Καλπάζει η γρίπη - Τι πρέπει να γνωρίζετε - Σύσκεψη στο υπουργείο Υγείας

  

Τα τελευταία επιδημιολογικά δεδομένα της εποχικής γρίπης στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν σήμερα σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Υγείας υπό τον Γενικό Γραμματέα Δημόσιας Υγείας Γιάννη Μπασκόζο, με τη συμμετοχή ομάδας επιστημόνων από το ΚΕΕΛΠΝΟ, με επικεφαλής τον πρόεδρο του Κέντρου Θεόφιλο Ρόζενμπεργκ, καθώς και εμπειρογνωμόνες από αρμόδιους φορείς.

Οι επιστήμονες επισήμαναν πως η δραστηριότητα της γρίπης την παρούσα χρονική περίοδο στη χώρα μας είναι αυξημένη όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά βρίσκεται στο αναμενόμενο πλαίσιο για την εποχική γρίπη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί φέτος με το αντιγριπικό εμβόλιο σε σχέση με προηγούμενες χρονιές και τονίστηκε ότι το εμβόλιο καλύπτει τα κυκλοφορούντα στελέχη του ιού της γρίπης.

Την ίδια ώρα, από τις 21 έως τις 27 Ιανουαρίου, έχασαν τη ζωή τους 12 άνθρωποι. Περισσότερα ΕΔΩ

Ωστόσο, από τη σύσκεψη προέκυψε η ανάγκη εφαρμογής επιπλέον μέτρων όπως:

- Άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου (χρόνια νοσήματα, ηλικία άνω των 60 ετών κ.τ.λ.) θα πρέπει να εμβολιαστούν ακόμη και τώρα, παρότι η συνιστώμενη περίοδος για τον εμβολιασμό είναι το φθινόπωρο κάθε έτους. Ο αντιγριπικός εμβολιασμός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος προφύλαξης από τη γρίπη.

- Απαιτείται άμεση αναζήτηση ιατρικής εκτίμησης και έγκαιρης χορήγησης αντιικών, σύμφωνα με τις συστάσεις του γιατρού, α) σε ασθενείς που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και εμφανίζουν συμπτώματα γρίπης και β) σε ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα γρίπης.

- Είναι απαραίτητη η αυστηρή τήρηση των κανόνων υγιεινής, η κάλυψη του βήχα και του φτερνίσματος με χαρτομάντιλο, το σχολαστικό πλύσιμο των χεριών (ιδιαίτερα μετά από επαφή με ασθενείς), η αποφυγή συγχρωτισμού σε κλειστούς χώρους. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η πλήρης ανάρρωση των ασθενών μέχρι την επάνοδο στις συνήθεις δραστηριότητές τους.

Η επιδημιολογική και εργαστηριακή επιτήρηση της γρίπης συνεχίζονται από το ΚΕΕΛΠΝΟ και τα εξειδικευμένα εργαστήρια της χώρας. Η γενική γραμματεία Δημόσιας Υγείας βρίσκεται σε επικοινωνία με όλους τους αρμόδιους φορείς για την αντιμετώπιση της αυξημένης νοσηρότητας και των νοσηλευτικών αναγκών.

Τι πρέπει να ξέρουμε για τη γρίπη

Η γρίπη είναι μια μεταδοτική νόσος του αναπνευστικού προκαλούμενη από τον ιό της γρίπης. Μπορεί να προκαλέσει ήπια ως σοβαρή νόσο και κάποιες φορές να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο. Οι ηλικιωμένοι, τα μικρά παιδιά και άτομα που πάσχουν από ορισμένα χρόνια νοσήματα κινδυνεύουν περισσότερο από σοβαρές επιπλοκές της γρίπης.

Σημαντικά μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης της γρίπης είναι η συστηματική εφαρμογή μέτρων ατομικής υγιεινής (π.χ. συχνό πλύσιμο χεριών), η απομόνωση των πασχόντων και η αποφυγή συγχρωτισμού σε κλειστούς χώρους. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος πρόληψης είναι ο εμβολιασμός με το αντιγριπικό εμβόλιο, το οποίο, όταν χορηγηθεί σωστά και έγκαιρα, προφυλάσσει από τη μετάδοση του ιού της γρίπης, συμβάλλοντας στην προστασία από τις σοβαρές επιπλοκές της γρίπης .

Όπως κάθε χρόνο και επειδή ο ιός της γρίπης μεταλλάσσεται σε διαφορετικούς υπο- ορότυπους, έτσι και για την περίοδο 2018-2019 η σύνθεση του αντιγριπικού εμβολίου περιέχει τα εγκεκριμένα στελέχη του ιού, σύμφωνα με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

Συστάσεις εμβολιασμού

Σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών της χώρας μας, ο αντιγριπικός εμβολιασμός πρέπει να εφαρμόζεται συστηματικά σε άτομα που ανήκουν στις παρακάτω ομάδες αυξημένου κινδύνου:

1. Εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας (ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και λοιποί εργαζόμενοι).

2. 'Ατομα ηλικίας 60 ετών και άνω

3. Παιδιά > 6 μηνών και ενήλικες που παρουσιάζουν έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω επιβαρυντικούς παράγοντες ή χρόνια νοσήματα:  άσθμα ή άλλες χρόνιες πνευμονοπάθειες, καρδιακή νόσο με σοβαρές αιμοδυναμικές διαταραχές, ανοσοκαταστολή (κληρονομική ή επίκτητη εξαιτίας νοσήματος ή θεραπείας), μεταμόσχευση οργάνων, δρεπανοκυτταρική νόσο (και άλλες αιμοσφαιρινοπάθειες), σακχαρώδη διαβήτη ή άλλο χρόνιο μεταβολικό νόσημα, χρόνια νεφροπάθεια, νευρολογικά ή νευρομυϊκά νοσήματα

4. Έγκυες γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας κύησης.

5. Λεχωίδες

6. Θηλάζουσες

7. Άτομα με Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) μεγαλύτερο των 40 kg/m2

8. Παιδιά που παίρνουν ασπιρίνη μακροχρόνια (π.χ. για νόσο Kawasaki, ρευματοειδή αρθρίτιδα και άλλα) για τον πιθανό κίνδυνο εμφάνισης συνδρόμου Reye μετά από γρίπη.

9. Άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή με παιδιά μικρότερα των 6 μηνών ή φροντίζουν άτομα με υποκείμενο νόσημα, τα οποία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών από τη γρίπη.

10. Οι κλειστοί πληθυσμοί (προσωπικό και εσωτερικοί σπουδαστές σχολείων, στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών, ειδικών σχολείων ή σχολών, νεοσύλλεκτων στις ένοπλες δυνάμεις, τρόφιμοι και προσωπικό ιδρυμάτων κ.ά.). Στρατεύσιμοι στα κέντρα κατάταξης και ειδικά όσοι κατατάσσονται κατά τους χειμερινούς μήνες (Οκτώβριο -Μάρτιο).

11. Επαγγελματίες όπως κτηνίατροι πτηνοτρόφοι, χοιροτρόφοι, σφαγείς και γενικά άτομα που έρχονται σε συστηματική επαφή με πουλερικά.  

alfavita.gr

Η γκαζόζα του Φωκά ήταν κερασμένη από τον... Πάνο Καμμένο

Εγώ είπα στον βουλευτή μου να πάει για γκαζόζα. Για να καταλάβουν τι θα πει "εγκαταλείπω τους ΑΝΕΛ» δήλωσε ο Πάνος Καμμένος μιλώντας στον Σκάι αναφορικά με το περιστατικό που σημειώθηκε στη Βουλή.

Πιο συγκεκριμένα, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ ανέφερε πως είπε στον κύριο Φωκά: «Θα πας επιδεικτικά και θα πιεις μια γκαζόζα στο καφενείο της Βουλής για να καταλάβουν τι σημαίνει "εγκαταλείπω τους ΑΝΕΛ" και μένω με τρεις υπουργούς».

Όπως είπε χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός Άμυνας: «Ο Τσίπρας μας πούλησε 100 φορές για αυτό θα πίνουμε γκαζόζα στη βουλή».

Ο Πάνος Καμμένος έκανε λόγο για «απειλές» προκειμένου να διαλυθεί η ΚΟ των ΑΝΕΛ τονίζοντας ότι «εγώ τέτοιες απειλές δεν δέχομαι». Επιπλέον ανέφερε ότι «έχει καταργηθεί παράνομα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ποταμιού γιατί έχει ευρωβουλευτή» και πρόσθεσε ότι «εάν τολμήσουν να διαλύσουν την ΚΟ των ΑΝΕΛ αντιθεσμικά να ξέρουν ότι έχουμε πλέον πόλεμο».

Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ επιτέθηκε για μια ακόμη φορά στο Νίκο Κοτζιά ενώ από το στόχαστρο του δεν ξέφυγε και η Ντόρα Μπακογιάννη στην οποία αναφέρθηκε με σκληρές εκφράσεις.

Για τον πρώην υπουργό Εξωτερικών είπε ότι θα προφυλακιστεί για τις βίζες και ότι από πίσω του είναι ο Σόρος. «Θα τον καθίσω στο σκαμνί γιατί έχει παρανομήσει. Τον περιμένω να μου κάνει μήνυση. Ο Κοτζιάς έχει κάνει παράνομες ενέργειες έχω έτοιμους φακέλους για τη δικαιοσύνη», όπως είπε.

Σε ότι αφορά την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία τον είχε αποκαλέσει «κότα τρίλειρη και μακροπουπουλάτη», επειδή κρύβεται πίσω από την ασυλία του, ο κ.Καμμένος απάντησε: «Να την δω στο δικαστήριο, γιατί η γριά κότα έχει το ζουμί και η κυρία Μπακογιάννη είναι και κότα και χωρίς ζουμί. Εγώ θα πάω στο δικαστήριο και δεν θα έρθει ποτέ».

Σε κάθε περίπτωση, οι εν λόγω δηλώσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν τις εκτιμήσεις κυβερνητικών στελεχών στο tvxs ότι  ο πρώην κυβερνητικός εταίρος «εκβιάζει ευθέως τον πρωθυπουργό», μπλοκάροντας ακόμη και νομοσχέδια προκειμένου να του παράσχει σωσίβιο για την επιβίωση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας.

Άλλωστε, ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος είχε απευθύνει ανάλογες προειδοποιήσεις προ δέκα ημερών, πάλι μέσα από τη συχνότητα του Σκάι, αναφέροντας ότι είχε προειδοποιήσει πως «οι ΑΝΕΛ θα μπλοκάρουν τα νομοσχέδια, για να είμαστε εξηγημένοι».

Το γεγονός ότι, με την επικείμενη παραίτηση του Θανάση Παπαχριστόπουλου, η Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ θα διαλυθεί προφανώς επιτείνει αυτό το «τελεσίγραφο» Καμμένου. Και, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, έχει έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο – την παράδοση της έδρας Παπαχριστόπουλου στο «κόμμα» και όχι στον Τέρενς Κουίκ που είναι ο πρώτος επιλαχών.

Αυτό μπορεί να γίνει μόνον με την παραίτηση και του υφυπουργού Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ από τη βουλευτική έδρα, ένα ενδεχόμενο που κατά κάποιες πλευρές θα μπορούσε να οδηγήσει σε «καταλλαγή» τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ. Το εάν θα συμβεί αυτό θα φανεί έως το τέλος της εβδομάδας οπότε και αναμένεται η παραίτηση Παπαχριστόπουλου, με βάση τουλάχιστον τις δηλώσεις του ίδιου του βουλευτή…

tvxs.gr

Κίνδυνος για την υγεία η χρήση του ηλεκτρονικού τσιγάρου.!

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας εδώ και χρόνια, είτε ως ένας εναλλακτικός τρόπος για κόψιμο του καπνίσματος, είτε ως «ψευδαίσθηση» για τους... μερακλήδες, είτε ως μόδα, όπως αποδεικνύει η κατανάλωσή του από άτομα μικρότερης ηλικίας.

Τελικά, όμως, το ηλεκτρονικό τσιγάρο έχει ευεργετικές ή αρνητικές συνέπειες για τον ανθρώπινο οργανισμό; Οι επιστήμονες δεν έχουν βγάλει ακόμη καθολικά συμπεράσματα, καθώς άλλες μελέτες δείχνουν πως είναι ο πλεόν αποτελεσματικός τρόπος για το κόψιμο του κανονικού τσιγάρο, ενώ άλλες καταγράφουν ότι συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού και εμφράγματος.

Νέα βρετανική επιστημονική έρευνα χαρακτηρίζει το «άτμισμα» ως την πλέον ενδεδειγμένη μέθοδο για κόψιμο του κανονικού τσιγάρου.

Η μελέτη, με επικεφαλής τον καθηγητή Πίτερ Χάγιεκ του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, η οποία έγινε σε 886 καπνιστές κυρίως μέσης ηλικίας και δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "The New England Journal of Medicine", έδειξε ότι το 18% όσων ήσαν χρήστες ηλεκτρονικού τσιγάρου, είχαν κόψει το κανονικό τσιγάρο μέσα σε ένα χρόνο, έναντι ποσοστού σχεδόν 10% μεταξύ όσων χρησιμοποιούσαν άλλους τρόπους υποκατάστασης της νικοτίνης (τσίχλες, τσιρότα, σπρέι κ.α.).

«Είναι η πρώτη κλινική δοκιμή που ελέγχει την αποτελεσματικότητα των σύγχρονων ηλεκτρονικών τσιγάρων στο να βοηθήσουν τους καπνιστές να το κόψουν και δείχνει ότι είναι σχεδόν δύο φορές πιο αποτελεσματικά σε σχέση με άλλα προϊόντα υποκατάστασης της νικοτίνης», δήλωσε ο Χάγιεκ. «Μολονότι πολλοί καπνιστές αναφέρουν ότι έκοψαν επιτυχώς το τσιγάρο με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών τσιγάρων, οι γιατροί ήσαν έως τώρα διστακτικοί στο να συστήσουν τη χρήση των τελευταίων, εξαιτίας της έλλειψης σαφών ενδείξεων από τυχαιοποιημένες και ελεγχόμενες δοκιμές. Αυτό πιθανώς τώρα θα αλλάξει», πρόσθεσε.

Αν και τόσο τα ηλεκτρονικά τσιγάρα όσο και τα άλλα προϊόντα υποκατάστασης της νικοτίνης θεωρήθηκαν από τους χρήστες λιγότερο ικανοποιητικά σε σχέση με το παραδοσιακό τσιγάρο, τα πρώτα παρείχαν συγκριτικά μεγαλύτερη ικανοποίηση. Επίσης οι χρήστες ηλεκτρονικού τσιγάρου παρήγαν λιγότερο φλέμα και έβηχαν λιγότερο μετά 52 εβδομάδες, ενώ είχαν επίσης μικρότερη δυσκολία συγκέντρωσης και λιγότερα συμπτώματα ναυτίας. Μετά από ένα έτος σχεδόν το 80% των χρηστών ηλεκτρονικού τσιγάρου συνέχιζαν να είναι ατμιστές, έναντι μόνο 9% που συνέχιζαν να χρησιμοποιούν τσιρότο, τσίχλα ή άλλη μέθοδο.

«Μπορεί κανείς να δει κανείς τόσο μια προβληματική όσο και μια ωφέλιμη πλευρά στο ηλεκτρονικό τσιγάρο, αλλά νομίζω ότι η θετική είναι πιο ισχυρή», δήλωσε ο Χάγιεκ, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν».

Στη Βρετανία πολλοί άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν τα ηλεκτρονικά τσιγάρα ως μέσο για το κόψιμο του κανονικού τσιγάρου. Όμως στις ΗΠΑ οι ειδικοί είναι πιο επιφυλακτικοί απέναντι στο ηλεκτρονικό τσιγάρο που περιέχει νικοτίνη, θεωρώντας ότι μπορεί να γίνει εθιστικό για τους ατμιστές και ότι μπορεί να ανοίξει το δρόμο στο να αρχίσουν να καπνίζουν τα παιδιά.

Πάντως όλοι λίγο-πολύ οι επιστήμονες -και στη Βρετανία- συμφωνούν ότι πρέπει να γίνουν περισσότερες έρευνες πάνω στις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις του ηλεκτρονικού τσιγάρου σε βάθος χρόνου.

Αυξημένος κίνδυνος εγκεφαλικού και εμφράγματος;

Άλλη αμερικανική έρευνα, πάντως, επισημαίνει την αυξημένη πιθανότητα ο ατμιστής να πάθει εγκεφαλικό, έμφραγμα ή στεφανιαία νόσο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Πολ Ντούντα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κάνσας, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο για τα εγκεφαλικά της American Stroke Association στη Χαβάη (ακόμη δεν έχει υπάρξει σχετική επιστημονική δημοσίευση), ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 410.000 ανθρώπους, από τους οποίους οι 66.800 ήσαν τακτικοί ατμιστές, ενώ οι 343.900 δεν είχαν ποτέ κάνει χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου.

Όπως διαπιστώθηκε, σε σχέση με τους μη χρήστες ηλεκτρονικού τσιγάρου, οι ατμιστές είχαν κατά μέσο όρο 71% μεγαλύτερο κίνδυνο για εγκεφαλικό, 59% για έμφραγμα ή στηθάγχη και 40% για στεφανιαία νόσο, ενώ είχαν, επίσης, διπλάσια πιθανότητα να είναι και καπνιστές.

«Συγκριτικά με τους μη χρήστες, οι ατμιστές ήταν νεότεροι σε ηλικία, είχαν μικρότερο σωματικό βάρος και χαμηλότερα ποσοστά διαβήτη» δήλωσε ο κ. Ντούντα.

Η Αμερικανική Ένωση Εγκεφαλικού επισήμανε ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα που περιέχουν νικοτίνη δεν παύουν να είναι προϊόντα καπνού, συνεπώς η χρήση τους χρειάζεται προσοχή και πρέπει να υπόκειται σε όλους τους νόμους που αφορούν αυτά τα προϊόντα.

Ζητά, επίσης, να υπάρξουν αυστηρότερα μέτρα, ώστε να περιορισθεί η χρήση των ηλεκτρονικών τσιγάρων και η εμπορική προώθηση και πώλησή τους μεταξύ των νέων, ενώ τονίζει ότι η επίπτωσή τους στην υγεία χρειάζεται να διερευνηθεί περαιτέρω.    

efsyn.gr

Αύριο κρίνεται η συνταγματικότητα ή μη της περικοπής του δώρου

Ξεκινάει την Παρασκευή 1η Φεβρουαρίου η δύσκολη συζήτηση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για το θέμα αντισυνταγματικότητας ή μη των περικοπών σε δώρα και συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων.

Το ΣΤ' Τμήμα του ΣτΕ έχει κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές των δώρων Χριστουγέννων και λόγω της αντισυνταγματικότητας παρέπεμψε προς οριστική κρίση το όλο ζήτημα στην Ολομέλεια του ΣτΕ.

Το τμήμα είχε κρίνει ότι οι περικοπές που έγιναν με τον νόμο 4093/2012 από 1ης.1.2013 αντίκεινται στα άρθρα 25 και 4 του Συντάγματος και τις απορρέουσες από αυτά αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας.

Η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί λίγους μήνες αργότερα.

Επίσης, την Ολομέλεια θα απασχολήσει η παύση του μουφτή Ξάνθης που έγινε τον περασμένο Αύγουστο και η αλλαγή διοίκησης στο Ίδρυμα Ευαγγελίστρια της Τήνου.  

efsyn.gr

Το καμπανάκι Βενιζέλου

Γράφει η Λώρη  Κέζα

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα δώσει τη μάχη στην εκλογική του περιφέρεια. Το δήλωσε ο ίδιος, έγκαιρα και με σαφήνεια. Τα μέτρησε από εδώ, τα μέτρησε από εκεί, έκανε τους υπολογισμούς για τις απώλειες του κόμματος, αξιολόγησε τις συνθήκες. 

Κι αν το Κίνημα Αλλαγής δεν καταφέρει να πάρει έδρα στη Θεσσαλονίκη; Κι αν, ακόμη χειρότερα, ο ίδιος βρεθεί σε δεύτερη θέση σε σταυρούς; Η πιθανότητα να μείνει εκτός Κοινοβουλίου ήταν ήδη ορατή. 

Ας δούμε επακριβώς τη δήλωση στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ: 

«Υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης δεν θα είμαι κατηγορηματικά, γιατί δεν είναι αυτός ο ρόλος μου και η υποχρέωσή μου απέναντι στη χώρα, υποχρέωσή μου είναι να χτυπάω το καμπανάκι του κινδύνου».  

Ο κίνδυνος στον οποίο αναφέρεται είναι πρωτίστως προσωπικός. Δεν θα ήθελε να καταγράψει στο βιογραφικό μια αποτυχία ακόμη κι αν υπάρχουν ικανοποιητικές εξηγήσεις. Φταίει το κόμμα που συρρικνώνεται και διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη, φταίει  κόσμος της Θεσσαλονίκης όλο και λιγότερο έχει «κοινό του Βενιζέλου», φταίει η συγκυρία που δεν ευνοεί τον ορθό λόγο. 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πάψει να είναι πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Λογικό, εφόσον δεν ανήκει στην κυβέρνηση. Λογικό, εφόσον ανήκει σε κόμμα που λειτουργεί ως ουρά της επικαιρότητας χωρίς να παράγει προτάσεις. Βεβαίως η δήλωση για την υποψηφιότητα μπορεί να έχει δυο αναγνώσεις, σε δυο χρονικά μήκη. Άμεσα θα τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου, αν βεβαίως του κάνει τη χάρη η Φώφη Γεννηματά. Μακροπρόθεσμα θα ηγηθεί του κεντρώου χώρου. Είναι άλλωστε ο μόνος που έχει χαρακτηριστικά ηγέτη. 

Όταν λοιπόν λέει ότι η δική του υποχρέωση είναι να χτυπά το καμπανάκι, ας το ακούσουμε σαν στίχο του Γιάννη Ρίτσου «Σώπα όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες». 

Υπάρχει ίσως μια αντίφαση. Ένας υποψήφιος που έπαψε να είναι δημοφιλής στην πόλη του, να έχει τα εφόδια να ηγηθεί ενός χώρου ή ενός κόμματος. Η παρουσία δεν έχει πια  γνωρίσματα βουλευτή ενός συγκεκριμένου τόπου. Δεν προασπίζεται τα συμφέροντας της πόλης με την στενή έννοια. Οι αναφορές του είναι ευρύτερες και ο δημόσιος λόγος του είναι ηγετικός. Ας το κρατήσουμε αυτό ως υποσημείωση.  

Αλλάζουν πινακίδες και ταμπέλες δημοσίων υπηρεσιών στην ΠΓΔΜ

Σε περίπου μία εβδομάδα, μετά την κύρωση από την ελληνική Βουλή του πρωτοκόλλου προσχώρησης της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, θα πραγματοποιηθεί η αλλαγή των πινακίδων στις συνοριακές διόδους της χώρας, στις διπλωματικές-προξενικές αντιπροσωπείες, καθώς και στις εισόδους των δημόσιων υπηρεσιών, στις οποίες θα αναγράφεται το νέο όνομα της χώρας, Βόρεια Μακεδονία.

Η πρόβλεψη αυτή περιέχεται στο σχέδιο για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της πΓΔΜ που απορρέουν από την Συμφωνία των Πρεσπών, το οποίο υιοθέτησε χθες το υπουργικό συμβούλιο της χώρας.

Σε σημερινή σχετική ανακοίνωση της κυβέρνησης της πΓΔΜ για τις χθεσινές αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι με βάση τις αποφάσεις που συνδέονται με την εφαρμογή των διατάξεων της Συμφωνίας των Πρεσπών, προβλέπεται δέσμη μέτρων και ενεργειών που πρέπει να λάβει η κυβέρνηση της χώρας, όπως και όλα τα άλλα όργανα της κρατικής διοίκησης και όλοι οι κρατικοί θεσμοί, τα οποία απορρέουν από τις υιοθετηθείσες τροπολογίες του Συντάγματος της χώρας, που θα τεθούν σε ισχύ επτά ημέρες μετά την θέση σε ισχύ, δηλαδή αμέσως μετά την κύρωση του πρωτοκόλλου προσχώρησης της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ από την Ελλάδα και τα οποία ρυθμίζουν την χρήση του νέου συνταγματικού ονόματος σύμφωνα με τις τροπολογίες.

Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι τα αρμόδια υπουργεία, τα κρατικά όργανα και θεσμοί, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι μετοχικές εταιρείες που υπάγονται στην ιδιοκτησία του κράτους, θα πρέπει εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας μετά τη θέση σε ισχύ των τεσσάρων τροπολογιών του Συντάγματος της χώρας να πραγματοποιήσουν αλλαγή των πινακίδων στις συνοριακές διόδους και στα κρατικά σύνορα της χώρας μας, στις διπλωματικές-προξενικές αντιπροσωπείες, καθώς και στις εισόδους των υπηρεσιών.

Για την ίδια διαδικασία, ανάλογες συστάσεις θα λάβουν και οι μονάδες τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ακόμη, το υπουργικό συμβουλίου της πΓΔΜ αποφάσισε σχετικά με αυτό το θέμα και τη δημιουργία μίας Διυπουργικής Επιτροπής, η οποία θα πρέπει να επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την υλοποίηση των παραπάνω μέτρων και ενεργειών.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Συλλέκτες παρ-αισθήσεων…

γράφει η Κυριακή Μπεϊόγλου

«Φεύγω», μου λέει, «το πήρα απόφαση». Φεύγει για τη μακρινή Σουηδία. Τα μέτρησε από δω, τα ζύγισε από κει και κατέληξε πως δεν βλέπει φως εδώ.

Τον καταλαβαίνω. Μέχρι τα τριάντα σπούδαζε κι όταν τέλειωσε δεν βρήκε μια δουλειά ανάλογη των προσόντων του, αλλά κυρίως των επιθυμιών του. Εγιναν έτσι τα πράγματα πια, είμαστε πολίτες ενός κόσμου δίχως μια εμφανή γραμμή τερματισμού. Τα θέλγητρα του «έξω κόσμου» μας βάζουν σε «πειρασμό», μας γοητεύουν. Ο μεγαλύτερος πειρασμός είναι η ελπίδα ότι θα «θεραπευτεί» η φτώχεια μας αν μετοικήσουμε σε μια άλλη χώρα.

Είναι αλήθεια αυτό; Διαβάζω κάτι που έγραψε ο ωραίος συγγραφέας Jeremy Seabrook: «Η φτώχεια δεν μπορεί να “θεραπευτεί”, διότι δεν αποτελεί σύμπτωμα της ασθένειας του καπιταλισμού. Αντιθέτως, αποτελεί απόδειξη της ρωμαλέα καλής υγείας του κινήτρου του για ακόμη μεγαλύτερη συσσώρευση και προσπάθεια. Ακόμη και οι πλουσιότεροι του κόσμου παραπονιούνται κυρίως για όλα εκείνα τα πράγματα που πρέπει να προσπεράσουν. Ακόμη και οι πιο προνομιούχοι είναι υποχρεωμένοι να νιώθουν τη λαχτάρα για την απόκτηση πραγμάτων».

«Δεν είναι τόσο αυτό…», μου λέει ο φίλος μου, «νιώθω πως εδώ βαλτώνω, ενώ άλλοι φίλοι και συμφοιτητές είναι επί ποδός…».

Δεν έχει κι άδικο. Σήμερα η απόσταση από τον γενέθλιο τόπο σου δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία αφού το ίντερνετ μας δίνει την επίφαση μιας εγγύτητας. Οπου κι αν βρεθούμε, έχουμε επίγνωση (;), επιθυμία (;), ανάγκη (;), ότι θα μπορούσαμε να είμαστε κάπου αλλού. Ακόμα και στις πολύ διαπροσωπικές σχέσεις. Ολοι ψάχνουν αυτό το «κάπου καλύτερα».

Το ευφυές συμπέρασμα του Πασκάλ αποδείχτηκε μια προφητεία που εκπληρώνεται: «Ζούμε πραγματικά στο εσωτερικό ενός παράδοξου κύκλου, το κέντρο του οποίου βρίσκεται παντού και η περιφέρειά του πουθενά».

Θα μπορούσε να ισχύει και το αντίθετο. Αλλά το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο. Μεταβαλλόμαστε σε νομάδες. Και σε μια άλλη διάσταση, τρέχουμε συνεχώς, είτε σε σταθμούς και αεροδρόμια είτε αλλάζοντας κανάλια στις συνδρομητικές τηλεοράσεις. Και αυτό σε πολλούς σύγχρονους κατοίκους του πλανήτη δίνει μια πρωτόγνωρη αίσθηση και έξαψη.

Το βλέπω καθημερινά στα σόσιαλ μίντια, εξελισσόμαστε σε ένα νέο είδος ανθρώπου: τον συλλέκτη των αισθήσεων. Συχνά παραισθήσεων. Σε μια μόνιμη διέγερση, άγρυπνοι, εκτεθειμένοι σε νέες προκλήσεις. Αυτό βέβαια στους περισσότερους προκαλεί και μια συνεχή κατάσταση καχυποψίας ή ακόμα και μια σταθερή δυσφορία. Και αυτό γιατί κάθε θέλγητρο, πειρασμός, δόλωμα είναι κάτι νέο που φαντάζει πιο ενδιαφέρον από το προηγούμενο.

Είναι; Εχω την εντύπωση πως κανείς δεν θέλει να ξέρει. Αυτή η ζωή πάει μόνο μπροστά, δεν γυρνάει ποτέ πίσω να σκεφτεί. Δεν προλαβαίνει. Κι έτσι, μόνοι και χωρισμένοι κινούμαστε. Σαν τον φίλο που φεύγει για τη Σουηδία.

Είμαστε πλέον ριγμένοι σε έναν απέραντο ωκεανό νέων αισθήσεων, χωρίς χάρτες ναυσιπλοΐας.

Η παγίδα των ενοχών και πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή

Θυμάμαι, ως μικρό κορίτσι, όταν κάτι πήγαινε στραβά, η πρώτη μου σκέψη ήταν «Τι έκανα λάθος;» και όταν κάτι πήγαινε καλά, σκεφτόμουν «Ήμουν τυχερή αυτή τη φορά». Συγκεκριμένα, οι ερευνητές λένε ότι τα μικρά κορίτσια από την ηλικία των 6 ετών και μετά αποκτούν ένα χαμηλότερο κατώφλι αυτοκατηγορίας σε σύγκριση με τα μικρά αγόρια.

Είτε πρόκειται για αποτέλεσμα της φύσης ή του περιβάλλοντος ή και των δύο, πολλοί από εμάς πέφτουμε εύκολα και συχνά στην παγίδα των ενοχών, και δεν ξέρουμε πώς να σκαρφαλώσουμε ώστε να ξεφύγουμε από αυτή. Για παράδειγμα, οι παρακάτω φράσεις λέγονται πολύ συχνά από γυναίκες που έρχονται αντιμέτωπες με τη στειρότητα:

– «Νιώθω πως για ό,τι πάει στραβά στη ζωή μου, ευθύνομαι εγώ»

– «Ξέρω ότι δεν μπορώ να μείνω έγκυος, επειδή το θέλω πάρα πολύ»

– «Νομίζω ότι τιμωρούμαι επειδή προσπαθώ πολύ»

– «Αγχώνομαι τόσο πολύ να κάνω μια καλή αποταμίευση πριν κάνω παιδί και τώρα έχω εξαντλήσει τον οργανισμό μου»

– «Ένιωσα τόσο ένοχη για την αποβολή που πιστεύω ότι το σώμα μου αρνείται πια να συλλάβει»

Όλες οι γυναίκες κατηγορούν τον εαυτό τους για τα προβλήματα γονιμότητας και τρομοκρατούν τον εαυτό τους με συνεχείς αναθεωρήσεις του παρελθόντος, επανεξετάζοντας τις ικανότητές τους και φυσικά αμφισβητώντας τες. Όλες όμως έχουν άδικο.

Οι έρευνες μας λένε ότι η στειρότητα προκαλεί στρες και όχι το αντίθετο. Οι γυναίκες μπορούν να συλλάβουν υπό πολύ στρεσογόνες καταστάσεις, αν δεν υπάρχει οργανικό πρόβλημα. Και ακόμα κι αν το στρες προκαλεί κάποια δυσκολία, το σώμα αυτορυθμίζεται ή το πρόβλημα αποτελεί αποτέλεσμα μιας προϋπάρχουσας πάθησης. Αν το αναπαραγωγικό μας σύστημα ήταν τόσο ευάλωτο στο στρες όσο πιστεύουμε, το ανθρώπινο είδος δεν θα είχε καταφέρει να επιβιώσει εδώ και πολλά χρόνια.

Οπότε γιατί υπάρχουν τόσες πολλές ενοχές γύρω από τη διάγνωση της στειρότητας ή για οποιοδήποτε άλλο εμπόδιο στη ζωή μας; Ίσως επειδή υπάρχει μια γοητευτική πλευρά ενοχών και αυτοκατηγοριών. Αν πείσουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε υπεύθυνοι για το πρόβλημά μας, μπορούμε να πείσουμε και τον εαυτό μας να πιστέψει ότι έχουμε τη δύναμη να το διορθώσουμε.

Μπορεί να ακούγεται κάπως έτσι: «Δεν μπορώ να κάνω παιδί, επειδή αγχώθηκα, οπότε αν μπορώ να το αντιστρέψω, μπορώ και να γίνω πάλι γόνιμη. Απλά θα χαλαρώσω». Αυτό είναι που αποκαλούμε «παγίδα ενοχών», επειδή βασίζεται μόνο στον ευσεβή πόθο. Η χαλάρωση είναι μια πολύ καλή ιδέα, αλλά δεν αποτελεί θεραπεία για τα πάντα.

Πώς λοιπόν μπορούμε να βγούμε από την παγίδα των τύψεων; Χρειάζεται εξάσκηση και υπομονή. Καθώς δεν μπορείτε να αλλάξετε κάτι για το οποίο δεν έχετε επίγνωση ότι κάνετε, το πρώτο βήμα είναι να προσέχετε τη γλώσσα σας. Κάθε φορά που πιάνετε τον εαυτό σας να λέει ή να σκέφτεται «θα μπορούσα να έχω», «θα είχα» ή «θα έπρεπε να είχα», αντικαταστήστε το με ένα ουδέτερο, μη επικριτικό μάντρα όπως «είναι αυτό που είναι».

Αυτό σας κρατά στο παρόν, αντί να ξυπνάτε τη φαντασία σας σκεπτόμενοι πώς θα μπορούσε να είναι ή θα ήταν. Το πρόβλημα με τη νοητική απόδραση είναι πως όταν επανερχόμαστε στο παρόν, χρειάζεται να αρχίσουμε να αποδεχόμαστε την πραγματικότητα ξανά από την αρχή. Εκτός απ’ αυτό, η προσκόλληση στο παρελθόν το μόνο που κάνει είναι να αυξάνει τις φορές που θα ξανατραυματιστούμε συναισθηματικά.

Επίσης, δοκιμάστε λίγη γνωστική αναδόμηση. Επαναπροσδιορίστε τον εαυτό σας ως έναν άνθρωπο που είναι αρκετά δυνατός για να κυνηγήσει αυτό που θέλει, αντί για έναν άνθρωπο που προκάλεσε κάποιο πρόβλημα. Μόλις στρέψετε αλλού το κέντρο της προσοχής σας, θα δείτε όλη σας τη ζωή με διαφορετικά μάτια. Αποφασίστε να βγείτε από την παγίδα των ενοχών σήμερα, γιατί αυτή είναι ένας τόπος στάσιμος, άγονος και σκοτεινός. Δεν σας προσφέρει τίποτα.

Georgia Witkin – Photo: Author/Depositphotos         

Φασίστες στοχοποιούν εκπαιδευτικό – Χρυσαυγίτικα συνθήματα σε σχολείο

Στοχοποίησή από τη Χρυσή Αυγή καταγγέλλει εκπαιδευτικός από την Ξάνθη. Σε δημόσια ανάρτηση του στο facebook ο Θανάσης Παπασταθόπουλος αναφέρει τα παρακάτω, δημοσιεύοντας και φωτογραφίες:

«Προβληματίστηκα πολύ αν θα έπρεπε ή όχι να δημοσιεύσω τις φωτογραφίες αυτές.

Χθες το πρωί οι τοίχοι του σχολείου μου γέμισαν συνθήματα μίσους, ρατσισμού και τρομοκρατίας από την ναζιστική οργάνωση Χ.Α.

Τα δύο από αυτά στρέφονταν δυστυχώς εναντίον μου, σε μια πρωτοφανή στοχοποίηση.

Το ζήτημα , προφανώς δεν είναι προσωπικό.

Η τρομοκράτιση και στοχοποίηση εκπαιδευτικών που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις είναι συνηθισμένη μέθοδος τον τελευταίο καιρό.

Η αντίδρασή μας στο ναζισμό πρέπει να είναι καθολική και χωρίς αστερίσκους.

Το βασικό μέλημα πρέπει να είναι οι μαθητές μας.

Δεν πρέπει να δηλητηριαστούν τα μυαλά και οι ψυχές τους με το μίσος, την ξενοφοβία: και το ρατσισμό.

Σε ότι με αφορά :

Σιγά μην κλάψω σιγά μην φοβηθώ!»

       

 




























imerodromos.gr

Δάσκαλοι: Το «δοχείο» των μαθητών

 Γράφει η Πόπη Τεμεκενίδου

Πολλά έχουν γραφτεί για το ότι τα παιδιά είναι η συνέχεια των γονέων. Κουβαλούν τα κατάλοιπα αυτών και τις περισσότερες φορές πασχίζουν να καλύψουν τις συνειδητές και κυρίως ασυνείδητες ανάγκες και επιθυμίες των γονέων. Το ασυνείδητο από μόνο του σαν λέξη, προσδίδει κάτι το μυστήριο, το μη εμφανές, το κρυμμένο. Το ασυνείδητο είναι κάτι που μας ελκύει αλλά μας τρομάζει ταυτόχρονα. Είναι όλα εκείνα τα ένστικτα, οι σκέψεις, τα συναισθήματα, και οι συμπεριφορές που είναι ακατανόητες και δεν μπορεί το παιδί, το άτομο, να επεξεργαστεί γνωστικά αλλά και συναισθηματικά.

Κάθε μαθητής όταν ξεκινάει την πορεία του στην σχολική μονάδα, είναι μια «μάζα» συνειδητών και ασυνείδητων  ψυχικών δυνάμεων. Αυτές οι ψυχικές δυνάμεις απαρτίζονται από το φύλο του μαθητή, το όνομά του, την εθνικότητα του, την θρησκεία του, την εκπαίδευση του.  Μπαίνοντας σε μια τάξη, συναντάει  όλους τους υπόλοιπους συμμαθητές με παρόμοια ή διαφορετικά χαρακτηριστικά και τον δάσκαλο. Ο δάσκαλος σαν μια αυτόνομη οντότητα είναι αυτός που αποτελεί τον ηγέτη της ομάδας. Είναι ο πατέρας ή η μητέρα όπου τα παιδιά θα πρέπει να ακούνε, να λαμβάνουν τιμωρίες, να αποτελούν αντικείμενο γνήσιας φροντίδας και να μπορούν να εμπιστευτούν. Όταν μια ομάδα αρχίζει και διαμορφώνεται, στην προσπάθειά της να βρει κοινά χαρακτηριστικά και στόχους, αρχίζει να βρίσκει σημεία ταύτισης. Αυτά τα σημεία, είναι εκείνες οι στιγμές όπου παιδιά και δάσκαλος φαίνεται να ενεργοποιούν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα οδηγήσουν στο δέσιμο της ομάδας, θα μείνουν στις ομοιότητες και όχι στις διαφορές και θα επικοινωνήσουν εντός κανόνων.

Καθώς η ομάδα εξελίσσεται και ξεκινάει η συναισθηματική της διεργασία, τότε οι ταυτίσεις αρχίζουν να υποχωρούν και την θέση τους λαμβάνουν οι πρωταρχικές ανάγκες των παιδιών αλλά και οι ψυχικές δυνάμεις του δασκάλου. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο καθώς ένας δάσκαλος που δεν μπορεί να συνδεθεί με τις βαθύτερες και πιο αρχέγονες ανάγκες των παιδιών, δεν μπορεί να αναμένει μια συνεργάσιμη, δημιουργική και ήρεμη τάξη. Βέβαια ένα βασικό ερώτημα, είναι τι τάξη θέλει ένας δάσκαλος, και αυτή η ερώτηση αμέσως, μας επιστρέφει στο ασυνείδητο αλλά και συνειδητό ψυχικό κομμάτι των δασκάλων, τις προσδοκίες για τους ρόλους τους, την αντίληψή τους για την εξουσία και την διαχείριση των χαρακτηριστικών της προσωπικότητά τους μέσα στην τάξη.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ο μέσος δάσκαλος επιθυμεί να μάθει στους μαθητές την ύλη του μαθήματός του και να έχει μια ήσυχη και συνεργάσιμη τάξη. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ο δάσκαλος στην αρχή τουλάχιστον της διαμόρφωσης της ομάδας του, θα πρέπει αν χρειαστεί να αφήσει για λίγο το μαθησιακό κομμάτι και να ασχοληθεί με τις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών. Θα πρέπει να ακούσει και να αντέξει τις προβολές των μαθητών του. Να κάνει πίσω σε πιθανές ταυτίσεις με το δικό του παιδικό εαυτό και να μετασχηματίσει πιθανές απειλές (επιθετικές συμπεριφορές παιδιών) μέσα στην τάξη. Να δώσει χώρο στην ομάδα να εκφραστεί συναισθηματικά έτσι ώστε οι ορμές και τα ένστικτα των μαθητών να πάρουν φωνή, να γίνουν λόγος. Η ένταση πρέπει να εκφραστεί με λόγια. Διαφορετικά θα εκφράζεται με επιθετικές συμπεριφορές, εκφοβιστικές συμπεριφορές, βανδαλισμούς και βίαιη γλώσσα. Αν το σχολείο και οι δάσκαλοι δεν εμπεριέξουν αυτές τις ανυπάκουες και αυθαίρετες συμπεριφορές των μαθητών, τότε οι μαθητές δεν θα μπορέσουν να βρουν την γαλήνη και κατ’ επέκταση την ηρεμία στην καθημερινή σχολική ζωή τους.

Με τα παραπάνω δεν επιδιώκεται να δοθεί στον δάσκαλο και στην σχολική κοινότητα μια αίσθηση παντοδυναμίας. Αν συνέβαινε αυτό, μάλλον θα επρόκειτο για μια ασυνείδητη φαντασίωση πως το σχολείο και ο δάσκαλος μπορεί να λύσει τα πάντα, ή είναι ο μοναδικός κρίκος διαπαιδαγώγησης και φροντίδας των παιδιών. Και κάτι τέτοιο δεν θα ήταν αλήθεια.      

Άνθρωποι και «ρομπότ» παθιάζονται με μια ρακέτα του τένις στο χέρι

του Μάκη Γεφυρόπουλου

Αν υπάρχει ένα αγώνισμα που μοιάζει να έχει παραχθεί απευθείας από το φορντικό μοντέλο μαζικής και τυποποιημένης παραγωγής αθλητών υψηλού επιπέδου, αυτό δεν είναι άλλο από το τένις.

Το τένις έχει απωλέσει από καιρό αυτό που ρομαντικά ονομάζουμε «τη χαρά του παιχνιδιού», μιας και οι παίκτες που συμμετέχουν σε αυτό, φέρνουν περισσότερο σε μηχανικά όντα με τέλεια «πλαστική» κινησιολογία, εφοδιασμένα μάλιστα με ατσάλινα νεύρα και με άριστα κατασκευασμένη «ρομποτική» ψυχραιμία.

Αυτοί που πραγματικά ξεχωρίζουν, δεν είναι αυτοί που έχουν το μεγαλύτερο ταλέντο, αφού λίγο πολύ το σήμα κατατεθέν για όλα τα «παρασκευάσματα» του σύγχρονου καταναλωτικού αθλητισμού, δεν είναι τόσο η τεχνική στο καθαυτό σπορ, αλλά η διαχείριση του ανθρώπινου «κακού» παράγοντα. Του συναισθήματος.

Εκείνος που θα κατορθώσει να τιθασεύσει τα επίπεδα του θυμικού του σε ένα φυσιολογικό μέτρο, διοχετεύοντάς το παράλληλα και στο κανάλι του πρωταθλητισμού, θα είναι αυτός που εντέλει θα γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας. Της κορυφής δηλαδή, καθώς θα διαφέρει εκτός από τα ποσοτικά, πλέον και σε ποιοτικά χαρακτηριστικά, συγκριτικά πάντα με τους αντιπάλους του.

Η κορυφή στο εν λόγω αγώνισμα, όπως και σε όλα σχεδόν τα ατομικά αθλήματα, είναι εξόχως μοναχική. Η αναπόφευκτη πτώση και η απώλεια των πρωτείων, θα κρύβει πάντα έναν εκκωφαντικό κρότο. Μία θλίψη που για τις πιο συγκροτημένες προσωπικότητες θα ενέχει μία σπαραξικάρδια εσωτερική μελαγχολία, ενώ οι πιο αδούλευτες ή οι «βιομηχανικά ελαττωματικές» ως προς τη διαχείριση του πάθους τους, θα κυνηγούν με θυμό το μπαλάκι των επιτυχιών του ένδοξου παρελθόντος, αέναα, χωρίς ωστόσο να το προφτάσουν ποτέ.

Το τένις είναι το σπορ που εμπεριέχει στιγμές μεγαλείου και ακραίων συναισθημάτων που εκμηδενίζουν τη ψυχοσύνθεση, όχι μόνο του αγωνιζόμενου στα κορτ, αλλά και όσων παρακολουθούν, μες στη σιγαλιά, την ανταλλαγή των αεικίνητων ρουκετών, στο βωμό της νίκης.

Είναι το σπορ της αποξένωσης. Της αλλοτρίωσης. Της καμουφλαρισμένης σε δόξα, εγωτικής παθογένειας.

Σε κάποιους θα αρέσει παραδοσιακά, χωρίς να παρασύρονται από τις επιτυχίες γηγενών πρωταθλητών, ενώ άλλοι θα αποδοκιμάζουν εσαεί την «προκάτ» λογική της αντισφαίρισης.

Σε κάθε περίπτωση είναι από τις ελάχιστες φορές όπου ακόμη και το «ρομπότ» έχει το δικαίωμα να ονειρεύεται και να επευφημείται ως άνθρωπος.

     

Ο Μενέλαος Λουντέμης για την αγάπη

Άμα πεινάς το ξέρεις. Φωνάζουνε τα σπλάχνα σου. Άμα κρυώνεις, το ίδιο. Άμα αγαπάς, πώς να το καταλάβεις; Γιατί: τι είναι η αγάπη; 

Κάποιος πήγε να πει κάτι και δεν είπε τίποτα. Είπε πως είναι κάτι σαν φωτιά. Μα είναι; Άλλος είπε πάλι, πως είναι δροσούλα, άλλος σαν δοξαριά. Τι είναι τέλος πάντων… Κι αν, πάλι, αγάπη είναι κάτι που το λένε «αγάπη», είναι αυτό η αγάπη; 

Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά; Ένα πουλάκι κελαηδά ολομόναχο”σ ένα έρημο δάσος… Αν δεν τ’ ακούσει κανείς.. είναι κελάηδηγμα; 

Κι είναι μπορετό να κελαηδήσει γλυκά ένα ολομόναχο πουλάκι, αν δεν υπάρχει πίσω από κάποιο φύλλο το αυτάκι ενός άλλου πουλιού; Πήγαν κι οι σοφοί να πούνε κάτι πάνω σ αυτό και τα κάνανε θάλασσα. Αυτοί, γι αγάπη!… Τα μωρά ξέρουν περισσότερα. 

Ένα λουλούδι είπε: «Αγάπη; Είμαι εγώ». Τρελαίνεσαι με τέτοια καμώματα. 

Ένας «Πέρσης» θα πει αυτό είναι «τρίχα». Ένας βαρκάρης θ” αφήσει τα κουπιά και θα σκουπίσει το κούτελο του. Δε θα ξέρει να πει τίποτα. Μπορεί αυτό να είναι αγάπη. Μα είναι; Ποιος να του το πει; 

Όσο έχεις κάτι μέσα σου και δε χρειάζεται να το πεις, το έχεις και ησυχάζεις. Σε καίει… Σε λιώνει… Εσύ το βλέπεις. Κι αντί να βάλεις τα κλάματα, το ρίχνεις στο τραγούδι. Είσαι μεθυσμένος και δεν έχεις πιει ούτε στάλα! Αυτό το «πράμα» πρέπει να σκάβεις μέσα σου μια λακκούβα να το θάβεις, κι ό,τι βρέξει. 

Μην το λες πουθενά. Άστο να σε κάψει. Θα ξέρεις ότι χάνεσαι λίγο λίγο από μια αρρώστια που δεν ξέρεις τ’ όνομά της. Θα ξέρεις όμως ότι είναι μια αρρώστια, που σε κάνει όμορφο. Ομορφαίνεις και πεθαίνεις… Κι όταν θα νομίσεις ότι πέθανες… θα ‘χει τελειώσει η αρρώστια. 

Θα είσαι ζωντανός, μα θα είσαι και άσκημος. Θα ‘χεις φρικτά ασκημίσει. 

Αλήθεια… αυτό είναι η αγάπη; Όποιος αγαπά δεν μπορεί να το πει. Κι όποιος δεν αγαπά, δεν το ξέρει. 

Aπόσπασμα από το βιβλίο «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» του Μενέλαου Λουντέμη      

 koutipandoras.gr