Το καμπανάκι Βενιζέλου

Γράφει η Λώρη  Κέζα

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα δώσει τη μάχη στην εκλογική του περιφέρεια. Το δήλωσε ο ίδιος, έγκαιρα και με σαφήνεια. Τα μέτρησε από εδώ, τα μέτρησε από εκεί, έκανε τους υπολογισμούς για τις απώλειες του κόμματος, αξιολόγησε τις συνθήκες. 

Κι αν το Κίνημα Αλλαγής δεν καταφέρει να πάρει έδρα στη Θεσσαλονίκη; Κι αν, ακόμη χειρότερα, ο ίδιος βρεθεί σε δεύτερη θέση σε σταυρούς; Η πιθανότητα να μείνει εκτός Κοινοβουλίου ήταν ήδη ορατή. 

Ας δούμε επακριβώς τη δήλωση στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ: 

«Υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης δεν θα είμαι κατηγορηματικά, γιατί δεν είναι αυτός ο ρόλος μου και η υποχρέωσή μου απέναντι στη χώρα, υποχρέωσή μου είναι να χτυπάω το καμπανάκι του κινδύνου».  

Ο κίνδυνος στον οποίο αναφέρεται είναι πρωτίστως προσωπικός. Δεν θα ήθελε να καταγράψει στο βιογραφικό μια αποτυχία ακόμη κι αν υπάρχουν ικανοποιητικές εξηγήσεις. Φταίει το κόμμα που συρρικνώνεται και διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη, φταίει  κόσμος της Θεσσαλονίκης όλο και λιγότερο έχει «κοινό του Βενιζέλου», φταίει η συγκυρία που δεν ευνοεί τον ορθό λόγο. 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πάψει να είναι πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Λογικό, εφόσον δεν ανήκει στην κυβέρνηση. Λογικό, εφόσον ανήκει σε κόμμα που λειτουργεί ως ουρά της επικαιρότητας χωρίς να παράγει προτάσεις. Βεβαίως η δήλωση για την υποψηφιότητα μπορεί να έχει δυο αναγνώσεις, σε δυο χρονικά μήκη. Άμεσα θα τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου, αν βεβαίως του κάνει τη χάρη η Φώφη Γεννηματά. Μακροπρόθεσμα θα ηγηθεί του κεντρώου χώρου. Είναι άλλωστε ο μόνος που έχει χαρακτηριστικά ηγέτη. 

Όταν λοιπόν λέει ότι η δική του υποχρέωση είναι να χτυπά το καμπανάκι, ας το ακούσουμε σαν στίχο του Γιάννη Ρίτσου «Σώπα όπου να ’ναι θα σημάνουν οι καμπάνες». 

Υπάρχει ίσως μια αντίφαση. Ένας υποψήφιος που έπαψε να είναι δημοφιλής στην πόλη του, να έχει τα εφόδια να ηγηθεί ενός χώρου ή ενός κόμματος. Η παρουσία δεν έχει πια  γνωρίσματα βουλευτή ενός συγκεκριμένου τόπου. Δεν προασπίζεται τα συμφέροντας της πόλης με την στενή έννοια. Οι αναφορές του είναι ευρύτερες και ο δημόσιος λόγος του είναι ηγετικός. Ας το κρατήσουμε αυτό ως υποσημείωση.