Παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς

“Κι όμως τι κρίμα, δεν χωράς πουθενά”

Τρύπες

“It’s better to burn out than to fade away”

Neil Young

~~~~~~~~~~~~~

Δεν ξέρω αν φταίει η άτιμη κοινωνία, ο κόσμος, ο θεός, το κακό μας το κεφάλι, το κρασί. Δεν ξέρω τι φταίει, αν φταίει κάτι -ή αν αυτός είναι ο μόνος τρόπος.

Όμως συχνά βλέπω ανθρώπους που αξίζουν πολλά, με δυνατό μυαλό και μεγάλη καρδιά, ίσως και με μόρφωση επίσημη, πανεπιστημιακή, να ξοδεύονται άσκοπα, να μένουν απέξω, να μη χωράνε πουθενά, να καίγονται -έτσι όπως το ‘λεγε κι ο Γκίνσμπεργκ: “Είδα τα καλύτερα μυαλά τής γενιάς μου χαλασμένα απ’ την τρέλα”.

Μα δεν είναι χαλασμένα, είναι αλλοπρόσαλλα, σαν να μην ταιριάζουν στο παζλ.

Όταν κάποιοι με τις μισές ικανότητες κι ακόμα λιγότερη προσπάθεια καταφέρνουν να ευδοκιμούν στον κήπο, εκείνοι σαν αγριόχορτα ξεραίνονται σε μια γωνιά, αφού προλάβουν να φτιάξουν ένα παράξενο άνθος -του κάκου.

Είναι άνθρωποι που δεν ταιριάζουν, που δεν θέλουν να ταιριάξουν (κι ίσως κάποια πρωινά να το εύχονται, αλλά μετανιώνουν πριν να ‘ρθει το βράδυ).

Δεν ξέρω αν είναι πιο έξυπνοι απ’ τους πολλούς, αν και κάποιοι που γνώρισα είχαν πιο πολλά να πουν απ’ όσα λέγαν. Λες κι αρνιόντουσαν να δώσουν μαργαριτάρια στους χοίρους.

~~

Ίσως να υπάρχει κάποιο γονίδιο της αποκλίνουσας αντίληψης, της αποκλίνουσας σκέψης, της αποκλίνουσας ζωής.

Όσοι το ‘χουν δεν χωράνε εκεί όπου χωράνε όλοι. Και συνήθως αποφεύγουν να βρίσκονται στα ίδια μέρη με τους πολλούς,

σαν να μη θέλουν να εξευτελίσουν τη ζωή τους

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

~~

Παλιά νόμιζα ότι αυτοί είναι οι κερδισμένοι, αυτοί που μένουν απέξω. Καθώς μεγαλώνω βλέπω ότι μόνο καίγονται.

Όσοι δεν έχουν πολλές προσδοκίες ούτε όνειρα παράξενα βολεύονται και με λιγότερο ήλιο. Οι αλλοπρόσαλλοι λαμποκοπούν αυτόφωτοι κι αυτό τους καταστρέφει.

Δεν είναι σαν τα κανονικά παιδιά, που γεννιούνται κανονικά, μεγαλώνουν κανονικά, ονειρεύονται κανονικά, ερωτεύονται κανονικά, δουλεύουν κανονικά, γεννάνε κανονικά, γερνάνε κανονικά και πεθαίνουν κανονικά.

Εκείνοι όλα τα κάνουν αντικανονικά. Κάποιες φορές ούτε που πεθαίνουν κανονικά.

Δεν το έχουν επιλέξει, έτσι νομίζω. Κατά λάθος συνέβη να είναι σύννεφα με παντελόνια. Μια μετάλλαξη που δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τον φορέα του γονιδίου της απόκλισης, σε βαθμό αυτοκτονίας.

Αλλά είναι χρήσιμη μετάλλαξη για το σύνολο. Χωρίς αυτούς θα ζούσαμε σε μια κοινωνία από λογιστές. Όλα να είναι στη θέση τους, όλα μετρημένα, όλα κανονικά.

Μια κοινωνία λογιστών και υπολογιστών είναι καταδικασμένη να σβήσει αθόρυβα. Οι αλλοπρόσαλλοι την τροφοδοτούν με παράξενες ιδέες κι εκλάμψεις φαντασίας. Τα φάντασμα στη μηχανή κάνει τη μηχανή να εξελίσσεται.

Κάποιους, τόσο λίγους, απ’ αυτούς τους αλλοπρόσαλλους, τους τιμά και τους εκτιμά η μηχανή. Αλλά για κάθε έναν παράξενο που αναγνωρίζεται, αντιστοιχούν χιλιάδες παράξενοι που καίγονται ανώνυμα.

Ανώφελα; Σίγουρα εκείνους δεν τους ωφελεί ο χαμός τους. Αλλά πρέπει να καούν πολλοί παράξενοι, για να φωτιστεί ένας, κι εκείνος να φωτίσει το δρόμο για τα κανονικά παιδιά.

~~

Δεν μιλώ αφηρημένα και γενικά. Έχω τέτοιους φίλους χαμένους στον κόσμο, που κάποιες φορές τους συναντώ στους δρόμους κι αργούν να με αναγνωρίσουν.

Περιφέρονται κουβαλώντας μαργαριτάρια που κανείς δεν θέλησε να πάρει.

Όταν συναντιόμαστε λέμε λίγα που είναι πολλά, τους αποχαιρετώ κι όπως προχωρώ φτάνω μπροστά σε μια βιτρίνα όπου ψήνονται τα χοιρινά κι οι υπάλληλοι ιδροκοπούν στα κάρβουνα.

Οι ψήστες είναι πιο χαρούμενοι στη δουλειά τους, πολύ περισσότερο απ’ τον αλλοπρόσαλλο μαργαριτοφόρο φίλο που αναζητά κάπου ν’ αφήσει τον θησαυρό του.

~~

“Όσο λιγότερα ζητάς, τόσο πιο εύκολα χωράς”, αυτός είναι ο κανόνας.

“Δώσε λίγα, πάρε όσα περισσότερα μπορείς”, αυτός είναι ο κανόνας.

Αλλά αυτά τα παιδιά δεν είναι κανονικά, δεν τα πάνε καλά με τους κανόνες. Τα θέλουν όλα. Και δίνουν όσο αντέχουν, χωρίς να παίρνουν αρκετά.

Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα, μαθαίναμε στο σχολείο. Δεν ισχύει στη ζωή. Οι εξαιρέσεις αλλάζουν τους κανόνες.

Με τι κόστος;

~~

“Δεν αντέχω άλλο”, μου ‘πε ένας φίλος στο τηλέφωνο το βράδυ.

“Τι δεν αντέχεις;”

“Όλα. Νιώθω πια too young to die, too old to rock n roll”.

“Εντάξει, αλλά η μουσική είναι η ζωή σου. Δεν είναι;”

Αυτό ήταν το πρόβλημα του, έτσι μου είπε. Τα ‘δωσε όλα στη μουσική του και πήρε τόσο λίγα. Δεν κατάφερε να γίνει αναγνωρισμένος μουσικός και δεν ήθελε να παίζει στα σκυλάδικα.

Όσο είσαι νέος, όσο είσαι μόνος, το αντέχεις. Μετά όμως δεν φτάνει να παίζεις με την κιθάρα σου στο δρόμο. Νιώθεις σαν ένα τρένο που έμεινε στάσιμο να βλέπει “τα άλλα τρένα να περνούν”.

Η ζωή έχει πολλές απαιτήσεις, που κυρίως μεταφράζονται σε χρήμα. Η δημιουργικότητα από μόνη της δεν είναι αρκετή για να χορτάσεις, για να πληρώσεις το νοίκι.

“Και τι θα κάνεις;” τον ρώτησα. “Θα παρατήσεις τη μουσική;”

Γέλασε -χωρίς καν να το σκεφτεί.

“Νιώθω σκατά”, μου είπε. “Σαν να ‘μαι ο τελευταίος των τελευταίων. Αλλά η μουσική μου δίνει…” Γέλασε πάλι. “Μου δίνει ένα άλλοθι, καταλαβαίνεις; Τώρα είμαι ένας αποτυχημένος μουσικός.”

“Δεν είσαι αποτυχημένος.”

“Για σένα και για κάποιους λίγους. Ρώτα τη σπιτονοικοκυρά μου, τον πατέρα μου. Ρώτα την εφορία.”

“Και τι ξέρουν αυτοί;”

“Ξέρουν, δεν ξέρουν, δεν με νοιάζει. Το θέμα είναι ότι χωρίς τη μουσική θα ήμουν μόνο ένας αποτυχημένος, χαχα, χωρίς άλλοθι.”

Έψαξα για λίγο να βρω κάτι να τον συνεφέρω.

“Τι θα χρειαζόσουν για να νιώσεις εντάξει;” του είπα -χρονοτριβώντας μέχρι να σκεφτώ κάτι καλύτερο.

“Λεφτά”, μου είπε.

“Αλήθεια;”

“Παράξενο σου φαίνεται; Μόνο αυτό μου λείπει, όλα τ’ άλλα τα ‘χω. Όχι πολλά, αρκεί να μη χρειάζεται να κάνω κάτι άλλο από αυτό που θέλω να κάνω.”

“Τι θες να κάνεις;”

“Να παίζω τη μουσική μου. Τι ρωτάς;”

~~

Κάπως έτσι συνεχίστηκε η κουβέντα για λίγο. Μετά έπρεπε να το κλείσουμε.

Κι όταν έκατσα να γράψω αυτό το κείμενο σκεφτόμουν τον φίλο μουσικό, σκεφτόμουν όλους τους φίλους που κάηκαν και καίγονται.

Αν το δεις απέξω, μοιάζει ρομαντικό. Πόσες ταινίες, πόσα βιβλία έχουν γραφτεί για τους καταραμένους καλλιτέχνες;

Κι αυτά αφορούν στους πετυχημένους, τους διάσημους. Τους άλλους, τους πιο πολλούς, που ποτέ δεν θα γίνει ταινία για κείνους ούτε τραγούδι, κανείς ποτέ δεν τους σκέφτηκε.

Ίσως θα ‘πρεπε, σκέφτομαι, να γράψω εγώ ένα βιβλίο για όλους εκείνους, που κάηκαν ανώνυμα κι άδοξα. Όμως κανείς δεν θα ‘θελε να διαβάσει ένα τέτοιο βιβλίο.

Γιατί σ’ όλους αρέσει το happy end, ακόμα κι αν είναι μετά θάνατον αναγνώριση. Ποιος νοιάζεται για τους αποτυχημένους μουσικούς; Ποιος νοιάζεται για τους αποτυχημένους επαναστάτες, για τους αποτυχημένους αθλητές, ποιος νοιάζεται για τους αποτυχημένους;

Αλλά πώς θα ήταν ο κόσμος μας χωρίς αυτούς που -έστω- προσπάθησαν;

“Δεν είναι αποτυχία, φίλε Γιώργο”, σκέφτομαι τώρα ότι έπρεπε να του πω. “Είναι μια λαμπρή ήττα.”

Κι όταν ξεκινάς να παίζεις ξέρεις ότι μπορεί να χάσεις. Αλλά έπαιξες έτσι όπως σου άρεσε.

~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός https://www.facebook.com/gelotopoios/

Καθαρή (παραμυθένια) έξοδος

Του Δημήτρη Μηλάκα

Τα παραμύθια με ωραίο τέλος είναι γοητευτικά σαν την ελπίδα που πεθαίνει τελευταία, ωστόσο σπανίως έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Ένα τέτοιο παραμύθι – την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και το τέλος της εποπτείας – μας διηγείται το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση. Πριν το καταπιούμε αμάσητο, ας θυμηθούμε λίγο την Ιστορία...

Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) ονομαζόταν ο έλεγχος των δημοσίων οικονομικών της Ελλάδας που επιβλήθηκε από ευρωπαϊκές χώρες που δάνεισαν την Ελλάδα το φθινόπωρο του 1897, ενώ αυτή είχε χρεοκοπήσει τέσσερα χρόνια πριν (Τρικούπης, «δυστυχώς επτωχεύσαμεν»), με στόχο την αποπληρωμή των χρεών της προς τους πιστωτές της. Τον έλεγχο εκτελούσε μια εξαμελής επιτροπή, η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή (Commission Internationale Financière de la Grèce), με μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα από το 1897 μέχρι το 1978, επί 81 χρόνια.

Η τότε ελληνική κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη, μετά και την ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο το (μαύρο) 1897, υποχρεώθηκε σε νέες διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της Ελλάδας (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία) για επιπλέον δανεισμό (ενώ τέσσερα χρόνια νωρίτερα τους είχε ήδη δηλώσει ότι αδυνατεί να αποπληρώσει τα ήδη χρωστούμενα δάνεια).

Οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης οδήγησαν στην επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ) για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, ώστε να εξασφαλίζει στους πιστωτές την αποπληρωμή και των παλαιότερων αλλά και των νέων δανείων. Η συμφωνία με τους πιστωτές προέβλεπε:

● Χορήγηση δανείου πολεμικών επανορθώσεων και του «οικονομικού δανείου». Εκχωρήθηκε εγγυημένο δάνειο 151,3 εκατ. φράγκων από τις Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα. Το δάνειο ελήφθη προκειμένου να καταβληθούν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία οι αποζημιώσεις που υποχρεώθηκε να καταβάλει η Ελλάδα στην Τουρκία, το υφιστάμενο κρατικό χρέος, το έλλειμμα του Ελληνικού Δημοσίου για το έτος 1897 και οι δαπάνες έκδοσης του δανείου (προμήθειες τραπεζών μεσιτικά, χαρτόσημα) ύψους 3,5 εκατ. φράγκων.

● Υποθήκευση φορολογικών εσόδων ώστε να εξασφαλισθεί η αποπληρωμή των δανείων.

● Για να επιτευχθεί η εξυπηρέτηση του χρέους ο ΔΟΕ απέκτησε τακτικές πηγές εσόδων και αξιολογούσε τις κρατικές υπηρεσίες για την αποδοτικότητα και τη φοροεισπρακτική τους ικανότητα. Έτσι στον ΔΟΕ αποδίδονταν τα έσοδα των μονοπωλίων αλατιού, πετρελαίου, σπίρτων, τραπουλόχαρτων, τσιγαρόχαρτων και σμυρίδας Νάξου, ο φόρος καπνού, τα τέλη χαρτοσήμου και οι δασμοί του τελωνείου Πειραιά.

● Αναδιάρθρωση του χρέους.

Το χρέος δεν ξέρουμε πώς αναδιαρθρώθηκε. Ξέρουμε ότι η λογική της τότε σύμβασης είναι πανομοιότυπη με τα μνημόνια. Κάτι που επίσης ξέρουμε – και μπορούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας – είναι ότι η «τρόικα» εκείνης της εποχής έφυγε ύστερα από 81 χρόνια...

Ακόμη κι αν δεν υπήρχε η Μαρέβα θα την είχαν εφεύρει!

Στο Μαξίμου το έχουν βρει: για όλα φταίει η Μαρέβα· ακόμα και για τις διμοιρίες των ΜΑΤ που πήγαν στη Λέσβο για τον Τσίπρα. Και μάλιστα όλα αυτά διατυπώθηκαν σε μια καφενειακού επιπέδου ανακοίνωση του γραφείου του Πρωθυπουργού –σε έγγραφο της Ελληνικής Δημοκρατίας...

  

γράφει ο Κοσμάς Βίδος

Οταν η Μαρέβα Μητσοτάκη έχτιζε το εξοχικό της στην Τήνο ακούγονταν πολλά στην τοπική κοινωνία: Πως η κατοικία, τι κι αν δεν της φαινόταν, ήταν αμύθητου πλούτου, με εσωτερικές πισίνες, κελάρια και ελικοδρόμια. Πως είχε κρυφά αγοραστεί ολόκληρη η πλαγιά με σκοπό να χτιστεί ένα μικρό χωριό όπου θα παραθέριζε το Μητσοτακέικο. Πως απώτερος σκοπός της ιδιοκτήτριας ήταν να κλείσει την παρακείμενη παραλία, να την κάνει ιδιωτική και να αποκλείσει στους ντόπιους την πρόσβαση. Πως είχε αρχίσει να αγοράζει για ένα κομμάτι ψωμί σπίτια σε όλο το νησί για να τα εκμεταλλευτεί. Πως πίσω από τη Μαρέβα κρυβόταν η σατανική Ντόρα, που… τι θα μας έκανε; Μήπως, θα υποδούλωνε τα χωριά μας, θα έβαζε τους άντρες στην προσωπική φρουρά της και θα ανάγκαζε τις γυναίκες να σφουγγαρίζουν κάθε μέρα τα μάρμαρα της έπαυλής της με τα μαλλιά τους;

Μόνο αυτό δεν είχε ακουστεί. Που και να είχε, δεν θα ήταν λιγότερο υπερβολικό από αυτά που είχαν χρεώσει στη νύφη της Ντόρας. Αναμενόμενος, βεβαίως, ο θόρυβος: Η παρουσία μιας επώνυμης οικογένειας σε ένα νησί που δεν είχε συνηθίσει σε τέτοιες τιμές (η Τήνος δεν είχε γίνει ακόμα της μόδας) ήταν φυσικό να προκαλέσει τσουνάμι συζητήσεων. Να γίνει αφορμή για την κυκλοφορία αστικών μύθων, από εκείνους που πολύ μας αρέσει να διαδίδουμε και να συζητάμε. Ως τη στιγμή που το πέρασμα του χρόνου και η συμβίωση με το… αγνώστου ταυτότητας πλάσμα που μας τάραξε, βάζουν τα πράγματα στη θέση τους.

Ομως, η Μαρέβα Μητσοτάκη είναι προορισμένη για να στοχοποιείται. Το έχει, φαίνεται, στο κάρμα της! Τώρα πια, οι κατηγορίες εναντίον της δεν προέρχονται από μια μικρή τοπική κοινωνία που μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά από την κυβέρνηση της χώρας που πρέπει να προσέχει τι λέει. Η οποία, σε κάθε «σύγκρουσή» της με τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη, δείχνει προς το μέρος της γυναίκας του. Οπως και τώρα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού: «Στη Λέσβο πράγματι υπάρχουν αστυνομικές δυνάμεις γιατί όπως καλά γνωρίζει η ΝΔ που έστειλε και αντιπροσωπεία βουλευτών της, υπάρχει ένταση εξαιτίας μιας μειοψηφίας ακροδεξιών στοιχείων. Ωστόσο οι διμοιρίες σε καμία περίπτωση δεν είναι όσες και οι offshore της κας Μαρέβας Μητσοτάκη».

Η Μαρέβα έχει offshore, η Μαρέβα στα Paradise Papers, η Μαρέβα στηρίζει την Taxibeat, η Μαρέβα θα πάρει το Ηρώδειο για επίδειξη μόδας, η Μαρέβα κατέθεσε ελλιπές πόθες έσχες… Βροχή κατηγοριών, με την κατηγορούμενη να καταγγέλλει με τη σειρά της: «Από τη μέρα που ο σύζυγος μου, Κυριάκος Μητσοτάκης, εξελέγη στην ηγεσία της ΝΔ βρίσκεται σε εξέλιξη μια συστηματική επιχείρηση εξόντωσής μου σε όλα τα επίπεδα. Θέλουν να πλήξουν τον σύζυγό μου και χτυπούν εμένα». Εχει δίκιο; Εχει λερωμένη τη φωλιά της; Πού είναι η αλήθεια και πού το ψέμα; Πού η πραγματικότητα και πού ο μύθος; Ισως κάποια στιγμή να μάθουμε.

Η πολιτική αντιπαράθεση, στο μεταξύ, πού είναι; Πού είναι η σοβαρότητα με την οποία θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση ακόμα και τα θέματα που τις φέρνουν αντιμέτωπες; Θεατές μιας άνοστης φάρσας που τον τελευταίο καιρό ξεκινάει και καταλήγει εμμονικά στο όνομα Μαρέβα, επιβεβαιώνουμε εκ νέου πως το πολιτικό παιχνίδι στην Ελλάδα μοιάζει με παρτίδα τάβλι στο καφενείο. Καφενειακού επιπέδου είναι και η ανακοίνωση Τύπου από το γραφείο του Πρωθυπουργού –επίσημο έγγραφο της κυβέρνησης!– με την οποία, εκεί που ασχολούμασταν με το θέμα της επίσκεψης Τσίπρα στη Λέσβο επανέρχεται, χωρίς να υπάρχει λόγος αλλά και ως πονηρό κλείσιμο του ματιού προς τους αντιπάλους («κατεργάρηδες, σας κρατάμε γερά!»), το θέμα με τις offshore της κυρίας Μητσοτάκη. Χωρίς να υπάρχει λόγος; Τελικά κάτι μου λέει πως ακόμα και αν δεν υπήρχε Μαρέβα, θα την είχαν εφεύρει.

Πήγε στη Μυτιλήνη… να τους μαλώσει!

Του Γιάννη Σιδέρη

Δεν ήταν τίποτα. Ήταν απλώς η παρατεταμένη… εφηβεία του πρωθυπουργού, που όπως όλοι οι έφηβοι ονειρεύονται ότι θα αλλάξουν τον κόσμο. Κάποιοι τον άλλαξαν, έγραψαν ιστορία, αλλά πρόσφεραν για αντάλλαγμα ιδρώτα, κούραση, φυλακίσεις, αίμα, βασανιστήρια ζωές – τις ζωές τους. Κάποιοι δεν είχαν το σθένος, αλλά επιμένουν στα ηχηρά λόγια.

Χθες στο Λιβαδοχώρι της Λήμνου ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι η ασφάλεια, η διαφύλαξη των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας είναι το πρώτο καθήκον της κυβέρνησης, απέναντι στη Λήμνο και όλες τις ακριτικές περιοχές της χώρας. Όσο ήταν «έφηβος» αναρωτιόταν αν έχει σύνορα η θάλασσα, ενώ στο προεκλογικό του πρόγραμμα υποσχόταν μείωση των εξοπλισμών, που ασμένως τώρα τρέχει – και σωστά – να αναβαθμίσει. Άλλωστε ο έτερος «έφηβος» Γιάννης Μπαλάφας, όταν του είχε επισημανθεί «πως θα μειώσετε τους εξοπλισμούς, απέναντι έχουμε τους Τούρκους», είχε διαβεβαιώσει με αυτοπεποίθηση… Nick the Greek, «θα το ρισκάρουμε»!

Τελικά ο πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι τα σύνορα… δεν είναι χαρακιές στο πρόσωπο του πλανήτη. Μόνο που όσους τους έλεγαν τότε ότι έχουν αυταπάτες και εκφράζουν αφελείς επικίνδυνες απόψεις, τους χαρακτήριζαν εθνικιστές – και όχι μόνο οι Συριζαίοι αλλά και άλλοι εχθροί των συνόρων, ένιοι εκ των φιλελεύθερων.

Η ερημιά που τον υποδέχτηκε στη Μυτιλήνη, τα κατεβασμένα ρολά, οι άδειες κεντρικοί οδοί αλλά και οι κλειστοί δρόμοι προς το σημείο όπου θα μιλούσε, τα ΜΑΤ - φύλακες άγγελοι (εντάξει, δεν ήταν 17 ήταν 9 οι διμοιρίες, λέει το υπουργείο ΠροΠο), σκιαγράφησαν ένα πρωτόγνωρα αφιλόξενο σκηνικό, που δεν έχει ξανασυμβεί σε πρωθυπουργό. Υπήρχε και μια συμβολικότητα! Στην Μυτιλήνη ήταν που πριν οχτώ χρόνια είχε ζητήσει να αφοπλιστεί η αστυνομία και να καταργηθούν τα ΜΑΤ, που τώρα τον προστάτευαν.

Και φυσικά είναι αστείος ο ισχυρισμός κάποιων στελεχών ότι πίσω από τη μαζική εκδήλωση δυσφορίας βρισκόταν η ΝΔ. Ακόμη και του πρωθυπουργού, που στην ίδια ρότα είπε «Κάποιοι εδώ και αρκετές μέρες επεδίωξαν να μην είναι εδώ σήμερα το βράδυ. Κάποιοι επεδίωξαν να δημιουργήσουν κλίμα έντασης και τρομοκρατίας».

Μα αν με το 28,55% που πήρε τον Σεπτέμβρη του 2015 η ΝΔ έχει τόση δύναμη να ερημώσει το νησί (μέχρι και τα περίπτερα έμειναν κλειστά), τόσο το χειρότερο για την κυβέρνηση. Σημαίνει αύξουσα επιρροή της ΝΔ σε μία φίλια περιοχή, μια περιοχή «λαϊκών, προοδευτικών αγώνων», που «την σημαία της πατρίδας μας την ξανασήκωσαν οι άνδρες και οι γυναίκες του ΕΑΜ», όπως είπε ο πρωθυπουργός.

Παράλληλα χωρίς συναίσθηση των αιτιών της παλλαϊκής διαμαρτίας (ή με συναίσθησή τους αλλά με πλήρη αδιαφορία γι αυτές), επιτέθηκε στους εκπροσώπους των απόντων φορέων, λέγοντας ότι θα ήταν μαζί τους στη διαμαρτυρία (δηλαδή ο κ. Τσίπρας κατά… του πρωθυπουργού), αλλά θα τους ζητούσε και να προτείνουν λύσεις. Αυτοί «επέλεξαν την αποχή γιατί δεν έχουν λύσεις»! Ετσι ερμήνευσε την πάνδημη αποχή. Λες και τόσο καιρό δεν τον βομβαρδίζουν με προτάσεις που δεν εφαρμόζονται. Εξ ου άλλωστε και η αποχή τους.

Για το προσφυγικό ξαναείπε τα γνωστά ότι οι νησιώτες έσωσαν την τιμή της Ευρώπης όταν οι βόρειοι έκλεισαν τα σύνορα. Με τόσα προβλήματα που έχουν υποστεί από το μεταναστευτικό αυτά τα τρία χρόνια, μάλλον ως δούλεμα ακούστηκε.

Νωρίτερα στη Λήμνο αναφέρθηκε στην οικονομία, υποστηρίζοντας σε λίγους μήνες «κανείς δεν μπορεί να μας επιβάλει τι θα κάνουμε γιατί μπορούμε μόνοι μας να σταθούμε στα πόδια μας».

Τα είπε την στιγμή που ο Τσακαλώτος μιλώντας για το μεταμνημονιακό καθεστώς, παραδέχτηκε εκ νέου ότι η επιτήρηση θα είναι αυξημένη. Την στιγμή που καθυστερούν πάνω από 200 χιλ. συντάξεις , θυσία στο βωμό το πλεονάσματος. Την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποβάθμισε την αναπτυξιακή πορεία της Οικονομίας στο 1,9% από 2,5% στην προηγούμενη βελτίωση. Την στιγμή που το Γενικό Λογιστήριο κατέγραψε για δεύτερο μήνα αύξηση στις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.

Ο κ. Τσίπρας δείχνει να μην έχει επίγνωση ή να μην ενδιαφέρεται για τα προβλήματα του συγκεκριμένου κόσμου. Αν για όσες δυσχέρειες δημιούργησε η κυβέρνησή του στο νησί ζητούσε συγνώμη (και δεν εκφωνούσε εκθέσεις ιδεών για την τιμή της Ευρώπης την οποία πληρώνουν ακριβά οι κάτοικοι), αν για τον αυξημένο ΦΠΑ (που είναι έργο της δικής του κυβέρνησης), ζητούσε συγνώμη, θα μπορούσε κανείς να αντιμετωπίσει με περισσότερη κατανόηση την επαναστατημένη «εφηβεία» του και τα προβλήματα που αυτή επέφερε.

Όμως παραμένει το ίδιο ανεπίγνωστος και εριστικός, ζητώντας και τα ρέστα σε αυτούς που δεινοπαθούν εξαιτίας της πολιτικής του.

Φωτογραφία: Intimenews         

Παίζει την καρέκλα του ο Τσακαλώτος;

Μπορεί η κυβέρνηση να ψηφίζει την ουσιαστική υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια και να αρνείται την πατρότητα του δικού της μνημονίου, αλλά ο αρμοδιότερος υπουργός Ευκλείδης Τσακαλώτος, με χτεσινές του δηλώσεις υιοθέτησε «το παιδί». Και συμφώνησε με την Κομισιόν και το ΔΝΤ και στην μετά τον Αύγουστο επιτήρηση, αλλά και στις περικοπές στις συντάξεις!

Στην πραγματικότητα, ο κ. Τσακαλώτος αποδόμησε χτες την προπαγανδιστική ρητορική της κυβέρνησης και του Μεγάρου Μαξίμου για καθαρή έξοδο τον Αύγουστο, για παροχολογία και για διατήρηση των συντάξεων, χωρίς περικοπές.

Συγκεκριμένα, ο υπουργός δήλωσε «στο Κόκκινο», ότι:

1. Δεν θα πούμε τον Οκτώβριο ότι θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό. Έχουμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις στο επενδυτικό κλίμα, στη Δικαιοσύνη που καθυστερεί και να μειώσουμε τη γραφειοκρατία.

2. Η επιτήρηση θα είναι πιο αυξημένη από ό,τι σε άλλες χώρες και πρέπει όλοι να είμαστε προσεκτικοί. Οι αγορές, αλλά και οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να επιτρέψουν δημοσιονομικό εκτροχιασμό.

3. Το ΔΝΤ έχει δίκιο που ζητούσε να φτιάξουμε κοινωνικό κράτος που να φροντίζει τον παππού και τη γιαγιά και τα παιδιά, αντί να ζουν όλοι αυτοί από μια σύνταξη. Και, προσχωρώντας στη γερμανική και φινλανδική σκληρή γραμμή, πρόσθεσε: « Βεβαίως έχουν κοπεί και πολύ παραπάνω από ό,τι πρέπει οι συντάξεις, αλλά δεν μπορούμε να ξοδεύουμε όσο άλλες χώρες πιο πλούσιες από μας».

Από τα παραπάνω εμφανίζεται ο κ. Τσακαλώτος ως προστάτης και υπέρμαχος της απαρέγκλιτης τήρησης των συμφωνημένων με την τρόικα σε κάθε δημοσιοοικονομικό τομέα. Και τώρα και μετά τον Αύγουστο. Και μ αυτό τον τρόπο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη γραμμή υπόσχεσης παροχών που ακολουθεί η κυβέρνηση δια του εκπροσώπου της, αλλά και υπουργών μεμονωμένα.

Παροχολογία και Τσακαλώτος είναι από χτες οντότητες ασυμβίβαστες. Όπως ασυμβίβαστη είναι και η άρνηση της πατρότητας του μνημονίου, με την εφαρμογή του και την υιοθέτηση μέτρων του εκ μέρους του «τσάρου της οικονομίας».

Οι αναγνώστες ας έχουν κατά νου ότι ο κ Τσακαλώτος έχει το χρήμα. Εκείνος ουσιαστικά το διαχειρίζεται και το μοιράζει στα άλλα υπουργεία και τις δομές της κυβέρνησης. Εκείνος εγκρίνει. Επομένως, η τήρηση της οικονομικής πολιτικής είναι δική του αρμοδιότητα και ευθύνη. Και του πρωθυπουργού.

Αν αυτά που υποστηρίζει ο ίδιος έρχονται σε αντίθεση με αυτά που διακηρύσσουν υπουργοί και ο πρωθυπουργός, συμβαίνουν δύο πράγματα: Είτε οι άλλοι παραπλανούν το λαό με παροχές- φούσκες, είτε ο ίδιος θα υπ οχρεωθεί να διαλέξει μεταξύ της παραίτησης για να εφαρμοστεί η παροχολογία από κάποιον άλλο και της ταπείνωσης για να την εφαρμόσει ο ίδιος. Το ίδιο είχε συμβεί επί Ανδρέα με τον Σημίτη. Ο οποίος κλήθηκε για να μαζέψει το ταμείο και μόλις το μάζεψε απολύθηκε για να έρθει ο προεκλογικός Τσοβόλα δώσ' τα όλα.

Και τα τρία παραπάνω σενάρια είναι ανοιχτά γιατί έχουν επαναληφθεί. Η κυβέρνηση δεν έχει δείξει ότι είναι συνεπής σε όσα λέει ούτε ότι τιμάει το λόγο της. Το αντίθετο. Όμως, οι χτεσινές δηλώσεις Τσακαλώτου είναι μια στάση πριν το τέρμα για τον υπουργό. Εκτός αν η κωλοτούμπα δεν έχει τέρμα.

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης       

«Άκυρο» το σχέδιο Πυθία: «Δεν προέκυψε κανένα στοιχείο για "απόπειρα δολοφονίας" του Κώστα Καραμανλή»...

Νέο έγγραφο που δεν έχει έρθει στο φως της δημοσιότητας και το οποίο επικαλείται ανώτατος αξιωματούχος της ΕΥΠ, αποδεικνύει ότι δεν προέκυψε κανένα στοιχείο για απόπειρα δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή.

Σύμφωνα με το news247,  η ηγεσία της ΕΥΠ προβληματίζεται από τις διαστάσεις που έχει λάβει το Σχέδιο «Πυθία», που έκανε λόγο για παρακολούθηση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή από ξένες δυνάμεις και για προσπάθεια δολοφονίας του και αποσταθεροποίηση της χώρας. Η υπόθεση ξεκίνησε από επιστολή (12-1-2009) του Διοικητή Μονάδας Θεσσαλονίκης της ΕΥΠ Γ. Κ., που απέστειλε ενημερωτικό σημείωμα με αναφορά στην πηγή ΣΘ13. Η πηγή ΣΘ13 ενημέρωσε ότι σύμφωνα με πληροφορίες Ρωσικής Υπηρεσίας Ασφαλείας είχε στοχοποιηθεί ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και παρακολουθούνταν η διαδρομή του από την οικία του μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου και αντιστρόφως.

Από την υπόθεση είχαν διαρρεύσει δυο έγγραφα που είχαν δημοσιοποιηθεί στα «Επίκαιρα» και τα οποία από τον τότε Διοικητή της ΕΥΠ Ι. Κοραντή είχαν αποσταλεί στον Κώστα Καραμανλή, αλλά και στον τότε υπουργό Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης (και σήμερα Πρόεδρο της Δημοκρατίας) Προκόπη Παυλόπουλο. Το δεύτερο επέμενε ότι κλιμάκιο που δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα και το Μάιο του 2008 για προστασία των τηλεπικοινωνιών του Κ. Καραμανλή διαπίστωσε ότι ομάδα 20 ατόμων χρησιμοποιούσε διάφορα αυτοκίνητα για να παρακολουθεί τον Κώστα Καραμανλή κατά τη διαδρομή από το Μαξίμου στο σπίτι του και αντιστρόφως. Το διάστημα, μάλιστα, 20-26 Απριλίου 2008 έγινε συμπλοκή στη Ν. Μάκρη μεταξύ του κλιμακίου και ατόμων που ανήκαν στην εικοσαμελή ομάδα παρακολούθησης του πρώην πρωθυπουργού. Στη συμπλοκή η ομάδα εγκατέλειψε το όχημα και σε αυτό βρέθηκαν όπλα, εκρηκτικά, χάρτες και ξηρά τροφή. Τα υλικά, μάλιστα, δεν έμειναν στη χώρα μας, αλλά μεταφέρθηκαν σε ειδικά εργαστήρια της Μόσχας, όπου και εξετάστηκαν. Το δε σχέδιο οργανώθηκε από μυστικές δυτικές υπηρεσίες και «ομόλογη υπηρεσία του Ισραήλ».

Νέο έγγραφο «καίει» την υπόθεση

Σύμφωνα, ωστόσο, με τον ανώτατο αξιωματούχο της ΕΥΠ, υπάρχει και τρίτο έγγραφο, που δεν είδε το φως της δημοσιότητας.

Το έγγραφο (509/17-3-2009) αυτό ακυρώνει τα δυο πρώτα καθώς σημειώνει μεταξύ άλλων πως παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε η υπηρεσία να ελέγξει την αξιοπιστία της πηγής ουδέν στοιχείο προέκυψε προς την κατεύθυνση της επιβεβαίωσης της πληροφορίας. Και πως κατόπιν τούτου εκτιμάται ότι τουλάχιστον από πλευράς του ρώσου αξιωματούχου που προσκόμισε το πληροφοριακό υλικό επιχειρήθηκε η παραπληροφόρηση των αρμοδίων αρχών της χώρας μας για αξιοποίηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων.

Σύμφωνα, μάλιστα, με την ίδια πηγή, το συγκεκριμένο έγγραφο δεν έχει δοθεί στη Δικαιοσύνη.

Η στοχοποίηση Ρουμπάτη

Παράλληλα και σύμφωνα με τον ανώτατο αξιωματούχο της ΕΥΠ, σε εξέλιξη βρίσκεται οργανωμένο σχέδιο επίθεσης στον Διοικητή της ΕΥΠ Γιάννη Ρουμπάτη.

Η «στεγανοποίηση» της ΕΥΠ από συγκεκριμένα συμφέρονται αλλά και κάποιες άλλες χώρες, φέρεται -σύμφωνα με τις ίδιες πηγές- να ενοχλεί ιδιαίτερα όσους δεν διαθέτουν πλέον πρόσβαση στις πληροφορίες της υπηρεσίας.

Ο Γ. Ρουμπάτης, μέσω κυρίως περιθωριακού εντύπου -ο εκδότης του οποίου το τελευταίο διάστημα αναζητείται από τις αρχές- αναμένεται να κατηγορήσει μεταξύ άλλων συγγενή του στη Βόρειο Ελλάδα ότι διαθέτει εταιρεία που προωθεί golden visas στη Τουρκία. Ακόμα ότι διαθέτει 20 εταιρείες στην Ιταλία και πραγματοποιεί μέσω αυτών λαθρεμπόριο μεταναστών ή και ότι ο ίδιος ο Διοικητής… παρενοχλεί σεξουαλικά γυναίκες της υπηρεσίας!

Το ανώτατο στέλεχος της ΕΥΠ αποδίδει το ενορχηστρωμένο σχέδιο κατά του Διοικητή της ΕΥΠ σε δυο πρωτίστως πρόσωπα.

«Κατάσκοπος τρίτης -μη φίλιας- χώρας»

Το πρώτο πρόσωπο είναι πρώην πρόεδρος των συνδικαλιστών της ΕΥΠ και κατηγορείται ευθέως από ανώτατο στέλεχος της Κατεχάκη ως «κατάσκοπος τρίτης –μη φιλικής προς την Ελλάδα- χώρας».

Ο συγκεκριμένος πρώην πρόεδρος έχει απολυθεί από την ΕΥΠ, καθώς έχει καταδικαστικές αποφάσεις ή υποθέσεις που βρίσκονται στη Δικαιοσύνη. Μεταξύ άλλων κατηγορείται για απάτη σε βάρος του Δημοσίου, αφού φέρεται ότι είχε υπό την κατοχή του 3.000 έγγραφα της υπηρεσίας, απάτη κατ’ εξακολούθηση, με χορήγηση διπλωμάτων για συνεχιζόμενη εκπαίδευση, για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, για διακίνηση πλαστών εγγράφων που εμφάνιζαν ψευδώς τέσσερις δημοσιογράφους (Τάσο Τέλλογλου, Ιωάννα Μάνδρου, Κώστα Βαξεβάνη και Βασίλη Λαμπρόπουλο) ως… πράκτορες της ΕΥΠ, αλλά και για κατασκοπεία κατ’ εξακολούθηση (σύμφωνα με το άρθρο 144) και ψευδή βεβαίωση κατ’ εξακολούθηση. Κατηγορείται επίσης ότι διέρρευσε σε ψυχίατρο στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας το αρχείο προσωπικών εξετάσεων με τα «ψυχομετρικά τεστ» όλων των υποψηφίων στην ΕΥΠ!

Συνέργεια με αμφιλεγόμενο πρόσωπο

Ο πρώην πρόεδρος κατηγορείται επίσης για συνέργεια με πρόσωπο που πρόσφατα- όπως αποκαλύφθηκε- είχε αποστείλει στον Πάνο Καμμένο sms, ζητώντας του να μεσολαβήσει στον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και που έχει καταδικαστεί για απάτη. Το συγκεκριμένο πρόσωπο διέφυγε στο εξωτερικό –μεταξύ των άλλων και στη Δανία που βρίσκεται σήμερα- και ενώ εκκρεμούσε εναντίον του ένταλμα σύλληψης έζησε για τέσσερα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Το διάστημα αυτό είχε επιστρέψει με πρωτοβουλία της ΕΥΠ στη χώρα μας –για μια ή δυο ημέρες στη Κω- και εν συνεχεία επέστρεψε στην Τουρκία. Σήμερα η Αθήνα αναμένει την έκδοσή του από τη Δανία στη χώρα μας και αρμόδιες πηγές απορούν γιατί καθυστερεί ακόμα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος βρίσκεται σε επαφή με τη Χρυσή Αυγή, στελέχη της οποίας τον υπερασπίζονται δημοσίως. Ρόλο παίζει και μία γυναίκα, που αποτελεί το τρίτο πρόσωπο στην ιστορία.    

 tvxs.gr

   

Το «ακούμπισμα», ο υβριδικός πόλεμος και οι κανόνες εμπλοκής

Του Σταύρου Λυγερού

Η είδηση είναι γνωστή. Τουρκικό εμπορικό πλοίο «ακούμπησε» ελληνική κανονιοφόρο νοτιοανατολικά της Λέσβου και εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, χωρίς να προκληθούν ζημιές και θύματα. Στη συνέχεια, το τουρκικό πλοίο ανέπτυξε ταχύτητα και εισήλθε στα τουρκικά χωρικά ύδατα.

Το περιστατικό δεν θα είχε μεγάλη σημασία εάν επρόκειτο για κάποιου είδους ατύχημα, το οποίο προήλθε από λάθος κινήσεις του τουρκικού πλοίου. Όλα δείχνουν, ωστόσο, πως δεν πρόκειται γι’ αυτό, πως πρόκειται για εσκεμμένη ενέργεια. Κι αυτό ακριβώς είναι το επικίνδυνο. Μέσα στο κλίμα του ανθελληνικού εθνικιστικού πυρετού που επικρατεί στη γειτονική χώρα, ένας Τούρκος πλοίαρχος νοιώθει πως θα γίνει περίπου εθνικός ήρωας, επιδιδόμενος σ’ αυτού του είδους την επικίνδυνη πρόκληση.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αύριο ενδεχομένως ο εν λόγω Τούρκος πλοίαρχος να βρει μιμητές και μάλιστα οι συνέπειες του επεισοδίου να είναι σημαντικότερες. Τί θα συνέβαινε άραγε εάν το μικρό ελληνικό πολεμικό σκάφος αντιδρούσε, χρησιμοποιώντας τον οπλισμό του; Τί θα συμβεί εάν σε ένα ανάλογο επεισόδιο στο μέλλον το αντίστοιχο ελληνικό πολεμικό σκάφος χρησιμοποιήσει τον οπλισμό του, όταν δεχθεί τέτοιου τύπου πρόκληση-επίθεση;

Στις συνθήκες αυτού του ιδιότυπου υβριδικού πολέμου, στον οποίο επιδίδεται η Τουρκία εναντίον της Ελλάδας, είναι πλέον υποχρέωση του Πολεμικού Ναυτικού (και όχι μόνο) να διαμορφώσουν κανόνες εμπλοκής για περιστατικά, τα οποία μέχρι πρότινος ήταν εκτός ατζέντας. Ν Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα ελληνικά πολεμικά σκάφη θα πρέπει να έχουν εκ των προτέρων σαφείς εντολές για το πως θα αντιδράσουν εάν δεχθούν κάθε είδους προκλήσεις.

Η πρόκληση των μη επανδρωμένων

Το ίδιο ισχύει και με τη νέα μορφή τουρκικής πρόκλησης, τις πτήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών πάνω από νησιά και όχι μόνο. Η τακτική τα μη επανδρωμένα να αντιμετωπίζονται σαν μαχητικά που πραγματοποιούν παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου είναι λάθος από κάθε άποψη και δείχνει γραφειοκρατική νοοτροπία και δυσκολία προσαρμογής. Το να απογειώνονται ελληνικά μαχητικά για αναχαίτιση τουρκικά μη επανδρωμένα εξουθενώνει τους πιλότους, καταπονεί τα μαχητικά και κοστίζει πολλαπλάσια σε καύσιμα.

Δεν θέλουμε από αυτό εδώ το βήμα να προτείνουμε πρόχειρες λύσεις. Σκοπός είναι να υπογραμμισθεί η ανάγκη συνειδητοποίησης από τα ελληνικά Γενικά Επιτελεία η ανάγκη προσαρμογής των κανόνων εμπλοκής στις νέου τύπου προκλήσεις. Και βεβαίως ό,τι αποφασισθεί για τον τρόπο αντιμετώπισης θα πρέπει να ανακοινωθεί επισήμως, ώστε η τουρκική πλευρά να γνωρίζει επακριβώς ποιες θα είναι οι συνέπειες των προκλήσεών της.

Μόνο όταν τεθούν με ξεκάθαρο τρόπο τα όρια, η Άγκυρα θα σκεφθεί πολύ πριν κάνει οποιαδήποτε επιθετική κίνηση. Μέχρι να τεθούν αυτά τα όρια, θα δοκιμάζει τις ελληνικές αντιδράσεις. Και όσο οι ελληνικές αντιδράσεις δεν θα έχουν κόστος για τους Τούρκους, τόσο θα τους εδραιώνεται η εντύπωση ότι μπορούν να προβαίνουν χωρίς συνέπειες σε ενέργειες, οι οποίες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θίγουν την ελληνική εθνική ασφάλεια.      

Απλήρωτοι λογαριασμοί της ΔΕΗ που... πληρώθηκαν στα ΕΛΤΑ

Ακούσιοι δανειστές των ΕΛΤΑ έχουν γίνει καταναλωτές της ΔΕΗ που επιλέγουν να πληρώσουν τους λογαριασμούς ρεύματος μέσω του δικτύου της. Οι καταναλωτές φεύγουν με την απόδειξη και ήσυχοι ότι έχουν τακτοποιήσει τις οφειλές τους – όσοι μάλιστα πληρώνουν εμπρόθεσμα αναμένουν και την έκπτωση επιβράβευσης του 15% που δίνει η ΔΕΗ.

Ωστόσο, όταν έρχεται ο επόμενος λογαριασμός τα ποσά του προηγούμενου εμφανίζονται ως καθυστερημένες οφειλές· έχουν μάλιστα επιβαρυνθεί με τόκους και συνειδητοποιούν ότι όχι μόνο έχουν χάσει την έκπτωση, αλλά και ότι κινδυνεύουν με διακοπή ηλεκτροδότησης. Και αυτό γιατί τα ΕΛΤΑ, προκειμένου να καλύψουν το δικό τους πρόβλημα ρευστότητας, δεν αποδίδουν τα χρήματα που εισπράττουν για λογαριασμό της ΔΕΗ.

Τον τελευταίο μήνα, καθημερινά στα ανά την επικράτεια καταστήματα της Επιχείρησης καταφθάνουν χιλιάδες καταναλωτές ζητώντας εξηγήσεις και τακτοποίηση των λογαριασμών τους. H πλευρά της ΔΕΗ αναγνωρίζει ως μείζον το πρόβλημα που δημιουργείται για τους καταναλωτές-πελάτες της. «Είναι ένα πραγματικά δύσκολο ως προς τη διαχείρισή του θέμα, το οποίο θα το αντιμετωπίσουμε άμεσα», αναφέρει στην «Κ» στέλεχος της Επιχείρησης. Η κατεύθυνση που έχει δοθεί επί του παρόντος προς τα καταστήματα της ΔΕΗ είναι να εκδίδουν ένα γραμμάτιο είσπραξης με το οποίο ο καταναλωτής καλείται να πληρώσει μόνο το ποσό του τρέχοντος λογαριασμού, αυτό όμως δεν απαντάει ούτε στο πρόβλημα της απώλειας της έκπτωσης ούτε στις επιβαρύνσεις με τόκους καθυστερήσεων, που στο μεταξύ έχουν επωμισθεί οι καταναλωτές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αντίστοιχη κατάσταση παρακράτησης χρημάτων από λογαριασμούς ρεύματος από τα ΕΛΤΑ είχε αντιμετωπίσει η ΔΕΗ και τον Μάρτιο του 2017.

Το συνολικό ποσό παρακράτησης είχε φτάσει τότε στα 19,5 εκατ. ευρώ, το οποίο αποπληρώθηκε έπειτα από εξώδικο που απέστειλε η διοίκηση της ΔΕΗ στη διοίκηση των ΕΛΤΑ, μέσω του οποίου απαίτησε την τακτοποίηση της οφειλής υπό την απειλή της προσφυγής στη Δικαιοσύνη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ΔΕΗ έχει αναθέσει στα ΕΛΤΑ την εξυπηρέτηση των πελατών της για την πληρωμή λογαριασμών ρεύματος έναντι ετήσιας αμοιβής ύψους 20 εκατ. ευρώ ετησίως. Η ΔΕΗ συμψηφίζει το ποσό αυτό με τα ποσά που παρακρατούν τα ΕΛΤΑ για τους καταναλωτές, όμως το πρόβλημα παραμένει άλυτο.

Τα ΕΛΤΑ σχεδόν πριν από ένα χρόνο απέδιδαν την παρακράτηση των χρημάτων των καταναλωτών της ΔΕΗ σε πρόβλημα του ηλεκτρονικού συστήματος διατραπεζικών συναλλαγών και στην έλλειψη ρευστότητας.

Αυτό που φαίνεται τελικά είναι ότι έχουν βρει έναν ιδιαίτερα αδόκιμο τρόπο να κλείνουν τις «τρύπες» στα οικονομικά τους, ενώ απαντούν εμμέσως ότι το πρόβλημα ρευστότητας προκύπτει από οφειλές του ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τα ΕΛΤΑ.

Ερωτηθείσα η διοίκηση των ΕΛΤΑ από την «Κ» γιατί εξακολουθεί να παρακρατεί τα χρήματα των καταναλωτών της ΔΕΗ, αρνήθηκε να απαντήσει, τονίζοντας μάλιστα ότι δεν μπορεί «η πρόεδρος των ΕΛΤΑ να ανταποκρίνεται σε κάθε απορία που προκύπτει».Πληροφορίες, πάντως, αναφέρουν ότι τα ΕΛΤΑ εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ως δικαιολογία τα χρήματα που περιμένουν από το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής που αφορούν την αποζημίωση για την παροχή καθολικής υπηρεσίας. Μόλις εκταμιευθεί το ποσό, το οποίο κύκλοι των ΕΛΤΑ υποστηρίζουν ότι θα γίνει άμεσα, θα εξοφληθούν και τα χρέη της εταιρείας προς τη ΔΕΗ. Το πρόβλημα ωστόσο φαίνεται ότι διογκώνεται καθώς χρονίζει, ενώ γεννάται η απορία γιατί δεν διακόπτει η ΔΕΗ τη σχετική συνεργασία με τα ΕΛΤΑ, αφού δεν τηρούνται τα συμφωνηθέντα.    

kathimerini.gr

Πώς θησαύριζε η «Καμόρα» των αντικαρκινικών φαρμάκων

Ιδιώτες, γιατροί, νοσηλευτές, φαρμακοποιοί ενδεχομένως και μεταφορικές εταιρείες συμμετείχαν στο κύκλωμα διακίνησης φαρμακευτικών αντικαρκινικών σκευασμάτων.   

Η «Καμόρα»… αρπαγής αντικαρκινικών φαρμάκων αξίας από 1.000 έως 6.000 ευρώ, μέσα από δημόσιο νοσοκομείο, σύμφωνα με αξιωματικούς της Διεύθυνσης Οικονομικής Αστυνομίας, έχει -προς το παρόν- τέσσερις «αρχηγούς» (ιδιώτες) και… 14 εκτελεστικούς πυρήνες. Ιδιώτες, γιατροί, νοσηλευτές, φαρμακοποιοί ενδεχομένως και μεταφορικές εταιρείες συμμετείχαν στο κύκλωμα παράνομης διακίνησης φαρμακευτικών αντικαρκινικών σκευασμάτων στην «μαύρη» αγορά, και κυρίως σε Σκανδιναβικές χώρες, Ιταλία, Γερμανία, και Γαλλία όπου η τιμή του φαρμάκου τετραπλασιαζόταν όπως και τα κέρδη τους, τα οποία ανέρχονται σε εκατομμύρια ευρώ. Οι πρώτες καταγγελίες για τη λειτουργία του κυκλώματος είχαν έρθει το 2013, χωρίς όμως τότε να υπάρχουν στοιχεία που να στηρίζουν κατηγορίες στους οργανωτές.

Έγραφαν φάρμακα σε… νεκρούς;

 Αυτή τη φορά, οι αστυνομικοί της Διεύθυνσης Οικονομικής Αστυνομίας, κατά τη διάρκεια ευρείας αστυνομικής επιχείρησης που εξελίσσεται από το πρωί της Πέμπτης, βρήκαν μεγάλα και «αδικαιολόγητα» χρηματικά ποσά, εικονικά τιμολόγια,  χιλιάδες ακριβά αντικαρκινικά φάρμακα, συνολικής αξίας περίπου 200.000 ευρώ, σε… ψυγεία σπιτιών κατηγορουμένων, σε φαρμακαποθήκες, σε μεταφορικές εταιρείες ακόμη και σε φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ!

 Από τους κωδικούς των συσκευασιών των φαρμακευτικών σκευασμάτων, που έχουν εντοπιστεί, οι αρμόδιοι αξιωματικοί εξετάζουν το πιθανό ενδεχόμενο να υπάρχει και δεύτερο δημόσιο νοσοκομείο, από το οποίο το κύκλωμα έκλεβε αντικαρκινικά φάρμακα με συγκεκριμένη μεθοδολογία.

Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, ανάμεσα στους 18 συλληφθέντες, υπάρχουν γιατροί μεγάλου ιδιωτικού νοσοκομείου, οι οποίοι «συνεργάζονταν» με συναδέλφους τους στο δημόσιο νοσοκομείο και νοσηλευτές, για την υπεξαίρεση «υπολειμμάτων» των ακριβών φαρμάκων που ήταν αποκλειστικής νοσοκομειακής χορήγησης-χρήσης και αγορασμένα από το δημόσιο. Η άλλη μέθοδος αρπαγής των φαρμάκων ήταν με παράνομες συνταγογραφήσεις σε «υγιείς»… ασθενείς (μη καρκινοπαθείς), που παρουσιάζονταν ως άρρωστοι στο τελικό στάδιο του καρκίνου, σε ένα πλαίσιο συνεργασίας γιατρών και φαρμακοποιών.

Σε άλλες περιπτώσεις, έγραφαν για παράδειγμα σε καρκινοπαθή τρία αντικαρκινικά φαρμακευτικά σκευάσματα, του απέδιδαν τα δύο και κρατούσαν το ένα για λογαριασμό του κυκλώματος. Οι αστυνομικοί της Διεύθυνσης Οικονομικής Αστυνομίας, έχουν κάποιες ενδείξεις πως το κύκλωμα δεν δίσταζε να γράφει αντικαρκινικά φάρμακα ακόμη και σε ασθενείς που είχαν αποβιώσει, εκμεταλλευόμενοι το χρονικό διάστημα, το οποίο μεσολαβούσε έως ότου οι συγγενείς του δήλωναν τον θάνατό του!

Εταιρεία στη… Μέση Ανατολή!

Οι «αρχηγοί» του κυκλώματος, σύμφωνα με αξιωματικούς που χειρίζονται την σοβαρή υπόθεση, είναι ιδιώτες, που διατηρούσαν κάποιες εταιρείες «βιτρίνες» των παράνομων δραστηριοτήτων. Ενδεικτικά, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, ένας από τους αρχηγούς διατηρούσε εταιρεία «προκάλυμμα» στη Μέση Ανατολή, μέσω της οποίας καλύπτονταν με νομιμοφάνεια οι παράνομες δραστηριότητες και η εξαγωγή των πανάκριβων φαρμάκων. Ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού, σε χώρα… ενδιαφέροντος του κυκλώματος για την διακίνηση των φαρμακευτικών σκευασμάτων.

Τα στελέχη της Διεύθυνσης Οικονομικής Αστυνομίας κάνουν λόγο για μια πολύ «δεμένη» υπόθεση, οι 18 συλλήψεις έγιναν στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας, ενώ δεν αποκλείεται ο αριθμός τους να αυξηθεί. Παράλληλα, απομένουν και άλλες έρευνες στο ιδιωτικό και το δημόσιο νοσοκομείο, προς αναζήτηση επιπλέον στοιχείων που θα συμπεριληφθούν στην δικογραφία.

Τα κέρδη του κυκλώματος που φέρεται να δραστηριοποιείται την τελευταία πενταετία ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, με τους αστυνομικούς να αναφέρουν πως ένα ακριβό αντικαρκινικό φάρμακο αξίας 6.000 ευρώ, μεταπωλούταν σε Σκανδιναβική χώρα σε τιμή που έφθανε και τα 12.000 ευρώ!

Οι συλληφθέντες κατηγορούνται για υπεξαίρεση, πλαστή συνταγογράφηση, απάτη σε βαθμό κακουργήματος και σήμερα αναμένεται να οδηγηθούν στον Εισαγγελέα.

Δήλωση προέδρου ΠΦΣ

 Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Κυριάκος Θεοδοσιάδης, μετά την δημοσιοποίηση της σοβαρής υπόθεσης προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Παρά το γεγονός ότι η έρευνα της Οικονομικής Αστυνομίας είναι σε εξέλιξη και δεν έχει εκδοθεί  επίσημη ανακοίνωση έως τώρα, σε κάθε περίπτωση όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση παράνομης διακίνησης φαρμάκων, από όπου και αν προέρχονται πρέπει να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Κανείς δεν δικαιούται να παίζει με το δημόσιο συμφέρον και την υγεία των ασφαλισμένων».

thetoc.gr

Η Δημοσιογραφία σήμερα

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Εν πρώτοις: ο εκδημών δεν δικαιώνεται απαραιτήτως. Δικαιώνεται εκείνος που τελευτά δίκαιος. Ο εν δικαίω. Αυτά προς αποκατάσταση των λόγων του Αποστόλου Παύλου και της αλήθειας.

  Καλημέρα σας. Η Διαπλοκή ήταν και είναι ένα από τα μεγάλα καρκινώματα του πολιτικού βίου. Εις ό,τι αφορά τον Τύπο και στα δύο επίπεδα: εκδοτών και δημοσιογράφων. Στο πλαίσιο της Διαπλοκής πολλοί δημοσιογράφοι γλίστρησαν πολύ πιο εύκολα απ’ όσον πριν από τη μεταπολίτευση, στον ρόλο του υπηρετείν τον εκδότη και κατ’ επέκτασιν τις πολιτικές του διασυνδέσεις και τα οικονομικά του συμφέροντα. Έτσι σιγά - σιγά εξέλειπεν (όχι ακόμα παντελώς) από τις εφημερίδες ο πλουραλισμός και ο παραμετρικός λόγος. (Παρά τούτο η αλήθεια έβρισκε και θα βρίσκει πάντα τον τρόπο να γραφεί, διότι αν δεν τη γράψει ο ένας, θα τη γράψει ο άλλος).

 Εις ό,τι αφορά το ιδιωτικό ραδιόφωνο (πλην εξαιρέσεων, όπως η «συνταγή» του Real FM και ολίγων άλλων) και εις ό,τι αφορά την ιδιωτική τηλεόραση ολοκληρωτικώς, η ταύτιση των δημοσιογράφων με τους εκδότες έγινε απόλυτη.

 Αυτού του τύπου η δημοσιογραφία έπαιξε αισχρότατο ρόλο και κατά την περίοδο της ψευδούς ευμάρειας και κατά την προετοιμασία και κατά τη διάρκεια των Μνημονίων. Μάλιστα, προϋπάρξαντα φαινόμενα όπως ο «αυριανισμός» (όταν ο Τύπος ταυτίζεται με κόμματα και λειτουργεί ο ίδιος ως κόμμα) διευκόλυναν, κατά τη διάρκεια των μνημονίων, αυτήν τη διαδικασία της σύγχυσης των ρόλων, οδηγώντας το σχήμα Τύπος - κόμματα - τράπεζες και εταιρείες στην πλήρη αποθέωσή του. Η πόλωση, ο διχαστικός λόγος, η απαξίωση της πολιτικής και η διαρκής επίθεση κατά της κοινωνίας (αμφίπλευρη και πολύπλευρη) είναι τα κυρίως χαρακτηριστικά σήμερα του ημιθανούς Τύπου, της εκφυλισμένης πολιτικής και της κεφαλαιοκρατικής ασυδοσίας.

Σήμερα η πλειονότης των δημοσιογράφων στα Μέσα επαίρεται (!) διότι είναι εγκάθετη. «Εμένα με έστειλε το τάδε κόμμα», «εγώ έχω άκρες με τον δείνα πολιτικό» και ο άλλος είναι στο pay roll της τάδε Εταιρείας.

  Εκδότες, δημοσιογράφοι, Μέσα, Γραφεία Τύπου (των εταιρειών και του κράτους), ΜΚΟ, μυστικά κονδύλια, πληρωμένα ρεπορτάζ, διατεταγμένα ρεπορτάζ, αργομισθίες – όλα είναι ένα αξεδιάλυτο κουβάρι, τοξικό, το οποίο απομυζά τον κοσμάκη,

που με τη σειρά του αποστρέφεται τον Τύπο και την πολιτική όλο και περισσότερο. Η κρίση θέρισε τους δημοσιογράφους, τους ξεπουπούλιασε. Δουλεύουν όλο και λιγότεροι για όλο και μικρότερους μισθούς. Κι όμως, συνεχίζουν οι περισσότεροι με τη λύσσα του απελπισμένου, του αμοραλιστή, του κυνικού να υπηρετούν τη Διαπλοκή και να βάφουν όλο και πιο πολύ τα χέρια τους στο αίμα της κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξαγγείλει ότι θα σπάσει αυτό το απόστημα. Αντιθέτως, στη θέση της παλιάς Διαπλοκής προσπάθησε και προσπαθεί να στήσει τη δική του. Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ συμψηφίζουν πλέον τις παλαιές πρακτικές του καρκινώματος με τις δικές τους. Το θέμα πια είναι το «ποιος είναι ο χειρότερος» κι όχι τι μπορεί να γίνει προς το καλύτερο.

  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ έφθασε την ταύτιση των δημοσιογράφων με τους εκδότες στα έσχατα. Όποιος, λόγου χάριν, δουλεύει στα «Νέα» είναι άνθρωπος του Μαρινάκη. Η κυβέρνηση αυτή στα θέματα του Τύπου υπηρετεί το δόγμα τού «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας» ή όπως το διατύπωσε ο Τσίπρας «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν». Η κυβέρνηση αυτή ώθησε το θέμα της ταύτισης Μέσων - κομμάτων επίσης στα έσχατα. Ενώ ταυτοχρόνως μετέρχεται εν σχέσει με τα οικονομικά συμφέροντα που παρακολουθούν αυτή τη διαδικασία, την ίδια μεθοδολογία με εκείνην του δικομματικού μονοκομματισμού. Προσέτι «παίζει» με τη διανομή της κρατικής διαφήμισης, ενώ έχει εξευτελίσει την ΕΡΤ στο μέγιστο δυνατό.

 Σε αυτόν τον ανηλεή πόλεμο (εν τέλει εναντίον του λαού) η κυβέρνηση ξεπέφτει σε πρακτικές «Βατοπεδίου» (στήνει υποθέσεις ή μετατρέπει υπαρκτά σκάνδαλα σε λάσπη στον ανεμιστήρα), παρακάμπτει το τεκμήριο της αθωότητος, προκαταλαμβάνει τη Δικαιοσύνη και εξαπολύει τη ρητορική της μισαλλοδοξίας με τα «βοθροκάναλα» και τους «σκουπιδότοπους» (στα οποία όμως όλα τα κυβερνητικά στελέχη δεν παραλείπουν να δίνουν συνεντεύξεις).

 Ο εμφυλιοπολεμικός λόγος και η πόλωση είναι πλέον το μόνον όχημα διαφυγής από τις υπαρκτές αποτυχίες του Τσίπρα σε όλους τους τομείς. Έχει φθάσει το πράγμα έως τον πάτο. Αν αύριο, λόγου χάριν, η αφεντιά μου πιει ένα κρασάκι με τον Θανάση Καρτερό, αυτό θα σημαίνει ότι: ή ο Θανάσης αποστάτησε ή ότι εγώ ανένηψα.

Είναι τραγικό. Η κυβέρνηση της πρώτης φοράς Αριστερά (με πρώτη φορά σύμβουλο τους Ρότσιλντ) δεν συγκρούσθηκε με τη Διαπλοκή, ενσωματώθηκε σε αυτήν και προσπαθεί να υποκαταστήσει τους δεινόσαυρους με τυραννόσαυρους.

Και πάντως, η κυβέρνηση Τσίπρα είναι η πρώτη μετά τη μεταπολίτευση που ζητά απ’ τον Τύπο πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων.

ΥΓ.: Για να γίνουν πλήρως κατανοητά τα παραπάνω από τους Φιλισταίους, υπό τη λογική Τζανακόπουλου η φωτογραφία που δείχνει τον κ. Βαρδινογιάννη να χαϊδεύει πατρικά το μάγουλο της κυρίας Μπαζιάνα θα μπορούσε να σημαίνει ό,τι έλεγε ο αυριανισμός ότι σήμαινε η φωτογραφία του αείμνηστου Κ. Μητσοτάκη εν μέσω των δύο γερμανών αξιωματικών. Θα παραφρονήσουμε;

email: stathispontiki@gmail.com