Στο "μάτι του κυκλώνα" επικρατεί νηνεμία. Γύρω - γύρω να δεις τι γίνεται…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Aς ξεκινήσουμε με δύο αριθμούς, που δεν είναι ευρέως γνωστοί παρά την υπερ-πληροφόρηση που (υποτίθεται ότι) προσφέρεται. Ο ένας είναι δεδομένος και προκαλεί ανατριχίλα, γιατί αφορά ανθρώπινες ζωές. Ο άλλος είναι ακόμα στο επίπεδο της (επίσημης) πρόβλεψης και, αν επαληθευτεί, θα φέρει οικονομικά συντρίμμια στην μετά πανδημίαν κορονοϊού εποχή.

 

Αριθμός πρώτος: η Ελλάδα, που μεγαλούργησε στην πρώτη φάση της πανδημίας, έχει ήδη ξεπεράσει σε θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κι επειδή αυτό είναι πολύ αόριστο, σήμερα έχουμε 201 θανάτους ανά εκατομμύριο, όταν τον περασμένο Ιούνιο ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 18. Βεβαίως οι αριθμοί έχουν πολλές αναγνώσεις. Όποιος θέλει να δει την «καλή» πλευρά του(αν είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια πλευρά, όταν μιλάμε για απώλειες ζωών, αλλά ας το δεχτούμε για χάρη της συζήτησης), βλέπει ότι η Ελλάδα βρίσκεται πίσω από πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αρα, μπορούμε να …πανηγυρίζουμε!

 

Υπάρχει, όμως και η άλλη ανάγνωση, που λέει ότι από τους 18 του Ιουνίου ξεπεράσαμε το Νοέμβριο τους 200 ανά εκατομμύριο. Η μεταβολή είναι τρομακτική. Τον Ιούνιο, με την ουσιαστική λήξη της πρώτης φάσης της πανδημίας, στην κυβέρνηση είχαν στήσει(πολιτικό) γλέντι. Δικαίως. Οι απώλειες ήταν(περίπου) αμελητέες μπροστά στις τραγωδίες που βλέπαμε γύρω μας(Ιταλία, Ισπανία κ.α). Τι ακολούθησε; Όλα όσα είναι πλέον γνωστά και συνοψίζονται σε τρείς λέξεις: Βιασύνη, επανάπαυση, αδράνεια. Ο τουρισμός άνοιξε τσάτρα πάτρα, τα μέσα μεταφοράς δεν ενισχύθηκαν ώστε να περιοριστεί ο συνωστισμός, τα νοσοκομεία το ίδιο, με αποτέλεσμα να τρέχουν τώρα να βρουν γιατρούς και ειδικευμένο προσωπικό με διαδικασίες Σαββατοκύριακου.

Δεν χωράνε, λοιπόν, πανηγύρια. Διότι οι ισχυρισμοί του τύπου «ναι, αλλά ακόμα είμαστε καλύτερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες», θυμίζουν τη χαρακτηριστική φράση «η κατάστασις επιδεινούται βελτιούμενη». Ο χειμώνας είναι μπροστά μας και ουδείς γνωρίζει πόση επιδείνωση ακόμα μας περιμένει. Επομένως, οι αριθμοί είναι τόσο ανησυχητικοί που δεν αφήνουν περιθώρια για πανηγύρια παρά μόνο για αγωνία και ένταση της προσπάθειας.

 

 

Ο δεύτερος αριθμός σχετίζεται με αυτό που θα δούμε να συμβαίνει μόλις βγούμε από την πανδημία. Η ύφεση για φέτος προβλέπεται(στον Κρατικό Προϋπολογισμό) στο 10,5%. Το έλλειμμα θα θυμίζει μνημονιακές εποχές, αλλά-ευτυχώς- χωρίς τα τότε τιμωρητικά μέτρα. Αντίθετα, η σημερινή κυβέρνηση βρήκε το «μαξιλάρι» που της άφησε η προηγούμενη και προσδοκά ένα μεγάλο πακέτο ενίσχυσης από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Όμως, οι πληγές που θα μείνουν στο σώμα της οικονομίας και της κοινωνίας δεν γνωρίζουμε αν μπορούν και πότε να επουλωθούν.

 

Όλα αυτά φέρνουν την κυβέρνηση «στο μάτι του κυκλώνα». Όμως, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύεται ευρέως, στο μάτι του κυκλώνα επικρατεί νηνεμία. Ο χαμός γίνεται έξω από αυτό: αστραπές, κεραυνοί, καταρρακτώδεις βροχές, θυελλώδεις άνεμοι. Κάπως έτσι είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση. Μέχρι τώρα η πανδημία δεν την έχει πλήξει, διότι είναι δύσκολο να της καταλογιστεί κάτι που αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα. Οσο όμως η κατάσταση χειροτερεύει τόσο οι πολίτες θα της χρεώνουν λάθη, ανακολουθίες, αδράνειες και… πανηγυρισμούς. Επί του παρόντος προέχει η απομάκρυνση του κυκλώνα, οι ευθύνες θα καταλογιστούν όταν έρθει η ώρα.