γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη
Ο Πάνος Καμμένος, εξ ορισμού και
βάσει πολιτικού DNA, είναι απρόβλεπτος.
Ο απασφαλισμένος Πάνος Καμμένος μπορεί
να είναι και πολιτικά επικίνδυνος.
Εν προκειμένω, ο βαθμός…
επικινδυνότητας συνδέεται – τουλάχιστον κατά την ερμηνεία κυβερνητικών στελεχών
– με το πόσο απειλούμενος αισθάνεται ο πρώην εταίρος. Κοινώς, οι αναγνωριστικού
τύπου… χειροβομβίδες που εκτοξεύει σε καθημερινή πλέον βάση αποδίδονται από το
Μαξίμου στην αγωνία του για το εάν θα καταφέρει ή όχι να διατηρήσει εν ζωή την
Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ. Και οι εκβιαστικές, προειδοποιητικές βολές του
ακόμη και προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό στοχεύουν σε μία παραίτηση: Την
«παραίτηση» του Τέρενς Κουίκ είτε από την θέση του υφυπουργού Εξωτερικών, είτε
από την έδρα που, ως πρώτος επιλαχών θα καταλάβει, μετά την, προαναγγελθείσα,
αποχώρηση του Θανάση Παπαχριστόπουλου από την Βουλή.
Η έδρα των ΑΝΕΛ και ο Κουίκ
Κατά την ίδια ερμηνεία, εάν ο
πρωθυπουργός «παραιτήσει» τον υφυπουργό Εξωτερικών τότε, με βάση την ανορθόδοξη
έστω πολιτική λογική Καμμένου, αίρεται το casus belli και, μαζί και η αιτία
διαγραφής του. Αρα, ο Τέρενς Κουίκ θα μπορεί να μπει στην Βουλή ως βουλευτής
των ΑΝΕΛ διασφαλίζοντας την ύπαρξη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος. Το
γεγονός ότι ο ίδιος ο κ.Κουίκ έχει καταστήσει με κάθε τρόπο σαφές ότι ουδεμία
σχέση επιθυμεί να έχει πλέον με τους ΑΝΕΛ, δεν αξιολογείται ιδιαιτέρως από τον
Πάνο Καμμένο – προτιμά να ποντάρει στην «πειθώ» του πρωθυπουργού.
Εάν αυτό δεν συμβεί, ο πρόεδρος
των ΑΝΕΛ αξιώνει ευθέως την παραίτηση του κ. Κουίκ από την βουλευτική έδρα,
έτσι ώστε αυτή να περάσει σε επιλαχόντα της απόλυτης επιρροής Καμμένου.
«Γαία πυρί μιχθήτω»
Η εν λόγω απαίτηση μάλλον
αποτυπώνεται εύγλωττα και στο χθεσινό κρεσέντο του πρώην υπουργού Αμυνας κατά
της κυβέρνησης – ένα κρεσέντο που περιλάμβανε από την δήλωση ότι ο ίδιος ο
Αλέξης Τσίπρας είχε προτείνει στον Πάνο Καμμένο να ανταλλάξει την ψήφο του για
τις Πρέσπες με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, έως την επανάληψη των
καταγγελιών ότι η λύση του μακεδονικού είναι «μπίζνα με εμπλοκή των ανθρώπων
του Σόρος». Για να καταλήξει στο δια ταύτα – ήτοι, ότι υπήρχε «στημένο κόλπο» διάλυσης της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας των ΑΝΕΛ και πως εάν σ’ αυτό το «κόλπο» είχε εμπλοκή
και ο πρωθυπουργός θα φανεί από το «αν
είναι ο κ. Τσίπρας θα υπουργοποιήσει τον κ. Κουίκ και ανταλλάξει τη θέση του
Παπαχριστόπουλου που παραιτείται εντίμως».
Και για… όσους δεν κατάλαβαν, δεν
παρέλειψε να προσθέσει ότι «εάν προχωρήσει η αποστασία με τον τρόπο που το
έχουν στημένο» και διαλυθεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ «δεν θα κάνουμε
παρέλαση, οι εκλογές θα γίνουν πριν από την 25η Μαρτιου» και «η εξέλιξη δεν θα
είναι ομαλή». «Γαία πυρί μιχθήτω» ήταν η κατακλείδα του Πάνου Καμμένου, και ο
νοών νοείτω.
To τι… εννόησαν απ’ όλα αυτά στο
Μαξίμου και το πώς προτίθενται – εάν προτίθενται – να απαντήσουν θα φανεί
οσονούπω. Το βέβαιο όμως είναι ότι στην κυβέρνηση επικρατεί εντεινόμενος
προβληματισμός για το «που μπορεί να φθάσει ο Καμμένος. Και ο προβληματισμός
αυτός δεν αφορά τόσο τις επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού – «δεν υπάρχει θέμα…
αναμέτρησης της εκατέρωθεν αξιοπιστίας και σοβαρότητας», λέει χαρακτηριστικά
κυβερνητικό στέλεχος – όσο το πόσο επιπόλαια μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Πάνος
Καμμένος ευαίσθητα θέματα που τελούν σε γνώση του λόγω της θητείας του στο
υπουργείο Αμυνας.
Το χθεσινοβραδυνό tweet του
προέδρου των ΑΝΕΛ περί των «εθνοφυλάκων που κατοικούν στις καλύβες του Εβρου» αιτιολογεί
ενδεχομένως τις ανησυχίες αυτές. Και ενισχύει την εκτίμηση πως όσο πιο πολύ
αποδυναμώνεται πολιτικά, τόσο πιο επικίνδυνος θα γίνεται.
Ο δρόμος της απαξίωσης
Στον αντίποδα, εντός των
κυβερνητικών γραμμών υπάρχει και η άποψη πως ο Καμμένος απλώς διολισθαίνει στα
εδάφη της πλήρους πολιτικής απαξίωσης, έως και γραφικότητας. Κατά την ίδια
άποψη ισχύει επίσης και το ουδέν κακόν αμιγές καλού – δηλαδή, ότι η
αντιπολιτευτική έκρηξη του προέδρου των ΑΝΕΛ κατά της κυβέρνησης ακυρώνει και
τις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης περί «σικέ» πολιτικού διαζυγίου. Και, συν τοις
άλλοις, ο εθνικοπατριωτικός οίστρος του πρώην υπουργού Αμυνας μπορεί τελικά να
του φέρει ψήφους που θα «κοπούν» από την ΝΔ και θα ωφελήσουν, εξ αντανακλάσεως
και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ποια από τις δύο πλευρές θα
δικαιωθεί, θα φανεί μέσα στους επόμενους μήνες. Με δεδομένο, πάντως, ότι έως
τότε θα υπάρξουν αρκετά ακόμη «επεισόδια Καμμένου», χαμηλότερης ή υψηλότερης
επικινδυνότητας…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου