Οδοστρωτήρας στην Πολιτιστική Κληρονομιά – Εκχωρούν αρχαία για 50 χρόνια!

 

Οταν πρόκειται για την άνευ όρων παράδοση δημόσιων αγαθών όπως λιμάνια, αεροδρόμια, ενέργεια, νερό, ταχυδρομεία στους ιδιώτες αυτό αποκαλείται «ανάπτυξη». Η  παράδοση των υλικών τεκμηρίων της ιστορίας, αρχαίων αντικειμένων και μνημείων στις κερδοσκοπικές ορέξεις ονομάζεται «εξωστρέφεια». Και κάπως έρχεται ο λόγος εκφυλίζεται και εκπορνεύεται για να ωραιοποιήσει τη συντονισμένη και στρατηγική βιαιότητα.

 

Το νομοσχέδιο «Αναδιοργάνωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και μετονομασία του σε Οργανισμό Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων, ίδρυση ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Μουσείο-Ελαιοτριβείο Βρανά» στον Δήμο Λέσβου, προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς στο εξωτερικό, ρυθμίσεις για το ιστορικό μουσείο Κρήτης και το μουσείο «Φοίβος Ανωγειανάκης» και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού», το οποίο συζητείται στη Βουλή δεν είναι μόνο ένα νομοθέτημα που θέτει νέο θεσμικό πλαίσιο για το ΤΑΠΑ, αλλά ένα κατασκεύασμα που αναδιατάσσει τη σχέση του κράτους με την πολιτιστική κληρονομιά.

 

Ενα πόνημα απολύτως ευθυγραμμισμένο στις κατευθύνσεις που θέτει η Ε.Ε. για την μετατροπή του πολιτιστικού αγαθού σε «προϊόν», συνεπές με τα μέχρι σήμερα δείγματα πολιτικής γραφής της κυβέρνησης (βλ. αρχαία στο Μετρό Θεσσαλονίκης, Ανώνυμες Εταιρείες για τη διαχείριση αρχαιολογικών χώρων) και προανάκρουσμα που στρώνει το δρόμο για τη διακηρυγμένη από τον πρωθυπουργό μετατροπή των αρχαιολογικών μουσείων σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, δηλαδή την υπαγωγή τους σε ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας και δράσης.

 

Φυσικά, η πρωτοφανής και απαράδεκτη ρύθμιση που παρέχει την δυνατότητα εξαγωγής αρχαίων για 25 + 25 χρόνια, δηλαδή 50 (ξεκίνησαν από 100!) δίνει τον τόνο, αφού τόσο η σύλληψή του και πολύ περισσότερο μελλοντική υλοποίηση του, που δεν είναι δανεισμός, αλλά κανονική εκχώρηση για μισό αιώνα τουλάχιστον, αποκαλύπτει όχι μόνο την χυδαία αγοραία σχέση των συντακτών του νομοσχέδιου με την πολιτιστική κληρονομιά, αλλά και και την αντίληψή  ότι είναι κάτοχοι και ιδιοκτήτες αυτού του κατά τ’ άλλα κοινωνικού πλούτου.

 

Η αιφνιαστική ανατροπή της μουσειακής πολιτικής της χώρας, η οποία συμβαίνει με μία διάταξη σε ένα νομοσχέδιο, ακυρώνει και πετάει στον κάλαθο των αχρήστων την Αρχαιολογική Υπηρεσία, τους ειδικούς επιστήμονες (αρχαιολόγους, μουσειολόγους, συντηρητές), τον ισχύοντα Αρχαιολογικό Νόμο και εν τέλει τα ίδια τα αρχαία, τα οποία αντιμετωπίζονται ως «εμπορεύματα» που μπορούν να παραχωρούνται για να προωθήσουν το τουριστικό brand name. Διότι, ως εκεί φτάνει η σχέση τους με τον πολιτισμό!

 

Το Υπουργείο Πολιτισμού έφτασε δε στο αδιανόητο σημείο μέσω Δελτίου Τύπου να διερωτηθεί: «Είναι προτιμότερο τα κινητά μνημεία να μένουν «ξεχασμένα» στις αποθήκες των μουσείων μας, από το να αποτελούν τους πρέσβεις της Ελλάδας στο εξωτερικό; Είναι προτιμότερο να μένουν αφανή και άγνωστα στις αποθήκες, από το να γίνονται αντικείμενα θαυμασμού και ψυχαγωγίας σε φίλιες χώρες λάτρεις του ελληνικού πολιτισμού;»

 

Στο κείμενο, δε, του υπό ψήφιση νομοσχεδίου εισάγεται και η ανήκουστη, αδιανόητη στη σύλληψή της φράση «αντικείμενα που δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για την πολιτιστική κληρονομία της χώρας»!  Συγκεκριμένα στο εδάφιο δ’ της παραγράφου 12 του άρθρου 59 αναφέρεται ότι

 

«η ανταλλαγή αντικειμένων συλλογών αναγνωρισμένων μουσείων τα οποία δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για αυτές ή για την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας με αντικείμενα συλλογών μουσείων της αλλοδαπής που έχουν ιδιαίτερη σημασία, μπορεί να επιτραπεί κατ’ αξαίρεση με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου».

 

Αυτό κι αν είναι φτηνή και αρχοντοχωριάτικη αντίληψη για τα τεκμήρια της ιστορικής μνήμης, αλλά και απροκάλυπτα επικίνδυνη.

 

Πρώτον, διότι με αυτή την παράγραφο ποιά «ασήμαντα» αρχαία άραγε θα γίνουν ενδεχομένως το αντάλλαγμα για τα Γλυπτά του Παρθενώνα;

Δεύτερον, διότι για τους επιστήμονες δεν υπάρχουν μη σημαντικά αρχαία, αλλά αρχαία που συνιστούν τεκμήρια της οργάνωσης μιας κοινωνίας. Και γι ‘αυτό ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ.

Και τρίτον, διότι τα μουσεία και τα κινητά αρχαία που φυλάσσονται σε αυτά δεν είναι κράχτες για τουρίστες με κάθε αντίτιμο. Τα Μουσεία είναι χώροι που υποδέχονται την κοινωνία, που αλληλεπιδρούν μαζί της, που παρέχουν παιδεία και γνώση και βέβαια είναι χώροι έρευνας. Οι αποθήκες δεν είναι τα υπόγεια όπου πετιώνται τα «άχρηστα». Τα αρχαία των αποθηκών κάποτε βγαίνουν και στις αίθουσες διότι τα μουσεία αναδιατάσσουν τις συλλογές τους, αποφασίζουν να δείξουν και άλλες πλευρές της ιστορίας, της καθημερινότητας, της τέχνης. Είναι ο τόπος στον οποίο μπαίνουν οι ερευνητές διότι η γνώση είναι δημόσιο αγαθό και η παραγωγή γνώσης συνιστά αξία και κοινωνικό πλούτο.

Είναι προφανές ότι η λυσσαλέα έφοδος σε ό,τι είναι δημόσιο και κοινωνικό κτήμα έχει σκοπό να σαρώσει ό, τι συγκροτεί μια κοινωνία, τη συνείδησή της και την ύπαρξή της χωρίς να ορρωδεί προ ουδενός… ούτε προ των υπογείων και των αποθηκών.

 

 

 

πηγή

 

 

Ο ιός είναι οικουμενικός, το εμβόλιο όχι

 

Από τα εμβόλια που έχει ανακοινωθεί η αποτελεσματικότητά τους, σχεδόν όλες οι διαθέσιμες δόσεις έχουν αποκτηθεί από τις δυτικές χώρες με κίνδυνο το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού να μην εμβολιαστεί μέσα στο 2021.

 

Μπορεί τα μάτια της διεθνούς κοινότητας να είναι στραμμένα αυτές τις ημέρες στις εξελίξεις με τον εμβολιασμό κατά του κορονοϊού, αυτό δε σημαίνει ωστόσο ότι το εμβόλιο θα είναι διαθέσιμο παντού. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Guardian, επικαλούμενος το People's Vaccine Alliance («συνασπισμός» των Oxfam, Διεθνούς Αμνηστίας και Global Justice Now) ο υπερβάλλοντας ζήλος που έχουν επιδείξει οι χώρες της Δύσης, παραγγέλνοντας πολύ περισσότερα εμβόλια από όσα χρειάζονται απειλεί να αφήσει εκτός της διαδικασίας εμβολιασμού τις φτωχές χώρες. Αν δεν προβλεφθεί η παραγωγή εμβολίων για όλους, υπολογίζεται ότι μόλις 1 στους 10 θα καταφέρει να εμβολιαστεί στα υποανάπτυκτα κράτη μέσα στο 2021.

 

Υπενθυμίζεται ότι χθες, Τρίτη, ξεκίνησαν οι πρώτοι εμβολιασμοί στη Βρετανία με πολίτες ευπαθών ομάδων, οι οποίοι έλαβαν το εμβόλιο των Pfizer BioNTech, ωστόσο οι περισσότεροι πολίτες σε 69 χώρες χαμηλών και πολύ χαμηλών εισοδημάτων, όπως το Μπουτάν, η Αιθιοπία και η Αϊτή, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να μείνουν πίσω.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι χώρες του δυτικού κόσμου αντιπροσωπεύουν το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού αλλά έχουν αγοράσει πάνω από τις μισές διαθέσιμες δόσεις των παραγόμενων εμβολίων, ήδη από τον περασμένο μήνα. Συγκεκριμένα, οι ΕΕ, ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς, Ιαπωνία, Ελβετία, Αυστραλία, Χονγκ Κονγκ, Μακάο, Νέα Ζηλανδία, Ισραήλ και Κουβέιτ έχουν "κλείσει" ήδη το 53% των δόσεων, με τον Καναδά να έχει αγοράσει αρκετά για να εμβολιάσει πληθυσμό πενταπλάσιο από αυτόν που έχει, όπως λέει η Oxfam.

Επιπλέον η AstraZeneca και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης έχουν δεσμευτεί να δώσουν το 64% των δόσεών τους σε αναπτυσσόμενες χώρες, που σημαίνει πως θα φτάσουν μόλις για το 18% του πληθυσμού, στην καλύτερη περίπτωση, έως του χρόνου.

 

 

Οι φαρμακευτικές που αναπτύσσουν εμβόλια κατά της COVID -19 θα έπρεπε, τονίζει το People's Vaccine Alliance να μοιράζονται την τεχνογνωσία τους μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ούτως ώστε να παρασκευαστούν περισσότερες δόσεις.

 

«Δεν θα έπρεπε να υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στις χώρες για την εξασφάλιση των απαραίτητων δόσεων» λέει σύμβουλος της συμμαχίας. «Σε αυτούς τους πρωτοφανείς καιρούς, οι ζωές των ανθρώπων θα έπρεπε να είναι πάνω από το κέρδος των φαρμακευτικών εταιρειών».

 

«Αγοράζοντας τη μεγάλη πλειονότητα των παγκόσμιων αποθεμάτων σε εμβόλια, οι πλούσιες χώρες παραβιάζουν τις υποχρεώσεις τους ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα» τονίζει η Διεθνής Αμνηστία. 

πηγή

Εκδικητική μετάθεση του πρόεδρου του Σωματείου Εργαζομένων του «Αγίου Σάββα»

 

Εκδικητική μετάθεση του πρόεδρου του Σωματείου Εργαζομένων του «Αγίου Σάββα», Κώστα Καταραχιά!

 

Το όργιο δράσεων για την τρομοκράτηση των υγειονομικών και την φίμωση της συνδικαλιστικής τους δράσης δεν έχει τέλος. Πριν λίγες μέρες η διοικήτρια του νοσοκομείου "Άγιος Σάββας" κάλεσε ΕΔΕ για γιατρούς του νοσοκομείου που νόσησαν από κορονοϊό. Η πράξη της αυτή προκάλεσε την αντίδραση του σωματείου εργαζομένων που κατήγγειλε την πρωτοφανή αυτή ενέργεια της διοίκησης και προχώρησε σε διαμαρτυρία.

 

Τέσσερις μέρες μετά η διοίκηση διέταξε την μετάθεση του προέδρου του σωματείου των εργαζομένων του νοσοκομείου, Κώστα Καταραχιά, στο νοσοκομείο "Σωτηρία, αν και ακτινολόγος... Είναι σαφές ότι η μετάθεση αυτή είναι εκδικητική και αποτελεί προσπάθεια φίμωσης του συνδικαλισμού μέσα στα νοσοκομεία.

 

«Η αθλιότητα αυτή συνδέεται με τον αγώνα των εργαζομένων του νοσοκομείου τις προηγούμενες μέρες για να ανακληθούν οι απαράδεκτες ΕΔΕ σε βάρος γιατρών επειδή αρρώστησαν από κορονοϊό πάνω στο καθήκον (!) τις οποίες είχε επιχειρήσει η διοίκηση του νοσοκομείου με κάλυψη της 1ης ΥΠΕ. Επίσης σαφέστατα συνδέεται συνολικά με την συνδικαλιστική δράση των υγειονομικών. Αυτές οι κωμικοτραγικές προσπάθειες τρομοκράτησης και φίμωσης θα πέσουν στο κενό.

 

Οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης για τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού και υποδομών στη δημόσια περίθαλψη εν μέσω του 2ου κύματος της πανδημίας, δεν μπορούν να συγκαλυφθούν.

 

Οι νοσοκομειακοί γιατροί και οι υπόλοιποι υγειονομικοί της δημόσιας περίθαλψης συνεχίζουμε τον αγώνα προσφοράς στον πάσχοντα συνάνθρωπο και ταυτόχρονα τον διεκδικητικό αγώνα για την υγεία του λαού.

 

Απαιτούμε να ανακληθεί άμεσα αυτή η νέα αθλιότητα», αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση της ΟΕΝΓΕ.   

πηγή

Εσείς κύριε Κικίλια και η κυβέρνησή σας έχετε καθόλου… συναίσθηση;

 

Ανησυχητική είναι η κατάσταση καθώς η πίεση στα νοσοκομεία του ΕΣΥ παραμένει ασφυκτική και ειδικά στις μονάδες Covid. Η πλειοψηφία των κρουσμάτων είναι μεταξύ 40 και 65 ετών, ενώ τα κρούσματα σε ηλικίες άνω των 75, παρουσιάζει αύξηση 5%. Τις τελευταίες τρεις ημέρες, μάλιστα, οι εισαγωγές είναι περίπου ίδιες με τις εξαγωγές, μετά από πέντε εβδομάδες lockdown.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν, σήμερα στην καθιερωμένη ενημέρωση, από το Υπουργείο Υγείας, οι περιοχές που παρουσιάζουν τα περισσότερα κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους είναι οι εξής: Πιερία, Δράμα, Πέλλα, Κιλκίς, Ξάνθη, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Φλώρινα. Σε ό,τι αφορά μάλιστα στην Αττική τα τελευταία στοιχεία δημιουργούν έντονη ανησυχία για την Δυτική Αττική.

 

Μετά από πέντε εβδομάδες lockdown η Αττική έχει το 77% των ΜΕθ καλυμμένες και η Θεσσαλονίκη το 91%.

 

«Για τα Χριστούγεννα τίθεται το ερώτημα, αν θέλουμε τον σεβασμό στην κατάσταση ή υπερτερεί η ατομική αίσθηση της αντίληψής μας για τα πράγματα;» είπε ο υπουργός Υγείας, Βασίλης Κικίλιας και πρόσθεσε «χάθηκαν 95 άνθρωποι σήμερα. Έχουμε συναίσθηση ότι έχουμε 578 ανθρώπους σε ΜΕΘ; Αν πράγματι επιβεβαιωθούν οι επιστήμονες για το τρίτο κύμα, με την κινητικότητα το τελευταίο διάστημα να έχει αυξηθεί, τίθεται το ερώτημα αν θα βρεθεί κενό κρεβάτι για κάποιον δικό μας το επόμενο διάστημα. Τίθεται το ερώτημα αν θα αντέξουμε σαν Ελλάδα και σαν πολίτες, ή αν θα συμπεριφερθούμε ανεύθυνα και σύμφωνα με το ατομικό μας συμφέρον».

 

Αλήθεια σε ποιόν θέτει το ερώτημα ο υπουργός; Μήπως να το θέσει πρώτα στον εαυτό του και την κυβέρνησή του, που όταν όλοι οι φορείς κρούουν -μήνες τώρα- τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση στα νοσοκομεία, εκείνοι περί άλλων τυρβάζουν;

 

Δε χάθηκαν μόνο σήμερα 95 άνθρωποι, κάθε μέρα έχουμε γύρω στους 100 θανάτους. Σήμερα σας πήρε ο πόνος; Τι κάνετε γι’ αυτό;

 

Αντί να διορίσετε

 

γιατρούς και νοσηλευτές,

εκπαιδευτικούς,

ελεγκτές στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας για τον έλεγχο των υγειονομικών πρωτοκόλλων στους χώρους δουλειάς,

οδηγούς στα ΜΜΜ,

να κάνετε πραγματικές επιτάξεις ιδιωτικών κλινών,

απλά επαίρεστε ότι διενεργείτε περισσότερους από 50.000 αστυνομικούς ελέγχους  και λιγότερους από 15.000 διαγνωστικούς ελέγχους…

 

Να σας θυμίσουμε κι άλλα;

 

Και συνέχισε -ποιητική αδεία- ο υπουργός «Είμαστε πεπεισμένοι πως η Ελλάδα είναι μια χώρα ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, συναισθήματος. Η Ελλάδα θα τα καταφέρει. Αυτή η προσπάθεια μας αφορά όλους. Θα οδηγήσει στο να ξαναπάρουμε τις ζωές μας πίσω κι αυτό είναι ένα μήνυμα ιερό».

 

Αλήθεια δεν βαρεθήκατε να επαναλαμβάνετε τα ίδια και τα ίδια, χωρίς να λαμβάνετε ουσιαστικά μέτρα, στην πράξη; Πόσο ακόμη θα ξεχειλώνετε τα περί ατομικής ευθύνης για να κρύβετε τις κυβερνητικές ευθύνες σας. 

πηγή

Ο εμβολιαστικός εθνικισμός και τα δικαιώματα της «αγέλης»

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Μια φορά κι έναν καιρό, δηλαδή έως τη δεκαετία του 1980, ο διεθνής ανταγωνισμός σε κάθε πεδίο, είτε την πολεμική ή τη φαρμακευτική βιομηχανία, αφορούσε είτε την κούρσα του Διαστήματος, τη λογοτεχνία ή το ποδόσφαιρο, είχε ιδεολογικό πρόσημο, κάλπικο πάντως και ψευδαισθησιογόνο: σοσιαλισμός εναντίον καπιταλισμού, ο δυτικός.. κόσμος εναντίον του σοβιετικού. Ποιος ο τάχα ανώτερος. Τα τείχη έπεσαν, ο Ψυχρός Πόλεμος λέμε πως έληξε, ο διχασμός όμως παραμένει βαθύς: Δύση εναντίον Ανατολής.

Το ξαναβλέπουμε με τα εμβόλια. Σε πείσμα του ΟΗΕ και του ΠΟΥ, που προσέβλεπαν στην εκδήλωση ευγενέστερων αισθημάτων, με ίχνη οικουμενικότητας, η έναρξη του εμβολιασμού έστρεψε τον μισό κόσμο στη Βρετανία και τον άλλον στη Ρωσία. Καμία διάθεση συνεργασίας. Μόνο αντιπαλότητα, κρυψίνοια, πολιτική σπουδή εις βάρος του αργού επιστημονικού χρόνου, κακόβουλες διαδόσεις των μεν κατά των δε – ένας δηλητηριώδης παραφαρμακευτικός εθνικισμός που απελπίζει τους αφελείς του αχρωμάτιστου ουμανισμού και συγχρόνως ταΐζει τους δύσπιστους και τους καχύποπτους. Θαρρείς και ο στόχος δεν είναι κοινός, αλλά προσαρμόζεται καιροσκοπικά σε εθνικές επιδιώξεις και οικονομικά συμφέροντα.

Κορυφωμένη η αγωνία των πολιτών και των πολιτικών (που, δυστυχώς, μοιράζουν την έγνοια τους στην υγεία των ανθρώπων και στην καριέρα τους), μόνο από τα εμβόλια έχει να κρατηθεί. Με προφανή την κατάρρευση των εθνικών συστημάτων υγείας παντού στον κόσμο, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, όπως μαρτυρούν οι 3.092 νεκροί της, η μόνη ελπίδα είναι να δημιουργηθεί κάποια στιγμή το 2021 η περίφημη «ανοσία αγέλης». Ούτε το πότε ακριβώς είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ούτε όμως και το πώς ακριβώς. Η πολιτική τάξη και πολλά ΜΜΕ βιάζονται να εμφανίσουν σαν βέβαιες απαντήσεις τα φρόνιμα ερωτήματα των επιστημόνων για καίριες πτυχές της παραγωγής, της μεταφοράς, της χρήσης και της αποτελεσματικότητας των εμβολίων.

Η «αγέλη» έχει δικαίωμα να μάθει. Να πληροφορηθεί από μετρημένους επιστήμονες, όχι από αμετροεπείς πολιτικούς, οι οποίοι επείγονται να ξεχάσουν, να διαγράψουν, να αυτοαπαλλαγούν, καλλιεργώντας ένα κλίμα αισιοδοξίας αναντίστοιχης ακόμα με τα πράγματα. Διαφορετικά, θα επιταθεί η χαλάρωση, που ήδη παρατηρείται παντού, παρά τα ισχύοντα lockdown. Και τότε θα φέρουμε μόνοι μας μια ώρα αρχύτερα το τρίτο κύμα. Οπότε ίσως αποδειχθεί ότι το χειμερινό «είμαστε άριστα οργανωμένοι για τον εμβολιασμό» ισχύει όσο και το εαρινό «είμαστε γερά θωρακισμένοι για τον ιό».

 

- το κείμενο του Παντελή Μπουκάλα είναι από την «Καθημερινή» (08.12.2020)     

Εμβόλιο Pfizer/BioNTech: Αποτελεσματικότητα και παρενέργειες – Σύσταση για άτομα με «σημαντικές αλλεργίες»

 

Οι εκτιμήσεις της αμερικανικής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) - Η σύσταση της Ρυθμιστικής Αρχής Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας (MHRA) του Ηνωμένου Βασιλείου

 

Οι εμπειρογνώμονες της αμερικανικής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) εκτιμούν, σε αναφορά που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα ,ότι το εμβόλιο της Pfizer και της BioNTech κατά της Covid-19 δεν παρουσίασε κίνδυνο ασφάλειας που να εμποδίζει την έγκρισή του, η οποία μπορεί να αποφασιστεί έως το τέλος της εβδομάδας.

 

Τα δεδομένα ασφαλείας από 38.000 συμμετέχοντες στην κλινική δοκιμή του εμβολίου με διάμεση παρακολούθηση διάρκειας δύο μηνών “υποδηλώνουν ένα ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας, χωρίς προσδιορισμό συγκεκριμένου προβλήματος ασφάλειας το οποίο θα εμπόδιζε” την άδεια έκτακτης ανάγκης, γράφουν οι ειδικοί της FDA σε αναφορά που δημοσιοποιήθηκε δύο ημέρες πριν από μια δημόσια συνεδρίαση της συμβουλευτικής επιτροπής της υπηρεσίας για τα εμβόλια.

 

Οι παρενέργειες

 

Οι πιο συχνές παρενέργειες ήταν οι ακόλουθες σε 43.252 συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και εφήβων 12 ετών και άνω: αντιδράσεις γύρω από το σημείο της ένεσης στο χέρι (84,1%), κόπωση (62,9%), πονοκέφαλος (55,1%), μυαλγίες (38,3%), ρίγη (31,9%), πόνοι στις αρθρώσεις (23,6%), πυρετός (14,2%).

 

Σοβαρές αντιδράσεις εκδηλώθηκαν στο 0 έως 4,6% των συμμετεχόντων και ήταν λιγότερο συχνές στα άτομα άνω των 55 (2,8%) σε σχέση με τους νέους (4,6%).

 

Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, δηλαδή που απαιτούν νοσηλεία, ήταν πολύ σπάνιες καθόλη τη διάρκεια της κλινικής δοκιμής (λιγότερο από 0,5%) και υπήρχαν τόσες στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου όσες και στην ομάδα των ανθρώπων που εμβολιάστηκαν, κάτι που υποδηλώνει ότι το εμβόλιο δεν είχε σχέση.

 

Η FDA σημειώνει ότι το εμβόλιο, BNT162b2, είναι ασφαλές ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, την εθνικότητα ή την αρχική παρουσία παθολογιών. Οσον αφορά την αποτελεσματικότητα, η FDA επιβεβαιώνει το πολύ υψηλό επίπεδο αποτελεσματικότητας του εμβολίου στο 95%, το οποίο είχε ανακοινωθεί από την Pfizer και την BioNTech. Ένα νέο στοιχείο προέκυψε σε αυτήν την ανάλυση: το εμβόλιο φαίνεται να είναι όχι μόνο πολύ αποτελεσματικό στην πρόληψη των σοβαρών μορφών της Covid-19 έπειτα από δύο δόσεις, αλλά και στην πρόληψη της Covid-19 έπειτα από την πρώτη δόση, καθώς και σε εκείνους που είχαν μολυνθεί πριν από τον κορωνοϊό, “αν και τα διαθέσιμα δεδομένα για αυτά τα αποτελέσματα δεν επιτρέπουν οριστικά συμπεράσματα”. Η FDA προβλέπει ότι θα περιμένει τη συνεδρίαση της επιτροπής την Πέμπτη πριν λάβει την απόφασή της για το εάν θα εγκρίνει ή όχι το εμβόλιο, το οποίο έχει ήδη εγκριθεί στη Βρετανία και σε άλλες χώρες.

 

Βρετανία: Όσοι έχουν «σημαντικές αλλεργίες» να μην κάνουν το εμβόλιο της «Pfizer/BioNtech»

 

Η Ρυθμιστική Αρχή Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας (MHRA) του Ηνωμένου Βασιλείου προειδοποίησε σήμερα όσους έχουν «σημαντικές αλλεργίες» να μην κάνουν το εμβόλιο των «Pfizer/Biontech», διότι δύο μέλη του υγειονομικού προσωπικού, που εμβολιάστηκαν χτες, εμφάνισαν αλλεργική αντίδραση και χρειάστηκαν θεραπεία. Οι συμβουλές του MHRA αναφέρουν ότι «κάθε άτομο με ιστορικό σημαντικής αλλεργικής αντίδρασης σε ένα εμβόλιο, φάρμακο ή τροφή (όπως ιστορικό αναφυλαξίας ή όσοι φέρουν ένεση αυτοέγχυσης αδρεναλίνης) δεν πρέπει να λάβουν το εμβόλιο της «Pfizer / BioNtech».

 

Οι δύο υγειονομικοί, που εργάζονται στο βρετανικό ΕΣΥ (NHS) είχαν σημαντικό ιστορικό αλλεργιών, τόσο βαρύ που έπρεπε να έχουν διαρκώς μαζί τους ένεση επινεφρίνης (αδρεναλίνης), σύμφωνα με ιατρικές πηγές από το NHS. Εμφάνισαν συμπτώματα αναφυλαξίας, αφότου έκαναν το εμβόλιο, πρόσθεσε η ίδια πηγή και συμπλήρωσε πως, αφού τους παρασχέθηκε βοήθεια, πλέον αναρρώνουν. Η επικεφαλής της MHRA, Τζουν Ρέιν, δήλωσε ότι οι δύο περιπτώσεις ερευνώνται.

 

πηγή με πληροφορίες ΑΠΕ- ΜΠΕ,  Guardian, The Sun, Independent   

Η ''λίστα Πέτσα'' ήταν δωράκι, το σημερινό είναι το μεγάλο δώρο…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Η περιβόητη πια, «λίστα Πέτσα», δηλαδή το κρατικό χρήμα που μοιράστηκε σε μέσα ενημέρωσης, είχε μια δικαιολογητική βάση, έτσι όπως την έθεσε η κυβέρνηση: έπρεπε να προβληθούν τα ενημερωτικά μηνύματα για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Βεβαίως, αυτό θα μπορούσε να γίνει δωρεάν, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας σήμερα.

 

Τα χρήματα που μοιράστηκαν με τη λίστα αυτή ήταν ένα μικρό δωράκι, ιδιαίτερα για τους καναλάρχες. Τι να σου κάνει ένα εκατομμυριάκι μπροστά σε εκατοντάδες εκατομμύρια τζίρο, που κάνουν οι μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί; Επειδή, λοιπόν, αυτό ήταν δωράκι, θα ερχόταν και η σειρά του μεγάλου δώρου. Το συσκεύασε καλά ο κ. Πέτσας και ετοιμάζεται (μόλις το εγκρίνει η Βουλή) να τους το στείλει.

 

Τι είναι αυτό το δώρο; Μέχρι τώρα ο νόμος, που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, υποχρέωνε τους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών να έχουν το λιγότερο 400 εργαζόμενους με μισθωτή σχέση εργασίας. Είναι ένας εύλογος αριθμός, καθώς οι επιχειρήσεις αυτές είναι μεγάλες. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια έχουν ευεργετηθεί πολυποίκιλα με άλλες ρυθμίσεις (φορολογικές, απαλλαγή από υποχρέωση «Πόθεν Εσχες» κ.α).

Ερχεται τώρα ο κ. Πέτσας και τους ικανοποιεί το πιο μεγάλο αίτημα: καταργείται ο υποχρεωτικός αριθμός των 400 εργαζομένων και, επιπλέον, θα μπορούν να προσλαμβάνουν με όποια σχέση εργασίας θέλουν. Μια μικρή περιγραφή αυτού που πάει να γίνει κάνουν όλες οι Ενώσεις των εργαζομένων(δημοσιογράφων, τεχνικών, υπαλλήλων κ.α) στα μέσα ενημέρωσης: «Εως σήμερα γνωρίζαμε εργαζόμενους με μερική απασχόληση, με εκ περιτροπής εργασία, με αναστολή σύμβασης.

 

Σήμερα ήρθε η ημέρα η ελληνική κοινωνία να γνωρίσει μια νέα εκδοχή της ευελιξίας των εργασιακών σχέσεων. Πρόκειται για τους προσμετρημένους εργαζόμενους, αυτούς δηλαδή που αλλού θα εργάζονται και αλλού θα υπολογίζονται ως εργαζόμενοι. Αλλά και οι μη προσμετρημένοι δεν θα έχουν καλύτερη μοίρα. Οι συμβάσεις τους, αν περάσει το νομοσχέδιο οδοστρωτήρας, θα μπορούν να μετατραπούν άμεσα και νόμιμα σε συμβάσεις παροχής υπηρεσιών. Κατακτήσεις είκοσι πέντε ετών ακυρώνονται σε μια νύχτα».

 

Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση έχει στραμμένη όλη την προσοχή της στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Αμ δε. Η πανδημία αποτελεί χρυσή ευκαιρία, αφού σχεδόν έχει απαγορευθεί κάθε διαμαρτυρία, για να περάσουν ρυθμίσεις χαριστικές για τους καναλάρχες και ενταφιαστικές για κατοχυρωμένα επί δεκαετίες δικαιώματα των εργαζομένων τους. Ό,τι άφησαν όρθια τα Μνημόνια έρχονται να τα ξεθεμελιώσουν οριστικά νόμοι της πανδημίας, ένας εκ των οποίων είναι ο σημερινός του κ. Πέτσα, για τον οποίο γίνεται η απεργία στα τηλεοπτικά κανάλια.

 

Παρακολουθώντας το μιντιακό τοπίο ειδικά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και συνδυάζοντας όσα συμβαίνουν με τα δωράκια και τα δώρα, μου ήρθε στο νου αυτό που είχε πει πριν από πολλές δεκαετίες ο Γερμανός πολιτικός Μπίσμαρκ: «Τα σκυλιά ακολουθούν αυτόν που τα ταίζει»…  

Η «φιλική συμβουλή» και τι απαντάει ο Γ. Παπαχρήστος στο εξώδικο Τσίπρα

 

Εξώδικα στον εκδότη των Παραπολιτικών Γιάννη Κουρτάκη, τον δημοσιογράφο και σύμβουλο έκδοσης της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, Γιώργο Παπαχρήστο και την εταιρία Άλτερ Έγκο (Mega, ΝΕΑ, ΒΗΜΑ) του Βαγγέλη Μαρινάκη, έστειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας (δείτε ΕΔΩ). Στα εξώδικα ζητάει την επανόρθωση των αναφορών που έγιναν για το σπίτι.. στα Λεγραινά και την ενοικίαση εξοχικής κατοικίας από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Γιάννης Κουρτάκης έδωσε χθες μια πρώτη απάντηση αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Αν ο κ. Τσίπρας δεν αντέχει τον δημόσιο έλεγχο, λάθος δουλειά διάλεξε να κάνει. Και αν νομίζει ότι τρομάζουμε με εξώδικα, να τον ενημερώσουμε ότι δεν μας τρόμαξαν οι διώξεις, οι συλλήψεις και οι εντολές που έδιναν επί ημερών του οι Υπουργοί του στην Αστυνομία για την καταδίωξή μας. Αυτά, σε άλλους. Όχι σε εμάς.» (δείτε αναλυτικά ΕΔΩ).

Από την πλευρά του ο σύμβουλος έκδοσης της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ Γιώργος Παπαχρήστος, απάντησε στο εξώδικο Τσίπρα μέσα από τη στήλη του «Στίγμα». Γράφει μεταξύ άλλων ο  Γ. Παπαχρήστος υπό τον τίτλο «Ο υπερτυχερός»:

«(...) Εχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας μού απέστειλε εξώδικο – λογικά πρέπει να είναι το πρώτο του από την ημέρα που μπήκε στην πολιτική…

Τον καταλαβαίνω. Αισθάνεται τεράστια πίεση τόσο εσωκομματικά όσο και από την υπόλοιπη κοινωνία, ώστε καταφεύγει σε απειλές και εκβιασμούς. Για παράδειγμα με απειλεί ότι αν δεν ανακαλέσω όσα είπα (στο Mega) και έγραψα χθες εδώ, θα υποβάλει αγωγή και θα απαιτήσει ένα εκατομμύριο ευρώ (όσα συζητούν οι περίοικοι και γείτονές του που παρακολούθησαν το έργο ότι κόστισε η ανακαίνιση), το οποίο εκατομμύριο, αφού το κερδίσει, θα το διαθέσει, δηλώνει, στον ΕΔΟΕΑΠ, το επικουρικό ταμείο των δημοσιογράφων.(...)

Τι θεωρεί ο κ. Τσίπρας συκοφαντικά εξ όσων έγραψα και είπα; Σε γενικές γραμμές τα ακόλουθα:

-τα σχόλια των γειτόνων του περί του ενός εκατομμυρίου που κόστισε η ανακαίνιση

-ότι έχει διαχρονικά καλές σχέσεις με τη διαπλοκή.

Εγώ πολιτικός μηχανικός δεν είμαι, εκείνος (έχει δίπλωμα ότι) είναι. Αλλά αν μπορεί με 20.000 ευρώ να ανασκευάσει μια οικοδομή η οποία διαθέτει με 8 δωμάτια, δύο μπάνια, δύο WC, σαλόνια, εξωτερικούς χώρους, βοηθητικούς χώρους, τότε έχω την αίσθηση ότι κακώς ανακατεύεται με την πολιτική. Ως επαγγελματίας πολιτικός μηχανικός θα είχε σαρώσει…

 Για τις σχέσεις με τη διαπλοκή θα μιλήσουμε μια άλλη φορά, στα προσεχώς που λένε… – τώρα πιέζει ο χρόνος και η εφημερίδα πρέπει να κλείσει.

Θα του αναφέρω πάντως ότι το χωριό είναι μικρό, έχει λίγα σπίτια και μεταξύ μας γνωριζόμαστε. Τόσο που να προξενεί χαμόγελα συγκατάβασης η όψιμη προσπάθειά του να απαρνηθεί φίλους και γνωστούς. Του προτείνω λοιπόν να την αφήσουμε επί του παρόντος εδώ αυτή την κουβέντα, δεν θα (τον) ωφελήσει. Και να την ξαναπιάσουμε όποτε το θελήσει…

Και μια “φιλική” συμβουλή: επισημαίνω απλώς ότι ο πρώην εταίρος του στην κυβέρνηση Καμμένος, ο οποίος με συκοφαντούσε ως πληρωμένο πιστόλι, υποχρεούται να μου καταβάλει με πρόσφατη απόφαση δικαστηρίου 10.000 και πλέον ευρώ. Γι’ αυτό τα περί “εντεταλμένων πιστολιών”, τα οποία αναφέρει στην ανάρτησή του στο Facebook, καλό είναι να τα πάρει πίσω…» 

πηγή

Είλωτες της δημοσιογραφίας με αλυσίδες Πέτσα

 

γράφει η Κατέ Καζάντη  

 

Το κογκνιταριάτο (από το cognitif - γνωσιακό), νεολογισμός των Νέγκρι-Μπουτάνγκ, περιλαμβάνει όλους εκείνους που διαθέτουν ως μόνο μέσο παραγωγής, όχι πια τα χέρια τους, αλλά το μυαλό, τη διάνοια και την κατάρτισή τους. Είναι, ας πούμε, χαρτογιακάδες μιας άλλης, πιο μοντέρνας κοπής, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που εργάζονται σε κυριλέ γραφεία, διατρίβουν σε κομψά καφενεία και, συνήθως, θεωρούν εαυτούς/ες μια παλάμη υψηλότερους/ες από τους λοιπούς εργάτες. Η δουλειά από την οποία βιοπορίζονται, τουτέστιν το ψωμάκι τους, ενίοτε ονομάζεται λειτούργημα -και όχι για καλό σκοπό. Όταν ακούς λειτούργημα, είναι διότι κάποιοι, κάπου, επιθυμούν να περικόψουν εργατικά δικαιώματα δίχως αντιδράσεις, ηθικοποιώντας τον μόχθο για το μεροκάματο και επιστρατεύοντας τον κοινωνικό αυτοματισμό. Αν οι κογκνιτάριοι αποφασίσουν να διεκδικήσουν, αλλά και σε κάθε άλλη περίπτωση, όποτε τη συμφέρει, η εκμεταλλεύτρια τάξη θα τους φερθεί όπως ακριβώς και στους λοιπούς προλετάριους: θα τους πετάξει ευκολότατα, ωσάν την τρίχα απ’ το συστημικό ζυμάρι, καταστρέφοντας ζωές, κλείνοντας σπίτια.

 

Περίοπτη θέση στις επαγγελματικές ομάδες του κογκνιταριάτου, κατέχουν, φυσικά, οι δημοσιογράφοι–δημοσιολογούντες. Η θέση τους, κοντά στην πολιτική και στη οικονομική ελίτ, λειτουργεί παραμορφωτικά, προσδίδοντάς τους μια μοναχά επινοημένη και φανταστική εξουσία. Και καθώς στον υπαρκτό καπιταλισμό οι εργασιακές σχέσεις μεταρρυθμίζονται διαρκώς επί τα χείρω, η κατάσταση για τους εργάτες στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν είναι διαφορετική. Η δε εξαγορά, και στην Ελλάδα, των ΜΜΕ από το κατεξοχήν κεφάλαιο με όλα τα συμπαρομαρτούντα -απευθείας ανάθεση της “αλήθειας” στα μεγάλα συμφέροντα κ.ο.κ.- προσδίδει, επιπλέον, έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στον επαγγελματία–κογκνιτάριο: αφού, τρόπον τινά, υπενοικιάζει το ίδιο το μυαλό του στο αφεντικό, αφού λέγει και γράφει μόνον εκείνο που το αφεντικό επιθυμεί, η αλλοτρίωση που υφίσταται αποκτά νέα διάσταση. Ο διαρκής συμφυρμός με τα ιδεολογήματα του συρμού, τον αναβαπτίζει έτσι ώστε, ανεξαρτήτως των οικονομικών απολαβών, από εργάτης να γίνεται γενίτσαρος. Τοποθετεί εαυτόν υπεράνω των λοιπών επαγγελματιών και, ψοχονοητικά, αυτοεξαιρείται από τα κοινωνικά προβλήματα.

 

Το μείζον, δεν είναι φυσικά τα χρυσά συμβόλαια. Καμιά 50αρια άτομα, μονίμως στο πλευρό της εργοδοσίας, εργοδότες κάποτε κάποτε και οι ίδιοι, δεν θα αποτελούσαν ανάχωμα σε ενδεχόμενους κοινωνικούς αγώνες αν κάτω από αυτούς στην εργασιακή πυραμίδα δεν βρίσκονταν μερικές εκατοντάδες αναλώσιμων, ενίοτε υποαμειβόμενων, οι οποίοι, σε κατάσταση συνειδησιακής σύγχυσης, απέχουν από κάθε χειραφετιτική διαδικασία. Είναι εκείνοι οι “άριστοι υπάλληλοι”, των 800 ή των 1.500 ευρώ, που ταυτίζουν τη μοίρα τους με τη μοίρα του εργοδότη, που ενστερνίζονται τα φληναφήματα του νεοφιλελευθερισμού και του καλβινισμού περί εργατικότητας και αυταξίας, εύκολα θύματα σε κάθε μηχανισμό απεργοσπασίας.

 

Η παρούσα κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο Πέτσα για τα ΜΜΕ, καταργεί την προηγούμενη νομοθετική πρόβλεψη σε κάθε κανάλι οι 400 εργαζόμενοι να είναι μισθωτοί, δίνοντας τη δυνατότητα το 30% από αυτούς να είναι εργαζόμενοι άλλων εταιρειών. Και ταυτόχρονα, στα δημόσια ΜΜΕ, απελευθερώνει τις αμοιβές για τα μεγαλοστελέχη στην ΕΡΤ και στο ΑΠΕ.

 

Το ζητούμενο σε τούτα δεν είναι μοναχά μία από τα πάνω αντίδραση των συνδικάτων. Είναι κυρίως η αφύπνιση όλως εκείνων των εργατών της φαντασιακής πραγματικότητας, που αντιλαμβάνονται τις αλυσίδες τους ωσάν μεταξωτές κορδέλες, στρεφόμενοι εναντίον του εαυτού τους και, εκ της θέσεώς τους, εναντίον της κοινωνίας.

 

Το πρόβλημα με το ν/σ Πέτσα δεν είναι, φυσικά, μια “κατάσταση εξαίρεσης” (Αγκάμπεν). Ακόμα κι αν δεν ισχύσει ως έχει, θα το βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας, μέχρι οι είλωτες της δημοσιογραφίας ν’ αποφασίσουν να διαχωρίσουν τη θέση τους από τη θέση των εκδοτών–αφεντικών. Που, όμως, είναι μια πολυσύνθετη και μάλλον μακρόχρονη διαδικασία, υπόθεση όλων των προλετάριων.

 

Δημ.Κούβελας: Υπάρχει φάρμακο για ασθενείς COVID – Να εισαχθεί άμεσα στη χώρα!

 

Ο καθηγητής-διευθυντής του Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας στο ΑΠΘ δηλώνει ότι δεν υπάρχει επιστημονική διχογνωμία για την θεραπευτική ικανότητα του φαρμάκου που εγκρίθηκε στις ΗΠΑ στις 9/11 και εισηγείται την άμεση προμήθεια των ελληνικών νοσοκομείων

 

Ηδη από τις 9 Νοέμβρη έχουν αδειοδοτηθεί στις ΗΠΑ δύο φάρμακα που αντιμετωπίζουν την νόσο και θεραπεύουν τους ασθενείς COVID που εμφανίζουν ήπια ή μέτρια συμπτώματα! Τα παραπάνω υπογράμμισε σε συνέντευξή του ο Δημήτρης Κούβελας, καθηγητής – διευθυντής του Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας στο ΑΠΘ, μιλώντας στον Real fm και στον δημοσιογράφο Νίκο Μπογιόπουλο.

 

Για το ένα από τα δυο φάρμακα, ανέφερε ο καθηγητής, υπάρχει αυτή τη στιγμή διαθέσιμη ποσότητα 1 εκατομμυρίου σκευασμάτων και η Ελλάδα, όπως τόνισε, θα μπορούσε άμεσα να προμηθευτεί 3.000 σκευάσματα. Ποσότητα επαρκής για την θεραπεία των ανθρώπων που αυτή τη στιγμή νοσηλεύονται εκτός ΜΕΘ στα νοσοκομεία της χώρας, γεγονός που εκτός των άλλων θα μείωνε την πίεση που δέχεται το ΕΣΥ, αφού η θεραπεία των ασθενών με ήπια-μέτρια συμπτώματα δεν θα μεγάλωνε τις ανάγκες σε μονάδες εντατικής, οι οποίες έχουν καταληφθεί.

 

Σε επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου αν υπάρχει διχογνωμία στην επιστημονική κοινότητα για την θεραπευτική ικανότητα του φαρμάκου, η απάντηση ήταν κατηγορηματικά “όχι” ενώ στο ερώτημα αν ο ίδιος εισηγείται την προμήθεια από την χώρα μας του φαρμάκου, η απάντηση ήταν επίσης κατηγορηματικά “ναι”, δηλώνοντας ταυτόχρονα όσον αφορά τα εύλογα ερωτήματα που τίθενται ότι αγνοεί και ο ίδιος απορεί γιατί οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο έχουν επιλέξει την προώθηση του εμβολίου αντί της αξιοποίησης του φαρμάκου.

 

Σημειώνεται ότι ο Δ. Κούβελας διευκρίνισε ότι το φάρμακο συνιστά θεραπευτική αγωγή η οποία αφορά νοσούντες με ήπια και μέτρια συμπτώματα και τόνισε ότι δεν ενδείκνυται για τις περιπτώσεις διασωληνωμένων ασθενών. Επαναλαμβάνουμε ότι στις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου, ο καθηγητής Φαρμακολογίας, απάντησε η χώρα θα έπρεπε να το έχει ήδη προμηθευτεί.

Ακούστε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη όπου ο Δ. Κούβελας παρουσιάζει τα στοιχεία που έχουν ανακοινωθεί στην επιστημονική κοινότητα και τον διεθνή Τύπο πατώντας ΕΔΩ

 

 

Σκίζουν οι επικοινωνιολόγοι του Μητσοτάκη, του Τσίπρα άστα να πάνε…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Τις τελευταίες μέρες δυο "γαργαλιστικά" γεγονότα απασχόλησαν την πολιτική επικαιρότητα. Η φωτογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Πάρνηθα και το σπίτι που νοικιάζει ο Αλέξης Τσίπρας στο Σούνιο. Ο τρόπος που τα αντιμετώπισαν κάτι δείχνει.

 

Η φωτογραφία από την ποδηλατάδα του πρωθυπουργού, μολονότι την εξαφάνισαν τα περισσότερα mainstream μέσα ενημέρωσης, προκάλεσε αίσθηση. Και δικαίως. Διότι παραβίαζε τα απαγορευτικά μέτρα που η κυβέρνησή του έχει θεσπίσει για την πανδημία. Ειδικά η εικόνα δίπλα σε άλλους χωρίς μάσκα και αποστάσεις θύμισε το "δάσκαλε που δίδασκες…".

 

Ήταν ολοφάνερο ότι ο πρωθυπουργός έκανε λάθος και η προσπάθεια που κατέβαλε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να το δικαιολογήσει το έκανε χειρότερο. Φαίνεται ότι στο Μέγαρο Μαξίμου το κατάλαβαν. Και, έστω με καθυστέρηση τριών ημερών, ο κ. Μητσοτάκης το παραδέχτηκε δημόσια, αδειάζοντας μεγαλοπρεπώς τον κ. Πέτσα. Η αυτοκριτική του κ. Μητσοτάκη είναι θετική εξέλιξη. Ταυτόχρονα, δείχνει την κατάπτωση στην οποία έχουν περιέλθει όσα φιλικά του μέσα ενημέρωσης απέκρυψαν το γεγονός, νομίζοντας ότι του κάνουν καλό. Την εποχή της άνθισης των κοινωνικών δικτύων τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί.

Συμπέρασμα πρώτο: ο κ. Μητσοτάκης έχει καλούς επικοινωνιολόγους. Τον συμβούλεψαν να πει "έκανα λάθος" και τους άκουσε, εκθέτοντας όσους μέχρι χτες υπερασπίζονταν αυτό το λάθος.

 

 

Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ τα έκανε ελαφρώς μαντάρα με το που είδαν το φως της δημοσιότητας τα περί "μετακόμισής" του από την Κυψέλη σε "βίλα στα Λεγραινά"(ούτε πού βρίσκεται δεν γνωρίζουν τα σαΐνια που το έγραψαν). Χρειάστηκε πρώτα να απαντήσουν "πηγές" του ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν χιουμοριστικά, καλώντας για "καφεδάκι" και "κουραμπιέδες' στην κατοικία της Κυψέλης. Όμως, αυτά τα θέματα δεν απαντώνται με αστειάκια. Έτσι, χρειάστηκε και δεύτερη ανακοίνωση, αυτή τη φορά επίσημα από το Γραφείο Τύπου. Ούτε αυτή ήταν σαφής. Έτσι, τα στελέχη του κόμματος, που κλήθηκαν σε τηλεοπτικές εκπομπές να μιλήσουν για το θέμα(προσωπικά είδα τον κ. Μπαλάφα και την κυρία Αυγέρη), έλεγαν άλλα αντ’ άλλων, αφού δεν ήξεραν ότι ο κ. Τσίπρας φέτος άλλαξε παραθεριστική κατοικία, πάντα στην ίδια περιοχή. Και δεν το ήξεραν διότι, φαίνεται, δεν διαβάζουν ούτε την «Αυγή», η οποία είχε εκτενές δημοσίευμα που ξεκαθάριζε απολύτως πώς έχει το θέμα.

 

Μπορεί, πράγματι, η κυβερνητική προπαγάνδα να πιάστηκε από τη "βίλα Τσίπρα" για να σκεπάσει την "ποδηλατάδα Μητσοτάκη", αλλά και οι απαντήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτό που λέμε "άστα να πάνε". Εκτός του ότι ήταν ανενημέρωτα, αντιμετώπιζαν το θέμα με ενοχικό τρόπο, λες και δεν μπορεί ο πρώην πρωθυπουργός να παραθερίζει στο Σούνιο, όπως κάνουν χιλιάδες άλλοι και μάλιστα κοινοί θνητοί. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να απαντήσουν όπως απάντησε ο παλιός Γάλλος ηθοποιός(αριστερός δε) Ιβ Μοντάν, όταν τον ρώτησαν γιατί κυκλοφορούσε με πολυτελές αυτοκίνητο: "Καλύτερα πλούσιος και αριστερός παρά φτωχός και δεξιός". Έστω κι αν ο Τσίπρας δεν είναι πλούσιος.

 

Συμπέρασμα δεύτερο: στην επικοινωνία οι του ΣΥΡΙΖΑ είναι για τα μπάζα. Πνίγηκαν σε μια κουταλιά νερό, επειδή ο πρόεδρός τους νοικιάζει ένα εξοχικό σπίτι, όπως χιλιάδες Έλληνες.

 

Ο Οργουελ είχε πει πριν από πολλές δεκαετίες: "Όλη η προπαγάνδα είναι ψέματα, ακόμα κι όταν λέει την αλήθεια". Φαντασθείτε τι γίνεται σήμερα…

Το Διαδίκτυο σαν ψυχαναλυτήριο και εκθετήριο

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Στην προ Τουίτερ και προ Φέισμπουκ εποχή, που την απωθούμε βιαστικά στο περιθώριο της μνήμης, λες και ήταν πρωτόγονη, θα ’λεγες τη σαχλαμαρίτσα σου στους δικούς σου κι αυτοί θα επιβράβευαν το χιούμορ σου γελώντας ή θα σε έβαζαν στη θέση σου μ’ ένα άγριο βλέμμα. Την επομένη όλοι σας δεν θα θυμόσασταν τίποτε, ιδίως αν το κουβεντολόι σας είχε λυθεί από κάποιο αλκοολούχο. Τώρα…

 

Τώρα, πριν θέσεις το «εύρημά» σου στη δοκιμασία των φίλων σου, σπεύδεις να το διαλαλήσεις με την ντουντούκα του Τουίτερ ή του Φέισμπουκ, για να το μάθουν όλοι. Περνάς έτσι στην αθανασία. Αλλά μιαν αθανασία απολύτως ανεπιθύμητη, αν η κοτσάνα σου ξεπερνάει κάποια όρια ανοχής και προκαλεί τη χλεύη των ψηφιακών εταίρων σου. Και να το μετανιώσεις, τα ιντερνετικά ίχνη θα σε ακολουθούν εσαεί και η ελαφρότητά σου θα σε βαραίνει αφόρητα. Τρέχεις να τα σβήσεις, ρωτάς και τους πιο ειδήμονες αν κατέχουν τίποτε κόλπα, μάταια.

 

Η μόνη δεδομένη και ανέκκλητη αθανασία είναι η διαδικτυακή. Οι άλλες, οι παραδοσιακές, όσες παρήγαγε ο ανθρώπινος νους για να παρηγορηθεί μπροστά στον τρόμο του κενού και την αίσθηση της ματαιότητας, όσες δηλαδή αποτελούν παραμυθητική επαγγελία θρησκειών ή εξαγγελία φιλοσοφικών συστημάτων, παραμένουν στον χώρο των αμφισβητήσιμων προσδοκιών. Μόνο η πίστη τις στηρίζει. Αλλά κι αυτή κλονίζεται.

 

Δεκάδες διαλόγους θα ’χε να γράψει για την «αθάνατη ψυχογραφή» του Διαδικτύου ο Πλάτων, αυτός που και για την αθανασία της ψυχής βασανίστηκε σκεπτόμενος αλλά και για τα καλά και τα κακά της γραφής αναρωτήθηκε φωναχτά, και για την επίδρασή της στη μνήμη. Και δεν είναι απίθανο, αν βέβαια το φάντασμά του κυκλοφορούσε τώρα ανάμεσά μας, να τον απασχολούσε και η τάση των κατοίκων του διαδικτυακού σύμπαντος να το εννοούν και να το βιώνουν σαν ένα τεράστιο ανάκλιντρο. Καθόμαστε όλοι δίπλα δίπλα και κουβεντιάζουμε με όλους, σαν να μετέχουμε ισότιμα σε κάποιο μεγασυμπόσιο. Σιγοπίνουμε λοιπόν νοερά, χωρίς να πολυδίνουμε σημασία στο γεγονός ότι η μόνιμη διαδικτύωση, το διαρκές ον-λάιν (που μας μετατρέπει κι εμάς σταδιακά σε ψηφιακά φαντάσματα, μέλη μιας ηλεκτρονικής κοινωνίας που δεν μας απαιτεί ενσώματους), είναι κάτι σαν γλυκό πιόμα με απολύτως σίγουρη τη μέθη. Καταλήγουμε έτσι, αναπόφευκτα, να μας κυβερνούν δύο ψευδαισθήσεις. 

 

Πρώτη αυταπάτη, ότι παρά την άρρηκτη διασύνδεσή μας με άπειρους άλλους δικτυωμένους, αγαθούς και πονηρούς, διατηρούμε προστατευμένη την ιδιωτικότητά μας. Και δεύτερη, ότι μπορούμε να ανακοινώνουμε ακίνδυνα σε ένα δυνάμει απέραντο κοινό κάθε μας λέξη, πριν τη σκεφτούμε και δεύτερη και τρίτη φορά· να μοιραζόμαστε κάθε μας συγκίνηση όσο καίει ακόμα· να καδράρουμε απολύτως προσωπικές φωτογραφίες, που θα ’πρεπε να μένουν απόρρητες, σε μυριάδες μικρές οθόνες ξένων, αλλά και δικών που από κάποια στιγμή κι έπειτα μπορεί, για τους ποικίλους λόγους που γεννάει ανελλιπώς ο πραγματικός βίος, όχι απλώς να αποξενωθούν αλλά και να μας φερθούν εχθρικά.

 

Πιστεύουμε, με αυτοκαταστροφική αφέλεια, ότι το Φέισμπουκ ή το Ινσταγκραμ είναι ένα απολύτως ασφαλές ψυχαναλυτήριο, ένα πανταχόθεν κλειστό εξομολογητήριο. Πρόκειται όμως για ένα πανταχόθεν ανοιχτό, ορατό και προσβάσιμο εκθετήριο. Εκθέτουμε ακόμα και τον πιο μύχιο εαυτό μας. Και εκτιθέμεθα. Αποκαλυπτόμαστε πολλές φορές, αθέλητά μας, έτσι όπως όντως είμαστε κατά βάθος, σ’ εκείνο το βάθος που επιμελώς αποκρύπτουμε, ρίχνοντας πάνω του τα προσωπεία μας, τις στολές της υποκρισίας, τις συμβουλές των φροντιστών της δημόσιας εικόνας μας. Την επομένη, τη μεθεπομένη μιας εξωφρενικά προκλητικής ανάρτησης ή ενός ιλιγγιωδώς απερίσκεπτου τιτιβίσματος, μας ξυπνάει η αιφνίδια σκέψη ότι τελικά δεν μοιραζόμασταν τη χαζομάρα μας με την παρέα μας, που μας ξέρει, άρα ξέρει και να μας συγχωρεί, αλλά με τον κόσμο όλον.

 

Τα παραδείγματα; Απειρα – απέραντη είναι άλλωστε και η ανοησία, το είπε ο βαθύς μελετητής του απείρου Αλμπερτ Αϊνστάιν. Ας μείνουμε σε κλίμα πανδημικό. Μες στην πολλή σκοτούρα του από το δράμα της Καβάλας, με τα εκατοντάδες κρούσματα και τις υπερπλήρεις ΜΕΘ, ο διοικητής τού εκεί νοσοκομείου Κωνσταντίνος Κλειτσιώτης, πρώην βουλευτής της Ν.Δ., αφέθηκε στο «βασικό ένστικτό» του και πρόσφερε στους ακολούθους του μια νότα αισιοδοξίας, σαν αντίδοτο στην όλη κατήφεια. «Θετική οπτική» δεν συνιστούν οι ψυχολόγοι; Ε, δανείστηκε από αθηναϊκή ιστοσελίδα τον παραμυθητικό τίτλο «Απόλυτα σέξι στα 62», τη φωτογραφία της Σάρας Στόουν και τη λιτή περιγραφή («Φορά ένα μαύρο κορμάκι, τα πόδια της κόβουν την ανάσα»), τα αναδημοσίευσε στον φεϊσμπουκικό τοίχο του κι έβγαλε ψυχοπνευματικώς άκοπα το μεροκάματο της γελοιότητας. Στην παρέα του θα ’λεγε «Ρε παίδες, τι κορμάρα κι αυτή η Σάρα», ο αυστηρός φίλος του θα του αντιγύριζε «Τι μας λες, ρε Ντινάρα», και η φεμινιστική συζήτηση θα τελείωνε εκεί, αν βέβαια υπήρχαν και γυναίκες στη συντροφιά. Αν δεν υπήρχαν, η κουβέντα θα εκτρεπόταν στα γνωστά αντρολογήματα, κράμα καυχήσεως και παράπονου.

 

Ετερος Καππαδόκης, ο αντιδήμαρχος Ανάπτυξης, Επιχειρηματικότητας και Επενδύσεων του Δήμου Αθηναίων Νικόλαος Μαρκόπουλος, ανάρτησε κατιτίς το νοσταλγικό, συμμεριζόμενος το ψυχοπλάκωμα των συνδημοτών του λόγω του κορωνοϊού: «Νοσταλγώ το ωραίο μου σπίτι στο Baden Baden που λόγω πανδημίας δεν μπορώ να πάω. Μα πιο πολύ νοσταλγώ την αγαπημένη μου Aston Martin. Ελπίζω τα Χριστούγεννα να καταφέρω να βρεθώ εκεί και φυσικά να ταξιδέψω λίγες ώρες με το αγαπημένο μου αυτοκίνητο στην απερίγραπτη γαλήνη του Black Forest!!!»

 

Τρία θαυμαστικά ο απερίγραπτος. Ενα για το Ανάπτυξης, ένα για το Επιχειρηματικότητας και ένα για το Επενδύσεων. Ή, κι αυτό παίζει, ένα για καθεμία από τις αξιοθαύμαστες επιλογές του κ. Κώστα Μπακογιάννη για τον ρόλο του αντιδημάρχου: Κατερίνα Γκαγκάκη (αντιδήμαρχος Εξωστρέφειας και Κοινωνίας των Πολιτών), Αλεξία Εβερτ (αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης) και τώρα Μαρκόπουλος. Πουλέν του κ. Αδώνιδος Γεωργιάδη, που τον πρόβαλε φανατικά σε καθεμία από τις, λιγοστές ευτυχώς, τηλεοπτικές εμφανίσεις του.

 

Αστον Μάρτιν… Ή μήπως «Ασ’ τον, Κώστα. Ασ’ τον τον άνθρωπο στη λύπη του, να λέει τραγούδια του μισεμού α λα Διονυσίου, “Στο σταθμό του Μπάντεν-Μπάντεν / με πέταξε, άιντεν, / η μαύρη μοίρα μου, / μάνα, κακομοίρα μου”». Κάτι τέτοια θα πουν στον δήμαρχο οι ψηφοφόροι του αντιδημάρχου, κατανοώντας το δράμα ενός ανθρώπου που για το καλό της Αθήνας ξεριζώθηκε και από το ωραίο του σπίτι και από το τζεϊμσμποντικό αυτοκίνητό του. Αλλωστε δήλωσε μετανιωμένος για τη συβαριτικού πνεύματος ανάρτησή του εν καιρώ οδύνης. Νόμιζε (είπε) ότι την έκανε στον ιδιωτικό του λογαριασμό, όχι στον αντιδημαρχικό. Μπέρδεψε την παρέα του με τον δήμο. Το παθαίνουν αυτό οι ιδιώτες που δεν ένιωσαν ποτέ πολίτες με προβλήματα, άρα και προβληματισμό. Οποιο αξίωμα κι αν καταλάβουν. Συνεχίζουν να πορεύονται αμέριμνοι, παρ’ όλη τη μάσκα της έγνοιας.

*η φωτογραφία είναι η «Northeaster», ελαιογραφία του Αμερικανού ζωγράφου Ουίνσλοου Χόμερ (1836-1910). Ο τίτλος προέρχεται από την ονομασία που δίνουν οι κάτοικοι του παραθαλάσσιου Μέιν σε μια ιδιαιτέρως σφοδρή καταιγίδα. Το έργο ανήκει στις συλλογές του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης.  

 

Επικοινωνιακό σόου η επίταξη ιδιωτικών κλινικών: Δεν μεταφέρθηκε ούτε ένας ασθενής covid εδώ και βδομάδες

 

Ούτε ένας ασθενής Covid δεν έχει μεταφερθεί στις -εδώ και δύο εβδομάδες- επιταγμένες ιδιωτικές κλινικές της Θεσσαλονίκης, παρά το γεγονός ότι τα νοσοκομεία της πόλης αλλά και της Βορείου Ελλάδας ευρύτερα δέχονται αφόρητη πίεση λόγω της επέλασης της πανδημίας.

 

«Εγώ πιστεύω ότι όλο αυτό που έγινε είχε επικοινωνιακό χαρακτήρα» δηλώνει χαρακτηριστικά στο documentonews.gr o ιδιοκτήτης Γρηγόρης Σαραφιανός. Όπως εξηγεί ο ίδιος δεν χρησιμοποίησαν ούτε την δική του κλινική ούτε την άλλη κλινική που επίταξαν στην Θεσσαλονίκη.

 

«Θα κινηθώ νομικά γιατί επί δύο εβδομάδες είμαι χωρίς αποζημίωση έπαθα οικονομική ζημία», υποστηρίζει.

 

Ο κ. Σαραφιανός μιλά επίσης για την δυσφήμηση της κλινικής και προσθέτει ότι παρόλο που δεν νοσήλευσε ούτε έναν ασθενή εκείνος έχει προχωρήσει και σε επιπλέον απολύμανση της περασμένη Παρασκευή που τελείωσε η επίταξη .

 

Όπως αναφέρει επίσημα δεν έμαθε ποτέ γιατί τελικά δεν νοσήλευσε κανένα ασθενή με covid.

 

Ο ιδιοκτήτης της κλινικής αναφέρθηκε και στις καταγγελίες ότι η κλινική του τελικά δεν ήταν κατάλληλη για να νοσηλευτούν τέτοιους είδους περιστατικά, λέγοντας: «Θέλει ορισμένες προδιαγραφές όπως για παράδειγμα την παροχή οξυγόνου σε 24ωρη βάση στο φουλ. Εγκατάσταση εγώ έχω και για τα 120 κρεβάτια αλλά στο φουλ να δουλέψουν όλες τις ώρες της ημέρα ποτέ δεν χρειάστηκε να γίνει, έχει γίνει στο παρελθόν για 20-30 ασθενείς ταυτόχρονα».

 

Το παράδοξο είναι, ότι όπως εξηγεί ο ίδιος, η τεχνική υπηρεσία της ΥΠΕ πήγε στην κλινική για να ελέγξει αν πληρούνται οι προδιαγραφές για τη νοσηλεία ασθενών με covid-19 «Αυτά έπρεπε να γίνουν πριν την έκδοση της απόφαση και όχι μεταγενέστερα», επισημαίνει.   

πηγή