Τα αγριόγουρ’να

Γράφει ο Δημήτρης Νανούρης

Χάος! Αγέλες αγριόχοιρων, που πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς, βόσκουν ανενόχλητες απ’ άκρου εις άκρον της αγνής ελληνικής υπαίθρου, ρημάζοντας κυριολεκτικά τη γεωργική παραγωγή. Η ανυπολόγιστη καταστροφή που προξενούν στις καλλιέργειες μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη ζημιά που επιφέρουν στους αγρότες οι μεσάζοντες των προϊόντων τους και ένεκα τούτου οι χοίροι αποκτούν βαθμιαία συνήθειες μπουρζουά. Αλλοτε παίρνουν τον αέρα τους στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, κάποτε κόβουν βόλτες στον Διόνυσο Αττικής και συχνά-πυκνά απολαμβάνουν το υγιεινό κλίμα και τη χλιδή της Εκάλης.

Ουδόλως τυχαία ο Τζορτζ Οργουελ, απ’ όλα τα ζώα της αλληγορικής του «Φάρμας», επέλεξε τα γουρούνια προκειμένου να περιγράψει τη γραφειοκρατική άρχουσα τάξη, η οποία αναδύθηκε στη Σοβιετκή Ενωση κατά την περίοδο του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς. Με αυθάδεια και απληστία αστού, οι σταλινικοί του ζωικού βασιλείου πραγματοποιούν νυχτερινές επιδρομές στους αγρούς, σπέρνοντας στο πέρασμά τους τον όλεθρο.

Ιχνηλατώντας πριν από κάμποσα χρόνια τα βήματα του Αρη στη Ρούμελη, συναπαντηθήκαμε λίγο έξω από την Παύλιανη Φωκίδας με παρήλικο άνδρα που ολοφυρόταν στην ξερολιθιά μικρού χωραφιού. Επρόκειτο για χερσάδα ελάχιστων εκατοντάδων τετραγωνικών, σκαρφαλωμένη στην πλαγιά του βουνού. Ο,τι και να φύτευε εκεί, επαρκούσε μετά βίας να θρέψει τον ίδιο και τη γριά του για κάνα δίμηνο και να στείλει γλίσχρο πεσκέσι στα εγγόνια του, αφού προηγουμένως πότιζε τον άγονο τόπο με ποτάμια ιδρώτα.

Ρωτήσαμε, συναισθανόμενοι τον καημό του, τι του συνέβη. «Ηρθα να μάσω τ’ς πατάτες της χρουνιάς» αποκρίθηκε περίλυπος, «αλλά πρόκαμε και τ’ς τρύγησε ψες βράδ’ τ’ αγριόγουρ’νο». Τα χώματα έδειχναν φρεσκοτσαπισμένα με σχολαστικότητα, λες και τα ’χε οργώσει τρακτέρ. Και τα γεώμηλα, που είχαν κάνει φτερά, αναπαύονταν μέχρι ενός, έπειτα από χαμηλή πτήση, στην κοιλιά του απρόσκλητου εκσκαφέα. Αν ένα και μόνο αγριόγουρ’νο μπορεί να προκαλέσει τέτοια λεηλασία, φανταστείτε ποιας έκτασης αφανισμό δημιουργούν τα πεινασμένα λεφούσια τους.

Οργιώδη ενεργητικότητα αναπτύσσουν, η οποία ενίοτε τα οδηγεί σε εθνικές και επαρχιακές οδούς. Εφορμούν ξαφνικά στην άσφαλτο, αιφνιδιάζοντας τους ανύποπτους σοφέρ που εξαιτίας τους πέφτουν απρόσμενα θύματα τροχαίου. Οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Η πληθυσμιακή τους έκρηξη οφείλεται, λένε, στη στρεβλή εφαρμογή προγράμματος βιολογικής κτηνοτροφίας. Αμόλησαν χωρίς επιτήρηση ήμερα γουρούνια στη φύση οι χοιροβοσκοί, διασταυρώθηκαν με άγρια και το νέο υβρίδιο δίνει ώς και δεκαοχτώ μικρά σε καθεμιά απ’ τις δύο ετήσιες γέννες του. Μάστιγα κανονική.

Ιδιότυπη κατάσταση. Παρόμοιες μεταλλάξεις απαντούν και στην πολιτική. Οι εκκολαπτόμενοι εθνοσωτήρες εμφανίζονται στην κονίστρα ως ανιδιοτελείς εξυγιαντές, παιδιά του λαού που τάχα θα τον υπηρετήσουν πιστά, και μόλις θρονιαστούν στη Βουλή, το μόνο που θυμούνται είναι τα προνόμια. Γλείφουν εκεί που έφτυναν και γίνονται απεχθέστεροι απ’ τους διεφθαρμένους τους αντιπάλους. Πολλαπλασιάζονται δε ταχύτατα, καθώς μοστράρονται με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη, επιμένει το ρητό.