Μην τους κοιτάς στα μάτια

Τρεις κανόνες υπάρχουν για να επιβιώσεις:

1) Μην τους κοιτάς στα μάτια.

2) Αν τους κοιτάξεις, κάνε σαν να μην τους είδες.

3) Αν νιώσουν ότι τους είδες κι έρθουν για σένα, τότε κλείσε τα μάτια σου.

(Και προσευχήσου, αν πιστεύεις ακόμα στο θεό)

~~

Γράφω στις 4 το πρωί, στο μπαλκόνι. Δεν κυκλοφορεί τίποτα στο δρόμο, το φεγγάρι μπαινοβγαίνει στα σύννεφα ως συνήθως. Μοιάζει σαν ένα κανονικό βράδυ του Ιουλίου -με συννεφιά.

Θα μπορούσα να είμαι κάποιος που μόλις έκανε σεξ και βγήκε να καπνίσει, με το χαμόγελο απ’ το ένα αυτί ως το άλλο. Η ζωή είναι ωραία, τι καλά που περνάμε, κι άλλα τέτοια χαζοχαρούμενα.

Ίσως πέρυσι τέτοια εποχή να τα έλεγα. Αλλά τότε δεν είχε ξεκινήσει. Όλα πήγαιναν κανονικά στον κόσμο (κατά διαόλου, αλλά κανονικά), μέχρι που εμφανίστηκε ο πρώτος.

Ήταν στην Τζακάρτα ή στο Λάγος, δεν θυμάμαι πού ακριβώς, κάποιο τριτοκοσμικό μέρος. Έτσι κι αλλιώς δεν έχει σημασία. Εξαπλώθηκε τόσο γρήγορα που δεν προλάβαμε να καταλάβουμε τι είναι. Παρά μόνο πως συμβαίνει. Κι ότι βρίσκονται παντού.

Τώρα προσπαθούμε να κάνουμε ότι όλα είναι κανονικά (κατά διαόλου κανονικά). Μάλλον πάντα έτσι κάναμε, ό,τι και να συνέβαινε. Και συνεχίζουμε να προσποιούμαστε πως όλα είναι εντάξει. Αλλά δεν είναι.

Χθες, σήμερα το πρωί, χάσαμε έν’ ακόμα παιδί. Και φοβάμαι ότι δεν θα σταματήσει. Το χειρότερο είναι ότι πλέον έχω αρχίσει να μη νοιάζομαι. Ίσως απλά πρέπει να το αποδεχτούμε.

Αλλά, γαμώτο, η Κατερίνα ήταν τόσο χαμογελαστή.

~~

Δεν ξέρω αν γεννιόμαστε ή γινόμαστε, αλλά όποιος έχει δουλέψει με παιδιά θα ξέρει ότι το καθένα έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι υπάρχουν κακά παιδιά, η κακία δεν ταιριάζει στην ηλικία τους. Αλλά σίγουρα κάποια μπορούν να φερθούν με άσχημο τρόπο, σχεδόν με μοχθηρία.

Η Κατερίνα δεν ήταν απ’ αυτά. Ενθουσιώδης, πάντα να χαμογελάει, πάντα να θέλει να βοηθήσει τα μικρότερα, πάντα να θέλει να φτιάξει κάτι όμορφο.

Το πρωί είχε κάτσει για να φάει το κολατσιό της απέναντι απ’ τη Σοφία. Εκείνη είναι… Ο πιο ταιριαστός χαρακτηρισμός που μπορώ να σκεφτώ είναι “κάφτρα”. Έχει ταλέντο να βρίσκει τις αδυναμίες του κάθε παιδιού, την αχίλλειο φτέρνα του, και να τα χτυπάει εκεί. Το κάνει με ευχαρίστηση, σαν να της αρέσει να πονάει τους άλλους.

Η Κατερίνα είχε δαγκώσει το κριτσίνι της κι ένα μπροστινό δόντι, έτοιμο να βγει, ξεκίνησε να ματώνει. Πήρε τη χαρτοπετσέτα της χωρίς να στεναχωρηθεί και την έβαλε στο στόμα. Τότε η Σοφία της είπε: “Μη χαμογελάς τώρα. Είσαι σαν βρικόλακας.”

Δεν ξέρω κατά πόσο γνώριζε η Κατερίνα τους βρικόλακες -και δυστυχώς δεν θα μπορέσω ποτέ να μάθω. Αλλά ξεκίνησε να κλαίει, ίσως επειδή δεν μπορούσε να χαμογελάει.

Είπα στη Σοφία να κάτσει στο άλλο τραπέζι -και τα παιδιά σ’ εκείνο μαζεύτηκαν στο καβούκι τους, έτοιμα για άμυνα. Προσπάθησα να παρηγορήσω την Κατερίνα, αλλά εκείνη συνέχιζε να κλαίει, με τη ματωμένη χαρτοπετσέτα στο στόμα, χωρίς χαμόγελο.

Σηκώθηκα για να της φέρω μια καινούρια και μέχρι να κάνω δυο βήματα κατάλαβα ότι είχε σταματήσει το κλάμα. Χάρηκα -ο αφελής- και γύρισα να της πω κάτι για να την επιβραβεύσω.

Την είδα να κοιτάει έξω. Όχι απλώς να κοιτάει. Να έχει καρφωθεί σε κάτι που ήταν έξω. Και κατάλαβα.

~~

Το εργαστήριο είναι ισόγειο, με τριπλές τζαμαρίες. Όταν ξεκίνησε η επιδημία βάλαμε ψηλά έπιπλα και ράφια μπρος στα τζάμια. Τα γεμίσαμε με κουτιά και κιβώτια, υλικά, υφάσματα και πίνακες ζωγραφικής, έτσι ώστε να μη φαίνεται τίποτα απ’ έξω -ούτε από μέσα.

Όμως χθες, σήμερα το πρωί, κάποιο παιδί είχε κατεβάσει ένα κουτάκι, για να βγάλει κλωστές υφαντικής, κι είχε αμελήσει να το βάλει στη θέση του. Υπήρχε ένα μικρό κενό, λίγα εκατοστά μόνο, στη τζαμαρία. Μικρό, αλλά αρκετά μεγάλο για να μπορείς να δεις.

Η Κατερίνα κοιτούσε ακριβώς εκεί.

Γύρισα το κεφάλι μου χωρίς να θέλω. Ήταν μια κίνηση ενστικτώδης -“τι κοιτάει αυτή;”

Έτσι όπως βαρούσε η καρδιά μου, και η αδρεναλίνη έκανε τον χρόνο να ρέει αργά σαν ποτάμι λάβας, όχι νερού, μπορούσα ν’ ακούσω το ένα ημισφαίριο του μυαλού μου να λέει μηκοιτάς μηκοιτάς μηκοιτάς ΜΗΚΟΙΤΑΣ!

Αλλά κοίταξα, γιατί όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Και είδα, σ’ εκείνο το μικρό κενό, τα μάτια του! Κοιτούσαν τη Κατερίνα κι όταν κατάλαβε ότι το κοιτούσα κι εγώ, γύρισε προς τα μένα.

~~

Κάποτε, πριν έναν μόλις χρόνο, είχαμε τα παιδιά στον χώρο με ανοιχτές τις πόρτες και τα παράθυρα. Δεν υπήρχε κάτι να μας φοβίζει. Και τα βγάζαμε στον πεζόδρομο να παίξουν μήλα, ποδόσφαιρο, σχοινάκι, αμπάριζα, για μια ώρα.

Αλλά πλέον είμαστε όλες τις ώρες κλειδαμπαρωμένοι μέσα, στις διπλές τζαμαρίες, με τα κιβώτια και τα υλικά να αποκλείουν την οπτική επαφή.

Κι όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που δημιουργήθηκε εκείνο το μικρό κενό.

~~

Σαν τον είδα, και κατάλαβα ότι μας είχε δει που τον κοιτάζαμε, αντέδρασα αστραπιαία. Αυτός είναι ο δεύτερος κανόνας.

Γύρισα στα παιδιά και τους φώναξα ότι θα τραγουδούσαμε ένα τραγούδι.

Και ξεκίνησα, σαν να μην συνέβαινε τίποτα:

“Ήτανε ‘να μικρό καράβι, ήτανε ‘να μικρό καράβι

που ήταν α α αταξίδευτο, που ήταν α α αταξίδευτο

οε οε οεοε.”

Κάποια παιδιά τραγούδησαν μαζί μου. Αλλά τα περισσότερα κοιτούσαν την Κατερίνα, που κοιτούσε έξω, και σύντομα θα κοιτούσαν κι εκείνα έξω, θα κοιτούσαν εκείνο, και τότε σίγουρα δεν θα υπήρχε καμιά ελπίδα.

Φώναξα πιο δυνατά και σκούντηξα την Κατερίνα να με δει:

“Κι έκανε ‘να μακρύ ταξίδι, κι έκανε ‘να μακρύ ταξίδι

μέσα εις τη τη τη Μεσόγειο, μες εις τη τη τη Μεσόγειο,

οέ οέ οέ οέ.”

Τα παιδιά, μαζί κι η Κατερίνα, τραγουδούσαν, αλλά το έκαναν χλιαρά, σαν να φαινόταν ότι κάτι άλλο είχαν στο μυαλό τους. Εκείνο, που στεκόταν έξω απ’ το τζάμι, το καταλάβαινε.

Έδωσα μια σπρωξιά στην Κατερίνα να κοιτάξει απ’ την άλλη και ξεκίνησα να ουρλιάζω σαν να ήμουν μαστουρωμένος τραγουδιστής σε ροκ συναυλία:

“Κι ύστερα ρίξανε τον κλήρο, ύστερα ρίξανε τον κλήρο,

να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί, να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί, ΟΕ ΟΕ ΟΕΟΕ.”

Χτύπησα τα χέρια στο τραπέζι.

“ΌΛΟΙ ΜΑΖΙ! ΟΕ ΟΕ ΟΕΟΕ!”

Τα παιδιά το επανέλαβαν, τρομαγμένα, διστακτικά.

“ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ”, τους φώναξα. “ΟΕ ΟΕ ΟΕΟΕ”.

Το είπαν λίγο πιο δυνατά, επειδή με φοβήθηκαν. Κι εγώ συνέχισα να στριγγλίζω, ΠΙΟΔΥΝΑΤΑ ΠΙΟΔΥΝΑΤΑ ΠΙΟΔΥΝΑΤΑ, μέχρι που τα μισά το είπαν με όση δύναμη είχαν και τ’ άλλα μισά ξεκίνησαν να κλαίνε.

Τα είχα καταφέρει. Υπήρχα μόνο εγώ, κανείς δεν κοίταζε έξω, κανείς δεν κοιτούσε μέσα. Τα είχα σώσει.

~~

Γελάω με τον εαυτό μου τώρα. Εκείνη την ώρα νόμισα ότι είχα καταφέρει κάτι. Πόσο σπουδαίος είμαι; Αλλά στις 4 το πρωί, χωρίς σεξ και χωρίς τσιγάρο και χωρίς η-ζωή-είναι-ωραία χαζοχαρούμενα μότο, ξέρω ότι απέτυχα.

Η μητέρα της Κατερίνας ήρθε στην ώρα της, όπως πάντα. Άφησε το αυτοκίνητο στο δρόμο, με αναμμένη τη μηχανή και μας χτύπησε το κουδούνι.

Άνοιξα την πόρτα κοιτώντας κάτω. Με τον ίδιο τρόπο, σαν να μη βλέπω, με την περιφερειακή μου όραση, είδα ότι τίποτα δεν κουνιόταν τριγύρω.

Η περιφερειακή όραση είναι καλύτερη για να εντοπίζει κίνηση, αλλά είναι ασπρόμαυρη, δεν βλέπει χρώματα, ούτε λεπτομέρειες.

Πήγα και έφερα την Κατερίνα. Την παρέδωσα στη μητέρα της, χωρίς πολλές κουβέντες. Και γύρισα για να μπω μέσα. Πριν κάνω δύο βήματα άκουσα την Ελένη, τη μαμά της Κατερίνας, να φωνάζει: “Μην το κοιτάς!”

Δεν γύρισα. Τα είδα όλα στο τζάμι, την αντανάκλαση των γεγονότων, σαν να έβλεπα τηλεόραση.

Εκείνο είχε ξαπλώσει στην είσοδο της διπλανής πολυκατοικίας. Η Κατερίνα το είδε, το κοίταξε στα μάτια και του χαμογέλασε. Η μάνα της την είδε να χαμογελάει και κοίταξε κι εκείνη με τη σειρά της. Όταν κατάλαβε το λάθος της προσπάθησε να βάλει την Κατερίνα στο αυτοκίνητο. Αλλά δεν κράτησε τη ψυχραιμία της. Ούτε καν έκλεισε τα μάτια. Και συνέχισε να κοιτάει.

Μπήκα μέσα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Κλείδωσα την πόρτα και συνέχισα να προχωράω προς την αίθουσα όπου κάθονταν τα υπόλοιπα παιδιά.

Πίσω μου άκουγα κλάματα, φωνές, κραυγές. Ήταν η Κατερίνα, χαμογελαστή και υπέροχη, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα πια. Shit happens.

Αν δεν σκέφτεσαι έτσι δεν υπάρχει περίπτωση να επιβιώσεις.

~~

Ένας άλλος κανόνας, που δεν είναι ακριβώς κανόνας, αλλά καλύτερα να τον ακολουθείς, είναι ν’ αποφεύγεις τις μετακινήσεις. Κάνε ό,τι δουλειά χρειάζεται να κάνεις απ’ το ίντερνετ. Ψώνια, πληρωμές, τα πάντα. Ακόμα και διασκέδαση, συναυλίες, γενέθλια, παρέα με φίλους, όλα απ’ την ασφάλεια του υπολογιστή. Όσο γίνεται μείνε μέσα.

Αλλά κάποιες φορές πρέπει να βγεις. Όπως τις προάλλες, που κυκλοφόρησε μια φήμη ότι στο μαγαζί με τα βιολογικά είχαν φέρει κινόα. Τόσο καιρό με ρύζι μπασμάτι και κόκκινα φασόλια ήταν απάνθρωπο.

“Θα πάω για κινόα”, είπα στη γυναίκα μου.

“Είναι ανάγκη;” με ρώτησε αυτή, αλλά ήξερα ότι συμφωνούσε.

“Δεν γίνεται να ζούμε σαν τα ποντίκια, ροκανίζοντας πλιγούρι όλη την ώρα”, της είπα.

Με φίλησε και μου είπε να προσέχω.

“Πάρε και γκότζι μπέρι, αν έχουν φέρει”, μου είπε.

~~

Το να περπατάς έξω είναι το πιο επικίνδυνο απ’ όλα. Πρέπει να έχεις πολύ εξασκημένη περιφερειακή όραση, ώστε να μπορείς να τους βλέπεις και να τους αποφεύγεις χωρίς να τους κοιτάς.

Μπορείς απλώς να κοιτάς κάτω, αλλά το καλύτερο είναι να έχεις το κινητό στο χέρι και να κάνεις ότι κοιτάς εκεί. Να σκρολάρεις, να βλέπεις φωτογραφίες και αναρτήσεις, να γράφεις και να γελάς.

Τα γυαλιά ηλίου, ακόμα κι οι καθρέφτες, δεν βοηθάνε. Γιατί με κάποιον τρόπο, δεν ξέρω τι υπεραισθήσεις έχουν αναπτύξει, μπορούν να σε καταλάβουν ότι τους κοιτάς, ακόμα και πίσω απ’ τα γυαλιά.

Περπατάς με χαμηλωμένο το κεφάλι και ελέγχεις τον χώρο με την περιφερειακή όραση. Συνήθως τους καταλαβαίνεις απ’ τον τρόπο που περπατάνε. Δεν πηγαίνουν κανονικά. Είτε είναι πολύ σφιγμένοι είτε κάνουν παράξενες κινήσεις. Κάποιοι μονολογούν. Αν κάνεις το λάθος να νομίσεις ότι σου μιλάνε και τους κοιτάξεις… Εντάξει, το είπαμε ήδη, τότε προσευχήσου στον θεό που δεν πιστεύεις.

Η ηλικία δεν είναι κριτήριο. Κάποιοι είναι γέροι που κάθονται σε παγκάκια και πεζούλια. Μπορεί να είναι και νέοι, ακόμα και παιδιά. Κάποιες φορές είναι ξαπλωμένοι κάτω, στο πεζοδρόμιο, σκεπασμένοι με κουβέρτες. Ακόμα και μέσα στους κάδους των σκουπιδιών μπορείς να τους βρεις ή να κάνουν ότι πουλάνε περιοδικά.

Οι χειρότεροι είναι εκείνοι που σου μιλάνε. Αυτούς χρειάζεται υπερπροσπάθεια για να τους αποφύγεις. Μιλάνε κανονικά και μπορεί να σου πουν “συγνώμη, μήπως ξέρετε…” ή “μήπως έχετε ώρα;” ή… Οτιδήποτε. Νομίζεις ότι είναι κανονικοί, τους κοιτάς για να απαντήσεις, κι αυτό είναι το τέλος.

~~

Εγώ έχω πλέον εξασκηθεί. Δεν δίνω σημασία σε κανέναν τριγύρω, αν χρειαστεί να βγω. Μπορώ να τους καταλαβαίνω και μόνο απ’ τα πόδια τους. Συνήθως είναι πιο μαυριδεροί και φοράνε διαλυμένα παπούτσια. Συνήθως. Γιατί μερικές φορές τα φαινόμενα απατούν.

Έτσι την πάτησα όταν πήγα να πάρω κινόα, κι αν τώρα είμαι ζωντανός για να γράφω ήταν καθαρή τύχη.

Περπατούσα και κοιτούσα το κινητό μου, ελέγχοντας με την περιφερειακή όραση τον χώρο. Σ’ ένα φανάρι είδα δυο όμορφα γυναικεία πόδια. Φορούσε δερμάτινα σανδάλια, είχε βαμμένα νύχια, κατακόκκινα. Σήκωσα λίγο το βλέμμα κι ήταν δυο υπέροχες γάμπες πιο πάνω. Γόνατα στρογγυλά πιο πάνω, μπούτια γυμνά πιο πάνω, κι ένα σορτσάκι κολλητό. Αφαλός με πίρσινγκ, κοιλιά όχι ξελιγωμένη ούτε χοντρή, και περνώντας απ’ τα στητά στήθη χαμογέλασα και την κοίταξα στο πρόσωπο.

Ήταν τρία μέτρα μακριά μου κι ήταν όμορφη, παρά την αρρώστια. Με είδε που την κοίταξα και πάγωσα. Να προσποιηθώ ότι δεν την είχα δει δεν μπορούσα πια. Την είδα να έρχεται κατά πάνω μου. Έκλεισα τα μάτια, αλλά δεν προσευχήθηκα. Μόνο είπα: “Αυτό ήταν λοιπόν;”

Πίστευα ότι θα έβρισκα κάτι ωραίο να πω σαν τελευταία λόγια. Κάτι σαν το “πείτε τους ότι έζησα μια υπέροχη ζωή” του Βιτγκενστάιν. Ή έστω το “φως, περισσότερο φως”, του Γκαίτε -αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι το είπε επειδή δεν έβλεπε καλά στο τέλος. Μάλλον είναι δύσκολο να βρεις κάτι καλό για να πεις όταν πεθαίνεις.

Ίσως να μην το βρήκα γιατί δεν πέθανα -όπως είναι προφανές, αφού συνεχίζω να είμαι στο ίντερνετ. Όποιος έχει σύνδεση είναι ζωντανός.

Όταν έκλεισα τα μάτια -κι είπα την επιθανάτια φράση μου- άκουσα την κραυγή ενός άντρα. Κοίταξα και είδα ότι η ωραία άρρωστη είχε πέσει πάνω σε κάποιον που βρισκόταν μισό μέτρο δίπλα μου. Μάλλον ήμασταν πολλοί που είχαμε σαγηνευτεί απ’ τα βαμμένα δάχτυλα της.

Όλοι όσοι περιμέναμε στο φανάρι κοιτάξαμε αλλού ή κάτω. Μέχρι που έγινε πράσινο και περάσαμε, αφήνοντας τον άτυχο πίσω μας. Εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο. Μόνο ν’ αδιαφορήσεις.

Αγόρασα κινόα. Βρήκα και σπόρους τσία! Η τύχη μου είχε γυρίσει.

Στο σπίτι η γυναίκα μου ρώτησε αν είχα συναντήσει κάποιον από κείνους. Δεν της είπα για το επεισόδιο με την κοπέλα στο φανάρι.

~~

Σε λίγο ξημερώνει Τετάρτη. Άλλες δυο μέρες και μετά φεύγουμε διακοπές. Κι εκεί θα πρέπει να προσέχουμε, το ξέρω. Κάποιες φορές έρχονται κι από τη θάλασσα. Μου το ‘πε ένας φίλος στο facebook που είχε πάει στο ίδιο νησί.

Απολάμβανε με τη γυναίκα του και τα παιδιά του τον ήλιο σ’ ένα μπιτς μπαρ. Κι όπως πίνανε τα καφεδάκια τους και μαυρίζανε βγήκε στην ακτή ένας από ‘κείνους. Αναγκαστικά όλοι σηκώθηκαν και γύρισαν στο ξενοδοχείο. Να δουλεύεις όλον τον χρόνο, για να πας λίγες μέρες στη θάλασσα, και να εμφανίζονται πάλι μπροστά σου.

Είναι σκληρό, αλλά πρέπει να μάθουμε να επιβιώνουμε, ακόμα κι έτσι.

~~

Ετοιμάζομαι να πάω για ύπνο. Αύριο έχουμε άλλη μια δύσκολη μέρα. Αλλά θα τα καταφέρουμε. Η ανθρωπότητα έχει περάσει πολλά, οι άνθρωποι έχουμε αντέξει πολλά. Σε κάθε πρόβλημα πάντα βρίσκουμε τη λύση.

Ίσως να καταφέρουμε να τους εξοντώσουμε. Ίσως αν συνεχίσουμε να τους αγνοούμε να εξαφανιστούν.

Το μόνο που έχει σημασία είναι να συνεχίσουμε να είμαστε ζωντανοί.

Ναι, το αντίδοτο στο δηλητήριο τους ίσως να είναι αυτό, μια φράση: Η ζωή είναι ωραία.

Θα το πω στα παιδιά αύριο. Το μόνο που έχουμε να φοβόμαστε είναι ο φόβος.

Αλλά πάντα θα βρίσκουμε βιολογική κινόα, ό,τι και να γίνει, παιδιά.

~~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός  

Κι αν (δεν) κοπούν οι συντάξεις;

Οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι αβαντάρουν την κυβέρνηση Τσίπρα και εκνευρίζουν την αντιπολίτευση. Τον Οκτώβριο θα κριθεί αν θα ισχύσει ή όχι η περικοπή των συντάξεων, από την οποία θα εξαρτηθεί και ο χρόνος των εκλογών 

Του Γιώργου Καρελιά   

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δύο όπλα  στην πορεία προς τις εκλογές. Το ένα αναμένεται να είναι έτοιμο για… εκπυρσοκρότηση στις 20 Αυγούστου, όταν θα λήξει τον τρίτο Μνημόνιο και θα γίνουν στην Αθήνα οι αναμενόμενες εορτές και πανηγύρεις. Το άλλο δεν είναι σίγουρο, είναι εν δυνάμει όπλο, το οποίο  θα φανεί αν μπορεί να ενταχθεί στο κυβερνητικό οπλοστάσιο στα μέσα Οκτωβρίου. Είναι οι προς περικοπήν συντάξεις, που μπορεί, όμως, να… μην περικοπούν! 

Η αντιπολίτευση έχει φροντίσει ήδη να απαξιώσει το πρώτο όπλο, χαρακτηρίζοντας την «καθαρή έξοδο» ως «τέταρτο Μνημόνιο». Δεν μπορεί, όμως, να γνωρίζει τι θα συμβεί με τις συντάξεις και αυτό είναι κάτι που της προκαλεί εκνευρισμό. Διότι αν δεν περικοπούν τελικά οι συντάξεις, θα χάσει η ίδια ένα προεκλογικό όπλο. 

Στη συζήτηση αυτή έχουν ήδη εμπλακεί και ο δανειστές. Οι οποίοι παίρνουν σαφώς το μέρος του κ. Τσίπρα. Και προς τούτο είναι απολύτως χαρακτηριστικά όσα συνέβησαν κατά την χτεσινή επίσκεψη του Πιερ Μοσκοβισί στην Αθήνα. Την ώρα που ο επίτροπος έλεγε ρητά και κατηγορηματικά ότι «τα Μνημόνια τελείωσαν» και «η τρόικα δεν θα ξανάρθει», η αντιπολίτευση μιλούσε για «τέταρτο Μνημόνιο». 

Είναι ολοφάνερο ότι οι Ευρωπαίοι (θέλουν να) αβαντάρουν τον κ. Τσίπρα. Και αυτό φαίνεται τόσο στη συμφωνία με τα Σκόπια όσο και στο θέμα της «εξόδου από τα Μνημόνια». Και στα δύο όλοι οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι ενισχύουν την κυβερνητική επιχειρηματολογία. Ακόμα και τα ομόδοξα προς την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ευρωπαϊκά κόμματα δεν συμφωνούν μαζί τους, συμφωνούν με τον κ. Τσίπρα! 

Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι και στα δύο θέματα η σημερινή κυβέρνηση ακολουθεί πιστά την ευρωπαϊκή πολιτική. Η συμφωνία με τα Σκόπια είναι επιδίωξη όλων των ευρωπαϊκών δυνάμεων. Στην «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια δεν θα μπορούσαν παρά να είναι με την κυβέρνηση, διότι θέλουν να την εμφανίσουν και ως δική τους «ιστορία επιτυχίας». Αν έλεγαν οτιδήποτε άλλο, θα ήταν σαν να παραδέχονταν και τη δική τους αποτυχία. Γι’ αυτό και  δεν ενδιαφέρονται για την εσωτερική πολιτική αντιδικία. 

Τι απομένει; Το θέμα των συντάξεων. Το οποίο, όμως, δεν θα ξεκαθαριστεί, πριν από τον Οκτώβριο. Τα μισόλογα των αξιωματούχων αφήνουν να αιωρείται η υποψία ότι έχει ήδη επέλθει κάποια άτυπη συμφωνία με την κυβέρνηση, ώστε το μέτρο να μην ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου 2019. Χαρακτηριστικές είναι οι αμφίσημες δηλώσεις του Μοσκοβισί. Ο οποίος είπε μεν «pacta sunt servanda» (οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται), αλλά πρόσθεσε ότι οι συμφωνίες «δεν είναι άκαμπτες». Αυτό σημαίνει ότι, αν τον Οκτώβριο έχουμε υπερπλεόνασμα, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. 

Αυτό το γνωρίζουν (ή το υποψιάζονται) στη ΝΔ, γι’ αυτό και ο  αντιπρόεδρος Κωστής  Χατζηδάκης, φανερά εκνευρισμένος και σε επιθετικό τόνο,  ζήτησε από το Επίτροπο να ξεκαθαρίσει το θέμα. Ματαίως. Το θέμα παραμένει ανοικτό. Είναι φανερό ότι  αντιπολίτευση έχει επενδύσει πολιτικά στην περικοπή των συντάξεων, διότι αυτή θα αποτελέσει την χαριστική (εκλογική) βολή για τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά τα γνωρίζουν και οι ίδιοι. Γι’ αυτό και θεωρείται βέβαιο ότι δεν πρόκειται να πάνε σε εκλογές με τις συντάξεις κομμένες. 

Aν δεν πάρουν την αναστολή ή ματαίωση του μέτρου, οι εκλογές θα γίνουν περί τα τέλη του έτους. Κι έτσι θα γίνει πράξη η «απειλή» του Πάνου Καμμένου, για την οποία γράψαμε χτες. Οσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο Καμμένος θα ρίξει μονομερώς την κυβέρνηση διεκδικούν  βραβείο αφέλειας (εδώ η νέα εκδοχή της «απειλής»).  

Πιο Τζήμερος δεν υπάρχει!

Του Γεράσιμου Χολέβα

O Τζήμερος μιλά «για το μεγάλο έγκλημα της μεταπολίτευσης: την νομιμοποίηση του ΚΚΕ» και «για τους πολιτικούς και νομικούς λόγους για τους οποίους έπρεπε το ΚΚΕ να μην έχει δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές».

Έχει αναγγείλει το γεγονός από τη σελίδα του στο facebook και τώρα το υλοποιεί.

Φανταστείτε σε τι απόγνωση βρίσκεται για λίγο δημοσιότητα ο γνωστός φασιστοτζήμερος και ανθυποκασιδιάρης.

Με λίγα λόγια:

Πιο Τζήμερος δεν υπάρχει!

Γιατί;

Διότι το ανώτατο στάδιο του Τζήμερου δεν μπορεί να είναι κανένα άλλο από τον ίδιο Τζήμερο!

Τόσο Τζήμερος δεν μπορεί να γίνει κανείς!

Ας απολαύσει, λοιπόν, τη δημοσιότητα που του αξίζει: Ως Τζήμερος! 

Σκοπιανό: Τζάμπα μαγκιές με το βλέμμα στην κάλπη

Του Δημήτρη Μηλάκα

Τόσο ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος όσο, πολύ περισσότερο, και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Συμφωνία των Πρεσπών από τη στιγμή της υπογραφής της παράγει έννομα αποτελέσματα: την πρόσκληση για έναρξη διαδικασίας ένταξης  της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ.

Κάτι που επίσης γνωρίζουν πολύ καλά και οι δύο «συνέταιροι» στην κυβέρνηση είναι ότι κάτι πρέπει να πράξουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πολιτικό κόστος που αυτή η συμφωνία συνεπάγεται: Η δημιουργία/ σχεδιασμός μιας μεταξύ τους «σύγκρουσης» με αφορμή μια διαφωνία «αρχών» όπως εμφανίζεται σε διπλωματικό επίπεδο  «η τελειωμένη και τακτοποιημένη» για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ υπόθεση των Σκοπίων, μπορεί υπό προϋποθέσεις να είναι μια καλή διέξοδος και για τους δύο.

Καθώς την άλλη βδομάδα στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ αποτυπωθούν τα έμπρακτα νομικά αποτελέσματα της Συμφωνίας των Πρεσπών, δηλαδή ξεκινήσει η ανεπίστρεπτη διαδικασία ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στη συμμαχία (ουδείς θεωρεί ικανή καμία ελληνική κυβέρνηση του παρόντος ή του μέλλοντος να ανατρέψει εντός του πλαισίου του ΝΑΤΟ την διαδικασία ένταξης) ο Πάνος Καμμένος είναι υποχρεωμένος για λόγους πολιτικής επιβίωσης να διαφοροποιηθεί από την θέση του Αλέξη Τσίπρα για το Σκοπιανό.

Από την πλευρά του και ο πρωθυπουργός έχει να ωφεληθεί από τη «διαφωνία» (σε εισαγωγικά η λέξη διαφωνία γιατί αν ο κύριος Καμμένος διαφωνούσε θα εμπόδιζε την υπογραφή της Συμφωνίας και δεν θα φώναζε εκ των υστέρων) του συνεταίρου του στην εξουσία:

Μπορεί, με άλλα λόγια, να εκμεταλλευτεί αυτήν τη διαφωνία για να επιλέξει τον χρόνο των πρόωρων  εκλογών έτσι ώστε και να παραδώσει το πακέτο της Συμφωνίας των Πρεσπών για κύρωση σε επόμενη βουλή αλλά και –κυρίως- να αποφύγει το κόστος που συνεπάγονται τα ψηφισμένα μέτρα για την «ολοκλήρωση» των μνημονίων τα οποία θα αρχίσουν να εμφανίζονται τον επόμενο χρόνο.

Το «παιχνίδι» ωστόσο μοιάζει στημένο και ο κόσμος είναι πια ψυλλιασμένος…

Ιστορική νίκη της μεξικανικής Αριστεράς

  

O Άντρες Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ (σσ. γνωστός και ως «ΑΜΛΟ» στην πατρίδα του) κατήγαγε ευρεία νίκη στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή στο Μεξικό, εξέλιξη που χαρακτηρίζεται ιστορική επιτυχία για τη μεξικανική αριστερά, ενώ η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα κύμα βίας χωρίς ιστορικό προηγούμενο από μέρους των συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος.

Ο Λόπες Ομπραδόρ εξασφάλισε από το 53% ως το 53,8% των ψήφων, ανακοίνωσε το μεξικανικό Εθνικό Εκλογικό Ινστιτούτο (INE), η εκλογική επιτροπή της χώρας.

Ο Λορένσο Κόρντοβα, πρόεδρος του INE, πρόσθεσε ότι ο συντηρητικός υποψήφιος Ρικάρδο Ανάγια, ο κυριότερος αντίπαλος του Λόπες Ομπραδόρ, συγκέντρωσε από το 22,1% ως το 22,8% των ψήφων, ενώ ο Χοσέ Αντόνιο Μιντ, του κυβερνώντος Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), πιστώθηκε από το 15,7% ως το 16,3% των ψήφων.

Είναι ο Λόπες Ομπραδόρ «αυτός που εξασφάλισε την πλειοψηφία», παραδέχθηκε ο Μιντ, εμφανώς συγκινημένος, από την έδρα του κόμματος που τον επέλεξε, ήδη λίγη ώρα αφότου τα έξιτ πολ υπέδειξαν τη νίκη του κεντροαριστερού υποψηφίου. «Για το καλό του Μεξικού, του εύχομαι κάθε επιτυχία», πρόσθεσε. Λίγη ώρα αργότερα, ο Ανάγια, μπροστά στους υποστηρικτές του, αναγνώρισε την ήττα του, είπε πως ο λαός «ήθελε αλλαγή» κι έκανε λόγο περί «θριάμβου» της μεξικανικής αριστεράς, ευχόμενος επίσης καλή επιτυχία στον Λόπες Ομπραδόρ και διευκρινίζοντας ότι του τηλεφώνησε για να τον συγχαρεί.

Τον συνεχάρησαν επίσης αργότερα ο απερχόμενος πρόεδρος του Μεξικού Ενρίκε Πένια Νιέτο και ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος με την πολιτική του ως προς το εμπόριο και στην παράτυπη μετανάστευση, αλλά και με τα προσβλητικά σχόλιά του για τους Μεξικανούς μάλλον έβαλε -άθελά του -κάτι περισσότερο από ένα λιθαράκι για την επικράτηση του ΑΜΛΟ.

Ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό συνεχάρη επίσης τον Λόπες Ομπραδόρ, «στενό φίλο και εταίρο εδώ και πολύ καιρό», για την εκλογική του νίκη, τονίζοντας πως «μας ενώνουν κοινοί στόχοι» και τονίζοντας πως «απολαύουμε μια εμπορική σχέση αμοιβαία επωφελή, που προκαλεί τον φθόνο του υπόλοιπου κόσμου».

«Αυτή είναι μια ιστορική ημέρα», δήλωσε λίγο πριν ψηφίσει ο ίδιος ο Λόπες Ομπραδόρ, εξηγώντας πως «θα επιτύχουμε μια μεταμόρφωση χωρίς βία, με ειρηνικό τρόπο» και υποσχόμενος ότι θα «απαλλάξει τη χώρα από τη διαφθορά, το μεγαλύτερο πρόβλημά της», ότι θα διώξει «τη μαφία από την εξουσία».

Έπειτα από δύο συναπτές αποτυχίες, ο 64χρονος βετεράνος πολιτικός πρωταγωνιστεί σε μια ιστορική επιτυχία της μεξικανικής αριστεράς σε εθνικό πολιτειακό, και τοπικό επίπεδο: το Κίνημα Εθνικής Αναγέννησης (MORENA) εξασφαλίζει τουλάχιστον έξι θώκους κυβερνητών Πολιτειών από τους εννέα που κρίνονταν· το κίνημά του επικρατεί στις Πολιτείες Βερακρούς, Μορέλος, Πουέμπλα, Τσιάπας, Ταμπάσκο και αυτή του Μεξικού.

Ενώ για πρώτη φορά μια γυναίκα, η Κλαούδια Σέινμπαουμ, μια επιστημόνισσα 56 ετών, πιστή του ΑΜΛΟ, εκλέγεται δημαρχίνα της πρωτεύουσας της χώρας, μιας μεγαλούπολης 20 και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων.

Μαζί με τους συμμάχους του ο Λόπες Ομπραδόρ μπορεί να υπολογίζει επίσης στην πλειοψηφία στη Βουλή–το κίνημά του εξασφάλισε τουλάχιστον 250 έδρες από τις 500, ενώ μένει να φανεί ποια θα είναι η ισορροπία στη Γερουσία.

Το Μεξικό σαρώθηκε από πολιτικό «τυφώνα», έκρινε ο πολιτολόγος Χεσούς Σίλβα Έρτσογκ Μάρκες στο τηλεοπτικό δίκτυο Televisa.

Στα κεντρικά γραφεία των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας, κυρίως του PRI, η ατμόσφαιρα ήταν βαριά. «Θεέ μου!», αναφώνησε μια συνταξιούχος, οπαδός του κόμματος, όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα. Πολλοί άλλοι γύρω της δεν ήταν σε θέση να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους.

Ο Λόπες Ομπραδόρ κεφαλαιοποίησε την οργή μεγάλου μέρους των Μεξικανών για τη βία, τη διαφθορά και το τέλμα στην οικονομίας: ειδικά η προεκλογική υπόσχεσή του να «διώξει τη μαφία από την εξουσία» είχε μεγάλη απήχηση.

«Για πρώτη φορά, η ιστορία θα γραφτεί από τη σκοπιά των πιο φτωχών», δήλωσε με ικανοποίηση ο Σαλβαδόρ Σάντσες, 82 ετών, υποστηρικτής του ΑΜΛΟ.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, η βία ήταν στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου, πολύ περισσότερο διότι έπληττε επίσης υποψήφιους και στελέχη κομμάτων. Η εκλογική διαδικασία ήταν η «αιματηρότερη στην ιστορία» της χώρας ήδη πριν από την ημέρα διεξαγωγής των εκλογών, με τουλάχιστον 145 φόνους πολιτικών, συμπεριλαμβανομένων 48 υποψηφίων ή επίδοξων υποψηφίων, κατά την εταιρεία συμβούλων Etellekt.

Την Κυριακή, ενώ 89 εκατομμύρια μεξικανοί όδευαν στις κάλπες, άλλα δύο στελέχη κομμάτων δολοφονήθηκαν.

Η Φλόρα Ρεσέντις Γκονσάλες, στέλεχος του Κόμματος Εργαζομένων (PT, αντιπολίτευση) έπεσε νεκρή από σφαίρες στην Πολιτεία Μιτσοακάν (δυτικά), λίγο πριν ανοίξουν τα εκλογικά κέντρα της χώρας. Η γυναίκα υπέκυψε στα τραύματα «που υπέστη από σφαίρες στις 06:30 τοπική ώρα» στην κοινότητα Κοντέπεκ, ανέφερε ανακοίνωση των πολιτειακών εισαγγελικών αρχών. Αργότερα ο Φερνάντο Ερέρα Σίλβα, στέλεχος του κυβερνώντος Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI), δολοφονήθηκε στην Ακολιουία, στην Πολιτεία Πουέμπλα (κεντρικά).

Το κύμα των φόνων στελεχών πολιτικών κομμάτων εγγράφεται στο πλαίσιο του γενικότερου κύματος βίας που συγκλονίζει το Μεξικό. Πέρυσι δολοφονήθηκαν 29.000 άνθρωποι, ενώ πάνω από 200.000 έχουν σκοτωθεί από το 2006, τη χρονιά που η κυβέρνηση του Φελίπε Καλδερόν (2006-2012) αποφάσισε να αναπτύξει τον στρατό στους δρόμους για να πατάξει τα καρτέλ των ναρκωτικών. Η στρατηγική της κυβέρνησης οδήγησε στην πολυδιάσπαση των καρτέλ και τη δημιουργία δεκάδων μικρότερων, πιο αιμοδιψών συμμοριών.

Ο ΑΜΛΟ υπόσχεται να καταπολεμήσει τη βία μειώνοντας τη φτώχεια και να χρηματοδοτήσει κοινωνικά προγράμματα με τα έσοδα που θα εξοικονομήσει το κράτος προχωρώντας στην πάταξη της διαφθοράς. Έχει εξαγγείλει εξάλλου ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο, την χορήγηση αμνηστίας σε μικροκακοποιούς.

Ακόμα, όπως σημειώνει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο επόμενος πρόεδρος του Μεξικού υπόσχεται να αυξήσει τον κατώτερο μισθό, να βελτιώσει το εκπαιδευτικό σύστημα και να προωθήσει μεγάλα έργα.

Tvxs  

«Πόρτα εξόδου» στον Ραγκούση μετά το «μπαράζ» των επιθετικών δηλώσεων κατά Γεννηματά

«Λάδι στη φωτιά» ρίχνει με νέα πολύ σκληρή δήλωσή του ο πρώην υπουργός και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής Γιάννης Ραγκούσης, με αφορμή τα όσα είπε στην ανακοίνωσή του ο Εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ Παύλος Χρηστίδης, που τον έθεσε εκτός Κινήματος Αλλαγής, μετά τα όσα είπε σε συνέντευξή του το πρωί στον ΣΚΑΪ κατά της Φώφης Γεννηματά.

«Αγαπητή Φώφη,

απαντώντας στην ανακοίνωσή σου θα ήθελα σε παρακαλώ να κατανοήσεις ότι δεν συμπεριφέρομαι ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ως μέλος της ΚΠΕ του ΚΙΝΑΛ-στο οποίο παραμένω-ο οποίος απλώς αρνούμαι να με καταστήσεις κι εμένα υπάλληλο του κ.Βαγγέλη Μαρινάκη κι υπεργολάβο του κ.Κυριάκου Μητσοτάκη», ήταν η ανάρτηση του κ. Ραγκούση στα social media.

Τι είχε προηγηθεί

Οι δηλώσεις που εξόργισαν τη Χαριλάου Τρικούπη!

Σημειώνεται, πως σε σημερινή συνέντευξή του ο κ. Ραγκούσης-ανάμεσα σε όσα είπε- έκανε λόγο για «αντιδημοκρατικά σοκαριστική απόφαση» της κας Γεννηματά αναφορικά με τη στάση του Κινήματος Αλλαγής για το Σκοπιανό.

Ειδικότερα για όσα λέει, που πάνε αντίθετα στη γραμμή της Φώφης Γεννηματά, επισήμανε: «Ασκώ κριτική γιατί δεν έπρεπε να πάρει αυτή τη θέση η κα Γεννηματά και μάλιστα κόντρα στην πλειοψηφία του Πολιτικού Συμβουλίου… ηγείται αλλά λευκή επιταγή δεν έχει πάρει από κανέναν, νικήτρια είναι των εκλογών, αλλά την επέλεξε το 42% και δεν την επέλεξε το 58%, άρα είναι μια μεγάλη μειοψηφία…».

Επισήμανε επίσης πως «δεν υπάρχει πιο αντιδημοκρατική σοκαριστική απόφαση…» και συνέχισε λέγοντας πως «κατήργησε το όργανο, επειδή διαφώνησε μαζί της».

«Νιώθω οργή για όσα συμβαίνουν στο Κίνημα Αλλαγής και για αυτά ευθύνεται η ίδια η κα Γεννηματά», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Τέλος ερωτηθείς αν θα πάει στον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Ραγκούσης απάντησε: «Πώς να με δείτε στον ΣΥΡΙΖΑ; Είμαι και παραμένω στο Κίνημα Αλλαγής και αυτό που με ενδιαφέρει είναι να έρθουμε σε επαφή με τη βάση μας, από την οποία έχουμε αποκοπεί ειδικά όσο υπό την ηγεσία της κας Γεννηματά πηγαίνουμε προς τον κ. Μητσοτάκη…».

Ο Χρηστίδης τον έθεσε εκτός Κινήματος Αλλαγής: Έχει κάνει την επιλογή του και συμπεριφέρεται ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ

Μετά τη συνέντευξη του κ. Ραγκούση και τα όσα είπε για την επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά ακολούθησε «σκληρή» δήλωση- απάντηση του Εκπροσώπου Τύπου του Κινήματος Αλλαγής Παύλου Χρηστίδη για τον πρώην υπουργό.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, ο εκπρόσωπος τύπου του Κινήματος Αλλαγής Παύλος Χρηστίδης δήλωσε χαρακτηριστικά πως «εδώ και καιρό στο Κίνημα Αλλαγής δεν ασχολούμαστε με τον κ. Ραγκούση όπως και εκείνος δεν ασχολείται με το Κίνημα Αλλαγής. Έχει κάνει την επιλογή του και συμπεριφέρεται ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ».

thecaller.gr

  

«Κλείνει το μάτι» για τις συντάξεις ο Πιερ Μοσκοβισί

Το διάστημα Σεπτεμβρίου-Νοεμβρίου οι τελικές αποφάσεις για τις μειώσεις, σύμφωνα με τον επίτροπο. Δεν υπάρχουν νέα μέτρα για την Ελλάδα. Εύσημα στον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που «κέρδισε τον σεβασμό των υπουργών Οικονομικών της Ευρώπης».  

Για πρώτη φορά Ευρωπαίος αξιωματούχος άφησε σήμερα όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά όσον αφορά το εάν θα περικοπούν ή όχι οι συντάξεις από την 1η Ιανουαρίου 2019, προκειμένου να υπάρξουν εξοικονομήσεις 1% του ΑΕΠ, όπως προβλέπει η συμφωνία με τους δανειστές αλλά και το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, το οποίο έχει ψηφιστεί στη Βουλή.

Ο κοινοτικός επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί, στο πλαίσιο της δέκατης επίσκεψής του στην Ελλάδα και μετά από συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, ρωτήθηκε για το εάν θα κοπούν οι συντάξεις από την 1η Ιανουαρίου. Η απάντησή του αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Οι δεσμεύσεις πρέπει να τηρούνται -pacta sunt servanda- αλλά «δεν είναι άκαμπτες», είπε κάνοντας σύνδεση και με την τήρηση των δημοσιονομικών στόχων.

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα κυβερνητικών στελεχών το τελευταίο διάστημα, αναφορικά με την ανάγκη ή μη να περικοπούν οι συντάξεις, έχει να κάνει ακριβώς με τη δυνατότητα -όπως υποστηρίζουν- να επιτευχθούν οι στόχοι για το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% του ΑΕΠ το 2019, χωρίς να περικοπούν οι συντάξεις. Ο αντίλογος έρχεται κυρίως από την πλευρά του ΔΝΤ , το οποίο όμως έχει περάσει σε συμβουλευτικό ρόλο -«consulting mode» όπως είπε την περασμένη εβδομάδα ο Πίτερ Ντόλμαν-, χωρίς τις δυνατότητες επιβολής μέτρων τις οποίες είχε στα μνημονιακά χρόνια.

Σύμφωνα με τον Πιερ Μοσκοβισί, το θέμα θα τεθεί εκ νέου μεταξύ Σεπτεμβρίου και Νοεμβρίου, στο πλαίσιο συζήτησης του προϋπολογισμού του 2019. Η συζήτηση, είπε, θα γίνει με την Ελλάδα ως ένα κράτος το οποίο έχει επανέλθει στην κανονικότητα. Ο κ. Μοσκοβισί άλλωστε πρόσθεσε με νόημα ότι είναι αναγκαιότητα η υπεύθυνη δημοσιονομική πολιτική, χωρίς λιτότητα.

Ο κ. Μοσκοβισί πρόσθεσε ότι θα έρθει για ενδέκατη φορά στην Ελλάδα το διάστημα μεταξύ Σεπτεμβρίου και Νοεμβρίου, όταν θα πρέπει να ληφθούν και οι σχετικές αποφάσεις στο πλαίσιο της οριστικοποίησης του προϋπολογισμού του 2019.

Την επομένη της δημοσίευσης της έκθεσης της Τράπεζας της Ελλάδος, με την οποία αμφισβητείται η δυνατότητα επίτευξης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων (3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και 2,2% του ΑΕΠ έως το 2060), ο κοινοτικός επίτροπος ρωτήθηκε και για το εάν είναι εφικτοί αυτοί οι δημοσιονομικοί στόχοι. Απάντησε ότι η Ελλάδα έχει επιδείξει ιδιαίτερες δυνατότητες παραγωγής υπερπλεονασμάτων.

Κατά τα λοιπά, ο κ. Μοσκοβισί επανέλαβε ότι η Ελλάδα δεν θα είναι σε πρόγραμμα μετά την 20ή Αυγούστου, προσθέτοντας ότι στο πλαίσιο της μεταμνημονιακής παρακολούθησης, οι θεσμοί θα συνεχίσουν να έρχονται στην Αθήνα αλλά με πολύ διαφορετικές διαδικασίες, δεδομένου ότι η Ελλάδα εντάσσεται πλέον στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο. Συμπλήρωσε πως δεν θα υπάρχουν νέα μέτρα, αλλά θα διασφαλίζεται η μεταμνημονιακή τήρηση των συμφωνηθέντων και η διασφάλιση των δημοσιονομικών πλεονασμάτων.

Ο επίτροπος έδωσε συγχαρητήρια στον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, λέγοντας ότι τα τρία αυτά χρόνια κέρδισε την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης. Επεσήμανε επίσης ότι σε μεγάλο μέρος είναι δική του επιτυχία η συμφωνία του Eurogroup.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος έδωσε και αυτός τα ευχαριστήριά του στον επίτροπο, για τον ρόλο που διαδραμάτισε. Είπε ότι υπήρχαν διαφωνίες και διαφορετικές απόψεις, αλλά πάνω από όλα υπήρχε κοινή στάση αναφορικά με την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Έλενα Λάσκαρη

Π.Καμμένος: Εκλογές ή δημοψήφισμα για το Μακεδονικό

Ο υπουργός Άμυνας ξεκαθάρισε πως όταν έρθει η συμφωνία για κύρωση στη Βουλή, τότε ο ίδιος θα αποσυρθεί από την κυβέρνηση και όπως είπε θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας λέγοντας ότι αίρει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση ζητώντας εκλογές

   

«Δεν πρόκειται να έρθει σε κύρωση η συμφωνία των Πρεσπών χωρίς την άποψη του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει, εκτός αν ψηφιστεί  η συμφωνία με 180 βουλευτές», υπογράμμισε ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος στη διάρκεια έκτακτης συνέντευξης Τύπου. Ξεκαθάρισε μάλιστα πως για να κυρωθεί η συμφωνία στην Ελλάδα, θα πρέπει να γίνουν είτε εκλογές είτε δημοψήφισμα, σημειώνοντας μάλιστα πως θα άρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση, μόλις έρθει η συμφωνία στη Βουλή.

«Η συμφωνία των Πρεσπών είναι κακή, δεν τη δέχομαι και θα προσπαθήσω να την μπλοκάρω» υποστήριξε ο κ. Καμμένος προσθέτοντας ουσιαστικά ότι για να κυρωθεί θα πρέπει να γίνουν είτε εκλογές είτε δημοψήφισμα .

Ο υπουργός Άμυνας ξεκαθάρισε πως όταν έρθει η συμφωνία για κύρωση στη Βουλή, τότε ο ίδιος θα αποσυρθεί από την κυβέρνηση και όπως είπε θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας λέγοντας ότι αίρει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση ζητώντας εκλογές.

Αναφερόμενος στην απουσία του από το Υπουργικό Συμβούλιο, σημείωσε πως ήταν «δικαιολογημένη» καθώς χειριζόταν σοβαρά θέματα. Όσο αφορά στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις 11 και 12 Ιουλίου, τόνισε πως θα παραστεί.

Σχετικά με τη συμφωνία των Πρεσπών, δήλωσε πως «για εμάς δεν έχει καμία βαρύτητα και καμία δέσμευση για τη χώρα μέχρι την κύρωσή της από τη Βουλή των Ελλήνων». Όλες οι άλλες προϋποθέσεις, πρόσθεσε,  οι οποίες έχουν μπει για να ισχύσει η συμφωνία είναι προϋποθέσεις που πρέπει να εκπληρώσει το κράτος των Σκοπίων. «Χωρίς αυτές θα βρισκόμαστε,  μέχρι την κύρωση από την Βουλή των Ελλήνων στην απόφαση του Βουκουρεστίου».

Μάλιστα ο κ. Καμμένος επί της ουσίας έβγαλε άκυρη την κύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή των Σκοπίων. «Η προϋπόθεση για την πρόσκληση στο ΝΑΤΟ ήταν η κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βουλή των Σκοπίων. Ακόμη και αυτή η κύρωση δεν είναι έγκυρη γιατί δεν φέρει την υπογραφή του προέδρου Ιβανόφ. Δεν έχει καμία ισχύ», είπε χαρακτηριστικά.

in.gr

Πως λύνεται το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης

Του Σταύρου Λυγερού

Είναι κοινός τόπος ότι όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά ούτε και η ΕΕ διαθέτει μία επεξεργασμένη στρατηγική για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης. Η στάση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων εξαρτάται αφενός από το ιδεολογικό-πολιτικό πρόσημό τους, αλλά και από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης σε κάθε χώρα-μέλος. Η πολιτική των ημιμέτρων οδήγησε στη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Δεδομένου ότι το πρόβλημα έχει ευρωπαϊκές διαστάσεις, απαιτείται ολοκληρωμένη κοινή μεταναστευτική πολιτική, η οποία να προικοδοτηθεί με επαρκείς πόρους και με τα αναγκαία εργαλεία.

Βασική πτυχή μίας τέτοιας πολιτικής πρέπει να είναι η μηδενική ανοχή στην παράνομη μετανάστευση. Προφανώς, οι εισροές δεν μπορούν να μηδενισθούν, αλλά εάν ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για την αποτροπή παράνομης εισόδου ο αριθμός θα συρρικνωθεί. Είναι αδιανόητο η Ευρώπη όχι μόνο να επιδεικνύει ανοχή, αλλά και να χρηματοδοτεί πλουσιοπάροχα ΜΚΟ, που λειτουργούν ουσιαστικά ως επαγγελματίες διακινητές στο όνομα της διάσωσης και προστασίας προσφύγων.

Η παράνομη είσοδο δεν μπορεί να μηδενισθεί, αλλά μπορεί να συρρικνωθεί. Η FRONTEX θα ήταν ισχυρό αποτρεπτικό εργαλείο εάν –με βάση διμερείς συμφωνίες της ΕΕ με τα γειτονικά κράτη– περιπολούσε, από κοινού με τις τοπικές αρχές, από τα σημεία που εκκινούν οι παράνομοι μετανάστες για να εισέλθουν στην Ευρώπη. Δηλαδή, εντός της Τουρκίας και των χωρών της βορείου Αφρικής.

Παραλλήλως, δεν είναι δυνατόν να συσσωρεύονται οι αιτήσεις για άσυλο και πολλές δεκάδες χιλιάδων να προστατεύονται επειδή εκκρεμεί η αίτησή τους. Πρέπει να δημιουργηθεί ο αναγκαίος ευρωπαϊκός μηχανισμός ταχύτατης εξέτασης των αιτήσεων για άσυλο σε κλειστά κέντρα φιλοξενίας μοιρασμένα στις χώρες-μέλη. Έτσι, σύντομα θα ξεκαθαρίζει ποιοι δικαιούνται προστασίας και ποιοι όχι.

Τέλος το καθεστώς ανοχής

Στο εσωτερικό της ΕΕ πρέπει να σταματήσει το καθεστώς ανοχής. Πρέπει να διενεργούνται συστηματικοί έλεγχοι σε κάθε χώρα-μέλος. Στην Ελλάδα π.χ. πρέπει:

Να επιβάλλονται εξοντωτικά πρόστιμα σ’ όσους νοικιάζουν οικήματα σε μετανάστες, χωρίς άδεια παραμονής.

Να υπάρξει μηδενική ανοχή στη “μαύρη” εργασία με την επιβολή εξοντωτικών προστίμων στις επιχειρήσεις που απασχολούν παράνομους μετανάστες.

Να πραγματοποιούνται αστυνομικές επιχειρήσεις για την εξάρθρωση των συμμοριών που διακινούν ναρκωτικά, ελέγχουν την πορνεία και ληστεύουν, αλλά και για την καταπολέμηση του παραεμπορίου.

Για να αναληφθούν τέτοιες δράσεις δεν υπάρχει νομικό ή άλλο εμπόδιο. Παρ’ όλα αυτά, δεν έγινε σχεδόν τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση. Εάν εφαρμοζόταν μια τέτοια πολιτική συνεχών και αυστηρών ελέγχων, η μεγάλη πλειονότητα των παράνομων μεταναστών δεν θα μπορούσε να επιβιώσει.

Η ασφυκτική πίεση που θα ασκηθεί με τα ανωτέρω μέτρα θα προκαλέσει μια κάποια ροή οικειοθελούς επαναπατρισμού παράνομων μεταναστών, που χρηματοδοτείται από κοινοτικό πρόγραμμα. Η ροή αυτή, όμως, δεν πρόκειται να είναι σημαντική. Θα μεγαλώσει πολύ μόνο εάν οι παράνομοι μετανάστες πεισθούν από την πράξη ότι όσοι δεν επαναπατρίζονται οικειοθελώς θα απελαύνονται. Οι απελάσεις θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά και για όσους σχεδιάζουν να εισέλθουν στην Ευρώπη.

Η προσδοκία για εμβάσματα

Αν και η ΕΕ δίνει ένα μικρό κίνητρο για οικειοθελή επαναπατρισμό, η ανταπόκριση είναι μικρή. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ), που χρηματοδοτείται από την ΕΕ (και την Ελλάδα) για τις οικειοθελείς επιστροφές, επέστρεψε το 2011 760 παράνομους μετανάστες, το 2012 7.300, το 2013 9.350, το 2014 7.350 και το 2015 3.800.

Οι οικογένειες των παράνομων μεταναστών έχουν κατά κανόνα δαπανήσει μεγάλο μέρος των οικονομιών τους για να μπορέσει το μέλος τους να πληρώσει τους διακινητές και να εισέλθει παρανόμως στην Ευρώπη. Περιμένουν από αυτόν να πιάσει δουλειά και να αρχίσει να στέλνει πίσω εμβάσματα. Ο οικειοθελής επαναπατρισμός ισοδυναμεί με διάψευση των προσδοκιών και κατά κανόνα με ηθική απαξίωση. Είναι ντροπή για έναν μετανάστη να επιστρέψει οικειοθελώς στο χωριό του. Αντιθέτως, εάν επαναπατρισθεί υποχρεωτικά, έχει δικαιολογία.

Το πρόβλημα, λοιπόν, θα ανακυκλώνεται εάν δεν εξασφαλισθεί η δυνατότητα μαζικών απελάσεων. Η απέλαση, όμως, είναι δύσκολη, ειδικά από τις μικρότερα κράτη-μέλη. Ακόμα κι όταν ταυτοποιείται η εθνικότητα των παράνομων μεταναστών, τα προξενεία των χωρών προέλευσης π.χ. στην Αθήνα δίνουν με το σταγονόμετρο τα αναγκαία έγγραφα για την απέλαση. Πρώτον, επειδή οι κυβερνήσεις των χωρών προέλευσης (π.χ. Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν, αφρικανικών χωρών) είναι απρόθυμες. Δεύτερον, επειδή οι εδώ προξενικές αρχές δέχονται απειλές από τα κυκλώματα ή συνεργάζονται μαζί τους.

Αποτροπή μέσω απελάσεων

Η απέλαση είναι το ισχυρότερο αποτρεπτικό όπλο εναντίον της παράνομης μετανάστευσης. Όπως προανέφερα, κατά κανόνα είναι η οικογένεια που προσφέρει στον υποψήφιο παράνομο μετανάστη αποταμιεύσεις της για να πληρώσει τους διακινητές. Εάν οι οικογένειες διαπιστώσουν στην πράξη ότι η μεγάλη πλειονότητα όσων επιχειρούν το άλμα προς την Ευρώπη επαναπατρίζεται υποχρεωτικά, η προσδοκία-κίνητρο των εμβασμάτων θα διαψευσθεί και το κύμα θα εξασθενήσει.

Οι χώρες-προέλευσης, βεβαίως, έχουν πολιτική να εμποδίζουν με όλους τους διαθέσιμους τρόπους τον επαναπατρισμό παράνομων μεταναστών. Ο λόγος είναι ότι τα εμβάσματα που αυτοί στέλνουν ή θα στείλουν μελλοντικά στις οικογένειές τους αποτελούν σημαντική ένεση για τις τοπικές οικονομίες.

Το έργο αυτό πρέπει να το αναλάβει η Κομισιόν για λογαριασμό της ΕΕ. Οι λίστες με τα ονόματα των προς απέλαση παράνομων μεταναστών από όλες τις χώρες-μέλη να στέλνονται στις αρχές των χωρών προέλευσης, και από εκεί να εξασφαλίζονται τα αναγκαία έγγραφα επιστροφής. Τη διαδικασία μπορεί να διεκπεραιώνουν επιτόπου οι διπλωματικές αντιπροσωπείες της ΕΕ στις χώρες προέλευσης παράνομων μεταναστών.

Η δύναμη πίεσης της ΕΕ είναι πολύ μεγαλύτερη, επειδή με όλες σχεδόν τις χώρες προέλευσης των παράνομων μεταναστών έχει συνάψει ή μπορεί να συνάψει συμφωνίες. Διαθέτει τα αναγκαία πολιτικά, διπλωματικά και οικονομικά όπλα για να τις πειθαναγκάσει. Όταν επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία είναι έλλειμμα πολιτικής βούλησης και όχι αδυναμία η μη άσκηση έμπρακτων πιέσεων, συμπεριλαμβανομένης της απειλής κυρώσεων, σε πολύ πιο αδύναμες χώρες. Στο πλαίσιο της κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, οι απελάσεις θα γίνονται με ειδικές πτήσεις τσάρτερ.   

Σόιμπλε: Στο χείλος του γκρεμού η γερμανική κυβέρνηση

Θέση για τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που θα κρίνουν την επιβίωση της κυβέρνησης της Άνγκελα Μέρκελ πήρε ο πρόεδρος της Γερμανικής Βουλής, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Ο Σόιμπλε προειδοποίησε σήμερα ότι η κυβέρνηση είναι στο χείλος του γκρεμού. «Και τα δυο κόμματα πρέπει να κοιτάξουν μέσα στην άβυσσο», είπε χαρακτηριστικά μιλώντας σε συνεδρίαση του προεδρείου της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και ζήτησε να υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στο κόμμα της Μέρκελ και του εταίρου της Ζεεχόφερ για το προσφυγικό.

Η αντιπαράθεση των δύο αδελφών κομμάτων (CDU και CSU) που ξέσπασε εδώ καιρό επικεντρώνεται ουσιαστικά σε ένα ζήτημα: μονομερή μέτρα στο προσφυγικό ή ευρωπαϊκές λύσεις. Ο Χορστ Ζεεχόφερ σκοπεύει να απαγορεύσει στα γερμανικά σύνορα την είσοδο προσφύγων που έχουν ήδη καταγραφεί σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ προτείνει η επαναπροώθηση των προσφύγων στα κράτη μέλη της ΕΕ στα οποία έχουν καταγραφεί, να γίνεται σε συνεννόηση με αυτές τις χώρες.

Τη στάση της Μέρκελ στηρίζει πλήρως το προεδρείο του CDU που συνήλθε τόσο χθες το βράδυ, όσο και σήμερα το πρωί. Στήριξη παρείχε χθες το βράδυ στον Ζεεχόφερ και το προεδρείο του CSU.

Ο Ζεεχόφερ για να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση την Μέρκελ ανακοίνωσε στην πορεία της συνεδρίασης ότι προτίθεται να παραιτηθεί από υπουργός Εσωτερικών και πρόεδρος του κόμματος.  Η απόφαση του θα εξαρτηθεί από την έκβαση της συνάντησης των ηγεσιών του CDU του CSU σήμερα το απόγευμα στο Βερολίνο. Μέχρι στιγμής πάντως η κάθε πλευρά εμμένει στη θέση της.

Πάντως ο Μάρκους Σέντερ, υψηλόβαθμο στέλεχος της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης υποστήριξε ότι η απόφαση του Ζεεχόφερ να παραιτηθεί «ξάφνιασε» το κόμμα του ενώ συμπλήρωσε ότι η CSU είναι έτοιμη για συμβιβασμούς και δεν σκοπεύει να αποχωρήσει από τον κυβερνητικό συνασπισμό αλλά ούτε από την κοινή ΚΟ με τους Χριστιανοδημοκράτες. Το κατά πόσο αυτές οι δηλώσεις σημαίνουν διαφοροποίηση του Μάρκους Σέντερ από τον Χορστ Ζεεχόφερ μένει να φανεί εντός της ημέρας.

Στις 15:00 ώρα Ελλάδος συνήλθε στο Βερολίνο, η ΚΟ των δύο κομμάτων και στις 6 μ.μ. θα συναντηθούν οι ηγεσίες του CDU και του CSU, ενώ στη συνέχεια, μετά από αίτημα των Σοσιαλδημοκρατών, θα συναντηθούν οι ηγεσίες των τριών κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού.

Το ζητούμενο σε αυτή τη συνάντηση είναι, σύμφωνα με την πρόεδρο των Σοσιαλδημοκρατών Αντρέα Νάλες, το μέλλον του κυβερνητικού συνασπισμού. Όπως δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο, η διένεξη που ξέσπασε για το προσφυγικό στα χριστιανικά κόμματα δεν αφορά μόνο αυτά. Ακόμη και αν καταλήξουν σε κάποιο συμβιβασμό, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα θα τον αποδεχθεί το SPD.

tvxs.gr