«Ούριος άνεμος» για το 7ετές με προσφορές άνω των 6 δισ.

Σημαντικό ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών για το νέο ομόλογο που εκδίδει ο ΟΔΔΗΧ. Οι προσφορές κινούνται άνω των έξι δισ. ευρώ, ποσό υπερδιπλάσιο από αυτό που αναμένεται να αντληθεί, και η απόδοση ψαλιδίζεται στο 3,5-3,625%.

Θετικά είναι τα πρώτα μηνύματα που εκπέμπονται από τις διεθνείς αγορές για την έκδοση του ελληνικού επταετούς ομολόγου.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters, ήδη οι προσφορές φτάνουν τα 6 δισ. ευρώ, ενώ το εύρος επιτοκίου μειώθηκε και ενώ αρχικά η «καθοδήγηση» (guidance) ήταν στο 3,75%, τώρα διαμορφώνεται σε χαμηλότερα επίπεδα, με το εύρος που δίνεται να περιορίζεται στο 3,5-3,625%.

«Έχουμε ένα πιο σταθερό περιβάλλον και ενώ δεν είναι όλα πράσινα στις οθόνες, οι αποδόσεις είναι σταθερές και δεν βλέπουμε απότομες μεταστροφές», είπε ένας από τους αναδόχους. «Αυτό μάς έδωσε την ευκαιρία να προχωρήσουμε με τη συναλλαγή και τους επενδυτές να μη νιώθουν ότι πιάνουν κάτι επικίνδυνο, και τελικά να αγοράσουν».

Ελληνικές πηγές δηλώνουν ικανοποιημένες επισημαίνοντας ότι «το πιο σημαντικό είναι ότι βλέπουμε περισσότερους μακροπρόθεσμους επενδυτές σε σύγκριση με τις δυο προηγούμενες συναλλαγές» (σ.σ. το ομόλογο που εκδόθηκε τον Ιούλιο και το swap του Νοεμβρίου)

Οπως σημειώθηκε νωρίτερα, η έκδοση αρχικά αναμενόταν στις αρχές της εβδομάδας, ωστόσο το sell-off στις διεθνείς αγορές οδήγησε στη μικρή καθυστέρηση που κρίθηκε αναγκαία για να εκτιμηθούν τα νέα δεδομένα. Πρακτικά δηλαδή ο ΟΔΔΗΧ περίμενε να ηρεμήσει το κλίμα στις αγορές, για να προχωρήσει στην έκδοση.

Η εντολή για την έκδοση ανακοινώθηκε επίσημα τη Δευτέρα, με τις Barclays, BNP Paribas, Citigroup, JP Morgan και Nomura. Χθες ένας από τους αναδόχους δήλωσε ότι περίμεναν την Τετάρτη για να διαπιστώσουν αν θα ηρεμήσει το κλίμα στις αγορές και ότι θα μπορούσαν να ξεκινήσουν το μάρκετινγκ της έκδοσης την Πέμπτη, αναλόγως του τι θα συμβεί και στη Wall Street.

«Η μεταβλητότητα στις αγορές έχει επηρεάσει το αν θα προχωρήσουμε αύριο ή όχι», τόνιζε χθες. «Εδώ και δύο ημέρες επανεπιβεβαιώνουμε προσφορές από τους επενδυτές. Είναι η φυσιολογική διαδικασία», πρόσθεσε.

Ενας τραπεζίτης δήλωσε ότι η Πέμπτη είναι μια καλή μέρα για την έξοδο στις αγορές. «Το παράθυρο είναι ανοιχτό καθώς δεν αναμένονται και σημαντικές μακροοικονομικές ανακοινώσεις», σημείωσε. «Ο EFSF (σ.σ. ο οποίος είδε προσφορές άνω των 14 δισ. για έκδοση 3 δισ. ευρώ) έδειξε ότι δεν υπάρχει έντονη διάχυση από τις μετοχές στα προϊόντα σταθερού εισοδήματος. Τα χθεσινά deals προχώρησαν και δεν βλέπω γιατί θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό με την Ελλάδα, εάν η τιμολόγηση είναι ορθή».   

euro2day.gr

Το ΣτΕ αποφασίζει για τους 8 Τούρκους αξιωματικούς

Στο Συμβούλιο Επικρατείας με τη διαδικασία της «πιλοτικής» δίκης, δηλαδή να κριθεί η υπόθεση  αμετάκλητα θα μεταφερθεί πιθανότατα το θέμα της χορήγησης ασύλου των 8 Τούρκων αξιωματικών που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από την πλευρά της Άγκυρας η οποία ζητά μετ΄επιτάσεως την έκδοση τους στη γειτονική χώρα κατηγορώντας τους για συμμετοχή στο αποτυχημένο πραξικόπημα το καλοκαίρι του 2016.

Οι νομικοί παραστάτες του ενός από τους οκτώ, καθηγητές Νίκος Αλιβιζάτος και Στ. Τσακυράκης και η Νομική Διεύθυνση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους προσφυγές δια του Βασ. Παπαδόπουλου, υπέβαλλαν αίτηση στο Διοικητικό Εφετείο να εκδικαστεί από το Συμβούλιο Επικρατείας η υπόθεση της χορήγησης η μη ασύλου προκειμένου το θέμα να ξεκαθαρίσει σε μια δίκη και για τους οκτώ και να μην χρειάζεται να γίνουν διαφορετικές δίκες και σε πολλά στάδια, πρωτοδικείο εφετείο.

Μετά ταύτα η δίκη του ενός Τούρκου για τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση έχει ζητήσει να επανεξεταστεί η χορήγηση ασύλου που του παρείχε η ειδική Επιτροπή Ασυλου, που είχε προσδιοριστεί για τις 15 Φεβρουαρίου δεν θα γίνει, θα αναβληθεί.

Παράλληλα ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών,  ανακοίνωσε  ότι ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών άσκησε παρέμβαση υπέρ του Τούρκου συγκυβερνήτη. Επίσης,  στην σχετική ανακοίνωση σημειώνεται ότι  την παρέμβαση υπογράφουν ο πρόεδρος του ΔΣΑ, Δημήτρης Βερβεσός και ο  Χριστόφορος Αργυρόπουλος, ενώ υπενθυμίζει ότι η δική στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών θα διεξαχθεί την  15η Φεβρουαρίου. Πάντως, μετά την υποβολή του αιτήματος στο ΣτΕ, το Διοικητικό  Εφετείο θα αναβάλει, όπως  είναι λογικό.

Ιωάννα Μάνδρου 

kathimerini.gr   

Ευχαριστώ τον Μίκη Θεοδωράκη

Tου Θύμιου Καλαμούκη

Ευχαριστώ τον Μίκη Θεοδωράκη γιατί μέσα από τα τραγούδια του έμαθα για τους πραγματικούς λαϊκούς αγώνες. Για το πείσμα των ανταρτών στο βουνό, για την θυσία μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, για τις πέτρες της Μακρονήσου, για τον Ωρωπό, για την Γυάρο, την Ικαρία, την όμορφη πόλη. Για τους καημούς της ξενιτιάς.

Για την Μαργαρώ και την Μυρτιά, τις καμπάνες που σημαίνουν, το καρτέρεμα, το Μαουτχάουζεν, μέχρι το χελιδόνι και τα αετόμορφα ψηλά βουνά της δικαιοσύνης

Για την δολοφονία του Λαμπράκη και για το πώς πήρε λίγο μετά τον Πέτρουλα.

Για τον Αντρέα που τον χτυπάνε το βράδυ στην ταράτσα.

Ευχαριστώ τον Μίκη Θεοδωράκη που μου φύτεψε στην ψυχή τον Ελύτη τον Σεφέρη τον Ρίτσο, τον Λειβαδίτη, τον Καμπανέλη, τον Αναγνωστάκη, τον Βάρναλη.

Ευχαριστώ γιατί μέσα από τις ολοζώντανες διηγήσεις του έμαθα την σύγχρονη ιστορία με τις διώξεις των πατριωτών, την αυθαιρεσία του παρακράτους, τον διχασμό του δεξιού κράτους, την παρανομία και την αντίσταση.

Χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν αυτό που είμαι. Νομίζω κανείς μας δεν θα ήταν αυτό που είναι.

Από χτες τον ευχαριστώ και για κάποιους επιπλέον λόγους, που δεν είχα φανταστεί ποτέ.

Τον ευχαριστώ που μου έδειξε τι σημαίνει κατάντια. Πόσο εύκολα κατρακυλάς σε αυτήν όταν δεν έχεις ρίζες. Όχι όταν δεν έχεις παρελθόν, όταν δεν έχεις ρίζες βαθιές και γερές.

Πόσο απεχθές είναι να σε αγκαλιάζει το παπαδαριό, να σε χειροκροτεί το φασισταριό, να σε χρησιμοποιεί δημοσιογραφικό αληταριό.

Που μου θύμισε ότι η φράση ενότητα του λαού είναι κίβδηλη. Φούσκα. Ότι δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα του τραπεζίτη με τον δανειολήπτη, του βιομήχανου και του εργάτη, του εφοπλιστή και του ναυτικού. Ότι οι μπαρούφες περί εθνικής ενότητας κρύβουν την λύσσα των λύκων απέναντι στο πρόβατο. Τα σάλια του λιονταριού απέναντι στην αντιλόπη.

Ότι την ελληνική κοινωνία, κάθε κοινωνία, την χωρίζουν τα συμφέροντα διαφορετικών ομάδων. Και ότι οι οικονομικά ισχυρές ομάδες κάθε κοινωνίας, κρύβουν τις επιδιώξεις τους και προσπαθούν πάντα τα δίκαια κοινωνικά αιτήματα των ανίσχυρων ομάδων να τα μετατρέπουν σε εθνικά αιτήματα.

Το ανησυχητικό είναι ότι αυτές τις επιδιώξεις τις ενστερνίζονται και οι οικονομικά αδύνατοι. Πχ μπορεί να πεινάς, να είσαι χρεωμένος αλλά είσαι απόγονος σπουδαίων προγόνων. Μπορεί να είσαι άνεργος, κακοπληρωμένος και να μην είσαι υπερήφανος για τον εαυτό σου αλλά είσαι υπερήφανος για τον Μέγα Αλέξανδρο.

Να θεωρείς ψυχή σου το όνομα της Μακεδονίας και όχι την παιδεία.

Να μην ξεχάσω ότι τα κυρίαρχα ΜΜΕ, οι κυρίαρχες δυνάμεις προσπαθούν να αντικαταστήσουν τους κοινωνικούς αγώνες κατά της λιτότητας, με και καλά εθνικούς αγώνες, για μια υπόθεση που για όλο τον πλανήτη είναι λυμένη.

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι συνεπής μέχρι το τελευταίο λεπτό της ζωής σου. Όμως μέχρι το τελευταίο. Και πόσο κομβικό μπορεί να είναι το προτελευταίο λεπτό.

Την διαφορά μεταξύ γεμάτης πλατείας τον Δεκέμβρη του 44, και γεμάτης πλατείας τον Φλεβάρη του 2018.

Ότι, κάθε τι μαζικό δεν είναι κατά ανάγκην και σωστό.

Την απέχθεια στο ρεύμα της μάζας, την ευκολία της την εθελοτυφλία της. Την εύπεπτη σκέψη και την επιφανειακή ανάλυση.

Ναι προφανώς δεν ήταν φασίστες όλοι όσοι ήταν εκεί, αλλά πότε τελικά και πως αρχίζεις να φασιστικοποιείσαι. Με όλες τις αναλογίες… προφανώς οι νεολαία της Γερμανίας του μεσοπολέμου δεν φανταζόταν ότι θα ήταν αυτή που θα γύριζε σε φέρετρα μερικά χρόνια αργότερα. Ούτε οι ενήλικες της Γερμανίας του μεσοπολέμου ήθελαν να ψήνουν σε φούρνους τα πτώματα των Εβραίων. Προφανώς δεν το ήθελαν αλλά έγινε γιατί το ήθελαν κάποιοι. Που όμως ποτέ δεν το είπαν καθαρά. Και που πάντα μιλούσαν για ισχυρή και καθαρή Γερμανία.

Τον ευχαριστώ που μου θύμισε όλα αυτά που σιχαίνομαι. Να χαϊδεύω την μπόλικη αφέλεια και την άγνοια του πλήθους. Να σιγοντάρεις την επιπολαιότητα της μαζικής σκέψης.

Να βροντοφωνάζεις ότι θέλεις την Μακεδονία ελληνική ενώ η Ελλάδα δεν είναι ελληνική. Ούτε δρόμοι, ούτε λιμάνια, ούτε αεροδρόμια, ούτε παραλίες, ούτε πετρέλαια ούτε δάνεια. Τίποτε.

Τον ευχαριστώ που με βοήθησε να τελειώσω μια και καλή, με τους μύθους, τα σύμβολα και τα κεφάλαια του έθνους.

Τον ευχαριστώ που με απενεχοποίησε.

Τον ευχαριστώ που κατάλαβα ότι ο αγώνας μας για καλύτερο αύριο, είναι ακόμη πιο δύσκολος χωρίς πατερίτσες από το παρελθόν. Μπορούμε και χωρίς αυτές. Μπορούσαμε εδώ και καιρό, αλλά για λόγους συναισθηματικούς τις κρατούσαμε στα χέρια.

Τον ευχαριστώ που μου απέδειξε γιατί δεν έπρεπε να ήμουν στο σύνταγμα χτες.

Που μου υπενθύμισε την αναγούλα για τις μπούρδες περί εθνικής ενότητας, κυρίαρχου λαού και υπερήφανου λαού. Και είναι μπούρδες, γιατί αυτός ο λαός δείχνει μαζικότητα και υπερηφάνεια όταν έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα έχει κόστος η όποια διαμαρτυρία του. Όταν είναι συμβατή με τα θέλω των ισχυρών. Όταν ο όποιος αντίπαλος είναι σιγουράκι. Αν αυτή την στιγμή κάποιος απειλεί την εθνική κυριαρχία είναι η πανίσχυρη Τουρκία και όχι τα ανύπαρκτα Σκόπια. Γιατί λοιπόν ψυχή είναι η Μακεδονία και όχι το Αιγαίο. Από την Μακεδονία οι βόρειοι γείτονες μας έχουν πάρει το όνομα. Οι ανατολικοί γείτονες με τις συνεχείς απειλές παραβάσεις και παραβιάσεις κάθε μέρα, δεν μας παίρνουν κάτι; Τι αλα καρτ υπερηφάνεια είναι αυτή;

Είμαστε ατρόμητοι μόνο προς τα πάνω όχι προς τα δίπλα; Επίσης σε Μακεδονία και Αιγαίο, Πελοπόννησο και Κρήτη χρωστάνε μέχρι και τα τρισέγγονα, ένα χρέος που μας φορέθηκε.

Τον ευχαριστώ που μου θύμισε ότι ναι δεν είναι όλοι φασίστες, αλλά ότι μπορούν να γίνουν όλοι φασίστες. Ακόμη και χωρίς να το καταλάβουν. Ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις μέχρι να μπείς στο τάγμα εφόδου. Ότι η ανοχή είναι το πρώτο σκαλί.

Τον ευχαριστώ που μου υπενθύμισε να μην ξεχάσω ποτέ και να μην ξεχνάω να μπερδεύω τον αριστερόστροφο φασισμό με τον φασισμό. Γιατί ο φασισμός είναι ένας και μοναδικός. Είναι ΜΟΝΟ μαύρος, έχει μόνο αγκυλωτό σταυρό, διαιρεί, στοχοποιεί και δολοφονεί. Γιατί το μόνο που μπορεί να κάνει αριστερόστροφα ο φασισμός είναι να γυρνάει με αριστερή φορά το μαχαίρι στην καρδιά του Φύσσα.

Τον ευχαριστώ που μου θύμισε ότι τελικά δεν είναι η ελπίδα, αλλά η ξευτίλα που πεθαίνει τελευταία.

Τον ευχαριστώ και λυπάμαι. Εγώ τον Μίκη δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν πρέπει να τον μοιράζομαι με φασίστες. Δεν θέλω να μας ενώνει με τους φασίστες ο Μίκης.

Αυτόν τον Μίκη δεν θέλω να τον μοιράζομαι. Σας τον χαρίζω. Δεν είναι ο δικός μου Μίκης. Είναι όλος δικός σας. Πάρτε τον.

Και τον ευχαριστώ που μου δίνει το δικαίωμα να ζητήσω εγώ ταπεινά συγνώμη από τον Γρηγόρη Λαμπράκη, τον Σωτήρη Πέτρουλα, τον Ανδρέα Λεντάκη, τους 200 συντρόφους της Καισαριανής, τον Νίκο Μπελογιάννη, τους χιλιάδες εξόριστους, που δεν έγιναν ποτέ εθνικό σύμβολο, τους χιλιάδες νεκρούς, τους χιλιάδες ονειροπόλους, τους χιλιάδες αγωνιστές απλούς ανθρώπους που μέχρι τέλους πάλεψαν να κρατήσουν τον όνομα και την ιστορία τους καθαρή και κρυστάλλινη. Που δεν τραγούδησαν το σώπα όπου να ναι θα σημάνουν οι καμπάνες μαζί με ανθρώπους που έχουν στα χέρια τους χαραγμένο τον αγκυλωτό σταυρό.

Για μένα χτες ήταν μια σημαντική μέρα. Και σημαδιακή μέρα. Και θλιβερή μέρα. Περνά στην ιστορία. Γιατί πέθανε ο Μίκης Θεοδωράκης. Έφυγε ένας μεγάλος καλλιτέχνης, ένας μεγάλος πνευματικός άνθρωπος. Ένας κορυφαίος δημιουργός, ένας ζωντανός θρύλος, που μεγαλούργησε όταν ήταν γειωμένος με τις αγωνίες του λαού μας.

Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε χτές και μας άφησε έναν πλούτο μουσικής, ένα τεράστιο έργο. Μια σημαντική παρακαταθήκη.

Ήταν μια μέρα σημαδιακή και κάθε χρόνο τέτοια μέρα θα τιμούμε την μνήμη του και θα θυμόμαστε τον θάνατο του.

Θα τον έχουμε πάντα ψηλά στο μυαλό και στην καρδιά μας.

Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ.

Αντίο Μίκη

ellinofreneia.net    

Toν έπιασαν να βγάζει φωτογραφίες της δικογραφίας Novartis

Φωτογραφίες από τη δικογραφία αποπειράθηκε να τραβήξει ο πρώην πρόεδρος του ΕΟΦ και εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο Novartis, Δημήτρης Λιντζέρης.

Ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ επισκέφθηκε την αίθουσα 131 της Βουλής, στην οποία φυλάσσεται η δικογραφία του Novartis - Gate. Aν και είναι ευρέως γνωστό πως το μόνο που μπορούν να κάνουν όσοι εξετάζουν τα στοιχεία είναι να κρατήσουν σημειώσεις για το περιεχόμενο της δικογραφίας, εκείνος έβγαλε το κινητό του,..τραβώντας φωτογραφίες από τα εδάφια που τον αφορούν.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, πρόκειται για την κατάθεση ενός εκ των τριών προστατευόμενων μαρτύρων και συγκεκριμένα του μάρτυρα με το ψευδώνυμο «Μάξιμος Σαράντης», ο οποίος κατέθεσε για τον κ. Λιντζέρη: «Εικάζω ότι αποκλείεται να πήρε λιγότερα από 200.000 ευρώ», ενώ κατά τη δικογραφία μέσω του Λυντζέρη φέρεται να χρηματίστηκε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. «Σχετικά με τον Λιντζέρη, ο Φρουζής ανέφερε ότι ο Βενιζέλος τον τοποθέτησε ως έμπιστό του γιατί έχουν πολύ κοντινή σχέση» σημειώνεται στη δικογραφία και προστίθεται πως στην αγορά κυκλοφορούσε ότι ο Λιντζέρης λειτουργούσε ως ταμίας του Βενιζέλου στα θέματα Υγείας.

Οι κινήσεις του κ. Λιντζέρη στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα της Βουλής δεν πέρασαν απαρατήρητες από την φρουρά, η οποία -εν μέσω ολιγόλεπτης έντασης που προκλήθηκε- του ζήτησε να διαγράψει αμέσως τις φωτογραφίες, κάτι που ο πρώην βουλευτής έκανε πράξη.

Υπενθυμίζεται πως η οικονομική αστυνομία είχε κάνει έφοδο πριν περίπου έναν χρόνο στην οικία του κ. Λιντζέρη για να συλλέξει στοιχεία για το σκάνδαλο της ελβετικής φαρμακοβιομηχανίας. Από την πλευρά του, ο κ. Λιντζέρης κάνει λόγο για σκευωρία και βδελυγμία, ενώ προανήγγειλε μηνύσεις.

Άγγελος Προβολισιάνος (documentonews)  

«Το μόνο που φοβάται ο Κυριάκος είναι να μην τα έχουν αρπάξει οι δικοί του»

«Το μόνο που φοβάται ο Κυριάκος είναι να μην τα έχουν αρπάξει οι δικοί του». Αυτό εκμυστηρεύτηκε μετριοπαθής πολιτικός αρχηγός σε γνωστό δημοσιογράφο λίγη ώρα μετά τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη πέρυσι την άνοιξη όταν είχαν αρχίσει να φθάνουν στην Ελλάδα οι πρώτες φήμες για εμπλοκή πολιτικών προσώπων στο σκάνδαλο της Novartis.

Μάλιστα εκείνη την περίοδο υπήρχαν ήδη τα πρώτα δημοσιεύματα, τόσο από την εφημερίδα «Documento» όσο και από το.. «Βήμα» (σε διαφορετική φυσικά κατεύθυνση).

Η συνάντηση του μετριοπαθούς πολιτικού αρχηγού με τον πρόεδρο της ΝΔ ήταν στο πλαίσιο συναντήσεων του τελευταίου με τους αρχηγούς των κομμάτων, η φιλική σχέση όμως των δυο ανδρών τους επιτρέπει να μιλούν και εκτός πρωτοκόλλου και κυρίως να ανταλλάσσουν απόψεις και να μοιράζονται ανησυχίες.

Έτσι λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε εκείνη τη συνάντηση εμφανίστηκε ιδιαίτερα σίγουρος για την πορεία του κόμματός του και τη δυναμική που αναπτύσσει σε αντίθεση με τη φθορά της κυβέρνησης, εκπέμποντας στον συνομιλητή του αυτοπεποίθηση και βεβαιότητα… Το μόνο που θα μπορούσε να ανακόψει ή να φρενάρει την πορεία του, όπως ο ίδιος ομολόγησε στον μετριοπαθή αρχηγό και εν συνεχεία ο τελευταίος μετέφερε στο γνωστό δημοσιογράφο είναι να αποδειχθεί ότι στελέχη, βουλευτές και πρώην υπουργοί του κόμματος του, έχουν δωροδοκηθεί!

Συμπέρασμα: μπορεί να μην είναι γνωστό ακόμη πώς θα αντιδράσει η κοινωνία στις καταιγιστικές αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Novartis, αλλά τελικά οι ανησυχίες του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται να επαληθεύονται!

- από το enimerosi24

Να ακούσει ο Τσίπρας την πλατεία;

Η εντολή των πλατειών (καμιά λύση) εφαρμόζεται εδώ και 25 χρόνια. Τι κέρδισε η Ελλάδα; Ολος ο κόσμος τους αποκαλεί Μακεδονία (σκέτο) και τους έχουν αναγνωρίσει τα περισσότερα κράτη-μέλη του ΟΗΕ. Αν βρεθεί συμβιβαστική λύση, πρέπει να προχωρήσει

  

Του Γιώργου Καρελιά

Ποια ήταν η πιο επικίνδυνη απόφαση που έχει πάρει ο Αλέξης Τσίπρας στα τρία χρόνια της πρωθυπουργικής θητείας του; Χωρίς αμφιβολία η προκήρυξη του περιβόητου δημοψηφίσματος το καλοκαίρι του 2015. Ηταν μια απόφαση που θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα τη χώρα, βγάζοντάς την από την Ευρώπη και τοποθετώντας την στο περιθώριο των Βαλκανίων.

Ευτυχώς η απόφαση εκείνη δεν απέβη ολέθρια, διότι το υπό τον Τσίπρα κυβερνητικό τσούρμο της εποχής συνειδητοποίησε τον κίνδυνο και «έστριψε». Ο Τσίπρας πήρε το 62% του ΟΧΙ και το μετέτρεψε σε ΝΑΙ. Ηταν μία πράξη πολιτικά ανέντιμη, αλλά εθνικά σωτήρια. Στην οποία διευκολύνθηκε, ασφαλώς, από την υπεύθυνη στάση που κράτησε η συστημική αντιπολίτευση. Γι’ αυτό η εκ των υστέρων κριτική αυτής της αντιπολίτευσης στον Τσίπρα από… αντιμνημονιακή σκοπιά είναι αστεία.

Η ιστορία αυτή δίνει αυτομάτως και την απάντηση στο ερώτημα του τίτλου. Όχι, ο Τσίπρας δεν πρέπει να ακούσει αυτό που εξέπεμψε το συλλαλητήριο της Κυριακής και ήταν «καμιά λύση» (στο πρόβλημα της ονομασίας του γειτονικού μας κράτους). Για δύο λόγους:

Ο εθνικός λόγος: Η «εντολή» που έδωσε η πλατεία Συντάγματος (ΟΧΙ λύση) εφαρμόζεται εδώ και 25 χρόνια. Από το 1992 το πρόβλημα παραμένει άλυτο. Όχι πάντα με ελληνική ευθύνη (το 2008, για παράδειγμα, οι Σκοπιανοί απέρριψαν τη σύνθετη ονομασία, που πρότεινε η κυβέρνηση Καραμανλή), αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Αλυτο το πρόβλημα. Τι κέρδισε η Ελλάδα από αυτήν την στασιμότητα; Την αναγνώριση της FYROM από τη συντριπτική πλειονότητα των κρατών-μελών του ΟΗΕ και την παγίωση του όρου Μακεδονία (σκέτο). Εμείς, για παρηγοριά, την αποκαλούμε Μακεδονία πρώην. Επομένως, για λόγους εθνικού συμφέροντος, η σημερινή κατάσταση πρέπει να ανατραπεί. Πρέπει να βρεθεί λύση στο πλαίσιο που έχει αποδεχθεί το 90% του πολιτικού κόσμου. Και την ευθύνη για την αναζήτηση της λύσης έχει η σημερινή κυβέρνηση. Η οποία, όπως και όλες οι κυβερνήσεις, έχει εντολή από το εκλογικό σώμα να  παίρνει αποφάσεις και όχι να παραπέμπει τις λύσεις στις ελληνικές καλένδες, τρέμοντας το πολιτικό κόστος.

Ο (στενά) κομματικός λόγος: ο εθνικός λόγος θα αρκούσε για να μην ακούσει ο Τσίπρας τις πλατείες. Υπάρχει κι ένας πρόσθετος. Αν τις ακούσει, δεν έχει τίποτα να αποκομίσει πολιτικά και εκλογικά. Το εκλογικό σώμα -και ακροατήριο- του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε άλλο μήκος κύματος από αυτό του συλλαλητηρίου. Όχι ότι στο συλλαλητήριο δεν πήγαν πολίτες που το 2015 είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Ασφαλώς και πήγαν, ιδίως από τα δεξιά του (είναι κοινό μυστικό ότι και δεξιοί ψηφοφόροι τον είχαν ψηφίσει τότε). Όμως, αυτοί οι ψηφοφόροι τού έχουν ήδη κουνήσει μαντήλι. Και δεν θα τους πάρει πίσω αν ακούσει το συλλαλητήριο και θάψει -και αυτός- την όποια πιθανότητα υπάρχει να λυθεί το πρόβλημα. Ας το πούμε καθαρά. Το συλλαλητήριο της Κυριακής ήταν υπόθεση της ευρείας Δεξιάς. Ασφαλώς βρέθηκαν εκεί και άνθρωποι πέραν αυτής, αλλά μιλάμε για τη συντριπτική πλειονότητα. Από τέτοια συλλαλητήρια κέρδη μπορεί να αποκομίσει η (κανονική) Δεξιά της ΝΔ και τα πέραν αυτής παρακλάδια. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν να περιμένουν κάτι.

Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις έχουν (και) πολιτικό και κομματικό συμφέρον να επιδιώξουν λύση του προβλήματος. Αν οι Σκοπιανοί αυτή τη φορά υποχωρήσουν και εκπληρώνονται οι βασικές προϋποθέσεις, που έχουν θέσει οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά το ντελίριο του 1992, η λύση πρέπει να προχωρήσει. Να έρθει στην ελληνική Βουλή κι εκεί θα μετρηθεί η υπευθυνότητα του καθενός. Τότε θα υποχρεωθεί και η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη να πάψει να το παίζει Πόντιος Πιλάτος και να πάρει θέση. Διότι σήμερα μπορεί να κρύβεται πίσω από το άλλοθι της φράσης «ο λαός δεν εμπιστεύεται τον κ. Τσίπρα», αλλά τότε δεν θα μπορεί. Θα υποχρεωθεί να ψηφίσει ΝΑΙ στη λύση, την οποία πρώτη υιοθέτησε επισήμως η κυβέρνηση Καραμανλή το 2008 ή θα επιλέξει να συνταχθεί πίσω από όσους -πέρα από τους πατριδοκάπηλους- θέλουν να γυρίσουν τη χώρα πίσω στα φοβικά της σύνδρομα.

Εν κατακλείδι: αν προκύψει λύση αμοιβαία αποδεκτή, με τους όρους που όλοι γνωρίζουν, ο κ. Τσίπρας πρέπει να τη φέρει στη Βουλή. Η οποία κυρίαρχα θα αποφασίσει. Ετσι έγινε και στο παρελθόν με τις μεγάλες αποφάσεις: ένταξη στην ΕΟΚ το 1979, ένταξη στο ευρώ το 2000. Φυσικά, μπορεί να επιλέξει και την οδό της λαϊκής ψήφου. Να προκηρύξει πρόωρες εκλογές και οι ψηφοφόροι να πουν ποιος ή ποιοι θέλουν να τους κυβερνήσουν και να λύσoυν (ή να μη λύσoυν) το πρόβλημα. Αλλά τότε το κύριο κριτήριο της ψήφου δεν θα είναι το Μακεδονικό.

ΥΓ: Για την εμφάνιση του Μίκη Θεοδωράκη και την εκμετάλλευσή της από τα πάσης φύσεως μπουμπούκια του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλείας (ιδού εδώ το αποκρουστικό τιτίβισμα ενός, που ένιωσε… ρίγη συγκίνησης από το «Σώπα όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες» του Μίκη), έχουν ειπωθεί τα πάντα. Το επιχείρημα  ότι πριν από λίγα χρόνια ο Μίκης ήταν, μαζί με τον Τσίπρα και τους λοιπούς ΣΥΡΙΖΑίους, στους «αγανακτισμένους», δεν μειώνει καθόλου όσα θλιβερά είπε στο Σύνταγμα. Οσοι έβλεπαν από τότε την κατηφόρα που είχε πάρει, συντασσόμενος με  όσους κραύγαζαν «προδότες», «γερμανοτσολιάδες», «προσκυνημένοι», σήμερα θλίβονται διπλά.

protagon.gr

Η γυναίκα χωρίς φύλλωμα…

Είχε έρθει η ώρα να ξυρίσει το κεφάλι της. Πέρασαν σκηνές μπροστά της. Κοριτσάκι με κοκαλάκια πασχαλίτσες, κοπέλα να παίζει μια μπούκλα ενώ της μιλούσε «εκείνος». «Ξεκινάω!» είπε ο Γιώργος. Με τον ήχο της μηχανής, όπως την πέρναγε σαν γκαζόν, κατέβηκε στο «τίποτά» της. Κράτησε τον λυγμό - μόλις έφυγε είδε μια αμυγδαλιά! Αναμμένη άνθη!

γράφει η Ρέα Βιτάλη

Ήταν μέρος της διαδικασίας. «Στις χημειοθεραπείες, από τη 18η ημέρα και μετά τα μαλλιά πέφτουν». Βεβαίως είχε την επιλογή, να περιμένει στωικά και σίγουρα βασανιστικά, το πότε, το φύλλωμά της θα έπεφτε. Αλλά η γυναίκα είχε πάρει τη δική της ακραία απόφαση. Ναι. Τι νόημα είχε να μετράει μέρες; Είχε έρθει η ώρα να ξυρίσει το κεφάλι της. Θα ήταν δηλαδή, για μερικούς μήνες χωρίς φύλλωμα. Πρώτη φορά στη ζωή της. Απροστάτευτη, γυμνή αρχέγονων καλλωπιστικών στοιχείων.

Δευτερόλεπτα πέρασαν σκηνές μπροστά της. Μνήμες σταγόνες. Θυμήθηκε τον εαυτό της, με κοκαλάκια πασχαλίτσες, να μετράει περήφανα, μα κυρίως αγωνιωδώς, το μήκος των μαλλιών της. Θυμήθηκε τον εαυτό της σε κομμωτήριο «για μεγάλες», με τα ποδαράκια της να μη φτάνουν στο πάτωμα και τη μαμά της να προτρέπει την κομμώτρια «Πιο κοντά. Είναι καλοκαίρι! Να δροσίζεται το κεφαλάκι της». Τι καημό την είχε, τη δροσιά της κεφαλής της, η μάνα της! Κι εκείνη, η δυστυχής, η τραγικά δυστυχής, να κόπτεται απελπισμένα «Όχι! Όχι τόσο πολύ!».

Θυμήθηκε τον εαυτό της να παίζει μια μπούκλα ενώ της μιλούσε εκείνος. Πάντα όταν της μιλούσε, ο κάθε φορά «εκείνος», έπαιζε λίγο τα μαλλιά της με τα χέρια της. Κι έτσι επιβεβαίωνε μέσα της, ότι τον «εκείνον», τον έβλεπε αλλιώς απ΄όλους, τους εκείνους εκεί.

«Λοιπόν, προχωράω;» ρώτησε ο Γιώργος και χαμογέλασε ενθαρρυντικά κλείνοντας της μάλιστα το μάτι. Ο Γιώργος στον καθρέπτη της… Κοίτα πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά… Ο Γιώργος, επί είκοσι χρόνια εργάζεται σε ένα κομμωτήριο για τέτοιες μόνο περιπτώσεις. Κι ήρθαν έτσι, σαδιστικά γελοία τα πράγματα, κι έπρεπε να εμπεδώσει κι έναν καρκίνο πάνω στη γυναίκα του. Πότε; Τρεις μήνες μετά τη γέννα του δεύτερού τους παιδιού και με το πρώτο στην κούνια. Δηλαδή, πάνω στις μεγάλες τους χαρές! Ο Γιώργος από άμυνα στο δράμα, έχει χαρίσει στη γυναίκα του τις πιο πολλές περούκες του κόσμου και ανάλογα το χρώμα, τη βαφτίζει με άλλο όνομα. Είναι το παιχνίδι τους. Μόνικα, Ούρσουλα, Λάουρα.

Ο Γιώργος έχει εξαιρετικό χιούμορ. Η γυναίκα απέναντί του, ανταποδίδοντάς του το χαμόγελο μέσα από τον καθρέπτη της αναρωτήθηκε, πόσους ενδιαφέροντες ανθρώπους και πόσες ακραίες ιστορίες θ’ άκουγε και θα ζούσε, σε τούτη τη νέα φάση της ζωής της; Πόσους μικρούς ήρωες και πόσες ηρωίδες! «Ξεκινάω!» είπε εκείνος αποφασιστικά. Και εκείνη έστησε τα χείλη της σαν κλόουν και έτσι ξέμειναν. Καημένη μου γενναία! Με τον ήχο της μηχανής, όπως την πέρναγε σαν γκαζόν, κατέβηκε στο «τίποτά» της. Όχι, στο χωρίς συναίσθημα, αλλά στην τόση πλειάδα συναισθημάτων που δεν προλαβαίνεις να ονοματίσεις συναίσθημα. Με τον ίδιο τρόπο που αν περιστρέψεις όλα τα χρώματα του κόσμου σε μια ρόδα αποχρώσεων, θα βλέπεις τελικά μόνο άσπρο!

Και από εκείνο το σημείο… Ενός υπερ-φουλ «τίποτα»… Έτσι χωρίς φύλλωμα… Κάπου, κάπου να πιαστεί… Πιάστηκε ανακουφιστικά από τα μάτια της. Έτσι κι αλλιώς, πλέον, μόνο μάτια είχε. Και με τα μάτια συντροφιά, άρα παρέα με την απόλυτη αλήθεια της… Τι όργανο τα μάτια!… Έδιωξε τον λυγμό που άρχισε να σκαρφαλώνει στον λαιμό της… Δεν έπρεπε στην ώρα λυγμός. Βάρδα μην αρχίσεις κλάμα τέτοιες ώρες… Δεν έπρεπε στην ώρα ούτε παράπονο. Βάρδα μη σε πάρει το παράπονο τέτοιες ώρες…

Μόνο μάτια, μεγάλη μου-μικρή! Δες πάνω σου, μέσα σου, μια μικρή που ξεπροβάλει! Πότε θα ξαναβρείς τέτοια ευκαιρία στη ζωή σου; Εσύ και τα μάτια σου. Κοίτα με ένα ζευγάρι μάτια, πόσα είδες και πόσα ονειρεύεσαι ακόμα να δεις!

Και πώς τα ταίριαξε η στιγμή;… Μόλις έφυγε από εκεί… Άκου ένα μαγικό τυχαίο!… Λίγα μέτρα πιο πέρα, είδε με όλες της τις αισθήσεις, μια αμυγδαλιά! Αναμμένη άνθη! Το δέντρο «της» δηλαδή! Ήρθε και πάλι να τη βρει!  Προσμένουσα υπομονετικά την ανθοφορία των μαλλιών της, γνώριζε πια στο πετσί της, ότι δεν υπάρχει ούτε μια μέρα από τη ζωή μας, χωρίς ανθοφορία. Κι έτσι χαμογέλασε, μελαγχολικά προς στιγμής πλην αληθινά γενναιόδωρα στη συνέχεια, στα μαλλιά της που είχαν μείνει στο πάτωμα. Πάντα λαχταρούσε μυαλά κι όχι μαλλιά, εν ανθοφορία!

Υ.Γ.1: Αφιερωμένο και φέτος στις αμυγδαλιές που άνθισαν… Είναι σαν τάμα μου. Όπως κάθε χρόνο. Και στους ανθρώπους, που σέβονται, που οσφραίνονται τη διεργασία της ανθοφορίας. Μπορεί και σε δέντρα που νομίζουν οι πολλοί ξερά.

Υ.Γ.2:  Λ σύζυγος Δ, σ’ ευχαριστώ βαθιά γι’ αυτό που μοιραστήκαμε. 

 protagon.gr                    

Κίνημα Αλλαγής: Ψηφοφορία στις 4 Μαρτίου για την εκλογή των 2χιλ. συνέδρων

Ψηφοφορία στις 4 Μαρτίου για την εκλογή των 2.000 συνέδρων που θα συμμετέχουν στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, αποφάσισε σύμφωνα με εγκύκλιο της, η Ανεξάρτητη Επιτροπή Διαδικασιών και Δεοντολογίας.

Σύμφωνα με την σχετική εγκύκλιο δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι ενεγράφησαν ως μέλη του νέου φορέα στον 1ο γύρο των εσωκομματικών εκλογών τον περασμένη Νοέμβρη αλλά και όσοι εγγραφούν ηλεκτρονικά εως τα μεσάνυχτα της 22ας Φεβρουαρίου. 

H συμμετοχή στην ψηφοφορία θα έχει ως αντίτιμο το 1 ευρώ ενώ γίνεται γνωστό πως διατηρούνται όλα τα εκλογικά κέντρα που είχαν λειτουργήσει κατά την εσωκομματική εκλογή του περασμένου Νοεμβρίου.

Tέλος, δικαίωμα εκλέγεσθαι έχει οποιοδήποτε μέλος του Κινήματος Αλλαγής καταβάλλοντας το ποσό των 10 ευρώ.

Διαβάστε εδώ αναλυτικά την εγκύκλιο αλλά και το δελτίο τύπου:

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ      

 thecaller.gr             

Τι αποκαλύπτει η μάρτυρας «Κελέση» για το στέλεχος της Novartis που πήγε να αυτοκτονήσει από το Χίλτον

Στις 6 Νοεμβρίου 2017, η λεγόμενη «Αικατερίνη Κελέση» προστατευόμενη μάρτυρας στην υπόθεση Novartis ανέφερε για την απόπειρα αυτοκτονίας υψηλόβαθμου στελέχους της εταιρείας, από την ταράτσα του Χίλτον.

«Η Novartis διατηρούσε τουλάχιστον από το 2007 λογαριασμό επ ονόματι PHARMA AG σε ελβετική τράπεζα πιθανώς τη UBS. Από τον λογαριασμό αυτόν γίνονταν πληρωμές με την κωδική ονομασία τύπου Β, ήτοι πληρωμές προς Ελληνες γιατρούς για εν μέρει ή συνολικά εικονικά συμβόλαια, που αφορούσαν τυπικά ομιλίες σε συνέδρια κλπ, τα οποία κάλυπταν στην πραγματικότητα αμοιβές γιατρών για την προώθηση των φαρμάκων της εταιρείας.

Ο λογαριασμός αυτός κινείτο με εντολές της GRUBER SUSANNE, η οποία ήταν διευθύντρια στο τμήμα Mso της Νοβάρτις Ελλάς από το 2007 εως το 2011 αν θυμάμαι καλά. Σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρείας έπρεπε να συνυπογράφει και ο εκάστοτε μπραντ μάνατζερ της εταιρείας. Ενδεικτικά για το φάρμακο GALVUS, μπραντ μάνατζερ ήταν ο κ. Τενεκίδης. Αναφέρω αυτό το όνομα επειδή το 2016 αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει στο ξενοδοχείο Χίλτον Αθηνών, θεωρώντας ότι ο ίδιος θα αποτελούσε το εξιλαστήριο θύμα.

Παράλληλα, η Νοβάρτις διατηρούσε ένα δεύτερο λογαριασμό, στον οποίο είχε το δικαίωμα υπογραφής και διαχείρισης των χρημάτων μέχρι του ποσού του 1 000 000, ανά περίπτωση ο Φρουζής, ως αντιπρόεδρος αυτής. Από το λογαριασμό αυτό γινόταν ο χρηματισμός των πολιτικών προσώπων και των λοιπών αξιωματούχων στην Ελλάδα.

Η απόπειρα αυτοκτονίας

Να δώσει τέλος στη ζωή του πέφτοντας στο κενό, από τον 13ο όροφο του μπαρ Galaxy του ξενοδοχείου Hilton, στο κέντρο της Αθήνας, επιχείρησε ένας 44χρονος ανήμερα την Πρωτοχρονιά του 2016.

Λίγο πριν τις 17:00 το απόγευμα της Κυριακής, 1ης Ιανουαρίου 2017, ο συγκεκριμένος άντρας που βρισκόταν στο μπαρ του 13ου όροφου απειλούσε να αυτοκτονήσει. Στην Αστυνομία σήμανε συναγερμός και μέσα σε λίγα λεπτά στο κεντρικό ξενοδοχείο έφθασαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και της Πυροσβεστικής, όπως και ένας ειδικά εκπαιδευμένος διαπραγματευτής.

Ο έμπειρος μεσολαβητής, μετά από διαπραγματεύσεις που κράτησαν μια ώρα, κατάφερε να πείσει τον άντρα που δήλωνε στέλεχος της Novartis να μην πραγματοποιήσει την απειλή του. Στο χώρο του κεντρικού ξενοδοχείου βρίσκονταν  η σύζυγος και η μητέρα του 44χρονου επίδοξου αυτόχειρα. Ο άνδρας μετεφέρθη με περιπολικό στο αστυνομικό τμήμα Συντάγματος, όπου κλήθηκε να δώσει εξηγήσεις για την πράξη του.

  

Με δάκρυα στα μάτια, ο παρ' ολίγον αυτόχειρας «έσπασε» και άρχισε να λέει στους αστυνομικούς ότι «δεν θα φορτώσουν σε εμένα όλα τα κακά της εταιρείας», όπως επίσης και ότι του «την έχουν στημένη» και φοβάται για τη ζωή του, αναφερόμενος προφανώς στο σκάνδαλο της εταιρείας Novartis. 

Υψηλόβαθμο στέλεχος της Novartis ο παρολίγον αυτόχειρας

Η υπόθεση με την απόπειρα αυτοκτονίας του υψηλόβαθμου στελέχους της Novartis, που επιχείρησε να βάλει τέλος στη ζωή του φοβούμενος όπως  o ίδιος ισχυρίστηκε στην Αστυνομία, ότι του την έχουν στημένη, εξελίσσεται σε θρίλερ, καθώς ο 44χρονος δεν είναι κάποιο τυχαίο πρόσωπο αλλά υψηλόβαθμο στέλεχος της Novartis, το οποίο μάλιστα τελευταία είχε πάρει μεταγραφή στα κεντρικά της εταιρείας στη Βασιλεία της Ελβετίας. Πρόκειται για έναν επιστήμονα χημικό από τη Θεσσαλονίκη που πήρε μεταγραφή από πολυεθνική πετρελαιοειδών στη Novartis και μάλιστα ήταν υπεύθυνος για ένα φάρμακο για τον διαβήτη που, όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν, είχε πάει πολύ καλά.

  

Έτσι, ζούσε τους τελευταίους μήνες στη Βασιλεία με τη σύζυγό του, η οποία έφερε πρόσφατα στον κόσμο το παιδί τους. Πηγές ανέφεραν ότι τον τελευταίο καιρό ο 44χρονος χημικός έδειχνε αλλαγμένος. Ίσως, λένε κάποιοι, είχαν θεωρήσει πως ήταν το «βαθύ λαρύγγι» στην έρευνα που έχουν ξεκινήσει οι αμερικανικές αρχές και ειδικότερα το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI για τη συγκέντρωση στοιχείων αναφορικά με τη συγκεκριμένη πολυεθνική, που είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

iefimerida.gr