Χαρβάτι και Χάρβαρντ (Harvard)

Γράφει ο Μανώλης Χαιρετάκης*

Λογικά, το Χαρβάτι θα πρέπει να είναι περισσότερο γνωστό στους Ελληνες από το πολύ μακρινό Χάρβαρντ. Ωστόσο, η αίγλη που περιβάλλει τα μέρη που είχε ανυψώσει σε απόλυτες εικόνες μέσα από τη διαρκή προπαγάνδα των ΜΜΕ της η Δύση, έχει κάνει ίσως πιο γνωστά εκείνα τα μακρινά μέρη.

Πάμε πίσω στο Χαρβάτι. Ενα ψάξιμο στη Βικιπέντια μας ενημερώνει ότι έτσι λένε μια τοποθεσία

στις Μυκήνες, κοντά στην ακρόπολη των αρχαίων Μυκηνών,

στην Παλλήνη,

στα Πεύκα Παλλήνης Αττικής, γνωστό και ως Κάτω Χαρβάτι,

με βουνό κοντά στον Στράτο Αιτωλοακαρνανίας, και

σε οικισμό τρία χιλιόμετρα ανατολικά του Λουτρακίου Κορινθίας.

Το πολύ μακρινό Χάρβαρντ βρίσκεται στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ ( https://www.harvard.edu) και είναι ένα πολύ γνωστό Πανεπιστήμιο. Το ίδιο όνομα διαθέτει και μια παγκόσμια απάτη της πολύ γνωστής φαρμακευτικής επιχείρησης Novartis με θέμα την υπερτιμολόγηση φαρμάκων της, γνωστή ως Harvard Project.

Βέβαια, ένας περιορισμένος αριθμός ακροατηρίων των ΜΜΕ ίσως να θυμάται ένα πολύ πρόσφατο σκάνδαλο του Πανεπιστήμιου, που αφορά έξι αποφοίτους του, οι οποίοι προσπάθησαν να εγγράψουν στο ίδιο Πανεπιστήμιο φιλικά τους άτομα έναντι αμοιβής, ή ένα σκάνδαλο που ανάγεται στο 2012, όπου 125 φοιτητές (μέλη της αριστείας, φαντάζομαι!) συνελήφθησαν να αντιγράφουν σε διαγώνισμα (είδατε τα επιτεύγματα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας!) ή ένα εντελώς πρόσφατο σκάνδαλο (12 Μαρτίου 2019), όπου μέλη της κάστας των διασήμων (τα γνωστά σελέμπριτις στα φραγκοχιώτικα), γνωστών ανώτερων υπαλλήλων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και άλλων πολύ γνωστών διασημοτήτων, προσπάθησαν να δωροδοκήσουν τα «κατάλληλα» άτομα από το Πανεπιστήμιο αυτό, προκειμένου οι γόνοι τους να εξασφαλίσουν την εγγραφή τους σε πολύ γνωστά κολέγια.

Μέχρι και ο σύζυγος της κόρης του πλανητάρχη Τραμπ, ο κύριος Κούσνερ, είχε προσφύγει σε αυτά τα άθλια μέσα. Ασφαλώς, το πρόβλημα δεν βρίσκεται εκεί, ούτε στο πολύ γνωστό και πολλαπλώς αποδεδειγμένο, ότι «ο νεποτισμός στην κυβέρνηση πολλαπλασιάζει την ηλιθιότητα στη διακυβέρνηση», αλλά στην ίδια την ουσία της αξιοκρατίας, ή του ανεστραμμένου ειδώλου της, δηλαδή της αναξιοκρατίας. Γιατί τα λέω αυτά; Γιατί στα πολιτικά συστήματα που κυριαρχεί η αναξιοκρατία, οι πατρίκιοι και οι γόνοι τους έχουν πολύ περισσότερα δικαιώματα στο εκπαιδευτικό σύστημα από τους πληβείους και τους γόνους τους. Ετσι ασφαλώς αναπαράγεται και πολλαπλασιάζεται η ηλιθιότητα, σε συνδυασμό με την ανάδειξη και εκτόξευση του ναρκισσισμού στις κοινωνίες της Δύσης.

Στην πρόσφατη ειδησεογραφία, διαβάζω πως μια Ελληνίδα παρέλαβε το Βραβείο Προσφοράς στην Επιστήμη και τον Ανθρωπο σε μια διοργάνωση δύο ιδιωτικών εταιρειών υπό την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, την ίδια στιγμή υπάρχουν ρεπορτάζ με αποκαλύψεις για την υπερβολική υπερτίμηση του βραβείου αυτού μέσα από τα ΜΜΕ. Θα προσευχόμουν η Προεδρία της Δημοκρατίας να είναι περισσότερο proactive (όπως λένε στην Εσπερία), να ψάχνει πολύ περισσότερο την κάθε ιστορία από πολύ νωρίς, προφυλάσσοντας έτσι το κύρος της.

* ομότιμος καθηγητής Τμήματος ΕΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών