Ποιον ενδιαφέρουν αυτές οι εκλογές;

του Γιάννη Παντελάκη

Αν κρίνουμε από τη τηλεθέαση του πρώτου ντιμπέιτ μεταξύ των εννέα υποψηφίων για την κεντροαριστερά (μικρότερη από 3%), το ενδιαφέρον της κοινωνίας είναι μάλλον περιορισμένο. Παρότι στην εποχή μας το ενδιαφέρον αυτό μπορεί να εκδηλώνεται και μέσα από άλλους διαύλους (ιδιαίτερα το διαδίκτυο αλλά όχι μόνο), είναι φανερό πως οι εξελίξεις αυτές φαίνεται ν' αφορούν αθροιστικά λίγους από το σύνολο των ψηφοφόρων. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι που σίγουρα έχουν έντονο και μεγάλο ενδιαφέρον γι αυτές τις εκλογές. Οι κ.Τσίπρας και Μητσοτάκης.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία, έχουν κάθε λόγο για να έχουν στραμμένα τα μάτια τους στις εκλογές της 12ης και 19ης Νοεμβρίου. Για διαφορετικούς αλλά απόλυτα υπαρκτούς λόγους. Το ενδιαφέρον, δεν περιορίζεται μόνο στις ενδεχόμενες μελλοντικές κυβερνητικές ή άλλες συμμαχίες που μπορούν να συνάψουν τα δυο αυτά κόμματα με τον νέο φορέα, επεκτείνεται και πέρα από αυτή την παράμετρο. Αφορά κυρίως στις επόμενες εκλογές, οπότε και αν αυτές πραγματοποιηθούν και τον βαθμό επιρροής εν δυνάμει ψηφοφόρων των δυο κομμάτων εξουσίας από τον νέο φορέα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει κάθε λόγο να φοβάται την μεγέθυνση της εκλογικής επιρροής του νέου φορέα. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήταν το πρώτο θύμα του. Η μεγάλη δεξαμενή από την οποία θα προσδοκά να αλιεύσει ψηφοφόρους ο νέος φορέας, θα είναι αυτή των απογοητευμένων κυρίως ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Ψηφοφόροι κάθε είδους, πρώην παραδοσιακοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, ανέντακτοι που κινούνται μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και αριστεράς, υποστηρικτές της ανανεωτικής αριστεράς που γοητεύτηκαν στις τελευταίες εκλογές από τον ΣΥΡΙΖΑ, απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ με ισχυρό το αντιδεξιό σύνδρομο και ελάχιστες πιθανότητες να επιλέξουν τη Ν.Δ., υποστηρικτές του λεγόμενου μεσαίου χώρου κ.ο.κ. Αν ο εκλεγμένος επικεφαλής της κεντροαριστεράς, καταφέρει να συσπειρώσει ψηφοφόρους πέρα από το στενό ακροατήριο των εκλογών του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ εχει σοβαρούς λόγους για ν' ανησυχεί.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τη Ν.Δ. αν και εκεί ο προβληματισμός, αφορά σ' ένα άλλο επίπεδο. Υπάρχουν αρκετοί ψηφοφόροι οι οποίοι δεν ανήκουν παραδοσιακά σ' αυτήν, αλλά την επέλεξαν στις τελευταίες εκλογές του Σεπτεμβρίου με μια αντι-ΣΥΡΙΖΑ λογική. Και υπάρχει και σήμερα, ένα ποσοστό ψηφοφόρων με ανάλογα χαρακτηριστικά (δεν πρόκειται για παραδοσιακούς δεξιούς δηλαδή) οι οποίοι δεν βλέπουν αρνητικά την στήριξη του Μητσοτάκη αρκεί να απομακρυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία. Ένα μικρό έστω δείγμα αυτών των ανθρώπων, καταγράφηκε στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ., όπου άνθρωποι από άλλους-εκτός Ν.Δ.- χώρους πήραν μέρος σ' αυτές. Ο νέος φορέας, με ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί να λειτουργήσει ελκυστικά για τους ψηφοφόρους αυτούς και ν ανακόψει την πιθανή πορεία τους προς τη Ν.Δ.

Βέβαια, όλα αυτά θα έχουν κάποια αξία, αν ο επικεφαλής του νέου αυτού σχήματος καταφέρει να λειτουργήσει αφενός μεν ενωτικά στον ίδιο τον φορέα αθροίζοντας τις δυνάμεις όλων των εκφράσεών του, αφετέρου να δημιουργήσει την εικόνα ενός κόμματος το οποίο αποτελεί πραγματικά μια τρίτη λύση και θα δείχνει ένα τρίτο δρόμο. Για να επιτευχθεί αυτό (δεδομένου της απουσίας μιας ισχυρής προσωπικότητας που θα λειτουργούσε ελκυστικά), είναι απαραίτητη μια εναλλακτική πρότασης διακυβέρνησης της χώρας με συγκεκριμένα και σαφή χαρακτηριστικά και ορατές διακρίσεις από αυτές των δυο κομμάτων εξουσίας. Σ' ένα μνημονιακό περιβάλλον μιας χώρας σε πολύπλευρη κρίση, κάτι τέτοιο μοιάζει θεαματικά δύσκολο…

liberal.gr

   

   

Ηandelsblatt: Η σκιά του φόβου πάνω από την Αθήνα -Κλιμακώνεται το κύμα βίας

Το κλίμα βίας κλιμακώνεται στην Αθήνα και μετά βίας περνά μία εβδομάδα χωρίς επεισόδια, γράφει η Ηandelsblatt.

«Αναρχικοί εκτοξεύουν βόμβες μολότοφ, δολοφόνοι πυροβολούν από μοτοσικλέτες. Η Αθήνα βιώνει ένα κύμα βίας και ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορείται ότι η κυβέρνησή του δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια των πολιτών», επισημαίνει.

Η γερμανική εφημερίδα έκανε εκτενές ρεπορτάζ για τα συχνά επεισόδια στην Αθήνα, με αφορμή την επίθεση με καλάσνικοφ στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, το απόγευμα της Δευτέρας. Με την επίθεση αυτή, σημειώνει το δημοσίευμα, κλιμακώνεται το κύμα βίας που έχει ενταθεί στην Αθήνα τους τελευταίους μήνες.

«Ολοένα περισσότερες ομάδες κουκουλοφόρων αναρχικών κάνουν την πόλη ανασφαλή, σπάνε καταστήματα, καίνε αυτοκίνητα και διώχνουν τους τουρίστες. Ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης βλέπει μια ''σκια φόβου'' πάνω από την πόλη του. Το επίκεντρο των επεισοδίων είναι τα Εξάρχεια. Οι περισσότερες τράπεζες έχουν κλείσει τα υποκαταστήματά τους εκεί και πολλοί επιχειρηματίες εγκατέλειψαν τα μαγαζιά τους», επισημαίνει η Ηandelsblatt, σημειώνοντας ότι οι αστικές συγκοινωνίες αποφεύγουν την περιοχή μετά την πυρπόληση πολλών λεωφορείων, ενώ υπογραμμίζει ότι οι αναρχικοί και οι έμποροι ναρκωτικών έχουν το πάνω χέρι στα Εξάρχεια.

«Σε μεγάλο βαθμό η αστυνομία έχει αποσυρθεί από την απαγορευμένη ζώνη. Ο αστυνομικός Βασίλης Ντούμας περιγράφει τα Εξάρχεια ως ''γκέτο ανομίας''. ''Αν πάμε εκεί, δεν θα βγούμε ζωντανοί'', δηλώνει».

Εξαπλώνονται τα επεισόδια

Η βία των Εξαρχείων εξαπλώνεται στις γύρω περιοχές του κέντρου της Αθήνας, γράφει η γερμανική εφημερίδα, κάνοντας αναφορά στο περιστατικό με Αυστραλό τουρίστα που ξυλοκοπήθηκε στην Ερμού μπροστά στη σύζυγο και την κόρη του από τέσσερις κουκουλοφόρους. «Μία ημέρα αργότερα, περίπου 150 αναρχικοί έσπασαν τις βιτρίνες πάνω από 40 καταστημάτων στον ίδιο δρόμο και κατέστρεψαν ΑΤΜ».

Κάθε εβδομάδα επεισόδια

Μετά βίας περνά μία εβδομάδα χωρίς επεισόδια στην Αθήνα, γράφει η γερμανική εφημερίδα. «Μασκοφόροι νεαροί πετούν φλεγόμενα μπουκάλια, πυρπολούν παρκαρισμένα αυτοκίνητα και φτιάχνουν οδοφράγματα με φλεγόμενους κάδους. Πολλοί καταστηματάρχες στο κέντρο δεν μπορούν να ασφαλίσουν πλέον τις επιχειρήσεις τους ή το κάνουν με αστρονομικά ποσά, σύμφωνα με τον Νίκο Κουγιουμτζή, του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών».

Η παρέμβαση Βούτση

Κάνοντας αναφορά στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης για τον Νίκο Τόσκα, το δημοσίευμα σημειώνει ότι τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ συμπαρίσταται ανοιχτά σε αριστερούς εξτρεμιστές, ενώ επισημαίνει και το περιστατικό με την εισβολή του Ρουβίκωνα στη Βουλή.

«Ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, παρενέβη τηλεφωνικά και προσωπικά διέταξε την απελευθέρωση των συλληφθέντων. Μία εντυπωσιακή παρέμβαση στο έργο της αστυνομίας και του εισαγγελέα», γράφει η Handelsblatt.

Η στάση του Τσίπρα

Το δημοσίευμα καταλήγει κάνοντας αναφορά στο γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε στη Βουλή τα στατιστικά για την εγκληματικότητα, χωρίς όμως να κάνει αναφορά στη δράση των αναρχικών. Και σχολιάζει το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός έδωσε εντολή μετά την επίθεση στο ΠΑΣΟΚ.

«Το βράδυ της Δευτέρας ο κ. Τσίπρας τηλεφώνησε στον κ. Τόσκα και διέταξε την ''άμεση διαλεύκανση'' της υπόθεσης. Πραγματικά, είναι εντυπωσιακό ότι για αυτό απαιτείται εντολή από τον αρχηγό της κυβέρνησης», καταλήγει η γερμανική εφημερίδα.

iefimerida.gr  

Ισόβια στον πρώην ταμία του δήμου Γαύδου για υπεξαίρεση-μαμούθ

Την ποινή των ισοβίων, της 14ετούς κάθειρξης και του χρηματικού προστίμου των 300.000 ευρώ επέβαλε το Τριμελές Κακουργιοδικείο Χανίων στον πρώην ταμία της ακριτικής Γαύδου, ο οποίος κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου για την υπεξαίρεση ποσού 530.000 ευρώ κατά τη χρονική περίοδο από το 2008 έως και το 2011.

Οι κατηγορίες που βάρυναν τον καταδικασθέντα ήταν αυτές της υπεξαίρεσης, της πλαστογραφίας μετά χρήσεως και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.

Εκτός από τον πρώην ταμία, στο εδώλιο κάθισε και ο πρώην δήμαρχος του ακριτικού νησιού, ο οποίος κρίθηκε αθώος.

Νωρίτερα στην αγόρευση του ο εισαγγελέας έδρας είχε ζητήσει να κριθεί ένοχος ο πρώην ταμίας και αθώος ο τότε δήμαρχος Γαύδου.

 reporter.gr

Νεκρά 26 κορίτσια πρόσφυγες στη Μεσόγειο - Φόβοι για βασανισμούς

Στη θάλασσα της Μεσογείου,στην οποία τα τελευταία χρόνια καθρεφτίζεται η πιο τραγική διάσταση του προσφυγικού ζητήματος, νεκρά βρέθηκαν 26 κορίτσια ηλικίας από 14 - 18 ετών, την Κυριακή. Πρόσφυγες από Νίγηρα και Νιγηρία πνίγηκαν κατά το ταξίδι τους από τη Λιβύη προς την Ευρώπη και μαζί με τον πνιγμό χάθηκε το όνειρο για μια νέα αρχή.

Θρίλερ επικρατεί τις τελευταίες ώρες σχετικά με τα αίτια των θανάτων, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι και οι 26 σοροί ανήκαν σε κορίτσια. Διερευνάται το ενδεχόμενο οι έφηβες να υπέστησαν βασανισμούς ή σεξουαλική κακοποίηση, δήλωσε η επικεφαλής της αστυνομίας στο Σαλέρνο, ανοίγοντας μεγάλη συζήτηση σχετικά με τον εφιάλτη που βιώνουν χιλιάδες ανήλικοι πρόσφυγες. Η κακομεταχείριση την οποία υφίστανται πρόσφυγες στη Λιβύη έχει ακόμη τεθεί αρκετές φορές επί τάπητος.

Τα άψυχα κορμιά των εφήβων βρέθηκαν σε μια λαστιχένια βάρκα, από αυτές που προδίδουν την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η προστασία ανθρώπων από εμπόλεμες ζώνες. Οι εικόνες από το σημείο της τραγωδίας μαρτυρούν τον απόλυτο πόνο: Επιζώντες να κρέμονται από τα απομεινάρια της βάρκας και δίπλα τους να πλέουν τα άψυχα κορμιά των κοριτσιών.

Ώρες αγωνίας πέρασαν εκατοντάδες πρόσφυγες, την τελευταία εβδομάδα στη Μεσόγειο, όπου διεξήχθησαν τέσσερις επιχειρήσεις διάσωσης και 400 βγήκαν ζωντανοί. Ανάμεσά τους 90 γυναίκες, 52 παιδιά και ένα αδύναμο βρέφος.

in.gr

Αύξηση των εικονικών διαζυγίων λόγω ΕΝΦΙΑ και επιδομάτων

Ολοένα και περισσότερα ζευγάρια δηλώνουν πως βρίσκονται σε διάσταση για να ξεφύγουν από την εφορία και τις τράπεζες, για να έχουν έκπτωση 50% στον ΕΝΦΙΑ και στο ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά και για να εισπράξουν κοινωνικά επιδόματα.

Την ίδια στιγμή, τα διαζύγια καταγράφουν αύξηση πάνω από 20%, σε σχέση με τα χρόνια πριν την κρίση.

Μετά το διαζύγιο, οι σύζυγοι υποχρεωτικά υποβάλλουν χωριστές φορολογικές δηλώσεις. Συνήθως, σε μια τέτοια περίπτωση η σύζυγος αναλαμβάνει την επιμέλεια των παιδιών, εμφανίζεται στη φορολογική δήλωση να προστατεύει ένα ή δύο παιδιά και να έχει χαμηλό ή ακόμη και μηδενικό εισόδημα. Με ένα χαμηλό εισόδημα αποκτά πρόσβαση στα κοινωνικά επιδόματα, ενδεχομένως και στο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, αλλά και εκπτώσεις στους λογαριασμούς της ΔΕΗ μέσω του κοινωνικού τιμολογίου και στον ΕΝΦΙΑ.

Μεγάλη προστασία παρέχει το διαζύγιο από τις κατασχέσεις της εφορίας για όσους χρωστούν στο Δημόσιο. Αν και δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών επιβάλλονται στον ΑΦΜ του οφειλέτη και όχι της συζύγου, ωστόσο υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που μπλοκάρονται κοινοί λογαριασμοί ή που η σύζυγος βρίσκεται αντιμέτωπη και αυτή με τη δέσμευση του λογαριασμού, λόγω πολύ μεγάλων χρεών του συζύγου σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.

Επιπρόσθετα το διαζύγιο προστατεύει από τους πλειστηριασμούς ακίνητων και τις κατασχέσεις της εφορίας. Το εικονικό διαζύγιο είναι για πολλούς λύση για την προστασία όχι μιας αλλά δύο κατοικιών από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, καθώς μετά το «χωρισμό» κάθε κατοικία (η κύρια και μια δευτερεύουσα ή εξοχική) εμφανίζεται ως η κύρια κατοικία του κάθε συζύγου.

Να σημειωθεί πως τα εικονικά διαζύγια είναι συνηθισμένα σε περιπτώσεις επιχειρήσεων που βρίσκονται στο κατώφλι της χρεοκοπίας, που επιβαρύνονται με υψηλές φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις και χρωστούν μεγάλα ποσά σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία. Σε αυτή την περίπτωση το διαζύγιο ουσιαστικά απαλλάσσει το δεύτερο μέλος της οικογένειας, γλιτώνει από το μπλοκάρισμα του τραπεζικού λογαριασμού και της έκδοσης φορολογικής ενημερότητας.

  

Στο ΣτΕ κατα του Γ. Σταθάκη προσφεύγει η Ελληνικός Χρυσός ..!

Μετά από μία περίοδο... ανακωχής, κυβέρνηση και Ελληνικός Χρυσός δίνουν συνέχεια στην κόντρα τους, με την εταιρεία να προσφεύγει στο ΣτΕ εναντίον του Γιώργου Σταθάκη.

Συγκεκριμένα, η Ελληνικός Χρυσός ζητεί να ακυρωθεί ως παράνομη η άρνηση του υπουργού για παράταση ενός έτους της άδειας εγκατάστασης μηχανολογικού εξοπλισμού των βοηθητικών εγκαταστάσεων και υποδομών εξυπηρέτησής της στα μεταλλεία, στις Σκουριές.

Η προηγούμενη άδεια που είχε δοθεί, έχει λήξει από τα τέλη του περασμένου Μαρτίου.

Η άδεια εγκατάστασης, αφορά μεταξύ άλλων το παρασκευαστήριο σκυροδέματος, την εγκατάσταση ανεμιστήρων για τον αερισμό της στοάς του υπόγειου μεταλλείου και την ηλεκτροδότηση και όπως επισημαίνει η εταιρεία, είναι απαραίτητη για την πρόοδο των εργασιών στις Σκουριές. 

Το πλεονέκτημα του Τσίπρα…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο Τσίπρας, έχει ένα πλεονέκτημα που οι άλλοι δεν έχουν. Για την ακρίβεια, υστερούν σ' αυτό. Οσμίζεται αυτό που υπάρχει στην ατμόσφαιρα και είναι ικανός με μια κίνηση να μετατρέψει μια απόλυτα αρνητική για τον ίδιο κατάσταση, σε θετική. Η αποτελεσματικότητά του στη δημιουργία εντυπώσεων, είναι μοναδική. Αν δεν είχε ασχοληθεί με την πολιτική, θα έκανε εξαιρετική καριέρα στην πολιτική επικοινωνία, αρκεί οι πελάτες του να ήταν αρκετά κυνικοί για ν' ακολουθούν τις συμβουλές του. Το έλλειμμα προσωπικής συγκρότησης, η μειωμένη πολιτική ηθική, ακόμα και τα ολοφάνερα ψέμματα, καλύπτονται μ' ένα μαγικό λες τρόπο, από μια κίνηση που θα κάνει κάθε φορά η οποία θα ενθουσιάσει θεαματικά πολλούς. Μερικές φορές ακόμα και ορκισμένους εχθρούς του.

Ειδικά το τελευταίο, αναδείχθηκε με την (επικοινωνιακά) εμπνευσμένη κίνησή του να καλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου τον μικρό Αμιρ και να του δώσει τη σημαία. Η θετική υποδοχή που είχε η πράξη του αυτή, ξεπέρασε το συνήθες ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και έφτασε μέχρι σε εντελώς αντίθετους πολιτικούς χώρους. Αν κάποιος παρατηρούσε τις αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα εντυπωσιαζόταν από χρήστες που έγραφαν για το θετικό πρόσημο που είχε η προχθεσινή του πρωτοβουλία με τον εντεκάχρονο Αφγανό και οι οποίοι αμφιβάλω αν έχουν εκφράσει άλλη φορά καλό λόγο για τον πρωθυπουργό.

Παρ ότι η επιτυχία της υποκατάστασης της παραγωγής πολιτικής από το πολιτικό μάρκετινγκ, δεν είναι ιδιαίτερα τιμητική για την κοινωνία στην οποία απευθύνεται (και η οποία ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό), δεν παύει ν αποτελεί μια αλήθεια. Η οποία, αφορά σε πολλές Δυτικές κοινωνίες. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι στην επιλογή «συμβολισμός ή ουσία», περιορίζονται στο πρώτο. Μοιάζει να τους αρκεί, ενδεχομένως να είναι απόλυτα απογοητευμένοι από το δεύτερο, να μην έχουν πια ιδιαίτερες προσδοκίες και μη έχοντας άλλο δρόμο που θα απαντήσει στα πολιτικά τους διλήμματα, απαντούν περίπου πως «κάτι είναι κι αυτό». Ο συμβολισμός.

Ο συμβολισμός συνοδεύει τον Τσίπρα σε κάθε του κίνηση. Από την πρώτη ημέρα τον Ιανουάριο του 2015 που κέρδισε τις εκλογές. Η πρώτη του κίνηση, ήταν να επισκεφτεί το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, κάτι που οδήγησε πολλούς να παραληρούν και ένα καθηγητή με πλούσια προϊστορία στο ΠΑΣΟΚ να γράφει ότι του θύμισε την γονυκλισία του Βίλι Μπράντ στο εβραϊκό μνημείο της Βαρσοβίας. Δεν είμαι σίγουρος αν ο ίδιος άνθρωπος (ο καθηγητής) που τότε θεωρούσε τον Τσίπρα σαν συνεχιστή του Μακάριου, του Κάστρο και του Αλιέντε, εξακολουθεί να έχει την ίδια άποψη μετά τις πολιτικές γονυκλισίες του Τσίπρα στον Τράμπ. Αλλά δεν έχει και σημασία. Αν δεν το κάνει ο καθηγητής το κάνουν πολλοί άλλοι.

Η κίνηση με τον Αμιρ που υποδέχτηκε ο Τσίπρας, σε πρώτο επίπεδο περιέχει ένα θετικό συμβολισμό. Σε δεύτερο επίπεδο ο συμβολισμός ακυρώνεται. Σαν τον Αμιρ, υπάρχουν χιλιάδες προσφυγόπουλα που βιώνουν άθλιες συνθήκες και ρατσιστικές συμπεριφορές κυρίως στους κατ' ευφημισμό χώρους φιλοξενίας στη Μόρια και αλλού. Εκεί οπού τον περυσινό χειμώνα χάθηκαν ανθρώπινες ζωές για τις οποίες, όχι απλά κανένας δεν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, αλλά ο αρμόδιος υπουργός (Μουζάλας) προτείνεται από την κυβέρνηση για επίτροπος ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι οι συνθήκες στους καταυλισμούς δεν συνδέονται με την έλλειψη πόρων – έως τώρα έχουν διατεθεί 450 εκατ. από την Ε.Ε. και υπάρχουν επιπλέον πόροι ανεκμετάλλευτοι – αλλά με την κυβερνητική αδιαφορία; Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί, περιορίζονται στο πρώτο επίπεδο και με τη βοήθεια της κυβερνητικής προπαγάνδας αφήνουν στην άκρη το δεύτερο.

Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών, υπάρχουν εδώ και τουλάχιστον δυο χρόνια. Μόλις χθες ο Βρετανικός Guardian, τις περιέγραψε μ ένα χαρακτηριστικό τρόπο. Έγραψε ότι οι πρόσφυγες έχουν φτάσει στο σημείο να εύχονται να αρρωστήσουν για να καταφέρουν να φύγουν από τα νησιά και οι γυναίκες να μείνουν έγκυες ώστε να μπουν στην κατηγορία των ευπαθών ομάδων. Οι καταγγελίες γι αυτές τις συνθήκες, έχουν αναφερθεί σχεδόν σε όλες τις εκθέσεις μεγάλων οργανώσεων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κυβέρνηση, ήταν αρκετά στριμωγμένη για το θέμα αυτό με την έννοια ότι είχε χάσει την έξωθεν (του ακροατηρίου της δηλαδή) καλή μαρτυρία στο θέμα διαχείρισης των προσφύγων.

Αυτό την ενδιαφέρει άλλωστε, οι εντυπώσεις και όχι η ουσία. Ο Τσίπρας έκανε μια κίνηση η οποία δεν περιορίζεται σε μια απάντηση στους όποιους ρατσιστές και ξενοφοβικούς. Αλλά γενικότερα στην μεταχείριση των προσφύγων. Ένα υποτιθέμενο ενδιαφέρον γι αυτούς. Και όπως φάνηκε, η κίνηση πέτυχε, είχε σχετικά καλά αποτελέσματα. Η ΕΡΤ και τα φιλικά στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα, εδώ και δυο ημέρες ξεκινούν τα δελτία τους με την «κίνηση υψηλού συμβολισμού». Να επισκεφτούν ένα χώρο διαμονής προσφύγων και να κάνουν ρεπορτάζ για τις συνθήκες διαβίωσης όπως αρκετά ξένα ενημέρωσης, δεν τους περνάει καν από το μυαλό.

Ο Τσίπρας, μπορεί με την ίδια ευκολία που παζάρευε με τους δανειστές την τύχη των προσφύγων ως αντάλλαγμα για μια καλύτερη συμφωνία, να κάνει θεαματικές επικοινωνιακά κινήσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση. Πρόκειται για την ευκολία να φωνάζει τον Αμιρ στο Μέγαρο Μαξίμου, να καλεί τους φωτογράφους για να τον αποθανατίσουν και να τουιτάρει σχετικά. Ο Τσίπρας ξέρει να πουλάει οτιδήποτε, είναι εξαιρετικά καλός σ' αυτό...    

liberal.gr

Όχι ρε κλέφτες! Δεν πληρώνω

Υπάρχει τρόπος να αντιδράσει η μεσαία τάξη και να ανατρέψει τους κλέφτες, που της ρουφάνε το αποτέλεσμα του κόπου της; Υπάρχει. Αλλά, για να γίνει πράξη αυτή η αντίδραση και να δώσει καρπούς χρειάζεται ένας παράγοντας: Μια μεσαία τάξη με συνείδηση πολιτών και όχι συνείδηση ραγιάδων. Μια μεσαία τάξη με ταξική συνείδηση.

Τα πράγματα είναι απλά. Η μεσαία τάξη, όπως και όλοι οι πολίτες, φορολογούνται για συγκεκριμένους λόγους. Δεν φορολογούνται για να μαζεύει λεφτά η κάθε κυβέρνηση. Το προβλέπει το Σύνταγμα, δεν είναι θεωρία.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν σχολεία και δασκάλους. Και δεν έχουν. Τα σχολεία είναι κρύα, σαράβαλα, ασυντήρητα, ανασφαλή. Και οι δάσκαλοι είναι ανεπαρκείς. Και σε αριθμό και σε απόδοση σε μεγάλο βαθμό.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν νοσοκομεία, γιατρούς, νοσηλευτές, υλικά και φάρμακα. Και δεν έχουν. Τα νοσοκομεία είναι μισοερειπωμένα, με υποδομές απαρχαιωμένες, υλικά που παλιώνουν σε αποθήκες, γιατρούς κακοπληρωμένους, νοσηλευτές λίγους, αναλώσιμα σπάνια και φάρμακα σε έλλειψη ή πανάκριβα.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν ασφάλεια. Και δεν έχουν. Με μια αστυνομία ανύπαρκτη εκεί που χρειάζεται, δηλαδή στις γειτονιές, στα χωριά και στο δρόμο σε 24ωρη βάση. Με μια αστυνομία ελλιπή σε αριθμό και υλικά. Μια αστυνομία απούσα από την καθημερινότητα του πολίτη.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν μια δικαιοσύνη που να τους προστατεύει από τους ανέντιμους, τους κλέφτες, τους απατεώνες, τους ισχυρούς. Και δεν έχουν. Γιατί η δικαιοσύνη σέρνεται με τέτοιους ρυθμούς που λειτουργεί υπέρ του απατεώνα. Και συμπεριφέρεται στον εαυτό της μισθολογικά και αξιοκρατικά σαν κάτι ανώτερο από τους πολίτες.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν συγκοινωνίες. Μεταφορές. Και δεν έχουν. Το προσωπικό είναι λίγο, αγενές και αυταρχικά εξουσιαστικό στην πλειοψηφία του, αδιάφορο για τον πολίτη. Τα μέσα είναι λίγα, κακοσυντηρημένα και τα κυκλώματα που λυμαίνονται το χώρο πολλά. Από υπαλλήλους, μεσάζοντες και διαπλεκόμενους πολιτικούς.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν μια δημόσια διοίκηση που να τους υπηρετεί. Και δεν έχουν. Αντιθέτως, έχουν μια δημόσια διοίκηση αργοκίνητη, αδιάφορη, εγωπαθή, ανταγωνιστική αν όχι εχθρική απέναντι στους φυσικούς εργοδότες της. Μια δημόσια διοίκηση που υπάρχει για να υπηρετεί τον εαυτό της και, κυρίως, τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Οι οποίες την ταΐζουν σε βάρος των πολιτών.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν περίθαλψη και σύστημα εργασίας. Και δεν έχουν. Με υπηρεσίες που κοιτάνε το ρολόι για να εξαντλήσουν το ωράριο, διατάξεις που κάνουν τα πέντε λεπτά που απαιτούνται για μια δουλειά να μετατρέπεται σε εξάμηνο και σύστημα διεκπεραίωσης υποθέσεων βγαλμένο από τη δεκαετία του 1950. Για να διαιωνίζεται η πελατειακή σχέση μεταξύ υπαλλήλων, κυβέρνησης και ομήρων πολιτών.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν δρόμους λιμάνια και αεροδρόμια προς όφελός τους. Και δεν έχουν. Γιατί οι δρόμοι, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια που αξίζουν είναι χτισμένα από ιδιώτες που τα χρεώνουν στους πολίτες στο πολλαπλάσιο της αξίας τους, αφού έχουν ήδη κλέψει τη φορολογία των πολιτών από τις υπερτιμολογήσεις των έργων. Τα τέλη που πληρώνουν ατελείωτα οι φορολογούμενοι έχουν αποσβέσει εδώ και χρόνια τα έργα και τα επιπλέον μπαίνουν στην τσέπη είτε επιχειρηματιών είτε των κυβερνήσεων.

Αυτά για τις υποδομές που αξίζουν τον κόπο. Γιατί η χώρα είναι διάσπαρτη από δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια απαράδεκτα, κακοφτιαγμένα, επικίνδυνα, εγκαταλειμμένα, με τριτοκοσμικές υποδομές. Για τα οποία οι φορολογούμενοι πληρώνουν χρυσάφι. Που πηγαίνει σε τσέπες επιτήδειων εργολάβων, κυκλωμάτων, διοικήσεων, δημόσιων αρχών και κυβερνήσεων.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν δημόσια έργα και υποδομές για τη γεωργία, τη βιομηχανία, την κτηνοτροφία, τη βιοτεχνία, το εμπόριο, την καθημερινότητα. Και δεν έχουν. Γιατί τα δημόσια έργα γίνονται με κριτήριο το τοπικό ψηφοθηρικό συμφέρον. Και όταν γίνονται έχουν κοστίσει στους φορολογούμενους το πολλαπλάσιο από όσο αξίζουν. Με αμφίβολα αποτελέσματα. Επειδή έχουν ταϊστεί κυκλώματα που πλουτίζουν σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις.

Οι πολίτες φορολογούνται για να έχουν μια πολιτική που να τους προστατεύει από κερδοσκόπους του εμπορίου και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ώστε να αγοράζουν προϊόντα χωρίς να γδέρνονται είτε από εμπόρους είτε από τραπεζικά συστήματα. Και δεν έχουν. Αντίθετα, πληρώνουν τις τιμές που προκρίνουν οι πιο ανηλεείς μηχανισμοί του εμπορίου και των τραπεζών.

Οι πολίτες φορολογούνται για εκατοντάδες πράγματα που δεν έχουν. Και δεν τα έχουν γιατί φορολογούνται για να έχουν κυβερνήσεις που δεν λειτουργούν υπέρ των φορολογούμενων αλλά υπέρ των εαυτών τους. Τέτοιες ήταν σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις εδώ και περίπου 200 χρόνια.

Αλλά, οι πολίτες που φορολογούνται για να έχουν κυβερνήσεις να τους υπηρετούν, πληρώνουν για να μην έχουν τίποτε από όσα δικαιούνται, αλλά αντίθετα για να πληρώσουν τις ψήφους που θέλει να αρπάξει μια κυβέρνηση από επιλεγμένους πελάτες της! Ομολογημένα! Ανενδοίαστα.

Οι πολίτες που φορολογούνται δεν είναι μόνο η μεσαία τάξη. Είναι όλοι οι πολίτες εκτός από τον μεγάλο πλούτο. Που διαφεύγει μονίμως. Στο όνομα του Συντάγματος που λέει ρητά ότι οι πολίτες συνεισφέρουν στις ανάγκες του κράτους ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του, θα έπρεπε να κάνουν το καθήκον τους: ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ.

Γιατί, οι φορολογούμενοι δεν καλούνται να συνεισφέρουν στις ανάγκες του κράτους. Αλλά στις ανάγκες μιας ψηφοθηρικής κυβέρνησης. Ομολογημένα. Και γιατί, ομολογημένα, οι ανάγκες του κράτους έχουν καλυφθεί σε χρήμα. Χωρίς να έχουν μετατραπεί σε ανταποδοτικά οφέλη στους φορολογούμενους: Υγεία, Παιδεία, Δικαιοσύνη, Ασφάλεια, Περίθαλψη, Εργασία, Έργα.

Και, το κυριότερο, δεν καλούνται, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, να συνεισφέρουν «ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του». Έχουν υπερφορολογηθεί όπως ομολογεί η κυβέρνηση. Κυρίως σε σχέση με τους φοροφυγάδες, τον μεγάλο πλούτο και τα λαμόγια.

Οι πολίτες που φορολογούνται έχουν δικαιωματικά μόνο μία απάντηση απέναντι σ αυτό το κράτος για να προστατέψουν τους εαυτούς τους, αλλά και να χτίσουν ένα ευνομούμενο κράτος: Να πάψουν να πληρώνουν. Φόρους. Μαζικά και οργανωμένα.

Όχι σαν το κίνημα «Δεν πληρώνω» που είχε στήσει η σημερινή κυβέρνηση όταν ήταν αντιπολίτευση. Το οποίο είχε τη σοβαρότητα μιας καρικατούρας περιθωρίου, όπως είναι και η σημερινή κυβέρνηση.

Ένα κίνημα «Δεν πληρώνω», μαζικό και νομικά ετοιμοπόλεμο. Γιατί και η κοροϊδία σε βάρος της επιβίωσης ενός λαού έχει όρια. Όχι μίας τάξης. Γιατί δεν γδέρνεται μόνο η μεσαία τάξη. Όλος ο νόμιμος λαός γδέρνεται. Κυρίως ο απροστάτευτος. Καιρός να πάρει την τύχη του στα χέρια του. Δυναμικά.

Γ. Παπαδόπουλος – Τετράδης  

liberal.gr

Η πυριτιδαποθήκη του ΥΠΠΟ

Ποιος φυλάει τους φύλακες είναι το πρώτο που αναρωτιέται κανείς διαβάζοντας το έγγραφο που δημοσιεύει αποκλειστικά σήμερα η «Κ». Οπως επίσης: πώς είναι δυνατόν, κατά τη διάρκεια διαχειριστικού ελέγχου στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων του ΥΠΠΟ (ένα Ταμείο με πολλές αμαρτίες, όπως λένε όσοι γνωρίζουν), η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου να ζητάει στις 29 Αυγούστου 2017 την άμεση χρηματοδότησή του με 350 χιλιάδες ευρώ;

Δημοσιεύματα στον Τύπο, έγκυρα ρεπορτάζ, επώνυμες καταγγελίες ανθρώπων που κατείχαν θέσεις-κλειδιά και φυσικά τα πρώτα στοιχεία από το πόρισμα των ελεγκτών, που κάνει λόγο μεταξύ άλλων για παράνομες χορηγήσεις πολιτιστικών επιδομάτων συνολικού ύψους 40 εκατ. ευρώ την περίοδο 2005-2008, αδικαιολόγητες δαπάνες χιλιάδων ευρώ, δαπάνες σε τρίτους περίπου 3 εκατ. ευρώ στη διάρκεια της 12ετίας, που δεν εμπίπτουν στους σκοπούς του Ταμείου.

Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι ικανό να σταματήσει τις αδιευκρίνιστες διαδρομές του χρήματος. Αυτές συνεχίζονται στη λογική ενός «συστήματος» που παραμένει ενεργό, αποθρασυμένο και αδιαπέραστο. Ελάχιστα έχει πληγεί από την κρίση, σε αντίθεση με όλους τους υπολοίπους. Αν κάτι έχει αλλάξει, είναι ότι πλέον αυτό το «σύστημα» φανερώθηκε.

Ας βάλουμε μια σειρά

Τι είναι το Ταμείο Αλληλοβοήθειας. «Το Ταμείο παραβιάζει τις αρχές της ισοπολιτείας», λένε όσοι γνωρίζουν. Πρόκειται για μια ένωση προσώπων που αποφάσισαν να φτιάξουν το 1995 οι υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού και η οποία θα παρείχε στήριξη στα παιδιά των εργαζομένων, θα χρηματοδοτούσε πολιτιστικές εκδηλώσεις, βρεφονηπιακούς σταθμούς, παιδικές κατασκηνώσεις.

Πού θα έβρισκε χρήματα; Στο ΤΑΠΑ, την «ατμομηχανή» εσόδων του ΥΠΠΟ. Το ΤΑΠΑ, το οποίο διαχειρίζεται τα χρήματα από τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους, θα χρηματοδοτούσε το Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Οπως και έγινε. Ολα αυτά τα χρόνια δηλαδή, δίνεται δημόσιο χρήμα σε ιδιωτικό φορέα, όπως είναι μια ένωση φυσικών προσώπων χωρίς νομικό πρόσωπο, που ελέγχουν από κοινού ο εκάστοτε υπουργός και συνδικαλιστές.

Το ποσό της τακτικής επιχορήγησης καθορίζεται από ένα ποσοστό επί του τζίρου του ΤΑΠΑ. Αρα, όσο ανεβαίνει ο τζίρος, ανεβαίνει και το ποσοστό που παίρνει το Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Είναι χαρακτηριστική η περιγραφή του κυρίου Αλικαρίδη, συμβούλου του τέως υπουργού Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά – ο οποίος προσπάθησε να βάλει μια τάξη συνεχίζοντας τον διαχειριστικό έλεγχο που είχε παραγγείλει ο προκάτοχός του Νίκος Ξυδάκης. Σε δημοσίευμα της Μαριλένας Αστραπέλλου στην ιστοσελίδα Inside Story στις 26/9/2017, λέει χαρακτηριστικά: «Είναι σαν ένα ιδιωτικό σωματείο ή μία ΜΚΟ πέντε ατόμων, που παίρνει χρήματα από το υπουργείο για να τα διαχειρισθεί όπως θέλει, χωρίς να λογοδοτεί πουθενά».

Τους τελευταίους μήνες, το Ταμείο Αλληλοβοήθειας επανήλθε έντονα στο προσκήνιο, έπειτα από τις καταγγελίες της πρώην προέδρου του ΤΑΠΑ Ασπασίας Λούβη, η οποία σε συνέντευξή της στην «Κ» (4/9/2017) είχε δηλώσει: «Βάσει του ισχύοντος 2,5% των εσόδων του 2016, το ΤΑΠΑ πρέπει να καταβάλει 2,5 εκατ. ευρώ στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Αντιδράσαμε, και προκειμένου να μην κλείσει ο παιδικός σταθμός και να λειτουργήσουν οι θερινές κατασκηνώσεις, καταβάλαμε έναντι ποσό 350.000 ευρώ έως ότου ολοκληρωθεί η έρευνα. Θέσαμε το ζήτημα στην κ. Κονιόρδου, η οποία μας είπε ότι δεν θα μειώσει το ποσοστό, αλλά θα καθορίσει ένα στάνταρ ποσό. Της απαντήσαμε ότι μέχρι να αποφασίσει τι θα κάνει, εμείς αποκλείεται να δώσουμε άλλα χρήματα».

Τι αποφάσισε η υπουργός; Να «καρατομήσει» στα μέσα του περασμένου Αυγούστου την κυρία Λούβη και το Δ.Σ. του ΤΑΠΑ. Λίγες ημέρες μετά, διόρισε νέο Δ.Σ. και νέο πρόεδρο, και ενώ ο καινούργιος πρόεδρος παραιτήθηκε μερικά εικοσιτετράωρα μετά τον διορισμό του (γεγονός που απέκρυψε το υπουργείο), την ίδια στιγμή η υπουργός πίεζε το νέο Δ.Σ. για τη δεύτερη δόση της χρηματοδότησης, άλλες 350.000 ευρώ, όπως αποδεικνύει το έγγραφο που δημοσιεύει σήμερα η «Κ» και έχει ημερομηνία 29.08.2017. Γράφει: «Σε συνέχεια του παραπάνω σχετικού που αφορά στη διαδικασία απόδοσης εισφοράς από το ΤΑΠΑ στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων ΥΠΠΟΑ, επισημαίνουμε την ανάγκη να προβείτε άμεσα σε καταβολή ποσού 350.000 ευρώ, προς το δεύτερο, έναντι εξόφλησης μέρους της σχετικής απόδοσης. Το παραπάνω ποσό αποτελεί προκαταβολή προς το Ταμείο, προκειμένου να καλύψει επείγουσες πάγιες υποχρεώσεις. Η ολοκλήρωση της διαδικασίας ρύθμισης του ποσού που θα λαμβάνει το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων ΥΠΠΟΑ με θεσμικό τρόπο θα καθορίσει και το τελικό ύψος του ποσού που θα καταβληθεί».

Ποινικές ευθύνες

Επανήλθαμε στην πρώην πρόεδρο του ΤΑΠΑ Ασπασία Λούβη για διευκρινίσεις. Γιατί το προηγούμενο Δ.Σ. δέχθηκε να δώσει την πρώτη δόση, αν και γνώριζε για τον διαχειριστικό έλεγχο;

«Η κ. Κονιόρδου εμφανίστηκε στη 19η συνεδρίαση (1.6.17) του απελθόντος Δ.Σ. παροτρύνοντας τα μέλη του να προχωρήσουν στη χρηματοδότηση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας της δεν είχε επιτευχθεί απαρτία. Ακολούθησε συζήτηση με τα παριστάμενα μέλη του, τα οποία, πλην του κ. Β. Πολίτη που είναι διευθυντής του γραφείου της υπουργού, της επεσήμαναν ότι το Ταμείο Αλληλοβοήθειας τελεί υπό διαχειριστικό έλεγχο και η όποια χρηματοδότηση κατά τη διάρκεια του ελέγχου επισύρει ποινικές ευθύνες για τα μέλη του Δ.Σ., σε περίπτωση που τεκμηριωθεί κακοδιαχείριση. Μετά την αποχώρηση της υπουργού, ακολούθησε συζήτηση μεταξύ των μελών του, κατά την οποία το κύριο θέμα ήταν ότι παρ’ όλες τις έγγραφες και προφορικές εκκλήσεις του στην υπουργό, για να ξεκαθαρίσει γραπτώς τις θέσεις της επί του θέματος, συνέχιζε να κωφεύει, επιλέγοντας να παραστεί, κάνοντας παρέμβαση επί της ουσίας στο Δ.Σ. Ασκησε μάλιστα πίεση για τη χρηματοδότηση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας τη στιγμή που το δίλημμα ήταν μεγάλο, αφού ξεκινούσε αμέσως η θερινή περίοδος των κατασκηνώσεων όλων των παιδιών των υπαλλήλων του ΥΠΠΟΑ. Στο τέλος της συζήτησης, ένα από τα ικανότερα μέλη του Δ.Σ. δήλωσε ότι σε περίπτωση που το Δ.Σ. υποχωρήσει στις πιέσεις της υπουργού, θα παραιτηθεί. Μετά απ’ αυτά, το επίμαχο θέμα ανεβλήθη και συζητήθηκαν μόνον τρέχοντα θέματα. Στην, επόμενη, 20ή συνεδρίαση του Δ.Σ. (8.6.17), το θέμα επανήλθε στην ημερήσια διάταξη και εξετάστηκε, ενώ απουσίαζαν δύο εκ των διαφωνούντων μελών. Μετά από συζήτηση, το Δ.Σ. κατέληξε με οριακή πλειοψηφία στην καταβολή του ποσού των 350.000 ευρώ, διευκρινίζοντας ρητώς ότι τα χρήματα εγκρίθηκαν μόνο για να λειτουργήσουν οι κατασκηνώσεις και να μην κλείσει ο παιδικός σταθμός. Ακολούθησε η παραίτηση του μέλους του Δ.Σ. το οποίο η κ. υπουργός δεν αντικατέστησε ποτέ, έως τη γνωστή καθολική αποπομπή του Δ.Σ.».

Πού πήγαν τα χρήματα;

Το ποσό των 350.000 ευρώ, στο οποίο αναφέρεται η κυρία Λούβη, είναι η πρώτη δόση που καταβλήθηκε έπειτα από τις πιέσεις της υπουργού. Δεν είναι καθόλου εύκολο να εξηγήσει κανείς την επιμονή της στο να καταβληθεί και η δεύτερη δόση 350.000 ευρώ στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας, εν μέσω μάλιστα θύελλας αποκαλύψεων και δημοσιευμάτων.

Αλλά υπάρχει και κάτι πολύ πιο σημαντικό που χρήζει διερεύνησης: οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του υπουργείου «ομολογούν» ότι η πρώτη δόση των 350.000 ευρώ δεν κατέληξε στις παιδικές κατασκηνώσεις, όπως ήταν ο όρος που είχε θέσει το απελθόν Δ.Σ. για να εγκρίνει την καταβολή της. Το δεύτερο έγγραφο που δημοσιεύει η «Κ», και έχει ημερομηνία 13/10/2017 και υπογραφή «ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-ΥΠ.ΠΟ.», τελειώνει με τη φράση: «Καλούμε την υπουργό, κυρία Λυδία Κονιόρδου, να δώσει άμεσα λύση τοποθετώντας νέο πρόεδρο στο ΤΑΠΑ, ώστε να εκταμιευθούν αμέσως 2 τουλάχιστον από τις οφειλόμενες δόσεις προς το Ταμείο Αλληλοβοηθείας για να καλυφθούν οι μισθοί των εργαζομένων μέχρι το τέλος του χρόνου, τα έξοδα λειτουργίας του παιδικού σταθμού για το ίδιο διάστημα και να γίνει η αποπληρωμή των κατασκηνώσεων που εκκρεμεί».

Ολο αυτό το δημόσιο χρήμα πού ακριβώς καταλήγει; 

Γιούλη Επτακοίλη

kathimerini.gr

Όλες οι αλλαγές στη ρύθμιση για την αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων

Το υπουργείο Οικονομικών βλέποντας την ρύθμιση της οικειοθελούς αποκάλυψης φορολογητέας ύλης έχει ανταπόκριση και φέρνει ζεστό χρήμα στα δημόσια ταμεία αποφάσισε να δώσει μια ακόμη παράταση για να υπαχθούν σε αυτή όσο το δυνατόν περισσότεροι.

Ωστόσο εκτός από τη μεταφορά της καταληκτικής ημερομηνίας, με την ίδια τροπολογία επέρχονται ορισμένες αλλαγές.

Πιο συγκεκριμένα όσοι έχουν αποφασίσει να παραδοθούν στην εφορία αποκαλύπτοντας εισοδήματα που έκρυψαν κατά το παρελθόν θα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:

Φορολογούμενοι, οι οποίοι δεν έχουν υποβάλει δήλωση ή έχουν υποβάλει ελλιπή ή ανακριβή δήλωση, μπορούν μέχρι και τις 15 Νοεμβρίου 2017 να υποβάλουν αρχικές ή τροποποιητικές, χρεωστικές ή μηδενικές, δηλώσεις, ανεξαρτήτως αν προκύπτει φόρος για καταβολή. Η ρύθμιση καταλαμβάνει κάθε υποχρέωση από φόρο, τέλος ή εισφορά, καθώς και οποιαδήποτε δήλωση πληροφοριακού χαρακτήρα, υπό την προϋπόθεση ότι η προθεσμία για την υποβολή της αρχικής δήλωσης είχε λήξει μέχρι τις 30.9.2016.

Οι δηλώσεις υποβάλλονται, κατά περίπτωση, ηλεκτρονικά ή χειρόγραφα. Μετά την υποβολή της δήλωσης διενεργείται, κατά περίπτωση, άμεσος, διοικητικός ή διορθωτικός προσδιορισμός του οφειλόμενου κύριου φόρου, τέλους ή εισφοράς, καθώς και του πρόσθετου φόρου εκπρόθεσμης υποβολής ή του προστίμου εκπρόθεσμης υποβολής, κατά περίπτωση, και υπολογισμός του τόκου. Εάν από τις δηλώσεις που υποβληθούν δεν προκύπτει φόρος, τέλος ή εισφορά δεν επιβάλλεται το πρόστιμο.

Για αρχικές και τροποποιητικές δηλώσεις που υπ

οβάλλονται από την 1.6.2017 και μέχρι τη λήξη της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου, ο συντελεστής πρόσθετου φόρου ορίζεται σε 12% του κύριου φόρου.

Ο κατά τα ανωτέρω προσδιορισθείς πρόσθετος φόρος αναπροσαρμόζεται περαιτέρω βάσει των συντελεστών αναπροσαρμογής του κατωτέρω πίνακα αναλόγως του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία υποβολής της αρχικής δήλωσης, ως ακολούθως:

Έως 2001: 25,00%

2002: 23,00%

2003: 20,00%

2004: 16,00%

2005: 15,00%

2006: 12,00%

2007 : 10,00%

2008 : 6,00%

2009 : 5,00%

2010 και μετά :0,00%

Στη ρύθμιση μπορούν να υπαχθούν και φορολογούμενοι για τους οποίους έχει εκδοθεί ή θα εκδοθεί εντολή ελέγχου μέχρι το πέρας της προθεσμίας.

Στην περίπτωση που έχει εκδοθεί ή θα εκδοθεί εντολή ελέγχου μέχρι το πέρας της προθεσμίας, ο φορολογούμενος δύναται να υποβάλει τις σχετικές δηλώσεις. Στην περίπτωση που η εντολή ελέγχου ή η πρόσκληση παροχής πληροφοριών του άρθρου 14 του ν. 4174/2013 κοινοποιείται μέχρι το τέλος της προθεσμίας, οι φορολογούμενοι μπορούν να υποβάλουν δηλώσεις για φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στην εντολή.

Οι σχετικές δηλώσεις υποβάλλονται εντός προθεσμίας πέντε ημερών από την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου ή της πρόσκλησης παροχής πληροφοριών στον φορολογούμενο.

Η Φορολογική Διοίκηση δύναται να κοινοποιήσει προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου ή προστίμων μόνο μετά την πάροδο της προθεσμίας των 5 ημερών. Ο φορολογούμενος δύναται να υποβάλει δηλώσεις για τα φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στη σχετική εντολή και μετά την πάροδο των πέντε ημερών και μέχρι το πέρας της προθεσμίας. Για τις δηλώσεις αυτές ο πρόσθετος φόρος ορίζεται σε 18% του κύριου φόρου, εάν πριν την υποβληθείσα δήλωση δεν έχει κοινοποιηθεί στον φορολογούμενο προσωρινός προσδιορισμός φόρου ή προστίμων, και σε 36% του κύριου φόρου, εάν στο μεταξύ έχει κοινοποιηθεί προσωρινός προσδιορισμός.

Στην περίπτωση που έχει ήδη κοινοποιηθεί εντολή ελέγχου ή πρόσκληση παροχής πληροφοριών , οι φορολογούμενοι μπορούν να υποβάλουν δηλώσεις για φορολογικά αντικείμενα που αναφέρονται στην εντολή. Οι σχετικές δηλώσεις υποβάλλονται εντός προθεσμίας 60 ημερών. Το ποσοστό πρόσθετου φόρου ορίζεται σε 13% του κυρίου φόρου.

NEWSBEAST.GR