για μια κατάσταση απόλυτης αθέτησης των υποσχέσεων. Το φαινόμενο, έχει ενταχθεί στην κατηγορία της φράσης που επικαλούμαστε συχνά, «αυτά συμβαίνουν». Πραγματικά, αυτά συμβαίνουν, αλλά το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στον Τσίπρα αλλά συνολικά στο πολιτικό σύστημα. Το οποίο, χρεώνεται συνολικά πολιτική αναξιοπιστία τα επίπεδα της οποία βρίσκονται ήδη αρκετά ψηλά.

Συμπερασματικά, ό,τι και αν εξαγγείλει ο Αλέξης Τσίπρας από τη Θεσσαλονίκη, δεν θα έχουν ιδιαίτερο νόημα, ούτε κάποια θετική επίπτωση για τον ίδιο και την κυβέρνηση. Η παλαιοκομματικού χαρακτήρα αυτή τακτική υποσχέσεων που τηρούνται δεν θα τον βοηθήσει ιδιαίτερα. Ούτε καν επικοινωνιακά. Ο ίδιος, έχει αναλώσει το κεφάλαιο της προσωπικής αξιοπιστίας του. Αυτό που θα ήταν χρήσιμο (και για τον ίδιο), θα ήταν να κάνει απλά μια βόλτα ως την Θεσσαλονίκη και να περιορίσει τις υποσχέσεις για μια ακόμα φορά. Και αργότερα ίσως, ν' ασχοληθεί με ουσιαστικό τρόπο με τη στοιχειώδη παραγωγή πολιτικής. Τα πυροτεχνήματα, δεν εντυπωσιάζουν κανένα. 

liberal.gr

Άναψε και πάλι «φωτιές» ο Ζουράρις: Είμαστε αποικία… Λίγο χειρότερα από την Ινδία!

Για την ώρα, προσωρινά, καλά κάνουν και λένε οι αριστούχοι ότι θα φύγουν στο εξωτερικό, είπε ο υφυπουργός Παιδείας –  

«Είμαστε υπό χρεοκοπία, και είμαστε αποικία χρέους, μια νικημένη χώρα, και μια νικημένη χώρα υφίσταται τα πάντα» δήλωσε στον ΣΚΑΪ ο υφυπουργός Παιδείας Κώστας Ζουράρις, ερωτηθείς για τη «μεγάλη έξοδο» πτυχιούχων στο εξωτερικό. «Είμαστε λίγο χειρότερα από την Ινδία, και αυτοί το ίδιο πρόβλημα είχαν» επισήμανε δε ο υφυπουργός.

«Σιγά-σιγά μπορεί να επιδιορθωθεί η κατάσταση, για την ώρα προσωρινώς καλά κάνουν και λένε ότι θα φύγουν» έχουμε ξοδέψει 1 εκατ. ευρώ για κάθε αριστούχο για να φτάσουμε τα παιδιά σε κάθε επίπεδο» τόνισε.

ΠΑΣΟΚ: Απορίας άξιο πώς παραμένει στη θέση του ο Ζουράρις

Πάντως, ο Κωστάς Ζουράρις ανέφερε, σύμφωνα με το skai.gr ότι «και εγώ επί 22 χρόνια δίδαξα έξω, και συνέβαλλα στη βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος στη Γαλλία».

ΠΑΣΟΚ: Απορίας άξιο πώς παραμένει στη θέση του Ζουράρις. (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο υφυπουργός Παιδείας δήλωσε ότι έχουν σημειωθεί εν μέρει βελτιώσεις, αυτό όμως δεν σημαίνει συνολική καλυτέρευση. Κατόπιν όμως, αρνήθηκε να μιλήσει για οτιδήποτε άλλο πέραν των στενών καθηκόντων του, ακόμη και όσον αφορά ευρύτερα θέματα του υπουργείου. «Είμαι απολύτως προετοιμασμένος για την οικειοπραγία μου... για το πότε θα ανοίξουν τα σχολεία θα ρωτήσετε τον υπουργό και τον έτερο υφυπουργό» ξεκαθάρισε.

«Έχουμε 56.000 Ελληνόπουλα σε όλο τον πλανήτη που μαθαίνουν ελληνικά και πολλά που δεν είναι και Ελληνόπουλα, αυτή είναι η αρμοδιότητά μου. Είμαι υφυπουργός για την ελληνόγλωσση παιδεία του εξωτερικού» σημείωσε ο Κώστας Ζουράρις.

Real.gr

Σόιμπλε: Κάποια μέρα θα μου στήσουν μνημείο στην Ελλάδα!

Στα σχέδια Σόιμπλε για τη μετατροπή του ESM σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο αναφέρεται η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt σε δημοσίευμά της με τίτλο «Ενα ταμείο για δύσκολους καιρούς».

Όπως σημειώνει η εφημερίδα, «ο Σόιμπλε είναι γνωστός για το καυστικό του χιούμορ. Κάποια μέρα θα του στήσουν μνημείο στην Ελλάδα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για το ότι ανάγκασε τη χώρα να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, φέρεται να είπε την περασμένη εβδομάδα σε προεκλογική συγκέντρωση.

Ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός είναι πεπεισμένος ότι χωρίς μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα δεν θα πετύχει ποτέ».

Σύμφωνα με την Handelsblatt, «η διάσωση της Ελλάδας απασχολεί τον Σόιμπλε πάνω από επτά χρόνια ενώ η χώρα της κρίσης αποτελεί θέμα και σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα.

Μετά τη διαμάχη των τελευταίων χρόνων με το ΔΝΤ για τη συμμετοχή του στη διάσωση της Αθήνας, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει να κρατήσει το ΔΝΤ μελλοντικά εκτός Ευρώπης και αντ΄ αυτού να μετατρέψει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης ESM σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.

Ο ρόλος του  ESM στην πρόληψη κρίσεων στην Ευρωζώνη

Η ιδέα αυτή απασχολεί τον Σόιμπλε εδώ και καιρό και την προωθεί. Σε συνέντευξή του στη Stuttgarter Zeitung εξειδίκευσε τα σχέδιά του αυτά: ο ESM θα πρέπει να παίξει μεγαλύτερο ρόλο στην πρόληψη κρίσεων στην Ευρωζώνη , είπε ο Σόιμπλε.

Αυτό δεν ισχύει μόνον όταν μια χώρα δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, αλλά επίσης «όταν μια τραπεζική κρίση ή μια τεράστια φυσική καταστροφή οδηγούν μια χώρα στα όριά της».

Με τις δηλώσεις του αυτές ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών προκάλεσε αρκετή ανησυχία. Οι ‘φυσικές καταστροφές’ είναι ένας ευρύς όρος. Θα μπορούσε δηλαδή η Ιταλία με κάθε σεισμό να ζητά χρήματα από το ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο;», διερωτάται ο αρθρογράφος.

Ενα ισχυρό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο για καλύτερη εποπτεία

Η εφημερίδα αναφέρεται στη συνέχεια σε χθεσινό δημοσίευμα της Bild που υποστήριξε ότι ο Β. Σόιμπλε προετοιμάζει οικονομική βοήθεια για τις χώρες της νοτίου Ευρώπης από την πίσω πόρτα, πληροφορίες, τις οποίες διέψευσε όμως στο μεταξύ εκπρόσωπός του.

Τα σχέδιά του, σύμφωνα με την ΗΒ, δείχνουν περισσότερο προς την αντίθετη κατεύθυνση. «Ο Σόιμπλε ελπίζει ότι ένα ισχυρό ΕΝΤ θα παρακολουθεί πιο ανεξάρτητα και συνεπώς πιο αυστηρά τους προϋπολογισμούς των χωρών της ΕΕ απ’ ό,τι η πολιτικοποιημένη κατά τον ίδιο Κομισιόν στις Βρυξέλλες.

Ο Σόιμπλε εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να θεμελιώσει με την αναδιοργάνωση του ESM και έναν μηχανισμό για χρεοκοπίες κρατών στην ΕΕ».

Σύμφωνα με την ΗΒ, «ο Σόιμπλε ερωτεύτηκε την ιδέα όχι μόνον γι’ αυτό το λόγο. Η δημιουργία του ΕΝΤ θα ήταν δυνατή χωρίς μεγάλες αλλαγές των συνθηκών, για τις οποίες δεν υπάρχουν πλειοψηφίες στην παρούσα φάση. Εντούτοις μια τέτοια απόφαση θα έστελνε το μήνυμα ότι η εμβάθυνση της νομισματικής ένωσης προχωρά.

Σημείο σύγκλισης με Μακρόν και Μέρκελ

Ειδικά ο οπαδός της Ευρώπης Εμανουέλ Μακρόν αναμένεται να πιέσει μετά τις γερμανικές εκλογές προκειμένου να γίνουν περαιτέρω βήματα εμβάθυνσης.

Το Ταμείο είναι μια από τις ελάχιστες προτάσεις που βρίσκουν τη σύμφωνη γνώμη τόσο του Γάλλου προέδρου όσο και της Γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ.

Προς το παρόν όμως πολλά ερωτήματα παραμένουν ανοιχτά ενώ ο καθένας αντιλαμβάνεται την ιδέα διαφορετικά.

Η προσδοκία των χωρών του Νότου

Την ώρα που οι Γερμανοί βλέπουν στο ΕΝΤ την ευκαιρία να ενισχύσουν τους κανόνες για το χρέος, οι χώρες της νοτίου Ευρώπης ευελπιστούν να αποκτήσουν μέσω του Ταμείου ευκολότερη πρόσβαση σε φρέσκο χρήμα.

«Σίγουρα ο ESM δεν θα αναδιοργανωθεί έτσι ώστε να εγκρίνονται με το παραμικρό χρήματα του ΕΝΤ για μια χώρα» λέει το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών.

«Έχουμε πάντα στο μυαλό μας να μην οδηγηθούμε σε μια κοινοτικοποίηση ρίσκων. Βέβαια κάποτε όλοι πίστευαν ότι και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα οδηγούσε στην οικονομική πειθαρχία στην Ευρώπη.

Επί χρόνια οι Νοτιοευρωπαίοι προσάρμοζαν το σύμφωνο, καταφέρνοντας να εξαιρούν συνεχώς δαπάνες από τα ελλείμματά τους. Στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο ο κίνδυνος θα ήταν να εφευρίσκουν οι χώρες κάθε τόσο νέους δημιουργικούς τρόπους για να αποσπούν χρήματα».

Ποιες εκκρεμότητες μπλοκάρουν την έκδοση νέων συντάξεων

Ενάμιση και πλέον χρόνο μετά την ψήφιση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης (νόμος 4387/2016), σε εκκρεμότητα παραμένουν τουλάχιστον 10 καίριας σημασίας θέματα, μεταξύ των οποίων και κάποια που αποτελούν πρόσκομμα στην οριστική έκδοση νέων συνταξιοδοτικών αποφάσεων.

Σύμφωνα με δημοσίευμά της "Καθημερινή", ένα σημαντικό ποσοστό των συνταξιοδοτικών υποθέσεων που εκκρεμούν, από τις 13 Μαΐου 2016 και μετά, εκτιμάται ότι αφορά περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης. Ομως η αναγκαία εγκύκλιος που θα διευκρινίζει πώς θα αντιμετωπίζονται οι χρόνοι διαδοχικής ασφάλισης, και κυρίως πώς θα υπολογίζεται η τελική σύνταξη, δεν έχει εκδοθεί.

Οι εισηγήσεις που δέχεται το υπουργείο Εργασίας, σύμφωνα με πληροφορίες της "Καθημερινή", είναι να θεωρείται όλος ο χρόνος ασφάλισης ενιαίος και η σύνταξη να υπολογίζεται ωσάν ο μελλοντικός συνταξιούχος να ήταν ασφαλισμένος σε ένα Ταμείο.

Και αυτό, γιατί αν ο χρόνος της διαδοχικής ασφάλισης σταματήσει να υπολογίζεται ως χρόνος συμμετοχής στο ποσόν της σύνταξης και θεωρείται πλέον μόνο θεμελιωτικός, τότε, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι μελλοντικοί συνταξιούχοι κινδυνεύουν με σοβαρές απώλειες.

Διευκρινίσεις απαιτούνται και για το θέμα του υπολογισμού της σύνταξης στην περίπτωση παράλληλης ασφάλισης, ενώ σε "γκρίζα ζώνη" βρίσκονται και οι περιπτώσεις προσαύξησης λόγω καταβολής αυξημένων εισφορών.

Αναγκαία είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς της κοινωνικής ασφάλισης, και η έκδοση διευκρινιστικών οδηγιών στην περίπτωση δικαιώματος για δεύτερη σύνταξη που έχουν κατοχυρώσει κάποιοι "παλαιοί" (πριν από το 1993) ασφαλισμένοι, καθώς οι υπηρεσίες δεν γνωρίζουν αν θα εκδίδεται δεύτερη σύνταξη ή προσαύξηση της πρώτης. Ο νόμος Κατρούγκαλου, πάντως, είναι ξεκάθαρος για ένα σημείο, αυτό που αφορά την εθνική σύνταξη, αποκλείοντας τη δυνατότητα καταβολής δύο εθνικών συντάξεων.

Σύμφωνα με την "Καθημερινή", οδηγίες για τον χειρισμό απαιτούνται και όσον αφορά τις περιπτώσεις υπολογισμού των συντάξεων για ασφαλισμένους που έχουν χρόνο εργασίας και ασφάλισης είτε σε κάποια χώρα της Ε.Ε. είτε εκτός αυτής.

Η καθυστέρηση στην έκδοση των οδηγιών, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Εργασίας, οφείλεται στο γεγονός ότι επιδιώκεται η ενιαιοποίηση των όρων και προϋποθέσεων ασφάλισης και συνταξιοδότησης, που προκύπτουν από μια πανσπερμία διατάξεων, εγκυκλίων και διαφορετικών καθεστώτων ανά Ταμείο ή ακόμη και ανά ασφαλισμένο.

Θέτει όμως σε κίνδυνο το δανειακό πρόγραμμα αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Να σημειωθεί ότι η συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές προβλέπει έκτακτη επιχορήγηση που διατίθεται από αυτό, για να "ξεκολλήσουν" οι απονομές συντάξεων που εκκρεμούν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και για 4 χρόνια, 860 εκατ. ευρώ συν επιπλέον 325 εκατ. ευρώ, με τον χρόνο εκκαθάρισης του συνόλου των αιτήσεων να φθάνει πλέον έως τις 30/06/2018.

Βέβαια, προβλέπεται επίσης ότι για κάθε ένα ευρώ από την επιχορήγηση, ο ΕΦΚΑ θα πρέπει πλέον να πληρώνει 50 λεπτά από τα διαθέσιμά του, προκειμένου να καταβάλλει τις νέες συντάξεις.

Παραμένει δε η πρόβλεψη, εάν δεν απορροφούνται τα χρήματα εντός χρονοδιαγράμματος, να επιστρέφονται στο υπουργείο Οικονομικών. Ήδη, προβλέφθηκε η δημιουργία 100 κλιμακίων - ομάδων, με συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους ανά μήνα, οι οποίοι βέβαια είναι δύσκολο να επιτευχθούν, καθώς έως το τέλος Σεπτεμβρίου θα πρέπει να έχουν εκδοθεί 63.000 οριστικές συνταξιοδοτικές αποφάσεις.          

Αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων για ανέργους (παραδείγματα)

Αποδοχές τουλάχιστον 5 ετών θα πρέπει να έχουν οι ασφαλισμένοι για να πάρουν σύνταξη. Αν δεν τις έχον από το 2002 και μετά, τότε η 5ετία θα μπορεί να συμπληρώνεται και με αποδοχές πριν από το 2002.

Η αλλαγή αυτή προβλέπεται σε διάταξη που ετοιμάζει το υπουργείο Εργασίας τροποποιώντας εκ νέου το νόμο Κατρούγκαλου καθώς σε πολλές περιπτώσεις και κυρίως εξαιτίας της ανεργίας και των λουκέτων πολλοί εργαζόμενοι που είναι κοντά σε ηλικίες συνταξιοδότησης έχουν μείνει χωρίς μισθό και χωρίς σύνταξη για τις εισφορές που κατέβαλλαν στο παρελθόν για 20 ή και 35 έτη.

Το σχέδιο της διάταξης είναι έτοιμο και σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται να περιληφθεί μαζί με άλλες ασφαλιστικές και εργασιακές ρυθμίσεις στο μίνι ασφαλιστικό νομοσχέδιο που πρόκειται να κατατεθεί μέσα στην επόμενη εβδομάδα στη Βουλή.

Με την αλλαγή αυτή επέρχεται μια ουσιώδης μεταβολή στον καθορισμό αποδοχών που θα «μετρούν» για τον υπολογισμό των συντάξεων και υπό προϋποθέσεις μπορεί να πάρουν καλύτερη σύνταξη όσοι συμπληρώνουν μόνο μια 5ετία με πλήρεις αποδοχές παρά όσοι συμπληρώνουν περισσότερα χρόνια.

Ο νόμος 4387/2016 προβλέπει ότι για τις αιτήσεις συνταξιοδότησης που υποβάλλονται από 13/5/2016 και μετά, το ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης υπολογίζεται με το μέσο όρο των μικτών μηνιαίων αποδοχών που είχαν οι εργαζόμενοι από το 2002 έως το προηγούμενο της συνταξιοδότησης έτος.

Στο νόμο δεν προβλέφθηκε όμως ένα ελάχιστο διάστημα αποδοχών που θα απαιτείται και θα λαμβάνεται ως βάση για τον υπολογισμό της σύνταξης στην περίπτωση που οι ασφαλισμένοι δεν είχαν όλα τα έτη εργασίας, αλλά πολύ λιγότερα.

Η αλλαγή αυτή έρχεται τώρα και θα αρκούν οι αποδοχές 5 ετών για να υπολογιστεί η ανταποδοτική σύνταξη, αν δεν συμπληρώνονται λόγω ανεργίας περισσότερα χρόνιαμε μισθούς από το 2002 και μετά.

Η πρόβλεψη μάλιστα είναι και για «αναδρομή» σε αποδοχές ετών και προ του 2002 για να βγουν οι μισθοί μιας 5ετίας.

Αν δηλαδή ένας εργαζόμενος έχει μόνον 3 χρόνια αποδοχές από το 2002 και μετά, τότε τα άλλα 2 χρόνια αποδοχών που θα απαιτούνται για να βγει ο μέσος όρος για τον υπολογισμό της σύνταξης, με την 5ετία, θα αναζητούνται και στα έτη πριν το 2002.

Αν έχει μόνον 5 έτη από το 2002 και μετάτότε δεν θα αναζητούνται αποδοχές παρελθόντων ετών.

Με τη ρύθμιση αυτή ένας ασφαλισμένος που είχε εργασία για 5 ή και 7 έτη προ κρίσης θα βγει με καλύτερη σύνταξη από όσους είχαν εργασία και υπέστησαν μειώσεις μισθών λόγω κρίσης!

Για παράδειγμα:

Ένας ασφαλισμένος που είχε μισθό 2.500 ευρώ από το 2002 ως το 2007 (5 έτη) και συμπλήρωσε 30 έτη τότε αλλά έμεινε άνεργος ή σταμάτησε να ασχολείται μετά το 2010, θα πάρει την ανταποδοτική σύνταξη με το μέσο όρο των αποδοχών που είχε στα έτη 2002 – 2007. Αν ο μέσος όρος βγει στα 2.500 ευρώ για τα 30 έτη που είχε ασφαλιστεί, θα πάρει ανταποδοτική σύνταξη με τον συντελεστή αναπλήρωσης 27,79% επί των συντάξιμων αποδοχών των 2.500 ευρώ. Το ποσό της ανταποδοτικής σε αυτή την περίπτωση βγαίνει 695 ευρώ και με την εθνική σύνταξη των 384 ευρώ θα πάρει 1.079 ευρώ.

Ένας ασφαλισμένος που έχει φέτος 30 χρόνια και αργαζόταν με τον ίδιο μισθό (2.500 ευρώ>) από το 2002 έως το 2009, ενώ μετά το 2010 είχε μείωση αποδοχών στα 1.600 ευρώ, θα βγάλει μικρότερο μέσο όρο αποδοχών, περίπου 2.020 ευρώ.

Οι αποδοχές

Παρότι έχει 15 χρόνια αποδοχών ως το 2017, ο μέσος όρος αποδοχών που θα μετρήσει για την ανταποδοτική σύνταξη πέφτει πιο κάτω γιατί πιάνονται και τα «μνημονιακά» χρόνια που κουρεύτηκαν οι μισθοί.

Με το μέσο όρο των αποδοχών στα 2.020 ευρώ η ανταποδοτική σύνταξη για τα 30 έτη βγαίνει στα 562 ευρώ και με την εθνική σύνταξη το συνολικό ποσό βγαίνει στα 946 ευρώ.

 Ελεύθερος Τύπος

      

DLF: «Μεταξύ υπομονής και παραίτησης» οι Έλληνες

Μια επιτόπια καταγραφή της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα μετά από επτά χρόνια κρίσης επιχειρεί το γερμανικό ραδιόφωνο DLF.

Την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα σήμερα, μετά από επτά χρόνια κρίσης, επιχειρεί να αποτυπώσει σε εκτενές ρεπορτάζ-οδοιπορικό του στην Ελλάδα το γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk (DLF). Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, στην γραπτή εκδοχή του ρεπορτάζ, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του σταθμού, επισημαίνεται ότι «οι χρηματοοικονομική και η κρίση χρέους διαρκούν ήδη πάνω από επτά χρόνια. Η οικονομική κατάσταση εξακολουθεί να είναι κακή».

Ο γερμανός ρεπόρτερ καταγράφει καθημερινές σκηνές από τους δρόμους της Αθήνας και συναντά μεταξύ άλλων νεαρούς ανθρώπους που προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στη δύσκολη πραγματικότητα. Μεταξύ άλλων μιλά με τον Δημήτρη, έναν καλλιτέχνη του δρόμου, ο οποίος αναγκάστηκε να επιστρέψει και πάλι στο πατρικό του σπίτι. Ή με τη Βάλια, μια νεαρή αρχιτέκτονα και μητέρα, που παρά τις εξαιρετικές τις σπουδές δεν μπορεί να βρει δουλειά στον κανονικό της επαγγελματικό τομέα.

Στρατηγικές εξόδου από την κρίση

Το DLF σημειώνει ότι οι Έλληνες ταλαντεύονται «μεταξύ υπομονής και παραίτησης». Όπως αναφέρει, ορισμένοι αντέχουν ακόμη, «ωστόσο πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα (…) έχουν χάσει την υπομονή τους. Παραίτηση, απελπισία αλλά και οργή γίνονται αισθητές κάθε φορά που τα συνδικάτα καλούν σε κάποια μεγάλη διαδήλωση».

Παρά την εμφανώς κακή κατάσταση των ελλήνων πολιτών σήμερα, ο Παναγιώτης Πετράκης, καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, εκτιμά στο DLF ότι υπάρχουν «δημοσιονομικά περιθώρια στην Ελλάδα» και ότι «οι μακροοικονομικές προϋποθέσεις είναι πολύ καλές».

Το ρεπορτάζ διερωτάται «ποιες είναι προϋποθέσεις για μια πραγματική αλλαγή στην Ελλάδα; Πώς μπορεί η χώρα να βγει ταχύτερα και με βιώσιμο τρόπο από την τροχιά της κρίσης;». Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρειάζονται, όπως επισημαίνεται, άνθρωποι σαν τον Κωνσταντίνο Χατζηεμμανουήλ, δήμαρχο της Θάσου, την οποία επισκέφθηκε επίσης το γερμανικό ραδιόφωνο DLF. Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο δήμαρχος διοικεί το νησί που ζει κυρίως από τον τουρισμό, αλλά και τα αγροτικά προϊόντα που παράγει, ενώ παράλληλα προωθεί, για παράδειγμα, πιο οικολογικά και λιγότερο δαπανηρά μοντέλα φωτισμού στη Θάσο.

«Αγαπώ τους Γερμανούς, αλλά…»

Το οδοιπορικό του DLF κλείνει με μια επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ο γερμανός δημοσιογράφος συναντά τον δήμαρχο της πόλης Γιάννη Μπουτάρη στο γραφείο του. Αυτός του επισημαίνει ότι το 2011, όταν ανέλαβε τον δημαρχιακό θώκο της πόλης, ο Δήμος του απασχολούσε 5500 εργαζόμενους, σήμερα είναι 3500. Ο Γιάννης Μπουτάρης τονίζει ότι παρά τις περικοπές έκανε τη δουλειά του και επισημαίνει ότι «πρέπει να δουλεύουμε αποτελεσματικότερα».

Πάντως, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης έχει και ένα μήνυμα για τη Γερμανία. Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ, ο ίδιος έχει στο μεταξύ πολλή εμπειρία από επαφές με συμβούλους και εταίρους από γερμανικούς δήμους και περιφέρειες. Ο Γιάννης Μπουτάρης θεωρεί ότι οι ελληνογερμανικές σχέσεις θα μπορούσαν να είναι καλύτερες και σχολιάζει: «Αγαπώ τους Γερμανούς, αλλά μισώ το ότι νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα καλύτερα. Ο τρόπος που δουλεύουν μου αρέσει. Είναι η ηγέτιδα δύναμη στην Ευρώπη, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι οι άλλες χώρες της ΕΕ δεν θα γίνουν ποτέ γερμανικές. Και οι Γερμανοί δεν θα είναι ποτέ σαν εμάς τους νοτιοευρωπαίους. (…) Συμβουλή μου είναι να μην κάνουμε πάντα μόνο αυτό που θέλουν οι Γερμανοί. Πρέπει να αποφασίζουμε από κοινού».   

euro2day.gr

Ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Πού μπορούν να δουν τα αποτελέσματα οι υποψήφιοι

Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε τα ονόματα των φετινών επιτυχόντων για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.   Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να πληροφορούνται τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων μέσω της ιστοσελίδας https://results.it.minedu.gov.gr/ πληκτρολογώντας: τον οκταψήφιο κωδικό αριθμό τους, τα τέσσερα αρχικά γράμματα των προσωπικών τους στοιχείων (Επώνυμο – Όνομα –Πατρώνυμο - Μητρώνυμο).  

Ταυτόχρονα, τα αποτελέσματα έχουν αποσταλεί ηλεκτρονικά στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, προκειμένου να προωθηθούν στα σχολεία ευθύνης τους, να εκτυπωθούν και να αναρτηθούν οι ονομαστικές καταστάσεις των επιτυχόντων στα Λύκεια, εντός της ίδιας ημέρας.

Παράλληλα, ανακοινώθηκαν και τα αποτελέσματα των εισαγόμενων με τις ειδικές κατηγορίες των αλλοδαπών-αλλογενών (αποφοίτων Λυκείων εκτός Ε.Ε.) και των αποφοίτων Λυκείων ή αντίστοιχων σχολείων Κρατών-Μελών της Ε.Ε στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τα ανωτέρω αποτελέσματα έχουν αναρτηθεί στην ίδια ιστοσελίδα του υπουργείου.   Οι βάσεις 

Δείτε ΕΔΩ τις βάσεις για τα ΓΕΛ - Ημερήσια

Δείτε ΕΔΩ τις βάσεις για τα ΓΕΛ - Εσπερινά

Δείτε ΕΔΩ τις βάσεις για τα ΕΠΑΛ - Ημερήσια

Δείτε ΕΔΩ τις βάσεις για τα ΕΠΑΛ - Εσπερινά

Δείτε ΕΔΩ τις βάσεις για το 10% - ΕΠΑΛΑ 2015

Δείτε ΕΔΩ τις βάσεις για το 10% - ΕΠΑΛ 2016  

www.lifo.gr        

Η αποενοχοποίηση του Ναζισμού

Για το ναζισμό «το κράτος είναι ένας φυλετικός οργανισμός, όχι ένας οικονομικός οργανισμός», όπως έλεγε ο Χίτλερ στο Mein Kampf το 1942.

Η ναζιστική ιδεολογία είναι φυλετική, στον πυρήνα της έχει το ιδεολόγημα περί ανώτερων και κατώτερων φυλών, των μη καθαρών, των μιαρών που προέκυψαν από τις επιμειξίες. Η ανώτερη Αρεία Φυλή, δηλ. η γερμανική και οι συγγενείς τους, έχουν φυσικό δικαίωμα όχι μόνο να εκμεταλλεύονται ή να καταπιέζουν ή να υποδουλώνουν τις κατώτερες αλλά να τις εξαφανίζουν από προσώπου γης. Σύμφωνα με τον Ντεριντά στο βιβλίο του περί Συγχώρεσης «για τον Γερμανό, το έγκλημα του Εβραίου είναι ανεξιλέωτο», δηλαδή απαράγραπτο. Το έγκλημά του συνίσταται στο γεγονός ότι απλώς και μόνο υπάρχει.

Το έγκλημα του ναζισμού δεν είναι μόνο ποσοστικό έτσι ώστε να συγκρίνεται με άλλα παρόμοια μαζικά εγκλήματα. Έχει ιδιαίτερο απεχθή χαρακτήρα. Ο ναζισμός έχοντας σαν ιδεολογικό υπόβαθρο τον φυλετισμό, εκμεταλλεύτηκε τις τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις, και δημιούργησε όχι απλώς στρατόπεδα συγκέντρωσης ή εργασίας, αλλά βιομηχανία θανάτου, μία βιομηχανία που έβαζε μέσα ανθρώπους και έβγαζε σε ορισμένες περιπτώσεις σαπούνι ή καπνοσακούλες από ανθρώπινο δέρμα. Και φυσικά χρησιμοποιούσε τους ανθρώπους για πειράματα προκειμένου να εξελίξει την τεχνολογία της εποχής. Γι αυτό και ο Τζώρτζ Στάινερ στο βιβλίο του «ο Πύργος του Κυανοπώγωνα», λέει ότι ο δυτικός πολιτισμός δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπλύνει το άγος και όνειδος του ναζισμού.

Τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως μετά την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ, γίνονται προσπάθειες αποενοχοποίησης του ναζισμού μέσα από την σύγκρισή του με τον σταλινισμό ή χειρότερα με τον κομμουνισμό. Φυσικά ο κομμουνισμός ακόμη και στην σταλινική εκδοχή του δεν έχει καμία σχέση με το ναζισμό, τον οποίο πολέμησε και νίκησε με βαρύ τίμημα αίματος, λυτρώνοντας τον κόσμο από την κτηνωδία. Η τοποθέτηση των δύο στο ίδιο κάδρο, έστω και αν αναγνωρίζονται οι ιδεολογικές διαφορές τους είναι μία προσπάθεια αφενός να ενοχοποιηθεί ο κομμουνισμός σαν ιδεολογία και πρακτική και μαζί όλη η κουλτούρα των δικαιωμάτων και της ταξικής πάλης και να απενοχοποιηθεί ο ναζισμός. Συμπίπτει αυτή η προσπάθεια αποενοχοποίησης με την άνοδο ξανά της Γερμανίας στο ευρωπαϊκό και διεθνές προσκήνιο. Στο βιβλίο του «Ναζισμός και Γερμανικός χαρακτήρας», - ένας άλλος μεγάλος διανοούμενος του 20ου αιώνα ο Νόρμπερτ Ελίας - υποστηρίζει ότι ο ναζισμός μπόρεσε να αναπτυχθεί στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του γερμανικού εθνικού χαρακτήρα - κυρίως στην προσήλωσή του λαού στην εκάστοτε ηγεσία του. Γιατί ο ναζισμός δεν είναι απλώς μία μορφή φασισμού. Ίσως με το μόνο που μπορεί να συγκριθεί είναι με τα καπιταλιστικά καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής, όπως του Πινοσέτ στην Χιλή -νεοφιλελεύθερο ως προς την οικονομική του πολιτική μετά την συνεργασία του με την σχολή του Σικάγο του Μίλτον Φρίντμαν- που εφάρμοσαν μαζικές τακτικές εξαφάνισης αντιφρονούντων. Πώς θα ένιωθαν άραγε οι φιλελεύθεροι αν η ΕΕ καθιέρωνε ημέρα μνήμης για τα θύματα του καπιταλισμού ή του φιλελευθερισμού - όχι των δικτατορικών ή απολυταρχικών καθεστώτων.

Μέσα σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο προκαλεί εντύπωση η αντίδραση της αντιπολίτευσης στην άρνηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να συμμετάσχει στην «Ημέρα μνήμης των εγκλημάτων του ναζισμού και του κομμουνισμού», που διοργάνωσε η Εσθονική προεδρία της ΕΕ. Για την ιστορία στο πολύ καλό άρθρο του στον «Ημεροδρόμο», ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, παρέθεσε πληθώρα στοιχείων για το πως στην χώρα αυτή της Βαλτικής τιμώνται ακόμη μέχρι σήμερα τα εσθονικά τάγματα των SS που έδρασαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των αντίστοιχων γερμανικών. Φυσικά και δεν συνιστά διεθνή απομόνωση η υπεράσπιση των αρχών και αξιών της χώρας, έναντι μάλιστα της Εσθονίας. Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μετέβαλαν την στάση τους, σε σχέση με την θέση τους το 2009 όταν είχαν αρνηθεί να ψηφίσουν σχετικό ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου που είχε φέρει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που όλως τυχαίως ελέγχεται και τότε και τώρα από τα γερμανικά συντηρητικά κόμματα.

Έχει ενδιαφέρον η σύγκριση της θέσης που είχε πάρει τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και αυτή που πήρε πριν από μερικές ημέρες για το ίδιο θέμα. Τι άλλαξε άραγε; Όπως και η θέση που είχε πάρει ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής σε σχέση με την τωρινή του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Προφανώς για ορισμένους η αντιπολίτευση κατά του ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποιεί κάθε μέσο και κάθε κριτική. Όχι όμως και να φθάνει μέχρι την αποενοχοποίηση του ναζισμού και την απαξίωση του διεθνούς αριστερού κινήματος. Τότε εκτρέπεται σε πόλεμο δίχως κανένα πλαίσιο αρχών και αξιών. Και όπως είχε πει και ο Μάνος Χατζηδάκις, όταν το πρόσωπο του κτήνους δεν μας τρομάζει έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε.

Σπύρος Γκουτζάνης

ΑΠΕ ΜΠΕ

 alfavita.gr