Οι «γαλάζιες» παραιτήσεις που χάθηκαν στον δρόµο...

Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου τρεις εβδοµάδες, όταν ο Βαγγέλης Μεϊµαράκης ανακοίνωσε ότι δεν προτίθεται να κάνει χρήση της τροπολογίας που έφερνε εκείνες τις ηµέρες προς ψήφιση η κυβέρνηση, η οποία θα έδινε το δικαίωµα στους υποψήφιους ευρωβουλευτές που είναι εν ενεργεία βουλευτές να µην παραιτηθούν από την έδρα τους έναν µήνα πριν από τις ευρωεκλογές.

Ακολούθησαν µε «βαριά» καρδιά οι άλλες δύο «γαλάζιες» βουλευτίνες-υποψήφιες ευρωβουλευτίνες: η Αννα-Μισέλ Ασηµακοπούλου και η Κατερίνα Μάρκου. Με αυτό τον τρόπο θέλησαν από την Πειραιώς να δείξουν ότι έχουν ηθικό πλεονέκτηµα απέναντι στην κυβέρνηση, που κατέθεσε αυτή την τροπολογία για να µη χαθεί η κυβερνητική πλειοψηφία από τις επικείµενες (δεν έχουν ακόµα ανακοινωθεί επίσηµα) υποψηφιότητες των Ελενας Κουντουρά και Σπύρου ∆ανέλλη.

Οφείλω, µάλιστα, να οµολογήσω ότι µου προκάλεσε θετική έκπληξη αυτή η απόφαση της Νέας ∆ηµοκρατίας. Το αστείο στην όλη ιστορία είναι ότι εκείνες τις ηµέρες οι πολιτικοί συντάκτες άρχισαν να κάνουν σενάρια επί σεναρίων για το ποιοι θα καταλάβουν τις θέσεις των παραιτηµένων βουλευτών του κόµµατος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Ελα, όµως, που οι µέρες περνούν και παραιτήσεις «γαλάζιων» βουλευτών ακόµη δεν έχουµε δει!

Και ρωτάω τους φίλους µου στα γραφεία της Πειραιώς και κανένας δεν µπορεί να µου πει µε σιγουριά αν και πότε αυτές θα υποβληθούν, οδηγώντας µε στο -όχι και τόσο- αυθαίρετο συµπέρασµα ότι όλα αυτά τα λόγια τα µεγάλα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα απλό σόου της επικοινωνιακής οµάδας της αξιωµατικής αντιπολίτευσης...

από τη στήλη «Παραπολιτικά» του «Εθνους της Κυριακής» που επιμελείται ο Αντ. Γκιόκας