Ιστορικό λάθος του ΚΙΝΑΛ - Το ΠΑΣΟΚ δεν θα υπέγραφε, θα έγραφε

 

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

Πολλοί μίλησαν για "κατόρθωμα" Χρυσοχοΐδη, σχολιάζοντας το γεγονός ότι ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25, υπέγραψαν κοινό κείμενο για το Πολυτεχνείο, με αφορμή την αντιδημοκρατική απαγόρευση συναθροίσεων σε όλη τη χώρα, που ξύπνησε μνήμες σκοτεινών εποχών.

 

Δεν ήταν "κατόρθωμα", ούτε έκπληξη, ήταν μια αυτονόητη πράξη, καθώς είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπήρχε διάθεση από την κυβέρνηση για να βρεθεί μια συναινετική λύση εορτασμού με τήρηση όλων των υγειονομικών μέτρων.

 

Αντίθετα υπήρξε εργαλειοποίηση της επετείου με διττό στόχο:

1) Σε περίπτωση μαζικής πορείας να κατηγορηθούν στη συνέχεια κόμματα και φορείς για το ότι συνωστίζονται εν καιρώ πανδημίας

 

 

2) Μέσω της καταστολής να ικανοποιηθούν όσοι εδώ και χρόνια επιθυμούν την κατάργηση του εορτασμού της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

 

Το ότι επιχειρήθηκε βράδυ Σαββάτου, με μια  απόφαση, που ελέγχεται ως αντισυνταγματική, η επιστροφή στο κράτος του χωροφύλακα, είναι δείγμα αυταρχισμού, ιδεοληψίας και αλαζονείας και φυσιολογικά οδήγησε στο κοινό κείμενο, που ζητά το αυτονόητο: σεβασμό στη Δημοκρατία.

 

Θα περιμένε κανείς ότι όλες οι δυνάμεις που τοποθετούν τον εαυτό τους στον προοδευτικό χώρο, να έχουν κοινή στάση.

 

Είναι δύσκολο λοιπόν να κατανοήσει κανείς τη θέση του Κινήματος Αλλαγής, που επέλεξε όπως το ίδιο είπε "να μη συμμετέχει σε μετωπικές κινήσεις", ώστε να μη συμβάλλει στην πόλωση.

 

Είναι απορίας άξιον, πότε είναι η ώρα για συμμετοχή σε μετωπικές κινήσεις, αν όχι τη στιγμή που λαμβάνονται αντιδημοκρατικές αποφάσεις, οι οποίες, όπως το ίδιο το ΚΙΝΑΛ σημειώνει, θυμίζουν τα "Αποφασίζομεν και διατάσσομεν".

 

Όπως και με την απλή αναλογική και το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, το Κίνημα Αλλαγής με τη στάση του, διαπράττει ιστορικό λάθος, καθώς εμφανίζεται να μη συγκρούεται με τη δεξιά σε κομβικά πολιτικά ζητήματα.

 

Ακόμα και με πολιτικό κυνισμό να το δούμε, δεν εξηγείται η απόφαση, καθώς δημιουργείται ξανά η εντύπωση του "γιατί να ψηφίσω ΚΙΝΑΛ, πάω κατευθείαν στον Μητσοτάκη".

 

Δέσμιο αυτών που κατά καιρούς ελπίζουν σε μια θεση στη σημερινή κυβέρνηση (πολλοί δεν το κρύβουν κιόλας), το ΚΙΝΑΛ αδυνατεί να ανταποκριθεί στις αρχές που επικαλείται πια μόνο σε επετείους για το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου.

 

Το ΠΑΣΟΚ πριν το καταστήσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρακολούθημα του Σαμαρά και κυρίως το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, δεν θα υπέγραφε απλώς ένα κοινό κείμενο υπεράσπισης της Δημοκρατίας, θα το έγραφε κιόλας.

 

Αυτό το ΠΑΣΟΚ και όχι το δεξιόστροφο, είναι που έχει ενταφιάσει και του κάνει μνημόσυνα το Κίνημα Αλλαγής. Με "απουσίες" σαν τη χθεσινή, μοιάζει μάλιστα να χορεύει πάνω στον τάφο του. Στην πραγματικότητα όμως προοικονομεί το δικό του τέλος.