Λύση από έξω στο Ασφαλιστικό

Οι έως τώρα συνταγές που έχουν υιοθετηθεί για το Ασφαλιστικό έχουν αποτύχει. Η προικοδότηση του ΕΦΚΑ και των Ταμείων με δυναμικά περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου αποτελεί βασική υποχρέωση του συστήματος.

γράφει ο Μάκης Ανδρονόπουλος

Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας παραμένει στις εκκρεμότητες των προαπαιτούμενων παρά τις αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις του κατά την τελευταία δεκαετία και τον ανηλεή βιασμό των συνταξιούχων. Η ανακατανομή των συνταξιοδοτικών παροχών, ο επανυπολογισμός των παλαιών, η έκδοση νέων συντάξεων, καθώς και πολλά άλλα, συναποτελούν τα επερχόμενα. Τίποτε, όμως, δεν εξασφαλίζει την σταθερότητα και την μακροβιότητά του.

Η βιωσιμότητα του συστήματος δεν διασφαλίζεται, λόγω της χαμηλής αναλογίας εργαζόμενων έναντι συνταξιούχων. Αλλά και γιατί δεν υπήρξε αναπλήρωση της ζημιάς από το κούρεμα των αποθεματικών το 2012, λόγω PSI. Ούτε από την καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων από το κράτος. Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν η μυθώδης εισφοροδιαφυγή και η διατήρηση της μαύρης εργασίας τώρα. Όλα αυτά δεν βοηθούν σε μια φερέγγυα λύση. Έτσι, συνεχίζεται το «κούρεμα» των συντάξεων, η δραστική μείωση των παροχών, ενώ μεθοδεύεται μια αισθητή μείωση των εργοδοτικών εισφορών χάριν της ανταγωνιστικότητας (δηλ. την στήριξή της από την εργασία).

Παρά τα βήματα που έχουν γίνει, κανείς σοβαρός αναλυτής δεν πιστεύει πως έχει δομηθεί ένα στιβαρό ασφαλιστικό σύστημα προοπτικής. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις «το ερώτημα είναι πως αρχιτεκτονείς δυναμικά ένα σύστημα που χρηματοδοτείται με περίπου 30 δισ. ευρώ ετησίως έτσι ώστε να αντιμετωπίσει το σημερινό αρνητικό ισοζύγιο και να μεταβεί σε μια ευσταθή μελλοντική κατάσταση. Τα μαθηματικά της μετάβασης από το σήμερα στο επιθυμητό, σε μικρό διάστημα, δεν έχουν λύση. Θα πρέπει κάποια γενιά να πληρώσει και να μην πάρει σύνταξη για να κλείσει το σύστημα».

Η εκτίμηση αυτή αποτελεί κρυφό μυστικό και το μόνο «πολιτικό» επιχείρημα που εκτοξεύεται από παντού είναι «ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη», χωρίς να λέγεται από ποιους και για ποιους. Στους διαδρόμους μιλάνε για «αποφυγή πισωγυρίσματος στις μεταρρυθμίσεις» και εννοούν μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Προφανώς, το μη μισθοδοτικό κόστος εργασίας είναι υψηλό και σε συνδυασμό με τη φορολογία απαγορευτικό. Από την άλλη, είναι άδικο και πάλι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι να καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Προφανώς η ανάπτυξη θα αποτελέσει τον κύριο πυλώνα επίλυσης του ασφαλιστικού. Όμως, αν δούμε τις μελέτες και τους υπολογισμούς, η αποκατάσταση στην πράξη του δικαιώματος στην εργασία για το ένα και πλέον εκατομμύριο ανέργους , αλλά και των εκατοντάδων χιλιάδων που εργάζονται για χαρτζιλίκι. ανήκει -με συμβατικούς όρους οικονομικής δράσης- στο χώρο του φανταστικού. Υπερβαίνει πάνω από δύο κυβερνητικές μεταμνημονιακές θητείες. Το Ασφαλιστικό, όπως κατέδειξε η εμπειρία των τελευταίων ετών, δεν μπορεί να λυθεί από τα μέσα.

Η εσωτερική πηγή στέρεψε

Η εσωτερική πηγή στέρεψε και μια βιώσιμη λύση δεν μπορεί παρά να έρθει παρά απ΄ έξω. Εκτός από τον πυλώνα της ανάπτυξης, εκτός από την δραστική επίτευξη αποτελεσματικής οργάνωσης του συστήματος σε όλες του τις διαστάσεις, η προικοδότηση του ΕΦΚΑ και των Ταμείων με δυναμικά περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου και η κοινή εκμετάλλευσή τους μέσα από ένα «Ταμείο Κεφαλαίου και Περιουσίας» (εκτός Τράπεζας της Ελλάδος εννοείται) είναι όχι μόνο ηθική υποχρέωση του συστήματος, αλλά ένας αναπτυξιακός βραχίονας που μπορεί να φέρει εντυπωσιακά πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, ένα τέτοιο Ταμείο θα μπορούσε να προικοδοτηθεί (ή να εξαγοράσει) με την Εθνική Ασφαλιστική μετά το φιάσκο της πώλησής της.

Ένας άλλος πυλώνας που πρέπει να αποτελέσει και μέρος του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης είναι το δημογραφικό. Οι δημογραφικοί δείκτες είναι τραγικοί και οι μνημονιακές πολιτικές που κατάργησαν διάφορα μέτρα εκτιμώνται ως εγκληματικές. Συνεπώς, πρέπει από το 2019 να υπάρξουν ισχυρά κίνητρα για το δεύτερο παιδί (που τώρα είναι ζητούμενο) και το τρίτο παιδί που είναι το κρίσιμο στοιχείο για την δημογραφική ανάκαμψη, να το αναλάβει για μία 25ετία το κράτος με βάση κριτήρια.

Οι διατάξεις στήριξης των οικογενειών με τρία παιδιά πρέπει να τύχουν συνταγματικής κατοχύρωσης. Τέλος, η μαζική ένταξη των δεκάδων χιλιάδων μεταναστών σε ένα Ειδικό Λογαριασμό του ΕΦΚΑ χρηματοδοτούμενο από κοινοτικού πόρους μπορεί να είναι μία από τις επιδιώξεις της ελληνικής Πολιτείας, μέχρι να οριστικοποιηθεί το μέλλον αυτών των ανθρώπων.

ΥΓ: Εννοείται ότι κάθε ευρώ που θα επανεισπραχθεί από το σκάνδαλο των φαρμάκων πρέπει να πάει στα ασφαλιστικά ταμεία και πουθενά αλλού.  

slpress.gr

Ο ΣΚΑΪ! ζητά τη διακοπή της λειτουργίας του MEGA..!

Όμορφος κόσμος καναλαρχών, αγγελικά πλασμένος...

Με τρισέλιδη επιστολή του στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ο ΣΚΑΪ ζητάει να σταματήσει η λειτουργία του MEGA.

Τη χαρακτηρίζει παράνομη, τονίζοντας ότι δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, ενώ «“κανιβαλίζει” τη διαφημιστική αγορά» καθώς λειτουργεί χωρίς να τηρεί ελάχιστες υποχρεώσεις «πουλάει διαφημιστικό χρόνο σε τιμές που δεν ενσωματώνουν κανένα λειτουργικό κόστος και καμία επένδυση, μειώνοντας το έσοδο των λοιπών τηλεοπτικών σταθμών»...

Τα στελέχη του καναλιού του Φαλήρου κάνουν αναφορές στη νομοθεσία για να τονίσουν ότι το ΕΣΡ δεν μπορεί να επιτρέψει τη λειτουργία του MEGA ως μη ενημερωτικό κανάλι. Σημειώνουν ότι η αλλαγή φυσιογνωμίας καταργήθηκε με διάταξη του Ν.4472/2017 αθρ.55. Παρ.5 καθώς και ότι σύμφωνα σύμφωνα με τις προβλέψεις των Ν.3592/2007 και Ν.4339/2015 το μεταδιδόμενο πρόγραμμα από το MEGA «δεν εμπίπτει σε καμία κατηγορία θεματικού περιεχομένου αφού μεταδίδει μόνο επαναλήψεις παλαιότερων σειρών».

Ακολουθεί η επιστολή του ΣΚΑΪ προς το ΕΣΡ:

Σωτήρης Μανιάτης
efsyn.gr

Η Ελλάδα απαντά στην Τουρκία: Δέσμευσε το κεντρικό Αιγαίο για ασκήσεις με πραγματικά πυρά (χάρτες)

Με δυναμικό τρόπο απάντησε η Ελλάδα στις προκλήσεις της Αγκυρας στο κεντρικό Αιγαίο.

Η Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό εξέδωσαν αντι-Notam στην Notam της Αγκυρας με την οποία είχε «κλειδώσει» την καρδιά του Αιγαίου για επτά εβδομάδες, καθώς προανήγγειλε ασκήσεις με πυρά ακόμη και μέσα στο Πάσχα και μέχρι τέλος Απριλίου.

Ετσι με την ΝΟΤΑΜ με αριθμό A0585/18 Αεροπορία και Ναυτικό δέσμευσαν περιοχές σε όλο το εύρος του Αιγαίου και ανατολικά της Κρήτης για διάφορα χρονικά διαστήματα από τις 6 Μαρτίου μέχρι και τα τέλη Απριλίου. Η Αθήνα δεσμεύει έτσι τον Εθνικό Εναέριο Χώρο, αλλά και το τμήμα του FIR που αστυνομεύει βάσει της Συνθήκης του Σικάγο.

Στο χώρο αυτό προαναγγέλλει ασκήσεις με πυρά, που σημαίνει ότι όποιος πετάξει θα καταρριφθεί.

Η Τουρκία στην δική της notam δέσμευσε το Αιγαίο και για την 25η Μαρτίου και για την Μεγάλη Παρασκευή, «σπάζοντας» το μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ το οποίο προέβλεπε να μην γίνονται ασκήσεις σε εθνικές επετείους και θρησκευτικές εορτές των δύο χωρών.

Ομπρέλλα από ΗΠΑ στην ΑΟΖ Κύπρου

Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες και οι ΗΠΑ εξέδωσαν Navtex για την ΑΟΖ Κύπρου όπου βρίσκεται το αεροπλανοφόρο του 6ου Στόλου. Κατά πάγια τακτική οι ΗΠΑ εκδίδουν «ζώνη προστασίας απαγόρευσης πτήσεων» γύρω από τα αεροπλανοφόρα τους απλώνοντας ομπρέλα προστασίας στην περιοχή όπου βρίσκεται το γεωτρύπανο.

Δείτε τις περιοχές που δέσμευσε η Αθήνα στο Αιγαίο

iefimerida.gr

Ξύλο στα χρήσιμα κορόιδα

Πάτησαν πάνω στις πλάτες όσων διαμαρτύρονται για τους πλειστηριασμούς και τώρα τις γεμίζουν μελανιές από το ξύλο. Οπως συνέβη και με τους κακομοίρηδες που σήκωναν μπάρες διοδίων για να περάσει ο Τσίπρας πηγαίνοντας προς το Μαξίμου

Του Κώστα Γιαννακίδη

Οι εικόνες είναι παντού. Οδός Καποδιστρίου, στο κέντρο της Αθήνας. Εξω από συμβολαιογραφείο. Μέλη της Λαϊκής Ενότητας, του Παναγιώτη Λαφαζάνη, συνεπικουρούμενα από το «Δεν πληρώνω», επιχειρούν να εισβάλουν σε συμβολαιογραφείο στο οποίο διενεργούνται πλειστηριασμοί. Τα ΜΑΤ αντιδρούν με ξύλο και χημικά. Κάποιοι τραυματίζονται. Ο Λαφαζάνης καταγγέλλει τον Αλέξη Τσίπρα ως πολιτικό εγκληματία.

Είναι σκληρό, αλλά δεν μπορούσε να γίνει και αλλιώς. Αν τα ΜΑΤ επέτρεπαν την άνοδο στο συμβολαιογραφείο, οι πλειστηριασμοί θα σταματούσαν. Και τι θα γίνει αν σταματήσουν οι πλειστηριασμοί; Η αξιολόγηση θα σκαλώσει και η δόση θα καθυστερήσει. Οι φορολογούμενοι θα επωμιστούν για άλλη μία φορά το κόστος, αναλαμβάνοντας να καλύψουν τις «τρύπες» των τραπεζών. Το γκλομπ βρίσκει το κεφάλι του φουκαρά και ο θόρυβος ακούγεται μέχρι τις Βρυξέλλες και τη Φραγκφούρτη. Ο Ντράγκι μπορεί να ησυχάσει, η Αθήνα κάνει πλειστηριασμούς.

Συνήθως αυτού του είδους η βία προκαλεί αποτροπιασμό, ενίοτε εγείρει και ηθικά ερωτήματα. Ωστόσο όλοι, κατά βάθος, γνωρίζουμε ότι ήταν και η μοναδική επιλογή. Οχι πως τα ΜΑΤ έχουν πάντα δίκαιο όταν δέρνουν. Είναι άλλο να κοπανάς γεροντάκια έξω από το Μαξίμου και άλλο ανθρώπους αποφασισμένους να σταματήσουν μία διαδικασία που, καλώς ή κακώς, πρέπει να ολοκληρωθεί. Τα ΜΑΤ, λοιπόν, πήραν την εντολή να διαφυλάξουν τη διαδικασία και έκαναν τη δουλειά τους.

Πάμε τώρα σε αυτούς που τρώνε το ξύλο. Οχι σε αυτούς που σκέφτονται να μπουν σε κανένα ριζοσπαστικό ψηφοδέλτιο, αλλά στους άλλους που, ανιδιοτελείς, πηγαίνουν στα συμβολαιογραφεία προσφέροντας το σβέρκο τους στα ΜΑΤ και στα πολιτικά σχέδια της Ζωής και του Λαφαζάνη. Πότε λέτε να ανακάλυψαν όλοι αυτοί τον αγώνα κατά των πλειστηριασμών; Τώρα που τους καλεί ο Λαφαζάνης ή τότε που άκουγαν τον Τσίπρα να λέει «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη;» Το άκουγαν και το έβλεπαν να κρέμεται στα μανταλάκια από τα πρωτοσέλιδα της «Αυγής». Και ήταν και ο Καμμένος. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Καμμένο που καλούσε σε αντίσταση κατά των πλειστηριασμών; Το σημερινό μισό υπουργικό συμβούλιο (και βάλε) είχε συγκροτήσει μέτωπο κατά των πλειστηριασμών. Θα άξιζε να μάθουμε και τι ποσοστό των μετακλητών συμμετείχε σε αντίστοιχες κινήσεις. Ενας, πάντως, του «Δεν πληρώνω», δικαιώθηκε με τον διορισμό του στο Μαξίμου. Τώρα πληρώνεται.

Πάτησαν πάνω στις πλάτες όσων διαμαρτύρονται για τους πλειστηριασμούς και τώρα τις γεμίζουν μελανιές από το ξύλο. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με τους κακομοίρηδες που σήκωναν μπάρες διοδίων για να περάσει ο Τσίπρας πηγαίνοντας προς το Μαξίμου. Τους εκμεταλλεύτηκαν, τους κορόιδεψαν και τώρα τους βάζουν να πληρώνουν από πάνω. Για αυτό και τα πενήντα χιλιάρικα που πληρώνονται σε υπερωρίες στο Μαξίμου. Είναι από το δούλεμα.

protagon.gr        

Δεν γιορτάζουμε την Αγία Μπάρμπι!

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ευτελίζεται με διαδικτυακά μηνύματα, λουλουδάκια και πόζες με χαμογελαστές συζύγους· δεν γιορτάζουμε τον Αγιο Βαλεντίνο! Είναι αφορμή να μιλήσουμε για τα δικαιώματα των ανθρώπων. Την αξιοπρέπεια. Τον σεβασμό. Εκεί που θεωρητικά διαπρέπουμε, αλλά στην πράξη...

  

γράφει ο Κοσμάς Βίδος

«Το βιος μου ψάχτε κι όλο μου το θησαυρό.

Μη με περνάτε για τυφλή, Κοιτάχτε!

Δεν έχω τίποτα χρυσό μήτε αργυρό,

στο χέρι μου βαστώ μόνο τη στάχτη».

Γεννημένη σε μια από τις επιφανέστερες οικογένειες της προεπαναστατικής Ρωσίας, η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, η σπουδαία αυτή ποιήτρια, αναδύεται τραγικό σύμβολο του ανθρώπινου πόνου μέσα από τις στάχτες της ίδιας της της ζωής. Διωγμένη από το νέο καθεστώς, με τον άντρα της και την κόρη της φυλακισμένους (ο πρώτος εκτελέστηκε) απομονωμένη από όλους, αβοήθητη, φτωχή και εξαθλιωμένη αυτοκτονεί δι’ απαγχονισμού στις 31 Αυγούστου 1941, στη Γιελαμπούκα της Σιβηρίας όπου είχε εκτοπιστεί, αφού προηγουμένως της είχαν αρνηθεί τη θέση της λαντζέρισσας σε μια καντίνα – δουλειά που είχε απόλυτη ανάγκη για να επιβιώσει, αυτή και το παιδί της.

Επηρρεασμένος αυτή την περίοδο από τον γεμάτο θλίψη αλλά και ποίηση κόσμο της που πρόσφατα ανακάλυψα (ευτυχώς έχει μεταφραστεί αρκετά στα ελληνικά), και παρακολουθώντας την ίδια στιγμή τις δεκάδες αναρτήσεις για την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στα μέσα κοινωνική δικτύωσης (αναρτήσεις που ξεκίνησαν πολύ πριν την 8η Μαρτίου) δεν μπόρεσα συναισθηματικά να μην συνδέσω το όνομά της με τη «γιορτή». Εξάλλου, για τις Τσβετάγιεβα που έζησαν και ζουν γύρω μας καθιερώθηκε, για τις γυναίκες χωρίς δικαιώματα. Που έχουν όμως φωνή. Σύμβολο είναι εκείνη, ενός άδικου κόσμου, τον οποίο κατήγγειλε με τα ποιήματά της, έναν κόσμο αδικίας καταγγέλλει και η σημερινή Ημέρα.

Ηταν 8 Μαρτίου 1857, στη Νέα Υόρκη, όταν οι εργάτριες στο τομέα της κλωστοϋφαντουργίας συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η Αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος, όμως η αρχή είχε γίνει. Δυο χρόνια αργότερα οργανώθηκε το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών, ο αγώνας για τη χειραφέτηση συνεχίστηκε. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και δύο χρόνια μετά υιοθετήθηκε από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος τη δεκαετία του ’60 της έδωσε μεγαλύτερη ώθηση. Από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Είναι, κοντολογίς, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μια ημέρα που αδικείται όταν εξαντλείται σε χαριτωμένα διαδικτυακά μηνύματα με λουλουδάκια, ζωάκια, χαμογελάκια και σε «χρόνια πολλά σε όλες τις φίλες μου, οι γυναίκες είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε οι άντρες σε αυτό τον κόσμο», «να χαίρομαι το γυναικάκι μου» κλπ.

Δεν γιορτάζουμε ούτε τον Αγιο Βαλεντίνο, ούτε την Αγία Μπάρμπι. Η σημερινή επέτειος είναι περισσότερο μια ακόμα αφορμή για να μιλήσουμε για τα δικαιώματα των ανθρώπων, την αξιοπρέπεια και το σεβασμό. Για να μιλήσουμε για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο ισότητας. Για όλα αυτά, δηλαδή, στα οποία διαπρέπουμε ως θεωρητικοί, συχνά όμως τα κάνουμε σαλάτα στην πράξη. Οσο για τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει στο Ιnternet, ανάμεσα σε εκείνους που θεωρούν έναν τέτοιο εορτασμό σημαντικό και σε εκείνους που δεν πιστεύουν σε τέτοιου είδους «φιέστες», νομίζω πως είναι άσκοπη. Τέτοιου είδους επέτειοι δεν μπορεί παρά να είναι σημαντικές όσο υπάρχουν γυναίκες που αδικούνται, που υποφέρουν, που θεωρούν, όπως και η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, πως «η ζωή είναι ένα μέρος όπου δεν μπορείς να ζεις».

* Το τετράστιχο που παραθέτουμε στην αρχή του κειμένου είναι από το ποίημα «Στιγματισμένη» της Τσβετάγιεβα, στη μετάφραση (από τη ρωσική γλώσσα) του Αλέξη Πάρνη («Ρωσικός Παρνασσός – Ανθολογία Ρωσικής Ποίησης», εκδόσεις Καστανιώτη).       

protagon.gr

8 Μαρτίου Η γυναίκα πρωτοπόρος στους αγώνες..! Χρόνια σας πολλά.!

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε 2 χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.  

Σ.Φ   

To Στέιτ Ντιπάρτμεντ απαντά στις απειλές Γιλντιρίμ για την κυπριακή ΑΟΖ

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στηρίζει το δικαίωμα της Κύπρου να αξιοποιήσει τους πόρους που βρίσκονται εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της, τόνισε σε δήλωσή του την Τετάρτη, αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών.

Απαντώντας σε ερώτηση για το πώς οι ΗΠΑ σχολιάζουν τις νέες απειλές που έκανε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ κληθείς να σχολιάσει την άφιξη του σκάφους της ExxonMobil στη Μεσόγειο, ο αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τόνισε πως «η πολιτική των ΗΠΑ στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι μακρόχρονη και δεν έχει αλλάξει»: οι ΗΠΑ «αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αξιοποιήσει τους πόρους της στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της».

Παράλληλα, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επανέλαβε την πάγια αμερικανική θέση ότι οι φυσικοί πόροι της κυπριακής δημοκρατίας θα πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων.

«Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, θα πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης. Αποθαρρύνουμε κάθε ενέργεια ή ρητορική που αυξάνει τις εντάσεις στην περιοχή», αναφέρει.

    

http://tvxs.gr

Αστεϊζόμενοι θαμώνες καφενείων

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Η ειρωνεία, ο σαρκασμός αλλά και ο αυτοσαρκασμός είναι τα μόνα ένοπλα μέσα που διαθέτει ετούτη τη στιγμή ο λαός για να αντιμετωπίσει τον σκληρό κυνισμό της εξουσίας. Γιατί; Διότι, απλώς, περνάει ο καιρός πιο εύθυμα, πιο φιλήσυχα και πιο «κινητικά»· η κίνηση είναι μαθηματική έννοια και δεν έχει ανάγκη από αποδείξεις και θεωρίες - σηκώνεται κανείς και περπατά και τότε παύουν να ισχύουν όλες οι ιδεολογίες (το κινούν αίτιον, ίσως).

Ολα τα άλλα είναι φιλοσοφικά παράδοξα, λυμένα όμως από την εποχή του Διογένη, ο οποίος ακούγοντας τους οπαδούς του Ζήνωνα του Ελεάτη να λένε ότι το εκτοξευθέν βέλος παραμένει ακίνητο, δεν έκανε τι άλλο παρά να σηκωθεί και να αρχίσει να περπατάει.

Για να είναι κάποιος σε θέση να περπατάει πρέπει να τροφοδοτήσει το σώμα του, να ενισχυθούν οι μύες και τα οστά αυτού, να δυναμώσουν οι αρθρώσεις ώστε να μπορεί στη συνέχεια να κάνει μορφασμούς, να «φτιάξει» χαμόγελα και γέλιο, να συνομιλήσει με τα μάτια του, με τα χέρια του και ό,τι άλλο τον προστάξει το σώμα του - από τούτο το σώμα ξεκινάνε όλα, αλλά ολίγοι το θυμούνται στην πορεία τους προς την τελευτή. Για φαντάσου. Ναι, αλλα πώς να συντηρηθεί ένα σώμα σήμερα;

Τα σύμβολα, οι αλληγορίες και οι μεταφορές είναι δημιουργήματα της γλώσσας μεν, αποδεικνύουν εντούτοις ότι αυτή η γλώσσα λίγα πράγματα είναι ικανή να μεταφέρει και να αποκαλύψει [ας φανταστούμε τι «τρέχει» πίσω από τις έννοιες και τις προτάσεις που χαράσσουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας και καθ’ όλον τον βίο (που με βια ή με βία τον μετράμε)].

Οι γιαγιάδες των λέξεων είναι μεταλλαγμένες, άγνωστες στους περισσότερους από όσους υπάρχουμε σήμερα - παππούδες δεν υπάρχουν γιατί οι λέξεις δεν είναι σπέρματα αλλά μήτρες (τώρα, πώς προκύπτει η γέννηση είναι σχεδόν αδιάφορο).

Στα καφενεία του κέντρου της πρωτεύουσας κυριαρχεί, ευτυχώς, το χιούμορ, έστω και υπό μορφήν ανεκδότων ή σχετλιαστικών πειραγμάτων και αναφορών στην πρώτη φορά Αριστερά και τα συμπαρομαρτούντα (το ποια είναι αυτά είναι αδιάφορο και αυτό, τι να κάνουμε;). Χωρίς αστεϊσμούς δεν βγαίνει πέρα η συζήτηση, ούτε η ημέρα· ας μη γίνει λόγος για συναισθηματική επαφή και ψυχική μεταρσίωση - θα χαθούμε στην ερμηνεία, ε, και στη μετάφραση.

Η Αριστερά μάς τελείωσε, λένε οι πιο ντούροι Αριστεροί. Θα συμφωνούσα ασμένως εάν γινόταν κάποιος διαχωρισμός και εάν κάποιος οξυδερκής ανέλυε τι ακριβώς σημαίνει Αριστερά και κατά πόσο η έννοια αυτή συντελεί στην κατανόηση του κόσμου και του νοήματος (εάν υπάρχει νόημα και λοιπά).

Διαχωρισμός ποιων; Των πραγμάτων, των ιδεών, των ανοησιών;

Τι ακριβώς σημαίνει διαχωρισμός; Είναι σύνθεση, είναι ανάλυση, είναι φαντασιακή προβολή, είναι ο μέσα δαίμονας του καθενός;

Αντε να βρεις άκρη τέτοιες ώρες, που ο λαός στενάζει και δεν βρυχάται· κοιμάται, ήσυχος ή ανήσυχος δεν έχει σημασία, πάντως καθεύδει - απολαυστικός πάντως νήδυμος πολλών εξ ημών και ας μιλάμε για εξεγέρσεις και επαναστάσεις και ανατροπές και για πολλά άλλα ηρωικά.

Εχουν δίκιο να γελάνε και να χαχανίζουν, έστω και δι’ ασήμαντον αφορμήν οι θαμώνες των καφενείων - τέλος πάντων έχουν περισσότερο δίκιο από τους σοβαροφανείς πολιτικολογούντες και δημοσιογραφούντες (κι άλλους... κι άλλους...).  

efsyn.gr

Σε έκδοση 12μηνου έντοκου γραμματίου προχωρά ο ΟΔΔΗΧ

Την υποκατάσταση των τρίμηνων εντόκων γραμματίων με εκδόσεις 12μηνων τίτλων προχωρά, σύμφωνα με πληροφορίες ο οργανισμός διαχείρισης δημοσίου χρέους, προκειμένου να προσθέσει ένα ακόμα σημείο στην καμπύλη των εκδόσεων του ελληνικού δημοσίου.

                       

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η έκδοση των συγκεκριμένων τίτλων θα γίνει για ένα ποσό αισθητά χαμηλότερο από το 1,6 δισ. ευρώ των τρίμηνων εντόκων που λήγουν, δίνοντας έτσι ένα σήμα στην αγορά ότι δεν υπάρχει ανάγκη πρόσθετης ρευστότητας αλλά βελτίωσης της καμπύλης των επιτοκίων.

Πηγές της αγοράς προεξοφλούν ότι η επικείμενη έκδοση θα συγκεντρώσει μαζικό ενδιαφέρον ξένων επενδυτών, δεδομένου ότι αναμένεται απόδοση κάτω από 1,5%, αναλόγως των συνθηκών στην αγορά.

Η τελευταία φορά που το ελληνικό δημόσιο είχε εκδώσει ετήσια έντοκα γραμμάτια ήταν τον Απρίλιο του 2010 με «εφιαλτικό κόστος» 4,85%.

Η κίνηση έρχεται καθώς τις τελευταίες ημέρες καταγράφεται αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων μετά την άνοδο που κατέγραψαν τις περασμένες εβδομάδες. Σήμερα η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου υποχωρεί στο 4,18%, του 7ετούς στο 3,91%, του 5ετούς στο 3,49% και του μονοετούς στο 1,36%.

Σε κάθε περίπτωση, όπως έγγραψε το πρωί το Euro2day.gr στα σχέδια νέων εκδόσεων ομολόγων, προς το παρόν τηρείται στάση αναμονής. Παράγοντας της αγοράς ομολόγων, απαντώντας σε ερώτηση εάν θα ανέμενε σύντομα μια νέα έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, έλεγε χθες με νόημα «μη με ξυπνάτε, όσο οι αποδόσεις στην επταετία δεν είναι χαμηλότερες από το 3,5% της έκδοσης…».

Έλενα Λάσκαρη

euro2day.gr