Η νύχτα του Πολυτεχνείου φώτισε την Ελλάδα, ας μην σκοτεινιάσουν την αυριανή επέτειο…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες βγαίνουν από το καβούκι τους διάφορα φασιστοειδή. Για να μας θυμήσουν από τη μία ότι στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς και την άλλη πόσο «έντιμοι» και «πατριώτες» ήταν οι δικτάτορες. Βγαίνουν και κάποιοι επιτήδειοι ουδέτεροι, για να μας πουν ότι «η γενιά του Πολυτεχνείου κατέστρεψε τη χώρα».

 

Όμως, η πραγματικότητα βοά ότι συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Πρώτα-πρώτα η 17η του Νοέμβρη του 1973 ξέπλυνε τη ντροπή μιας χώρας, η οποία ανέχθηκε τους δικτάτορες επί εφτά χρόνια. Οι «καταληψίες» εκείνου του Πολυτεχνείου έδωσαν άλλοθι σε εκατομμύρια αμέτοχους και αδιάφορους και τους επέτρεψαν να εμφανιστούν αργότερα σαν «αντιστασιακοί».

 

Το επιχείρημα ότι κάποιοι απ’ όσους ήταν στο Πολυτεχνείο «εξαργύρωσαν» μετέπειτα τη συμμετοχή τους είναι σαθρό. Πρώτον, διότι όσοι το προβάλλουν θέλουν στο δημόσιο βίο και στις θέσεις ευθύνης να βρίσκονται μόνον όσοι βρίσκονταν μέχρι τότε και οι διάδοχοί τους. Οι μόνιμοι καταληψίες της εξουσίες, όσοι συνεργάστηκαν με τους δικτάτορες ή απλώς απέφυγαν να «αναμειχθούν». Δεύτερον, διότι με τη συμμετοχή ανθρώπων της γενιάς εκείνης, η Ελλάδα πήγε μπροστά. Η νύχτα εκείνη δεν ήταν σαν τις νύχτες των μπαχαλάκηδων,που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία (πολλά) χρόνια. Η νύχτα εκείνη, τα παιδιά εκείνα, ταρακούνησαν την Ελλάδα. Την ανύψωσαν στα μάτια του πολιτισμένου κόσμου. Και την έκαναν καλύτερη.

Φέτος η επέτειος του Πολυτεχνείου συμπίπτει με την πανδημία του κορονοϊού,που απειλεί τη δημόσια υγεία. Μοιραία ο εορτασμός δεν μπορεί να είναι ίδιος μετις άλλες χρονιές. Δεν νοείται η διοργάνωση μαζικών συγκεντρώσεων και, ευτυχώς, καμιά υπεύθυνη πολιτική δύναμη δεν σκοπεύει να κάνει κάτι τέτοιο. Όλες υπερτονίζουν την ανάγκη οι όποιες εκδηλώσεις να γίνουν με αυστηρή τήρηση όλων των υγειονομικών κανόνων.

 

 

Γι’ αυτό ήταν υπερβολική η απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας για γενική απαγόρευση συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα, η οποία ήδη ελέγχεται ως αντισυνταγματική. Η απόφαση ήταν αχρείαστη και εντάσσεται στη λογική«νόμος και τάξη παντού», στη λογική του τσαμπουκά. Η οποία εκπορεύεται από έναν πολιτικό ο οποίος άλλα έλεγε πριν από μερικά χρόνια. Σήμερα ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, εν είδει «αδέξιου δεξιού», προχωρεί σε μια προκλητική ενέργεια, πρωτοφανή στα χρονικά της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Προκλητική και αχρείαστη, αφού όλες οι πολιτικές δυνάμεις έδειξαν συναινετική διάθεση και, σε κάθε περίπτωση, υπερθεμάτισαν στην πιστή τήρηση των μέτρων προστασίας.

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τις προάλλες στη Βουλή διεκδίκησε την αναγνώριση της συμμετοχής και δεξιών στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ας το δεχτούμε. Όμως, για να τιμήσει αυτούς τους πολίτες, τους δεξιούς,που ήταν στην εξέγερση, ας κάνει μια απλή κίνηση. Ας ανακαλέσει τη γενική απόφαση απαγόρευσης και ας συνεννοηθεί με τους αρχηγούς των κομμάτων, ώστε η επέτειος να τιμηθεί όπως επιβάλλουν οι περιστάσεις. Χωρίς αστυνομικές αποφάσεις που παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές, χωρίς τη λογική του τσαμπουκά.

 

Η νύχτα εκείνη του 1973 φώτισε την Ελλάδα. Ας φροντίσουν όλοι να μην σκοτεινιάσουν την αυριανή επέτειό της. Ο πρωθυπουργός έχει την πρώτη ευθύνη γι’ αυτό.