Μια μαρτυρία για τη NOVARTIS χωρίς κουκούλα!

Πολλοί ακούνε το σκάνδαλο Novartis και αδυνατούν να καταλάβουν τι πρακτικά συνέβη. Ή έστω καταλαβαίνουν πως κάποιοι απλώς έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι. Ε λοιπόν, αφήστε με να σας πω μια ανθρώπινη ιστορία για κάποιους άλλους, που για χάρη της Novartis δε χώθηκαν στο μέλι αλλά στην απόγνωση. Και επειδή πήξαμε στους κουκουλοφόρους μάρτυρες, επιτρέψτε μου να την …καταθέσω χωρίς κουκούλα.     

Γράφει η Μαριάννα Κορνάρου*

Ήταν περίοδος των Δημοτικών εκλογών του 2010: Παρακολουθούσαμε τα αποτελέσματα σε δημοσιογραφικό γραφείο, όταν ξαφνικά ο Α. άρχισε να παραπονιέται για την ευκρίνεια..της εικόνας στην οθόνη. Τον αποπήραμε, αφού η εικόνα ήταν κανονικότατη. Στην αρχή σάστισε. Μετά περιέφερε το βλέμμα στο χώρο και ξαφνικά άρχισε να ουρλιάζει.

Έχετε δει άνθρωπο να χάνει απότομα το φως του; Το σκηνικό ήταν συγκλονιστικό. Πασχίζαμε να καταλάβουμε τι συνέβη. Το οπτικό του πεδίο είχε ξαφνικά έναν τεράστιο μαύρο κύκλο στο κέντρο κι όπου κι αν κοίταζε έβλεπε ελάχιστα κάτι να ξεκαθαρίζει στις απολήξεις αυτού του κύκλου.

Περιφερειακή όραση μόνο είπαν οι γιατροί την επόμενη μέρα και διέγνωσαν εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Μοναδική ελπίδα ίασης ήταν το ενέσιμο σκεύασμα Lucentis: το «καμάρι» της Novartis.

Η θεραπεία μακροπρόθεσμη, επαναλαμβανόμενη και πανάκριβη. Η δαπάνη του σκευάσματος εν μέρει (κατά €700) καλυμμένη από τον ΕΟΦ. Όμως μόνο για όσους είχαν συμπληρώσει το 67ο έτος ηλικίας. Κι οι νεώτεροι; Μπορούσαν απλώς να αποδεχτούν την τύφλωση ή να ξεπουληθούν ολόκληροι. Γιατί το πολύτιμο Lucentis τιμόταν προς €1.900 ανά φιαλίδιο.

Ο Α. βρέθηκε να περιφέρει το σαρκίο του στους καλύτερους οφθαλμιάτρους της χώρας και να συγκεντρώνει από όλους την ίδια γνωμάτευση: LUCENTIS και μάλιστα σε σταθερά επαναλαμβανόμενες δόσεις.

Ξεκίνησε την πολυδάπανη θεραπεία το 2011. Την ίδια εποχή που η Ελλάδα πάγωνε για την επόμενη δόση, εκείνος πάγωνε όταν οι γιατροί συνιστούσαν την επόμενη ένεση. Η δική του δόση κόστιζε €1.900. Η βελτίωση βέβαια ήταν αργή και σταθερή αλλά το κόστος της εξοντωτικό. Την περίοδο που ο Φρουζής της Novartis κόμπαζε για τις υψηλές γνωριμίες του με τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο Α. είχε ήδη χάσει το σπίτι του. Απώλεια όρασης σήμαινε απώλεια εργασίας. Και συνάμα εξάρτηση από τις …δόσεις, που καθόρισαν οι διαπλεκόμενοι για το Lucentis.

Και κάπου εκεί αποφάσισε να προσφύγει στην Ειδική Επιτροπή του ΕΟΦ. Κάτι σαν ζητιάνος και επαίτης της όρασής του πια. Η ζωή του διαλυόταν σταδιακά. Η ψυχολογία του ήταν στο ναδίρ, όπως και τα οικονομικά του. Αγνοούσε βέβαια πως …με πόνο ψυχής οι κύριοι Αβραμόπουλος, Σαλμάς και Λοβέρδος πάσχιζαν να ρίξουν τις τιμές των φαρμάκων. Και το αγνοούσε γιατί κάθε φορά που έφτανε να πληρώσει τη δόση, η τιμή παρέμενε ίδια. Και η Ειδική Επιτροπή του έκλεισε την πόρτα κατάμουτρα. Προηγουμένως του εξήγησε ευγενικά πως όταν φτάσει το 67ο έτος της ηλικίας του θα του χορηγήσει το ενέσιμο με έκπτωση. Μόνο που μέχρι τότε θα ήταν εντελώς τυφλός.

Η περίπτωσή του Α. δεν ήταν μοναδική. Το 2010-2011 ξαφνικά στην Ελλάδα πύκνωσαν οι διαγνώσεις ασθενών με εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Οι στατιστικές κατέγραψαν περίπου 50.000 περιπτώσεις και 200.000 με συναφείς βλάβες. Η πάθηση θεωρείται σπάνια στους νέους ανθρώπους. Η Novartis κρατούσε το μοναδικό κλειδί της ίασης: το Lucentis. Ένα πανάκριβο φάρμακο, που χορηγείται σε ενέσιμη μορφή μέσα στο μάτι, με σχετικά καλό αποτέλεσμα σε επαναλαμβανόμενη χρήση (συνήθως 1-2 φορές ανά μήνα).

Έτσι την εποχή που οι Έλληνες χώνονται για τα καλά στην κρίση, ο Α. χρειάζεται περίπου 4.000 ευρώ το μήνα μόνο για τη θεραπεία του. Θα μπορούσα να σας περιγράψω πόση απελπισία σημαίνει αυτό. Αλλά στις μέρες μας τα σκάνδαλα περιορίζονται σε αριθμούς και λέω να μείνω απλώς σε κάποια συγκλονιστικά νούμερα, που δεν ειπώθηκαν.

Εκείνη την περίοδο ο Α. γνωρίζεται με έναν γιατρό που δεν βρίσκεται στο payroll της Novartis. Σπάνια περίπτωση, αν σκεφτείς πως 45.000 Έλληνες γιατροί ήταν αρχειοθετημένοι και περίπου οι μισοί από αυτούς είχαν πάρει δώρο το λογισμικό του συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης από τον Ελβετικό κολοσσό.

Όχι τυχαία, αλλά γιατί έτσι η εταιρία μπορούσε να ελέγχει τους τζίρους της από τις συνταγές τους. Ο γιατρός αυτός λοιπόν του αναφέρει για πρώτη φορά το Avastin: ένα φάρμακο με το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα και την ίδια δραστική ουσία. Μόνο που η συσκευασία του δίνει 50 δόσεις για ενδοβολβικές ενέσεις και μειώνει το κόστος ανά θεραπεία σε μόλις €25(!!!). Ο ίδιος γιατρός -μη αντέχοντας όσα συνειδητοποιεί πως παίζονται με το Lucentis- έχει βρει τρόπους να το εισάγει από την Αμερική και το ιατρείο του έχει μετατραπεί σε «κρυφό σχολειό» για τους ταλαίπωρους της ωχράς κηλίδας.

Μόνο που οι απόψεις διίστανται για το αποτέλεσμα. Οι καλοπληρωμένοι γιατροί της Novartis επιμένουν πως μόνο το καμάρι τους, το Lucentis, κάνει δουλειά. Ο γιατρός που χορηγεί το Avastin αφήνει την ευθύνη της επιλογής στους ασθενείς του. Και εν τέλει μόνο όσοι ξετινάζονται οικονομικά καταλήγουν στο «κρυφό σχολειό» της ωχράς κηλίδας.

Ο Α. έχοντας φτάσει σχεδόν στην ένδεια, όχι απλώς συνεχίζει τη θεραπεία του με Avastin αλλά έχει και το …θράσος να καταγγείλει στους ιθύνοντες πως υπάρχει εναλλακτική θεραπεία. Τους ζητά το αυτονόητο: να τη συμπεριλάβουν στον κατάλογο των σκευασμάτων που χορηγεί ο ΕΟΦ. Όμως η εταιρία που λανσάρει το παρεμφερές σκεύασμα στην Ευρώπη, αρνείται να υποβάλλει αίτημα ένταξης, για να μη χαλάσει η μπίζνα της Novartis στην Ελλάδα. Ο λόγος δεν είναι προφανής: Η Ψωροκώσταινα είναι χώρα leader για τις τιμές των φαρμάκων στην Ευρώπη.

Ένα χρόνο μετά καθηγητής Οφθαλμιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών παραδίδει υπόμνημα για την υπόθεση στο Υπουργείο Υγείας. «Από κάθε φιαλίδιο του Avastin μπορούν να εξαχθούν 40-50 δόσεις για κάθε ενδοφλέβια έκχυση, με αποτέλεσμα το κόστος ανά θεραπεία να είναι περίπου μόλις 10-20 ευρώ» αναφέρει. Η ίδια έκθεση καταγράφει το εξής εκπληκτικό συμπέρασμα: το ετήσιο κόστος από την υπόθεση Lucentis έχει σκαρφαλώσει ήδη στο αστρονομικό ποσό του €1.000.000.000. Μάλιστα ο συντάκτης κάνει λόγο για «κολοσσιαίο σκάνδαλο» και επικαλείται κορυφαίο Αμερικανό Καθηγητή Οφθαλμολογίας, που έχει μιλήσει για «απάτη της Φαρμακευτικής Εταιρείας με τη συνέργεια διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών». Και τότε ξεκινά η έρευνα από τους Αμερικανούς.

Στο μεταξύ ο Α. έχει διαλύσει ό,τι ήξερε ως ζωή: το σπίτι του, τη δουλειά του, την οικογένειά του, το κουράγιο του, την περιουσία του.

Έχει σώσει όμως τελικά την όρασή του.

Έτσι μπορεί να βλέπει πλέον όλη την οθόνη της τηλεόρασης, τώρα που «παίζει» το σκάνδαλο Novartis σε καθημερινά επεισόδια. Και μπορεί να εννοεί απόλυτα τι είδους πολιτικές ευθύνες υπάρχουν και πόσο σπουδαίο είναι να καταλογιστούν. Μπορεί ακόμη να θυμώνει, που με το νόμο Βενιζέλου η υπόθεση θα πέσει -ειρήσθω εν παρόδω- στα μαλακά. Γιατί η δική του η ζωή δεν είχε την ίδια τύχη. Κι ακόμη περισσότερο γιατί στη θέση του, με την ίδια ευκολία, μπορεί οποτεδήποτε να βρεθεί ο καθένας μας. Επειδή κάθε Novartis πορεύεται με No Mάρτυς στις διαπλοκές, ξέροντας πως θα μείνει ατιμώρητη. Ακόμη κι αν οι πρακτικές της σκοτώνουν ανθρώπινες ζωές.

* Το κείμενο της Μαριάννας Κορνάρου αναρτήθηκε στην προσωπική της σελίδα στο Facebook και μέσα σε ένα 24ωρο είχε εκατοντάδες κοινοποιήσεις.      

Εκατομμύρια παιδιά θύματα trafficking με σκοπό την πορνεία ή τη μαύρη εργασία – Η Ελλάδα «χώρα προορισμού»

Εκατομμύρια παιδιά κάθε χρόνο από 127 χώρες του κόσμου πέφτουν θύματα του trafficking με σκοπό την εξώθησή τους στην πορνεία ή την μαύρη εργασία σε 137 χώρες.

Σύμφωνα με στοιχεία αμερικανικών μη κυβερνητικών πηγών η ηλικία των θυμάτων κυμαίνεται μεταξύ 11 και 14 ετών, ενώ ο μέσος όρος ζωής των θυμάτων του trafficking στις ΗΠΑ είναι 7 έτη, καθώς βρίσκονται νεκρά από επιθέσεις ή χάνουν τη ζωή της από κακοποίηση, HIV και άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, υποσιτισμό, υπερβολική δόση ουσιών ή αυτοκτονία.

Το 80% των θυμάτων στις ΗΠΑ είναι γυναίκες και παιδιά που αγοράστηκαν, πουλήθηκαν και εγκλωβίστηκαν στην βιομηχανία του σεξ. Παγκοσμίως, το 2015, 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι έπεσαν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και 5,5 εκατομμύρια παιδιά ήταν θύματα εμπορίας για σεξουαλική εκμετάλλευση ή μαύρη εργασία.

Το United Nations Office on Drugs and Crime το 2012 ανακοίνωσε ότι ο αριθμός των παιδιών και εφήβων θυμάτων αυξήθηκε σε μία τριετία από 20% σε 27% και ότι σε κάθε τρία παιδιά θύματα τα δύο είναι κορίτσια και το ένα αγόρι. Από ελληνικά στοιχεία προκύπτει ότι στη χώρα μας το ένα από τα τρία άτομα που είναι θύματα σεξουαλικού trafficking είναι παιδί ή εφηβικής ηλικίας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις το 76% των σεξουαλικών συναλλαγών με ανήλικα κορίτσια αρχίζει μέσω του Ίντερνετ και τελικά αυτά τα παιδιά και οι έφηβοι καταλήγουν στο trafficking. Η UNICEF αναφέρει ότι δύο εκατομμύρια παιδιά ετησίως εξαναγκάζονται στην πορνεία.

Τα στοιχεία αυτά παρουσίασε ο αναπληρωτής καθηγητής του Ιατρικού Τμήματος του ΑΠΘ, ψυχίατρος-σεξολόγος Λουκάς Αθανασιάδης, στο Συνέδριο Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Αθανασιάδης, ανέφερε ότι τα θύματα του, trafficking , με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση προέρχονται από 127 χώρες και προωθούνται σε 137 χώρες.

“Η Ελλάδα δεν είναι πλέον μια ενδιάμεση χώρα, αλλά χώρα προορισμού. Μιλάμε για τους πρόσφυγες από τον Νότο” ανέφερε χαρακτηριστικά. Μάλιστα παρουσίασε φωτογραφίες από προσφυγόπουλα στην Ειδομένη τα οποία είχε συναντήσει ο ίδιος πριν τρία χρόνια και κανείς δεν ξέρει τι απέγιναν. “Θα έχετε ακούσει και από ιδρύματα στην Ελλάδα ότι μυστηριωδώς εξαφανίστηκαν παιδιά και έφηβοι και δεν βρέθηκαν. Βεβαίως μπορούμε να υποθέσουμε που κατέληξαν. Το προσφυγικό σήμερα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα γιατί εκτός των άλλων τα παιδιά και οι έφηβοι γίνονται θύματα κακοποίησης. Υπάρχουν πολλά ασυνόδευτα παιδιά και συχνά οι “κηδεμόνες” τους είναι προαγωγοί” πρόσθεσε ο κ. Αθανασιάδης.

Έκανε ακόμη λόγο για το survival sex (το σεξ για την επιβίωση) όπου παιδιά εξωθούνται στην πορνεία ακόμη και από τους ίδιους τους τους γονείς προκειμένου να επιβιώσουν. Πρόσθεσε ακόμη ότι υπάρχουν περιστατικά παιδιών από την Αφρική, κυρίως από τη Νιγηρία, που έχουν δώσει όρκο βουντού να μη μιλήσουν και φοβούνται όταν μιλήσουν η κατάρα θα πέσει στα ίδια και στην οικογένειά τους και ότι θα πεθάνουν. Ο κ.Αθανασιάδης, αναφέρθηκε ακόμη στα lover boys που με διάφορους τρόπους προσεγγίζουν έφηβες τις οποίες είτε εξαπατούν είτε τις παντρεύονται και στη συνέχεια με την υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής τις προωθούν για σεξουαλική εκμετάλλευση.

Παράλληλα, υπογράμμισε, ότι ότι το trafficking είναι προσοδοφόρο καθώς αυτοί που “πουλούν” παιδιά και εφήβους κερδίζουν πιο πολλά χρήματα από αυτούς που πουλούν όπλα, είναι επίσης δραστηριότητα χαμηλού κινδύνου, τα στοιχεία είναι ανεπαρκή, οι συλλήψεις λίγες και πιθανώς είναι ανεπαρκείς οι χειρισμοί από τις υπηρεσίες. Οι επιπτώσεις είναι εξαιρετικά σοβαρές για τη σωματική, τη σεξουαλική και την ψυχική υγεία των θυμάτων παιδιών και εφήβων. Από την άλλη η ενημέρωση του κοινού είναι ανεπαρκής, όπως ανεπαρκής είναι και η εκπαίδευση στις υπηρεσίες, τα θύματα στιγματίζονται και υπάρχει ανάγκη για σταθερή ψυχοκοινωνική στήριξη τους.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ    

Θετική στάση

Γράφει η Άννα Δαμιανίδη

Ενα περίπτερο περιμέναμε να ξανανοίξει στο έρμο το πάρκο. Να μη ζητάμε πολλά. Να είμαστε θετικοί. Αυτό προπάντων. Θετικοί σε κάθε θετικό. Ανακαινίστηκε το Αλσος; Θετικοί εμείς. Μας επέτρεψαν να το δούμε. Θετικά, βεβαίως. Χώροι μέσα ατελείωτοι, πάνω κάτω και πλαγίως. Θαύματα μπορεί να γίνουν μέσα. Τι θα γίνει, τι θα γίνει; Καφενείο στο Αλσος; Θετικοί οπωσδήποτε. Πήγαμε για καφέ. Κάναμε τον γύρο, δεν μπαίνεις από το πάρκο. Φράχτης υψώνεται. Αλλά θ’ ανοίξει, δεν μπορεί!

Ηρθε ο Σαββόπουλος στο Αλσος; Θετικοί, ενθουσιώδεις. Κι ας θύμιζε ο φρουρός της νύχτας, σκυλάδικο, με τη μουσική του αυτοκινήτου στη διαπασών και τον προβολέα να μας ξεψαχνίζει ως διερχόμενους. Πάρε αθώο ύφος, καλοί άνθρωποι, είμαστε γείτονες, συγγνώμη κιόλας, σπίτι μας πάμε. Θετικοί πάντως.

Θετικοί, οι γκρίνιες τόσα χρόνια τίποτε καλό δεν έφεραν. Μέχρι που μετανιώσαμε για τότε που παραπονεθήκαμε στο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ, για τις τσουλήθρες που είχαν λεπτύνει οι λαμαρίνες τους, είχαν γίνει λάμες κι έκοβαν τα παιδικά ποδαράκια. Τι το θέλαμε; Εφυγαν εντελώς οι τσουλήθρες και τελείωσε η υπόθεση. Εκτοτε πάντα θετικοί. Και για την ανάπλαση θετικοί, για τις διαδρομές νερού θετικοί, εκείνες μόνες τους σταμάτησαν και λίμνασαν. Και για τις εκθέσεις, τα παζάρια, τα λούνα παρκ, τα φεστιβάλ, θετικοί σε όλα. Οχι σαν αυτούς που δεν άφηναν το πάρκο να ανοίξει επειδή ήταν κατά της εμπορευματοποίησης. Εμείς, υπέρ. Να μη στεναχωρούμε τις διοικήσεις, συγχύζονται οι άνθρωποι και δεν μπορούν να δημοπρατήσουν το περίπτερο, να ανοίξει ένα καφενείο, να καθόμαστε με τη γριά μάνα…

Πέρασε ο καιρός, δεν άνοιξε περίπτερο, πέθανε η μάνα, όμως το Αλσος φτιάχνει θέατρο υπαίθριο. Το πήρε μεγαλοεπιχειρηματίας, τόσοι χώροι μέσα δεν του έφταναν, κι ο φράχτης υψώνεται και πυκνώνει, ο κήπος γίνεται επικλινές δάπεδο για χιλιάδες καθίσματα, μηχανήματα ήχου που θα μας κρατάνε τη νύχτα άυπνους ετοιμάζονται να δουλέψουν. Μήπως το παρακάναμε στη θετική στάση; Τόσο ανίκανη μπορεί να είναι κοτζάμ Περιφέρεια Αττικής, νυν αρμόδιος για το πάρκο; Δυο μικρά θεατράκια μέσα, δυο περίπτερα, ένα καφενείο κάτω με μικρή σκηνή, το «Γκρην Παρκ», όλα αλειτούργητα, κι αντί για όλ’ αυτά, το Μέγα Μπουζουξίδικο; Αδύνατον να οργανώσει πράγματα μικρά η υπερΠεριφέρεια; Εχει το μαμούθ στο αίμα της;

Μήπως τελικά η θετική στάση παρερμηνεύεται, και μόνο τσαμπουκάς και άρνηση έχουν νόημα στη χώρα τούτη;   

Τι λέμε μόλις ξεσπά ένα σκάνδαλο;

Οταν από μια εξαγορά του ακινήτου στην Ακρόπολη από μια Off Shore, άρχισε να ξετυλίγεται το σκάνδαλο με τις μίζες του Τσοχατζόπουλου, ο πρώην παντοδύναμος υπουργός του ΠΑΣΟΚ ανέφερε ότι «η δίωξη του είναι πολιτική» και ότι είναι «θύμα πλεκτάνης» καθώς  «Παπανδρέου και Σημίτης σε συνεργασία με ξένες υπηρεσίες ανέλαβαν την εξόντωσή του» ενώ δεν παρέλειψε να καταθέσει μηνύσεις στα έντυπα που δημοσίευσαν τις αποκαλύψεις.

Ο Γιάννης Παπαντωνίου αρχικά μήνυσε τα ΜΜΕ που δημοσίευσαν τα στοιχεία για τις μίζες των εξοπλιστικών, στη συνέχεια έκανε λόγο για «πολιτικές σκοπιμότητες» που εξυπηρέτησε η  σύστασης εξεταστική επιτροπή για το σκάνδαλο των εξοπλιστικών και για «δόγμα Πολλάκη» όταν τα στοιχεία οδήγησαν στην προφυλάκισή του. Προηγουμένως είχε μηνύσει ελληνικές και ξένες εφημερίδες που δημοσίευαν στοιχεία για την εμπλοκή του.

Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος είχε καταθέσει μήνυση σε βάρος των επικεφαλής της αντιπολίτευσης όταν ξεκίνησε να αποκαλύπτεται η υπόθεση υπεξαίρεσης στο Δήμο Θεσσαλονίκης, στη συνέχεια είχε επιρρίψει τις ευθύνες σε υπαλλήλους ενώ όταν η Δικαιοσύνη έφτασε στα ίχνη του δήλωσε «τίποτε  – απολύτως τίποτε – το γκρίζο δεν υπάρχει στην υπόθεση αυτή»

Ο Ανδρέας Λοβέρδος μόλις έγινε γνωστή η υπόθεση Novartis έκανε λόγο για «σκευωρία» και «κουκουλοφόρους», απειλώντας τους πολιτικούς αντιπάλους και καταθέτοντας μηνύσεις. Μετά τη διαβίβαση της δικογραφίας που τον καθιστά ύποπτο για δωροδοκία εξαιτίας του πλούσιου αποδεικτικού υλικού, απειλεί ακόμη περισσότερο, προαναγγέλλει και νέες μηνύσεις μιλά για συμμορία κακοποιών – στην οποία προφανώς συμμετέχει και το FBI-  παλιανθρώπους και αλητεία.

  

Είναι μερικές ενδεικτικές αντιδράσεις από τις πολλές που υπάρχουν αλλά ακολουθούν το ίδιο μοτίβο, με απειλές, μηνύσεις και θεωρίες «πλεκτάνης» μόλις κάποιος πολιτικός κατηγορείται  ότι συμμετείχε σε κάποιο σκάνδαλο διαφθοράς στην Ελλάδα. Αυτό δεν καθιστά ένοχο όποιον κατηγορείται και έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Σε μια φυσιολογική χώρα όμως, ένας πολιτικός που βρίσκεται κατηγορούμενος για διαφθορά, αποχωρεί από το προσκήνιο, περιμένει την κρίση της Δικαιοσύνης και τοποθετείται μετά από αυτή.  Στην Ελλάδα, αντιθέτως, απειλούν θεούς και δαίμονες. 

Υ.Γ. Ο Ανδρέας Λοβέρδος, όπως και ο Ευάγγελος Βενιζέλος που επίσης έκανε λόγο για «μεγάλη σκευωρία» και «απόλυτο φιάσκο», ήταν από τους πρώτους που είχαν βάλει την υπογραφή τους υπέρ της αθωότητας του Ακη Τσοχατζόπουλου. «Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως!», υποστήριζαν...  

Πηγή

Ποιοι συνταξιούχοι θα λάβουν αναδρομικά από 2.500 έως 25.000 ευρώ

Εξι κατηγορίες συνταξιούχων όλων των Ταμείων θα λάβουν αναδρομικά από 2.500 έως 25.000 ευρώ, ως επιστροφή παράνομων μειώσεων.

Τα εν λόγω αναδρομικά αφορούν επιπλέον ποσά στις συντάξεις απόστρατων και συμπλήρωμα «προσωπικής διαφοράς» για όσους βγήκαν στην σύνταξη μετά τις 13/05/2016.

Οι 6 κατηγορίες δικαιούχων:

- Στους παλαιούς συνταξιούχους ΙΚΑ, Δημοσίου, ΟΑΕΕ, ΔΕΚΟ, τραπεζών, ΝΑΤ, ΕΤΑΑ και ΕΤΑΠ – ΜΜΕ θα δοθεί 1.5 εκατ. ευρώ. Σε αυτούς πρέπει να επιστραφούν οι μειώσεις από τους νόμους 4051 και 4093 γιατί ο ΕΦΚΑ τις επιβάλλει παρανόμως από τον Ιούνιο του 2015, όταν κρίθηκαν αντισυνταγματικές από το ΣτΕ.

Τα ποσά για ένα έτος αναδρομικών φτάνουν έως τα 6.620 ευρώ, ενώ για τα 3,5 χρόνια που επιδικάζουν τα δικαστήρια ξεπερνούν τις 25.000 ευρώ.

- 180.000 νέοι συνταξιούχοι που αποχώρησαν από 13/05/2016 έως 31/12/2018 και αποδεδειγμένα πήραν μικρότερη ή καθόλου προσωπική διαφορά με το νόμο Κατρούγκαλου.

- 80.000 συνταξιούχοι του ΝΑΤ οι οποίοι δικαιούνται έξτρα αναδρομικά από την μείωση 7% που επιβλήθηκε με υπουργική απόφαση τον Ιούνιο του 2012 ανεξαρτήτως ύψους σύνταξης και με ισχύ των περικοπών αναδρομικά από 1/1/2012. Η συγκεκριμένη περικοπή κρίθηκε αντισυνταγματική στα δικαστήρια και επίκειται η έκδοση τελεσίδικης απόφασης Εφετείου καθώς έχει βγει πρωτόδικη απόφαση που δικαιώνει συνταξιούχους του ΝΑΤ με επιστροφές έως 9.500 ευρώ.

- 80.000 συνταξιούχοι διαδοχικής και παράλληλης ασφάλισης που αποχώρησαν από 13 Μαΐου 2016 και μετά, οι οποίοι με νέα εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, έχουν εκ νέου επανυπολογισμό σύνταξης και δικαιούνται αύξηση ως και 110 ευρώ το μήνα. Η νέα εγκύκλιος θα εφαρμοστεί όπως λέει ο ΕΦΚΑ αναδρομικά από 13/05/2016 στις συντάξεις με διαδοχική η παράλληλη ασφάλιση.

- Απόστρατοι οι οποίοι πήραν λιγότερα ή και καθόλου αναδρομικά στις πληρωμές του Δεκεμβρίου με το νόμο 4575/2018. Εκεί, καθ’ ομολογίαν των υπηρεσιών έγιναν λάθη τα οποία διορθώνονται. Οι απόστρατοι που δεν πήραν ούτε ένα ευρώ αναδρομικά ή πήραν ελάχιστα θα πρέπει να κάνουν αίτηση στην διεύθυνση στρατιωτικών συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου που υπάγεται πλέον στον ΕΦΚΑ.

- 200.000 έως 400.000 συνταξιούχοι με επικουρική από τα ταμεία του ΕΤΕΑΕΠ οι οποίοι δικαιούνται αναδρομικά από δυο μεριές.

πηγή

Ο Λοβέρδος, ο (άλλος) Ανδρέας και ο Χατζηπετρής…

Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν, για την ποινική συμπεριφορά και ευθύνη των υπουργών, δεν αποφάσιζε η εκάστοτε πλειοψηφία της Βουλής, αλλά οι φυσικοί δικαστές, έστω με τη μορφή κάποιοι διευρυμένου οργάνου, που δεν θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι χειραγωγείται από κανέναν υπουργό και καμιά πλειοψηφία;

Του Γιώργου Καρελιά

Πρώτα μια μικρή ιστορική αναδρομή. Το 1989 η Ελλάδα συγκλονιζόταν από το σκάνδαλο Κοσκωτά. Τον Ιούλιο του έτους αυτού η Βουλή παρέπεμψε τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο.

Ο ίδιος, μιλώντας λίγο πριν απόφαση για την παραπομπή του, είχε πει: «Αναλαμβάνω προσωπικά το μερίδιο της δικής μου πολιτικής ευθύνης, όχι μόνο γιατί αυτήν την περίοδο το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση -θα είχε συμβεί και σε άλλη- αλλά και γιατί δεν κατορθώσαμε να εμποδίσουμε την οικονομική και κοινωνική αναρρίχηση ενός ανθρώπου χωρίς επιφάνεια, που αποδείχτηκε εκ των υστέρων επικίνδυνος πραγματικά απατεώνας. Βέβαια, σε παγκόσμιο επίπεδο δεν σπανίζουν οι αχυράνθρωποι και οι χάρτινοι οικονομικοί κολοσσοί [...] Για την επιλογή των συνεργατών μου όπως και για τις πολιτικές τους αποφάσεις ουδέποτε απέφυγα να αναλάβω την πολιτική ευθύνη που είναι εύλογο να μου ανήκει. Ομως, η τιμή, η υπόληψη και η στάση ζωής του καθενός είναι προσωπική του υπόθεση που καλύπτεται από τη δική του ατομική ευθύνη. Κατηγορώ τους κατηγόρους μου ότι διαστρέβλωσαν με πολιτική ιδιοτέλεια την έννοια της κάθαρσης, για να μπορέσουν έτσι να οργανώσουν αυτόβουλα τον πολιτικό μου διωγμό».

Τρεις μήνες μετά, μιλώντας στην τηλεόραση, είχε πει για το ίδιο θέμα: «Χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο μείναμε στις εικασίες και στις υποψίες. Στέλνουν πρωθυπουργό οκτώ ετών στη Δικαιοσύνη. Βεβαίως η Δικαιοσύνη θα κάνει το έργο της. Πιστεύουμε σε αυτό και η αλήθεια θα λάμψει. Αλλά το ότι ένας πολιτικός διωγμός πήρε αυτή την μορφή είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο για τον τόπο. Σκεφθείτε αν κάποια νέα πλειοψηφία στο μέλλον-δεν μιλώ ούτε για τις επόμενες εκλογές- η κάθε πλειοψηφία αποφασίζει να στείλει στη Δικαιοσύνη την τότε αντιπολίτευση, που ήταν πριν κυβέρνηση, αν ποινικοποιηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο η πολιτική ζωή, μπορεί ο τόπος να πάρει μπροστά;».

Από τότε πέρασαν 30 χρόνια. Μια νέα σκανδαλώδης υπόθεση(Novartis) βρίσκεται στο προσκήνιο. Οι εισαγγελείς στέλνουν στη Βουλή αίτημα να αρθεί η ασυλία ενός πρώην υπουργού, ώστε να κληθεί να δώσει εξηγήσεις. Αυτός απαντά ως εξής:

«Οταν αναδύθηκε στην επιφάνεια αυτή η ελεεινή και δυσώδης πλεκτάνη είχα χαρακτηρίσει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της άθλιους και με χαρακτηριστικά παλιανθρώπων. Μετά το σημερινό συμπληρώνω: πρόκειται περί κακοποιών. Και κακώς ορισμένοι μιλούν για φαρσοκωμωδία. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μόνο για πολιτική αλητεία μιας συμμορίας κακοποιών οφείλουμε να μιλάμε. Ακόμη κι αν χρειαστεί να γυρίσω τη γη ανάποδα, θα το κάνω, προκειμένου οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν από το εδώλιο του κατηγορουμένου. Έχω ήδη καταθέσει από τις 26 Φεβρουαρίου 2018 μηνύσεις κατά των κουκουλοφόρων ψευδομαρτύρων. Τώρα δηλώνω ότι θα προχωρήσω σε υποβολή μηνύσεων για τα αδικήματα που τελέστηκαν και τελούνται σε βάρος μου, συμπεριλαμβανομένου και του κακουργήματος της κατάχρησης εξουσίας, εναντίον όλων ανεξαιρέτως των εμπλεκομένων προσώπων. Προφανέστατα έχω εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Δεν έχω όμως καμία εμπιστοσύνη στους λίγους, εκείνους και εκείνες, που καταχράστηκαν την εξουσία τους και παραβίασαν τον όρκο που έχουν δώσει. Και κάτι απολύτως προσωπικό, αλλά συνάμα βαθύτατα πολιτικό. Είμαι ο πιο στοχοποιημένος πολιτικός μετά το 1989. Η στήριξη, όμως, του κόσμου μετατρέπει τις κατηγορίες των άθλιων κακοποιών σε τίτλο τιμής για μένα».

Στη δήλωσή του σημερινού Ανδρέα(Λοβέρδου) υπάρχουν οι εξής χαρακτηρισμοί(επίθετα και ουσιαστικά): «ελεεινή και δυσώδης πλεκτάνη», «άθλιοι και παλιάνθρωποι», «κακοποιοί», «αλητεία», «συμμορία κακοποιών».

Κοιτάζω τις δηλώσεις του παλιού Ανδρέα(Παπανδρέου). Δεν υπάρχει κανένας χαρακτηρισμός για τους πολιτικούς αντιπάλους του. Επισημαίνει, όμως, τους κινδύνους από το γεγονός ότι η εκάστοτε πλειοψηφία (θα) μπορεί να διώκει πολιτικά την εκάστοτε μειοψηφία. Προσοχή: ο Ανδρέας Παπανδρέου, πρωθυπουργός επί οκταετία, είχε παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο σημερινός Ανδρέας(Λοβέρδος) δεν έχει παραπεμφθεί πουθενά. Απλώς ζητείται η άρση της ασυλίας του. Αναρωτιόμαστε: αν ασκηθεί δίωξη εναντίον του, ποιες λέξεις θα χρησιμοποιήσει για να χαρακτηρίσει τους πολιτικούς αντιπάλους του; Δεν έχουν μείνει πολλές: «μαφία», «συνδικάτο εγκλήματος», «χούντα»…

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Βασικός λόγος είναι ότι, παρά την φρικτή εμπειρία του 1989, οι πολιτικοί κράτησαν για τον εαυτό τους την ευθύνη για την ποινική μεταχείριση του σιναφιού τους. Το κόμμα του κ. Λοβέρδου, που ωρύεται σήμερα, μαζί με το κόμμα του Αδωνι Γεωργιάδη, που μπορεί να ωρύεται αύριο, κράτησαν επί 30 χρόνια το νόμο περί ευθύνης υπουργών που ίσχυε και το 1989(θα αλλάξει, αν αλλάξει, στην επόμενη Βουλή, αν η τότε πλειοψηφία κρίνει ότι πρέπει να τροποποιήσει το σχετικό άρθρο του Συντάγματος): ούτε κάν για κατάθεση δεν μπορεί να κληθεί ένας υπουργός, αν δεν αποφασίσει η Βουλή.

Με βάση το νόμο αυτόν, τον δικό τους νόμο, η σημερινή πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ θα αποφασίσει αν θα κληθούν οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση Novartis(αντίπαλοί της) πρώην υπουργοί για να δώσουν κατάθεση.

Ο κίνδυνος που είχε επισημάνει το 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ελήφθη υπόψη ούτε από την μετέπειτα δική του κυβέρνηση(1993-1995), ούτε από τις επόμενες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν, για την ποινική συμπεριφορά και ευθύνη των υπουργών, δεν αποφάσιζε η εκάστοτε πλειοψηφία της Βουλής, αλλά οι φυσικοί δικαστές, έστω με τη μορφή κάποιοι διευρυμένου οργάνου, που δεν θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι χειραγωγείται από κανέναν υπουργό και καμιά πλειοψηφία;

Δεν ξέρω τι θα γίνει στην υπόθεση Novartis, για την οποία όλοι λένε ότι είναι σκάνδαλο με ζημιά δισεκατομμυρίων για το Δημόσιο, αλλά χωρίς ευθύνη κανενός πολιτικού. Όλα τα έκαναν-λένε- οι γιατροί και τα υπηρεσιακά πρόσωπα των υπουργείων. Το πιθανότερο είναι να συμβεί αυτό που περιγράφει ο στίχος από ένα τραγουδάκι του Λουκιανού Κηλαηδόνη: «Φταίμε κι εμείς/ φταίτε κι εσείς/φταίνε κι οι άλλοι/ φταίει κι ο Χατζηπετρής»!

Με τις υγείες μας…

Οργισμένη αντίδραση από τον Ανδρέα Λοβέρδο : Είμαι ο πιο στοχοποιημένος πολιτικός

Με μια οργισμένη ανακοίνωση αντέδρασε ο πρωην υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος στο αίτημα για άρση της ασυλίας του, καθώς είναι εν ενεργεία βουλευτής, προκειμένου να παρέχει εξηγήσεις στους εισαγγελείς διαφθοράς για αποχρώσες ενδείξεις δωροδοκίας στην υπόθεση Novartis.

Η ανακοίνωση Λοβέρδου έχει ως εξής: «Όταν αναδύθηκε στην επιφάνεια αυτή η ελεεινή και.. δυσώδης πλεκτάνη είχα χαρακτηρίσει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της άθλιους και με χαρακτηριστικά παλιανθρώπων. Μετά το σημερινό συμπληρώνω: πρόκειται περί κακοποιών. Και κακώς ορισμένοι μιλούν για φαρσοκωμωδία. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μόνο για πολιτική αλητεία μιας συμμορίας κακοποιών οφείλουμε να μιλάμε.

Ακόμη κι αν χρειαστεί να γυρίσω τη γη ανάποδα, θα το κάνω, προκειμένου οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν από το εδώλιο του κατηγορουμένου. Έχω ήδη καταθέσει από τις 26 Φεβρουαρίου 2018 μηνύσεις κατά των κουκουλοφόρων ψευδομαρτύρων. Τώρα δηλώνω ότι θα προχωρήσω σε υποβολή μηνύσεων για τα αδικήματα που τελέστηκαν και τελούνται σε βάρος μου, συμπεριλαμβανομένου και του κακουργήματος της κατάχρησης εξουσίας, εναντίον όλων ανεξαιρέτως των εμπλεκομένων προσώπων. Προφανέστατα έχω εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Δεν έχω όμως καμία εμπιστοσύνη στους λίγους, εκείνους και εκείνες, που καταχράστηκαν την εξουσία τους και παραβίασαν τον όρκο που έχουν δώσει.

Και κάτι απολύτως προσωπικό, αλλά συνάμα βαθύτατα πολιτικό. Είμαι ο πιο στοχοποιημένος πολιτικός μετά το 1989. Η στήριξη, όμως, του κόσμου μετατρέπει τις κατηγορίες των άθλιων κακοποιών σε τίτλο τιμής για μένα».     

Το αβέβαιο μέλλον της ανθρώπινης εργασίας

γράφει ο Νίκος Μουμούρης  

Έχουμε ακούσει κορυφαία στελέχη μεγάλων πολυεθνικών να αναφέρονται στις δημόσιες τοποθετήσεις τους για την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και μηχανής στον εργασιακό χώρο, όμως οι ιδιωτικές τους συζητήσεις -εκεί δηλαδή που δεν φτάνουν κάμερες και μικρόφωνα- έχουν εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο.

Πίσω από τις κλειστές πόρτες, εκφράσεις όπως «ψηφιακός μετασχηματισμός» και «συνύπαρξη ανθρώπου και μηχανής» αντικαθίστανται από πολύ πιο πεζούς όρους όπως «κέρδη» και «μείωση προσωπικού». Τα όσα κατέγραψε ο δημοσιογράφος των New York Times Κέβιν Ρόουζ στο φετεινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός στην αρχή της χρονιάς είναι ενδεικτικά.

Τα στελέχη ανυπομονούν για τα μεγάλα περιθώρια κέρδους που υπόσχεται η εφαρμογή των αυτοματισμών, υποστηρίζει ο Ρόουζ και προς επίρρωση των λεγομένων του, επικαλείται τον Μόχι Τζόσι, προέδρου της συμβουλευτικής εταιρείας Infosys που παρατηρεί πως παλαιότερα οι επιχειρηματίες αναζητούσαν τρόπους για αύξηση του κέρδους με μείωση του προσωπικού κατά 5% ή 10%, τώρα ρωτούν αν μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους με μόλις 1% των εργαζομένων.

Η εποχή των ευφημισμών

Οι επιχειρήσεις έχουν εφεύρει μια σειρά από ευφημισμούς για να καλύψουν τις προθέσεις τους, λέει ο Ρόουζ. Μιλούν για ψηφιακό μετασχηματισμό και για αποδέσμευση των εργαζομένων από τις ανούσια επαναλαμβανόμενες εργασίες αλλά δεν μιλούν για απολύσεις και  θέσεις εργασίας που θα χαθούν.

Οι μέτοχοι των επιχειρήσεων ζητούν περισσότερα κέρδη στο εγγύς μέλλον και η πίεση για την εγκατάσταση περισσότερων αυτοματισμών γίνεται επιτακτικότερη. Βεβαίως υπάρχει και ο αντίλογος από εκείνους που παραπέμπουν στις προηγούμενες Βιομηχανικές Επαναστάσεις για να αποδείξουν πως η «επέλαση των μηχανών» θα δημιουργήσει περισσότερες θέσεις εργασίας σε σύγκριση με εκείνες που θα καταργήσει.

Όμως, προσθέτει ο Ρόουζ, σε μία περίοδο πολιτικής αναταραχής με κινήματα εναντίον των ελίτ τόσο από τα αριστερά του πολιτικού φάσματος όσο και από την εθνικιστική δεξιά, η εισαγωγή των μηχανών γίνεται με όσο το δυνατόν λιγότερο... θορυβώδη τρόπο. Κανείς από τους μετέχοντες στο Φόρουμ του Νταβός τον περασμένο Ιανουάριο δεν αναφέρθηκε δημοσίως στα οικονομικά οφέλη (δηλαδή τα κέρδη) που προκύπτουν από την εφαρμογή των αυτοματισμών στην παραγωγή. Ουσιαστικά τα στελέχη των εταιρειών καλούνται να υπηρετήσουν τον στόχο για αύξηση των κερδών, ενώ την ίδια στιγμή αντιμετωπίζουν την κοινωνική αντίδραση. Το τελευταίο, προκαλεί ανησυχία και κάποιοι μπορεί να θεωρούν πως η οργή θα ξεθυμάνει όμως άλλοι θεωρούν πως κάτι πρέπει να κάνουν.

Για παράδειγμα, ο Τζεφ Μπέζος της Amazon ανέφερε ότι 16.000 εργαζόμενοι στις αποθήκες έχουν επανεκπαιδευτεί για εργασία ως νοσηλευτές και μηχανικοί αεροσκαφών και πως η ίδια η εταιρεία του έχει καλύψει το 95% του κόστους μετεκπαίδευσης. Όμως η επιτυχία τέτοιων προγραμμάτων δεν είναι εγγυημένη.

Υπολογίζεται πως από τους 1,37 εκατ. ανθρώπους που θα χάσουν την εργασία τους την ερχόμενη δεκαετία εξαιτίας της επέλασης των αυτοματισμών, μόνο το 25% θα μπορεί να περάσει από μια επιτυχημένη διαδικασία επανακατάρτισης. Η περιθωριοποίηση είναι σαφές πως απειλεί τους υπόλοιπους και τα συνδεδεμένα με αυτούς πρόσωπα.

Το δίλημμα

Τα στελέχη, λοιπόν, καλούνται να διαλέξουν αν η περαιτέρω ενσωμάτωση της τεχνολογίας θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση του πλούτου, όπου οι λίγοι θα γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί φτωχότεροι ή αν η τεχνολογική πρόοδος θα χρησιμοποιηθεί για μια δικαιότερη κατανομή του πλούτου.

Εξετάζοντας κάποιες από τις δημόσιες τοποθετήσεις των ισχυρών του πλανήτη στα πάνελ του Νταβός διαπιστώνει κανείς τη διάθεση να γίνουν αρεστοί. Ο Τζακ Μα, ιδρυτής και επικεφαλής της Alibaba, ανέφερε για παράδειγμα πως θέλει να προσλαμβάνει ανθρώπους που είναι καλύτεροι από τον ίδιο, ακριβώς όπως όταν ήταν δάσκαλος που ήθελε οι μαθητές του να γίνουν δήμαρχοι και όχι κρατούμενοι σε μία φυλακή.

Προειδοποίηση για αναταραχές

Από την άλλη πλευρά, η διευθύνουσα σύμβουλος της IBM, Τζίνι Ρόμετι, δεν απέφυγε να μιλήσει για τον ελέφαντα της εργασιακής ανασφάλειας που έχει λάβει κεντρική θέση στο δωμάτιο. «Πραγματικά πιστεύω πως το 100% των εργασιών θα αλλάξει» είπε και ζήτησε ένα νέο μοντέλο στην εκπαίδευση και την απασχόληση. «Αν δεν λύσουμε το πρόβλημα θα έχουμε αναταραχές» προειδοποίησε.

«Η πρόσβαση στο κεφάλαιο είναι σήμερα πιο εύκολη από την πρόσβαση στις δεξιότητες», παρατήρησε η υπουργός Εργασίας της Γαλλίας Μιριέλ Πενικό που παραδέχθηκε πως πολλοί πολίτες θεωρούν πως είναι θύματα της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογίας. «Η αλλαγή αντιμετωπίζεται πάντοτε ως απειλή απειλή όταν δεν είσαι στη θέση του οδηγού» πρόσθεσε. Το ζήτημα, βέβαια, είναι πόσες διαθέσιμες θέσεις για οδήγηση υπάρχουν.

Να τον χαίρεστε! Θα τον ζήλευε και ο Αδ. Γεωργιάδης!

Ανάμεσα στους ομιλητές στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για την «Προοδευτική Συμμαχία» (ή αλλιώς ΣΥΡΙΖΟΠΑΣΟΚ και κάτι ψιλά) ήταν και ο κύριος Γιώργος Αδαμίδης, πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Μπορείτε να ακούσετε την «αριστερή» παρέμβαση του εδώ. Μεταξύ άλλων μίλησε για την «Αριστερά» του ήθους, του ηθικού πλεονεκτήματος, για τα συμφέροντα των εργαζομένων κ.α.

Πρόκειται για τον ίδιο συνδικαλιστή που θα δείτε στο βίντεο παρακάτω. Να σημειώσουμε ότι το βίντεο είναι από τον Νοέμβριο του 2015 και να σας παροτρύνουμε να δείτε όσο περισσότερο αντέχετε από τα 15 λεπτά που είναι η διάρκεια του.

Ειλικρινά, αδυνατούμε να περιγράψουμε αναλυτικά τι έλεγε για τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τους καταναλωτές. Δείτε τα επιχειρήματα του απέναντι σε άνεργο με παιδιά, τον οποίο αντιμετώπιζε σαν «μπαταχτσή». Μεταξύ άλλων υποστήριζε πως τα κινήματα «δεν πληρώνω» έφεραν εδώ τη χώρα και αναρωτήθηκε κάποια στιγμή: «Ζούμε σε καμία κομμουνιστική χώρα και δεν το ξέρω… Όλοι πρέπει να παίρνουμε όλοι το ίδιο;». Τα υπόλοιπα στο βίντεο με την υπενθύμιση πως πρόκειται για συνδικαλιστή, εκπρόσωπο εργαζομένων! Πραγματικά, θα τον ζήλευε και ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, Άδ. Γεωργιάδης! Να τον χαίρεστε εκεί στην «Προοδευτική Συμμαχία» που φτιάχνετε.  Είναι αντάξιος της «προόδου» που υπερασπίζεστε. 

Υ.Γ: Μπορεί ο κύριος Γιώργος Αδαμίδης μέσα στα χρόνια της «αριστερής» διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να άλλαξε απόψεις. Ενδεχομένως να «εμπνεύστηκε» και από τα «προοδευτικά» μνημονιακά μέτρα που τσακίζουν τους εργαζόμενους…

imerodromos.gr

Οι «γαλάζιες» παραιτήσεις που χάθηκαν στον δρόµο...

Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου τρεις εβδοµάδες, όταν ο Βαγγέλης Μεϊµαράκης ανακοίνωσε ότι δεν προτίθεται να κάνει χρήση της τροπολογίας που έφερνε εκείνες τις ηµέρες προς ψήφιση η κυβέρνηση, η οποία θα έδινε το δικαίωµα στους υποψήφιους ευρωβουλευτές που είναι εν ενεργεία βουλευτές να µην παραιτηθούν από την έδρα τους έναν µήνα πριν από τις ευρωεκλογές.

Ακολούθησαν µε «βαριά» καρδιά οι άλλες δύο «γαλάζιες» βουλευτίνες-υποψήφιες ευρωβουλευτίνες: η Αννα-Μισέλ Ασηµακοπούλου και η Κατερίνα Μάρκου. Με αυτό τον τρόπο θέλησαν από την Πειραιώς να δείξουν ότι έχουν ηθικό πλεονέκτηµα απέναντι στην κυβέρνηση, που κατέθεσε αυτή την τροπολογία για να µη χαθεί η κυβερνητική πλειοψηφία από τις επικείµενες (δεν έχουν ακόµα ανακοινωθεί επίσηµα) υποψηφιότητες των Ελενας Κουντουρά και Σπύρου ∆ανέλλη.

Οφείλω, µάλιστα, να οµολογήσω ότι µου προκάλεσε θετική έκπληξη αυτή η απόφαση της Νέας ∆ηµοκρατίας. Το αστείο στην όλη ιστορία είναι ότι εκείνες τις ηµέρες οι πολιτικοί συντάκτες άρχισαν να κάνουν σενάρια επί σεναρίων για το ποιοι θα καταλάβουν τις θέσεις των παραιτηµένων βουλευτών του κόµµατος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Ελα, όµως, που οι µέρες περνούν και παραιτήσεις «γαλάζιων» βουλευτών ακόµη δεν έχουµε δει!

Και ρωτάω τους φίλους µου στα γραφεία της Πειραιώς και κανένας δεν µπορεί να µου πει µε σιγουριά αν και πότε αυτές θα υποβληθούν, οδηγώντας µε στο -όχι και τόσο- αυθαίρετο συµπέρασµα ότι όλα αυτά τα λόγια τα µεγάλα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα απλό σόου της επικοινωνιακής οµάδας της αξιωµατικής αντιπολίτευσης...

από τη στήλη «Παραπολιτικά» του «Εθνους της Κυριακής» που επιμελείται ο Αντ. Γκιόκας  

«Αμετάφραστο»

«Γιατί δεν κάνουμε αυτό που έκαναν οι Βούλγαροι... Δεν θα είχαμε πρόβλημα ενδεχομένως με το Ρεπούμπλικα Μακεντόνια αμετάφραστο... Θα ήταν καλύτερα να δώσουμε το όνομα του κράτους αμετάφραστο Ρεπούμπλικα Μακεντόνια...», δήλωσε (Action 24) ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Δημήτρης Καιρίδης.

«Ο κ. Μητσοτάκης κοροϊδεύει όλητην Ελλάδα για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Από τη μια τη χαρακτηρίζει δήθεν εθνικά επιζήμια και την ίδια ώρα ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της Ν.Δ. κ. Καιρίδης ζητά η Ελλάδα να αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα ως Μακεδονία σκέτο», σχολίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας: «Πόσα ψέματα, πόση υποκρισία και πόση πατριδοκαπηλία έχει πουλήσει ο κ. Μητσοτάκης για να ψαρέψει στα θολά νερά του εθνικισμού και της Ακροδεξιάς;».

Γ.ΜΠ. / ΕφΣυν

Το ατόπημα του κ. προέδρου

Του Δημήτρη Ψαρρά

Ο επικεφαλής του ΔΣΑ Δημήτρης Βερβεσός, αυτόκλητος μάρτυρας υπεράσπισης της Χρυσής Αυγής. Σε τηλεοπτικό πάνελ υιοθέτησε πλήρως το σκεπτικό της ναζιστικής οργάνωσης περί «πολιτικής δίωξης», αντιγράφοντας ακόμα και τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί ο Μιχαλολιάκος στην απολογία του.

Ανέλπιστη χείρα βοηθείας έτεινε προς τη Χρυσή Αυγή ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας, Δημήτρης Βερβεσός, ο οποίος υιοθέτησε πλήρως το σκεπτικό της ναζιστικής οργάνωσης περί «πολιτικής δίωξης», αντιγράφοντας ακόμα και τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί ο Μιχαλολιάκος στην απολογία του. Τώρα η Χρυσή Αυγή έχει κάνει σημαία τις δηλώσεις του κ. Βερβεσού, επιχειρώντας να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί τις τελευταίες μέρες με το φιάσκο των δικών της μαρτύρων υπεράσπισης.

Ο κ. Βερβεσός μαζί με τον συνάδελφό του Ιωάννη Ματζουράνη ήταν φιλοξενούμενοι στην εκπομπή «Επί του Πιεστηρίου» του Μάκη Κουρή και του Γιώργου Σιαδήμα («Kontra Channel», 2.4.2019), προκειμένου να σχολιάσουν το σχέδιο του νέου ποινικού κώδικα.

Οι δύο νομικοί, οι οποίοι κατά τη δήλωση του ίδιου του κ. Βερβεσού «είναι εξαίρετοι», σχολίασαν και την καθυστέρηση της δίκης της Χρυσής Αυγής. «Δεν φταίει η κυβέρνηση», είπε ο κ. πρόεδρος. «Κάποιος εισαγγελέας [φταίει] που πακετάρισε όλες τις δίκες σε ένα. Για να στείλουμε τα αυτοκίνητα με τις κλούβες και να δείχνουμε σε κάποιους, στον κόσμο και σε κάποιους στο εξωτερικό».

Ο... εισαγγελέας

Ο κ. Ματζουράνης έσπευσε να διευκρινίσει: «Αυτό έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση». Και αμέσως ο κ. Βερβεσός: «Αυτό δεν έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση. Εγινε από έναν εισαγγελέα [“ναι”, συμφώνησε ο Ματζουράνης], ο οποίος υπήκουσε στις εντολές τού τότε υπουργού. Και έστειλε τα περιβόητα αυτοκίνητα, για να βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας, λες και βλέπαμε αμερικάνικη ταινία. Το θυμάστε;»

Στη συνέχεια ο κ. Βερβεσός ανέπτυξε και τη θεωρία συνωμοσίας της Χρυσής Αυγής ότι πίσω από τις διώξεις της ηγεσίας της με την κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης κρύβονται «κάποιες πρεσβείες του εξωτερικού». Ο κ. Ματζουράνης επανέλαβε κι αυτός: «Θέλαν να παρουσιάσουν ότι είμαστε διώκτες της Χρυσής Αυγής. Ολο αυτό το παραμύθι. Συνένωσαν όλες τις δικογραφίες».

Ο κ. Βερβεσός επιμένει: «Για να το βλέπουν κάποιες πρεσβείες». Και στη συνέχεια: «Δεν φταίνε οι δίκες. Φταίνε αυτοί που τις ενώσανε. Οποιος ένωσε αυτές τις δίκες και έχει και όνομα και επώνυμο και ο υπουργός και ο εισαγγελέας και τον ξέρουμε, και έχει βγει τώρα και το παίζει κήνσορας ο κ. εισαγγελέας, που ένωσε αυτές τις δίκες σε μία, για να έχουμε αυτό το φαινόμενο, αυτός έχει την ευθύνη. Γιατί υπήκουσε σε κάποιον πολιτικό προϊστάμενο».

Επειδή προφανώς ούτε οι δύο νομικοί ούτε οι δύο δημοσιογράφοι γνωρίζουν τι ακριβώς γίνεται με τη συγκεκριμένη δίκη και αγνοούν ότι έχουμε ήδη φτάσει στην τελική ευθεία, η συνέχεια της συζήτησης έφτασε σε τερατολογίες. «Επομένως θα πάμε καμιά δεκαετία;» ρώτησε ο Μ. Κουρής. Οι δύο νομικοί άφησαν το ενδεχόμενο ανοιχτό και υπέδειξαν ότι έπρεπε να είχε δικαστεί χωριστά η υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Ο κ. Βερβεσός επανέλαβε άλλη μια φορά: «Είναι υποβολιμαίοι εκείνοι που ένωσαν τις δίκες σε μία. Εκείνος. Ενας είναι. Εισαγγελέας».

Υπονοούμενα

Και όταν του ζητήθηκε να κατονομάσει τον εισαγγελέα και τον υπουργό, εκείνος απάντησε με υπονοούμενα: «Αμα ανατρέξουμε, άμα δεις ποιος ήταν υπουργός όταν ασκήθηκαν οι διώξεις, και ποιος ήταν ο εισαγγελέας που σήμερα τάχαμου τον κυνηγάει η κυβέρνηση, να μας πει αυτός ο εισαγγελέας γιατί πακετάρισε όλες τις υποθέσεις μαζί. Και δεν έχει βγει ποτέ για να τον ακούσω».

Δεν μπορώ να γνωρίζω τους λόγους που οδήγησαν τον πρόεδρο του ΔΣΑ να συνταχθεί με την άποψη της Χρυσής Αυγής για τη δίκη. Αδυνατώ πάντως να πιστέψω ότι ένας τόσο «εξαίρετος» –κατά δήλωσή του– νομικός δεν έχει αντιληφθεί το σκεπτικό, με βάση το οποίο συνενώθηκαν οι δικογραφίες. Ηταν ο μόνος τρόπος να διερευνηθεί ο χαρακτήρας της εγκληματικής οργάνωσης, το κίνητρο των εγκλημάτων, το modus operandi των Ταγμάτων Εφόδου, αλλά και η διάρθρωση και η ιεραρχία της.

Και αυτό δεν το έκανε ο εισαγγελέας που «φωτογραφίζει», δηλαδή ο Ισίδωρος Ντογιάκος, ούτε ο υπουργός Δικαιοσύνης Αθανασίου, αλλά η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη, η οποία παρέλαβε από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Νίκο Δένδια τις εκκρεμούσες δικογραφίες και ανέθεσε στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπο Βουρλιώτη την προκαταρκτική έρευνα.

Οσο για την καθυστέρηση, δεν πήρε χαμπάρι ο κ. πρόεδρος ότι, κατά την πολύμηνη αποχή των δικηγόρων το 2016, οι συνήγοροι της ναζιστικής οργάνωσης δεν ζήτησαν από τον ΔΣΑ άδεια, ώστε να συνεχιστεί η δίκη, όπως έκαναν για τις άλλες μεγάλες υποθέσεις που εκδικάζονταν την ίδια περίοδο; Δεν κατάλαβε ο κ. πρόεδρος ότι η πλευρά της υπεράσπισης κάνει ό,τι μπορεί για να καθυστερήσει η δίκη;

Επί μήνες υποχρέωναν το δικαστήριο να διαβάζει χιλιάδες σελίδων με το «κοινοβουλευτικό» έργο της οργάνωσης, με περιεχόμενο παντελώς άσχετο με το κατηγορητήριο. Και τις τελευταίες βδομάδες φέρνουν τους μάρτυρές τους με το σταγονόμετρο, υποχρεώνοντας την έδρα να διακόπτει προτού συμπληρωθεί το ωράριο.

Eωλες ερμηνείες

Οσο για τη διαπίστωση του κ. Κουρή ότι «πουθενά δεν γίνεται αυτό», η οποία έμεινε ασχολίαστη από τον κ. Βερβεσό, είναι αδύνατον να μη γνωρίζει ο κ. πρόεδρος ότι η αντίστοιχη δίκη της ναζιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης NSU στη Γερμανία με 5 μόνο κατηγορούμενους ξεπέρασε σε διάρκεια τα πέντε χρόνια (6.5.2013-11.7.2018).

Στον αντίποδα των δύο νομικών, μια εντελώς αντίθετη, αλλά εξίσου έωλη ερμηνεία για την καθυστέρηση της δίκης έδωσε βετεράνος δημοσιογράφος του συγκροτήματος Μαρινάκη, ο οποίος απέδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ την ευθύνη, επειδή υποτίθεται ότι «θέλει να σέρνεται η δίκη τουλάχιστον ώς τις εκλογές, για να μπορεί να επισείει τον μπαμπούλα του ναζισμού στο εκλογικό σώμα»! Ο συντάκτης του σχολίου είναι τόσο άσχετος με την υπόθεση, ώστε νομίζει ότι ο Ρουπακιάς κάθεται κάθε μέρα στο εδώλιο με τους συνεργούς γύρω του.

Ταπεινή συμβουλή προς όσους δημοσιολογούν στην πλάτη των θυμάτων του ναζισμού: ας κάνουν τον κόπο να παρακολουθήσουν έστω και μία συνεδρίαση του δικαστηρίου, ώστε να καταλάβουν το πραγματικό της διακύβευμα και τους όρους διεξαγωγής της.

Ειδικά για τον πρόεδρο του ΔΣΑ, ο οποίος από τη θεσμική του θέση διατυπώνει αυτές τις βαριές καταγγελίες, θα πρότεινα να έρθει μάρτυρας υπεράσπισης της οργάνωσης, ώστε να αναπτύξει την απαλλακτική του θεωρία, αλλά και να απαντήσει στις σχετικές ερωτήσεις της έδρας και των δικηγόρων που εκπροσωπούν τα θύματα. Αυτή θα ήταν μια υπεύθυνη στάση.  

.

Σύνδρομο ψεύτικης ανωτερότητας: Όταν η άγνοια είναι μεταμφιεσμένη ως γνώση.

Η ανωτερότητα είναι μια ιδέα που υπάρχει ανεξάρτητα από το επίπεδο εκπαίδευσης, μισθού ή κοινωνικής καταξίωσης.

Από τον Σωκράτη μέχρι τον Δαρβίνο έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες για να προσδιοριστεί τι ξυπνά την ανώτερη συμπεριφορά στους ανθρώπους, η οποία σχεδόν πάντα προέρχεται από μια μεγάλη αίσθηση της εσωτερικής έλλειψης. Μια από τις πιο αποδεκτές θεωρίες είναι το φαινόμενο Dunning Kruger, που υποστηρίζει πως ορισμένοι άνθρωποι είναι εμφανώς ανεπαρκείς σε ορισμένες δραστηριότητες, παρόλα αυτά ισχυρίζονται πως γνωρίζουν τα πάντα, δημιουργώντας το ερώτημα: «Είναι δυνατόν το εν λόγω άτομο να μην αντιλαμβάνεται ότι είναι ανίκανο;»

Ο William Shakespeare αναφέρει: «Ο ανόητος θεωρεί τον εαυτό του σοφό, ενώ ο σοφός άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του ανόητο». Σήμερα, το εν λόγω φαινόμενο είναι γνωστό ως Γνωστική Προκατάληψη Ψευδαισθητικής Ανωτερότητας (Cognitive Bias of Illusionary Superiority).

Οι άνθρωποι με αυτό το σύνδρομο πιστεύουν ότι οι ικανότητές τους είναι πολύ υψηλότερες από το μέσο όρο, ακόμη και όταν δεν καταλαβαίνουν για ποιο πράγματα μιλάνε. Δεν κατέχουν την ταπεινοφροσύνη να αναγνωρίσουν την ανάγκη τους για βελτίωση. Και φυσικά δεν αναγνωρίζουν τις δυνατότητες των γύρω τους, ο εγωισμός τους είναι τόσο μεγάλος που τους εμποδίζει.

Πιθανότατα έχετε συναντήσει κάποια στιγμή στη ζωή σας κάποιον που να είναι παγιδευμένος στην άγνοια του και να πιστεύει πως μπορεί να κρίνει τους πάντες. Και το χειρότερο είναι πως ο συγκεκριμένος τύπος ανθρώπου πιστεύει ότι είναι τόσο ανώτερος που προσπαθεί να αντιστρέψει μέχρι και τα επιχειρήματα των μελετητών και των εμπειρογνώμων.

Όμως για να εξελιχθούμε ως άνθρωποι και ως κοινωνία πρέπει να μάθουμε να συμμετέχουμε σε υγιή διάλογο στον οποίο και οι δυο πλευρές έχουν το ίδιο δικαίωμα να εκφράσουν τις απόψεις τους και να ακουστούν. Η μάθηση από το συνάνθρωπο μας είναι μια πολύ σημαντική δεξιότητα που πρέπει να ενθαρρύνεται. Εξάλλου χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες των άλλων μπορούμε να απλοποιήσουμε τη ζωή μας.

Η ανωτερότητα είναι μια ψευδαίσθηση. Στο ταξίδι της ζωής είμαστε όλοι συνεπιβάτες και δεν έχει καμία σημασία το επίπεδο εκπαίδευσης και το εισόδημα. Όλοι μπορούμε να μάθουμε από όλους.

Πηγή

Ο Αίολος και ο καρκίνος

Του Παντελή  Μπουκάλα

Θα μπορούσε να το ακούσει κανείς σε κάποια από τις μακρόσυρτες τηλεοπτικές ρεκλάμες, που προπαγανδίζουν βότανα, κηραλοιφές και φασίζοντα σωβινισμό. Ή να το διαβάσει σε ιστοσελίδες και εφημερίδες ειδικευμένες σε ψεκαστικού τύπου συνωμοσιολογικές υπερβολές, που η κατάφωρη ανοησία τους δεν τις εμποδίζει να μακροημερεύουν και να επιβάλλονται σαν σχεδόν αυτονόητες αλήθειες.

Οχι όμως. Το μέγα μυστικό, ότι δηλαδή «ο θόρυβος (από τις ανεμογεννήτριες) προκαλεί καρκίνο», πρόλαβε να το αποκαλύψει κάποιος άλλος, πολύ πιο τρανός: ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Από ένα νεύμα του οποίου κρίνεται όντως η τύχη λαών, φυλών, εθνών, της ίδιας της οικουμένης εντέλει, αφού όσα σκέφτεται, αποφασίζει, νομοθετεί ή δεν νομοθετεί ο Ντόναλντ Τραμπ, εν σχέσει με την κλιματική αλλαγή, επηρεάζουν καίρια τη μοίρα του πλανήτη. Πλανητάρχης είναι άλλωστε. Το έχει κατανοήσει ακόμα και ο ίδιος. Και διασκεδάζει.

Λέει μάλιστα και ανέκδοτα απύθμενης γελοιότητας στις κομματικές συνεστιάσεις, για να ειρωνευτεί όσους επιμένουν ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν είναι παραμύθι. Οι πιο κόλακες γελάνε θορυβωδώς ακούγοντάς τον, όπως συμβαίνει πάντα όταν κάποιος αρχηγός λέει ανέκδοτα σε υφισταμένους του. Εξω από τον κύκλο των κολάκων όμως, οι υπόλοιποι χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Και συγκεκριμένα στο σημείο όπου κρέμεται ένα πορτρέτο του αγέρωχου οδηγού της οικουμένης.

Το ένα πρόβλημα είναι το οικολογικό. Μπροστά σε τέτοιες πεποιθήσεις, που, για να συνεχιστεί η βασιλεία του άνθρακα και του πετρελαίου, ενοχοποιούν τις ανεμογεννήτριες για τον καρκίνο, το σύνθημα «there is not planet B» μοιάζει ακαταλαβίστικο. Λες και συντάχτηκε σε άλλο σύμπαν, σε κάποια εξωγήινη γλώσσα, που δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί ακόμα. Ακαταλαβίστικο αλλά και μάταιο, και ηττημένο.

Ποια επιστημονικά πορίσματα –και κυρίως ποια ψυχραιμία– να αντιτάξεις σε κάποιον που ελάχιστα απέχει από το να κηρύξει πως η Γη δεν είναι στρογγυλή; Το δεύτερο πρόβλημα λοιπόν είναι το πνευματικό. Χωρίς να φταίνε τα άστρα και η φημολογούμενη επιρροή τους στα ανθρώπινα, χωρίς να φταίνε και οι θεοί, ο Π.Γ.Π., ο Πρώην Γαλάζιος Πλανήτης, τυχαίνει να διανύει την ανθρωπόκαινο περίοδό του έχοντας στα ηνία πολλών χωρών του ηγέτες όχι απλώς μέτριους πολιτικά –αυτό δεν είναι ασυνήθιστο– αλλά και διανοητικώς απελπιστικά ανεπαρκείς. Η δυστοπία είναι ήδη εδώ. Εχει βέβαια γνωρίσματα βλακώδους φάρσας (καρκινογόνος ο Αίολος...), αλλά παραμένει δραματική.