Ο πιο καλός φίλος κι ο πιο κακός εχθρός, είναι ο εαυτός μου.!

Ο Άκης Πάνου, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους τραγουδοποιούς του λαϊκού τραγουδιού. Ο ίδιος, χαρακτήριζε τον εαυτό του «αυθεντικό ρεμπέτη» κι «εθελοντή αλήτη». Δεν του άρεσε η δημοσιότητα, δεν έδινε συχνά συνεντεύξεις. Δύσκολος κι απόλυτος σε αυτά που πίστευε αλλά αληθινός, αυθεντικός και εξαιρετικά ευαίσθητος, άφηνε με τους στίχους που έγραφε να ξεγυμνώνονται, στα αδιάκριτα βλέμματα, κομμάτια της ψυχής του.

Ο γιος του, Ευάγγελος Πάνου, μιλάει στην Έλενα Κατρίτση πρώτη φορά για τον πατέρα του και θυμάται τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του, που ήταν η τελευταία τους συνάντηση στο νοσοκομείο και η απώλεια του αδερφού του, 9 χρόνια μετά, την ίδια μέρα με τον πατέρα τους. Περιγράφει άγνωστες στιγμές της ζωής του και αναφέρει τους λόγους για τους οποίους η οικογένεια, μετά το τραγικό περιστατικό που συνέβη στην Ξάνθη, αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Κρήτη.

Η σύζυγος του Άκη Πάνου, Άννα Μπακιρτζή-Πάνου, αποκαλύπτει σημαντικές πτυχές της σχέσης τους, όπως τους λόγους που τους ανάγκασαν να μετακομίσουν στην Ξάνθη. Εξηγεί γιατί ο Άκης Πάνου δεν έκανε ποτέ αυτό που πραγματικά ήθελε και υποστηρίζει ότι άνθρωπος σαν κι αυτόν, δεν πρόκειται να ξαναγεννηθεί.

Ο Γιώργος Χρονάς, εκδότης, ποιητής και συγγραφέας, θυμάται την τελευταία τους συνάντηση στο νοσοκομείο και τη φράση «την έκανα λαχείο» που έμεινε χαραγμένη στο μυαλό του.

Ο δημοσιογράφος, Γιώργος Κοντογιάννης, τονίζει τη μεγάλη αξία του ως στιχουργού και μουσικοσυνθέτη και διηγείται περιστατικά από την ζωή του, όπως την συνάντηση με τον Μάνο Χατζιδάκι.

Ο Μανώλης Μητσιάς, θυμάται πώς γράφτηκε ο «Τρελός» μέσα στην κλινική και ο ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου «Επειγόντως», Βασίλης Σαλούστρος, περιγράφει πώς έστησε τους τραγουδιστές πίσω από τους μουσικούς, πράγμα πρωτόγνωρο για την εποχή.

Ο δημοσιογράφος, μουσικός παραγωγός και συγγραφέας, Στέλιος Ελληνιάδης –ένας από τους τρεις βασικούς μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη του Άκη Πάνου για τον φόνο του συντρόφου της κόρης του- μιλάει για όλα όσα έγιναν πριν και μετά το τραγικό περιστατικό, τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τα ισόβια αλλά και για τα όνειρά του, που έμειναν ανεκπλήρωτα.

Ο Άκης Πάνου, μια κατηγορία μόνος του... Δεν μπήκε σε καλούπια, ούτε χωρά με άλλους μαζί. Έζησε μια ζωή όπως ο ίδιος ήθελε, με τα πάθη και τις αδυναμίες του, δίπλα στους ανθρώπους που επέλεξε, παρέα με τη μουσική και τους στίχους του, που άλλωστε πάντα θα τον θυμίζουν.

Ημερομηνία μετάδοσης: Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 2019, στις 16:00 στην ΕΡΤ1 

Πηγή   

Ας μην καούμε μεταξύ μας

Γράφει η Κυριακή Μπεϊόγλου

«Στον καφενέ:

- Αν καπινίσεις, Μήτσο, θα πάρω το 1142.

- Τόλμα, να πάρω την πολεοδομία για το δώμα το αυθαίρετο στην ταράτσα σου.

- Αν πάρεις πολεοδομία, θα πάρω το 100 που βάζεις τηλεόραση τέρμα και μπάπα μπούπα μουσική ο γιος σου.

- Τότε θα πάρω την Τροχαία που σέρνεις τη σκαφίδα με κοτσαδόρο χωρίς άδεια.

- Ετσι και κάνεις τέτοιο πράγμα, θα πάρω το ΣΔΟΕ που δεν κόβει απόδειξη η νύφη σου στα σώρουχα.

- Αν το πας τόσο μακριά το πράμα, Μπάμπη, θα πάρω τη γυναίκα σου να πω που έχεις γκόμενα!

- Μια κουβέντα είπαμε, ρε φίλε, άντε, κάπνισε!»

Ο παραπάνω διάλογος κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο. Και περιγράφει έκδηλα την κατάσταση που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες. Το ζήτημα δεν είναι να διαμαρτυρηθείς, λένε πολλοί, το ζήτημα είναι να καρφώσεις. Σε μια χώρα που έχει υποφέρει από έναν αιματοβαμμένο εμφύλιο, ξυπνάνε και πάλι -με αφορμή το τσιγάρο- τα ταπεινά ένστικτα μιας κοινωνίας ανώριμης να διαχειριστεί το ζήτημα του αλληλοσεβασμού. Τι άλλο κάνει το κράτος από το να προτρέπει τους πολίτες να… «αυτοδικήσουν». «Ο τελευταίος πειρασμός είναι η πιο μεγάλη προδοσία: να κάνεις τη σωστή πράξη για τον λάθος λόγο» είχε πει κάποτε ο Ελιοτ.

Ποια είναι η πρόθεση άραγε και ο λόγος που καρφώνουν όσοι καρφώνουν τους καπνιστές και τα μαγαζιά που παρανομούν; Είναι πράγματι το ότι τους ενοχλεί ο καπνός; Ή μήπως κινούνται από άλλα ένστικτα; Εκδίκηση, ανταγωνισμός (να κλείσει το διπλανό μαγαζί), να πληρώσουν το «παλιοτσίγαρο», να μάθουν να σέβονται οι «παλιοαλήτες» και άλλα τέτοια που ακούω και διαβάζω καθημερινά.

Το «κάρφωμα» στην Ελλάδα είναι μια λέξη που δεν θα έπρεπε να παίζει μαζί της κανείς, ειδικά ο νόμος και η πολιτική. Και όσο κι αν φαίνονται ακίνδυνες οι «καταγγελίες», θαρρώ πως μόνο κοινωνική ένταση μπορούν να προσφέρουν. Ενα σύγχρονο κράτος θα έπρεπε να λύνει αλλιώς τέτοιου είδους θέματα. Για να μη φτάσουμε στο σημείο να εκφυλιστεί το κράτος δικαίου. Αλλωστε πιθανότατα, επειδή η ανθρώπινη φύση αγαπά το απαγορευμένο -δείτε το προπατορικό αμάρτημα- δεν αποκλείεται να αυξηθούν οι καπνιστές. Το άρθρο αυτό πάντως το υπογράφει μια μη καπνίστρια. Θυμάμαι όμως πως ο Τομ Ρόμπινς είχε πει ότι:

«Τα τρία από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης τα μοιράζονται όλα τα πλάσματα, αλλά η φωτιά ήταν δώρο που έγινε μόνο στον άνθρωπο. Το κάπνισμα του τσιγάρου είναι ο μεγαλύτερος βαθμός οικειότητας που μπορούμε να αποκτήσουμε με τη φωτιά χωρίς φόβο άμεσου τσουρουφλίσματος. Κάθε καπνιστής είναι μια ενσάρκωση του Προμηθέα»… Καπνιστές και μη καπνιστές, ας μην καούμε μεταξύ μας.    

Παραιτήθηκε μετά τον σάλο ο 80χρονος διοικητής του νοσοκομείου Καρδίτσας

Μόλις τρεις ημέρες κράτησε ο διορισμός του Κωνσταντίνου Πατέρα στη θέση του διοικητή στο Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας, καθώς, μετά τον σάλο που προκλήθηκε ο 80χρονος παραιτήθηκε ή τον… παραίτησαν.

Η ανακοίνωση διορισμού του κ. Πατέρα στο Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας, όπως και το βόλεμα μπόλικων «ημέτερων» σε αντίστοιχες θέσεις, έφεραν σημαντικές αντιδράσεις όχι μόνο από την πλευρά της αντιπολίτευσης, αλλά και στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, ενώ πυρά εκτόξευσαν και φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα.

Το υπουργείο Υγείας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση

Ο Υπουργός Υγείας κ. Βασίλης Κικίλιας έκανε αποδεκτή την παραίτηση του κ. Κωνσταντίνου Πατέρα από τη θέση του Διοικητή του Γ.Ν. Καρδίτσας.

Ο 80χρονος τέως γυμνασιάρχης έχει υπάρξει πολιτευτής με το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ έχει κάνει και ένα… πέρασμα από τις λίστες του ΛΑΟΣ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και ανακοίνωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων από το 2016, όταν και κατήγγειλαν ότι ο Πατέρας ζητούσε από τότε να διοριστεί διοικητής στο εν λόγω νοσοκομείο.  

πηγή

Ποιος νοιάζεται για πτυχία;

Γράφει η Αντα Ψαρρά

Την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2016 το υπουργείο Υγείας επί Ανδρέα Ξανθού με δελτία Τύπου ανακοίνωσε τα ονόματα των νέων διοικητών και υποδιοικητών των δημόσιων νοσοκομείων.

Στα συγκεκριμένα τέσσερα δελτία Τύπου υπάρχουν 103 ονόματα διοικητών και υποδιοικητών νοσοκομείων με δημοσιευμένα από κάτω τα αναλυτικά βιογραφικά τους. Ολοι διέθεταν πτυχίο ΑΕΙ (κυρίως πτυχίο Ιατρικής) και μεταπτυχιακό συναφές με το αντικείμενο της υγείας και των υπηρεσιών υγείας.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους υψηλού επιπέδου επιστήμονες (σύμφωνα πάντα με τα αναλυτικά βιογραφικά τους) διέθεταν και διδακτορικό, ενώ είχαν εμπειρία σε θέματα διοίκησης σε ανάλογες θέσεις που προηγουμένως κατείχαν. Λίγους μήνες αργότερα, και ενώ τα πλούσια προσόντα και τα αξιοκρατικά κριτήρια επιλογής των ανθρώπων αυτών δεν απασχόλησαν τα ΜΜΕ, έγινε πρωτοσέλιδο η επιλογή ενός στενού συνεργάτη του Π. Πολάκη, μη πτυχιούχου, ως αντιπροέδρου στο Νοσοκομείο Σαντορίνης.

Σήμερα η κυβέρνηση των αρίστων επέλεξε τους επικεφαλής των νοσοκομείων χωρίς να μπει καν στον κόπο να δώσει στη δημοσιότητα τα βιογραφικά τους ενώ το σύνολο σχεδόν των μέσων που διαθέτει κατάπιε αμάσητες τις επιλογές της κουμπαριάς, της κομματικής ταυτότητας, της συγγένειας και της φιλικής σχέσης.

Οσο για τα πτυχία... ίσως φταίει το brain drain!

Τα ξερονήσια δεν είναι ούτε για τους Μπογδάνους!

γράφει ο Νίκος Μπόβολος

Ο Μπογδάνος και τα Μπογδανοειδή αυτής της χώρας δεν είναι νέο φαινόμενο. Δεν είναι καν φαινόμενο αυτής της χώρας αν το καλοσκεφτούμε. Ο Μπογδάνος, ο Κυρανάκης και οι άλλοι light ακροδεξιοί είναι η προσωποποίηση της alt-right που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει την εμφάνισή της σε όλο τον “πολιτισμένο” κόσμο. Τι ακριβώς πρεσβεύουν όμως;

Εδώ η απάντηση δεν είναι εύκολη. Γιατί ναζί δεν ήταν μόνο ο Χίτλερ και οι αξιωματικοί του, αλλά και όλοι εκείνοι οι επιχειρηματίες που μπορεί να μη συμμετείχαν στις θηριωδίες του τρίτου ράιχ, αλλά τα είχαν καλά μαζί του για να γίνονται οι δουλίτσες τους. Ή τουλάχιστον έτσι μας έπεισαν.

Τηρουμένων των αναλογιών, αυτή είναι και η ελληνική βερσιόν της εναλλακτικής δεξιάς (sic). Ακροδεξιοί που δεν κακοποιούν σωματικά – λεκτικά όμως του δίνουν και καταλαβαίνει, ακροδεξιοί που δεν έχουν σβάστικες στα χέρια – δεν πολυδυσκολεύονται όμως να αρθρώσουν φασιστική ρητορική κατ’ εξακολούθηση μάλιστα, ακροδεξιοί που αυτοπροσδιορίζονται φιλελεύθεροι γιατί απλά δεν έχουν το θάρρος να παραδεχτούν δημόσια τα πιστεύω τους. Με σκοτεινή εξαίρεση τον κύριο Βορίδη, που μετά το απαραίτητο ξέπλυμα από ΜΜΕ και Καρατζαφέρη, δεν λογίζεται πια ως τραμπούκος, αλλά ως συντηρητικός φιλελεύθερος (!) πολιτικός, με πολύ σημαντική επιρροή μάλιστα στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.

Αυτοί οι τύποι λοιπόν έχουν βαλθεί να μας επιβάλλουν την κανονικότητά τους. Μία λέξη που αν τα ελληνικά λεξικά είχαν χέρια θα έσκιζαν τη σελίδα που την εμπεριέχει. Γιατί ο ορισμός της “κανονικότητας” αγνοείται. Ψάχνοντας διάφορα λεξικά, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν τον βρήκα. Στην (μη) αξιόπιστη wikipedia βρίσκουμε πως “κανονικότητα = το να συμβαίνουν τα γεγονότα όπως συνηθίζουν ή όπως έχει οριστεί”. Ποιος διάολο έχει ορίσει τον τρόπο που συνηθίζουν τα γεγονότα να συμβαίνουν;

Εδώ βρίσκεται η μαγική απάντηση. Αυτό που επιχειρείται μέσω της διάδοσης της “κανονικότητας” από την ακροδεξιά πτέρυγα της κυβέρνησης και των φιλικών προς αυτή ΜΜΕ (δηλαδή την πλειοψηφία αυτών), είναι το να ξαναγραφτεί η ιστορία. Είναι η αγωνιώδης προσπάθεια να μας πείσουν ότι θα υπάρχουν νεκροί πρόσφυγες στο Αιγαίο γιατί έτσι συνηθίζεται, θα υπάρχει αστυνομική βία γιατί έχει έτσι οριστεί στην αστική Δημοκρατία ότι πρέπει να συμβαίνει ή ότι πρέπει όσοι εισέρχονται παράτυπα στη χώρα μας να φυλακίζονται σε ξερονήσια, γιατί, βρε αδερφέ, πρέπει να αποτινάξουμε τα μετεμφυλιακά και μεταδικτατορικά ταμπού. Αυτό το τελευταίο ήταν “Μπογδανισμός”.

Στις πρόσφατες διαδηλώσεις στη Χιλή, ένα από τα πιο διάσημα πλέον γκράφιτι γράφει: “Δεν θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, γιατί η κανονικότητα είναι το πρόβλημα”. Πρόβλημα είναι για εμάς. Και ποιοι είμαστε εμείς; Οι απέναντι. Όσοι δεν θέλουμε να πράττουμε ή να σκεφτόμαστε με τον τρόπο που συνηθίζεται ή έχει οριστεί. Όχι απαραίτητα κομματικοί αντίπαλοι του κάθε Μπογδάνου (προφανώς δεν είναι όλοι στη ΝΔ σαν αυτόν), αλλά εκείνοι που δεν γουστάρουμε την “κανονικότητα” να μας την ορίζει όπως γουστάρει ο κάθε ακροδεξιός κήνσορας με ενσωματωμένη γραβάτα.

Γιατί κάποιοι δεν θέλουμε ξερονήσια για κανέναν. Ούτε για τους Μπογδάνους αυτού του κόσμου. Θέλουμε τους Μπογδάνους απέναντι, θέλουμε τους Μπογδάνους να μπορούν να πιστεύουν ό,τι θέλουν, αρκεί να μην νομίζουν ότι είναι φυσιολογικό, να μην προκαλούν και να κάνουν ό,τι θέλουν στο σπίτι τους και όχι έξω στο δρόμο. Γιατί αν με ρωτήσει το παιδί μου τι θέλει να κάνει ο κάθε Μπογδάνος, εγώ τι θα του πω;

Και ναι, έχω πρόβλημα με τους Μπογδάνους και όχι, δεν έχω φίλους Μπογδάνους. Ευτυχώς.

    

Συνέδριο ενός ΠΑΣΟΚ που είναι σκιά του εαυτού του

Γράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος

Κάποτε θα ήταν το μεγαλύτερο πολιτικό γεγονός των ημερών.

Πολλές χιλιάδες άνθρωποι θα είχαν συμμετάσχει στις εσωκομματικές διαδικασίες, στις αντιπαραθέσεις, στην προσπάθεια διαμόρφωσης συσχετισμών.

Το ίδιο το συνέδριο θα ήταν το σημείο αναφοράς μιας χώρας.

Θα το κάλυπταν τα ΜΜΕ.

Θα υπήρχε πλήθος ρεπορτάζ.

Θα σημειώνονταν όλες οι λεπτομέρειες από το ποιοι ξένοι ηγέτες θα έρχονταν μέχρι τις προσεκτικά επιλεγμένες ατάκες του αρχηγού.

Και μπορεί από ένα σημείο και μετά η μεγάλη μάχη να ήταν για τους σταυρούς και την εκλογή σε υψηλή θέση στην Κεντρική Επιτροπή, εντούτοις καταλάβαινες ότι κάτι παιζόταν, ότι κρινόταν η πορεία ενός μεγάλου και μαζικού πολιτικού χώρου.

Τώρα, οι συντάκτες που έχουν χρεωμένο το σχετικό ρεπορτάζ απλώς βλαστημάνε που θα χάσουν ένα σαββατοκύριακο.

Οι διευθυντές σύνταξης και οι αρχισυντάκτες ροής δίνουν προβολή περισσότερο από υποχρέωση παρά επειδή όντως βλέπουν το θέμα να έχει απήχηση.

Οι ρεπόρτερ ελπίζουν σε καμία κόντρα μπας και βγει καμιά είδηση, όμως τίποτα δεν γίνεται.

Και όλα αυτά για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ…

Ποιος θα το περίμενε αυτό σε προηγούμενες δεκαετίες: το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ να μην είναι το κέντρο της προσοχής της χώρας.

Και δεν είναι ότι είναι έκτακτο συνέδριο που γίνεται για να λυθούν θέματα που αφορούν το πώς θα πάνε στη συνδιάσκεψη ΚΙΝΑΛ και για να ευθυγραμμίσουν το καταστατικό.

Είναι κάτι βαθύτερο.

Είναι η κρίση ενός πολιτικού χώρου που κάποτε άλλαξε τη χώρα και τώρα βρίσκεται σε παρατεταμένη αδυναμία να παράξει πολιτική.

Ενός χώρου που συνέβαλε όσο κανείς άλλος στο να ξεπεραστούν τα τραύματα του Εμφυλίου και να διαμορφωθεί η «μεσαία τάξη» στην Ελλάδα και τώρα βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει καταλάβει όλο τον κρίσιμο πολιτικό πεδίο.

Ενός χώρου που κάποτε πρωταγωνίστησε στο να διαμορφωθεί η ίδια η έννοια της «προοδευτικής πολιτικής» στην Ελλάδα και τώρα ταλαντεύεται ανάμεσα σε μια αμήχανη αντιπολίτευση και μια ακόμη πιο αμήχανη υπεράσπιση μιας μνημονιακής διακυβέρνησης για την οποία ουδέποτε έγινε σοβαρή αποτίμηση.

Γιατί στην πολιτική μετράνε τα ιστορικά «ονόματα» και οι βαριές «φανέλες», αλλά δεν αρκούν.

Τα κόμματα κρίνονται από το εάν ανταποκρίνονται σε πραγματικές ανάγκες.

Εάν απαντούν σε τωρινά ερωτήματα.

Εάν μπορούν να δώσουν διέξοδο εκεί που άλλοι αποτυγχάνουν.

Η λογική των «περασμένων μεγαλείων» ελάχιστα μετράει στην κοινωνία.

Το ίδιο και το βάρος μιας ιστορίας.

Η χώρα σίγουρα έχει ανάγκη την «προοδευτική παράταξη».

Όμως, αυτό δεν σημαίνει απλώς ένα ακόμη μαγαζί που να διεκδικεί μια ιστορική κληρονομιά.

Σημαίνει έναν χώρο που να μπορεί να επικοινωνεί με τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας, να παράγει προγράμματα εφαρμόσιμα, να προάγει πραγματικά αρχές όπως η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η αναδιανομή του πλούτου.

Διαφορετικά, η κοινωνία και το εκλογικό σώμα μπορούν να φερθούν με αδυσώπητο τρόπο σε κόμματα και πολιτικούς που δεν ανταποκρίνονται σε μια πραγματική ανάγκη.

Προσπερνώντας και σύμβολα και ιστορίες. Ακόμη και βαριές.  

Ελληνικό: Συμφωνία Λάτση – τραπεζών για δάνειο 880 εκατ. ευρώ!

Την καταρχήν επίτευξη συμφωνίας ως προς τους βασικούς όρους δανειακής χρηματοδότησης ύψους έως 880 εκατ. ευρώ (πλέον χρηματοδότησης του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας), με τις τράπεζες Eurobank και Πειραιώς, ανακοίνωσε η Lamda Development, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της για την έναρξη του έργου του Ελληνικού.

Όπως ανέφερε την Παρασκευή στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση της Lamda Development ο διευθύνων σύμβουλος της θυγατρικής του ομίλου Λάτση, Οδυσσέας Αθανασίου, τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2020.

Επισήμανε ότι από τα δύο δισ. ευρώ της επένδυσης, τα 600 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, τα 400 εκατ. ευρώ κυρίως από έσοδα από την οικιστική ανάπτυξη, 850 εκατ. ευρώ από δανειακές συμβάσεις και 150 εκατ. ευρώ από την έκδοση ομολογιακού δανείου.

Κάπως έτσι γίνονται οι μεγάλες επενδύσεις! Ο Λάτσης που έχει υποσχεθεί ότι κατά την πρώτη 5ετία του έργου θα επενδύσει 1,07 δισ. ευρώ, τα έχει εξασφαλίσει ήδη από δάνεια! Συγκεκριμένα 850 με 880 από τις ελληνικές τράπεζες και 150 εκατ. ευρώ από την έκδοση ομολογιακού δανείου! Με άλλα λόγια ο Όμιλος Λάτσης δεν θα χρειαστεί να βάλει ούτε ευρώ από τα δικά του κεφάλαια για να ξεκινήσει το έργο!!!

Κατά τα άλλα η κυβέρνηση Μητσοτάκη σήμερα και η κυβέρνηση Τσίπρα το προήγουμενο διάστημα τον έχρισαν «εθνικό επενδυτή» και «ευεργέτη»…

πηγή

Από φανατική αντί ΣΥΡΙΖΑ, Εθνική Συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα

Ο φιλοκυβερνητικός τύπος παρουσίασε με πολύ κολακευτικά λόγια, την επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη θέση  της νέας Εθνικής Συντονίστριας ασυνόδευτων προσφύγων, τοποθέτηση την οποία ανήγγειλε μάλιστα ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Σε άρθρα με τίτλους όπως «Ειρήνη Αγαπηδάκη: Ποια είναι η νέα Συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα» διαβάζουμε στοιχεία του βιογραφικού της όπως το ότι  είναι Λέκτορας Δημόσιας Υγείας στην Ιατρική Σχολή του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου και ψυχολόγος με μεταπτυχιακό δίπλωμα. Τα περισσότερα μέσα αναφέρονται στη «γνωστή» ή «διάσημη» ψυχολόγο, χωρίς να αναφέρουν όμως πως έγινε ευρέως γνωστή η Ειρήνη Αγαπηδάκη.

Η νέα συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, έγινε ευρέως γνωστή, αρχικά στον κόσμο των social media, εξαιτίας όχι των επιστημονικών συμβουλών της, αλλά των επιθετικών της post ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ που αποκαλούσε «κόμμα κουρελού» και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα με τσιτάτα τύπου «Πρώτη φορά Αριστερά, πρώτη φορά τέτοια σκλαβιά», «Αλέξη, η Ελλάδα δεν είναι Σουλτανάτο…» , «...η θρησκευτική Αριστερά. Αυτό το θρησκευτικό μόρφωμα στο οποίο δώσαμε κοσμική εξουσία και αποδείχτηκε πιο ανάλγητο και από τον Ηρώδη.». Σε ένα από αυτά δεν διστάζει να αποκαλέσει τον Αλέξη Τσίπρα εγκληματικά «ανήθικο».  Απευθυνόταν μάλιστα στον πρωθυπουργό με προσωπικές της επιστολές πάντα στον ενικό «δεν κάνεις για πρωθυπουργός». Τα post της αναπαρήγαγε καθόλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. ο δεξιός τύπος με τίτλους όπως: «Κείμενο που «ισοπεδώνει» Τσίπρα!», «Το κείμενο που κάνει θραύση!», «Η γνωστή ψυχολόγος γράφει κείμενο - καταπέλτη για Τσίπρα» και πολλά άλλα ανάλογης χροιάς.

Μετά ήρθαν οι συνεντεύξεις της σε έντυπα όπως η Athens Voice, με αφορμή το βιβλίο της με τίτλο  «100 + 1 Ιστορίες της Κρίσης», με πρόλογο του Απόστολου Δοξιάδη, ο οποίος επίσης διορίστηκε από τον Κ. Μητσοτάκη στην ίδια ομάδα. Στη συνέντευξη με τίτλο «Η ξεχωριστή Ειρήνη Αγαπηδάκη», ο δημοσιογράφος που διαπιστώνει πως η κα Αγαπηδάκη, συγκεντρώνει ασταμάτητα χτυπήματα και «σωρεύει» όλο και πιο ψηλή επισκεψιμότητα στο fb, τη ρωτάει «Αντέχετε όμως τόση επιθετικότητα, τόσες βρισιές και χαρακτηρισμούς;» χωρίς ωστόσο να φαίνεται πουθενά, πως ένας από τους λόγους που δέχτηκε λεκτικές επιθέσεις, είναι προφανώς και το επίπεδο στο οποίο συνδιαλέχθηκε. Ένας λόγος προσβλητικός με το ύφος των τρολ που σκοπό είχαν να χτυπήσουν τον πολιτικό τους αντίπαλο  με  ύφος  λαϊκίστικο και να συσσωρεύσουν τα likes των ομοίων.

Η κα Αγαπηδάκη, μπορεί να ανταμείφθηκε για τις υπηρεσίες της, αποτελώντας ένα ακόμα από τα δεκάδες πλέον παραδείγματα «βολέματος ημετέρων» της κυβέρνησης,  το θέμα όμως που μας απασχολεί περισσότερο είναι άλλο. Ενώ έκανε κριτική στην κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση στη Μόρια, δεν λέει φυσικά σήμερα λέξη για τις ακραίες αποφάσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε σχέση με το μεταναστευτικό (κλειστά κέντρα κράτησης, παράνομος αποκλεισμός από δυνατότητα χορήγησης ασύλου κλπ.).  Που πήγε η ευαισθησία της ψυχολόγου σήμερα, που οι πρόσφυγες αλλά και οι οργανώσεις μοιάζουν να εκλιπαρούν έστω για στοιχειώδη νομιμότητα στις διαδικασίες;  Σήμερα που οι βουλευτές της κυβέρνησης που υποστηρίζει μιλάνε για "πιθήκους" και "λαθρομετανάστες"  ξερνώντας  ρατσισμό όλη μέρα στα κανάλια; Νομιμοποιώντας αυτές τις πρακτικές η κυρία Αγαπηδάκη θα προστατεύσει τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα; 

πηγή

Εμείς, πού διάολο είμαστε;

Γράφει η Νόρα Ράλλη

Σ’ αυτό. Στο ότι είναι πάντα εκεί. Για να προωθήσουν την κανονικότητά τους; Την ενσωμάτωσή μας; Τη φασίζουσα εξουσία τους; Ναι. Αλλά είναι πάντα εκεί. Για να κάνουν τη δουλειά τους. Και την κάνουν καλά.

Διάλογος 1ος: Υπουργός Ανάπτυξης συναντά τευτλοπαραγωγούς για να δούνε τέλος πάντων τι θα γίνει το χάλι τους (!).

- «Δεν ακούσαμε κάτι συγκεκριμένο».

- «Ελα που δεν ακούσατε».

- «Δεν ακούσαμε, κύριε υπουργέ...».

- «Ελα που δεν ακούσατε!» (ο Αγέλαστος Υπουργός επαναλαμβάνει τη φράση του πιο αυστηρά, δίχως να κοιτάζει τον συνομιλητή του, που δεν έχει καταλάβει πως και χάρη τού έκανε που ήταν συνομιλητής του).

- «Μα απαντήσεις δεν πήραμε».

- «Σε παρακαλώ! Τώρα μιλάει ο υπουργός!» λέει ο Αγέλαστος, καθορίζοντας έτσι ξεκάθαρα τις εξουσιαστικές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσά τους.

Τον λόγο παίρνει ένας πιο γενναίος. Επιμένει: Ποιος θα πάρει την παραγωγή, πόσο θα πληρώσει, τι να περιμένουν. Ο χωρίς καλή άρθρωση Αγέλαστος Υπουργός δεν πολυδίνει σημασία και συνομιλεί με τον ντόπιο «επιχειρηματία», στον οποίο απευθύνεται μάλιστα με το μικρό του όνομα. Ωστόσο η τιμή που δίνει ο ντόπιος φίλος του Αγέλαστου δεν ικανοποιεί τους παραγωγούς.

- «Ωραία λύση δώσατε, κύριε υπουργέ».

- (ο υπουργός πλησιάζει, χτυπάει ειρωνικά στην πλάτη τον γενναίο και λέει αυτό που ήθελε να πει απ’ την αρχή και τόση ώρα κρατιόταν:) «Αμα έχεις καλύτερη (τιμή), δώσ’ τα αλλού, αγόρι μου! Εσύ τα έσπειρες με Τσίπρα. Οχι με μένα. Να πας στην Κουμουνδούρου!».

Διάλογος 2ος: Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ανεξάρτητης Πολιτικής Εφημερίδας καλεί, ως οφείλει, όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Αμέσως χτυπά το τηλέφωνο της εφημερίδας. Από το γραφείο του πρωθυπουργού της πολύ Δεξιάς Κυβέρνησης: «Ο κύριος πρωθυπουργός δεν θα μπορέσει να παραστεί. Αντ’ αυτού, θα παραστεί εκπρόσωπος».

Η κυρία εκπρόσωπος, όμορφη κι ευγενική, πράγματι έρχεται. Βρίσκει μια κοπελιά από την οργανωτική επιτροπή:

- «Ευχαριστούμε για την πρόσκληση».

- «Ευχαριστούμε που ήρθατε. Είναι τιμή μας, παρά το γεγονός πως κινούμαστε σε διαφορετική ιδεολογική γραμμή».

- «Μα τι λέτε τώρα; Αυτά (περί διαφορετικής ιδεολογίας) ήταν πριν τις εκλογές!» απαντά σοβαρά η εκπρόσωπος. «Τώρα είμαστε όλοι ίδιοι! Και ξέρετε; Είμαστε πιο κοντά απ’ ό,τι νομίζετε. Μοιάζουμε περισσότερο απ’ ό,τι φαντάζεστε».

- «!...;...!»

Το τηλέφωνο της εφημερίδας χτύπησε ακόμη μια φορά. Την τελευταία μόλις μέρα, από το γραφείο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: «Δυστυχώς ο κύριος Πρόεδρος δεν θα μπορέσει να παραστεί». Ούτε εκπρόσωπος, ούτε τίποτα. Κανείς τους δεν πάτησε, καμία μέρα. Μόνο ένα νέο παιδί ήρθε από το κόμμα, και αυτός από μόνος του. Ετσι, επειδή το ήθελε. Πάλι καλά...

Διόλου «πάλι καλά» δεν είναι. Δυστυχώς, αλλά δεν!

Γνωστό, πασίγνωστο είναι, πως το πρώτο πράγμα που φτιάχνεις

Η μεγάλη εξαπάτηση της μεσαίας τάξης (και) με τις ασφαλιστικές εισφορές

Γράφει η Μαρίνα Αλεξανδρή

Η αρχή έγινε με το φορολογικό και οι προθέσεις της κυβέρνησης επιβεβαιώθηκαν πλήρως με το – πρώτο καθαρό – στίγμα που έδωσε χθες ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης για το σύστημα εισφορών στο νέο ασφαλιστικό: Η μεσαία τάξη μπαίνει οριστικά στον «πάγο», οι διακηρύξεις περί άμεσης «ελάφρυνσής» της και άρσης της υπερφορολόγησης ήταν απλώς μια χρήσιμη προεκλογική παντιέρα, και η ΝΔ ως κυβέρνηση δείχνει σαφώς ότι η όποια ουσιαστική «άρση βαρών» θα αφορά μόνον τους έχοντες και την επιχειρηματική ελίτ.

Το νέο ασφαλιστικό αναμένεται να κατατεθεί τον Ιανουάριο και, με βάση τα όσα παρουσίασε χθες στον ΣΚΑΙ ο Γιάννης Βρούτσης, θα περιλαμβάνει έξι κατηγορίες ασφαλιστικών εισφορών για περίπου 1,4 εκατομμύρια μη μισθωτούς. Θα δημιουργηθεί μια νέα κατηγορία για νέους επαγγελματίες με δραστηριότητα που δεν ξεπερνά τα πέντε χρόνια και οι υπόλοιποι θα επιλέγουν ελεύθερα, στην αρχή κάθε χρόνου, μία από τις εξής πέντε κλάσεις:

Α επίπεδο: 210 ευρώ

Β επίπεδο: 252 ευρώ

Γ επίπεδο: 302 ευρώ

Δ επίπεδο: 363 ευρώ

Ε επίπεδο: 435 ευρώ

ΣΤ επίπεδο: 566 ευρώ

Το, κατά Βρούτση, δέλεαρ σ’ αυτό το νέο σύστημα είναι πως θα πρόκειται για ανταποδοτικές εισφορές – δηλαδή, όσο υψηλότερη κλάση επιλέγουν οι επαγγελματίες και όσο περισσότερα πληρώνουν τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η σύνταξη που θα πάρουν.

Εκείνο που δεν είπε όμως ο υπουργός Εργασίας είναι πως, ειδικά για τους επαγγελματίες των μεσαίων εισοδημάτων και της μεσαίας τάξης, για όποια σύνταξη κι εάν πάρουν – ακόμη και τη χαμηλότερη – θα πρέπει να πληρώνουν υψηλότερες εισφορές από εκείνες που πληρώνουν σήμερα. Και για τις οποίες – σημερινές εισφορές – η ΝΔ προεκλογικά κατακεραύνωνε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον νόμο Κατρούγκαλου, υποστηρίζοντας ότι με εισφορές και φόρους έχει επενδύσει στην αφαίμαξη της μεσαίας τάξης.

Κατά την τομεάρχη Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργό Εφη Αχτσιόγλου η επιβάρυνση για τους μεσαίους επαγγελματίες από το σύστημα εισφορών Βρούτση θα είναι της τάξης του 20% και ισοδυναμεί με τουλάχιστον 420 ευρώ τον χρόνο: «Με το σχέδιο που ο ίδιος παρουσίασε η κατώτατη εισφορά αυξάνεται από τα 175 στα 210 ευρώ τον μήνα. Αυξάνονται δηλαδή κατά 20% οι εισφορές για το 85% των μη μισθωτών και η ετήσια επιβάρυνσή τους είναι τουλάχιστον 420 ευρώ», δήλωσε η Εφη Αχτισόγλου.

Όπως εξηγούν, δε, παράγοντες της αγοράς που γνωρίζουν πολύ καλά το ασφαλιστικό, οι μεσαίοι επαγγελματίες με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου πλήρωναν εισφορές από 175 έως 300 ευρώ τον μήνα. Τώρα, οι ίδιες αυτές κατηγορίες θα πληρώνουν κάθε μήνα ασφαλιστικές εισφορές που θα ξεκινάνε, το λιγότερο, από τα 230 ευρώ και θα φτάνουν – εάν θεωρητικά - επιλέξουν την υψηλότερη κλάση - έως τα 550. Με τον όρο μεσαίοι, οι ίδιοι παράγοντες προσδιορίζουν τα εισοδήματα από 12.000 ευρώ έως και 30.000 ευρώ, που αντιπροσωπεύουν και την συντριπτική πλειοψηφία – περίπου το 90% - των ελευθέρων επαγγελματιών. Αυτοί οι επαγγελματίες είναι «από χέρι» χαμένοι, ακόμη κι εάν επιλέξουν την κατώτατη κλάση καθώς θα πληρώνουν, το λιγότερο, 55 ευρώ το μήνα υψηλότερες εισφορές. Αντιθέτως, εκείνοι που θα ευνοηθούν σκανδαλωδώς θα είναι το 10% των επαγγελματιών με τα υψηλότερα εισοδήματα όχι μόνον εάν επιλέξουν την κατώτερη κλάση αλλά ακόμη κι αυτές των 300 ή ακόμη και 566 ευρώ, καθώς πια το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών αποσυνδέεται πλήρως από τον επαγγελματικό τζίρο του ασφαλισμένου.

Ή άλλως, όπως επίσης είπε η Εφη Αχτσιόγλου, «το σχέδιο της κυβέρνησης της Ν.Δ. ευνοεί μόνο μία απειροελάχιστη ελίτ εις βάρος του 85% των μη μισθωτών». Και σε καμία περίπτωση δεν ευνοεί την μεσαία τάξη, στο όνομα της οποίας είχε κηρύξει τον προεκλογικό ανένδοτο κατά ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη…

Απόστρατοι (και μη) στρατηγοί αναλαμβάνουν διοικητές νοσοκομείων.!

Με απόστρατους (και μη) στρατηγούς παραδίδει τη διοίκηση αρκετών νοσοκομειακών ιδρυμάτων  η κυβέρνηση, όπως επισημαίνει το armyvoice. Αυτό προκύπτει άλλωστε και από την ίδια την ανακοίνωση του υπουργού Υγείας, Βασίλη Κικίλια, με βάση την οποία οι εξής στρατηγοί αναλαμβάνουν τη θέση διοικητών (και αναπληρωτών διοικητών) σε νοσοκομεία:

Στο ΓΝΑ ΚΑΤ-ΕΚΑ τοποθετήθηκε ο Ιωάννης Ηλιόπουλος, αντιστράτηγος ε.α. και Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού

Στο ΓΝΑ “ΕΛΠΙΣ” ο Ιωάννης Κοτσαρίδης, Οικονομικός Αξκος αε από την ΣΣΑΣ

ΓΝ Κεφαλληνίας ο απόστρατος αντιστράτηγος Φώτιος Μεσσάρης

Στο ΓΝ Ρόδου ο αντιστράτηγος ε.α. Γρηγόριος Ρουμάνης (είχε διατελέσει διοικητής της ΑΔΤΕ στη Ρόδο)

Στο ΓΝ Μυτιλήνης ο αντιστράτηγος ε.α. Γεώργιος Καμπούρης

Αναπληρωτής Διοικητής του ΓΝΑ Ελ. Βενιζέλου ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ διορίσθηκε ο Πρόεδρος της ΕΑΑΑ Αντιπτέραρχος Σπυρίδων Καββούρης

Όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ του armyvoice ο αντιστράτηγος Παναγιώτης Φαραντάτος που ήταν υποψήφιος βουλευτής στον Έβρο με τη ΝΔ, αν και έπαιξε το όνομά του στη χρυσή λίστα των νοσοκομείων, εν τούτοις βλέπουμε ότι δεν τοποθετήθηκε στην Αλεξανδρούπολη.

πηγή

Δολοφόνησαν την «κόρη» του Νερούδα

Η Αλμπερτίνα ήταν από τη γη του Αλιέντε.

Η Αλμπερτίνα ήταν από τη χώρα του Νερούδα.

Η Αλμπερτίνα φωτογράφιζε. Η Αλμπερτίνα ήταν φωτογράφος. Έκανε αυτό που κι ο Γιάννης Μπεχράκης. Φωτογράφιζε για να μη μπορεί να πει κανείς "δε γνώριζα".

 Η Αλμπερτίνα βρέθηκε νεκρή. Βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της.

 Η Αλμπερτίνα Μαρτίνεζ, η Χιλιανή.

Η Αλμπερτίνα που βρέθηκε όλες αυτές τις μέρες στους δρόμους του Σαντιάγο. Να δείξει τη βία της αστυνομίας και του στρατού εναντίον των εξεγερμένων γυναικών.

 Από το διαμέρισμά της έλειπε η φωτογραφική της μηχανή. Ο υπολογιστής της. Τα έγγραφά της.

Η Αλμπερτίνα βρέθηκε νεκρή.

Χτυπημένη και μαχαιρωμένη.

Δολοφόνησαν την «κόρη» του Νερούδα.

Την Αλμπερτίνα Μαρτίνεζ, τη φεμινίστρια που μιλούσε για τη βία κατά των γυναικών.

Εκεί στη Χιλή του Πινιέρα.

Όπως δολοφόνησαν τη μίμο, όπως δολοφονούν κάθε γυναίκα που σκορπά την ομορφιά της με την αντίστασή της.

Όπως σκοτώνει οτιδήποτε αντιστέκεται στον  φασισμό.

 Στη Χιλή δολοφονούν τους γιους και τις κόρες του Αλιέντε.

Στη Χιλή δολοφονούν, κλείνουν το στόμα στις Ντανιέλες και τις Αλμπερτίνες. Στις γυναίκες που βγήκαν παθιασμένες και ατρόμητες στους δρόμους του Σαντιάγο.  Να δείξουν τη βία για να μη μπορεί κανείς να πει "δε γνώριζα".

Η Αλμπερτίνα Μαρτίνεζ, η Χιλιανή φεμινίστρια, ήταν 38 χρονών.

Δικαιοσύνη για τις Αλμπερτίνες!

Δικαιοσύνη για τις Ντανιέλες! 

Γιάννα Κουκά