Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2019

Ε, εσύ με ακούς; η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την χαραμίζεις έτσι



ΑΘΗΝΑ, ΜΕ ΑΚΟΥΣ;

(Τις τελευταίες ήμερες, η φίλη μου η Γεωργία που δουλεύει σε μαγαζί στο Μοναστηράκι, μου είπε «έρχονται πολλά παιδιά γύρω στα 15-16 και ζητάνε full face». Δε φαίνονται καθόλου χουλιγκάνοι.
Το γιατί απαντήθηκε χτες.

Μια ομάδα τριάντα περίπου νέων ανθρώπων μπήκε στον 9,84 και ζήτησε να διαβάσει στον αέρα ένα μήνυμα.

Το διάβασαν και αποχώρησαν και οι Δίας που καραδοκούσαν απ έξω, σαν έτοιμοι, ξεκίνησαν την καταδίωξη. Οκτώ προσαγωγές, ενώ άλλοι μιλάνε για περισσότερες.

Το μήνυμα των νέων ανθρώπων ακουστικέ στην Αθήνα, την ώρα που στα Γιάννενα πετροβολούσαν τους πρόσφυγες που μεταφέρθηκαν εκεί από το κολαστήριο της Μοριά. Εκεί, καμιά προσαγωγή.

Το μήνυμα των νέων είναι μια αγωνία σε μπουκάλι, αφημένη σ έναν ωκεανό.
Αν αυτός ο ωκεανός είναι γεμάτος μόνο από πλαγκτόν, οστρακόδερμα και μαλάκια, απάθεια και κτηνωδία, άκαιρος να δείξει.

Ακολουθεί το μήνυμα.
Νοιώθω full face ντροπή)

Αθήνα με ακούς;
Συγγνώμη που σου ταράζω τη μίζερη καθημερινότητα.
Συγγνώμη που σου ξεκλέβω λίγο από τον χρόνο που έχεις ήδη ξεπουλήσει.
Συγγνώμη που σε κάνω να σκεφτείς αυτά που δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις.
Αλλά σήμερα έχω φωνή και θα με ακούσεις.
Είμαι φωνή καταπιεσμένων.
Είμαι φωνή που δεν αφήνουν να ακουστεί.
Είμαι φωνή ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τις γειτονιές τους λόγω της αισχροκέρδειας.
Είμαι φωνή προσφυγόπουλων που έχασαν τους φίλους τους και ακόμα δεν ξέρουν το γιατί.
Είμαι φωνή καμένων δασών που θυσιάστηκαν στον βωμό του κέρδους.
Είμαι φωνή αυτών που αγωνίστηκαν ενώ όλα έμοιαζαν μάταια.
Είμαι φωνή μελλοντικών γενεών που θα κληρονομήσουν δυστοπία.
Και εσύ που με ακούς σίγουρα με καταλαβαίνεις.
Καταλαβαίνεις τι είναι καταπίεση.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να δουλεύεις συνέχεια μόνο για να επιβιώσεις.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να ξεριζώνεσαι από το σπίτι σου επειδή το νοίκι είναι μεγαλύτερο από το μισθό σου.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να σκοτώνεις τα όνειρα σου αργά και βασανιστικά.
Αλλά θα με ρωτήσεις γιατί στα λέω.
Θα μου πεις ότι έτσι είναι και τι να κάνουμε.
Και εγώ θα σου απαντήσω.
Θα σου πω ότι αυτά που βιώνεις είναι φτιαγμένα από ανθρώπους.
Θα σου πω ότι η κατάθλιψή σου δεν έχει λόγο να υπάρχει.
Θα σου πω ότι μαζί πετύχαμε πολλά στο παρελθόν.
Θα σου πω ότι η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την χαραμίζεις έτσι
Θα σου πω να αγωνιστείς για να της δώσεις αξία.
Σε ευχαριστώ που με άκουσες, καλή μας τύχη.










0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *