Το χάλι του Μιχάλη

 

γράφει ο Μάριος Διονέλλης

 

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έθεσε το νέο όριο της ανηθικότητας αυτής της κυβέρνησης. Έβαλε νέα βάση στον πολιτικό αμοραλισμό με τη σκύλευση των νεκρών στο όνομα της συγκάλυψης των πολιτικών (του) ευθυνών. Πήγε πολύ μακρύτερα ακόμα και από άλλες, εξίσου κατάπτυστες, περιπτώσεις, όπως της Μυρσίνης Βουνάτσου από τον ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου. Αυτή τη φορά οι νεκροί δεν συγκρίθηκαν, έστω και ανήθικα, με άλλους νεκρούς. Αυτή τη φορά οι νεκροί πετάχτηκαν στην πολιτική αρένα ως άλλοθι, για την εξυπηρέτηση των εργολάβων με το κλείσιμο της εθνικής οδού.

 

«Σας κατηγορούν ότι σώσατε τον εργολάβο από υψηλό πρόστιμο», ήταν η ερώτηση στην επίμαχη συνέντευξη. Και η απάντηση ήταν: «Αυτοί έκαψαν εκατό ανθρώπους στο Μάτι». Θέτει εν γνώσει του ο υπουργός τη νέα στάθμη στον πάτο του βαρελιού της πολιτικής αντιπαράθεσης. Αύριο οι νεκροί θα χρησιμοποιηθούν ως απάντηση για τη ραγδαία αύξηση του ελλείμματος, για μια απευθείας ανάθεση της Κεραμέως, για την επόμενη ανεμελιά τύπου Πάρνηθας και Ικαρίας και γενικώς για πάσα κυβερνητική νόσο. Οι νεκροί είναι πλέον στο τσεπάκι της κυβέρνησης ως σημαία ευκαιρίας. Με τη βοήθεια φυσικά των ΜΜΕ της λίστας Πέτσα, που αντί για την αυτονόητη καταδίκη είδαν «σκληρή απάντηση του υπουργού».

 

Είναι πολύ δελεαστική η παγίδα για αντίστοιχου ήθους απάντηση, ειδικά όταν οι νεκροί της τρέχουσας κυβερνητικής περιόδου έχουν ήδη ξεπεράσει τους 6.000. Χρυσοχοΐδης και Μητσοτάκης αποζητούν αυτού του είδους την αντιπαράθεση και σπρώχνουν προς τα εκεί. Αν ένα ηθικό πλεονέκτημα έχει απομείνει στην Αριστερά οφείλει τουλάχιστον να διασώσει το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου. Και αργά ή γρήγορα οι νεκροί θα εκδικηθούν.

 

    

Κυβέρνηση – ΔΕΗ: 10% έκπτωση – 100% άθλιοι

 

Για τέταρτη ημέρα χιλιάδες νοικοκυριά παραμένουν χωρίς ρεύμα στην Αττική! Για τέταρτη μέρα άνθρωποι λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πρωτεύουσας έμειναν χωρίς θέρμανση, τρόφιμα αδυνατώντας να καλύψουν βασικές ανάγκες.

 

Ο Μητσοτάκης στη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου σε μια κίνηση «άριστης»… φιλανθρωπίας (λες και δεν κυβερνάει ο ίδιος) κάλεσε τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο ΔΕΗ “ως μία κίνηση καλής θέλησης” να εξετάσει μία μείωση στο λογαριασμό του ρεύματος για το μήνα Φεβρουάριο για τα νοικοκυριά εκείνα τα οποία έμειναν χωρίς ρεύμα τις τελευταίες μέρες…

 

Η διοίκηση της ΔΕΗ …εισάκουσε την εισήγηση του πρωθυπουργού και προχώρησε στη …γαλαντόμο έκπτωση σε ποσοστό περίπου 10% επί των λογαριασμών για όσα νοικοκυριά βυθίστηκαν στο σκοτάδι!!!

 

Τόσο μεγάλη είναι η …κοινωνική προσφοράς τους! Ένα ολοστρόγγυλο εκπτωτικό περίπου 10%!!! Συγκεκριμένα θα αφαιρεθεί από τους λογαριασμούς η Χρέωση Δικτύου Διανομής.  «Tο ελάχιστο που μπορεί να γίνει για να αποζημιωθούν τα νοικοκυριά που ταλαιπωρήθηκαν» δήλωσε με στόμφο η Διευθύντρια Επικοινωνίας και Εταιρικών σχέσεων της ΔΕΗ, Σοφία Δήμτσα.

 

Η ΔΕΗ από τα χαράτσωμα των νοικοκυριών όλο το 2020 και εν μέσω πανδημίας εμφάνισε λειτουργικά κέρδη περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ! Σήμερα και αφού πρώτα άφησε 250.000 νοικοκυριά χωρίς ρεύμα αποφάσισε ως …αποζημίωση ένα εξευτειλιστικό 10% από τη «Χρήση Δικτύου Διανομής» το οποίο παρεμπιπτόντως μέσα στην κακοκαιρία κατέρρευσε…

 

Πρόκεται για καθρεφτάκια στους ιθαγενείς για να …ξεχάσουν ότι το κράτος των «αρίστων» τους άφησε στο σκοτάδι και στο κρύο για τέσσερις ολόκληρες μέρες!

 

Η έκπτωση του 10% αποτυπώνει το 100% της αθλιότητας τους…

Ακολουθεί ολόκληρη ανακοίνωση του ΔΕΔΔΗΕ για να αποτυπωθεί σε όλο το μεγαλείο του, ο εμπαιγμός:

 

Ο ΔΕΔΔΗΕ, αναγνωρίζοντας την ταλαιπωρία χιλιάδων νοικοκυριών που επλήγησαν από την πρωτοφανή κακοκαιρία και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας, αποφάσισε να αφαιρέσει από τους λογαριασμούς τη Χρέωση Δικτύου Διανομής, που αντιστοιχεί στον μήνα Φεβρουάριο.

 

Η Χρέωση Δικτύου Διανομής θα αφαιρεθεί από όλους τους λογαριασμούς πελατών που επλήγησαν, ανεξάρτητα από τον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας. 

Ο ΔΕΔΔΗΕ θα αφαιρέσει το ποσό που αναλογεί στη χρέωση αυτή από τους λογαριασμούς των συγκεκριμένων πελατών και θα το αποστείλει στους προμηθευτές.

 

Η παραπάνω μείωση θα ενταχθεί στους λογαριασμούς που θα λάβουν οι καταναλωτές στο επόμενο διάστημα, ανάλογα με τον κύκλο τιμολόγησης του κάθε προμηθευτή.

πηγή

 

Πώς να προλάβουμε το άγχος και την κατάθλιψη στα παιδιά εν μέσω κοινωνικής απομόνωσης και κλειστών σχολείων

 

Και μέσα στο 2021, τα παιδιά και οι έφηβοι συνεχίζουν να είναι απογοητευμένα και μπερδεμένα με το συνεχές άνοιγμα και κλείσιμο των σχολείων, αλλά και τους περιορισμούς στις δραστηριότητές τους. Η τηλεκπαίδευση συνεχίζει να «βαραίνει» τα παιδιά και ο κίνδυνος της κατάθλιψης, του άγχους και του αυτοτραυματισμού συνεχίζει να υφίσταται.

 

Παρά την ελπίδα που οι εμβολιασμοί φέρνουν στον κόσμο, για τα παιδιά και τους εφήβους η έντονη απογοήτευση του να μην μπορούν να επιστρέψουν στις δια ζώσης δραστηριότητές τους έχει πάρει σοβαρή τροπή. Παγιδευμένα στο σπίτι για μήνες, χωρίς την πιθανότητα οι δάσκαλοι και οι ίδιοι να εμβολιαστούν σύντομα ώστε να επιστρέψουν σε μια κανονική ροή, τα παιδιά μας, οι έφηβοι και οι φοιτητές έχουν αναμφίβολα να αντιμετωπίσουν τον δικό τους Γολγοθά.

 

Στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν επίσημα δεδομένα για τα ποσοστά ψυχοπαθολογίας αυτό τον καιρό σε σχέση με τα παιδιά, αλλά έρευνες στο εξωτερικό αναδεικνύουν ένα σοβαρό ζήτημα άγχους, κατάθλιψης, ακόμη και αυτοτραυματισμού. Και είναι αναμενόμενο αυτό, όταν δεν έχουν ελπίδα, στόχους, σχέδιο, κάτι να περιμένουν.

 

Οι νεότερες γενιές βρίσκονται σε διεθνή κρίση υγείας και εμείς ως ενήλικες χρειάζεται να προστρέξουμε, να φροντίσουμε τα παιδιά μας. Οι δάσκαλοι, τα σχολεία, οι παιδίατροι, η οικογένεια, οι φροντιστές, οι σχολικοί ψυχολόγοι και άλλοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας χρειάζεται να εξετάσουν προσεκτικά πώς και αν δίνουμε προτεραιότητα στην καθημερινότητα των παιδιών, στις προσδοκίες, στους στόχους και στην ισορροπία τους.

 

Η έμφαση στα διαδικτυακά μαθήματα, στους βαθμούς, στις εργασίες, στις εξετάσεις και στα επιτεύγματα πρέπει να μείνουν για λίγο στην πίσω θέση. Αντιθέτως, ίσως χρειάζεται να εστιάσουμε την ενέργειά μας στην άσκηση, στη διατροφή, στην κίνηση, τη δημιουργία, τον χρόνο με την οικογένεια, τις εξωτερικές δραστηριότητες, στην ενσυναίσθηση και στη διασκέδαση.

 

Ο Christopher Peterson, ένας εκ των κορυφαίων ιδρυτών της θετικής ψυχολογίας έδωσε έμφαση στη δύναμη της ελπίδας, του νοήματος, του σκοπού και της αισιοδοξίας, αλλά και στο πώς αυτοί οι παράγοντες πολεμούν τη μαθημένη αβοηθησία και κατάθλιψη. Αντί να εστιάζει στην παθολογία, η θετική ψυχολογία εστιάζει στα δυνατά μας σημεία. Επίσης, η χαρά, η ανθεκτικότητα και η δέσμευση συνιστούν βασικές έννοιες αυτής της φιλοσοφίας και βοηθούν το άτομο να μετακινηθεί από την επιβίωση στην εξέλιξη.

 

Με εργαλείο μας την θετική ψυχολογία, χρειάζεται ξεκάθαρα να παρέχουμε στη νέα γενιά ελπίδα, ουσιαστικούς στόχους και δημιουργική αφοσίωση. Είναι αυτά τα συστατικά που θα διατηρήσουν τα εσωτερικά κίνητρα των παιδιών, των εφήβων και των φοιτητών ώστε να μπορέσουν να ανακόψουν το άγχος, την κατάθλιψη, ακόμα και τις αυτοκτονικές σκέψεις.

 

Ίσως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε αντισυμβατικά και ως δάσκαλοι, γονείς και επαγγελματίες, να δημιουργήσουμε έναν χώρο ενσωμάτωσης όλων των παραπάνω σε πρακτικό επίπεδο στην τάξη και στο σπίτι και να εμφυσήσουμε στα παιδιά μας χαρά, νόημα και δημιουργικότητα σε ημερήσια βάση. Ορισμένες ιδέες που έχουν με επιτυχία ενσωματωθεί σε διαδικτυακές τάξεις και στο σπίτι και θα μπορούσαν να τονώσουν τη διάθεση των παιδιών αποτελούν:

 

– Πρακτικά δημιουργικά projects κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τέχνη, μαγειρική, κηπουρική, μουσική και τραγούδι κλπ.

 

 

– Κίνηση. Αν ξεκινάμε και κλείνουμε κάθε μάθημα με 10 λεπτά διασκεδαστικής κίνησης, όπως χορό, σχοινάκι και ασκήσεις με τη μπάλα, θα ακούσουμε αμέσως το γέλιο των παιδιών και θα δούμε στα πρόσωπά τους την ανακούφιση.

 

– Η ενσυνειδητότητα έχει αποδειχθεί ότι έχει εξαιρετικά θετική επίδραση στην κατάθλιψη και το άγχος. Έτσι, η εξάσκησή της για 10 λεπτά κατά τη διάρκεια του μαθήματος θα αποδειχθεί εξαιρετικά ωφέλιμη.

 

– Προσκαλέστε τα παιδιά να πάρουν τα τάμπλετ και τα λάπτοπ τους έξω στην αυλή, στο μπαλκόνι, έστω κοντά στο παράθυρο, όταν η μέρα είναι ηλιόλουστη και σχετικά ζεστή.

 

– Ενθαρρύνουμε τους μαθητές να σκαρφιστούν διασκεδαστικά projects μάθησης, πειράματα που μπορούν να διεξαχθούν στο σπίτι και χειροτεχνίες.

 

– Οι ομαδικές εργασίες είναι εργαλείο-κλειδί εδώ. Ακόμα κι αν τα παιδιά είναι μέσω πλατφόρμας, μπορούν να συνδεθούν και να συνεργαστούν για να δεσμευτούν σε μια ομαδική εργασία και να κοινωνικοποιηθούν.

 

– Οι γονείς από τη μεριά τους είναι σημαντικό να ενσωματώσουν το περπάτημα, την πεζοπορία, τις βόλτες με ποδήλατο, το τρέξιμο και άλλες σωματικές δραστηριότητες με τα παιδιά τους έστω το σαββατοκύριακο.

 

– Οι γονείς και η οικογένεια μπορούν να σχεδιάσουν ένα μικρό πικνίκ ώστε να ξανασυνδεθούν τα παιδιά με τη φύση τώρα που δεν έχουν την ευκαιρία των εκδρομών.

 

– Σκεφτείτε πρωτότυπα. Τι θα έκανε το παιδί σας να γελάσει και να παίξει; Μετατρέψτε το γκαράζ, το υπόγειο, την κουζίνα και την αυλή σας σε έναν μαγικό χώρο για θέατρο, μουσική, τέχνη, εργαστήριο χειροτεχνίας, μαγειρικής, άσκησης.

 

Ας προσφέρουμε στα παιδιά μας γερές δόσεις ελπίδας νοήματος, διασκέδασης, δημιουργίας και θετικής δέσμευσης και ας τα βοηθήσουμε να ξεφύγουν του κινδύνου της κατάθλιψης και της μοναξιάς που φέρει μαζί της η χρόνια κοινωνική απομόνωση και το κλείσιμο των σχολείων.

 

Azmaira Maker, κλινική ψυχολόγος

Πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ : Μόλις 36 ΜΕΘ μένουν στην Αττική -Θα έπρεπε να είχε επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας Υγείας.!

 

Στην έλλειψη σχεδίου από την κυβέρνηση σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας, στάθηκε η Αφροδίτη Ρέντζιου, πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ μιλώντας στο ραδιόφωνο του «ALPHA 989» και την εκπομπή του Β. Σκουρή και της Λ. Ιωάννου.

 

Όπως είπε, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το υπουργείο, ο αριθμός των κλινών ΜΕΘ συνολικά που έχουμε, δεν προέρχονται από την αύξηση, από την ανάπτυξη κατά κύριο λόγο νέων κλινών αλλά από τη μετατροπή γενικών κλινών ΜΕΘ. «Παίρνουν 15 κρεβάτια με έγγραφο της διοίκησης της 2ης ΥΠΕ και με κατεπείγουσες διαδικασίες χωρίς να έχει εξασφαλιστεί επιπλέον προσωπικό και εξοπλισμός, 5 από τη ΜΕΘ του “Θριάσιου” και 10 από το “Αττικόν” και τα μετατρέπουν σε κλίνες ΜΕΘ covid» ανέφερε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε πως αυτά εξοπλίζονται με προσωπικό μέσω μετακίνησης από άλλα νοσοκομεία και συγκεκριμένα από το «Τζάνειο» και το Γενικό Κρατικό της Νίκαιας.

 

 

Τόνισε, ακόμα, πως η μετακίνηση αυτή εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους σε ασθενείς με καρδιοχειρουργικά, τροχαία και άλλα περιστατικά ενώ επεσήμανε πως η ΜΕΘ του «Θριασίου» που ήταν για εγκαυματίες έχει μετατραπεί σε Μονάδα για covid, σε μία «βιομηχανική περιοχή όπου ανά πάσα στιγμή μπορεί να χρειαστεί τέτοια Μονάδα. Από τα 16 συνολικά κρεβάτια που είχαμε για τη νοσηλεία άλλων ασθενών, τώρα μένουν μόλις έξι».

 

Υπογράμμισε πως ήδη θα έπρεπε να είχε επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας αλλά χρειάζεται «έγκαιρη προετοιμασία και σχέδιο, δεν γίνεται την τελευταία στιγμή. Δεν μπορούμε να πηγαίνουμε με τη λογική βλέποντας και κάνοντας ενώ τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο». Το κριτήριο της κυβέρνησης, πρόσθεσε, είναι με όσο το δυνατόν λιγότερο κόστος και να «μην πειράξουμε τρίχα από τους μεγαλοκλινικάρχες», όταν έχουμε 200 κρεβάτια ΜΕΘ στον ιδιωτικό τομέα.

       

 πηγή

Αλυσίδα ξενοδοχείων θα απαιτεί από τους πελάτες να έχουν εμβολιαστεί κατά του κορονοϊού

 

Νέα πολιτική που θα θέτει τον εμβολιασμό κατά του κορονοϊού ως προϋπόθεση, ενδέχεται να ισχύσει στα 35 ξενοδοχεία της γερμανικής Allsun, από τις 31 Οκτωβρίου. Διαθέτει ξενοδοχεία σε Μαγιόρκα, Κανάρια Νησιά και Ελλάδα.

 

 

Η γερμανική αλυσίδα ξενοδοχείων Allsun θα απαιτεί στο μέλλον από τους πελάτες της να έχουν εμβολιαστεί για την Covid-19, ανακοίνωσε σήμερα η ιδιοκτήτρια εταιρεία Alltours, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τη δραστηριότητά της, καθώς οι παραθεριστές ανησυχούν για τον κίνδυνο να προσβληθούν από τον νέο κορονοϊό.

 

Η νέα πολιτική που θα ισχύει στα 35 ξενοδοχεία της Allsun ενδέχεται να ξεκινήσει στις 31 Οκτωβρίου, ανάλογα με την πρόοδο που θα έχει επιτευχθεί στην εκστρατεία εμβολιασμού στη Γερμανία. Η Alltours διαθέτει ξενοδοχεία στη Μαγιόρκα, στα Κανάρια Νησιά και στην Ελλάδα.

 

Αυτό καθιστά την Alltours μια από τις ελάχιστες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στον κόσμο που έχουν δηλώσει ότι θα εισάγουν μια τέτοια απαίτηση, την ώρα που κυβερνήσεις και ταξιδιωτικοί πράκτορες προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα πώς και πότε θα επιστρέψουν τα ταξίδια σε φυσιολογικούς ρυθμούς, καθώς τα κρούσματα της Covid-19 μειώνονται και το ποσοστό των εμβολιασθέντων αυξάνεται.

 

«Θέλουμε να προσφέρουμε σε όλους τους πελάτες μας τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια ώστε να απολαύσουν τις διακοπές τους», είπε ο ιδιοκτήτης της Alltours Βίλι Φερχούφεν.

 

 

Μέχρι να εμβολιαστεί ικανός αριθμός ανθρώπων, αργότερα φέτος, η αλυσίδα θα ζητάει από τους πελάτες της να επιδεικνύουν αρνητικό τεστ PCR ή αντιγόνων, στο οποίο θα έχουν υποβληθεί εντός 48 ωρών πριν ταξιδέψουν.

 

Τον περασμένο μήνα, η βρετανική εταιρεία Saga ανακοίνωσε ότι οι πελάτες της θα πρέπει να έχουν εμβολιαστεί για τον νέο κορονοϊό προτού να επιβιβαστούν στα κρουαζιερόπλοιά της. Η γερμανική TUI ανέφερε ωστόσο τον Δεκέμβριο ότι δεν σκοπεύει να απορρίπτει πελάτες που δεν έχουν εμβολιαστεί, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.  

πηγή

Αντώνης Καφετζόπουλος για υπόθεση Λιγνάδη : "Κυρία Μενδώνη έχετε βαρύ παρελθόν"...

 

Προς κύριαν Μενδώνην

Να σας πω δυο κουβέντες για το θέμα της εξαπάτησης. Είμαι ειδικός.

Όλοι οι καλλιτέχνες είμαστε εξαπατητές. Μάλιστα όσο καλύτερα εξαπατήσουμε το κοινό μας τόσο περισσότερο θα γνωρίσουμε δόξα, χειροκροτήματα, αποθέωση - και γιατί όχι, κάποιες φορές γενναία οικονομική ανταμοιβή.

Η διαφορά - που ως φαίνεται δεν σας είναι και πολύ σαφής - είναι ότι εμείς πριν επιδοθούμε στην τέχνη της εξαπάτησης το δηλώνουμε φαρδιά πλατιά: «στο  ρ ό λ ο  του Άμλετ ο Χ. Ψ.», ή «Μόμπι Ντικ, η φάλαινα»,  μ υ θ ι σ τ ό ρ η μ α,  «η Κάλπικη Λίρα» κινηματογραφική  τ α ι ν ί α. Και ούτω κάθε εξής.

Έτσι, γνωρίζει ο εκ των προτέρων εξαπατούμενος - τίμια πράματα - ότι θα  ε π ι δ ι ώ ξ ο υ μ ε  να τον εξαπατήσουμε, με αποτέλεσμα, αν το πετύχουμε για μερικές στιγμές π.χ. στη διάρκεια μιας παράστασης, να δώσουμε το έναυσμα στη φαντασία του «εξαπατηθέντος» να συμπληρώσει αυτά που ελλειπτικά παρουσιάζουμε στη σκηνή και να φτιάξει μέσα του έναν μη-πραγματικό αλλά πολύ ισχυρό σε συμβολισμό κόσμο. Λέγεται «τέχνη». Και - αν είναι άξια λόγου  - κάνει τον εξαπατηθέντα να φύγει χαρούμενος ή/και προβληματισμένος ή/και συγκινημένος ή/και «χτυπημένος απο την ομορφιά». Εν παση περιπτώσει να μην κλαίει τα λεφτά που έδωσε στο ταμείο. [μια και είστε του αρχαίου πιο πολύ παρά του σύγχρονου πολιτισμού, σας συστήνω να (ξανά)διαβάσετε τη θαυμάσια περιγραφή του Ξενοφώντα στο «Συμπόσιο» του. Τις σελίδες που περιγράφει πως ένας προαγωγός, μια αυλητρίδα-ηθοποιός κι ένας νεαρός συνάδελφος της, αναπαριστούν μια ερωτική σκηνή και την επίδραση που είχε αυτό στους συνδαιτημόνες, αριστούργημα]

Αυτό που υποστηρίζετε ότι πάθατε εσείς λέγεται  α π ά τ η  (η κοινή). Μην τα μπερδεύετε.

Μάλιστα σε άλλες χώρες οι έχοντες θέσεις ευθύνης παραιτούνται για πολύ μικρότερες αιτίες. (Π.χ.: «τα καλώδια που αγόρασα με τα χρήματα των φορολογουμένων ήταν κακής ποιότητας, με απάτησαν, παραιτούμαι για λόγους ευθιξίας»).

Θα έλεγα ότι σας τη χαρίζουμε, αν δεν είχατε βαρύ παρελθόν. (Δεν έχουμε ξεχάσει πόσο υπονομεύσατε την εφαρμογή του Νόμου Γερουλανου για το σινεμα όταν τα κανατε πλακάκια με κατι παλαιολιθικούς συνδικαλιστές ή την παντελή απουσία σας απο ότι αφορούσε οτιδήποτε άλλο εκτός απο τον μουσειακό πολιτισμό, την προσβλητική απουσία σας απο την ενίσχυση των καλλιτεχνών και των υπολοίπων δραστηριοποιούμενων στις τέχνες (τεχνικοί, βοηθητικοί εργαζόμενοι, επιχειρηματίες, μακρύς ο κατάλογος) που πλήγηκαν αφάνταστα απο την επιδημία (που μάλιστα συνοδεύτηκε απο την ακόμα προσβλητικότερη δήλωση σας ότι όλοι αυτοί δεν έχουν ανάγκη γιατί τα παίρνουν μαύρα...) Ακόμα, θα σας τη χαρίζαμε αν δεν είχατε επιχειρήσει να πετάξετε στις κερκίδες την καυτή πατάτα Λιγνάδη που έτυχε στη βάρδια σας, με δικαιολογίες που δεν έπειθαν ούτε τους αφελέστερους καλοπροαίρετους. Τέλος, μπορεί και να τα καταπίναμε όλα αν δεν δείχνατε αυτό το απεχθές πρόσωπο που πολιτικάντη που προσπαθεί πάση θυσία να σώσει το δέρμα του: μέσα σε δυο-τρεις μέρες πήγατε απο το ένα άκρο του «δεν ξέρω, δεν άκουσα», στο άλλο της μηνυτήριας αναφοράς, της εξαπάτησης απο έναν επικίνδυνο - όπως τώρα λέτε - άνθρωπο και της μεταφοράς σε άλλους της δικής σας ευθύνης να εποπτεύετε. Και μάλιστα να αφήνετε να εννοηθεί ότι μια και γνωρίσατε τον επικίνδυνο 3 μέρες πριν το διορισμό του, κάποιος άλλος, ίσως υψηλότερα ιστάμενος, έλαβε την απόφαση που έχει την υπογραφή σας; Ντροπή

Κυρια Μενδώνη, θα παρακολουθούσα, σίγουρα όχι με συμπάθεια αλλά με κάποια κατανόηση την προσπάθεια να σώσετε τη δουλειά σας. Άλλωστε δεν θεωρώ ότι η δική σας απομάκρυνση έχει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στο σοβαρότατο θέμα που μας απασχολεί παρ´ εκτός να σημειωθεί ως πύρρεια νίκη των πολιτικών σας αντιπάλων, πράγμα που προσωπικά με αφήνει παγερά αδιάφορο.

Πλην όμως το «όφις με ηπάτησε» έχει απορριφθεί προ πολλού ως αιτία απαλλαγής.

Μ όλα τα παραπάνω έχετε αναδειχτεί σε πολλαπλά βλαβερή παράμετρο για το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Έτσι δεν μπορώ παρά να συνταχθώ αυτούς που ζητούν να αποχωρήσετε.

Αν με την ευκαιρία αυτή, του εξοστρακισμού 5-6 τοξικών ανθρώπων στις τέχνες ξεφορτωθούμε κι εσάς το όφελος θα είναι διπλό. 

από το f/b του Αντώνη Καφετζόπουλου

Ο Μητσοτάκης, η Μενδώνη, ο Λιγνάδης

 

Η «αυτοκρατορία αντεπιτίθεται». Η «Καθημερινή» μιλάει για «μίσος» που διαχέεται στα «νέα μέσα επικοινωνίας». Ο ηθοποιός Μαρκουλάκης μετά από τόσες ημέρες, εδέησε να τοποθετηθεί δημόσια στο Mega, ζητώντας να «μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο», αλλά υπαινίχθηκε, ταυτόχρονα, πολιτική σκοπιμότητα! Η υπουργός Πολιτισμού, Μενδώνη, που μιλούσε για «φήμες», όταν ξέσπασε το σκάνδαλο, υπέβαλε, τώρα, μήνυση (εναντίον ποίου άραγε;), ενώ θα προχωρήσει σήμερα σε συνέντευξη Τύπου, καθώς πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν την παραίτησή της.

 

Είναι βέβαιο ότι η υπόθεση του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου έχει βαθιά κοινωνική, νομική, πολιτιστική, αλλά, προπάντων, πολιτική διάσταση. Ο Λιγνάδης ήταν επιλογή του ίδιου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.

 

Δεν αποκλείεται η Μενδώνη να λειτουργήσει για τον Κυρ. Μητσοτάκη ότι ο Ρεμίρο ντε Όρκο για τον Καίσαρα Βοργία(τον παραθέτει ο Ν. Μακιαβέλι). Η τακτική της «θυσίας» της Μενδώνη, ονομάζεται «πειστική άρνηση», γιατί ο ηγεμόνας, τιμωρώντας τον άνθρωπό του, πείθει την κοινή γνώμη ότι δεν έχει σχέση με τη «βρωμιά»!

 

Μενδώνη: Ο Λιγνάδης είναι επικίνδυνος

 

Τελικά, η παραίτηση Μενδώνη δεν θα γίνει τώρα. Η υπουργός Πολιτισμού επέλεξε την τακτική της άγνοιας, ότι δεν γνώριζε για τον Δημήτρη Λιγνάδη! Η Λίνα Μενδώνη, δήλωσε πως ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου δεν ήταν ποτέ φίλος της και πως πρόκειται για έναν επικίνδυνο άνθρωπο. Αλλά όπως είπε, το μάθαμε τώρα, δεν το γνωρίζαμε πριν... 

πηγή

     

Εξώδικο στον ΔΕΔΔΗΕ στέλνει ο Δήμος Χαλανδρίου

  

Νομικά κατά του ΔΕΔΔΗΕ θα κινηθεί ο Δήμος Χαλανδρίου για την παρατεταμένη διακοπή της ηλεκτροδότησης που ακολούθησε την κακοκαιρία «Μήδεια» και άφησε εκατοντάδες νοικοκυριά.. στο Χαλάνδρι χωρίς ρεύμα.

«Η αποκαρδιωτική κατάσταση με τις διακοπές ρεύματος στις γειτονιές της πόλη μας για 5η ημέρα δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο», υποστήριξε ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος.

«Η πρωτοφανής αναλγησία των υπευθύνων του ΔΕΔΔΗΕ δοκιμάζει την υπομονή όλων μας και θέτει σε κίνδυνο περιουσίες, ελπίζουμε όχι και ανθρώπινες ζωές.

»Έχω δώσει εντολή στη Νομική Υπηρεσία για τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε ο Δήμος Χαλανδρίου με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους δοκιμαζόμενους δημότες του να κινηθεί νομικά εναντίον του ΔΕΔΔΗΕ», κατέληξε ο δήμαρχος Χαλανδρίου.

Σημειώνεται ότι και στην ανακοίνωση που εξέδωσε στις 17 Φεβρουαρίου 2021 η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) αποσαφηνίζεται ότι «οι δήμοι δεν φέρουν καμία ευθύνη για το κλάδεμα ή κόψιμο των δέντρων κατά μήκος των γραμμών μεταφοράς ενέργειας, όπως προκύπτει και από τον Κανονισμό Εγκαταστάσεων και Συντήρησης Υπαίθριων Γραμμών Ηλεκτρικής Ενέργειας, ΦΕΚ 608/Β/6.10.67 Αρ. 281».    

Απ’ το «Ορούτς Ρέις» στο …«Τσεσμέ»

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

 Η ελληνική κυβέρνηση προφανώς δεν είχε κατά νου το απόφθεγμα «κανείς δεν πρόκειται να σε καβαλήσει, αν δεν είσαι σκυμμένος» του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ όταν – παρά την επί τετράμηνο πειρατική συμπεριφορά της Τουρκίας με τις έρευνες του «Ορούτς Ρέις» – δέχτηκε την επανεκκίνηση των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συνομιλιών.

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έσκυψε» κάτω από την πίεση των Γερμανών και Αμερικανών και συμφώνησε για την επανεκκίνηση των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών, ελπίζοντας ότι αυτό θα ήταν αρκετό για να κατευνάσει την Τουρκία. Ωστόσο, ο Ερντογάν αντιλήφθηκε το… σκύψιμο της Αθήνας και στέλνει το ερευνητικό «Τσεσμέ» για βόλτες στο κεντρικό Αιγαίο μεταξύ Λήμνου, Σκύρου και Λέσβου.

Θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η τουρκική Νavtex για τις έρευνες του «Τσεσμέ» από τις 18 Φεβρουαρίου μέχρι και τις 2 Μαρτίου εκδόθηκε σε μια στιγμή κατά την οποία ήταν έτοιμη η ελληνική πρόσκληση προς την τουρκική αντιπροσωπεία για τη συνέχιση των διερευνητικών συνομιλιών στην Αθήνα μέσα στο πρώτο πενθήμερο του επόμενου μήνα. Είναι προφανές ότι με τουρκικές έρευνες στο κέντρο του Αιγαίου ακόμη και μια κυβέρνηση πρόθυμη και υπάκουη σαν αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει την (πολιτική) δυνατότητα να συνεχίσει συνομιλίες προσποιούμενη ότι με τον διάλογο επιλύονται όλα τα ζητήματα…

 

Επισφράγιση τετελεσμένων

Στην προκειμένη περίπτωση ο «διάλογος» στον οποίο έχει προσέλθει η ελληνική κυβέρνηση με την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών δεν πραγματοποιείται για την επίλυση ζητημάτων, αλλά για την έμμεση επισφράγιση των τετελεσμένων που δημιούργησε το «Ορούτς Ρέις» όταν από τον περασμένο Αύγουστο μέχρι και τις 30 Νοεμβρίου έπλεε με τη συνοδεία τουρκικού πολεμικού στολίσκου μέχρι και 6,5 μίλια από τις ακτές της Ρόδου και του Καστελλόριζου, οργώνοντας νοτιότερα τη θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Κάσου, της Καρπάθου και της Κρήτης. Γι’ αυτήν την πειρατική της συμπεριφορά η Τουρκία δεν συνάντησε την παραμικρή ελληνική αντίσταση, αλλά ούτε και κάποια «τιμωρία» από Ευρωπαίους εταίρους ή Αμερικανούς «προστάτες» της Ελλάδας.

 

Αντίθετα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όσο ήταν σε εξέλιξη η πειρατεία, συνομίλησε μυστικά υπό γερμανική καθοδήγηση με τον Ερντογάν και συμφώνησε να αποδεχτεί έναν μηχανισμό (αποσυμπίεσης) στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όπου σε μια συζήτηση που εξελίσσεται η Ελλάδα αποδέχεται τον ακρωτηριασμό των αποτρεπτικών – αμυντικών της δυνατοτήτων.

 

Δεδομένων τούτων δεν προξενεί έκπληξη – παρά μόνο σε όσους έχουν κάνει ιδεολογία την υποταγή – το γεγονός ότι η Τουρκία ζητά περισσότερα. Και για την ακρίβεια, η τουρκική ηγεσία, αφού «κατοχύρωσε» τα όσα πέτυχε στην ανατολική Μεσόγειο και το νότιο Αιγαίο με τις τετράμηνες έρευνες του «Ορούτς Ρέις», «επιστρέφει» στο Αιγαίο με το ερευνητικό «Τσεσμέ» για να υπενθυμίσει το σύνολο των απαιτήσεών της.

 

«Παιχνίδι» από το 1973

Οι τουρκικές απαιτήσεις στο Αιγαίο ξεκινούν να αποτυπώνονται το 1973. Τότε η χούντα των συνταγματαρχών – μαριονέτα των Αμερικανών, ας μην το ξεχνάμε – προχώρησε σε ερευνητικές γεωτρήσεις νοτιοανατολικά της Λήμνου. Οι έρευνες πραγματοποιήθηκαν, εννοείται, από αμερικανική εταιρεία και δεν προκάλεσαν, εκείνη τη στιγμή, την παραμικρή αντίδραση από την πλευρά της Τουρκίας. Η αντίδραση της Άγκυρας άρχισε να εκδηλώνεται τον Νοέμβριο του 1973, όταν τα θεμέλια του ελληνικού δικτατορικού καθεστώτος άρχισαν να τρίζουν με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τα ενδοχουντικά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών με τον παραμερισμό του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη.

 

Τότε ακριβώς η κυβέρνηση στην Άγκυρα παραχώρησε στην τουρκική εταιρεία TPAO άδειες για πετρελαϊκές έρευνες σε 27 περιοχές. Την πρώτη φορά, τον Νοέμβριο του 1973, η τουρκική κυβέρνηση δημοσίευσε τους περίφημους χάρτες με περιοχές έρευνας που εκχωρούνταν πάλι στην TPAO, βορειοδυτικά των νήσων Λέσβου και Χίου, και νοτιοανατολικά και ανατολικά των νήσων Σαμοθράκης, Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου. Αργότερα, στις 18 Ιουλίου 1974, η Τουρκία παραχωρεί νέες άδειες για έρευνες υδρογονανθράκων σε τμήματα του νότιου Αιγαίου, δυτικά των Δωδεκανήσων – σε περιοχές που ανήκουν στην υφαλοκρηπίδα των Δωδεκανήσων και των Κυκλάδων.

 

Ήταν η πρώτη απροκάλυπτη τουρκική διεκδίκηση επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. Στις διαμαρτυρίες της Αθήνας η Άγκυρα απάντησε με την πραγματοποίηση νέων ερευνών στο Αιγαίο με το ερευνητικό σκάφος «Chandarli», το οποίο συνόδευαν 37 πλοία του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού! Η ελληνοτουρκική ένταση στο Αιγαίο έναν χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 1974, ξεσπά πάνω στις ανοιχτές πληγές της Κύπρου, με τις γνωστές τραγικές συνέπειες…

 

«Χόρα» – «Σισμίκ» – «Τσεσμέ»

Έχοντας κατά νου πως αυτό που κερδίζει κάποιος στο πεδίο της μάχης δύσκολα το χάνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η Άγκυρα, αφού εδραιώνει τη στρατιωτική της κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, συνεχίζει την έμπρακτη προώθηση των θέσεών της στο Αιγαίο. Δύο χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο, η Τουρκία, τον Ιούλιο του 1976, βγάζει ένα ακόμη ερευνητικό πλοίο της στο Αιγαίο, το «Χόρα», αγνοώντας την ελληνική πρόταση για παραπομπή του διακανονισμού της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το «Χόρα» στις 6 και 7 Αυγούστου 1976 παραβίασε την ελληνική υφαλοκρηπίδα στις περιοχές γύρω από τη Λήμνο και τη Λέσβο, κλιμακώνοντας επικίνδυνα την κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

 

Τη σύγκρουση αποσόβησε η υπογραφή του «εμπιστευτικού» Πρωτοκόλλου της Βέρνης, με το οποίο οι δύο χώρες συμφώνησαν να απέχουν από έρευνες σε αμφισβητούμενες περιοχές οι οποίες «θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα». Από τότε οι τουρκικές απόψεις περί των ιδιαιτεροτήτων του Αιγαίου «νομιμοποιούνται», καθώς διατυπώνονται σε κείμενο που συνυπογράφει η ελληνική κυβέρνηση.

 

Η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, εφαρμόζοντας το Πρωτόκολλο της Βέρνης που η ίδια υπέγραψε, διέκοψε κάθε έρευνα ακόμη και γύρω από τη Θάσο το 1978. Έπειτα από κάποιες αμφιταλαντεύσεις και υπό την πίεση πετρελαϊκών εταιρειών, ο τότε υπουργός Βιομηχανίας Στέφανος Μάνος προχώρησε στην έκδοση αδειών λίγο πριν από τις εκλογές του 1981, οι οποίες έμειναν στον «αέρα» με την αλλαγή της κυβέρνησης και την εμφάνιση του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία.

 

Οι προσπάθειες των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων αξιοποίησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας συνάντησαν τη σφοδρή αντίδραση της Άγκυρας, η οποία κλιμακώθηκε με την κρίση που ξέσπασε τον Μάρτιο του 1987 με την έξοδο του τουρκικού ερευνητικού «Σισμίκ» στο Αιγαίο, γεγονός που οδήγησε για ακόμη μια φορά Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα του πολέμου.

 

Η Τουρκία, κρατώντας στο χέρι το Πρωτόκολλο της Βέρνης, όχι μόνο υπενθύμισε την ελληνική δέσμευση για μη πραγματοποίηση ερευνών στο Αιγαίο, αλλά φρόντισε να προχωρήσει ένα ακόμη βήμα, μετατρέποντάς το σε μια ευρύτερη συμφωνία: τη Συμφωνία της Βουλιαγμένης, την οποία προετοίμασαν κατά τη συνάντησή τους στο Νταβός της Ελβετίας οι ηγέτες των δύο χωρών Ανδρέας Παπανδρέου και Τουργκούτ Οζάλ. Η συμφωνία υπογράφτηκε στη Βουλιαγμένη, στις 27 Μαΐου 1988, μεταξύ των τότε υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας Κάρολου Παπούλια και της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ. Με αυτήν τη συμφωνία – αποτέλεσμα της κρίσης του 1987 – άνοιξε ο δρόμος για έναν υπό αμερικανοΝΑΤΟϊκή κηδεμονία ελληνοτουρκικό διάλογο.

 

Επιστροφή στο παρόν

Το Πρωτόκολλο της Βέρνης (1976), η Συμφωνία της Βουλιαγμένης (1988) και η Συμφωνία της Μαδρίτης (1996), με την οποία η κυβέρνηση Σημίτη αποδέχτηκε μετά την κρίση των Ιμίων τα τουρκικά ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, συνοψίζουν τα τουρκικά διπλωματικά κέρδη ύστερα από κάθε κρίση και διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται μέχρι τώρα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Για την ακρίβεια, πρόκειται για κείμενα τα οποία επισφραγίζουν, βήμα προς βήμα, τη μετατροπή του Αιγαίου σε αμφισβητούμενη / διαφιλονικούμενη περιοχή.

 

Το γεγονός ότι με βάση αυτές τις συμφωνίες το Αιγαίο είναι «γκρίζα ζώνη» η Τουρκία φροντίζει να το υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία, κλιμακώνοντας την πίεση για ένα οριστικό (πολιτικό και όχι νομικό) ξεκαθάρισμα. Η Άγκυρα, με την επίμονη και συνεπή στάση της, απλώς αναμένει τη στιγμή κατά την οποία θα λάβει μερίδιο από τμήματα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, της οποίας την αμφισβήτηση έχει διπλωματικά κατοχυρωμένη.

 

Έχοντας, λοιπόν, κατά νου τη νέα τουρκική Navtex για πραγματοποίηση ερευνών στο κεντρικό Αιγαίο από το ερευνητικό «Τσεσμέ» μεταξύ 18 Φεβρουαρίου και 2 Μαρτίου καλό είναι να μη λησμονούμε ότι τον Ιούλιο του 2010, η Τουρκία υπενθύμισε τα φλέγοντα ζητήματα του Αιγαίου βγάζοντας το τουρκικό υδρογραφικό πλοίο «Τσεσμέ» μια… βόλτα στο βόρειο Αιγαίο. Τότε, το 2010, θεωρήθηκε ότι με αυτόν τον τρόπο η Άγκυρα εξέφρασε εμπράκτως τη δυσαρέσκειά της για την προώθηση της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας, η οποία άρχισε να αναπτύσσεται από τη στιγμή που αποκρυσταλλώθηκαν τα κοινά ενεργειακά συμφέροντα Κύπρου – Ισραήλ. Ωστόσο, οι τουρκικές στοχεύσεις δεν ήταν συγκυριακές, όπως φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο απάντησε τότε η τουρκική κυβέρνηση.

 

Στα διαβήματα διαμαρτυρίας της ελληνικής κυβέρνησης για τους πλόες του «Τσεσμέ» εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (το 2010) το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών με ανακοίνωσή του υπενθυμίζει τα διπλωματικά κείμενα που οι δυο χώρες έχουν συνυπογράψει, υπογραμμίζοντας τα τουρκικά δικαιώματα και ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο.

Αξίζει τον κόπο να δούμε την τουρκική ανακοίνωση στις ελληνικές διαμαρτυρίες για τις έρευνες του «Τσεσμέ» το 2010, καθώς με την ίδια επιχειρηματολογία θα διαμορφωθούν οι ανακοινώσεις της Άγκυρας και για τους πλόες που θα επιχειρήσει το «Τσεσμέ» κατ’ αρχάς μεταξύ 18 Φεβρουαρίου με 2 Μαρτίου.

 

«Σύμφωνα με πληροφορίες από τις αρμόδιες Αρχές μας», αναφέρει η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών το καλοκαίρι του 2010, «το πλοίο TCG Cesme προέβη σε ορισμένες εργασίες υδρογραφικών μετρήσεων στο βόρειο Αιγαίο, στο πλαίσιο των καθιερωμένων δραστηριοτήτων, που έχουν στόχο την ενημέρωση των ναυτικών χαρτών. Παρόμοιες εργασίες πραγματοποιούνται τακτικά και από την πλευρά της Ελλάδας, στη θάλασσα του Αιγαίου.

 

Ως γνωστόν, στο Αιγαίο δεν υπάρχει κανένας τομέας θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέραν των χωρικών υδάτων. Για τον λόγο αυτόν οι περιοχές επέκεινα των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο υπόκεινται στο καθεστώς της ανοιχτής θάλασσας. Η Τουρκία και η Ελλάδα με τη Συμφωνία της Βέρνης του 1976 υποσχέθηκαν να μην προβαίνουν σε σεισμικές έρευνες πέραν των χωρικών τους υδάτων στο Αιγαίο, μέχρι να επιλυθεί το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας. Η Τουρκία επιδεικνύει σεβασμό με την πλήρη έννοια στη συμφωνία αυτή. Για τον λόγο αυτόν οι ειδήσεις του ελληνικού Τύπου, ότι το πλοίο TCG Cesme πραγματοποιεί γεωλογικές έρευνες, είναι αβάσιμες. Τις πληροφορίες αυτές και τις απόψεις μας τις διαβιβάσαμε λίαν προσφάτως στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών».

 

ΥΓ.: Η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναφορικά με τα ελληνοτουρκικά, πέρα από τα δικά της λάθη, διαμορφώθηκε από τις λανθασμένες πολιτικές επιλογές, τα λάθη και τις παραλείψεις των ελληνικών κυβερνήσεων εδώ και μισό αιώνα. Το πρόβλημα, ωστόσο, της σημερινής κυβέρνησης είναι ότι αγνοεί την ιστορία, γεγονός που την έχει ήδη οδηγήσει κοντά στη βάσιμη πιθανότητα να είναι αυτή που θα πληρώσει «ζημιές» μισού αιώνα.

  

Το χρέος του επιτελικού κράτους

 

Όπου δοκιμάστηκε το "νέο μοντέλο διακυβέρνησης", τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά με αποκορύφωμα την κακοκαιρία Μήδεια. Η κυβέρνηση οφείλει στους πολίτες έστω και τώρα να τηρήσει τη βασική της δέσμευση.

 

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

H παρούσα κυβέρνηση, εξελέγη τον Ιούλιο του 2019 με την υπόσχεση της δημιουργίας ενός επιτελικού κράτους. Το αφήγημα προφανώς λειτούργησε και σε συνδυασμό με την κυβερνητική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία πέτυχε μια ευρεία νίκη, εξασφαλίζοντας ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή.

 

Μπορούσε επομένως με τη δική της ισχύ και την αντιπολίτευση ζαλισμένη μετά από τη βαριά ήττα, να κάνει αυτό που υποσχέθηκε. Να προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα επιτελικό κράτος.

 

Ποιος πολίτης δεν θέλει άλλωστε την Πολιτεία αρωγό του και όχι αντίπαλο στην καθημερινότητά του; Ποιος δεν επιθυμεί τα προβλήματα να λύνονται γρήγορα και είτε μένει στο Μενίδι,είτε στην Εκάλη να απολαμβάνει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, τις οποίες  χρηματοδοτεί μέσω των φόρων του; Ποιος πολίτης δεν θέλει αξιωματούχους με ικανότητες και ενσυναίσθηση, ώστε να μπορεί να νιώθει πολίτης ευρωπαϊκής χώρας και όχι μπανανίας;

 

Δυστυχώς το επιτελικό κράτος, παρέμεινε υπόσχεση και αυτό διαπιστώνουν οι πολίτες, όποτε χρειάζεται να αποδειχθεί η ύπαρξή του.

 

Όταν πριν από ένα χρόνο, εφαρμόστηκε το πρώτο lockdown λόγω της πανδημίας, όλοι αναγνώρισαν ότι πάρθηκαν οι σωστές αποφάσεις στο σωστό χρόνο. Η χώρα έκλεισε και όταν θα ερχόταν η ώρα να ξανανοίξει, θα χρειαζόταν το πραγματικό σχέδιο. Το σχέδιο ενός επιτελικού κράτους. Η αποτυχημένη συνέχεια είναι γνωστή σε όλους.

 

Όπου δοκιμάστηκε το "νέο μοντέλο διακυβέρνησης", τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά με αποκορύφωμα την κακοκαιρία Μήδεια.

 

Η χιονόπτωση ήταν πράγματι ισχυρή, αλλή η πρόβλεψη των μετεωρολόγων γνωστή από μέρες και το κράτος ξανά απροετοίμαστο. Θα ήταν παράλογο να περιμένουμε ότι δεν θα δημιουργηθούν προβλήματα από την κακοκαιρία. Δεν ψέγει κανείς την κυβέρνηση γι'αυτό. Όμως το να μένουν άνθρωποι για μέρες χωρίς ρεύμα, θέρμανση και νερό σημαίνει ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν βελτιώθηκε παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις. Σε τι δηλαδή διαφέρει το επιτελικό κράτος, από τα προηγούμενα; Η αναγνώριση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό για το πινγκ πονγκ των ευθυνών και η παραδοχή των προβλημάτων που παραμένουν όσον αφορά στα δίκτυα υποδομής, είναι ενδεικτική.

 

Μπορεί τα κυβερνητικά στελέχη, όταν προσπαθούν να δικαιολογήσουν λάθη και αστοχίες να αναφέρονται στην προηγούμενη διακυβέρνηση, αλλά έτσι ομολογούν ότι απέτυχαν οι ίδιοι. Οι προηγούμενοι κρίθηκαν στις εκλογές.

 

Τώρα κρίνονται αυτοί που κυβερνούν και δεσμεύθηκαν για ένα άλλο κράτος, για αποτελεσματικότητα, γρήγορες και σωστές αποφάσεις.

 

Δυστυχώς για τους πολίτες, το μόνο που δημιουργήθηκε είναι ένα συγκεντρωτικό μοντέλο εξουσίας, με κύριο σκοπό την αναπαραγωγή της ισχύος του και με θηριώδη επικοινωνιακή υποστήριξη.

 

Αυτό οδήγησε όχι μόνο στο να εγκαταλειφθεί στην πράξη η ιδέα του επιτελικού κράτους, αλλά και στην απομάκρυνση των επιτελών και του ίδιου του επικεφαλής τους από την πραγματικότητα. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η διαχείριση της επίσκεψης στην Ικαρία και η παραβίαση των υγειονομικών κανόνων, παρουσία του κ. Μητσοτάκη, την ώρα που σε Αττική και Θεσσαλονίκη οι πολίτες έπρεπε να γυρίσουν στα σπίτια τους ή η φωτογραφία στο Da Capo;

 

Η επικοινωνιακή διαχείριση και η μικροπολιτική, αργά η γρήγορα συναντούν τη σκληρή πραγματικότητα. Αν η Ικαρία ήταν κηλίδα στην πρωθυπουργική εικόνα, οι 36 και πλέον ώρες χωρίς ρεύμα σε πολλές περιοχές της Αττικής είναι ρωγμή στο βασικό αφήγημα με το οποίο η σημερινή κυβέρνηση εξελέγη. Το σημαντικό όμως δεν είναι οι ρωγμές και οι κηλίδες. Είναι ότι αυτή η νοοτροπία, πλήττει τελικά τους πολίτες, που δεν βλέπουν βελτίωση στην καθημερινότητά τους.

 

Εφόσον η κυβέρνηση έχει μπροστά της άλλα 2,5 χρόνια, οφείλει έστω και τώρα, να βάλει στην άκρη το μοντέλο αναπαραγωγής της εξουσίας, που οδηγεί από τη μία αποτυχία στην άλλη και να επανέλθει στη δέσμευση με την οποία κέρδισε τις εκλογές. Εκτός βέβαια και αν το "επιτελικό κράτος", ήταν απλώς ένα σύνθημα κατάληψης της εξουσίας και επομένως ο σκοπός του έχει ήδη επιτευχθεί από τον Ιούλιο του 2019.

Γεώργιος Παπανικολάου : «Ενας Παγκόσμιος Ευεργέτης»

 

Πρόκειται για μία αληθινή ιδιοφυία. Ο Έλληνας ερευνητής ιατρός καθιερώθηκε ως ο ιδρυτής μιας νέας ιατρικής ειδικότητας, της αποφολιδωτικής κυτταρολογίας, και έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους σημαντικότερους ερευνητές της ιατρικής επιστήμης του 20ου αιώνα καθώς ανακάλυψε το περίφημο τεστ Παπ. Το 1995 το πορτρέτο του κόσμησε το περίφημο ελληνικό δεκαχίλιαρο και έτσι έγινε γνωστός σε πολλούς Έλληνες που μέχρι τότε αγνοούσαν την ύπαρξή του.

«Τα πρώτα χρόνια»

 

Ο Γεώργιος Παπανικολάου γεννήθηκε στις 13 Μαΐου του 1883 στην Κύμη της Εύβοιας. Ήταν το τρίτο παιδί του Νικόλαου Παπανικολάου και της Μαρίας Κριτσούτα. Ο πατέρας του ήταν ιατρός, ενώ διετέλεσε δήμαρχος Κύμης και βουλευτής Ευβοίας με το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη.

 

Το 1898, σε ηλικία 15 ετών, ο Γεώργιος Παπανικολάου εισήλθε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε με άριστα το 1904, σε ηλικία μόλις 21 ετών. Στα φοιτητικά του χρόνια δεν περιορίστηκε μόνο στην ιατρική. Μελετούσε έντονα φιλοσοφία και άλλες επιστήμες. Τότε ήλθε σε επαφή με τους πρωτοπόρους των ριζοσπαστικών ιδεών και πρωτεργάτες του δημοτικισμού, Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Αλέξανδρο Δελμούζο, Δημήτρη Γλυνό, Γεώργιο Σκληρό και άλλους. Η μεγάλη του αγάπη όμως και καταφύγιο του υπήρξε η μουσική. Από πολύ μικρός ασκούταν συστηματικά στο βιολί.

 

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του εντός Ελλάδος, υπηρέτησε για 2 χρόνια στον ελληνικό στρατό ως ανθυπίατρος. Έπειτα πήγε στο Μόναχο της Γερμανίας και το 1910 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στον τομέα της κληρονομικότητας.

 

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα γνώρισε την Ανδρομάχη Μαυρογένους, απόγονο της Μαντώ Μαυρογένους, την οποία και παντρεύτηκε στα τέλη του 1910. Προτού παντρευτούν, ο Παπανικολάου της ξεκαθάρισε ότι δεν ήθελε να κάνουν παιδιά για να μπορεί να αφιερώσει τη ζωή του στην επιστημονική έρευνα. Η Μάχη αφού το αποδέχτηκε, αναχώρησε μαζί του για τη Γαλλία. Εκεί, ο Γεώργιος Παπανικολάου εργάστηκε για ένα χρόνο ως βοηθός στο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο του πριγκιπάτου του Μονακό και το ζευγάρι τελικά επέστρεψε στην Ελλάδα στα τέλη του 1911.

 

Κατά την διάρκεια των βαλκανικών πολέμων 1912-1913 κατατάσσεται εθελοντής. Τότε γνωρίζει Έλληνες μετανάστες της Αμερικής που του εμπνέουν την ιδέα να αναζητήσει την τύχη του στο νέο κόσμο. Έτσι στις 19 Οκτωβρίου του 1913 ο Γεώργιος και η Μάχη φτάνουν στην Αμερική με ελάχιστα χρήματα και σχεδόν χωρίς καμία γνωριμία.

 

«Ο Παπανικολάου στην Αμερική»

 

Το πρώτο διάστημα στην Αμερική δεν κύλισε καθόλου εύκολα. Το νεαρό ζευγάρι ζούσε σε ένα δωμάτιο στην 116η οδό. Ενώ η Μάχη δούλευε ως ράφτρα, ο Γεώργιος Παπανικολάου έβγαζε τα προς το ζην ως πωλητής χαλιών στο κατάστημα Gimbel. Συμπληρωματικά έπαιζε βιολί περιφερόμενος σε διάφορα εστιατόρια και γράφοντας για την ελληνόφωνη εφημερίδα Ατλαντίς. Λίγο αργότερα ο Παπανικολάου προσελήφθη με τη δουλειά του μικροσκόπου-βοηθού παρασκευαστή στο Νοσοκομείο της Νέας Υόρκης. Ο άνθρωπος που με τις συστάσεις του μεσολάβησε για την πρόσληψή του εκεί ήταν ο καθηγητής Μόργκαν, ο οποίος γνώριζε το έργο του Παπανικολάου στην Γερμανία και έτρεφε της εκτίμησής του.

 

Τελικά τον Οκτώβριο του 1914 ο Παπανικολάου προσλαμβάνεται στο πανεπιστήμιο Κορνέλ, όπου θα εργαστεί για 47 συναπτά έτη. Δύο μήνες μετά έπιασε δουλειά στο πλάι του ως βοηθός και η Μάχη. Αρχικά διεξήγαγε πειράματα για τις επιπτώσεις του αλκοόλ σε ινδικά χοιρίδια και όταν δημοσιεύτηκαν το 1916 είχαν μεγάλη απήχηση στις ΗΠΑ, κυρίως όμως λόγω της φύσης του συγκεκριμένου θέματος. Στην πορεία θέλησε να επικεντρωθεί στη διενέργεια πειραμάτων φυλετικής διαφοροποίησης, εμβαθύνοντας ακόμα περισσότερο στο επιστημονικό πεδίο της διδακτορικής του διατριβής. Τότε διαπίστωσε πως η μικροσκόπηση των κολπικών επιχρισμάτων των ινδικών χοιριδίων, ανάλογα με τη φάση της έμμηνης ρύσης, αναδείκνυε πλήθος κυτταρικών μορφών που ουδέποτε είχαν μελετηθεί μέχρι τότε. Έτσι το 1917 έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία ενός νέου ιατρικού κλάδου, αυτόν της αποφολιδωτικής κυτταρολογίας.

 

Το 1919 ο Γεώργιος Παπανικολάου είχε αρχίσει πλέον να καταξιώνεται στην κοινή συνείδηση ως ένας επιτυχημένος επιστήμονας και το 1920 ο Ελευθέριος Βενιζέλος του ζητά να επανέλθει στην Ελλάδα για να αναλάβει την έδρα της ζωολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ωστόσο, δεν ήταν ο ίδιος διατεθειμένος να θυσιάσει την καριέρα που ανοιγόταν μπροστά του για να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ούτως ή άλλως το ζήτημα έκλεισε μετά την ήττα του Βενιζέλου στις τραγικότερες εκλογές του τόπου.

 

«Η ανακάλυψη του Τεστ Παπ»

 

Το 1920 ο Παπανικολάου άρχισε να πειραματίζεται σε κολπικά επιχρίσματα της συζύγου του, αλλά και άλλων γυναικών. Μετά από μερικά χρόνια κατάφερε να διαπιστώσει καρκινικά κύτταρα στο κολπικό επίχρισμα μιας γυναίκα με καρκίνο της μήτρας. Η στιγμή αυτή ήταν όπως εξομολογήθηκε εκ των υστέρων από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες της επιστημονικής του σταδιοδρομίας. Το 1928 αποφασίζει να δημοσιεύσει τα πρωτοποριακά του ευρήματα σε μία εργασία που όπως ήταν επόμενο, έκανε αίσθηση. Τότε συνάντησε τον έντονο σκεπτικισμό πολλών συναδέλφων του, μερικοί εκ των οποίων μάλιστα δεν δίστασαν να τον χαρακτηρίσουν ως άλλον έναν «έλληνα παραμυθά». Συναντώντας τέτοια σθεναρή αντίσταση από μέτρια πνεύματα, αποκαρδιώθηκε και αποφάσισε να εστιάσει πάλι το ενδιαφέρον του στον κλάδο της ορμονολογικής κυτταρολογίας.

 

Όταν το 1939 ανέλαβε ο Τζόζεφ Χίνσεϊ διευθυντής των σχολών Ανατομικής και Φυσιολογίας του Κορνέλ, θεώρησε πως η εργασία του Παπανικολάου το 1928 δεν έχρισε της ανάλογης προσοχής και προέτρεψε τον Έλληνα ερευνητή να ξεκινήσει μια συνεργασία με τον γυναικολόγο Χέρμπερτ Τρουτ επί του θέματος. Από τον Οκτώβριο του 1939 όλες οι γυναίκες που εισάγονταν στη γυναικολογική κλινική του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης υποβάλλονταν προαιρετικά σε τεστ Παπ. Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά! Σε ηλικία 60 ετών ο Παπανικολάου βρισκόταν στο απόγειο της σταδιοδρομίας του και είχε γίνει διάσημος ως Dr Pap. Το περίφημο τεστ Παπ είχε γίνει πλέον απολύτως αποδεκτό ως μοναδική μέθοδος πρόληψης του καρκίνου της μήτρας.

 

Όμως ο Παπανικολάου δεν αναπαύτηκε στις δάφνες του αλλά συνέγραψε σωρεία εργασιών τελειοποιώντας ακόμα περισσότερο τη μέθοδο ανίχνευσης του καρκίνου που ο ίδιος ανακάλυψε. Το 1954 ολοκλήρωσε το μνημειώδες έργο του «Άτλας αποφολιδωτικής κυτταρολογίας» με το οποίο επισφράγισε την μακρόχρονη επιστημονική του διαδρομή.

 

«Η καταξίωση»

 

Το 1958 η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρία τόνισε πως η ανακάλυψη του Γεώργιου Παπανικολάου αποτελεί την πιο σημαντική και πρακτικά χρήσιμη ανακάλυψη της εποχής σχετικά με το τεράστιο πρόβλημα του καρκίνου. Το 1960 του προτάθηκε να αναλάβει τη διεύθυνση ενός κυτταρολογικού ινστιτούτου στο Μαϊάμι, στο οποίο θα δινόταν το όνομά του. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να εγκαινιάσει το εν λόγω ινστιτούτο καθώς στις 19 Φεβρουαρίου του 1962 απεβίωσε ξαφνικά από οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου. Κηδεύτηκε στη Νέα Υόρκη, στο κοιμητήριο Κλίντον του Νιου Τζέρσεϊ.

 

Ολόκληρη η ανθρωπότητα θα οφείλει παγκόσμια ευγνωμοσύνη στο πρόσωπο του Γεώργιου Παπανικολάου. Το έργο του έχει διαχρονική αξία, καθώς έσωσε, σώζει και θα εξακολουθεί να σώζει αναρίθμητες ζωές. Ο Παπανικολάου αρνήθηκε να αποκτήσει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την ανακάλυψή του γιατί δεν επιθυμούσε να πληρωθεί με χρήματα για τη συμβολή του στην επιστήμη και στην ανθρωπότητα.

 

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας αποτελεί σε παγκόσμια κλίμακα τον δεύτερο σε συχνότητα τύπο καρκίνου και τρίτη αιτία θανάτου στον γυναικείο πληθυσμό. Σχεδόν μισό εκατομμύριο γυναίκες νοσούν και περισσότερες από τις μισές πεθαίνουν κάθε χρόνο από τη συγκεκριμένη νόσο. Το τεστ Παπανικολάου, γνωστότερο ως “Τεστ Παπ”, αποτελεί το ισχυρότερο όπλο κατά του καρκίνου  του τραχήλου της μήτρας. Σύμφωνα με στατιστικές μετρήσεις έχει οδηγήσει σε μείωση έως και 70% των θανάτων αυτών. Η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών που πεθαίνουν εντοπίζεται σε υπανάπτυκτες περιοχές στις οποίες οι γυναίκες δεν υποβλήθηκαν ποτέ στο Τεστ Παπ.

 

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι την περίοδο της κατοχής 1941-1944, ο Γεώργιος Παπανικολάου συμμετείχε ως σύμβουλος στην οργάνωση «Greek War Relief Fund», μέσω της οποίας επιτεύχθηκαν μεγάλες δωρεές από φαρμακευτικές εταιρίες προς τα νοσοκομεία της δοκιμαζόμενης Ελλάδας.

 

Ο Παπανικολάου προτάθηκε δύο φορές για βραβείο Nobel, όμως η επιτροπή έκρινε πως η ανακάλυψη αφορά διαγνωστική μέθοδο και όχι θεραπεία. Σήμερα το λάθος της επιτροπής είναι ολοφάνερο. Η ρήση του Ιπποκράτη «το προλαμβάνειν κάλλιον θεραπεύειν» αποδεικνύεται σοφή…

 

ΤΟΥ ΜΠΟΥΤΑΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ*

 

* Επιχειρηματίας, αντιπρόεδρος Δ.Σ. της DMN A.E., κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στο Μάνατζμεντ και στη Στρατηγική Επιχειρήσεων από το LSE.

 

 

 

Πηγή