Αξιοι (παραπλανητές) οι λογογράφοι του νεότερου Μητσοτάκη

Eχω μια μανία... παιδιόθεν (τρόπος του λέγειν). Διαβάζω τις ομιλίες των πολιτικών, ολόκληρες όχι αποσπάσματα. Μόνο έτσι μπορείς να ανακαλύψεις ό,τι υπέροχο(μαργαριτάρια τα λέμε) κρύβεται εκεί μέσα. Στην χτεσινή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο συνέδριο της ΝΔ δεν μένω στα κοινότοπα και κούφια συνθήματα (όλα τα κόμματα χρησιμοποιούν τέτοια), του τύπου ανανεωθήκαμε σε ιδέες και πρόσωπα" (κάτι ξέρει επ' αυτού ο φέρελπις, άρτι παραιτηθείς, διοικητής Πατέρας της Καρδίτσας) ή το κλεμμένο "το μέλλον αρχίζει τώρα". 

Πρόσεξα κάτι άλλο. Οτι ο νεότερος Μητσοτάκης πιστεύει, αφού έτσι είπε, ότι την "φιλελεύθερη μεταρρύθμιση" στην Ελλάδα διακόνησαν τέσσερις πολιτικοί(το αντιγράφω όπως το είπε): "Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο μέχρι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέχρι τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά"!

Ετσι. Ολα μαζί, αχταρμάς. Ολοι ίσα κι όμοια. Μεταρρυθμιστής κι ο Βενιζέλος (άντε κι ο παλιός Καραμανλής), "μεταρρυθμιστές" κι ο Καραμανλής ο νεότερος κι ο Σαμαράς (αφήνω στην άκρη τον παλιότερο Μητσοτάκη, για ευνόητους λόγους). Αλήθεια, ποια μεταρρύθμιση-έστω μία- άφησαν οι τελευταίοι;Και πώς γίνεται, διάβολε, με τόσες "μεταρρυθμίσεις" από το 2004 μέχρι και το 2014 να παραδώσουν τη χώρα χρεοκοπημένη;

Αξιοι (παραπλανητές) οι λογογράφοι του νεότερου Μητσοτάκη. Αντε, στην επόμενη ομιλία να προσθέσουν στους "μεταρρυθμιστές" και τον ίδιο, είναι ικανοί. Για να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι πάνω στον μεταρρυθμιστικό οίστρο του.

από το fb του δημοσιογράφουΓιώργου Καρελιά        

Με «σκονάκι» ο Άδωνις στην εκπομπή "10" με την Όλγα Τρέμη (Video).!

Με σκονάκι τα θέματα της εκπομπής «10» στην ΕΡΤ πήγε ο υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Άδωνις Γεωργιάδης στην Ολγα Τρέμη όπως αποκάλυψε ο ίδιος...

«Που τα βρήκατε τα θέματα» τον ρώτησε η τηλεπαρουσιάστρια κι εκείνος απάντησε:..

"Μου τα δώσατε εσείς" και χαχαχα όλοι μαζί «γλέντησαν» την χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας και της δεοντολογίας.

Απλά, κυνικά, καθημερινά... Σαν κάτι φυσικό.       

Δάσκαλος ή λοχαγός; Ένα παράδειγμα προς αποφυγή

Γράφει ο Τάσος Τσακίρογλου

Πόσο θεμιτό είναι ορισμένοι να γίνονται αυτόκλητοι θεματοφύλακες της εθνικοφροσύνης και του μιλιταρισμού και μάλιστα σε ώρα που - υποτίθεται ότι - ασκούν τα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα; Το παράδειγμα του δασκάλου που μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη συμπεριφέρεται σαν δεκανέας-εκπαιδευτής φαντάρων είναι χαρακτηριστικό μιας αντίληψης που πλέον με τη νέα κυβέρνηση γίνεται κυρίαρχο αφήγημα.

Ήταν η κυρία Κεραμέως που δήλωσε ότι το μάθημα της Ιστορίας πρέπει να καλλιεργεί την εθνική συνείδηση, δηλαδή να μεταφέρονται οι εθνικοί μύθοι και η ιδεολογία της δήθεν ελληνικής εξαιρετικότητας και υπεροχής σε παιδιά που βρίσκονται σε μια ευαίσθητη ηλικία, χωρίς τη δυνατότητα κριτικής πρόσληψης των όσων το σχολείο και οι δάσκαλοι τους μεταφέρουν.

Παιδάκια του δημοτικού αντιμετωπίζονται σαν Άλκιμοι του καθεστώτος Μεταξά, τους δίνονται παραγγέλματα στρατιωτικού τύπου και σε μια καρικατούρα λόχου κάνουν σημειωτόν και τραγουδούν τον εθνικό ύμνο. Η πάλαι ποτέ Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση (ΕΗΔ) στα καλύτερά της! Χουντικό πνεύμα και μεταξική παράδοση. Ακριβώς δηλαδή ό,τι πρεσβεύουν οι νοσταλγοί της χούντας: πρώην στελέχη του ΛΑΟΣ και νυν της Ν.Δ και εν μέρει η Χρυσή Αυγή.   

Σήμερα είναι όλοι εκείνοι που επιχειρούν να αναβιώσουν τα ιδεώδη του «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού» και καλλιεργούν τον ρατσισμό απέναντι στους ξένους, στους «άλλους» και στους μετανάστες και πρόσφυγες.

Σαν ελληνική κοινωνία πρέπει κάποτε να συζητήσουμε σοβαρά εάν αυτή είναι η εκπαίδευση που θέλουμε. Μια εκπαίδευση που παράγει όχι ελεύθερους και αυτόνομους πολίτες, αλλά πειθαρχημένους, υποταγμένους και αλλοτριωμένους νέους που θα συντάσσονται με τον εκάστοτε κυρίαρχο συρμό, θα ψηφίζουν τους δυνάστες τους και θα έρχονται σε αντιπαράθεση με τους συνανθρώπους τους.

Εκεί οδηγούν οι στρατιωτικού τύπου παρελάσεις, το «εθνικό» και «χριστιανικό» πνεύμα και η πρόσδεση με ό,τι πιο «μαύρο» στην ελληνική κοινωνία.

Τα παιδιά μας δεν είναι φαντάροι, οι δάσκαλοι δεν είναι λοχαγοί και το σχολείο δεν πρέπει να γίνεται στρατώνας ή κατηχητικό. Η ανεξαρτησία του πνεύματος, η αυτόνομη ύπαρξη και η ανθρωπιστική παιδεία είναι το αντίδοτο στον σκοταδισμό και τη μαυρίλα. Ας το αντιληφθούμε επιτέλους!     

Διαδικτυακοί τραμπουκισμοί

του Παντελή Μπουκάλα

Ο δημόσιος λόγος, κομματικός και δημοσιογραφικός, ήταν οξύς και προ Ιντερνετ. Ο αυριανισμός δεν έμεινε αποκλειστικό γνώρισμα μιας εφημερίδας. Και μόνο όσα γράφτηκαν για την «κρυφή ηγεσία» της 17Ν αν θυμηθούμε, θα συμφωνήσουμε πως η ακρότητα ήταν παρούσα και στους καιρούς που η νοσταλγία τούς ανακαλεί σαν αθώους. Και ο Ανδρέας Παπανδρέου καταγγελλόταν από επίσημα χείλη (και κάμποσες εφημερίδες) σαν αρχιτρομοκράτης, και ο Περικλής Κοροβέσης κρεμάστηκε σε πρωτοσέλιδο σαν αρχηγός της 17Ν (η ρεπόρτερ που «αποκάλυψε» το μυστικό δεν είχε κανένα πρόβλημα στην καριέρα της, παρά το αναίσχυντο ψεύδος της), και το όνομα του Μανώλη Ρασούλη κυκλοφορούσε, τάχα σαν συντάκτη των ματωμένων προκηρύξεων.

Με τη διαδικτυακή γραφή (τουίτ, αναρτήσεις, σχόλια σε προσωπικά μπλογκ, αλλά και κάτω από κείμενα ξένων ιστοσελίδων) ο δημόσιος λόγος έγινε πολύ περισσότερο τραχύς και άξεστος. Και όχι μόνο στην Ελλάδα, αν κρίνουμε και από τη συμβολή του Τραμπ. Πολλοί, ακόμα και πολιτικοί ή δημοσιογράφοι, γράφουν στο ιδιόκτητό τους ιντερνετικό μέσον με την ψευδαίσθηση ότι απευθύνονται αποκλειστικά σε κάποιον περίκλειστο μικροχώρο. Ενώ δημοσιολογούν, αφήνονται στην αυταπάτη ότι «συνομιλούν» μόνο με τους οικείους ή τους ακολούθους τους. Συμπεραίνουν λοιπόν ότι τους επιτρέπονται η μόρτικη γλώσσα, το υβρεολόγιο, οι σεξιστικές εκφράσεις, ο τραμπουκισμός. Σφάλλουν. Και μάλλον ηθελημένα. Διότι ξέρουν ότι μια οιονεί ιδιωτική διαδικτυακή «παρέμβαση» οφείλει να είναι άγρια ή και αχρεία αν θέλει να πολλαπλασιάσει τις πιθανότητές της να αναπαραχθεί ευρύτερα και να αποφέρει φήμη. Μια φήμη που κατατίθεται με καλό επιτόκιο στην τράπεζα της πολιτικής. Και μεταφράζεται σε βουλευτική έδρα, υπουργικό θώκο ή κρατικό αξίωμα. Ο αρχηγός δεν μπορεί παρά να ανταμείψει τα «παλικάρια» και τις «ηρωίδες» που έδωσαν «τον αγώνα τον καλό», έστω με κάκιστες μεθόδους.

Επί του συγκεκριμένου: Η κ. Ειρήνη Αγαπηδάκη δεν διορίστηκε εθνική συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα λόγω των πτυχίων της, αλλά χάρη στα προκλητικά ιντερνετικά γραπτά της επί ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά της έδωσαν πόντους. Ο κ. Πολάκης είναι χρήσιμος στον κ. Τσίπρα όχι για ό,τι έκανε ή δεν έκανε ως υπουργός, αλλά επειδή «μιλάει σαν Σφακιανός», αν βέβαια η «σφακιανότητα» ταυτίζεται με τη χυδαιότητα. Οσο για τον κ. Απόστολο Δοξιάδη, συγγραφέα άνθρωπο, και μόνο το ότι απαιτεί την απόλυση δημοσιογράφου τον υποχρεώνει να ξανασκεφτεί τη σχέση του με τη γραφή.

Επιστολή παραίτησης από το ΚΙΝΑΛ της Ελπίδας Τσουρή, με αιχμές κατά της Φώφης Γενηματά.!

Παραιτήθηκε από το Κίνημα Αλλαγής η Ελπίδα Τσουρή. Με επιστολή της προς τη Νομαρχιακή Επιτροπή του κόμματος η πρώην υπουργός και βουλευτής Χίου έκανε λόγο για μία σημαντική και επώδυνη απόφαση, σημειώνοντας ότι ίσως με αυτή την κίνηση καταφέρει να αφυπνίσει συνειδήσεις. 

Παράλληλα, με ανάρτησή της στα social media, εξήγησε τους λόγους της απόφασής της: «Προβληματίστηκα αν θα έπρεπε να το δημοσιοποιήσω για διάφορους λόγους. Τελικά το κάνω επειδή: 1. Για μένα ήταν μια σημαντική και επώδυνη απόφαση. 2. Γιατί πάντα είχα καθαρή σχέση με τους πολίτες, είτε συμφωνώντας, είτε διαφωνώντας. 3. Ισως βάλω ένα λιθαράκι στην αφύπνιση (είμαι αισιόδοξη; Ισως)». 

Η επιστολή της Ελ. Τσουρή

«Σύντροφοι, όπως γνωρίζετε, συμπεριλαμβάνομαι στους 153 βουλευτές, που σήκωσαν, μέχρι τέλους, το βάρος δύσκολων αποφάσεων, τις οποίες χρειάστηκε να πάρει το ΠΑΣΟΚ στις πιο δύσκολες στιγμές της χώρας, καταβάλλοντας κόστος, που δεν του αναλογούσε, αλλά και πληρώνοντας, στο ακέραιο, τα εγκληματικά λάθη της προηγούμενης διακυβέρνησης.

Πλήρωσα αυτή την επιλογή μου, καταβάλλοντας και τεράστιο προσωπικό κόστος, αφού τότε ήμασταν μετρημένοι στα δάχτυλα όσοι υπερασπιζόμασταν δημόσια τις επιλογές μας.

Είχα πει όμως, από τον Νοέμβρη του 2011 -και είχα δεχθεί τότε σκληρή κριτική- ότι το ΠΑΣΟΚ, πλέον, δεν ακούγεται από την κοινωνία και ότι οφείλει να απευθυνθεί σ’ αυτήν, με ειλικρίνεια, αυτοκριτική και γενναιότητα, καταθέτοντας, παράλληλα, την πρότασή του, για την επόμενη μέρα.

Από τότε, μαζί με το 5-6% του ελληνικού λαού, παρακολουθούσα, ως απλός, αλλά ενεργός πολίτης, τις εξελίξεις, ελπίζοντας και προσδοκώντας ότι μπορούσαμε να υπερβούμε τον κακό μας εαυτό και να απαντήσουμε στα αγωνιώδη ερωτήματα όσων περίμεναν να ακούσουν ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση. Αντί γι’ αυτό, έβλεπα συμφωνίες κορυφής, τήρηση εσωκομματικών ισορροπιών, διανομή αξιωμάτων και συμβιβασμούς στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Έβλεπα πρόθεση μικροκομματικής και ιδιοτελούς διαχείρισης και όχι ρήξης με τα κακώς κείμενα του παρελθόντος, αλλά και σύνθεσης, με στόχο το μέλλον.

Έβλεπα να απομακρύνονται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κορυφαία στελέχη και τα εναπομείναντα να αδυνατούν να καταθέσουν και να εκφράσουν συνολικά τον χώρο, που, ιστορικά, αποτέλεσε τη μεγάλη προοδευτική παράταξη, με κορύφωση το τραγικό, κατά την άποψή μου αποτέλεσμα των τελευταίων εθνικών εκλογών.

Από τότε, αντί να ληφθεί το μήνυμα, να υπάρξει συστράτευση και φυγή προς τα εμπρός, επανήλθαμε στην εσωστρέφεια, αναλωθήκαμε σε συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, απαντούσαμε σε προσωπικά, υπαρξιακά ερωτήματα της ηγεσίας και οδηγηθήκαμε σε μια κοινωνική εκδήλωση, που κάποιοι βάφτισαν συνέδριο ΠΑΣΟΚ, στο οποίο κυριάρχησαν οι, προς κάθε κατεύθυνση, απειλές της προέδρου και …. το ραντεβού της με την ιστορία … το 2021! Κάποιοι βλέπουν τον ίσκιο τους και νομίζουν ότι είναι το μπόι τους.

Κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, σε πολλές στιγμές και για πολλά θέματα είχα διαφωνήσει, μη θέλοντας όμως να προκαλέσω ζημιά στον χώρο, σιώπησα, τουλάχιστον δημόσια.

Πλέον, στη μεγάλη κατηφορική πορεία που έχει ξεκινήσει, δεν θέλω και δεν προτίθεμαι να είμαι συμμέτοχος, έστω δια της σιωπής μου. Συνεργός στο έγκλημα κατά του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο μπήκε και επίσημη σφραγίδα, στο πρόσφατο συνέδριο-παρωδία, δεν θα είμαι. Δεν θέλω να συμμετέχω στη χορηγία του χώρου, προς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν θα νομιμοποιήσω όσους και όσα θυμίζουν και διαιωνίζουν τις χειρότερες στιγμές διαχείρισης ενός μικρομάγαζου, – που, όμως, τους βολεύει και υπάρχει μόνο για να εξυπηρετεί προσωπικές στρατηγικές και λογιστικές διευθετήσεις. Δεν μου το επιτρέπει η οικογενειακή και προσωπική μου ιστορία και ο απεριόριστος σεβασμός μου σε όσους και όσες στήριξαν τον χώρο.

Μετά από πολλή περίσκεψη και με λύπη, διευκολύνοντας και την Πρόεδρο και τη “μηδενική ανοχή” της στην αντίθετη άποψη, -την οποία αντίθετη άποψη προσωπικά υπερασπίζομαι και δεν πρόκειται να εκχωρήσω σε κανέναν και για κανένα λόγο -, σας παρακαλώ να κάνετε αποδεκτή την παραίτησή μου, από μέλος του ΚΙΝΑΛ.

Παραμένω στο χώρο της κεντροαριστεράς και, ίσως, οι δρόμοι μας συναντηθούν ξανά, κάτω από πιο γόνιμες συνθήκες.

Ευχαριστώ για τη συμπόρευση, στις δύσκολες στιγμές και εύχομαι καλή δύναμη.

Ελπίδα Στεφάνου Τσουρή» 

πηγή

    

Υπόθεση Energa- Hellas Power: Ελεύθερος ο Αρ. Φλώρος - Αθώος ο Β. Μηλιώνης

Ελεύθεροι είναι πλέον όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση της Energa - Hellas Power, καθώς μειώθηκε η ποινή τους και τους χορηγήθηκε αναστολή

Με σημαντικότατες μειώσεις των ποινών κάθειρξης που είχαν επιβληθεί σε πρώτο βαθμό, με πιο χαρακτηριστική τη μείωση ποινής του πιο προβεβλημένου εμπλεκόμενου της υπόθεσης των εταιριών παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος Energa και Hellas Power Άρη Φλώρου -που από τα 21 χρόνια κατέβηκε στα 5 χρόνια φυλάκιση με αναστολή- έκλεισε τελεσίδικα από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων η υπόθεση των δύο παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος, οι υπεύθυνοι των οποίων δικάστηκαν για υπεξαίρεση χρημάτων του Δημοσίου.

Μετά από πολύμηνη διαδικασία το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων ανακοίνωσε σήμερα την ετυμηγορία του για την υπόθεση των εταιριών παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος που, κατά τη δικογραφία, δεν απέδιδαν στο Δημόσιο φόρους και τέλη που εισέπρατταν από τους πελάτες τους, αθωώνοντας πέντε κατηγορούμενους και καταδικάζοντας έξι εμπλεκόμενους σε ποινές φυλάκισης, δραστικά μειωμένες από από εκείνες της πρόσκαιρης κάθειρξης που είχε επιβάλει το πρωτοβάθμιο δικαστήριο.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου ο επιχειρηματίας Άρης Φλώρος, που είναι εκτός φυλακής από το περασμένο καλοκαίρι, κρίθηκε ένοχος για λαθρεμπορία, νομιμοποίηση παράνομων χρημάτων και υπεξαίρεση. Το δικαστήριο αναγνώρισε τρία ελαφρυντικά, εκ των οποίων τα δύο είχαν αναγνωριστεί και στον πρώτο βαθμό, που αφορούν ειλικρινή μεταμέλεια, σύννομο βίο καθώς και καλή συμπεριφορά μετά την πράξη. Ο επιχειρηματίας καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 5 ετών με τριετή αναστολή καθώς πλην των τριών ελαφρυντικών, καταργήθηκε με τον νέο Ποινικό Κώδικα η επιβαρυντική περίσταση του νόμου «περί καταχραστών του Δημοσίου».

Το δικαστήριο απάλλαξε τον κ. Φλώρο από τις πράξεις της υπεξαίρεσης κατά των ΛΑΓΗΕ ΚΑΙ ΔΕΔΔΗΕ, κρίνοντας πως η διαφορά τους, οι όποιες αξιώσεις τους δηλαδή, ανήκει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου. Ουσιαστικά το δικαστήριο αναγνώρισε οφειλή της ENERGA, μόνο προς το ελληνικό Δημόσιο και τους δήμους η οποία προσδιορίστηκε στα 72 εκατομμύρια ευρώ. Η οφειλή δεν φαίνεται να έχει εξοφληθεί λόγω γραφειοκρατίας αν και η εταιρία έχει καταθέσει ποσό 85 εκατομμυρίων ευρώ στο ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.

Ο κ. Φλώρος έχει εκτίσει ποινή 3 ετών και 11 μηνών, εκ των οποίων τα 2 έτη έχει πραγματοποιήσει μεροκάματα στη φυλακή (τα οποία μετράνε εις διπλούν).

Για άλλους 5 κατηγορούμενους που κρίθηκαν ένοχοι, οι ποινές του δικαστηρίου κυμάνθηκαν από 1 έως 2 έτη με τριετή αναστολή για το αδίκημα της νομιμοποίησης παράνομων χρημάτων καθώς τους αναγνωρίστηκαν είτε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη, είτε του σύννομου βίου, ή και τα δύο.

Ανάμεσα τους κατηγορούμενους που αθωώθηκαν είναι και οι επιχειρηματίες Βασίλης Μηλιώνης και Αχιλλέας Φλώρος που σε πρώτο βαθμό είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη 10 και 14 ετών αντίστοιχα.

Μετά την έκδοση της απόφασης με δήλωσή του ο εκ των συνηγόρων του κ. Φλώρου, Βασίλης Χειρδάρης ανέφερε πως η κρίση του δικαστηρίου αποκαθιστά τη λογική στην υπόθεση Φλώρου. Σύμφωνα με τον ποινικολόγο «μετά από μία εξωπραγματική και εξοντωτική ποινή άνω των 20 ετών που είχε επιβάλει το πρωτόδικο δικαστήριο, καταργώντας κάθε έννοια δίκαιης δίκης, το δευτεροβάθμιο τον καταδίκασε σε πέντε χρόνια φυλάκισης με αναστολή. Επιπλέον τον αθώωσε για την δήθεν υπεξαίρεση σε βάρος του ΛΑΓΗΕ και του ΑΔΜΗΕ. Η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου αποδεικνύει τη δυνατότητα της δικαιοσύνης να αποκαθιστά (έστω εν μέρει) αδικίες και να καταργεί την παραλογία».

Ο συνήγορος του αθωωθέντος επιχειρηματία Βασίλη Μηλιώνη, Μανώλης Τρούλης, σε δήλωσή του εξέφρασε την ικανοποίησή του για τον εντολέα του και ανέφερε πως «πάντοτε υποστήριζα ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ικανοί, έντιμοι και γενναίοι δικαστές. Η απόφαση αυτή αποτελεί ορόσημο στα δικαστικά χρονικά της χώρας, διότι μετά από επτά ολόκληρα χρόνια διασυρμού στα ΜΜΕ, οι δικαστές που τον έκριναν, αγνοώντας επικοινωνιακές και πολιτικές σκοπιμότητες και με μοναδικό κριτήριο το υλικό της δικογραφίας, φώτισαν την αλήθεια».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σοκαριστικά στοιχεία από τον ΟΗΕ: Σε απόλυτη φτώχεια 6 εκατ. άνθρωποι στη Λατινική Αμερική το 2019

Έξι εκατομμύρια από τα περίπου 620 εκατομμύρια Λατινοαμερικανούς θα βυθιστούν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας το 2019, καθώς η τάση που καταγράφεται από το 2015 επιμένει, προειδοποίησε χθες Πέμπτη υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών με έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα.

«Το 2019, ο αριθμός των ανθρώπων που υπομένουν τη φτώχεια» σε αυτή την περιοχή «θα αυξηθεί στα 191 εκατομμύρια, εκ των οποίων 72 [θα περιπέσουν] σε κατάσταση ακραίας φτώχειας», σύμφωνα με την Οικονομική Επιτροπή για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική (CEPALC) του ΟΗΕ.

Αυτό μεταφράζεται σε έξι εκατομμύρια πολίτες επιπλέον σε κατάσταση φτώχειας από τα 185 που καταμετρούσε το 2018 η CEPALC.

«Πρακτικά όλοι οι άνθρωποι που έρχονται να προστεθούν το τρέχον έτος σε αυτή τη στατιστική για τη φτώχεια εντάσσονται απευθείας [στην κατηγορία] της ακραίας φτώχειας», υπογραμμίζεται στην έκθεση, η οποία παρουσιάστηκε στο Σαντιάγο.

Η τελευταία κατηγορία αφορά νοικοκυριά τα έσοδα των οποίων δεν τους επιτρέπουν καν την αγορά ψωμιού καθημερινά.

Σύμφωνα με τη CEPALC, το ποσοστό της φτώχειας στην περιοχή θα αυξηθεί έτσι κατά 0,7% φέτος για να περάσει από το 30,1 το 2018 στο 30,8%. Σε ό,τι αφορά την ακραία φτώχεια, το ποσοστό αυξάνεται από το 10,7% στο 11,5%, ή κατά 0,8%.

Η ακραία φτώχεια «πλήττει πρωτίστως τα παιδιά και τους εφήβους, τις γυναίκες, τους ιθαγενείς, τους ανθρώπους οι πρόγονοι των οποίων ήρθαν από την Αφρική, τους κατοίκους αγροτικών περιοχών και τους άνεργους», διευκρινίζεται στην έκθεση.

Οι άνθρωποι αυτοί, ήδη «φοβερά ευάλωτοι», περνούν «από τη μία κατάσταση στην άλλη» - από τη φτώχεια στην ακραία φτώχεια - «σε περιπτώσεις απώλειας της δουλειάς τους, ασθένειας, [φυσικής] καταστροφής», εξήγησε η Λαΐς Αμπράμου, η διευθύντρια του τμήματος κοινωνικής ανάπτυξης της CEPALC.

Η ασθενική ανάπτυξη των οικονομιών στην περιοχή, που αναμένεται να περιοριστεί κατά μέσον όρο στο 0,1% φέτος, η έλλειψη κοινωνικών προγραμμάτων και η εργασιακή επισφάλεια είναι οι αιτίες που εξηγούν αυτή την τάση, την οποία οι κυβερνήσεις των χωρών της Λατινικής Αμερικής δεν μοιάζουν να είναι σε θέση να αντιστρέψουν.

«Η βασική ανησυχία είναι ότι το 2019 η προοπτική δεν μοιάζει θετική. Γι’ αυτό κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου και υπογραμμίζουμε ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να αποφευχθεί η εξάπλωση της φτώχειας, όπως η αύξηση των κατώτερων συντάξεων», δήλωσε από την πλευρά της η Αλίσια Μπάρσενα, η εκτελεστική γραμματέας της CEPALC. 

πηγή

Πειραιώς: η σιωπή δεν είναι χρυσός

Γράφει η Αρτεμις Σπηλιώτη

Η σιγή ιχθύος από τη διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς για τις... οδηγίες αντιμετώπισης απρόσκλητων συνδικαλιστών μοιάζει με στήριξη των στελεχών της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού (ΔΑΔ), επί του παρόντος. Και η σιγή ασυρμάτου είναι σε έναν βαθμό... κατανοητή, καθώς η ΔΑΔ έχει να ασχοληθεί με τους 200 εργαζόμενους του RBU που αρνήθηκαν να μεταβούν στην Ιntrum και διανύουν τη 10η εβδομάδα υποχρεωτικής άδειας.

Σύμφωνα με πληροφορίες μάλιστα τους ζητήθηκε με e-mail να επικαιροποιήσουν την αξιολόγησή τους με τον προϊστάμενό τους (!). Τι μπορεί να άλλαξε τους τελευταίους τρεις μήνες που βρίσκονται στα σπίτια τους και από ποιον προϊστάμενο, είναι άλλης τάξεως ζήτημα.

Εντελώς ακατανόητη όμως είναι η «μουγκαμάρα» της Ομοσπονδίας Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ), που μέχρι χθες το απόγευμα δεν είδε, δεν άκουσε, δεν διάβασε τίποτα απ’ όσα καταγγέλλουν οι συνδικαλιστές της Πειραιώς.

Είναι πιθανό η ΟΤΟΕ να μη διαθέτει τα γρήγορα αντανακλαστικά του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, που τοποθετήθηκε αμέσως στο πλευρό των εργαζομένων της Πειραιώς. Και προφανώς χρειάζονται πολλές συνεδριάσεις για να τοποθετηθεί στις προσπάθειες της διοίκησης της Πειραιώς να φιμώσει και να ποινικοποιήσει τη συνδικαλιστική δράση, δίνοντας οδηγίες προς τους διευθυντές των καταστημάτων που αγγίζουν τα όρια του γελοίου.

Ισως σήμερα με την ευκαιρία της συνεδρίασης του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος της Ομοσπονδίας να μπορέσουν να συζητήσουν και να καθορίσουν τη μετέπειτα στάση τους. Βέβαια η ημερήσια διάταξη περιλαμβάνει άλλα ζητήματα, όπως ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, αλλά αυτό δεν... απαγορεύει τη συζήτηση και άλλων θεμάτων.

  

Οι διοικητές και η αμετανόητη Δεξιά

Γράφει  ο Γιώργος Σταματόπουλος

Δεν περίμενε κανείς τίποτα διαφορετικό στην άσκηση της πολιτικής από μια κυβέρνηση της Νεοδεξιάς. Η «τακτοποίηση» συγγενών, φίλων και τυφλά υποταγμένων στο κόμμα «αγωνιστών» είναι μια πολιτική που αποφέρει «καρπούς» εδώ και δεκαετίες. Προς τι η δυσανεξία και δυσφορία εκ μέρους της αντιπολίτευσης; Μήπως η ίδια όταν ήταν κυβέρνηση έπραξε κάτι αντίθετο από ό,τι κάνουν οι νέοι άρχοντες του τόπου; Μην τα ρίχνουμε όλα σε αυτή τούτη τη Δεξιά, μάλλον να οικτίρουμε εν γένει τη Δεξιά, έχοντας όμως επίγνωση ότι η «πολιτική» της έχει απλωθεί σε όλα πλέον τα «στρατόπεδα» του πολιτικού κόσμου - η δεξιά νοοτροπία έχει ενθρονιστεί σε όλο σχεδόν το φάσμα, έχει εμποτίσει όλους τους ιδεολογικούς πυρήνες.

Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, μην αποποιούμαστε ευθύνες που μας αναλογούν. Ενα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς είχε την ευκαιρία του, την κλότσησε όμως και αυτό γιατί δεν μπορούσε να εφαρμόσει άλλη πολιτική από αυτήν που εφαρμόζουν όλα τα κόμματα πλέον της γηραιάς ηπείρου [και απάσης της «πεπολιτισμένης» οικουμένης], δηλαδή την υποταγή σε τραπεζίτες και στην ελίτ του κεφαλαίου.

Στάθηκε άτυχη η Αριστερά, δεν τη βοήθησαν και λίγο οι συγκυρίες· τι να σου κάνει κι αυτή, πρωτόπειρη και αμήχανη [και απροετοίμαστη, όπως παραδέχονται τώρα στελέχη της]. Είναι κι αυτός ο καπιταλισμός, που παίζει μόνος του πλέον σε όλο το γήπεδο... είμαστε κι εμείς ως λαός αχάριστοι, που δεν την εμπιστευτήκαμε για άλλη μια τετραετία -και θα βλέπαμε τότε κοινωνική πολιτική και δικαιοσύνη [κ.ά.]. Ησαν και όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης εναντίον τους -τι να σου κάνουν οι άνθρωποι.

Στα συμβαίνοντα όμως. Τι, αλήθεια, φρέσκο και ριζοτομικό [μην τρελαθούμε κιόλας] περιμέναμε από μια έστω αυτοαποκαλούμενη φιλελεύθερη Δεξιά; Με όλους αυτούς τους ακροδεξιούς και όλα αυτά τα μωροφιλόδοξα, πωρωμένα, φασίζοντα μειράκια που έχουν εισχωρήσει στην κυβέρνηση, πώς να γίνει λόγος για αξιοκρατία και καλή διαχείριση των οικονομικών προβλημάτων; Και ογδοηκοντούτεις διοικητές σε νοσοκομεία θα δούμε και ακραιφνείς ρατσιστές και ό,τι άλλο [δεν] μπορούμε να φανταστούμε. Να γελάς μεν, να απελπίζεσαι δε και αυτό να μην έχει τελειωμό. Η Δεξιά δεν παραμελεί τους στρατιώτες της και μεριμνά να τους αποκαταστήσει στη συνείδησή τους τουλάχιστον, αλλά και στον περίγυρο -κυρίως να βολευτούν οικονομικά.

Μαζί με όλα αυτά τα «χαριτωμένα» και τα σπαραξικάρδια, έχουμε και έναν σκληρό-ασφυκτικό κλοιό γύρω από τον, εκλεγμένο βέβαια, ηγέτη τους και όπως δείχνουν τα σημεία αυτό προοιωνίζεται εσωτερικές συγκρούσεις, οι οποίες ήδη έχουν αρχίσει να «ακούγονται» από τα εσωτερικά δώματα της κυβέρνησης. Πολύ γρήγορα έδειξε η Δεξιά το πραγματικό της πρόσωπο -δεν μπόρεσε να προσποιηθεί περισσότερο, ότι δηλαδή θα επέφερε αλλαγές στη δομή του κράτους, που θα «απογείωναν» τη χώρα στην εκτίμηση των εταίρων και κουραφέξαλα.

Οσο κι αν φωνάζουν οι υποστηρικτές της [φανατικοί πολέμιοι κάθε ιδεολογίας που τη δροσίζει το παραμικρό αεράκι σοσιαλισμού], όσο κι αν κραυγάζουν υπέρ του φιλελευθερισμού, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα φαιδρά ατοπήματα της κυβέρνησης.

Κουλουβάχατα. Και πού είσαι ακόμη, θα συμπλήρωνε κανείς. Και θα είχε δίκιο. Διότι είναι αμετανόητη η Δεξιά -και οι περισσότεροι δεξιοί.

Η Ελενα Ακρίτα επανήλθε στο θέμα με τον Απ. Δοξιάδη -"Εννοείται πως ο διευθυντής των Νέων δεν απέλυσε τον Μανιάτη"...

Η Ελενα Ακρίτα επανήλθε στο θέμα με τον Απ. Δοξιάδη και τον δημοσιογράφο της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ και θέτει κάποια ερωτήματα και για τον διορισμό της Ειρήνης Αγαπιδάκη. Συγκεκριμένα η Ακρίτα έγραψε στο fb:

Αυτό με τον Δοξιάδη είναι σοβαρό. Όσο νηφάλια κι αν είναι η ματιά σου, όσο ψύχραιμη η σκέψη σου, όσο κοινή η λογική σου – το πράγμα είναι σοβαρό. Ένας κυβερνητικός αξιωματούχος (Απόστολος Δοξιάδης) με ανοιχτή επιστολή ζητά εμμέσως πλην σαφώς την απόλυση δημοσιογράφου (Δημήτρη Μανιάτη) από το μέσον στο οποίο εργάζεται.

Ήρεμα θα μιλήσουμε εδώ. Ήρεμα χωρίς χαρακτηρισμούς, χωρίς κραυγές και κυρίως χωρίς ύβρεις.

Να τα δούμε ένα ένα.

1. Καθ΄ υπόδειξιν Δοξιάδη (όπως ο ίδιος δήλωσε στην εκπομπή της Όλγας Τρέμη) ο Κυριάκος Μητσοτάκης διόρισε την Ειρήνη Αγαπηδάκη Εθνική Συντονίστρια στον νέο φορέα ‘Κανένα παιδί μόνο’ που αφορά στην μέριμνα και την αποκατάσταση των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. Προφανώς, ο κ. Δοξιάδης δεν σκέφτηκε πως αυτή η δημόσια δήλωση του υποσκάπτει το κύρος του Έλληνα πρωθυπουργού: εκτός αν οι πολίτες πάνε και λένε ‘Κυριάκο, στο πόστο αυτό βάλε αυτόν και βγάλε εκείνον’. Και οι ίδιοι επιχειρούν να κάνουν το ίδιο με δημοσιογράφους. Ανεπιτυχώς. Διότι εννοείται πως ο διευθυντής των Νέων Γιώργος Μαντέλας δεν απέλυσε τον Δημήτρη.

2. Ο διορισμός της Εθνικής Συντονίστριας εξέπληξε πολλούς. Στην πορεία της κ. Αγαπηδάκη δεν έχουν καταγραφεί πρωτοβουλίες που να υποδηλώνουν μια στοιχειώδη έστω ευαισθητοποίηση για την μοίρα αυτών των παιδιών. Τα ενδιαφέροντα της εστιάζονται εν πολλοίς στην προώθηση γερμανικής αλυσίδας τροφίμων. Μόνο τελευταία - προφανώς εν όψει του διορισμού της – ψιλοέγραψε κάτι σχετικά. Κατά τα άλλα, έπεσε ουρανοκατέβατη. Σε τόσο κρίσιμο πόστο, η Εθνική μας Συντονίστρια φύτρωσε από το πουθενά.

3. Όταν γίνεται τέτοιος χαμός με τον Μανιάτη, η Εθνική Συντονίστρια αντί να βγει μπροστά και καθαρίσει μόνη της, φεμινιστικότατα πάει και κρύβεται πίσω από τις πλάτες του Δοξιάδη. Ασχολίαστο.

4. Την ομολογουμένως αξιέπαινη πρωτοβουλία Δοξιάδη για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα κι εγώ την στήριξα μέσα από την εφημερίδα. Όμως η επικοινωνιακή διαχείριση του όλου εγχειρήματος είναι αντιδημοκρατική και άκρως αλαζονική.

5. Εξίσου αλαζονικά αντιμετωπίστηκε από τον Δοξιάδη και τους συν αυτώ, ο Πρόεδρος της Διεθνούς Αμνηστίας Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Ο οποίος τόλμησε να διατυπώσει ενστάσεις για θέματα που αφορούσαν ανήλικα άνω των 15 ετών. Πέσανε να τον ξεσκίσουν πέσανε. Υβρεις, χλευασμοί, ειρωνείες – κι όλα αυτά προς έναν άνθρωπο που το ήθος και η ακεραιότητα του αποτελούν σημεία αναφοράς στον σύγχρονο δημόσιο βίο. (Από 20+ χρονών είμαι μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας κι ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης είναι ένας από τους πιο δραστήριους και οραματικούς Προέδρους που είχαμε ποτέ.)

6. Ο Δημήτρης Ν. Μανιάτης είναι από τους συναδέλφους που ξεκάθαρα εκτιμώ. Και να μην τον εκτιμούσα όμως, την ίδια στάση θα κρατούσα. Δεν μπορεί ένας περιστασιακός (άμισθος ή μη) συνεργάτης της εφημερίδας και νυν κυβερνητικός αξιωματούχος να υποδεικνύει στον διευθυντή και τον εκδότη πώς θα διαχειριστεί το ανθρώπινο δυναμικού του όποιου εντύπου. Αν ο Μανιάτης δεν αρέσει στον Δοξιάδη τότε ο Δοξιάδης να μην διαβάζει τον Μανιάτη. Κι αν επιθυμεί να διακόψει την συνεργασία του με τα Νέα με γεια του με χαρά του. Μέχρι εκεί όμως. Παρέκει δεν υπάρχει.

7. Άσχετο αλλά ενδεικτικό. Όταν εμείς εδώ στην μετά Ψυχάρη εποχή, βρεθήκαμε στο δρόμο και δίναμε μάχη για να κρατήσουμε τα έντυπα ζωντανά, εκατοντάδες πρόσωπα της τέχνης, της επιστήμης και του πολιτισμού στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα μας. Όλες οι υπογραφές τους είναι καταγεγραμμένες. Του Απόστολου Δοξιάδη δεν βρίσκεται ανάμεσά τους.

8. Όσο για τους βαρείς ομολογουμένως χαρακτηρισμούς που χρεώνονται στον Μανιάτη, οι κατήγοροι του δημοσιογράφου θα πρέπει να προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία. Μια ξερή λέξη αποκομμένη από την οποιαδήποτε ανάρτηση δεν είναι απόδειξη. Όπως απόδειξη δεν είναι και η φράση 'μου είπαν ότι είπε/έγραψε/έβρισε’ χωρίς να αναρτάται με screenshot το αντίστοιχο κείμενο.

Αφήνω για το τέλος το πιο σημαντικό ερώτημα προς την Ειρήνη Αγαπηδάκη.

Αγαπητή κυρία, γράφτηκε αλλά απάντηση δεν πήραμε: Είστε ψυχολόγος, Λέκτορας Δημόσιας Υγείας στην Ιατρική Σχολή του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, που ανήκει στις εταιρείες Laureate Education, Inc και Galileo Global Education, της Providence Equity: δηλαδή μιας παγκόσμιας εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, μεγαλομέτοχος της οποίας είναι ο Τζόρτζ Σόρος. Δεν σάς προσάπτουμε κάτι, απλώς θα ήταν σκόπιμο να απαντηθεί αυτό.

Και να απαντηθεί από σας. Όχι από άλλους για λογαριασμό σας.

Αυτά. Προς το παρόν. 

πηγή

Φόροι και λογαριασμοί «τρώνε» το μισό εισόδημα των καταναλωτών

Φόροι και πάγιοι λογαριασμοί «πνίγουν» τους καταναλωτές. Περίπου το 50% των εισοδημάτων τους δαπανούν κάθε μήνα οι Έλληνες για να καλύψουν τις ανάγκες αυτές, με αρκετούς να αναγκάζονται ακόμα και να δανειστούν για να φανούν συνεπείς.

Αυτό δείχνει έρευνα καταναλωτικών τάσεων την οποία πραγματοποίησε ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ) με την επιστημονική υποστήριξη του εργαστηρίου ELTRUN του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας. 

Η έρευνα έδειξε ότι το 74% του καταναλωτικού κοινού ξοδεύει πάνω από το 80% του διαθέσιμου εισοδήματός του σε μηνιαία βάση, ενώ το 10% που ξοδεύει πάνω από 100% πρακτικά δανείζεται με κάποιον τρόπο για να καλύψει τις ανάγκες του. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι δαπάνες για τους μηνιαίους λογαριασμούς των νοικοκυριών ανέρχονται στο 25% των εισοδημάτων τους, όσο και οι δαπάνες για την αγορά αγαθών.

Οι φόροι «τρώνε» το 19%, ενώ οι υπηρεσίες το 15%. Αθροιστικά μάλιστα, λογαριασμοί και φόροι απαιτούν για να καλυφθούν το 44% των μηνιαίων διαθέσιμων εισοδημάτων των νοικοκυριών. Ενώ ο δείκτης τάσης για το επόμενο διάστημα δείχνει αύξηση του ποσοστού του εισοδήματος το οποίο θα κατευθύνεται γιαπληρωμή φόρων και λογαριασμών.

 

Αναφορικά με το πώς οι καταναλωτές κατανέμουν τα εισοδήματά τους στις λιανικές αγορές τους, δηλαδή το 25% του συνόλου, η κατηγορία των τροφίμων και των ποτών είναι αυτή που παίρνει τη μερίδα του λέοντος απορροφώντας τα 41 στα 100 ευρώ και ακολουθούν η εστίαση με 12%, τα είδη ρουχισμού με 10% και τα φάρμακα με 8%. Όσο για άλλες αγορές, όπως παιχνίδια, έπιπλα, δώρα κτλ., έχουν μερίδιο μόλις 3%.

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι ότι οι προσφορές και εκπτώσεις παραμένουν το βασικό ζητούμενο των καταναλωτών, με δύο στους τρεις να τις «κυνηγούν».

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο σχεδόν οι επτά στους 10 καταναλωτές (64%) επιθυμούν οι περίοδοι των εκπτώσεων να διαρκούν περισσότερο μέσα στο έτος.

Μάλιστα, οι καταναλωτές επιστρατεύουν στην έρευνά τους για καλύτερες τιμές και τα νέα κανάλια πώλησης, όπως είναι τα ηλεκτρονικά καταστήματα, με το 59% του κοινού να ενημερώνεται από αυτά συστηματικά προτού κάνει αγορές. Ήδη το 9% του συνόλου κάνει τις αγορές του από τα ηλεκτρονικά καταστήματα, με ορισμένες κατηγορίες ειδών να καταγράφουν διψήφια ποσοστά, όπως για παράδειγμα τα εισιτήρια για εκδηλώσεις, ταξίδια και θεάματα με ποσοστό 42%, τα ηλεκτρονικά με 23% και τα είδη ρουχισμού με 14%.    

www.cnn.gr

Black Friday για τους εργαζόμενους στο Public

Το «Black Friday έφτασε στο Public και γράφει πάλι ιστορία» είναι το φετινό σύνθημα του Public την Black Friday, αλλά ξέχασαν να διευκρινίσουν ποιανού την ιστορία γράφει, αφού το τελευταίο διάστημα έχουν ξεκινήσει απολύσεις στον όμιλο Olympia του Π. Γερμανού, που περιλαμβάνουν και το Public.

Αυτές οι απολύσεις γίνονται στο πλαίσιο «αλλαγών» προκειμένου να ολοκληρωθεί η εξαγορά του δικτύου της MediaMarkt στην ελληνική αγορά από τον Όμιλο Olympia, που επικυρώθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 2019 από την Επιτροπή Ανταγωνισμού.  Αφορούν τόσο χαμηλόμισθους μισθωτούς, όσο και κάποια διευθυντικά στελέχη, και αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διάστημα.

Σύμφωνα με εργαζόμενους που είδαν την πόρτα της εξόδου, αυτές οι απολύσεις γίνονται με το πρόσχημα της κατάργησης της θέσης τους και πραγματοποιούνται ξαφνικά, χωρίς καμία προειδοποίηση και αιτιολόγηση, αποτέλεσμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας που επικρατεί γενικότερα στην κοινωνία τα τελευταία χρόνια και της εργασιακής απορρύθμισης που προκάλεσαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι σήμερα και συνεχίζει με αμείωτη ένταση η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα.

Αξίζει να θυμίσουμε πως:

-H συμφωνία μεταξύ του Public και της MediaMarkt δημιουργεί τον μεγαλύτερο omnichannel retailer ειδών τεχνολογίας, ψυχαγωγίας, πολιτισμού και οικιακών συσκευών. Μάλιστα, ο τζίρος για το 2019 λέγεται ότι θα ξεπεράσει τα 450 εκατ. ευρώ.

-Το 2018 υπήρξε χρονιά ρεκόρ σε όλα τα επίπεδα για τo Public. Συγκεκριμένα, τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) για το 2018 κυμάνθηκαν σε €9,1 εκατ., σημειώνοντας υπερδιπλάσια αύξηση από τα επίπεδα του 2017 (€3,4 εκατ.) και καταγράφοντας άνοδο +164% σε ετήσια βάση.

-Tο Public βραβεύτηκε μέσα στο 2019 για τις άριστες (!) πρακτικές του στον τομέα της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, και κέρδισε μια θέση στις πιο αξιοθαύμαστες (!) εταιρίες της Ελλάδας, μπαίνοντας στη λίστα του «Fortune Greece Most Admired Companies 2019».

Το Public αποτελεί, λοιπόν, ένα κλασικό παράδειγμα «αριστείας», έτσι όπως το οραματίζονται οι εκπρόσωποι του πιο άγριου και ακραιφνούς καπιταλισμού: διαρκώς αυξανόμενα κέρδη για τον επιχειρηματία και εργασιακή γαλέρα για τους εργαζόμενους…   

πηγή

Τουρκία και Λιβύη όρισαν τις ΑΟΖ προσπερνώντας την Ελλάδα

Σαν να «μην υπάρχει» η Ελλάδα στην Μεσόγειο λειτουργεί κυριολεκτικά η Τουρκία τα τελευταία 24ωρα. Μετά την επιστολή του Τούρκου πρέσβη στον ΟΗΕ προς τον Οργανισμό με την οποία η Άγκυρα καταθέτει συντεταγμένες περιοχών που θεωρεί μονομερώς και παρανόμως ότι ορίζονται οι τουρκικές θαλάσσιες ζώνες και η τουρκική υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, την Πέμπτη, Τουρκία και Λιβύη ανακοίνωσαν την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών ανάμεσα στις δυο χώρες…  προσπερνώντας την Κρήτη!

Ειδικότερα, η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Λιβύης υπέγραψε νέα στρατιωτική συμφωνία με την Τουρκία, τον βασικό της σύμμαχο στην αντιπαράθεσή της με τον Χαλίφα Χάφταρ, καθώς επίσης και μνημόνιο για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών ανάμεσα στις δυο χώρες, κάτι που προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Αθήνας.

Οπως αναφέρει ο «Φιλελεύθερος» της Κύπρου, η πρώτη συμφωνία αφορά την Ανατολική Μεσόγειο. Βάσει του «μνημονίου συμφωνίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών» οι δυο χώρες αναγνωρίζουν τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες τους στον θαλάσσιο χώρο, κάτι που προσβάλλει την κυριαρχία της Ελλάδας στη Μεσόγειο.

Η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας και συνεργασίας στον τομέα ασφαλείας υπεγράφη χθες Τετάρτη το βράδυ στη διάρκεια συνάντησης στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του επικεφαλής της κυβέρνησης της Λιβύης Φαγιέζ αλ Σάρατζ, ανακοίνωσε η τουρκική προεδρία.

Δένδιας: «Στα όρια της φαιδρότητας» η προσπάθεια της Τουρκίας

«Τελείως αδόκιμη» και «φαιδρή» χαρακτήρισε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας κάθε συζήτηση για καθορισμό τουρκικής αποκλειστικής ζώνης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, ωστόσο αναλυτές υπογραμμίζουν και προειδοποιούν πως με τις κινήσεις του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα.

«Μια τέτοια προσπάθεια είναι παντελώς αγεωγράφητη, γιατί αντιβαίνει κάτι το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχει ο μεγάλος όγκος της Κρήτης» εξήγησε, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, μετά τη συνάντηση με τον Ολλανδό ομόλογό του Στεφ Μπλοκ. «Κατά συνέπεια, λοιπόν, νομίζω ότι μια τέτοια προσπάθεια είναι στα όρια της φαιδρότητας και θα ήθελα να σας πω ότι όσον αφορά τη Λιβύη, η χώρα είναι έτοιμη να αποστείλει Πρέσβη στη Λιβύη όταν οι συνθήκες επιτρέψουν την παραμονή του εκεί», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Δένδιας.

Αντίστοιχα, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρος Γεννηματάς, δήλωσε ότι «η υπογραφή μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης μνημονίου κατανόησης δεν μπορεί να παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών. Μία τέτοια ενέργεια θα παραβίαζε κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και δεν θα παρήγε έννομα αποτελέσματα. Επιπλέον μία τέτοια ενέργεια δεν θα συμβάδιζε με την αρχή της καλής γειτονίας που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ γειτονικών χωρών».

πηγή