Τι αλλάζει στην προστασία προσωπικών δεδομένων-Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Σημαντικές αλλαγές θα υπάρξουν από τις 25 Μαΐου του 2018 στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την εφαρμογή του νέου ευρωπαϊκού Γενικού Κανονισμού για την Προστασία των Δεδομένων, ο οποίος αφορά στη συλλογή, χρήση και αποθήκευση των προσωπικών δεδομένων.

Πρόκειται για την πιο σοβαρή μεταρρύθμιση σε αυτό τον τομέα από την ίδρυση του διαδικτύου.

Στόχος είναι η εφαρμογή αυστηρότερων κανόνων, προκειμένου οι 250 εκατομμύρια καθημερινοί χρήστες του διαδικτύου στην Ευρώπη και γενικότερα οι πολίτες να ελέγχουν καλύτερα τα online δεδομένα τους προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία άλλοι (συνήθως επιχειρήσεις και μέσα κοινωνικής δικτύωσης) συλλέγουν και μοιράζονται με τρίτους (π.χ. διαφημιστικές εταιρείες).

Οι νέοι κανόνες για την προστασία της ιδιωτικότητας θα είναι οι αυστηρότεροι στον κόσμο και προβλέπουν βαριές ποινές για τις εταιρείες που θα τους παραβιάσουν. Το πρόστιμο μπορεί να φθάσει το 4% των ετήσιων εσόδων μιας εταιρείας, δηλαδή περίπου 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια στην περίπτωση του Facebook. Οι ίδιοι κανόνες για την προστασία των δεδομένων των πολιτών και καταναλωτών θα ισχύουν για όλες τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ΕΕ, όπου και εάν βρίσκεται η έδρα τους.

Όταν επεξεργάζονται τα προσωπικά δεδομένα, οι εταιρείες (τεχνολογίας, τράπεζες, ασφαλιστικές, υγείας, λιανεμπορίου κ.α.) πρέπει πλέον να παρέχουν σαφείς πληροφορίες για ποιούς σκοπούς τα χρησιμοποιούν, για πόσο χρονικό διάστημα τα αποθηκεύουν, σε ποιούς άλλους τα κοινοποιούν και εάν τα δεδομένα θα διαβιβασθούν εκτός της ΕΕ. Οι εταιρείες πρέπει να παρέχουν στοιχεία επικοινωνίας των υπεύθυνων για την επεξεργασία και προστασία των δεδομένων. Όλες αυτές οι πληροφορίες θα πρέπει να διατυπώνονται σε σαφή και απλή γλώσσα.

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα μπορούν να συλλέγονται και να αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας μόνο για σαφώς καθορισμένο σκοπό. Κατά τη συλλογή τους, οι εταιρείες θα ενημερώνουν για ποιό σκοπό θα χρησιμοποιηθούν τα δεδομένα και θα διασφαλίζουν ότι δεν θα διατηρούνται περισσότερο χρόνο από όσο είναι αναγκαίο.

Οι χρήστες θα έχουν δικαίωμα να ζητήσουν δωρεάν πρόσβαση στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που διαθέτει ένας οργανισμός και να λάβουν αντίγραφο. Αν π.χ. κάποιος έχει αγοράσει μια συσκευή παρακολούθησης της φυσικής κατάστασής του και έχει εγγραφεί σε μια online εφαρμογή υγείας που παρακολουθεί τη δραστηριότητά του, μπορεί να ζητήσει από τον φορέα εκμετάλλευσης της εφαρμογής όλες τις πληροφορίες που έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία για το άτομό του (όπως οι καρδιακοί παλμοί, οι επιδόσεις του κ.α.).

Εφόσον κάποιος έχει αγοράσει προϊόντα από μια επιχείρηση λιανικής πώλησης στο διαδίκτυο, μπορεί να ζητήσει από την εταιρεία να του δώσει όλα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που αυτή διατηρεί, ακόμη και των ημερομηνιών και των ειδών των αγορών του.

Ο χρήστης-καταναλωτής έχει επίσης το δικαίωμα αντίταξης στη λήψη online διαφημιστικού υλικού. Αν π.χ. αγόρασε εισιτήρια στο διαδίκτυο για μια μουσική συναυλία και στη συνέχεια βομβαρδίζεται με ηλεκτρονικές διαφημίσεις για εκδηλώσεις για τις οποίες δεν ενδιαφέρεται, μπορεί να ενημερώσει την εταιρεία ηλεκτρονικής έκδοσης εισιτηρίων ότι δεν θέλει να λαμβάνει πια online διαφημιστικό υλικό και αυτή πρέπει αμέσως να σταματήσει να στέλνει ηλεκτρονικά μηνύματα.

Ακολουθούν δέκα ερωταπαντήσεις που θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε καλύτερα τις επερχόμενες αλλαγές.

1. Τι αφορά και ποιους καλύπτει ο νέος Κανονισμός;

Ο νέος Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (ΓΚΠΔ) της ΕΕ ρυθμίζει την επεξεργασία από άτομα, εταιρείες ή οργανισμούς των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν άτομα στην ΕΕ.

Δεν υπάγεται σε αυτόν η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποθανόντων προσώπων ή νομικών προσώπων.

2. Πότε δεν θα εφαρμόζεται ο κανονισμός;

Οι νέοι κανόνες δεν εφαρμόζονται σε δεδομένα που υποβάλλονται σε επεξεργασία από ένα άτομο για αυστηρά προσωπικούς λόγους ή για δραστηριότητες που διενεργούνται κατ' οίκον, εφόσον δεν συνδέονται με επαγγελματική ή εμπορική δραστηριότητα. Δεν θα εφαρμόζονται αν π.χ. ένα άτομο χρησιμοποιεί το ιδιωτικό του βιβλίο διευθύνσεων για να προσκαλέσει φίλους μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος σε μια γιορτή που διοργανώνει (ισχύει η εξαίρεση των οικιακών δραστηριοτήτων).

3. Ποιά θεωρούνται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα;

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα είναι πληροφορίες που αφορούν ένα ταυτοποιημένο ή ταυτοποιήσιμο εν ζωή άτομο. Διαφορετικές πληροφορίες οι οποίες, εάν συγκεντρωθούν όλες μαζί, μπορούν να οδηγήσουν στην ταυτοποίηση ενός συγκεκριμένου ατόμου, αποτελούν επίσης δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που έχουν καταστεί ανώνυμα, έχουν κρυπτογραφηθεί ή για τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ψευδώνυμα, αλλά τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επαναταυτοποίηση ενός ατόμου, παραμένουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΓΚΠΔ.

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που έχουν καταστεί ανώνυμα έτσι ώστε το άτομο να μην είναι ταυτοποιήσιμο, δεν θεωρούνται πλέον δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Για να είναι πραγματικά ανώνυμα τα δεδομένα, η ανωνυμοποίηση πρέπει να είναι μη αντιστρέψιμη.

Ο ΓΚΠΔ προστατεύει τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα ανεξάρτητα από την τεχνολογία που χρησιμοποιείται για την επεξεργασία τους. Είναι τεχνολογικά ουδέτερος και εφαρμόζεται τόσο στην αυτοματοποιημένη όσο και στη χειροκίνητη επεξεργασία. Επίσης, δεν έχει σημασία ο τρόπος που αποθηκεύονται τα δεδομένα - σε ψηφιακή ή έντυπη μορφή.

4. Ποιά είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ποιά όχι;

Το όνομα και επώνυμο, η διεύθυνση κατοικίας, ο αριθμός ταυτότητας, η προσωπική ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail), o αναγνωριστικός αριθμός τραπεζικής κάρτας, τα δεδομένα τοποθεσίας (π.χ. GPS σε κινητό τηλέφωνο), η διεύθυνση διαδικτυακού πρωτοκόλλου (IP) και τα δεδομένα υγείας που φυλάσσονται από νοσοκομείο ή γιατρό.

Παραδείγματα δεδομένων που δεν θεωρούνται προσωπικού χαρακτήρα, είναι ο αριθμός μητρώου εταιρείας, η εταιρική ηλεκτρονική διεύθυνση του τύπου «πληροφορίες@εταιρεία.com» και κάθε είδους ανώνυμα δεδομένα.

5. Τι αποτελεί επεξεργασία δεδομένων;

Ο όρος «επεξεργασία» καλύπτει ένα ευρύ φάσμα πράξεων που πραγματοποιούνται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, είτε με χειροκίνητα είτε με αυτοματοποιημένα μέσα. Περιλαμβάνει τη συλλογή, καταχώριση, οργάνωση, διάρθρωση, αποθήκευση, προσαρμογή ή μεταβολή, ανάκτηση, αναζήτηση πληροφοριών, χρήση, κοινολόγηση με διαβίβαση, διάδοση ή κάθε άλλη μορφή διάθεσης, συσχέτιση ή συνδυασμό, περιορισμό, διαγραφή ή καταστροφή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Παραδείγματα επεξεργασίας αποτελούν η διαχείριση προσωπικού και η μισθοδοσία, η προσπέλαση/αναζήτηση πληροφοριών σε βάση δεδομένων επαφών που περιλαμβάνει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, η αποστολή διαφημιστικών ηλεκτρονικών μηνυμάτων, η δημοσίευση/ανάρτηση φωτογραφίας ενός ατόμου σε ιστότοπο, η αποθήκευση διευθύνσεων IP και η μαγνητοσκόπηση με τηλεόραση κλειστού κυκλώματος.

6. Θα δει αλλαγές ο χρήστης στο Διαδίκτυο μετά τις 25 Μαΐου;

Όχι αισθητές. Μια αλλαγή για όσους ζουν στην ΕΕ, θα είναι ότι θα βλέπουν πια να τους «ακολουθούν» λιγότερες online διαφημίσεις μετά από κάποια ηλεκτρονική αγορά τους. Με τους νέους κανόνες, θα γίνει πιο δύσκολη η στοχευμένη ηλεκτρονική διαφήμιση που παίρνει «κατά πόδας» τον χρήστη από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα που επισκέπτεται, καθώς θα είναι πιο δύσκολο για τις εταιρείες να συλλέγουν και να πουλάνε πληροφορίες για τις διαδικτυακές συνήθειες των χρηστών, αφού πρώτα πάρουν την άδεια τους. Έτσι, η online διαφήμιση στην Ευρώπη θα τείνει να γίνει πιο γενική, όπως αυτή στην τηλεόραση, και όχι τόσο στοχευμένη όπως στις ΗΠΑ.

7. Ποιά θα είναι τα νέα δικαιώματα των χρηστών;

Θα έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν σαφείς και κατανοητές πληροφορίες για το ποιός επεξεργάζεται τα προσωπικά δεδομένα τους και γιατί. Θα μπορούν να ζητούν από όλες τις εταιρείες να έχουν οι ίδιοι πρόσβαση και να μαθαίνουν ποιά ακριβώς στοιχεία οι εταιρείες διατηρούν γι' αυτούς.

Θα έχουν επίσης το δικαίωμα στη «λήθη», δηλαδή, αν θέλουν, θα απαιτούν αυτά τα δεδομένα να διαγραφούν από τις βάσεις δεδομένων των εταιρειών. Αυτό δεν θα αφορά μόνο τις εταιρείες τεχνολογίας (π.χ. Facebook ή Google), αλλά τράπεζες, καταστήματα λιανεμπορίου και οποιαδήποτε άλλη εταιρεία ή οργανισμό κρατά προσωπικά δεδομένα, του εργοδότη συμπεριλαμβανομένου.

Για παράδειγμα, θα μπορεί κανείς, αν δεν είναι δημόσιο πρόσωπο, να ζητήσει από μία μηχανή αναζήτησης (π.χ. Google) να διαγράψει τους συνδέσμους (links), όπως ένα άρθρο εφημερίδας, που αναφέρονται σε μια προσωπική υπόθεση του παρελθόντος.

Αν, αντίστροφα, online προσωπικά δεδομένα χαθούν ή κλαπούν, η εταιρεία πρέπει μέσα σε 72 ώρες να ενημερώσει το άτομο και, αν δεν το κάνει, κινδυνεύει με πρόστιμο. Εάν κάποιος έχει υποστεί ζημία, μπορεί επίσης να ζητήσει αποζημίωση προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη. Με δεδομένες τις συχνές κυβερνοεπιθέσεις χάκερ κατά εταιρειών, γίνεται αντιληπτή η σημασία αυτού του δικαιώματος.

Αν ο χρήστης-πολίτης υποψιάζεται ότι γίνεται κατάχρηση στη συλλογή δεδομένων που τον αφορούν, μπορεί να προσφύγει στην αρμόδια εθνική αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων, η οποία υποχρεούται να ερευνήσει το ζήτημα. Οι πολίτες μπορούν να προσφύγουν και ομαδικά εναντίον κάποιας εταιρείας, κάτι που έως τώρα ήταν ασυνήθιστο στην Ευρώπη, αντίθετα με τις ΗΠΑ.

Οργανώσεις πολιτών μπορούν να προσφύγουν για λογαριασμό ομάδων πολιτών. Αν μία υπόθεση κερδηθεί, αναμένεται να δημιουργηθεί νομικό προηγούμενο και για άλλες υποθέσεις, κάτι που θα αναγκάσει τις εταιρείες να πάρουν το ζήτημα της ιδιωτικότητας πιο σοβαρά.

Επίσης, δίνεται το δικαίωμα της «φορητότητας δεδομένων», δηλαδή δεν θα επιτρέπεται τα δεδομένα ενός προσώπου να «κλειδώνονται» σε μια εταιρεία ή πάροχο υπηρεσιών. Οι εταιρείες είναι υποχρεωμένες να επιτρέπουν στο χρήστη-καταναλωτή να «κατεβάζει» τα προσωπικά δεδομένα του και να τα μεταφέρει σε ανταγωνιστική εταιρεία, είτε πρόκειται για οικονομικά στοιχεία από τράπεζα σε τράπεζα, είτε για τη μεταφορά μιας playlist τραγουδιών από το Spotify σε ανταγωνιστική μουσική υπηρεσία streaming.

8. Οι χρήστες-καταναλωτές έχουν καταλάβει τι γίνεται;

Πολλοί όχι δυστυχώς. Ήδη αρκετές εταιρείες ενημερώνουν με e-mail και άλλους τρόπους τους χρήστες για τη νέα πολιτική τους σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα, αλλά ο νόμος επιβάλλει οι όροι να είναι γραμμένοι απλά και όχι νομικίστικα, κάτι που συχνά δεν συμβαίνει. Επίσης οι εταιρείες πρέπει να δίνουν στον καθένα την επιλογή να μπλοκάρει τη συλλογή πληροφοριών που τον αφορούν. Όμως συχνά οι χρήστες συναινούν βιαστικά, χωρίς να καταλαβαίνουν και χωρίς να αξιοποιούν τις νέες δυνατότητες που έχουν.

9. Εκτός από τους χρήστες, οι εταιρείες έχουν κάτι να ωφεληθούν από τους νέους κανόνες;

Οι εταιρείες πλέον θα έχουν να κάνουν όχι με μια γραφειοκρατική πανσπερμία διαφορετικών εθνικών κανονισμών, αλλά με ενιαίους πανευρωπαϊκούς και προβλέψιμους κανόνες. Αυτό θα διευκολύνει, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις διεθνείς ψηφιακές συναλλαγές και την επέκταση σε άλλες χώρες και νέες αγορές, ιδίως όσον αφορά τις μικρότερες εταιρείες. Οι κανόνες θα είναι ίδιοι για τις εγκατεστημένες στην ΕΕ εταιρείες και για όσες έχουν έδρα εκτός ΕΕ (π.χ. ΗΠΑ), αλλά λειτουργούν στην ΕΕ. Η αύξηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών χάρη στους νέους κανόνες προστασίας των προσωπικών δεδομένων τελικά θα ωφελήσει οικονομικά τις εταιρείες.

10. Πόσο αποτελεσματικός θα είναι ο νέος Κανονισμός στην πράξη;

Είναι πολύ νωρίς να εκτιμήσει κανείς, ίσως χρειασθούν χρόνια. Πολλά θα εξαρτηθούν από το πόσο αυστηρά οι εθνικές εποπτικές αρχές θα εφαρμόσουν τους νέους κανόνες. Δυστυχώς, μια πρόσφατη έρευνα του πρακτορείου Ρόιτερς μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών των χωρών της ΕΕ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πολλοί από αυτούς τους ανεξάρτητους φορείς δεν είναι έτοιμοι ακόμη.

Οι 17 από τις 24 Αρχές που απάντησαν, δήλωσαν ότι είτε δεν έχουν την αναγκαία χρηματοδότηση, είτε επαρκές προσωπικό, είτε τις αναγκαίες εξουσίες για να εφαρμόσουν τους νέους κανόνες. Επιπλέον, σε αρκετές χώρες θα περάσουν μήνες, εωσότου οι κυβερνήσεις ενσωματώσουν το νέο ευρωπαϊκό κανονισμό στην εθνική νομοθεσία τους. Οι περισσότερες Αρχές θα ανταποκριθούν στα παράπονα των πολιτών, αλλά ελάχιστες θα δράσουν αυτόβουλα για να διασφαλίσουν ότι οι εταιρείες συμμορφώνονται με τους νέους κανόνες.

Έτσι, κρίσιμο ρόλο στην Ελλάδα και κάθε άλλη χώρα θα παίξει πόσο αποφασιστικά οι χρήστες-πολίτες θα διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και θα αξιοποιήσουν το νέο θεσμικό πλαίσιο. Τελικά, θα φανεί πόσο πράγματι νοιάζονται οι άνθρωποι για τα προσωπικά δεδομένα τους.

reporter.gr   

Ανδρέας Λοβέρδος: Ποιος φόβος τον σπρώχνει όλο και πιο χαμηλά;

Του Γ. Λακόπουλου

Αν  Φώφη Γεννηματά ήθελε να  θεωρείται σοβαρή αρχηγός σοβαρού κόμματος, θα είχε πετάξει  ήδη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινάλ τον Ανδρέα Λοβέρδο. Για λόγους  πολιτικού ήθους. Χαρακτηρίζοντας «αρχισυμμορίτη» τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό, δεν κυλιέται μόνος του στο βούρκο. Σπιλώνει και την ίδια γιατί είναι κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος.  Ότι το ανέχεται είναι λάθος και μειονέκτημά της.  Κατά τις αρχές της Δημοκρατικής Παράταξης αυτά τα άτομα αποβάλλονται.. .

Ο Λοβέρδος από τότε που αναφέρθηκε το όνομά του, από μάρτυρες, ως  δωρολήπτη της  Novartis,  είναι εκτός εαυτού. Προσπαθεί να πείσει ότι κάποιοι έστησαν σκευωρία σε βάρος του με εγκέφαλο τον… Πρωθυπουργό.  Άλλη δουλειά δεν είχε ο Τσίπρας από το ασχολείται με έναν περιφερειακό πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ.

Η συμπεριφορά Λοβέρδου προκαλεί απορίες. Δεν είναι κατηγορούμενος. Προς το παρόν τουλάχιστον. Απλώς αναφέρθηκε το όνομά του σε μια δικαστική έρευνα που δεν ολοκληρώθηκε ακόμη. Λόγω της άθλιας ρύθμισης, που επέβαλαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ παλιότερα, το όνομά του πήγε μαζί με τους άλλους πρώην υπουργούς στη Βουλή και έτσι τα μάθαμε. Αλλά ευτυχώς επιστρέφει στη Δικαιοσύνη και η παραγραφή πάει περίπατο…

Κατηγορία εναντίον του δεν έχει διατυπωθεί. Αν γίνει αυτό θα γίνει μετά την τακτική ανάκριση. Η υπόθεση βρίσκεται πάντα στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Συνεπώς η ένταση της αντίδρασής του δεν είναι φυσιολογική.  Άλλο να λέει κάποιος ότι είναι αθώος και άλλο να προσπαθεί να πολιτικοποιήσει το θέμα ή να ανοίγει το στόμα του και να μην ξέρει τι λέει.

Η απάντηση στις απορίες ίσως βρίσκεται στο φόβο που ενδεχομένως προκύπτει από την  ιδιότητα του. Είναι νομικός και ξέρει ότι όσα λέει προς υπεράσπισή του και όσα κάνει -μηνύσεις κ.λ.π.- είναι ανυπόστατα.

Η δικαιοσύνη απονέμεται -και- με  μάρτυρες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί ο ίδιος να λέει, όπως οι άλλοι, ότι είναι «κουκουλοφόροι»,» ψευδομάρτυρες» αλλά ξέρει ότι  δεν είναι έτσι. Είναι νόμιμοι  μάρτυρες.

Η Πολιτεία τους γνωρίζει και αξιολογεί σαν αξιόπιστη τη μαρτυρία τους για να τους θέσει  σε καθεστώς προστασίας. Το ίδιο ισχύει και για τους μάρτυρες που πήγαν στις αμερικάνικες αρχές. Και στις δυο περιπτώσεις είναι μάρτυρες που παίρνουν μέρος σε μια νόμιμη εισαγγελική έρευνα για ένα σκάνδαλο. Και η μαρτυρία τους αξιολογείται από τους αρμοδίους δικαστικούς λειτουργούς.  Όχι από τους εμπλεκόμενους ή τα κόμματά τους.

Από νομική άποψη, αν υπάρχουν δυο τουλάχιστον μάρτυρες που καταθέτουν κάτι για κάποιον, αυτό είναι αρκετό για να αρχίσει ανάκτηση. Ενδεχομένως είναι αρκετό για να διατυπωθεί κατηγορία και να υπάρξει στο δικαστήριο καταδίκη. Αλλά είμαστε πολύ μακριά από εκεί.  Όταν ο Λοβέρδος ασχημονεί κατά του Πρωθυπουργού δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του. Αποκαλύπτει την ψυχολογική του κατάσταση.

Η Πολιτεία έχει δικαίωμα να ελέγχει οποιανδήποτε. Κανείς δεν εξαιρείται. Στην περίπτωση Λοβέρδου και των άλλων εννέα, διενεργείται έρευνα. Κανείς δεν είπε ότι δεν είναι αθώοι -αυτή τη στιγμή. Κανείς.  Όλοι όμως αποδέχονται την αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης να το διαλευκάνει. Όλοι. Εκτός από τον  Λοβέρδο, τον Σαμαρά και τον Άδωνι που εκτρέπονται σε διατυπώσεις καταγωγίων.

Κανείς δεν έχει ακαταδίωκτο. Ο Λοβέρδος θα ερευνηθεί κανονικά και αν είναι αθώος δεν θα τον ενοχλήσει κανείς ξανά γι΄ αυτή την υπόθεση. Μέχρι τότε όμως πρέπει να βρεθεί κάποιος στο Κινάλ να τους εξηγήσει ότι έχουν και τα κόμματα ήθος και αξιοπρέπεια. Θα τα χάσουν συνολικά όσο επιτρέπουν σε έναν μεταξύ τους να συμπεριφέρεσαι σαν τον Λοβέρδο.

Τα περί «αρχισυμμορίτη Πρωθυπουργού» δεν είναι πολιτικός χαρακτηρισμός. Σε τελευταία ανάλυση δεν τραβολογούν τον Τσίπρα οι δικαστικοί λειτουργοί για να δώσει εξηγήσεις για τις μίζες της Novartis.   

Χωρίς μετρό τη Δευτέρα η πρωτεύουσα

Σε 24ωρη απεργία θα προχωρήσουν αύριο, Δευτέρα, 14 Μαΐου 2018 οι εργαζόμενοι στο Μετρό (γραμμές 2 και 3), όπως εξήγγειλε το Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών (ΣΕΛΜΑ). 

Η γραμμή 1 του ΗΣΑΠ και τα υπόλοιπα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς θα κινηθούν κανονικά, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΟΑΣΑ.

Συγκεκριμένα, το Σωματείο αναφέρει σε ανακοίνωση του τα εξής:

«Στην τραγική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από την έλλειψη προσωπικού και από την έλλειψη ανταλλακτικών και αναλώσιμων υλικών έρχεται να προστεθεί η αχαρακτήριστη συμπεριφορά της διοίκησης που απρόσκοπτα αρνείται να συζητήσει με την πλειοψηφία των εργαζομένων προτιμώντας να συνδιαλέγεται υπογείως με κομματικά προσκείμενους και υποτακτικούς.

Ο προγραμματισμός της εταιρίας όμως, η επιβίωση της και η διασφάλιση της ασφαλούς και ποιοτικής λειτουργίας της δεν είναι ατομική υπόθεση κανενός και προφανώς δεν εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα του ∆ιευθύνοντος Συμβούλου.

Το ΣΕΛΜΑ κινείται, συζητά και προγραμματίζει δράσεις με γνώμονα το κοινό καλό των εργαζομένων και την προάσπιση του ∆ημόσιου χαρακτήρα των Αστικών Συγκοινωνιών.

Οι προσπάθειες του σωματείου για την κατοχύρωση ίσων όρων εργασίας και αμοιβής, αξιοκρατίας και διαφάνειας στην εξέλιξη των εργαζομένων, όπως επίσης και η διασφάλιση μέσων και ανταλλακτικών για τη διατήρηση του παραγόμενου συγκοινωνιακού έργου, αφορά αυτό το σκοπό και όχι μια αντιπαράθεση σε ατομικό και κομματικό επίπεδο που δεν ενδιαφέρει κανέναν.

Στις προσπάθειες μας, να αντισταθούμε στη διάλυση και το ξεπούλημα των συγκοινωνιών που προωθεί το Υπερταμείο, υιοθετούμε διαδικασίες συλλογικές και δημοκρατικές ανάμεσα στους εργαζόμενους,συνεργασίες δημόσιες και διαφανείς με άλλα συνδικάτα, επιτροπές γειτονιάς και συλλογικότητες η διοίκηση απαντά με τις πλέον αναχρονιστικές και καταδικαστέες μεθόδους αθετώντας όρους της συλλογικής σύμβασης που έχει υπογράψει, σπέρνοντας τη διχόνοια ανάμεσα μας με την επιβολή συνθηκών εργασίας τριών ταχυτήτων.

Στήνοντας μηχανισμό «προθύμων» τοποθετώντας δικά της παιδιά σε κρίσιμα πόστα και θέσεις και πάνω απ όλα επιθυμώντας τη σύμπραξη στα σχέδια της από συνδικάτα και συνδικαλιστές στα πλαίσια της συνδιοίκησης στη βάση ΠΑΝΤΑ του κομματικού-κυβερνητικού συμφέροντος.

Η διάλυση των δημοσίων μεταφορών όπως την ξέραμε με άρμα την εργολαβοποίηση και εμπορευματοποίηση τους συνεχίζεται υπογείως με αμείωτη ένταση. Το αμαξοστάσιο της ΟΣΥ στο Ελληνικό που κλείνει με τα λεωφορεία να στέλνονται για παλιοσίδερα είναι εικόνα του μέλλοντος που ετοιμάζουν για τις συγκοινωνίες και για όλους μας.

Το σωματείο μας θα αντισταθεί με κάθε πρόσφορο μέσο που έχουμε στα χέρια μας. Πιστοί στην ιδεολογία μας δεν συνδιαλεγόμαστε. Αγωνιζόμαστε για το δίκαιο.

Θα σταθούμε απέναντι σε οποιοδήποτε μέλος του κατεστημένου που προάγει και αναδεικνύει τα παιδιά του κομματικού σωλήνα, με μοναδικό προσόν τους την κομματική υποταγή,που χρησιμοποιούν ακόμα και μαφιόζικες πρακτικές προσπαθώντας να τραμπουκίσουν οποιονδήποτε εργαζόμενο έχει αντίθετη άποψη ή θίγει τα συμφέροντα τους.

Το μήνυμα από τους εργαζόμενους δόθηκε: Θεωρούμε ότι όλα τα παραπάνω γίνονται με τις ευλογίες της πολιτικής ηγεσίας και κατόπιν εντολών της.

Για όλα τα παραπάνω το σωματείο μας εξαγγέλλει 24 ώρη προειδοποιητική απεργία για τη ∆ευτέρα 14/5/2018».

 reporter.gr

C4I: Και άχρηστο και το πληρώνουμε ακόμα... χρυσό

Και κερατάς και δαρμένος. Η λαϊκή παροιμία φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στην υπόθεση του συστήματος C4I. Πρόκειται για το διαβόητο, όπως αποδείχθηκε, σύστημα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, το οποίο προμηθευτήκαμε από την εταιρεία SAIC (με υπεργολάβο τη Siemens) έναντι περίπου 260 εκατομμυρίων ευρώ και το οποίο ουσιαστικά δεν δούλεψε ποτέ, τουλάχιστον για τον σκοπό για τον οποίο αγοράστηκε!

Σήμερα όχι μόνο καλούμαστε να πληρώσουμε «πρόστιμο» περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ, αλλά είμαστε κι από πάνω αναγκασμένοι να αποδεχθούμε το γεγονός πως δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σχεδόν κανέναν από τους τσουχτερά αγορασμένους εξοπλισμούς. Σε αυτό το απογοητευτικό συμπέρασμα καταλήγει έκθεση που ήρθε σε γνώση της «Εφ.Συν.» και η οποία υποβλήθηκε πριν από λίγο καιρό στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Τόσκα, όταν ο τελευταίος «ανακάλυψε» τα εγκαταλελειμμένα μηχανήματα και ζήτησε να μάθει αν μπορούσε να τα εκμεταλλευτεί, εξοικονομώντας έτσι κάποιους πόρους. Συνεκλήθη λοιπόν μια επιτροπή από τη νομική και την τεχνική υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. η οποία κατέγραψε την υφιστάμενη κατάσταση των υποσυστημάτων. Από αυτή «φαίνεται αφ’ ενός η αχρήστευση του μεγαλύτερου μέρους του εξοπλισμού με την πάροδο του χρόνου και της τεχνολογίας και αφ’ ετέρου η αδυναμία αξιοποίησης του μέρους εκείνου που θα μπορούσε να περισωθεί και να χρησιμοποιηθεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες είτε από την ΕΛ.ΑΣ. είτε από άλλους φορείς της δημόσιας διοίκησης και Αυτοδιοίκησης».

Απαντώντας δε στο ερώτημα «ποια είναι η μένουσα οικονομική αξία του αποθηκευμένου υλικού» υπογραμμίζεται πως «είναι ζήτημα αν υπερβαίνει το 10% του κόστους (σ.σ.: αγοράς)». Τα μηχανήματα του εξοπλισμού, όπως αναφέρεται στην έκθεση, «βρέθηκαν να “σαπίζουν” εν αναμονή, υποτίθεται, της δικαστικής έκβασης στις κατά τόπους αστυνομικές διευθύνσεις και στην Αμυγδαλέζα», με αποτέλεσμα η σημερινή κυβέρνηση να έχει παραλάβει «αυτή την “καμένη γη” και την προδιαγεγραμμένη πορεία της δικαστικής διαμάχης, χωρίς περιθώρια αντίδρασης», ενώ «καλείται, απλώς, να εκταμιεύσει την επιδικασθείσα οφειλή».

Ευθύνες σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

Οφειλή που, όπως είναι γνωστό εδώ και περίπου έναν χρόνο, ανέρχεται κοντά στα 40 εκατομμύρια ευρώ και αφορά την πληρωμή προς την εταιρεία LEIDOS Inc (σ.σ.: όπως μετονομάστηκε η SAIC) του ποσού που επικύρωσε πέρυσι αμερικανικό δικαστήριο εις βάρος της χώρας μας για την υπόθεση του C4I. Το διαιτητικό δικαστήριο του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (International Chamber of Commerce - ICC), συγκεκριμένα, είχε καταδικάσει τον Ιούλιο του 2013 το ελληνικό Δημόσιο στο να της καταβάλει 39.818.595 ευρώ. Ποσό που αποτελούνταν από το «υπόλοιπο οφειλής» για την εξόφληση της σύμβασης ύψους 35.844.739,37 ευρώ, συν τις εγγυητικές επιστολές που είχε (σ.σ.: παράνομα, σύμφωνα με την ετυμηγορία του αμερικανικού δικαστηρίου) εισπράξει το ελληνικό Δημόσιο.

Η εκτέλεση της απόφασης αρχικά ανεστάλη, καθώς το Εφετείο της Αθήνας έκανε δεκτή την αγωγή του ελληνικού Δημοσίου και ακύρωσε την απόφαση του ICC. Ωστόσο η ετυμηγορία αυτή, ύστερα από σχετικό αίτημα της αμερικανικής εταιρείας, αναιρέθηκε τον Νοέμβριο του 2016 από τον ‘Αρειο Πάγο, ο οποίος ζήτησε επανεξέταση της υπόθεσης από το Εφετείο, με διαφορετική όμως σύνθεση δικαστών. Τελικά, με την υπ’ αριθμόν 3567/2017 απόφασή του, το Εφετείο κατά πλειοψηφία απέρριψε την ένδικη αγωγή του Δημοσίου. Μετά την παραπάνω εξέλιξη, τον Απρίλιο του 2017 το αρμόδιο δικαστήριο των ΗΠΑ επικύρωσε ως άμεσα εκτελεστή την καταβολή των χρημάτων από την Ελλάδα και πλέον υπάρχουν πληροφορίες ότι έχουν κινηθεί διαδικασίες κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου στις ΗΠΑ.

Στο μεταξύ, δεν έχουν ακόμη καθοριστεί οι επόμενες κινήσεις της ελληνικής πλευράς, καθώς οι όποιες ενέργειες που θα γίνουν, πιθανόν από το υπουργείο Οικονομικών σε συνεννόηση με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, δεν έχουν λάβει τελική μορφή. Πληροφορίες, εξάλλου, αναφέρουν ότι για να καταβληθούν τα χρήματα στις ΗΠΑ από την ελληνική πλευρά απαιτείται τελεσίδικη απόφαση ελληνικού δικαστηρίου. Αξίζει, μάλιστα, να τονιστεί ότι στην έκθεση που υποβλήθηκε στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη επιρρίπτονται ευθύνες για το θέμα στη διακυβέρνηση τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας, αφού δεν έκαναν ουσιαστικά τίποτα για να αποτρέψουν την επερχόμενη ποινή. Συγκεκριμένα σε αυτήν τονίζεται: «Οσον αφορά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μέχρι την 7.3.2004, είναι σαφές ότι το ελληνικό Δημόσιο με περισσή γενναιοδωρία όχι μόνο αποδέχθηκε μια υπερβολικά δαπανηρή σύμβαση, αλλά και στη συνέχεια, ξεχνώντας την αφορμή της προμήθειας (Ολυμπιακοί Αγώνες), έκλεισε τα μάτια σε κάθε στραβοτιμονιά, κάθε ασυνέπεια της αναδόχου εταιρείας. »Αλλά και η διάδοχη κυβέρνηση της Ν.Δ. επέδειξε κραυγαλέα αδιαφορία και εύνοια σκανδαλώδη προς τον ανάδοχο. Δεν είναι μόνο η 4ετής παράταση μιας σύμβασης που είχε χρόνο εκτέλεσης 12 μήνες. Δεν είναι, ακόμη, ότι το μόνο ενδιαφέρον της ηγεσίας του υπουργείου ήταν να παραλαμβάνει όπως όπως τα διάφορα υποσυστήματα (τμηματικές παραλαβές) για να αποπληρώνει το παχυλό τίμημα».

Εκεί που είναι τραγικές οι ευθύνες των υπουργών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια, την περίοδο 2009-2010, είναι στην τελική φάση της υποτιθέμενης ολοκλήρωσης και παραλαβής του συνολικού έργου. Οπου ο μεν κ. Μαρκογιαννάκης (Ν.Δ.) εγκατέλειψε κυριολεκτικά το θέμα στην τύχη του, χωρίς επ’ ουδενί να αναζητήσει τις ευθύνες του αναδόχου ή τουλάχιστον να επιδιώξει κάποιον συμβιβασμό που θα ήταν πιο επωφελής για το Δημόσιο από όσο με τη δικαστική του κατάληξη. »Ο δε κ. Οθωνας (ΠΑΣΟΚ), με δεδομένη την προσφυγή του αναδόχου στη Διεθνή Διαιτησία, με δεδομένη την τεράστια ζημία και την επαπειλούμενη διόγκωσή της, τι έκανε; Κατάγγειλε εν μέρει τη σύμβαση κατόπιν εορτής, αποποιούμενος τάχα και μετακυλίοντας τις ευθύνες, αφήνοντας στην πράξη το πεδίο ελεύθερο στους προμηθευτές». Οι συντάκτες μάλιστα της έκθεσης δεν αφήνουν απ’ έξω ούτε τις δικαστικές αρχές, υπογραμμίζοντας ότι: «Τραγικές είναι ωστόσο και οι ευθύνες της Δικαιοσύνης, που ξεκίνησε μια ατέρμονη έρευνα, αφήνοντας τους κυρίως υπαιτίους υπουργούς απ’ έξω και στρέφοντας τις υποψίες σε βάρος μεσαίων στελεχών της Αστυνομίας».

Ωστόσο οι συντάκτες αφήνουν ένα «παράθυρο διεξόδου» ώστε να συνεχιστούν οι δικαστικές διεκδικήσεις, καθώς -όπως είναι επίσης γνωστό - το σκάνδαλο του C4I συνδέεται άμεσα με εκείνο της Siemens το οποίο βρίσκεται ακόμη εν εξελίξει. «Οσον αφορά το ποινικό σκέλος της υπόθεσης Siemens, πτυχή της οποίας αποτελεί και η σύναψη και εκτέλεση της σύμβασης προμήθειας των συστημάτων C4I Ολυμπιακής Ασφάλειας, έχει εκδοθεί το υπ’ αριθ. 1732/2017 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών με το οποίο παραπέμπονται να δικασθούν δέκα οκτώ άτομα, μεταξύ των οποίων και στελέχη της SAIC (τώρα LEIDOS), αλλά και μέλη επιτροπών παραλαβής ενώπιον του Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών», αναφέρεται συγκεκριμένα.

Παράλληλα, στην ακροτελεύτια φράση της έκθεσης προτείνουν ότι το ζήτημα «δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί παθητικά», ενώ προηγουμένως υπογραμμίζουν ότι «για την εξέλιξη της υποθέσεως στην αλλοδαπή αρμόδιος είναι ο Σχηματισμός Δικαστηρίων αλλοδαπής του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους».

Ιστορικό

Με την από 12.6.2002 απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Συντονισμού Ολυμπιακής Προετοιμασίας (ΔΕΣΟΠ), το υπουργείο Εθνικής Αμυνας (ΥΠΕΘΑ) ανέλαβε την υλοποίηση της προμήθειας συστημάτων για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004», τα οποία στη συνέχεια ονομάστηκαν Συστήματα Ολυμπιακής Ασφάλειας (C4I). Με την από 30.8.2002 απόφαση του υπουργού Εθνικής Αμυνας (ΥΕΘΑ), το πρόγραμμα χαρακτηρίστηκε ειδικό εξοπλιστικό, απόρρητο κατεπείγον, ενώ με την ίδια απόφαση ορίστηκε ότι το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί από τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών (ΓΔΑΕ) του ΥΠΕΘΑ με τη διαδικασία του κλειστού διαγωνισμού και ότι η επιλογή των μεν υποψηφίων θα γινόταν από τη Διυπουργική Επιτροπή Συντονισμού Ολυμπιακής Προετοιμασίας (ΔΕΣΟΠ), του δε αναδόχου από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εθνικής Αμυνας (ΚΥΣΕΑ), κατόπιν εισήγησης του ΥΕΘΑ. Προσκλήθηκαν τρεις εταιρείες, κατατέθηκαν δύο προσφορές (από τη SAIC S.A., έδρας ΗΠΑ, και την Thales Raytheon Systems Company LLC (TRS), έδρας ΗΠΑ, και έγινε αξιολόγηση και διαπραγμάτευση αυτών από την επιτροπή της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Επενδύσεων (ΓΔΑΕ). Το ΚΥΣΕΑ επέλεξε στις 13.3.2003 τη SAIC ως ανάδοχο. Στις 19 Μαΐου 2003 μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της SAIC S.A. συνήφθη η αρχική σύμβαση με προθεσμία οριστικής παράδοσης και παραλαβής την 28η Μαΐου του 2004. Τον Ιούλιο του 2004 και ενώ το Δημόσιο δικαιούνταν να επιβάλει σε βάρος της εταιρείας τις προβλεπόμενες στη σύμβαση κυρώσεις λόγω της μη παραλαβής του ολοκληρωμένου συστήματος εν όψει των Αγώνων, το ΚΥΣΕΑ συμφώνησε την παράταση του χρόνου παράδοσης του συστήματος, με την κατά χρήση παραλαβή του ως είχε για την περίοδο των Αγώνων αυτών και τη μετέπειτα τελική δοκιμή του μέχρι την 1η Οκτωβρίου 2004. Οι Ολυμπιακοί έγιναν και με την από 10.8.2006 Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εθνικής Αμυνας και Δημόσιας Τάξης το έργο περιήλθε στο τότε υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Στις 29.3.2007 γίνεται η 5η τροποποίηση, όπου εκτός από την παράταση του έργου C4I, μειώνεται το τίμημα κατά 3.491.379 ευρώ και η σύμβαση διαμορφώνεται στα 255.540.871 ευρώ.

«Με το κλειδί στο χέρι»

Η ΕΕΠΠ (Επιτροπή Παρακολούθησης και Παραλαβής) με το από 14 Νοεμβρίου 2008 πρωτόκολλο αποφάνθηκε ομόφωνα ότι το σύστημα C4I πληρεί τους όρους της σύμβασης και δύναται να παραληφθεί με ελλείψεις και αποκλίσεις. Στις 16.6.2009 υποβάλλεται η αίτηση της SAIC στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου. Στις 21.4.2010 με απόφαση του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, δεν εγκρίνεται η οριστική παραλαβή και τελική αποδοχή του C4I, επειδή το σύστημα δεν ήταν σύμφωνα με τη σύμβαση «ενιαίο και διαλειτουργικό» και δεν παραδόθηκε «με το κλειδί στο χέρι», δηλαδή «πλήρως λειτουργικό και έτοιμο για υπηρεσιακή χρήση». Στις 25.5.2010 με έγγραφο του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη καταγγέλθηκε η σύμβαση, ενώ παράλληλα ζητήθηκε η κατάπτωσή της και ακολούθησε η είσπραξη των εγγυητικών επιστολών. Το Διαιτητικό Δικαστήριο συγκροτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2010 και στις 3.7.2013 εκδόθηκε η απόφασή του.

 Εφημερίδα των Συντακτών  

Πετρόπουλος: Οι περικοπές στις συντάξεις θα εφαρμοστούν κανονικά

Το σχέδιο επανυπολογισμού των συντάξεων παρουσίασε ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Τάσος Πετρόπουλος, μιλώντας στον ΣΚΑΪ.

Όπως είπε, οι περικοπές θα εφαρμοστούν κανονικά, αλλά θα προσπαθήσουμε να τις βελτιώσουμε. Το 25% των ασφαλισμένων θα δει αμετάβλητη σύνταξη, άλλο ένα 25% θα υποστεί μείωση από 1% έως 18%, από 1ης Ιανουαρίου 2019 και το 20% θα δει αύξηση συντάξεων σε βάθος 5ετίας.

"Οι περικοπές θα αφορούν και συντάξεις κάτω από τα 1.000 ευρώ" παραδέχθηκε ο κύριος Πετρόπουλος, και έσπευσε να σημειώσει ότι τον Οκτώβριο θα δουν πόσο θα μειωθούν και ότι θα τις βελτιώσουν. "Έχουμε μπροστά μας 7 μήνες για τις συντάξεις" είπε χαρακτηριστικά ο κύριος Πετρόπουλος.

Ωστόσο, όπως είπε ο κ. Πετρόπουλος η κυβέρνηση μέχρι τότε έχει περιθώριο επτά μηνών για να δει τις επιδόσεις του συστήματος ασφάλισης. Όπως ανέφερε "το 1 δισ. ευρώ πλεόνασμα μας το δικαίωμα να διαπραγματευτούμε με καλύτερο τρόπο τον επανυπολογισμό των συντάξεων. Έχουμε επτά μήνες μπροστά μας για να δούμε πού και πόσες θα είναι οι μειώσεις".

Το πόσο θα κοπούν οι συντάξεις θα το δούμε τον Οκτώβριο με την κατάθεση του προϋπολογισμού, είπε ο κ. Πετρόπουλος ενώ οι ασφαλισμένοι θα ξέρουν πόσο θα είναι το "μαχαίρι" στις συντάξεις τους τον Δεκέμβριο με τα ειδοποιητήρια των συντάξεων Νοεμβρίου.

Σε ό,τι αφορά τις εκκρεμείς συντάξεις, όπως είπε ο υφυπουργός, έχουν μείνει 75.000 κύριες που δεν έχουν πληρωθεί και 3.500 εκκρεμή εφάπαξ δημοσίων υπαλλήλων. Οι εκκρεμείς συντάξεις (κύριες κι επικουρικές) και τα εφάπαξ θα πληρωθούν μέχρι τον Αύγουστο, σύμφωνα με τον υφυπουργό, πλην του ΤΣΑΥ και του ταμείου νομικών, καθώς υπάρχουν οφειλές που δεν έχουν διαπιστωθεί, λόγω έλλειψης μηχανογραφικών συστημάτων. Σε αυτά τα ταμεία θα υπάρξουν καθυστερήσεις, καθώς λείπουν απαραίτητα στοιχεία για τον υπολογισμό τους. Παράλληλα, δεν θα καταβληθεί ακόμα το εφάπαξ του ταμείου ιδιωτικών υπαλλήλων.

Ο επανυπολογισμός έχει ολοκληρωθεί, αποκάλυψε ο κ. Πετρόπουλος. Περίπου 500.000 έχουν αρνητική μεταβολή στις συντάξεις (από 5 ευρώ έως και 200 ευρώ), αλά υπάρχουν και περιθώριο αυξήσεων σε κάποιες, λόγω πλεονασμάτων και μείωσης της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Τα αναδρομικά του ΕΟΠΥΥ θα δοθούν, είπε ακόμη ο κ. Πετρόπουλος. Είναι μέσα στα θέματα που συζητώνται με τους δανειστές.

Σε ό,τι αφορά τις εισφορές του ΕΦΚΑ, ο υφυπουργός είπε ότι θα μειωθούν από το 2019, ενώ στις επικουρικές δεν θα υπάρξει άλλο "ψαλίδι".

capital.gr

Αναδοχή. Ένα μπάλωμα σ' ένα κουρέλι

Και τώρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την αναδοχή, με τρεμάμενους τριάντα βουλευτές, που προτίμησαν να απουσιάζουν από το να πουν ευθέως τη γνώμη τους, ας δούμε τα πράγματα με το όνομά τους για τα φύλα, τις οικογένειες, τα παιδιά και την πολιτική. Επειδή η κοινωνία δεν πάει καλά. Και πάει όλο και χειρότερα.

Ποιο είναι το επίμαχο στο νομοσχέδιο; Η αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Και ποιο είναι το επίμαχο σ' αυτό; Οι πολέμιοι αυτής της προοπτικής θεωρούν ότι η ομόφυλη σχέση δεν είναι υγιές πρότυπο για ένα παιδί. Πρώτα γιατί ένα τέτοιο πρότυπο θα μετατρέψει σε ομοφυλόφιλο ένα κατ αρχήν ετεροφυλόφιλο παιδί ως προς την τάση. Δεύτερον γιατί η ομοφυλία θεωρείται ανωμαλία και η ανωμαλία δεν επιτρέπεται να αναπαράγεται.

Πού στηρίζεται η άποψη των πολέμιων της ομοφυλίας και της ομοφυλοφιλίας; Στα σεξουαλικά γούστα. Που θεωρούνται αφύσικα. Στην πραγματικότητα η ανθρώπινη κοινωνία -ή τουλάχιστον ένα μεγάλο κομμάτι της- βλέπει το δέντρο αλλά δεν βλέπει το δάσος. Και το δάσος είναι η Γυναίκα.

Το φαινόμενο που θα αναλύσω εν τάχει δεν είναι ελληνικό. Είναι πανδυτικό. Αλλά, επειδή είναι και ελληνικό, ας το δούμε σαν τέτοιο. Και το φαινόμενο αυτό λέγεται Αγάπη. Όχι η χριστιανική αγάπη, αλλά ούτε και η επιδερμική και άσχετη με την Αγάπη επίκληση της λέξης από διάφορους δήθεν προοδευτικούς. Οι οποίοι χρησιμοποιούν τη λέξη σαν επιχείρημα για να πούν ότι αυτή είναι το μείζον που χρειάζεται ένα παιδί.

Όσοι δεν το έχουν παρατηρήσει, θα διαπιστώσουν ότι το θηλαστικό ανθρώπινο είδος των ζώων ακολουθεί το αναπαραγωγικό μοντέλο των άλλων θηλαστικών: Χρησιμοποιεί έναν άνδρα, ένα αρσενικό, και μία γυναίκα, ένα θηλυκό για να αναπαράγει το είδος! Σιγά το νέο, θα πείτε. Κι όμως!

Αυτό που είναι άγνωστο στο μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, επειδή δεν το έχει δει, σκεφτεί, παρατηρήσει, αναγνωρίσει, μάθει, είναι ότι το ζώον, ή το ον Άνθρωπος για όσους θεωρούν την υπαγωγή στο ζωικό βασίλειο υποτίμηση, δεν είναι ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό! Είναι και τα δύο! Αλλιώς είναι μισό.

Και για να το κάνω πιο απλό, ένας άνδρας και μια γυναίκα μαζί είναι ΕΝΑΣ Άνθρωπος. Πλήρης και ολοκληρωμένος. Ένας άντρας ή περισσότεροι χωρίς την γυναίκα είναι μισό ΕΙΔΟΣ. Αντιστοίχως, μια γυναίκα ή περισσότερες χωρίς άντρα είναι μισό ΕΙΔΟΣ. Για έναν πολύ απλό λόγο:

Ο άντρας- άνθρωπος και η γυναίκα- άνθρωπος αποτελούνται από διαφορετική χημεία. Διαφορετικά συναισθήματα. Διαφορετική εγκεφαλική νοοτροπία. Διαφορετική συμπεριφορά. Διαφορετικές ουσιώδεις χημικές ανάγκες. Διαφορετική μορφή και διαφορετική δομή. Διαφορετικά ουσιώδη όργανα. Διαφορετική ευφυία. Διαφορετικές δεξιότητες.

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν πέρα και έξω από το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον. Είναι έτσι σε όλο τον πλανήτη και χαρακτηρίζουν το ΕΙΔΟΣ. Για έναν βασικό λόγο: Για να έλκονται, να αναπαράγονται, να αλληλοσυμπληρώνονται στην υπεράσπιση της ζωής τους, και να ανταπεξέρχονται επιτυχώς στις δυσκολίες της επιβίωσης. Να επιβιώνουν.

Μέσα από αυτή την εξαιρετικά πολύπλοκη βιολογική διαδικασία τα δύο ανθρώπινα γένη αναγνωρίζουν το ένα τα χαρακτηριστικά του άλλου και κάνουν μια τεράστιας σημασίας εργασία: Ανταλλάσσουν χημεία, νοοτροπία, δεξιότητες, συμπεριφορές, μετατρεπόμενα σε κάτι όχι κοινό, αλλά πιο κοινό από πριν. Σε κάτι πιο ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ. Πιο χρήσιμο. Σ αυτό που είναι ΕΝΑΣ ολοκληρωμένος Άνθρωπος: Ένα Αντρόγυνο.

Αυτή η διαδικασία ανταλλαγής και αλληλοσυμπλήρωσης μπορεί να διαρκέσει όσο ένα αίσθημα έλξης, όσο ένα φιλί, όσο μια ερωτική πράξη, όσο μια συμβίωση βδομάδας, μηνών, χρόνων, ζωής. Είτε γίνεται μέσα από συναίνεση είτε μέσα από σύγκρουση. Είτε μέσα από αποδοχή είτε μέσα από απόρριψη. Είτε έτσι είτε αλλιώς είναι μια ΚΟΙΝΗ δραστηριότητα. Μια διαδικασία συνειδητής ή ασυνείδητης εκμάθησης του άλλου φύλου.

Όλη αυτή η διαδικασία του Ανδρόγυνου έχει μια προϋπόθεση επιτυχίας. Μία και μοναδική: Την Αγάπη. Όχι αυτή την επιδερμική και επιπόλαια και καταστροφική, που παράγει κατά κόρον η κοινωνία και όχι μόνο η ελληνική. Επειδή Αγάπη σημαίνει Κατανόηση. Ενδιαφέρον. Εκμάθηση. Έγνοια χωρίς υστερία. Αναζήτηση της διαφορετικής υπόστασης του άλλου φύλου.

Αγάπη δεν σημαίνει εγκατάλειψη των χαρακτηριστικών του φύλου σου. Σημαίνει αποδοχή των διαφορετικών χαρακτηριστικών του άλλου φύλου. Αν όχι αποδοχή, κατανόηση. Και τελικά συνεργασία. Τα δύο οπλοστάσια γίνονται ένα. Κι αυτό το ένα οπλοστάσιο είναι πανίσχυρο.

Όλα αυτά σημαίνουν μερικά αυτονόητα πράγματα που όλο και πιο σπάνια συμβαίνουν στις κοινωνίες. Αντίθετα, υπονομεύονται από τα οικονομικά μοντέλα του ανταγωνισμού και της υπερπαραγωγής. Τα οποία έχουν διαλύσει το δεσμό της οικογένειας και τον παραδοσιακό ρόλο των φύλων.

Είναι κοινό μυστικό ότι η προηγούμενη δομή της κοινωνίας δεν παρήγαγε ντε και καλά αρμονικές οικογένειες ούτε ντε και καλά σεβασμό μεταξύ των φύλων. Επειδή κι εκείνη υποτιμούσε το μείζον. Το οποίο υποτιμά και η σημερινή δομή.

Αυτό το μείζον δεν είναι άλλο από την αγάπη μεταξύ των φύλων. Όχι μεταξύ του Γιώργου και της Ελένης. Μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ο Γιώργος με την Ελένα μπορεί να μην ταιριάζουν και να μην ταιριάξουν ποτέ. Αυτός δεν είναι λόγος να μη σέβονται ο ένας την ιδιοσυγκρασία του άλλου. Κι αυτό δεν το μαθαίνεις από μόνος σου. Το μαθαίνεις στο σπίτι και στο σχολείο.

Το προηγούμενο μοντέλο ήταν πολύ ανδροκρατικό για να αγαπήσει τη Γυναίκα με τα όλα της. Κυρίως με τις σεξουαλικές της ανάγκες και τα δικαιώματα ελευθερίας της έκφρασης των απόψεών της. Και του σεβασμού των αντοχών της. Αυτά στην πλειοψηφία. Γιατί υπήρχε και η μειοψηφία.

Το σημερινό μοντέλο είναι ακόμα χειρότερο κι ας μοιάζει καλύτερο. Και επειδή δεν υπάρχει χειρότερο, αλλά πιο επιζήμιο, όπως δεν υπάρχει καλύτερο αλλά χρησιμότερο, το σημερινό μοντέλο οξύνει τις αντιθέσεις και δημιουργεί και νέες μεταξύ ανδρών και γυναικών. Δημιουργεί έναν πόλεμο ανταγωνισμών και διακρίσεων και ένα κλίμα αντιπαράθεσης αντί σύνθεσης.

Για να το πούμε απλά: Στις σημερινές οικογένειες όλο και πιο σπάνια οι μανάδες μαθαίνουν στα παιδιά να αγαπάνε τον πατέρα- Άνδρα. Και οι πατεράδες όλο και πιο σπάνια μαθαίνουν στα παιδιά να αγαπάνε τη μητέρα- Γυναίκα. Όχι τόσο με τα λόγια. Με την καθημερινή τους συμπεριφορά και νοοτροπία.

Το αποτέλεσμα αυτής της στρέβλωσης, που είναι εκτροπή από τη φυσική ανάγκη για συνένωση σε ένα ισχυρό Ανδρόγυνο που να αντιμετωπίζει τις συναισθηματικές και ψυχοφθόρες συνθήκες ζωής, είναι η όλο και μεγαλύτερη αποξένωση μεταξύ Γυναικών και Ανδρών. Και κάτι χειρότερο: Η όλο και συχνότερη απόρριψη ή ισχυρή αντιπαλότητα του πατέρα- Άνδρα για τη μητέρα- Γυναίκα και το αντίθετο. Με πλέον κυρίαρχο το δεύτερο.

Αυτή η απόρριψη μεταδίδεται συχνά στα παιδιά σαν απόρριψη μοντέλου. Πρότυπου. Τελικά φύλου. Και όλο και μεγαλύτερη δυσκολία αναγνώρισης και εκμάθησης του άλλου φύλου. Η καταφυγή στην αγκαλιά του ίδιου φύλου μοιάζει όλο και πιο συχνά πιο ασφαλής «λύση».

Έτσι, το σημερινό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο όλο και συχνότερα παράγει Αγάπη του Άνδρα για τη Γυναίκα και της Γυναίκας για τον Άνδρα. Παράγει όλο και πιο συχνά κρίση ταυτότητας φύλου. Παράγει ομοφυλία. Η οποία από συμπεριφορική μετατρέπεται όλο και πιο συχνά σε γονιδιακή.

Η κοινωνία και η πολιτική ασχολούνται με την κορυφή του παγόβουνου. Προσπαθώντας όπως όπως να μπαλώσουν την κατάσταση. Η μεν κοινωνία βυθισμένη μέσα στην αμάθεια που της έχει επιβάλλει μια συντηρητική και σκοταδιστική επιδερμική εκπαίδευση, μια απουσία μόρφωσης για την Αγάπη Γυναίκας και Άνδρα, η δε πολιτική βλέποντας ψηφοφορικές ομάδες για άρμεγμα.

Οι μεγάλοι χαμένοι σ αυτή την ιστορία είναι οι Γυναίκες. Οι οποίες έχουν αποκτήσει έναν νέο ανταγωνιστή από το ανδρικό είδος που τις μιμείται και απαιτεί να αποκτήσει τα δικά τους δικαιώματα! Ζητάει ζωτικό χώρο των γυναικών. Και οι οποίες χάνουν όλο και περισσότερο την Αγάπη των Ανδρών. Οι μεγάλοι χαμένοι είναι οι Άνδρες. Οι οποίοι εξαφανίζονται σιγά αλλά σταθερά σαν μοντέλο και γένος. Αφήνοντας ανυπεράσπιστα τα εποικοδομητικά χαρακτηριστικά του φύλου τους, χωρίς να καλλιεργούν την Αγάπη για τις Γυναίκες, βυθιζόμενοι σε μια αδιαφορία. Τίμημα; Όλο και ασθενέστερα σπερματοζωάρια στον δυτικό άνθρωπο.

Οι μεγάλοι χαμένοι είναι τα παιδιά. Τα οποία έχουν ανάγκη όχι από μια επιδερμική και τάχαμου αγάπη. Γιατί η υπερβολική αγάπη και η υπερπροστασία δεν είναι αγάπη. Είναι η εγωπάθεια και η ανασφάλεια του γονιού. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να εισπράξουν τη χημεία και τη νοοτροπία και του πατέρα αρσενικού και της μητέρας θηλυκής. Είναι θέμα βιολογικό, δομικό, συναισθηματικό. Ακόμα κι αν αυτά τα χαρακτηριστικά είναι λειψά. Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΓΟΝΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΦΕΥΡΕΘΕΙ. Αλλά, η χημεία του ενός μόνο δίνει τη μισή τροφή.

Η κοινωνία παράγει πια τόσες αντιθέσεις μεταξύ των φύλων που μερικές φορές η μισή τροφή είναι καλύτερη από μια δηλητηριασμένη. Αλλά, κι αυτό είναι στρέβλωση. Αναγκαία, αλλά στρέβλωση.

Τα παιδία είναι μπερδεμένα σε ένα χάος από πρότυπα και συγκρούσεις, με ανεύθυνες και καταστροφικές δήθεν προοδευτικές θεωρίες που καταργούν τη θεμελιώδη αξία του αρσενικού και του θηλυκού πρότυπου. Και οι οποίες δεν ξέρουν ότι μετά και από 50.000 χρόνια ο άνθρωπος εξακολουθεί και είναι ένας μιμητικός πίθηκος. Με μεγάλη φαντασία. Αλλά πίθηκος. Μιμείται και εκπαιδεύεται.

Η κοινωνία, αντί να ρίξει το βάρος της στο να μάθει το ένα φύλο να Αγαπάει πραγματικά το άλλο μέσα στις αντιθέσεις τους, μέσα στο σπίτι και στο σχολείο, ασχολείται με το να χαϊδολογάει τις εκτροπές της. Η οικονομία τις παράγει, τις αναπαράγει για να καταναλώνουν. Και η πολιτική τις αποθεώνει για να την ψηφίζουν.

Όπως έχουμε ξαναπεί, η σεξουαλική προτίμηση του καθενός είναι δικαίωμά του. Και δεν ανακαλύφθηκε σήμερα η ομοφυλοφιλία. Ομοφυλόφιλοι είναι όλοι οι άνθρωποι. Γιατί όλοι έχουν τις ίδιες πολλές ερωτογόνες ζώνες. Άλλοι τις εκμεταλλεύονται και άλλοι όχι. Άλλοι τις εκμεταλλεύονται παράλληλα με τις ανδρικές ή γυναικείες φύσεις τους και άλλοι έχοντας απαρνηθεί την έλξη προς το άλλο φύλο. Είτε συμπεριφορικά είτε γονιδιακά.

Το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Είναι πριν από κει. Είναι στα δύο φύλα. Και ξεκινάει και καταλήγει στα παιδιά. Γιατί αν δεν μάθουν τα αρσενικά να Αγαπούν τα θηλυκά, με την πλήρη έννοια που είπα στην αρχή, και το αντίθετο, η κοινωνία θα αρχίσει μια μέρα να τρώει τις σάρκες της. Σε μια φυλετική Βαβέλ αντιπαράθεσης. Σε μια καθημερινότητα ζούγκλας. Αν και στη ζούγκλα η Αγάπη είναι πιο διαδεδομένη μεταξύ των δύο φύλων.

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης