Η ανικανότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην εξωτερική πολιτική

Τα σημαντικότερα σημεία του πρώτου εξαμήνου διακυβέρνησης      

. Αναγνώριση του Γκουαΐδο στην Βενεζουέλα τη χρονική στιγμή που οι υπόλοιπες χώρες αποσύρουν την στήριξή τους

. Ταύτιση με Τραμπ στην δολοφονία Σουλεϊμάνι που δεν έκανε καμμία άλλη χώρα του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ – προκαλώντας διπλωματικό επεισόδιο με το Ιράν

. Απέλαση Λίβυου πρέσβη στην Ελλάδα ως αντίποινα στην … Τουρκία – για το μνημόνιο συνεργασίας Τουρκίας – Λιβύης

. Απουσία δηλώσεων στήριξης από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της συνάντησης Τραμπ – Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο για τα ζητήματα που σχετίζονται με την Τουρκία και τις προκλήσεις της

. “Πόρτα” της Γερμανίας για την διάσκεψη του Βερολίνου – σχετικά με την Λιβύη εξαιτίας της απουσίας ειδικού διπλωματικού βάρους της Ελλάδας

. Απειλές για βέτο στην απόφαση της διάσκεψης του Βερολίνου σε θέμα και διαδικασίες που η Ελλάδα δεν συμμετέχει – προκαλώντας γέλια διεθνώς

. Επίσημη συνάντηση σε ελληνικό έδαφος με τον στρατάρχη της Λιβύης (Χαφτάρ) ως ύστατη προσπάθεια εμπλοκής

. Δήλωση για αποστολή πυραυλικού συστήματος Patriot στην Σαουδική Αραβία με διαρροές από το υπουργείο Εξωτερικών ότι διαφωνεί με την απόφαση. 

πηγή   

Οι κρίσεις στη σχέση Ελλάδας – Τουρκίας από το 1974 μέχρι σήμερα

Κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα από το 1974 και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, την κρίση των Ιμίων και την παράδοση Οτσαλάν μέχρι την πρόσφατη ανακοίνωση από τον Ερντογάν ότι στέλνει το Ουρουτς Ρεις στο Καστελλόριζο.

Υφαλοκρηπίδα

Η ελληνοτουρκική διαφορά για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου πελάγους αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο μεταξύ των δύο όμορων χωρών, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η υφαλοκρηπίδα πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ότι η εγγύτητα των ελληνικών νησιών στα τουρκικά παράλια αποτελεί «ειδική περίσταση» που δικαιολογεί απόκλιση από την αρχή της μέσης γραμμής.

Πετρέλαιο στο Αιγαίο

Η διαμάχη ανάγεται από το καλοκαίρι του 1973, μετά τη δημόσια δήλωση, του επί κεφαλής της χούντας (περίοδος 1967-74), Γ. Παπαδόπουλου, περί ύπαρξης κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και εξόρυξης αυτών, όπου παράλληλα η τουρκική κυβέρνηση παραχώρησε άδεια διεξαγωγής ερευνών για πετρέλαιο σε υποθαλάσσιες περιοχές κοντά σε ελληνικά νησιά.

Το 1974 και το 1976 πραγματοποιήθηκαν έρευνες στο Αιγαίο από τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος.

Η Ελλάδα αντέδρασε, θεώρησε τη διαμάχη νομική και ζήτησε την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο. Το ζήτημα περιπλέκεται από το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει κυρώσει ούτε τη Διεθνή Συνθήκη για την Υφαλοκρηπίδα του 1958 ούτε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, οι οποίες ορίζουν την υφαλοκρηπίδα και τρόπους οριοθέτησής της.

Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης πάντως έχει δεχτεί ότι τα δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα αποτελούν διεθνές Γενικού Ιδιωτικού Δικαίου και τα άρθρα 1-3 της Συνθήκης του 1958 ισχύουν για όλα τα κράτη, ανεξάρτητα από το αν την έχουν κυρώσει.

Σισμίκ

Μετά την ελληνοτουρκική κρίση του «Χόρα» το 1976, η επόμενη κρίση εκδηλώθηκε τον Μάρτιο του 1987. Το πλοίο ήταν ακριβώς το ίδιο, αλλά με διαφορετικό όνομα (Sismic) και πιο εξελιγμένα μέσα….

Οι Τούρκοι το έβγαλαν στον Αιγαίο με το πρόσχημα ότι κάνει έρευνες για πετρέλαιο και την υφαλοκρηπίδα. Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν χάρτες με την πορεία που θα ακολουθούσε το πλοίο. Σαμοθράκη, Ίμβρος και Λήμνος….

Μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης

Στις 27 Νοεμβρίου 2019 υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη ένα Μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ της Τουρκικής Κυβέρνησης και της Προσωρινής Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης, το οποίο όριζε τη δικαιοδοσία στη θάλασσα καθώς και τη στρατιωτική συνεργασία και ασφάλεια των δύο πλευρών. 

πηγή

  

Συνεχίζεται το βόλεμα ημετέρων δημοσιογράφων στην κυβέρνηση Μητσοτάκη... (άλλος για τη βάρκα μας…)

Η Αριστοτελία Πελώνη είναι η νεότερη προσθήκη στην λίστα των δημοσιογράφων σε κυβερνητικές θέσεις, αφού ανέλαβε σήμερα χρέη αναπληρώτριας κυβερνητικού εκπροσώπου με απόφαση Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η λίστα περιλαμβάνει κάποια από τα ονόματα των δημοσιογράφων οι οποίοι στελεχώνουν την κυβέρνηση:

Αριστοτελία Πελώνη – αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος (Καθημερινή)

Ιάσονας Πιπίνης – σύμβουλος πρωθυπουργού για θέματα Λατινικής Αμερικής (ΣΚΑΙ)

Δημήτρης Τσιόδρας – υπεύθυνος στο γραφείο Τύπου του μεγάρου Μαξίμου (Mega)

Κωνσταντίνος Ζούλας – πρόεδρος της ΕΡΤ (Καθημερινή)

Γιάννης Βλαστάρης – Μέγαρο Μαξίμου (Ελευθεροτυπία)

Δημήτρης Μητρόπουλος – σύμβουλος στρατηγικής και ευρωπαϊκών θεμάτων (Τα Νέα)

Μαρία Χούκλη – ειδική σύμβουλος στο Πολιτικό Γραφείο του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ (ΑΝΤ1)

Άννα Παναγιωταρέα – ειδική σύμβουλος σε θέματα Επικοινωνίας στο Πολιτικό Γραφείο της υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού

Αργύρης Παπαστάθης – Αναπληρωτής διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού (Πρώτο Θέμα)

Γιώργος Ευθυμίου – Αναπληρωτής διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού (Ελεύθερος Τύπος)

Ευτυχία Αδηλίνη – Διευθύντρια σύνταξης ΑΠΕ (ΕΡΤ)

Ανδρέας Ζαμπούκας – γραφείο του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Π. Πικραμμένου (liberal)

Κωνσταντίνος Μαριόλης – Υπουργείο Οικονομικών στο γραφείο του Θ. Σκυλακάκη (liberal)

Χριστίνα Ταχιάου – διευθύντρια επικοινωνίας στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής (protagon)

Ευτύχης Παλληκάρης – γενικός διευθυντής του ΑΠΕ (Athens Voice)

και η λίστα συνεχίζεται… 

πηγή

«Για ένα κινητό, μια σπασμένη ωμοπλάτη…»

γράφει ο Κώστας Παπαντωνίου  

Είναι 4 Ιανουαρίου. Η Δήμητρα, πρώην κάτοικος της περιοχής και σταθερός θαμώνας, έχει πάει στην Καλλιδρομίου για να πιει με την παρέα της ένα πότο σε κάποιο από τα καλόγουστα μπαράκια.

 Την ώρα που πηγαίνει να παρκάρει στο ύψος του πεζόδρομου της Θεμιστοκλέους, βλέπει μία ομάδα πιτσιρικάδων να πηγαινοέρχεται. Μία γυναίκα βγαίνει από το σπίτι της και την προειδοποιεί να παρκάρει αλλού, γιατί είχαν ήδη σπάσει τέσσερα αυτοκίνητα.

Το πάρκαρε αλλού. Λίγο αργότερα η Δήμητρα βλέπει από το τζάμι του μαγαζιού ότι ανοίγουν, πράγματι, αυτοκίνητα. Η παρέα της βγαίνει έξω. Μαζί με κάποιους ακόμη πελάτες του μπαρ και άλλους Εξαρχειώτες αρχίζουν να φωνάζουν. Οι κλέφτες συνεχίζουν απτόητοι. Το αστυνομικό τμήμα βρίσκεται μόλις 200 μέτρα μακριά. Όμως, παρά τις επίμονες κλήσεις, κανείς δεν εμφανίζεται. Αντίθετα οι κλέφτες αρχίζουν να πετάνε και πέτρες στη γειτόνισσα που τόλμησε να βγει στο μπαλκόνι της από το απέναντι σπίτι για να τους φωνάξει.

Τα Εξάρχειά της δεν τα θυμάται ποτέ έτσι. «Η μητέρα μου, που έμενε για πολλά χρόνια στην πλατεία, μέχρι πριν από μια δεκαετία, δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ πρόβλημα. Και τότε υπήρχε πρέζα. Όταν τη ρωτούσαν όμως αν φοβάται, απαντούσε 'εγώ δεν φοβάμαι ποτέ'.»

«Πλάτες από την αστυνομία»

Οι κάτοικοι καταγγέλλουν πλήθος κρουσμάτων παραβατικότητας. «Σε παρέμβασή μου σε άτομο που έσπαζε αυτοκίνητο, δέχτηκα απειλή του επιπέδου 'εσύ πρέπει να με φοβάσαι εδώ'. Η απάντηση ήταν ότι 'στη γειτονιά μου δεν φοβάμαι κανέναν και δεν ξέρω ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις να σε φοβάμαι'. Διαπληκτιστήκαμε και παρέμενε επί πέντε λεπτά στο απέναντι πεζοδρόμιο από το σπίτι μου κοιτάζοντάς με απειλητικά. Εγώ δεν υποχώρησα. Την άλλη μέρα το μεσημέρι που βγήκα απ’ το σπίτι μου βρισκόταν πάλι απέναντι από το σπίτι και καθόταν επί πέντε με δέκα λεπτά κι απλώς με κοίταζε. Αλλά με ύφος. Μετά από αυτό πήγα στο αστυνομικό τμήμα» μας λέει ο Θοδωρής Κοκκινάκης, γέννημα θρέμμα Εξαρχειώτης. Στο Α.Τ κατήγγειλε ευθέως τη στάση της αστυνομίας.

“Είπα στον αναπληρωτή διοικητή και στον διοικητή της ασφάλειας για το περιστατικό. Έκανα σαφές ότι ένας άνθρωπος που κλέβει με τέτοια άνεση και ο οποίος δεν φοβάται καν την παρέμβαση του κατοίκου ώστε να σηκωθεί να φύγει σημαίνει ότι έχει από κάπου πλάτες και, αν έχει από κάπου πλάτες, για μένα έχει πλάτες από την αστυνομία. Από πουθενά άλλου. Ή έχει συνειδητοποιήσει ότι η αστυνομία δεν δρα σε τέτοια εγκλήματα ή έχει τη διαβεβαίωση ότι για κάποιους άλλους λόγους, που αφορούν είτε τη χρησιμοποίησή του για πληροφορίες είτε τη χρησιμοποίησή του για άλλους σκοπούς της αστυνομίας, βρίσκεται στο απυρόβλητο ως προς τις μικροκλοπές αυτοκινήτων».

Η αστυνομία αρνήθηκε τις κατηγορίες. Ωστόσο ζήτησε την περιγραφή του. Η εξέλιξη που ακολούθησε φάνηκε αρκετά ύποπτη. «Ο τύπος αυτός είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση εδώ πέρα για καμιά βδομάδα. Όλως τυχαίως έπεσα επάνω του στον δρόμο, τελείως άθελά μου, αλλά με δική μου υπαιτιότητα. Όταν γύρισε και με είδε και κατάλαβε ποιος είμαι, μου ζήτησε τρεις φορές συγγνώμη και σηκώθηκε κι έφυγε. Μια αλλαγή, δηλαδή, στάσης πολύ περίεργη».

Μοίραζαν τη λεία μπροστά τους

Δεύτερο περιστατικό. Σε σπάσιμο αυτοκινήτου που βρισκόταν στη γωνία Εμμ. Μπενάκη και Καλλιδρομίου, το οποίο χρησιμοποιούσαν μάλλον τουρίστες και γι' αυτό είχαν αφήσει τις αποσκευές τους μέσα, η αστυνομία κράτησε αντίστοιχη στάση. Παρότι οι κάτοικοι υπέδειξαν τους κλέφτες, οι οποίοι μοίραζαν τη λεία στον παρακάτω πεζόδρομο της Μεθώνης, οι δύο ασφαλίτες που έφτασαν με κράνη στο σημείο αρνήθηκαν να παρέμβουν λέγοντας ότι δεν ήταν αρκετοί.

«Η απάντηση του ασφαλίτη ήταν 'μην δείχνετε με το χέρι σας γιατί στοχοποιείστε' και βέβαια η εύλογη απορία μου ήταν 'αν δίπλα στον αστυνομικό δείχνω τον κλέφτη και στοχοποιούμαι εγώ που τον δείχνω, τότε τι ρόλο παίζει η αστυνομία;'. Παρ' όλα αυτά δεν πήρα απάντηση και δεν έγινε και καμία σύλληψη των ανθρώπων που κάνανε τη διανομή της λείας. Δεν το αιτιολόγησαν. Εκείνη τη στιγμή θεωρητικά δεν είχαν αρκετές δυνάμεις, γιατί ήταν δύο οι ασφαλίτες και τρεις οι διανέμοντες τη λεία».  

Μια απλή αλήθεια

του Ζαχαρία Κοτσύφη

Πρόσφατα η Washington Post δημοσίευσε μια σειρά αρχείων που αποδεικνύουν την παραδοχή Αμερικανών στρατιωτικών και αξιωματούχων σχετικά με την πλήρη αποτυχία των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Η δημοσίευση αποσκοπεί στο να αναδείξει το κόστος των εισβολών, σε Αφγανιστάν και Ιράκ, σε χρήμα και ανθρώπινες ζωές. Ως “Ανθρώπινες ζωές” εδώ νοούνται οι ζωές Αμερικανών στρατιωτών που “θυσιάστηκαν” για την “ελευθερία” και όχι οι χιλιάδες ιρακινοί/ες, Αφγανοί/ες που σκοτώθηκαν στον πόλεμο εναντίον της “τρομοκρατίας”.[1]

Είναι κοινό μυστικό πλέον ότι οι Αμερικάνοι έχουν χάσει τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, εξ ου και οι προσπάθειες επαναδιαπραγμάτευσης με τους Ταλιμπάν. Ναι, με τους Ταλιμπάν τους οποίους υποτίθεται ότι θα έδιωχναν από την εξουσία εισβάλλοντας στο Αφγανιστάν [2]. Το μόνο που κατάφεραν προφανώς είναι να αιματοκυλήσουν τη χώρα αναγκάζοντας χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.

Με αφορμή την αντεπίθεση του Ιράν εναντίον αμερικανικών βάσεων στο Ιράκ, ως αντίποινα για τη δολοφονία του Qassem Suleimani, εκπρόσωποι δυτικών κρατών έσπευσαν να ενημερώσουν τους πολίτες τους ότι οι στρατιώτες των χωρών που έχουν σταθμεύσει στο Ιράκ δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο.

Ανάμεσα στα κράτη αυτά συγκαταλέγονται η Πολωνία, η Ιταλία και η Αυστραλία.  Είναι κράτη των οποίων οι κυβερνήσεις έχουν εισάγει και εφαρμόζουν πολύ σκληρές πολιτικές ενάντια σε πρόσφυγες-μετανάστες, είτε στα σύνορα τους είτε στο εσωτερικό. Οι ίδιες εκείνες χώρες δηλαδή που συνέβαλαν και με το παραπάνω στην αποσταθεροποίηση αυτών των περιοχών στα πλαίσια της Νατοικης συμμαχίας και συνεχίζουν να έχουν παρουσία σε αυτές, τώρα αποστρέφουν το βλέμμα τους στην παρουσία δυστυχισμένων ανθρώπων στα σύνορα τους.

Tο χάος που δημιούργησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους στο Ιράκ ανάγκασε τρία εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Όσο και να θέλουν οι κυβερνήσεις να κρύψουν τις ευθύνες τους, τα γεγονότα μαρτυρούν άλλα. Ενδεικτικά 19 χώρες της ΕΕ διατηρούν συνολικά 3000 στρατιώτες στο Ιράκ [3]. Η Ιταλία, όπου ο Σαλβίνι και η Λέγκα του Βορρά έρχονται πρώτοι στις δημοσκοπήσεις έχει την πρωτιά με 600 στρατιώτες. Η Πολωνία η οποία φιλοξένησε την μεγαλύτερη διαδήλωση ακροδεξιών το 2017 διατηρεί στρατιωτική παρουσία στο Ιράκ. Η Αυστραλία η οποία έχει δημιουργήσει ένα απάνθρωπο σύστημα κράτησης των προσφύγων στα νησιά Manous και Nauru ήταν από τις πρώτες χώρες που έσπευσαν να συνδράμουν τις ΗΠΑ με την εισβολή και στο παρόν διατηρεί 300 στρατιώτες στο Ιράκ.

Είναι γνωστές οι άθλιες συνθήκες κράτησης προσφύγων σε στρατόπεδα απο την Λιβύη μέχρι την Ουγγαρία. Το Abu Ghraib δεν έμεινε ως ένας μεμονωμένος σαδιστικός παροξυσμός μιας παράνομης εισβολής αλλά φαίνεται ότι εξαπλώθηκε παντού [4]. Τον εντοπίζουμε πλέον στα σύνορα της Ουγγαρίας, στη Μόρια, στη Πέτρου Ράλλη, στο Καλαί, στη Λιβύη.

Οι γεωπολιτικές αναλύσεις, όσο σημαντικές κι αν είναι, καταλήγουν σε αρκετές περιπτώσεις και επισκιάζουν τις τραγωδίες εκείνων των ανθρώπων που αναγκάζονται να αφήσουν τις εστίες τους για να γλυτώσουν από το θάνατο. Η αλήθεια αυτών των ανθρώπων είναι απλή. Όπως είχε πει ο Amabalavaner Sivanandan αναφερόμενος στους μετανάστες της μετααποικιακής περιόδου “We are here, because you were there¨ [5]. Μήπως το ίδιο δεν ισχύει και σήμερα;

Παραπομπές

[1].https://www.washingtonpost.com/graphics/2019/investigations/afghanistan-papers/afghanistan-war-confidential-documents/

[2].https://www.aljazeera.com/news/2019/12/resurrected-taliban-peace-talks-open-qatar-191207105319486.html

[3]. https://euobserver.com/foreign/147065

[4].https://www.aljazeera.com/indepth/opinion/abu-ghraib-legacy-torture-war-terror-170928154012053.html

[5].https://www.theguardian.com/world/2018/feb/07/ambalavaner-sivanandan

     

Τα όρια των συμβόλων

Του Παντελή Μπουκάλα

Όντως συμβολική η πρωθυπουργική πρόταση για την Προεδρία της Δημοκρατίας: η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου. Μια γυναίκα (για πρώτη φορά), από το δικαστικό σώμα (σε εποχή που η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία υποτιμούν συχνά την προϋπόθεση της διάκρισής τους), και μικρής ηλικίας σε σχέση με τα πατροπαράδοτα. Το ότι «δεν είναι της δικής μας πολιτικής οικογένειας» δεν θα ’πρεπε, νομίζω, να το ανακοινώσει ο κ. Μητσοτάκης, εμφατικά αυτοεπαινούμενος. Αυτές οι πληροφορίες είναι δουλειά των δημοσιογράφων, όχι των πολιτικών, και μάλιστα σε επίσημα διαγγέλματα.

Ταιριάζει, πιστεύω, εδώ η σημασία της λέξης «σύμβολον» στο «Συμπόσιον» του Πλάτωνα. Ο Αριστοφάνης γενεαλογεί τον άνθρωπο με φαντασία που θα ενδιέφερε τους ψυχαναλυτές: «Εκαστος ουν ημών εστιν ανθρώπου ξύμβολον, άτε τετμημένος ώσπερ αι ψήτται, εξ ενός δύο». «Ο καθένας μας λοιπόν είν’ ένα ημίτομον ανθρώπου, σχισμένος όπως είναι από ένας εις δύο, καθώς οι γλώσσες τα ψάρια» μεταφράζει ο Ιωάννης Συκουτρής και εξηγεί: «Οταν δύο άνθρωποι συνεδέοντο διά φιλοξενίας και ήθελον τους δεσμούς αυτούς να διατηρήσουν και εις το μέλλον, μετεχειρίζοντο το εξής πρωτόγονον μέσον αναγνωρισμού: Εκοπτον εις δύο έναν αστράγαλον ή ένα όστρακον ή ένα νόμισμα, και εκρατούσεν ο καθείς το εν απόκομμα. Οταν συνηντώντο μετά καιρόν, έβαλλαν μαζί (συνέβαλλον) τα δύο κομμάτια, και αν προσηρμόζοντο τελείως, ήσαν εξησφαλισμένοι. Αυτά ωνομάζοντο σύμβολα. Την λέξιν μετεχειρίσθη πρώτος διά τα δύο φύλα ο Εμπεδοκλής». Φαντάροι, κόβαμε στα δύο ένα χαρτονόμισμα, ελπίζοντας πως θα ξανανταμώσουμε σαν «καλοί πολίτες».

Κομμένη στη μέση παραμένει η ελληνική κοινωνία, με χάσμα μέγα ανάμεσα στα δύο «ημίτομα»: το αντρικό μισό, αυτονόητα δεσποτικό, και το γυναικείο, ανίσχυρο, αφού έτσι ορίζει η πολιτισμική παράδοση, όχι τα γονίδια. Πριν βιαστούμε να ελπίσουμε ότι το χάσμα θα καλυφθεί με γυναίκα στην Προεδρία, όταν μάλιστα οι γυναίκες της πολυμελούς κυβέρνησης είναι ισάριθμες με τα δάχτυλα του ενός χεριού, ας σκεφτούμε ένα άλλο «σύμβολο» των ημερών: τη σεξιστική χειρονομία ενός από τους κατηγορουμένους για τον βιασμό και τη δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη. Ενας «λεβέντης»…

ΥΓ.: Στις χτεσινές «Στάσεις» έκοψα άτσαλα την αισχυλική φράση «τον πάθει μάθος θέντα κυρίως έχειν». Η μετάφραση όλου του χωρίου: «Μα όποιος του Δία ολόθυμα τον επινίκιο / ύμνο ψέλνει, αυτός ο φρονιμότατος – / ότι ο Δίας κατευόδωσε στη σύνεση τον άνθρωπο, / άσειστο νόμο ορίζοντας: / το πάθος, μάθος».    

Γιατί η αγορά των F-35 είναι ασύμφορη .!

Όσον αφορά την αμυντική συνεργασία ΗΠΑ – Ευρώπης το stealth F-35 μονοπωλεί τον ενδιαφέρον κάθε εξοπλιστικής συζήτησης. Παρόλα αυτά, ένας σύμμαχος του ΝΑΤΟ μετανιώνει που έκανε το μεγάλο – και ακριβό βήμα – να αγοράσει τα αμερικανικά μαχητικά.

Το stealth μαχητικό είναι η καλύτερη και πιο ισχυρή εναέρια λύση που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή και κάθε πολεμική αεροπορία θα ήθελε να το εντάξει στο δυναμικό της. Πολλές άλλωστε ήδη το κάνουν: Η Ιταλία, η Νορβηγία και η Ολλανδία είναι μερικοί από τους συμμάχους που χαίρουν του προνομίου. Παρόλα αυτά το πανάκριβο F-35 δεν αποτέλεσε την καλύτερη λύση για τον σύμμαχο που μετά βίας αγωνίζεται να διατηρήσει μια υποτυπώδη εναέρια ισχύ.

Ο λόγος για τη Δανία. Η Αμερικανή πρέσβειρα στη χώρα ισχυρίζεται ότι το ΝΑΤΟ χρειάζεται περισσότερη δύναμη μαχητικών αεροσκαφών και ενισχυμένη παρουσία κι επιτήρηση στην περιοχή της Αρκτικής και πως η Δανία θα πρέπει να αναλάβει αυτό το ρόλο αγοράζοντας περισσότερα μαχητικά F-35.

Καθώς ο προϋπολογισμός για την κατασκευή των υποδομών για τα νέα μαχητικά αεροσκάφη F-35 της Δανίας συνεχίζει να αυξάνεται και έχει φτάσει αισίως τα 1,1 δισεκατομμύρια κορώνες (περίπου 147 εκατομμύρια ευρώ), η πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Δανία, λίγους μήνες πριν, ενθάρρυνε τη χώρα να αγοράσει περισσότερα αεροσκάφη F-35, ξεσηκώνοντας κύμα αντιδράσεων.

Τα F-35 είναι μεν πανίσχυρα αλλά όχι και φτηνά! Αγορά, κατασκευή υποδομών, συντήρηση και επιχειρησιακά έξοδα φέρνουν τη Δανέζικη οικονομία μπροστά σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο.

Η εσωτερική αξιολόγηση του Πενταγώνου το 2016 υπολόγισε ότι το κόστος κύκλου ζωής για ένα μόνο F-35 βρίσκεται κάπου στα 460 εκατομμύρια δολάρια, πολλαπλασιάστε το επί 27 και θα βρείτε το οικονομικό «σφάλμα» της Δανίας!

Τα F-35 «αποδυναμώνουν την άμυνα της χώρας»

Σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας, η Δανία διαθέτει μόνο 30 αεροσκάφη F-16 με τον στόλο των μαχητικών να μικραίνει ακόμα περισσότερο καθώς τα F-35 θα «αντικαταστήσουν» τα παλιά F-16.

Στις 11 Μαΐου 2016, η κυβέρνηση της Δανίας συνέστησε στους νομοθέτες να εγκρίνουν την αγορά μόλις 27 F-35 Joint Strike Fighters από την αμερικανική εταιρία Lockheed Martin προκειμένου να αντικατασταθούν τα F-16 της Σκανδιναβικής χώρας.

Όμως μόνο είκοσι δύο από τα F-35 θα πετούν στη Δανία. Τα άλλα πέντε θα παραμείνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες για πιλοτική εκπαίδευση και μετά, αν και θα είναι «χρεωμένα» στη Δανία θα χρησιμοποιηθούν σε κοινές νατοϊκές βάσεις.

«Τα F-35 ήταν πραγματικά η χειρότερη επιλογή που θα μπορούσαμε να κάνουμε» αναφέρει Δανός αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας υπό το καθεστώς ανωνυμίας. «Αντί να αναβαθμίσουμε τον στόλο των F-16, πήγαμε σε κάτι καινούργιο, μειώνοντας τον αριθμό των αεροσκαφών… Δεν γνωρίζουμε ακόμα τις συνέπειες αλλά αυτό που ξέρουμε είναι πως οι πιλότοι μας δεν χρειάζονται περαιτέρω εκπαίδευση στα νέα μαχητικά».

Μέχρι και ο ο αρχηγός της αεροπορίας της χώρας πτέραρχος Anders Rex έχει τους ενδοιασμούς του. Περιγράφοντας τη νέα κατάσταση, ο αρχηγός, υπογραμμίζει ότι δεν είναι εύκολο να γίνει η μετάβαση από έναν τύπο μαχητικού σε έναν άλλο και ότι ένας χρονικός ορίζοντας τριών ετών θα είναι αρκετός, «ελπίζω στο τέλος να δικαιωθούμε για την απόφαση μας» αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξη του.

Η Βασιλική Πολεμική Αεροπορία της Δανίας αναμένει να λάβει το πρώτο της F-35 το 2021.

Πηγή:onalert.gr  

Ευάγγελος Αποστολάκης : Αποδυναμώνουμε την αεράμυνα της χώρας αν στείλουμε Patriot στη Σαουδική Αραβία

Τι αποκαλύπτει ο επίτιμος ΓΕΕΘΑ για τις υπάρχουσες συστοιχίες

Την ώρα που στην ημεδαπή τα εθνικά μας θέματα αντιμετωπίζονται με τον συνήθη τρόπο (με τα μάτια στραμμένα στο εσωτερικό τις συνηθισμένες πολεμικές ιαχές από μερίδα του Τύπου) σειρά δημοσιευμάτων για μεταφορά, μετά από αίτημα των ΗΠΑ, μιας συστοιχίας του αντιαεροπορικού συστήματος Patriot στη Σαουδική Αραβία προκαλεί εύγλωττα ερωτήματα.

Κι αυτό διότι υπάρχουν μόνο δημοσιεύματα για το θέμα τα οποία μιλούν για θετική άποψη του ΥΠΕΞ και για επιφυλάξεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ. Ο γ.γ. του υπουργείου Αντώνη Οικονόμου, όταν του ζητήθηκε η άποψη του, είπε απλά ότι «χρειάζεται μεγάλη προσοχή». Το περίεργο είναι ότι με βάση τα δημοσιεύματα την αποστολή του συστήματος υποστηρίζουν και το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΑ!

Καταρχάς να πούμε ότι το αίτημα των ΗΠΑ έρχεται μετά από την πυραυλική επίθεση που δέχθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο η βασική πετρελαϊκή εγκατάσταση της Σαουδικής Αραβίας της Aramco. Τότε το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας ισχυρίστηκε ότι η επίθεση προήλθε από το έδαφος του Ιράν.

Αν εδώ συνυπολογίσει κανείς το περίφημο «America first» του Τραμπ και το πάγιο αίτημά του οι σύμμαχοι να συμβάλουν περισσότερο, χρηματικά και υλικά, σε ζητήματα περιφερειακών εμπλοκών και συγκρούσεων είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η Ελληνική αποστολή στην Ουάσινγκτον πέρα από την καταδίκη της Τουρκίας από τον Τραμπ (που δεν έγινε ποτέ), έγινε αποδέκτης του αμερικανικού αιτήματος. Αίτημα το οποίο το ΥΠΕΞ, σαν έτοιμο από παλιά, έσπευσε ασμένως να αποδεχθεί με το αιτιολογικό ότι θα οδηγήσει τη Σαουδική Αραβία στην υποστήριξη των εθνικών μας συμφερόντων! Να υπενθυμίσω απλά ότι η Σ.Α. υποστηρίζει τον στρατάρχη Χαφτάρ στον εμφύλιο στη Λιβύη.

Που βρίσκονται σήμερα οι συστοιχίες Patriot

Το πρώτο πρόβλημα είναι ότι η χώρα μας διαθέτει 6 συστοιχίες MIM-104 Patriot PAC-3 οι οποίες βρίσκονται στην 21 Μοίρα Κατευθυνόμενων Βλημάτων της Κερατέας, στην 23η και 24η της Θεσσαλονίκης, την 25η της Χρυσούπολης, την 26η ΜΚΒ στο Κατσιμίδι Αττικής και την 22η ΜΚΒ στη Σκύρο η οποία προστατεύει το κεντρικό Αιγαίο.

Οι συστοιχίες αυτές προστατεύουν τις μεγάλες πόλεις και μια σειρά από ευαίσθητες, για την Εθνική μας Άμυνα και την οικονομία της χώρας, εγκαταστάσεις και σε καιρό ειρήνης, βρίσκονται σε καθεστώς καθημερινής επιφυλακής.

Όπως επιβεβαίωσε o ναύαρχος εν αποστρατεία, επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πρώην ΥΠΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης, οι υπάρχοντες συστοιχίες που διαθέτουμε δεν καλύπτουν όλο τον εναέριο χώρο της χώρας πολλώ δε μάλλον αν αποσύρουμε μια συστοιχία αποδυναμώνοντας την αεράμυνα μας!

Πέραν αυτού τόσο ο κ. Αποστολάκης όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνουν πως θα είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας εμπλέκεται άμεσα υπέρ ενός μέρους σε μια περιφερειακή διένεξη ενώ μέχρι τώρα οι όποιες διεθνείς της παρεμβάσεις στόχευαν στην Ειρήνη και στη συνεννόηση και ήταν μέρος επίσημων πρωτοβουλιών Διεθνών Οργανισμών. Ήμασταν δηλαδή μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος.

Ποιο είναι το σύστημα Patriot

Είναι κινητό αντιαεροπορικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς (HSAM) με εμβέλεια ραντάρ έρευνας 170 χλμ. και μέγιστο βεληνεκές εμπλοκής 150 χλμ. Είναι Αμερικανικής κατασκευής και εντάχθηκε στην ΠΑ το 2003.

Αποτελείται από το Κέντρο Συντονισμού και Πληροφοριών (ICC), το Ραντάρ (Radar Set), το Σταθμό Ελέγχου Εμπλοκής (ECS) και τους Σταθμούς Εκτόξευσης (Launching Stations) και έχει δυνατότητα ταυτόχρονης εμπλοκής 9 στόχων (Τακτικοί, Βαλλιστικοί, Cruise πύραυλοι και αεροσκάφη).

Η Π.Α. διαθέτει 2 Κέντρα Συντονισμού-Πληροφοριών και 6 Σταθμούς Ελέγχου Εμπλοκής με 6 Σταθμούς εκτόξευσης το καθένα.  

πηγή

Παρέες

Γράφει ο Ολύμπιος Δαφέρμος*

Σχετικά πρόσφατα γνώρισα μια παρέα στη γειτονιά μου. Στον Αγιο Παύλο. Αποτελείται από έναν φαρμακοποιό, έναν διαχειριστή ταξί, έναν τυπογράφο, έναν πρώην αστυνομικό. Τα επαγγέλματα των άλλων δεν τα ξέρω. Ενίοτε βρίσκονται το μεσημέρι για να πιούνε το τσίπουρο τους και να συζητήσουν. Μου κάνουν την τιμή και με καλούν και εμένα. Κάποιοι είναι αριστεροί, κάποιοι είναι δεξιοί. Η συζήτηση τους, ακόμη και η πολιτική, είναι απολύτως πολιτισμένη.

Οι διαφωνίες τους διατυπώνονται απολύτως κόσμια και τα πειράγματά τους είναι γεμάτα γλύκα. Ποτέ δεν άκουσα πείραγμα που να περιέχει προσβολή. Κάποιες φορές δεν παίρνω μέρος στη συζήτηση γιατί τους παρακολουθώ και τους καμαρώνω.

Κάποιος από την παρέα, δεξιός, βλέποντας, κάποια μέρα να περνάνε οι ορδές της Μαύρης Αυγής στάθηκε στην πόρτα του μαγαζιού ενός μετανάστη για να τον προστατεύσει! Η παρέα αυτή είναι βάλσαμο στην ψυχή μου μετά τις άγριες αντιπαραθέσεις και τις «αποκαλύψεις» που είχαμε στη μνημονιακή περίοδο εμείς που η πολιτικοποίησή μας έγινε κατά την περίοδο της χούντας.

Πριν από περίπου δέκα μέρες βρεθήκαμε για να πιούμε καφέ τέσσερις φίλοι(;) που όλοι μας είχαμε πάρει μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα και γνωριζόμασταν από την εποχή εκείνη. Τότε όλοι ήμασταν αριστεροί.

Σήμερα μόνο εγώ εξακολουθώ να είμαι στον χώρο της αμφισβήτησης -έτσι νομίζω- ανένταχτος και θλιμμένος δίχως να ελπίζω πια στην αναβίωση της ελπίδας για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. Πάνω στην ειρηνική συζήτηση δέχομαι απρόκλητα άγρια και με μένος επίθεση από έναν της παρέας, γιατί ανάρτησα στο fb ένα σημείωμα της Ακρίτα που ασκούσε σκληρή κριτική στον Σημίτη.

Η φράση του σχολίου ότι «δεν πρέπει να μιλά ο Σημίτης» (δεν υπάρχει στο σημείωμα, το επινόησε!) χαρακτηρίστηκε φασισμός και κατ' επέκταση και εγώ κάπου εκεί κοντά θα είμαι! Δεν κατάλαβε, ή δεν τον ένοιαζε, ότι απαγορεύοντάς μου να γράψω τις απόψεις μου έκανε αυτό για το οποίο με κατηγορούσε ότι έγραφε το σχόλιο της Ακρίτα!

Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Μου μετέφερε ότι κάποιοι λένε ότι εγώ δεν μπορώ να μιλώ γιατί έχω πάρει και εγώ θέση (ακόμα ψάχνω τη θέση και δεν μπορώ να τη βρω. Φαίνεται πως είναι καλά κρυμμένη). Μεταφέροντας την άποψη άλλων, ότι εγώ δεν έχω δικαίωμα να μιλώ, προφανώς το υιοθετούσε. Αυτό δεν είναι φασισμός κατά τον δικό του ορισμό; Είναι απλά έκφραση γνώμης; Υπάρχει άραγε ουσιαστική δημοκρατική παιδεία;

Δεν αντέδρασα, όχι μόνο γιατί αιφνιδιάστηκα, αλλά και γιατί, στην αφέλειά μου, πίστευα και δυστυχώς πιστεύω ότι οι τότε αντιστασιακοί αξίζουν εκτίμηση και προσοχή. Ακαριαία, και χωρίς να θυμάμαι ακριβώς το σημείωμα της Ακρίτα, άρχισα να εξετάζω μήπως πράγματι κάτι άσχημο διέπραξα, δίχως να το καταλάβω. Δεν μπορεί, σκεφτόμουνα, για να είναι τόσο οργισμένος (ο κατά τα άλλα ευφυής και καλλιεργημένος ), κάποιο λάθος έκαμα. Οταν γύρισα στο σπίτι, κατάλαβα… Αφού με βοήθησε και ένας φίλος.

Η ΑριστοΤΕΛΙΑ, έβαλε ΤΕΛΕΙΑ......στον Πέτσα...

Σας το 'χαμε πει από καιρό. Ο Στέλιος Πέτσας δεν κολλούσε στο σύστημα ενημέρωσης και περιβάλλον του πρωθυπουργικού γραφείου.

Και ως είθισται, κατά τα ήθη και έθιμα της οικογένειας, τού έβαλαν τελεία με την Αριστοτελία (Πελώνη).

Ο κ. Πέτσας, νέος πολιτικός, δεν. ήταν μέσα στα επικοινωνιακά κόλπα και τερτίπια. Οι αποφάσεις του δεν είχαν ευήκοα ώτα στο βαθύ κομματικό κράτος.

Η κυρία Πελώνη ξέρει τις πόρτες και τα παράθυρα από όπου περνούν οι απαιτήσεις των ημετέρων... 

πηγή

«Βόμβα» Ερντογάν: Συζητήσεις με την Ιταλία για τις γεωτρήσεις στη Μεσόγειο (Video)

Oι νέες δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν περί γεωτρήσεων στη Μεσόγειο και συγκεκριμένα στη θαλάσσια ζώνη της Λιβύης προκαλούν προβληματισμό. Και αυτό διότι ο Σουλτάνος βάζει στο κάδρο και την Ιταλία. Σύμφωνα με την ανταποκρίτρια του Open TV στην Κωνσταντινούπολη Μαρία Ζαχαράκη ο Ερντογάν αναφέρθηκε σε κάποιες επαφές που έχουν Ρώμη και Άγκυρα για πραγματοποίηση γεώτρησης ανοιχτά της Λιβύης, ενώ προδίκασε ξανά τη στάση της Ελλάδας.

Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο του Open TV η στάση της Ιταλίας είναι διφορούμενη στα όσα συμβαίνουν στη Μεσόγειο το τελευταίο διάστημα. Μάλιστα ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο εάν η Ιταλία θα υπογράψει τη συμφωνία για τον Eastmed.

Από αυτό φαίνεται ότι η Ιταλία παίζει σε όλα τα ταμπλό γι αυτό και η σημερινή δήλωση του Τούρκου προέδρου εντάσσεται μέσα σε αυτό το πλαίσιο.

   

πηγή

Οι Χρυσαυγίτες, η Αστυνομία κι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί

Ο Θωμάς Γιάκομπι, οι νεοναζί, η αστυνομία και τα πραγματικά άβατα

 Η επίθεση που δέχτηκε ο Γερμανός ανταποκριτής από ακροδεξιούς νεοναζί στο συλλαλητήριο που κάλυπτε στο Σύνταγμα είναι μια ακόμη απόδειξη ότι οι νεοναζί, χρυσαυγίτες, ζουν και βασιλεύουν.

Κάθε φασιστοειδές φοβάται τη δημοσιότητα των έργων του. Ο δημοσιογράφος έχει συμμετάσχει στην παραγωγή της ταινίας για τα έργα και τις ημέρες της Χρυσής Αυγής με τον τίτλο: «Χρυσή Αυγή. Προσωπική υπόθεση»

Τα «παιδιά» τον γνωρίζουν. Βλέπεις όπως όλοι μας, και ο Γιάκομπι ενυπόγραφα μιλάει για τον καρκίνο αυτόν της κοινωνίας μας.

Οι δράστες κρύβονται στην ανωνυμία και την ανοχή. Και το κάνουν γιατί μπορούν.

 Διαχρονικά οι θύλακες της Χρυσής Αυγής μέσα στην Αστυνομία έχουν καταγγελθεί αλλά ουδέποτε έχουν εξαρθρωθεί.

Δεν μου αρέσουν οι «συμψηφισμοί» αλλά αυτό είναι μάλλον ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη αλλά και του Πρωθυπουργού: να απαλλάξουν την αστυνομία από τα ακροδεξιά φασισταριά που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν σε όποιον διαφωνεί με τον διχαστικό λόγο τους.

Είναι σαφείς οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που δεν έκανε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση, παρά τις καταγγελίες και το γενικότερο κλίμα που διαμορφώθηκε μετά την ποινική δίωξη της Χρυσής Αυγής ως αποτέλεσμα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα.

Είναι επίσης σαφές ότι δεν χωράει πολιτική σπέκουλα στο θέμα.

Ναι θέλω μια αστυνομία να  είναι αποτελεσματική, να σέβεται το Σύνταγμα και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό και όχι να είναι «φερετζές» για ανομίες των χρυσαυγιτών με ή χωρίς «βούλα».

Πρέπει και οι ίδιοι οι αστυνομικοί να διαφυλάξουν το κύρος τους. Για να τους σέβεται ο πολίτης πρέπει να αποτινάξουν από τους κόλπους τους όλα αυτά τα επικίνδυνα φασιστάκια που καλύπτουν τις ακροδεξιές πρακτικές.

Αυτό είναι το πραγματικό άβατο! Αυτό είναι ένα στοίχημα: Να καθαρίσει η αστυνομία από τα ακροδεξιά στοιχεία της.

Κι όποια πολιτική δύναμη το καταφέρει αυτό, πέραν των επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων θα έχει προσφέρει μια πραγματική υπηρεσία στην δημοκρατία της χώρας μας.

Όπως εμείς οι πολίτες πρέπει να κόβουμε τον βήχα στους φασίστες της «διπλανής πόρτας» έτσι και η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη οφείλουν να κόψουν την όρεξη σε κάθε φασιστοειδές που νομίζει ότι μπορεί να βυσσοδομεί εναντίον της Δημοκρατίας και να τραμπουκίζει πολίτες – ό,τι δουλειά κι αν κάνουν.

Γιάννης Καφάτος