Η γενοκτονία των Ποντίων

Πριν από τον όρο «Γενοκτονία» υπήρχε ο όρος «Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας». Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου.

Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις.

Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και χριστιανοί.

Το 1915 ήταν μια χρονιά ορόσημο για τον ποντιακό ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Τη χρονιά εκείνη, και ενώ όλα τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν εμπλακεί στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Τούρκοι εκπόνησαν ένα σχέδιο εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Τον Ιούνιο πραγματοποιήθηκε η εξορία και στη συνέχεια η σφαγή των Αρμενίων, ενώ αρχίζουν οι πρώτες βιαιοπραγίες εναντίον του ποντιακού στοιχείου. Τον Δεκέμβριο του 1916 εκπονήθηκε από τους Τούρκους στρατηγούς Εμβέρ και Ταλαάτ σχέδιο εξόντωσης του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του Πόντου που προέβλεπε «Άμεση εξόντωση μόνον των ανδρών των πόλεων από 16 έως 60 ετών και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικόπαιδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής και εξόντωσης».

Το πρόγραμμα ξεκίνησε 15 ημέρες αργότερα και εφαρμόστηκε κυρίως στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Η περιοχή της Τραπεζούντας είχε γλιτώσει από τη μανία των Τούρκων διότι είχε καταληφθεί τον Απρίλιο του 1916 από τον ρωσικό στρατό. Όταν όμως οι Ρώσοι εγκατέλειψαν την πόλη τον Φεβρουάριο του 1918, τότε ο μισός περίπου πληθυσμός της περιοχής εγκατέλειψε τις εστίες του και ακολούθησε τον ρωσικό στρατό κατά την υποχώρησή του. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Καυκάσου και των παραλίων της Γεωργίας.

Οι Πόντιοι πίστεψαν ότι το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου θα έφερνε και οριστικό τέρμα στα δεινά τους, αλλά διαψεύσθηκαν...

Οι εκκλήσεις τους για να συμπεριληφθούν στο ελληνικό κράτος δεν εισακούστηκαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος θεωρούσε ότι ο Πόντος ήταν πολύ απομακρυσμένος από τις υπόλοιπες ελληνικές περιοχές με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η υπεράσπισή του από τις τουρκικές επιδρομές. Σε αντάλλαγμα πρότεινε να προχωρήσουν οι Πόντιοι στη δημιουργία μιας ομοσπονδίας με τους Αρμένιους, και πράγματι ο αρχιεπίσκοπος Τραπεζούντας Χρύσανθος Φιλιππίδης και ο πρόεδρος των Αρμενίων Αλέξανδρος Χατισιάν υπέγραψαν τον Ιανουάριο του 1920 συμφωνία για τη δημιουργία ποντοαρμενικού κράτους. Όμως τον Νοέμβριο του 1920 ο αρμενικός στρατός ηττήθηκε στο Ερζερούμ από τις δυνάμεις του Κεμάλ με αποτέλεσμα να συνθηκολογήσουν οι Αρμένιοι και να μείνουν οι Πόντιοι μόνοι τους. Έκτοτε και μέχρι τον Αύγουστο του 1922 ο Κεμάλ, έχοντας εκκαθαρίσει τα δευτερεύοντα μέτωπα στη Μικρά Ασία, προχώρησε ανενόχλητος στη σταδιακή εξόντωση του ποντιακού ελληνισμού. Οι πόλεις και τα χωριά κάηκαν, οι χωρικοί σφάχτηκαν, ατιμάστηκαν, εξορίστηκαν ή έφευγαν ομαδικά στα δάση και στα βουνά. Όσοι άνδρες συλλαμβάνονταν προωθούνταν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Υπολογίζεται ότι στο διάστημα 1914-1922 εξοντώθηκαν περίπου 200.000 Πόντιοι.

Οι Τούρκοι εκτόπιζαν και εξόριζαν τους Έλληνες μέσα στην βαρύτερη κακοκαιρία, χωρίς να τους επιτρέπουν να παραλάβουν ούτε τρόφιμα ούτε στρώματα. Τα κυβερνητικά όργανα που συνόδευαν τους εκτοπιζόμενους δεν επέτρεπαν στα θύματά τους να σταθμεύουν σε κατοικημένα μέρη, αλλά μόνο σε μέρη έρημα και εκτεθειμένα στις χειμερινές συνθήκες. Ο σκοπός ήταν διπλός: πρώτα να μην μπορούν να στεγασθούν και έπειτα να μην μπορούν να αγοράσουν τρόφιμα. Δεν επέτρεπαν για κανένα λόγο να δώσουν βοήθεια στους γέρους γονείς ή στα ανήλικα παιδιά και στους αρρώστους, οι οποίοι εγκαταλείπονταν στα φαράγγια και στα δάση και πέθαιναν από την πείνα ή αποτελειώνονταν από την λόγχη των Τούρκων. Σε διάφορα μέρη της χώρας ιδρύθηκαν λουτρώνες δήθεν για στρατιωτικούς λόγους. Τα κυβερνητικά και αστυνομικά όργανα που οδηγούσαν τους μετατοπιζόμενους εξανάγκαζαν τους δυστυχείς για λόγους δήθεν υγιεινής να λουστούν. Έβαζαν κατά εκατοντάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά στα λουτρά, γυμνούς, με θερμοκρασία 40 βαθμών. Τα ενδύματα των δυστυχών λεηλατούνταν. Όταν έβγαιναν από το λουτρό, τους εξανάγκαζαν να παρατάσσονται στο χιόνι και με θερμοκρασία κάτω του μηδενός και να περιμένουν επίσκεψη του αστυνόμου για καταμέτρηση, ο οποίος ποτέ δεν ερχόταν πριν από μία ώρα. Έπειτα άλλη μία ώρα περίμεναν τον γιατρό για ιατρική επιθεώρηση.

Κατά την επιθεώρηση χαρακτηρίζονταν άρρωστοι οι νεότεροι και υγιέστεροι, οι οποίοι θανατώνονταν κατά την αποστολή στο νοσοκομείο.

Από την έκρηξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου (1914) ως τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922), οι Νεότουρκοι με τα σκληρά μέτρα που έλαβαν εναντίον των Ελλήνων του Πόντου με τη μέθοδο των εξοριών, βιασμών, σφαγών, εξανδραποδισμών και απαγχονισμών (κατά τον Πανάρετο Τοπαλίδη) εξόντωσαν:

α. κατά την περίοδο 1914-1918    170.576 Ποντίους

β. κατά την περίοδο 1918-1922   119.122 Ποντίους

συνολικά    289.698 Ποντίους

ποσοστό δηλαδή 41,56% σε σύνολο 697.000 Ελλήνων κατοίκων, ενώ κατά τον Γ. Βαλαβάνη οι απώλειες των Ποντίων σύμφωνα με τη Μαύρη Βίβλο του Κεντρικού Συμβουλίου των Ποντίων στην Αθήνα ανέρχονται σε 303.238 ως το 1922, και 353.000 ως το Μάρτιο του 1924, ποσοστό που ξεπερνά το 50% του ολικού πληθυσμού των Ελλήνων του Πόντου.

Από το βιβλίο του Βλάση Αγτζίδη Έλληνες του Πόντου.  

πηγή

Τηλεργασία: Απίστευτη καταγγελία εργαζόμενου - «Big Brother» και «έφοδοι» στο σπίτι (Video)

Το προηγούμενο διάστημα, αρκετά εργατικά σωματεία, ομοσπονδίες και συνδικάτα εξέφρασαν αρκετές φορές την ανησυχία τους ότι πολλά από τα «έκτακτα» μέτρα που επεβλήθησαν λόγω κορωνοϊού (καθώς και τα «απόνερά» τους ήρθαν για να μείνουν). Και από ότι φαίνεται η επιστροφή στην «κανονικότητα» ή καλύτερα στην νέα πραγματικότητα της μετά κορωνοϊού καραντίνας κρύβει πολλές δυσάρεστε εκπλήξεις για τους εργαζόμενους.

Σύμφωνα λοιπόν με ρεπορτάζ του Open, που δημοσιεύει σημερα το ethnos.gr, εργαζόμενος καταγγέλλει ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεται ζήτησε να γίνει τροποποίηση της σύμβασής του και των συμβάσεων όλων των υπαλλήλων της εταιρείας με απώτερο σκοπό να μπορέσουν να απασχολούνται από το σπίτι με δυσμενέστερους όρους.

Οι εργαζόμενοι είδαν πολλές «εκπλήξεις» στις νέες συμβάσεις, καθώς οι εργοδότες μαζί με τους υπεύθυνους των αρμόδιων τμημάτων τους ζήτησαν να κάνουν ησυχία κατά τη διάρκεια της εργασίας,  αλλά και να κάνουν οι ίδιοι οι εργοδότες επιτόπιο έλεγχο στα σπίτια τους ή με κάμερα, προκειμένου να δουν αν είναι αποδοτικοί ή αν τηρούν τους κανόνες που είχε θέσει η ίδια η εταιρεία.

Επίσης, τους είπαν να μη χρησιμοποιούν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας το Διαδίκτυο, προκειμένου να υπάρχει μια καλή απόδοση της ταχύτητας του διαδικτύου.

Παράλληλα, σύμφωνα με άλλη καταγγελία εργαζομένου, μεγάλη εταιρεία που απασχολεί εκατοντάδες υπαλλήλους σε καθεστώς τηλεργασίας, αποφάσισε να εφαρμόσει το σύστημα του «Μεγάλου Αδελφού» στα σπίτια των υπαλλήλων της.

Την ίδια στιγμή όμως, δεν είναι λίγες οι επιχειρήσεις που παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία. Χιλιάδες εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν νέα βάρη αλλά και αδιέξοδα, δουλεύοντας σε καθεστώς τηλεργασίας. Για κάποιους η υπέρβαση ωραρίων αλλά και η εργασία σε ημέρα ρεπό έχει γίνει καθημερινότητα.

«Ζητάνε να έχουν έλεγχο το χώρο του σπιτιού και να μας βάλουν κάμερα, ώστε να ελέγχουν ότι τηρούνται οι πολιτικές της εταιρείας, με την πρόφαση προστασίας των προσωπικών δεδομένων των πελατών» αναφέρει ο καταγγέλων.

Η τροποποιημένη σύμβαση που όπως ισχυρίζεται ο εργαζόμενος κλήθηκε να υπογράψει, αναφέρει ότι ο μισθωτός συναινεί στην επιθεώρηση κατά τη διάρκεια των εργασίμων ωρών, υπό την προϋπόθεση της έγκαιρης προειδοποίησης.

«Έχουν θέσει το προαπαιτούμενο να έχουν έλεγχο αυτοί οποιαδήποτε στιγμή με ραντεβού, κατ'επίφαση, να έρχονται να βλέπουν στο σπίτι μας» λέει στην κάμερα του Open ο καταγγέλων. Στη νέα σύμβαση αναφέρεται επίσης ότι ο μισθωτός θα πρέπει να διατηρεί τον διακριτό χώρο εργασίας στο σπίτι ήρεμο, τακτοποιημένο και χωρίς θορύβους.

«Ακουγόταν το παιδί του συναδέλφου που έκλαιγε και επειδή ο πελάτης έκανε παρατήρηση ότι ακούγεται το παιδί και τον ενόχλησε, του έκαναν παρατήρηση και του είπαν ότι πρέπει να τηρούνται τα ντεσιμπέλ στον χώρο εργασίας και να το διευθετήσει», λέει ο καταγγέλων.

Στους νέους κανόνες εργασίας επισημαίνεται ότι ο εργαζόμενος θα πρέπει να διαθέτει γρήγορη σύνδεση στο διαδίκτυο και όσοι μένουν μαζί του στο σπίτι, να μην χρησιμοποιούν το Ίντερνετ κατά τη διάρκεια του οκταώρου.

«Στην πράξη σου ζητούν να επωμιστείς το κόστος να λειτουργεί όλη η υπόλοιπη οικογένεια με δεδομένα κινητής τηλεφωνίας, ώστε να μπορείς να έχεις "καθαρό" το ίντερνετ το δικό σου για να δουλεύεις για την εταιρεία» τονίζει ο καταγγέλων εργαζόμενος.

Κανονικά, τώρα τον «πρώτο λόγο» θα έπρεπε να έχει τώρα η Επιθεώρηση Εργασίας. Η οποία όμως, ειδικά στην μεταμνημονιακή εποχή, βρίσκεται υπό διάλυση και με ελάχιστο προσωπικό, για να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τους απαραίτητους ελέγχους.

Δείτε αναλυτικά το ρεπορτάζ του Open:   

πηγή

Εθνική διχασμού

Γνωρίζετε τον Ντ. Φαλντ και τον Τζ. Τεν; Τον Τσάρλς Πρινς και τον Πίτερ Γούλφι; Μήπως τον Τουρέ; Τον Χέκτορ Σαντς και τον Ντ. Μπουτόν; Όχι; Κακώς. Γιατί, αυτοί οι τύποι καθόρισαν τους όρους διαβίωσής μας από το 2008 και μετά.

γράφει ο Δημήτρης Κούλαλης

Πρώην στελέχη του «αμαρτωλού» χρηματοπιστωτικού τομέα, τα οποία, αφού φόρτωσαν τα βάρη των επενδυτικών τους ρίσκων στις πλάτες των πολιτών, με τις ευλογίες φυσικά των πολιτικών τους εταίρων, συνέχισαν την καριέρα τους ως παχυλά αμειβόμενοι ακαδημαϊκοί, ως σύμβουλοι τραπεζικών κολοσσών επιπέδου Rothschild κ.ο.κ. Βλέπεις, το σύστημα έχει τον τρόπο να προστατεύει (ενίοτε και να επιβραβεύει) τους… αποσυνάγωγους.

Δέκα χρόνια μετά, ο κόσμος μας βρίσκεται εκ νέου στο χείλος του οικονομικού βαράθρου. Με την πανδημία να ανάβει το φιτίλι μιας βόμβας που ήταν έτοιμη να εκραγεί από καιρό.

Στους Ιερούς Τόπους του νεοφιλελευθερισμού, ναι για τη χώρα του προέδρου-απορρυπαντικό ο λόγος, που από τη μία υπόσχεται το μεγάλο σαπούνισμα για να γίνουν οι ΗΠΑ και πάλι λευκές κι από την άλλη προτείνει στους εξοβελισμένους από το ιδιωτικοποιημένο εν πολλοίς σύστημα περίθαλψης την κατάποση χλωρίνης ως μέτρο καταπολέμησης του κοροναϊού, η κατάσταση είναι εκρηκτική. Εκατομμύρια πολίτες προστέθηκαν στις λίστες ανεργίας, την ίδια ώρα που ομαδικοί τάφοι χώνευαν τα θύματα μιας –από πολλές απόψεις– άνισης μάχης.

Φυσικά, η μέγγενη του οικονομικού ζόφου δεν απειλεί τους πάντες.

Τρανό παράδειγμα η Disney. Με τα θεματικά της πάρκα κλειστά λόγω του COVID-19, η επιχείρηση του «κομμουνιστοφάγου» Walt Disney έστειλε στα σπίτια τους,  άνευ αποδοχών,  περισσότερους από 100 χιλ. εργαζομένους της. Την ίδια ώρα όμως που μοίραζε μπόνους στα παιδιά των υψηλών μισθολογικά κλιμακίων.

Την υπόθεση δημοσίευσαν οι Financial Times, σχολιάζοντας ότι η περίπτωση της εταιρείας του Μίκι Μάους φέρνει στο φως την «άνιση πραγματικότητα της Αμερικής».

Φυσικά, η επενδυτική κοινότητα, με πρώτη και καλύτερη την JPMorgan, καλωσόρισε την απόφαση του ομίλου για παύση πληρωμών του προσωπικού του. Αφού, ακόμη κι εν μέσω πανδημίας, οι κανόνες παραμένουν οι ίδιοι: Στα «πάνω ράφια» στρογγυλοκάθεται μια χούφτα κομψά ντυμένων στελεχών, ενώ, από κάτω, μια λεγεώνα από χαμηλόμισθους υπαλλήλους στηρίζει τη ζωή και την επιβίωσή της στα κυβερνητικά ψίχουλα της κεφαλαιοκρατικής αφθονίας.

Η Disney, πάντως, δεν έχει έλλειψη πόρων. Μπορεί τρείς από τις τέσσερεις κύριες πηγές εσόδων της να έχουν χτυπηθεί, εξαιτίας του καθολικού lockdown, όμως το «brand name» του γίγαντα της διασκέδασης συνέχισε να αποφέρει ιλιγγιώδη ποσά στο ταμείο ($20 δισ.).

Σε όλα τα πάρκα της, στην Καλιφόρνια, τη Φλόριντα, τη Γαλλία, η Disney θα συνεχίσει να εισπράττει τον μηνιαίο κρατικό μποναμά των $400 εκατ. Πράγμα που σημαίνει, υπολογίζουν οι FT, ότι η κρατική στήριξη στην πολυεθνική θα ξεπερνούσε το $1δισ. ακόμη κι αν οι εγκαταστάσεις της παραμείνουν κλειστές μέχρι τον Ιούλιο.

Η Σταχτοπούτα της εργατικής τάξης

Ο κύριος λόγος για τον οποίο η Disney δέχεται σφοδρή κριτική, όπως προείπαμε, είναι τα «χρυσά» χαρτζιλίκια για τύπους σαν τον Bob Iger, επί 15ετία ηγέτη της και πρόσφατα αναδειχθέντα ως τον καταλληλότερο για τη θέση του εκτελεστικού διευθυντή. Ο κ. Iger, από το 2005 που βρίσκεται στη Disney έχει καθαρίσει $ 716 εκατ. σε μετοχές και δικαιώματα προαίρεσης (stock options). Όπως και οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι στα διοικητικά συμβούλια της εταιρείας, οι τσέπες των οποίων, μόνο το 2019, γέμισαν με $ 3 δισ. προερχόμενα από μερίσματα. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι το ποσό αυτό είναι ισοδύναμο με την εξαμηνιαία καταβολή μισθών των εργαζομένων στις κατά τόπους Disneyland. Των ανθρώπων, δηλαδή που βρίσκονται στον αντίποδα των γενναίων φιλοδωρημάτων των μετόχων της Disney, που εργάζονται για $ 13/ώρα και κάνουν υπερωρίες προκειμένου να έχουν κυριολεκτικά «ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι τους». Ανθρώπων όπως η κ. Villadiego, διασκεδάστρια στο Disneyworld του Ορλάντο που βρίσκεται κλεισμένη στο σπίτι της, χωρίς αποδοχές, αναμένοντας την απάντηση για το αν τελικά δικαιούται κρατική βοήθεια από τον διαλυμένο ΟΑΕΔ της Φλόριντα. Πάντως, μέχρι αυτή τη στιγμή, μόνο ένα μέρος των αιτούντων έχει λάβει την πολυπόθητη επιταγή επιβίωσης, σύμφωνα με τον Jeremy Haicken, πρόεδρο του σωματείου Unite Here Local 737, το οποίο εκπροσωπεί πολλούς εργαζομένους στη Disney.

E, και ΤΙΝΑ κάνουμε αν η εταιρεία δεν έχει χρήματα, λόγω της πανδημίας και της παρατεταμένης καραντίνας; Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, θα πει ίσως κάποιος που δεν πείστηκε από τα στοιχεία που ήδη παρουσιάσαμε. Αγνοώντας, άθελά του, ελπίζουμε, ότι τα αποθεματικά ποσά, η πιστωτική διευκόλυνση και η συγκέντρωση κεφαλαίων αποφέρουν στην πρωτοπόρα δύναμη της βιομηχανίας του θεάματος περίπου $30 δισ. σε μετρητά, ενώ άλλα $12,5 δισ. τρέχουν σε διετείς εξυπηρετήσεις δανείων. Πράγμα που σημαίνει, τονίζει ο Neil Begley, κορυφαίος αναλυτής της Moody’s, ότι έχουν ρευστότητα κοντά στα $17,5 δισ. Θυμηθείτε, η μισθοδοσία των υπαλλήλων στα θεματικά πάρκα, για ένα εξάμηνο, δεν ξεπερνά τα $3 δισ…

«Υπάρχει μια κουλτούρα στη Disney που επιτρέπει τη δημιουργία ενός τεράστιου –μισθολογικού– χάσματος μεταξύ στελεχών και εργατικού δυναμικού», επισημαίνει ο Yo Takatsuki της AXA Investment Managers, δείχνοντας, ενδεχομένως, όχι μόνο τον εταιρικό γίγαντα πίσω από εκατομμύρια παιδικά χαμόγελα, μα και τη Seaworld Parks & Entertainment, τη Volkswagen, τη ΒΜW, την Daimler κ.ά. που έβαλαν το χέρι στο βάζο με το μέλι της κρατικής βοήθειας, ενώ συνέχισαν να τρέχουν το πρόγραμμα διανομής μερισμάτων στους CEO και τους μετόχους.

Ο κ. Iger, είπαμε πριν, παραιτήθηκε του μισθού του για το υπόλοιπο του τρέχοντος έτους. Ομοίως έπραξαν και οι CEO των Bed Bath & Beyond, Αrcadia, Gap, Ralph Lauren κ.ά, περικόπτοντας το 30-100% του μισθού τους. Xαμηλώνοντας –ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν– τη φλόγα στο καζάνι όπου κοχλάζει ο… διχασμός και η «κακία» όσων αναγκάζονται να ακουμπήσουν τις οικονομίες μιας ζωής για να τα βγάλουν πέρα, τους πρώτους μήνες της ένταξής τους στις νέες ταξιαρχίες των ανέργων.

Όπως όμως εξηγούσε το περιοδικό Forbes, η περικοπή του μισθού των CEO δεν αφορά τους οικονομικούς δείκτες, αλλά τις δημόσιες σχέσεις, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο μέρος της αμοιβής ενός εταιρικού διευθυντή προέρχεται από μπόνους και άλλα προνόμια. Προνόμια, που επιτρέπουν σε έναν CEO να αμείβεται στα χαρτιά με $1,7 εκατ/χρόνο, εισπράττοντας, παρόλα αυτά περίπου $48 εκατ.μέσα σε μια τριετία. Ο λόγος, φυσικά, για τον επικεφαλής της σοβαρά πληττόμενης από τον COVID-19 Boeing.

Προσοχή στο κενό… αέρος

Θα μας επιτρέψετε, μιας και πιάσαμε τις υψηλές πτήσεις των εταιρικών μπόνους, να επιχειρήσουμε μια σύντομη βουτιά στο χάος της εν Ελλάδι οικονομικής πραγματικότητας.

Πριν λίγες μέρες, ο πρόεδρος της Aegean, κ. Βασιλάκης δήλωσε ότι ο όμιλος-σύμβολο του σύγχρονου ελληνικού επιχειρείν βρίσκεται σε δεινή θέση, έχοντας απολέσει το 99,95% των εσόδων του. Σε έναν μήνα πήγαμε «από το ρετιρέ στο υπόγειο» είπε χαρακτηριστικά, προμηνύοντας μείωση του προσωπικού.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο συζητείται η κρατική επιδότηση της εταιρείας, προς απογοήτευση ίσως των νεοφιλελεύθερων ταγών των σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων. Σύμφωνα με το Sofokleousin.gr, η ενίσχυση μπορεί να λάβει τη μορφή μετοχών ή δανείου μετατρέψιμου σε μετοχές. Ουσιαστικά, συνέχιζε το ίδιο ρεπορτάζ, με τη βοήθεια τραπεζιτών και χρηματοοικονομικών συμβούλων επιχειρείται η διαμόρφωση μιας φόρμουλας έμμεσης κρατικοποίησης που θα «ελαχιστοποιεί την παρουσία του Δημοσίου στην εταιρεία, χωρίς όμως να έχει χαρακτηριστικά οικονομικού-επιχειρηματικού σκανδάλου». Μια λύση, δηλαδή, λίγο καλύτερη για την Aegean από αυτή που υιοθετήθηκε για παρόμοιες περιπτώσεις στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Λύση που άνοιξε την όρεξη και στις εταιρείες διαχείρισης των ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων –εκείνες που «επένδυσαν» στις υποδομές της χώρας με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, τις οποίες μάλιστα εκθείαζε σε συνέντευξή του προ μηνών ο κ. Βασιλάκης– ζητώντας από τα Υπουργεία Υποδομών και Οικονομικών να τις στηρίξουν. Με λύσεις, όπως η αναστολή των αμοιβών παραχώρησης, η μετάθεση της πληρωμής ΦΠΑ ή ακόμη και η παράταση των συμβάσεων παραχώρησης.

Νιώθετε ότι δεν θα δρέψετε εσείς πρώτοι τους καρπούς των κρατικών «λεφτόδεντρων»;

Σωστά, νιώθετε.

Ας επιστρέψουμε όμως στην Aegean.

Σύμφωνα με τον κ. Βασιλάκη, ακόμη και αν η τουριστική κίνηση αρχίσει να ζωντανεύει στις αρχές του ερχόμενου Ιούνη, οι απώλειες είναι αδύνατο να αναπληρωθούν. Ωστόσο, μια ματιά στις οικονομικές καταστάσεις του μονοπωλιακού ομίλου αρκεί για να κατανοήσει και ο πλέον ανίδεος ότι λεφτά υπάρχουν.

Όπως σημείωνε σε πρόσφατο άρθρο του ο οικονομολόγος Λ. Βατικιώτης, από το 2005 μέχρι και την περασμένη χρονιά, έχοντας αφαιρεθεί η ζημία της περιόδου 2010-12, τα «μετά φόρων κέρδη της εταιρείας έφτασαν τα 522,9 εκατ. ευρώ», με τα ποσά που δόθηκαν σε μερίσματα να αγγίζουν τα 210,7 εκατ. ευρώ, αποκλειστικά για το διάστημα 2015-2019.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να στοιχηθεί κάποιος πίσω από το αίτημα «κανένα ευρώ από τον δημόσιο κορβανά για τη διάσωση ιδιωτικών εταιρειών». Ένας απ’ αυτούς είναι η παλαιότερη θέση του υπουργού που πραγματοποίησε την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής, του κ. Χατζηδάκη, περί τερματισμού της αίσθησης ότι «πετιούνται» τα λεφτά των φορολογουμένων. Στην περίπτωση της Aegean, προς χάριν ενός ιδιωτικού μονοπωλίου, το οποίο ο ίδιος –έπειτα κι από την καίρια, σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, μεσολάβηση του αείμνηστου Κ. Μητσοτάκη– βοήθησε να δημιουργηθεί.

Τι, να μη μιλάμε για ιδιωτικό μονοπώλιο; Όχι, δα. Το καμπανάκι του κινδύνου για το χτήσιμο ενός μονοπωλιακού τείχους –τουλάχιστον στις πτήσεις εσωτερικού– είχε επισημάνει ήδη από το 2009 η ΜIG του εκλιπόντος Α. Βγενόπουλου, του ομίλου που τελικά έκανε το «deal» με την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, αγοράζοντας τις Ολυμπιακές Αερογραμμές, τις οποίες τέσσερα χρόνια αργότερα μεταβίβασε στην Αegean του κ. Βασιλάκη.

Άραγε, τι θα είχε συμβεί αν το «πρόβλημα της Ολυμπιακής δεν είχε ολοκληρωθεί το 2009»; αναρωτιόταν πριν μερικά χρόνια ο υπουργός ειδικών αποστολών, κ. Χατζηδάκης. Για να απαντήσει ο ίδιος: «(…) οι φορολογούμενοι θα είχαν φορτωθεί πρόσθετα ελλείμματα πολλών εκατομμυρίων στις πλάτες τους»…

Χρειάζεται να πούμε επ’ αυτού κάτι άλλο;

Αφήστε. Ρητορικό το ερώτημα.

***

Οι έχοντες του καιρού μας ομνύουν στην εθνική ενότητα.  Αρκεί αυτή η ενότητα να μην διαταράσσει την εκμεταλλευτική κανονικότητα του υπάρχοντος συστήματος παραγωγής. Γιατί, τότε, η φανέλα με το εθνόσημο βγαίνει, ο κόσμος χωρίζεται και πάλι στα δύο, με τους υποτελείς  να αποτελούν απλά ένα νούμερο στη χασούρα και τα κέρδη εταιρικών και κρατικών ισολογισμών. Όποιος αντιστέκεται στη βαρβαρότητα βαφτίζεται διχαστής. Εκείνος που την επιβάλλει, όμως,  πώς ακριβώς λέγεται; Κι αυτό το ερώτημα δεν είναι καθόλου ρητορικό…

Δημοτικά σχολεία: Αναμένοντας την κυβερνητική απόφαση – Το «μπαλάκι» στους γονείς;

Μεγάλη είναι η συζήτηση για το κατά πόσο θα ανοίξουν τα δημοτικά σχολεία. Παράλληλα, εντείνεται και η ανησυχία των γονιών που δεν γνωρίζουν ακόμα τι θα γίνει.

Η κυβέρνηση λίγες μόνο μέρες πριν την ημερομηνία που είχε προαναγγείλει για ενδεχόμενο άνοιγμα (1η Ιουνίου) δεν έχει ανακοινώσει κάτι συγκεκριμένο.

Σήμερα, μιλώντας στον ANT1 ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας δήλωσε:  «Θα επιμείνω στη φράση του πρωθυπουργού ότι τα δημοτικά θα ανοίξουν εφόσον έχουμε μία καθοδική πορεία της πανδημίας. Αυτό περιμένουμε να μας το πουν οι ειδικοί στο τέλος αυτής της εβδομάδας, αρχές της επομένης, πριν πάρουμε οριστικές αποφάσεις. Το ενδεχόμενο να μένει το παιδί στο σπίτι, να μην πηγαίνει σχολείο για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι φυσιολογικό. Μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνικοποίησή του, στην πνευματική του κατάσταση, στις γνώσεις του, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι κοινωνικές ανισότητες. Το φυσιολογικό είναι η πολιτεία να προσπαθεί να ανοίξουν πιο γρήγορα τα σχολεία, εφόσον νιώθει ότι υγειονομικά δεν υπάρχει κίνδυνος. Απομένει να ακούσουμε την τελική εισήγηση των ειδικών».

Πάντως, η υφυπουργός Παιδείας, Σοφία Ζαχαράκη, χθες μιλώντας στον ANT1 υποστήριξε ότι η κρίσιμη εβδομάδα για την λήψη αποφάσεων για τα Δημοτικά θα είναι αυτή μετά τις 20 Μαΐου. Συμπλήρωσε, δε, ότι «δεν υπάρχει σενάριο για άνοιγμα μόνο για την Ε και ΣΤ Δημοτικού. Η πορεία του ιού δείχνει θετικά στοιχεία για να γυρίσουμε όλοι σταδιακά στην καθημερινότητα. Μετά λοιπόν και την προσεχτική αποτίμηση των οδηγιών από τους ειδικούς, θα αποφασίσουμε».

«Αναφορικά με το άνοιγμα των δημοτικών σχολείων είχαμε πει ότι ενδέχεται να ανοίξουν την 1η Ιουνίου» είπε σήμερα στην ενημέρωση για τον κορωνοϊό  υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας, Νίκος Χαρδαλιάς. Οι αποφάσεις, ωστόσο θα ληφθούν τη Δευτέρα, οπότε και θα γίνουν οι σχετικές ανακοινώσεις.

Ο Σωτήρης Τσιόδρας, καθηγητής Λοιμωξιολογίας κι εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας αναφέρθηκε εκτενώς στο θέμα υποστηρίζοντας πως «η δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει κατάλληλα για να ανοίξουν», συμπληρώνοντας «τα οφέλη είναι περισσότερα από  τους κινδύνους. Μπορούν να επιστρέψουν στα δημοτικά τα παιδιά με κανόνες υγιεινής και αποστάσεις». Αξιοσημείωτο είναι, πάντως, πως επισήμανε ότι «την καλύτερη απόφαση θα την πάρουν οι γονείς και το οικογενειακό περιβάλλον».  Σε σχετική ερώτηση μίλησε για προσωπική άποψη, για το άνοιγμα των δημοτικών, διευκρινίζοντας ότι, όσον αφορά τις αποφάσεις των οικογενειών, έχει δοθεί «το δικαίωμα στις ευπαθείς ομάδες να έχουν την δυνατότητα  να αποφύγουν αυτή την πιθανή έκθεση στον ιό», μη στέλνοντας τα παιδιά στο σχολείο. 

πηγή

        

Ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων του Κορωνοϊού στην Ιταλία

Ο συνολικός αριθμός των περιστατικών κοροναϊού στην Ιταλία είναι 226.699. Οι νεκροί έφτασαν τους 32.169. Παράλληλα, 129.401 άνθρωποι έχουν ιαθεί.

Χθες το σύνολο κρουσμάτων του κοροναϊού ήταν 225.886 και είχαν χάσει την ζωή τους 32.007 άνθρωποι ενώ 127.326 είχαν θεραπευθεί.

Το τελευταίο εικοσιτετράωρο, δηλαδή, έχασαν την ζωή τους 162 άνθρωποι και καταγράφηκαν 813 νέα κρούσματα. 2.075 ασθενείς έγιναν αρνητικοί στον ιό.

Στο μεταξύ, 716 ασθενείς βρίσκονται σε μονάδες εντατικής θεραπείας και, συνολικά, 9.991 έχουν εισαχθεί σε νοσοκομείο. Για 54.422 ανθρώπους έχει αποφασιστεί ο κατ΄οίκον περιορισμός.

Ο ρυθμός μετάδοσης του ιού το τελευταίο εικοσιτετράωρο αυξήθηκε με 362 περισσότερα κρούσματα. Παρουσιάζει αύξηση και ο αριθμός των νεκρών: έχασαν την ζωή τους 63 περισσότεροι άνθρωποι σε σχέση με την χθεσινή ημέρα. Οι δε ιασθέντες είναι 75 λιγότεροι από χθες.

Συνεχίζουν να μειώνονται οι ασθενείς στις ΜΕΘ

Οι ασθενείς στις μονάδες εντατικής θεραπείας, για τεσσαρακοστή τέταρτη ημέρα, συνεχίζουν να μειώνονται. Παράλληλα, περιορίζεται και ο αριθμός ασθενών που βρίσκονται σε κατ΄οίκον περιορισμό.

Μετά από τα ενθαρρυντικά στοιχεία των δυο περασμένων ημερών, ο σημερινός απολογισμός δείχνει ότι η πτωτική τάση των κρουσμάτων και των θανάτων δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί. Θα πρέπει να εξακριβωθεί, τώρα, και με τα στοιχεία των επόμενων ημερών, αν η αύξηση αυτή οφείλεται στην χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων, η οποία άρχισε, στην Ιταλία, πριν δυο εβδομάδες.

Υπενθυμίζεται ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν από κοινού απ’ την κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε και τις περιφέρειες της χώρας προβλέπουν ότι αν οι μολύνσεις αυξηθούν, θα πρέπει να υιοθετηθούν και πάλι νέα μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας.

Νωρίτερα σήμερα, ο Ιταλός πρωθυπουργός δήλωσε ότι «υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία» και «η χώρα μειώνει τους περισσότερους περιορισμούς, αλλά εγγυάται την ασφάλεια κάθε εμπορικής και κοινωνικής δραστηριότητας».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ      

Ο Μακρόν έχασε επτά βουλευτές και την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη Γαλλία.!

Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, έχασε την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη Γαλλία, καθώς  επτά  βουλευτές αποχώρησαν από το κόμμα του Μακρόν «Δημοκρατία Εμπρός» (La Republique En Marche) LREM για να ενταχθούν στη νέα ομάδα «Οικολογία, Δημοκρατία, Αλληλεγγύη» (EDS), η οποία ανακοίνωσε πως θα έχει αρχικά στις τάξεις της 17 βουλευτές. Το κόμμα του Μακρόν έχει πλέον 288 βουλευτές, έναν λιγότερο από το όριο των 289 που χρειάζεται για να έχει την απόλυτη πλειοψηφία στη βουλή και αρκετούς λιγότερους από τους 314 που είχε ο Μακρόν όταν εισήλθε στο γαλλικό κοινοβούλιο το 2017.

 Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, έχασε την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη Γαλλία, καθώς  επτά  βουλευτές αποχώρησαν από το κόμμα του Μακρόν «Δημοκρατία Εμπρός» (La Republique En Marche) LREM για να ενταχθούν στη νέα ομάδα «Οικολογία, Δημοκρατία, Αλληλεγγύη» (EDS), η οποία ανακοίνωσε πως θα έχει αρχικά στις τάξεις της 17 βουλευτές. Το κόμμα του Μακρόν έχει πλέον 288 βουλευτές, έναν λιγότερο από το όριο των 289 που χρειάζεται για να έχει την απόλυτη πλειοψηφία στη βουλή και αρκετούς λιγότερους από τους 314 που είχε ο Μακρόν όταν εισήλθε στο γαλλικό κοινοβούλιο το 2017.

Σύμφωνα με πληροφορίες του France24, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, καθώς 17 βουλευτές του αποχώρησαν από το κόμμα του και εντάχθηκαν  στη νέα ομάδα κοινοβουλευτική ομάδα «Οικολογία, Δημοκρατία, Αλληλεγγύη» (EDS), η οποία ανακοίνωσε πως θα έχει αρχικά στις τάξεις της 17 βουλευτές. Στην πολιτική δήλωση που εξέδωσαν οι 17 βουλευτές αναφέρουν πως η νέα ομάδα είναι ανεξάρτητη» και «δεν εντάσσεται με τις θέσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας ή της αντιπολίτευσης».

Ο Μακρόν εξακολουθεί να μπορεί να υπολογίζει στο κοινοβούλιο στην υποστήριξη ενός μικρότερου εταίρου του, του κεντρώου κόμματος MoDem. Ωστόσο η αριθμητική δείχνει πλέον πως το MoDem θα έχει μεγαλύτερη επιρροή στη λήψη αποφάσεων κατά τα δύο τελευταία χρόνια της πενταετούς θητείας του Μακρόν. Η «μεταρρυθμιστική προσπάθεια» του Μακρόν με την επιβολή αντεργατικών μέτρων έχει σταματήσει εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, ενώ εκκρεμεί η αντιλαϊκή μεταρρύθμιση του συστήματος συνταξιοδότησης.

Το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων σημειώνει πως το LREM μπορεί να ανακτήσει σύντομα την απόλυτη πλειοψηφία με την έλευση στις τάξεις του της μέλλοντικής αναπληρώτριας ενός βουλευτή που παραιτήθηκε. Ο Ρισάρ Φεράν, στενός σύμμαχος του Μακρόν και πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, αναγνώρισε την απώλεια της απόλυτης πλειοψηφίας από το LREM, αλλά δήλωσε πως η κυβέρνηση μπορεί να υπολογίζει στις ψήφους 342 βουλευτών χάρη στη στήριξη εκ μέρους του MoDem.

Επικεφαλής της νέας ομάδας θα είναι η Πολά Φορτεζά και ο Ματιέ Ορφελέν, στενός σύμμαχος του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος Νικολά Ιλό, ο οποίος παραιτήθηκε από την κυβέρνηση του Μακρόν απογοητευμένος από τις πολιτικές του προέδρου για την κλιματική αλλαγή και την πράσινη ενέργεια. 

πηγή

    

Χυδαία επίθεση Μπέου στους κατοίκους των Σταγιατών και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη επειδή τάσσονται κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού

Ο δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος καταφέρθηκε με χυδαίο τρόπο κατά των κατοίκων του χωριού Σταγιάτες στο Πήλιο, που μέσω δημοψηφίσματος αποφάσισαν να διαχειρίζονται μόνοι τους την υδροδότηση του χωριού τους και να μην επιτρέψουν την ιδιωτικοποίηση του νερού της πηγής τους. Ο δήμαρχος Βόλου, που είχε αποχωρίσει στο παρελθόν από τη θέση του δημάρχου, εξαιτίας της εμπλοκής του στο σκάνδαλο Koriopolis των στημένων αγώνων στο ποδόσφαιρο, δήλωσε πως όσοι διαμαρτύρονται είναι «40 - 50 άτομα με κάτι μαύρες σημαίες, που έχουν μάθει να κάνουν τον πούστη με ξένο κώλο». Ο Μπέος επιτέθηκε και στον Αλκίνοο Ιωαννίδη, που έχει σταθεί στο πλευρό των κατοίκων με ξεκάθαρο τρόπο, λέγοντας ότι «έχουν κι έναν μαλάκα εκεί που λέγεται Αλκίνοος Ιωαννίδης. Επάγγελμα τραγουδιστής λέει. τι τραγουδάει δεν ξέρουμε, αλλά είναι αρνητική νότα».

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε τη Δευτέρα, ο Α. Μπέος, που είχε αποχωρίσει στο παρελθόν από τη θέση του δημάρχου, εξαιτίας της εμπλοκής του στο σκάνδαλο Koriopolis των στημένων αγώνων στο ποδόσφαιρο, επιτέθηκε με χυδαίο τρόπο στους κατοίκους του χωριού Σταγιάτες στο Πήλιο, οι οποίοι προ ημερών μέσω λαϊκής συνέλευσης αποφάσισαν να μην αφήσουν να συμβεί η ιδιωτικοποίηση της πηγής από την οποία παίρνουν νερό.

Τονίζουν πως «η Κρύα Βρύση είναι λόγος να αγωνιστούμε με κάθε τρόπο ενάντια στις αποφάσεις ανθρώπων που δεν αναγνωρίζουν και δεν σέβονται τη σημασία της για το χωριό, αλλά και για όλη την περιοχή του Βόλου. Θα παλέψουμε ενάντια σε όποιον δεν σέβεται τις μικρές κοινότητες, απομυζώντας, ξεπουλώντας, καταστρέφοντας και εξευτελίζοντας ότι μπορεί να αρπάξει από αυτές».

Σύμφωνα με τον Μπέο, οι Σταγιάτες που αγωνίζονται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού τους,  αλλά και στην χλωρίωση του νερού της πηγής τους, Κρύα Βρύση, είναι ούτε λίγο ούτε πολύ τσαμπατζήδες, αφού κατά τα λεγόμενά του δεν έχουν πληρώσει ποτέ για το νερό. «Είναι 40 – 50 άτομα με κάτι μαύρες σημαίες, που έχουν μάθει να κάνουν τον πούστη με ξένο κώλο». Ο Μπέος δήλωσε ότι θα προβεί σε μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου απέναντι σε αυτούς που όπως λέει «λειτουργούν αυθαίρετα  και δεν τους ελέγχει κανένας».

Οι χυδαίοι χαρακτηρισμοί του Μπέου δεν έμειναν μόνο στους κατοίκους του χωριού που αντιδρούν, καθώς στράφηκε και κατά του Αλκίνοου Ιωαννίδη, ο οποίος έχει σταθεί με ξεκάθαρο τρόπο δίπλα στους κατοίκους των Σταγιατών. Συγκεκριμένα, ο Α. Ιωαννίδης είχε δηλώσει πως το χωριό υπάρχει εξαιτίας αυτής της πηγής και οι κάτοικοι του δεν πρόκειται να δεχθούν την εκμετάλλευση του από ιδιώτες. 

«Το χωριό υπάρχει εξαιτίας αυτής της πηγής, 350 χρόνια η ζωή και οι παραδόσεις των κατοίκων κινούνται γύρω από αυτό το ιερό νερό. Το συντηρούν το δίκτυο μόνοι τους με προσωπικά έξοδα και προσωπική εργασία, κάνουν τους τακτικούς χημικούς ελέγχους. Ποτέ κανείς τους δε διανοήθηκε να το εκμεταλλευτεί οικονομικά και θα αγωνιστούν μέχρι τέλους ώστε να συνεχίζει να τρέχει ελεύθερα και για τις επόμενες γενιές».

Το τραγούδι του Α. Ιωαννίδη για τους Σταγιάτες  

Ο Μπέος επιτέθηκε στον Α. Ιωαννίδη και στην ξεκάθαρη στάση που έχει υπέρ των κατοίκων του χωριού. Ο Μπέος δήλωσε χαρακτηριστικά πως «έχουν κι έναν μαλάκα εκεί που λέγεται Αλκίνοος Ιωαννίδης. Επάγγελμα τραγουδιστής λέει. τι τραγουδάει δεν ξέρουμε, αλλά είναι αρνητική νότα» . 

πηγή 

Τρεις δρόμοι στην οικονομία: ο λανθασμένος, ο προβληματικός, ο στρατηγικός

Του Νίκου  Κοτζιά

Στην οικονομία και κατά προέκταση στην πολιτική, υπάρχουν σήμερα τρεις διαφορετικές προτάσεις για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα. Η πρώτη είναι σαφώς λανθασμένη για την πατρίδα και το λαό της, ορθή για τους ολιγάρχες. Η δεύτερη είναι προβληματική: άριστη για συνδικάτα, ελλιπής για κόμμα. Η τρίτη, υπερασπίζεται τις κατακτήσεις αλλά κατανοεί ότι ο κόσμος αλλάζει και χρειάζεται μια σαφή στρατηγική για τη διεθνή αναβάθμιση της χώρας και την ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων. Ότι η χώρα έχει ανάγκη από ένα νέο μοντέλο παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Ο πρώτος δρόμος είναι η κυβερνητική πολιτική που εκφράζει τα συμφέροντα της ελληνικής ολιγαρχίας και διαπλοκής. Η πολιτική αυτή είναι μια πολιτική που επιδιώκει να αξιοποιήσει την κρίση σε βάρος των μικρομεσαίων, των μισθωτών, των γεωργών και κτηνοτρόφων. Πρόκειται για κλασσική περίπτωση «ταξικής πάλης» από τα πάνω. Ενώ, δηλαδή, η κρίση τρέχει και πληγώνει, η κυβέρνηση μαζί με τους ολιγάρχες προσπαθεί να αφαιρέσει δικαιώματα. Να αποδιοργανώσει τις εργασιακές σχέσεις. Να κόψει και άλλο τους μισθούς.

Η ταξική πάλη από τα πάνω επιδιώκει την κρίση να την πληρώσει η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο να μείνουν άθικτα τα συμφέροντα των λίγων, αλλά και αν είναι δυνατόν, να ενδυναμώσουν. Η ταξική πάλη από πάνω στοχεύει στην αποδιάρθρωση του συστήματος των δικαιωμάτων και ελευθεριών, στο να γίνει πιο συντηρητική η κοινωνία, στην προώθηση σκληρών νεοφιλελεύθερων συνταγών, καθώς και στον περιορισμό της λειτουργίας της δημοκρατίας. Επείγει να κατανοήσει η αριστερά το είδος κοινωνικής διαπάλης που καταγράφει η "ταξική πάλη από τα πάνω" και να αφομοιώσει την ιστορική πείρα που υπάρχει.

Η νεοφιλελεύθερη οικονομία, απαιτεί συντηρητικές πολιτικές και αυταρχικές-τυραννικές μεθόδους. Η πολιτική για τους λίγους στηρίζεται σε αυτό ακριβώς το τρίπτυχο. Υπερασπίζεται το δικαίωμα των λίγων να «άρουν» τα δεσμά που τους έχουν επιβάλλει οι πολλοί όταν οι συνθήκες και οι συσχετισμοί ήταν διαφορετικοί. Αυτή η «εκ των υστέρων πολιτική» είναι κλασσική κοινωνική πάλη από τα πάνω.

Από το καλοκαίρι του 2019 χαρακτήρισα τις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη ως τυραννικές με την έννοια που απέδιδε στον όρο ο Αριστοτέλης, αλλά και ο Λούκατς και οι μαθήτριές του, Χάνα Αρεντ και Αγκνες Χέλλερ. Ο όρος σημαίνει διακυβέρνηση από μια μικρή ομάδα, με κοινές αντιλήψεις και συμφέροντα, η οποία στηρίζεται σε μια «τυφλωμένη» πλειοψηφία. Επιδιώκει να άρει τον βασικό κανόνα της δημοκρατίας που είναι η δυνατότητα της μειοψηφίας να μετατρέπεται σε πλειοψηφία. Λαμβάνει δε, όλα τα μέτρα προκειμένου να εμποδιστεί μια τέτοια αλλαγή.

Η δεύτερη αντίληψη έχει αξία γιατί καταπολεμά την πρώτη. Αλλά σε ένα βαθμό εγκλωβίζεται στη «λογική» της. Θέλει να αποτρέψει κάθε προσπάθεια κατάργησης δικαιωμάτων, αρνητικής αναδιανομής εισοδήματος, άδικων μέτρων για την πλειοψηφία των εργαζομένων. Επιθυμεί να επιστρέψει η χώρα στην προωθούμενη το 2015-9 φιλολαϊκή πολιτική. Πράγματι δεν θέλουμε να χάσει ο λαός τις όποιες κατακτήσεις και οφείλουμε να τις υπερασπιστούμε. Όμως, η αριστερά δεν είναι μόνο για αμυντικούς αγώνες.

Η αμυντική πολιτική είναι άμεσα η πλέον αναγκαία. Υπό συνθήκες, όπως σήμερα, μπορεί να γίνει ακόμα και το κύριο μέτωπο πάλης. Πρέπει, όμως, να συνδυάζεται αυτός ο αμυντικός αγώνας, με το βασικό σχέδιο ενός αριστερού πολιτικού ρεύματος. Τη διαμόρφωση ενός προγράμματος, ακόμα και οράματος, για μια ανθρώπινη κοινωνία στην Ελλάδα και τη διεθνή αναβάθμισή της. Μιας διαφορετικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.

Είναι αναγκαία μια μακρόχρονη πολιτική, που προσβλέπει και διασφαλίζει ότι η Ελλάδα δεν θα χάσει το τραίνο της ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας. Της ρομποτικής και της νανοτεχνολογίας. Των νέων υλικών και της βιογενετικής. Στην χώρα μας, θα παρέχεται η ανάλογη εκπαίδευση για τις νέες γενιές και σε εκλαϊκευμένη μόρφωση για όλη την κοινωνία. Διαφορετικά, όσες καλές προθέσεις και αν υπάρχουν, η Ελλάδα θα οδηγηθεί στην εξάρτηση από αυτούς που κατέχουν, παράγουν, υπηρετούν τις νέες τεχνολογίες.

Η Ελλάδα χρειάζεται να αναπτύξει τις παραγωγικές δυνάμεις της. Και για να το κάνει αυτό πρέπει να αναπτύξει την δημοκρατία και τις ελευθερίες στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας. Αυτά τα λέω εδώ και χρόνια, αλλά δυσκολεύει πολλούς στην αριστερά που η σκέψη τους έχει εγκλωβιστεί στον οικονομισμό και τον τακτικισμό.

Χρειάζεται ένα μεγάλο ριζικό σχέδιο μεταμόρφωσης με δημοκρατικό τρόπο της Ελληνικής κοινωνίας. Με σύγχρονη, τεχνολογικά ανεπτυγμένη, παιδεία. Πλήρη καταπολέμηση του τεχνολογικού αναλφαβητισμού. Νέες τεχνολογικές δικτυακές μορφές σε όλο τον δημόσιο χώρο συνολικά. Παραγωγή προϊόντων νέας τεχνολογίας. Υπηρεσίες διανομής και αξιοποίησης αυτών των τεχνολογιών με μικρό κόστος. Δεν μπορεί η Ελλάδα να έχει το πιο ακριβό ιντερνέτ στην ΕΕ. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει παραγωγός νέων τεχνολογικών μέσων.

Η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών πρέπει να γίνει με τρόπο που θα δυναμώνει τον άνθρωπο. Θα κάνει καλύτερη την εργασία και τις συνθήκες της. Δεν θα οδηγεί σε φτηνότερη εργασία ή και ανεργία. Αλλά, σε κλάδους ποιοτικά αναβαθμισμένους. Με σύγχρονη τεχνολογία και ανάλογα υψηλής ειδίκευσης εργαζομένους με υψηλά εισοδήματα. Την μάχη του ανταγωνισμού η Ελλάδα δεν θα τη δώσει στην φτήνια, που ουδέποτε μπορεί να την κερδίσει, αλλά στην υψηλή ποιότητα. Ο αμυντισμός στην οικονομία, λοιπόν, δεν αρκεί.

Χρειάζεται ενεργητική δημοκρατική οικονομική πολιτική και πολιτική στρατηγική. Δεν μπορεί να είναι η επιδίωξή μας η Ελλάδα των μνημονίων, έστω και στις καλύτερες στιγμές της, αλλά μια Ελλάδα αναβαθμισμένη, ανασυγκροτημένη, δημοκρατική και με κοινωνική δικαιοσύνη.

Εκπαιδευτικοί: ας πεθάνουν και μερικοί...

Τι κοινό έχουν μια καθηγήτρια σε γυμνάσιο στα δυτικά, με ένα νεφρό που δεν λειτουργεί και πέτρα στον άλλον, αρρύθμιστη πίεση και κάποιο, μικρό, πρόβλημα στην καρδιά, μια στο κέντρο της Αθήνας με χρόνιο άσθμα, περίπου συστηματική λήψη κορτιζόνης και ιστορικό πνευμονιών, ένας καθηγητής σε λύκειο στα βόρεια που έπαθε έμφραγμα πρόπερσι κι ένας ακόμη στα νότια υπερτασικός και υπέρβαρος; Μα, ότι πέραν της συναδελφικότητας, τους ενώνει επιπλέον η καλή τους υγεία όπως και η νιότη τους, μιας και ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 58-63. Όπως επίσης ότι για την κυβέρνηση της Ν.Δ. αποτελούν πέρα για πέρα αναλώσιμο υλικό.

 Τι κι αν ευθύς εξαρχής απαξάντες γνώρισαν, δια της επαναλήψεως στις εσπερινές ενημερώσεις των ερίτιμων επιστημόνων και πολιτικών, ποιες/οι ήταν εκείνοι/ες που όφειλαν να κλειδαμπαρωθούν και να προστατευτούν, για το χατήρι το δικό τους αλλά και για τη δημόσια υγεία;  Περασμένα ξεχασμένα. Τώρα, σύμφωνα με τις βουλές του υπ. Παιδείας, για να θεωρηθεί κανείς/μια “ευπαθής”, πρέπει να είχε καρκίνο κατά την τελευταία πενταετία, να υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία ή ανοσοκαταστολή, να έχει αρρύθμιστο διαβήτη τύπου 2  ή ΧΑΠ. Ή να έχει υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας του. Πέραν τούτων, ουδέν. Έτσι, οι άνωθεν περιπτώσεις συναποτελούν μια ομάδα εκπαιδευτικών την οποία δεν -πρέπει να- την σκιάζει ο κορονοϊός. Μακριά από αυτούς η ευπάθεια, χαίρουν άκρας υγείας.

Για τους μαθητές, όμως, ισχύουν άλλα μέτρα και σταθμά. Με μία -και μόνον- υπεύθυνη δήλωση των γονέων, ότι διαθέτουν στις οικίες τους άτομα ευπαθή, δίχως να προσκομίσουν κανένα, μα κανένα, άλλο δικαιολογητικό, απαλλάσσονται της υποχρέωσης να μετέχουν στα μαθήματα. Ποία η επιστημονική εξήγηση, βεβαίως βεβαίως, για τέτοιες διαφορές στη μεταχείριση, ουδείς γνωρίζει. Βρισκόμαστε μπροστά στην παραδοξότητα εκπαιδευτικοί να διδάσκουν υποχρεωτικά μαθητές που προσέρχονται προαιρετικά. Οι ευπαθείς, που ξέγιναν ευπαθείς, να συνωστίζονται εκόντες άκοντες σε μέσα μεταφοράς ενώ οι εξαρχής μη ευπαθείς, να κινούνται ελευθέρως.

 Ότι το έργο είναι στημένο χάριν των σχολαρχών, στις πλάτες των πελατών τους, που πληρώνουν το επί της ουσίας χαμένο τρίμηνο, είναι γνωστό, όπως γνωστό επίσης είναι ότι η ηθικά ουδέτερη βιοϊατρική καθορίζει, πολλάκις, με όρους πολιτικής, τα επιστημονικά της αποφθέγματα. Ο διαχωρισμός των ανθρώπινων όντων ανάμεσα σ’ εκείνα που πρέπει να επιζήσουν και σ’ εκείνα που δεν μας νοιάζει και να πεθάνουν, δεν τελειώνει ούτε με τον αιώνα των Φώτων ούτε με την ανάπτυξη του δυτικού πολιτισμού. Απεναντίας. Η βιοεξουσία, το κυριαρχικό δικαίωμα του κράτους στη θανάτωση του Άλλου, έφτασε μεν σε σημείο παροξυσμού στο ναζιστικό κράτος, δεν τελειώνει όμως εκεί. Το πρότυπο του ελέγχου επί της ζωής και του θανάτου παραμένει, στον δε νεοφιλελευθερισμό επεκτείνεται: ο δαρβινισμός δεν είναι μόνο κοινωνικός. Ας επιβιώσει ο δυνατότερος, οι αδύναμοι ας απαλλάξουν το σύστημα υγείας από τα έξοδα των χρόνιων παθήσεών τους.

Ούτως ή άλλως, οι εκπαιδευτικοί αποτελούν εύκολο στόχο. Τα αγαπημένα θύματα του κοινωνικού αυτοματισμού, είναι οι τάχατε σελέμηδες με τις πολλές διακοπές και τα μικρά ωράρια, που δεν κάνουν μάθημα, δεν θέλουν κάμερες, να τους ελέγχουν γονείς και εργοδοσία, οπότε, όντως, δεν θα λείψουν από τον κοινωνικό οικοδόμημα -εξάλλου διαθέτωμεν τα φροντιστήρια και τους σχολάρχες.

Έτσι, η αξιέραστος κ. Κεραμέως, με τις ευχές της επιστημονικής κοινότητας, για τα τριάκοντα αργύρια της ιδιωτείας των ιδιωτών, βάζει σε κίνδυνο ολόκληρες οικογένειες. Διότι οι πάσχοντες εκπαιδευτικοί, που είναι πολλοί, καθότι γερασμένος κλάδος, έχουν συζύγους, ίσως  επίσης και γονείς, προφανώς ηλικιωμένους. Όπως και οι μαθητές τους που όμως απαλλάσσονται, σε μια παλιά ιστορία, διαίρει και βασίλευε, τεχνητού διαχωρισμού της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Όλοι οι άμεσα θιγόμενοι εκπαιδευτικοί, καθώς και οι οικογένειές τους, έπρεπε ήδη να είχαν αποστείλει εξώδικο στην υπουργό. Και στους, τάχα μου άμεμπτους, επιστήμονες συμβουλάτορές της. 

Κατέ Καζάντη

     

Σκοταδισμός: Επιστήμονες αρνούνται να απαντήσουν επώνυμα για τη μετάληψη

Πραγματικό σοκ προκαλεί η αντίδραση επιστημόνων, ειδικών επιδημιολόγων και λοιμωξιολόγων που ρωτήθηκαν για το αν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του κορωνοϊού μέσω της μετάληψης, λίγες μόνο ώρες μετά την ανακοίνωση του μητροπολίτης τέως Καλαβρύτων, Αμβρόσιου, ότι αφόρισε την υπουργό Παιδείας επειδή ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο.

Σύμφωνα με αποκαρδιωτικό ρεπορτάζ του news247.gr, η επανατοποθέτηση της λοιμωξιολόγου κας Ελένης Γιαμαρέλλου στο θέμα της μεταδοτικότητας του κορωνοϊού από το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, προκάλεσε εύλογα τα ερωτήματα. Η ίδια υποστήριξε ότι ο ιός δεν μεταδίδεται μέσω του μυστηρίου, μία άποψη την οποία αρκετοί επιστήμονες από την έναρξη της επιδημίας απορρίπτουν.

Το News247.gr επεδίωξε να επικοινωνήσει με συναδέλφους της καθηγήτριας, όμως είτε δεν έλαβε καμία απάντηση, είτε υπήρξε απροθυμία στο να αναφερθούν δημόσια σχετικά με το θέμα.

Όπως έχει επισημανθεί από την ειδική Επιτροπή των Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Υγείας στο πλαίσιο των μέτρων ατομικής προστασίας για τη μετάδοση του κορωνοϊού, η χρήση κοινών αντικειμένων της καθημερινότητας, όπως το κουτάλι, θεωρούνται μέσα υψηλής επικινδυνότητας μετάδοσης του ιού. Σ’ αυτό το πλαίσιο έμμεσα η τέλεση του μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας, θεωρήθηκε επικίνδυνη για τη μετάδοση.

Σημειώνεται πως ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας του London School of Economics και εκπρόσωπος της κυβέρνησης στους διεθνείς οργανισμούς για τον κορονοϊό, Ηλίας Μόσιαλος τόνισε πριν 2 εβδομάδες ότι η Θεία Κοινωνία πρέπει να αποφευχθεί μέχρι να έχουμε ασφαλές εμβόλιο. Η συγκεκριμένη ξεκάθαρη δημόσια τοποθέτηση από έναν, υψηλού κύρους επιστήμονα, είναι από τις ελάχιστες.

Την ίδια στιγμή στην επικοινωνία με κάποιους επιστήμονες που καταφέραμε να έχουμε, αυτό που τονίζονταν ήταν ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει η συγκεκριμένη τοποθέτηση της λοιμωξιολόγου κας Γιαμαρέλου, καθώς καταργείται έτσι ο διαχωρισμός της πίστης από την επιστήμη. Αυτό μπερδεύει αλλά και διχάζει την κοινωνία την ίδια.

Επίσης η επιτροπή των λοιμοξιολόγων-επιδημιολόγων του Υπουργείου Υγείας στην οποία ανήκει και η κυρία Γιαμαρέλου δεν προχώρησε σε κάποια ρητή εντολή για το μυστήριο. Δεν παρότρυνε ούτε απαγόρευσε, απλά ανέφερε έμμεσα την επικινδυνότητα και τόνισε το ζήτημα της ατομικής ευθύνης. Η λοιμωξιολόγος, μέλος της επιτροπής, φαίνεται να είναι η μόνη που ξέφυγε από την επίσημη γραμμή του να μη σχολιαστεί το ζήτημα αυτό. Και δεν ήταν η πρώτη φορά.

Εδώ να τονίσουμε ακόμη ότι η βαρύτητα του ονόματος της κας Γιαμαρέλλου, η οποία έχει αποδείξει την αξία της ως επιστήμονας στο παρελθόν, απέτρεψε και την τοποθέτηση κάποιων επί του θέματος. Παρά την ευαισθησία του ζητήματος, μας έγινε σαφές ότι δεν υπήρχε περίπτωση αντιπαράθεσης, ακόμη και παρά το γεγονός ότι άλλες κυβερνήσεις αλλά και θρησκευτικοί ηγέτες, όπως στη Γερμανία κι άλλες χώρες, έχουν απαγορεύσει αντίστοιχα μυστήρια με το φόβο της μετάδοσης και σύμφωνα με τις οδηγίες των επιστημόνων.

Την ίδια στιγμή, υψηλόβαθμα στελέχη του Υπουργείου Υγείας, απέφευγαν να σχολιάσουν το γεγονός στις συνεχείς οχλήσεις μας. Είναι δε χαρακτηριστικό πως την Κυριακή ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων Νίκος Χαρδαλιάς, σε σχετική ερώτηση αρκέστηκε να σημειώσει μόνο ότι «Για τη Θεία Κοινωνία δεν έχω κάτι να πω. Νομίζω οι επιστήμονες έχουν αποφανθεί για τον τρόπο που κολλάει ο ιός και από εκεί και πέρα, νομίζω είναι θέμα ατομικής επιλογής και ευθύνης».

Από την πλευρά του ο Παθολόγος-Λοιμωξιολόγος, Υποπτέραρχος Δημήτρης Χατζηγεωργίου και επίσης μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου, ανέφερε σχετικά με την τοποθέτησης της κας Γιαμαρέλλου ότι «στην Επιτροπή υπάρχουν συζητήσεις, υπάρχουν γνώμες, ο καθένας έχει την άποψή του και δεν νομίζω, δεν είναι υποχρεωτικό να συμβαδίζουν όλες οι απόψεις. Οι αποφάσεις έτσι λαμβάνονται, είναι ο τρόπος που λειτουργούμε». Πάντως δεν σημειώθηκε αν υπάρχει καμία συγκεκριμένη απόφαση για τα ζήτημα.

Συνομιλώντας παράλληλα με δύο λοιμωξιολόγους, αυτό το οποίο έγινε σαφές, είναι το αυτονόητο. Ένας επιστήμονας δεν θα πρέπει να τοποθετείται δημόσια για θέματα Πίστης με την ιδιότητα του επιστήμονα . Μια τέτοια τοποθέτηση σε κρίσιμες περιόδους μπορεί να έχει επιπλοκές. Όπως μάλιστα ανέφεραν χαρακτηριστικά η Πίστη είναι κάτι το εντελώς προσωπικό. Αποτελεί ατομική ελευθερία αλλά στα συγκεκριμένα δικά της πεδία. Δεν θα έπρεπε να μπαίνει σε δημόσιο διάλογο αφήνοντας κενά και ασάφειες.

Ουσιαστικά τόνισαν ότι η κα Γιαμαρέλλου παρά τις αγνές προθέσεις της και υποστηρίζοντας το δικό της αξιακό σύστημα το οποίο είναι κοινό με μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, κάπως ενέπλεξε τα πράγματα. Μπορεί μάλιστα να εξόπλισε με μη επιστημονικά επιχειρήματα τη μερίδα εκείνων που θεωρούν υπερβολικές τις κινήσεις τις Κυβέρνησης κατά το προηγούμενο διάστημα, με την επιβολή του lockdown.   

πηγή