Εκατομμύρια ευρώ χρωστούν στη ΔΕΗ εφοπλιστές και επιχειρηματίες με πολυτελείς βίλες

840 εκατομμύρια από τα 2,7 δισ. ευρώ που είναι τα συνολικά χρέη προς την ΔΕΗ  

Γνωστοί επιχειρηματίες, εφοπλιστές, ιδιοκτήτες πολυτελών κατοικιών και άλλοι… ευκατάσταστοι που διαμένουν σε ακίνητα στα πιο ακριβά προάστια της Αθήνας, κάτω από την Ακρόπολη και του Πειραιά περιλαμβάνονται στη μεγάλη λίστα των «στρατηγικών κακοπληρωτών» της ΔΕΗ που σήμερα χρωστούν τα 840 εκατομμύρια από τα 2,7 δισ. ευρώ που είναι τα συνολικά χρέη προς την Επιχείρηση.

Στα ανεξόφλητα της ΔΕΗ περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων επιχειρηματίες από τον τομέα της διατροφής, της ένδυσης, του εμπορίου, της ακτοπλοΐας και των εξοπλιστικών. Σύμφωνα με το newmoney.gr, στους «μπαταξήδες» της ΔΕΗ φιγουράρουν ακίνητο πλησίον του Προεδρικού Μεγάρου επιφάνειας άνω των 1.100 τ.μ το οποίο έχει συνολικές οφειλές περίπου 60.000 ευρώ.

Το πολυτελές κτίσμα έχει περιέλθει έναντι χρεών σε τραπεζικό οργανισμό που προσπαθεί να εκπλειστηριάσει από το 2017 με τίμημα εκκίνησης τα 35 εκ. ευρώ! Σύμφωνα με πληροφορίες, το ακίνητο ηλεκτροδοτείται από την ΔΕΗ με το καθεστώς του καθολικού παρόχου.

Στην καθολική υπηρεσία μετακινούνται καταναλωτές που η ΔΕΗ τους έκοψε το ρεύμα, αλλά καθώς κανείς άλλος προμηθευτής δεν τους αναλαμβάνει, καταλήγουν υποχρεωτικά και πάλι στις Επιχείρηση. Η τελευταία είναι υποχρεωμένη να τους ηλεκτροδοτεί, με προσαυξημένο τιμολόγιο, το οποίο άλλωστε συνεχίζουν να μην πληρώνουν.

Στις οφειλές που ζαλίζουν για το μέγεθος αλλά και την δυσκολία στην είσπραξή τους και ενώ η ΔΕΗ έχει κινήσει ένδικα μέσα εναντίον τους, αναφέρονται ακίνητα σε Σαρωνίδα 1.228 τ.μ και 450 τ.μ αντίστοιχα με χρέη 21.000 και άνω από 19.000 ευρώ. Βίλες επιφάνειας 415 τ.μ, 900 τ.μ, 662 τ.μ στην Κηφισιά με χρέη 23.650 ευρώ, 20.081 και 12.431 ευρώ. Επίσης έξι πολυτελείς κατοικίες στην Εκάλη από 422 τ.μ έως και 1.600 τ.μ, με οφειλές από 6.000 έως και 16.000 ευρώ, μία εκ των οποίων ανήκει κατά πληροφορίες σε επώνυμη κυρία της Αθήνας με πολυτάραχο βίο.

Δύο πολυτελή ακίνητα στην Νέα Ερυθραία με άλλοτε πανίσχυρους ιδιοκτήτες χρωστούν αντίστοιχα 46.212 ευρώ και 13.100 ευρώ. Συνολικά 18.289 ευρώ είναι οι οφειλές βίλας 640 τ.μ στον Πειραιά και 23.000 ευρώ ακινήτου 613 τ.μ στην Αίγινα. 

πηγή

Παγκόσμια ανησυχία για γενικευμένη ανάφλεξη μετά τη συμμαχία Άσαντ -Κούρδων κατά του Ερντογάν.!

Ο Μπασάρ αλ – Άσαντ μπαίνει κι επίσημα στη σύρραξη μεταξύ Τουρκίας και Κούρδων στα βόρεια σύνορα της Συρίας. Όπως ανακοίνωσε η κουρδική ηγεσία επιτεύχθηκε συμφωνία με τη Δαμασκό κι έτσι συριακά κυβερνητικά στρατεύματα αναπτύσσονται κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία για να βοηθήσουν τους Κούρδους μαχητές όχι μόνο να αναχαιτίσουν τη στρατιωτική επίθεση της Άγκυρας, αλλά και να εμποδίσουν τυχόν συνέχειά της στο εσωτερικό της χώρας. Η διεθνής κοινότητα ανοησυχει για γενίκευση της σύρραξης.

«Για να αντιμετωπισθεί η τουρκική επίθεση και να εμποδιστεί η συνέχισή της, πετύχαμε συμφωνία με την συριακή κυβέρνηση για την ανάπτυξη του στρατού κατά μήκος των τουρκοσυριακών συνόρων με στόχο την υποστήριξη των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων», αναφέρεται σε ανακοίνωση που ανάρτησε η κουρδική ηγεσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σημειώνεται επίσης πως τα συριακά κυβερνητικά στρατεύματα θα επιχειρήσουν την απελευθέρωση πόλεων της Συρίας, όπως το Αφρίν, πρώην θύλακα των Κούρδων που «έπεσε» όμως το 2018 κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης «Κλάδος Ελιάς» που διεξήγαγε ο τουρκικός στρατός με τη βοήθεια Σύρων ανταρτών που αντιμάχονταν το καθεστώς Άσαντ. Υψηλόβαθμος αξιωματούχος των Κούρδων της Συρίας διευκρίνισε ωστόσο σήμερα ότι η «προκαταρκτική στρατιωτική» συμφωνία που συνήφθη μεταξύ των συριακών κουρδικών αρχών με την Δαμασκό περιορίζεται στην ανάπτυξη των συριακών κυβερνητικών στρατευμάτων κατά μήκος των συνόρων της Συρίας με την Τουρκία και οι δύο πλευρές θα συζητήσουν για τα πολιτικά ζητήματα αργότερα.

Ήδη, στρατεύματα της Δαμασκού εισήλθαν στην πόλη Τελ Τάμερ στη βορειοανατολική Συρία, που βρίσκεται στον στρατηγικής σημασίας αυτοκινητόδρομο M4, που εκτείνεται από το ανατολικό τμήμα της Συρίας ως το δυτικό. Η Τελ Τάμερ βρίσκεται 35 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Ρας Αλ Αΐν, η οποία αποτελεί ένα από τα σημεία στα οποία επικεντρώνεται η τουρκική επίθεση και την οποία κατάφεραν και την ανακατέλαβαν στο μεγαλύτερο σύνολό της χθες οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) που τελούν υπό την διοίκηση των Κούρδων. Οι άμαχοι υποδέχονται τους Σύρους στρατιώτες με ανακούφιση.

Πρόκειται για μια ακόμη σημαντική απόδειξη του γεγονότος ότι η «τράπουλα» ανακατεύεται ξανά στην περιοχή και ότι η ισορροπία δυνάμεων αλλά και οι συμμαχίες αλλάζουν. Πρόκειται βέβαια και για εξελίξεις που αποτελούν μπαρούτι στην πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής, με τους αναλυτές να φοβούνται μια γενική ανάφλεξη της περιοχής, όσο στη σύγκρουση αναμειγνύονται περισσότεροι «παίκτες». .

Για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει αρκεί να σκεφτεί ότι οι Κούρδοι, επί δεκαετίες περιθωριοποιημένοι και θύματα διακρίσεων εκ μέρους των αρχών της Δαμασκού, εγκαθίδρυσαν ντε φάκτο καθεστώς αυτονομίας στην βόρεια Συρία εκμεταλλευόμενοι τον πόλεμο της Συρίας που ξεκίνησε το 2011. Η Δαμασκός αρνείται αυτό το καθεστώς αυτονομίας και, κατά το παρελθόν, η συριακή ηγεσία είχε χαρακτηρίσει «προδότες» τους Κούρδους μαχητές όταν εκείνοι συμμάχησαν με την Ουάσιγκτον στο πλαίσιο του πολέμου κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.

Υπενθυμίζεται πως φοβούμενοι τουρκική επίθεση, οι Κούρδοι είχαν ήδη τον περασμένο χρόνο συνομιλίες με την Δαμασκό για το μέλλον των περιοχών τους, αλλά οι διαπραγματεύσεις αυτές δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.

Η στροφή των Κούρδων στον Άσαντ ήταν μονόδρομος, αφού οι ΗΠΑ που χρησιμοποίησαν τους Κούρδους για να πολεμήσουν τους τζιχαντιστές, τους πρόδωσαν για ακόμα μία φορά στην μεταξύ τους ιστορία, με τον Ντόναλντ Τραμπ να δίνει την «ευχή» του στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να ξεκινήσει την επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» και να νίπτει ουσιαστικά τας χείρας του αποσύροντας τα αμερικανικά στρατεύματα από την περιοχή. Η απόφαση του Αμερικανού προέδρου προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων τόσο εντός όσο κι εκτός των συνόρων τις ΗΠΑ.

Πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι τελευταίες εξελίξεις ενδυναμώνουν περαιτέρω τον Άσαντ στη χώρα του και αυξάνουν τον κίνδυνο σύγκρουσης μεταξύ Συρίας και Τουρκίας.

Δεν σταματά στον Βορρά ο Ερντογάν      

Η στρατιωτική εισβολή στη Βόρεια Συρία με πρόφαση τους Κούρδους, φαίνεται να άνοιξε την όρεξη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να επελάσει και προς τον Νότο.

Αν και ο «σουλτάνος» απέδωσε την τουρκική στρατιωτική επέμβαση στη βόρεια παραμεθόριο με τη Συρία, στην καταπολέμηση των Κούρδων της Συρίας, τους οποίους χαρακτηρίζει «τρομοκράτες» και δήλωσε ότι θέλει να δημιουργήσει μια «ζώνη ασφαλείας» έκτασης 120 χλμ και βάθους 30 χλμ προκειμένου να επανεγκαταστήσει εκεί πάνω από 3,5 εκατ. Σύρους πρόσφυγες, από ότι φαίνεται τα σχέδιά του είναι διαφορετικά.

Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Μάρκ Εσπέρ, δήλωσε χθες Κυριακή, ότι η Ουάσιγκτον έχει πληροφορίες ότι  Ερντογάν πιθανόν να επεκτείνει την επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» νοτιότερα, με τον ίδιο τον Ερντογάν να έρχεται να τον επιβεβαιώσει δηλώνοντας πως σκοπεύει εντός των προσεχών 48 ωρών να κατευθύνει τα τουρκικά στρατεύματα προς την πόλη του Κομπάνι, που ελέγχεται από τις αραβοκουρδικές Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) και την γειτονική πόλη Μανμπίζ, που ελέγχεται από τις SDF και συμμαχικές τους δυνάμεις.

Λίγο πριν αποχωρήσει για το Αζερμπαϊτζάν, ο Τούρκος πρόεδρος χαρακτήρισε θετικό βήμα την κίνηση των ΗΠΑ να απομακρύνουν 1.000 στρατιώτες τους από τη βόρεια Συρία και εκτίμησε πως δεν θα προκύψουν προβλήματα από την ανάπτυξη μονάδων του συριακού στρατού στα σύνορα, προσθέτοντας πως ο Πούτιν έδειξε «θετική προσέγγιση». Κάλεσε επίσης τους συμμάχους της χώρας του στο ΝΑΤΟ να στηρίξουν την επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» και τους εγκάλεσε για την ανάμειξη Άσαντ, θέτοντας το εξής ερώτημα: «Θα σταθείτε με τους συμμάχους σας ή τους τρομοκράτες;». «Φυσικά δεν μπορούν να απαντήσουν», σημείωσε στη συνέχεια.

Στο μεταξύ, υψηλόβαθμος Ρώσος κοινοβουλευτικός δήλωσε σήμερα πως η Τουρκία δεν σχεδιάζει να καταλάβει συριακό έδαφος με τη βία και άρα δεν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για μια ανοικτή τουρκο-συριακή διαμάχη. Υπενθυμίζεται πως η Ρωσία είναι στενός σύμμαχος του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Η στάση της Ευρώπης

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ ζήτησαν από κοινού από την Τουρκία να τερματίσει την πολεμική επιχείρηση κατά των κουρδικών δυνάμεων στην Συρία, που «κινδυνεύει να δημιουργήσει μη αντιμετωπίσιμη ανθρωπιστική κρίση και να βοηθήσει στην επανεμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους».

«Συνομιλήσαμε, ο ένας με τον πρόεδρο Τραμπ, ο άλλος με τον πρόεδρο Ερντογάν και περάσαμε το ξεκάθαρο μήνυμα της κοινής μας βούλησης για τον τερματισμό αυτής της επίθεσης», πρόσθεσε ο πρόεδρος της Γαλλίας πριν από το δείπνο με την Γερμανίδα καγκελάριο στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ απαίτησε τον «άμεσο τερματισμό» της επίθεσης κατά τη διάρκεια συνδιάλεξής της με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Το Βερολίνο ανέστειλε εξάλλου τις εξαγωγές στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη Συρία, μέτρο που ανακοίνωσαν επίσης η Γαλλία, η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Νορβηγία και η Σουηδία.

Prison brake από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού ΚράτουςΣτο μεταξύ, η κουρδική διοίκηση στα βόρεια της Συρίας δήλωσε ότι πάνω από 900 φυλακισμένοι που σχετίζονται με το Ισλαμικό Κράτος κατάφεραν να δραπετεύσουν από ένα στρατόπεδο στο οποίο και κρατούνταν, μετά τους βομβαρδισμούς που δέχθηκε το στρατόπεδο από τους τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Κάνοντας ουσιαστική αναφορά στους αντάρτες της Συρίας που υποστηρίζονται από τον τουρκικό στρατό, η κουρδική διοίκηση ανέφερε σε ανακοίνωσή της, ότι «μισθοφόροι» επιτέθηκαν κατά της φρουράς του στρατοπέδου όπου κρατούνταν «στοιχεία του Ισλαμικού Κράτους» και άνοιξαν τις πύλες.        

Πηγή

Τίνος είναι ρε γυναίκα τα ΜΜΕ;

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Η Ελλάδα θα γίνει Λουξεμβούργο…

Σε 10 σημεία οι αλλαγές που φέρνει στα ΜΜΕ το νέο –δήθεν– αναπτυξιακό νομοσχέδιο…

1) Τροποποιείται σε μεγάλο βαθμό ο νόμος Παππά, του 2015, για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών.

2) Τα ΜΜΕ μπορούν να ανήκουν πλέον σε εταιρίες των οποίων ο ιδιοκτήτης δεν θα φαίνεται, θα είναι άγνωστος. Μία εταιρία από το Λουξεμβούργο ας πούμε.

3) Τέλος και το «πόθεν έσχες» για τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Πώς άλλωστε να ζητήσεις «πόθεν έσχες» από έναν άγνωστο;

4) Την ίδια ώρα οι δημοσιογράφοι των 600 και 800 ευρώ που δουλεύουν σε αυτά τα ΜΜΕ των αγνώστων ιδιοκτητών, είναι υποχρεωμένοι να καταθέτουν «πόθεν έσχες». Δεν είναι γελοίο;

5) Αγνωστοι ιδιοκτήτες σημαίνει ότι ένας μπορεί να διαθέτει πλέον πολλά ΜΜΕ χωρίς καν να φαίνεται.

6) Η ανωνυμία των ιδιοκτητών επεκτάθηκε και στα πρακτορεία Διανομής Τύπου. Επειδή στην Ελλάδα έχουμε βέβαια μόνο ένα πρακτορείο, το «Αργος», μοιάζει σαν να φτιάχτηκε ο νόμος ειδικά για αυτό.

7) Χάνει και το ΕΣΡ μεγάλο μέρος από τη… δουλειά του. Το Συμβούλιο ήταν εκείνο που έλεγχε την οικονομική και ιδιοκτησιακή διαφάνεια κατά την αδειοδότηση και λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών. Τώρα τι να ελέγξει; Τον άγνωστο ιδιοκτήτη από το Λουξεμβούργο;

8) Καταλαβαίνουμε όλοι μας ότι αφού δεν θα γνωρίζουμε ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του ΜΜΕ δεν θα ξέρουμε και αν τα χρήματα θα είναι «καθαρά». Μέχρι τώρα για να δώσει άδεια το ΕΣΡ έπρεπε απαραιτήτως να πάρει έγκριση από την Επιτροπή ξεπλύματος μαύρου χρήματος.

9) «Αν ερχόταν ένας λαθρέμπορος και σας έδινε 200 εκ. θα του δίνατε άδεια να φτιάξει κανάλι;» έλεγε στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στις 10 Οκτωβρίου 2016. Κοίτα που το έκανε πράξη τώρα ο ίδιος…

10) Ευτυχώς, θα πείτε, που μέχρι τώρα τουλάχιστον ξέρουμε τους ιδιοκτήτες των υπαρχόντων ΜΜΕ. Αμ, δε. Με μία αύξηση ΜΚ από μία εταιρία από το Λουξεμβούργο ή με εξαγορά πολύ περισσότερο, ο ιδιοκτήτης γίνεται, από γνωστός —) άγνωστος…     

Αν δεν βγεις στην τηλεόραση... δεν είσαι δημοσιογράφος

 Mερικές σκέψεις για ένα «δεν τον ξέρω, δεν είναι στο σινάφι»  

Όποιος βάφει δεν είναι απαραιτήτως ζωγράφος, μπορεί να είναι μπογιατζής· όποιος πελεκάει το μάρμαρο δεν είναι απαραιτήτως γλύπτης, μπορεί να είναι μαρμαράς· όποιος γράφει βροντώντας το πληκτρολόγιο σε ιστοσελίδες και σε σόσιαλ δεν είναι απαραιτήτως δημοσιογράφος, μπορεί να είναι αερολόγος. Σύμφωνοι, πολλοί δηλώνουν δημοσιογράφοι, αλλά δεν είναι. Και αν τύποις είναι, επειδή δοκιμάζουν την τύχη τους στο πεδίο βολής της αναζήτησης δουλειάς, δεν σημαίνει ότι θα μείνουν, έστω και στο υπόγειο της δημοσιογραφίας, και ότι θα ανέβουν στο κυρίως σπίτι.

Από την άλλη, για να είσαι δημοσιογράφος δεν σημαίνει ότι πρέπει να σε ξέρουν οι πάντες –ούτε ότι σε γνωρίζει όλο το σινάφι. Δεν χρειάζεται καν να είσαι αναγνωρίσιμος επειδή βρίσκεσαι στον δημοσιογραφικό κλάδο. Πολύ περισσότερο δεν επιβάλλεται να είσαι «τηλεοπτικός δημοσιογράφος» για να έχεις το χρίσμα. Δημοσιογράφοι δεν είναι μόνο οι Χατζηνικολάου, Πρετεντέρης, Παπαδάκης, Στάη, Αρβανίτης κ.ά.. Είναι χιλιάδες (κυριολεκτικά χιλιάδες) που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της Ενημέρωσης, αλλά δεν φαίνονται και δεν εμφανίζονται σε κάθε βήμα και σε κάθε στροφή της κεφαλής του πολίτη. Είναι πολιτικοί ρεπόρτερ, ρεπόρτερ υπουργείων, διπλωματικοί ρεπόρτερ, αθλητικοί συντάκτες και συντάκτες των  διεθνών, συντάκτες ύλης, διορθωτές -πολλοί και πιθανόν άγνωστοι όχι μόνο στο πλατύ κοινό, αλλά και σε ένα μέρος τού δημοσιογραφικού σιναφιού.

Θυμάμαι πριν από χρόνια, σε μια αρκετά γόνιμη περίοδο της καριέρας μου, ένας φίλος μου είπε με ειλικρινές ενδιαφέρον, «ρε γαμώτο δεν προχωράς, δεν ανεβαίνεις  κάνε και εσύ τηλεόραση, όπως ο Γιώργος Τάδε». Ο Γιώργος Τάδε εμφανιζόταν σε ένα περιθωριακό κανάλι, εγώ ήμουν τότε σε εφημερίδα, σε ιδιαίτερα απαιτητική θέση –την πιο απαιτητική. Ο Γιώργος Τάδε δεν ξέρω αν έχει ένα δημοσιογραφικό ένσημο στην καριέρα του –ούτε ξέρω τι έκανε και πού βρίσκεται τώρα.

(Τα παραπάνω είναι μερικές σκέψεις για το «δεν τον ξέρω, δεν θα είναι δημοσιογράφος», του Γιάννη Λοβέρδου για τον Άγγελο Μενδρινό που έχει δημοσιογραφική υπηρεσία μεγαλύτερη των τριάντα χρόνων –και όχι μόνο σε ένσημα, αλλά σε δημιουργικές δουλειές –σε εφημερίδες, ραδιόφωνα ΚΑΙ σε τηλεόραση.)

πηγή

Οι δημόσιοι υπάλληλοι στο στόχαστρο - Νέα μέτρα πειθάρχησης στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο.!

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ του Δημοσίου γνωρίζουν καλά τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται ολοένα και πυκνότερα σε υπαλλήλους που έχουν “χρεωθεί” το επικίνδυνο – όπως τείνει να διαμορφωθεί – έργο της έγκρισης αιτημάτων, μελετών, επενδυτικών προτάσεων ιδιωτών και παραλαβής εργασιών, υλικών ή παραδοτέων που προβλέπονται σε συμβάσεις και συμπράξεις του Δημοσίου με ιδιωτικές εταιρείες.

Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, υπό την πίεση των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας, το άγχος της απορρόφησης των κονδυλίων σε έργα του ΕΣΠΑ και την επίκληση της ανάγκης για “επενδύσεις και ανάπτυξη”, όπως την εννοούν οι πολιτικοί απολογητές της σαρωτικής επέλασης του κεφαλαίου σε κάθε τι δημόσιο, επιχειρείται να διαμορφωθεί εντός του Δημόσιου Τομέα μια “κουλτούρα” υποταγής στις ορέξεις του κάθε επιχειρηματία που κάνει (ή θα ήθελε να κάνει) μπίζνες με ευρωπαϊκά κονδύλια – δηλαδή με χρήματα του φορολογούμενου λαου –  ή δημόσιο χρήμα. Μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο εκβιασμών και απειλών, με τη δαμόκλειο σπάθη των πειθαρχικών ποινών ή άλλων κυρώσεων να επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια των “απείθαρχων” υπαλλήλων, που τολμούν – άκουσον άκουσον!- να τηρήσουν τον όρκο τους και να ασκήσουν πραγματικούς εγκριτικούς ή απολογιστικούς ελέγχους και να μη κάνουν τα “στραβά μάτια” σε άνωθεν κελεύσματα, τα περιθώρια των αντιστάσεων μικραίνουν.

Άλλωστε, το επιχειρηματικό κεφάλαιο, με τη συνεπικουρία του πολιτικού προσωπικού των αστικών κομμάτων εξουσίας ενορχηστρώνουν την ιδιωτικοποίηση τομέων του δημοσίου και της επιβολής του λεγόμενου “επιτελικού” κράτους, έχει πληθώρα όπλων στη φαρέτρα του.

Ένα παράδειγμα από το Υπουργείο Πολιτισμού: έκπτωτη εταιρεία-ανάδοχος έργου μηνύει υπαλλήλους!

Ας ρίξουμε μια ματιά σε μια υπόθεση που εκτυλίχθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού, απασχόλησε την κοινή γνώμη με πληθώρα δημοσιευμάτων και φαίνεται πως επανέρχεται στο προσκήνιο. Στο τέλος Νοεμβρίου 2018 το Υπουργείο Πολιτισμού, με απόφαση της τότε πολιτικής του ηγεσίας, κήρυξε έκπτωτη την εταιρεία “ΑΪΝΟΟΥΧΑΟΥ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΑΕ” (IKNOWHOW), αναδόχου για το υποέργο 3 «Ανάπτυξη Εφαρμογών» της Πράξης “Εμπλουτισμός των Ψηφιακών Συλλογών των Κινητών Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και Ανάπτυξη Πληροφοριακού Συστήματος του Εθνικού Αρχείου Μνημείων” που υλοποιούσε η Διεύθυνση Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων (ΔΔΕΑΜ), καθώς δεν παρέδωσε παραδοτέα του έργου που είχε αναλάβει εντός του χρονοδιαγράμματος που προέβλεπε η σύμβαση.

Το Έργο της Ψηφιοποίησης των Κινητών Μνημείων αφορούσε στην καταγραφή, τεκμηρίωση, φωτογράφηση και ανάδειξη του υλικού πολιτισμού της χώρας σε ένα πληροφοριακό σύστημα δεδομένων, προσβάσιμο τόσο από το εξειδικευμένο όσο και το ευρύ κοινό, με κύριο στόχο την προστασία των κινητών μνημείων από την αρχαιοκαπηλία και την προβολή της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Η εταιρεία IKNOWHOW, ήταν ο ανάδοχος του έργου «Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα (ΟΠΣ)», δηλαδή της βάσης δεδομένων που θα υποδεχόταν τις ψηφιακές καταγραφές των κινητών μνημείων που βρίσκονται στις αποθήκες των μουσείων και των Εφορειών Αρχαιοτήτων όλης της χώρας και είχε ήδη υλοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό με αυτεπιστασία και με την πρόσληψη δεκάδων εξειδικευμένων επιστημόνων

Τα επίμαχα παραδοτέα του ΟΠΣ έπρεπε να παραδοθεί οριστικά τον Ιανουάριο του 2018, μετά από τρεις αποτυχημένες υποβολές και νέα συμπληρωματική τρίμηνη παράταση που είχε δοθεί στην εταιρεία με Υπουργική Απόφαση τον Οκτώβριο του 2017. Τελικά, μετά από πολύμηνη καθυστέρησηη πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ αποδέχτηκε την εισήγηση της Επιτροπής (28/9/2018) και κήρυξε έκπτωτη την ανάδοχο εταιρεία.

Η εξέλιξη αυτή είχε συμπαρασύρει και την απόλυση 57 συμβασιούχων αρχαιολόγων η εργασία των οποίων  θα τροφοδοτούσε με ψηφιοποιημένο υλικό τη βάση δεομένων (ΟΠΣ) που δεν παραδόθηκε ποτέ. Ο  Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων καλούσε τότε το ΥΠΠΟ “να αναζητήσει τα αίτια για τη βρωμιά και την κακοδιαχείριση (σ.σ. στο έργο της ψηφιοποίησης), που το ίδιο εντόπισε, στα πολιτικά παιχνίδια και τις πιέσεις που κρύβονται πίσω από τους ελέγχους και τις παραλαβές των έργων”. Καταγγέλλοντας τις απολύσεις και τον κίνδυνο να τιναχτεί όλο το έργο στον αέρα, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων ζητούσε “να εξεταστεί το ενδεχόμενο το ψηφιακό τμήμα του έργου να ολοκληρωθεί με αυτεπιστασία από την Διεύθυνση Πληροφορικής του Υπουργείου”, αλλά και από την πολιτική ηγεσία “να προχωρήσει ταχύτατα στον έλεγχο και τον καταλογισμό τυχόν ευθυνών για όσα, δια στόματος της ίδιας της Υπουργού κ. Ζορμπά, φέρονται να έχουν διατυπωθεί περί «γκρίζων» ζωνών και κακοδιαχείρισης στο έργο”.(https://www.sea.org.gr/details.php?id=816)

Το ΚΚΕ, από την πλευρά του, σε ερώτηση βουλευτών του προς την τότε υπουργό Πολιτισμού, σημείωνε πως “γίνεται αντιληπτό ποια είναι τα αποτελέσματα της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και των κατευθύνσεων της ΕΕ για “εξωστρέφεια” και “βιώσιμη ανάπτυξη” της πολιτιστικής μας κληρονομιάς: εξασφάλιση της κερδοφορίας για τις ιδιωτικές εταιρείες και εργολάβους, απολύσεις, εργασιακή ομηρία, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, μη ολοκληρωμένα έργα, για τους εργαζόμενους” (https://www.902.gr/eidisi/voyli/177107/synehisi-toy-ergoy-tis-psifiopoiisis-ton-kiniton-mnimeion-kai-anaklisi-ton).

Σήμερα, σχεδόν έναν χρόνο μετά, με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας πια και ενώ δεν υπάρχει καμιά επίσημη ενημέρωση ούτε για την πορεία του έργου ούτε για τη διερεύνηση των φαινομένων κακοδιαχείρισης του έργου που είχαν τότε καταγγελθεί, έχουμε την επανεμφάνιση της εταιρείας που είχε κηρυχθεί τότε έκπτωτη. Η IKNOWHOW υπέβαλε μήνυση στα 3 από τα 5 μέλη της Επιτροπής Παρακολούθησης και Παραλαβής, υπαλλήλους του ΥΠΠΟ, στα οποία επιδόθηκαν κλήσεις για ανωμοτί καταθέσεις (ως ύποπτοι δηλαδή) για το αδίκημα της “ψευδούς βεβαίωσης εγγράφων με δόλο”! Ούτε λίγο ούτε πολύ οι υπάλληλοι που άσκησαν τον ελεγκτικό τους ρόλο βρίσκονται κατηγορούμενοι! Η κίνηση αυτή της εταιρείας, για την οποία οι μηνυόμενοι υπάλληλοι έχουν ήδη ενημερώσει τα πρωτοβάθμια σωματεία τους και αναμένονται επίσημες αντιδράσεις και εξελίξεις, είναι ενδεικτική των μέσων που μετέρχονται ιδιωτικές εταιρείες που “συνεργάζονται” με το Δημόσιο, προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους.

Δεν αρκούνται όμως μόνο σε παρόμοιες κινήσεις. Επιδιώκουν πλέον να θωρακίσουν ακόμη περισσότερο τη θέση τους για να αποφεύγονται στο μέλλον “αστοχίες” όπως στη υπόθεση που αναφερθήκαμε.

Έτσι, στο λεγόμενο “Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο” που έφερε για ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πέρα από τις αντεργατικές και αντισυνδικαλιστικές διατάξεις, πέρα από τις ρυθμίσεις που προσφέρουν “γη και ύδωρ” στους κάθε λογής επενδυτές, περιέχονται και διατάξεις που στοχεύουν στην πλήρη διάλυση των όποιον ελεγκτικών μηχανισμών παραμένουν όρθιοι στο Δημόσιο και στην πλήρη πειθάρχηση των δημοσίων υπαλλήλων στις ορέξεις του κεφαλαίου: αυξημένες πειθαρχικές κυρώσεις ακόμη και ανυπαιτίως σε υπαλλήλους (αλλά και στους προϊσταμένους τους…) που δεν προλαβαίνουν εντός των ασφυκτικών προθεσμιών να ελέγξουν και να αδειοδοτήσουν πολύπλοκες επιχειρηματικές-επενδυτικές αιτήσεις και μελέτες (αρθ. 1), ιδιωτικοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών με την παράδοσή τους σε “πιστοποιημένους” ιδιώτες και εταιρείες (αρθ. 2), δυνατότητα απαίτησης αποζημίωσης από το Δημόσιο, αλλά και τους υπαλλήλους του, σε περίπτωση απόρριψης επενδυτικού σχεδίου με την επίκληση γεωχωρικών δεδομένων (αιγιαλός, περιοχές Natura 2000, προστατευόμενες περιοχές, αρχαιολογικοί χώροι κοκ) που τυχόν δεν έχουν εισαχθεί στον υπό συγκρότηση Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη (αρθ. 7).

Με λίγα λόγια θεσμοθετείται ένα πλαίσιο πλήρους ασυδοσίας για το κεφάλαιο, απόλυτης προστασίας του από κάθε φύσης «εμπόδια» και συνθηκών εργασιακού τρόμου για εκείνους που θα τολμήσουν όχι να αντιταχθούν, αλλά απλώς να εφαρμόσουν τους νόμους του δικού τους αστικού κράτους.

Το παραπάνω παράδειγμα αποτελεί μία μόνο περίπτωση και δείγμα γραφής για ό,τι επιχειρείται συνολικότερα. Ο δημόσιος τομέας γίνεται όχι μόνο το εργαλείο για την εξασφάλιση της κερδοφορίας των κεφαλαίων που θα επενδυθούν, αλλά και ο ίδιος πεδίο κερδοφορίας. Η πειθάρχηση και η υποταγή είναι η συγκολητική ουσία και η αναγκαία προϋπόθεση ώστε η καπιταλιστική αναδιάρθρωση να συντελεστεί αν όχι με ηθελημένη τότε με αναγκαστική συναίνεση μέσω της χρήσης των μηχανισμών συμμόρφωσης που μπορεί να αξιοποιήσει το αστικό κράτος.   

πηγή      

Ιδού ο πολιτισμός του θανάτου

Γράφει ο  Γιώργος  Χ  Παπασωτηρίου

Πλατεία Τραφάλγκαρ. Πάνω στην 53 μέτρων κολώνα ιωνικού ρυθμού, ο Νέλσον, ο ένας εκ των δύο νικητών επί του Ναπολέοντα. Ο άλλος είναι ο νικητής του Βατερλό, ο Ουέλιγκτον(πιο γνωστός από την ομώνυμη αλυσίδα παμπ). Στο «ισόγειο» τα λιοντάρια-φύλακες της αυτοκρατορίας και οι χιλιάδες τουρίστες με το βλέμμα διαμεσολαβημένο από το φακό της ψηφιακής φωτογραφικής τους μηχανής. Δεν βλέπουν αυτοί. 

Η μηχανή βλέπει και επιχειρεί να αιχμαλωτίσει το χρόνο, την ώρα που όλα κυριαρχούνται από το χρόνο.  Όλοι κι όλα υπό το κράτος του χρόνου, σε μια διελκυστίνδα του «μπρος-πίσω». Βλέμμα, χρόνος, κινητοποιό συναίσθημα, ζωή, όλα κατευθυνόμενα. Γι’ αυτό κανείς δεν βλέπει στην είσοδο της Εθνικής Πινακοθήκης τους απολυμένους εργαζόμενούς της που διαδηλώνουν το δικαίωμά τους για δουλειά. Εκείνοι ζητούν τη συμπαράσταση των τουριστών. Πλην επί ματαίω. Κανείς δεν τους βλέπει. Ούτε εκείνη η άψογα ντυμένη κυρία στην είσοδο του κτηρίου των αγγλικών συνδικάτων. 

Οι τουρίστες προτιμούν τον ήχο της πίπιζας ενός ψευτο-σκωτσέζου και μία ενσταντανέ μαζί του. Αρνούνται την ανασφάλεια και την κατάθλιψη που τους περιτριγυρίζει και στο τέλος τους κατοικεί. Ξένοι και εγχώριοι, όλοι αναμένουν κάτι, μια ελπίδα, μια new frison, μία νέα εμπνέουσα αξία. Περιμένουν κάτι –σαν τον Γκοντό ή ίσως σαν τη βασίλισσα που σώζει ο Γκοντ. Αναμένουν αυτό που θα τους βγάλει από την άβυσσο της κατάθλιψης, αυτό που θα τους κάνει να νιώσουν ξανά άνθρωποι με πρόσωπο και ορατότητα. Παιδιά με πλαστικές σημαίες εδώ κι εκεί. Ισχνά παιδιά της κάτω τάξης. 

Οι νέοι της μεσαίας τάξης συγκρούονται στο Χάιντ παρκ. Όχι με τους Άλλους, αλλά μεταξύ τους, με τον ίδιο τους τον εαυτό, που το βράδυ θα κάψουν με αλκοόλες και πρέζα. Βία παντού.  Βία της συσσωρευμένης ανέκφραστης ενέργειας, που ξεσπάει σαν φράγμα που σπάει. Και η μητρόπολη της πρώην αυτοκρατορίας επιχειρεί απελπισμένα να συνέξει τα κουρέλια της. 

Γιατί, τι είναι η Αγγλία;  Ένα έθνος που η ψυχή του είναι μία κουρελού φτιαγμένη από τα κομμάτια της ψυχής των κατακτημένων λαών και των δούλων-μεταναστών, ραμμένων με τη χρυσή κλωστή της ιδεολογίας των γηγενών αγγλοσαξόνων(όπως και των WASP’s στις ΗΠΑ). Δείτε στο Βρετανικό Μουσείο, όλα εκεί είναι Ελλάδα, (ο Παρθενώνας, η Καρυάτιδα, το άλογο της Λυκίας), είναι Αφρική, Αίγυπτος, Ασία, μουσουλμανικές χώρες… Τι είναι βρετανικό; Ίσως εκείνο το ειδωλολατρικό ξόανο που το ονόμασαν Πρόοδο και το οποίο έπινε το νέκταρ από το κρανίο των δολοφονημένων στις αποικίες, όπως το περιέγραφε γλαφυρά ο Κ. Μαρξ. Γι’ αυτό το μόνο βρετανικό είναι το κέρδος χωρίς όρια. 

Η μόνη «αλήθεια» είναι η «δύναμη» όπως αναγράφεται λατινιστί σ’ έναν τοίχο πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Δύναμη, κέρδος, πρόσοδος, συσσώρευση, πειρατικά νησιά Κέιμαν, Citi, αυτή είναι η Αγγλία, η πρώην αυτοκράτειρα, αυτή είναι η Δύση, αυτός είναι ο πολιτισμός του θανάτου και της καταστροφής, στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, παντού. Γι’ αυτό έχουν δίκιο αυτοί που καλούν σε μία παγκόσμια αγωνιστική ένωση προκειμένου να εκλείψει ο καπιταλισμός και να σωθεί η φύση και ο άνθρωπος. 

ΟΝΝΕΔ Πεντέλης: Χρυσαυγίτικου τύπου ρατσιστικός οχετός κατά προσφύγων και μεταναστών - παραιτήθηκε η Πρόεδρος

Τη… «δόξα» της ναζιστικής Χρυσής Αυγής και του Βελόπουλου φαίνεται πως ζήλεψαν στην ΟΝΝΕΔ Πεντέλης, η οποία σε επιστολή της προς το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επιδόθηκε σε ενα ντελίριο ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Αφορμή για το απαράδεκτο, χρυσαυγίτικου τύπου ανακοινωθέν της τοπικής οργάνωσης νεολαίας της ΝΔ αποτέλεσε η δημοσιοποίηση της πληροφορίας ότι η κυβέρνηση δρομολογεί την μετακίνηση αιτούντων άσυλο σε ανενεργή πτέρυγα του νοσοκομείου Αμαλία Φλέμινγκ.

Στο κείμενο αναπαράγονται τα πλέον αποκρουστικά ρατσιστικά στερεότυπα, περί παρουσίας εγκληματιών, σεξουαλικές επιθέσεις από μουσουλμάνους σε νεαρά κορίτσια και «αλλοίωση του πατρογονικού μας πολιτισμού»!

Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την επιστολή ανάγκασαν σε παραίτηση την πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Πεντέλης Φαίη Νικητοπούλου. Από την πλευρά της, η επίσημη νεολαία του κόμματοςπήρε αποστάσεις από την τοπική οργάνωση Πεντέλης σημειώνοντας ότι « δεν υπηρετεί αυτή την κατεύθυνση και για το λόγο αυτό θα κινηθούν οι απαραίτητες διαδικασίες ώστε οι αρμόδιοι να δώσουν άμεσα εξηγήσεις».

«Καταδικάζουμε τις ακραίες δηλώσεις μέλους της νεολαίας του κόμματος. Οι συγκεκριμένες δηλώσεις είναι κατακριτέες, δεν εκφράζουν τη ΝΔ, αλλά αποτελούν προσωπικές απόψεις της επιστολογράφο», σημείωσε σε σχόλιο του ο εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ Τάσος Γαϊτάνης.    

Αναλυτικά η  επιστολή 

Πότε ξέρεις από ζωή...

Γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

Η μέρα δεν προβλεπόταν καλή. Είχες πάρει απόφαση ότι θα περάσεις το ρεπό σου στα γκισέ τραπεζών και δημόσιων υπηρεσιών.

Ξυπνάς πρωί και επειδή αναμένεις μια σχετική ταλαιπωρία, λες: Ας κάνω ένα καλό πρωινό, να πιω κι έναν καφέ, να αντέξω τις ουρές. Γιατί θα υπάρξουν ουρές...

Ξεκινάς με πλήρη εξάρτυση: δημόσια έγγραφα (ταυτότητες, εξουσιοδοτήσεις, πληρεξούσια), συμβόλαια, τοπογραφικά, αιτήσεις, τα τηλέφωνα λογιστή, μηχανικού και συμβολαιογράφου σε πρώτη ζήτηση, στιλό μπλε (ποτέ δεν ξέρεις αν θα το χρειαστείς). Πριν αρχίσεις να ντύνεσαι τα ελέγχεις: είναι εκεί, στον φάκελο.

Κοιτάζεις και το πορτοφόλι σου: μπορεί να χρειαστούν τίποτα χαρτόσημα, τίποτα φωτοτυπίες, μη βρεθείς έκθετος.

«Εχω τελειώσει πανεπιστήμιο και μιλάω τρεις ξένες γλώσσες. Τι μπορεί να πάει στραβά;» σκέφτεσαι.

Λάθος σκέψη.

Βάζεις τα ρούχα σου, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, κλειδώνεις το σπίτι και μπαίνεις στο αυτοκίνητο.

Η εφορία είναι σχετικά κοντά, ευτυχώς. Πριν μπεις στο κτίριο αναρωτιέσαι μήπως έπρεπε να πάρεις νερό μαζί σου, αλλά λες, δεν βαριέσαι, πόσο να καθίσω εδώ; Μισή ώρα, μια ώρα; Θα αντέξω.

Λάθος σκέψη αριθμός 2.

Ακολουθώντας τις οδηγίες, βρίσκεις το σωστό γραφείο και μπαίνεις στη σωστή ουρά. Δύο υπάλληλοι εξυπηρετούν και πριν από σένα υπάρχουν τέσσερις άνθρωποι.

Μπίνγκο. Η τυχερή σου μέρα.

Λάθος σκέψη, αριθμός 3.

Ο χρόνος κυλάει αργά. Οι υποθέσεις που έχουν οι υπάλληλοι δεν φαίνεται να επιλύονται. Ενας λογιστής έγραψε λάθος τα τετραγωνικά ενός βοηθητικού χώρου, ένας πολίτης έφερε μόνο το καινούργιο, ενώ χρειαζόταν και το παλιό συμβόλαιο, τηλεφωνήματα, πήγαιν’-έλα, μια κυρία από άλλη ουρά ωρύεται γιατί την έχουν φέρει τρεις φορές και κάθε φορά της ζητούν κάτι άλλο.

Ταράζεσαι λίγο, αλλά κάνεις υπομονή. Ο κύριος μπροστά σου αρχίζει την κουβέντα. «Αυτά κάνει η γραφειοκρατία. Αν είχαν ενωθεί τα ηλεκτρονικά συστήματα, πολλά από αυτά δεν θα συνέβαιναν». Συμφωνείς.

Πιάνετε την κουβέντα, για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα, τι ξέρετε ότι συμβαίνει αλλού, τι έχετε περάσει σε ανάλογες περιπτώσεις. Όταν κοιτάζεις το ρολόι σου, ο λεπτοδείκτης έχει κάνει μια πλήρη περιστροφή. Στα παράθυρα των υπαλλήλων βρίσκονται οι ίδιοι πολίτες.

Υποθέτεις ότι δεν θα συμβεί το ίδιο σε σένα, για απλή υπόθεση ήρθες και είσαι προετοιμασμένη...

Ξαφνικά αδειάζουν και τα δύο γκισέ και μένουν μόλις δύο άνθρωποι μπροστά σου. Απίστευτη χαρά. Ο κύριος που συνομιλούσατε σου λέει: «Μην ανησυχείτε. Εγώ θα κάνω μόλις δύο λεπτά. Ένα χαρτί θα αφήσω και θα κάνω μια ερώτηση». Τον πιστεύεις και του χαμογελάς.

Λάθος σκέψη, αριθμός ό,τι θέλετε.

Στη μια ώρα και σαράντα λεπτά ακριβώς, έρχεται επιτέλους η σειρά σου. Ο κύριος όντως έφυγε σε δύο λεπτά, αλλά καθόλου χαρούμενο δεν τον είδες. Έχεις αρχίσει και να διψάς...

Επιστρατεύεις το χαμόγελο και την πιο καλή συμπεριφορά που σου έμαθε η μαμά σου και καλημερίζεις την υπάλληλο -κοντεύει πάντως μεσημέρι.

Αραδιάζεις μπροστά της τα καλούδια σου και της εξηγείς τι χρειάζεσαι. Σε κοιτάζει με βλέμμα κατανόησης και σου λέει: «Σας λείπε η τάδε βεβαίωση, από τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου τάδε».

Μένεις άναυδη: «Μα τα συμβόλαια και τα τοπογραφικά γράφουν αυτό ακριβώς που ζητάτε».

Υπάρχει καινούργια εγκύκλιος, σου εξηγεί, και η εφορία χρειάζεται βεβαίωση από υπάλληλο τεχνικής υπηρεσίας δήμου, όχι ιδιώτη επαγγελματία. «Προσέξτε, όχι γενικά δημοτικού υπαλλήλου, τεχνικής υπηρεσίας».

Τηλεφωνείς στον λογιστή και τον συμβολαιογράφο, δεν το έχουν ξανακούσει... «Υπάρχει εγκύκλιος», επιμένει η υπάλληλος. «Πρέπει να το φέρετε».

Σκέφτεσαι τον κύριο που έκανε δύο λεπτά πριν από σένα. Τόσο έκανες κι εσύ. Και τότε θυμάσαι τη γιαγιά σου, που έλεγε ότι αν δεν χτίσεις ή δεν παντρέψεις, δεν ξέρεις από ζωή. Και προσθέτεις στη σοφία της ότι αν δεν ξέρεις και από χάος στις δημόσιες υπηρεσίες και αρτηριοσκληρωτική γραφειοκρατία, πάλι από ζωή δεν ξέρεις.

Και τρέχεις να τηλεφωνήσεις στον δήμο τάδε για να δεις τι χαρτιά χρειάζεται για να σου δώσει το χαρτί. Τις τράπεζες δεν τις προλαβαίνεις. Θα πας άλλη μέρα για εκείνα τα χαρτιά που θέλεις για άλλες υποθέσεις...

   

ΕΦΚΑριστήθηκα!

Γράφει η Νόρα Ράλλη

Το έχω κάνει. Εχει χρειαστεί δηλαδή. Για τις ανάγκες της παρούσας στήλης και λέξεις έχω γεννήσει απ' το κεφάλι μου και γεγονότα έχω βγάλει απ' την κοιλιά μου. Αλλά, μα τον θεό του χρονογραφήματος (που υπάρχει σας λέω -και είναι θεά ο τύπος!), ό,τι περιγράψω στη συνέχεια είναι αληθινό, αληθινότατο! Τόσο που μήτε 'γώ ακόμα μπορώ να το πιστέψω.

Γενικά, το αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι -όχι, θέλω κάτι πιο βαρύ... όπως ο Αδωνις τα δυτικά προάστια! Αυτή τη φορά, όμως, δεν τα κατάφερα. Επρεπε να πάω σε δημόσια υπηρεσία και δη στον ΕΦΚΑ. Να πάω ένα χαρτί, να μου βάλουν μια τζίφρα και να πάρω ένα άλλο. Απλό ακούστηκε -ανακουφίστηκα. «Σε ποιον ΕΦΚΑ να πάω;» ρωτάω. «Σ' όποιον είναι κοντά σας» μου λένε. Τέλεια!

Οσοι κινούνται στο κέντρο, το έχουν δει σίγουρα. Μια τεράστια κτιριούμπα, δίπλα στην ΕΣΗΕΑ, με μια επίσης υπερτεράστια ταμπέλα: «ΕΦΚΑ». Δίπλα στη δουλειά. Τέλεια!

Πάω.

«Καλησπέρα σας, μου έδωσαν αυτό το χαρτί και μπλα μπλα μπλα...» λέω στη νεαρή κάπως και ευγενέστατη πράγματι κυρία. Το κοιτάει. «Πού σας είπαν να πάτε;» μου λέει. «Στον ΕΦΚΑ» της λέω. «Και σεις ήρθατε εδώ; Δηλαδή τι; Είδατε ταμπέλα ΕΦΚΑ και μπήκατε;»

Αρχικά δεν καλοκατάλαβα. Εψαξα το βλέμμα της για ένα ψήγμα χιούμορ, καθώς αλλιώς πώς; «Με συγχωρείτε» ξαναλέω. «Στον ΕΦΚΑ δεν είμαι;». «Αυτό σας λέω. Θέλατε ΕΦΚΑ, είδατε ταμπέλα "ΕΦΚΑ" και μπήκατε; Είναι δυνατόν;». Η κυρία, πάντα ευγενική, έμοιαζε ανυπόμονη με την επιμονή μου και κάπως ηστάνθην μίαν κάποιαν αβολοσύνη... «Και τι έπρεπε να δω;», απαντώ σαν μαθήτρια που την έπιασαν αδιάβαστη. «Καρπούζια "ο Στάθης";»...

Κάλεσε, λέει, η πταισματοδίκης Αθηνών τον τότε φρούραρχο του Μαξίμου (όταν ήταν ακόμα Μαρξίμου) για να καταθέσει, λέει, αν πράγματι τα όσα είπε ο νυν βουλευτής της Ν.Δ., Μπάμπης Παπαδημητρίου, περί χασισοκατάστασης εκεί μέσα είναι αλήθεια. Θέλουν, λέει, να καταργήσουν το ΚΕΘΕΑ ως έχει και να βάλουν δικούς τους, διορισμένους, να το διοικούν. Εφερε, λέει, «αναπτυξιακό νομοσχέδιο» ο Αδωνις σύμφωνα με το οποίο ο εργαζόμενος των 800 ευρώ θα πρέπει να καταθέτει «πόθεν έσχες», αλλά ο καναλάρχης/εργοδότης των 800 εκατομμυρίων όχι! Και δεν είπα και το καλύτερο: αθώοι κρίθηκαν από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ο πρώην εκδότης Σταύρος Ψυχάρης και τα δέκα τραπεζικά στελέχη, που αντιμετώπιζαν κατηγορίες σχετικά με τη χορήγηση δανείων στον ΔΟΛ χωρίς τις κατάλληλες εγγυήσεις. Το «τα πήρα με αέρα», που είχε πει ο υιός Ψυχάρης αν θυμάστε στην εξεταστική επί ΣΥΡΙΖΑ; Ε, ουδέν problem. Πολύ το 'ΦΚΑριστήθηκα!

Από δω οι μπάφοι, από κει τα γάρα, ποιος έχει «πιει» περσσότερο;... Και δώσ' του τα ντουμάνια και οι καπνοί, καλέ μην τον βάζετε τον φρούραρχο να καταθέσει -έχει κάνει κεφάλι σάς λέω, τίποτα αυτοί, μέσα ο φρούραρχος, όξω ο Ψυχάρης. Με αέρα παίρναν τα δάνεια, με αέρα θα παίρνουν τα κανάλια. Και δώσ' του δικαιοσύνη εν φουλ ιδεοληψία και βομβαρδισμοί εν πλήρει ανυποληψία. Μπήκαν, λέει, οι Τούρκοι στη Συρία και την πρώτη μέρα σκότωσαν 15, από τους οποίους οι περισσότεροι ήταν άμαχοι, και πολύ το 'ΦΚΑριστήθηκαν και κείνοι...

Οταν οι Δυτικοί θέλαν τους Κούρδους για να πολεμούν τον ISIS (που μάλλον χρηματοδοτούσε προσωπικά ο σουλτάνος Ερντογάν) ήταν καλοί. Τώρα, που δεν πλέον, αφήνουν τον χρηματοδότη να τους βομβαρδίζει ασύστολα. Τα ίδια δεν κάνουν πάντα εξάλλου; Με τον ΕΛΑΣ σάμπως έγινε κάτι άλλο; Για να διώξει τους Γερμανούς ήταν σύμμαχος, για να φέρει λαοκρατία εχθρός. Ετσι είναι αυτοί οι «δυνατοί Δυτικοί». Αμα σε χρειάζονται, ναι. Αν όχι, να!

Μετά την περιπέτειά μου για τίποτα δεν είμαι πλέον σίγουρη:

- Καλά, ψάχνετε δικαιοσύνη, είδατε ταμπέλα «Ελληνική Δικαιοσύνη» και μπήκατε;

- Καλά, ψάχνετε δημοκρατία, είδατε «Δυτικά Κράτη» και μπήκατε;

Ή μήπως ψάχνετε ανάπτυξη, είδατε «αναπτυξιακό σχέδιο Αδώνιδος» και 'ΦΚΑριστηθήκατε;

Με τα πολλά, επιστρέφοντας στην εφημερίδα, ρωτάω: «Μη μου πείτε ότι μπήκα στην ''Εφημερίδα των Συντακτών''! Γιατί στην ''Εφημερίδα των Συντακτών'' ήθελα να πάω...»

Οχι κι άλλος Παρθενώνας

 Γράφει ο ΠαντελήςΜπουκάλας

Τω καιρώ εκείνω, όταν η κ. Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου χαρακτήριζε «νέο Παρθενώνα» το Μέγαρο Μουσικής, γελάσαμε οι περισσότεροι, ενώ αρκετοί θυμήθηκαν ότι Παρθενώνας είχε αποκληθεί και η Μακρόνησος, στα χρόνια των εκτοπισμών. Πνευματική ελαφρότητα στη μια περίπτωση, πνευματική βαναυσότητα στην άλλη. Και σαν να μην έφταναν οι τρεις Παρθενώνες, προέκυψε και τέταρτος. Και μάλιστα με νουνό κάποιον που τυγχάνει και αρχαιολόγος. Αντιγράφω τα ιερά λόγια σεβαστικά, καθώς ταιριάζει, αφού πρώτα μαρτύρησα ακούγοντάς τα πεντάκις στο βιντεάκι, για να μην τα προδώσω:

«Το Ελληνικό ως επένδυση μεμονωμένη θα μπορούσε να είναι το σύμβολο που στο μέλλον θα συμβολίζει αυτή τη στροφή της Ελλάδος. Δηλαδή, πώς βλέπει κάποιος τον Παρθενώνα και λέει είναι η εποχή της αθηναϊκής δημοκρατίας και της κλασικής Ελλάδος; Να βλέπει κατ’ αναλογία το Ελληνικό και να λέει τότε η Ελλάδα άλλαξε από μία, η τελευταία ξέρω ’γώ σοβιετική δημοκρατία των Βαλκανίων σε μία κανονική δυτική χώρα. Αυτό είναι». Αυτό είναι. Οντως. Αυτό είναι υπερανάπτυξη της πνευματικής ελαφρότητας και ταυτόχρονα της υβριστικής βαναυσότητας από τον καθ’ ύλην αρμόδιο: τον υπουργό Ανάπτυξης.

Ενα καζίνο, μας λέει ο και αρχαιολόγος και αρχαιολάγνος και αρχαιοπώλης κ. Αδωνις Γεωργιάδης, συν δύο ουρανοξύστες (σε σχήμα Καρυάτιδας, πλην με καταγωγή από το Ντουμπάι ή το Λας Βέγκας), συν μαγαζιά, συν κάποιοι δημόσιοι χώροι συνεχώς μειούμενοι, μας κάνουν έναν Παρθενώνα. Συμβολικώς. Για να ξέρουν οι επόμενοι πότε πάψαμε να είμαστε σοβιετία, δηλαδή, χονδρικώς, πότε επέστρεψε από τα γκουλάγκ ο κ. Γεωργιάδης: Ιούλιο του 2019, έπειτα από τεσσεράμισι χρόνια στη σιβηρική παγωνιά, χωρίς καμία δυνατότητα να μιλήσει σε ραδιόφωνα και κανάλια. Χωρίς καν ένα λάπτοπ να τουιτάρει τον καημό του.

Ενα σοβιετικό κουσούρι το απέκτησε πάντως ο υπουργός στα χρόνια της εξορίας του: τη λατρεία του Ηγέτη. Και στον ΣΥΡΙΖΑ καλά κρατεί η προσωπολατρεία, ο κ. Γεωργιάδης όμως κατέρριψε κάθε ρεκόρ, εμφανίζοντας τον Αρχηγό του όχι απλώς σαν Πατερούλη αλλά σαν θαυματουργό άγιο. Με ανάρτησή του στο τουίτερ γνωστοποίησε ότι «ο Κυριάκος σώζει τη ζωή του μικρού Παναγιώτη Ραφαήλ. Στο Μαξίμου ο πατέρας του». Εβαλε μάλιστα μια τοσοδούλα φωτογραφία του πιτσιρικιού και μια μεγάλη του κ. Μητσοτάκη. Λογικό. Κι όταν η οικογένεια του άτυχου μικρούλη διαμήνυσε ότι πρόκειται για ψέμα, ο κ. Γεωργιάδης εξαφάνισε την ψευδόμενη ανάρτησή του. Λογικό. Το ’χει ξανακάνει άλλωστε. Πολλάκις.

Η επιστροφή του ISIS;

Γράφει  η Αγγελική Δημοπούλου

Όταν ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία και αφήνει τους Κούρδους στο έλεος του Ερντογάν, ανακοίνωσε επίσης την ήττα «κατά 100% του Χαλιφάτου του ISIS». Αυτό όμως απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Το Ισλαμικό Κράτος δεν είχε έτσι κι αλλιώς ηττηθεί οριστικά και τώρα του δίνεται η δυνατότητα να επανέλθει δριμύτερο.

Διεθνείς αναλυτές υπογραμμίζουν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος με την απόφασή του δεν πρόδωσε μόνο τους Κούρδους, ούτε έκανε μόνο ένα «δώρο» στον Ερντογάν. Στην πραγματικότητα έκανε «δώρο» στους τζιχαντιστές, ακολουθώντας μια συνταγή που θα μπορούσε να είναι κατά παραγγελία του Χαλιφάτου και η οποία απειλεί να βυθίσει εκ νέου τη Συρία - και όχι μόνο - στο χάος.

Οι Κούρδοι σε Συρία και Ιράκ - υποστηριζόμενοι από τη Δύση - ήταν ο βασικός πυρήνας του πολέμου στο πεδίο της μάχης ενάντια στους τζιχαντιστές δίνοντας και τον μεγαλύτερο φόρο αίματος - 11.000 μαχητές και μαχήτριες. Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις υπό την ηγεσία των Κούρδων κατάφεραν να σταματήσουν την επέλαση του Ισλαμικού Κράτους. Το λογικό θα ήταν αφού η Αμερική ενεπλάκη στον πόλεμο αυτό, όταν νικήθηκε το χαλιφάτο, να επικεντρωθεί τόσο στην ανοικοδόμηση των περιοχών που απελευθερώθηκαν, όσο και στη διατήρηση της ειρήνης σε αυτές. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ωστόσο, αντί να βοηθήσει τους εταίρους της χώρας του να εξασφαλίσουν την τελική ήττα του ISIS, επέλεξε να τους εγκαταλείψει αποφασίζοντας την ολική απεμπλοκή και δίνοντας το «πράσινο φως» για την Τουρκική εισβολή.

Όμως ο κίνδυνος του ISIS δεν έχει εξαλειφθεί. Σύμφωνα με τους New York Times, το Ισλαμικό Κράτος εξακολουθεί να έχει 18.000 μαχητές σε Ιράκ και Συρία. Αυτοί δρουν οργανωμένοι σε κυψέλες και στήνουν ενέδρες, κάνουν απαγωγές και δολοφονίες και στις δυο χώρες. Παράλληλα ο ISIS συνεχίζει να στρατολογεί ενώ προσπαθεί να οργανώσει ξανά τόσο τις ένοπλες ομάδες του, όσο και τα οικονομικά του δίκτυα. Με αυτά τα δεδομένα η στήριξη των ΗΠΑ ήταν ιδιαίτερα σημαντική για την δύναμη των 60.000 μαχητών των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων στη βορειονατολική Συρία.

Τώρα η στήριξη αυτή παύει και οι Κούρδοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα τριπλό μέτωπο. Το Ισλαμικό Κράτος, την Τουρκία και το συριακό καθεστώς που επιθυμεί να ανακαταλάβει ολόκληρη την επικράτειά του. Η εισβολή της Τουρκίας στην βορειοανατολική Συρία, με την ευλογία ή την ανοχή του Τραμπ - που αντιμετωπίζει σφοδρότατες αντιδράσεις για την απόφασή του στο εσωτερικό των ΗΠΑ, ακόμη και στους κόλπους του ίδιου του κόμματός του - απειλεί την ίδια την ύπαρξη των Κούρδων.

Ο Ερντογάν μπήκε στη Συρία με στόχο να απομακρύνει τους Κούρδους από τις περιοχές που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στα χέρια των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει βούτυρο στο ψωμί του ISIS. Τόσο διεθνείς αναλυτές, όσο και αξιωματούχοι των ΗΠΑ, εκφράζουν φόβους ότι η απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων και η εισβολή της Τουρκίας θα θέσουν τη μάχη ενάντια στους τζιχαντιστές σε σοβαρό κίνδυνο και θα αποσταθεροποιήσουν την περιοχή.

Ο βασικός λόγος είναι οι προτεραιότητες του Ερντογάν. Ενδιαφέρεται πολύ να πολεμήσει τους Κούρδους και ελάχιστα να περιορίσει τον ISIS. Εδώ, η απόφαση του Τραμπ να  του παραδώσει τη φύλαξη των δεκάδων χιλιάδων φυλακισμένων του ISIS στη Συρία, που τώρα βρίσκονται στα χέρια των Κούρδων, ηχεί σαν φάλτσα νότα. Κατ’ αρχήν υπάρχουν φόβοι ότι λόγο της αποσταθεροποίησης στην περιοχή θα γίνουν επιθέσεις με στόχο την απελευθέρωση των κρατουμένων. Κατά δεύτερον, ο έλεγχος των κρατουμένων από την Τουρκία είναι μια πολύ αβέβαιη προοπτική αν αναλογιστεί κανείς ότι η χώρα έχει καταφέρει πολύ λίγα στην αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους εντός των δικών της συνόρων.

Εκτός των όσων ειπώθηκαν ο Ερντογάν έχει κι άλλα σχέδια. Έχει ανακοινώσει ότι στις περιοχές που θα καταλαμβάνει στη Συρία θα επανεγκαταστήσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο Σύρους πρόσφυγες που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην Τουρκία. Ο Ερντογάν παρουσιάζει την κίνηση αυτή ως ανθρωπιστική προσπάθεια αλλά και ως μια προσπάθεια δημιουργίας μιας ασφαλούς ζώνης μεταξύ των συνόρων της Τουρκίας και των κουρδικών πόλεων. Ωστόσο, εκφράζονται φόβοι ότι  ο στόχος του είναι να εκδιώξει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού κυρίως κουρδικής καταγωγής και να τον αντικαταστήσει με αραβικό πληθυσμό.

Ο Ράιν Γκιντζέρας και ο Νικ Ντανφορθ, αναλυτές σε θέματα Τουρκίας, σημειώνουν ότι μπορεί να αναβιώσουν σκοτεινές εποχές της ιστορίας κατά τις οποίες η Τουρκία εκδίωξε τους Κούρδους και άλλες μειονότητες από τις περιοχές τους.

«Το θέμα της ασφαλούς ζώνης είναι απλώς κεκαλυμμένη εθνοκάθαρση», υποστηρίζει στο The Atlantic, ο Νίκολας Χέρας, ειδικός σε θέματα Συρίας και Ισλαμικού Κράτους στο Κέντρο για τη Νέα Αμερικανική Ασφάλεια. «Για την Τουρκία δεν πρόκειται για ζήτημα που αφορά το Ισλαμικό Κράτος. Το έχουν κάνει πολύ ξεκάθαρο. Πρόκειται για την ασφάλεια των συνόρων τους και αφορά εγχώριες πολιτικές ανησυχίες που σχετίζονται με τον προσφυγικό πληθυσμό, τον οποίο οι παραμεθόριες περιοχές της Τουρκίας δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να φροντίσουν». Επιπλέον, υπενθυμίζει ότι η τουρκική εισβολή στην κουρδική πόλη Αφρίν πέρσι είχε ως αποτέλεσμα τον εκτοπισμό τουλάχιστον 100.000 ανθρώπων. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν Κούρδοι. Τώρα μια σύγκρουση μεταξύ της Τουρκίας και της Συρίας θα μπορούσε να εκτοπίσει δεκάδες χιλιάδες προς το ιρακινό Κουρδιστάν επιδεινώνοντας την αστάθεια και στο Ιράκ.

Αυτές είναι μόνο μερικές από τις διαφαινόμενες συνέπειες της απόφασης του Τραμπ. Οι Κούρδοι, που αναδείχθηκαν στην πιο αξιόμαχη και αξιόπιστη δύναμη ενάντια στους τζιχαντιστές κατά τη διάρκεια του Συριακού πολέμου, μένουν απελπιστικά μόνοι στον αγώνα για την επιβίωσή τους αλλά και στον πόλεμο κατά του ISIS. Το αν θα αντέξουν ή αν ο ISIS θα επανέλθει και ο κόσμος θα γνωρίσει ξανά ημέρες του 2014, είναι η ερώτηση που θα απαντηθεί από την ίδια την Ιστορία. Ωστόσο οι εκτιμήσεις για τις εξελίξεις είναι δυσοίωνες.

Μετανάστες, τζιχαντιστές με ΑΦΜ

Γράφει ο Περικλής Κοροβέσης

Ο διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και δ/ντής Ερευνών του ΕΙΕ, κ. Αλ. Κεφαλάς, μας ενημερώνει και μας προειδοποιεί από την εφημερίδα «Δημοκρατία»: «Η αιφνίδια απόβαση 543 μουσουλμάνων εποίκων με 13 λέμβους στη Λέσβο αντανακλά την καθολική διάλυση της χώρας και την ανυπαρξία στοιχειώδους εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας.

Πράγματι σε περίπτωση αιφνιδιαστικής τουρκικής επίθεσης είναι φανερό ότι οι αθέατες λέμβοι θα αποβιβάσουν χιλιάδες Τούρκους κομάντος χωρίς οι αστυνομικές αρχές του νησιού να αντιληφθούν το παραμικρό. Δοθέντος επίσης ότι 100.000 τζιχαντιστές στη Συρία σύντομα θα αποβιβαστούν στην Ελλάδα ώστε να αποκτήσουν ΑΦΜ, επιδόματα και φροντίδα, που γενναιόδωρα χορηγεί το πολιτικό σύστημα μέσω της αφαίμαξης των αφώνων εγχωρίων υποζυγίων [...] Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη επιφέρει την κοινωνική σήψη και τη διάλυση της κοινωνίας» (Εφ.Συν.», 3/9/19).

Επιπλέον έχουμε και τις αναλύσεις της Ν.Δ. όπως τις εξέφρασαν οι κ. Αδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης, που ύστερα από δικές τους έρευνες και μελέτες κατέληξαν στο επιστημονικό συμπέρασμα πως πρόσφυγες είναι μόνο οι προερχόμενοι από τη Συρία. Και αυτοί είναι το 7%. Το υπόλοιπο 93% είναι μη πρόσφυγες, είναι λαθρομετανάστες και έρχονται για οικονομικούς λόγους. Ακόμα και αυτοί που έρχονται από το Αφγανιστάν είναι οικονομικοί πρόσφυγες. Κατά τον κ. Γεωργιάδη, αυτή η χώρα δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.

Δηλαδή απ’ ό,τι αφήνει να εννοηθεί εκεί επικρατεί γαλήνη και ηρεμία που μπορεί να συγκριθεί με κάποια σκανδιναβική χώρα. Ωραία αφηγήματα για την τηλεόραση, όπου ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αρκεί να δημιουργεί θέαμα και να φέρνει διαφημίσεις. Το θέαμα δεν έχει απαιτήσεις επιστημονικής μελέτης. Ολα χωρούν, φτάνει να προσελκύουν το ενδιαφέρον του κοινού και να διασκεδάζουν την πλήξη του.

Αλλά εδώ δεν πρόκειται για θέαμα. Στην περίπτωση του κ. Κεφαλά έχουμε ένα πολιτικό άρθρο. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε τη μεταναστευτική πολιτική του κυβερνώντος κόμματος (μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το γραφείο Τύπου της Ν.Δ. με τη σιωπή του μας αφήνει να καταλάβουμε πως τα δύο υψηλόβαθμα στελέχη της εκφράζουν την πολιτική της κυβέρνησης). Και εδώ μπορούμε να διαπιστώσουμε νεοφασιστικές θέσεις. Αυτό πρέπει να το εξηγήσουμε για να μη θεωρηθεί αφορισμός ή αυθαίρετος χαρακτηρισμός.

Πρώτον, για τον διδάκτορα κ. Κεφαλά. Πώς μέτρησε τους τζιχαντιστές; Και από πού είναι η πληροφορία πως θα έρθουν στην Ελλάδα; Εχει στοιχεία από κάποια υπηρεσία και τα κρατάει μυστικά; Στο αντισυριζαϊκό του μένος, ξεχνάει πως τώρα κυβέρνηση είναι η Ν.Δ. εδώ και τέσσερις μήνες.

Είναι αυτή η υπεύθυνη για την «κοινωνική σήψη», για την «καθολική διάλυση της κοινωνίας και την ανυπαρξία εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας»; Και αν αυτά είναι κληρονομιά του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τα συντηρεί η Ν.Δ.; Και δεν μας εξηγεί από πότε οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας έχουν αναθέσει την άμυνα του νησιού στις αστυνομικές αρχές. Να έχει άραγε κάποια άκρη στην ΕΥΠ και να μαθαίνει πρώτος τέτοιες σημαντικές αλλαγές; Και εδώ έχουμε μια καθαρή έκφραση του νεοφασιστικού λόγου: «κοινωνική σήψη και διάλυση», «ανασφάλεια» και οι κυνηγημένοι άνθρωποι γίνονται τζιχαντιστές.

Η εκδοχή της Ν.Δ. διά στόματος Βορίδη-Γεωργιάδη εκφράζει το κυρίαρχο ρεύμα του νεοφασισμού της Ευρώπης, που βλέπει τους μετανάστες σαν εισβολείς και απειλή του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής και τον σταδιακό εξισλαμισμό της Ευρώπης, λόγω της υπογεννητικότητας των εγχωρίων και της υπεργεννητικότητας των μουσουλμάνων.

Σε έναν κόσμο που σπαράσσεται από πολέμους και εμφύλιες συρράξεις, σε Μέση Ανατολή, Βόρεια και Κεντρική Αφρική, ο μόνος πόλεμος που υπάρχει είναι στη Συρία. Το Αφγανιστάν, μια από τις πιο επικίνδυνες χώρες στον κόσμο, με διαρκή εμφύλιο πόλεμο (άσχετα από τις διαπραγματεύσεις που μέχρι τώρα δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα), είναι μη εμπόλεμο. Αλλά δεν υπάρχουν πολιτικοί πρόσφυγες από αυταρχικά καθεστώτα; Και όταν μια χώρα αδυνατεί να θρέψει τους κατοίκους της, βρίσκεται σε άλλον τύπο πολέμου. Και αυτός λέγεται πείνα.

Αναγκαστικά θα φύγουν και θα πάνε εκεί που υπάρχει ψωμί. Και ήδη έχουμε αρχίσει να δεχόμαστε περιβαλλοντικούς μετανάστες που η χώρα τους δεν ερειπώθηκε από βομβαρδισμούς, αλλά από την καταστροφή της φύσης. Και αυτό το νέο προσφυγικό κύμα αναμένεται να είναι το μεγαλύτερο και θα μετρηθεί σε πολλά εκατομμύρια.

Ο νεοφασισμός εδώ δεν βλέπει ένα τεράστιο παγκόσμιο κοινωνικό πρόβλημα που απαιτεί λύση. Βλέπει επαναπροώθηση και καταστολή. Δηλαδή έναν νέο εχθρό της κοινωνίας, κοινωνική κληρονομιά του αντισημιτισμού. Εδώ κάθε έννοια ανθρωπισμού εξοβελίζεται, ο άνθρωπος εκμηδενίζεται και γίνεται λαθρομετανάστης, άρα παραβάτης επειδή επιδιώκει να ζήσει. Και όσο η Ευρώπη δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα στις ρίζες του, τροφοδοτεί την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, τον αποκλεισμό, δημιουργώντας τη βάση του νεοφασισμού.