Η Μακεδονία είναι… διαλυτική!

Οι ΑΝΕΛ του Καμμένου και το Ποτάμι του Θεοδωράκη απειλούνται με κοινοβουλευτική εξαφάνιση. Η Γεννηματά κάνει επίδειξη αρχηγικού αυταρχισμού διαλύοντας το ομοσπονδιακό ΚΙΝΑΛ και επαναφέροντας το αμιγές ΠΑΣΟΚ. Τσίπρας και Μητσοτάκης τρίβουν τα χέρια τους

Του  Γιώργου Καρελιά 

Μια ατάκα που κυκλοφόρησε στο facebook αποτυπώνει τη σημερινή -λόγω Μακεδονικού- πραγματικότητα: «Οι δεξιοί διαδηλώνουν και οι αριστεροί παρακολουθούν τένις» (την  ώρα του συλλαλητηρίου γινόταν ο αγώνας Τσιτσιπά – Φέντερερ)! Μόνο που την αποτυπώνει εν μέρει. 

Πράγματι, μέσα στην (χιουμοριστική) απλοϊκότητά της, η ατάκα αυτή συμπυκνώνει μια απλή αλήθεια: το Μακεδονικό συγκινεί τη δεξιά πλευρά του πολιτικού φάσματος και τα συλλαλητήρια είναι υπόθεση της Δεξιάς όλων την αποχρώσεων, από την ακραία έως και την μεσαία. 

Η άλλη αλήθεια είναι ότι το Μακεδονικό οδηγεί σε αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού με θύματα τα μικρά κόμματα. Όταν ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν την απόπειρα να λύσουν το Μακεδονικό, υπολόγιζαν ότι θα προκληθεί αναταραχή στη ΝΔ. Ο υπολογισμός τους ήταν λανθασμένος. Διότι όσο αδύνατο είναι να λυθεί το Μακεδονικό  από κυβέρνηση κόμματος της Δεξιάς, άλλο τόσο -και περισσότερο- αδύνατο είναι να συναινέσει σε λύση το ίδιο κόμμα όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μην έχει κανένα σύμμαχο διεθνώς σ’ αυτό το θέμα -ούτε καν από τα συγγενή προς την ΝΔ κόμματα- αλλά δεν θα διακινδύνευε ποτέ να χάσει τους πολυπληθείς «μακεδονομάχους» ψηφοφόρους του κόμματος. 

Η αρχή της ετερογονίας των σκοπών βρήκε εδώ την απόλυτη εφαρμογή. Αλλού τα υπολόγιζαν και αλλού επήλθαν τα διαλυτικά φαινόμενα: σε τρία μικρά κόμματα: 

– Οι ΑΝΕΛ και ο Πάνος Καμμένος έπεσαν από τα ψηλά στα χαμηλά. Από διαμορφωτής των εξελίξεων και συγκυβερνήτης, ο Καμμένος θα δώσει την ύστατη μάχη επιβίωσης, ξεκατινιαζόμενος τόσο με τους πρώην κυβερνητικούς συνεταίρους του όσο και με τους δικούς του υπουργούς και βουλευτές, που του κούνησαν το μαντήλι. 

– Το Ποτάμι και ο Σταύρος Θεοδωράκης είδαν να εφαρμόζεται  στην περίπτωσή τους αυτό που περιγράφει η λαϊκή ρήση «ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα». Το μοναδικό κόμμα, στο οποίο η Συμφωνία των Πρεσπών είχε εξαρχής  καθολική υποστήριξη, κινδυνεύει με πρόωρη διάλυση, γιατί η ηγεσία του προσπάθησε να εξυπηρετήσει δύο σκοπούς. Και  τον αντιΣΥΡΙΖΑϊσμό της (για να μην κλείσει την πόρτα προς την ΝΔ) και τη θέση αρχής υπέρ της Συμφωνίας. Αλλά, ως γνωστόν, δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε. 

– Το Κίνημα Αλλαγής από χτες το απόγευμα δεν υπάρχει. Το πιθανότερο είναι ότι θα γίνει (ουσία σίγουρα, τύποις θα δούμε) ξανά ΠΑΣΟΚ. Τα δύο κόμματα που, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, συγκροτούσαν το ΚΙΝΑΛ έχουν φύγει. Το Ποτάμι εδώ και καιρό και η ακόμα μικρότερη ΔΗΜΑΡ από χτες, μετά την διαγραφή του προέδρου της και μοναδικού βουλευτή της Θανάση Θεοχαρόπουλου. Τραγική ειρωνεία: και στις δύο περιπτώσεις το Μακεδονικό έπαιξε ρόλο καταλύτη. Το Ποτάμι έφυγε με αφορμή την απόφαση της Φώφης Γεννηματά να επιβάλει την αρνητική ψήφο στην Συμφωνία των Πρεσπών, παρά την αντίθετη γνώμη (θετική για την Συμφωνία) των άλλων πέντε μελών του Πολιτικού Συμβουλίου (Παπανδρέου, Θεοδωράκης, Θεοχαρόπουλος, Καμίνης, Ανδρουλάκης). Ο τελευταίος χειρισμός της, σε σχέση με τον μοναδικό συνεταίρο που της είχε απομείνει,  είναι τουλάχιστον ακατανόητος. Ανακοίνωσε ότι δεν θα επιβάλει κομματική πειθαρχία για την Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά διέγραψε τον κ. Θεοχαρόπουλο μόλις η ΔΗΜΑΡ πήρε την απόφαση να την υπερψηφίσει. Δύο εξηγήσεις υπάρχουν. Η πρώτη είναι ότι  η κυρία Γεννηματά φαντασιώνεται τον εαυτό της σε ρόλο πανίσχυρου αρχηγού (τύπου Ανδρέα Παπανδρέου), που αγνοεί όργανα και στελέχη, κάνοντας επίδειξη  αρχηγικού αυταρχισμού. Η άλλη εξήγηση είναι ότι, βλέποντας πως το ομοσπονδιακό ΚΙΝΑΛ την δυσκολεύει, έχει αποφασίσει να επανέλθει, κατ’ ουσίαν, στο αμιγές ΠΑΣΟΚ. 

Η κατάσταση αυτή, με ορισμένα μικρά κόμματα  να απειλούνται με κοινοβουλευτική εξαφάνιση και με άλλα να αποδυναμώνονται, ανοίγει το δρόμο για αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, με ωφελημένους Τσίπρα και Μητσοτάκη. Πότε και πώς θα  αποτυπωθεί αυτό δεν είναι προβλέψιμο ακόμα.