Κουστούμι και γραβάτα πια -Ο ναζισμός βγάζει τα στρατιωτικά-

Γράφει ο Περικλής Κοροβέσης

Οι πρόσφατες ευρωεκλογές ανέδειξαν μία επικίνδυνη απειλή για τη δημοκρατική προοπτική της Ευρώπης. Ο νεοφασισμός πια αποτελεί μια εδραιωμένη πραγματικότητα. Το γεγονός πως οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι εκτόξευσαν τα ποσοστά τους είναι μεν θετικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει φραγμό στον νεοφασισμό, που κερδίζει συνεχώς έδαφος (σε μερικές χώρες πρώτη δύναμη -Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία, Πολωνία) σε βάρος των ισχυρότερων ευρωπαϊκών ομάδων, του ΕΛΚ και του S&D, που αποδυναμώθηκαν και μαζί τους το καθιερωμένο μοντέλο πολιτικής που κυριάρχησε στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο όρος νεοφασισμός που χρησιμοποιώ συλλήβδην για τους ευρωσκεπτικιστές, τους ακροδεξιούς ή για καθαρά νεοναζιστικές ομάδες είναι υπό συζήτηση. Ο Εντσο Τραβέρσο προτείνει τον όρο μεταφασισμός για να τονίσει τη μεταβατική φύση ενός εν εξελίξει φαινομένου και να δείξει τη συνέχεια και την κληρονομιά του κλασικού φασισμού του Μεσοπολέμου, που είχε μια περιχαρακωμένη και απόλυτη ιδεολογία, όσο και τη ρήξη με μια ασαφή ιδεολογία που συνδυάζει λαϊκισμό και ξενοφοβία.

Μιλώντας με αυστηρούς κοινωνικο-πολιτικούς όρους ο φασισμός ήταν φαινόμενο που παρουσιάστηκε άπαξ στην Ιστορία. Και ήταν αυτός που εμφανίστηκε στην Ιταλία του Μουσολίνι. Οι συγγενικοί ολοκληρωτικοί πολιτικοί οργανισμοί που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου, αλλά και στη μακρινή Ιαπωνία (Σαλαζάρ, Φράνκο, Χίτλερ, Χιροχίτο, ακόμα και ο δικός μας Μεταξάς) είχαν διαφορές μεταξύ τους. Ο Μεταξάς δεν ήταν αντισημίτης.

Ο Μουσολίνι είχε στο κόμμα του Εβραίους σε στελεχικά πόστα (μέχρι το 1939 που εκδιώχθηκαν ύστερα από τελεσίγραφο του Χίτλερ). Και ο Χιροχίτο της Ιαπωνίας δεν άλλαξε το αυτοκρατορικό του καθεστώς. Αλλά η γλώσσα, ως αυτόνομος και παντοδύναμος οργανισμός, δεν ενδιαφέρεται για τους κοινωνικο-πολιτικούς όρους και δίνει τον δικό της ορισμό, που έστω και λάθος επιβάλλεται σαν σωστός. Και ο όρος φασισμός έχει επικρατήσει για όλα αυτά τα φαινόμενα.

Εντούτοις πρέπει να δούμε μερικά χαρακτηριστικά για να αποδώσουμε αυτόν τον όρο. Δεν είναι αυθαίρετος, έχει ορισμένα -συγκεκριμένα- χαρακτηριστικά. Πρώτο και καθοριστικό, η ανωτερότητα της φυλής. Ρατσισμός, όπως μιλάμε για τις ράτσες των σκυλιών, καθαρόαιμα και ημίαιμα.

Ιδεολογία βαθιά ριζωμένη από την εποχή της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης που είχε εντάξει τους μη λευκούς στην κατηγορία του ζώου. Δεύτερο, ο αντισημιτισμός. Οι Εβραίοι δεν είναι φυλή. Είναι θρησκεία. Είναι εξίσου πολίτες μιας χώρας, όπως και υπόλοιποι που έχουν άλλη θρησκεία. Και η κυριαρχούσα χριστιανική μονοθεϊστική θρησκεία δεν ανεχόταν μιαν άλλη ανταγωνιστική θρησκεία -στην αρχή τις μπέρδευαν.

Η χριστιανική εξουσία ταυτισμένη με το κράτος, όπως εξάλλου κάθε εξουσία, έχει ανάγκη από αποκλεισμούς. Και ο αντισημιτισμός έδωσε την πατέντα. Σήμερα τη θέση των Εβραίων -ο αντισημιτισμός έχει σχετικά ξεθωριάσει- έχει πάρει η ισλαμοφοβία. Τρίτο στοιχείο είναι ο εθνοκεντρισμός. Υπεροχή της δικής μας κοινότητας βάσει πολιτισμικών παραδόσεων, επιτευγμάτων ή οικονομικής ανάπτυξης.

Να θυμηθούμε εδώ τους «γυφτοσκοπιανούς». Τέταρτο στοιχείο, ο θρησκειοκεντρισμός. Αποκλειστικό κοπιράιτ της θρησκευτικής αλήθειας, μοναδικοί διαχειριστές της και υποστήριξή της με όλα τα μέσα. Ακόμα και με όπλα και σφαγές (φονταμενταλισμός). Πέμπτο στοιχείο η ξενοφοβία.

Ο,τι έχουμε εμείς είναι ιερό και οποιαδήποτε πρόσμειξη από έναν άλλον πολιτισμό απειλεί την εθνική μας ταυτότητα (εκτός βέβαια αν είναι καταναλωτικά είδη. Κανείς ξενόφοβος δεν αρνήθηκε μια Μερσεντές ή κάποιο γνήσιο ιταλικό κοστούμι). Εκτο η πρόταξη των γηγενών. Δεν μπορούν οι μετανάστες να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Ελληνες. Πρώτα οι Ελληνες, κατά τη Χρυσή Αυγή και πολλούς άλλους. Τέλος, η ετεροφοβία. Ο,τι ξεφεύγει από το κυρίαρχο ρεύμα, σε όλα τα επίπεδα, απόψεις, τρόπο ζωής, σεξουαλικές προτιμήσεις, στο πυρ το εξώτερον.

Αυτές οι αντιλήψεις, που είναι διάχυτες σε όλες τις λευκές χριστιανικές χώρες της Ευρώπης, θεωρούνται φυσιολογικές και κανονικές και μπορούν να τις υποστηρίζουν, αν όχι όλες μαζί, κάποιες επιμέρους, άνθρωποι που είναι οπαδοί ή μέλη οποιουδήποτε κόμματος, ακόμα και αριστεροί. (Π.χ. ΚΚΕ για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τα ναρκωτικά, ή προσωπικότητες της Αριστεράς όπως Γλέζος, Θεοδωράκης, Μελίνα για το λεγόμενο «μακεδονικό ζήτημα»). Και επί του ιδίου θέματος, ακόμα και έντυπα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, π.χ. «Δρόμος», που κατά τα άλλα έχει κάτι να πει για την ανασυγκρότηση της ανύπαρκτης πια Αριστεράς στον υπαρκτό κόσμο των αριστερών προσφύγων.

Ο νεοφασισμός, σε αντιδιαστολή με τους κλασικούς φασίστες, δεν χρησιμοποιεί ανοιχτά βία, όπως π.χ. η Χρυσή Αυγή ή άλλες αδελφές οργανώσεις στην Ευρώπη. Συχνά παίρνει αποστάσεις ή ακόμα καταδικάζει «ιστορικά» επιτεύγματα του φασισμού όπως το Ολοκαύτωμα, ενώ οι παραδοσιακοί ομογάλακτοι το αρνούνται.

Κύριο όπλο είναι τα ΜΜΕ που του δίνουν απλόχερα δημοσιότητα, ιδίως τα τηλεοπτικά, όπου οι εκπρόσωποί του γίνονται «εκλεκτοί προσκεκλημένοι» στα πάνελ των διαφόρων «συζητήσεων-θέαμα». Και αυτό στο οποίο αποσκοπούν είναι η κατάκτηση της πλειοψηφίας και της εξουσίας. Φορούν τον μανδύα της νομιμότητας και απαιτούν και διεκδικούν ισότιμη θέση με τα άλλα κόμματα. Και το έχουν καταφέρει σε μια κοινωνία, όχι μόνο εδώ, που αδιαφορεί και με αυτό τροφοδοτεί τον νεοφασισμό.  

Εκείνος του «όλα ή τίποτα», δε μπορεί να συμβιβαστεί.

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα

Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι εκεί έξω. Διαφορετικοί. Ανέμελοι. Ονειροπόλοι και μη συγκαταβατικοί με τη μάζα. Αυτοί που δε μένουν στο λίγο, που δε το επιθυμούν, δε το λαχταρούν και κυνηγούν το πολύ, το ιδανικό γι αυτούς και το αλλιώτικο για κάποιους άλλους. Εκείνοι που έχουν για καραμέλα τους το «όλα ή τίποτα». Αυτοί που φτάνουν στην άκρη του γκρεμού και ξαναρχίζουν τη ζωή τους από εκεί που την είχαν αφήσει. Εκείνοι οι άνθρωποι που δε μπαίνουν σε καλούπια, που δε συμβιβάζονται, που ο,τι ποθούν, το διεκδικούν. Ο,τι θέλουν, το κάνουν δικό τους και ο,τι δε χωρά στη ζωή τους, το παραμερίζουν συνεχίζοντας παρακάτω.

Αυτοί που δε γνωρίζουν τη λέξη «μέση», αλλά διαλέγουν πάντα την αρχή και το τέλος. Δεν μένουν στα μέτρια και τα χλιαρά, αλλά προσπαθούν για το κάτι παραπάνω. Δε παραμονεύουν στη γωνία, για κάθε λάθος που θα δουν, αλλά το προσπερνούν, αποφεύγοντας να ρίξουν πέτρες σε κάθε σκυλί που θα συναντήσουν στο δρόμο τους, φτάνοντας πάντα εκεί που είχαν σκοπό να καταλήξουν. Είναι εκείνοι, που ζουν τη ζωή τους στο έπακρο. Δε φοβούνται να μη χάσουν, μη πονέσουν και εκτεθούν. Μη λυπηθούν και χαθούν, απλά προχωρούν χωρίς να κοιτάξουν πίσω τους, ούτε στιγμή.

Στο λεξιλόγιό τους, το « δεν» είναι έκφραση προς αποφυγή, όπως το « μήπως» και το « αν». Υποστηρίζουν τη γνώμη τους, αν τη θεωρούν σωστή μέχρι το τέλος, χωρίς σκαμπανεβάσματα και υπεκφυγές. Φωνάζουν γι αυτό που επιθυμούν και η λαχτάρα τους να το κατακτήσουν γίνεται η δύναμη για να το πετύχουν. Προτιμούν το « κάτι» από το «καθόλου». Δεν υποχωρούν. Είναι απόλυτοι και δε στέκονται ποτέ στη μέση της διαδρομής, αλλά καταλήγουν στο τέρμα, με ότι και αν έχουν μαζέψει στη κύκλο της ζωής τους.

Είναι ικανοί να βρουν αυτό που ψάχνουν, ακόμα και αν γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα. Αυτοί που δε φωλιάζουν σε αγκαλιές εφήμερες για να βρουν το νταβατζή τους, αλλά περπατούν μονάχοι στη βροχή με μια ομπρέλα παραμάσχαλα. Εκείνοι που πολεμούν με αίματα στο στόμα ακόμα και αν ξέρουν ότι η μάχη τους τελείωσε. Εκείνοι. Οι άλλοι. Οι δακτυλοδεικτούμενοι για το θάρρος της γνώμης τους και το θράσος της ψυχής τους.

Τα αγριόγουρ’να

Γράφει ο Δημήτρης Νανούρης

Χάος! Αγέλες αγριόχοιρων, που πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς, βόσκουν ανενόχλητες απ’ άκρου εις άκρον της αγνής ελληνικής υπαίθρου, ρημάζοντας κυριολεκτικά τη γεωργική παραγωγή. Η ανυπολόγιστη καταστροφή που προξενούν στις καλλιέργειες μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη ζημιά που επιφέρουν στους αγρότες οι μεσάζοντες των προϊόντων τους και ένεκα τούτου οι χοίροι αποκτούν βαθμιαία συνήθειες μπουρζουά. Αλλοτε παίρνουν τον αέρα τους στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, κάποτε κόβουν βόλτες στον Διόνυσο Αττικής και συχνά-πυκνά απολαμβάνουν το υγιεινό κλίμα και τη χλιδή της Εκάλης.

Ουδόλως τυχαία ο Τζορτζ Οργουελ, απ’ όλα τα ζώα της αλληγορικής του «Φάρμας», επέλεξε τα γουρούνια προκειμένου να περιγράψει τη γραφειοκρατική άρχουσα τάξη, η οποία αναδύθηκε στη Σοβιετκή Ενωση κατά την περίοδο του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς. Με αυθάδεια και απληστία αστού, οι σταλινικοί του ζωικού βασιλείου πραγματοποιούν νυχτερινές επιδρομές στους αγρούς, σπέρνοντας στο πέρασμά τους τον όλεθρο.

Ιχνηλατώντας πριν από κάμποσα χρόνια τα βήματα του Αρη στη Ρούμελη, συναπαντηθήκαμε λίγο έξω από την Παύλιανη Φωκίδας με παρήλικο άνδρα που ολοφυρόταν στην ξερολιθιά μικρού χωραφιού. Επρόκειτο για χερσάδα ελάχιστων εκατοντάδων τετραγωνικών, σκαρφαλωμένη στην πλαγιά του βουνού. Ο,τι και να φύτευε εκεί, επαρκούσε μετά βίας να θρέψει τον ίδιο και τη γριά του για κάνα δίμηνο και να στείλει γλίσχρο πεσκέσι στα εγγόνια του, αφού προηγουμένως πότιζε τον άγονο τόπο με ποτάμια ιδρώτα.

Ρωτήσαμε, συναισθανόμενοι τον καημό του, τι του συνέβη. «Ηρθα να μάσω τ’ς πατάτες της χρουνιάς» αποκρίθηκε περίλυπος, «αλλά πρόκαμε και τ’ς τρύγησε ψες βράδ’ τ’ αγριόγουρ’νο». Τα χώματα έδειχναν φρεσκοτσαπισμένα με σχολαστικότητα, λες και τα ’χε οργώσει τρακτέρ. Και τα γεώμηλα, που είχαν κάνει φτερά, αναπαύονταν μέχρι ενός, έπειτα από χαμηλή πτήση, στην κοιλιά του απρόσκλητου εκσκαφέα. Αν ένα και μόνο αγριόγουρ’νο μπορεί να προκαλέσει τέτοια λεηλασία, φανταστείτε ποιας έκτασης αφανισμό δημιουργούν τα πεινασμένα λεφούσια τους.

Οργιώδη ενεργητικότητα αναπτύσσουν, η οποία ενίοτε τα οδηγεί σε εθνικές και επαρχιακές οδούς. Εφορμούν ξαφνικά στην άσφαλτο, αιφνιδιάζοντας τους ανύποπτους σοφέρ που εξαιτίας τους πέφτουν απρόσμενα θύματα τροχαίου. Οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Η πληθυσμιακή τους έκρηξη οφείλεται, λένε, στη στρεβλή εφαρμογή προγράμματος βιολογικής κτηνοτροφίας. Αμόλησαν χωρίς επιτήρηση ήμερα γουρούνια στη φύση οι χοιροβοσκοί, διασταυρώθηκαν με άγρια και το νέο υβρίδιο δίνει ώς και δεκαοχτώ μικρά σε καθεμιά απ’ τις δύο ετήσιες γέννες του. Μάστιγα κανονική.

Ιδιότυπη κατάσταση. Παρόμοιες μεταλλάξεις απαντούν και στην πολιτική. Οι εκκολαπτόμενοι εθνοσωτήρες εμφανίζονται στην κονίστρα ως ανιδιοτελείς εξυγιαντές, παιδιά του λαού που τάχα θα τον υπηρετήσουν πιστά, και μόλις θρονιαστούν στη Βουλή, το μόνο που θυμούνται είναι τα προνόμια. Γλείφουν εκεί που έφτυναν και γίνονται απεχθέστεροι απ’ τους διεφθαρμένους τους αντιπάλους. Πολλαπλασιάζονται δε ταχύτατα, καθώς μοστράρονται με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη, επιμένει το ρητό.

Αναβιώνει η εποχή των “δικών μας παιδιών”: Μετακλητός στο γραφείο του Κώστα Αχ.Καραμανλή ο γιος του Ντογιάκου

Συνεχίζονται οι προσλήψεις μετακλητών υπαλλήλων στα γραφεία των υπουργών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πριν λίγες μέρες τοποθετήθηκε στο γραφείο του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Αχ. Καραμανλή, ο γιος του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρου Ντογιάκου.

Όπως αναφέρεται στο ΦΕΚ (τεύχος ΥΟΔΔ (αρ. φύλλου 810) «με την 71008/25-09-2019 απόφαση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, προσλαμβάνεται ο δικηγόρος Ευάγγελος Ντογιάκος του Ισιδώρου, σε θέση μετακλητού συνεργάτη, στο Ιδιαίτερο Γραφείο του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Κωνσταντίνου Καραμανλή»

Η οικογένεια Ντογιάκου διαθέτει όπως φαίνεται άριστες σχέσεις με την οικογένεια Καραμανλή. Ας μην ξεχνάμε ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ήταν ο κουμπάρος της κόρης του κ. Ντογιάκου στο γάμο της με το δήμαρχο Γλυφάδας, Γιώργο Παπανικολάου.

Υπενθυμίζεται ότι ο Ισίδωρος Ντογιάκος φέρεται σύμφωνα με τις καταγγελίες που είχε κάνει το 2014 ο τότε βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης ως ο «Παναθηναϊκάκιας» σε ηχητικού που είχε κυκλοφορήσει με πρωταγωνιστή έναν άνδρα που η φωνή του έμοιαζε με αυτή του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Σύμφωνα με τις καταγγελίες Κασιδιάρη ο τότε προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών, Ισίδωρος Ντογιάκος, φέρεται να έπαιρνε εντολή από τον Σαμαρά να προφυλακίσει τους χρυσαυγίτες Γερμενή, Ηλιόπουλο και Μπούκουρα.

Πηγή

Πρόεδρος Τοπικής της ΝΔ που σχετίζεται με υπόθεση ρευματοκλοπής διορίστηκε επικεφαλής του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας

Από το ένα πόστο στο άλλο μεταβαίνουν τα «γαλάζια» στελέχη ακόμα και αν το παρελθόν τους έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα μελανό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κυρία Δέσποινα Γκικάκη η οποία από πρόεδρος της Τοπικής Οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας στη Ραφήνα είναι πλέον η νέα Διευθύνουσα Σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας.

Και θα μπορούσε η μετάβαση αυτή από τη μία θέση στην άλλη να μην ήταν και τόσο άξια σχολιασμού αν δεν είχε προκαλέσει σάλο η υπόθεση ρευματοκλοπής από την Τοπική Οργάνωση της ΝΔ στη Ραφήνα τον Μάιο του 2018, όταν δηλαδή ήταν πρόεδρος η κυρία Γκικάκη.

Το χρονικό της υπόθεσης

Συγκεκριμένα, η ΔΕΗ είχε προχωρήσει το Μάιο του 2018 στην άμεση διακοπή του ρεύματος αλλά και στην επιβολή δημοτικών προστίμων, καθώς έκρινε πως η ηλεκτροδότηση στο κτίριο όπου στεγάζεται η Τοπική Οργάνωση ΝΔ Ραφήνας είναι παράνομη. Στη σχετική ανάρτηση στη Διαύγεια, ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου είχε επιβεβαιώσει πως η ηλεκτρική παροχή διακόπηκε στις 1/2/2016 και υπάρχει σχετική καταχώρηση από το σύστημα της ΔΕΔΔΗΕ».

Με την ίδια απόφαση του δημάρχου Ραφήνας – Πικερμίου Ευάγγελου Μπουρνούς (η οποία αναρτήθηκε στη Διαύγεια), είχαν καταλογιστεί σε βάρος της Τοπικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας Ραφήνας – Πικερμίου, αναδρομικά από 1/6/2016 μέχρι 31/5/2018, οφειλές για Δημοτικά Τέλη Καθαριότητας – Φωτισμού, Δημοτικός Φόρος και πρόστιμα.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου αποκάλυψαν πως «η παροχή που ηλεκτροδοτεί το ακίνητο του 1ου ορόφου στη γωνία των οδών Βασ. Γεωργίου και Εθνικής Αντιστάσεως είναι κομμένη από 16/2/2016 και υπάρχει σχετική καταχώρηση από το σύστημα της ΔΕΔΔΗΕ, ενώ έχει ήδη κινηθεί η διαδικασία καταβολής οφειλόμενων Δημοτικών Τελών.

Και συνεχίζουν: «Δεν πρόκειται να υπάρξει καμία συγκάλυψη ενώ οι υπηρεσίες του Δήμου, μετά από καταγγελία έτερου ιδιοκτήτη με τα αρχικά Α. Π., διενέργησαν την Πέμπτη και την Παρασκευή, αυτοψία για καταγγελία πολεοδομικών παραβάσεων στο κτίριο, που δεν είχαν σχέση με τον ενοικιαζόμενο χώρο για πολιτικά γραφεία.

Ας μην προσπαθούν κάποιοι να εμπλέκουν το Δήμο σε πιθανές έκνομες ενέργειες με ιδιοτελή χαρακτηριστικά. Επίσης διερευνάται ο τρόπος υδροδότησης, αφού στο αρχείο της υπηρεσίας δεν υπάρχει εγγραφή λογαριασμών επ’ονόματι του πολιτικού φορέα που χρησιμοποιεί το χώρο, ούτε κανενός άλλου».

Μετά την σχετική αποκάλυψη η κυρία Δέσποινα Γκικάκη, επιχείρησε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, χωρίς ωστόσο να μιλήσει για την… ταμπακιέρα. Ουσιαστικά η κυρία Γκικάκη τότε είχε επιβεβαιώσει ότι υπήρχε εκκρεμότητα συνολικού ποσού περίπου 650 ευρώ, μαζί με τα δημοτικά τέλη, τα οποία και κατεβλήθησαν όπως είπε ωστόσο, απέφυγε επιμελώς να δώσει απαντήσεις για τον τρόπο που επί δύο χρόνια ηλεκτροδοτούνταν τα γραφεία της Τοπικής μέχρι 18 Μαΐου του 2018, αναφέροντας ότι ουδέποτε έλαβε ειδοποίηση για οποιαδήποτε καταβολή ποσού για ηλεκτρικό ρεύμα για το γραφείο.

Πηγή 

Το ΣτΕ λέει «όχι» στα αναδρομικά των συνταξιούχων

Αντισυνταγματικές κρίθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) οι περικοπές σε επικουρικές συντάξεις και ο τρόπος υπολογισμού εισφορών για αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, απόφαση της οποίας η ισχύς αρχίζει από σήμερα. Πρόκειται για μια απόφαση που δικαιώνει μεν τους συνταξιούχους, βάζει όμως παράλληλα φρένο στις διεκδικήσεις αναδρομικών.

Το ΣτΕ έκρινε συνταγματικό τον ΕΦΚΑ και τη υπαγωγή σε αυτόν του συνόλου των ασφαλισμένων, εργαζομένων και συνταξιούχων. Συνταγματική έκρινε το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας και τη διάταξη που ορίζει ως βάση για τον επανυπολογισμό των συντάξεων την 31η Δεκεμβρίου του 2014. Ωστόσο, η Ολομέλεια έκρινε αντισυνταγματικές άλλες βασικές διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου ( 4387 του 2016) για το ασφαλιστικό.

Αναλυτικά οι αποφάσεις του ΣτΕ:

Για τον ΕΦΚΑ

Το ΣτΕ έκρινε κατά πλειοψηφία συνταγματικό τον ενιαίο ασφαλιστικό φορέα και την υπαγωγή σε αυτόν του συνόλου των ασφαλισμένων, εργαζομένων και συνταξιούχων. Σύμφωνα με την απόφαση, η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα για όλους είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα, την αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας με το σκεπτικό ότι αντιμετωπίζουν τους ίδιους ασφαλιστικούς κινδύνους (γήρας, ασθένειες, θάνατος). Το δικαστήριο απέρριψε τις προσφυγές των δημοσίων υπαλλήλων που είχαν ζητήσει να μείνουν εκτός ΕΦΚΑ λόγω της ειδικής σχέσης που έχουν με το κράτος.

Για τον επανυπολογισμό συντάξεων

Το Δικαστήριο έκρινε συνταγματική (με οριακή πλειοψηφία 13 έναντι 12 ψήφων ) τη διάταξη που ορίζει ως βάση για τον επανυπολογισμό των συντάξεων την 31η Δεκεμβρίου του 2014. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, στον σχετικό νόμο υπάγονται όλοι και οι παλιοί και οι μελλοντικοί ασφαλισμένοι, ανεξάρτητα από το πότε ξεκίνησαν να εργάζονται. Δηλαδή δεν υπάρχουν πλέον ασφαλισμένοι πολλών ταχυτήτων. Σύμφωνα με τη λογική που οδήγησε σε αυτή την απόφαση όλοι πρέπει να επωμιστούν το βάρος για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, στο πλαίσιο της αλληλεγγύης των γενεών. H ισχυρή μειοψηφία εν προκειμένω είχε την άποψη ότι η διάταξη αυτή αποσκοπεί στην επίτευξη δημοσιονομικών στόχων.

Για κύριες και επικουρικές συντάξεις (αναλογιστικές μελέτες).

Το δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία συνταγματικές τις διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου σε ό,τι αφορά τις κύριες συντάξεις διότι είχαν αναλογιστικές μελέτες. Ειδικότερα είχε γίνει αναλογιστική μελέτη από την αρμόδια Αρχή και επίσης είχε υπάρξει και έγγραφο που πιστοποιούσε τη σοβαρότητά της από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Όμως για τις επικουρικές δεν υπήρχαν αναλογιστικές μελέτες και έτσι οι σχετικές διατάξεις κρίθηκαν αντισυνταγματικές. Kατόπιν αυτών για τις επικουρικές που κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι σχετικές διατάξεις η πολιτεία οφείλει άμεσα να νομοθετήσει εκ νέου. Αρά κρίνονται αντισυνταγματικές και ακυρώνονται οι αποφάσεις για τις επικουρικές και για παλιές και μελλοντικές.

Για υπολογισμό επικουρικών συντάξεων

Το δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία αντισυνταγματική τη διάταξη για τον υπολογισμό των επικουρικών συντάξεων. Ειδικότερα κρίθηκε αντισυνταγματική η περικοπή επικουρικών συντάξεων για μεικτές συντάξεις πάνω από 1.300 ευρώ διότι αντίκειται στην αρχή αναλογικότητας και ισότητας. Μεικτές συντάξεις σημαίνει δηλαδή κύρια σύνταξη, επικουρική, εισφορά αλληλεγγύης, προ φόρων και λοιπά. Kαι εδώ μετά την απόφαση του ΣτΕ η πολιτεία πρέπει άμεσα να νομοθετήσει.

Για αναπλήρωση συντάξεων

Τέλος, το ΣτΕ έκρινε κατά πλειοψηφία  αντισυνταγματικό το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων κυρίως για τις μεγάλες συντάξεις και τους συνταξιούχους που έχουν πολλά χρόνια εργαστεί, ειδικότερα το ανώτατο πλαφόν αναπλήρωσης 46,8% για 42 χρόνια εργασίας.    

Πηγή

Ποιος είναι πρόσφυγας, ποιος όχι

«Το ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος όχι, το λέει πάρα πολύ καθαρά η Σύμβαση της Γενεύης που έχει υπογράψει η Ελλάδα. Πρόσφυγας είναι όποιος βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του και δεν μπορεί να επιστρέψει γιατί έχει δικαιολογημένους φόβους δίωξης, για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, εθνικής καταγωγής, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα. Η εξέταση και κρίση για το αν ένας άνθρωπος είναι πρόσφυγας ή όχι, δεν μπορεί να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την χώρα καταγωγής του. Θα πρέπει να προηγείται ατομική εξέταση, ουσιαστική συνέντευξη, ώστε να μπορεί να εξηγήσει με λεπτομέρεια τους λόγους που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του». Πέραν αυτών, πρόσφυγας φυσικά είναι και αυτός που φεύγει από την χώρα του εξαιτίας εμπόλεμης κατάστασης, συγκρούσεων, συρράξεων και βίας».

Στέλλα Νάνου

Εκπρόσωπος Τύπου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα  

Ρε συ, αυτός είναι αστέρι!

Ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, στα 28 του, έχει πλέον τη γενική αποδοχή, έστω και αν κάποιοι τον θεωρούν “απειλή” για το μέλλον τους.

Γράφει ο Βασίλης Σκουρής

Ήταν μια εκδήλωση πριν το Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (!) στον Κεραμεικό, όπου, ενώπιον της Φώφης Γεννηματά, είχαν κληθεί να μιλήσουν δέκα νεαρά στελέχη.

Μεταξύ αυτών ήταν και ένας που είχε θητεύσει στην ΠΑΣΠ του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ονόματι Μανώλης Χριστοδουλάκης, ο οποίος έκανε μεγάλη εντύπωση στην επικεφαλής της ΔΗΣΥ.

-”Ρε συ, αυτός ήταν αστέρι” γύρισε και είπε στον στενό της συνεργάτη Μανόλη Όθωνα.

Ένα εξάμηνο μετά, σε μια ημερίδα της Χαριλάου Τρικούπη για την παιδεία, μεταξύ των παρεβρισκομένων ήταν και ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, που ζήτησε και έλαβε το λόγο.

Ακούγοντάς τον και πάλι η Φώφη Γεννηματά έβαλε στον κρόταφό της το δάκτυλό της, θέλοντας να πει στον Μανόλη Όθωνα, “είδες που σου τα έλεγα γι’ αυτό το παιδί”.

Λίγο αργότερα, η Φώφη Γεννηματά, έλαβε την απόφαση να τον προτείνει για Γραμματέα του Κινήματος Αλλαγής, επιδιώκοντας να σηματοδοτήσει την ανανέωση.

- “Είδα τις σπουδές του, είναι πολύ καλές” είπε και πάλι στον Μανόλη Όθωνα.

- “Πόσο χρονών είναι;” ρώτησε ο διευθυντής του Γραφείου της.

- “Δεν ξέρω ακριβώς”. Ρώτησαν και έμαθαν. “26,5 ετών”.

- “Είσαι σίγουρη Πρόεδρε; Τόσο νέος για Γραμματέας;”

- “Δεν του κάνεις και εσύ μια κουβέντα Μανόλη”.

Ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Ο Μανόλης Όθωνας έφευγε για αεροδρόμιο. Έδωσαν ραντεβού σε ένα σημείο στο δρόμο προς το αεροδρόμιο. Ο διευθυντής του πολιτικού της γραφείου αποκόμισε πολύ θετικές εντυπώσεις.

- “Εξαιρετική εντύπωση. Μου δημιούργησε την αίσθηση της ωριμότητας και της ασφάλειας. Σαν να είναι 35άρης” είπε στην επικεφαλής της Χαριλάου Τρικούπη ο Μ. Όθωνας.

- “Θα τον δω και εγώ. Το ‘χω, όμως, καταλήξει” ήταν η απάντηση.

Στη συνάντηση συμφωνήθηκε να προταθεί για Γραμματέας.

Ενάμισυ χρόνο αργότερα, θεωρείται αν όχι η καλύτερη, μια από τις καλύτερες επιλογές της Φώφης Γεννηματά...

Όσοι τον γνωρίζουν “από μέσα” επιμένουν πως στις συνεδριάσεις και στις συσκέψεις είναι πολύ καλύτερος από τις ραδιοτηλεοπτικές του εμφανίσεις. Τον παραδέχονται όλες οι κινήσεις και οι ...συνιστώσες, όλα τα ρεύματα της Χαριλάου Τρικούπη, έστω και αν κάποιοι- της ηλικίας του και κυρίως λίγο μεγαλύτεροι από αυτόν- σε όλες τις τάσεις αρχίζουν να τον βλέπουν ως ...απειλή, για τις μελλοντικές εξελίξεις. Παράλληλα όλοι παραδέχονται το πολιτικό του κριτήριο, κάτι που προκύπτει και από τον δημόσιο λόγο του. “Μιλάει πάντα εκτός χειρογράφου, χωρίς σημειώσεις και χωρίς να ...χάνεται και να πλατιάζει, όπως έκανε ο ...Άκης Τσοχατζόπουλος” δηλώνει στα “Παιχνίδια Εξουσίας” υψηλόβαθμο στέλεχος της Χαριλάου Τρικούπη.

Εκείνο, ίσως, που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι πως ο Μανώλης Χριστοδουλάκης ναι μεν ως Γραμματέας κρατάει τις ισορροπίες, πλην όμως όλο και περισσότερο διαθέτει απόψεις για όλα τα μείζονα θέματα. Απόψεις και ενδιαφέρουσες και ισχυρές...

Από το παλιό ΠΑΣΟΚ, μετακλητός στη Βουλή! Πρώην υφυπουργός του ΓΑΠ διορίστηκε στο γραφείο του Τασούλα.!

Ο Παναγιώτης Ρήγας, πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ και διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Βαγγέλη Βενιζέλου, ανέλαβε μετακλητός στη Βουλή.

Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων Κ. Τασούλα, διορίστηκε στο Γραφείο του Προέδρου της Βουλής, στη Βουλή, σε θέση μετακλητού υπαλλήλου κατηγορίας ΠΕ.

Ο ίδιος εξελέγη Νομάρχης Κυκλάδων το 1994 και το 1998, ενώ το 2002 εξελέγη νομαρχιακός σύμβουλος Κυκλάδων. Το 2004 εξελέγη Βουλευτής Κυκλάδων με το ΠΑΣΟΚ, και επανεξελέγη το 2007 και το 2009.

Ήταν στη θέση του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας όταν ήταν πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου, ενώ αργότερα, ανέλαβε την ηγεσία του πολιτικού γραφείου του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Β. Βενιζέλου.  

πηγή

Έρχεται «τσουνάμι» πλειστηριασμών...

Η προστασία της α' κατοικίας λήγει στο τέλος του 2019 και προς το παρόν δεν υπάρχει σκέψη για τη διάδοχη κατάσταση. Αυτό το γεγονός ενδέχεται να οδηγήσει αρκετούς δανειολήπτες σε μπαράζ πλειστηριασμών.

Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι τώρα έχουν υποβληθεί 23.000 αιτήσεις στην ηλεκτρονική πλατφόρμα προστασίας της α' κατοικίας και στην κυβέρνηση προσπαθούν να βρουν μία φόρμουλα με τους Θεσμούς προκειμένου να πάρει παράταση, αυτή η πλατφόρμα και μετά το τέλος του έτους.

Το θέμα έχει τεθεί στους Θεσμούς, ωστόσο η πλευρά των δανειστών δεν είναι θετική σε ένα τέτοιο σενάριο. Μέχρι το τέλος της χρονιάς έχουν προγραμματιστεί 5.000 πλειστηριασμοί εκ των οποίων οι 2.000 είναι κατοικίας...

Πηγή

ΒΟΑΚ: Ας πούμε αλήθειες

του Χάρη Μαμουλάκη*

Η ξεκάθαρη θέση του κ. Μητσοτάκη ότι επανεξετάζεται το έργο κατασκευής του ΒΟΑΚ από μηδενική βάση, έφερε ξανά στην δημοσιότητα, την αρνητική δημοσιότητα, το ζήτημα κατασκευής ενός σύγχρονου, ασφαλούς και λειτουργικού οδικού άξονα για την βόρεια Κρήτη, από το Καστέλι Κισσάμου μέχρι τη Σητεία. Ενός απαραίτητου έργου, ζωτικής σημασίας για τον τόπο μας, το οποίο ξεκίνησε σταδιακά από την προηγούμενη κυβέρνηση για να μπει πια τέλος σε αυτή την ιστορική εκκρεμότητα.

Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι χάνεται η ευκαιρία να λήξει επιτέλους αυτή η τραγωδία στην άσφαλτο εξαιτίας του απαρχαιωμένου και επικίνδυνου ΒΟΑΚ. Από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κάνοντας αναφορές σε «σκίτσα» και «ιδέες», προφανώς λόγω άγνοιας της νομοθεσίας και των διαδικασιών, μας γνωστοποίησε την πρόθεσή της να ακυρώσει όλα όσα έγιναν το προηγούμενο διάστημα με κόπο, προσεκτικά βήματα και ακριβή σχεδιασμό. Και μας ανακοινώνει με στόμφο μάλιστα, την πρόθεση της να ξεκινήσει από την αρχή ένας σχεδιασμός για ένα ενιαίο έργο, που θα γίνει με έναν και μόνο διαγωνισμό. Μόνο που στην πολιτική ηγεσία της ΝΔ τους διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό: Αυτή η ιδέα του «ενιαίου έργου» από τα Χανιά μέχρι τον Άγιο Νικόλαο, η οποία εξετάστηκε και από την προηγούμενη κυβέρνηση, ΔΕΝ είναι υλοποιήσιμη. Γιατί; Την απάντηση έχουν δώσει τα αρμόδια υπηρεσιακά στελέχη, έπειτα από την ολοκλήρωση των σχετικών μελετών:

Ο Δείκτης Εσωτερικής Απόδοσης του έργου, η κερδοφορία του δηλαδή, δεν είναι ελκυστική για τους επενδυτές.

Το ύψος των ιδίων κεφαλαίων που απαιτούνται από τους κατασκευαστές είναι εξαιρετικά υψηλό.

Το ύψος του απαιτούμενου δανείου είναι πολύ δύσκολο να καλυφθεί από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Ανεφάρμοστη, με αντίστοιχο τρόπο, είναι και η λύση της ενιαίας κατασκευής του τμήματος Χανίων – Νεάπολης. Ενώ είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι με την παραπάνω πολιτική, παρατηρείται εκτίναξη του κόστους κατασκευής, το οποίο υπερδιπλασιάζεται.

Υπάρχει όμως και ένα ακόμα στοιχείο, στο οποίο οφείλουμε να σταθούμε: Σήμερα, έχουμε ολοκληρωμένη την χάραξη του νέου ΒΟΑΚ και διεκπεραιωμένες όλες τις απαλλοτριώσεις που απαιτούνται. Κάθε αλλαγή στο σχεδιασμό, εκτός από το πρόσθετο κόστος των νέων απαλλοτριώσεων που θα προκύψουν, συνεπάγεται και μεγάλη καθυστέρηση – και μάλιστα αρκετών ετών – λόγω των χρονοβόρων δικαστικών διαδικασιών που τη συνοδεύουν.

Γι’ αυτό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προχωρώντας σύμφωνα με τις αρχές της Ε.Ε. σε έναν ανταγωνιστικό διάλογο και έπειτα από την αξιολόγηση των σχετικών μελετών και της διαβούλευσης με την τοπική κοινωνία και τους φορείς, προέκρινε τη λύση των τριών χωριστών διαγωνισμών, για τρία αντίστοιχα τμήματα του έργου, με τρία διαφορετικά μοντέλα χρηματοδότησης.

Από τα Χανιά (με επέκταση δυτικά προς Κίσσαμο) μέχρι τη Χερσόνησο.

Από τη Χερσόνησο μέχρι τη Νεάπολη.

Από τη Νεάπολη μέχρι τη Σητεία.

Μια λύση που χαρακτηρίστηκε τόσο πολιτικά, όσο – και κυρίως – τεχνοκρατικά, ως η ιδανική. Και έδωσε ελπίδα σε εμάς τους Κρητικούς, ότι επιτέλους θα σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα στην άσφαλτο.

Η ορθότητα της παραπάνω απόφασης, αποδείχτηκε και από το γεγονός ότι 7 κατασκευαστικές εταιρείες συμμετέχουν στους δυο διεθνείς διαγωνισμούς που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Διαγωνισμοί που έγιναν σύμφωνα με εγκεκριμένο σχεδιασμό για το πώς και από πού θα περνάει ο δρόμος, σύμφωνα με τους κανονισμούς και Ε.Ε., καθώς και σε συνεννόηση με τους τοπικούς φορείς, με την πρώτη φάση να έχει ήδη ολοκληρωθεί.

Σύμφωνα δε με τον σχεδιασμό που υπήρξε, τον Σεπτέμβριο του ’19 θα είχαμε και τις τελικές προσφορές των συμμετεχόντων και με αυτόν τον τρόπο, σε ένα διάστημα 4 έως 5 ετών, ο νέος ΒΟΑΚ θα ήταν μια πραγματικότητα για την Κρήτη, τους κατοίκους και τους επισκέπτες της.

Να θυμίσουμε εδώ, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση πήρε και μια ακόμα πολιτική απόφαση, να μην πληρώνουν διόδια οι κάτοικοι της Κρήτης, ως μεταφορικό ισοδύναμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τους κατοίκους των νησιών.

Αυτή είναι η αλήθεια για τον ΒΟΑΚ.

Προσωπικά, ελπίζω ότι έστω και την τελευταία στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αντιληφθεί ότι η αναβλητικότητα, έχει τεράστιο τίμημα: Κοστίζει ζωές! Αυτό το έργο, δεν πρέπει να μπει – ξανά – στις καλένδες από την κυβέρνηση της ΝΔ. Ο κρητικός Πρωθυπουργός, θα πρέπει να αποτινάξει την πολιτική του κομματικού δογματισμού, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συνεχίσει, ό,τι έχει ήδη ξεκινήσει για τον ΒΟΑΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ.

* Ο Χάρης Μαμουλάκης είναι Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ν. Ηρακλείου

Υψηλότερο προσδόκιμο ζωής, περισσότερα χρόνια εργασίας -Οδεύουν για αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 72 έτη

  

Απολύτως πιθανή θεωρείται η αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 72 έτη, έως το 2060, εφόσον τόσο στη χώρα μας όσο και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεχιστούν οι ασκούμενες πολιτικές που, με στόχο την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος και της γήρανσης του πληθυσμού, καταλήγουν στην εύκολη λύση της παράτασης του εργασιακού βίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι, με βασικό επιχείρημα την απορρόφηση των πιέσεων που ασκεί η γήρανση του πληθυσμού στη δημοσιονομική ισορροπία του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, ψηφίστηκε το 2010, κατά τη διάρκεια του πρώτου μνημονίου, διάταξη που ισχύει ακόμη και σήμερα, σύμφωνα με την οποία το γενικό όριο συνταξιοδότησης θα προσαρμόζεται ανάλογα με την πορεία του προσδόκιμου ζωής. Η πρώτη εξέταση θα γίνει το 2021 και θα ληφθεί υπόψη η εξέλιξη του προσδόκιμου ζωής τη δεκαετία 2010-2020. Από το έτος 2021 και μετά, η αναπροσαρμογή του ορίου ηλικίας θα εξετάζεται κάθε τρία χρόνια.

Όριο στα 68 έτη

Όπως επισημαίνουν στην «Κ» ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης και ο υποψήφιος διδάκτορας Βασίλης Μπέτσης, οι ασφαλισμένοι, στο άμεσο μέλλον, εφόσον δεν υπάρξει κάποια νομοθετική αλλαγή από την κυβέρνηση, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, από τα 67 στα 68. Και αυτό, γιατί, σύμφωνα με τους δύο ειδικούς, το προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες το 2010 ήταν 78 έτη και για τις γυναίκες 83,3 έτη, ενώ για το 2020 εκτιμάται ότι θα είναι 79,1 έτη και 84,3 έτη αντίστοιχα. Δηλαδή, το προσδόκιμο ζωής στο τέλος του 2020 θα είναι αυξημένο κατά 1,1 έτος για τους άνδρες και κατά 1 έτος για τις γυναίκες. Ο κ. Ρομπόλης, μάλιστα, αποκαλύπτει πως στην τελευταία μελέτη για τη γήρανση του πληθυσμού της Ε.Ε. (2018), έχει ληφθεί υπόψη ως υπόθεση εργασίας ότι το 2060 το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι το 72ο έτος.

Αλλά και η πρόσφατη μελέτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης  «φωτογραφίζει» μεγάλες ανατροπές στο ασφαλιστικό τα επόμενα χρόνια, μεταξύ των οποίων η περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και το «σφράγισμα» κάθε «παράθυρου» που παραμένει ακόμη ανοικτό και οδηγεί στην πρόωρη έξοδο από την αγορά εργασίας. Μάλιστα, ο ΟΟΣΑ συνιστά να δοθούν στους εργαζομένους κίνητρα ώστε να συνεχίσουν να δουλεύουν ακόμα και μετά τη συμπλήρωση των προβλεπόμενων αυξημένων ορίων ηλικίας.

Μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (Joint Research Centre-JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Διεθνούς Ινστιτούτου Ανάλυσης Εφαρμοσμένων Συστημάτων, άλλωστε, προβλέπει ότι το προσδόκιμο ζωής του μέσου Ευρωπαίου θα αυξάνεται κατά δύο χρόνια ανά δεκαετία, με αποτέλεσμα το 2060 το 32% του πληθυσμού της Ε.Ε. να είναι άνω των 65 ετών, έναντι ποσοστού 19% το 2015 και μόνο 13% το 1960. Έτσι, η αναλογία ανενεργού – ενεργού πληθυσμού, δηλαδή ο βαθμός εξάρτησης των συνταξιούχων και λοιπών μη απασχολουμένων από τους εργαζομένους, από περίπου 1,05 στην Ε.Ε. το 2015 (δηλαδή 105 μη εργαζόμενοι ήταν εξαρτημένοι από 100 εργαζομένους), θα αυξηθεί στο 1,36 το 2060.

Για την Ελλάδα προβλέπεται ότι 169 μη εργαζόμενοι θα εξαρτώνται από 100 εργαζομένους (αναλογία 1,69), καθώς η χώρα μας μαστίζεται από γήρανση, παράλληλα με την υπογεννητικότητα και τη διαρροή εγκεφάλων (brain drain) στα χρόνια των μνημονίων.

Οι εξελίξεις αυτές αναδεικνύουν, σύμφωνα με τους κ. Ρομπόλη και Μπέτση, με τον πιο εύληπτο τρόπο το έλλειμμα μιας συγκροτημένης μεσομακροπρόθεσμης δημογραφικής πολιτικής, που παρατηρείται όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στα άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Ρούλα Σαλούρου

Ε, εσύ με ακούς; η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την χαραμίζεις έτσι

ΑΘΗΝΑ, ΜΕ ΑΚΟΥΣ;

(Τις τελευταίες ήμερες, η φίλη μου η Γεωργία που δουλεύει σε μαγαζί στο Μοναστηράκι, μου είπε «έρχονται πολλά παιδιά γύρω στα 15-16 και ζητάνε full face». Δε φαίνονται καθόλου χουλιγκάνοι.

Το γιατί απαντήθηκε χτες.

Μια ομάδα τριάντα περίπου νέων ανθρώπων μπήκε στον 9,84 και ζήτησε να διαβάσει στον αέρα ένα μήνυμα.

Το διάβασαν και αποχώρησαν και οι Δίας που καραδοκούσαν απ έξω, σαν έτοιμοι, ξεκίνησαν την καταδίωξη. Οκτώ προσαγωγές, ενώ άλλοι μιλάνε για περισσότερες.

Το μήνυμα των νέων ανθρώπων ακουστικέ στην Αθήνα, την ώρα που στα Γιάννενα πετροβολούσαν τους πρόσφυγες που μεταφέρθηκαν εκεί από το κολαστήριο της Μοριά. Εκεί, καμιά προσαγωγή.

Το μήνυμα των νέων είναι μια αγωνία σε μπουκάλι, αφημένη σ έναν ωκεανό.

Αν αυτός ο ωκεανός είναι γεμάτος μόνο από πλαγκτόν, οστρακόδερμα και μαλάκια, απάθεια και κτηνωδία, άκαιρος να δείξει.

Ακολουθεί το μήνυμα.

Νοιώθω full face ντροπή)

Αθήνα με ακούς;

Συγγνώμη που σου ταράζω τη μίζερη καθημερινότητα.

Συγγνώμη που σου ξεκλέβω λίγο από τον χρόνο που έχεις ήδη ξεπουλήσει.

Συγγνώμη που σε κάνω να σκεφτείς αυτά που δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις.

Αλλά σήμερα έχω φωνή και θα με ακούσεις.

Είμαι φωνή καταπιεσμένων.

Είμαι φωνή που δεν αφήνουν να ακουστεί.

Είμαι φωνή ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τις γειτονιές τους λόγω της αισχροκέρδειας.

Είμαι φωνή προσφυγόπουλων που έχασαν τους φίλους τους και ακόμα δεν ξέρουν το γιατί.

Είμαι φωνή καμένων δασών που θυσιάστηκαν στον βωμό του κέρδους.

Είμαι φωνή αυτών που αγωνίστηκαν ενώ όλα έμοιαζαν μάταια.

Είμαι φωνή μελλοντικών γενεών που θα κληρονομήσουν δυστοπία.

Και εσύ που με ακούς σίγουρα με καταλαβαίνεις.

Καταλαβαίνεις τι είναι καταπίεση.

Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να δουλεύεις συνέχεια μόνο για να επιβιώσεις.

Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να ξεριζώνεσαι από το σπίτι σου επειδή το νοίκι είναι μεγαλύτερο από το μισθό σου.

Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να σκοτώνεις τα όνειρα σου αργά και βασανιστικά.

Αλλά θα με ρωτήσεις γιατί στα λέω.

Θα μου πεις ότι έτσι είναι και τι να κάνουμε.

Και εγώ θα σου απαντήσω.

Θα σου πω ότι αυτά που βιώνεις είναι φτιαγμένα από ανθρώπους.

Θα σου πω ότι η κατάθλιψή σου δεν έχει λόγο να υπάρχει.

Θα σου πω ότι μαζί πετύχαμε πολλά στο παρελθόν.

Θα σου πω ότι η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την χαραμίζεις έτσι

Θα σου πω να αγωνιστείς για να της δώσεις αξία.

Σε ευχαριστώ που με άκουσες, καλή μας τύχη.

Νίνα Γεωργιάδου   

Δύο άστεγοι σε ένα παγκάκι

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Εξι το πρωί, αξημέρωτα. Με το πόδι, από Παγκράτι, να πάρω τον Ηλεκτρικό από Θησείο. Ο μεγάλος εγγονός μου έπαιζε νωρίς ποδόσφαιρο. Κυριακή. Αδεια από αυτοκίνητα η Βασ. Κωνσταντίνου. Ρυθμίσεις κυκλοφοριακές. 33ος Γύρος της Αθήνας, συγχρόνως με αγώνα και περίπατο ενάντια στον καρκίνο του μαστού. Αδεια και η Βασ. Ολγας. Μόνο που εδώ, άδειο ήταν το οδόστρωμα.

Το πεζοδρόμιο, από τη μεριά του Ζαππείου, παρουσίαζε εικόνα… καταστροφής. Μέτρησα πάνω από είκοσι… πτώματα e-scooters, τουτέστιν ηλεκτρικά πατίνια. Μπήκαν πια για τα καλά στην πόλη· εισέβαλαν, είναι το ακριβές ρήμα. Ηδη αρχίζουν να προβληματίζουν ο τρόπος και η σκοπιμότητα χρήσης· Αρτζιμπούρτζι.

Αναφέρθηκα σε «πτώματα», γιατί όλα, μα όλα, τα παρατημένα πατίνια στην Ολγας –και τα είκοσι– ήταν χύμα στο πεζοδρόμιο –ούτε ένα όρθιο, στηριγμένο στα κάγκελα του κήπου του Ζαππείου, σε κορμό κάποιου δέντρου τέλος πάντων– σαν πτώματα μετά από μάχη.

Ουδέποτε θυμάμαι χειρότερη μεταχείριση καταναλωτικού προϊόντος μετά τη χρήση του. Η «αποθέωση» του καταναλωτισμού, που είναι συγχρόνως και μεγάλη μιζέρια· αθλιότης πολυτελείας.

Στην οικονομία δε (μην μπούμε σε λεπτομέρειες), μεγαλοεταιρείες-παράσιτα, που επενδύουν σ’ αυτές άλλες μεγαλοεταιρείες, αυτουνού που το λέμε «ενεργοποίησης κεφαλαίου» (παλιά το λέγανε αέρα κοπανιστό), των οποίων η αξία, η… πατινάδα δηλαδή, υπολογίζεται σήμερα από ένα μέχρι δύο δισεκατομμύρια δολάρια.

Βγήκα από την Ολγας στην Αμαλίας (βασιλικές οδοί είναι ακόμα οι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας), έστριψα αριστερά να μπω στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (εορτάζει και αύριο ο πολιούχος) κι εκεί, στην πλατεία της εισόδου, όπου και η (ακαλαίσθητη πιστεύω) προτομή της Μελίνας (της άξιζε κάτι καλύτερο) τρία παγκάκια. Και στα τρία κοιμόντουσαν τρία σώματα κουκουλωμένα με παλιοκουβέρτες. Στα πόδια του ενός είχε κουρνιάσει μια μαύρη γάτα που αγρυπνούσε.