Μάς θέλουν για πάντα στον Σταυρό...

Κορυφώνεται σήμερα το Θείο Δράμα σε κάθε σημείο του πλανήτη, όπου βρίσκονται ορθόδοξοι χριστιανοί. Φαίνεται όμως ότι κάποιοι, στο Βερολίνο, δεν έχουν τον Θεό τους και θεωρούν ότι μπορούν να συνεχίζουν να μας εμπαίζουν. Χρόνια τώρα έβγαιναν οι εφημερίδες τους, συντεταγμένες με τους πολιτικούς τους, καταγγέλλοντας τους Ελληνες ότι ζουν με δανεικά, ότι είναι τεμπέληδες, ότι καλοπερνούν σε βάρος των Γερμανών και άλλα πολλά. Και ενώ έγραφαν αυτά για να διαμορφώνουν στην κοινή γνώμη της χώρας τους το μίσος κατά των Ελλήνων, ώστε να έχουν το υπόβαθρο της κάλυψης για να μας περάσουν τη θηλιά των Μνημονίων, ξάφνου «γυρίζουν» το παραμύθι. Ο λόγος είναι ότι μπορεί να χάσουν την «αγελάδα» που χρόνια τώρα έφερνε και φέρνει λεφτά στα γερμανικά ταμεία. Είναι γνωστό ότι το Βερολίνο θησαυρίζει αυτά τα χρόνια του Μνημονίου αλλά και της σκληρής λιτότητας, που έχει επιβάλει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το δείχνουν τα στοιχεία, το ομολογούν και οι ίδιοι.

Ξάφνου, λοιπόν, άρχισαν τα δημοσιεύματα ότι οι Ελληνες τρελάθηκαν και δεν θέλουν άλλα χρήματα από την Ευρώπη, υπονοώντας τους εαυτούς τους, μια και η Γερμανία είναι ο βασικός χρηματοδότης της Ε.Ε. 

Αλλά γιατί τέτοιος καημός; Γιατί δεν χαίρονται που οι Ελληνες θέλουν να κάνουν αυτό που έπρεπε χρόνια να είχαν κάνει, αλλά διαμαρτύρονται κι από πάνω;

Βρίσκονται σε παράκρουση ή κρύβονται άλλα κίνητρα πίσω από αυτή τη γερμανική επίθεση στις προσπάθειες να μη ζει πλέον η Ελλάδα από τα πληρωμένα με αίμα δάνεια, τα οποία τους έχουν προσφέρει κατά καιρούς οι Μεγάλες Δυνάμεις τού χθες και του σήμερα;

Η απάντηση είναι προφανής: Οι Γερμανοί μάς προτιμούν συνεχώς πάνω στον Σταυρό, χωρίς να έχουμε καμιά ελπίδα Ανάστασης.

Μας θέλουν στο κρεβάτι του πόνου και να μας κρατούν τεχνητά στη ζωή, παρέχοντάς μας οξυγόνο με δόσεις.

Μόνο έτσι θα μπορούν να θησαυρίζουν σε βάρος ενός λαού, που τα δάνεια τα οποία έχει λάβει τα έχει πληρώσει όχι ακριβά, αλλά πανάκριβα. Και όχι μόνο εξοφλώντας τα με τοκογλυφικούς όρους, αλλά και με άλλες απώλειες. 

Γι' αυτό θέλουν να συνεχίσουν να μας «ταΐζουν», όπως γράφουν, λέγοντας ότι δεν πρέπει να απεξαρτηθούμε από τον βασανιστή μας. Να συνεχίσουμε να ζούμε, δηλαδή - με το σύνδρομο της Στοκχόλμης...

dimokratianews.gr

Οικονομία εν τάφω

Του Γιάννη Σιδέρη

Υπάρχουν και αυτές οι μέρες να γαληνεύουν όλους, ασχέτως αν είναι πιστοί ή όχι. Η ποίηση των εκκλησιαστικών ύμνων, το φως των κεριών που απόψε θα σμιλεύει ανάγλυφα τα πρόσωπα των πιστών, τα πανέμορφα (αποπνέοντα μυστικισμό αλλά και πρωτόγονη αθωότητα) έθιμα τα Μεγάλης Εβδομάδας και της Κυριακής του Πάσχα, που έρχονται από μακριά, διατηρούνται επί αιώνες αναλλοίωτα, και επιμένουν να συντηρούν την ξεχωριστή ταυτότητα αυτού του λαού (όχι καλύτερη, όχι χειρότερη, από αυτές των άλλων λαών, απλώς ξεχωριστή, όπως ξεχωριστή είναι και η ταυτότητα κάθε λαού). Είναι τα έθιμα τελικά που αντιστέκονται στη βίαιη, ισοπεδωτική εισβολή της ομοιομορφίας που επιβάλει η παγκοσμιοποίηση.

Ωστόσο με την πολιτική ασχολείται το site, όχι με την κοινωνιολογία και τη λαογραφία, αλλά ο συσχετισμός υπάρχει με την ημέρα. Η ζωή εν τάφω και η οικονομία εν τάφω.

Ο Μέγας Πόντιος Πιλάτος και τιμαριούχος πρωθυπουργός της Ελλάδος Αλέξης Τσίπρας, εν έτει 2016 είχε προφητεύσει ότι –κατά τας Αυτού γραφάς – «το Πάσχα θα ‘ρθει μαζί με την Ανάσταση της ελληνικής Οικονομίας». Το ίδιο προφητικό όραμα –κατά τας δικάς Του γραφάς – είχε διακηρύξει το 2017, ο έτερος Ύπατος Πάνος Καμμένος.

(σ.σ. «Ύπατος» ήταν αξίωμα της Αρχαίας Ρώμης). Κάθε χρόνο εκλέγονταν δύο, οι οποίοι αναλάμβαναν από κοινού τη διακυβέρνηση της πόλης και της Ιταλικής χερσονήσου. Είχαν δικαίωμα αρνησικυρίας ο εις στις αποφάσεις του άλλου. Κάτι που ως τώρα στην βαλκανική επαρχία ποτέ δεν συνέβη, παρότι τα μνημόνια που θα σκίζονταν, επέπεσαν αγρίως επί των κεφαλών ημών. Υποχώρησαν όμως τα δημοσκοπικά ποσοστά, και ούτως ο εις των Υπάτων, ανακάλυψε το δικαίωμα αρνησικυρίας επί του Σκοπιανού (ως εκλογικόν σωσίβιον).

Όμως το παλιό ρητό του Αβραάμ Λίνκολν, «Μπορεί να ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους για όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους, όλο τον καιρό» έχει διαχρονική ισχύ. Χθες το Οικονομικό Συμβούλιο του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών (Μέρκελ), τόνισε ότι ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα τη χώρας, αφετέρου πρότειναν η χώρα να βγει εκτός ευρώ, αν θέλει να δει «άσπρη μέρα».

Εντάξει, και για την στήλη το ευρώ δεν είναι φετίχ, αλλά μια τέτοια πρόταση καταδεικνύει το μέγεθος της αποτυχίας. Είναι διαφορετικό να το είχαμε αποφασίσει με δημοψήφισμα το 2010 επί Γιώργου Παπανδρέου, και διαφορετικό, μετά από τόσες θυσίες που υπέστημεν, να προτείνεται τώρα ως έσχατη λύση επιβίωσης. Τόσα χρόνια και τόσες θυσίες χαμένα, την στιγμή που ομοιοπαθείς, όπως η Ιρλανδία, Πορτογαλία και Κύπρος ορθώνουν το ανάστημά τους και επιπλέουν εντός ευρώ με ούριο άνεμο τους δείκτες της ανάπτυξής τους.

Είναι εντυπωσιακή η ευκρίνεια της ακτινογραφίας που αποτυπώνουν οι Γερμανοί τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι η απροθυμία να φτιάξει μια λειτουργική δημόσια διοίκηση και να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις, δείχνει πως το κάνει με μισή καρδιά». Το χειρότερο δε, είναι ότι θωρούν πως «στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επενδύσεις που να μπορούν να αποδώσουν ουσιαστικά», στέλνοντας έτσι απαγορευτικό σε επίδοξους επενδυτές.

Δεν έχει σημασία αν κάποιος πολιτικά είναι κατά των ιδιωτικοποιήσεων (και ο γράφων σε θεωρητικό επίπεδο είναι κατά!). Όμως όταν επί δεκαετίες οι κοινωφελείς οργανισμοί δεν λειτούργησαν με ιδιωτικοοικονομικά αξιοκρατικά κριτήρια, είναι λογικό να φτάσουμε στο σημείο να θεωρούνται – και να είναι – «σαβούρα», η οποία πρέπει να πεταχτεί για να μη βουλιάξει το καράβι. Σε αυτό το θέμα ισχύει αυτό που καταγγέλλει ο Τσίπρας για το «παλιό πολιτικό σύστημα», μόνο που στον ίδιο και στους οπαδούς του δεν περνάει από το μυαλό ότι είναι και αυτοί μέρος του παλιού συστήματος.

Σε κάθε προσπάθεια εξυγίανσης υπήρχε καθολική άρνηση της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας, η οποία συνεπικουρείτο με δηλώσεις, καταγγελίες και ερωτήσεις στη Βουλή, και από τον ΣΥΝΑΠΙΣΜΟ και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα τα κυβερνώντα κόμματα να ανακρούουν πρύμναν.

Η ανάπτυξη του 2017 κατεγράφη θνησιγενής 1,3%, μακράν των υπερδιπλάσιων φιλόδοξων στόχων της κυβέρνησης, οι κατασχέσεις λογαριασμών (όχι κατασχέσεις αλλά «δεσμεύσεις» κατά to new speak του ΣΥΡΙΖΑ), σαρώνουν. Πεντακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά χρωστούν έως και 50 ευρώ στην εφορία και δεν μπορούν ξοφλήσουν (και μάλλον δε έχουν στην τράπεζα για να «δεσμευτούν»), ενώ πάνω από 3,5 εκατομμύρια οφειλέτες έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές κάτω των 5.000 ευρώ, την ίδια στιγμή που τα capital controls ζουν και βασιλεύουν.

Τα ανωτέρω είναι απλώς ελάχιστες ενδεικτικές επισημάνσεις. Ωστόσο ο λαός δεν νοιάζεται. Υπομένει και επιμένει στο «παιδί που προσπάθησε».

Κάποτε, όταν η αναρχική ιδεολογία είναι στοιχεία διανόησης πριν καταλήξει στον μηδενιστικό ακτιβισμό του μπάχαλου, υπήρχε ένα ωραίο σύνθημα των αναρχικών: «Τα πρόβατα απήργησαν, ζητούν καλύτερες συνθήκες σφαγής».

Δυστυχώς τώρα δεν απεργούν καν. Σφάζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και το υπομένουν με Ιώβεια υπομονή.

 liberal.gr

  

Ρίχ’ το, Ηλία!

Στην Πύλο έκλεισε μία πρότυπη επιχείρηση παραδοσιακών προϊόντων επειδή η ιδιοκτήτρια κουράστηκε να αντιμετωπίζει τη γραφειοκρατία. Και στην Αθήνα ο ΟΑΕΕ ζητεί από μία γυναίκα αρχεία που υπάρχουν στις υπηρεσίες του από το 1980

  

Του Κώστα Γιαννακίδη

Στο «Ολα είναι δρόμος», που κινηματογράφησε ο Παντελής Βούλγαρης, ο σεναριογράφος Γιώργος Σκαμπαρδώνης έχει γράψει μία από τις πιο εμβληματικές σκηνές του ελληνικού σινεμά. Ο πρωταγωνιστής, εν προκειμένω ο Γιώργος Αρμένης, κόβει μία επιταγή και αγοράζει το επαρχιακό σκυλάδικο, το «Βιετνάμ». Βγαίνουν όλοι έξω. Τους περιμένει ένας εκσκαφέας.

Η Μαίρη Μαράντη τραγουδάει «Θα πάρω φόρα και θα τα γκρεμίσω». Ο Αρμένης φέρνει βόλτες και λούζεται με ουίσκι, βάζοντας φωτιά στο πανωφόρι του. Και αφήνει από μέσα του να βγει σπαρακτικά, λυτρωτικά, η εντολή προς τον χειριστή του εκσκαφέα. «Ηλία, ρίχ’ το! Ρίχ’ το, Ηλία!» Το μαγαζί κατεδαφίζεται εντός ολίγων λεπτών. (Απολαύστε τη σκηνή)

Η επιχειρηματίας Γιάννα Μπαλαφούτη έκλεισε, έπειτα από δέκα χρόνια λειτουργίας, την «Πυλιακή Γη», μία πρότυπη επιχείρηση με έδρα την Πύλο και αντικείμενο την παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων. Τι την οδήγησε σε αυτήν την απόφαση; Η γραφειοκρατία, οι εισφορές και οι φόροι. Κάθισε και έγραψε ένα άρθρο με το οποίο αιτιολογεί την απόφασή της. Αδικος κόπος. Ας έβαζε το βίντεο με τον Αρμένη να λέει τα απαραίτητα στον Ηλία.

Το άρθρο ξεκινάει έτσι:

«Κουράστηκα να κολυμπάω καθημερινά στα χλωρινιασμένα νερά της γραφειοκρατίας και της νομοθεσίας, να βλέπω το ΤΕΒΕ, τον ΟΑΕΕ, τον ΕΦΚΑ να αλλάζει ονόματα ενώ συνέχιζε να με χρεώνει υπέρογκα ποσά για υπηρεσίες που ποτέ δεν ζήτησα και ποτέ δεν χρειάστηκα. Και τις λίγες φορές που τις χρειάστηκα, απλά δεν τις κάλυπτε.

Κουράστηκα να δουλεύω νυχθημερόν για να χρεώνομαι κάθε χρόνο 150 ευρώ (+ 5 ευρώ για κάθε εκτύπωση) το ηλεκτρονικό Μητρώο Εμπόρων που όμως τυπώνεται σε Α4 χαρτί. Αλήθεια αυτοί που τα κοστολογούν έχουν αναρωτηθεί πόσες ώρες πρέπει να πλάθω με τα χέρια για να το πληρώσω; Κουράστηκα να αγωνίζομαι καθημερινά για να πληρώσω φόρους που δεν μου αναλογούν».

Σε κάποιο σημείο αναφέρει ότι κλήθηκε να αποδείξει ότι το νερό από βρασμένα πορτοκάλια δεν προκαλεί βλάβες στα ψάρια. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο. Θα θυμώσετε.

Πάμε, όμως, σε κάτι πιο απλό. Η Κωνσταντίνα Μαμάκου προσπαθεί εδώ και καιρό να πετύχει τη διαγραφή της από τα μητρώα του ΟΑΕΕ καθώς δεν ασκεί πλέον επιχειρηματική δραστηριότητα. Δεν είναι εύκολο. Κάποια στιγμή έλαβε μία επιστολή από το «Τμήμα μη Μισθωτών» του υπουργείου Εργασίας. Η επιστολή είναι χειρόγραφη και εκτείνεται και στις δύο πλευρές του χαρτιού. Είναι δε εμφανής η χρήση καρμπόν. «Ο γιος μου που γεννήθηκε το 1993 δεν ξέρει τι είναι το καρμπόν» σχολιάζει.

Χειρόγραφη επιστολή από το Τμήμα Μη Μισθωτών 

Με την επιστολή, λοιπόν, της ζητείται να καταθέσει έγγραφα που βρίσκονται στις υπηρεσίες του ΤΕΒΕ (πριν γίνει ΟΑΕΕ) από το 1980. Την καλούν επίσης να πάει σε τέσσερις Εφορίες, να βρει ΦΕΚ και να τρέξει σε Πρωτοδικεία. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Από τη στιγμή που δεν έχουν ψηφιοποιηθεί και συσχετιστεί παρελθόντα αρχεία, ο πολίτης θα φτύσει αίμα. Κάποτε αυτό φαινόταν λογικό, ήταν αποδεκτό. Σήμερα, όμως, είναι εξευτελιστικό. Εχουμε Διαστημικό Οργανισμό, αλλά στέλνουμε χειρόγραφες επιστολές με καρμπόν και συρραπτικό.

Ναι, φυσικά, πρώτα η μομφή θα πάει στα αυτονόητα: στους πολιτικούς προϊσταμένους που, εδώ και δύο δεκαετίες, όταν ο κόσμος άρχισε να γίνεται ψηφιακός, αυτοί περιορίστηκαν στα αναγκαία. Θέλετε να μοιράσουμε και την ευθύνη; Να τη μοιράσουμε. Να πάρουν 70% οι προηγούμενοι και 30% οι σημερινοί. Λες και αφορά τον πολίτη.

Ομως είναι και κάτι ακόμα.

Εχουμε ένα κράτος που, σε μεγάλο βαθμό, εξαρτάσαι από το φιλότιμο, την ευσυνειδησία ή τη γαϊδουριά ενός υπαλλήλου. Ακόμα και σήμερα, στην ψηφιακή εποχή, εκλιπαρείς για τη σφραγίδα, κάνεις γλυκά μάτια και εύχεσαι να έχεις πέσει σε καλά χέρια. Δεν είναι μόνο αυτό. Ο υπάλληλος που θα σε ρωτήσει αν το νερό από τα βρασμένα πορτοκάλια προκαλεί βλάβη στα ψάρια, είναι την ίδια στιγμή και στυγνός γραφειοκράτης και τυπικός δημόσιος λειτουργός. Είναι ένα παράλογο σύστημα το οποίο δεν γίνεται να ξηλώσεις με τη μία, γιατί τότε θα μείνεις χωρίς κράτος.

Οταν οι πολιτικοί συνδέουν τη γραφειοκρατία με την επιχειρηματικότητα, συνήθως αναφέρονται στις διαδικασίες ίδρυσης μίας επιχείρησης. Η αλήθεια είναι ότι σήμερα ιδρύεις μία επιχείρηση πιο γρήγορα από ποτέ. Ωστόσο καλείσαι να αντιμετωπίσεις ένα σύστημα που έχει στηθεί προκειμένου να υπερασπίζεται το κράτος, όχι τον πολίτη. Είναι φυσιολογικό μετά ο πολίτης να μισεί το κράτος με ό,τι συνεπάγεται αυτό.             

protagon.gr

Βρυξέλλες: Οποιος θέλει μείωση χρέους πρέπει να ανεχθεί αυστηρότερο έλεγχο

Ξεκάθαρο μήνυμα προς την Ελλάδα έστειλε αξιωματούχος της ΕΕ, συνδέοντας την ελάφρυνση χρέους με αυστηρότερη επιτήρηση.

Μιλώντας στην γερμανική εφημερίδα «Süddeutsche Zeitung» ο αξιωματούχος των Βρυξελλών είπε χαρακτηριστικά: «Οποιος θέλει ελαφρύνσεις χρέους, που εκτείνονται σε δεκαετίες μετά τη λήξη του προγράμματος, πρέπει να ανεχθεί αυστηρότερο έλεγχο».

Οπως αναφέρει η «Süddeutsche Zeitung» «στόχος των Βρυξελλών είναι η επίτευξη πολιτικής συμφωνίας για το χρέος τον Ιούνιο», αν και παρατηρεί ότι «τα μηνύματα από το Βερολίνο σε ό,τι αφορά την Ελλάδα είναι μέχρι στιγμής ασαφή».

Η γερμανική εφημερίδα υπογραμμίζει ότι το κριτήριο για το πόση μεταμνημονιακή ελευθερία θα πρέπει να έχει η Ελλάδα «δεν είναι το εθνικό συμφέρον (σ.σ. Ελλάδας ή Γερμανίας), αλλά το ευρωπαϊκό: η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ελευθερία στον βαθμό που η ευρωζώνη παραμένει σταθερή και το ευρώ ασφαλές». Η «Süddeutsche Zeitung» θεωρεί ότι «οι δανειστές πρέπει να κρατήσουν την Αθήνα υπό εποπτεία», και να επιβάλουν περιορισμούς μέχρι να διευθετηθεί η αποπληρωμή του χρέους.

iefimerida.gr            

Όταν κάνεις «φερετζέ» την παλαιστινιακή μαντίλα

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

Την προηγούμενη Παρασκευή, η Ισραηλινή στρατιωτική ιμπεριαλιστική μηχανή σκότωσε 17 Παλαιστινίους και τραυμάτισε πάνω από 1.400 στη Γάζα. Μια μέρα μετά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός,  Μπέντζαμιν Νετανιάχου έδωσε συγχαρητήρια στους Ισραηλινούς στρατιώτες για τη δολοφονική δράση τους. Ο ίδιος χαρακτήρισε μάλιστα δικαιολογημένη τη σφαγή…

Όλες αυτές τις μέρες η Ελληνική  κυβέρνηση, το Μέγαρο Μαξίμου δεν εξέδωσε ούτε μια ανακοίνωση για το μακελειό της Γάζας. Σήμερα, Τετάρτη, όμως ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, συνομίλησε τηλεφωνικά με τον  Νετανιάχου.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού, οι δύο ηγέτες συζήτησαν για την επικείμενη τριμερή Σύνοδο Κορυφής Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, που θα πραγματοποιηθεί στις 8 Μαΐου στη Λευκωσία, τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και το Μεσανατολικό.

Ο πρωθυπουργός της «δεύτερης φοράς Αριστεράς» που πριν μερικά χρόνια υμνούσε τους αγώνες του Παλαιστινιακού λαού και καταδίκαζε την Ισραηλινή κατοχή, τώρα δεν ψέλλισε ούτε κουβέντα. Αντίθετα με το «σύμμαχο» πρωθυπουργό του Ισραήλ, συζήτησαν για την τριμερή Σύνοδο, στην οποία θα μπει επί τάπητος και η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας – Ισραήλ. Εξάλλου, η Ελλάδα με την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είναι το μόνο κράτος στον κόσμο – πλην των ΗΠΑ – που επιτρέπει την διαμονή και φιλοξενία δυνάμεων του ισραηλινού στρατού στο έδαφος του.

Οι συμφωνίες και οι «συμμαχίες» λοιπόν πάνω από όλα για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του. Ακόμα και αν πρόκειται για ένα κράτος που δολοφονεί αμάχους, που έχει υπό κατοχή τμήμα της Παλαιστίνης. Οι εποχές εξάλλου που ο Τσίπρας, φορούσε την Παλαιστινιακή μαντίλα στο λαιμό και συμμετείχε σε πορείες στην Αμερικανική πρεσβεία ανήκουν στο παρελθόν… Τώρα ο Τσίπρας συνομιλεί με τον Πρέσβη και τον Νετανιάχου και προετοιμάζουν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις.  

Όμως επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κλασικό παράδειγμα ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, που τηρεί απαρέγκλιτα το ρητό «άλλα λέμε, άλλα πιστεύουμε και άλλα κάνουμε», ως κόμμα εξέδωσε ανακοίνωση για τη σφαγή στην Παλαιστίνη. Φυσικά δεν την καταδίκασε αλλά ανέφερε ότι «γεμίζει με θλίψη και αγανάκτηση» και πρόσθεσε ότι: «Είναι απαραίτητη η διεθνής καταδίκη των βιαιοτήτων των ισραηλινών αρχών και η διεθνής παρέμβαση προκείμενου να σταματήσουν άμεσα οι επιθέσεις».

Δεν ξέχασε παράλληλα να προσθέσει: «Στηρίζουμε με αποφασιστικότητα την επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος με τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στα σύνορα του 1967 και πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να συμβάλλει στην επίλυση του ζητήματος. Η ασφάλεια, η σταθερότητα και η ειρήνη στην περιοχή της Μέσης Ανατολής πρέπει να αποτελέσει καθήκον για όλους τους λαούς».

Όλα αυτά στα λόγια. Γιατί στις πράξεις και στα έργα προέχει η «συμμαχία» με την Ισραηλινή κυβέρνηση… 

Και κάπως έτσι κάνεις «φερετζέ» την παλαιστινιακή μαντίλα…  

imerodromos.gr

       

Eνας άλλος «μυστικός δείπνος»…

Του Γεράσιμου Χολέβα

Η μεγάλη εβδομάδα και η προσμονή της ανάστασης είναι μια διαδικασία, που ξεπερνά το Πάσχα. Η χριστιανική πίστη είναι «δεμένη» με αυτή την αντίληψη για τη ζωή, δηλαδή την προσμονή για μια «αυτόματη» δικαίωση.

Συνήθως, τέτοιες μέρες, επιδιώκεται μια αλλαγή των συμβόλων και των συμβολισμών, με ορισμένες παρομοιώσεις, για να γίνει αναφορά στην κοινωνική ανάσταση. Σε αυτό το κλίμα ακούμε και τις συνηθισμένες ευχές πολιτικών προσώπων, για το Πάσχα.

Παρά την αλλαγή των συμβόλων και των συμβολισμών η δεδομένη διαδικασία – η προσμονή της ανάστασης και  της «αυτόματης» δικαίωσης – δεν αλλάζει. Έτσι, η προσμονή γίνεται, κατά κάποιον τρόπο, με θρησκευτικούς όρους.

***

Τα παραπάνω ίσως χαρακτηριστούν φλύαρα, εάν δώσουμε μια απάντηση απλή (όχι απλοϊκή): Η μετατροπή των συμβόλων από τη λαϊκή σοφία νοηματοδοτεί την ανάγκη για κοινωνική αλλαγή. Αυτή είναι μια εξήγηση, αλλά δεν αφορά το θέμα μας, το οποίο είναι η διαδικασία της αλλαγής και οι όροι που θα πραγματοποιηθεί.

Κρίσιμο θέμα προς διευκρίνιση είναι η μορφή της αλλαγής. Μιλάμε για κοινωνικές αλλαγές ή για επαναστατική κοινωνική αλλαγή; Αναμφισβήτητα και χωρίς δισταγμό εμείς λέμε το δεύτερο.  Η αλλαγή, όμως, και κυρίως η επαναστατική αλλαγή, δεν μπορεί να γίνει με όρους «αυτοματισμού» και προσμονής της επ-ανάστασης.  «Το μέλλον δε θα έρθει από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο» έγραφε ο Μαγιακόφσκι. Από εκεί και πέρα αρχίζει η μεγάλη συζήτηση…

***

Οι σκέψεις αυτές δεν ήρθαν με αφορμή μια επανάληψη της σειράς του Φρ. Τζεφιρέλι… Η αφορμή ήταν άλλη. Μια ταινία του Λ. Μπονιουέλ, η «Βιριδιάνα». Μια ταινία που έχει χαρακτηριστεί βλάσφημη. Δεν είναι τίποτα άλλο, όμως, από μια ταινία ανθρώπινη, αφού περιγράφεται, μεταξύ πολλών άλλων, η προσμονή της χριστιανικής πίστης σε «αυτόματες» αλλαγές. Η διαδικασία βασίζεται στον πυρήνα της χριστιανικής θρησκείας, την προσμονή για ανάσταση και τελικά και τη δικαίωση («αυτόματα») μετά τον θάνατο.

Η ηρωίδα της ταινίας, η Βιριδιάνα, ως καλή χριστιανή, μαζεύει στο σπίτι της ζητιάνους και φτωχοδιαβόλους, με σκοπό να τους βοηθήσει να ζήσουν. Ήθελε να κάνει το «χρέος» της η Βιριδιάνα, τη φιλανθρωπία της… Τα αποτελέσματα είναι τραγικά και απεικονίζονται στις σκηνές που μοιάζουν με παρωδία του μυστικού δείπνου. Οι πρωταγωνιστές του «μυστικού δείπνου» του Μπονιουέλ δεν ήθελαν καμία αλλαγή, απλά ήθελαν να τρώνε, να πίνουν και να περνάνε καλά χωρίς συμμετοχή σε τίποτα. Έτσι, όταν έλειπε η Βιριδιάνα, οργάνωσαν ένα μεγάλο φαγοπότι…

Η «αυτόματη» αλλαγή που ήθελε η χριστιανή Βιριδιάνα δεν πέτυχε…

***

Σημείωση: Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στον «Ημεροδρόμο» πέρσι, λίγες μέρες πριν το Πάσχα.     

imerodromos.gr

Κόμμα «καραμανλικών» προαναγγέλλει ο Ευ. Αντώναρος

Κόμμα «καραμανλικών» προαναγγέλλει το άλλοτε ισχυρό στέλεχος της ΝΔ  και εκπρόσωπος της κυβέρνησης Καραμανλή, Ευάγγελος Αντώναρος, που "χτύπησε" πάλι μέσω fb με ευθείες βολές κατά του Αντώνη Σαμάρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη. 

Ο Αντώναρος, πρόσφατα διαγραφείς από τη ΝΔ (για χάρη του «δοτού» αντιπροέδρου Αδωνη Γεωργιάδη) κατηγορεί τον Μητσοτάκη ότι «ακολουθώντας την τακτική Σαμαρά αφήνει τεράστια κενά για ΝΕΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ στον κοινωνικά ευαίσθητο κεντρώο πολιτικό χώρο». Κενά που, όπως λέει ο Αντώναρος, «δεν μπορούν βέβαια να καλύψουν ούτε αστεγοι του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, ουτε απολειφάδια διαφόρων... δράσεων, ουτε κάποιοι άκαπνοι φεντεραλιστές, ούτε πολιτικά αδαείς ελιτιστές και κολλεγιόπαιδες».

Η ανάρτησή του Ευ. Αντώναρου καταλήγει: «Είμαστε πολλοί. Και γινόμαστε κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί. Χωρις να μπορεί κανείς να μας σταματήσει. 

Είμαστε εδώ.

Ειμαστε παντού.» Αναλυτικά το κείμενό του στο fb:

"Σε συνέντευξή του ο πρώην πρόεδρος της Νεας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς είπε ότι δεν υπάρχει χώρος δεξιά της ΝΔ για νεο κόμμα.

Εχει δίκιο: Εκει που την οδηγησε όλο και πιο δεξιά γκρεμίζοντας την στον ιστορικό πάτο του 18,85% (Μαιος 2012) τετοια περιθώρια όντως δεν υπάρχουν.

Αντίθετα: Ακολουθώντας την τακτική Σαμαρά η σημερινή ηγεσία αφήνει τεράστια κενά για ΝΕΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ στον κοινωνικά ευαίσθητο κεντρώο πολιτικό χώρο. Κενά που δεν μπορούν βέβαια να καλύψουν ούτε αστεγοι του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, ουτε απολειφάδια διαφόρων... δράσεων, ουτε κάποιοι άκαπνοι φεντεραλιστές, ούτε πολιτικά αδαείς ελιτιστές και κολλεγιόπαιδες.

Γιατί είμαστε πολλοί. Και γινόμαστε κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί. Χωρις να μπορεί κανείς να μας σταματήσει.

Είμαστε εδώ.

Ειμαστε παντού.

Είμαστε πολλοί.

Ειμαστε όλο και πιο πολλοί."     

Γερμανικά ΜΜΕ: «Παιχνίδι με τη φωτιά στο Αιγαίο»

Τις αυξανόμενες εντάσεις που παρατηρούνται ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία καταγράφει και σχολιάζει ο γερμανικός Τύπος. Σε εκτενή ανταπόκριση, που δημοσιεύεται σε αμφότερες τις εφημερίδες Frankfurter Rundschau και Badische Zeitung, γίνεται λόγος για «παιχνίδι με τη φωτιά στο Αιγαίο» και επισημαίνεται ότι «οι δύο νατοϊκοί εταίροι ερίζουν επί δεκαετίες για τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο». Όπως παρατηρεί το δημοσίευμα, «τώρα η αντιπαράθεση κλιμακώνεται μάλιστα σε περισσότερα από ένα μέτωπα». Ο Γερμανός ανταποκριτής κάνει μεταξύ άλλων ειδική αναφορά στις καυστικές δηλώσεις του Έλληνα υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου, ο οποίος χαρακτήρισε «τρελό» τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν. «Ο Πάνος Καμμένος τα λέει έξω απ’ τα δόντια – ο δεξιός λαϊκιστής αρέσκεται στα ξεκάθαρα λόγια, ακόμη κι όταν μιλά για ξένους πολιτικούς όπως τον Τούρκο πρόεδρο». Το δημοσίευμα εκτιμά ότι «οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί του προέδρου των ΑΝΕΛ […] δείχνουν πάνω από όλα ένα πράγμα: Ότι οι σχέσεις των δύο ιστορικά εχθρικών μεταξύ τους νατοϊκών εταίρων κατευθύνονται προς ένα νέο ναδίρ».

Το δημοσίευμα σημειώνει ότι αφορμή για «επιθέσεις του Καμμένου» είναι η κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών επί πέντε εβδομάδες σε φυλακές υψίστης ασφαλείας της Αδριανούπολης. «Η ελπίδα ότι οι στρατιωτικοί ενδέχεται να αφεθούν ελεύθεροι πριν το ορθόδοξο Πάσχα, φαίνεται να καταρρέει» παρατηρεί ο ανταποκριτής και συνεχίζει: «Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση καταβάλλει ανεπιτυχείς έως τώρα προσπάθειες για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών, η Τουρκία ζητά την έκδοση οκτώ Τούρκων αξιωματικών, οι οποίοι διέφυγαν στην Ελλάδα κατά το αποτυχημένο πραξικόπημα τον Ιούλιο του 2016 και ζήτησαν εκεί άσυλο. Ο Ερντογάν κατηγορεί τους Έλληνες ότι προστατεύουν “τρομοκράτες”».

Προς εξοπλιστικό ανταγωνισμό μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;

Ο Γερμανός δημοσιογράφος σχολιάζει ότι προς το παρόν η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση είναι λεκτική, επισημαίνει όμως ότι «διπλωμάτες της ΕΕ στην Αθήνα προειδοποιούν για τον κίνδυνο ενός “ανεπιθύμητου ατυχήματος”». Το δημοσίευμα υπενθυμίζει την κρίση των Ιμίων το 1996, τονίζοντας ότι η Ελλάδα και η Τουρκία είχαν φθάσει τότε στα πρόθυρα του πολέμου. «Τώρα η αντιπαράθεση αναζωπυρώνεται εκ νέου» σχολιάζει ο ανταποκριτής, παραπέμποντας στο ναυτικό ατύχημα που προκάλεσε η Τουρκία στα μέσα Φεβρουαρίου στα Ίμια, αλλά και στον ισχυρισμό του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών ότι οι συγκεκριμένες βραχονησίδες ανήκουν στην Τουρκία. Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, «η Τουρκία εγείρει αξιώσεις για τουλάχιστον 18 ακόμη ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Πίσω από αυτές τις εδαφικές διεκδικήσεις βρίσκονται χειροπιαστά ενεργειακά συμφέροντα: Στο Αιγαίο εκτιμάται ότι υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου» γράφει το δημοσίευμα, επισημαίνοντας ακόμη τον κίνδυνο όξυνσης εξαιτίας των τουρκικών παραβιάσεων του εναέριου χώρου και των εικονικών αερομαχιών με ελληνικά μαχητικά.

«Οι νέες εντάσεις ενδέχεται να προκαλέσουν νέο εξοπλιστικό ανταγωνισμό» ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα, επισημαίνει ο Γερμανός ανταποκριτής, υπογραμμίζοντας την έγκριση δαπάνης 1,1 δισ. ευρώ με διαδικασίες fast track από την ελληνική βουλή για κάλυψη εξοπλιστικών αναγκών. «Ένας εξοπλιστικός ανταγωνισμός με την Τουρκία είναι πάντως το τελευταίο που χρειάζεται η Ελλάδα τώρα: Οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες θεωρούνται μια από τις αιτίες της κρίσης χρέους, από την οποία μόλις αρχίζει να συνέρχεται η χώρα» υπογραμμίζει το δημοσίευμα.

«Ο Σολτς πρέπει να αποφασίσει»

Ο γερμανικός Τύπος εξακολουθεί να αναλύει και να σχολιάζει το ζήτημα της σχεδιαζόμενης ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, εστιάζοντας στη στάση που θα τηρήσει ο νέος γερμανός υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς. Η Süddeutsche Zeitung (SZ) σημειώνει σε ρεπορτάζ της ότι «στη διαμάχη για το χρέος με την Αθήνα εντείνεται η πίεση προς τη γερμανική κυβέρνηση». Σύμφωνα με την εφημερίδα του Μονάχου, «οι εταίροι στην ευρωζώνη πιέζουν προκειμένου ο Όλαφ Σολτς, ει δυνατόν, να πάρει θέση εντός του τρέχοντος μήνα για το πώς βλέπει το Βερολίνο τη συνέχεια για την Αθήνα μετά το τέλος του δανειακού προγράμματος». Η εφημερίδα επισημαίνει ότι το βασικό ερώτημα είναι «εάν θα δοθούν πρόσθετες ελαφρύνσεις χρέους στην Ελλάδα – και αν ναι, τι εύρος θα έχουν αυτές». Υψηλόβαθμος αξιωματούχος της ΕΕ που δεν κατονομάζεται ξεκαθαρίζει πάντως στην ελληνική κυβέρνηση ότι «όποιος θέλει ελαφρύνσεις χρέους που εκτείνονται σε δεκαετίες μετά τη λήξη του προγράμματος, πρέπει να ανεχθεί αυστηρότερο έλεγχο». Στόχος των Βρυξελλών είναι η επίτευξη πολιτικής συμφωνίας για το χρέος τον Ιούνιο, αναφέρει η SZ, παρατηρώντας ότι «τα μηνύματα από το Βερολίνο σε ό,τι αφορά την Ελλάδα είναι μέχρι στιγμής ασαφή».

Σε σχόλιό της για το ίδιο θέμα, η εφημερίδα του Μονάχου τονίζει ότι «ο Σολτς πρέπει να αποφασίσει» τι στάση θέλει να τηρήσει έναντι της Αθήνας μετά τη λήξη του προγράμματος. «Η Αθήνα πρόκειται να αποδεσμευθεί και να αποκτήσει ελευθερία. Ανοιχτό είναι βεβαίως το ερώτημα πόσο μεγάλη επιτρέπεται να είναι αυτή η ελευθερία προκειμένου, πρώτον, να μην ξεσπάσει εκ νέου η κρίση που έχει κατευναστεί και, δεύτερον, οι φορολογούμενοι στις χώρες των δανειστών, ανάμεσά στις οποίες είναι και η Γερμανία, να πάρουν πίσω τα δανεικά χρήματα». Η εφημερίδα του Μονάχου υπογραμμίζει ότι το κριτήριο για το πόση μεταμνημονιακή ελευθερία θα πρέπει να έχει η Ελλάδα «δεν είναι το εθνικό συμφέρον (σ.σ. Ελλάδας ή Γερμανίας), αλλά το ευρωπαϊκό: η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ελευθερία στο βαθμό που η ευρωζώνη παραμένει σταθερή και το ευρώ ασφαλές». Η SZ θεωρεί ότι «οι δανειστές πρέπει να κρατήσουν την Αθήνα υπό εποπτεία» και να επιβάλουν περιορισμούς μέχρι να διευθετηθεί η αποπληρωμή του χρέους.

Σε σχέση με το ελληνικό χρέος, η εφημερίδα του Μονάχου εκτιμά ότι ο Όλαφ Σολτς δεν μπορεί να αποφύγει μια «πικρή αλήθεια». Σύμφωνα με τη SZ, «δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένει ότι η Αθήνα θα εξοφλήσει σε 60 χρόνια πάνω από 300 δισ. ευρώ. (Ο Σολτς) μπορεί να κάνει τώρα δύο πράγματα: να εγκρίνει με πραγματισμό μια ελάφρυνση χρέους […] ή να παίξει με το χρόνο, αρνούμενος μεγαλύτερες παραχωρήσεις. Το πρώτο θα ήταν κάτι καινούριο. Στη δεύτερη περίπτωση ο Σολτς θα συμπεριφερόταν όπως ο Σόιμπλε».

 Deutsche Welle

   

Ερευνα-εφιάλτης: Ελεύθερα στο Διαδίκτυο 1,5 δισεκατ. ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα

Την σοκαριστική αποκάλυψη ότι  η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι ελεύθερη για σχεδόν 1,5 δισεκατομμύριο ευαίσθητα αρχεία προσώπων και επιχειρήσεων απ' όλον τον κόσμοέκαναν Βρετανοί ερευνητές, επισημαίνοντας τα σημαντικά κενά στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, πέρα από το πρόσφατο σκάνδαλο του Facebook.

Ανάμεσα σε αυτά που είναι προσβάσιμα, συμπεριλαμβάνονται εκκαθαριστικά σημειώματα, ιατρικοί φάκελοι, αιτήσεις για χορήγηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας!

Μόνο κατά το πρώτο τρίμηνο του 2018 οι ερευνητές της εταιρείας κυβερνοασφάλειας Digital Shadows ανακάλυψαν ένα "βουνό" προσωπικών εγγράφων που δεν προστατεύονται επαρκώς, δεδομένα που αντιστοιχούν σε 12 πεταμπάιτ (ένα πεταμπάιτ ισοδυναμεί με 1000 τεραμπάιτ), δηλαδή σε έναν όγκο κατά 4.000 φορές μεγαλύτερο από τα διαβόητα Panama Papers.

Πρόκειται για έγγραφα όπου ο καθένας μπορεί να έχει ελεύθερη πρόσβαση, εφόσον έχει έστω και ελάχιστη τεχνική κατάρτιση, ανέφερε ο Ρικ Χόλαντ, ο αντιπρόεδρος της Digital Shadows. Εξήγησε ότι οι ερευνητές δεν χρειάστηκε καν να δώσουν κάποιο κωδικό για να τα αποκτήσουν, τονίζοντας ότι "αυτό διευκολύνει πραγματικά τη δουλειά των κυβερνοπειρατών".

Μετά το σκάνδαλο του Facebook και της Cambridge Analytica οι χρήστες του διαδικτύου απ' όλον τον κόσμο ανησυχούν για τις διαρροές και την ενδεχόμενη εκμετάλλευση των προσωπικών δεδομένων τους που υπάρχουν στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης αλλά "δεν σκεφτόμαστε αρκετά το ψηφιακό αποτύπωμά μας και τα δεδομένα που είναι ήδη δημοσίως προσβάσιμα", επιμένει στην έκθεσή της η Digital Shadows.

Περίπου το 36% των εγγράφων που εντόπισαν οι ερευνητές προέρχονται από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο μεγαλύτερος όγκος για μία μόνο χώρα προέρχεται από τις ΗΠΑ, με 16%. Υπάρχουν επίσης πολλά έγγραφα από την Ασία και τη Μέση Ανατολή.

Μεταξύ αυτών των εγγράφων υπάρχουν περίπου 2,2 εκατομμύρια ακτινογραφίες και μαγνητικές τομογραφίες, 700.000 εκκαθαριστικά σημειώματα μισθών και 60.000 φορολογικές δηλώσεις ιδιωτών. Όσον αφορά τις εταιρείες, βρέθηκαν πολλά αιτήματα για χορήγηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σχέδια και λεπτομέρειες προϊόντων.

Όπως επισημαίνει η Digital Shadows, οι εταιρείες φοβούνται την κυβερνοπειρατεία ή τη βιομηχανική κατασκοπεία, αγνοώντας ότι ένας σημαντικός όγκος ευαίσθητων δεδομένων κυκλοφορεί ήδη ελεύθερα στο διαδίκτυο.

Στα περισσότερα από τα έγγραφα η εταιρεία απέκτησε πρόσβαση λόγω της "κακής ρύθμισης των παραμέτρων" κατά την αποθήκευσή τους.

  iefimerida.gr

Έθιμα του Πάσχα στα Χανιά: Τα παζάρια και το κάψιμο του Ιούδα

Τα παραδοσιακά παζάρια στην πόλη της Κισσάμου και τα χωριά Βουκολιές και Βρύσες που γίνονται τη Μεγάλη Παρασκευή με μεγάλη συμμετοχή αποτελούν για την περιοχή των Χανίων σημεία ιδιαίτερης αναφοράς για την περίοδο των εορτών του Πάσχα.

Ιδιαίτερα το παζάρι στις Βουκολιές που γίνεται παράλληλα με ζωοπανήγυρη συγκεντρώνει παραδοσιακά τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων και πολιτών.

Χρονικά η έναρξη του προσδιορίζεται από την περίοδο της τουρκοκρατίας και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελούσε και σημείο όπου γινόταν γνωριμίες και προξενιά.

Σήμερα και τα τρία παζάρια έχουν προσαρμοσθεί στο εμπορικό πνεύμα των καιρών ενώ στο παζάρι της Κισσάμου εκθέτουν τα προϊόντα τους κυρίως τοπικές επιχειρήσεις. Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των Χανίων κατά τη Μεγάλη Παρασκευή είναι και η υπαίθρια λειτουργία της αποκαθήλωσης στο χωριό Βουλγάρω που τελείται παρουσία πλήθους πιστών.

Το κάψιμο του Ιούδα όπως και σε άλλες περιοχές της χώρας είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό της περιόδου το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, ενώ οι εντυπωσιακότερες εικόνες έρχονται από το χωριό Στέρνες όπου και το ομοίωμα του Ιούδα από το καμπαναριό της εκκλησίας καταλήγει στην πυρά.

Η νηστεία της σαρακοστής στα Χανιά συνδυάζεται με τοπικές παραδοσιακές γεύσεις.

Τα άγρια χόρτα, οι χοχλιοί (σαλιγκάρια), ο χυλός, τα βραστά όσπρια και τα καλιτσούνια με χόρτο, μυζήθρα, αλλά και με το παραδοσιακό τυρομάλαμα δεν λείπουν από κανένα τραπέζι.

Ακόμα και σήμερα σε πολλά σπίτια οι νοικοκυρές ετοιμάζουν τις λαμπροκουλούρες στις οποίες τοποθετηθούν και ένα κόκκινο αβγό ενώ φυσικά δεν λείπουν και τα κουλουράκια της γιορτής.

Το στόλισμα του Επιταφίου στους ιερούς ναούς αποτελεί γυναικεία υπόθεση και μάλιστα υπάρχει ανταγωνισμός για τον καλύτερα στολισμένο επιτάφιο.

Μετά την περιφορά οι νοικοκυραίοι παίρνουν τα λουλούδια στα σπίτια τους για να φέρουν ευλογία σε κάθε νοικοκυριό.

Σε πολλά σπίτια πριν την ακολουθία της Ανάστασης οι νοικοκυρές αφήνουν μια εικόνα έξω από το σπίτι για να την τοποθετήσουν μέσα σ’ αυτό μετά την ακολουθία μαζί με το Άγιο Φως που φροντίζουν να καίει για αρκετές ημέρες.

Στα Χανιά όπως και στην υπόλοιπη Κρήτη το Πάσχα παλιά δεν σούβλιζαν αρνί, απλά έσφαζαν ένα αρνί και μ’ αυτό έκαναν διάφορα φαγητά (οφτό, βραστό, κοκκινιστό, αυγολέμονο). Σήμερα πάντως το σούβλισμα του οβελία συνοδεύει απαραίτητα τη γιορτή στην οποία συμμετέχουν μικροί και μεγάλοι.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της γιορτής είναι τα παραδοσιακά κρητικά γλέντια με λύρα και λαούτο που οργανώνονται την ημέρα του Πάσχα και στα οποία συνήθως πρωταγωνιστεί η νεολαία.

ΑΠΕ-ΜΠΕ