Εκεί (στην Ανατολική Μεσόγειο) ο κόσμος καίγεται…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Πριν πάμε εκεί – στην Ανατολική Μεσόγειο – ας ρίξουμε μια ματιά πως εδώ το πολιτικό σύστημα καλοπίζεται και λικνίζεται υπό τους ήχους προεκλογικών ζουρνάδων. Εδώ λοιπόν, αυτοί που κυβερνούν και εκείνοι που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν είναι προσηλωμένοι στις μεταξύ τους μάχες εντυπώσεων για το ποιος είναι ο πιο συμπαθής, ο λιγότερο διεφθαρμένος και εν τέλει ο πιο κατάλληλος διαχειριστής των εντολών για τη διακυβέρνηση της χώρας, οι οποίες έρχονται απ έξω.

Με προαπαιτούμενο προσόν την τυφλή υπακοή για την εξασφάλιση της έξωθεν στήριξης, ζητήματα όπως τα φλέγοντα ελληνοτουρκικά απουσιάζουν από την αντιπαράθεση των μονομάχων, όχι γιατί έχουν συμφωνήσει σε μια «εθνική γραμμή» αλλά γιατί τελικά αποτελούν τον σκληρό πυρήνα της υποτέλειας του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Τα ελληνικά κόμματα εξουσίας γνωρίζουν και έχουν αποδεχτεί την αμερικανική προστασία ως «γραμμή» η οποία θα προστατεύσει τα εθνικά συμφέροντα.

Ας πάμε τώρα «εκεί» στην Ανατολική Μεσόγειο για να δούμε πως η αμερικανική προστασία διασφαλίζει τα ελληνικά συμφέροντα:

το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Μπαρμπαρός πραγματοποιεί έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ

τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο αναμένεται να επιχειρήσει (τρυπήσει) σε σημεία της Κυπριακής ΑΟΖ

εντός της κυπριακής ΑΟΖ η Τουρκία έχει δεσμεύσει περιοχές εκατέρωθεν των σημείων που προγραμματίζονται οι τουρκικές πετρελαϊκές έρευνες για την πραγματοποίηση στρατιωτικών ασκήσεων για όλο τον Μάη με πραγματικά πυρά

η Τουρκία πριν το Πάσχα ανακοίνωσε επισήμως στον ΟΗΕ τις προθέσεις της για δραστηριότητες στην κυπριακή ΑΟΖ, την οποία προφανώς δεν αναγνωρίζει.

Την ίδια στιγμή της έξαρσης των τουρκικών κινήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ  παρακολουθούμε  επίσης:

την πρωτοφανή ποιοτική αναβάθμιση των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο η οποία αποτυπώνεται από τα στοιχεία των εμπλοκών (αερομαχιών) μεταξύ ελληνικών και τουρκικών μαχητικών. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία οι εμπλοκές του πρώτου τετραμήνου του 2019 είναι κατά τι λιγότερες από το σύνομο των εμπλοκών που καταμετρήθηκαν ολόκληρο το 2018

όπως ακριβώς και στην κυπριακή ΑΟΖ έτσι και στην περιοχή που εντάσσεται στην ελληνική ΑΟΖ με την επιρροή του Καστελόριζου (όποτε και αν ανακηρυχθεί) η Τουρκία έχει περιγράψει θαλάσσια οικόπεδα και με δημοσίευση στην Τουρκική εφημερίδα της κυβέρνησης τα έχει παραχωρήσει προς έρευνα και εκμετάλλευση στην τουρκική εταιρεία πετρελαίου από την Ανοιξη του 2012, μέσα στην (και τότε) έντονη ελληνική προεκλογική περίοδο.

Είναι προφανές ότι με δεδομένες τι τεχνικές δυνατότητες και την στρατιωτική της υπεροχή η Αγκυρα μπορεί να επιλέξει την κατάλληλη γι αυτήν στιγμή που θα επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένο ερευνώντας και «τρυπώντας» θαλάσσιες περιοχές, εξαφανίζοντας τα δικαιώματα του Καστελόριζου σε ΑΟΖ

Προφανές είναι επίσης, ότι η Αθήνα έχει αποτύχει να κοντρολάρει την τουρκική δραστηριότητα αν και το επιχείρησε με την επίσκεψη Τσίπρα στην Αγκυρα και την έναρξη της συζήτησης για επαναφορά των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο νέος υπουργός Αμυνας Αποστολάκης.

Η αποτυχία αποτυπώνεται στις τουρκικές παραβιάσεις οι οποίες δεν σταμάτησαν ακόμη και τις ημέρες του Πάσχα, παρά το γεγονός ότι ένα «πάγιο» ΜΟΕ είναι η αποφυγή στρατιωτικών δραστηριοτήτων κατά τις μέρες μεγάλων εθνικών και θρησκευτικών εορτών, καθώς και κατά τους καλοκαιρινούς τουριστικούς μήνες…

Αν και η στρατιωτική ηγεσία του τόπου έχει παραδεχτεί δημοσίως ότι σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύγκρουσης κανείς δεν πρόκειται να συνδράμει την Ελλάδα η οποία θα πρέπει με δικές της δυνάμεις να εξασφαλίσει αυτό που θεωρεί εθνικό της συμφέρον, η πολιτική ηγεσία (κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση) φαίνεται ότι επαναπαύονται στην προστασία που υποτίθεται ότι παρέχει στη χώρα η συμμετοχή της στην ΕΕ και κυρίως στην νέα ελληνοαμερικανική στρατηγική σχέση. Μέσα σ αυτό το αφελές νεφέλωμα κρύβεται η παρακμή των στρατιωτικών δυνατοτήτων της χώρας και η συντριπτική σε βάρος τους σύγκριση μ αυτές της Τουρκίας.

Ωστόσο και παρά την οδυνηρή διαπίστωση των ελληνικών επιχειρησιακών αδυναμιών η ελληνική κυβέρνηση (με την σιωπή- ανοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης) εξακολουθεί να συναρτά τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα με τις υπέρογκες αμυντικές δαπάνες για χάρη του ΝΑΤΟ και των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών υπονομεύοντας στην πράξη την αναγκαία δυνατότητα αποτροπής που θα έπρεπε να έχουν οι ένοπλες δυνάμεις έναντι του μόνου πραγματικού αντίπαλου στην περιοχή.

Τις προηγούμενες μέρες και πριν ακριβώς ανακοινωθούν οι βόλτες του Μπαρμπαρός και του τουρκικού πλωτού γεωτρύπανου στην κυπριακή ΑΟΖ πέρασε στα ψιλά από τον ελληνικό Τύπο η ανακοίνωση της τηλεφωνικής συνομιλίας των προέδρων Τουρκίας και ΗΠΑ καθώς και ότι, σύμφωνα με τουρκικές εφημερίδες συμφωνήθηκε η επίσκεψη του Ντόναλντ Τραμπ στην Τουρκία των ερχόμενο Ιούλιο. Τον Ιούλιο, θα πρέπει να σημειωθεί, είναι προγραμματισμένη η εγκατάσταση στην Τουρκία των ρωσικών πυραύλων s400,πράξη η οποία για τους Αμερικανούς θεωρείται «αιτία- διπλωματικού τουλάχιστον- πολέμου» με την Αγκυρα. Το γεγονός αυτό, πιθανότατα, περιγράφει και το παζάρι που εξελίσσεται ανάμεσα σε Τουρκία- ΗΠΑ το οποίο έχει να κάνει με το πολύ απλό ερώτημα: Τι ακριβώς προσφέρεται στον Ερντογάν προκειμένου να μην προσδεθεί στο ρωσικό άρμα;

Με αυτήν την κρίσιμη ερώτηση δεν ασχολούνται τα ελληνικά κόμματα εξουσίας είτε γιατί έχουν πίστη στην αμερικανική προστασία είτε γιατί ελπίζουν ότι η «στραβή δεν θα τύχει στη βάρδια τους». ‘Ετσι , απερίσπαστοι μπορούν να συνεχίσουν τα λικνίσματα στο προεκλογικό κατάστρωμα ενώ το πλοίο έχει ήδη συναντήσει το παγόβουνο…

Κυρία Φλέσσα, ούτε απ’ έξω δεν περάσατε

«Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί ο Καρυωτάκης ήταν λυπημένος σε μια τόσο όμορφη πόλη όπως η Πρέβεζα». Αυτό είπε η υποψήφια  με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ ευρωβουλευτής, Βίκυ Φλέσσα, όταν στο πλαίσιο της προεκλογικής περιοδείας της βρέθηκε στην Πρέβεζα και έκανε δηλώσεις σε εκπροσώπους τοπικών ΜΜΕ.

Οι δηλώσεις της Φλέσσα προκάλεσαν θυμηδία, με τουςχρήστες των σόσιαλ μίντια να κάνουν πάρτι σε fb και twitter. Aνάμεσά τους και η Ελενα Ακρίτα που δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό να τρολάρει την υποψήφια ευρωβουλευτή της ΝΔ (δείτε ΕΔΩ). Η Φλέσσα φανερά ενοχλημένη έσπευσε να απαντήσει στην Ακρίτα με τρόπο απαξιωτικό, γράφοντας στο fb:

Καθώς έχουν σβήσει τα φώτα για τη «βέρα στο δεξί» και τον «πιο αδύναμο κρίκο», η κυρία Έλενα Ακρίτα εξαντλείται σε σχόλια με σκοπό να θαυμάσει τον εαυτό της. Προσπερνάμε!

Η Ελενα Ακρίτα απάντησε κάνοντας χιούμορ («Καλά όλη η Ελλάδα την τρολαρει εγώ την πείραξα;»)

ενώ παρέθεσε ανάρτηση του ηθοποιoύ, σεναριογράφου και πρώην βουλευτή της ΔΗΜΑΡ (και συζύγου της), Γιώργου Κυρίτση:

Υποστήριξη η Έλενα δεν χρειάζεται. Μόνο δυο λογάκια από μένα στην υποψήφια που η εκπομπή της δεν έγινε ποτέ όσο κι αν το προσπάθησε μάταια η ίδια να μιμηθεί τα ΦΩΤΑ ΠΟΡΕΙΑΣ της γυναίκας μου. Όταν τα...φώτα σβήνουν κυρία Βίκυ Φλέσσα, δεν έχεις σχεδόν 200.000 ακόλουθους στο Facebook όπως η Έλενα. Όταν τα φώτα σβήνουν δεν αρθρογραφείς σε εφημερίδες και περιοδικά με τόση επιτυχία για τους αναγνώστες σου που σε διαβαζουν και σε εμπιστεύονται. Όταν τα φώτα σβήνουν δεν συγγράφεις βιβλία και θεατρικά έργα. Και γενικώς, δεν κάνεις τη λαμπρή σταδιοδρομία της Έλενας Ακρίτα μέσα σε 40 χρόνια καριέρας. Όσο για την τηλεόραση, εσείς ειδικά όσο και αν προσπαθήσατε να αντιγράψετε την εκπομπή της με συνεντεύξεις μεγάλων προσωπικοτήτων ΦΩΤΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ούτε απ’ έξω δεν περάσατε. Δυστυχώς για εσας. Όχι για τη γυναίκα μου. Αφήστε λοιπόν τον Καρυωτάκη στην ησυχία του κι ασχοληθείτε λίγο με τις ναυμαχίες που από το πολύ νερό τις κάνατε μούσκεμα.

Πηγή

10+1 πράγματα από το (και για το) ντοκιμαντέρ του Αλέξη Παπαχελά

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Από την έρευνα «Τα Ντοκουμέντα Μιλούν» που μεταδόθηκε το βράδυ της Πέμπτης στον ΣΚΑΪ, μία έρευνα του Αλέξη Παπαχελά για «τα κρίσιμα λάθη και τα αναπάντητα ερωτήματα» από την καταστροφή στο Μάτι.

1) Ο Αλέξης Παπαχελάς έκανε για μία ακόμα φορά καταπληκτική δουλειά. Το ντοκιμαντέρ ήταν εξαιρετικό. Κρίμα που έχει εγκαταλείψει το σπορ της τηλεόρασης.

2) Αυτή ακριβώς είναι η τηλεόραση που μας λείπει. Εμπεριστατωμένες εκπομπές, ντοκουμέντα, ντοκιμαντέρ, έρευνες κτλ.

3) Επιτυγχάνεις πολύ καλύτερα το στόχο σου, όποιος και αν είναι, παραθέτοντας στοιχεία και γεγονότα. Με τις κραυγές και τους αφορισμούς δεν καταφέρνεις το παραμικρό, μόνο χάνεις. Ας το έχουν υπόψιν τους πολλοί μέσα στον ΣΚΑΪ (αλλά κι έξω από αυτόν για να είμαστε ειλικρινείς). Δίπλα τους είναι ο Παπαχελάς, δεν τον συμβουλεύονται λίγο;

4) Η συγκεκριμένη πυρκαγιά αποτελούσε εξαιρετικά σπάνιο γεγονός έτσι όπως εξελίχθηκε. Αναφέρεται και στην έρευνα: αφού δεν την πρόλαβαν στο ξεκίνημα, η μάχη ήταν χαμένη.

5) Για να πραγματοποιηθεί μία τόσο μεγάλη καταστροφή πρέπει να τύχουν πολλές αρνητικές συγκυρίες μαζί. Παράδειγμα να έχουμε και άλλες φωτιές ταυτόχρονα σε γειτονικά μέρη (Κινέτα, Κάλαμος κτλ)...

6) Καταστροφικές φωτιές το περσινό καλοκαίρι είχαμε και αλλού, στην Καλιφόρνια μάλιστα οι νεκροί ήταν ακόμα περισσότεροι. Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.

7) Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν επαρκή μέσα κατάσβεσης και όσα βρίσκονται είναι προβληματικά, αποτελεί μία ακόμα καταστροφική συνέπεια των μνημονίων που ρήμαξαν (και) το κράτος (εκτός από τις ζωές μας).

8) Ο κρατικός μηχανισμός είναι μπάχαλο. Αμφιβάλλετε; Αν ψάχνουμε για πολιτικές ευθύνες λοιπόν, ας τις αναζητήσουμε διαχρονικά. Να συζητήσουμε ποιοι ακριβώς φταίνε για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ελληνικό Δημόσιο. Δεν είναι αποτέλεσμα της τελευταίας τετραετίας.

9) Η πολιτική εκμετάλλευση των νεκρών στο Μάτι αποτελεί μέγιστη αθλιότητα. Το ίδιο και η δημοσιογραφική εκμετάλλευση για πολιτικούς λόγους. Η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύει κι εδώ πως είναι πολλές οι φορές που δεν συμπεριφέρεται σαν σοβαρό κόμμα.

10) Η πολιτική διαχείριση του θέματος από την κυβέρνηση ήταν και παραμένει απαράδεκτη. Φέρουν τεράστια πολιτική ευθύνη και έπρεπε να την αναλάβουν από την πρώτη στιγμή. Και οι αρμόδιοι υπουργοί και η Ρένα Δούρου αλλά και οι δήμαρχοι της περιοχής έπρεπε να είχαν παραιτηθεί αμέσως μόλις φάνηκε το μέγεθος της καταστροφής. Δεν έχουν καμία μα καμία δικαιολογία που παρέμειναν στις θέσεις τους. Πολιτική ευθιξία λέγεται...

11) Μα, για σταθείτε λιγάκι, αυτός ο λαός δεν είμαστε; Γιατί δεν κοιτάζουμε λίγο μέσα μας; Εμείς είμαστε, το κράτος αυτό έχουμε, το ανάλογο Δημόσιο και το πολιτικό προσωπικό. Καθρέφτης μας είναι. Δεν μπορούμε να είμαστε Έλληνες σε όλα μας (και καλά κάνουμε και είμαστε) αλλά να ζητάμε τον κρατικό μηχανισμό της Γερμανίας π.χ.

   

Για τις εφημερίδες και την (αν)αξιοπιστία

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Mπορεί οι αναγνώστες εφημερίδων όλο και να λιγοστεύουν, δεν παύει εντούτοις το χαρτί να προκαλεί ακόμη συγκίνηση σε όσους επιμένουν να διαβάζουν με τον παραδοσιακό τρόπο και να κάθονται στη συνέχεια να πιουν έναν καφέ και να αρχίσουν ψιλοκουβέντα για ό,τι διάβασαν, για ό,τι τους συνεπήρε, ή δεν τους μάγεψε ή τους άφησε αδιάφορους και ίσως και ανικανοποίητους. Είναι πάντως νόστιμες, έτσι λένε μερικοί τουλάχιστον, οι στιγμές που αφιερώνουν στην ανάγνωση και οι στιγμές που ακολουθούν.

Μικρή νοστιμιά, εννοώ μικρής έκτασης, αλλά αυτοί επιμένουν. Μάλλον θα αρχίσουμε να στήνουμε ανδριάντες στους «γενναίους» αυτούς αναγνώστες. Τόσες μέρες στην επαρχία ούτε ένας δεν κουβαλούσε μια εφημερίδα υπό μάλης, όπως γινόταν τα παλιότερα χρόνια. Μπορεί ο εικοστός πρώτος αιώνας να είναι ένας αιώνας χωρίς αναγνώστες εφημερίδων; Δεν νομίζω -πάντα θα υπάρχει η ανάγκη να ξεφυλλίζονται εφημερίδες, εσωτερική ανάγκη περισσότερο και όχι ανάγκη-φετίχ μερικών αλλοπαρμένων και αμετανόητων εραστών της επί φύλλου χάρτου ανάγνωσης.

Η γραφή είναι προοίμιο στη γνώση και τη χαρά, επιτυγχάνεται καλύτερη εποπτεία του αντικειμένου [της γλώσσας] -και για μερικούς είναι μαγικό το δίχτυ της γλώσσας. Τέλος πάντων μπλέκει κανείς με τη γραφή και την ανάγνωση, άσε που μερικοί φιλόσοφοι, εδώ και δύο αιώνες, όχι πρόσφατα, εξαπολύουν λιβέλους κατά εφημεριδογράφων και κυρίως κριτικών, αποκαλώντας τους ψευδείς, προπέτες, ναρκισσιστές, μεγαλόγλωσσους, μικρόψυχους και άλλα κοσμητικά. Θα πει κανείς, φιλόσοφοι είναι αυτοί, ό,τι θέλουν μπορούν να γράψουν, χτίζουν όμως μια αρνητική παράδοση όσο να 'ναι. Είναι και τούτο, που φαίνεται κάπως παρήγορο: στην Ιαπωνία, λένε οι στατιστικές, αλλά και στη Φινλανδία οι αναγνώστες εφημερίδων πληθαίνουν, σε πείσμα των καιρών και της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας.

Ερμηνείες υπάρχουν [υποδομές παιδείας λ.χ., κλιματικές συνθήκες] αλλά οι εξαιρέσεις αυτές δεν μπορούν να αντιστρέψουν το κλίμα που επικρατεί στο αναγνωστικό φαινόμενο, την αποστροφή των αναγνωστών προς τις εφημερίδες. Και είναι να απορεί κανείς, που σε έναν κουρασμένο, γερασμένο, παρότι τεχνολογικά προηγμένο πολιτισμό, κάθεται κανείς και αναρωτιέται για το μέλλον της έντυπης δημοσιογραφίας [στο τέλος θα τον πούνε και τρελούτσικο, ή κάπως αλλιώς, πάντως δεν θα είναι καλός και ήπιος χαρακτηρισμός...].

Είναι επίσης και που οι δημοσιογράφοι έχουμε απολέσει αρκετή από την αξιοπιστία αλλά και τη χαρούμενη διάθεση που θα οφείλαμε να έχουμε κατά νου όταν γράφουμε μια είδηση, ένα σχόλιο, οτιδήποτε. Είναι άσχημα τα περισσότερα που μας περιτριγυρίζουν, μερικά και «ασήκωτα», υπάρχει όμως ζωή ανάμεσα στα σκουπίδια και τις δυσάρεστες μυρωδιές, ανάμεσα στους ξεριζωμούς ανθρώπων και στην προσπάθεια να σωθεί η ανθρωπιά -και σώζεται, παρά το γεγονός ότι δύσκολα τη βλέπουμε ή την ανακαλύπτουμε. Αλλά γιατί έχει χαθεί η αξιοπιστία; Μήπως έχουμε στρέψει τα νώτα στην πραγματικότητα και μένουμε μακριά από ό,τι πραγματικά ταλανίζει τον πολίτη;

Μήπως η επικρατούσα σύγχυση μας έχει κάνει να χάσουμε τα αυγά και τα πασχάλια, τέλος πάντων τον σκοπό για τον οποίο ανακαλύφθηκαν οι εφημερίδες; Και μήπως ξεχάσαμε να γράφουμε και μήπως ακόμη δεν μάθαμε ποτέ; Τέλος, μήπως βάλαμε την «ιδεολογία» μας πάνω από την κοινωνία;

Βενεζουέλα και ντόπιοι ΗΠΑχυράνθρωποι

Ο Άρης Χατζηστεφάνου, δημοσιογράφος και δημιουργός του ντοκιμαντέρ «Make the economy scream», στην εκπομπή του Νίκου Μπογιόπουλου (Real 97,8 - 2/5/2019)  

Στις εξελίξεις στην Βενεζουέλα, στην διεθνή ιμπεριαλιστική προπαγάνδα καθώς και στην απροσχημάτιστη υποστήριξη του πραξικοπήματος από τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις του ευρωατλαντισμού, ήταν αφιερωμένο μεγάλο μέρος της εκπομπής του Νίκου Μπογιόπουλου στον Real 97,8 (2/5/2019) , στην οποία μίλησε ο δημοσιογράφος και δημιουργός του ντοκιμαντέρ Make the economy scream, Άρης Χατζηστεφάνου.    

Πηγή

Σαλβίνι: Αν κερδίσει η αριστερά, η Ευρώπη θα γίνει ισλαμικό χαλιφάτο

Σε συνάντησή του με τον Βίκτορ Όρμπαν

Στη συνάντηση που είχαν χθες το βράδυ στη Βουδαπέστη ο ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι και πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, εστιάζει σε δημοσίευμά της η γερμανική εφημερίδα Die Welt.

«Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας καλωσόρισε τον Ιταλό υπουργό Εσωτερικών και έγινε σαφές: Ο ένας βρήκε τον άλλον» γράφει η εφημερίδα, προσθέτοντας ότι «οι ηγέτες του ακροδεξιού στρατοπέδου στην Ευρώπη θέλουν να κυριαρχήσουν πολιτικά στην ήπειρο».

«Η διάθεση ήταν πράγματι υπέροχη μεταξύ των δύο εκπροσώπων του ακροδεξιού στρατοπέδου στην Ευρώπη: ξεπέρασαν τον εαυτό τους σε αμοιβαίους επαίνους και προφανώς είδαν μόνο ένα μεγάλο, πρωταρχικό πρόβλημα στην Ευρώπη: ότι η Ε.Ε. δεν είναι υπό την ηγεσία ανδρών όπως αυτοί», συνεχίζει η Welt.

«Θέλω να συνεργαστώ με δυναμικούς τύπους» δήλωσε ο Όρμπαν, επισημαίνοντας ότι η πολιτική τάξη της Ε.Ε. είναι «κουρασμένη και ανίσχυρη». «Ελπίζω ότι θα βγουν νέες δυνάμεις που θέλουν να κάνουν κάτι να συμβούν», είπε για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «η Ευρώπη χρειάζεται τον Ματέο Σαλβίνι».

Ο Σαλβίνι έχει στόχο να συσπειρώσει την ακροδεξιά στην Ευρώπη και για αυτό ξεκίνησε μια ευρωπαϊκή πολιτική εκστρατεία στις 8 Απριλίου για να συγκροτήσει την Ευρωπαϊκή Συμμαχία των λαών και των εθνών. Τα ιδρυτικά μέλη της είναι η γερμανική AfD, το Αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας FPÖ, ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν λε Πεν στη Γαλλία, καθώς και οι «Αληθινοί Φινλανδοί» και το ακροδεξιό κόμμα της Δανίας.

Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στη Βουδαπέστη ο Σαλβίνι δήλωσε ότι δεν ξερει πόσα κόμματα θα ενταχθούν στη νέα συμμαχία. «Ελπίζω ότι θα είμαστε πολύ ισχυροί, γιατί αν η Αριστερά κερδίσει, η Ευρώπη θα γίνει ισλαμικό χαλιφάτο» ισχυρίστηκε ο ηγέτης της Λέγκα. Ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών είπε μάλιστα ότι απόψεις τους αντιπροσωπεύουν μια νέα «εναλλακτική για την Ευρώπη» και ευχαρίστησε τον Όρμπαν για τις «υπέροχες απόψεις» του στην πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα La Stampa, στη διάρκεια της οποίας είχε ασκήσει κριτική εναντίον του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), επειδή επιθυμεί να συνεργαστεί με αριστερούς και φιλελεύθερους, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας.

Ερωτηθέντες για το ΕΛΚ και οι δύο πολιτικοί τόνισαν ότι θα ήταν πολύ καλύτερα εάν το κόμμα γινόταν όπως αυτοί, για παράδειγμα, στη μεταναστευτική πολιτική, στην οποία και οι δύο ακολουθούν σκληρή στάση. Ο Σαλβίνι δήλωσε ότι εάν το ΕΛΚ αγκαλιάσει τις απόψεις του Όρμπαν, θα ήταν χαρά να συνεργαστεί μαζί του. Το ΕΛΚ πρέπει να συμπεριλάβει τις απόψεις του Σαλβίνι, δήλωσε από την πλευρά του ο Όρμπαν.

Ο Σαλβίνι επισκέφθηκε επίσημα τη Βουδαπέστη ως υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας. Το πραγματικό νόημα της επίσκεψης, ωστόσο, βρισκόταν στην ιδιότητα του Σαλβίνι ως επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος Λέγκα, σύμφωνα με τη Welt. Ο Όρμπαν βλέπει σε αυτόν τον νέο, τον πραγματικό εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Δεξιάς. Σε συνέντευξή του στην «La Stampa» χαρακτήρισε τον Σαλβίνι ως τον «σημαντικότερο άνθρωπο στην Ευρώπη», ενώ μήνες πριν είπε: «Ο Σαλβίνι είναι ο ήρωάς μου». Ο Σαλβίνι, από την πλευρά του, δήλωσε για τον Όρμπαν ότι «είναι ένας θεσμός στην Ευρώπη».

Πηγή: ΑΜΠΕ

Ο μητροπολίτης (που δεν ήταν και τόσο) αντιφασίστας

Γράφει ο Γιώργος Παγούδης

Ως σημείο αναφοράς του αντιφασισμού(!) στη Χίο παρουσιάζεται από μερίδα των ΜΜΕ εδώ και λίγα 24ωρα ο μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος Βασιλάκης. Αιτία κάποιες δηλώσεις που φέρεται να έκανε κατά την ετήσια επιμνημόσυνη δέηση στη Μονή Αγίου Μηνά, εκεί όπου δεκάδες Χιώτες βρήκαν τραγικό θάνατο κατά τη σφαγή της Χίου από τον οθωμανικό στρατό τον Απρίλιο του 1822.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, που δυστυχώς πήραν έκταση ακόμα και σε αντιφασιστικές σελίδες στο Διαδίκτυο και αλλού, ο μητροπολίτης «έριξε πόρτα στον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Αντ. Γρέγο» που ήταν παρών, υπενθυμίζοντας τις υποτιθέμενες δηλώσεις του την περίπτωση του Διστόμου και επισημαίνοντας τον θάνατο του παππού του από τους Γερμανούς.

Δηλώσεις όμως που ουδέποτε έγιναν δημοσίως και ενώ ο βουλευτής παρέμεινε στο μοναστήρι σε όλη τη διάρκεια της τελετής χωρίς κανείς να τον διώξει. Την οποία τελετή, πάντως, όντως ο κ. Βασιλάκης φρόντισε να λήξει άμεσα μετά την κατάθεση στεφάνων από τους επισήμους (βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέα Μιχαηλίδη, δήμαρχο Χίου Μαν. Βουρνού και αντιπεριφερειάρχη Χίου Σταμάτη Κάρμαντζη), αποτρέποντας έτσι τυχόν απόπειρα του Α. Γρέγου να καταθέσει και εκείνος στεφάνι, όπως είχε ακουστεί ότι είχε πρόθεση να κάνει.

Για την ιστορία και μόνο να προσθέσουμε ότι ο κ. Βασιλάκης μόλις τη Μεγάλη Παρασκευή κατά τη σύναξη των επιταφίων της Χίου στην πλατεία του νησιού είχε εκφωνήσει λόγο με αναφορές σε «ξεπούλημα της Μακεδονίας», ενώ στο παρελθόν είχε προκαλέσει μέχρι και την παρέμβαση εισαγγελέα όταν από άμβωνος είχε αποκαλέσει τους πρόσφυγες και μετανάστες στο σύνολό τους «λαθρομετανάστες».

Το βίντεο που αποδεικνύει ότι οι δηλώσεις δεν έγιναν ποτέ είναι από την ιστοσελίδα politischios.gr:

     

Ας αφήσει το One Channel να το παινέψουν οι άλλοι πρώτα

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Ξεκίνησε χθες το κανάλι του Βαγγέλη Μαρινάκη και πρέπει, θέλουμε δεν θέλουμε, να αρέσει...

Η άποψή μας είναι, κατά βάση, θετική. Γενικώς μας άρεσε. Εστω και αν είχε προβληματάκια. Αναμενόμενο. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι την προσπάθεια της Alter Ego και του Ολυμπιακού να «εκβιάσουν» τη θετική άποψη για το νέο κανάλι του κοινού ιδιοκτήτη τους, η απόσταση είναι τεράστια.

Καταρχάς τα ΝΕΑ, η εφημερίδα του Βαγγέλη Μαρινάκη, μας λέει σήμερα πως το στοίχημα κερδήθηκε. Πότε πρόλαβε και κερδήθηκε με μερικές ώρες προγράμματος δημιουργεί απορία. Αυτοί σε λίγο θα δίνουν συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον: «έλα συνάδελφε, καταπληκτική η εκπομπή σου», «και εσένα συνάδελφε, ακόμα πιο καταπληκτική».

Αλλά και ο Ολυμπιακός; Εδώ να δείτε μεγαλεία. Οπως αποκαλύπτει το sdna.gr η ομάδα του Βαγγέλη Μαρινάκη έστειλε non paper στους συντάκτες που καλύπτουν το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού να γράψουν καλά λόγια για το κανάλι. «Καλησπέρα. Κάντε παρακαλώ ένα θέμα για το νέο κανάλι που άνοιξε. Ενθουσιασμός από την πρώτη εμφάνιση του One TV κλπ. Ένα ωραίο διθυραμβικό με πληροφορίες κλπ».

Οι αθλητικοί συντάκτες να κάνουν τηλεοπτικό ρεπορτάζ και αν τολμούν, ας πουν όχι...

Γι' αυτό σας λέω: να σας αρέσει το One Channel, να φάτε και το φαγητό σας όλο, γιατί αλλιώς θα έρθει ο Βαγγέλης Μαρινάκης και θα δείτε τότε...    

Ερωτήματα Κρέτσου σχετικά με τη συνεργασία Facebook - Ellinika Hoaxes για τα Fake News

Προξενεί εντύπωση πώς ο παγκόσμιος τεχνολογικός κολοσσός της Facebook, αποφάσισε να αναθέσει το έργο του θεματοφύλακα της αλήθειας των ειδήσεων στο ελληνικό διαδίκτυο σε μια εταιρία που δεν έχει την ίδια εξειδίκευση και εμπειρία με τους αντίστοιχους συνεργάτες της Facebook σε άλλες χώρες, όπως το AFP και το Associated Press» τονίζει ο υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Λευτέρης Κρέτσος, με αφορμή την επίσημη ανακοίνωση της συνεργασίας της εταιρίας Facebook με την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία Ellinika Hoaxes.

«Τα fake news αποτελούν σοβαρή απειλή για τη Δημοκρατία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια» τονίζει ο Λ. Κρετσος και προσθέτει: «Η αντιμετώπισή των fake news επομένως, αποτελεί πολύ σοβαρή υπόθεση, ειδικά ενόψει των επικείμενων ευρωεκλογών, όπως έχει διατυπώσει δημοσίως και ο ιδρυτής της Facebook, Mark Zuckerberg. Ο ίδιος είχε προσφάτως ζητήσει και τη συνδρομή των εθνικών και υπερεθνικών ρυθμιστικών αρχών για την καταπολέμηση του προβλήματος μετά και τη σφαγή της Νέας Ζηλανδίας.

Στο πλαίσιο αυτό, μας προξενεί εντύπωση πώς ο παγκόσμιος τεχνολογικός κολοσσός της Facebook, ο οποίος εμφανίζει χρηματιστηριακή αξία 534 δισ. δολαρίων (Galloway, 2018), με περίπου 3 δισεκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως και αποστολή 41,6 εκατ. μηνυμάτων κάθε λεπτό, αποφάσισε να αναθέσει το έργο του θεματοφύλακα της αλήθειας των ειδήσεων στο ελληνικό διαδίκτυο σε μια εταιρία που δεν έχει την ίδια εξειδίκευση και εμπειρία με τους αντίστοιχους συνεργάτες της Facebook σε άλλες χώρες, όπως το AFP και το Associated Press» αναφέρει ο Λ. Κρέτσος.

Πηγή

Σαϊτοπόλεμος στην Καλαμάτα: Νεκρός στον βωμό του πολιτισμού, για ένα σάπιο DNA

Ο δήμαρχος Καλαμάτας δεν προσπάθησε να ντύσει τα λόγια του με το πένθιμο κοστούμι όπως θα όφειλε, για την απώλεια ενός αθώου παρατηρητή του σαϊτοπολέμου. Αλλωστε σε κάθε πόλεμο υπάρχουν οι παράπλευρες απώλειες, με έναν εικονολήπτη θα ασχολούμαστε τώρα;

Ο δήμαρχος της μεσσηνιακής πόλης Παναγιώτης Νίκας «φόρεσε» την προεκλογική του πλουμιστή φορεσιά και είπε ό,τι ήθελαν να ακούσουν οι ψηφοφόροι του: «Είναι στο DNA των Καλαματιανών ο σαϊτοπόλεμος, αν τον απαγορεύσουμε θα υπάρξουν αντιδράσεις»!

Κι ο Robert Capa εικονολήπτης ήταν, που απαθανάτισε τις σπουδαιότερες πολεμικές στιγμές του αιώνα που έφυγε, και έπεσε στο πεδίο της μάχης του Βιετνάμ, ξέχασε να πει ο δήμαρχος για να στηρίξει την άποψή του…

Να απαγορεύαμε τους πολέμους; Ε, όχιιι!

Ετσι γίνεται άλλωστε με τις εμπόλεμες συρράξεις από αρχαιοτάτων χρόνων: στις εκατόμβες των νεκρών στρατιωτών προσμετρώνται και άμαχοι, αθώοι.

Κάτι τέτοιο άφησαν να εννοηθεί ο δήμαρχος της Καλαμάτας, αλλά και ο πρόεδρος των «σαϊτομάχων» της πόλης, αν καλώς εννοήσαμε: «Ηταν η κακιά στιγμή αυτό που συνέβη χθες αλλά και όσα περιστατικά έχουν συμβεί παλαιότερα»…

Δίκιο έχουν…

Μήπως απαγορεύτηκε το κυνήγι, όταν κάθε χρόνο πέφτουν νεκροί από τα βόλια συγκυνηγών τους δεκάδες άνθρωποι, που… έμοιαζαν με αγριόχοιροι;

Ή απαγορεύτηκε η οδήγηση στις εθνικές οδούς όταν το αίμα ρέει σε κάθε έξοδο, πασχαλιάτικη, για παράδειγμα και όχι μόνο…

Ή απαγορεύτηκαν οι μπαλωθιές στους κάθε λογής πιστολάδες της Κρήτης και των καταυλισμών των Ρομά; Κι αν χαροπαλεύει ένα κοριτσάκι οκτώ χρόνων από σφαίρα πανηγυρζόντων την Ανάσταση του Κυρίου, μικρό το κακό: παράπλευρη απώλεια κι αυτή.

Καλά τα είπε λοιπόν ο δήμαρχος, αλλά θα θέλαμε να τα πει και πρόσωπο με πρόσωπο στη σύζυγο και τα παιδιά του άτυχου εικονολήπτη, με την ίδια ψυχραιμία των στρατιωτικών αγγελιοφόρων: «Ο σύζυγος και πατέρας σας έπεσε στο πεδίο της μάχης καταγράφοντας εικόνες ενός βαθιά ριζωμένου εθίμου στο (χαλασμένο) DNA μας. Το έθιμο του σαϊτοπόλεμου είναι κομμάτι του πολιτισμού της Καλαμάτας που την ακολουθεί (και τη στοιχειώνει) τα τελευταία 150 χρόνια· όσοι και να πέσουν στα πεδία των τίμιων (σαϊτο) μαχών, το έθιμο θα παραμένει…».

Νεκρός στο βωμού του πολιτισμού, λοιπόν, ο άτυχος εικονολήπτης, «νεκροζώντανος» στο βωμό της πολιτικής αναλγησίας ο κύριος δήμαρχος, σάπιο, νεκρό DNA όσων υποστηρίζουν ανάλογα «έθιμα» κι ακόμα πιο σάπιο DNA όσων τα αποθεώνουν σε τηλεοπτικά αφιερώματα και εκπομπές.

Αν ο Χριστός αναστήθηκε προχθές, η ανάσταση αυτού του τόπου αργεί πολύ ακόμη!  

Νίκος Τζιανίδης

Οι θρήσκοι και οι άθεοι

Του Παντελή  Μπουκάλα

«Οι θρησκευτικοί πόλεμοι είναι, όπως και ο καρκίνος, μια κατάρα για το ανθρώπινο είδος. Οι άνθρωποι σ’ όλο τον πλανήτη σκοτώνουν ο ένας τον άλλο επειδή μισούν ο ένας τον θεό του άλλου». Μέρες που είναι, μεγαλοβδομαδιάτικες αλλά και ματωμένες από το θρησκόληπτο μίσος, διαβάζω το βιβλίο «Θρησκεία χωρίς θεό» (εκδ. Πατάκη, 2019, μετάφραση Στέλιος Βιρβιδάκης) του φιλοσόφου Ρόναλντ Ντουόρκιν, που δίδαξε πολλά χρόνια σε αγγλικά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το βιβλίο θεμελιώνεται στις Διαλέξεις Αϊνστάιν που έδωσε ο Ντουόρκιν στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης το 2011. Και πράγματι, από τις πρώτες κιόλας σελίδες ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι ο κυριότερος συν-συγγραφέας του βιβλίου, ο κυριότερος συνομιλητής του φιλοσόφου Ντουόρκιν, είναι ο φυσικός Αϊνστάιν, που είχε σκεφτεί βαθιά το θρησκευτικό φαινόμενο.

Μπορεί κανείς να είναι και άθεος και θρήσκος; Η απάντηση συναρτάται με τη σημασία που αποδίδει ο καθένας στους όρους θρησκευτικότητα και πίστη, κυρίως δε με το αν χρειάζεται ή όχι την ύπαρξη υπερφυσικού Δημιουργού για να αποδεχθεί ότι το σύμπαν έχει νόημα ότι, απλούστερα, η ίδια η ζωή, η δική μας και όλων των πλασμάτων, έχει νόημα και δεν είναι μια ουρανομήκης φάρσα, η σκιά του κενού. «Ο Αλμπερτ Αϊνστάιν βεβαίωνε ότι, παρόλο που ήταν άθεος, ήταν και βαθιά θρήσκος», γράφει ο Ντουόρκιν και μνημονεύει την εξής φράση του κορυφαίου επιστήμονα:

«Το να γνωρίζει κανείς πως αυτό που μας φαίνεται ανεξιχνίαστο υπάρχει πραγματικά και μας παρουσιάζεται ως η ανώτερη σοφία και η πιο λαμπερή ομορφιά, τις οποίες οι ταπεινές μας πνευματικές ικανότητες μπορούν να κατανοήσουν μόνο στις πιο πρωτόγονες μορφές τους – αυτή η γνώση, αυτή η αίσθηση βρίσκεται στο κέντρο της αληθινής θρησκευτικότητας. Με αυτήν την έννοια, και μόνο με αυτήν την έννοια, ανήκω στη χορεία των βαθιά θρησκευόμενων ανθρώπων».

Βαθιά θρησκευόμενος, με τον δικό του τρόπο, ήταν και ο Κωστής Παλαμάς, που έγραφε στο «Εμπρός» το 1916: «Θυσιάζω διαδοχικώς, εις το πέρασμά μου, επάνω εις τους βωμούς όλων των θρησκειών, και θα ηδυνάμην να λατρεύω τους θεούς όλων των δογμάτων». Βαθιά θρησκευόμενοι, αλλά με θρησκευτικότητα κοσμική, μη μεταφυσική, μπορεί να είναι και όσοι δεν λατρεύουν κανέναν θεό, δεν αποδίδουν τιμές σε κανέναν επίγειο αυτόκλητο εκπρόσωπο θεότητας, πλην έχουν στη ζωή τους γνώμονα το σέβας για τον κόσμο όλο, έμψυχο και μη, πολύ περισσότερο απ’ όσο οι επιδερμικοί τυπολάτρες οπαδοί της μιας ή της άλλης θρησκείας.

Γιατί τόση «δημοκρατική» ξεφτίλα;

Του Δημήτρη Μηλάκα

Παρά τη ροή (ίσως και εξ αιτίας της) πληροφοριών που προσφέρουν τα διεθνή ΜΜΕ, είναι κάποια πράγματα γύρω από τη Βενεζουέλα που – αν και δεν θα έπρεπε – χρειάζονται διευκρινίσεις.

Το πρώτο είναι ότι η CIA και άλλες αδελφές υπηρεσίες εδώ και καιρό οργανώνουν, μεθοδεύουν και επιχειρούν να υλοποιήσουν ένα πραξικόπημα για την ανατροπή μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης η οποία προέκυψε, δηλαδή, από εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μάλιστα κάτω από αυστηρή έξωθεν εποπτεία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα ήταν αδιάβλητες.

Δεύτερον και σημαντικότερο ίσως είναι ότι η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα διαπιστωμένα αποθέματα (300,9 δισεκατομμύρια βαρέλια) πετρελαίου παγκοσμίως. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος αυτών των αποθεμάτων της Βενεζουέλας, θα πρέπει να συγκριθούν με τα δεύτερα μεγαλύτερα της Σαουδικής Αραβίας (266,5), τα τρίτα του Καναδά (169,7) και αυτά του Ιράν (158,4), του Ιράκ (142,5) κ.λπ. Σ’ αυτόν τον κατάλογο των διαπιστωμένων αποθεμάτων μαύρου χρυσού η Ρωσία διαθέτει 80 δισεκατομμύρια και οι ΗΠΑ μόλις 36 δισεκατομμύρια βαρέλια.

Τρίτον, αρχίζει, μετά την ανάγνωση αυτού του καταλόγου, να αντιλαμβάνεται κανείς για ποιο λόγο άρχισε να εκδηλώνεται το ενδιαφέρον των Αμερικανών και λοιπών δυτικών υποτελών τους για τη δημοκρατία στη Βενεζουέλα, η οποία μπορεί τελικά να μη λειτουργεί άψογα υπό το καθεστώς των… αντιπαθών «Μαδούρων», αλλά σίγουρα είναι σε καλύτερη κατάσταση από τη Σαουδική Αραβία ας πούμε.

Τέταρτον, η διοίκηση της πετρελαιοπαραγωγού Σαουδικής Αραβίας μπορεί να μην είναι δημοκρατική, ωστόσο βρίσκεται στα χέρια αχυρανθρώπων της Ουάσιγκτον και η ίδια η χώρα είναι μια αμερικανική βάση όπου σταθμεύουν δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες.

Πέμπτον, οι Αμερικανοί και οι λοιποί Δυτικοί φίλοι τους μπορούν να συμβιβαστούν με τον αναχρονιστικό, φεουδαλικού τύπου σαουδαραβικό συρφετό και να κάνουν δουλειές μαζί του, αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν το γεγονός ότι δεν έχουν έναν αχυράνθρωπό τους στη Βενεζουέλα, όπου, όπως είπαμε, υπάρχουν τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα παγκοσμίως, ακριβώς μέσα στην αυλή των ΗΠΑ.

Έκτον, για να μπει στο χέρι ο πλούτος της Βενεζουέλας, απαραίτητο είναι να τοποθετηθεί στην ηγεσία της χώρας μια δυτική – αμερικανική μαριονέτα. Αυτή η προσπάθεια «ενθρόνισης» του εκλεκτού Γκουαϊδό γίνεται αυτήν ακριβώς την περίοδο με κάθε διαθέσιμο μέσο και χωρίς την τήρηση κανενός προσχήματος.

Τέλος, είναι τουλάχιστον θλιβερή η εικόνα των δυτικών δημοκρατικών, υποτίθεται, κυβερνήσεων, οι οποίες είτε από ωμό συμφέρον, όπως αυτές των ισχυρών χωρών της Ε.Ε., είτε επειδή είναι αμερικανικές μαριονέτες, όπως η ελληνική, να υμνολογούν υπέρ της διαβολικά καλής Αμερικής και της… δημοκρατίας που θέλει να επιβάλει.

Πάσχα στο ΑΧΕΠΑ

Γράφει ο Απόστολος Λυκεσάς

Ο Επιτάφιος που πέρασε το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής, το λιβάνι και η μοσχοβολιά από τις λιγοστές βιολέτες έσπασαν τη δυναστική μυρωδιά του αντισηπτικού. Ηταν ένα δεκάλεπτο που η αναστολή του αγώνα για ζωή και κόντρα στον θάνατο των ασθενών, για λιγότερο πόνο στα ξαπλωμένα κορμιά του θαλάμου με τον αριθμό επτά και περισσότερη ελπίδα στους συνοδούς αποτέλεσε επιστροφή στην επιθυμητή κανονικότητα.

Λίγο αργότερα απέναντι από την Α΄ Παθολογική Κλινική του ΑΧΕΠΑ, πάνω από την Αγίου Δημητρίου και το Κατσάνειο, στα παραδρόμια των Φοιτητικών Εστιών περνούσε άλλος ενοριακός Επιτάφιος. Ηταν η στιγμή που η κ. Μαρία, μόνη, κατάμονη, τυφλή, αφημένη από τους συγγενείς, «πεταμένη» -αν και δυσκολεύομαι να προφέρω τη λέξη για άνθρωπο- ψιθύριζε μέσα στο παραλήρημά της «Αντώνη,… Αντώνη,… πιάσε μου το χέρι, έλα Αντώνη πάμε».

«Της τρώει μια χαρά τη σύνταξη η εγγονή αλλά δεν πάτησε το πόδι της ούτε λεπτό» σχολίαζε συνοδός, συγγενής από το διπλανό κρεβάτι που είχε πάρει τις πληροφορίες. Η γιατρός υπηρεσίας που μπήκε της έπιασε το χέρι, της μίλησε στον πληθυντικό απευθυνόμενη στη γυναίκα με το επίθετό της, εκείνη έδωσε μια ακατάληπτη απάντηση, το νόημα της οποίας ήταν «α, δεν είμαι μόνη», αν και πιο εύγλωττος ήταν ο ανακουφιστικός βαθύς αναστεναγμός.

Συγγενείς μιας άλλης ασθενούς τιτίβιζαν σχόλια για την πορεία υγείας του ανθρώπου τους, την ώρα που ο κύριος Λάζαρος κρατούσε το χέρι της γυναίκας του που είχε παλέψει δύο χρόνια τον καρκίνο και οι γιατροί δεν του έδιναν πια καμιά ελπίδα, οπότε μονολογούσε σχεδόν «μόνο να προλάβει να δει το παιδί –τον γιο τους εννοούσε-, κάνει έξτρα βάρδια στην Αθήνα για να πάρει μετά το βραδινό τρένο και να έρθει». Και την πρόλαβε τη μάνα του πριν ησυχάσει για πάντα. Είχαμε ήδη ανταλλάξει καημούς, οικογενειακές ιστορίες, πάθια και ανέκδοτα του βίου, αυτού που για κάποιους περνούσε με βιάση και για μας έχασκε με ερωτηματικά.

Συμπληρώνοντας σχεδόν δύο εβδομάδες στην κλινική, με τον πατέρα να ανασταίνεται μέρα τη μέρα και βράδυ με το βράδυ, έχοντας γνωριστεί με τους άστεγους που απαγκιάζουν τις νύχτες στην είσοδο σε παρέες των δύο ή τριών ατόμων ή απόμακρους μοναχικούς που επιζητούν ύπνο με ασφάλεια, κρατάω στη μνήμη το κουράγιο του λιγοστού νοσηλευτικού προσωπικού, την πέραν της επαγγελματικής υποχρέωσης ευαισθησία με την οποία αντιμετώπιζαν τα δεκάδες περιστατικά και τις ιδιαιτερότητες του καθενός από αυτά.

Ολοι οι γιατροί ξεπέρασαν κάθε προσδοκία όχι μόνο γιατί μου έφεραν πίσω ζωντανό τον άνθρωπό μου αλλά κυρίως για την προσήνεια που αντιμετώπισαν τις οχλήσεις μου. Μη ξέροντας πώς να τους ευχαριστήσω με πιάνω τώρα να σαρκάζω τις ελλείψεις μονολογώντας «σκέψου και να είχαν στη διάθεσή τους περισσότερα σεντόνια».    

Πότε κλείνουν τα σχολεία για Ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές

Λόγω των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών που έχουν προγραμματιστεί στις 26 Μαΐου θα είναι κλειστά τα σχολεία από 24 έως 27 Μαΐου.

Επίσης, σε όσες περιφέρειες ή δήμους θα επαναληφθεί η ψηφοφορία για την εκλογή των αιρετών περιφερειακών αρχών στις 2 Ιουνίου, δεν θα λειτουργήσουν τα σχολεία από 31 Μαΐου έως και 3 Ιουνίου.

Τα μαθήματα σε Γυμνάσια και.. Λύκεια θα τελειώσουν την Τετάρτη 29 Μαΐου, για τα ημερήσια και εσπερινά Γυμνάσια, Ειδικά Γυμνάσια, Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια και Γυμνάσια των Ενιαίων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων-Λυκείων (δημόσιων και ιδιωτικών). Την Τετάρτη 22 Μαΐου θα ολοκληρωθούν τα μαθήματα για τα ημερήσια και εσπερινά Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια, Ειδικά Λύκεια, Ειδικά Επαγγελματικά Λύκεια και Λύκεια των Ενιαίων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων-Λυκείων (δημόσιων και ιδιωτικών) της χώρας.

Η διδασκαλία των μαθημάτων για τα δημοτικά και τα γυμνάσια κανονικά λήγει πάντα στις 15 Ιουνίου, επειδή όμως φέτος πέφτει Σάββατο, τα μαθήματα αναμένεται να τελειώσουν την Παρασκευή 14 Ιουνίου.   

Ποιοι θα πάρουν αναδρομικά, 13η σύνταξη και 13ο μισθό

Στην τελική ευθεία σύμφωνα με πληροφορίες μπαίνει η καταβολή της 13ης σύνταξης και η σταδιακή καταβολή των αναδρομικών από την κυβέρνηση, ενώ για τους δημόσιους υπαλλήλους εξετάζεται η επαναφορά των δώρων με την καθιέρωση του 13ου μισθού.

Η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην καταβολή ποσών για το χρονικό διάστημα από την έκδοση των αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ, βάσει των οποίων κρίθηκαν αντισυνταγματικοί οι νόμοι του 2012, δηλαδή από τον Ιούλιο του 2015 έως την έναρξη ισχύος του «νόμου Κατρούγκαλου» (ν. 4387/16), δηλαδή έως τις 13 Μαΐου 2016. Υπολογίζεται ότι θα δοθούν αναδρομικά 10 μηνών σε περίπου 2.600.000 συνταξιούχους και έτσι θα επιστραφούν σε βάθος τετραετίας 800 ευρώ για τα δώρα της υπό εξέτασης περιόδου και περίπου 700 ευρώ, κατά μέσον όρο, για τα ποσά που αναλογούν στις παράνομες περικοπές.

Για τους εν ενεργεία υπαλλήλους το κόστος ενδεχόμενης επαναφοράς των δώρων συνολικού ύψους 1.000 ευρώ τον χρόνο για όλους (500 ευρώ τα Χριστούγεννα, 250 ευρώ το Πάσχα και το καλοκαίρι) εκτιμάται στα 700 εκατ. ευρώ ετησίως, όπως αναφέρουν τα dikaiologitika.

Νομικοί εκτιμούν ότι τα αναδρομικά πόσα του 10μηνου  που διεκδικούν οι συνταξιούχοι φτάνουν ως 7.000 ευρώ. Ωστόσο αν τα αναδρομικά φτάσουν μέχρι τον ∆εκέµβριο του 2018, τότε οι διεκδικήσεις φτάνουν έως και τα 29.000 ευρώ.

Σύμφωνα με τους νομικούς οι συνταξιούχοι κάτω των 60 ετών µε άθροισµα µηνιαίων κύριων και επικουρικών συντάξεων πάνω από 1.000 ευρώ και κάτω από 1.300 ευρώ έχασαν και διεκδικούν 5% στη µηνιαία σύνταξη ή άθροισµα άνω των 1.000 έως 1.500 ευρώ, 10% στη µηνιαία σύνταξη ή άθροισµα από 1.500 έως 2.000 ευρώ, 15% στη µηνιαία σύνταξη ή άθροισµα από 2.000 έως 3.000 ευρώ, 20% στη µηνιαία σύνταξη ή άθροισµα από 3.000 ευρώ και άνω. Παράλληλα  οι συνταξιούχοι άνω των 60 ετών µε άθροισµα µηνιαίων κύριων και επικουρικών συντάξεων, όπως και τυχόν µερισµάτων, κάτω από 1.000 ευρώ έχασαν και διεκδικούν τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδοµα αδείας.

Πηγή

Βενεζουέλα: Σε εξέλιξη απόπειρα πραξικοπήματος από τη μαριονέτα των ΗΠΑ

«Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας αντιμετωπίζει μια μικρή ομάδα προδοτών στον στρατό που επιχειρούν να στηρίξουν απόπειρα πραξικοπήματος». Αυτή είναι η ανάρτηση στο twitter του υπουργού Πληροφοριών της Βενεζουέλας, Χόρχε Ροντρίγκεζ.

Η μαριονέτα των ΗΠΑ, Χουάν Γκουαϊδό, σε βίντεο που αναρτήθηκε στον λογαριασμό του στο Twitter, μιλούσε δίπλα σε άνδρες με στρατιωτική στολή. Δήλωσε πως σήμερα άρχισε η «τελική φάση» του σχεδίου εναντίον του Μαδούρο, ζητώντας από τον στρατό και τους Βενεζουελάνους να τον υποστηρίξουν.«Οι εθνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν λάβει τη σωστή απόφαση και υπολογίζουν στην υποστήριξη του λαού της Βενεζουέλας», είπε ο δοτός Γκουαϊδο που έχει αυτοανακηρυχθεί (!) «πρόεδρος» της Βενεζουέλας,

Δημοσιογράφος του Reuters είδε τον Γκουαϊδό να στέκεται κοντά στην αεροπορική βάση Λα Καρλότα στο Καράκας εν μέσω μια ομάδας ανδρών που φορούσαν στρατιωτικές στολές. Ο Γκουαϊδό εμφανίστηκε μαζί με τον πρώην ηγέτη της αντιπολίτευσης Λεοπόλντο Λόπεζ ο οποίος είχε συμμετάσχει ενεργά και στην απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του Ούγκο Τσάβες το 2002. Διαδηλώσεις προγραμματίζονται για αύριο, 1η Μαΐου, περιλαμβανομένης της «μεγαλύτερης πορείας στην ιστορία της Βενεζουέλας», όπως την αποκαλεί ο Γουαϊδό.

Την ίδια στιγμή μεγάλες συγκεντρώσεις για την υποστήριξη της νόμιμης κυβέρνησης της Βενεζουέλας προγραμματίζονται για σήμερα στο Καράκας απέναντι στη νέα απόπειρα πραξικοπήματος του Χουάν Γκουαϊδό, ο οποίος έχει την υποστήριξη της Ουάσινγκτον.

Ο Μαδούρο αποκαλεί τον Γκουαϊδό μαριονέτα των ΗΠΑ που επιδιώκει να τον εκδιώξει με πραξικόπημα. Η κυβέρνηση έχει συλλάβει τον ανώτατο σύμβουλό του, στέρησε τον Γκουαίδό από την κοινοβουλευτική ασυλία του και ξεκίνησε διάφορες έρευνες σε βάρος του. Του απαγόρευσε επίσης να εγκαταλείψει τη χώρα, απαγόρευση την οποία παραβίασε ανοικτά ο Γκουαϊδό νωρίτερα φέτος. Την περασμένη εβδομάδα ο Γκουαϊδό είπε πως ο σύμμαχός του στο Κογκρέσο –ο βουλευτής της αντιπολίτευσης Χιλμπέρ Κάρο– συνελήφθη, και πως 11 μέλη της ομάδας του κλήθηκαν να εμφανιστούν ενώπιον της υπηρεσίας πληροφοριών Σεμπίν.

Ταραχές στο Καράκας

O Γκουαϊδό, απηύθυνε  άλλη μια έκκληση στον στρατό να τον βοηθήσει να ανατρέψει τον Νικολάς Μαδούρο, διαβεβαιώνοντας ότι “δεν υπάρχει επιστροφή” στην προσπάθειά του αυτή. Μια ομάδα στρατιωτικών αντέδρασε και ξέσπασαν βίαια επεισόδια έξω από μια αεροπορική βάση, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί τουλάχιστον ένας αξιωματικός. Αρκετές δεκάδες ένοπλοι στρατιώτες που συνόδευαν τον Γκουαϊδό συγκρούστηκαν με συναδέλφους τους που στηρίζουν τον Μαδούρο έξω από τη βάση Λα Καρλότα του Καράκας. Οι διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε λάστιχα, εκτόξευαν πέτρες και οι δυνάμεις ασφαλείας απαντούσαν με δακρυγόνα.

Μετά τη 1 μεσημέρι, τοπική ώρα, το πραξικόπημα έμοιαζε να έχει αποτύχει και ελάχιστοι  παρέμεναν στον αυτοκινητόδρομο έξω από την αεροπορική βάση.Νωρίτερα, ο υπουργός Άμυνας της Βενεζουέλας, στρατηγός Βλαντίμιρ Παντρίντο, προειδοποίησε την αντιπολίτευση ότι θα είναι υπεύθυνη για το “λουτρό αίματος” ενώ την ίδια ώρα ο εκπρόσωπος του Γκουαϊδό στις ΗΠΑ, Κάρλος Βέκιο, καλούσε τους υποστηρικτές του δοτού «προέδρου» των Αμερικανών «να παραμείνουν στον δρόμο».

Πηγή με πληροφορίες ΑΠΕ – ΜΠΕ  

Ισπανία όπως Ελλάδα; Συγκρατηθείτε…

Τα συμπεράσματα από την εκλογική μάχη στην Ισπανία και τα συχνά αδόκιμα συμπεράσματα που εξάγονται στην Ελλάδα.

Του Γιώργου Καρελιά

Η σύγκριση της πολιτικής κατάστασης-καμιά φορά και των εκλογικών αποτελεσμάτων- στην Ελλάδα με την αντίστοιχη σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου είναι παλιά πρακτική. Κάποτε, στη δεκαετία του ’80, όταν τα σοσιαλιστικά κόμματα στις τρεις ασθενέστερες και ομοιοπαθείς χώρες(Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία είχαν βγει από πολυετείς δικτατορίες) έρχονταν στην εξουσία το ένα μετά το άλλο, η σύγκριση ήταν απολύτως επιτυχής και θεμιτή. Ηταν πανευρωπαϊκό θέμα.

Ειδικά η Ισπανία (επίκαιρη λόγω των πρόσφατων εκλογών) αποτέλεσε τρανταχτό παράδειγμα, καθώς το εκεί Σοσιαλιστικό Κόμμα ήρθε στην κυβέρνηση τον Οκτώβριο του 1982, ακριβώς ένα χρόνο μετά την μεγαλειώδη επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Ο δε ηγέτης του Φελίπε Γκονζάλες ήταν ο μακροβιότερος κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας(1982-1996). Η συμμαχία των τριών του Νότου(Ανδρέας Παπανδρέου, Φελίπε Γκονζάλες, Μάριο Σοάρες της Πορτογαλίας),μαζί με την Γαλλία του Φρανσουά Μιτεράν, διαμόρφωσε το ιδιόμορφο μέτωπο της Σοσιαλδημοκρατίας της εποχής.

Αυτά για την Ιστορία. Οι εκλογές της Κυριακής στην Ισπανία και οι επιχειρούμενες ένθεν και ένθεν ερμηνείες των αποτελεσμάτων είναι άλλο ένα δείγμα ελαφρότητας, πέραν των ολοφάνερων σκοπιμοτήτων. Κάποιες αναλογίες με τα δικά μας υπάρχουν. Ωστόσο, θα ήταν ασυγχώρητη επιπολαιότητα να «μεταφέρουμε» τα αποτελέσματα της Ισπανίας στην Ελλάδα και να βγάλουμε εύκολα συμπεράσματα. Ας επιχειρήσουμε να τα ξεδιαλύνουμε.

Γεγονός πρώτο: Το κυβερνών μέχρι πρότινος Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ισπανίας πέτυχε αδιαμφισβήτητη νίκη, αποφεύγοντας την φθορά της εξουσίας. Βεβαίως, ο βασικός αντίπαλός του, το Λαϊκό Κόμμα, απαξιωμένο από το φαύλο κυβερνητικό παρελθόν του, δεν μπορούσε να το απειλήσει.

Γεγονός δεύτερο: Αυτό το κόμμα, το συντηρητικό, επιχείρησε να διασωθεί με στροφή προς τα άκρα δεξιά και απέτυχε παταγωδώς.

Γεγονός τρίτο: Το ακροδεξιό VOX μπήκε πανηγυρικά στη Βουλή σε μια χώρα που βίωσε στρατιωτική δικτατορία επί 36 χρόνια. Τα εγγόνια του Φράνκο πανηγυρίζουν. Κάτι θυμίζει αυτό στα καθ’ ημάς.

Και τώρα ορισμένα συμπεράσματα, συνδυαζόμενα με τα δικά μας:

Συμπέρασμα πρώτον: Η παταγώδης αποτυχία των Ισπανών συντηρητικών προκάλεσε αμηχανία-και αφωνία- στην εγχώρια ΝΔ, πλην του σπουδαίου αναλυτή Αδώνιδος Γεωργιάδη, ο οποίος κατάλαβε ό,τι τον βόλευε. Η απευθείας σύγκριση των δύο κομμάτων δεν είναι δόκιμη, λόγω πολλών ιδιαιτεροτήτων, όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κάνει καλά που αγνοεί έναν βασικό κανόνα: όποιος χαϊδεύει τους ακραίους, τους ενισχύει. Αυτό έχει μεγαλύτερη αξία για τη στάση της ΝΔ έναντι των «μακεδονομάχων».

Συμπέρασμα δεύτερον: Το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Σάντσεθ στην Ισπανία μπορεί να μην είναι ο ελληνικός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όσοι επιχειρούν να ταυτίσουν τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ με τους παλιούς Ποδέμος διαπράττουν μια ασυγχώρητη επιπολαιότητα. Είναι πάνω-κάτω οι ίδιοι που δεν κατάλαβαν ότι, μετά το θυελλώδες καλοκαίρι του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι το αντιευρωπαϊκό μόρφωμα που ήρθε στην κυβέρνηση τον Γενάρη του 2015. Αλλάζει, μεταλλάσσεται (θετικά), ανοίγεται προς όμορους χώρους.

Συμπέρασμα τρίτον: Το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Σάντσεθ δεν είναι, φυσικά, το ελληνικό Κίνημα Αλλαγής(ΠΑΣΟΚ). Οι όποιες ομοιότητες ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Ο Σάντσεθ προσανατόλισε το κόμμα του προς τ’ αριστερά. Για τις αξίες της Αριστεράς μίλησε αμέσως μετά τη νίκη του. Δεν γλυκοκοίταζε προς τα δεξιά, όπως κάνουν διαρκώς τα μισά ηγετικά στελέχη του ΚΙΝΑΛ.

Γενικό συμπέρασμα, που να συνδέει τις εκλογές στην Ισπανία με τα ελληνικά πολιτικά πράγματα, δεν μπορεί να εξαχθεί, πόσω μάλλον που στην Ισπανία παίζει καίριο ρόλο το πρόβλημα της Καταλονίας. Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, είναι ευδιάκριτος ο σχηματισμός δύο μεγάλων μπλοκ, της Αριστεράς και της Δεξιάς, στους οποίους εντάσσονται περισσότερα του ενός κόμματα.

Στη Ισπανία οι ψηφοφόροι αποφάνθηκαν. Στην Ελλάδα θα αποφανθούν πρώτα στις 26 Μαϊου (ευρωεκλογές) και κατόπιν όποτε στηθούν οι εθνικές κάλπες. Δεν υπάρχει αμφιβολία, όμως, ότι και εδώ τα δύο μεγάλα πολιτικά μπλοκ είναι αντίστοιχα. Γι’ αυτό όσοι επιχειρούν να πατούν σε δύο βάρκες κινδυνεύουν να βρεθούν στο νερό. Η επαμφοτερίζουσα στάση, που αποτυπώνεται στην παλαιά ρήση «και με τον αστυφυλαξ και με τον χωροφύλαξ», μπορεί να έχει αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.