Αλλαγή και τιμημένα γηρατειά

Αυτή τη στιγμή, το ΚΙΝΑΛ είναι ένα κόμμα που σε μεγάλο βαθμό ετεροπροσδιορίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και η εκλογική του επιρροή θα είναι κυρίως συνάρτηση της επιρροής που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι απομένει, λοιπόν, στη Φώφη; Να δώσει πατριωτισμό και παλιό, καλό, hardcore ΠΑΣΟΚ

Του Κώστα Γιαννακίδη  

 Αν ήμουν Φώφη θα άνοιγα το συνέδριο του ΚΙΝΑΛ με ένα τρισάγιο στον τάφο του Ανδρέα. Και θα εμφανιζόμουν συνοδευόμενη από τον Κίμωνα τον Κουλούρη και τη Βάσω. Ενδεχομένως να κρατούσα και μία πλαστική σημαία από τις εκλογές του ‘89. 

Τα πράγματα ποτέ δεν ήταν πιο δύσκολα. Ομως πλέον είναι και εξαιρετικά απλά. Το ΚΙΝΑΛ συνθλίβεται από τον δικομματισμό και πρέπει επειγόντως να διαλέξει σενάριο, ύφος και στυλ. Το θέμα δεν είναι να υπενθυμίσει στους ψηφοφόρους ότι αποτελεί τον φυσικό κληρονόμο και συνεχιστή της δημοκρατικής παράταξης. Για να το κάνει αυτό, θα πρέπει και να επιβιώσει στις εκλογές, ει δυνατόν να αναρριχηθεί στην τρίτη θέση, κάτι που σήμερα δείχνει δύσκολο. 

Η πόλωση δίνει στον Τσίπρα το δικαίωμα να απευθυνθεί από ηγεμονική θέση στο ακροατήριο του προοδευτικού χώρου. Από τη μία το Μακεδονικό, από την άλλη το φοβικό σύνδρομο έναντι της Δεξιάς, ο Τσίπρας θα ισχυριστεί επισήμως ότι είναι μετενσάρκωση του Ανδρέα. Σε ποιους, λοιπόν, θα ρίξει την πετονιά της η Φώφη; Εντάξει, σε αυτό που ονομάζαμε «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» και στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που δυσφορούν με τη λύση στο Μακεδονικό. Ενδεχομένως στη Βόρεια Ελλάδα να δει και ονειρεμένα, απίστευτα ποσοστά. Ποιοι άλλοι μένουν; Κάποιοι κεντρώοι που δεν μπορούν να πιάσουν δεξιό ψηφοδέλτιο, κάτι ζαλισμένοι ποταμίσιοι, μέχρις εκεί. Να προσθέσουμε και τους παραδοσιακούς του ΠΑΣΟΚ; Μέχρις εκεί. 

Ομως αυτό δεν είναι συμπαγές ακροατήριο. 

Και είναι ένα ακροατήριο που καθιστά το ΚΙΝΑΛ κόμμα πολιτικής καταφυγής, όχι επιλογής. Δεν προβάλλει ως η καλύτερη λύση, αλλά ως η λιγότερο χειρότερη. Στην περίπτωση δε που δούμε τον Γιώργο Παπανδρέου κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο. 

Αυτή τη στιγμή το ΚΙΝΑΛ είναι ένα κόμμα που σε μεγάλο βαθμό ετεροπροσδιορίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η εκλογική του επιρροή θα είναι συνάρτηση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίστοιχα και ο πολιτικός του λόγος αρθρώνεται έχοντας το αυτί σε αυτά που λέγονται από το Μαξίμου και την Κουμουνδούρου. 

Τι απομένει, λοιπόν, στη Φώφη; Να δώσει πατριωτισμό και παλιό, καλό, hardcore ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν είναι πολιτική πρόταση. Είναι συναίσθημα. Αλλά τι παραπάνω μπορεί να κάνει αυτήν τη στιγμή;