Ο Στουρνάρας «χτυπά» (πάντα) προεκλογικά…

Η παρέμβαση του Γιάννη Στουρνάρα ήρθε σε, αν μη τι άλλο, ενδιαφέρον πολιτικό timing: Δέκα ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές, ταυτόχρονα με την ψήφιση της 13ης σύνταξης, της μείωσης του ΦΠΑ και των 120 δόσεων στην Βουλή, και λίγη ώρα αφότου ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει ότι έρχονται «ακόμα περισσότερα μέτρα ελάφρυνσης στο τέλος του χρόνου».

Ακριβώς αυτή την συγκυρία επέλεξε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος για να διαμηνύσει, με δήλωσή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, πως με τα ισχύοντα δεδομένα δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για επιπλέον μέτρα – για «παροχές», όπως τις χαρακτήρισε – πέραν εκείνων που ήδη περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό του 2019.

«Τα στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο του έτους του Γενικού Λογιστηρίου, τα οποία σχεδόν συμπίπτουν με εκείνα της Τραπέζης της Ελλάδος, καταδεικνύουν ότι για το σύνολο του έτους ο Προϋπολογισμός δεν θα εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα υψηλότερο από το 3,5% που είναι ο στόχος», δήλωσε ο Γιάννης Στουρνάρας, προσθέτοντας πως «τούτο σημαίνει ότι, αν η τάση αυτή που έχει δημιουργηθεί από τις αρχές του έτους δεν αντιστραφεί, για εφέτος δεν θα υπάρξει δημοσιονομικός χώρος για πρόσθετες παροχές, πλέον εκείνων που περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό του 2019».

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, στην πράξη, τάχθηκε ευθέως κατά της πολιτικής που επέλεξε η κυβέρνηση για μεταμνημονιακή διανομή εισοδήματος, και στήριξε την κριτική του για το πακέτο των θετικών μέτρων στην «νευρικότητα» που, όπως είπε, επικρατεί στις αγορές.«Η νευρικότητα που επικρατεί στην αγορά των ομολόγων τις τελευταίες ημέρες, σε ένα βαθμό αντανακλά την ανησυχία των επενδυτών για τις δημοσιονομικές εξελίξεις», είπε, προσθέτοντας ότι «η μη επίτευξη του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% θα οδηγήσει στην επιβολή νέων μέτρων, όπως περικοπή των δαπανών και μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, η οποία μάλιστα θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας».

Και στο σημείο αυτό δεν παρέλειψε να συνταχθεί και με την κριτική στάση μερίδας των ευρωπαίων σε ό,τι αφορά το σχέδιο της κυβέρνησης για άμεση μείωση του στόχου του 3,5% στο πρωτογενές πλεόνασμα – το γνωστό σχέδιο, που βασίζεται στην δημιουργία ειδικού «ταμείου εγγυήσεων» προς του δανειστές με χρήση πόρων από το μαξιλάρι ασφαλείας. «Εχω υποστηρίξει», δήλωσε, «σθεναρά την ανάγκη να μειωθεί ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 2,5% του ΑΕΠ, προκειμένου να ενισχυθεί η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, η όποια αλλαγή από τους συμπεφωνημένους στόχους θα πρέπει να γίνει κατόπιν συνεννόησης με τους θεσμούς και κατόπιν της σύμφωνης γνώμης τους».

Προφανώς δεν χρειάζονται πολλά περισσότερα για να γίνει αντιληπτό το μήνυμα Στουρνάρα: Ο κεντρικός τραπεζίτης διαφωνεί με την κυβερνητική πολιτική αναδιανομής στους «πολλούς» που επλήγησαν από τα μνημόνια, συντάσσεται με την κριτική της ΝΔ – δηλαδή προτάσσει και εκείνος την μείωση δαπανών για δημόσιες επενδύσεις προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα κοινωνικά μέτρα – και προεξοφλεί πως η ελληνική οικονομία δεν θα εμφανίσει φέτος υπερπλεόνασμα.

Σε οικονομικούς όρους, κυβερνητικές πηγές επεσήμαναν πως προκαλεί ερωτήματα η επιχειρηματολογία Στουρνάρα, ο οποίος επικαλείται ως απόδειξη για την δημοσιονομική στενότητα τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού στο πρώτο τρίμηνο. Ακριβώς αυτά τα στοιχεία, όμως, όπως τονίζουν οι ίδιες πηγές, που δημοσιοποιήθηκαν μόλις σήμερα δείχνουν ξανά υπεραπόδοση. Συγκεκριμένα, δείχνουν πρωτογενές πλεόνασμα 1,46 δισ. στο τετράμηνο Ιανουαρίου – Απριλίου με υπέρβαση του στόχου κατά 790 εκατ. ευρω.

Εδώ, η απάντηση δίνεται από το tweet του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου κατόπιν συνεννόησης, σύμφωνα με πληροφορίες, με το Μαξίμου: «Εκ παραδρομής σήμερα», έγραψε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, «ο κ. Στουρνάρας διάβασε τους προϋπολογισμούς της δίκης του θητείας ως Υπουργού Οικονομικών, όπου είχε μια κάποια δυστοκία στην επίτευξη στόχων. Είμαι βέβαιος ότι αν ανατρέξει στον δικό μας προϋπολογισμό και δει προσεκτικά και τους οικονομικούς δείκτες θα διαπιστώσει ότι ο απαιτούμενος δημοσιονομικός χώρος υπάρχει».

Από πολιτική σκοπιά  κυβερνητικά στελέχη σημείωναν με νόημα πως ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας υπερέβη , για μια ακόμη φορά, σε προεκλογικό χρόνο τη θεσμική του ιδιότητα για να κάνει μια πολιτική παρέμβαση που βρίσκεται καθαρά κόντρα στις κυβερνητικές επιλογές και αντανακλά τις θέσεις των δανειστών και της ΝΔ. Και υπενθύμιζαν την, μάλλον μνημειώδη πλέον, αντίστοιχη παρέμβασή του πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2014 – τότε, που ενώπιον της επερχόμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ακροβατώντας  στα όρια του θεσμικού του ρόλου, μιλούσε δημόσια για πρόβλημα ρευστότητας και προειδοποιούσε ότι «ο κίνδυνος μιας ανεπανόρθωτης βλάβης της ελληνικής οικονομίας είναι μεγάλος»…

Πηγή

Υψηλή συσπείρωση, χαμηλού επιπέδου αντιπαράθεση

Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές βλέπουμε να μεγαλώνει η συσπείρωση των δύο μεγάλων κομμάτων, αλλά και να χαμηλώνει ταυτόχρονα το επίπεδο των πολιτικών αντιπαραθέσεων.

Ενδεικτικά, τις τελευταίες ώρες κυκλοφορεί βίντεο με χορηγούμενη διαφήμιση, που επιχειρεί να πλήξει τον Πατούλη με αφιέρωμα στα σαρδάμ του. Υπάρχουν τόσα πολλά ουσιώδη να καταλογίσεις στον Πατούλη, αλλά κρίνεται σκόπιμο από τους εμπνευστές να εστιάσουν στην προφορά των όσων λέει ο υποψήφιος Περιφερειάρχης και όχι στο περιεχόμενο τους, που κάνει τα σαρδάμ να μοιάζουν αλήθεια με ό,τι πιο ανθρώπινο φέρει πάνω του ο Πατούλης.

Με τα δικά τους κριτήρια θα έπρεπε επίσης να κρίνεται η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης με βάση τα αγγλικά του Τσίπρα.     

Δείτε το βίντεο ΕΔΩ

Η άλλη πλευρά επιλέγει να κάνει πολιτική με όρους φιγούρας που φαίνεται θολά στο βάθος. Τουλάχιστον αυτή τη φορά φαίνεται πώς έχουν πετύχει το πρόσωπο και δεν εμφανίζουν κάποιον συγγενή του Τσίπρα ως υπουργό της χούντας.

Σε διάφορα δημοσιεύματα από κεντροδεξιά και δεξιά μέσα γίνεται λόγος για νέα γκάφα ΣΥΡΙΖΑ στο προεκλογικό του σποτ, όπου συμπεριλαμβάνει στιγμιότυπο με τον πρωθυπουργό να καταθέτει στεφάνι στην Καισαριανή και τον Πετσίτη να βρίσκεται κάπου στο βάθος.

Ενώ υπάρχουν τόσα πολλά να καταλογίσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτο ότι σε αντίθεση με τους αγώνες που τιμά, εκείνος στον δικό του, την κρίσιμη στιγμή, οπισθοχώρησε, κρίνεται σκόπιμο να αποδειχτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάποτε μαζί στις εκδηλώσεις του ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο.

Για τους δεξιούς βέβαια η παράκαμψη της ουσίας έχει λογική. Το διαχρονικό τους και πραγματικό αγκαζέ με τους φασίστες, δεν τους επιτρέπει να ενδιαφέρονται ελάχιστα αν οι αριστεροί σήμερα στέκονται έντιμα στη γραμμή του παρελθόντος τους. Το μόνο που θέλουν είναι να πάρουν πίσω την εξουσία. Κι όποια πέτρα βρουν να έχει από κάτω Πετσίτη, θα τη σηκώσουν για να λιθοβολήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.   

  

Κώστας Παππαντωνίου  

Κόντρα ρόλος: «Ο στιβαρός ηγέτης της αντιπολίτευσης εφορμά στο ετοιμόρροπο κάστρο»

 Του Κωστή Παπαϊωάννου   

Λάθος πατήματα στις λέξεις. Παρατονισμοί των φράσεων. Τεχνητές κι αφύσικες εκρήξεις. Απουσία κάθε λογικής στην κλιμάκωση. Επίκληση στη λογική και το κύρος του πομπού με body language μπουρλέσκ. Εξάρσεις και υφέσεις σε πλήρη αναντιστοιχία με το περιεχόμενο. Φτιαχτοί θυμοί. Κακότεχνο λαϊκότροπο λεξιλόγιο, μια Αντουανέτα που δήθεν ξέρει και του λιμανιού.

Κακή ρητορική. Πατάει στις φράσεις με αγωνία, σα να τρίζουν τα σανίδια κάτω από τα πόδια του, σα να χάσκει το κενό μπροστά του. Κάθε πόρος του σώματος διαψεύδει τα λόγια, δεν τον έχει ζήσει τον ρόλο, είναι μη βιωμένος, είναι αβίωτος. Καμιά αίσθηση της ανάσας, του χρόνου, της σιωπής, της αναμονής. Ένας άχαρος χορός ξεκούρδιστων χεριών χωρίς αίσθηση του χώρου, του βήματος. Μια περιδίνιση ασυντόνιστη στον χωροχρόνο.

Προκάτ μικροσκηνές που θα παιχτούν ο κόσμος να χαλάσει, ανεξαρτήτως αν όσα προηγηθούν τις ακυρώνουν ή τις υπονομεύουν. Προβλέψιμα μονόπρακτα που καταρρέουν αν αλλάξει θέση μια καρέκλα ή βήξει απρόβλεπτα ο συμπρωταγωνιστής.

Ρηχές εξυπνάδες, φτηνά λογοπαίγνια, καταφυγή σε σκιτσογράφους, κορώνες με τίτλους φυλλάδων. Βούλιαγμα στη λάσπη, σφιχταγκάλιασμα με τον δευτεραγωνιστή που καιροφυλακτεί.

«Ο στιβαρός ηγέτης της αντιπολίτευσης εφορμά στο ετοιμόρροπο κάστρο». Αυτός είναι με μια κουβέντα ο ρόλος. Ρόλος που, αναγκαστικά, δοκιμάζεται σε συνθήκες ανοιχτής πολιτικής αντιπαράθεσης. Ρόλος που ξερνάει τον κακό ρήτορα, τον μικρομέγαλο αρχηγίσκο, τον κληρονόμο του δαχτυλιδιού που δεν πήρε τίποτα από τις δεξιότητες του πατέρα βασιλιά. Ρόλος που μπορεί οριακά να αντέξει σε συνθήκες εργαστηρίου, στην πρόβα, στο στούντιο του φιλικού καναλιού. Δεν αντέχει στον ανοιχτό αέρα, στην αρένα, στη σκηνή.

Εκεί που πραγματικά συμπονώ τον κακό ηθοποιό που του έλαχε κόντρα ρόλος, είναι όταν αγχώνεται. Όταν το καταλαβαίνει κι ο ίδιος. Όταν νιώθει ότι πρέπει να προσφέρει λίγη ένταση στους φουκαράδες τους βουλευτές από κάτω. Όταν διαβάζει στα μάτια τους την υπομονή να εξαντλείται, όταν ακούει τον ψίθυρο «δεν μπορεί, δεν το ‘χει». Όταν το νιώθει κι ο ίδιος ότι ο ρόλος δεν έχει λόγια, δεν έχει αφήγημα. Τότε ξαφνικά, απρόκλητα, ανεβάζει τον τόνο αδέξια, στριγκά, σαν το κωμικό κι αδέξιο άλμπατρος του ποιητή. Σα να ικετεύει το χειροκρότημα της ανάγκης.

Όλοι τον κατηγορούν, εγώ τον συμπονώ. Εκεί που ωρύεται, εκεί που ψευδολογεί. Εκεί που κάνει δήθεν χιούμορ και δε γελά κανείς. Εκεί που λέει κάτι σοβαρό και σείεται η αίθουσα. Είναι η στιγμή που θα τον συνοδεύει για πάντα. Ο ομιλητής που εγκαλεί το κοινό, αφελής και ανεπίγνωστος: «Τι γελάτε κύριοι;»

Κακό πράγμα ο κόντρα ρόλος.

Έρχονται 5 δημοσκοπήσεις - Σε όλες κλείνει η ψαλίδα

Πέντε νέες δημοσκοπήσεις αναμένεται να έρθουν μέχρι την ερχόμενη εβδομάδα που ολοκληρώνεται η προεκλογική περίοδος εν όψει των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου. Συγκεκριμένα οι τρεις θα βγουν το Σαββατοκύριακο στις Κυριακάτικες εφημερίδες (συμπεριλαμβανομένων και των φύλλων του Σαββάτου), ενώ οι άλλες δυο, χρονικά τοποθετούνται στα μέσα της ερχόμενης εβδομάδας και θα βγουν από τηλεοπτικούς σταθμούς.

Κοινός παρονομαστής όλων ειναι το κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, με τη μικρότερη διαφορά να κυμαίνεται στις 4 μονάδες και τη μεγαλύτερη πέριξ των 10 μονάδων. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές όλες δίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ με διπλό μπροστά, δηλαδή μεταξύ 20% εως 23% και τη ΝΔ από 27% εως 34%.   

http://www.enimerosi24.gr/

Μειωμένες από σήμερα οι χρεώσεις για κλήσεις εντός Ε.Ε.

Νέες μειωμένες χρεώσεις ισχύουν από σήμερα για διεθνείς κλήσεις και διεθνή sms, που πραγματοποιούνται από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο, εντός της Ε.Ε.

Σύμφωνα με ενημέρωση της ΕΕΤΤ προς τους καταναλωτές, οι νέες μειωμένες χρεώσεις ισχύουν για διεθνείς κλήσεις και διεθνή sms που πραγματοποιούνται από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.) προς άλλη χώρα της Ε.Ε., καθώς επίσης προς τη Νορβηγία, το Λιχτενστάιν και την Ισλανδία.

Ειδικότερα, οι καταναλωτές εντός της Ε.Ε. θα πληρώνουν για κάθε κλήση από και προς σταθερό ή κινητό έως 0,19 ευρώ/λεπτό προ ΦΠΑ και για κάθε SMS έως 0,06 ευρώ/sms προ ΦΠΑ.

Σημειώνεται ότι η νέα αυτή ρύθμιση αφορά τους οικιακούς καταναλωτές που είναι κάτοχοι συμβολαίου και καρτοκινητής και δεν ισχύει για εταιρικούς πελάτες (επαγγελματίες και επιχειρήσεις).

«Η ΕΕΤΤ ελέγχει τη συμμόρφωση των τηλεπικοινωνιακών παρόχων στους νέους κανόνες και παρακολουθεί τις εξελίξεις στην αγορά των διεθνών κλήσεων εντός Ε.Ε., σε συνεργασία με το Σώμα Ευρωπαίων Ρυθμιστών Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών (BEREC) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή», επισημαίνεται στην ανακοίνωση της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.

Ηδη στη χώρα μας η απόφαση αυτή αρχίζει να υλοποιείται. Η Wind ανακοίνωσε ότι για τους πελάτες καρτοκινητής τηλεφωνίας και συμβολαίου κινητής για ιδιώτες «η χρέωση για κλήσεις προς διεθνή κινητά και σταθερά χωρών Ευρωπαϊκής Ενωσης μειώνεται από €0,9073/λεπτό σε €0,2356/λεπτό, με χρέωση ανά λεπτό. Η χρέωση», συνεχίζει η σχετική ανακοίνωση, «για αποστολή μηνυμάτων προς διεθνή κινητά χωρών Ευρωπαϊκής Ενωσης μειώνεται από €0,2108 σε €0,0744 ανά sms». Επίσης, η εταιρεία γνωστοποιεί στους πελάτες σταθερής ότι «για ιδιώτες συνδρομητές συμβολαίου σταθερής, η χρέωση για κλήσεις προς διεθνή κινητά και σταθερά χωρών Ευρωπαϊκής Ενωσης μειώνεται από €0,6640 - €1,8000/λεπτό σε €0,2474/λεπτό, με χρέωση ανά λεπτό». Οι χρεώσεις περιλαμβάνουν και τους φόρους.

Πηγή

Θηριώδη ψέματα

Γράφει ο Δημήτρης Νανούρης

Σίγησε επί μεγάλο διάστημα η επιστολογράφος μας. Εχει σοβαρούς λόγους να οικουρεί. Ο δημόσιος βίος, τον οποίο αρέσκεται συνήθως να σχολιάζει, βαδίζει από το κακό στο χειρότερο. Οι μονομάχοι, αφού προηγουμένως οδήγησαν στον όλεθρο την κοινωνία, κονταροχτυπιούνται πάνω απ’ την τριπλή κάλπη, κραυγάζοντας «ή θα μας τελειώσουν ή θα τους τελειώσουμε». Θάνατος. Εκείνη καταπιάνεται με τη ζωή, απολαμβάνοντας μωρουδιακά χαμόγελα. Επιστρέφει, ωστόσο, με καίριους στίχους την κατάλληλη στιγμή. Το ’χει χούι, βλέπεις.

Παθούσα και μαθούσα η Μαρία Λιώτη, διότι –καλά καταλάβατε– περί της Λιώτη πρόκειται, γνωρίζει τη χρησιμότητα των άνω άκρων και πασχίζει να διατηρηθούν αλώβητα στα σώματα των συμπολιτών της, οίτινες καταπίνουν αμάσητες τις υποσχέσεις των πολιτικών μας ταγών, ουδέποτε γεύονται παρά ταύτα τους λαγούς με πετραχήλια στιφάδο που περιμένουν στο πιάτο τους και, αφού μουντζώσουν εναλλάξ τους εαυτούς τους και τους ηγέτες τους, προσπαθούν να κόψουν το χέρι που ψήφισε τον κάθε κάλπη στην κάλπη από τον ώμο, τον αγκώνα ή έστω τον καρπό. Οι ρίμες της θα μπορούσαν να εκληφθούν και ως προεκλογικό σποτ με συμβουλές προς ναυτιλλομένους για να μη γίνουν ναυαγοί. Ιδού:

Οδηγίες προς ψηφοφόρο Ηγγικεν ψηφοφόρε μου των εκλογών η ώρα/ και στόχος υποψήφιων εσύ θα είσαι τώρα./ Πύρινους λόγους θα εκφωνούν σηκώνοντας τα χέρια/ και θα σου τάζουν φουκαρά τον ουρανό μ’ αστέρια.// Οι τόνοι θ’ ανεβαίνουνε, θ’ ανάβουνε τα αίματα/ και θα σε βομβαρδίζουνε με θηριώδη ψέματα./ Δέκατη τρίτη σύνταξη εμείς θα απονείμουμε,/ μερίσματα, επιδόματα, σ’ όλους θα διανείμουμε.// Στο θέμα των συντάξεων λύση θα βρούμε δόκιμον/ μειώνοντας σημαντικά του βίου το προσδόκιμον./ Με νόμο θα επιβάλουμε στους γέροντες λιτότητα/ για να οδεύσουν σύντομα προς την αιωνιότητα.// Θα δώσουμ’ αναδρομικά σ’ όλους αγάλια αγάλια/ προμηθευτείτε τάχιστα ευρύχωρα τσουβάλια./ Μισθός υποκατώτατος θα γίνει ευθύς κατώτατος/ και εις μέλλον λίαν μακρινό θα καταστεί ανώτατος.//

Της ανεργίας το θεριό εμείς θα το πατάξουμε/ επάνοδο απ’ την ξενιτιά των νέων θα διατάξουμε»./ Οι υποσχέσεις με το «θα» αυτιά λαού χαϊδεύουν/ και τα κουκιά οι ρήτορες με μέθοδο ανιχνεύουν.// Απ’ όσα ακούσεις φίλε μου τίποτα μην πιστέψεις/ γιατί μετά τις εκλογές στα ίδια θα επιστρέψεις./ Αυτοί που μπαίνουν στη Βουλή και γίνονται ηγούμενοι/ χωρίς ντροπή κραυγάζουνε πως φταίν’ οι προηγούμενοι.// Από τις υποσχέσεις τους καμιά δεν θα τηρήσουν,/ τα βάρη που σου φόρτωσαν θα τα διατηρήσουν./ Θα ισχυριστούν πως αδειανά βρήκανε τα ταμεία/ και για να σώσεις θα κληθείς χώρα κι οικονομία.// Και όταν με την ψήφο σου πάρουν την εξουσία/ αίφνης θα πάθουν όλοι τους ανίατη αμνησία./ Τα αίτια της κρίσεως σε σένα θ’ αποδώσουν/ κι αυτοί στον Πρόεδρο θα παν τον όρκο τους να δώσουν.// Διά ταύτα ψηφοφόρε μου που εκτιμήσεως χαίρεις,/ ποιους θα ψηφίσεις πρόσεχε μη γίνεις κοψοχέρης.   

Περίσσευμα και έλλειψη

Γράφει η Άννα Δαμιανίδη

Ενας λόγος που μου αρέσουν τα ταξίδια, ένα παράπλευρο κέρδος, είναι που σε αναγκάζουν να βολευτείς για λίγες μέρες με όσα πράγματα χωράει ένα μικρό βαλιτσάκι, η αποσκευή καμπίνας η λεγόμενη. Καμιά φορά αποδεικνύεται ότι ακόμα κι εκεί μέσα βάζεις πράγματα παραπάνω από όσα χρειάζεσαι και τα κουβαλάς χωρίς λόγο πάνω από τους αιθέρες σ' άλλη γη, σ' άλλα μέρη.

Γενικά, μέχρι να εφευρεθούν τα ξενοδοχεία που θα σε προμηθεύουν με ρούχα μαζί με οδοντόβουρτσες, έχεις την ευκαιρία να ανακαλύψεις τις χαρές της λιτότητας και της ελευθερίας, δύο σε ένα, ετοιμάζοντας τα λίγα ρούχα που θέλει ένα ταξίδι και ανακαλύπτοντας στη διάρκειά του ότι φτάνουν και περισσεύουν, ενώ νόμιζες ότι θα σου έλειπαν.

Κι αν έχω ζηλέψει κάτι από τη ζωή των νοικοκυριών σε ξένα μέρη, είναι οι συνήθειες να ξεφορτώνονται τα πράγματά τους και να ξαλαφρώνουν το σπίτι τους με απλές διαδικασίες, ξεπούλημα στην αυλή το λένε ή κάπως έτσι. Θα ευγνωμονούσα τον πρωτοπόρο μιας τέτοιας πρακτικής και στα δικά μας κατάφορτα μέρη, αν και φοβάμαι πως θα τον βρίσκαμε πολύ εκσυγχρονιστή και δεν θα μακροημέρευε. Ακόμα νομίζω βασανιζόμαστε από τις μνήμες της στέρησης και δεν έχουμε ωριμάσει τόσο ώστε να κατανοήσουμε την ανάγκη επιλογής κι απαλλαγής.

Με πιάνει απελπισία όταν ακούω ειδήσεις για δίωξη ηλικιωμένων που πουλούν οτιδήποτε σε λαϊκές αγορές. Οι γριές ξέρουν τι δεν χρειάζονται και τι μπορούν να διαθέσουν, θα έπρεπε η παρουσία τους να τιμάται και να μελετάται, όχι να διώκονται και να καταπιέζονται. Με τέτοιες συλλήψεις αποδεικνύεται αυτό που σας έλεγα, ότι δεν υπάρχουν θεσμοί, συνήθειες, χώροι και τρόποι να απαλλασσόμαστε από το περιττό με τρόπο κόσμιο και χρήσιμο, να ανακυκλώνουμε τα αντικείμενα που εξεπλήρωσαν την αποστολή τους κοντά μας και απεγνωσμένα ζητούν να ξαναγίνουν λειτουργικά κάπου αλλού.

Ευτυχώς, κάποια κουτιά του Δήμου εμφανίστηκαν στις γειτονιές για μεταχειρισμένα ρούχα, και στο περιθώριο της συλλεκτικής ζωής μας κάποιοι ιδιοκτήτες τρίκυκλων μαζεύουν τα ατάκτως ερριμμένα αντικείμενα από τους δρόμους. Η τσαπατσουλιά των σκουπιδιών οφείλεται εν μέρει στην υποτίμηση της διαδικασίας επιλογής, δεν μας αρέσει να ξεφορτωνόμαστε, το κάνουμε βιαστικά και θυμωμένα. Μόνο στα ταξίδια το ζούμε όλο αυτό με τη χαρά που του αξίζει.

Διαθέσεις που αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Ετσι είμαστε οι άνθρωποι: καθένας και η διάθεσή του, στιγμιαία, μεταβατική ή μόνιμη. Λέμε για κάποιον ότι είναι κινούμενη άμμος (μεταβάλλει διάθεση διαρκώς) ή οφα (όπου φυσάει ο άνεμος· καιροσκόπος). Για κάποιον άλλον ότι αλλάζει διαθέσεις όπως πουκάμισα (αν έχει πολλά πουκάμισα στην ντουλάπα βέβαια). Ή ότι είναι (μόνιμη διάθεση αυτά, χαρακτηριστικά αναγνώρισης), κεφάτος, καλόκαρδος, ήρεμος, νευρικός, γκρινιάρης ή μουρτζούφλης.

Υπήρξε και Βυζαντινός αυτοκράτορας Μούρτζουφλος. Αλέξιος Ε΄ Δούκας ή Μούρτζουφλος (από τα πυκνά, σμιχτά του φρύδια που τον έκαναν να δείχνει συνοφρυωμένος· μουρτζούφλης). Ο τελευταίος πριν από την άλωση των Λατίνων το 1204 (από χρωστούμενα και αυτή): Χρωστούσαν οι Βυζαντινοί στους Φράγκους. Κάψανε οι πιστωτές την Πόλη· κυριολεκτικά: πυρπόλησαν μεγάλο μέρος της. Εξόρισαν κατοίκους. Τύφλωσαν και στραγγάλισαν τον Μούρτζουφλο.

Συνειρμικά πάει το σημερινό χρονογράφημα. Πρώτο ας πούμε επιστροφής από εξοχή. Αφησες αηδόνια, καρδερίνες και πλατάνια. Κι έπεσες πάνω σε, χαιρέτα μου τον πλάτανο, πρωτοσέλιδα με δηλώσεις, προεκλογικές, του Μητσοτάκη (από το ’81 που κάνεις χρονογράφημα, τότε στην «Ελευθεροτυπία», έχεις μπροστά σου κάποιον ή κάποια Μητσοτάκη, έστω διαφορετικού, εκ γάμου, επωνύμου). Απορείς, ποιος εκλογέας αποφασίζει με βάση δηλώσεις αρχηγών και ποιοι πολιτικοί δεσμεύτηκαν ποτέ από προεκλογικές δηλώσεις.

Τέλος πάντων, επιστρέφεις στα εντός και επί τα αυτά. Κουρασμένος από ταξίδι επιστροφής εφτά ωρών, με κάποιες –όχι πολλές, αλλά κάποιες– αποσκευές. Μένεις στον πέμπτο. Και πέφτεις σε χαλασμένο ασανσέρ. Διάθεση να σε στείλει. Να μην έχεις και κάποιον να βρίσεις. Συμβαίνει να χαλάνε τα ασανσέρ. Φτάνεις στο όροφο κάθιδρος. Μπαίνεις. Κοντοστέκεσαι να πάρεις ανάσα. Βγαίνεις στη βεράντα. Πάγια συνήθεια: πρώτο μέλημα, πώς πάει η φυτεία! Και βλέπεις ανθισμένη, φλεγόμενη, την αμαρυλλίδα. Αλλάζουν οι διαθέσεις. Δεν θέλει και πολύ!    

Νέα σοκαριστική δήλωση Μητσοτάκη για τη Δημόσια Υγεία (video)

Δεν θα είχα καμία αντίρρηση να δοκιμάσουμε σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας να διοικηθεί σε σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα», δήλωσε ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του Σκάι, υποστηρίζοντας πως οι ιδιώτες γνωρίζουν καλύτερα την εξίσωση κόστους – οφέλους. «Το δημόσιο δεν είναι κατ' ανάγκην κρατικό. Εμένα με ενδιαφέρει η υγεία να είναι δημόσια», τόνισε.

Ο πρόεδρος της ΝΔ ανέφερε ακόμη πως δημόσιοι υπάλληλοι, εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, θα μπορούν να εργάζονται στην ιδιωτική εταιρεία, η οποία θα παρέχει τις υπηρεσίες της στο Δημόσιο και θα δίνει στους εργαζόμενους μπόνους αν είναι ικανοποιημένοι με την απόδοσή τους. Ως παράδειγμα έφερε ένα ακτινοδιαγνωστικό κέντρο. «Το κράτος δεν θα αγοράζει πλέον τον αξονικό τομογράφο αλλά υπηρεσίες». «Είναι κάτι που γίνεται στη Γαλλία, στη Σουηδία, τη Μεγάλη Βρετανία και αλλού στον κόσμο», είπε, όμως αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια με όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό που πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ είναι πως οι δημόσιοι υπάλληλοι θα εργάζονται στο ιδιωτικό κέντρο. Δηλαδή το κράτος θα κάνει μια σύμβαση με ένα ιδιωτικό κέντρο για ιατρικές εξετάσεις και θα στέλνει να δουλεύουν εκεί οι δημόσιοι υπάλληλοι. Άρα οι ιδιώτες θα προσφέρουν μόνο τα μηχανήματα και τον χώρο.

Μιλώντας για τις ευρωεκλογές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε πως «ο κ. Τσίπρας ξέρει πολύ καλά ότι θα χάσει αυτές τις εκλογές και αντιλαμβάνεται ότι οι Έλληνες πολίτες προσέρχονται στην κάλπη για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια. Θα είναι μία αποδοκιμασία συνολικά για την κυβέρνηση και μια ψήφος επιβράβευσης για την ΝΔ». Ζητώντας καθαρή νίκη της ΝΔ και ερωτηθείς για τη διαφορά που θα προσδιορίζει την «καθαρή νίκη», αν για παράδειγμα θα είναι οι επτά μονάδες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε: «δεν το κρύβω εγώ θέλω μία καθαρή νίκη της ΝΔ. Και ποιος τον καθόρισε αυτόν τον αριθμό; Θα σας έλεγα ότι στις τελευταίες προηγούμενες αναμετρήσεις για τις ευρωεκλογές ήταν 3,5 μονάδες. Εγώ θέλω μία καθαρή νίκη ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία πολιτική αλλαγή». «Είναι η πρώτη φορά που οι πολίτες θα έχουν την δυνατότητα να στείλουν ένα μήνυμα αποδοκιμασίας της κυβέρνησης», δήλωσε και πρόσθεσε αναφερόμενος στον Αλέξη Τσίπρα: «του επιφυλάσσω ένα καλό δώρο το βράδυ των εκλογών. Θα ήθελα να τον στείλω πραγματικά σε μία μόνιμη ξεκούραση».

Μαξίμου: Ο κ. Μητσοτάκης ομολόγησε πως θέλει την κατάργηση της δημόσιας Υγείας

«Ο κ. Μητσοτάκης ομολόγησε πως θέλει την κατάργηση της δημόσιας Υγείας» επισημαίνει σε σχόλιό του το Μέγαρο Μαξίμου σχετικά με όσα είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται: «Μετά την πρόταση για περικοπή του δώρου Χριστουγέννων, μετά το επταήμερο εργασίας και τον εργασιακό Μεσαίωνα, μετά το μπάχαλο στη ΝΔ για το εάν εγγυάται ή όχι τη μόνιμη 13η σύνταξη που φέρνει η κυβέρνηση για 2,5 εκατ.  συνταξιούχους, θεωρήσαμε ότι η ΝΔ το τερμάτισε. Πέσαμε όμως έξω. Ο κ. Μητσοτάκης, ξεπερνώντας για ακόμη μία φορά τον εαυτό του ομολόγησε χωρίς περιστροφές πως θέλει την κατάργηση της δημόσιας Υγείας.

Δεν δεσμεύθηκε απλώς για την παραχώρηση δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιωτικές εταιρίες! Έφτασε στο σημείο να πει πως οι δημόσιοι υπάλληλοι θα εργάζονται για υπηρεσίες που θα παρέχονται από ιδιωτικές εταιρίες, προκειμένου να μην έχουν κόστος. Δεν γνωρίζουμε εάν ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται σε κρίση ειλικρίνειας, σε νεοφιλελεύθερο αμόκ ή σε εντεταλμένη υπηρεσία συμφερόντων. Μάλλον είναι και τα τρία μαζί...».   

Πηγή

Τέθηκε σε λειτουργία η εφαρμογή του ΥΠΕΣ "Μάθε πού ψηφίζεις"

Μέσα από την ηλεκτρονική εφαρμογή του ΥΠΕΣ "Πού ψηφίζω", μπορείτε να μάθετε με ένα κλικ το μέρος που ψηφίζετε στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου 2019.

Σε λειτουργία τέθηκε η εφαρμογή του Υπουργείου Εσωτερικών "Μάθε πού ψηφίζεις", μέσω της οποίας οι πολίτες μπορούν να δουν σε ποια περιοχή ψηφίζουν στις Ευρωεκλογές 2019, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στις 26 Μαΐου, χρησιμοποιώντας τα προσωπικά τους στοιχεία.

Οι ενδιαφερόμενοι εισάγουν στην πλατφόρμα τα στοιχεία τους (Ειδικός Εκλογικός Αριθμός, επώνυμο, όνομα, όνομα πατέρα, όνομα μητέρας και ημερομηνία γέννησης). Έπειτα, η εφαρμογή εμφανίζει σε ποιο εκλογικό διαμέρισμα ψηφίζουν στις επερχόμενες εκλογές.

Η ηλεκτρονική πλατφόρμα για τους Έλληνες πολίτες είναι διαθέσιμη εδώ.

Επίσης, στην ίδια πλατφόρμα μπορούν να πληροφορηθούν πού θα ψηφίσουν και οι Ευρωπαίοι πολίτες, συμπληρώνοντας τα στοιχεία τους (επώνυμο, όνομα, έτος γέννησης ή μόνο το πεδίο του Ειδικού Εκλογικού Αριθμού).

Η ηλεκτρονική πλατφόρμα για τους Ευρωπαίους πολίτες είναι διαθέσιμη εδώ.

Τι πρέπει να γνωρίζετε

Ποια είναι η ηλικία ψήφου;

Στην Ελλάδα, δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι όσοι συμπληρώνουν το 17ο έτος της ηλικίας τους κατά το έτος των εκλογών. Άρα για τις Ευρωπαϊκές Εκλογές του 2019, μπορούν να ψηφίσουν όσοι έχουν γεννηθεί μέχρι τις 31/12/2002.

Πού μπορώ να ψηφίσω;

Οι εκλογείς στην Ελλάδα ψηφίζουν σε συγκεκριμένο εκλογικό κέντρο με βάση τη διεύθυνση κατοικίας τους.

Ποια είναι η ημερομηνία των εκλογών;

Οι εκλογές στην Ελλάδα θα διεξαχθούν στις 26 Μαΐου 2019, από τις 07:00 το πρωί ως τις 19:00 το απόγευμα.

Πόσα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκλέγονται στην Ελλάδα;

Οι εκλογείς θα εκλέξουν 21 ευρωβουλευτές, το 2019, όπως και στις εκλογές του 2014.

Ποια έγγραφα πρέπει να φέρω στο εκλογικό τμήμα;

Πρέπει να φέρετε την αστυνομική σας ταυτότητα ή διαβατήριο για τον απαραίτητο έλεγχο. Άλλα δημόσια έγγραφα μπορούν να γίνουν δεκτά υπό προϋποθέσεις.

Μπορώ να ψηφίσω ταχυδρομικώς;

Όχι, στην Ελλάδα δεν είναι δυνατή η επιστολική ψήφος.

Μπορώ να ψηφίσω στην Ελλάδα αν είμαι από άλλη χώρα της ΕΕ;

Ναι, μπορούν να ψηφίσουν όλοι οι πολίτες της Ένωσης που διαμένουν στην Ελλάδα και συμπληρώνουν το 17ο έτος ηλικίας κατά το έτος της εκλογής. Είναι όμως απαραίτητο να είχαν εγγραφεί ως τις 28 Φεβρουαρίου 2019 στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους δήμου του ελληνικού κράτους.

Ποιες είναι οι εκλογικές περιφέρειες;

Στην Ελλάδα, για την εκλογή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Ελληνική Επικράτεια αποτελεί μία ενιαία εκλογική περιφέρεια. Τα πολιτικά κόμματα προτείνουν λοιπόν ενιαία ψηφοδέλτια ανά την επικράτεια.

Πώς θα εκλεγούν τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα;

Σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ, όλες οι χώρες πρέπει να χρησιμοποιούν εκλογικά συστήματα που να εξασφαλίζουν αναλογική εκπροσώπηση, πράγμα που σημαίνει ότι ο αριθμός των εκλεγμένων μελών από κάθε κόμμα εξαρτάται από το ποσοστό των ψήφων που έλαβε το κόμμα.

Στην Ελλάδα εφαρμόζεται η ψήφος με σταυρό προτίμησης, η οποία δίνει στους ψηφοφόρους την δυνατότητα να πριμοδοτήσουν συγκεκριμένους υποψήφιους. Στα ψηφοδέλτια των κομμάτων ή συνδυασμών μπορούν να τεθούν μέχρι και τέσσερις (4) σταυροί προτίμησης. Οι υποψήφιοι που λαμβάνουν τους περισσότερους σταυρούς προτίμησης εκλέγονται, εφόσον βέβαια το κόμμα τους έχει εξασφαλίσει έδρα.  

Πηγή

Και όποιος καταλάβει, κατάλαβε…

Άλλο υπουργός και άλλο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και υποψήφιος πρωθυπουργός...

Του Γιώργου  Καρελιά

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μια ειδική «ευαισθησία» σε θέματα εργασιακών σχέσεων. Κάτι θέλει να πει, αλλά το λέει μισό. Και μετά, αφού ξεσπάει ο σχετικός σάλος, έρχονται οι σύμβουλοι επικοινωνίας του και τον «διορθώνουν».

Δεν συνέβαινε πάντα έτσι. Για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια, όταν ήταν υπουργός Δημόσιας Διοίκησης στην κυβέρνηση Σαμαρά, δεν δίστασε να δηλώσει ότι έπρεπε να γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο, ώστε η κυβέρνηση να κερδίσει κάπου αλλού στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα. https://www.youtube.com/watch?v=LMRNoRFklNE

Τότε ήταν μόνο υπουργός, την ευθύνη για τις απολύσεις ανελάμβανε συνολικά η κυβέρνηση και ο ίδιος διαμόρφωνε προφίλ «εξυγιαντή» του Δημοσίου. Ετσι πίστευε.

Άλλο υπουργός και άλλο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και υποψήφιος πρωθυπουργός. Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης περιβάλλεται από στρατιά συμβούλων, με πρώτους αυτούς της επικοινωνίας. Οι σύμβουλοι, όμως, δεν είναι δυνατόν να τα προλαβαίνουν όλα. Κάτι θα ξεφύγει, ιδίως όταν ο κ. Μητσοτάκης θέλει να (αυτο)προβάλλεται ως ο πολιτικός που προωθεί «νέες» και «καινοτόμες» ιδέες σήμερα, τις οποίες, προφανώς, σχεδιάζει να εφαρμόσει αύριο, αν του δοθεί η ευκαιρία.

Παράδειγμα πρώτο: πέρσι τέτοια εποχή είχε χαρακτηρίσει «ξεπερασμένο» το «κλασικό» οκτάωρο. https://www.youtube.com/watch?v=qd_0PFQRGZ0

Ο σάλος που ξεσηκώθηκε υποχρέωσε τη ΝΔ να δώσει εξηγήσεις. Εκτοτε ο κ. Μητσοτάκης χαρακτηρίζει «σαχλαμάρες» όσα του αποδίδουν, δηλαδή την εικαζόμενη πρόθεσή του να επιχειρήσει να καταργήσει αυτό που θεωρεί «ξεπερασμένο».

Παράδειγμα δεύτερο: δεν έχει ακόμα κοπάσει ο θόρυβος από αυτό που είπε ο κ. Μητσοτάκης, στην διακαναλική συνέντευξη της Κυριακής, για μετάβαση από το πενθήμερο στο εφταήμερο. Ιδού το σχετικό απόσπασμα από την ιστοσελίδα της ΝΔ:

«Και ναι, και η ίδια η φύση της εργασίας αλλάζει στη σημερινή οικονομία, πρέπει να το λάβουμε και αυτό υπόψη μας. Θυμάμαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να με κατηγορεί ότι εγώ είμαι κατά του οκταώρου και διάφορες άλλες σαχλαμάρες. Το μόνο το οποίο κάνω είναι να αναγνωρίζω ότι στο νέο κόσμο που έρχεται οι άνθρωποι θα δουλεύουν με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι δούλευαν μέχρι σήμερα. Και ότι το Κράτος πρέπει να έρθει να εξασφαλίσει εργασιακά δικαιώματα για ανθρώπους που έχουν άλλες συνήθειες. Και ότι ναι, μερικές φορές το να δώσουμε σε μια γυναίκα τη δυνατότητα να δουλεύει από το σπίτι της, είναι καλό, δεν είναι κακό -μπορεί να πηγαίνει κόντρα στην παραδοσιακή εργασία 8 ώρες, 5 μέρες την εβδομάδα- αλλά είναι καλό. Όπως και όταν μία επιχείρηση -αναφέρω συγκεκριμένα παραδείγματα- συμφωνεί με τους εργαζόμενους, συμφωνεί με επιχειρησιακή σύμβαση να πάει από πενθήμερο σε επταήμερο με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων και με πολύ καλύτερες απολαβές απ’ ό,τι θα είχαν οι εργαζόμενοι πριν, και με αυξημένα δικαιώματα, και συμφωνούν τα δύο μέρη. Δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να αναγνωρίζουμε ότι είμαστε σε έναν κόσμο που αλλάζει. Και πρέπει οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις να προσαρμοστούν -και το Κράτος βέβαια- σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα. Τώρα, κάποιοι που τα βλέπουν αυτά και κυνηγούν σκιές, είναι άνθρωποι -λυπάμαι που θα το πω έτσι ωμά- που δεν έχουν ιδέα, που δεν καταλαβαίνουν τίποτα για τον κόσμο ο οποίος ξημερώνει μπροστά μας και εξακολουθούν να νομίζουν ότι μπορούμε να γυρίσουμε στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’80. Αυτή η Ελλάδα τελείωσε. Η Ελλάδα του 2021 η οποία ξημερώνει μπροστά μας, είναι μια άλλη Ελλάδα και οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι τα ισχυρίζονται αυτά, φοβάμαι ότι δεν έχουν το βασικό πλαίσιο κατανόησης να αντιληφθούν πού πηγαίνει ο σύγχρονος κόσμος».

Μετά το νέο σάλο που προκλήθηκε, η ΝΔ έδωσε εξηγήσεις και κατάγγειλε το Μέγαρο Μαξίμου για διασπορά ψευδών ειδήσεων σε σχέση με την ομιλία του. Η εξήγηση είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν εννοούσε εφταήμερη εργασία, αλλά εφταήμερη λειτουργία των επιχειρήσεων, κατά το παράδειγμα της ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ. Επικαλέστηκε, μάλιστα, το γεγονός ότι αυτό συνέβη με άδεια που έδωσε το υπουργείο Εργασίας(το σημερινό, του ΣΥΡΙΖΑ).

Σε κάθε περίπτωση, δημιουργούνται δύο εύλογες απορίες:

Η πρώτη: Επιχειρήσεις που λειτουργούν εφτά ημέρες υπάρχουν και σήμερα, υπήρχαν ανέκαθεν. Επομένως, ποιο ήταν το νόημα της αναφοράς του αρχηγού της ΝΔ; Ποιο νέο στοιχείο εισέφερε, τι το «μεταρρυθμιστικό» είπε, αν εννοούσε μόνο την ισχύουσα εφταήμερη λειτουργία των επιχειρήσεων και όχι(και) την εφταήμερη εργασία;

Η δεύτερη: Ο ισχυρισμός ότι αναφερόταν στην εταιρεία ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ δεν είναι πειστικός. Δηλαδή, ο κ. Μητσοτάκης έκανε όλη αυτήν την αναφορά μόνο και μόνο για να… επαινέσει μια απόφαση της σημερινής κυβέρνησης και της κυρίας Αχτσιόγλου; ‘Η μήπως ήθελε να πει αυτό που έχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, δηλαδή την καθολική ισχύ πλέον των επιχειρησιακών συμβάσεων, μέσω των οποίων θα ξεπεραστεί το («ξεπερασμένο», κατ’ αυτόν) οκτάωρο και θα έρθει το εφταήμερο;

Επιπροσθέτως, μια ακόμα αναφορά του προϊδεάζει για το πώς εννοεί τη μετάβαση στη νέα εργασιακή εποχή: «Κάποιοι-είπε- νομίζουν ότι μπορούμε να γυρίσουμε στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’80. Όμως, αυτή η Ελλάδα τελείωσε».

Φυσικά, ουδείς πιστεύει ότι μπορούμε να γυρίσουμε στο ’80. Πόσω μάλλον εκείνες οι κατηγορίες των ανθρώπων που τα τελευταία δέκα χρόνια της κρίσης είδαν τα εισοδήματά τους να εξαερώνονται και τα εργασιακά τους δικαιώματα να διαλύονται. Όμως, η δεκαετία του ’80, στην οποία τόσο απαξιωτικά αναφέρθηκε ο κ. Μητσοτάκης, μπορεί να είχε πολλά στραβά και ανάποδα, αλλά είχε και συλλογικές συμβάσεις και σταθερή εργασία και οκτάωρο και ανερχόμενες αμοιβές. Οσα , δηλαδή, ονειρεύεται κάθε κανονικός εργαζόμενος.

Οι πολιτικοί δεν είναι σχολιαστές και αναλυτές, για να περιγράφουν αυτό που ισχύει. Ο κ. Μητσοτάκης είναι εν δυνάμει πρωθυπουργός. Ο ψηφοφόρος-εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος- γνωρίζει από πρώτο χέρι αυτό που ζει. Δεν του χρειάζεται ακόμα μια «ανάλυση». Περιμένει(και) από τον κ. Μητσοτάκη να του πει:

.Πώς τα τρίωρα και τα τετράωρα των 300 και 400 ευρώ θα γίνουν κανονικό οκτάωρο με κανονική αμοιβή. Και ο κ. Μητσοτάκης τούς λέει για εφταήμερο.

.Πώς η, έστω κουτσουρεμένη, 13 σύνταξη, που δίνει η σημερινή κυβέρνηση, μπορεί να γίνει κανονική. Και ο κ. Μητσοτάκης δεν δεσμεύεται κάν ότι θα την δώσει και η δική του κυβέρνηση, αν σχηματίσει, αφού την χαρακτηρίζει «ξεδιάντροπο προεκλογικό επίδομα». Το οποίο, παρόλα αυτά, θα ψηφίσει.

Ο κ. Μητσοτάκης καταγγέλλει τον κ. Τσίπρα ότι ψεύδεται εφτά ημέρες την εβδομάδα. Αλλά και ο ίδιος λέει, ανά εβδομάδα, μισές αλήθειες. Σε αυτό θυμίζει τη ρήση της Μάργκαρετ Θάτσερ: «Δεν πρέπει να λες ψέματα. Όμως, κάπου-κάπου πρέπει να είσαι διφορούμενος». Και όποιος καταλάβει, κατάλαβε…

Με τις πλάτες των ηγετών της ΕΕ η άνοδος της ακροδεξιάς και του φασισμού

Όλο και πιο φανερά, οι κεφαλαιοκράτες και το πολιτικό τους προσωπικό, ζεσταίνουν στον κόρφο τους- όπως γινόταν και πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο- το «αυγό του φιδιού»

γράφει ο Λάμπρος Τόκας

Πριν 74 χρόνια, τελείωνε επίσημα ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, με τη συντριβή των δυνάμεων του φασιστικού ιμπεριαλιστικού «Άξονα» (Γερμανίας, Ιαπωνίας, Ιταλίας και των συμμάχων τους) που αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα στον πιο καταστροφικό- μέχρι τότε- πόλεμο.

Η  9η Μάη 1945, που έληξε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, έχει καταγραφεί στην ιστορία- και στη συνείδηση των λαών- ως Ημέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης. Στις 2.194 μέρες που κράτησε Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (ξεκίνησε το 1939 και έληξε στις 9 Μάη 1945), έχασαν τη ζωή τουλάχιστον 50 εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους περίπου 20 εκατομμύρια ήταν πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης. Περιγράφοντας την καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού στην συντριβή του ναζισμού – φασισμού, ο Έρνεστ Χεμινγουέι αναφέρει: “Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό, τι μπορεί ποτέ να πληρώσει”.

Αν και πέρασαν 74 χρόνια από τότε, ο επικίνδυνος για την ανθρωπότητα εφιάλτης του φασισμού επιστρέφει δριμύτερος τόσο στην Ευρώπη και τις άλλες 4 Ηπείρους όσο και στην Ελλάδα. Σήμερα, 74 χρόνια μετά την ήττα των δυνάμεων της χιτλερικής Γερμανίας, είμαστε μάρτυρες μιας σημαντικής ανόδου ακροδεξιών (φασιστικών και ναζιστικών) κομμάτων σε όλες σχεδόν της χώρες της Ευρώπης– και όχι μόνο- με ορισμένα από αυτά τα κόμματα να βρίσκονται στην εξουσία ή στα πρόθυρα της κυβερνητικής εξουσίας (Γαλλία κλπ). Αδιάψευστος μάρτυρας και το γεγονός ότι 21 ακροδεξιά κόμματα εκπροσωπούνται σήμερα σε κοινοβούλια χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ενώ σε 6 από αυτές (Αυστρία, Ιταλία, Φινλανδία, Σλοβακία, Λετονία, Βουλγαρία) είναι, ήδη, κυβερνητικοί εταίροι.

Οι εξελίξεις αυτές θέτουν επί τάπητος το ερώτημα: Τι φταίει, για την αξιοσημείωτη άνοδο που καταγράφουν τα τελευταία χρόνια τα φασιστικά/ ναζιστικά  κόμματα; Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα,, ας θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα, σχετικά  με το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τι συνέβη πριν και μετά τη λήξη του μετά τη συντριβή του φασισμού. Η ιστορία διδάσκει πως αυτό το «τέρας» του φασισμού- που «ανθίζει» σε περιόδους κρίσεις-  αξιοποιείται από τους κεφαλαιοκράτες και το πολιτικό τους προσωπικό για το ξαναμοίρασμα του κόσμου και των αγορών με τοπικούς πολέμους, οι οποίοι κάποτε μετατρέπονται σε παγκόσμιους.  Σ’ αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά εθνικοσοσιαλιστικά (φασιστικά και ναζιστικά κόμματα) της Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας, γιγαντώθηκαν μετά την μεγάλη κρίση του 1929 και οι ηγέτες τους- Χίτλερ, Μουσολίνη και Φράγκο- αναρριχήθηκαν σύντομα στην κυβερνητική  εξουσία, με την ανοχή- αν όχι τη  στήριξη- των υπόλοιπων αστικών κομμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν την 1η Σεπτέμβρη 1939, όταν γερμανικός στρατός εισέβαλε στην Πολωνία, δίνοντας το σύνθημα για να ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη, οι φασίστες και οι ναζί είχαν δείξει τις προθέσεις τους. Θυμίζουμε, ενδεικτικά: 1) Εισβολή της φασιστικής Ιταλίας στη Αιθιοπία (1935). 2) Υπογραφή του Συμφώνου συνεργασίας της ναζιστικής Γερμανίας- με τη φασιστική Ιταλία («ΑΞΟΝΑΣ» 1936»).  3) Συνεργασία Γερμανίας- Ιαπωνίας (Σύμφωνο «Αντι-Κομιντέρν», 1936) που στρεφόταν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. 4) Εισβολή (7 Ιουλίου 1937) της Ιαπωνίας στην Κίνα, που ήταν και η έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμο στον Ειρηνικό.  5) Ενσωμάτωση (3/1938) της Αυστρίας στη Γερμανία.  6) Οι 4 μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία) αναγκάζουν τη Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας να εκχωρήσει στη ναζιστική Γερμανία (Σύμφωνο Μονάχου, 1938) – τη Σουδητία, συμπεριλαμβανομένων νευραλγικών αμυντικών στρατιωτικών θέσεων της Τσεχοσλοβακίας.  7) Το Μάρτη του 39 ακολούθησε η κατάληψη των υπόλοιπων εδαφών της Τσεχοσλοβακίας από τους Γερμανούς και η ίδρυση του Προτεκτοράτου της Βοημίας και Μοραβίας. 8) Τον  ίδιο μήνα η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία εγγυώνται  την ακεραιότητα των συνόρων της Πολωνίας. 9) Η  φασιστική Ιταλία εισβάλλει (4/1939) στην Αλβανία και την προσαρτά. 10) η ναζιστική Γερμανία και η Σοβιετική Ένωση υπογράφουν (8/1939) σύμφωνο μη επίθεσης. Με το σύμφωνο αυτό ακυρώνονταν τα σχέδια της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, που ήθελαν να πετύχουν τη διάλυση του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους με την στρατιωτική επίθεση και εισβολή της χιτλερικής Γερμανίας.

Μετά από όλες αυτές τις εξελίξεις, οι ηγέτες της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας διαπίστωσαν ότι η ανοχή τους τροφοδοτεί τις επεκτατικές τάσεις του Χίτλερ. Έτσι, όταν είδαν τα στρατεύματα της Βέρμαχτ να εισβάλλουν στην Πολωνία- και όχι στη Σοβιετική Ένωση, όπως επιθυμούσαν- οι ηγέτες της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας, αποφάσισαν (3 Σεπτέμβρη 1939) να κηρύξουν τον πόλεμο στη Γερμανία. Αυτή τη φορά αναγκάστηκαν να τιμήσουν την υπογραφή τους για εγγύηση στα πολωνικά σύνορα, καθώς κατάλαβαν ότι σύντομα ο Χίτλερ θα σύντομα θα στρεφόταν και εναντίον τους, όπως και έγινε.

Ιδού ποιοι ζέσταναν το «αυγό του φιδιού»

Η κερδοσκοπική ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου που προκάλεσε τη γενική κρίση του καπιταλισμού (1929- 1933) σε συνδυασμό με την ανοχή (αν όχι στήριξη) που έδειξαν οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία κλπ) στην άνοδο των εθνικιστικών (φασιστικών και ναζιστικών κομμάτων), ήταν οι παράγοντες που οδήγησαν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενός πολέμου που είχε σαν αποτέλεσμα, πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι να χάσουν τη ζωής τους στα πεδία των μαχών και πολλές δεκάδες εκατομμύρια δημοκρατών πολιτών σε διάφορες χώρες του κόσμου να μείνουν σακάτηδες, να υποστούν  βασανιστήρια και φυλακίσεις ή να ζήσουν τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης,  επειδή αγωνίστηκαν με το όπλο στο χέρι ενάντια στο τέρας του ναζισμού/φασισμού. Αυτό ήταν το τίμημα της που πλήρωσαν οι λαοί, εξ’ αιτίας εκείνων που υποτίμησαν τον κίνδυνο να ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος από τις ιμπεριαλιστικές διαθέσεις του Χίτλερ, ελπίζοντας ότι τα στρατεύματα της Γερμανίας και του «ΑΞΟΝΑ» θα στρεφόταν ενάντια στον «κοινό εχθρό», που ήταν η «κομμουνιστική» Σοβιετική Ένωση.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια- ιδιαίτερα μετά την αντεπανάσταση και τις ανατροπές στη Σοβιετική Ένωσης και τις άλλες χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού- κάποιοι προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία. Έτσι, καθώς πληθαίνουν τα σημάδια της επερχόμενης νέας γενικής κρίσης του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, οι κεφαλαιοκράτες και το πολιτικό τους προσωπικό (δηλαδή οι κυβερνήτες και ηγέτες των αστικών κομμάτων σ’ Ανατολή και Δύση), επανέφεραν στο προσκήνιο την αντιδραστική θεωρία των «δυο άκρων». Με τη στάση τους αυτή, προσπαθούν να απενοχοποιήσουν τις ευθύνες τους (και του φασισμού/ ναζισμού) για τις καταστροφές που προκάλεσε στην ανθρωπότητας ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ανάμεσα σ’ αυτούς, είναι και η ΕΕ, η οποία- προκαλώντας τη μνήμη εκατοντάδων εκατομμυρίων θυμάτων του φασισμού- αποφάσισε να μετονομάσει την  9η Μάη 1945 από «Ημέρα Αντιφασιστικής Νίκης» σε … Ημέρα της Ευρώπης»!

Με τούτη την παραχάραξη και αυθαιρεσία, που ξεκίνησε το έτος 1985, οι ηγέτες της ΕΈ- και όχι μόνο- προσπαθούν να πετύχουν μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Από τη μια  να σβήσουν από τη μνήμη το συμβολισμό της 9ης Μάη ως μέρας αντίστασης και πάλης των λαών κατά του φασισμού/ναζισμού και από την άλλη να ταυτίσουν το φασισμό με τον κομμουνισμό! Στην ίδια κατεύθυνση (ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό), κινείται και το «Μνημόνιο για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων». Πρόκειται για το γνωστό και ως «Αντικομουνιστικό Μνημόνιο» του έτους 2006, με το οποίο η ηγεσία της ΕΕ όρισε την 23η Αυγούστου (μέρα που υπεγράφη το Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ) ως «Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα θύματα του Ναζισμού και του Σταλινισμού»!

Όσο κι’ αν οι συνθήκες σήμερα είναι διαφορετικές, αυτά που διαδραματίζονται τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, θυμίζουν αρκετά την περίοδο μετά την μεγάλη οικονομική κρίση του 1929 (που «άνθισαν» τα εθνικιστικά (φασιστικά/ ναζιστικά) κόμματα και ως κόμματα εξουσίας οδήγησαν την ανθρωπότητα στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν είναι τυχαίο, ότι μετά την αντεπανάσταση που εκδηλώθηκε το 1989 στη Σοβιετική Ένωσης και στις υπόλοιπες χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, ο εθνικισμός και τα φασιστικά κόμματα, άρχισαν να παρουσιάζουν ανοδική και- σε ορισμένες χώρες- επικίνδυνη άνοδο. Στα επόμενα χρόνια, που άρχισαν να πληθαίνουν τα αδιέξοδα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού (ιδιαίτερα μετά την κρίση στις ΗΠΑ, που στη συνέχεια αγκάλιασε και τις χώρες της ΕΕ κλπ), ακολούθησαν- με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας- μια σειρά τοπικοί πόλεμοι (Αφγανιστάν, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία κλπ) καθώς και μέτρα που οδηγούσαν στην κατάργηση ελευθεριών και τον βίαιο περιορισμό δημοκρατικών κατακτήσεων και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Στα πλαίσια αυτά, η ηγεσία της ΕΕ, επιτρέπει- αν δεν επικροτεί- τις προσπάθειες πολιτικού αφανισμού των κομμουνιστικών κομμάτων και οργανώσεων, που επιδίδονται οι κυβερνήσεις των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Δεν είναι τυχαία, η αντιδημοκρατική και φασιστική πρόκληση, που εκδηλώνεται τα τελευταία χρόνια στις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες της Βαλτικής μετά την ένταξή τους στην ΕΕ, όπου ο φασισμός εξισώνεται με τον κομμουνισμό με τις ευλογίες των κυβερνήσεων! Αποτελεί επίσης σήμα κινδύνου για τον μεγάλο κατήφορο που έχει πάρει η ηγεσία της ΕΕ, με την ανοχή της οποίας έχουν τεθεί και παραμένουν εκτός νόμου (απαγορευμένα) τα Κομμουνιστικά Κόμματα Εσθονίας- Λετονίας και Λιθουανίας, Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών διακηρύσσουν ότι ο σοσιαλισμός ήταν “Σοβιετική κατοχή” (!) και διεξάγεται ένας ανελέητος αγώνας εναντίον ηρώων του αντιφασιστικού αγώνα και πρώην στελεχών κομμουνιστικών κομμάτων. Για παράδειγμα, το Κοινοβούλιο της Λετονίας, αναγνώρισε την 16η Μαρτίου, που είχε επιτεθεί η «Λεγεώνα των Ες- Ες» στο Σοβιετικό στρατό, ως «Μέρα Μνήμης των Λετονών Πολεμιστών». Επίσης, με άλλη απόφαση δόθηκαν συντάξεις στους φασίστες, στήθηκε μνημείο για τους συνεργάτες των ναζί και καταργήθηκαν όσες διευκολύνσεις είχαν από τη σοβιετικής περίοδο οι αντιφασίστες βετεράνοι .

Στην ίδια κατεύθυνση, κινείται και η τελευταία Διακήρυξη των ηγετών της ΕΕ, που υπογράφτηκε την περασμένη εβδομάδα στη Ρουμανία, ανήμερα της Μεγάλης  Αντιφασιστικής Νίκης των λαών. Εκφράζοντας τα αντικομουνιστικά  αισθήματα οι ηγέτες των 27 χωρών μελών της ΕΕ (αριστεροί, δεξιοί, σοσιαλδημοκράτες, κεντρώοι  κλπ), που έβαλαν την υπογραφή τους σ’ αυτήν την κατάπτυστη Διακήρυξη (μεταξύ αυτών και ο «αριστερός» πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας), αναφέρουν μεταξύ άλλων: «Τριάντα χρόνια πριν, εκατομμύρια άνθρωποι πολέμησαν για την ελευθερία τους και για την ενότητα και γκρέμισαν το Σιδηρούν Παραπέτασμα»!

Με τις παραπάνω ενέργειες και άλλα μέτρα που περιορίζουν και καταστρατηγούν ελευθερίες, δημοκρατικά δικαιώματα και άλλες κατακτήσεις των ανθρώπων του μόχθου και της δουλειάς,  οι ηγέτες ΟΛΩΝ των κυβερνήσεων της ΕΕ, προσπαθούν να αποσιωπήσουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για το μοίρασμα των αγορών και με κύριο στόχο ενάντια στην ΕΣΣΔ. Στην προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας συμμετέχουν όλες οι κυβερνήσεις των χωρών- μελών της ΕΕ, μεταξύ αυτών και η «αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, όπως και ΟΛΟΙ μαζί, αριστεροί, δεξιοί, σοσιαλδημοκράτες, κεντροαριστεροί, κεντροδεξιοί κλπ:

συγχέουν σκόπιμα και ανιστόρητα την επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης με την “Ημέρα της Ευρώπης”

προσπαθούν να πείσουν τους λαούς πως είναι, τάχα, «μονόδρομος» η παραμονής της Ελλάδας στη λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ

«βαφτίζουν» το πισωγύρισμα που οδήγησε τους λαούς του κόσμου η αντεπανάσταση του 1989 στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες ως … αγώνα «για την ελευθερία τους και για την ενότητα και γκρέμισαν το Σιδηρούν Παραπέτασμα!

υπονομεύουν συστηματικά και συνειδητά την παγκόσμια ειρήνη, μετατρέποντας τις χώρες τους σε ορμητήριο των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟικό για τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους, κάτι που κάνει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εισπράττοντας- όλο και πιο συχνά- δημόσια τα εύσημα από τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα.

Συνοψίζοντας, θα λέγαμε:

Πρώτον, ο φασισμός, ως «παιδί» του καπιταλιστικού συστήματος, σε όποια έκδοση και μορφή αν εμφανίζεται, ήταν είναι και θα είναι ο θανάσιμος εχθρός της ειρήνης και της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής, γιατί είναι η μήτρα που γεννά τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Δεύτερον, μέχρι τις μέρες μας, υπάρχουν κάποιοι (κεφαλαιοκράτες- κόμματα και πολιτικές) που ζεσταίνουν στον κόρφο τους,  όπως γινόταν και πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το «αυγό του φιδιού».

Τρίτον, επειδή η ανθρωπότητα πλήρωσε πολύ ακριβά την ανοχή (αν όχι τη στήριξη και τον συμβιβασμό με τους κάθε είδους εθνικιστές), υπογραμμίζουμε την ανάγκη επαγρύπνησης και αντίστασης των λαών στους φασίστες και νεοναζί, θυμίζοντας τους στίχους από το ποίημα του Γερμανού πάστορα Μάρτιν Νιμέλερ (1) που λέει:

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τσιγγάνος.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα, Δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει

(…)

Γιά σένα που νομίζεις…

Οτι η ζωή σου δεν επηρεάζεται από εκείνη του διπλανού σου..»

(1) Ο Μάρτιν Νιμέλερ, που το 1924 ήταν ψηφοφόρος των ναζιστών, τελικά οδηγήθηκε και φυλακίστηκε από τα ναζιστικό καθεστώς σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του

Ορθιος ο Μητσοτάκης, το ανακάλυψε ο Μπάμπης του ΣΚΑΪ

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Σε μια σημαντική πολιτική παρατήρηση προχώρησε ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ Μπάμπης Παπαδημητρίου κατά τη χθεσινή διακαναλική συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Διακαναλική που έδειχναν σχεδόν όλα τα κανάλια στην αρχή αλλά στη συνέχεια την έκαναν ένα-ένα με ελαφριά πηδηματάκια γιατί έβλεπαν τους τηλεθεατές να φεύγουν τρέχοντας. Διακαναλική που στο τέλος δεν την έδειχνε σχεδόν κανένα κανάλι, μιλάμε για τεράστια επιτυχία (για τα κανάλια που ξαναγύρισαν, ανακουφισμένα, στο πρόγραμμά τους μετά από αυτό το κακό που τα ηύρε κυριακάτικα).

Την πιο σπουδαία πολιτική ανάλυση λοιπόν την έκανε ο Μπάμπης Παπαδημητρίου. Με μια φράση τα είπε όλα μια και είναι ο μοναδικός που το επισήμανε. Ηταν μια «λεπτομέρεια ίσως αλλά χαρακτηριστική και αξιοσημείωτη», όπως έγραψε.

Δείτε τη λεπτομέρεια αυτή, εδώ παρακάτω. Είναι πιο σημαντική ακόμα και από την οχταήμερη, συγγνώμη την επταήμερη, εργασία ήθελα να πω...

Αν ισχύει πάντως αυτό που γράφει το Newpost, ότι «ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είναι ήδη άτυπος σύμβουλος του προέδρου της Ν.Δ., Κυριάκου Μητσοτάκη», τότε πρέπει να του δώσουμε διπλά συγχαρητήρια: 1ον) επειδή έβαλε τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας να στέκεται όρθιος και, 2ον), επειδή μετά του απέδωσε τα εύσημα δημοσίως για την... όρθια στάση του.

Αλήθεια, όμως, ως τι σχολιάζει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου πλέον στον ΣΚΑΪ, ως δημοσιογράφος ή ως σύμβουλος; Για να ξέρουμε, μην κοροϊδεύει και τους τηλεθεατές μαζί με εμάς...