Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019

Η μεγάλη έξοδος και οι απειλές ως μέσο πίεσης


Πανούλης ήταν και πέταξε, Καμμένος είναι και πάει.

Σαν δημοτικό τραγούδι ήταν το πέρασμα του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση που χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε!

Επικός, στομφώδης, καυστικός, υπερβολικός, βολικός (για κάποιους), χειμαρρώδης, κωλοτούμπας, εριστικός, σαρωτικός, αλλόφρων, συγκινητικός.

Τώρα που τα βλέπω στη σειρά όλα αυτά τα επίθετα, κάλλιστα θα έμπαιναν δίπλα σε έναν ηθοποιό που ερμηνεύει έναν ρόλο!

Είναι ρόλος ο Πάνος Καμμένος. Και ως ρόλος φαίνεται ότι μας τελείωσε.



Το αν παίχτηκε καλά ή άσχημα θα φανεί όχι στο χειροκρότημα, αφού εν τέλει δεν είναι ηθοποιός, αλλά αργότερα, όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός και η ιστορία πάρει τις αποφάσεις της.

Το βέβαιον είναι ότι την Τρίτη αρχίζει στη Βουλή συζήτηση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση με ό,τι αυτό σημαίνει.

Και σημαίνει πολλά: Είναι μια από τις κορυφαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες!
Εκείνο που τρέμω είναι ότι άλλη μια ευκαιρία για συζήτηση στη Βουλή μεταξύ ενηλίκων (που τους ψήφισαν επίσης ενήλικες – μην ξεχνιόμαστε: εκεί είναι αυτοί που εμείς ψηφίζουμε) θα μετατραπεί σε μια κακοπαιγμένη παράσταση με ατάλαντο σκηνοθέτη και βαρετούς μονολόγους.

Ο θεατής θα βαρεθεί και θα γυρίσει την πλάτη του στο πολιτικό σύστημα εν γένει – ενώ κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει! Το λέω ξεκάθαρα.

Γιατί «δεν πρέπει» να γυρίσουμε την πλάτη μας; Μα ακριβώς αυτό θέλουν τα φασισταριά για να ξεθαρέψουν και μας κατσικωθούν με όποιο τρόπο μπορούν.
Τέλος πάντων θα φαγωγθούν, θα κάνουν διαγωνισμό ποιος θα πει την καλύτερη ατάκα, ποιος θα πει την καλύτερη εξυπνάδα, ποιος θα «ρουμπώσει» τον άλλον και λοιπά, και λοιπά βαρετά και πολυφορεμένα.

Και στο φινάλε θα γίνει η ψηφοφορία και ή θα έχουμε κυβέρνηση με εμπιστοσύνη ή δεν θα έχουμε οπότε σαλπάρει ο πλοίο για εκλογές- αφού περάσει από τις διαδικασίες διερευνητικών εντολών κλπ, κλπ.

Μέσα όμως σ’ αυτά τα πολύ σοβαρά πολιτικά γεγονότα μην ξεχάσουμε έναν κύριο: Λέγεται Σπύρος Αβραμάκος, είναι μέλος της ΝΔ και την Παρασκευή βγήκε στη φόρα το μήνυμα που έστελνε με τηλέφωνα βουλευτών και καλούσε τον κόσμο να τους απειλήσει ώστε να μην ψηφίσουν την Συμφωνία των Πρεσπών.

Οι πρακτικές Αβραμάκου είναι ντροπή για ένα δημοκρατικό κόμμα (όπως ελπίζω ότι είναι η ΝΔ), είναι ντροπή για όποιον τον έβαλε να το κάνει, είναι ντροπή για όποιον μέσα στη ΝΔ τον ανέχεται.

Οι πρακτικές εκφοβισμού και απειλών είναι πρακτικές του υποκόσμου, της μαφίας!










0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *