Για την ελευθερία της έκφρασης

Του  ΓιώργουΣταματόπουλου

Να αναζητηθούν ευθύνες για τη ρίψη χημικών ζητάει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να αναζητηθούν ευθύνες όμως για όλους όσοι με τον εμπρηστικό λόγο τους υποβοηθούν τη δημιουργία κλίματος εμφυλίου και επιφέρουν την υποβάθμιση και την απαξίωση της πολιτικής ζωής της χώρας.

Τα άλλα είναι για εσωτερική [κοινοβουλευτική] κατανάλωση και κατά κανένα τρόπο δεν προάγουν τον διάλογο και την απαιτούμενη, για εθνικά τουλάχιστον θέματα, συναίνεση.

Είναι πράγματι απαράδεκτο σε μια τέτοια μαζική συμμετοχή όπου βλέπει κανείς μαζί γερόντια και μικρά παιδιά να γίνεται χρήση αερίων που προκαλούν δυσφορία και ασφυξία με δυσμενείς συνέπειες για τα θύματα. Απαράδεκτο επίσης μια τέτοια διοργάνωση να μην προστατεύεται από τους ίδιους τους διοργανωτές της.

Η ελευθερία της έκφρασης είναι θεμελιώδες δικαίωμα και οφείλουν όλοι οι πολίτες να αγωνίζονται για την απρόσκοπτη εκδήλωσή της, μικροί και μεγάλοι. Εντύπωση προκαλεί η αντισυγκέντρωση, κόντρα δήθεν σε εθνικιστικά συλλαλητήρια - αλλά σε τέτοιες καταστάσεις αποδεικνύεται το δημοκρατικό φρόνημα του οποιουδήποτε. Ή είσαι υπέρ της ελευθερίας έκφρασης ή μπορείς να πας για βρούβες αν δεν τάσσεσαι υπέρ της.

Η παρουσία χρυσαυγιτών δείχνει ένα μέρος μόνο της ιδεολογίας των συγκεντρωθέντων, όχι το σύνολο - αν και από τις απαντήσεις που έδιναν στους δημοσιογράφους φαινόταν καθαρά η έλλειψη γνώσης τού γιατί ήσαν εκεί. Το θυμικό τους βέβαια το ήξερε, αλλά αυτό δεν αρκεί, δεν υποθάλπει την καθαρή συνείδηση, απεναντίας την εχθρεύεται. Τότε χάνεται η εγκυρότητα - και η εμπιστοσύνη.

Ούτε να χαρακτηρίσεις τους συγκεντρωθέντες εξάπαντος εθνικιστές μπορείς και να αποδώσεις κατηγορίες για τα επεισόδια σε αυτούς, όπως έκανε ο πρωθυπουργός, ούτε όμως να κατηγορήσεις την κυβέρνηση για εγκληματική χρήση χημικών, όπως έκανε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης [θα ήταν εγκληματική εάν η ρίψη γινόταν στην «καρδιά» της συγκέντρωσης].

Με τίποτα, προς θεού, δεν δικαιολογούνται τα χημικά αλλά αλλού πρέπει να στραφεί η στρατηγική της αντιπολίτευσης. Παραμένει βέβαια ότι οι υπεύθυνοι, αυτοί που έδωσαν την εντολή για χρήση αερίων, οφείλουν να λογοδοτήσουν με κάποιον τρόπο, αν και η ελληνική αστυνομία δεν φημίζεται για τις δημοκρατικές διαδικασίες στους κόλπους της, ούτε οι αξιωματικοί της για τα δημοκρατικά τους φρονήματα.

Εύκολα εκστομίζουν μεγάλα λόγια οι Ελληνες πολιτικοί και δύσκολα κάνουν έργα, αλλά όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα. Ο,τι και να πει ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί πλέον να αποτρέψει τη Συμφωνία των Πρεσπών [για τούτο ίσως και μεγαληγορεί, διότι το ξέρει και μιλάει εκ του ασφαλούς].

Σημασία παραμένει να έχει ότι δεν επεκτάθηκαν τα επεισόδια και αυτό είναι κάτι, δείχνει μια εσωτερική ωριμότητα, έστω και ασύνειδη. Προβοκάτορες δεν θα πάψουν να υπάρχουν, έτσι κι αλλιώς, αλλά οι δημοκρατικές συγκεντρώσεις πρέπει να αυτοπροστατεύονται [εάν είναι δημοκρατικές]...